DAVET. Değerli Meslektaşlarım;

Transkript

1

2

3 DAVET Değerli Meslektaşlarım; Mide kanseri tüm dünyada ve ülkemizde görülme sıklığı bakımından ve kansere bağlı ölümler arasında ilk sıralarda yer almaktadır. Tedavisinde cerrahi köşe taşı olup D2-Lenf nodu diseksiyonu büyük önem arz etmektedir. Bizler, daha önce ilk ikisini düzenlediğimiz Bozyaka Mide Kanseri Cerrahisinde Güncel Durum Sempozyumu programının üçüncüsünü gerçekleştirmeyi planladık. Bu sempozyumda ülkemizin saygın üniversite ve kurumlarından alanında deneyimli hocalarımız tarafından mide kanseri ve cerrahisi ile ilgili güncel konular sunulacak, değerli hocalarımızdan oluşan oturum başkanları ve dinleyicilerin de katılımıyla gün boyu detaylıca tartışılacaktır. Ayrıca sözlü ve poster bildiriler de kabul edilecektir. Sunulan tüm bildiri özetleri Özet Kitapçığı nda yer alacak olup istenmesi halinde bildirinin tamamı da basılabilecektir. Mide kanseri ve cerrahisi ile ilgili güncel konuların ele alınacağı sempozyumun alanındaki ihtiyacı karşılamaya katkıda bulunacağını ümit ediyor, tüm meslektaşlarımızı sempozyumumuza bekliyoruz. Saygılarımla, Doç. Dr. Enver İLHAN Sempozyum Başkanı

4 TEŞEKKÜR 3. Bozyaka Mide Kanseri Cerrahisinde Güncel Durum Sempozyumu 21 Aralık 2018 tarihinde gerçekleştirildi. Sempozyumda ülkemizin 17 üniversitesinden alanında deneyimli çok sayıda öğretim üyesi, eğitici ve uzman hekim "Oturum Başkanı" ve "Konuşmacı" olarak, yine ülkemizin birçok bölgesinden ve hastanesinden çok sayıda katılımcı yer aldı. Oldukça yoğun geçen program saat 08:30'da başlayıp 19:40'ta son buldu. Sempozyuma ülkemizin saygın üniversite ve kurumlarından gönderilen bildirilerden "Hakem" ve "Komisyon" değerlendirmesi sonucu 4 poster bildiri, 19 sözlü bildiri, ve 1 video bildiri sunuldu. Sempozyum Başkanı Doç. Dr. Enver İLHAN açılış konuşmasında, mide kanserinin agresif seyirli bir hastalık olduğunu, tüm dünyada ve ülkemizde sıklık ve kansere bağlı ölümlerde ilk sıralarda yer aldığını, tedavisinde cerrahi tedavinin köşe taşı olduğunu, yetersiz cerrahi tedavinin ancak palyasyon tedavisi olarak kabul edilebileceğini, ülkemizde ve batı ülkelerinde mide kanseri ile ilgili en önemli problemin bu hastaların ileri evrede teşhis edilmesi ve buna bağlı olarak hastaların sağkalımlarının yüzgüldürücü olmadığını belirtti. Sempozyumda; mide kanseri epidemiyolojisi, tarama yöntemleri, mide kanseri için yüksek riskli hastaların yönetimi, patolojik ve moleküler evreleme, Erken mide kanseri tanı ve tedavisi, lenf nodu diseksiyonları, paraaortik lenf nodu diseksiyonu, laparoskopik cerrahi, risk değerlendirmesi ve cerrahi komplikasyonlar, mide GİST ve nöroendokrin tümörlerine yaklaşım, peritoneal yayılım ve tedavileri, neoadjuvan tedavi, radyoterapi, özofagogastrik bileşke tümörleri, metastatik mide kanserinde konversiyon cerrahisi, distal ve orta mide kanserlerinde gastrektomi seçimi konuları görseller eşliğinde sunuldu ve tartışıldı. Sözlü bildiri sunumlar arasından birinci olan bildiri sahibine ve gün içinde yapılan çekilişle iki talihliye "MİDE KANSERİ VE CERRAHİ TEDAVİSİ" kitabı takdim edildi. Mide kanseri ve cerrahisi alanında önemli konuların tartışıldığı ve oturum başkanı, konuşmacı ve katılımcılar tarafından çok yararlı geçtiği vurgulanan sempozyum, sözlü bildiri sunumları sonrası iyi dilek ve temenniler ile yeni sempozyumlarda görüşmek dileğiyle son buldu. Sempozyumun planlamasında ve gerçekleştirilmesinde emeği geçen Düzenleme Kurulu üyelerine, oturum başkanı ve konuşmacı hocalarıma, tüm katılımcılara, sempozyuma ev sahipliği yapan Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi yönetimine, Destek ve Bilgi İşlem çalışanlarına, özverili bir şekilde sempozyumumuza büyük destek veren NL M.I.C.E. organizasyon kuruluşu çalışanlarına içten teşekkür eder saygılarımı sunarım. Doç. Dr. Enver İLHAN Sempozyum Başkanı

5 KURULLAR Sempozyum Başkanı Doç. Dr. Enver İLHAN, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM Düzenleme Kurulu Prof. Dr. Adam USLU, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM Prof. Dr. Sinan ERSİN, EÜTF Genel Cerrahi AD Prof. Dr. Özgür FIRAT, EÜTF Genel Cerrahi AD Doç. Dr. Mehmet YILDIRIM, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM Doç. Dr. Taylan Özgür SEZER, EÜTF Genel Cerrahi AD Sempozyum Sekreterleri Op. Dr. Orhan ÜREYEN, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM Op. Dr. Ozan NAMDAROĞLU, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM Bilimsel Kurul Prof. Dr. Gökhan AKBULUT Prof. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU Prof. Dr. Yavuz ALBAYRAK Prof. Dr. Koray ATİLLA Prof. Dr. Hasan AYDEDE Prof. Dr. Cengiz AYDIN Prof. Dr. Erdal Birol BOSTANCI Prof. Dr. Recep ÇETİN Prof. Dr. Salim DEMİRCİ Prof. Dr. Yamaç ERHAN Prof. Dr. Fikret EZBERCİ Prof. Dr. Hakan GÜVEN Prof. Dr. Mehmet HACIYANLI Prof. Dr. Hasan KAPLAN Prof. Dr. Mehmet MİHMANLI Prof. Dr. Halil ÖZGÜÇ Prof. Dr. Serdar ÖZKÖK Prof. Dr. Cem Kaan PARSAK Prof. Dr. Murat SEZAK Prof. Dr. Sezai TAŞBAKAN Prof. Dr. Sezgin ULUKAYA Prof. Dr. Rukiye VARDAR Prof. Dr. Osman YÜKSEL Doç. Dr. Mustafa EMİROĞLU Doç. Dr. Sultan ESER Doç. Dr. Ali GÜNER Doç. Dr. Akın Fırat KOCAAY Doç. Dr. Mehmet Zafer SABUNCUOĞLU Doç. Dr. Fatih SÜMER Doç. Dr. Enver VARDAR Dr. Öğr. Üyesi Erdem Barış CARTI Dr. Öğr. Üyesi Orçun YALAV Op. Dr. Yavuz ERYAVUZ Op. Dr. Ali ALEMDAR

6 BİLİMSEL PROGRAM 21 Aralık 2018, Cuma Açılış Programı : SAYGI DURUŞU VE İSTİKLAL MARŞI : AÇILIŞ KONUŞMALARI Bilimsel Program : I. OTURUM Oturum Başkanları: Prof. Dr. Salim DEMİRCİ, AÜTF Cerrahi Onkoloji BD Prof. Dr. Sinan ERSİN, EÜTF Genel Cerrahi AD : Epidemiyoloji, Ülkemizde Tarama Programları Başlatılmalı mı? Doç. Dr. Sultan ESER, BÜTF Halk Sağlığı AD : Yüksek Riskli Hastaların Yönetimi, Mide Kanserinde H. Pylori Rolü Prof. Dr. Rukiye VARDAR, EÜTF Gastroenteroloji BD : Patolojik Değerlendirme ve Evreleme Doç. Dr. Enver VARDAR, SBÜTF Patoloji AD, İzmir Bozyaka SUAM : Mide Kanserinde Moleküler Sınıflama Prof. Dr. Murat SEZAK, EÜTF Patoloji AD : Tartışma : KAHVE ARASI : II. OTURUM Oturum Başkanları: Prof. Dr. Fikret EZBERCİ, SBÜTF Genel Cerrahi AD Prof. Dr. Halil ÖZGÜÇ, Bursa Özel Medicabil Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği : Erken Mide Kanseri Tanı, Tedavi Doç. Dr. Ali GÜNER, KTÜTF Genel Cerrahi AD : D1, D2, Geçmiş ve Şimdi, Bursektomide Son Durum Nedir? Prof. Dr. Cem Kaan PARSAK, ÇÜTF Cerrahi Onkoloji BD : Para-Aortik Lenfadenektomi Prof. Dr. Erdal Birol BOSTANCI, SBÜTF Genel Cerrahi AD, Yüksek İhtisas SUAM : Video Sunum: 2012 den Esintiler; Mitsuru Sasako ile D2 Lenf Nodu Diseksiyonu Doç. Dr. Enver İLHAN, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM : Tartışma

7 : III. OTURUM Oturum Başkanları: Prof. Dr. Mehmet HACIYANLI, İzmir KÇÜTF Genel Cerrahi AD Doç. Dr. Mehmet YILDIRIM, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM : Risk Değerlendirmesi ve Cerrahi Komplikasyonlar Prof. Dr. Halil ÖZGÜÇ, Bursa Özel Medicabil Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği : Lokal ve Metastatik Mide GIST te Cerrahinin Rolü Dr. Öğretim Üyesi Erdem Barış CARTI, ADÜTF Genel Cerrahi AD : Midenin Nöroendokrin Tümörleri: Tanı ve Tedavi Op. Dr. Ozan NAMDAROĞLU, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM : Minimal İnvaziv Cerrahi (Video Sunum Eşliğinde) Prof. Dr. Sinan ERSİN, EÜTF Genel Cerrahi AD : Tartışma : ÖĞLE YEMEĞİ : ÖĞLE ARASI OTURUMU Oturum Başkanları: Prof. Dr. Yavuz ALBAYRAK, Atatürk ÜTF Genel Cerrahi AD Doç. Dr. Fatih SÜMER, İnönü ÜTF Cerrahi Onkoloji BD Video Sunum: Laparoskopik Mide Kanseri Cerrahisi : 1. Sunum Doç. Dr. Mehmet Zafer SABUNCUOĞLU, SDÜTF Cerrahi Onkoloji BD : 2. Sunum Doç. Dr. Akın Fırat KOCAAY, AÜTF Genel Cerrahi AD : IV. OTURUM Oturum Başkanları: Prof. Dr. Recep ÇETİN, SDÜTF Cerrahi Onkoloji BD Prof. Dr. Osman YÜKSEL, GÜTF Genel Cerrahi AD : Mide Kanserinde Peritoneal Yayılım Op. Dr. Ali ALEMDAR, SBÜTF Genel Cerrahi AD, Okmeydanı SUAM : Mide Kanserininin Peritoneal Yayılımında Sitoredüktif Cerrahi, EPIC, HIPEC, PIPAC Doç. Dr. Taylan Özgür SEZER, EÜTF Genel Cerrahi AD : Mide Kanserinde Neoadjuvan Tedavide Güncel Durum Prof. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU, İzmir KÇÜAEAH Tıbbi Onkoloji BD : Mide Kanserinde Neoadjuvan ve Adjuvan Radyoterapinin Etkinliği Prof. Dr. Serdar ÖZKÖK, EÜTF Radyasyon Onkolojisi AD : Tartışma : POSTER BİLDİRİ SUNUMLARI : KAHVE ARASI

