KUR AN-I SIRR-I ÝLÂHÎ

Transkript

1 KUR AN-I SIRR-I ÝLÂHÎ 2. CÝLT E L L H A C C H Ü S E Y Ý N V E D A D Ýstanbul 1432/2011

2 KUR AN-I SIRR-I ÝLÂHÎ E L L H A C C H Ü S E Y Ý N V E D A D Editör: Þafak TUNÇ Redakte/Tashih: Hýzýr ERCAN Baský Tarihi: 1432 / 2011 ÝLETÝÞÝM h t t p : / / h u v a l l a h u. c o m ellhuve@mynet.com ellhuve@hotmail.com Basým Yeri: Seçil Ofset Matbaacýlýk ve Ambalaj Sanayi Ltd. Þti. ISBN (tk) (2.c)

3 ÝÇÝNDEKÝLER NEML KASAS ANKEBÛT RÛM LOKMÂN SECDE AHZÂB SEBE FÂTIR YÂSÎN SÂFFÂT SÂD ZUMER MU'MÝN FUSSÝLET ÞÛRÂ ZUHRÛF DUHÂN CÂSÝYE AHKÂF

4 MUHAMMED FETÝH HUCURÂT ZÂRÝYÂT TÛR NECM KAMER RAHMÂN VÂKIA HADÎD MUCÂDELE HAÞR SAFF CUMA MUNÂFÝKÛN TEGÂBUN TALÂK MULK KALEM HÂKKA MEÂRÝC NÛH CÝNN

5 MUZZEMMÝL MUDDESSÝR ÝNSÂN(DEHR) MURSELÂT NEBE TEKVÎR MUTAFFÝFÎN ÝNÞÝKAK BURÛC TÂRIK A'LÂ TÎN ALÂK KADÝR BEYYÝNE ZÝLZÂL ASR KEVSER NASR ÝHLÂS HÂTÝME LÜGATÇE YAYIMLANMIÞ ESERLER

6 NEML SÛRESÝ BÝSMÝLLAHÝRRAHMANÝRRAHÝM Neml suresi peygamberlerdeki dünyevî tecelliyatý anlatmaktadýr. Allah, peygamberleri ile kendisini anlatýrken dünya tatbikatýný da anlatýyor. Allah'ýn sýfati tatbikatýnýn manalarý ve özü ifade edilmiþtir. Bunlar yaratýlýþý ifade eder. Bu anlatýmlardaki mana dünyevî tecelliyatýn da Allah'a ait olduðunun anlaþýlmasýdýr. Bu durumda her varlýðýn kendisindeki tatbikatýn Allah'tan olduðunun idrakine varmasý lazýmdýr. Gerçek fail Allah'týr. HÜVE her varlýkta arzu buyurduðu makam, þekil ve surette göründüðünü açýklayan bir hususiyet taþýr. "Ve muhakkak ki Kur'an sana alîm ve hakîmin ledün'ünden ilkâ edilmektedir" (6) Ledün: Allah'ýn Peygamberi ile verdiði hususi ilimdir. Âdem'in yaratýlmasý ile Allah'ýn insan varlýðýnda hususi bir arzusunun olduðu muhakkaktýr. Ýnsanýn diðer varlýklara göre faik olmasý lazýmdýr. Bu da ilm-i ilâhî ile mümkündür. Onu peygamberleri ve velileri ile öðretmiþtir. 1

7 NEML SÛRESÝ Melekler Allah ilmine secde ettiler. Ýlim verilmeyen beþer kalmýþtýr. Âdemlik ilimle belli oldu ki, o da ledün ilmidir. Ýnsanýn faikiyeti ledün ilmi iledir. Mürþid noktasý ledün noktasýdýr. Derviþ ledün ile hakikate ulaþabilir. Ýþte bu nokta sultan noktasýdýr. Sultan ile gökler açýlýr, mana alemine dahil olunur; aksi halde madde olarak kalýnýr. HZ. MUSA "Ey Musa, muhakkak ki 'HU', Ben el Aziz, el Hakîm Allah'ým." (9) Hz.Musa'ya inen ilhamda her tatbikatýn Allah'ýn kendisine ait olduðu beyan edilmektedir. Hz. Musa zamanýnda, maddeye tanrýlýk verilen bir ortamda bu ilham enteresandýr. HU zamirinin ve Allah isminin birlikte ifadesi ile ruh ve cisim tatbikatýnýn Allah'ýn zatýna ait isimler ile anlatýlmasýna dikkat edilmelidir. Yani lâ mevcude illâ hû'nun bir anlatýmýdýr. HZ. DAVUD VE HZ. SÜLEYMAN "Ve Süleyman Davud'a varis oldu. Ve "Ey Nas bize kuþlarýn nutku öðretildi ve her þeyden bahþolundu. Þüphesiz ki bu; HÜVE apaçýk bir lütuftur." dedi." (16) 2

8 NEML SÛRESÝ "Herþeyi insana musahhar kýldýk" beyaný vardýr. Allah'ýn her þeyi insana müsahhar kýlmasý ile insan en ileri varlýktýr. Böylece onlarýn ilmini de insana lütfetmiþ oldu. Bu bir tatbikatý gösteriyor. Fakat insan bütün bu rahmetin idraki içinde midir? Bugün de Allah ýn, insan eliyle icat ettiði birçok imkânlarý lütfettiði âþikâr iken, insanýn itiraz ve isyanlarýný hoþ görmek mümkün deðildir. Hz. Süleyman'ýn emrine cinler, kuþlar ve pek çok varlýklar verilmiþtir. Ýnsan varlýðý meleklerden ve cinlerden efdal yaratýlmýþýr. Allah insana efdaliyet lütfetmiþtir. Peygamberimizden evvel ise cinlerden bir müdahale olabiliyordu. Ancak peygamberimiz ile insan varlýðý çok büyük bir merhale kazanmýþtýr. Ýnsan medeniyetinde peygamberler büyük aþamalarýn sahipleridir. Hz. Süleyman'ýn Hz. Davud'a vâris olmasý, peygamberin bir peygamberde, velinin bir velide yetiþmesini gösteriyor. Mürþiddeki hususiyetlerden de evlâdýna lütfediliyor. "Ve Süleyman'a cinden ve insten ve kuþlardan HU'nun ordularý haþrolunmuþtu. (düzenli olarak) sevk ediliyordu. (17) "Ta ki karýnca vadîsine geldiklerinde, bir karýnca 'Ey karýncalar, dedi, mes- 3

9 NEML SÛRESÝ kenlerinize girin ki bilincinde olmadan Süleyman ve HU'nun ordularý sizi kýrmasýn" (18) "Onun sözüne gülerek tebessüm etti ve "Rabbim beni benim üzerime ve ebeveynim üzerine nimetlendirdiðin nimete þükretmeye ve senin 'HU'dan razý olacaðýn salih amel iþlemeye teþvik eyle. Ve rahmetinle beni salih kullarýnýn içine dâhil eyle," dedi." (19) Bütün varlýklarýn Zamanýn Ýnsaný na tâbiyetini ve O'ndaki ilhamýn emrinde olduðunu gösteriyor. Hz. Süleyman duasýnda; Beni salih amel iþlemeye teþvik et, diyor. Bütün bu varlýklara hükmettiði halde "Salih bir kul" olmayý tercih ediyor. Çünkü kendindeki kudretin âriyet olarak verildiðini biliyor. Ve bütün bu kudreti senin nizamýnýn içinde kullanmayý bana ilham et, diyerek niyaz ediyor. Bütün varlýklar insan varlýðýnýn bilincindedir. Çünkü bütün varlýklar Ýnsana nazire olarak yaratýlmýþlardýr. Ýnsandaki her duygunun her hasletin yansýmasý olan hayvan cinsleri vardýr. Ýnsan her þeyden gýdalanýr. Ancak her varlýðýn üstünde olarak insanda "ruhî hasletler" vardýr. 4

