Besinle ilgili Yasal Düzenlemeler ve Mevzuat Dersi

Transkript

1 Besinle ilgili Yasal Düzenlemeler ve Mevzuat Dersi

2 DERS İÇERİĞİ - Besin kontrolü ve gıda mevzuatı giriş - Gıda mevzuatı tarihsel gelişimi - Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu (5996) - Gıda kontrolü ile ilgili yönetmelikler - Gıda Hijyeni Yönetmeliği - Genetik yapısı değiştirilmiş organizmalar ve ürünlerine dair yönetmelikler - Gıda Işınlama Yönetmeliği - Türk Gıda Kodeksi Gıda Etiketleme ve Tüketicileri Bilgilendirme Yönetmeliği - Türk Gıda Kodeksi Mikrobiyolojik Kriterler Yönetmeliği - Türk Gıda Kodeksi Et ve Et Ürünleri Tebliği - Çiğ sütün arzına dair tebliğ, - Türk Gıda Kodeksi Fermente Süt Ürünleri Tebliği - Türk Gıda Kodeksi ve Tebliği incelenmesi - Gıda ambalajlama ve etiketleme ilkeleri - Gıda katkı maddeleri, besinlerdeki kullanımı ve yasal düzenlemeler

3 DERSİN ÖĞRENİM ÇIKTILARI - Besin mevzuatını tanımlar. - Besinlerle ilgili yasal düzenlemelerin ve besin kontrolünün önemini açıklar. - Besinlerin üretim ve tüketim süreci ile ilgili yasal düzenlemeleri açıklar. - Besinlerde kullanılan katkı maddelerini ve besinlerin paketleme ve etiketleme kurallarını açıklar. - Besin güvenliğine etki eden faktörleri açıklar. - Türkiye'de ve dünyada besin kontrolünden sorumlu kurum ve kuruluşlar ile uygulamaları öğrenir.

4 Tanımlar: Mevzuat: Yürürlükteki hukuk kurallarının bütünüdür. Türk mevzuat sistemi yukarıdan aşağıya doğru anayasa, kanun, tüzük, yönetmelik ve tebliğden oluşur. Anayasa: Bir devletin nasıl yönetileceğini belirleyen, kişi hak ve özgürlüklerini düzenleyen yasalar bütününe anayasa denir. Kanun: Bir anayasal hukuk sisteminde yetkili organlarca meydana getirilen kurallarıdır. Tüzük: Yasalarca belirlenen işlerin nasıl yapılacağını gösteren kurallardır.

5 Tanımlar Yönetmelik: Bakanlık ve kamu tüzel kişilerin kendi görev alanlarını ilgilendiren kanun ve tüzüklerin uygulanması için çıkardıkları hukuk kurallarıdır. Tebliğ: (Bildiri) Yönetmeliklerin uygulanmasına yardımcı Daha önceden yayınlanmış kanuna (Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği) dayanan, ürünlerin özelliklerini ayrıntılı bir şekilde belirleyen, üreticilerin uymak zorunda oldukları ve resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren hükümlerdir. Yönerge: Yönetmeliklerde değinilmeyen konulara açıklık getirmek için düzenlenen resmi belge.

6 Gıda Mevzuatı Nedir? Gıda mevzuatı, öncelikli olarak tüketiciyi korumak ve sektörde haksız rekabeti önlemek amacıyla uygulamaya konan kanun, yönetmelik ve tebliğlerden oluşan bir bütündür. Gıda mevzuatı devlet tarafından gıda sektörü ile tüketici arasındaki faaliyetleri düzenlemek, bu ilke ve kriterlere aykırı davranışları önlemek amacıyla uygulamaya konmaktadır.

7 Mevzuatı kim/kimler hazırlar? Dünyanın her ülkesinde gıda mevzuatını hazırlayan birim devlettir. Ancak mevzuat hazırlama sürecinde konuyla ilgili kamu ve özel kurum ile kuruluşlar, üniversiteler ve sivil toplum kuruluşlarının katılımının sağlanması da gereklidir.

