KAPAK RESMÝ: Kur an'da; "Daðlarý yürüteceðimiz gün, yeri çýrýlçýplak (dümdüz olmuþ) görürsün..." (Kehf 47) âyeti ile mahþer meydaný tarif

Transkript

1

2 KAPAK RESMÝ: Kur an'da; "Daðlarý yürüteceðimiz gün, yeri çýrýlçýplak (dümdüz olmuþ) görürsün..." (Kehf 47) âyeti ile mahþer meydaný tarif edilmektedir. Kapak resmi son uzay araþtýrmalarýnda görüntülenmiþ bir uzay cismidir. Mahþer meydanýna bir iþaret ve bir misal olmasý açýsýndan kitabýmýza alýnmýþtýr.

3 ÝNKILÂB-I KEBÝR ASLA KALBOLUÞ ELL HACC HÜSEYÝN VEDAD Ýstanbul 1430/2009

4 ÝNKILÂB-I KEBÝR ASLA KALBOLUÞ Ell Hacc Hüseyin Vedad Baský Tarihi: 1430 / 2009 Basým Yeri: Seçil Ofset Matbaacýlýk ve Ambalaj Sanayi Ltd. Þti. Tel: (90) pbx ýnfo@secilofset.com Ýletiþim: ellhuve@mynet.com ellhuve@hotmail.com ISBN:

5 ÝÇÝNDEKÝLER 1) Dîbâce ) Antik Uygarlýklarda Kýyamet Anlam ve Tasvirleri ) Hava ve Ýklim Olaylarý; Küresel Isýnma ) Güneþ ve Güneþe Baðlý Seyyarelerin Hareketleri ) Dünyanýn ve Fezanýn Yaratýlmasý Ýle Ýlgili Ýlmi Araþtýrmalar ve Deneyler ) Kýyamet Ýle Ýlgili Bazý Âyet ve Hadisler ) Zamanýn Fitnesi; Ýnsanýn Bozulmasý ) Ýnkýlâb-ý Kebir ) Hâtem ) Lügatçe

6 Kur'an'da 'kýyamet' ile ilgili pek çok âyette deðiþik isimler zikredilmekte, pek çok anlatým ve izah bulunmaktadýr. Bu kitabýn ismi olan "Ýnkýlâb-ý Kebîr" ise bütün varlýk âleminin büyük bir tebeddülata uðrayacaðýna iþaret etmektedir. Ýnkýlâb-ý Kebir; Allah'ýn rahmeti ve lütfu ile gerçekleþecek olan büyük deðiþim günüdür. Ýnkýlâb-ý Kebir bu hayatýn yeni bir hayata tebdil olunmasýdýr. Bu, tamamen Allah'ýn arzusudur ve O'nun programý içerisinde cereyan edecektir. Kur'an-ý Kerîm'de kýyamet ile ilgili olarak zikredilen isimlerden bazýlarý aþaðýda dercedilmiþtir: 1. Yevm-i Kebîr: Büyük gün. 2. Es Saat: Allah'ýn arzusu olan zaman. 3. Yevm-i Kýyâmet: Kýyamet günü. 4. Yevm-i Ukbâ: Akîbet günü. 5. Yevm-i Azîm: Azim gün 6. Yevm-i Hasret: Hasret günü. 7. Yevm-i Nedâmet: Piþmanlýk günü 8. Yevm-i Münafese: Mücahede-i nefis günü 9. Yevm-i Vâkýa: Vuku bulacak gün. 10. Yevm-i Kâria: Felâket ve þiddet günü. 11. Yevm-i Racife: Sarsýntý günü. 12. Yevm-i Radife: Sûr'a ikinci üfürüþ günü. 13. Yevm-i Gaþiye: Ýnsaný örten felâketler günü. 14. Yevm-i Ýnþikak: Yarýlma günü. 15. Yevm-i Huruc: Çýkýþ günü. 16. Yevm-i Mev'ud: Va'd edilen gün. 17. Yevm-i Tenad: Çaðýrma günü. 18. Yevm-i Hisab: Hesap günü. 19. Yevm-i Beka: Beka günü. 20. Yevm-i Kaza: Hüküm günü. 21. Yevm-i Hulûd: Ebediyyet günü. 22. Yevm-i Âhir: Son gün. 23. Yevm-i Ma'lûm: Belli gün. Kur an da geçen her kýyamet ismi pek çok mânâlar ifade etmektedir. Yukarýda zikredilen isimlerin sadece kelime karþýlýklarý yazýlmýþ olup, tefsir edilmemiþtir.

