KUR AN-I SIRR-I ÝLÂHÎ

Transkript

1 KUR AN-I SIRR-I ÝLÂHÎ 1. CÝLT E L L H A C C H Ü S E Y Ý N V E D A D Ýstanbul 1432/2011

2 KUR AN-I SIRR-I ÝLÂHÎ E L L H A C C H Ü S E Y Ý N V E D A D Editör: Þafak TUNÇ Redakte/Tashih: Hýzýr ERCAN Baský Tarihi: 1432 / 2011 ÝLETÝÞÝM h t t p : / / h u v a l l a h u. c o m ellhuve@mynet.com ellhuve@hotmail.com Basým Yeri: Seçil Ofset Matbaacýlýk ve Ambalaj Sanayi Ltd. Þti. ISBN (tk) (1.c)

3 ÝÇÝNDEKÝLER DÎBÂCE FÂTÝHA BAKARA ÂLÝ- ÝMRÂN NÝSÂ MÂÝDE EN'ÂM A'RÂF ENFÂL TEVBE YÛNUS HÛD YÛSUF RA'D HÝCR NAHL ÝSRÂ KEHF MERYEM TÂHÂ ENBÝYÂ HACC MU'MÝNÛN NÛR FURKÂN ÞUARÂ

4 "Bel hüve âyâtun beyyinâtun fî sudûrillezîne ûtûl ilm, ve mâ yechadu bi âyâtinâ illez zâlimûn" "(Hiç þüphesiz) HÜVE, kendilerine ilim verilenlerin gönüllerinde (sudurlarýnda) apaçýk olan ayetlerdir. Bizim âyetlerimizi ancak zalimler inkâr eder"" (Ankebût 49)

5 Bu kitabýn daha önce yazmýþ olduðumuz "El Hüve" kitabý ile birlikte mütalaa edilmesi terakkiye vesile olacaktýr.

6 D Î B Â C E BÝSMÝLLAHÝRRAHMANÝRRAHÝM "Ve andolsun HU'yu, onlarýn arasýnda öðüt alýp düþünsünler diye (çeþitli üsluplarla tekrar tekrar) açýkladýk. Ama insanlarýn çoðu kâfir olarak direndiler." (Furkan 50) Allah'ýmýz insanlara kulluklarýnýn idrakine varabilmeleri için yol göstermiþtir. Kur'an'ý inzal buyurmakla kendisine yakýnlýðýn nasýl olacaðýný lütfetmiþtir. Ancak Kur'an nizamý ile Allah'a yakýnlýk bulunabilir. Kur'an-ý Kerim ahir zaman peygamberi Hz. Muhammed (s.a.v) tarafýndan halka intikal ettirilmiþ olduðuna göre O'ndaki "Rahmeten lil Âlemin" hususiyetini taþýyor demektir. Ve kýyamete kadar da O'nunla Allah'ýn rahmeti devam edecek demektir. Kur'an-ý Kerîm'in günümüze kadar yapýlmýþ muhtelif tefsirleri vardýr. Kur'an-ý Kerîm dünya ve ahiret yaþamý ile ilgili pek çok bilgileri ihtiva etmektedir. Her gönül kendisinde Kur'an'ýn açýldýðý nispette, idrak ve anlayýþýna göre Kur'an tefsiri yapmýþtýr. 1

7 DÎBÂCE Bütün tefsirlerde elbette Hz. Muhammed (s.a.v) esas alýnarak yorumlar yapýlmýþtýr. Ancak Hz. Muhammed'in (s.a.v) hakikatini, yani Deryayý Nuru Muhammed i esas alan tefsirlere rastlanmamýþtýr. Bugüne kadar yapýlan tefsirlerde Hz.Muhammed'in (s.a.v) nübüvveti anlatýlmýþtýr. Ancak O'ndaki velâyeti -ki Hatmül Velâyet'tir- anlatan bir tefsir çalýþmasýna rastlamadýk. Bu çalýþmamýzda Peygamberimizdeki velâyet hususiyetini, yani Hüve hususiyetini esas aldýk. Kur'an ayetlerinin namütenahi anlamlarý olduðu muhakkaktýr. Bütün manalarý yazmak iddiasý elbette mümkün deðildir. Biz sadece velâyet ile ilgili olan ayetler üzerinde durduk. Velâyetin Hüve'den göründüðünü iþaret eden ayetleri ön plana çýkardýk. Kur'an'da geçen her kelimenin namütenahi manalarý olmasýna raðmen, insanlar yalnýzca bir veya birkaç mana vererek tefsir ve anlatým yapmýþlardýr. Nitekim insan münasebetleri, evlenme-boþanma, ticaret, miras, helal-haram, ibadetler gibi yaþamla ilgili pek çok konularý din âlimleri kendi anlayýþlarýna göre her zaman içinde açýklayýp bildirmiþlerdir. Bu kitapta açýlan konular ise; velâyet ile ilgili olarak üzerinde durulmamýþ, Allah'ýn zâtîyetini iþaret eden ve hususiyet-i ilâhîyesini ifade eden hususlardýr. 2

8 DÎBÂCE "Kur'an-ý Sýrrý Ýlâhî" çalýþmasý manevi bir iþaret üzerine baþlamýþtýr. Lâkin Kur'an üzerinde çalýþmak hiç de kolay deðildir. Bu çalýþma için kalbimde, "Kur'an-ý Sýrr-ý Ýlâhi" ilhamý zuhur etti. Rabbim bu çalýþmanýn ne þekilde olmasý gerektiðini yine ilham olarak lütfettiler. Kur'an-ý Kerim öyle þümullü ki onun tam bir meâl metnini yazmak da mümkün deðildir. Bu çalýþmada Türkçe meâl yazmak iddiasýnda deðiliz. Burada 'Kur'an-ý Sýrr-ý Ýlâhî'yi yazmayý murat ettik. Onun için Kur'an âyetlerinin Türkçe ifadeleri meâl metni olarak algýlanmamalýdýr. Hiç þüphesiz ki Kur'an âlemlere inzal olmuþtur. Her insanýn makamý icabý ondan ilham olarak alacaðý pek çok bilgiler vardýr. Biz, Kur'an'da "velâyeti" ilham eden ayetler üzerinde bir çalýþma yaptýk. "Zamanýn Ýmamý"na olan imaný ve "Hatmül Velâyet" sýrrýný esas aldýk. Mevcut tefsirlerde "sýfatî tatbikat konularý" iþlenmiþtir. Bu çalýþmada Allah'ýn zatiyyeti konusu esas alýnmýþtýr. Din âlimleri Kur'an'ý Kerim'i ve Hadis-i Þerif'leri kendi mezhep ve itikatlarýna göre tefsir ve te'vil etmekte, velâyetin ilhamlarýný da reddetmektedirler. O zaman Allah'ýn arzularýný ve ilmini tahdid gibi bir düþünce ortaya çýkmaktadýr ki bu, Allah ýn ilahi rahmetini idrak edememek olsa gerekir. 3

9 DÎBÂCE Velâyet ise Kur'an'ýn ve Hadis'lerin Hüve ile açýlmýþ olduðu ilâhî hakikatlerini anlatmaktadýr. Zahir din âlimleri velâyet tatbikatýný inkâr edecek olurlarsa asýrlardýr var olan dergâhlardaki ve tarikatlerdeki manevi yetiþmeleri de inkâr etmiþ olurlar. Din âlimleri ve müfessirler Allah'ý tenzih etmek ister. Tenzih için selbî ve subutî deliller icat etmiþlerdir. Hâlbuki Allah Kur'an'da Hüve ile tenzih edilmesini arzu buyurmuþtur. Hüve, ilâhî kudreti tenzih iþaretidir. Allah'ý tarif için Onun dýþýnda bir kuvvetin olmasý lazýmdýr ki Allah'ýn nasýl olduðunun delillerini söylesin. Hâlbuki Peygamberimiz; "Ya Maruf! Seni hakkýyla tanýyýp bilemedik, ben Seni övemem, Sen kendini övdüðün gibisin," buyurarak bu konuda insanýn aciz olduðunu iþaret buyurmuþtur. Hiçbir peygamber ve veli Allah için selbî, subutî ve benzer deliller icat etmemiþtir. Kur'an'ý Sýrr-ý Ýlahi kitabýmýz ancak açýkladýðýmýz bu temel fikirler esas alarak okunursa insana feyz verir. Bu kitabýn esasý "Lâ Mevcude Ýlla Hu"dur. Maneviyat Allah'ý en ileri noktada idrak etmiþtir. Bunun ötesinde bir þey aramamak lazýmdýr. Bu konuda Hz. Mevlana'nýn; "Ben yaþadýkça Kur'an'ýn bendesi- 4