10 NEML SÛRESÝ Bütün varlýklar Ýnsaný tanýrken insanýn kendi yaratanýný tanýmamasý çok acý bir durumdur. Bugün Allah maneviyat konusundaki hususlarý daha ileri lütfetmektedir. Bu, Hatmül Velâyet in vazifelerindendir. HZ. SÜLEYMAN VE BELKIS Yemen yöresinde bir kadýnýn yönetiminde Sebe' toplumu vardýr. Melike Belkýs'ýn yönettiði bu toplumun güneþe taptýðýný öðrenen Süleyman Peygamber bu yöreye tevhid akidesini ulaþtýrmak ister. Ancak medeniyetinin üstünlüðünü ona göstererek iman ve hidayetine vesile olur. Burada iman ehlinin, küfür ehlinden daha üstün ilim ve teknolojilere sahip olmasý gerektiðine bir iþaret vardýr. Süleyman Peygamberin askeri güç kullanmadan ilim üstünlüðünü öne sürmesi, rahmetini gösterir. Özellikle billurdan köþkün inþasý, kristal kaplama havuzlarýn yapýlmasý ve Belkýs ýn kendi tahtýnýn da hazýr bulunduðu bir salonda Belkýs'ýn kabul edilmesi hak dinin bâtýl karþýsýndaki üstünlüðünün açýkça görülmesi üzerine Belkýs Allah'a iman etmiþ ve Hz. Süleyman'a tâbi olmuþtur. Konu ile ilgili olarak HÜVE'yi iþaret eden ayetler: "Allahtýr... Arþý Azîm'in Rabbi 'HÜVE'den baþka ilâh yoktur." (26) 5

11 NEML SÛRESÝ "(Hz.Süleyman Hüdhüd kuþuna) Bu kitabýmý götür ve HU'yu onlara ilkâ eyle, sonra onlardan uzaklaþ da bak, neye baþvuracaklar?" (28) "(Melike) "Ey ileri gelenler, dedi, bana bir kitab-ý kerim ilkâ edildi" (29) Zamanýn Ýnsanýna bütün varlýklarýn tabiyyeti vardýr. Hz.Süleyman kýssasýnda Zamanýn Ýnsaný na bütün varlýklarýn itaat ettiði beyan edilir. Allah'ýn arzusu o insandaki kalbî tatbikat ile âlemlere yayýlmaktadýr. Risalet noktasý Arþ-ý Azîm dir. Onun Rabbi HÜVE'dir. Bütün varlýklarýn tâbi olduðu Allah ismidir. Allah ismi HÜVE'nin ismidir. Velâyet HÜVE'ye tâbidir. Velâyete Allah kimdir diye sorulsa HÜVE'dir cevabý verilir. Hz. Süleyman onlara risalet makamý olarak teklif yapmýþtýr. HU noktasý ile iþaret edilen risalet noktasýdýr. Allah'ýn, peygamberinin davetini HU olarak deðerlendirdiði görülmektedir. Burada, bütün varlýklardan tenzih ederek HÜVE'yi düþünmek lâzýmdýr. Hz. Süleyman Belkýs'ý ve kavmini HÜVE'ye davet etmektedir. HÜVE'ye iman edenler müminlerdir. 6

12 NEML SÛRESÝ Hiçbir uyarýcý gelmese de insan kendindeki tapma duygusundan dolayý tanrý olarak mücerret bir kudret arýyor. Güneþe tapan güneþ tanrý olduðu için deðil tanrýnýn kudretini izhar eden nokta olduðu için tapýyor. Esasta o toplumun durumu tanrýyý inkar deðildir, ama ilâhî ilimde Allah ýn nizamýna uymayan isabet kaydetmiyor. Ama bir peygamber geldikten sonra durum deðiþir. Allah o kavme bir peygamber irsal eylese yanlýþta ýsrar makbul olmaz. Hz.Âdem gelmeden evvel melekler Allah'a tapýyorlardý ama hakikat-i ilâhîyeye vakýf olamamýþlardý. Yani deðerlendirmede eksiktiler. Âdem gelince Âdem iman noktasý oldu, itiraz edenler zarar gördü. Onun için "Zamanýn Ýnsaný" fikriyatýna teslimiyet göstermek gerekir. Zamanýn Ýnsaný kendini açarsa O'na iman gerekir. "Allah uyarýcý yollamadan helak etmez," buyrulur. Her zaman içinde peygamberler ve veliler uyarýcýlar olmuþlardýr. Bunun dýþýndaki fikirler insanlarýn kendi icatlarýdýr. "Muhakkak ki 'HU' Süleymandandýr. Ve muhakkak ki 'HU' 'Bismillâhirrahmanirrahim'dir." (30) Bu ifade kudret-i ilâhîyenin tecelllisini gösterir. Melike'den zuhur eden bu anlatým çok enteresandýr. Besmelenin (ba) noktasý Zamanýn Ýnsanýný iþaret eder. Kudret-i ilâhîyenin tecelli noktasýný gösterir. 7

13 NEML SÛRESÝ HZ. LUT "Artýk 'HU'yu ve HU'nun ehlini, HU'nun kadýný haricinde, necata erdirdik. O (kadýný) geride kalanlardan takdir eyledik" (57) Allah Hz. Lut'un hanýmýný zevce olarak kabul etmiyor. Onun kadýný buyuruyor. Halbuki Âdem kýssasýnda "sen ve zevcen" buyrulmuþtur. "Elhamdülillah. Selâm olsun seçmiþ (buyurduðu) HU'nun kullarýna Allah mý hayýrlýdýr yoksa þirk koþtuklarý mý?" de" (59) HU'nun seçtiði kullar HU'nun kabul ettiði gönüllerdir. Allah'ýn tercih ettiði nokta önemlidir. O halde Allah'a iltica etmelidir. Ebeveyni, "Ya Rabbi Sen çocuklarýma hayýrlar ihsan eyle" diye dua etmelidir. Çocuklar kendi tercihlerine býrakýlmamalý, Allah'a iltica edilmelidir. Çocuk ilk insan gibidir. Ona yol gösterecek bir Âdem lâzýmdýr. "(Onlar mý hayýrlý) yoksa semavatý ve arzý yaratan, semadan size su indiren mi? Çünkü biz HU ile bir aðacýný bile bitirmeye gücünüzün yetmediði gözler 8

14 NEML SÛRESÝ gönüller açan bahçeler bitirmiþizdir. Allah ile beraber (baþka) bir ilâh mý var! Bilâkis onlar zulmeden bir kavimdir." (60) "Yoksa HU' ya dua ettiðinde sýkýntýya düþene icabet eden ve kötülüðü gideren ve sizleri 'Arz'ýn halifeleri kýlan mý? Allah ile beraber (baþka) bir ilah mý var? Ne kadar az tezekkür ediyorsunuz..." (62) Ýnsan Arz a halife olarak tayin oldu. O halde esas varlýk arz deðildir. Bütün varlýklar, duygular, hisler aslýnda HÜVE'nin tatbikatýný göstermektedir. Esas olan HÜVE'nin arzdaki temsilcisidir. Bu sýr her kulda makamýna göre mevcuttur. "Yoksa karanýn ve denizin zulümatý içinde size hidayet eden ve HU'nun rahmetinin öncesinde rüzgârlarý müjdeci olarak irsal eyleyen mi? Allah ile beraber (baþka) bir ilâh mý var? Allah onlarýn koþtuklarý ortaklardan çok yücedir. (müteâlidir)" (63) "(Onlar mý hayýrlý) Yoksa yaratmayý baþlatan sonra HU'yu iade edecek olan 9