7 D Î B Â C E Bismillahirrahmanirrahim Allah'ýn ilâhî varlýðýndan teþkilatlandýrarak meydana getirdiði varlýklarýn bir maksada müstenid olarak yaratýldýðý aþikârdýr. O maksat ve murat meydana gelmiyorsa, o varlýðýn yaratýlýþ gayesinin ortadan kalkmasý söz konusudur. Bu durumda, Allah'ýmýzýn o varlýðý baþka bir hâle tahvil edeceði bilinmelidir. Nitekim insan bile kendisine yaramayan herhangi bir araç gereci yenisi ile deðiþtirmektedir. Kýyamet konusu Âdem kýssasý ile baþlar. Âdem cennette iken kýyamet konusu yoktu. Âdem'in dünyaya inmesi tatbikatý ile kýyamet konusu baþlamýþtýr. O halde bu tatbikat bir maksada ve zaman ölçüsüne iþaret etmektedir. "Gün" dünya üzerindeki bir zaman dilimini ifade etmektedir, ancak fezanýn bir baþka yerinde "gün" çok daha farklý bir zaman olarak yaþanmaktadýr. Ýlâhi âlemdeki zaman mefhumu ile bu âlemdeki zaman tatbikatý da ayný olmasa gerektir. Hac sûresi 47. âyetinde, " Ve inne yevmen ýnde rabbike keelfi senetin mimma teuddun" 1

8 " Ve Rabbin indinde bir gün, sizin tadat ettiðiniz (saydýðýnýz) bin sene gibidir" buyrulmaktadýr. Me'âric sûresi 4. âyetinde ise, "Tarücü'l melâiketü ve'r ruhu ileyhi fiy yevmin kane mikdarühu hamsiyne elfe seneh" "Uruc eder O'na melaike ve ruh, miktarý elli bin yýl olan bir günde" buyrulmaktadýr. Bugün Einstein'ýn Ýzafiyet Nazariyesi olarak bilinen kuramýnýn Kur'an-ý Kerîm'in mezkûr âyetlerinde on beþ asýr evvel zikredilmesi dikkat çekicidir. Zaman, Allah'ýn o varlýk üzerindeki arzusunun tahakkuku olmaktadýr ki, buna ömür denir. Ýnsanýn ölümüne onun kýyameti denir. Fezadaki seyyarelerin de bu nizam içinde olduðu, onlarýn da bir ömrünün olduðu bilinmektedir. O halde bütün bu galaksilerin, yýldýzlarýn ve gezegenlerin bulunduðu 'esfele sâfilin' âleminin de bir ömrü vardýr. Bir insan doðduðu andan itibaren ölüm geni ve saati iþlemeye baþlar. Bu, Allah'ýn bütün varlýklardaki programýdýr. Varlýk âlemine ayak basan her þeyin bir sonunun olacaðý bilinmelidir. Bu, ebedi olan Allah'ýn nizamýdýr. 2

9 Her þeyin insanýn yaratýlýþý ile baþladýðý ve Rabbimizin her þeyi insana nazire olarak yarattýðý göz önüne alýndýðýnda, tarihte bozulan insan topluluklarýnýn nasýl yok olduðu daha iyi anlaþýlacaktýr. Bozulmanýn kaynaðý ve aslý nedir diye düþünülürse, onun da Allah'ýn ilâhî nizamýna uymamaktan kaynaklandýðý görülecektir. Tabîidir ki, bu bozulma Allah'ýn lütfettiði doðru imana karþýlýk olarak; müneccimlik, falcýlýk gibi makbul olmayan uðraþýlara raðbetin artmasýyla da ilgilidir. Dünyadaki her þeyin bir sonu olduðu gibi fezadaki cisimlerin de bir sonu vardýr. Enbiya sûresi 35. âyetinde, "Küllü nefsin zaikatü'l mevti ve nebluküm bi'þ þerri ve'l hayri fitneten ve ileyna türce'un " "Her nefis ölümü tadacaktýr ve biz onlarý bir imtihan olarak þer ve hayýr ile sýnarýz ve bize rücû ederler" buyrulmaktadýr. Bütün din kitaplarýnda ve eski uygarlýklarýn pek çoðunun destanlarýnda kýyametten bahsedilmiþtir, fakat bugüne kadar dünyadaki kýyamet tabirleri ile kastedilen 3

