TOPLUMDA GELİŞEN PNÖMONİ TANI ve TEDAVİ UZLAŞI RAPORU 2008 TÜRK TORAKS DERNEĞİ

Benzer belgeler
ALT SOLUNUM YOLU ENFEKSİYONLARI. Prof. Dr. Abdullah Sayıner

ERİŞKİNLERDE TOPLUM KÖKENLİ PNÖMONİ TANI VE TEDAVİSİ. Dr.Sedat ÖZBAY

ÇIKAR ÇATIŞMALARI. Antibiyotik / aşılarla ilgili konuşma, danışmanlık Abdi İbrahim Bayer GlaxoSmithKline Pfizer Sanofi Pasteur

Türk Toraks Derneği. Erişkinlerde Toplumda Gelişen Pnömoni Tanı ve Tedavi Uzlaşı Raporu Cep Kitabı. Cep Kitapları Serisi.

Toplumda Gelişen Pnömoni

Pnömonide Etkene Yönelik Antimikrobiyal Tedavi

KOAH ALEVLENMELERİNİN TEDAVİSİ. Prof. Dr. Abdullah Sayıner Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

AKUT BRONġĠT VE PNÖMONĠ. AKUT BRONġĠT TANI AYIRICI TANI TEDAVĠ TEDAVĠ

KLİMİK UZLAŞI RAPORU: SOLUNUM SİSTEMİ İNFEKSİYONLARI

TOPLUM KÖKENLİ PNÖMONİ: KİMİ AYAKTAN VE NE İLE TEDAVİ EDELİM?

Yrd. Doç. Dr. Uluhan Sili Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Dr. Aysun Yalçı Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

Olgularla Toplumda Gelişen Pnömoni(TGP) Yönetimi. Oğuz Kılınç Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları AD

PNÖMONİLER. Dr. M. Sezai Taşbakan Ege ÜTF Göğüs Hast. AD.

TOPLUM KÖKENLİ PNÖMONİLER

Pnömonilere Güncel Bakış Antibiyotik Kullanımı

Febril Nötropenik Hastada Antimikrobiyal Direnç Sorunu : Kliniğe Yansımalar

TGP YÖNETİMİ. Dr. Tevfik ÖZLÜ

Acil Serviste Akılcı Antibiyotik Kullanımının Temel İlkeleri Dr. A. Çağrı Büke

Toplum Kökenli Enfeksiyonlarda Güncel Durum- 1 PNÖMONİLER

GH MODÜL 5 TÜBERKÜLOZ VE TÜBERKÜLOZ DIŞI MİKOBAKTERİ HASTALIKLARI HARİÇ SOLUNUM YOLU ENFEKSİYONLARI:

KOAH ALEVLENMELERİNDE TANI VE TEDAVİ YAKLAŞIMI

Febril Nötropenide Alt Solunum Yolu Enfeksiyonları Tanı ve Tedavi Kılavuzu

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

Türkiye de Yoğun Bakım Gerektiren Toplum Kaynaklı Pnömonide Mortalite Belirteçleri

Hastanede Gelişen Dirençli Sepsiste Antimikrobiyal Tedavi

Toplum Kökenli Pnömoni

Hastane kökenli pnömonide antibiyotik kullanımı endikasyonunun konulması ve seçimi

Penisilin dirençli Streptococcus pneumoniae invaziv enfeksiyonları Dr. Öznur Ak

Solunum Problemi Olan Hastada İnfeksiyon. Hastane Kaynaklı Solunum Sistemi İnfeksiyonlarında Antibiyoterapi

Nötropeni Ateş Tedavisinde Yenilikler Dr. Murat Akova. Hacettepe Universitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları Ankara

Hazırlayanlar: Doç. Dr. Yasemin ZER Mikrobiyoloji AD Öğrt. Üyesi

Olgu Eşliğinde Sepsise Yaklaşım

Dr.Önder Ergönül. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

CİDDİ SEPSİS / SEPTİK ŞOK EMPİRİK ANTİBİYOTİK TEDAVİSİ. Dr. Fügen Yörük A.Ü.T.F Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

TOPLUM KÖKENLİ PNÖMONİ

Dr.Müge Ayhan Doç.Dr.Osman Memikoğlu

Bağışıklığı Baskılanmış Olguda Akciğer Sorununa Yaklaşım. Klinik-Radyolojik İpuçları

Direnç hızla artıyor!!!!

Pnömonilerin Ġzlemi-Yönetimi. Lütfiye Mülazımoğlu Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Ġnfeksiyon Hastalıkları Ve Klinik Mikrobiyoloji ABD

OLGULARLA Havayolu Hastalıkları

Antibiyotik Tedavisinde Kritik Kararlar

Sepsiste Tanımlar Olgulara Klinik Yaklaşım ve Antimikrobiyal Tedavi Dr. A. Çağrı Büke

Doripenem: Klinik Uygulamadaki Yeri

Sepsisde Klinik, Tanı ve Tedavi

Olgu Sunumu. Doç. Dr. Rabin Saba AÜTF İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Kısa Süreli Antibiyotik Kullanımı

HASTANEDE GELİŞEN PNÖMONİLER. Prof. Dr. Abdullah Sayıner Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları A.D.