8 : V. OTURUM Oturum Başkanları: Prof. Dr. Hakan GÜVEN, SBÜTF Genel Cerrahi AD, Okmeydanı SUAM Op. Dr. Yavuz ERYAVUZ, SBÜTF Genel Cerrahi AD, Okmeydanı SUAM : Özofago-Gastrik Bileşke Tümörleri: Neden Mide Kanserlerinden Ayrı Olarak Değerlendirmeliyiz? Tedavi Stratejilerinde Son Durum Prof. Dr. Özgür FIRAT, EÜ Tıp Fak. Genel Cerrahi AD : Evre IV Mide Kanserinde Konversiyon Cerrahisi Prof. Dr. Koray ATİLA, DEÜTF Genel Cerrahi AD : Distal ve Orta Mide Kanserlerinde Gastrektomi Tipi Subtotalmi veya Total mi? Kilo ve Kas Kitlesi Kayıpları Nasıl Önlenebilir? Op. Dr. Orhan ÜREYEN, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Bozyaka SUAM : Video Sunum: Laparoskopik Mide Kanseri / D2 Diseksiyon Dr. Öğretim Üyesi Orçun YALAV, ÇÜTF Cerrahi Onkoloji BD : Tartışma : I. SÖZLÜ BİLDİRİ SUNUMLARI Oturum Başkanları: Prof. Dr. Hasan KAPLAN, EÜTF Genel Cerrahi AD Prof. Dr. Gökhan AKBULUT, SBÜTF Genel Cerrahi AD, İzmir Tepecik SUAM : II. SÖZLÜ BİLDİRİ VE VİDEO BİLDİRİ SUNUMLARI Oturum Başkanları: Prof. Dr. Cem Kaan PARSAK, ÇÜTF Cerrahi Onkoloji BD Prof. Dr. Özgür FIRAT, EÜTF Genel Cerrahi AD : DİLEK VE TEMENNİLER, PLAKET TAKDİMİ, KAPANIŞ VE GELENEKSEL TOPLU FOTOĞRAF ÇEKİMİ

9 SÖZLÜ BİLDİRİ LİSTESİ I. SÖZLÜ BİLDİRİ VE VİDEO BİLDİRİ SUNUMLARI Saat: Yer: Doç. Dr. Nazif Erkan Konferans Salonu NO BAŞLIK YAZARLAR SS1 MİDE KANSERİ CERRAHİSİ SONRASI ERKEN DÖNEMDE NON İNVAZİV MEKANİK VENTİLASYON TEDAVİSİ GÜVENLE KULLANILABİLİR Mİ? Şule Çilekar SS2 SS3 SS4 SS5 SS6 SS7 SS8 SS9 SS10 ÖZOFAGUS-MİDE MALİGNİTELERİNDE REZEKSİYONDAN VE FORMOL FİKSASYONUNDAN SONRA OLUŞAN CERRAHİ SINIR KISALMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ VE DÜZELTME FAKTÖRÜ YARATILMASI: PROSPEKTİF BİR ÇALIŞMA MİDE KANSERLİ HASTALARDA DİAGNOSTİK LAPAROSKOPİ DENEYİMİMİZ MİDE KANSERİNDE LAPAROSKOPİK GASTREKTOMİ DENEYİMİMİZ KLİNİĞİMİZDE LAPAROSKOPİK VE AÇIK CERRAHİ UYGULADIĞIMIZ MİDE TÜMÖRLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ LAPARASKOPİK GASTRİK KANSER CERRAHİSİ ERKEN DÖNEM SONUÇLARIMIZ D2 GASTREKTOMİLİ HASTALARDA BURSEKTOMİNİN LENF NODU ÜZERİNE ETKİSİ MİDE ADENOKARSİNOMUNDA BURSEKTOMİ YAPILMADAN KÜRATİF D2 LENFADEKTOMİ YAPILMASININ ERKEN DÖNEM SONUÇLARI MİDE NÖROENDOKRİN TÜMÖRLERDE CERRAHİ REZEKSİYONUN PROGNOZA ETKİSİ ÖZOFAGOGASTRİK BİLEŞKE TÜMÖRLERİNDE CERRAHİ YAKLAŞIMLARIMIZ Enver İlhan, Ozan Barış Namdaroğlu, Ahmet Aykas, Yasemin Şahin, Orhan Üreyen, Savaş Yakan, Enver Vardar, Mehmet Yıldırım, Adam Uslu Cemil Yüksel, Salim İlksen Başçeken, Ogün Erşen, Serdar Çulcu, Ferit Aydın, Serkan Akbulut, Ali Ekrem Ünal, Salim Demirci Cemil Yüksel, Salim İlksen Başçeken, Ogün Erşen, Ömer Yalkın, Ali Ekrem Ünal, Salim Demirci Nidal İflazoğlu Orçun Yalav, Ayşe Gizem Ünal, Uğur Topal, Ahmet Rencüzoğulları, İsmail Cem Eray, Ahmet Gökhan Sarıtaş Sinan Binboğa Reyyan Yıldırım, Muhammed Selim Bodur, Mehmet Uluşahin, Oğuz Erkul, Serdar Türkyılmaz, Ali Güner Batuhan Demir, Berk Göktepe, Taylan Özgür Sezer, Özgür Fırat, Sinan Ersin Orhan Üreyen II. SÖZLÜ BİLDİRİ VE VİDEO BİLDİRİ SUNUMLARI Saat: Yer: Doç. Dr. Nazif Erkan Konferans Salonu NO BAŞLIK YAZARLAR SS11 SS12 SS13 SS14 SS15 SS16 SS17 SS18 DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ GENEL CERRAHİ AD. ÜST GİS CERRAHİSİ BİRİMİ NİN MİDE KANSER CERRAHİSİ DENEYİMİNDEN KESİT REZEKE EDİLEBİLİR MİDE KANSERİNDE NEOADJUVAN KEMOTERAPİ ÖNCESİNDE EVRELEME LAPAROSKOPİSİNİN YERİ MİDE KANSERİNDE SARKOPENİNİN ERKEN DÖNEM KLİNİK SONUÇLARA ETKİSİ: PROSPEKTİF BİR ÇALIŞMA SON 5 YILDA SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ BOZYAKA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ MERKEZİ AMELİYATHANESİNDE MİDE KANSERİ TANISIYLA OPERE EDİLEN OLGULARIN ANESTEZİ YÖNETİMİ VE POSTOPERATİF TAKİPLERİ AÇISINDAN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ MİDE KANSERİNDE C-ERBB2 (HER2/NEU) EKSPRESYON VE AMPLİFİKASYON SIKLIĞI VE KLİNİKOPATOLOJİK PARAMETRELERLE İLİŞKİSİ MİDE KANSERİ NEDENİYLE TOTAL GASTREKTOMİ UYGULANAN HASTALARDA SPLENEKTOMİNİN ETKİSİ PREOPERATİF SERUM CEA SEVİYESİ İLE MİDE KANSERİ DİFERANSİASYON DERECESİ ARASINDA BİR İLİŞKİ VAR MIDIR? GASRİK KANSER REZEKSİYONU SONRASI NÜKSÜ BELİRLEMEDE İTALYAN PROGNOSTİK SKORLAMA SİSTEMİNİN EKSTERNAL VALİDASYONU Serhan Derici, Koray Atila, Canan Altay, Sülen Sarıoğlu, Seymen Bora Serhan Derici Oğuz Erkul, Reyyan Yıldırım, Ayşegül Cansu, Hakan Küçükaslan, Adnan Gündoğdu, Serdar Türkyılmaz, Ali Güner Fulya Yılmaz Dudu Solakoğlu Kahraman SS19 ERKEN YAŞTA GASTRİK KANSER İsmail Zihni, Demet Ünal Emine Özlem Gür, Serkan Karaisli, Fevzi Cengiz, Necat Cin, Kemal Atahan Emin Köse Sadettin Er, Sabri Özden, Salih Burak Gündoğdu, Ozan Barış Namdaroğlu VS1 MEDİANA ARKUAT LİGAMAN SENDROMUNUN LAPARASKOPİK TEDAVİSİNDE AORTO-ÇÖLİAK AKSIN VİZUALİZE EDİLMESİ Ulaş Aday, Abdullah Böyük, Tülin Öztürk

10 SÖZLÜ BİLDİRİLER

11 SS1 MİDE KANSERİ CERRAHİSİ SONRASI ERKEN DÖNEMDE NON İNVAZİV MEKANİK VENTİLASYON TEDAVİSİ GÜVENLE KULLANILABİLİR Mİ? Şule ÇİLEKAR Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı Giriş-Amaç: Mide kanseri nedeni ile opere olan hastalarda oluşan pulmoner komplikasyonlar taburculuk ve iyileşme süreçlerini olumsuz etkileyebilmektedir. Ameliyat sonrasında hastalarda pulmoner atelektazi, sekresyonlarda artış, pnömoni, hipoksemi durumları gelişebilmektedir. Bu gibi durumlarda hastalara Non Invaziv Mekanik Ventilasyon (NIMV) cihazı ile tedavi uygulamak atelektazileri düzeltir, sekresyon atılmasını kolaylaştırır, hipoksemiyi düzeltir. Cihaz; tedavi esnasında torakal ve abdominal basıncı artırmaktadır. Artan abdominal ve torakal basınç nedeni ile anastomoz güvenliğini araştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Hastanemizde son üç yıl içinde mide malignitesi nedeni ile opere edilen hastalar çalışmaya alındı. Operasyon sonrası oda havasında arteriyel kan gazında oksijen saturasyonu 90' ın altında olan hastalara NIMV tedavisi uygulanmıştır. NIMV tedavisi abdominal basıncı artıracağından anastomoz kaçağı açısından değerlendirdik. Bulgular: Hastanemizde son üç yıl içinde mide kanseri nedeni ile 47 hasta opere edilmiştir. Bu hastaların yaş ortalaması 65±2' di. Hastaların 38'i (%80.8) erkek, 9'u (%19.2) kadındı. Bu hastalardan 7'sine operasyon sonrası 1. gün içinde hipoksemi nedeni ile NIMV uygulanmıştır. 2 Hastada solunum sıkıntısı düzelmediğinden entübe edilmiştir. Hastalar ortalama 3 gün tedavi almışlardır ve tedavi sonrasında hastaların solunum sıkıntıları düzelmekle beraber anastomoz bölgelerinde kaçak oluşmadı. Entübe edilen ve mekanik ventilatör uygulanan iki hasta 3. ve 9. günde ex olmuştur. Sonuç: NIMV tedavisi alan postoperatif hastalarda abdominal basınç artacağından, anastomoz kaçağı açısından erken dönemde dikkatli kullanılmalıdır. Bu bulgular eşliğinde doğru cerahi teknik ile opere olan hastalarda NIMV tedavisi düşük basınçlarda kullanıldıklarında; pulmoner sistemi olumlu yönde etkilemekle beraber anastomoz kaçağına yol açmadan güvenle kullanılabilirler. Ancak bu konuda daha fazla çalışmaya ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, pulmoner komplikasyonlar, noninvaziv mekanik ventilasyon