10 bir takým yoldan sapmýþ kavimlerin helâkýna raðmen dünyadaki nizamýn bozulmadýðý vakidir. Bugün ise dünyada umumi nizamýn bozulduðu görülmektedir. Bitki ve hayvan türlerinin, suyun, havanýn vb. gibi elementlerin azaldýðý ve bozulduðu müþahede edilmektedir. Nesli tükenen bitki ve hayvan türlerinin yerine yenileri gelmemektedir. Allah tarafýndan yaratýlan varlýklar içinde insan en üstün makamdadýr. Tin sûresi 4. âyetinde, "Lekad halaknel insane fîy ahseni takvîm" "Hakikaten insaný ahsen-i takvîm (en güzel bir kývamda) içre halkettik" buyrulmaktadýr. Bütün varlýklar insana nazire olarak yaratýlmýþtýr. Her þey insana müsahhar kýlýnmýþtýr. Allah, insan varlýðýnýn ihtiyaçlarý için diðer varlýklarý halkeylemiþtir. Bu âlemdeki bütün varlýklarýn varlýk sebebi olan insanýn yozlaþmýþ olmasý diðer varlýklarý da lüzumsuz hâle getirmektedir. Ýsra sûresi 70. âyetinde, "Ve lekad kerremna beniy Âdeme ve hamel- 4

11 nahüm fiy'l berri ve'l bahri ve rezaknahüm mine'l tayyibati ve faddalnahüm alâ kesiyrin mimmen halakna tefdýylâ" "Ve andolsun Benî Âdem i mükerrem kýldýk ve onlarý karada ve denizde taþýdýk ve kendilerini tayyibattan rýzýklandýrdýk ve onlarý halkettiklerimizin ekserisi üzerine bir faziletlendirme ile tafdil eyledik" buyrulmaktadýr. Ýnsanýn bozulmasýyla, Allah'ýn insan için yaratmýþ olduðu varlýklarýn bir geçerliliði kalmamaktadýr. Bir misal olarak; suni tatlandýrýcýlarýn kullanýlmasýyla insanlarýn bala ve doðal þekerlere ihtiyaçlarýnýn azalmasý, balýn bozulmasý ve bal yapmak için vahiy alan arýlarýn kendi kendilerini imha etmesi neticesini doðurmuþtur. Yerkabuðunda, atmosferde, tabiatta, uzay sistemlerinde ve seyyarelerin hareketlerinde bozulmalar olduðu tespit edilmektedir. Bütün bunlar Allah ýn ilâhî programýný deðiþtirmesinden, yani Ýnkýlab-ý Kebir e âlemleri hazýrlamasýndan kaynaklanmaktadýr. Bütün din kitaplarýnda kýyamet konusuna dikkat çekilmiþtir. Yani dünya hayatýnýn baþlangýcý ve nihayeti olan bir yer olduðu, insan için ebedi bir vatan olmadýðý ifade edilmiþtir. 5

12 Mü'min sûresi 39. âyetinde, "Ya kavmi innema hazihi'l hayatü'd dünya meta' ve inne'l ahýrete hiye darü'l karar" "Ey Kavmim, muhakkak ki bu dünya hayatý bir metadýr. (geçici yer) Ve muhakkak ki ahiret, o dar-ü'l karardýr. (karar yurdu)" buyrulmaktadýr. Kýyameti bugünkü toplumlar eski tarihlerde cereyan eden olaylarý temel alarak ifade etmeye çalýþmaktadýrlar. Ancak o zamanýn teknolojisi ve anlayýþýyla bugünün teknolojisi ve anlayýþý arasýnda çok büyük fark vardýr. O anlayýþýn bugün tatbik olmasý mümkün deðildir. Bu noktaya istinaden Rabbimiz Kur'an-ý Kerim'de kýyametin zamanýný açýk olarak ifade buyurmamýþtýr. Lokman sûresi 34. âyetinde, "Ýnnallahe ýndehu ýlmu's saati..." "Muhakkak Allah'týr...(kýyamet) saatinin bilgisi Hû nun katýndadýr..." buyrulmaktadýr. Allah ýmýz böyle buyurduðu halde, bugün kýyamete tarih ve saat verilmektedir. 6