Piperasilin-Tazobaktam(TZP) a Bağlı Hematolojik İstenmeyen Etkiler

YILIN SES GETİREN MAKALELERİ

ÇOCUKLUK ÇAĞINDA PNÖMONİ. Mehmet Ceyhan 2016

PNÖMONİLER PROF.DR.TÜLİN ÇAĞATAY GÖĞÜS HASTALIKLARI AD

KISITLI BİLDİRİM. ADTS grubunun hazırladığı Kısıtlı Bİldirim Tabloları ile ilgili olarak dikkat edilmesi gereken konular.

Antibiyotik Direncini Önlemek! (Hastane Bakış Açısı) Dr Gökhan AYGÜN İÜC- CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Pseudomonas aeruginosa

Dr. Birgül Kaçmaz Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Pnömonilerin Ġzlemi-Yönetimi. Lütfiye Mülazımoğlu Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Ġnfeksiyon Hastalıkları Ve Klinik Mikrobiyoloji ABD

İnfektif Endokarditin Antibiyotik Tedavisinde Antimikrobiyal Direnç Bir Sorun mu? Penisilin

PNÖMONİ. Prof.Dr.Filiz Koşar Sağlık Bilimleri Üniversitesi Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi EAH SUAM

ASTIM «GINA» Dr. Bengü MUTLU SARIÇİÇEK

Doç. Dr. Bilgin ARDA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

American Thoracic Society (ATS) 2001 Erişkin Toplum Kökenli Pnömoni Tanı-Tedavi Rehberi

VRE ile Gelişen Kan Dolaşımı Enfeksiyonu Olgusunda Tedavi

Sunu planı. Solunum yetmezliği NON-İNVAZİV MEKANİK VENTİLASYON NIMV

KISITLI ANTİBİYOTİK BİLDİRİMİ

TÜRK TORAKS DERNEĞİ ERİŞKİNLERDE TOPLUMDA GELİŞEN PNÖMONİ TANI VE TEDAVİ UZLAŞI RAPORU. ISSN

Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı (KOAH) Koruma, Tanı ve Tedavi Raporu 2014

Akılcı Antibiyotik Kullanımı. Prof.Dr.Ayşe Willke Topcu 25 Nisan 2014, Muğla

DİRENÇLİ BAKTERİ ENFEKSİYONLARINA KARŞI KULLANILAN ANTİBİYOTİKLER

Antimikrobiyal Yönetimi: Klinisyen Ne Yapmalı? Laboratuvar Ne Yapmalı?

PNÖMONİLER DR LÜTFÜ KIRDAR KEAH ACİL TIP KLİNİĞİ DR BORA KAYA

Dirençli Bakteri Yayılımının Önlenmesinde Laboratuvarın Rolü

ADT Sonuçları Yorumlu ve Kısıtlı Bildirim, EUCAST Uzman Kurallar. Prof. Dr. Güner Söyletir Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul

Türk Toraks Derneği. Erişkinlerde Hastanede Gelişen Pnömoni (HGP) Tanı ve Tedavi Uzlaşı Raporu Cep Kitabı. Cep Kitapları Serisi.

Toplumsal Kaynaklı Pnömoniye Acil Yaklaşım

Prof.Dr. Müzeyyen MAMAL TORUN. İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

TOPLUM KAYNAKLI SOLUNUM YOLU ENFEKSİYONLARINDA BİLİNÇLİ ANTİBİYOTİK KULLANIMI

PNÖMONİLER. Dr. Oğuz KILINÇ (Toraks Derneği Solunum Sistemi İnfeksiyonları Çalışma Grubu adına)

GRAM POZİTİF BAKTERİ ANTİBİYOGRAMLARI

Karbapenemaz Salgılayan Kökenler ile Gelişen Pnömoni Olgusunda Tedavi Dr. Çağrı Büke

ACİLDE PNÖMONİ TANI VE TEDAVİSİ

Sepsiste Tedavi Đlkeleri

Pnömonilerde Ak lc Antibiyotik Kullan m

Enfeksiyon odaklarından izole edilen Gram negatif ve Gram pozitif bakterilerde antimikrobiyal duyarlılık sonuçları

Hastane infeksiyonlarında klinisyenin klinik mikrobiyoloji laboratuvarından beklentileri

Yoğun Bakım Ünitesinde Dirençli Gram Negatif İnfeksiyonlar

Çocuk ve Yetişkin Üriner Escherichia coli İzolatlarında Plazmidik Kinolon Direnç Genlerinin Araştırılması