12 SS2 ÖZOFAGUS-MİDE MALİGNİTELERİNDE REZEKSİYONDAN VE FORMOL FİKSASYONUNDAN SONRA OLUŞAN CERRAHİ SINIR KISALMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ VE DÜZELTME FAKTÖRÜ YARATILMASI: PROSPEKTİF BİR ÇALIŞMA Enver İLHAN 1, Ozan Barış NAMDAROĞLU 1, Ahmet AYKAS 1, Yasemin ŞAHİN 2, Orhan ÜREYEN 1, Savaş YAKAN 1, Enver VARDAR 2, Mehmet YILDIRIM 1, Adam USLU 1 1 S.B.Ü İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi 2 S.B.Ü İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Giriş-Amaç: Cerrahi tedavi uygulanan özofagus-mide malignitelerinde rezeksiyon öncesi ile en son mikroskopik inceleme arasındaki cerrahi sınır kısalmalarını değerlendirmek ve yeterli rezeksiyon marjini için düzeltme faktörü yaratmaktır. Gereç-Yöntem: Özofagus ve mide maligniteli hastalarda ameliyat esnasında rezeksiyondan önce normal anatomik konumda proksimal ve distal cerrahi sınırlar ölçüldü. Spesmenler patoloji laboratuarına taze olarak gönderildi ve fiksatife konulmadan önce açılarak tümör boyutu ile tümörün proksimal ve distal cerrahi sınırlara uzaklığı patolog tarafından ölçüldü. Spesmenler %10' luk formaldehit ile 24 saat tespit edildikten sonra tekrar aynı patolog tarafından ölçümler tekrarlandı. Tüm olguların parafin blok kesitleri histopatolojik olarak değerlendirildi, olguların en yakın cerrahi sınırı temsil eden parafin blok seçilerek kayıt altına alındı. Bulgular: Toplam 25 hasta çalışmaya dahil edildi. Proksimal cerrahi sınır için rezeksiyon öncesi, fiksasyon öncesi, fiksasyon sonrası 24. saat ve histopatolojik inceleme sonrası medyan değerler sırası ile 8 cm (min-max:3-23.5cm), 5.4 cm (min-max: cm), 4.3 cm (min-max:0-14 cm), 3.5 cm (min-max:0-4.5cm) olarak bulundu. Distal cerrahi sınır için bu değerler sırası ile 6 cm (min-max:2-18.5cm), 5.8 cm (min-max:2-16cm), 5 cm (min-max:1-14 cm), 5 cm (min-max:0-15cm) olarak bulundu. Proksimal ve distal cerrahi sınır için rezeksiyon öncesi ve nihai patolojik inceleme arasında hesaplanan düzeltme faktörü proksimal ve distal rezeksiyon marjı için sırasıyla 1.8 ve 1.4 olarak bulundu. Tartışma-Sonuç: Özofagus ve mide maligniteleri için yapılacak küratif cerrahilerde cerrahi sınırlardaki kısalmaları önceden tahmin etmek için düzeltme faktörlerinin yaratılması ve kullanılması yeterli rezeksiyon marjini sağlamada etkili olacaktır. Anahtar Kelimeler: mide, cerrahi sınır, özefagus

13 SS3 MİDE KANSERLİ HASTALARDA DİAGNOSTİK LAPAROSKOPİ DENEYİMİMİZ Cemil YÜKSEL, Salim İlksen BAŞÇEKEN, Ogün ERŞEN, Serdar ÇULCU, Ferit AYDIN, Serkan AKBULUT, Ali Ekrem ÜNAL, Salim DEMİRCİ Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Cerrahi Onkoloji Bilim Dalı Giriş-Amaç: Gastrik kanser dünya üzerinde en sık görülen 4. kanser tipi olup kansere bağlı ölümlerde de 2. sıradadır. Mide kanserleri erken evrede yakalandığı zaman 5 yıllık sağkalım %90 lar civarındadır. İleri evre mide kanserlerinde prognoz kötü olup yeni tedavi modalitelerinin gelişmesi ile prognozda iyileşme görülmektedir. Hastaların %45 civarı ileri evrede yakalanmaktadır. T3-T4 ve/veya Nod pozitif, Bormann geniş tip 3(>8cm), tip 4, peritoneal yayılım şüphesi, serozal yayılım olan hastalara lapraroskopik evreleme yapılmaktadır. Bu sayede hastaların palyatif tedavi mi yoksa küratif rezeksiyon için neo-adjuvan tedavi mi alması gerektiği ortaya konmaktadır. Gereç-Yöntem: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Onkoloji kliniğinde Kasım 2015-Kasım 2018 tarihleri arasında mide kanseri nedeniyle diagnostik laparoskopi yapılan 54 hastanın verileri retrospektif olarak tarandı. Bulgular: Diagnostik laparoskopi yaptığımız 54 hastayı analiz edildi. Bu hastaların 36 sı(%66,5) erkek 18 i(%33,5) kadın idi. Ortalama yaş 60,9 idi.(22-80) Bu hastaların 24 ünde peritoneal biyopsi malignite yönünden negatif 30 unda ise pozitif saptandı. Peritoneal sitoloji açısından da 28 hasta negatif iken 26 hastada da pozitif saptandı. 24 hastanın her ikisi negatif, 26 hastanın ise her ikisi pozitifti. 54 hastanın 10 unda diagnostik laparoskopi sonrası peritoneal sitoloj ve peritoneal biyopsi negatif raporlandıktan sonra laparoskopik gastrektomi yapılmıştır. 14 hastada peritoneal sitoloji ve peritoneal biyopsi sonuuc negatif gelmiş ve hastalar lokal ileri (seroza, çevre doku invazyonu) olması üzerine neoadjuvan tedaviye yönlendirildi. Sonuçlar: Peritoneal hastalık şüphesi olan veya lokal ileri mide kanserli hastalarda diagnostik laparoskopi yapılmalıdır. Bu sayede gereksiz laparotomilerden kaçınılmış olunur. Ayrıca peritoneal tutulumu olan hastaların palyatif tedaviye yönlendirilip sağkalımın arttırılması, neoadjuvan tedaviye yönlendirilen hastaların ise terapi sonrası R0 rezeksiyon şansı sağlanmış olur. Anahtar Kelimeler: tanısal laparoskopi, mide kanseri, peritoneal tutulum

14 SS4 MİDE KANSERİNDE LAPAROSKOPİK GASTREKTOMİ DENEYİMİMİZ Cemil YÜKSEL, Salim İlksen BAŞÇEKEN, Ogün ERŞEN, Ömer YALKIN, Ali Ekrem ÜNAL, Salim DEMİRCİ Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Cerrahi Onkoloji Bilim Dalı Giriş-Amaç: Mide kanseri dünyada en sık görülen maligniteler arasındadır. Gastrektomi ile beraber lenf nodlarının diseksiyonu da mide kanserlerinde sağkalımı arttırmaktadır. Tarihteki ilk laparoskopik yardımlı subtotal gastrektomi 1994 yılında yapıldı. Teknolojide gelişim devam ettikçe laparoskopinin kullanımı yıllar içinde arttı. Hatta hastalarda postoperatif ağrının daha az, hastanede yatış süresinin daha kısa, barsak fonksiyonlarının geri dönmesi süresinin daha kısa olması sebebiyle açık cerrahiye kıyasla laparoskopik gastrektominin popülaritesi daha da artmaktadır. Gereç-Yöntem:Biz bu çalışmada Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Onkoloji Kliniğinde Kasım 2015 ile Kasım 2018 tarihleri arasında mide kanseri sebebiyle yapılan laparoskopik gastrektomi vakalarımızı retrospektif olarak tarandı. Bulgular: Kliniğimizde yapılan 114 laparoskopik gastrektomi vakasını retrospektif olarak tarandı. Preoperatif değerlendirmeler ile inoperabl olup olmadığı kesin sonuçlandıramadığımız 53 hastaya diagnostik laparoskopi yapıldı. Tüm hastalara preoperatif gastroskopi, torakoabdominopelvik tomografi, akciğer grafisi, ekg ve kan testleri yapıldı. Hastaların demografik özellikleri( yaş, cinsiyet,komorbidite), patolojik evre, tümör lokalizasyonu, cerrahi prosedür, lenf nodu diseksiyonu, anastomozun yapılış şekli, anostomoz kaçağı olup olmadığı, oral başlama süresi, açığa konversiyon, metastatik ve total lenf nodlarının sayısı, neoadjuvan öyküsü ve sağkalım kayıt altına alındı. Tartışma-Sonuç: 114 hastaya laparoskopik gastrektomi yapıldı. Hastaların 36 sı(%31,5) kadın 78 i(%68,5) erkekti. Hastaların ortalama yaşı 59,5(22-93) idi. Vakaların 74 ü(%64,9) antrum, 20 si(%17,5) kardiya, 20 si(%17,6) korpus ve fundus yerleşimliydi. Hastaların 84 üne(%73,7) laparoskopik subtotal gastrektomi, 30 una(%26,3) laparoskopik total gastrektomi yapıldı. Bununla birlikte hastaların 107 sına(%93,9) D2 lenf nodu diseksiyonu yapılmış olup; 7 sine(%6,1) D1 diseksiyon yapıldı. Laparoskopik gastrektomi mide kanseri için güvenilir ve uygulanabilir bir yöntemdir. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, laparoskopik gastrektomi, D2 lenf nodu diseksiyonu

15 SS5 KLİNİĞİMİZDE LAPAROSKOPİK VE AÇIK CERRAHİ UYGULADIĞIMIZ MİDE TÜMÖRLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ Nidal İFLAZOĞLU Malatya Eğitim ve Araştırma Hastanesi GİRİŞ Günümüzde mide kanseri tedavi modalitelerindeki ilerlemelere rağmen cerrahi tedavi kür için köşetaşı olmaya devam etmektedir. Optimum cerrahi tedavi seçeneklerinin ne olduğu tartışılmaya devam etmektedir. Çalışmamızda açık ve laparoskopi yardımlı cerrahi ile opere ettiğimiz hastalarımızı değerlendirmeyi amaçladık. MATERYAL VE METOD Eylül 2017-Kasım 2018 tarihlerinde kliniğimizde opere edilen mide kanseri olguları incelendi. BULGULAR Çalışmamızda 11 erkek, 4 kadın 15 hasta mevcuttu. Hastaların ortanca yaşı 73,5 (51-82). 5 hasta laparoskopik, 9 hasta açık cerrahiyle tedavi edildi. Kür amaçlanan bütün hastalara D2 lenf nodu diseksiyonu uygulandı. 4 hastaya radikal total gastrektomi, 6 hastaya radikal distal subtotal gastrektomi, 2 hastaya radikal proksimal gastrektomi + distal özefajektomi ve 2 hastaya palyatif gastroenterostomi yapıldı.tnm'ye göre 4 hasta evre 1, 2 hasta evre 2, 5 hasta evre 3, 2 hasta evre 4 ve bir hastada diffüz büyük B hücreli lenfoma saptandı. Ortalama cerrahi süresi laparoskopik yardımlı gastrektomilerde 288 dakika iken açık gastrektomilerde 176 dakikaydı. Küratif cerrahi hastalarında çıkarılan ortanca lenf nodu 32 idi (17 65) (laparoskopik cerrahi yapılanlarda ortanca 32, açık cerrahi uygulananlarda ortanca 36). Ortalama proksimal cerrahi sınır (PCS) 7,9 cm (1,5-15), ortalama distal cerrahi sınır (DCS) 3 cm (1-5) idi. Bu oran laparoskopide ortalama PCS: 7,5 cm DCS:3,3 cm iken, açık cerrahide PCS: 8,14 cm DCS: 2,7 cm. 3 hastada erken mide kanseri (T1) vardı. Perioperatif komplikasyonlar; subileus, yara infeksiyonu, pnömoni, anastomoz darlığı, plevral effüzyon, intraabdominal abse, pnömoniydi. TARTIŞMA VE SONUÇ Laparsokopi giderek mide kanseri cerrahisinde daha fazla yer bulmaya devam etmektedir. Onkolojik açıdan her iki cerrahinin eşdeğer olduğunu ve laparoskopik yaklaşımda kimi komplikasyonların daha az görüldüğünü belirten yayınlar artmaktadır. Çalışmamızdaki hasta sayısı istatistiksel inceleme için yetersiz olmakla birlikte, ilk bakışta laparoskopik cerrahi lehine, cesaret verici onkopatolojik ve klinik veriler saptandığını düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: mide, laparoskopi, kanser