13 Geçmiþ zamanlardaki yorumlarý bugüne taþýmak da tutarlý olmaz. Çünkü her zamanda Rabbimizin arzularý daha ileri olacaktýr. Mademki esas olan terakkidir, o halde Rabbimizin daha ileri arzularýna dikkatli olmak icap etmektedir. Bugüne kadar kýyamet konusu pek çok þekilde ifade edilmiþ ve anlatýlmýþtýr. Her zaman için o zamanýn manevî gönlünde zuhur eden açýlmaya göre kýyameti deðerlendirmek icap eder. Her zaman diliminde o gönülde zuhur eden Allah'ýn tecellisine göre bir kýyamet tarifi vardýr. Bu, Rabbimizin; "Her insan topluluðunu imamlarý ile davet ettiðimiz gün" (Ýsra 71) âyetinde buyurduðu hakikate istinaden tatbik olunmaktadýr. Bütün tarifler birer anlatýmdýr. Kur'an-ý Kerîm âyetlerinin her zamanýn "Ýnsan"ý tarafýndan yorumlanmasý doðru olandýr. O zamanýn insanýnýn yorumu, o zamana hitap etmektedir. Geçmiþ zamanlarda günah olan bazý hususlar, bugün günah olarak kabul edilmemektedir. Bu takdirde günah-sevap anlayýþý da her zamana göre deðiþmektedir. Eskiden yapýlan kýyamet ile ilgili tarif ve anlatýmlarýn bugünkü maddi ve manevî terakkiye uygunsuzluk gösterdiði anlaþýlmaktadýr. Geçmiþ devirlerdeki uygarlýklarda görülen tanrý tasvirleri ve benzeri putperest uygu- 7

14 lamalar ne kadar hayal ise, çaðýmýzdaki yüksek teknolojinin verdiði "her þeyi bilirim" fikriyatý ile milyarlarca ýþýk yýlý uzaklýktaki seyyareler hakkýndaki hesaplamalar ve tanýmlamalar da o kadar hayal görünmektedir. Kýyametin tabiat olaylarýna göre deðerlendirilmesi hata olur. Bugün teknoloji ile tabiat þartlarý dahi deðiþtirilebildiðine göre kýyameti tabiat olaylarýna baðlý sayarak sýnýrlandýrmak eksikliktir. Zahir insanlarýn yapmýþ olduklarý kýyamet deðerlendirmeleri dünyevî kalmakta ve akla dayanmaktadýr. Kýyametin þartlarý yahut kýyamet alâmetleri adý altýnda yapýlan tanýmlamalar dünyaya aittir. Tabiat olaylarýný kýyamet olarak deðerlendirmek eksikliktir. Bugün dini inkâr eden ancak din kitaplarýndaki kýyamet tasvirlerini gerek kitaplarýnda gerekse çekilen filmlerinde ýsrarla anlatan kimseler vardýr. Oysa Kur'an-ý Kerim'de kýyamet ile ilgili pek çok açýklamalar vardýr ve Kur an ýn haber verdiði birçok olaylar zamanýmýzda müþahede edilmektedir. Hz. Peygamberimiz (s.a.v) Allah'ýmýzýn tertib-i ilâhîyesinde son gelen peygamber olmasýndan dolayý O'nun zuhur etmesinden sonra Ashâb-ý Kirâm ve birçok kimse kendisine kýyamet ne zaman diye sorarlardý. Nitekim A'raf sûresi 187. âyetinde, 8

15 "Yes'eluneke anissa'ati eyyane mürsaha kul innema ýlmüha ýnde rabbiy lâ yücelliyha livaktiha illâ hüve " "Sana 'es Saat'ten soruyorlar 'ne zaman çatacak?' diye. Muhakkak ki onun ilmi Rabbimin indindedir, de. Onu vakti geldiðinde illâ 'Hüve' tecelli ettirir" buyrulmaktadýr. Yani Ýnkýlâb-ý Kebir ( Kýyamet ile Ýnkýlâb-ý Kebir ayný anlamda anlaþýlmamalýdýr. Kur'an'da bahsedilen, "Yevm-i Kebir / Büyük Gün" Ýnkýlâb-ý Kebir'i iþaret etmektedir) velâyet ile tecelli edecektir. Çünkü velâyet 'Hüve'den görünen gönül noktasýdýr. Allah'ýn bütün varlýklara hitabý da Âdem ile olmuþtur. O halde Allah'ýn Ýnkýlâb-ý Kebir arzuyu ilâhîsini, yani isimlerin tebeddülatýný (deðiþme) o zamanýn Âdem'i tarafýndan tefhim (bildirme) edileceði açýkça görülmektedir. Geçmiþ devirlerdeki kýyametlerin zuhur etmesi nasýl insandaki bozulmanýn bir neticesi olarak tahakkuk ediyorsa, Ýnkýlâb-ý Kebîr tatbikatýnýn ortaya çýkmasý da Allah'ýmýzýn arzuyu ilâhîsi ile yine insanýn bozulmasý sebebiyle olacaktýr. Ýnkýlâb-ý Kebir beyaný velâyetten, yani Zamanýn Ýnsaný ndan zuhur edecek ve esfele safilin tatbikatýnýn nihayetini bildirecektir. Dinî araþtýrmalarda kýyametin ne zaman kopacaðý ile ilgili çalýþmalar vardýr, ancak; neden kýyamet ko- 9