Uluslararası Rehberler ve. KLİMİK Rehberi. Dr. Özlem Kurt Azap Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

YOĞUN BAKIMDA NONİNVAZİV MEKANİK VENTİLASYON. Dr. Aynur Akın Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı

PNÖMONİ. Prof. Dr. Kürşat Uzun SÜMTF Göğüs Hastalıkları AD Yoğun Bakım Ünitesi

Adrenal yetmezlik var mı? Kortikosteroid verelim mi? Prof.Dr.Bilgin CÖMERT Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Yoğun Bakım BD

Multipl organ yetmezliği ve refrakter hipotansiyon

Renal Replasman Tedavisi Altındaki Hastalarda Antimikrobiyal Kullanımı

Akciğerde Alevlenmeler KOAH ve Bronşektazi Tedavi ve Önleme. Doç.Dr.Funda Şimşek SBÜ Okmeydanı EAH Klimik 2018, Antalya

Uzm. Dr. Bora ÇEKMEN. Okmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi İstanbul İli Beyoğlu Kamu Hastaneler Birliği Sağlık Bilimleri Üniversitesi

Dr. Derya SEYMAN. Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi. Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği

Olgularla Antimikrobiyal Duyarlılık Testleri (Gram Negatif Bakteriler)

Pnömokok İnfeksiyonlarında Tedavi. Dr. A. Atahan Çağatay İstanbul Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

FEBRİL NÖTROPENİ TANI VE TEDAVİ

Transkript:

TOPLUMDA GELİŞEN PNÖMONİ TANI ve TEDAVİ UZLAŞI RAPORU 2008 TÜRK TORAKS DERNEĞİ Tevfik ÖZLÜ (Başkan) Yılmaz BÜLBÜL (Sekreter) Füsun ALATAŞ Orhan ARSEVEN Ayşın Şakar COŞKUN Aykut ÇİLLİ Numan EKİM Hakan ERDEM Gül GÜRSEL Osman Nuri HATİPOĞLU Hakan LEBLEBİCİOĞLU Lütfiye MÜLAZIMOĞLU Havva ÖZDEN Mehmet Ali ÖZİNEL Saime ŞAHİNÖZ Erhan TABAKOĞLU Reyhan UÇKU Serhat ÜNAL

TKP Tanısında Laboratuvar İncelemelerinin Yeri Birinci Basamak Poliklinik/ Acil Servis Yatan Hasta Akciğer grafisi ± + + Kan sayımı ± + + Biyokimya incelemesi ± + + Balgamın Gram boyaması ± + + Balgam kültürü - - + Kan kültürü - - + Seroloji - - ± İdrarda pnömokok antijeni - - ± İdrarda Legionella antijeni - - ± Torasentez - - + Oksijen satürasyonu ölçümü ± + +

Patojene yönelik / ampirik tedavi PYT AT p değeri Hastanede kalış süresi 13.7 12.8 0.63 Klinik başarısızlık %19 %21 0.74 Mortalite %7 %14 0.09 YBÜ ne yatış %8 %9 0.91 YBÜ nde mortalite %45 %91 0.02 van der Eerden M. Thorax 2005;60:672

TKP de etkenlerin gruplara göre dağılımı Grup I Grup II Grup III Ayakta Tedavi Klinikte Tedavi YBÜ nde Tedavi Hastaneye yatış ölçütleri yok CURB-65 <2 (PSI I-III) a) Değiştirici faktör yok b) Değiştirici faktör var Grup IA S.pneumoniae M.pneumoniae C.pneumoniae (tek başına veya karma infeksiyon* şeklinde) H.influenzae Viruslar Diğerleri Grup IB S.pneumoniae M.pneumoniae C.pneumoniae Karma infeksiyon H.influenzae Enterik Gram-negatifler Viruslar Yoğun bakıma yatış ölçütleri yok CURB-65 2 (PSI IV-V) Grup II S.pneumoniae H.influenzae M.pneumoniae C.pneumoniae Karma infeksiyon* Enterik Gram-negatifler Anaeroplar Viruslar Legionella spp. Diğerleri S.aureus Yoğun bakım birimine yatırılma ölçütleri var a) Pseudomonas riski yok b) Pseudomonas riski var Grup IIIA S.pneumoniae Legionella spp. H.influenzae Enterik Gram-negatifler S.aureus M.pneumoniae Viruslar Grup IIIB P.aeruginosa + Grup A' daki patojenler

CURB-65 Skorlaması* Confusion (Konfüzyon) Urea (Üre) > 42.8 mg/dl, (BUN ölçülüyorsa> 20 mg/dl [7 mmol/l ]) Respiratory rate (Solunum Sayısı) 30/dk. Blood pressure (Kan basıncı) (Sistolik<90 mmhg veya Diastolik 60 mmhg) Yaş 65 yıl * Her bir ölçütün varlığı 1 puan olarak hesaplanır