16 SS6 LAPARASKOPİK GASTRİK KANSER CERRAHİSİ ERKEN DÖNEM SONUÇLARIMIZ Orçun YALAV 1, Ayşe Gizem ÜNAL 2, Uğur TOPAL 1, Ahmet RENCÜZOĞULLARI 1, Ismail Cem ERAY 1, Ahmet Gökhan SARITAŞ 1 1 Çukurova Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Bilim Dalı 2 Çukurova Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Cerrahi Onkoloji Bilim Dalı GİRİŞ-AMAÇ: Gastrektomi halen mide kanseri tedavisinde en önemli yere sahip iken son yıllarda laparoskopik cerrahilerin avantajlarının gastrik kanser cerrahisinde de olduğunu gösteren yayınların çıkması ile daha popüler hale gelmiştir. Midenin komşu organ ve damarlar ile yakın ilişkisi ve farklı lenfatik yolların olması laparoskopik gastrik kanser tedavisini zorlu kılmaktadır. Tümör histolojisi, cerrahi sınır pozitifliği, batın yıkama sitolojisindeki (+) ve yetersiz lenfatik disseksiyon lokal ve sistemik metastazların oluşmasındaki en önemli faktörlerdendir. Bu çalışmada Çukurova üniversitesi genel cerrahi kliniğinde gerçekleştirilen laparoskopik gastrektomilerin erken dönem sonuçlarının paylaşılması amaçlanmıştır. GEREÇ-YÖNTEM: Eylül Eylül 2018 tarihleri arasında yapılan laparoskopik gastrektomiler teknik, patolojik sonuç ve erken postoperatif komplikasyonlar açısından incelenmiştir. BULGULAR: Çalışmaya 11 i erkek, 7 si kadın olmak üzere 18 hasta dahil edilmiştir. Yaş ortalaması 57,4 olup, ortalama BMI 26,3 idi. Tümör yerleşimi 6 hastada proksimal 1/3, 4 hastada orta 1/3 ve 8 hastada distal 1/3 idi. 13 hastada cerrahi ilk planda tutulmuş sadece beş hastaya neoadjuvan tedavi protokolü uygulanmıştır. Total gastrektomi 15 hastada, distal gastrektomi 3 hastada tercih edilen ameliyat yöntemidir. Tüm hastalara tümör yerleşimine göre standart D2 lenf disseksiyonu uygulandı ve Ortalama 31,3 lenf nodu disseke edildi. Ortalama oral başlama süresi 3,8 gün idi. Duodenal güdük kaçağı 4 hastada, özefagojejunostomi kaçağı 2 hastada tespit edilirken 1 hastada da dren yerinde kanama görüldü. TARTIŞMA-SONUÇ: Laparoskopik gastrektomi ve lenfatik disseksiyonun yeterliliğini gösteren bir çok çalışma bulunmaktadır. Ancak öğrenim süreci uzun, teknik zorlukları fazla olan bu ameliyatlarda deneyim ve tecrübe arttıkça ameliyat sürenin kısalacağını ve komplikasyon oranının azalacağını düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: laparoskopi, mide kanseri, total gastrektomi, minimal invaziv cerrahi

17 SS7 D2 GASTREKTOMİLİ HASTALARDA BURSEKTOMİNİN LENF NODU ÜZERİNE ETKİSİ Sinan BİNBOĞA Alsancak Nevvar Salih İsgoren Devlet Hastanesi Giriş-Amaç: Bursektomi, pankreas ve transvers mezokolonun anteriorunu kaplayan peritonun omentektomi ile tam diseksiyonudur. Bu işlemin amacı, pankreas çevresindeki omental bursa ve lenf nodlarından (LN) metastazları tamamen uzaklaştırmaktır. Mide kanserinde D2 disseksiyonla beraber uygulanan bursektominin lenf disseksiyonunda ki etkinliğini sunmak için tek merkezli, retrospektif ve randomize kontrollü bir çalışma yürüttük. Gereç-Yöntem: Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Ocak Aralık 2017 arasında, D2 radikal gastrektomi uygulanan 100 mide kanseri hastasında bursektomi yapılan ve bursektomisiz hastalarda lenf nodu disseksiyonu ve histopatolojik açıdan bulgular retrospektif olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Histopatolojik tipleri, bursektomi olmayan hastaların% 58'inde adenokarsinom, geri kalanların ise % 42'sinde taşlı yüzük hücreli kanser (TYHK). Bursektomi grubundaki hastaların% 64'ünde adenokarsinom ve geri kalanların (% 36) TYHK görüldü. Araştırmada incelenen toplam LN sayısı iki grup arasında benzerdi, ± non-bursektomi grup ve ± 13.6 bursektomi grup (p=0.537). Ayrıca, tüm gruplarda pozitif LN'lerin sayısı da benzerdi (7.89 ± 9.76 ve 7.98 ± 9.68,sırasıyla). LN'lerin durumunun karşılaştırılması, non- bursektominin %52'sinin ve bursektomili hastaların %44'ünün N3 ratio olduğu, anlamlı bir fark olmadığını gösterdi (p = 0.604). Tartışma-Sonuç: Mide kanseri cerrahisinde, LN diseksiyonu stratejisi en güncel konulardan biridir. Bu çalışmada, disseke edilen LN'lerin histopatolojisi, tümörlerin patolojik ve histolojik derecelerinin yanı sıra, LN'lerin bursektomi ve non-bursektomi hastaları arasında benzer olduğunu göstermiştir. Lenf nodu histopatolojisini bozmadan bursektomininde D2 gastrektomi sırasında deneyimli cerrahlar tarafından güvenli bir şekilde yapılabilirliği görülmüştür. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, D2 lenf nodu disseksiyonu, bursektomi

18 SS8 MİDE ADENOKARSİNOMUNDA BURSEKTOMİ YAPILMADAN KÜRATİF D2 LENFADEKTOMİ YAPILMASININ ERKEN DÖNEM SONUÇLARI Reyyan YILDIRIM 1, Muhammed Selim BODUR 1, Mehmet ULUŞAHİN 2, Oğuz ERKUL 1, Serdar TÜRKYILMAZ 1, Ali GÜNER 1 1 Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi ABD. 2 İdil Devlet Hastanesi Giriş- Amaç: D2 lenfadenektomi küratif gastrektominin temel noktası olmasına rağmen, bursektomi ve/veya splenopankreatektomi ile ilişkili yüksek morbidite ve mortalite oranları nedeniyle cerrahlar genellikle radikal cerrahi yapma konusunda mesafeli davranmaktadırlar. Bu çalışmada, bursektomi yapılmadan küratif gastrektomi yapılan hastaların erken dönem sonuçlarını analiz etmeyi amaçladık. Gereç-Yöntem: Ocak Eylül 2018 tarihleri arasında gastrektomi yapılan bütün hastalar prospektif olarak veritabanına kaydedildi. Non-küratif rezeksiyon yapılan, adenokarsinom dışı malignitesi olan ve torakotomi ihtiyacı olan hastalar değerlendirmeye alınmadı. Çalışmanın primer çıktısı operatif mortalite de dahil olmak üzere komplikasyon oranı idi. Komplikasyonların derecesi Clavien- Dindo sınıflamasına göre gruplandırıldı, grade III ve üzeri olanlar majör komplikasyon olarak tanımlandı. Bulgular: Dahil edilme kriterlerini karşılayan toplam 120 hasta analiz edildi. Medyan yaş 64 (IQR: 55-71), erkek/kadın oranı 78/42 idi. Medyan BMI (IQR: ) idi. 80 (%66.7) hastaya distal gastrektomi, 22 (%18.3) hastaya total gastrektomi ve 18 (%15) hastaya genişletilmiş total gastrektomi yapıldı. 86 (%71.6) hasta patolojik olarak T3-T4 idi. On (%8.3) hastada kombine rezeksiyona ihtiyaç duyuldu. Tüm komplikasyon oranı %40 (48 hasta) idi, ancak operatif mortalite olan bir (%0.8) hasta dahil sadece üç (%2.5) hastada majör komplikasyon gözlendi. Medyan hastanede yatış süresi 8 gün (IQR:7-10) idi. Medyan takip süresi 16 ay (IQR: 10-28) olup, 103 (%85.8) hasta halen yaşamaktadır. Tartışma- Sonuç: Küratif cerrahi yapılan mide adenokarsinomlu hastalarda bursektomi yapılmadan D2 lenfadenektomi yapılması %2.5 major komplikasyon oranı, %0.8 operatif mortalite oranı ve medyan 8 gün hastanede yatış süresini içeren kabul edilebilir kısa dönem sonuçlar göstermiştir. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, D2 lenfadenektomi, komplikasyon, bursektomi

19 SS9 MİDE NÖROENDOKRİN TÜMÖRLERDE CERRAHİ REZEKSİYONUN PROGNOZA ETKİSİ Batuhan DEMİR, Berk GÖKTEPE, Taylan Özgür SEZER, Özgür FIRAT, Sinan ERSİN Ege Üniversitesi Hastanesi GİRİŞ: Mide NET(Nöroendokrin Tümör) ler özellikle mide fundusunda yerleşen enterokromaffin benzeri (ECL) hücrelerin aşırı çoğalması, plazma gastrin seviyenin yükselerek bir dizi neoplastik değişiklik ile oluşan tümörlerdir. Patofizyolojik olarak hastalığın gelişiminde düşük asid düzeyi, hipergastrinemi ve artmış ECL proliferasyonu rol oynamaktadır. ECL hücre çoğalması, onun histolojik karakterizasyonu, dönüşümü ve invazyon derecesinin değerlendirilmesi mide karsinoid tümörlerin tedavisinde stratejiler geliştirilmesini sağladı. AMAÇ: Kliniğimizde Mide NET tanısı ile cerrahi rezeksiyon uygulanan hastalarda DSÖ 2010 evreleme sistemi eşliğinde genel sağkalım analizi yapılarak prognoza etki edecek patolojik faktörlerin irdelenmesi amaçlanmıştır. MATERYAL-METOD: Kliniğimizde yılları arasında mide NET tanısı ile cerrahi rezeksiyon uygulanan 27 hastanın verileri hastane bilgi sisteminden ve dosya arşivinden taranarak ulaşıldı. Hastaların demografik verileri, klinik bulguları, operasyon tipi, patoloji sonuçları, genel sağkalım süresi değerlendirildi. Hastaların genel sağkalım süresi ölüm bildirim sistemi (ÖBS) üzerinden tarandı, ölen hastaların ölüm tarihleri bulundu. Operasyon tarihi baz alınarak yaşayan hastalar için genel sağkalım ay olarak hesaplandı. Hastaların epikriz, ameliyat ve patoloji raporları üzerinden Mide NET klinik olarak 4 tip şeklinde sınıflandırıldı. Tümör boyutu, lenf nodu durumu, lenfovasküler invazyon, Ki-67 yüzdesi değerlendirlerek sağkalım ile ilişkisi irdelendi. İstatistiksel analizlerde SPSS 22.0 paket program kullanıldı. BULGULAR: Çalışmaya dahil olan 27 hastanın 14(%51,9) ü erkek, 13(%48,1) ü kadındı. Hastaların yaş ortalaması 55,8 median yaş 54 (33-81) olarak hesaplandı. Hastaların şikayete göre gruplandırılmasında 12(%44,4) hasta karın ağrısı,6 hasta non-spesifik semptomlar(%22,2), 5 (%18,5) hasta yutma güçlüğü,4 (%14,8) hastanın halsizlik nedenleriyle kliniğe başvurduklarını görmekteyiz. Mide NET yerleşim yeri gruplandırıldığında 10 (%37) hastada korpusta, 8 (%29,6) hastada fundusta, 5 (%18,5) hastada antrumda, 4 (%14,8) hastada kardiada yerleştiğini saptadık. Hastalar klinik ve patolojik olarak mide NET sınıflamasına göre sınıflandırıldığında 15 (%55,6) hasta Tip 1, 5 (%18,5) hasta Tip 3, 7 (%25,9) hasta Tip 4 NEK- olduğu saptandı. ZES ve MEN 1 ilişkili Tip 2 grubunda hasta olmadığı saptandı. Hastaların takipte 5 inin (%18,5) ex olduğu, yalnızca bir hastanın postoperatif 1. ayda ek komorbiditeleri nedeniyle ex olduğu saptandı. Kalan 22 hastanın izlem süresince takiplerinde nüks saptanmadığı görüldü. Subtotal gastrektomi yapılan bir hastada postoperatif patoloji sonucunda cerrahi sınırda tümörün devam ettiği saptandı. Ancak kontrol endoskopisinde makroskopik olarak nüks olmadığı görüldü. Hastaların kimlik bilgileri ölüm bildirim sistemi üzerinden sağkalım süreleri ay olarak hesaplandı. Exitus olan hastaların 1, 8, 25, 42 ve 149 uncu aylarda exitus oldukları saptandı. Takipteki 22 hastanın ortalama izlem süresi 57,8 ay median izlem süresi 42 ay (9-171) olarak saptandı. Patoloji sonucu Ki-67 değerleri yüzde cinsinden değerlendirildiğinde ortalama Ki-67 değeri %16,6 (1-80) median Ki-67 değeri 4 olarak hesaplandı. Ki-67 eşik değeri bizim hastalarımızda %9,5 olarak saptandı. Ki-67 ile lenf nodu metastazı arasındaki ilişki karşılaştırıldığında lenf nodu metastazı olanlarda Ki-67 değerinin anlamlı olarak yüksek olduğu saptandı. (p=0,021)