15 NEML SÛRESÝ (mý?) ve 'es Sema'dan ve 'el Arz'dan sizleri rýzýklandýran (mý?) Allah ile beraber (baþka) bir ilâh mý var? "Eðer doðrular iseniz bana burhanýnýzý getirin," de" (64) HÜVE ilâhi rahmeti ile nice gönüller lütfetti. Onlarla ilâhi ilim ve bilgi verdi. Ýnsan bunlarý tezekkür etmiyor, o anki kýsa vadeli dünyevi menfaat tarafýný düþünüyor. Ancak tabiatýn da dünyanýn da HU'ya baðlý olduðu beyan ediliyor. Hayatý baþlatan HU'dur. Ancak "nihayetin" de velâyet noktasýndan yani HU'dan zuhur edeceði beyan ediliyor. Maddi manevi rýzýklandýran HÜVE'dir. Zamanýn Ýnsaný nýn gönlünden insanlara manevi rýzýk daðýtmaktadýr. Ýnsaný yetiþtirecek olan yakýnlýk bulmuþ olan gönüllerdir. Hz. Süreyya; "Hakký bulmadan elini verme, kulu yetiþtirecek olan Allah'týr" buyurmaktadýr. "Muhakkak ki bu Kur'an HU' hakkýnda ihtilâf ettiklerinin ekserisini benî Ýsrail e kýssa eylemektedir." (76) Yahudiler, Hz. Muhammed (s.a.v) bizden deðil diye itiraz ediyorlar. Hz. Ýsa da içlerinden çýktýðý halde itiraz ettiler. Ýnsanlar akraba ve hýsýmdýrlar ancak "din" konusu açýldý mý birbirlerine küserler. 10

16 NEML SÛRESÝ Hz. Ýsa'da "Asfiya" sýrrý vardýr. Hz. Musa'nýn þeriatýna tam uyuyor ve tatbikatýný istiyor. Havariler de Asfiya sýrrýndandýr. Peygamberlerin veya velilerin yolundan gidenlere, onlara tam uyanlara onun verasetine sahip olmak manasýnda "Sýrr-ý Asfiya" denmiþtir. Asfiya, bizzat peygamberin tam yolundan yürümek ve O'ndan iþittiðini diðer insanlara tam intikal ettirmektir. Bu ayný zamanda bir Mürþid-i Kâmil-i Hakiki nin derviþi olarak iþittiði her sözü hiçbir þey karýþtýrmadan baþkalarýna intikal ettirmektir. Hz. Ýsa, Hz. Musa nýn anlatýmýný yaptýðý için sýrr-ý Asfiya dandýr. Hz. Ali sýrr-ý Asfiya dandýr. Hz. Yahya, Hz. Ýsa'yý tasdik etmekle bütün bu sýrlarý da tasdik etmiþ oldu. "Ve muhakkak ki 'HU' elbette müminler için hidayet rehberi ve rahmettir." (77) Gönül (HU) noktasý müminler için hidayettir. Hidayet bulmak için bir HÜVE (HU) noktasýna mülaki olmak ve yetiþmek icap eder. Peygamber ve veliler insanlarý yetiþtirmek için gönderilmiþtir. Taliplerin de o gönül noktasýný aramasý gerekir. "Muhakkak ki Rabbin aralarýnda HU'nun hükmü ile kaza buyurur ve HÜVE 'el Aziz'dir, 'el Alîm'dir." (78) 11

17 NEML SÛRESÝ Allah, göründüðü gönül noktasý ile hüküm veriyor. Yani Zamanýn Ýnsaný ile hüküm veriyor. HÜVE, Hakkýn kendisidir, velâyetidir. HÜVE Zamanýn Ýnsaný ndan görünür. "Ve Sur a nefhedildiði gün artýk semavatta olanlardan ve arzda olanlardan Allah'ýn diledikleri hariç (müthiþ) korkuya düþerler. Ve her biri boyun eðerek 'HU'ya gelmiþlerdir." (87) Hariç olanlar velâyet makamýnda olanlardýr. Velâyet için; "Allah'ýn evliyasýna korku yoktur, onlar mahzun olmayacaklardýr" (Yunus 62) ayeti nazil olmuþtur. "Ve daðlarý görür de onlarý cemadattýr (donuk ve hareketsiz) sanýrsýn. Oysa onlar bulutlarýn geçiþi gibi geçerler. Her þeye itina eden (mükemmel yapan) Allah ýn sanatýdýr. Muhakkak ki 'HU' fiillerinizden haberdardýr." (88) Tabiattaki bütün varlýklarý dikkate alýnca hepsinin birer sanat eseri olduðunu müþahede ediyoruz. Ýnsanýn bütün hallerinden de Allah'ýn haberdar olduðu beyan ediliyor. Bugün Allah'ýn lütfetmiþ olduðu teknoloji ile bu âyette belirtilen her þeyi fiiliyatla görmek mümkündür. 12

18 NEML SÛRESÝ Ýnsanlar dünya yaþamýný canlý-cansýz diye deðerlendirmektedirler. Allah HÜVE, her þeyin asliyyeti olduðuna göre her þey canlý ve hareketlidir. Hatta görülen ve görülmeyenler de... "Her þeye itina eden (mükemmel yapan) Allah'ýn sanatýdýr" ayeti herþeyi detaylandýrmýþ, önem vermiþ manasýnadýr. Maneviyat da ayný þekilde itina ister. "Her kim hasene ile gelirse ondan daha hayýrlýsý HU'nundur. Ve onlar o gün korkudan emindirler." (89) Her kim yaptýðý amelin Allah'a ait olduðunun, Allah rýzasý için yaptýðýnýn idrakinde ise, o bir hasenedir (hayýrdýr). Bu idrak haseneyi HU'ya teslim etmektir. Allah haseneye karþýlýk mükâfat ihsan ediyor. "Muhakkak ki ben bu beldeyi hürmetli kýlan Rabbe kulluk etmek ile emrolundum. Her þey HU'nundur. Ve Müslümanlardan olmakla emrolundum." (91) Kalb-i mümin Beytullah sýrrý sahibi Peygamberimiz, insan kalbini hürmetli ve emniyetli kýlan Allah'a þükrediyor. Ve her þeyin HU'ya ait olduðunu zikrediyor. Her þeyin asliyyeti olan HÜVE kabul edilmeden tam olarak din ve iman sahibi olunamaz. 13

19 NEML SÛRESÝ Peygamberimizde daima kulluk neþesi vardýr. Daima kulluðu ön planda tutmuþtur. Hatmül Velâyet sýrrýnýn tecellisi olan gönülde de bu meþreb variddir. "Elhamdülillah. Yakýnda HU'nun ayetlerini size gösterecek ve (onlara) arif olacaksýnýz,"de. Ve Rabbin amel edeceklerinizden gâfil deðildir." (93) Âyetler Peygamberimizden sonra zuhur edecek velâyet gönülleridir. O gönüllere uyanlar da O'nun kaydýnda mevcuttur. O halde, Allah insana rahmet için kulun amel defterini kayýt altýna alýyor ve onlarý âriflerden kýlýyor. buyrulmaktadýr. 14

20 KASAS SÛRESÝ BÝSMÝLLAHÝRRAHMANÝRRAHÝM "Musa'nýn annesine: "HU noktasýný emzir, þayet HU için korkacak olursan, bu durumda HU'yu suya býrak, korkma ve hüzne kapýlma; çünkü HU'yu biz sana tekrar geri vereceðiz ve HU'yu peygamberlerden (mürsellerden) kýlacaðýz" diye vahyettik." (7) "Ve ergenliðe büluð edip (belli bir seviyeye gelince) 'HU'ya bir hüküm ve ilim verdik. Biz muhsinlere böyle karþýlýk veririz..." (14) "(Hz.Musa)"Rabb'im, dedi, muhakkak ki ben nefsime zulmettim, artýk bana maðfiret eyle. HU'ya maðfiret etti. Muhakkak ki 'HÜVE' 'el Gafur'dur, 'er Rahîm'dir." (16) "Oraya geldiðinde, o kutlu yerdeki vadinin sað yanýnda (Vadi-il Eymen) olan bir aðaçtan: "Ey Musa, Âlemlerin Rabbi olan Allah benim;" diye seslenildi. (30) 15