16 pacak tarzýnda bir araþtýrma yoktur. Daha çok, kýyameti herhangi bir olaya baðlama gayreti vardýr. Kýyamet hakkýnda yazýlan senaryolara inanmak pek geçerli deðildir. Nitekim bazý insanlar kýyameti Hz. Ýsa'nýn gelmesine baðlamýþken, bazý insanlar da baþka baþka olaylar beklemektedirler. Peki, bütün bunlar olmazsa kýyamet kopmayacak mýdýr? Hâlbuki kýyamet Allah'ýn programýnýn bir neticesidir. Ýnsanlarýn kýyamet tasavvuru kendi makamlarý ölçüsünde olmaktadýr. Ancak manevî noktadan bakýldýðýnda bu tatbikatýn nasýl zuhur edeceðinden ziyade neden zuhur edeceði üzerinde durulmalýdýr. Geçmiþ devirlerdeki kýyamet tasvirleri o zamanki kudret anlayýþýna göre yapýlmýþtýr. Kudret anlayýþýndaki deðiþmeler ile birlikte kýyamet tasvirleri de deðiþmiþtir. Bugüne kadar beklenen elinde kýlýç, beyaz ata binmiþ ve tüm dünyayý Müslüman etmeye memur olduðu vehmedilen 'Mehdi" ve "Ýsa" anlayýþý bugün için ne kadar geçerlidir? Geçmiþ peygamberlerde zuhur eden kýyamet tatbikatlarý, o peygamberlerin getirmiþ olduðu ilâhî ilme itiraz vaki olunca vücûd bulmuþtur. O zamanlarda tabiatta ve diðer varlýklarda herhangi bir bozulma olduðu için deðil, muhtelif insan topluluklarýnda meydana gelen bozulmalarýn neticeleri olarak kýyametler zuhur etmiþtir. 10

17 Nitekim Hûd sûresi 57. âyetinde, "Fein tevellev fekad eblaðtüküm ma ürsiltü bihi ileyküm ve yestahlifü rabbiy kavmen ðayreküm ve la tedurrunehu þey'a inne rabbiy ala külli þey''in hafiyzun" "Artýk eðer yüz çevirirseniz, andolsun ki ben sizlere irsal olunduðumu teblið ederim ve Rabbim sizlerin gayri bir kavmi halife eylemek ister. Ve siz 'Hû' ya hiçbir þey ile zarar veremezsiniz. Muhakkak ki Rabbim her þeyi muhafaza edicidir" buyrulmaktadýr. Hz. Muhammed (s.a.v) deki hususiyetleri (âlemlerin peygamberi) ihtiva eden bir peygamber irsal olunmadýðý için Ýnkýlâb-ý Kebir tatbikatý söz konusu olmamýþtýr. Son peygamber Hz. Muhammed (s.a.v) "Benden sonra fitneler zuhur eder," (Ramuz) buyurarak kendisinden sonra her an kýyameti bekleyenlere, gelecek olanýn kýyamet deðil, Ýnkýlâb-ý Kebir olacaðýný iþaret etmiþtir. Hz. Muhammed (s.a.v) in son peygamber olmasý hasebiyle kýyamet olarak beklenenin Ýnkýlâb-ý Kebir olarak isimlendirilmesi daha doðru olacaktýr. Hz.Muhammed (s.a.v) bu programýn nihayet bulup rahmete erileceðini bildirmiþtir. Aksi halde bu tatbikat ilânihâye devam edebilirdi. 11