20 SONUÇ: Çalışmamızda 27 hasta ile çok sık karşımıza çıkmayan mide NET ile ilgili prognostik faktörler irledelenmiş ve özellikle Ki-67 ile ilgili anlamlı sonuçlar elde edilmiştir. Tüm dünyada keskin tedavi sınırları olmayan mide NET ile ilgili kliniğimizde neler yapıldığı ortaya konmuştur. Sonuç olarak halen lenf nodu diseksiyonu açısından tartışmaların devam ettiği mide NET için preop endoskopik biyopsi ile değerlendirilebilecek Ki-67 değerinin kliniğimiz verilerine göre 9,5 üzerinde olması lenf nodu diseksiyonu yapılmasını öngörmemizde yol gösterici olabilir. Anahtar Kelimeler: Nöroendokrin tümör, Mide Tümörü, Mide kanseri prognoz (Tam metin olarak hazırlanmıştır.)

21 SS10 ÖZOFAGOGASTRİK BİLEŞKE TÜMÖRLERİNDE CERRAHİ YAKLAŞIMLARIMIZ Orhan ÜREYEN Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Bozyaka Eğitim Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Giriş-Amaç: Özofagogastrik bileşke tümörü tüm dünyada giderek artmakta olmasına rağmen cerrahi tedavisindeki tartışmalar devam etmektedir. Sınıflandırması mide ve özofagustan ayrı olarak ele alınmakta ve adenokanserler için Siewert sınıflamasına göre gruplandırılmaktadır. Çalışmanın amacı cerrahi yaklaşımlarımızı sunmak ve sonuçlarını tartışmaktır. Gereç-Yöntem: Küratif cerrahi uygulanan olgular çalışmaya dahil edildi. Olgular yaş ortalaması, cinsiyet, hastalık evresi, Siewert sınıflaması, çıkarılan ve metastatik lenf nodu sayısı, yapılan cerrahi tipi vb. açıdan değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 66, (aralık 43-83) olan 16 olgu dahil edildi. 3(%19) ü kadın, 13(81) i erkek idi. Çıkarılan ortalama lenf nodu sayısı 37, (aralık 7-59), metastatik lenf nodu sayısı ortalama 9(aralık 0-31) idi. Olguların %87,5(14) inde patolojik lenf nodu mevcuttu. Üç olgu Evre 2B, yedi olgu Evre 3(%44), 6(%38) olgu Evre 4A ve bir olgu Evre 4B idi. Birisi metastatik hastalık olmak üzere toplam üç(%19) olguda postoperatif histopatolojik olarak cerrahi sınırda tümör saptandı.tümör yerleşim yerine göre 10(%62,5) olgu Siewert tip 2 ve 6(%37,5) olgu Siewert tip 3 idi. Siewert tip 1 grubunda olgu görülmedi. Transabdominal yaklaşımla 15 total gastrektomi+ Distal özofajektomi +D2 lenfadenektomi, bir olguya ise palyatif distal özofagektomi+ proksimal gastrektomi uygulandı. Takip süreci ortalama 24 aydır. Takip süresinde 10 olgu ex oldu. Tartışma-Sonuç: Özofagogastrik bileşke tümörürlerinde lokalizasyona göre transabdominal, transtorasik ve torako-abdominal yaklaşımla cerrahi uygulanabilir. Distal Özofajektomi+Proksimal Gastrektomi/Total gastrektomi+lenfadenektomi cerrahi tedavi seçenekleridir. Tümör hücrelerinin submukozal ilerleyebileceği akılda tutularak proksimal cerrahi sınır için frozen section incelemesi yapılamadığı/yapılmadığı durumlarda cerrahi sınır negatifliği sağlamak için en az 5 cm rezeksiyon marjini sağlanmalı, sağlanmadığı durumlarda torakotomiden kaçınılmamalıdır. Anahtar Kelimeler: özofagogastrik bileşke, cerrahi sınır, kanser

22 SS11 DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ GENEL CERRAHİ AD. ÜST GİS CERRAHİSİ BİRİMİ NİN MİDE KANSER CERRAHİSİ DENEYİMİNDEN KESİT Serhan DERİCİ 1, Koray ATİLA 1, Canan ALTAY 2, Sülen SARIOĞLU 3, Seymen BORA 1 1 Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD. 2 Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji AD. 3 Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji AD. AMAÇ Dünya sağlık örgütü verilerine göre ülkemizde Asya ve Uzak Doğu ülkelerine yakın insidansa sahip mide kanserinin tedavisi ile ilgili, bir üniversitesi hastanesinin Üst Gastrointestinal Sistem Cerrahisi Birimi nin deneyiminin paylaşılması amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM Aralık 2004-Eylül 2017 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı nda Üst Gastrointestinal Sistem Cerrahisi Birimi tarafından ameliyat edilmiş olan 575 hastanın prospektif olarak kayıt altına alınmış olan verileri incelendi. 70 hasta verilerin eksik olması nedeniyle çalışma dışı bırakıldı. BULGULAR Hastaların %64 ü erkek, %36 sı kadındı. Ortalama yaş 62(±12,7). 334 hastaya total gastrektomi, 150 hastaya distal subtotal gastrektomi yapılmıştı. Yirmi bir hastaya palyasyon amacıyla by-pass/beslenme kateteri uygulanmıştı. Tümör %28 proksimal, %62 distal yerleşimliydi. Ortalama 29,26(±12,95) lenf nodu diseke edilmişti. Hastaların 128 inde(%26,4) lenf nodu metastazı saptanmazken 81(%16,7) hasta N1, 81(%16,7) hasta N2, 111(%22,9) hasta N3a, 83(%17,1) hasta N3b evresindeydi. 231(%48) hasta T4 evresindeydi. Ortalama 33, ortanca 20 aylık takip süresi olan hasta grubunda hastaların genel sağ kalımları 1 yıl için %81,6; 2 yıl için %63,9; 5 yıl için %46,4 olarak hesaplandı. Tümör invazyon derinliği (p<0,001), N evre (p<0,001) ile kan damar invazyonu varlığı(p=0,05) sağ kalıma etki eden bağımsız faktörler olarak saptandı. TARTIŞMA VE SONUÇ Mide kanserinin birincil tedavisi yeterli genişlikte yapılmış lenf nodu diseksiyonu ve gastrektomidir. Ek olarak uygulanan kemoterapi ve/veya radyoterapi ek sağ kalım avantajı sağlamaktadır. Gastrektomi işlemi yeterli lenfatik diseksiyonun yapılmadığı durumlarda sadece geçici palyasyon sağlar. Hastalık kısa sürede progresyon gösterir. İleri evre hasta grubumuzda elde edilmiş olan sağ kalım sürelerinin küratif amaçla yapılan cerrahi işlemlerin tümünde uygulanan D2 lenfatik diseksiyonun ve etkin adjuvan tedavi uygulamalarının yönetildiği multidisipliner ekip çalışmasının sonucu olduğunu düşünüyoruz. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, onkolojik cerrahi, D2 diseksiyon

23 SS12 REZEKE EDILEBILIR MIDE KANSERINDE NEOADJUVAN KEMOTERAPI ÖNCESINDE EVRELEME LAPAROSKOPISININ YERI Serhan DERİCİ Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD. AMAÇ: Mide kanserinin tedavisinde lenf nodu diseksiyonu ile birlikte yapılan mide rezeksiyonlarına adjuvan etki sağlamak için kemoterapi ve radyoterapi uygulamaları eklenmektedir. Adjuvan kemoterapi ve radyoterapi; ilerlemiş tümör invazyonu, lenf nodu metastazı, lenfovaskuler invazyon varlığı gibi kötü prognostik faktörlerin bulunduğu durumlarda tedavi protokolüne eklenir. Mide kanser tedavisinde görece daha yeni bir kavram olsa da solid organ kanser tedavisinde uygulanan neoadjuvan+adjuvan (perioperatif) kemoterapinin, sadece adjuvan kemoterapiye üstün olduğu düşünülmektedir. Tedavi öncesi radyolojik evreleme neticesinde uzak metastazı ve peritoneal yayılımı olmayan rezeke edilebilir mide kanseri tedavisi için perioperatif kemoterapi, tedavi rehberlerinde yer bulmuş ve son yıllarda giderek daha fazla tercih edilen adjuvan tedavi metodu haline gelmiştir. Bu çalışmada radyolojik olarak peritoneal metastaz saptanmamış ve neoadjuvan kemoterapi kararı alınmış hastalarda neoadjuvan kemoterapi öncesi yapılacak laparoskopik evreleme ameliyatının, planlanan tedavi şeması üzerine etkisi incelenmiştir. GEREÇ VE YÖNTEM: Ağustos 2015 Eylül 2018 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Üst Gis (DEÜGİS) konseyinde hastalara tedavi planlaması için yapılmış 1283 sunum retrospektif olarak incelendi. Neoadjuvan kemoterapi kararı verilen 86 mide kanser hastası belirlendi. Yirmi iki hasta verilerindeki eksiklik nedeniyle çalışma dışında bırakıldı ve verileri tam olan 64 hasta çalışmaya dâhil edildi. BULGULAR: Hastaların 14 ü (%22) kadın 50 si(%78) erkekti. Otuzbeş hastaya evreleme laparoskopisi yapılmadan neoadjuvan kemoterapi uygulandığı belirlendi. Yirmidokuz hastaya ise neoadjuvan kemoterapi öncesi evreleme laparoskopisi yapıldığı görüldü. Evreleme laparoskopisi yapılmaksızın doğrudan neoadjuvan kemoterapi uygulanan 3 hastada neoadjuvan tedavi sonrası yapılan radyolojik görüntülemede tedavi altında progresyon saptandı. Bu gruptaki 32 hasta ameliyata alındı ve ameliyat esnasında 7 hastada peritoneal karsinomatoz (PK) belirlendi (Şekil 1). Neoadjuvan tedavi öncesi evreleme laparoskopisi yapılan 29 hastanın 12 sinde peritoneal yayılım vardı. Bu hastaların dokuzunda peritoneal implant saptanırken 3 hastada karın lavajında malign hücre varlığı saptandı. Laparoskopide peritoneal yayılım saptanmayan 17 hasta neoadjuvan tedavi sonrası ameliyata alındı ve 1 hastada peritoneal yayılım geliştiği gözlendi (Şekil 2). Şekil 1. Evreleme Laparoskopisi Yapılmayan Hastalar