10 DÎBÂCE yim. Ben, Hz. Muhammed Mustafa'nýn yolunun tozuyum; biri benden bundan baþkasýný naklederse, ondan da þikâyetçiyim, o sözden de..." sözünü zikrederiz. Allah'ý hiçbir þeyle karþýlaþtýrmadan tenzih etmek lazýmdýr. Ýlahi kudret Hüve "Allah" ismini kullara rahmet olarak lütfediyor. Allah ismi ile kullarýný affeder, günahlarýna karþýlýk onlara mühlet verir. Kur'an ve Hadis'lerde "Allah ismine tövbe ediniz" buyrulmuþtur. Çünkü Allah ismi hata ve günahlarý için kullara mühlet verir. Eðer itiraz Hüve'ye karþý yapýlmýþ olsaydý, geçmiþ kavimlerde olduðu gibi itiraz edenlerin helâki söz konusu olurdu. Velâyetin sözleri karþýsýnda zahir din alimleri sanki kendilerini reddedilmiþ gibi hissediyorlar. Hâlbuki red yok, doðrultma vardýr. Velâyet eksik veya yanlýþ anlamalarý doðrultmak için vazifelendirilmiþtir. Din bilginlerinin esas vazifesi daha doðru ve ileri bilgiyi kabul ederek halka intikal ettirmeleridir. Dini halka intikal ettirmekle vazifeli olanlar; herkes cehenneme atýlacak þeklinde dini anlatýrlarsa, bu durumda insanlarý Allah'ýn rahmeti hakkýnda þüpheye düþürürler. Velayet makamýndan eser verenler Allah'tan aldýklarý ilham ve beyanlara göre yazarlar ki maneviyatta bu- 5

11 DÎBÂCE na "vücud kitabý" denir. Bir misal olarak; "Risalet-i Gavsiyye" Hz.Abdülkadir Geylani'nin vücud kitabýdýr; "Mesnevi" Hz.Mevlana'nýn vücud kitabýdýr. "Ýkra Kitabek / Kitabýný oku" buyrulmasý bir anlamda vücut kitabýnýn okunmasýdýr. Hz.Aiþe validemizden rivayet edilen bir haberde "Peygamberin ahlâký Kur'an'dý" buyrulmuþtur. Bu, þu anlama gelir ki; Kur'an-ý Kerîm Peygamberimizden zuhur eden ilâhî beyanlardýr. Sevgili Efendimiz (s.a.v); "Kur 'an yedi harf üzere inzal olunmuþtur" buyurmuþtur. 'Yedi harf' Seb'ul Mesâni hususiyetini iþaret etmekle beraber, insandaki yedi nefis mertebesini de iþaret etmektedir. Kur'an her nefis mertebesindeki insana hitap edicidir. Müspetin de menfinin de menþei HÜVE'dir. Ýnsanlar yedi nefis mertebesine göre deðerlendirilir. Böylelikle bütün yaratýlmýþ varlýklar kendi nasiplerini Kur'an'da bulmuþ ve idrak etmiþ olurlar. Ancak, "Kur'ân 19 sayýsý ile tespit olunmuþtur" iddiasý gibi harflere ve rakamlara baðlý olarak muhtelif tefsirler yapýlmaktadýr. Yani harfler ve rakamlar ile Kur'ân'ýn þifresini belirlemek gibi fikirler ve iddialar da vardýr. 6

12 DÎBÂCE Kur'an ilk yazýldýðý zaman ayet numaralarý yoktu. Bu durumda Kur'an'ý rakamlara baðlý olarak þifre vs. ile tefsir etmek mümkün deðildir. Kur'an çok yönlü bir kitaptýr. Ancak falcýlýk ve benzeri maksatlar ile Kur'an'ý deðerlendirmek makbul deðildir. Kur'an, Allah'ýn din hususundaki bir anlatýmýdýr. Kur'an ilk yazýldýðýnda rakamlar kullanýlmýyordu. Kur'an âyetlerinin rakamlandýrýlmasý bir ihtiyaçtan kaynaklanmýþtýr ve sonradan yapýlmýþtýr, Kur'an'ýn okunmasýnda ve ezberlenmesinde kolaylýk saðlamak içindir. Kur'an ayetlerinin numaralandýrýlmasýna manevi anlamlar yüklemek doðru olmasa gerekir. Kur an bin beþ yüz senedir tefsir edilen ve hâlâ tefsir edilmeye devam eden bir kitaptýr. Kur an ý rakamlarla ve ifade ve tespit etmeye kalkmak su-i niyet olsa gerekir. Kur an daki manevî ve uhrevî havas-ý hususiyeti silmeye çalýþmak demektir. Kur'an hususunda katiyetle ifade etmek isteriz ki; Kur'ân hiçbir rakam, harf vs. ile kayýtlý ve kýsýtlý hale getirilemez. Allah'ýmýzýn; "...Hüve her an yeni bir þandadýr." (Rahman 29) âyetince Kur'ân'ý her an yeni bir þânda ve anlatýmda idrak etmek mümkündür. Kur'an'ý okuruz ve Allah'ýn o andaki tecellisini idrâk etmeye çalýþýrýz. 7

13 DÎBÂCE Kur'an Allah'ýn kitabý olmakla beraber insanlar için her konu hakkýnda Allah'ýn nizamýný bildirmektedir. Her ilim ve makam sahibi Kur'an'ý okuyunca Allah'ýn ondaki arzusuna göre bir ilham zuhur eder ve kiþi aldýðý ilhama göre Kur'an'ý anlar ve anlatýr. Biz velâyet yolunun yolcularý olarak Kur'an'ý Rabbimizin bizlere lütfettiði ilham ve beyanlar ile idrak ettik ve dilimizin döndüðünce kalemimizin yazdýðýnca anlatmaya çalýþtýk. Böylece sadece velâyet konularýný ihtiva eden Kur'an ayetleri hakkýnda açýklamalarda bulunduk. Kendi konumuzun haricinde anlamlar ihtiva eden Kur'an ayetleri hakkýnda açýklamalarda bulunmayý konunun ehline býraktýk. Ýnsanlar Kur'an tefsir ve anlayýþý konusunda birbirlerini eleþtirmektedirler. Esasta bu tartýþma yersizdir. Çünkü Kur'an her ferde, her topluma, her makama ve her anlayýþa hitap eder. Her kiþi Kur'an'ý kendi makam ve fikriyatýndan deðerlendirir. Zamanýn Ýnsaný olan gönül noktasý Kur'an'ý kendi zamaný içinde nasýl anlaþýlmasý gerektiðini açýklar. Her Zamanýn Sahibi olan gönül noktasý geçmiþ velâyeti ve nübüvveti tasdik eder. Gelmiþ geçmiþ bütün din saliklerinin içinde en ileri olan en son gelendir. (efdalün ahirin sýrrý) Çünkü bütün ilmi ihtiva eder. O yüzden son gelenlerin hala eski düþün- 8

14 DÎBÂCE cede kalmamalarý için Efendimiz; "Ben dini ikmal etmek için irsal olundum" buyurmuþlardýr. Peygamberimizi tasdik edenler Allah'ýn insan varlýðý için arzu buyurduðu dini tasdik etmiþ olurlar. Peygamberimiz kendi ümmetinin en ileri anlayýþta olmasýný arzu buyurmuþtur. Kur'an âyetlerinin manalarý her zaman diliminde Allah tarafýndan ilham edilmiþtir. Her zamandaki vazifeli veli, o zamanýn meþrebine göre Kur'an âyetlerinin hususiyetlerini açar. Hz. Abdülkadir Geylani, Hz. Mevlâna, Hz. Süreyya gibi büyük veliler zamanýn sahipleri olarak ilâhi manalarý açmýþlardýr. Kur'an daki sýrr-ý hususi nin Hatmül Velâyet tarafýndan lütfedilmesindeki husus þöyle olsa gerekir; Allah'ýmýzýn; "Ben arzda bir halife kýlacaðým" arzusundaki hususiyetin "velâyet" olduðu anlaþýlmaktadýr. Binaenaleyh Hatmül Velâyet, velâyetin tam mânâsý ile idraki olduðundan Hatmül Velâyet'in zuhur etmesi ile velâyet hususunun ayan olmasý hakikati ortaya çýkmaktadýr. Kur'an'da HÜVE/HU hakikati de böylece açýlmaktadýr. Bu çalýþma Kur'an'ý istismar ederek, Kur'an'da velâyet yoktur fikriyatýna karþý, insanlarýn doðru bir þekilde aydýnlanmasýný saðlamak gayretiyle yapýlmýþtýr. 9