18 Esasýnda Peygamberimiz ile birlikte Ýnkýlâb-ý Kebir tatbikatý baþlamýþtýr. Ancak bu tatbikatýn dünyada zuhur etmesi belirli bir zaman almaktadýr. Peygamberimizin zuhurundan beri on beþ asýr geçmiþtir, ancak on beþ asýr esfele safilin âleminin milyonlarca seneyi aþan zamaný içerisinde çok kýsa bir süre olsa gerekir. Ýnsanlar günümüzde kýyamet hakkýndaki tahminlerini bilimsel temellere oturtmak amacýyla astroloji ve benzeri kelimeleri kullanmaktadýrlar. Ancak kýyamet ile ilgili olarak bugüne kadar yapýlan tahminlerin gerçekleþmediði de aþikârdýr. Geleceðe yönelik yapýlan kýyamet senaryolarý da gerçekleþmemiþtir. Çünkü yapýlan deðerlendirmeler dünya þartlarýna göre yapýlmýþtýr. Esfele safilin âleminin kýyameti olan Ýnkýlâb-ý Kebir, dünya þartlarýna göre deðerlendirilemez. Ýnkýlâb-ý Kebir, bütün âlemlerdeki þartlarýn deðiþmesini iþaret etmektedir. Geleceðe yönelik yapýlan kýyamet tasvirleri hayal gibi görünmektedir. Hatta bir kýsým din araþtýrmacýlarýnýn "kýyametin þartlarý" adý altýnda kýyamet tanýmlamalarýna varan deðerlendirmeleri de hayal olsa gerektir. Her þeyi akýl ve tabiat olaylarý ile açýklamak isteyen dünyevî görüþ sahipleri, Kur'an'daki kýyamet tasvirlerini kendilerine göre tefsir etmeye kalkýþmaktadýrlar ki, bunun gerçekle alâkasý olmasa gerektir. 12

19 Allah ýn tatbikatýný tam olarak bilmek mümkün deðildir. Ýnsanlar tahmin ve hayalleri býrakýp Allah ýn arzu ve þartlarýný yerine getirmelidir. Bugüne kadar kýyamet ile ilgili yazýlan kitaplarda pek çok tahmin ve tasvirler yapýlmýþtýr. Bu tasvir ve anlatýmlarda en ince teferruatlar da ifade edilmiþtir. Ýstikbalden bahsedilirken mutlaka ince detaylarýn bir araya getirilerek ifade edilmesi ne kadar doðrudur? Gaib meçhuldür; gelecek ve geleceðin detaylarý yalnýzca Allah ýmýzýn yedd-i kudretindedir. Kur'an âyetleri ve Peygamberimizin sözleri incelendiðinde ise her þeyin yerli yerine oturduðu görülmektedir. O halde insanlarýn kendi aralarýndaki münakaþalarý býrakýp Allah'ýn ve peygamberinin sözlerine daha dikkatli olmalarý icap etmektedir. Bugüne kadar gerek dünyamýzda gerek uzaydaki seyyarelerde mevziî ve lokal olarak kýyametler olmuþtur. Bunlar daha çok o yerde olanlarýn terakkisi içindir. Çünkü Allah'ýn bir programý vardýr. Bu programýn yerine gelebilmesi için insanlarýn belirli bir idrak ve anlayýþ içinde olmasý icap etmektedir. Ýnsanlar son zamanlarda, Dünyada birçok kýyametler oldu, bu sefer de kýyamet olur, ama insanlar ve dünya devam eder diye düþünmektedirler. Ancak bu sefer olacak olan kýyamet, Ýnkýlâb-ý Kebir dir. 13

20 Sevgili Efendimiz bir Cuma hutbelerinde; "Hiç þüphe yok ki, bu dünya hayatý sizler için yaratýlmýþtýr ve sizler de ahiret için yaratýlmýþsýnýzdýr. Varlýðým kudret elinde olan Allahû Teâla ya yemin ederek söylüyorum ki, ölümden sonra artýk bir zorluk yoktur. Dünya hayatýndan sonra da baþka bir dünya hayatý yoktur. Ölümden sonra sadece cennet ve cehennem hayatý vardýr. Ben bu sözleri söylüyor ve gerek kendim için, gerekse sizler için Allah tan maðfiret talep ediyorum" buyurmuþlardýr. Ta Ha sûresi 15. âyetinde, "Ýnne's sa'ate atiyetün ekadu uhfiyha litücza küllü nefsin bima tes'a" "Muhakkak 'saat' gelecektir. Neredeyse her nefis sa y ettiðinin karþýlýðýný bulsun diye onu gizlerim" buyrulmaktadýr. Hz. Fâtime Vâlidemiz, "Günün öyle bir saati vardýr ki, o saatte dua makbul olur" buyurarak güneþin batýþ saatini ifade ve iþaret etmiþ olabilir ki, o saat Hatmül Velâyet zamanýný iþaret etse gerekir. Maneviyat ve maddiyat dengeli bir þekilde gitmektedir. Ancak son zamanlarda maneviyatýn yaþama göre 14