8 Gıda mevzuatına neden ihtiyaç duyulmuştur? Geçmişte insanlar kendi ürettikleri gıdaları sadece bölgesel ölçekte tüketiyor veya çok sınırlı bir şekilde değiş tokuş yapıyordu. Ancak, 20. yüzyıldan itibaren gıda sanayi ve gıda ticaretinde oluşan gelişim ve değişim sonucu, gıda maddelerinin üretim teknikleri ve ürün formülasyonları ve ürün çeşitliliği büyük bir artış göstermiştir. Giderek artan bu olgu içinde yer alan seri üretim ve yüksek otomasyon, ambalajlama, formülasyon ve dağıtım sistemlerinde yeniliklere yol açmış ve gıda sistemini çok daha kompleks hale getirmiştir. Artık gıda maddeleri, hasattan itibaren çok kısa bir zaman dilimi içinde, çok farklı şekillerde ve büyük miktarlarda üretilerek bir çok bölge ve ülke hatta kıtada süratle tüketime sunulmaktadır. Ancak ulaşılan bu yüksek teknolojiye rağmen, günümüzde gıdalardan kaynaklanabilen bir çok olumsuzluk yaşanabilmekte ve Gıda kaynaklı olası bir olumsuzluk bir çok yerdeki insan gruplarını etkileyebilmektedir. Bu risk yoğunluğu ise, gıda maddelerinin öncelikle insan sağlığına zarar vermeyecek nitelikte üretilmesi yanında, sektörün de uygun rekabet koşullarında ve etik kurallara uyarak faaliyet göstermesini zorunlu kılmaktadır.

9 Besinlerle ilgili yasal düzenlemelerin nedenleri Besinler değişik teknolojik işlemlerden geçirilmektedir. Besinler bu işlemler sonucunda çeşitli kimyasal, fiziksel ve fizyolojik değişimlere uğrarlar. Besinlerin tartılması / ölçülmesi, Besinlerin taşınması, Besinlerin depolanmaları, Besinlerin satış biçimleri, Besinlerin fiyatları.

10 Devlet, gıda ile ilgili olarak ülkenin refahını sağlamada, aşağıdaki hususları yerine getirmekle yükümlüdür: Sağlık açısından gıda güvenliğini sağlamak Gıda üretim zincirinde hileyi ve haksız rekabeti önlemek Gıda sektörü tarafından hijyenik, kaliteli ve güvenli gıdanın üretilmesini sağlamak Hatalı üretimden kaynaklanan kayıpları önlemek (Ekonomik kayıp) Sektörün ulusal ve uluslararası boyutta rekabet gücünü arttırarak, Sektörün ülke ekonomisine katkısını artırmak

11 Uluslararası Gıda Mevzuatı: Kodeks Alimentarius Komsiyonu (CAC) Dünya Ticaret Örgütü (DTO) Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO)ve Dünya Sağlık Örgütü (WHO) Avrupa Birliği (EU)

12 Codex Alimentarius Komsiyonu (CAC) Kodeks Alimentarius Komisyonu (CAC), Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) ve Dünya Sağlık Örgütü (WHO) nun gıda sanayiine rehberlik etmek ve tüketici sağlığını korunmak amacıyla 1963 yılında birlikte oluşturduğu Gıda Standartları Programını yürütmek üzere kurdukları uluslararası bir kuruluştur. Kodeks Alimentarius, kısaca, gıda maddelerinde asgari kalite ve hijyen kriterlerini belirleyen bir standartlar sistematiğidir. Kodeks Alimentarius un amacı, kaliteli ve güvenli ürünlerin üretilmesi ve tüketicilere sunulmasının sağlanması yanında dünya gıda ticaretinde yer alan gıda maddelerinin kalite ve hijyen kriterlerinin belirlenmesidir.

13 Codex Alimentarius Standartları: Genel standartlar; Gıda Etiketleme, Gıda Katkıları Kontaminantlar Gıda Hijyeni (HACCP dahil) Pestisit ve veteriner ilaç kalıntıları, Numune alma ve analiz yöntemleri

14 Codex Alimentarius Standartları: Özel Standartlar Taze, dondurulmuş ve işlenmiş meyve ve sebzeler, Meyve suları, Tahıllar, Sıvı ve katı yağlar, Balık, Et, Şeker, kakao ve çikolata ve Süt ve süt ürünlerine kadar her çeşit gıda ve gıda ürünlerine özgü belirli standartlar bulunmaktadır.

15 Kodex Standartları Nasıl Oluşturulur? Kodex Alimentariusa, içlerinde ülkemizin de bulunduğu 188 üye ülke ve 1 üye organizasyon mevcuttur (Avrupa Birliği). Codex Alimentarius, hükümetlerarası bir birim olan Kodeks Alimentarius Komisyonu tarafından yürütülür. Komisyona üye her ülkenin oy hakkı vardır. Çeşitli uzmanlık komiteleri standart taslaklarını hazırlamaktan sorumludur. Hazırlanan taslak standartlar Kodeks Komisyonunda uyumlu hale getirilirler.