15 DÎBÂCE "Lillahil Vahidil Kahhar" sýrrýndan bir neþe olmak üzere yapýlan bu çalýþmadaki amaç Kur'an'ýn velâyeti tasdik ettiðini tarif etmektir. SIR NEDÝR? Sýr; hiç kimse tarafýndan bilinmeyen midir? Yoksa sýr, o makamda olmayana kapalý kalan mýdýr? Allah'ýmýz Kur'an'ý insanlar okusun, terakki etsin, güzellik kazansýn diye bildirmiþtir. O halde Kur'an, sýrlarýn açýlmasý için lütfedilmiþtir. Ancak þu da var ki, geçmiþ için sýr kalan bugün aleni olabilir. Bugüne kadar hususiyede kalan bilgilerin açýlmasý söz konusudur. Esas mesele, Kur'an'da ilâhî kudreti iþaret eden HÜVE/HU zamirinin Allah'ýn zatiyyetini iþaret ettiðinin bilinmesidir. Bu sýrra sadece velâyet tarafýndan iþaret edilmiþtir. Onun için velâyet, Kur'an'da Allah'ýn zatiyyetini iþaret eden Hüve hususiyetine dikkat çekmiþtir. Pek çok kaynaktan rivayet edildiði gibi Peygamberimiz, Hz. Ýmam-ý Ali ve tekmil evliya Hüve ile dua etmiþlerdir. Biz bu çalýþmada onlarýn dualarýndaki Hüve'nin hususiyetini dikkate aldýk. Velâyet yolundaki "Sýrr-ý hususiyet" bu olsa gerekir. 10

16 DÎBÂCE Peygamberimizin "Gadir Hum" (veya "Sakaleyn") hadisinde vasiyet buyrulan; "Size iki (aðýrlýk=sakaleyn) býrakýyorum; Allah'ýn Kitabý ve Ehl-i Beytim, bu ikisine sarýlýrsanýz yolunuzu asla þaþýrmazsýnýz" hadisi þerifindeki Ehl-i Beyt sýrrý, o gönüllerde açýlmýþ olan Hüve sýrrý hususiyetidir ki, velâyet yolunu iþaret etmektedir. Nitekim, Selmân-ý Fârisî Ýranlý bir sahabe olmasýna raðmen Peygamberimizin; "Selman bizdendir, Ehl-i Beytim'dendir" hadisi þerifi ile Ehl-i Beyt'e dâhil olmuþtur. Peygamberimiz Ehl-i Beyt'ini mübarek abasý altýnda topladýðý zaman dâhil olmak isteyen hanýmlarýndan Ümmü Seleme'ye mani olmasý ve "Sen de hayýrdasýn" buyurmasý Ehl-i Beyt'in çok hususi manasýný iþaret etmektedir. Sakaleyn hadisinde iþaret buyrulan Ehl-i Beyt sýrrýndan görünenler muhaddesun sýnýfýndan gönüller olsa gerekir. Bu durumda manevî yolda bulunanlarýn kendilerini tartmalarý daha münasip olur. Kur'an, daha önce bildirilmeyen hakikatleri açmaktadýr. Allah dini, ancak Kur'an ile tamam olur. Allah'ýn geçmiþ peygamberlerdeki arzusu Kur'an'da bildirilmiþtir. 11

17 DÎBÂCE Allah'ýmýz Kur'an'da hususiyede tuttuðu kendi zâtîyeti ile ilgili bilgiler lütfetmektedir. Allah'ýn kendisini anlattýðý ilim, bütün insanlýða lütfettiði bilginin içinde hususiyede kalmýþtýr. Bugünün makamý ve terakkisi ile Kur'an'da çok hususi bir þekilde ifade edilen HÜVE konusunda bir çalýþma yaptýk. HÜVE'nin bugüne kadar hususiyede kalmýþ manalarýný yazmayý murad ettik. Ancak Kur'an-ý Kerim'i tam manasý ile ifade etmek hiçbir zaman mümkün deðildir. HÜVE ve HU kelimeleri ayný anlamda olup Kur'an'da pek çok ayette zikredilmiþtir. Zamir olmasý itibarýyla pek çok farklý manalarý da iþaret etmiþtir. Ancak Kur'an'da Rabbimiz HÜVE/HU ile isimlerden münezzeh olan zatîyet-i hususiyetini iþaret buyurmuþlardýr. Bu çalýþmamýzda Rabbimizin lütfettiði feyz ve ilham ile mahfiyette olan bu sýrr-ý ilâhîyi öne çýkartmaya gayret ettik. HÜVE lafzý bugüne kadar gelmiþ geçmiþ manevi gönüller tarafýndan zikredilmesine, Kur'an'da pek çok âyette yazýlmasýna, dergâhlarda, zikirlerde, selamlaþmalarda, hat yazýlarýnda namütenahi raðbet görmesine raðmen, bugüne kadar hususiyede kalmýþtýr. Bu son zamanda ise Rabbimizin bu hususiyetinin Hatmül Velâyet noktasý ile açýldýðý görülmektedir. Bu tamamen HÜVE'nin arzusu ve O'nun lütfudur. Bu tatbikat da her þeyde olduðu gibi Allah'ýn arzuyu ilâhisinden kaynaklanmaktadýr. 12

18 DÎBÂCE "Ve muhakkak ki Rabbin 'HÜVE' onlarý haþreder ve muhakkak ki HU Hakîm'dir Alîm'dir" (Hicr 25) Bu ayette Peygamberimizin Rabbinin Hüve olduðu ve Zamanýn Ýnsanýndaki hususiyet apaçýk beyan edilmiþtir. Bu ayet Hüve'nin hususiyetini beyan eder. Ancak nasibi olmayanlara da gizli kalmaktadýr. HÜVE/HU kelimesi peygamber ve velilerin Rabbine iþaret etmektedir. Rabb, herkesin kendi gönlünün iman ettiði hususiyetidir. Ancak burada anlatýlan, ilâhî gönüllerin sahibi ve Rabbi olan, isimlerden münezzeh olan Hüve'dir. Esasta herkesin zatîyyeti de Hüve'dir. HÜVE/HU'nun ismi ALLAH'týr. HÜVE/HU kelimesi risalet makamýndaki yani peygamberler ve velilerdeki "ilâhî zâtý" iþaret etmektedir. Yani isimlerden ve sýfatlardan münezzeh olan ve âlemleri yaratan ilâhî kudreti iþaret etmektedir. Ayette geçen "Hakîm" kelimesi hükmetmek anlamýnda Hüve'ye ait hususiyet olmakla, Hüve'nin göründüðü noktalarýn karar merci olduðuna iþarettir. Allah, arzu ve kararlarýný ondan, yani her Zamanýn Ýnsaný'ndan izhar etmektedir. 13

19 DÎBÂCE Her risalet noktasý kendi zamanýnýn tatbikatýna þahittir. Onun için, Zamanýn Ýnsaný'nýn fonksiyonu çoktur. Kur'an'da HÜVE ve HU kelimeleri ile yazýlan zamir ayný anlamdadýr. HÜVE/HU, Arapça gramerinde O'nu iþaret eden zamirdir. Arapça grameri gereði cümledeki yerine göre "HÜVE" veya "HU" olarak yazýlýrlar ve okunurlar. Velâyetin sýrr-ý hususiyeti Hüve'dir. Velâyet noktasýnda olmayanlar, velâyeti tanýmadýklarý için HÜVE'yi idrak edememiþlerdir. O'nu sadece zamir olarak deðerlendirmiþlerdir. Hüve, Arapça da "O" zamiridir. Kur'an'da müspet ve menfinin de HÜVE zamiri ile kullanýlmasý vardýr. Bu þekildeki kullaným "Lâ mevcude illa Hu" sýrrýný yani müspet ve menfi her ismin Hüve'den hâsýl olduðunu iþaret eder. "Lâ mevcude illa Hu" beyanýný düstur olarak aldýðýmýzda Kur'an'daki bütün Hüve'lerin esasta ilâhî kudreti iþaret etmesi gerekir. "Hayrihi ve þerrihi min Allahi Teâlâ" iman þartýndan ötürü de zaten böyledir. Burada hayrýn ve þerrin yani her þeyin Hüve'den zuhur ettiðinin ifadesi vardýr. Ancak bu kitapta ilâhî sýrrý (velâyeti) iþaret etmesi bakýmýndan risalet noktalarýný, yani zâtîyeti ilâhîyeyi iþaret eden Hüve ayetlerini açýklamayý esas olarak aldýk. 14

20 DÎBÂCE Þüphesiz ki ilâhî kudret olan HÜVE, insan ile kendisini beyan etti ve Kur'an'ý lütfetti. Ýnsan ile hem zatiyyetini hem de tatbikatýný anlattý. Ýnsan'da müspet de vardýr menfi de. Müspet menfi her þey Allah'a aittir. Esasta O'na göre menfi de yoktur. Menfi bize göredir. Yani biz insanlar menfi görüyoruz. Menfi gibi görünen de insanlarý hayra götürmek için bir vazife yapmaktadýr. Menfi hayrý tarif içindir. Zaten ahirette menfi tatbikatý da sona erecektir. Kur'an'daki HÜVE'nin yani ilâhî sýrrýn tamamýný anlattýk diye bir iddiamýz asla olamaz. Kur'an namütenahi bir deryadýr. Kur'an'ýn karþýsýnda ancak acziyetimizi ifade ediyoruz. Kur'an'da pek çok ayetlerde Allah'ýn esmâ-i celîlesi olan isimler HÜVE'nin isimleri olarak zikredilmiþtir. Bu ayetlerin tamamýný kitabýmýzda zikredemedik. Bununla beraber bütün isimlerin HU'ya ait olduðu ve HU'dan neþet ettiði de bilinmelidir. Çalýþmamýzdaki ayet-i kerîmelerin Türkçe ifadeleri özellikle HÜVE/HU sýrrýný beyan etmiþ olmaktadýr. Çünkü çalýþmada HÜVE/HU sýrrý ön plana çýkartýlmýþtýr. Hüve, Allah'ýn kendisini iþaret ettiði hususiyettir. 15