21 KASAS SÛRESÝ "(Hz.Musa) Ve kardeþim Harun u da... HÜVE lisan bakýmýndan benden fasihtir. Beni tasdik eder bir yardýmcý olmak üzere benimle beraber HU'ya da risalet ver. Muhakkak ki beni yalanlamalarýndan korkarým. (34) "Ve Musa dedi ki, "Rabb'im kimin 'HU' indinden hidayet ile geldiðini ve (dünya) yurdunun akibetinin 'HU'ya ait olacaðýný daha iyi bilir. Muhakkak ki HU, zalimleri iflah etmez." (37) Ýnsaný dünyevî yetiþme tarzýna göre deðerlendiriyorlar. Hâlbuki maneviyattaki yetiþme deðiþiktir. HU noktasýný Allah kendi seçip kendi yetiþtiriyor. Daha dünyaya gelmeden onun bir nasip ile geldiðini beyan buyuruyor. Ayet görünen gönül noktasýnýn Allah tarafýndan nasýl yetiþtirildiðini de gösteriyor. Bu hâl bütün risâlet noktalarýna teþmil edilir. Maneviyatta yetiþip güzel bir noktaya geldikten sonra Hakký bulmak vardýr ki bu da maneviyatta yetiþmenin tescili olmaktadýr. "Elâ inne evliyâallahi lâ havfün aleyhim ve lâ hüm yahzenûn" âyeti hükmünce Hu'nun göründüðü gönül noktalarý ilâhi kudret tarafýndan muhafaza edilir. 16

22 KASAS SÛRESÝ HU noktasý Rabbine iltica edince HÜVE ona rahmet eder. Vadi-il Eymen insan kalbine iþarettir. Gönül noktasý kalbin ortasýndadýr. "Nokta-i Sevda-i Süveyda" adý verilmiþtir. Evliya, Hakký kalplerinde mürebbi bulmakla müstefid olmuþlardýr. Bu âyetlerde Hz.Musa'nýn manevî yetiþmesi ve bu yetiþmedeki hususiyeti anlatýlmaktadýr. Allah Hz.Musa'ya vazife veriyor, ancak lisanýnda bir tutukluk vardýr. Hz.Musa Allah'ýn rahmetini insanlara fasih bir þekilde ifade edemeyeceðinin endiþesi içindedir. Hz.Musa Hz.Harun'u yardýmcý istiyor. Böylece Hz. Harun'a peygamberlik veriliyor. Bu, Allah'ýn rahmetini gösterir. O halde, herþey Zamanýn Ýnsaný'nýn yetkisindedir manasý çýkar. Ýlahi tertip icabý, Hz. Muhammed'den (s.a.v) sonra velâyet aþikâr olduðuna göre risalet makamýný zamanýn velisi deruhte etmiþ olur. Yani velâyet zamanýn velisine tâbi olmak ile mümkündür. Mürþid in; "Bu benim evladým" demesi teminattýr. Hz.Harun olayý bu tertibe iþaret etmektedir. O halde Mürþid in evladýný kabul etmesi önemlidir. Nasýl ki Zamanýn Sahibi olan Hz.Musa nýn arzusu ile Hz.Harun a Peygamberlik verildi, bugün velâyet tatbi- 17

23 KASAS SÛRESÝ katta olduðuna göre Zamanýn Sahibinin arzusu ile O na tabi olanlara velâyet verilmektedir. Kur an'da; "Biz HU'yu aranýzdan seçtik," buyruluyor. Tabi ki Hz. Musa için de bu ayet geçerlidir. Allah bir insaný seçtikten sonra onu dünyevî olarak deðil de uhrevî olarak görmek icap eder. Çünkü Allah o seçtiði insandaki hususiyetleri maneviyata göre deðiþtirir. Onu "kendi programýna" göre yetiþtirir. Bu vazife dünyevî çalýþma ile elde edilecek bir konu deðildir; Allah'ýn seçip lütfetmesi ile mümkündür. Allah ýn aðaçtan hitap etmesi maddi manevi her þeyin O'nun kudretinde olduðunu gösterir. Hz.Musa, Firavun ile çekiþmesini düþünür yani dünyevî bir mücadeleyi düþünerek yeise düþer. O zaman Allah onu maddi tertiplerle de donatýr. "HU'noktasýndan önce kendilerine 'kitabý' bahþettiklerimiz, onlar da HU'ya iman ederler. Ve kendilerine tilâvet olunduðunda "HU'ya iman ettik. Muhakkak ki HU Rabbimizden 'Hak'týr. Muhakkak ki bizler zaten HU'dan önce de Müslümanlar idik," derler." (52-53) Ayet bütün peygamber ve risâlet noktalarýnda olan tatbikatýn HÜVE'ye ait olduðunu gösteriyor. Bütün pey- 18

24 KASAS SÛRESÝ gamberlere inananlar hakikatte Allah dinine inanmýþ oluyorlar. O halde hepsi de Müslümandýrlar. Peygamberimize inanmalarý Allah dinini tamamlamak içindir. Çünkü O, dini tamamlamak için geldi. Ayette Allah dininden baþka bir din olmadýðý da ifade edilmiþ olmaktadýr. Peygamberimiz; "Ben güzel ahlâký tamamlamak üzere gönderildim." buyurur. O zaman Peygamberimizin lütfettiði HÜVE hakikati idraki de geçmiþ Peygamberleri HÜVE'den kabul ediyor demektir ki bu, Allah dinidir. HÜVE'yi idrak eden, bütün peygamberlerin HÜVE'den göründüðünü kabul eder. Peygamberliðin de velâyetin de hususiyeti açýlmýþtýr. Buna istinaden geçmiþ velâyet gönülleri zamanýn sonunda zuhur edecek Hatem noktasýndaki HÜVE açýlýmýnýn idrakindedirler. Geçmiþ peygamberler ve veliler bugünün velâyet kalplerinde HÜVE'yi tasdik etmektedirler. "Muhakkak ki sen muhabbet duyduðuna hidayet edemezsin ve lâkin Allah dilediðine hidayet eder. Ve HÜVE hidayete erecekleri daha iyi bilir." (56) Hidayet bulmanýn Allah'ýn arzusu ile mümkün olabileceði ifade edilmektedir. Allah ismi HÜVE'nin programýný tatbik etmektedir. Mürþid e tâbi olacak evlatlar da HÜVE nin programýna göre lütfedilir. 19

25 KASAS SÛRESÝ "Rabbin dilediðini yaratýr ve seçer; onlar için seçim hakký yoktur. Allah onlarýn koþtuklarý ortaklardan münezzehtir, yücedir. Rabbin gönüllerinin gizlediklerini ve açýða vurduklarýný bilir. Ve 'HÜVE' Allah'týr. 'HÜVE'den baþka ilah yoktur. HU'nundur hamd evvelde ve ahirde. Ve HU'nundur hüküm ve HU'ya rücu ettirilirsiniz." ( ) Allah'ýn seçtiði gönle itiraz þirk koþmaktýr. Yani Allah'ýn seçtiðini beðenmemektir. Maneviyata dahil olunduktan sonra her olay maneviyatla ilgilidir. Velâyete itiraz peygambere itiraz demektir. Din görevlileri velâyetin yerine kendilerini koymak istiyorlar. Bu durum hakikat-ý ilâhiyeye uymamaktadýr. Kur'an'daki HÜVE, sýfata iþaret eden bir kelime deðildir. HÜVE, hiçbir sýfat ile kayýtlanmayan, ancak kudret-i zatiyye-i ilâhiyeyi yani Hakk'ýn kendisini iþaret eden bir lafýzdýr. HÜVE nedir? denirse, "O kendini bildiði ve bildirdiði gibi"dir. Hz. Muhammed'in, (s.a.v) "Ey Rabbim! Seni övmeye gücüm yetmiyor; Sen kendini övdüðün gibisin." ilticasýnda bu mânâ mevcuttur. Hz. Süreyya ilâhî kudreti "Þey" kelimesi ile iþaret buyurmuþtur. HÜVE'yi Sýrr-ý Hatmül Velâyet gönlü açacaðý için Hz. Süreyya HÜVE yerine nezaket-i ilâhîye icabý "Þey" kelimesi ile iþaret buyuruyor. 20