16 Dünya Sağlık Örgütü (World Health Organization, WHO) Birleşmiş Milletler'e bağlı olan ve toplum sağlığıyla ilgili uluslararası çalışmalar yapan örgüttür yılında ABD nin San Francisco kentinde toplanan Birleşmiş Milletler Konferansı, bu dönemde bütün halkların sağlığının, dünyada barış ve güvenliğin sağlanması açısından temel önem arz ettiğini kabul ederek Çin ve Brezilya lı delegelerin bir "Uluslararası Sağlık Örgütü" kurulması amacıyla toplantı düzenlenmesi önerisi oybirliğiyle kabul edilmiştir. Merkezi İsviçre, Cenevre dedir.

17 WHO Bazı Görevleri; Sağlık alanında uluslararası nitelik taşıyan çalışmalarda yönetici ve koordinatör makam sıfatıyla hareket etmek. Sağlığın geliştirilmesine katkıda bulunan bilim ve meslek grupları arasında işbirliğini kolaylaştırmak. Uluslararası sağlık sorunlarına ilişkin sözleşmeler, anlaşmalar ve tüzükler teklif etmek, tavsiyelerde bulunmak ve bunlardan dolayı Örgüt e düşebilecek ve amacına uygun görevleri yerine getirmek. Sağlık alanında araştırmaları teşvik ve rehberlik etmek. Sağlık, tıp ve yardımcı personelin öğretim ve yetiştirilme normlarının iyileştirilmesini kolaylaştırmak. Sağlık alanında her türlü bilgi sağlamak, tavsiyelerde bulunmak ve yardımlar yapmak. Sağlık bakımından aydınlatılmış bir kamuoyu oluşumuna yardım etmek. Hastalıkların, ölüm nedenlerinin kamu sağlığı uygulama metodlarının uluslararası nomanklatürlerini tayin etmek ve ihtiyaca göre yeniden gözden geçirmek. Teşhis yöntemlerini gerektiği kadar standart hale getirmek. Yiyeceklere, biyolojik, farmasötik ve benzeri ürünlere ilişkin uluslararası normlar geliştirmek, kurmak ve bunların kabülünü teşvik etmek.

18 Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) Uluslararası Örgüt Künyesi Örgütün Amacı:Birleşmiş Milletler uzmanlık kuruluşlarından biri olan FAO, Dünya daki gıda ve tarımla ilgili çalışmaları organize edip geliştirerek gıda güvenliğini sağlamayı amaçlamaktadır. Ülkemiz 6 Nisan 1948 de FAO ya üye olmuştur. Kuruluş Tarihi: 16 Ekim 1945 Merkezi: Roma, İtalya

19 Gıda ve Tarım Örgütü (Food and Agriculture Organisation, FAO) Açlığı yok etmek ve beslenme şartlarını iyileştirmek amacıyla 1945'te kurulan ve 1946'da Birleşmiş Milletler in uzmanlık kuruluşu haline gelen bir örgütür. Açlığa karşı mücadelede çok yönlü etkinlikleri vardır. Hükümet ve teknik kuruluşların tarımı, ormancılığı ve balıkçılığı geliştirme projelerine aracı ve yardımcı olur. Bu tip konularda ülkeler düzeyinde teknik yardımlar sağlar. Eğitsel projeler geliştirerek, araştırmalar yapar ve seminerler verir. Dünyadaki tarımsal ürünlerin üretimi, tüketimi, ticareti ve depolanması, tabii kaynakların geliştirilmesi,ağaçlandırma gibi konularda danışmanlık yapar. İstatistikler tutarak bültenler yayınlar.

20 Dünya Ticaret Örgütü (World Trade Organization, WTO) Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ), Uruguay Round müzakereleri sonunda, Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşması'nın (GATT) yerini alan 29 ayrı çok taraflı hukuki belgeyi/anlaşmayı ve 25 Bakanlar Bildirisini kapsayan, 15 Nisan 1994 tarihinde Marakeş'te (Fas) ülkemizin de katılımıyla imzalanan Dünya Ticaret Örgütü Anlaşması (Final Act) ile kurulmuştur. DTÖ şemsiye antlaşma, uluslararası tarım ürünleri ticaretinde pazara giriş, iç desteklemeler, ihracatta sübvansiyonlar olmak üzere yeni kurallar getiren Tarım Anlaşması dahil 29 ayrı anlaşmayı içermektedir. Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) nün Tarım Antlaşması tarım ürünleri ticaretinde serbestleşmenin başlangıcı olmuştur.