21 DÎBÂCE Din, yaratan hakkýndaki bilgidir. Ne kadar ilim varsa o kadar da terakki vardýr. Allah'ýn bize lütfettiði ilham böyledir. Kur'an'ýn her kelimesi her okunduðunda "baþka bir anlam" lütfedecektir. Allah ilmi ezeli ve ebedidir. Kur'an-ý Kerim'i farklý âlemlerde deðiþik þekillerde idrak edenler de olabilir. Peygamberimizin anlattýðý ilim her âlemde geçerlidir. Ancak bu dünya insanlarýnýn idraki dünya ile kýsýtlý olmaktadýr. Geçmiþ insanlarýn Kur'an'dan anladýklarý da doðrudur, bugünkü idrak da doðrudur. Çünkü Allah o zaman o idraki verdi, bugün de bu ilhamlarý lütfetmektedir. Bugün bazý manevi kitaplar ve sohbetler insanlarý tatmin etmiyor. Ýnsanlar yeni bilgiler istiyorlar. Maneviyat yolunda kitap arayanlar Zamanýn Ýnsaný'na imanda eksik olduklarý için zahirde kalýyorlar. Ama Zamanýn Ýnsaný'na iman ve tasdikleri olsa kendileri kitap olurlar, yani kalplerinde zuhur eden ilham-ý ilâhî ile terakki ederler. Kur'an dünyada inzal buyrulan bir kitaptýr. Ancak ilâhî âlemdeki Kur'an sadece dünyada inzal edilen ile kýsýtlý olmayan, Allah'ýn ilâhî nizamýný beyan eden kitaptýr. Allah'ýn ilâhî nizamý ebedidir. Bugün zikredilen Kur'an dünyada nasýl idrak edilmesi arzu buyrulmuþ ise öyle idrak edilmiþtir. 16

22 DÎBÂCE Kur'an'da hususiyede tutulan HÜVE konusu açýldýðý andan itibaren dünyada insan varlýðýnýn Kur'an'ý idrak hususu da kemale ermiþ olsa gerekir. HÜVE idraki ile bakýlýnca Kur'an anlayýþýnda daha ileri bir noktaya varýlmaktadýr. Bu idrakten sonra ilâhî âlemdeki Kur'an idrakinin hedef alýnmasý gerekir. Kur'an'ýn HÜVE'den intiþar buyrulduðu idrakine varýldýðýnda yani "ilâhî sýr" açýldýðýnda artýk nihayete gelindiðine bir iþaret olsa gerekir. Hüve sýrrýnýn açýlmasý demek, Allah kendini ne kadar açýyorsa o kadar idrak edilecektir demektir. Bugün bu kadar azim bir sýrrýn ve ilmin açýlmasý o büyük günün gelmesinin çok yakýn olduðunun da bir iþareti olsa gerekir. Yarabbi! Bizi doðrulttuðun ve rahmet ettiðin gönüller ile beraber eyle ki, selâmete çýkalým. Âmin. Huve't-tevfiku'r Refîk ELL HACC HÜSEYÝN VEDAD 17

23 FÂTÝHA SÛRESÝ (BÝRÝNCÝ AÇIKLAMA) "Bismillâhirrahmanirrahim" (1) "Allah Rahmân Rahîm ismiyle" (1) Besmeledeki "ba" harfinin noktasý ki, Ýnsan-ý Kâmil noktasýný iþarettir; açýldýðýn gönül noktasý ile Fatiha'ya baþlýyorum. "Elhamdu lillâhi rabbil'âlemin" (2) Hamd (övme ve övülme), âlemlerin Rabbi Allah'a mahsustur (2) El-Hamd, hamdiyettir yani bizler hamd ediyoruz. Ýsim alýp meydana çýktýðýmýz için, varlýk olduðumuz için hamdediyoruz. Âdem (a.s) yaratýldýðý zamanki ilk sözü de "Elhamdulillah" olmuþtu. Sana kelimesini kullanabilmemiz için varlýk olmamýz lazýmdý. Bizi varlýk haline getirdiðin ve isimlendirdiðin için sana hamd ediyoruz. Âlemlerin Rabbi olan Sana, yani HÜVE'ye iltica ve hamd olsun. 19

24 FÂTÝHA SÛRESÝ "Errahmanirrahim" (3) "Rahman ve Rahim" (3) Rahmet eden ve rahim (muhafaza eden) isimlerinin sabit olmasý sana aittir. Bizler, isim almýþ varlýklar olarak devam edelim, ki ancak senin Rahman ve Rahim isimlerin ile devam edebiliriz. Yani Sen bize, lütfettiðin varlýk neþesini devamlý ve ebedi kýl. "Maliki yevmiddin" (4) "Din gününün malikidir" (4) Din günü, bütün isimlerin HÜVE'de cem olmasýdýr. Din gününde Rahman ve Rahim isimleri ile bizi muhafaza eyle! "Ýyyake na'büdü ve iyyake neste'ýyn" (5) "Yalnýz Sana kulluk eder, yalnýz Senden yardým dileriz" (5) Yalnýz Senden yardým bekleriz. Yalnýzca Allah'a ve peygamberine iman ediyorum. Ondan yardým diliyorum. O Zamanýn Ýnsaný noktasýna iltica ediyorum. Sana iltica ile her þey küsûfa uðrar. Çünkü yalnýzca el-ýnsan noktasý bakidir. Bu nokta ayný zamanda meleklerin Âdem'e secde ettiði noktadýr. HÜVE'den baþka bir mevcut yoktur. 20

25 FÂTÝHA SÛRESÝ "Ýhdinassýratalmustekýym" (6) "Bizi dosdoðru yola hidayet eyle" (6) Bizi doðru yola ilet... Allah'ýn varlýk olarak bize vermiþ olduðu hasletleri kastederek biz diyoruz. Bizim hasletlerimizi de düzelt, Senin dýþýnda hiç bir þeyi düþündürmesin. "Sýratallezine en'amte aleyhim ðayrilmaðdubi aleyhim veladdâllîn" (7) "Nimete erdirdiklerinin yoluna, gazaba uðrayanlarýn ve dalalete düþenlerinkine deðil" (7) Bizi þaþýrtmasýn yani insan varlýðýndaki tevhidi bozmadan Allah'a iltica edelim. Allah'ýn arzu ettiði bir varlýk olmak en büyük rahmettir; Onu ikrar çok mühimdir. Amin. 21

26 FÂTÝHA SÛRESÝ (ÝKÝNCÝ AÇIKLAMA) BÝSMÝLLAHÝRRAHMANÝRRAHÝM "Allah Rahmân Rahîm ismiyle" (1) Kur an Zamanýn Ýnsaný ný iþaret etmektedir. Kur an ýn özü ve asliyyeti el-insan noktasýdýr. Allah ismi, o büyük yaratýcýnýn ehadiyetine özgü ismidir. Yalnýz Ýslâm'a ve Kur'an'a has bir kavramdýr. Diðer lisanlarda yaratýcý ve ilah kavramlarý karþýlýðý kelimeler vardýr. Ancak ALLAH kelimesinin karþýlýðý yoktur. Allah bu dünya tertibini Ýnsan ile yapmaktadýr. Peygamberimiz; "Kur an ve insan ikizdirler," buyurmuþtur. "Âlemlerin Rabbine hamd olsun" (2) Fatiha bu ilâhî programýn anayasasýdýr. Bu ilâhî tertibin yani bu programýn Rabbi olarak Allah'a iltica edilir. Bizim programýmýzýn Rabbi olarak Allah ismini zikrediyoruz. Diðer alemlerdeki isim nedir bilemiyoruz. Allah kendi lütfettiði kelâm-ý ilâhîsindeki her harf ve kelime için nice manalar yaratýr. 22