26 KASAS SÛRESÝ "Lâ ilâhe illa HÜVE" ibaresinde "Lâ ilâhe" kýsmýnda mana-i hakikiye þöyledir; "ilah diye de bir þey yoktur". Ýlah tapýlan bir noktadýr, bir hususiyettir. Ýlah diye ayrý bir varlýk yok ki, tapýlan ile kaim deðil ki! Rabbim buyurmaktadýr: "Sen de Ben de Bensin". Yani 'HU'dan baþka bir mevcut yoktur. Tapan da tapýlan da kendisi olduktan sonra, kim kime tapýyor? Bu, "Lâ mevcude illâ Hu"nun bir anlatýmýdýr. Bizim bu varlýðýmýz HÜVE'nin arzuyu ilâhisidir. Biz O'ndan zuhur eden arzunun tecellisiyiz. O halde varlýklar Allah'a göre deðerlendirme yapmýyorlar, kendilerine göre deðerlendirme yapýyorlar. Varlýklar kendi varlýklarýnýn icabý olarak bu deðerlendirmeleri yapýyorlar. O zaman tapan var, tapýlan var. Tapýlan tapmada bize muhtaçtýr diyorlar. Hâlbuki O kendine tapýlsa bile tapana muhtaç deðildir. Bir düþünce olsa insanda, o düþünceye muhtaç mýyýz? Hayýr. Çünkü düþünce bize aittir. Düþüncemiz bizden ayrý deðildir ki... Düþünce var, bir de düþünen var deðil ki. Biz sonra o düþünceyi reddediyoruz, baþka bir þey düþünüyoruz. "Namazýn Benden Bana, þükrün Benden Bana" zuhur eden gönül noktalarýnýn ilâhý kimdir? O noktaya gelen için her þey kendisinden kendisinedir. 21

27 KASAS SÛRESÝ Firavun; Ben sizin en büyük Rabbinizim, dedi. Musa'nýn ilahýný býrakýn bana tapýn, çünkü benim tebam var dedi. Belki de tebasý olmasaydý kendini tanrý olarak göremeyecekti. HU'nundur hamd, evvelde ve âhirde; yani HU'nun Musavvir inde tasavvur ettiði arzuyu ilâhinin tatbikatý âlemlerin yaratýlmasýdýr. Âhiret ise, o Musavvir deki ilâhî arzunun meydana gelip belli olmasýdýr. O tasavvurun oluþumunu ifade ediyor. Yani HÜVE arzu etti ve meydana getirdi anlamýndadýr. HÜVE'nin o arzusunun tatbikatýný idrak etmek HÜVE'ye dönmek demektir. O zaman bu idrakte olanlar HÜVE'den görünenlerdir. Ýnsanlar Allah ismini tanýyorlar, doðrudur. HÜVE Allah'týr. Allah ismi bütün varlýklardaki tatbikat ismidir. Lâ mevcude illa HU; tatbikat ve dünya ile ilgili olarak ilâhi kudretin (HU) tatbikatý Allah ismi iledir. Allah ismi, Ýsm-i Azam'dýr. Yaratýlmýþlarýn programýnýn meydana gelmesindeki asliyyet ve arzu ise HÜVE'ye aittir. HÜVE tatbikatýný arzu ettiði, hususiyetini lütfettiði gönül ile yapýyor. HÜVE nin göründüðü nokta bu tatbikatý icra ederken Allah isminin göründüðü gönül noktasýnýn arzusunda tatbikatý vardýr. Peygamberimiz bir icraatý arzu ettiðinde Allah ismi onu tatbikata koyuyor. Onun için Peygamberimiz; "Beni 22

28 KASAS SÛRESÝ gören Hakký gördü" buyurdu. Çünkü icraat Hz. Muhammed (s.a.v) ile olmaktadýr. Ýcra gönlü Hz. Muhammed'dir. (s.a.v) Ancak o programý HÜVE veriyor. O arzu o gönülde zuhur ediyor. Bu anlamda ikilik yoktur, tevhid vardýr. O halde her varlýkta "Rab" var. Bu o mana mýdýr? Hayýr! Burada "makam" söz konusudur. O makam "Makam-ý Muhammedî"dir. Ancak öyle de bir hususiyet var ki, "lâ makam" yani tamamen HÜVE'nin arzusunun tatbikatý olmaktadýr. HÜVE'de bütün velâyet arzularý birleþiyor. Hatmül Velâyet her velinin meþrebini rahmeti ile kabul etmekte ve gerçek vasýflarýna iade etmektedir. Hatmül Velâyet geçmiþte velilerin sohbetlerinde yanlýþ anlama olan noktalarý düzeltir; zamanlar içindeki eksik nakiller yahut tercümelerdeki kusurlar olarak görmesini Hakk'tan niyaz eder. Allah'ýn görünme zevki o zaman öyleydi. Hatmül Velâyet bütün peygamber ve velilere inen hususlarýn bugünkü anlayýþ içinde mütalâa edilmesini niyaz eder ve onlarýn bir hatasý olmadýðýný ifade eder. Onlar HÜVE ne arzu etmiþse öyle ifade etmiþlerdir. Hatmül Velâyet in hepsine yardýmý olur. Onun için geçmiþ velâyet Allah ýn Hatmül Velâyet sýrrýndan feyz almaktadýr. Bu konuþmalar geçmiþ velâyetin hýfzýnda olarak "demek ki böyle olmasý lâzýmmýþ" diyerek terakki etmektedirler. 23

29 KASAS SÛRESÝ "Her ümmetten bir þahit ayýrýp çýkardýk da: "Kesin-kanýt (burhan)ýnýzý getirin" buyurduk. Artýk öðrenmiþ oldular ki, hak gerçekten Allah'ýndýr. Ve düzüp uydurduklarý kendilerinden uzaklaþýp-kaybolmuþlardýr." (75) "Ýçinizden bir gönül (þahit) seçtik" buyruluyor. Hiçkimse Allah ýn nizamýna itiraz edip "yaþadýðýmýz devrin þartlarý böyle icap ettirdi" diyemez ve herkes gibi ayný þartlar o gönül için de variddir. Her topluluk içinden bir gönül noktasý seçilmektedir. Her topluluk içinden Allah'ýn seçtiði, þahit olarak ahirette görünecektir. Þahitler peygamberler ve velilerdir. Þahit her konuda ilham sahibidir. Yani "Tekellümü lisanil kýdem"dir. Ýnsanlarýn çoðu için bu terakki âhirette verilmektedir, yani þahit olan el Ýnsan hakikatinin Hak olduðunu idrak ve uydurduklarý þeylerin kaybolmasý ancak ahirette anlaþýlacaktýr. "Kim hasene (iyilik) ile gelirse ondan (daha) hayýrlýsý HU' ya aittir. Her kim de seyyie (fenalýk) ile gelirse seyyiat (fenalýk) yapanlar hep yaptýklarýyla cezalandýrýlýrlar." (84) 24

30 KASAS SÛRESÝ Hayra karþýlýk HÜVE çok daha ileri bir rahmet ile karþýlýk lütfediyor. Fenalýk ise ancak yapýldýðý kadar ile karþýlýk bulacaktýr. Bu "Rahmeten lil Âlemîn"e iþarettir. Ýyilik ve fenalýk ne demektir. Ýyilik için Hu'dandýr, buyruluyor. Yani rahmet (iyilik) Hu'nun hususiyetini kabuldür. Allah'ý doðru bilen, iyilik yolunu tutar. O'nun dûnunda olanlar için iyilik olmaz ancak fenalýk olur. Ýnkârda olanlar hep merdud fikirler icat etmiþlerdir. "Ve Allah ile birlikte baþka bir ilâha dua etme. HÜVE'den baþka ilâh yoktur. HU'nun vechinden baþka her þey helâk olur. Hüküm HU'nundur. Ve HU'ya rücu ettirilirsiniz." (88) Hz. Muhammed i (s.a.v) zikir HÜVE'yi zikirdir. Zamanýn Ýnsanýný zikir HÜVE' yi zikirdir. Buna mukabil Hakký bulmamýþ birini zikir, Allah ile beraber baþkasýný zikretmek demektir ki kabul deðildir. Þahsen tanýsak da tanýmasak da Zamanýn Ýnsaný'ný zikrediyoruz. O, HÜVE'nin görünmesidir. HÜVE'nin açýldýðý noktadýr. Burada þahsiyetin deðil, onda tecelli etmiþ olan HÜVE'nin zikredilmesi vardýr. 25