21 AB de Gıda Güvenliği Temel Mevzuatı 178/2002/EC Tüzüğü Genel Prensipler, Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi, Gıda Güvenliği ile İlgili Usulleri Gıda İşletmecileri Yetkili Otorite 852/2004/EC Tüzüğü Gıdaların Hijyeni GENEL MEVZUAT 882/2004/EC Tüzüğü Yem ve Gıda Yasası, Hayvan Sağlığı ve Hayvan Refahı 853/2004/EC Tüzüğü Hayvansal Kökenli Gıda Ürünlerinin Hijyeni ÖZEL MEVZUAT 854/2004/EC Tüzüğü İnsan Tüketimine Yönelik Hayvansal Kökenli Gıda Ürünlerinin Resmi Kontrollerinin Organizasyonuna

22 TÜRK GIDA KODEKSİ Ülkemizde gıda kodeksi çalışmaları on yıllardır yürütülmektedir. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, 560 sayılı KHK nin yürürlüğe girmesiyle birlikte Türk Standartları yerine 7 nci Madde gereği Gıda Kodeksi oluşturmaktadır. Bu amaçla, hazırlanan ve gıda maddelerinin asgari kalite ve hijyen özelliklerinin belirleyen Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği tarihinde Resmi Gazete de yayımlanmıştır. Ayrıca, ürünlere yönelik spesifik kriterleri içeren Tebliğler de 1995 yılından itibaren sürekli olarak yayımlanmaktadır. Ülkemiz ulusal mevzuatının hazırlanmasında Kodeks Alimentarius normları ve yaklaşımları temel teşkil etmektedir. Gıda ile ilgili ülke mevzuatımız olan Türk Gıda Kodeksi, Kodeks Alimentarius ve AB Kriterleri ile uyumlu bulunmaktadır.

23 Gıda Kodeksi Nedir? Gıda kodeksi; Gıda maddelerinin asgari teknik ve hijyenik şartlarını belirleyen kurallar bütünüdür. Hammaddeden başlayarak, son tüketiciye kadar tüm aşamaları disipline eden çerçeve bir mevzuat sistemidir. Tüm gıda maddelerinin taşıması gereken hükümleri belirler

24 Türk Gıda Kodeksi Kapsamı Gıda ve gıda ile temas eden madde ve malzemelerle ilgili asgarî teknik ve hijyen kriterleri, Bitki koruma ürünleri ve veteriner ilaç kalıntıları, Katkı maddeleri, Bulaşanlar, Numune alma, Ambalajlama, Etiketleme, Nakliye, Depolama, Analiz metotları 24 24

25 TÜRK GIDA MEVZUATININ GELİŞİM SÜRECİ

26 Gıda mevzuatının yer aldığı ilk bulgu, Anadolu da Hitit devrine ait bir sütunda yer almaktadır. Bundan yaklaşık 3500 yıl öncesine ait olan bu sütunda, Komşunun etini zehirleme yani zehirli yiyecek satma Komşunu aldatma yazılmaktadır. Ancak Türk toplumunda gıdaya ilişkin hizmetleri düzenlemek üzere ilk mevzuat hükümleri, Fatih Sultan Mehmet tarafından 1485 yılında yemiş iskelesi, sebzehane ve salhanelerde yapılacak narh kontrolüne ilişkin kanunda yer almıştır. Daha sonraki yıllarda ise, Sultan II. Beyazıt tarafından 1501 tarihli ve İstanbul, Bursa ve Edirne şehirlerine yönelik İhtisap Kanunlarını getirilmiştir.