27 FÂTÝHA SÛRESÝ Rabb ismi her kuldaki tatbikatýn iltica ismidir. Her kul "Rabbim" der. Allah her kuluna þahsiyyet verdiðinden dolayý kul hamd etmektedir. Ýnsan varlýðýnýn meydana gelmesinin bir zikri Elhamdulillah'týr. "Rahman ve Rahim" (3) Rahman ve Rahim isimleri insan yaratýlýþýnýn hemen akabinde zikredilmektedir. Allah'ýn insan arzusunda hakim olan isimler "Rahman" ve"rahim"dir. Hamdiyyet Hz. Muhammed (s.a.v) ile tamamlanmýþtýr. Bu, meveddet sýrrýdýr. Hz. Muhammed (s.a.v) ismi hamd kökünden gelmektedir. Rahman ve Rahim isimlerinin neticesi olarak da hamde varýlmaktadýr. "Din gününün malikidir" (4) Rahman ve Rahim olan, din gününün sahibidir. Din gününün sahibi, yani bütün mülkün sahibidir. Din günü kulun kulluðunu idrak ettiði gündür ki, o zamanda sadece Allah'a iltica edilir. Din günü; Allah'tan baþka hiçbir varlýk olmadýðýnýn idrakine varmaktýr. 23

28 FÂTÝHA SÛRESÝ "Yalnýz sana kulluk eder, yalnýz senden yardým dileriz" (5) Yalnýzca Allah'a kulluk edilir. Ýnsan yaratanýn kulu olur. Baþka bir yöne kulluðu teksif etmek mümkün deðildir. "Yalnýz sana kulluk eder, yalnýz senden yardým dileriz"deki, SEN noktasý nedir? Kur'an-ý Kerim Allah tarafýndan indirildi. Allah, HÜVE'nin ismidir. Bütün isimler Allah'a tabidir. O halde bütün isimler asliyyet-i ilâhiye olan HÜVE'ye iltica ediyorlar. Yani BÝZ bütün isimlerdir. SEN noktasý Hz. Muhammed in (s.a.v) asliyyet-i ilâhîyesi olan HÜVE'yi remzediyor. Biz, yani Senden hasýl olan bütün isimler Sana, yani arzu buyurduðun noktaya iltica ediyoruz. Hz. Muhammed (s.a.v) Hüve den göründüðüne göre O na teveccüh Hüve ye teveccüh demektir. Zamanýn Ýnsaný da Hüve den görünmektedir. O na iltica Hüve ye olmaz mý? O Zamanýn Ýnsaný na teveccüh eden gönülde Zamanýn Ýnsaný nýn ismi zuhur eder. Fatiha'da "Biz ve Sen" zamirleri kullanýlýyor. Allah kendinden halketmiþ olduðu varlýklar ile karþýlýklý alýþveriþini ifade ediyor. Yaratanýn, yaratmýþ olduðu varlýklar ile hususiyetinin açýklanmasý Fatiha'dýr. Yaratan kullardan ne ister? Yaratýlan Rabbinden ne ister? Bu þekilde bir alýþveriþ anlatýlmaktadýr. 24

29 FÂTÝHA SÛRESÝ Kulluk eden biz de kendisiyiz, yardým istenilen sen noktasý da. Yani her þey Hakkýn kendisinden kendisine olmaktadýr. Din-i maneviyatta en mühim nokta el-ýnsan ý anlamak ve el- Ýnsan ile kendini anlamaktýr. "Bizi dosdoðru yola hidayet eyle" (6) "Nimete erdirdiklerinin yoluna, gazaba uðrayanlarýn ve dalalete düþenlerinkine deðil" (7) Ve Allah'tan ileri terakki verdiði gönüllere lütfettiðinden istenmektedir. Allah bu ileri terakkiyi el-ýnsan ile vermiþtir. O halde el-ýnsan ile beraber olmak durumu vardýr. Kur an ve Ýnsan bir bütündür. Sana "Sebul Mesâni"yi ve Kur'an-ý Azimi verdik meâlindeki âyette Sebul Mesâni zikredilmiþtir. (Hicr 87) Burada Sebul Mesâni el-ýnsan ý iþaret etmektedir. Amin ikrar manasýndadýr. Yani bu, sizlerin talebine mühür bastým anlamýndadýr. 25

30 BAKARA SÛRESÝ BÝSMÝLLAHÝRRAHMANÝRRAHÝM "Elif Lâm Mim," (1) 'Allah', 'el Lâtîf' ve 'el Mü'min' isimlerine mazhar kýldýðý Kalb-i Muhammed'e hitabýdýr. Kur an ý aynen tatbik edenler ancak iman sahipleridir ve letâfet-i ilâhîyye ye kavuþurlar. Elif 'Allah' isminin ilk harfi, lâm 'el Lâtif' isminin ilk harfi, Mim ise 'el Mü'min' isminin ilk harfidir. Ayrýca, Allah Rahman dýr ve Rahîm dir mânâsýný da havidir. Bu mânâsýyla âyet, Allah'ýn nûru olan Deryayý Nuru Muhammed ile âlemlere lütfettiðini iþaret etmektedir. "Ýþte el-kitap! Þüphe yoktur Hu'da. Rehberdir müttakîlere (takva sahiplerine) (2) Allah Âdem ile varlýklara hitap etmiþtir. Allah Zamanýn Âdem i ile HÜVE'yi anlatmaktadýr. Bu anlatýþ Kur an ile olduðuna göre Allah, Muhammed ismi ile âlemlere hitap ediyor demektir. 26

31 BAKARA SÛRESÝ "Allah'ý nasýl inkar ediyorsunuz ki ölü idiniz sizleri diriltti. Sonra sizleri yine öldürecek sonra sizleri yine diriltecek. Sonra da döndürülüp HU'ya götürüleceksiniz (28) Dönüþ HÜVE'ye olduðu halde Allah'a itiraz nedendir? Allah insan varlýðýný esfele safiline indirmiþtir. Ýnsan çeþitli âlemlerden geçerek bu âleme gelmiþtir. Ýnsana bu âlemde hayat verilmiþtir. Ýnsan varlýðý ölü iken Allah ona isim vererek ihya etmiþtir. Ýsimler varlýklar olarak dünya alemine ayak bastýlar. Burada ölüp Âlem-i Ýlâhî de dirileceklerdir. Sonunda HÜVE'ye raci olacaklardýr. Ýnsan Allah'tan geldi ve dünyaya gelinceye kadar da nice âlemler geçti, Allah'a dönerken de bir çok âlemlerden geçecektir. Allah'tan geldik ve yine Allah'a döneceðiz. Biz asliyetimiz icabý Allah'a ait bir varlýðýz. Her þey aslýna döner hükmü hakimdir. Kur an'da "Sonunda Allah'a hesap verip HÜVE'ye raci olacaksýnýz" buyrulmaktadýr. Ýnsan için kendi isminin de varlýðýnýn da HÜVE'den hâsýl olduðunun idrakine varmak zaten HÜVE'ye raci olmak manasýnadýr. 27

32 BAKARA SÛRESÝ "Arzda (yerde) olanlarýn tümünü sizin için yaratan HÜVE'dir. Sonra semaya yönelip (istiva edip) de onlarý yedi semavat olarak düzenledi. HÜVE, her þeyi bilendir (Alim dir)" (29) Âlemler yaratýlmadan önce Deryayý Nuru Muhammed yaratýldý. Alemler ve yeryüzü insanýn yaþamasý için hazýrlandý. Âlemler insan için yaratýldý; insan bozulursa her þey bozulur. Âlemlerin zübdesi insandýr. Âyette "yedi semavat" buyrulmasý, içinde yaþadýðýmýz boyut (esfele safilin) gibi yedi sema (yedi boyut) olduðunu beyan etmektedir. Þüphesiz her þeyin ilmi HÜVE'ye aittir. Yedi semavatýn enfüsî manasý olarak Sema Deryayý Nuru Muhammed'e iþarettir. HÜVE kendi varlýðý içinde bir düzenleme ile yedi semayý yaratmýþtýr. Semanýn yedi semavat olarak tesviye edilmesi yedi ilâhî isme iþarettir ki, onlar Seban Minel Mesâni isimleri olsa gerektir. Bu isimler Allah'ýn Musavvir indeki arzusunu iþaret eden isimlerdir. Bu isimlerin tatbikata gireceði âlemlerde o isimlere baðlý olarak çeþitli isimler de göründü. Mesela Allah Ýnsan buyurdu, insan varlýðý çeþitli isimler ve meþrebler aldý. 28