Pnömoni Ağırlık Skoru (PSI: Pneumonia Severity Index) Ölçüt Yaş Erkek Kadın Huzurevinde kalmak Komorbidite Tümör varlığı KC hastalığı KKY KVH-SVH Böbrek hastalığı Vital Bulgular Mental bozukluk SS 30/dk Sistolik TA<90 mmhg Isı<35 C veya 40 C Kalp hızı 125/dk. Puan Yıl Yıl-10 10 30 20 10 10 10 20 20 20 15 10 Ölçüt Laboratuvar Bulguları BUN 30mg/dl Na<130mmol/L Glukoz 250mg/dl Htc<%30 Akciğer Radyogramı Plevral efüzyon Oksijenasyon Arter ph<7,35 PaO 2 <60mmHg SaO 2 <%90 Puan 20 20 10 10 10 30 10 10 91-130: Risk grubu IV >130: Risk grubu V

TKP de etkenlerin gruplara göre dağılımı Grup I Grup II Grup III Ayakta Tedavi Klinikte Tedavi YBÜ nde Tedavi Hastaneye yatış ölçütleri yok CURB-65 <2 (PSI I-III) a) Değiştirici faktör yok b) Değiştirici faktör var Grup IA S.pneumoniae M.pneumoniae C.pneumoniae (tek başına veya karma infeksiyon* şeklinde) H.influenzae Viruslar Diğerleri Grup IB S.pneumoniae M.pneumoniae C.pneumoniae Karma infeksiyon H.influenzae Enterik Gram-negatifler Viruslar Yoğun bakıma yatış ölçütleri yok CURB-65 2 (PSI IV-V) Grup II S.pneumoniae H.influenzae M.pneumoniae C.pneumoniae Karma infeksiyon* Enterik Gramnegatifler Anaeroplar Viruslar Legionella spp. Diğerleri S.aureus Yoğun bakım birimine yatırılma ölçütleri var a) Pseudomonas riski yok b) Pseudomonas riski var Grup IIIA S.pneumoniae Legionella spp. H.influenzae Enterik Gram-negatifler S.aureus M.pneumoniae Viruslar Grup IIIB P.aeruginosa + Grup A' daki patojenler

Yoğun Bakım Ünitesine Yatırılma Ölçütleri Major İnvazif mekanik ventilasyon gereği Vazopressör gerektiren septik şok Minör Solunum sayısı 30/dak. PaO2/FIO2 250 Akciğer radyogramında multilober infiltratlar Konfüzyon/dezoryantasyon Üremi (BUN 20 mg/dl) Lökopeni (Lökosit<4000 /mm3) Trombositopeni (trombosit<100 000 /mm3) Hipotermi (<36 C) Yoğun sıvı yüklemesi gerektiren hipotansiyon

Grup I Hastaneye yatış ölçütlerini taşımayan hastalar CURB-65 <2 (PSI I-III) A) Değiştirici faktör yok B) Değiştirici faktör var Ayakta Tedavi * Grup IA Amoksisilin # veya Makrolid Grup IB 2.-3. kuşak oral sefalosporin veya Amoksisilin+klavulanat ± Makrolid veya Doksisiklin Ψ * Üç günlük antibiyotik tedavisine karşın ateşin düşmemesi halinde, hastaneye sevk edilmelidir. # 3 gr/gün dozunda Ψ Makrolid veya doksisiklin ilavesi düşünülen olgularda tek başına yeni florokinolon kullanılabilir.

Pnömoni Tedavisinde Dikkate Alınması Gereken Değiştirici Faktörler 65 yaş ve üzeri Eşlik eden hastalık KOAH, bronşektazi, kistik fibroz, DM, böbrek hastalığı, konjestif kalp yetmezliği, karaciğer hastalığı, malignite, nörolojik hastalık Bir yıl içinde pnömoni tanısı ile yatış Aspirasyon şüphesi Splenektomi Alkolizm Malnütrisyon Bakımevinde yaşama Kortikosteroid kullanımı (Prednisolon 10 mg/gün, 3 ay süreyle) İmmunosupressif tedavi İnfluenza sonrası gelişen pnömoni

Grup I Hastaneye yatış ölçütlerini taşımayan hastalar CURB-65 <2 (PSI I-III) A) Değiştirici faktör yok B) Değiştirici faktör var Ayakta Tedavi * Grup IA Amoksisilin # veya Makrolid Grup IB 2.-3. kuşak oral sefalosporin veya Amoksisilin+klavulanat ± Makrolid veya Doksisiklin Ψ * Üç günlük antibiyotik tedavisine karşın ateşin düşmemesi halinde, hastaneye sevk edilmelidir. # 3 gr/gün dozunda Ψ Makrolid veya doksisiklin ilavesi düşünülen olgularda tek başına yeni florokinolon kullanılabilir.