27 İhtisab kanunu örnek metin; Ekmek içinde kara bulunursa ve çiğ olursa, tabanına let uralar, eksük olursa tahta külah uralar veyahud para cezası alalar) ifadesinde ise falaka ve teşhir cezaları verildiği anlatılıyor. 'Her ekmekçinin elinde iki aylık, en az bir aylık un buluna. Ta ki, aniden bazara un gelmeyüb Müslümanlara darlık göstermeyeler. Eğer muhalefet edecek olurlarsa, cezalandırıla. Eyle olıcak ekmek gayet eyü ve arı olmak gerekdir' ifadesinde ise fırıncı esnafının stoklu çalışması, piyasada 'un yok gelmedi' gibi gerekçelerle fırsatçılara izin verilmemesi isteniyor. Ekmeklerin kaliteli ve temiz olması da gerekiyor. 'Ve sirke ve yoğurda su koymayalar. Su katılmış olub bulunursa, teşhir edeler veyahud tahta külah uralar, gezdireler. Değirmenciler gözlene; değirmende tavuk beslemeyeler ki, halkın ununa ve buğdayına zarar etmeye. Ve adetlerinden artuk almayalar ve iri öğütmeyeler ve kesmüklü buğdayı değiştirmeyeler ve illa muhkem ve müntehi hakkından geleler

28 Türk gıda mevzuatının gelişim süreci Türkiye de gıda güvenliğine ilişkin ilk yasa 1930 yılında çıkarılan 1580 sayılı Belediye Yasası dır. Bu yasanın 15. maddesi gıda üretim, depolama ve satış yerlerinin denetimini belediye sınırları içinde, belediye görevleri arasında saymıştır. Bu alanda ilk kapsamlı yasa ise Belediye Yasasından kısa bir süre sonra, gene 1930 yılında çıkarılmış olan 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Yasası dır. Bu yasanın maddeleri gıdaya ilişkin değerlendirme, denetim ve yasakları içermektedir. Bu yasada gıdaya ilişkin sorumluluk, belediye sınırları dışında Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı na, belediye sınırları içinde belediyelere bırakılmıştır. Yasanın 184. maddesi ile tüketenin sağlığını az ya da çok bozacak gıda maddelerinin üretimi, depolanması ve satışı yasaklanmıştır. Yasanın 188. maddesi ise gıda katkı maddeleri ve gıda boyalarının kullanımını Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı nın iznine bırakmıştır. Diğer maddeler ise denetim ve cezalarla ilgilidir.

29 Bu arada 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu gereği, önce 1942 yılında Gıda Nizamnamesi daha sonra da 1952 yılında Gıda Maddeleri Tüzüğü (GMT) yürürlüğe konmuştur. Gıda maddeleri ile umumi sağlığı ilgilendiren eşya ve levazımın hususi vasıflarını gösteren GMT, kapsamında yer alan tüm maddelerin taşıyacağı niteliklere ve bunların hangi koşullarda bozulmuş, taklit veya tağşiş edilmiş sayılacağına dair hükümleri içermektedir. Cumhuriyet döneminde gıda hizmetlerine yönelik en temel ve yapısal değişiklikler getiren düzenleme 560 sayılı Gıdaların Üretimi Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararname (KHK), tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu kararname ile gıda hizmetlerindeki dağınıklık ve kargaşanın önlenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca Avrupa Birliği ile Gümrük Birliği Anlaşması nın imzalaması sonucu, ülkemiz gıda mevzuatının AB mevzuatı ile uyumlu hale getirmesinde, söz konusu kararname önemli bir başlangıç oluşturmuştur.

30 Ancak, 560 sayılı KHK nin yürürlüğe girmesi, gıda konusundaki çok başlılığı tam olarak giderememiş ve gıda konusundaki çok başlılığı daha az sayıya düşürebilmiştir. Bu nedenle tarihinde 5179 sayılı Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararname'nin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun kabul edilmiş ve gıda güvenliğinin temini bu kanunun doğrudan amacı olmuştur. Ayrıca, gıda güvenliğini temin için bu kanun çerçevesinde bir dizi yönetmelik ve tebliğler yayınlanmıştır. Bu yasada gıda güvenliğinin sağlanması hususunda sorumluluk gıda işletmelerine verilmekle beraber, Bakanlığın belirleyeceği usul ve esaslar çerçevesinde yerel otoriteler, belediyeler, Sağlık Bakanlığı nın ilgili birimleri gıda güvenliğine yönelik denetimleri yapmakla görevlendirilmişlerdir.

31 Bir belediyenin Danıştay da açtığı dava neticesinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu nun ve tarihlerinde almış olduğu yürütmeyi durdurma kararları doğrultusunda, gıda üreten ve satan iş yerlerinde, 5179 Sayılı Kanun öncesinde olduğu gibi belediyeler de denetimlere başlamışlardır. Bu durum bir yandan üretici, tüketici, sanayici, esnaf ve devlet kurumlarında boşluğa ve karışıklığa yol açmış, bir yandan da Türkiye nin iç ve dış itibarını olumsuz etkilemiştir. Netice itibariyle AB nin 2006 yılı ilerleme raporunda da belirtildiği gibi, 5179 Sayılı Kanun ile de AB Gıda Mevzuatına uyum sağlanamamıştır.