33 BAKARA SÛRESÝ "Âdem, Rabbinden kelimeler telâkkî etti de HU'ya tevbe eyledi. HÜVE et- Tevvab (Tevbeleri ziyâdesiyle kabul eden), er-rahimdir. (pek ziyâde merhamet sahibi) (37) Allah Âdem'i yaratacaðýný haber verdiðinde bazý melekler itiraz ettiler. Allah Âdem i yaratýnca da Ýblis itiraz etti. Allah Âdem i cennete yerleþtirdi; Âdem cennette Allah'ýn talimatýna uymadýðý için cezalandýrýldý ve dünyaya indirildi. Ancak Âdem Rabbinden kelimeler öðrendi ve Âdem (yani el-ýnsan) HÜVE'ye tövbe etti. Ýnsan HÜVE'nin göründüðü noktadýr. O gönül noktasýna iltica ve tövbe, kabul olunacaðýna iþarettir. Meleklerin itiraz ettiði insan aslýnda HÜVE'nin göründüðü gönül noktasý olarak kabul edilirse makbul olur. O halde bazý meleklerin dahi itiraz edebildiði insan, aslýnda HÜVE'nin göründüðü gönül noktasý olarak kabul edilirse makbul olur. Velâyet Hu'ya iltica eder. Âdem ilk veli olduðu için HÜVE ile dua etti. Velâyet makamlarý HÜVE ile dua eder. Ýnsan cahildir buyrulmuþtur. Onun için Allah, Âdem e her zaman için nasýl tevbe edeceðini de tarif ediyor. Allah'ýn bildirdiði tevbe geçerli olur. Hakk ile buluþmamýþ kiþi ise tevbe ediyor ama kendine göre oluyor. Burada maneviyatýn bu hususiyeti de açýlýyor. 29

34 BAKARA SÛRESÝ "Buyurduk ki: "Ýnin oradan hepiniz! Artýk ne zaman Benden size bir HÜDA (doðru yolu gösteren rehber) gelir de kim benim Hüda ma tâbi olursa, onlara korku yoktur ve onlar mahzun da olmayacaklardýr.(38) Âyetteki hitap, bütün insan ruhlarýna olsa gerekir. Hüda kelimesi hidayet rehberi demektir. HÜVE'den görünen Mürþid e tabi olan, velâyete dâhil olur. Velâyete dâhil olanlara korku ve hüzün yoktur. "Onlara: "Allah'ýn indirdiklerine iman edin" denildiðinde: "Biz, bize indirilene iman ederiz" derler ve onun (Tevrat ýn) verasýnda (ötesinde) olaný (Kur'an) inkâr ederler. Oysa HÜVE yanlarýndaki (Tevrat ý) doðrulayan hakikattir (el- Hak'týr). (Onlara) De ki: "Eðer müminler idiyseniz, daha önce ne diye Allah'ýn peygamberlerini öldürüyordunuz?" (91) HÜVE her zaman diliminde insanlarý uyarmak için peygamberler ve veliler yolladý. Geçmiþ peygamberleri kabul ederiz bugünün insanýný kabul etmeyiz fikrini HÜVE makbul tutmaz. Çünkü hepsi HÜVE'den görünmektedir. 30

35 BAKARA SÛRESÝ "Hayýr! Kim samimi (muhsin) olarak vechini Allah'a teslim ederse artýk Hu'ya Rabbi katýnda ecri vardýr. Onlar için korku yoktur ve onlar mahzun da olmayacaklardýr." (112) Her kim vechini samimi (muhsin) olarak Allah'a yöneltirse, yani maneviyatta samimi olursa velâyete kavuþur. Allah açýldýðý gönül noktasýnýn tasdik edilmesini ister. Âdem deki tatbikat da bu deðil mi? Kim risalet noktasýndaki açýlmanýn (vechin) Allah'a ait olduðunu ikrar ederse, HÜVE'yi zikretmiþ, kabul etmiþ olur. Muhsin, O'nun vechinin Allah'a ait olduðunu tahsin edendir. El-Ýnsan ý bu þekilde kabul eden için iman tam olur. Allah, Mürþid vechinden derviþi irþad eder. Derviþler manalarýnda O'nun vechi ile irþad olunurlar. Peygamberimiz "Muhaddesun"u iþaret buyurmuþlardýr. O halde "vecih" Muhaddesun vechidir. "Allah evlat edindi" dediler. (Hâþa!) Sübhanehu (Hu münezzehtir). Bilakis semavatta ve arzda ne varsa hepsi Hu'nundur. Hepsi Hu'ya boyun eðmektedir." (116) 31

36 BAKARA SÛRESÝ Allah ýn evlâd edinmesi olmaz. Bütün varlýklar zaten O ndan hâsýldýr. Evlâd edinmek insana has bir konudur. Allah a göre kullarýn yaratýlmasý söz konusudur. Bugünkü ilhamda ve terakkide HÜVE herþeyin kendisinden hâsýl olduðunu ve kendisine ait olduðunu beyan etmektedir. Yani "Lâ mevcuda illa Hu" ifadesini açýklayan bir âyettir. Bu âyette esfele safilin denilen bu dünya aleminin de HÜVE'ye ait olduðu gerçeði meydana çýkmaktadýr. Bu sýrdan haberli olan Sâbikûn zümresi hususiyededir. Bu idrak velâyettedir. Onun için velâyet HÜVE ile dua eder. Bugün HÜVE âlemlerde kendisini açmaktadýr. Bu idrak insan anlayýþlarýna da yansýdý ki artýk insanlar her söz ile tatmin olmuyorlar. "Semavatý ve arzý var edendir (yaratandýr). (Bir iþin olmasýna) kaza eylerse, Hu'ya "OL" der, oluverir." (117) Baþlangýçta yaratan, bir emri kaza eyledðinde HU'ya ol buyurur da olur. Yani daha vazýh olarak Risalet noktasýna "ol" buyurur, O da söyler ve olur. Allah arzu ettiðini, veli kuluna; Sen söyle Ben yapayým buyurur. Zannederler ki kiþi yaptý. Hayýr! Allah yaptý. Kerameti kendilerine hamlederler. Keramet Allah'a aittir. Bu makam, kýdem lisanýna sahip olan velâyetin makamýdýr. 32

37 BAKARA SÛRESÝ HÜVE kendisindeki sonsuz ilimle arzusunu görünür hale getirmiþtir ki, buna yaratmak denir. Allah bu yaratýþýnda bir nizam tertip etmiþtir. Hakikat ehli bütün bu nizamý Allah'a ait görür, yani bu nizam içindeki varlýklarda da Allah'ý görür. "...De ki, muhakkak ki Allah'ýn hidayeti, HÜVE'nin hidayetidir." (120) Peygambere biat edeni Allah makbul tutuyor. Çünkü her topluluk imamlarý ile davet edilecektir. Ancak irþad makamý ile hidayet bulmak mümkündür. HÜVE'nin kabul etmediðini Allah makbul tutmamaktadýr. "Rabbi Hu noktasýna (Hz Ýbrahim e) Müslüman ol (teslim ol) buyurunca (o da) âlemlerin Rabbine teslim oldum dedi." (131.) Rabbe dua etmek, HÜVE'ye dua manasýndadýr. Alemlerdeki tatbikat ve kuldaki tatbikat aynýdýr. O halde Rabbe iltica HÜVE'ye ilticadýr. "HÜVE" bütün varlýklarý yaratan kudrettir. "Rab" yaratmýþ olduðu insan varlýðýnda HÜVE'nin icraatýný yürüttüðü isimdir. "Rab", HÜVE tatbikatýnýn olduðu isimdir. 33

38 BAKARA SÛRESÝ "Ýbrahim in kendi oðullarýna vasiyet ettiði gibi Yakub da vasiyet etti: "Oðullarým Allah sizin için ed-dini seçti ancak Müslüman olduðunuz halde ölünüz" (132) "Yoksa siz, Yakub'un vefat anýnda, orada þahidler miydiniz? Oðullarýna: "Benden sonra kime ibadet edeceksiniz?" demiþti de, onlar: "Senin ilahýna ve babalarýn Ýbrahim, Ýsmail ve Ýshak'ýn ilahý olan tek bir ilaha (Ýlah-ý Vahide) ibadet edeceðiz; bizler Hu'ya teslim olanlarýz (Müslümanlarýz)." demiþlerdi." (133) Allah dininin anlatýldýðý bu ayetlerde Yakup Peygamberin evlatlarý; "biz Hu noktasýna Müslümanýz" diyerek zamanýn Hu noktasýna teslim olmayý ikrar etmektedirler. Risalet noktasýndaki mabudiyet sýrrýna iþaret edilmiþ, bütün nübüvvet tatbikatýnýn HÜVE'ye ait olduðu anlatýlmýþtýr. Geçmiþ peygamberlerde Ýlah-ý Vahid ismi zikrediliyor, ancak Allah ismi zikredilmiyor. Allah ismi ve hususiyeti Peygamberimiz ile beyan edildi. Allah, HÜVE bütün bu sýrlar Peygamberimiz ile beyan edilmiþtir. 34