Yakın dönemde antibiyotik kullanımının pnömokok direncine etkisi Toronto Bacterial Infection Network 1995-2002 İnvaziv pnömokok enfeksiyonu olan, hospitalize edilmiş 3339 hasta 563 hasta yakın geçmişte bir antibiyotik kullanmış 12 Vanderkooi et al. Clin Infect Dis. 2005;40:1288.

Uluslararası, prospektif, gözlemsel çalışma (n=844) Hastaların %9.6 sında yüksek direnç (MIC 2μg/ml) Tedavinin uygunsuz olması ile ateşin düşmesine dek geçen süre, süpüratif komplikasyon gelişme riski arasında ilişki yok. Yu V et al: Clin Infect Dis 2003; 37: 230-237

Yu V et al: Clin Infect Dis 2003; 37: 230-237

Yu V et al: Clin Infect Dis 2003; 37: 230-237

Türkiye de penisilin direnci Ülkemizde izole edilen pnömokok suşlarında %7-40 arasında değişen oranlarda penisilin direnci bildirilmektedir. Bunların dabeşte biri, yüksek düzey penisilin dirençlidir. Genel olarak, MİK değeri 4 μg/ml nin altında olan pnömokok suşları için penisilinin yüksek dozlarda oldukça etkin bir seçim olduğu kabul edilmektedir. Beta laktam antibiyotiklerin yeterli etki gösterebilmesi için doz aralığının % 40 ı kadar süreyle MİK değerinin üzerinde bir konsantrasyona erişmeleri gerekmektedir. Kristalize penisilin 4 x 3 M.U. Amoksisilin 3 x 1g

Grup II S.pneumoniae H.influenzae M.pneumoniae C.pneumoniae Karma enfeksiyon Enterik Gram-negatifler S.aureus Anaeroplar Legionella spp. Viruslar Grup II Yoğun bakıma yatış ölçütü yok CURB-65 2 (PSI IV-V) Klinikte Tedavi Grup II 3. kuşak anti-pseudomonas olmayan sefalosporin veya beta- laktamaz inhibitörlü aminopenisilin + Makrolid ya da Tek başına yeni florokinolon

Grup III Yoğun bakıma yatış ölçütü var A) Pseudomonas riski yok B) Pseudomonas riski var Yoğun Bakım Biriminde Tedavi Grup IIIA 3. kuşak anti-pseudomonas olmayan sefalosporin veya beta-laktamaz inhibitörlü aminopenisilin + Makrolid veya yeni florokinolon Grup IIIB Anti-Pseudomonas beta-laktam + Siprofloksasin,veya aminoglikozid + Makrolid * Yapısal akciğer hastalığı (bronşektazi, kistik fibroz, ağır KOAH) * Steroid tedavisi (>10mg/gün) * Geniş spektrumlu antibiyotik tedavisi (son bir ayda 7 günden daha uzun) * Malnütrisyon Florokinolon kullanılan hastalarda makrolide gerek yoktur.

Prospektif, randomize, açık, paralel gruplu çalışma Şok tablosunda olmayan, ciddi TKP nedeniyle YBÜ ne yatırılan hastalar Levofloksasin 2x500 mg monoterapisi (n=139) / sefotaksim 3x1g + ofloksasin 2x200mg (n=131) Leroy O. Chest 2005;128:172

Klinik etkinlik Genel popülasyon Monoterapi Kombinasyon Fark (%) PP grubu 79.1 79.5 0.4 ITT grubu 75.2 77.4 2.2 Mek. vent. uygulanan hastalar PP grubu 63.0 71.8 8.8 ITT grubu 60.5 70.7 10.2 Leroy O. Chest 2005;128:172

Prospektif gözlemsel çalışma İspanya da 33 YBÜ Şok tablosunda olan ve vazoaktif tedavi gerektiren 270 hasta Tüm tedavi kararları standardize değil ve izleyen hekim tarafından veriliyor Tek ya da kombine antibiyotik alan hasta gruplarının demografik özellikleri, pnömoni ağırlığı, etyolojik etkenleri benzer Rodriguez A. Crit Care Med 2007;35:1493

En sık kullanılan monoterapi seçenekleri, betalaktam (%48) ya da florokinolon (%42) En sık kullanılan kombinasyon tedavileri, betalaktam+makrolid (%49) ya da beta-laktam +florokinolon (%20) Makrolid kullanan ve kullanmayan hastalar arasında prognoz açısından fark yok (anti-atipik etki / sinerjik etki?) Mekanik ventilasyon süresi monoterapi alanlarda daha uzun (20.9 12.7 gün, p=0.04) Rodriguez A. Crit Care Med 2007;35:1493

Rodriguez A. Crit Care Med 2007;35:1493

Retrospektif değerlendirme Beta-laktam + makrolid (azitromisin) (n=261) ile kinolon (levofloksasin 500 mg/gün) monoterapisi alan hastaların (n=254) karşılaştırması PSI V grubunda sırasıyla 49 ve 41 hasta Lodise TP. Antimicrob Agents Chemother 2007;51:3977