21 çok ileri gittiði görülmektedir. Bu, yeni bir yaþamýn hazýrlýðý anlamýna da gelmektedir. Bugünkü maneviyattaki hususiyetlerden birisi de manevî hallerini belirleyememiþ zümrelerin durumunun Rabbimizin lütfettiði ilâhî beyanlar ile sarahat kazanmasýdýr. Yani belirli bir yaþa gelmiþ olan insanlar ikrar ýmý kabul edecekler, yoksa inkâr ýmý tercih edecekler, bu meydana çýkacaktýr. Hatmül Velâyet in zuhuru ile insan zümrelerinin mevkileri de belirgin hâle gelmektedir. Her þeyin zamaný gelince fâni olduðunun idrakine varabilmesi için bir deðiþiklik icap eder. Ýþte Rabbimizin kendi ilâhî programý icabý bu deðiþikliðin gerçekleþmesi gerekmektedir. Bunun için Rabbimiz, insanlarýn yaþam tatbikatýnýn olduðu bu âlemi, yani esfele sâfilin olarak ifade edilen âlemi kaldýrarak, insan için yepyeni bir yaþamý arzu buyurmaktadýr. Bununla beraber, bu varlýklarýn ilâhî âleme intikali ile ilâhî âlemde de yeni arzularýnýn, yeni bir düzenin olacaðý Kur'an-ý Kerîm de bildirilmektedir. Bu âlemde yaþayan inançlý insanlar ilâhî âlemde nasýl bir yaþamla karþýlaþacaklarýný bilmemektedirler. Ama ilâhî âlemdeki yaþama kesin inanmaktadýrlar. Gerçek iman da görmeden yapýlan ikrar ve tasdik olsa ge- 15

22 rektir. Bir de, "mûtu kable en temûtu / Ölmeden önce ölünüz" sýrrýna erip de, ilâhî hakikate varmýþ olanlar vardýr. Bu da Allah'ýmýzýn ilâhî tertibi içindedir. Bu kitapta Kýyamet ile Ýnkýlâb-ý Kebir'in çok farklý tatbikatlar olduðu açýklanmýþtýr. Kýyamet ile Ýnkýlâb-ý Kebir farklý anlamlar ihtiva etmektedir. Kur'an'da bahsedilen "Yevm-i Kebir / Büyük Gün" Ýnkýlâb-ý Kebir'i iþaret etmektedir. Kýyamet kelimesi ise birçok anlamda kullanýlmaktadýr. Ýnkýlâb-ý Kebir Allah ýn büyük bir tebeddülat arzusunu ve ilâhî âleme geçiþi de iþaret etmektedir. Kiþinin ölümü onun kýyametidir. Yine dünya üzerinde pek çok devirler geçmiþ, birçok kavimler helâk olmuþtur. Geçmiþ kavimlerin kýyametleri de o ilâhî günde Ýnkýlâb-ý Kebir ile birleþecektir. Yani kavimlerin kýyametlerinde helâk olanlar Ýnkýlâb-ý Kebir ile mahþer meydanýna haþrolunacaklardýr. Geçmiþ kavimlerin helâk olmalarý da kýyamet kelimesinin ifadeleridir. Ýnkýlâb-ý Kebir ise, tamamen ilâhî kudretin bir arzusudur. Ruhî bir tatbikattýr. Kýyamet dünyevî bir olaydýr, cismaniyete aittir. Ýnkýlâb-ý Kebir, Ruh-u Ýlâhî'nin bir tebeddülatýdýr. Madem ki Ruh-u Ýlâhî'nin bir tebeddülatýdýr, o takdirde zevkler ve neþeler de deðiþecektir. Âlem-i ilâhî'deki zevkler ve neþeler dünya ile mukayese edilemez bir güzellikte olacaktýr. 16