39 BAKARA SÛRESÝ Her zamanda Zamanýn Ýnsaný, yani HÜVE noktasý zikredilmekle tekmil velâyet ve nübüvvet de zikredilmiþ olunmaktadýr. Çünkü tekmil velâyet ve nübüvvet HÜVE den görünmüþlerdir. HÜVE yi zikir ile tam tevhid ifade edilmiþ olur. "Onlar da, sizin Hu'ya iman ettiðiniz gibi iman ederlerse muhakkak hidâyete ermiþ olurlar. Þayet (HU noktasýndan) yüz çevirirlerse; (o zaman) onlar þikaka (çekiþmelere anlaþmazlýklara) düþerler. Allah onlara karþý sana yetecektir. HÜVE, Semi'dir, Alim'dir." (137) Hu noktasý Zamanýn Ýnsaný, zamanýn gönül noktasýdýr. Bu âyet Hu noktasýndan yüz çeviren, itiraz eden ehl-i zahirin halini de ifade etmektedir. Zamanýn Ýnsaný na itiraz, insanlarý çekiþmelere, anlaþmazlýklara düþürür. Hu noktasýna iman esastýr. Hu noktasý nasýl tarif ederse öyle iman edilecektir. Zamanýn Ýnsanýna iman ile terakki hâsýl olur. "(Sýbgatullah) Allah'ýn boyasý; Allah(ýn boyasýn)dan daha güzel boyasý olan kimmiþ? Biz (yalnýzca) Hu'ya abidleriz (kulluk edenleriz)." (138) 35

40 BAKARA SÛRESÝ Sýbgatullah Allah'ýn meþrebidir, zevkidir. Sýbgatullah þeksiz þüphesiz kabulün bir ifadesidir. Hu noktasýna abid ve muhlis olma hâli (samimi olarak baðlanmak) ifade edilmiþtir. Zamanýn Ýnsaný ndaki meþrebe ve ilm-u irfana tam tâbi olmak da Sýbgatullah kelimesinin bir mânâsý olsa gerekir. "Yoksa siz, gerçekten Ýbrahim'in, Ýsmail'in, Ýshak'ýn, Yakub'un ve torunlarýn Yahudi veya Hýristiyan olduklarýný mý söylüyorsunuz? De ki: "Siz mi daha iyi biliyorsunuz, yoksa Allah mý? Allah'tan Hu indinde olan bir þehadeti gizleyenden daha zalim olan kimdir? Allah, yapmakta olduklarýnýzdan gafil deðildir." (140) Geçmiþ Peygamberleri ve Zamanýn Ýnsanlarýný HÜVE'nin gönderdiðini kabul etmemek, Allah dinini kabul etmemek demektir. Peygamberleri ayýrarak, Yahudilik ve Hristiyanlýk gibi inançlar icad etmektir. Þahit olan Hu noktasýnýn tebliðini, bilgisini, ilmini gizleyenin zalim olduðu beyan ediliyor. Çünkü Hu'nun tebliðini dinlemiþ olsalar, gizlememiþ olsalar Allah dinini çeþitli isimlerle ifade etmezler, bir imanda buluþurlardý. 36

41 BAKARA SÛRESÝ KIBLE "Böylece biz sizi, insanlara þahidler olmanýz için orta bir ümmet kýldýk; Resûl de üzerinizde bir þahid olsun. Senin üzerinde bulunduðun (yönü) kýble yapmamýz, Resûl e uyanlarý, iki topuðu üzerinde gerisin geri dönenlerden ayýrt etmek içindir. Doðrusu (bu) Allah'ýn hidayete ulaþtýrdýklarýnýn dýþýnda kalanlar için aðýr gelir. Allah, imanýnýzý boþa çýkaracak deðildir. Þüphe yok ki Allah Teâlâ nâsa elbette Raûf tur, Rahîm dir." (143) "Biz, senin vechini semada çevirip-durduðunu görüyoruz. Þimdi elbette seni hoþnud olacaðýn kýbleye çevireceðiz. Artýk vechini Mescid-i Haram yönüne çevir. Her nerede bulunursanýz, vechinizi Hu'nun tarafýna çevirin. Þüphesiz, kendilerine kitap verilenler, tartýþmasýz Hu'nun Rablerinden bir gerçek (hak) olduðunu elbette bilirler. Allah, yapmakta olduklarýnýzdan gafil deðildir." (144) Mescid-i Aksa farklý bir anlayýþýn remzi idi. Kâbe ise ilk günden beri kýble idi. 37

42 BAKARA SÛRESÝ Müslümanlar Mescid-i Aksa ya teveccüh ediyorlardý. Peygamberimizle daha ileri bir anlayýþ geldiði için Peygamberimiz yeni bir yön arýyordu. Kâbe, Beyt-ü l Mamur un yeryüzündeki karþýlýðý olarak da ifade edilir. Kâbe yönünü kýble olarak tayin etmekle Peygamberimiz ilk yaratýlýþta Allah'ýn tespit ettiði bir kýbleyi iþaret etmiþ oldu. Yani Âdem in teveccüh ettiði noktayý iþaret etmiþ oldu. Peygamberimiz ile herþey yerli yerine oturmuþ olmaktadýr. Ayette; "Kýbleyi Peygambere uyan ile uymayaný ayýrt etmek için ortaya koyduk", buyruluyor. Bu konu Allah'ýn hidayet ettiðinden baþkasýna zor gelir: Yani "el-ýnsan a uymak". Ayette; "Vechinizi Hu'nun tarafýna döndürünüz" buyruluyor. Peygamberler ve veliler HÜVE'den göründüler. O halde "Kalb-i Mümin Beytullah" HÜVE'nin göründüðü gönül noktasýný iþaret eder. Böylece; "Kalb-i Mümin Beytullah" Sýrr-ý Kýble nin hakikati ile vuzuha kavuþmuþ oldu. Gerçek iman HÜVE ile tesbit olunmaktadýr. Velâyet bu tatbikatýn Allah tarafýndan olduðunu bilir. Çünkü onlar da ayný ilhama mazhardýrlar. Resmi ulema peygamberlik ile velâyeti ayýrmýþtýr. Bu ayetler ile pey- 38

43 BAKARA SÛRESÝ gamber ve veli ayrýmýnýn kabul edilmediði görülmektedir. Sebebi þudur: Velâyet noktasý insanýn Allah ile olan birlikteliðini ve yakýnlýðýný gösterir. Ýnsan önce veli olur, sonra nebi olur. Velâyet ile nübüvvet bir bütündür. Kur an'da, "HU'ya teveccüh edin," buyruluyor. Zaten Hu'ya teveccüh ile "sonunda HU'ya (Bana) döndürüleceksiniz." ayetinin emrine uyulmuþ olunuyor. HÜVE'ye döndüðümüz zaman terakki ve hakikat meydana çýkmaktadýr. "Herbir (HÜVE noktasýna müteveccih edilen) viche vardýr. Öyleyse hayýrlara koþunuz. Nerede olursanýz olun Allah sizi cem eyler. Muhakkak ki Allah herþeye kadîrdir." (148) "Her nereden çýkarsan, yüzünü Mescid-i Haram tarafýna çevir. Þüphesiz HU, Rabbinden El-haktýr. Allah, yapmakta olduklarýnýzdan gafil deðildir." (149) 'Viche' kelimesi ile ifade edilen, kiþinin Allah'ý mütalaa ettiði zamiridir. Allah bütün isimlerin kendisinde cem olduðu isimdir. Bütün esmayý ve sýfatlarý câmidir. Muhakkak ki herþey ism-i câmi olan Allah'a tabidir. ''Viche'yi tayin eden HÜVE' dir. 39

44 BAKARA SÛRESÝ Maneviyatta meþrebler de muhteliftir. Her meþreb HÜVE'dendir. HÜVE'den neþet eden bütün isimler, sýfatlar Allah isminde cem olurlar. Allah'a iltica için mekân mühim deðildir. HÜVE'nin açýldýðý gönül noktasýna yönelmek önemlidir. "Onlara bir musibet isabet ettiðinde, derler ki; " Muhakkak ki biz Allah içiniz (Allah a aitiz) ve muhakkak ki biz HU ya dönenleriz." "inna lillah ve inna ileyhi raciun" (156) Tatbikat Allah'a, asliyyet de HÜVE'ye aittir Müminin tevhidi; herþeyin HÜVE'ye ait olduðuna iman etmek ve "Lâ mevcude illâ Hu"yu yani HÜVE'den baþka mevcut olmadýðýný, neticede HÜVE ye dönüleceðini ikrar etmektir. "Ýnsanlar için biz HU'yu el-kitapta açýkladýktan sonra, indirmiþ olduðumuz beyyinatý ve Hudayý (hidâyet rehberini) gizleyenler var ya, iþte onlara Allah lânet eder, Lânet edenler de lânet eder". (159) "Hepinizin ilahý bir ilahtýr (ilah-ý vahid). Rahman (Rahmet eden) ve Rahîm 40