Tedavinin mortaliteye etkisi Grup PSI I PSI II PSI III PSI IV PSI V 14 günlük mortalite BL+M FQ p 0 0 0 0 1.6 2.1 0.9 1.5 4.2 0.2 8.2 26.8 0.02 30 günlük mortalite BL+M FQ p 0 0 0 0 3.3 6.3 0.5 6.8 5.0 0.6 18.4 36.6 0.05 Lodise TP. Antimicrob Agents Chemother 2007;51:3977

Tedavi süresi TKP de tedavi süresi hastalığın başlangıçtaki şiddetine, sorumlu etkene, baktereminin ya da eşlik eden bir hastalığın olup olmamasına ve konağın bireysel yanıtına göre değişebilir. Genellikle ateşin düşmesini takiben 5-7 gün daha antibiyotiğe devam edilmesi önerilmektedir.

Oral tedaviye geçiş Klinik olarak stabilize olan hastalarda Solunum sayısı < 25/dk Nabız < 100/dk O2 satürasyonu > %90 / PaO2 > 55mmHg Hemodinamik olarak stabil (hipotansiyon yok) Ateş düşmüş (> 24 saat) Mental konfüzyon yok Oral alımda sorun yok

Oral tedaviye geçiş Çok merkezli, randomize, kontrollu çalışma Hastaneye yatırılan TKP Kontrol grubu: 7-10 gün PE tedavi (n=132) Çalışma grubu: En az 3 günlük PE antibiyotik tedavisinden sonra, klinik olarak stabil olan hastalarda, oral antibiyotiğe geçiş (n=133) Grupların yaş ve PSI skorları benzer Oosterheert JJ. BMJ 2006;333;1193

Oral tedaviye geçiş Erken PO tedavi PE tedavi Mortalite %4 %6 Klinik başarısızlık Yatış süresi %17 9.6 gün %15 11.5 gün IV tedavi süresi 3.6 gün 7.0 gün Oosterheert JJ. BMJ 2006;333;1193

Sonuçlar Mikrobiyolojik incelemeler, etken saptama ve sonucun tedaviyi değiştirme olasılıklarının daha yüksek olduğu ağır pnömonilerde yapılmalıdır. Bu hastalarda etkene yönelik tedavi, daha yüksek klinik başarı sağlamaktadır. Pnömokoklarda penisilin direnci ülkemiz için önemli bir klinik sorun olarak görünmemektedir. Ancak, bakteremik dirençli hastalarda sefuroksim kullanımının yeterli olmayabileceği unutulmamalıdır. Ağır pnömonilerde kombine tedavinin üstünlüğü çok sayıda çalışmayla gösterilmiştir.

Sonuçlar Yatan hastalar klinik olarak stabilize olunca oral tedaviye geçilmesi, önemli farmakoekonomik avantaj sağlamaktadır. TKP de tedavi süresine ilişkin nitelikli çalışma bulunmamaktadır. Son yıllarda, bu amaçla prokalsitonin rehberliğinin yararını gösteren çalışmalar yayınlanmıştır.

AKUT BRONŞİT VE KOAH VE BRONŞEKTAZİ ALEVLENMELERİNDE ANTİBİYOTİK TEDAVİSİ UZLAŞI RAPORU 2008 TÜRK TORAKS DERNEĞİ Abdullah Sayıner (Başkan) Mehmet Polatlı (Sekreter) Lütfü Çöplü

KOAH alevlenmelerinde etkenler solunum fonksiyonları ilişkisi % 70 60 50 40 30 20 10 0 > %50 %35-50 < %35 FEV1 S. pn H.inf/M.cat EGNB Eller J ve ark. Chest 1998; 113: 1542

KOAH alevlenmelerinde etkenler solunum fonksiyonları ilişkisi FEV 1 düzeyi <%50 olan olgularda H. influenzae ve P. aeruginosa nın etken olma olasılığı FEV 1 > %50 olan olgulara göre ALTI KAT daha yüksek. FEV 1 düzeyi 1700 ml nin üzerinde olan hastalarda P. aeruginosa enfeksiyonu yok. Miravitlles M ve ark. Chest 1999; 116: 40

KOAH alevlenmelerinde etkenler solunum fonksiyonları ilişkisi % 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 <800 <900 <1000 <1100 <1200 FEV1 (ml) EGNB 3 bkt Sayıner A ve ark. Chest 1999; 115: 1481

Antibiyotiklerin tedavi başarısı / başarısızlığına etkisi Quon BS ve ark. Chest 2008; 133: 756

Antibiyotiklerin tedavi başarısı / başarısızlığına etkisi Yatan hastalarda tedavi başarısızlığı risk oranı: 0.34 Ayaktan hastalarda tedavi başarısızlığı risk oranı: 0.88 (üç çalışmadan ikisinde hasta alınma kriterleri sorunlu) Yatan hastalarda hastanede ölüm risk oranı: 0.22 Quon BS ve ark. Chest 2008; 133: 756