31 KASAS SÛRESÝ Zikr-i Cemil güzel anlatýmý ifade eder. HÜVE noktalarý için kullanýlan bir kelimedir. O Zamanýn Ýnsaný ný zikretmek güzeldir; Zamanýn Ýnsanýný hedef alan sohbet güzeldir. O zaman HÜVE'yi zikretmiþ oluruz. Ýlâhi âlemde kudret-i ilâhîye HU'nun vechi ile görünecektir. Her Zamanýn Ýnsaný nýn vechinden HÜVE görünecektir. Onun için Zamanýn Ýnsaný ný zikretmek mecburiyeti vardýr. Çünkü O'nun vechi bâki kalmaktadýr. Hüküm, Zamanýn Ýnsaný ile verilecektir. Ahirette de tatbikatýn her zamanýn gönül noktalarý ile olacaðýna da iþaret edilmektedir. Hüküm HU'nundur. Yani ahirette de hüküm verecek olan HÜVE'nin hükmünü icra edecek olan her zamanýn gönül noktalarý olan peygamberler ve velilerdir. Hz. Ýsa'ya dua edenler onu Allah'ýn dununda tanrý yerine koyarak bunu yapmaktadýrlar. Allah'ýn Hz. Ýsa'dan göründüðü idraki içinde dua etmiyorlar. Burada örnek olarak Hz. Ýsa verilmiþtir. Evliyaya da dua eden onu Haktan ayýrmýyorsa doðrudur. Ancak evliyayý Haktan ayýrarak iltica varsa o zaman Allah'ýn dûnunda ilâh edinmek olur. Allah'ýn o insandaki tecellisini düþünerek dua etmek gerekir. Zamanýn Ýnsaný na iltica ederek dua etmek 26

32 KASAS SÛRESÝ doðrudur. Çünkü Zamanýn Ýnsaný Allah'ýn açýldýðý noktadýr. O na iltica Allah'a râcidir, tevhidi bozmaz. 27

33 ANKEBÛT SÛRESÝ BÝSMÝLLAHÝRRAHMANÝRRAHÝM "Her kim Allah a kavuþmayý (Lika) arzu ederse elbette Allah'ýn tayin ettiði ecel, muhakkak gelecektir ve HÜVE iþiticidir, bilicidir." (5) Kulun Allah'ý bulma talebini HÜVE iþitici ve bilicidir. Yani o talep makbul tutulmuþtur. Hakký bulmak bir nasip ve takdir meselesidir. Kimi hayatta iken Hakký bulur, kimi göçerken Hakký bulur. Kimi için de âhirette mümkün olur. Ancak bu talebi Hakk kulundan yaptý ise Allah ona lütfedecek demektir. Allah yakýnlýðý isteyen kimse el tuttuðu zaman MÜRÞÝD (HÜVE) onu (yakýnlýk isteyeni) iþitici ve bilici oluyor. O halde Hakký bulmuþ olan HÜVE noktasýnýn ikrarý geçerli olmaktadýr. Hakký bulma Hakkýn o gönüldeki arzusu ile ilgilidir. En iyi zamanlama O'na aittir, takdir O'na baðlýdýr. Mehmed Ali Bey Hazretleri; "Benim evlatlarým Arasat a uðramaz," buyururdu. Çünkü onlar HÜVE'yi tasdik etmiþ ve hakikatý görmüþlerdir. 28

34 ANKEBÛT SÛRESÝ "Andolsun ki biz Nuh'u kendi kavmine gönderdik de bin yýldan elli yýl eksik bir süre (950 sene) onlarýn arasýnda kaldý. Sonunda onlar zulümlerini sürdürürken tufan kendilerini yakalayýverdi. Fakat biz HU'yu ve gemidekileri kurtardýk ve bunu âlemlere bir ayet yaptýk." (14-15] Nasip ve takdir olmadýkça 950 sene de anlatýlsa inkârcýlar ýslâh olmuyorlar. Ýlahi nizamdýr ki, Allah insanlara zulmü sevmez, bilakis cezalandýrýr. Çünkü insanlara zulüm yapanýn kendisi de bir insandýr. Ýlahi nizamý inkâr, insanýn kendisine zulmetmesidir. Allah adalet ve hayrý mükafatlandýrýr. Allahýmýz, Nuh Peygambere (HU noktasýna) iman edenleri selâmete çýkardýðýný buyurmaktadýr. Kur an bu nizamýn "alemlerde" geçerli olduðunu beyan etmektedir. "Ýbrahim'i de (gönderdik).o kavmine þöyle demiþti: Allah'a kulluk ediniz. HU'ya takva ediniz. Eðer bilmiþ olsanýz bu sizin için daha hayýrlýdýr. Siz, Allah'ý býrakýp da (bir takým) evsâna (putlara) tapýyorsunuz ve yalan uyduruyorsunuz haberiniz olsun ki sizin Allah'ýn dununda taptýklarýnýz sizin için bir rýzka malik olamazlar, onun için er-rýzký Allah 29

35 ANKEBÛT SÛRESÝ yanýnda arayýn ve HU'ya kulluk edip HU'ya þükreyleyin, hep döndürülüp HU'ya götürüleceksiniz. Kavminin (Ýbrahim'e) cevabý ise: "HU'yu öldürün, yahut HU'yu yakýn!" demelerinden ibaret oldu. Ama Allah HU'yu nardan (ateþten) kurtardý. Doðrusu bunda, iman eden bir kavim için ayetler vardýr." "Bunun üzerine Lût, HU'ya iman etti ve (Lut) dedi ki: "Gerçekten ben, Rabbime hicret edeceðim. Çünkü þüphesiz HÜVE'dir el-aziz ve el-hakim HU'ya (Ýbrahim e) Ýshak ve Ya'kub'u baðýþladýk. Peygamberliði ve el-kitabý, HU'nun soyundan gelenlere verdik. HU'ya dünyada ecrini verdik. Þüphesiz HU, ahirette de sâlihlerdendir. ( ) Ýnsan varlýðý psikolojik olarak baþka bir insana tâbi olmak istemiyor. Put denilen, insanlarýn kendilerinin uydurduklarý arzular ve hayaller olarak yine insanlarýn karþýlarýna çýkmaktadýr. Ýnsanlarýn icat ettikleri putlar birbirine benzemiyor. Kâbe'de 360 put vardý. Putlar insanlarýn arzu ve emellerini remzediyor. Allah'ýn dununda demek varlýklara bir kudret atfet- 30

36 ANKEBÛT SÛRESÝ mek düþüncesidir. Putlar insanýn maddeye ilahlýk vermesinden kaynaklanmaktadýr. Put icadý bugün de vardýr; ayný mekir bugün de takip etmektedir. Her zamanýn da put anlayýþý vardýr. Bu, esasta Allah'ýn tevhidine itirazdýr, çünkü Allah'ýn dununda kalmaktadýr. Bütün bu ayetler, nübüvvetin ve velâyetin HÜVE'den göründüðünü anlatmaktadýr. Allah bildirdiði için HÜVE noktasýna takva edilir. Gerçek rýzýk manevidir, insan ruhunun geliþmesi için maneviyatý düþünmesi lazýmdýr. Maneviyat ile ruhen terakki vardýr. HÜVE noktasýna uyarak maneviyatta terakki ediliyor. Peygamberlerde ve velilerde HÜVE tecellisini görmekteyiz. Ýltica ve teveccüh, görünen gönül noktasýnadýr ki o gönül HÜVE'den görünmektedir. Peygamberimiz; Allah a kulluk edin bana (HÜVE ye) uyun buyurmuþlardýr. Allahýmýz HÜVE'nin sadece ve sadece kendisinin takdiri olan gönüllerde izhar-ý zamir eylediðini bildirmiþtir. Onun dýþýnda, manevi olduðunu iddia edenlerin kabul edilmediði bildirilmektedir. 31