24 Şekil 2. Evreleme Laparoskopisi Yapılan Hastalar TARTIŞMA VE SONUÇ: Mide kanserinde neoadjuvan kemoterapi, sistemik ve lokal kontrolün daha iyi sağlanabilmesi amacıyla uygulanan yardımcı tedavi metodudur. Neoadjuvan kemoterapi mide kanser tanısı koyulan ve uzak organ metastazı ya da peritoneal yayılımı olmayan T2 ve üzeri tümörler için tedavi rehberlerinde seçenekler arasında sunulmaktadır. Burada kilit öneme sahip bilgi tedaviye başlandığında hastalığın periton yayılım durumudur. Özellikel malign asite yol açmamış milimetrik peritoneal implantların radyolojik ya da nükleer tıp metotları ile kesin olarak tanınmasında zorluk yaşanmaktadır. Serimizdeki sonuçlar, radyolojik değerlendirmede peritoneal metastaz tanısı almamış ve evreleme laparoskopisi yapılan hastaların %41 inde laparoskopi sayesinde peritoneal yayılımın saptandığını ve tedavi şeklinin değiştirildiğini göstermektedir. Yine radyolojik değerlendirmede peritoneal metastaz tanısı almamış ve evreleme laparoskopisi yapılmadan neoadjuvan tedavi alarak tedavi edilen 35 hastalık grupta ise üç hastada tedavi altında progresyon gözlenmiş, yedi hastada ise gastrektomi ameliyatı için laparotomi yapıldığında peritoneal metastaz saptanmıştır. Bir başka değişle bu otuzbeş hasta için neoadjuvan kemoterapi öncesi periton yayılım durumlarıyla ilgili bilgi %41 oranında yanılma payına açık şekilde elde edilmiştir. Evreleme laparoskopisi yapılmadan tedaviye başlanması durumunda peritoneal yayılım bilgisi sadece radyolojik tetkik sonuçlarına dayanmaktadır. Ancak bu tetkikler her koşulda beklenen duyarlıkta sonuç verememektedir. Multidedektor bilgisayarlı tomografi için bildirilen % sensitivite değerleri, Pozitron Emisyon Tomografisi (PET)/BT için bildirilen % sensitivite değerleri peritoneal metastaz boyutları küçüldükçe (<5mm) düşmektedir. Evreleme laparoskopisi yapılan 29 hastalık grupta 17 hastada neoadjuvan tedaviye devam edilmiş ve ardından 17 hasta gastrektomi yapılmak üzere ameliyata alınmıştır. Bir hastada laparatomi esnasında PK saptanmış ve bu hastada tedavi altında progresyon geliştiği belirlenmiş, etkinliği yeterli olmayan kemoterapi rejiminin değişimi sağlanmıştır. Evreleme laparoskopisi yapılmayan 35 hastalık grupta ise tedavi sonrası laparatomide 7 hastada peritoneal yayılım gözlenmiştir. Bu yedi hastanın hangisinde tedavi altında progresyon, hangisinde stabil hastalık, hangisinde minimal tedavi yanıtı olduğunu söylemek mümkün değildir. Bu hastaların kemoterapi protokolünün yeniden düzenlenmesinde istenen bilgiler elde edilemeyecektir. Mide kanserinde hiç de nadir olmayan peritoneal metastaz varlığının evreleme laparoskopisi ile neoadjuvan kemoterapi uygulaması öncesinde araştırılması, genetik, moleküler, biyolojik aydınlatılamamış birçok faktöre rağmen yoğun çaba ile yürütülen mide kanseri tedavisinde, etkin tedaviyi uygulayabilmek için katkı sağlayacaktır.

25 SS13 MİDE KANSERİNDE SARKOPENİNİN ERKEN DÖNEM KLİNİK SONUÇLARA ETKİSİ: PROSPEKTİF BİR ÇALIŞMA Oğuz ERKUL 1, Reyyan YILDIRIM 1, Ayşegül CANSU 2, Hakan KÜÇÜKASLAN 1, Adnan GÜNDOĞDU 1, Serdar TÜRKYILMAZ 1, Ali GÜNER 1 1 Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi ABD. 2 Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Radyoloji ABD. Giriş-Amaç: Sarkopeni majör cerrahi yapılan hastalar için perioperatif morbiditeye sebep olabilen fonksiyonel bozukluklar ile ilişkilidir. Çoğunlukla doğu ülkelerindeki yapılmış olan retrospektif seriler, sarkopeninin mide kanseri cerrahisi sonrası klinik sonuçlar üzerine prediktif etkisini göstermiştir ancak bu konuda Avrupa kaynaklı prospektif veriler sınırlıdır. Bu çalışmada, bir batı ülkesinde, mide kanseri sebebiyle gastrektomi yapılan hastalarda sarkopeninin perioperatif sonuçlar üzerine etkisini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç-Yöntem: Ağustos Ağustos 2018 tarihleri arasında, mide adenokarsinom tanısı olan hastalar ardışık ve prospektif olarak çalışmaya dahil edildi. Sarkopeni, European Working Group on Sarcopenia kriterlerine göre düşük kas kitlesi ve düşük kas gücü ve/veya düşük fiziksel performans olarak tanımlandı. Mide rezeksiyonu yapılmayan ve torakotomi ihtiyacı olan hastalar analize dahil edilmedi. Hastalar sarkopeni olan (ağır sarkopeni de dahil) ve olmayan olarak iki gruba ayrıldı. Çalışmanın birincil çıktısı Clavien Dindo Sınıflaması baz alınarak değerlendirilen 30 günlük komplikasyon oranı idi. Bulgular: Toplam 95 hasta analize katıldı. 31 hastada (%33) sarkopeni, bunların da 21 inde ağır sarkopeni mevcuttu. Tek değişkenli analizde, sarkopeni olan hastalarda, sarkopeni olmayan hastalara kıyasla uzamış yatış süresi (OR:3.231, %95CI ), benzer grade II ve üzeri (OR:1.971, %95CI ) ve benzer grade III ve üzeri (OR:2.138, %95CI ) komplikasyon oranları saptandı. Ayrıca ağır sarkopeni olan hastalarda grade II ve üzeri komplikasyonların, olmayanlara göre daha fazla (OR:3.179, %95CI ) olduğu görüldü. Çok değişkenli regresyon analizi ağır sarkopeninin grade II ve üzeri kompliksyonlar için bağımsız bir risk faktörü olduğunu gösterdi. Tartışma- Sonuç: Yalnızca sarkopeninin bulunması değil, ancak ağır sarkopeni varlığı perioperatif sonuçlarla ilişkilidir. Kas kitlesine ek olarak kas gücü ve fiziksel performans gastrik cerrahi uygulanacak hastalar için değerlendirilmelidir. Anahtar Kelimeler: sarkopeni, mide kanseri, gastrektomi, komplikasyon

26 SS14 SON 5 YILDA SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ BOZYAKA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ MERKEZİ AMELİYATHANESİNDE MİDE KANSERİ TANISIYLA OPERE EDİLEN OLGULARIN ANESTEZİ YÖNETİMİ VE POSTOPERATİF TAKİPLERİ AÇISINDAN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ Fulya YILMAZ Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği Giriş-Amaç: Mide kanseri, dünyada son yüzyılın yarısından sonra küresel bir düşüş göstermesine rağmen, dünyada en sık teşhis edilen beşinci ve ölüme neden olan üçüncü kanserdir. Bu hastalar için küratif tedavi cerrahi rezeksiyondur. Bu olguların peroperatif yönetiminde çeşitli anestezi ve analjezi kombinasyonları birlikte kullanılmaktadır. Bizim bu çalışmadaki amacımız, hastanemizde mide kanseri tanısıyla opere ettiğimiz olgulardaki anestezi yönetimimizi ve postoperatif takiplerimizi sizlerle paylaşmaktır. Gereç-Yöntem: tarihleri arasında mide kanseri nedeniyle opere olan olgular demografik verileri, anestezi yönetimleri, postoperatif yoğun bakıma kabulleri, entübe kalma süreleri ve servise çıkış süreleri açısından retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: 62 si kadın (%34.6), 117 si erkek(%65.4) olmak üzere toplam 179 olgu opere edilmiş. Olguların yaş ortalaması 67,3± (Min:33-Max:92) yılında 27(% 15.1), 2014 de 23(%12.8), 2015 de 41(%22.9), 2016 da 37(%20,7), 2017 de 30(%16,8) ve 2018 de 21(%11.7) olgu opere edilmiş. 2018'de 2 olguda gastrektomi laparoskopik olarak gerçekleştirilmiş. Tüm olgulara inhalasyon anestezisi uygulanmış. Kırkbeş olguya(%25.1) epidural kateter takılmamış. 90(%50.3) olguya total gastrektomi, 56(%31.3) olguya subtotal gastrektomi ve 33(%18.4) olguya gastrektomiyle birlikte splenektomi uygulanmış. 159 olgu operasyon sonunda ekstübe edilmiş. Postoperatif 153(%85.5) olgu Cerrahi YBÜ de, 26(%14.5) olgu Anestezi YBÜ de takip edilmiş. 19 olgu postoperatif 0.Gün, 127olgu postoperatif 1.Gün servisine alınmış. 20 olgu postoperatif entübe izlenmiş. Bu olgulardan 5 i ekstübe olamamış ve ex olmuş. En uzun süre entübe izlenen olgu 43 gün takip edilmiş. Tartışma-Sonuç: Son 5 yıllık sonuçlarımıza göre, gastrektomi olgularımızı inhalasyon anestezisi ve epidural analjezi ile yönetmekteyiz. Ancak laparoskopik gastrektomi operasyonlarının artması, daha az invaziv analjezik yöntemlerin etkinliğinin ve anestezik ajanların tümör rekürrrensi üzerine etkilerinin gösterilmiş olması nedeniyle anestezi yönetimimizin değişeceği kanaatindeyim. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, anestezi, analjezi