32 Türk gıda mevzuatında son durum AB tarafından uyum sağlanamadığı için yetki karmaşası ve tutarsızlıklar olduğu, tüm kontrol yetkilerinin merkezi otorite ve buna bağlı yerel otoriteler tarafından gerçekleştirilmediği, Bakanlığın bu yönde yeniden yapılandırılması gerektiği yönüyle eleştirilen 5179 Sayılı Kanunun yerine geçmek üzere, Bakanlık yetkilileri ile AB Komisyon yetkilileri arasında yapılan görüşmeler neticesinde Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı nca Tarih ve sayılı Resmi Gazete de 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu yayımlanmıştır tarihi itibariyle yürürlüğe giren 5996 Sayılı Kanun, tarladan/çiftlikten sofraya/çatala gıda güvenliği sistemini baştan sona değiştirmektedir. Kanunda, öngörülen yönetmeliklerin 18 ay içinde yayımlanması planlanmıştır.

33 Kanun; gıda, gıdayla temas eden madde ve malzeme ile yemlerin üretim, işleme ve dağıtımının tüm aşamalarını, bitki koruma ürünü ve veteriner tıbbi ürün kalıntıları ile diğer kalıntıları ve bulaşanların kontrollerini, salgın veya bulaşıcı hayvan hastalıkları, bitki ve bitkisel ürünlerdeki zararlı organizmalarla mücadeleyi, çiftlik ve deney hayvanları ile ev ve süs hayvanlarının refahını, zootekni kanunlarını, veteriner sağlık ve bitki koruma ürünlerini, veteriner ve bitki sağlığı hizmetlerini, canlı hayvan ve ürünlerin ülkeye giriş ve çıkış işlemlerini ve bu konulara ilişkin resmi kontrolleri ve yaptırımlarını kapsamaktadır Sayılı Kanun, gıda ve yeme ilişkin ürünlerin üretim aşamasından tüketiciye sunulmasına kadar geçen tüm süreci, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı nın kontrolüne vermektedir.

34 Yeni yasa sorumlu yöneticiliği kaldırırken, tüm sorumluluğu işletme sahibine vermektedir. İşletmeler, üretim konuları ile ilgili eğitim almış lisans mezunu personel çalıştırma yükümlülüğüne, ancak 10 kişiden fazla personel istihdam etmeleri ya da 30 beygir üzeri motor gücüne sahip olmaları durumunda sahip olabiliyorlar Sayılı eski yasada bu durum, 20 beygir üzeri motor gücü bulunması ya da 5 kişiden fazla personel çalıştırmaları ön şarttı Sayılı Kanunla gelen diğer bir yenilik de, işletmelere kayıt ve onay şartı getirmesidir. Gıda maddeleri ve gıda ile temas eden madde ve malzemeleri üreten iş yerleri için daha önceki uygulama olan gıda iş yeri çalışma izni, sicil numarası ve üretim izin belgesi ve numarası alınma zorunluluğu kaldırılarak gıda ve yem işletmeleri; onaya tabi olanlar ve kayıtlı işletmeler olarak iki gruba ayrılmaktadır. Onaya tabi işletmeler ve kayıt işlemleri, çıkarılacak bir yönetmelikle Bakanlık tarafından belirlenecek, onaya tabi işletmeler, faaliyete geçmeden önce Bakanlık tan onay alacaklardır. Kayıt işlemine tabi işletmeler ve faaliyetleri ile ilgili işlemleri Bakanlığa bildireceklerdir.

35 5996 Sayılı Kanunla gıda güvenliği ile ilgili hizmetlerin büyük bir kısmı Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı bünyesinde toplanmıştır. Uluslararası kuruluşlar nezdinde yetkili otorite söz konusu bakanlık olmasına rağmen, Sağlık Bakanlığı sular ve özel tıbbi amaçlı diyet gıdalarla ilgili hizmetlerden, Dış Ticaret Müsteşarlığı TSE standartlarının dış ticarette uygulanmasından, Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu alkollü içki ticaretinin düzenlenmesinden, Şeker Kurumu da şeker kotalarının tahsisinden sorumlu kuruluşlardır.