37 ANKEBÛT SÛRESÝ "Dilediðine azâb eder, dilediðine de rahmet. Ve hep HU'ya kalbolunacaksýnýz. Siz arzda da, semada da (Allah'ý) aciz býrakamazsýnýz. Sizin Allah'ýn dûnunda veliniz yoktur; yardým edeniniz de yoktur. Allah'ýn âyetlerini ve HU' ya kavuþmayý (HU'nun likasýný) inkâr edenler, iþte onlar benim rahmetimden ümitlerini kesmiþlerdir Ve onlar için acýklý bir azap vardýr. ( ) HU noktasý ile beraber olanlar için onun rahmetinden nasibedar olmak vardýr. Allah'ýn tatbikatýna müdahale etmek ise elbette mümkün deðildir. Peygamberleri ve velâyeti inkâr edenler Likaullahý (Allah a kavuþmayý) da inkâr etmiþ oluyorlar. Allah'ýn rahmeti Allah'ýn velâyetidir. "Arzda olaný" göründüðü gönül noktasý olarak düþünmek lazýmdýr. Rahmet ve azab ise Allah'ýn takdirine kalmýþ bir konudur. Netice Hu'ya dönüþtür. Allah'tan yardým isteyen için açýldýðý gönül noktasýna iltica etmek gerekir. "Lika" Allah yakýnlýðýdýr, yani velâyettir. Velâyeti inkâr edenler rahmetten mahrum kalmýþlardýr. Allah'ýn her varlýða rahmeti vardýr. Ancak velâyeti inkar edenlerin hali Kur an'da "ümitsizler" olarak beyan edilmektedir. 32

38 ANKEBÛT SÛRESÝ "Medyen'e de kardeþleri Þuayb'ý gönderdik ve Þuayb: Ey kavmim! Allah'a kulluk edin, ahiret gününe umut baðlayýn, yeryüzünde bozgunculuk yaparak karýþýklýk çýkarmayýn! dedi. Fakat HU'yu tekzip ettiler. Derken, kendilerini bir sarsýntý yakalayýverdi ve yurtlarýnda diz üstü çöke kaldýlar." (36-37) Allah'ýn, kendi içlerinden Þuayb ile gönderdiði ikaza karþýlýk, kavmi HU'yu tekzip edince ilâhî cezaya maruz kaldýlar. Hiçbir haklý sebep yokken HU'ya itiraz, cehaleti gösterir. HU'nun insanlara teklif ettiði ilme itiraz Allah'ýn nizamýna itirazdýr. O zaman itiraz edenler bozguncu durumuna düþerler. Peygambere olan itiraz HÜVE'ye itiraz sayýlmaktadýr. Manevi yolda da bu tatbikatlar variddir. Mürþid e olan itirazlar da kabul edilmemektedir. Peygamberlerin ve velilerin sözleri kendi zamanlarýna asla uyuþmazlýk göstermezler. Ýnsanlar kendi menfaatlerine uymadýklarý için peygamberlere ve velilere itiraz etmiþlerdir. HÜVE'den görünen peygamberler ve veliler halktan hiç bir ücret talep etmezler. Yasin sûresinde; "Uyun sizden hiçbir ücret istemeyen o zatlara ki, onlar hidayete ermiþlerdir." (36/21) buyrulmaktadýr. 33

39 ANKEBÛT SÛRESÝ "Allah, HU'nun dununda hangi þeye tapmakta olduklarýný þüphesiz bilmektedir. HÜVE'dir el-aziz el-hakim" (42) "Ýþte bu misaller var ya, Biz onlarý insanlar için getiriyoruz; fakat onlara ilim sahiplerinden baþkasýnýn aklý ermez." (43) "(Hiç þüphesiz) HÜVE, kendilerine ilim verilenlerin gönüllerinde (sudurlarýnda) apaçýk olan ayetlerdir. Zulmetmekte olanlardan baþkasý, bizim ayetlerimizi inkâr etmez." (49) Ýnsanlarýn HU'nun dûnundakine tapmakta olmalarýnýn maksadý nedir? Ýnsan el tutmak istemiyor ve kendine göre bir takým nedenler icat ediyor. El-Aziz ve El-Hakim noktasý HÜVE'nin açýldýðý gönül noktasýdýr. Zamanýn Ýnsaný dýr. 'El-Ýnsan ý inkar neyi deðiþtirebilir ki? Hüküm veren velâyet HÜVE'dir, yani Zamanýn Ýnsaný dýr. Kur'an-ý Kerim'deki misaller ancak maneviyatta olanlar için bir delil teþkil ediyor. Maneviyatýn dýþýnda olanlar Allah'ýn Kur'an-ý Kerim'de va'zettiði misalleri idrak etmek istemiyorlar bile. 34

40 ANKEBÛT SÛRESÝ Peygamberlerin ve velilerin gönüllerinde zuhur eden ilâhî ilim ve bilgi HÜVE'dendir. Zalim olanlar ise Allah'ýn ayetlerini yani nübüvvet ve velâyet noktalarýný inkar edenlerdir. "Dediler ki: "HU noktasýna Rabbinden ayetler (mucizeler) indirilse ya? De ki: "Ayetler yalnýzca Allah'ýn katýndadýr. Ben ise, ancak apaçýk bir uyarýcýyým." Kendilerine okunan el-kitab'ý sana indirmiþ olmamýz onlara yetmiyor mu? Bunda, inanan topluluk için rahmet ve ibret (zikir) vardýr." (50-51) Hiç bir þeyden haberi olmayanlar, HU noktasýnýn nasýl olmasý gerektiðinin tarifini yapýyor. Onlar yalanlamayý ve inkârý bir ilim olarak deðerlendiriyorlar. HU'daki tatbikat apaçýktýr ve bu tamamen Allah katýndan lütfedilen bir hususiyettir. HU'ya akýl vermeye kalkanlara, her þeye raðmen Allah rahmeti icabý olarak El-Kitab'ý gönderiyor. Bu, insanlara yetmez mi? Peygamberler mucize gösterse de nasibi olmayanlar inkar edecektir. Bu, maneviyatta da vardýr. Bir Mürþid e gelen, her türlü kerameti görse de maneviyatta nasibi yoksa kerametler o kiþiye bir þey vermiyor. 35

41 ANKEBÛT SÛRESÝ Müminler için, Allah'ýn onlara göndermiþ olduðu gönül noktasý bir zikirdir. Dünyaya gelmek Hakký bilmek içindir; ilâhî ikaz Allah tandýr. Zamanýn velâyet gönlü bu ilâhî hakikati, Rabbin bu programýný hatýrlatýr ve O na uymalarý için ikaz eder. 36

42 RÛM SÛRESÝ BÝSMÝLLAHÝRRAHMANÝRRAHÝM "Hamd HU'nundur; semavatta da, arzda da, günün sonunda da (Hatmül Velâyet e iþaret olsa gerekir) ve öðleye erdiðiniz vakit de (Hatmün Nübüvvet e iþaret olsa gerekir)" (18) Zâtîyetin ve velâyetin hitamý akþam ile temsil olunuyor. Günün öðlen zamaný zâtîyetin en parlak zamanýdýr. Hatmün Nübüvvet'e iþaret edilmiþtir. Allah'ý en yüksek seviyede idrak noktasýna gelindiði zaman Hz.Muhammed (s.a.v) zamaný olup öðlen güneþi ile temsil olunmuþtur ki, güneþ zatiyyeti iþaret eder. Hatmül Velâyet, silsile-i Kadiriyede onsekizinci gönülde açýlmýþ hakikat-i ilâhîye olsa gerekir. Onsekiz bin aleme de iþarettir. Rum sûresi ile bu hususiyetlerin (eski dilde) Diyar-ý Rum'da zuhur edecek bir gönülde tecelli edeceðine iþaret edilmiþ olsa gerekir. En yüksek nokta ile HÜVE sýrrýna iþaret edilmiþtir. Zeval vakti HÜVE'ye iþarettir. Güneþin tam tepe noktasýnda namaz kýlýnmaz. O noktada tapan-tapýlan hepsi kendisidir manasý da vardýr. 37