27 SS15 MİDE KANSERİNDE C-ERBB2 (HER2/NEU) EKSPRESYON VE AMPLİFİKASYON SIKLIĞI VE KLİNİKOPATOLOJİK PARAMETRELERLE İLİŞKİSİ Dudu SOLAKOĞLU KAHRAMAN Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tepecik Eğitim Araştırma Hastanesi Giriş-Amaç: C-erbB2 / HER-2(Human epidermal growth factor receptor 2), ERBB2 onkojen tarafından kodlanan bir glikoprotein olup, yeni terapötik modalite (hedef tedavi) testlerinin uygulamasını temel alan epidermal büyüme faktörü reseptörleri ailesine (EGFR) aittir. Bu moleküler biyobelirteçin prognoza ilişkin sonuçları, tartışmalı ve coğrafi bölgeye bağlı olarak çeşitlidir. Mide kanserlerinde HER-2 gen amplifikasyonu veya protein artmış ekspresyonu primer tümörlerin %7-34 ü gibi geniş bir aralıkta pozitif olarak bulunmaktadır. Çalışmamızda, mide kanseri hastalarında HER-2/neu pozitifliğinin sıklığını saptamayı ve artmış ekspresyonunun klinikopatolojik parametrelerle ilişkisi ile prognoz üzerine etkisini ortaya koymayı amaçladık. Gereç-Yöntem: yılları arasında hastanemiz patoloji bölümünde gastrektomi materyalinde mide adenokarsinom tanısı alan 100 hasta çalışmaya alınmıştır. Spesmenler immünhistokimyasal (IHK) ve floreasans in situ hibridizasyon (FISH) yöntemiyle değerlendirilmiştir. HER-2 overekspresyonunun tümörün diğer histopatolojik özellikleri ile ilişkisi ve sağkalıma katkısı araştırılmıştır Bulgular: Hastaların % 70 i erkek, % 30 u kadındı. Yaş ortalaması 61,7 idi. Olguların %56 sı pür intestinal, %31 i pür diffüz/ taşlı yüzük (az kohezif) hücreli tipte tümördü. TNM evrelemesine göre olguların çoğu ileri evreydi(evre 3-4,%65). C-erbB2 durumu sırasıyla %68 negatif ve/veya +, %22 ++, % idi. FİSH ile HER-2 amplifikasyon oranı %13 bulundu. Olguların genel sağkalım süresi 24 ay (1-53 ay) bulundu. Evre ve yaşam süresi ters korelasyon gösteriyordu (p=0,04). Sağkalım ile anlamlı ilişkili diğer prognostic faktörler, lenf nodu invazyonu (p<0.01) ve yaş (p=0,048) idi. Ayrıca Ki67 ve p53 pozitifliği de koreleydi (p=0,008). Tartışma-Sonuç: Çalışmamızda ameliyat edilen mide kanserlerinde HER-2 pozitiflik oranı düşük (%13) olup literatürde bildirilen oranlarla uyumludur. HER-2 pozitifliği ile klinik ve patolojik parametreler arasında ilişki bulunmamıştır. HER-2 pozitifliğinin genel ve hastalıksız sağkalıma etkisi görülmemiştir. Anahtar Kelimeler: mide adenokarsinomu, Her2, prognostik faktörler, tedavi, sağkalım

28 SS16 MİDE KANSERİ NEDENİYLE TOTAL GASTREKTOMİ UYGULANAN HASTALARDA SPLENEKTOMİNİN ETKİSİ Emine Özlem GÜR 1, Serkan KARAİSLİ 2, Fevzi CENGİZ 1, Necat CİN 1, Kemal ATAHAN 1 1 Katip Çelebi Üniversitesi Tıp Fakültesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi 2 Muş Devlet Hastanesi Giriş ve Amaç Mide kanserinin cerrahi tedavisi, total gastrektomi ve lenf nodu diseksiyonudur. Bu hastalarda rezeksiyon sırasında dalağın korunması hedeflense de bazı tümörlerde splenektomi eklenmektedir. Bu çalışmada total gastrektomi yapılan hastalarda splenektomi uygulamasının etkisini saptamayı amaçladık. Materyal ve Metod tarihlerinde mide kanseri nedeniyle total gastrektomi uygulanan 182 hasta çalışmaya alındı. Hastalar splenektomi uygulananlar (grup 1) ve uygulanmayanlar olarak (grup 2) ikiye ayrıldı. Gruplar yaş, cinsiyet, laboratuar bulguları, lenfovaskuler invazyon, perinöral invazyon, t evresi, çıkarılan lenf nodu sayısı, metastatik lenf nodu sayısı ve sağ kalım açısından istatistiksel olarak karşılaştırıldı. İstatistiksel olarak p<0.05 olan parametreler anlamlı kabul edildi. Bulgular Çalışmaya dahil edilen 182 hastanın 47 si grup 1 (%25,8), 135 i grup 2 (%74,2) de yer alıyordu. Grup 1 ve grup 2 hastalar arasında yaş, cinsiyet, grade, lenfovaskuler invazyon,, perinöral invazyon, hemoglobin, abümin, lökosit, nötrofil, lenfosit açısından istatiksel anlamlı fark saptanmadı. TNM ye göre T4 hasta grup 1 de %73,9, grup 2 de %66,6 olarak bulundu ve t evresi açısından gruplar arasında fark yoktu. Grup 1 de ortalama 23,1±11,01 adet lenfnodu çıkarıldı ve 11,1±12,2 lenf nodunda metastaz saptandı. Grup 2 de sırası ile 22,7±10,5 ve 7,3±8,6 olarak bulundu. Çıkarılan lenf nodu sayısı farklı değilken metastatik lenf nodu sayısı splenektomili grupta anlamlı fazlaydı (p=0,032). Grup 1 de R0 rezeksiyon yapılan hasta sayısı 21 (%44,6) iken grup 2 de bu sayı 99 (%73,3) olarak bulundu (p=0,0001). Ortalama takip süresi 26,9 aydı. Genel sağkalım açısından gruplar arsında fark saptanmadı. Sonuç Mide kanseri nedeniyle total gastrektomi uygulanan hastalara splenektomi uygulanmasının R0 rezeksiyon, genel sağkalım, çıkarılan lenf nodu sayısı açısından avantaj sağlamamaktır. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, total gastrektomi, splenektomi

29 SS17 PREOPERATİF SERUM CEA SEVİYESİ İLE MİDE KANSERİ DİFERANSİASYON DERECESİ ARASINDA BİR İLİŞKİ VAR MIDIR? Emin KÖSE Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Giriş: Mide kanserinin prognozu ile tümörün diferansiasyon derecesi arasında bir ilişki olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, mide karsinomu diferansiasyon derecesinin öngörülmesinde preoperatif CEA kullanımının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç-Yöntem: Mide kanseri için gastrektomi yapılan hastalar değerlendirildi. Preoperatif CEA için eşik değer 5 ng/ml olarak kabul edildi. Taşlı yüzük hücreli karsinom, diffüz tip ve az diferansiye mide kanserleri kötü diferansiye; iyi ve orta diferansiye kanserler iyi diferansiye olarak gruplandı. Gruplar arasında serum CEA seviyesi yüksek olan hastalar ile düşük olan hastalar, tümör boyutu, tümör evresi, lenf nodu tutulumu, metastaz olması ve TNM evresi ile kıyaslandı. Analizlerde p değerinin 0,05 olması istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Bu çalışmaya yaş ortalaması 60,1±11,1 yıl olan 16 (%32) kadın ve 34 (%68) erkek toplam 50 hasta dahil edildi. Kötü diferansiye grubunda 29 hasta(%58), iyi diferansiye grubunda 21 hasta (%42) yer aldı. Kötü diferansiye hasta grubunda 12 hastada (%41,4), diğer grupta 3 hastada (%14,3) CEA serum seviyesi yüksek bulundu. Mide kanseri kötü diferansiasyonu ile serum CEA yüksekliği (p=0,04) ve lenf nodu tutulumu (p=0,02) arasında anlamlı bir ilişki olduğu izlendi. Tartışma-Sonuç: Preoperatif CEA, kötü prognostik faktör olarak tümör diferansiasyonunun öngörülmesinde dikkate alınabilir. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, CEA, kötü diferansiye

30 SS18 GASRİK KANSER REZEKSİYONU SONRASI NÜKSÜ BELİRLEMEDE İTALYAN PROGNOSTİK SKORLAMA SİSTEMİNİN EKSTERNAL VALİDASYONU Sadettin ER 1, Sabri ÖZDEN 1, Salih Burak GÜNDOĞDU 2, Ozan Barış NAMDAROĞLU 3 1 Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 2 Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi 3 Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi Giriş-Amaç: Literatürde gastrik kanser için rezeksiyon sonrası nüksü öngörebilen skorlama sistemleri mevcutur. Gastrik kanser için R0 rezeksiyonundan sonra nüksetmeyi öngören Mide Kanseri için İtalyan Araştırma Grubu (GIRCG=Italian Research Group for Gastric Cancer) bir prognostik skorlama sistemi (PSS) geliştirmiştir.. Amacımız gastrik kanser rezeksiyonunu takiben nüksü belirlemede İtalyan PSS nin eksternal validasyonunu değerlendirmekti. Gereç ve Yöntem: Çalışma Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel cerrahi kliniğinde gastrik kanser nedeni ile yılları arasında opere edilen 146 hastanın kayıtları retrospektif olarak analiz edildi. Hastaların demografik özellikleri, gastrik rezeksiyon için D1,D2 ve D3 diseksiyon, evre ve nüks verileri elektronik kayıtlarından elde edildi. Sadece gastrik kanser için acil opere edilen hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Elde edilen verilerin kalibrasyonu için Hosmer-Lemeshow testi ve diskriminasyonu için ROC analizi yapıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 146 hastanın 94(%64,4) ü erkek ve 52(%35,6) sı kadındı. Yaş ortanca(çeyrekler arası aralık) 59(26-88) idi. Gastrik kanser tanılı hastaların Evre 1A 7(%4,8), Evre 1B 9(%6,2), Evre 2A 6(%4,1), Evre 2B 23(%15,8), Evre 3A 14(%9,6), Evre 3B 28(%19,2), Evre 3C 59(%40,4) ve Evre 4 0 olarak bulundu. Cerrahi olarak D1 74(%53,2), D2 65(%46,8) ve D3 0 hastaya disseksiyon yapıldı. 146 hastanın 92(%63) sinde nüks saptanmazken 54(%37) sinde nüks saptandı. Valide edilen skorun kalibrasyonu için Hosmer-Lemeshow testi yapıldı. P=0,420 olarak bulundu. Diskriminasyon için ROC(eğrinin altında kalan alan) değeri 0,577(0,481-0,673) %95 CI olarak bulundu. Tartışma-Sonuç: Çalışmalarda İtalyan PSS nin, TNM'ye kıyasla nüksetmeyi tahmin etmede daha etkin olduğu gösterilmiştir. Fakat çalışmamızda, İtalyan PSS nin nüksü değerlendirme açısından iyi bir belirteç olmadığı sonucuna vardık. Anahtar Kelimeler: gastrik kanser İtalyan prognostik skoru nüks

31 SS19 ERKEN YAŞTA GASTRİK KANSER İsmail ZİHNİ 1, Demet ÜNAL 2 1 Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı 2 Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı Giriş-Amaç: Mide kanseri sık görülen gastrointestinal sistem kanserlerinden biridir. Dünya çapında görülme sıklığı olarak 4. Kansere bağlı ölümlerde ise 2. sıklıktadır. Mide kanseri nonspesifik erken belirtileri olan agresif bir hastalıktır. Genç hastalarda görülme sıklığı ve prognozu önemli değişkenlik göstermektedir. Erken yaş gastrik kanser tanımı tartışmalı ancak literatürde genel kabul gören 40 yaş olgular bu tanıma girmekte. Erken yaş gastrik kanser insidansı %2-15 arasındadır, görülme sıklığı giderek artmaktadır. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde yılları arasında izlenen gastrik kanser nedeniyle opere olan 155 hasta, hastane veri sisteminden ve dosyaları birebir incelenerek tarandı 40 yaş altı tanı alan ve opere olan hastalar erken yaş gastrik kanser olarak tanımlandı, çalışmaya 7 hasta dahil edildi. Bulgular: Mide kanseri tanısı ile ameliyat edilen 7 hastanın 40 yaş veya altında olduğu saptandı. Çalışmaya dahil edilen 7 hastanın 5 i kadındı. En genç hastamız 17 yaşındaydı. Hastalarımızın yaş ortalaması 33 idi. Bizim çalışmamızda hastalar ortalama 25 ay (3-62) takip edildi. 2 hasta erken evre 5 hasta ileri evre gastrik kanserdi bu 5 hastanın 3 ü kansere bağlı nedenlerden dolayı exitus oldu.ileri evre erken yaş grubunda ortalama 17,6 ayla sağ kalım oranımız % 40 dır. Erken evre vakalarımızın biri 62 ay diğeri ise 25 ay halen takiptedir..bizim vakalarımızda erken yaş gastrik kanser oranı %4,5 du. Olgularımızın hiçbirinde aile öyküsü yoktu. Hastaların en sık başvuru şikayetleri epigastrik ağrı, halsizlik ve dispeptik şikayetler gibi non spesifik bulgulardı.