Alevlenmelerde antibiyotik tedavisinin amaçları Etkenin eradikasyonu Yangının şiddetinin azaltılması Hastalık progresyonuna etki Semptom / hastanede yatış süresinin kısaltılması Yaşam kalitesinin arttırılması Ciddi obstrüksiyonu olan hastalarda, akciğer rezervinin rahatlatılması Mortalitenin azaltılması

Akut bronşit Beşgünden daha uzun süren öksürük (+/- balgam) Etkenlerin tamama yakını viruslar Çok küçük bir bölümünden Mycoplasma, Chlamydia, Bordetella sorumlu Tedavi semptomatik

KOAH alevlenmelerinde antibiyotik kullanma endikasyonları Anthonisen sınıflamasına göre, tip 1 hastalar Balgamıpürülan olan tip 2 hastalar Mekanik ventilasyon gerektiren ciddi alevlenmeler

Grup Alevlenme ve hastanın özellikleri Olası etkenler İlk seçenek oral antibiyotikler A Hafif ve basit alevlenme (solunum yetmezliği ve ciddi obstrüksiyon yok, eşlik eden komorbidite yok, son yıliçindeüçyada daha az alevlenme, son 3 ay içinde antibiyotik kullanımı yok) H. influenzae S. pneumoniae M. catarrhalis C. pneumoniae * Viruslar Amoksisilin ** Beta-laktam + beta-laktamaz inhibitörü 2. kuşak sefalosporinler Makrolidler (azitromisin, klaritromisin, roksitromisin) * Alevlenmelerde serolojik olarak saptanmasına karşın, Chlamydia nın gerçek bir enfeksiyon etkeni olup olmadığı net değildir, antimikrobiyal tedavide kapsanmasının gerekliliği konusunda yeterli bilgi bulunmamaktadır. ** Balgam kültürü sonrasında penisilin duyarlı S.pneumoniae veya beta laktamaz üretmeyen bakteri olması durumunda amoksisilin verilmelidir.

KOAH alevlenmelerinde tedavi başarısızlığı / erken nüks için risk faktörleri Komorbidite (özellikle kalp hastalığı) bulunması Ağır KOAH (FEV1<%50) Son yıl içinde üçten fazla alevlenme Son 3 ay içinde antibiyotik kullanımı

KOAH ve bronşektazi alevlenmelerinde P. aeruginosa için risk faktörleri Son bir ay içinde hastaneye yatış Son yılda dört ya da daha fazla kez ya da son bir ay içinde antibiyotik kullanımı Ağır(solunum yetmezliğine neden olan) alevlenme Önceki alevlenmede ya da stabil dönemde balgamda P. aeruginosa saptanması

Grup Alevlenme ve hastanın özellikleri Olası etkenler İlk seçenek oral antibiyotikler 1 Diğer seçenekler 1 Parenteral tedavi seçenekleri B Orta-ağır şiddette, komplike alevlenme (tedavi başarısızlığı için risk faktörü var; P.aeruginosa için risk faktörü yok Grup A bakteriler Betalaktamaz üreten bakteriler Enterik Gram (-) bakteriler (K.pneumoniae E. coli vb) Beta-laktam + beta-laktamaz inhibitörü veya 2. ve 3. kuşak nonpseudomonal sefalosporinler Solunum yolu etkenlerine etkili florokinolonlar (levofloksasin, moksifloksasin, gemifloksasin)* Beta-laktam + beta-laktamaz inhibitörü 2. ve 3. kuşak sefalosporinler Solunum florokinolonları * Son üç ay içinde beta-laktam kullanan ya da penisilin allerjisi olan hastalarda ilk seçenektirler. Bu florokinolonlar, alevlenme etkenlerine etkinlik düzeylerinin yüksek olması, akciğer dokusu ve solunum yolu sekresyonlarında yüksek konsantrasyonlara ulaşmaları ve iyi bakteriyel eradikasyon sağlamaları nedeniyle de ilk seçenek olarak düşünülebilirler. Ancak kullanım sıklığının artmasının direnç gelişme riskini arttırabileceği unutulmamalıdır.

Grup Alevlenme ve hastanın özellikleri Olası etkenler İlk seçenek oral antibiyotikler* Parenteral tedavi seçenekleri* C Ağır şiddette, ve Pseudomonas riski taşıyan alevlenme Grup B bakteriler P. aeruginosa ESBL(+) EGNB P. aeruginosa ya etkili florokinolonlar (siprofloksasin) P. aeruginosa ya etkili florokinolonlar (siprofloksasin) P. aeruginosa ya etkili betalaktam antibiyotikler * Bu hastalarda balgam kültür-antibiyogramı yapılması önerilir. Etkene ve direnç sonuçlarına göre, başlanan ampirik tedavi yeniden düzenlenebilir, daha dar spektrumlu bir ilaç seçilebilir.