43 RÛM SÛRESÝ "Yine HU'nun âyetlerindendir: Semavatýn ve arzýn HU'nun emriyle (ayakta) durmasý. Sonra sizi davet ettiðinde derhal arzdan huruç edersiniz." (25) Hu'nun ayetleri veliler ve peygamberlerdir. Yerler ve gökler, Hu noktasýnýn varlýðý ile kaimdir. Yani Hu noktasý varsa alemler vardýr. Ýlahi nizam Hu'nun tatbikatý ile yürüyor. Bugün HÜVE arzuyu ilâhîyesini Hatmül Velâyet ile belirtiyor. Hu noktasýnýn olmamasý ise emir noktasýnýn olmamasý olur ki alemler herc-ü merc olur. Âlemlerde her tatbikat, Zamanýn Ýnsaný ve gönül noktasý olan Hu noktasýnýn gönlünde zuhur eden Hatmül Velâyet arzusu iledir. Sur-u Ýsrafil'e de talimatýn Hu noktasý ile verileceði muhtelif ayetlerde iþaret buyrulmuþtur. Ýnsan varlýðý Allah'ýn bir enerjisidir, bir görünmesidir. Onun için insanda Ferdiyet sýrrý vardýr. Davet günü Allah'ýn bir rahmetidir. Feridürrahman hangi ferde rahmet etmiþse, o ferd olarak ebedi kalýr. Kime vermemiþse, o ferd olarak kalamaz. Zaten enerjinin asliyyeti kendisidir. Ayette, "Son günde" Hu'yu tasdik edenleri kendine davet edeceðine iþaret edilmiþtir, Hu'yu tasdik etme- 38

44 RÛM SÛRESÝ yenler ise umumi nizam icabý Allah ismine hesap vereceklerdir. "Semavatta ve arzda kim varsa hepsi HU'nundur. Hepsi HU'ya divan durmaktadýrlar (itaatkârdýrlar) (26) Ýlahi kudretin temsili (noktasý) olduðu için bütün varlýklar Hu noktasýna saygý duyarlar. Bu ayet âlemlerdeki tatbikatýn HÜVE'nin kendinden kendine olduðuna iþaret ediyor. "Yaratmayý baþlatan, sonra onu iade edecek olan HÜVE'dir; bu HÜVE'ye pek kolaydýr. Semavatta ve arzda en yüce misal HU'nundur. HÜVE, Aziz ve Hakim olandýr." (27) Yaratmayý baþlatan HÜVE, Musavvir inde arzu buyurmuþtur. Yaratmayý iade edecek olan, HÜVE'nin göründüðü nokta olacaktýr. HÜVE'nin göründüðü nokta HÜVE'yi anlatýyorsa, HÜVE'nin göründüðü noktada Hatmül Velâyet sýrrý açýlmýþ ve tamama ermiþse -yani son velide, HÜVE'nin göründüðü noktada, Hatmül Velâyet meþrebi vardýr-bütün bunlarý yeni bir hususiyeti deðerlendirmek yani "Ýnkýlab-ý Kebir"olarak görmek lazýmdýr. 39

45 RÛM SÛRESÝ El-Ýnsan noktasý en yüce misaldir. O, HÜVE'nin göründüðü noktadýr ve o gönülden her güzellik yayýlmaktadýr. Hatmü'l Velâyet noktasý 'El-Aziz', 'El-Hakim' sýfatlarý ile Zamanýn Ýnsaný noktasýný tarif etmektedir. "Vechini ed-dine hanîf olarak kaim eyle: Allah fýtratýna (yaratýlýþýna) ki insanlarý onun üzerine yaratmýþtýr, Allah'ýn halketmesine bedel bulunmaz (Allah'ýn halk etmesinde deðiþme olmaz), iþte geçerli din (budur), velâkin insanlarýn ekserisi bilmezler." (30) Vechini Allah dinine tevhid olarak kaim eylemek, Lâ mevcude illâ Hû'yu düstur alarak Allah'a inanmaktýr. Haniflik sýfatlara takýlmamak, zata bakmaktýr. Hz. Ýbrahim'in kabulünde HÜVE'ye iþaret vardýr. Hz. Ýbrahim diðer peygamberlere de örnek gösterilmiþtir. Allah, insanlarý 'Hanif' fikriyatýna uygun olarak yaratmýþtýr. ""Her çocuk fýtrat üzere doðar" (Ebu Dâvud)" hadisi vardýr. Hanif ifadesi Hz.Ýbrahim'in inanýþ þeklini de iþaret etmiþ olur. Allah'ýn programý bellidir, bunda bir deðiþme olmaz. Bu programýn ismi 'Deryayý Nuru Muhammed' 40

46 RÛM SÛRESÝ dir. Bu isme baðlý olarak, âlemler yaratýldý. HÜVE'nin göründüðü aslî ruh Hz.Muhammed'dir. (s.a.v) Allah'a hesap vereceksiniz ve HÜVE'ye döndürüleceksiniz buyrulmuþtur. Bunda deðiþiklik olmaz. Allah'ýn geçerli dini budur. Yani 'Din-i Kayyum'dur; "Bir" dindir. "HU'ya inâbe ediniz (baðlanýnýz) HU'ya takva ediniz, namazý kýlýnýz; müþriklerden olmayýnýz." (31) Bu da dinin tarifini içine alan bir ayettir. Hu'ya inâbe ediniz, yani Mürþid eli tutunuz. Allah'ýn vazifelendirdiði bir 'Hu' noktasýna mülaki olunuz buyruluyor. Þirk koþmayýnýz emrinde Hu'ya karþý bir baþka noktayý Hu gibi kabul etmeyiniz manasý vardýr. Günümüzdeki müzik ilâhý, idol vb. kelimeler gibi... "Ýnsanlara bir zarar dokunduðu zaman, HU'ya inabe edenler (baðlananlar) olarak, Rablerine dua ederler, Sonra HU noktasýndan bir rahmet ile onlarý deneyince hemencecik onlardan bir grup Rabblerine þirk koþarlar. Kendilerine (nimet olarak) verdiklerimize küfran etsinler diye (yaparlar). Öyleyse metala- 41

47 RÛM SÛRESÝ nýp-yararlanýn (bakalým), artýk yakýnda bileceksiniz. Yoksa biz onlara bir sultan indirmiþiz de HU'ya ortak koþmalarýný HÜVE mi söylüyor?" ( ) Din ve maneviyatýn tatbikatlarýný anlatan ayetlerdir. Dinlerini ayýranlar kendi hiziblerini doðru kabul edip inanmaktadýrlar. Ancak bütün peygamberler bir olan Allah dinini bildirmiþlerdir. Allah ýn peygamberlerine uymayan kiþiler zaten dinsizdir. O zümre ile oturup din hakkýnda konuþmak ne mana ifade eder? Manevi yolda olan bazý insanlarda bu görülmektedir. Baþlarýna bir dert geldiðinde Mürþid e (Hu noktasýna) koþanlar Mürþid in duasý ve himmeti ile bir rahmet bulurlar. Ama sonra Mürþid e yüz çevirirler de, o rahmeti ve nimeti kendilerinden bilirler. Hu noktasýna (risalet makamýna) itiraz eden ise dinden çýkmýþ olur ama farkýna varmaz. 42