45 BAKARA SÛRESÝ olan (muhafaza eden) HÜVE'den baþka ilah yoktur. "(163) Rahmeten lil Âlemin olan Rab varlýklara rahmet sýrrý HÜVE'yi açtýktan sonra, HÜVE ile ilim, bilgi, kitap, beyan indirdikten sonra HÜVE'yi inkâr ederlerse Allah'ýn lânetine dûçar olurlar. Allah'ýn indirdiði ilim gizlenmez. Baþkalarýna intikal ettirmek icap eder. O bilgi belki baþka gönüllerde daha hayýrlý olabilir. "Ey iman edenler size rýzýk olarak verdiklerimizin temiz olanlarýndan yiyin ve yalnýzca HU'ya kulluk ediyorsanýz, Allah'a þükredin." (172) Rabbimizin iman edenler hitabý ile manevî ve maddi olarak lütfetmiþ olduklarýndan temiz ve seçilmiþ olanlarýný tercih edin ve HU ya kulluk edin, Allah a hamd ve þükredin buyrulmaktadýr. "Allah'ýn kitaptan inzal etmiþ olduðunu gizleyenler ve HU' ya karþýlýk az bir deðeri satýn alanlar. Ýþte onlar karýnlarýnda ateþten baþka bir þey yemezler. Ve Allah onlar ile Kýyamet gününde konuþmaz ve onlarý temize çýkarmaz ve onlar için elîm bir azap vardýr." (174) 41

46 BAKARA SÛRESÝ Ýnsana yol gösteren HÜVE'ye karþýlýk maneviyatý dünya ile deðiþenlerin halini anlatmaktadýr. Yaptýklarý tercihten dolayý Allah onlara Rahmani ilham vermiyor mekri ilham alýyorlar. Allah onlara hitap etmez buyrulmaktadýr. Yani ilâhî varidattan nasipleri yoktur. Onlar nefsin hevasýndan konuþurlar. "Namazlarý ve orta namazýný muhafaza ediniz ve Allah'a boyun eðenler olarak (namaza) durunuz." (238) Orta namaz "Sabah Namazý"dýr; beþ vakit namazýn ortasýndaki namazdýr. Ýslâm'da yeni gün akþam ile baþlar. Akþam namazý birinci, yatsý namazý ikinci, sabah namazý üçüncü, öðlen namazý dördüncü ve ikindi namazý beþinci ise sabah namazý, namaz vakitleri içinde ortada olan namaz demektir. Sabah namazýnda pek çok hususiyetler vardýr. [AYETEL KÜRSÎ] "Allah...'El Hayy', 'el Kayyum' 'HÜVE'den baþka ilâh yoktur. Ne uyuþukluk tutar HU'yu ne de uyku. 'Semavat'takiler ve 'Arz'dakiler HU'nundur. HU'nun izni olmadan HU'nun indinde kim þefaat edebilir? Önlerindeki ve arkalarýndakini bilir (iþleyeceklerini ve iþlediklerini bi- 42

47 BAKARA SÛRESÝ lir) ve HU'nun ilminden hiçbirþeyi ihata edemezler ancak dilediði kadarýný. HU'nun kürsîsi 'Semavat'ý ve 'Arz'ý kaplamýþtýr. Ve onlarý muhafaza etmek HU'ya zor gelmez. Ve 'HÜVE' 'el Alî'dir, 'el Azîm'dir. "(255) Her zaman içinde HÜVE 'yi temsil eden bir gönül noktasý (Zamanýn Ýnsaný) vardýr. Zamanýn Ýnsaný var oldukça dünya yaþamý devam eder. Allah vazifeli kýldýðý her Zamanýn Ýnsaný ile bu tatbikatý yapmaktadýr. HÜVE'nin bu arzusunun nihayete ermesi, yani böyle vazifeli gönlün kendi asliyyetine dönerek artýk arzda görünmemesi Ýnkýlab-ý Kebir e iþaret demektir. Böylece Ayetel Kürsi sýrrý da insana baðlanmýþ olmaktadýr. HÜVE sýrrýnýn açýldýðý gönül noktasý Hayy ve Kayyum sýrlarýnýn açýldýðý noktadýr. Hayy ve Kayyum sýrrý; Allah'ýn yaþam programýný açýlmýþ olduðu gönül ile tatbik etmesidir. Yine Allah, açýldýðý gönül noktasý olarak Hz. Muhammed'den (s.a.v) þefaat-i ilâhiyesini baþlatacaktýr. O halde Ayetel Kürsî Allah'ýn açýlmýþ olduðu insan ile bu alemlerdeki programýný devam ettirdiðini ifade eden ayet olsa gerektir. Allah'ýn arzu ettiði o gönül ile bu program kaimdir. Semavat ve arz Zamanýn Ýnsaný ndan talimat alýr. Bu, gavsiyyet sýrrýný iþaret eder. Gavsiyyet sýrrýný zâtîyet noktasýndan ifade etmek gerekir. Yani o zamanýn insanýnda zuhur eden ilâhi arzu 43

48 BAKARA SÛRESÝ alemlerde yansýma bulur. Her varlýk Allah'ýn ondaki programý ve arzusu doðrultusunda ilham alýr. Allah'ýn ilminden onun arzu ettiði kadarý bilinebilir. Bu ayet HÜVE'nin kendi tatbikatýný beyan etmektedir. HÜVE, yeryüzünde açýlmýþ olduðu Zamanýn Ýnsaný ile bu tatbikatlarý yapmaktadýr. HÜVE, Zamanýn Ýnsaný'nda mahfi olan zâtiyyet-i ilâhiyedir. Tatbikat ise Allah ismi ile olmaktadýr. Kürsi sýrrý þudur ki; semavat ve arzdaki tatbikat Allah ismi ile olmaktadýr. Yani Kürsi Allah'ýn arzusunu ifade eder. Varlýklar Allah'ý zikretmek için yaratýlmýþtýr. Kendinden yarattýðý varlýklar nihayetinde yine kendisine (HÜVE'ye) döneceklerdir. "Semavatta ve arzda ne varsa Allah'ýndýr. Nefislerinizdekini açýklasanýz da, gizleseniz de, Allah sizi HU ile sorguya çeker. Sonra dilediðini baðýþlar, dilediðine azab eder. Allah, her þeye kadirdir." (284) Allah, Hu ile hesaba çekecektir. Yani Zamanýn Ýnsaný'na verdiði ilhama göre her devri hesaba çeker. Kiþilerin nizam-ý ilâhîyi kabul edip etmediðine ve tatbik edip etmediðine bakýlacaktýr buyrulmaktadýr. 44

49 BAKARA SÛRESÝ "AMENER RESULU" AYETLERÝ "Resul (Hz.Muhammed), Rabbinden HU'ya (kendisine) indirilene iman etti, mü'minler de. Hepsi, Allah'a, HU'nun meleklerine, HU'nun kitaplarýna ve HU'nun resullerine iman etti. "HU'nun resulleri arasýnda hiç birini (diðerinden) ayýrdetmeyiz. Ýþittik ve itaat ettik. Rabbimiz baðýþlamaný (dileriz). Varýþ ancak Sana'dýr" dediler." (285) "Sýrr-ý HU" hususi bir idraktir nasibi olanda zuhur eder. Bu hususi sýrrýn açýlmasý muazzam bir terakkidir ve HÜVE'ye aittir. Peygamberlik ve velâyet tatbikatý HÜVE'ye aittir. Ancak bu ayette þöyle bir hususiyet vardýr: Resul HÜVE'den nazil olana iman etti. Müminler de Peygambere tabi olmalarýndan dolayý HÜVE'nin tatbikatý içindedirler ve HU'nun açýlmasýna ve tatbikatýna iman ettiler. Bu da mümin makamýdýr. Yani Hz. Muhammed'deki (s.a.v) HU tatbikatýna iman etmekle müminler oldular. "Allah bir nefsi ancak vüs ati ile mükellef kýlar. Kesbettiði (kazandýðý sevaplar) lehine, iktisab ettiði (yüklendiði günahlar) aleyhinedir. "Rabb'imiz unu- 45

50 BAKARA SÛRESÝ tur yada hata edersek bizleri yakalama. Ve Rabb'imiz bizim üzerimize bizden öncekilerin üzerine yüklemiþ olduðun gibi (aðýr ve dönüþü olmayan ahit) yükleme. Ve Rabb'imiz takat getiremeyeceðimizi bize yükleme. Ve bizi affeyle ve bize maðfiret eyle ve bize rahmet kýl. Sen mevlâmýzsýn; artýk kâfirler kavmine karþý bizlere yardým eyle..."(286) Allah bir nefsi vüs atinden öte mükellef kýlmaz. Nefis her insana kendinden lutfettiði nefistir, o halde hayatta Allah'ýn takdiri neyse onu yapýyoruz, ona da vüs at diyoruz. Bütün Peygamberleri bir kabul etmek, bir din var o da Allah'ýn dini demek olsa gerekir. Sanki farklý dinler varmýþ gibi din birliði çalýþmalarý yapmak beyhudedir. Allah ý ve peygamberini "bir" olarak görmeyenler din birliði yapmak için geliyorlarsa, zaten boþuna uðraþýyorlar demektir. "Resuller arasýnda tefrik etmeyiz" ayeti, Allah dinine deðiþik isimler verenlere ikazdýr. Ayet, dinin bir olduðunu beyan buyurmaktadýr. 46