Bronşektazi alevlenmelerinde antibiyotik önerileri Oral tedavi Parenteral tedavi Pseudomonas için risk faktörü olmayan hastalar Pseudomonas için risk faktörü olan hastalar* Beta-laktam + betalaktamaz inhibitörü Moksifloksasin Levofloksasin Siprofloksasin # Beta-laktam + beta-laktamaz inhibitörü 3. kuşak non-pseudomonal sefalosporin Moksifloksasin Levofloksasin Siprofloksasin 3. ya da 4. kuşak antipseudomonal sefalosporin Karbapenem Piperasilin-tazobaktam Anti-pseudomonal beta-laktam + FQ ya da aminoglikozid * Bu hastalarda balgam kültür-antibiyogramı yapılması önerilir. # Öz. Ig eksikliği olan hastalarda, Gram + lere etkili bir antibiyotik ile kombine edilmelidir.

Buising KL. Thorax 2006;61:419

Arch Intern Med 1999;159:2562

Arch Intern Med 2005;165:1992 Klinik başarısızlık riski

İzlem süresinde mortalite Shefet D. Arch Intern Med 2005;165:1992

Pnömokoksik bakteremide kombinasyon tedavisi gerekli mi? 54 5 retrospektif çalışma kombinasyon tedavisinin daha iyi klinik sonuçlar sağladığını göstermiştir: 328 bakteremik erişkin: > 50 yaş olan ve makrolid + β-laktam alanlarda mortalite 6% (tüm grupta 20%) 1 225 bakteremik hasta: tek antibiyotik alanlarda mortalite daha yüksek (OR 3.0) 2 409 bakteremik hasta: β-laktam + makrolid kullanan 238 hastada mortalite yalnız β-laktam kullanan 171 hastaya göre daha düşük (OR 3.1) 3 Kombinasyon tedavisi yalnızca ağır pnömonisi olanlarda mortalitede azalma sağlıyor (23.4% vs 55.3%) 4 Kombinasyon tedavisi alan 53 hastada mortalite 7.5%: monoterapi alan 42 hastada 26% 5 1 Mufson MA, Stanek RJ. Am J Med. 1999;107:34S-43S. 2 Waterer GW et al. Arch Intern Med. 2001;161:1837-1842. 3 Martinez JA et al. Clin Infect Dis. 2003;36:389-395. 4 Baddour LM et al. Am J Respir Crit Care Med. 2004;170:440-444. 5 Weiss K, Tilotson GS. Chest. 2005;128:940-946.

TKP de kombinasyon tedavisinin yararı: Makrolidler / Kinolonlar Bakteremik TKP li hastaların retrospektif değerlendirmesi 2209 hasta Kan kültüründe üreyen bakteriler: Metersky ML et al. Chest. 2007;131:466-473

Kombinasyon tedavisinin sağladığı yararın nedeni net değil: Atipiklerin kapsanması? Sinerjik etki? Anti-inflamatuvar etki? Kombinasyonda makrolid ya da makrolid dışı antibiyotik olması arasında fark yok. Baddour LM et al. Am J Respir Crit Care Med. 2004;170:440-444.

TKP de kombinasyon tedavisinin yararı: PSI I,II,III vs V PSI IV vs V Etkene uygun tedavi Atipiklerin kapsanması Makrolid Florokinolon Tetrasiklin 0.95 Antiinflamatuvar etki? Makrolidler / Kinolonlar Hastanede mortalite OR 0.13 0.25 0.75 0.81 0.59 0.94 p değeri <0.001 <0.001 0.037 0.154 0.010 0.693 0.939 30 günlük mortalite OR 0.10 0.27 0.75 0.76 0.61 0.82 1.28 p değeri <0.001 <0.001 0.021 0.034 0.007 0.148 0.670 Metersky ML et al. Chest. 2007;131:466-473

Sonuçlar (1) KOAH alevlenmelerinde en önemli etyolojik neden solunumsal enfeksiyonlardır. Enfeksiyöz alevlenmelerde yangısal süreç şiddetlenmektedir. Alevlenmeler hastaların yaşam kalitesi ve mortalite ile anlamlı düzeyde ilişkilidir. Alevlenmelerin tedavisinde, doğru endikasyonda kullanıldıklarında, antibiyotikler klinik başarıyı arttırmaktadır.

Mikrobiyolojik tanı Hastaneye yatırılan hastalarda, mikrobiyolojik tanı için çaba gösterilmelidir. Kan kültürü Balgam/entübe hastalarda endotrakeal aspirat / BAL incelemeleri (Varsa) plevral effüzyonun mikrobiyolojik incelemeleri YBÜ ne yatırılan hastalarda idrarda Legionella antijeni