32 Tartışma-Sonuç: Erken yaşta gastrik kanser sıklığı yıllar içinde giderek artmaktadır 1970 öncesi görülme sıklığı %1,8 iken günümüzde %2-15 arasındadır. Belirtilerin non spesifik olması genç hastalarda daha geç tanı konmaktadır. Tanının geç konulması nedeniyle vakaların çoğu ileri evrede başvurmaktadır. Mide kanserinde kötü prognozun kanserin evresi ile ilgili olduğu, hastanın yaşının bağımsız bir faktör olmadığı belirtilmektedir. Kanserin evresi baz alındığında genç ve yaşlı hastalarda benzer yaşam süreleri elde edilmektedir. Anahtar Kelimeler: mide kanseri, erken yaş, tanıda gecikme (Tam metin olarak hazırlanmıştır.)

33 VS1 MEDİANA ARKUAT LİGAMAN SENDROMUNUN LAPARASKOPİK TEDAVİSİNDE AORTO- ÇÖLİAK AKSIN VİZUALİZE EDİLMESİ Ulaş ADAY 1, Abdullah BÖYÜK 2, Tülin ÖZTÜRK 3 1 Elazığ Fethi Sekin Şehir Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi 2 Elazığ Fethi Sekin Şehir Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği 3 Elazığ Fethi Sekin Şehir Hastanesi, Radyoloji Kliniği Giriş-Amaç; Median arkuat ligaman sendromu nadir görülen klinik tablodur. Postbrandial karın ağrısı, kilo kaybı ve bulantı-kusma klasik semptomlarıdır. Aorto-çöliak aksın, diafragmatik krusa ait fibröz bantlarca dıştan basısıyla oluşmaktadır. Semptomların giderilmesi çöliak arteri sıkıştıran tüm muskulo-fibrotik bantların serbestlenmesi ile sağlanabilir. Laparaskopik cerrahide aorto-çöliak aks üzerinde bası oluşturan muskülo-fibrotik bantların güvenli bir şekilde serbestlenmesine yönelik farklı yaklaşımlar mevcut olup, henüz standardize edilen yöntem yoktur. Bu video yardımlı olgu sunumunda, MAL nın güvenli bir şekilde vizualize edilmesinde kullanılan manevranın sunumu amaçlanmıştır. Olgu sunumu; On dokuz yaşında kadın hasta, son 8 aydır yemek sonrası olan karın ağrısı, bulantı şikayetiyle değerlendirildi. Rutin laboratuvar değerleri, batın ultrasonografik değerlendirmesi, üst ve alt sindirim sisteminin endoskopik değerlendirmesinde patolojik bulgu saptanmadı. Abdominal anjiografik bilgisayarlı tomografide çöliak arterin aort çıkış lokalizasyonunda ileri derecede daraldığı, poststenotik dilatasyonun olduğu belirtildi. Gereç-Yöntem-Bulgular; Göbeğin 2 cm üzerinde, orta hattan kamera portu, xifoid altından otomotik karaciğer ekartörü, sağ üst, sol üst ve sol lateral-subkostal bölgeden çalışma portları girildi. Omentum minus açıldıktan sonra, sol gastrik arter ve arteria hepatika komünis dönülerek vasküler teyp ile askıya alındı. Sağ krus aralanarak aortun ön yüzü vizualize edild. Vasküler teyp ortadan ve lateralden dişli tutucu ile tutularak, hastanın hafif soluna ve inferiyora doğru taksiyone edilerek aorto-çöliak aks görüş alanına alındı. Laparaskopik prosedür, yaklaşık 80 dakikada, kan kaybı minimal ve vasküler injuri olmadan tamamlandı. Postoperatif 4. gün sorunsuz taburcu edilen hasta, takibinin 3. ayında ve asemptomatiktir. Tartışma-Sonuç; Sol gastrik arter ve ana hepatik arterin vasküler teyp yardımlı, lateral ve orta kısmından sola ve inferiora traksiyone edilmesiyle, aorto-çöliak aks iyi vizualize edilebilmektedir. Anahtar Kelimeler: Median arkuat ligaman sendromu, Laparaskopik cerrahi, Cerrahi teknik

34 POSTER BİLDİRİ LİSTESİ POSTER BİLDİRİ SUNUMLARI Saat: Yer: Fuaye Alanı NO BAŞLIK YAZARLAR PS1 PS2 PS3 PS4 GASTROİNTESTİNAL STROMAL TÜMÖR; 2 YILLIK DENEYİMİMİZ MİDE KANSERİ CERRAHİSİ SIRASINDA PROFİLAKTİK KOLESİSTEKTOMİ YAPILMALI MIDIR? MİDE KANSER TARAMASI: ENDOSKOPİNİN YARARLILIĞI? MİDE KANSERİNDE LENF NODU METASTAZI İLE İLİŞKİLİ KLİNİKOPATOLOJİK FAKTÖRLERİN ARAŞTIRILMASI Fevzi Cengiz, Kemal Erdinç Kamer, Emine Özlem Gür, Yeliz Yılmaz, Turan Acar, Nihan Coşkun Acar, Osman Nuri Dilek Murat Çilekar, Murat Akıcı Fevzi Cengiz, Turan Acar, Nihan Coşkun Acar, Hüseyin Taş, Yeliz Yılmaz, Mehmet Hacıyanlı Orhan Üreyen, Enver İlhan, Demet Alay, Hüseyin Fenercioğlu

35 POSTER BİLDİRİLER

36 PS1 GASTROİNTESTİNAL STROMAL TÜMÖR; 2 YILLIK DENEYİMİMİZ Fevzi CENGİZ, Kemal Erdinç KAMER, Emine Özlem GÜR, Yeliz YILMAZ, Turan ACAR, Nihan COŞKUN ACAR, Osman Nuri DİLEK İzmir Katip Celebi Üniversitesi, Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği Giriş; Gastrointestinal stromal tümör (GİST), gastroinestinal sistemin en sık görülen mezenşimal tümörüdür. GIST ler tirozin kinaz reseptörü KIT in aşırı ekspresyonu ile karakterizedirler. GIST sıklıkla mide daha az sıklıkla ekstraduedonal ince barsaklar, kolon ve rektumda görülür. Bu tümörlerin kökeni, diferansiyasyonu, sınıflaması ve prognozu tartışmalıdır. Amacımız GİST nedeniyle kliniğimizde cerrahi tedavi uygulanan hastaların kısa ve uzun dönem sonuçlarıyla değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Gereç-Yöntemler: yıllarında tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen 9 GIST olgusu, demografik, mortalite ve morbidite, patolojik sonuçları ile uzun dönem takipleri retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 52,1 (32-64)di. Olguların 3 si(%33,3) erkek, 6 sı (%66,7) kadındı. Tüm olgularda GIST mide kaynaklı olup, tümörün yerleşim yeri 1 olguda antrum, 2 olguda antrum-korpus bileşkesinde, 2 olguda korpus, 3 olguda korpus-fundus bileşkesinde ve 1 olguda ise fundusta idi. Hastaların hepsine kitle rezeksiyonu yapıldı. 6 hasta laparoskopik olarak, 3 hasta açık ameliyat edildi. Laparoskopik rezeksiyonlarlarda rezeksiyon sınırları perop endoskopik olarak belirlendi. Erken veya geç dönem mortalite izlenmedi. Clavien-Dindo sınıflamasına göre 2 ve üzeri komplikasyon izlenmedi. Ortalama tümör çapı 5cm(3-10) olup tüm hastalarda cerrahi sınırlar salimdi. Yüksek risk grubu hasta izlenmezken, 2 hasta orta, 7 hasta düşük risk grubundaydı. Düşük risk grubu 1 hasta uzun dönem takibinde nüks izlendi ve tekrar ameliyat edildi. Tartışma; GIST de R0 cerrahi rezeksiyon tek potansiyel tedavi edici seçenektir. Bununla birlikte İmatinib tedavisi ile irrezektabl olgularda ameliyat öncesi, yüksek riskli hastalarda ise ameliyat sonrası uzun dönem survi sağlanabilmektedir. Anahtar Kelimeler: gastrointestinal stromal tümör, endoskopi, cerrahi tedavi

37 PS2 MİDE KANSERİ CERRAHİSİ SIRASINDA PROFİLAKTİK KOLESİSTEKTOMİ YAPILMALI MIDIR? Murat ÇİLEKAR, Murat AKICI Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı Giriş-Amaç: Mide kanseri için yapılan radikal total gastrektomi sonrası gelişen safra taşı hastalığının insidans oranının, genel populasyondan daha yüksek olduğu düşünülmektedir. Bu oran % civarındadır. Altta yatan mekanizmanın vagus dallarının kesilmesi, radikal gastrektomiyle birlikte genişletilmiş lenfadenektomi ve yapılan gastrointestinal rekonstruksiyonlarla ilişkili olduğu düşünülmüştür. Bu çalışmada, retrospektif olarak radikal total gastrektomi uygulanan hastalarda profilaktik kolesistektomi uygulamasının gerekliliğini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç-Yöntem: Üniversitemiz tıp fakültesi hastanesinde yılları arasında mide kanseri nedeniyle açık olarak radikal total gastrektomi uygulanan 119 hastanın verileri incelenmiş, daha önceden kolesistektomize 14 hasta ile cerrahi sırasında kolesistektomi uygulanan 8 hasta çalışma dışı bırakıldı. Metastatik ve takiplerinde nüks gelişen hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Ameliyat öncesinde ve ameliyat sonrası rutin kontrollerinde USG ile safra kesesi patolojisi olup olmadığı konrol edildi. Bulgular: 97 hastanın 63'ü (% 64,9) erkek, 34'ü (%35,1) kadın idi. Ortalama yaş 54,4 idi. Ortalama takip zamanı 42,3 ay idi. Ameliyat sonrası kontrollerde 4(%4,1) hastada semptomatik kolelityazis, 10 (%10,3) hastada akut taşlı kolesistit, 1(%1) hastada kolesistokoledokolityazis saptandı. 14 hastanın 10'u (%71,4) laparoskopik, 2'sine (%14,3) açık kolesistektomi uygulandı. 2 (%14,3) hasta ise komorbiditeleri nedeniyle perkütan kolesistostomi ile tedavi edildi. Kolesistokoledokolityazis gelişen 1 hasta açık kolesistektomi+t-drenaj ile tedavi edildi. Cerrahi uygulanan hiçbir hastada mortalite görülmedi. Perkütan kolesistotomi yapılan 1(%1) hasta akut böbrek yetmezliği nedeniyle kaybedildi. Sonuç: Mide kanseri cerrahisi sonrası gelişen safra taşı sıklığı çalışmamızda %15,4 olarak saptanmakla beraber genel insidans ile benzerdir. Safra taşı geliştiğinde cerrahi yöntemler başarı ile uygulanabilmektedir. Bu bulgularla beraber profilaktik kolesistektominin gerekli olmadığı kanaatindeyiz. Ancak daha geniş seriler ve takip zamanına ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: safra taşı, mide kanseri, profilaktik kolesistektomi