23 Rabbimizin, "büyük gün" olarak bahsettiði Ýnkýlâb-ý Kebir, Kur'an da pek çok isimlerle ifade edilmiþtir. Bugün için ileri teknoloji ile feza incelendiðinde peygamberimizin büyük gün için bildirdiði olaylarýn cereyan etmeye baþladýðý görülmektedir. 'Yevm' bir mânâda devir anlamýna da gelmektedir. Yani artýk esfele safilin tatbikatýnýn nihayete ereceðini ve yeni bir devrin baþlayacaðýný bildirmektedir. Bu bilgiyi ilk defa ifade eden Hz. Süreyya; "Ýnsanlarýn beklediði gibi bir kýyamet kopmaz. Kýyamet devirleri geçmiþtir. Bundan sonra zuhur edecek olan Ýnkýlâb-ý Kebir'dir" buyurmuþlardýr. "Ýnkýlâb-ý Kebir," sadece dünyanýn deðil, fezanýn ve hatta daha ileri olarak "esfele safilin" âleminin kýyametidir. Bugüne kadar dünyada yaþanan helâk olaylarýný kýyamet, bütün esfele safilin âleminin helâkýný ise Ýnkýlâb-ý Kebir olarak deðerlendirmek icap eder. Ýnkýlâb-ý Kebir bu hayatýn yeni bir hayata tebdil olunmasýdýr ki, bu tamamen Allah'ýn arzusudur ve onun programý içinde cereyan edecektir. Kur'an daki o büyük günde meydana gelecek olan yýldýzlarýn dökülmesi, güneþ ve ayýn bir araya getirilmesi, semanýn yarýlmasý, yýldýzlarýn ýþýðýnýn söndürülmesi ve güneþin dürülmesi tatbikatlarýnýn Ýnkýlâb-ý Kebir'e iþaret ettiði anlaþýlmaktadýr. 17

24 Ýnkýlâb-ý Kebir konusu asliyeti itibariyle tebeddülat, yani büyük bir deðiþmenin ifadesi olsa gerektir. Ýnsan bütün varlýklara nazire olarak yaratýldýðýna göre, insanýn bozulmasý ile birlikte bütün varlýklarýn bozulacaðý hakikattir. Bu bakýmdan, âlemlerde en büyük inkýlâp, insanýn yaratýlmasý olarak düþünüldüðü zaman, Allah'ýmýzýn insan varlýðýndaki yenilemeyi arzu buyurduðunda meydana gelecek tebeddülatýn ismi de, "Ýnkýlâb-ý Kebir" olsa gerektir. Bu tebeddülatta yalnýz dünyamýzý düþünerek karar vermek doðru olmaz. Çünkü vücutta birlik vardýr. Bu durumda sadece dünya ve güneþ sistemimizin tebdil olmasý deðil, bütün güneþ sistemlerinin, galaksilerin, kýsaca esfele sâfilin olarak deðerlendirdiðimiz bu varlýk âleminin yeni bir þekle tahvil olacaðý muhakkaktýr. Allah'ýmýz kullarýna birçok hasletler vermiþtir; ancak kul zannediyor ki, Allah'taki bütün hasletler kendisinde vardýr. Hâlbuki o büyük günde meydana gelecek tebeddülattan sonra Allah'ýn zuhur bulmamýþ namütenahi arzularýnýn ve isimlerinin tatbikatý da görülecektir. Bütün varlýklar Allah'tan hâsýl olmuþtur. Allah'ýmýz kendinden halkettiði ve varlýk neþesi tattýrdýðý bütün varlýklarý o büyük günde yine kendisinde cem eyleyecek ve yeni bir arzu ile yeni bir yaþam baþlayacaktýr. Kur'an'daki cennet tarifleri ile cennetlerdeki yaþamýn dünya yaþamýnýn çok fevkinde olduðu ve Allah'ýmýzýn yepyeni arzularýnýn cennetlerde tatbikata gireceðine iþaret edilmiþtir. 18

25 Bugün nâs, Ýnkýlâb-ý Kebir'i dünya yaþamýndaki anlayýþ ve idrak ile deðerlendirip bilmeye çalýþmaktadýr. Hatta bu büyük inkýlâbý insanlarýn eskiden beri olagelen nizam içinde âhirete intikali þeklinde, yani kiþilerin kýyameti olarak deðerlendirmektedirler. Bir baþka kýsým insanlar da, eski medeniyetlerin gelip geçtiðini ve bunun da ayný þekilde devam edeceðini, dünyanýn yerinde kalacaðýný ve yaþamýn devam edeceðinde birleþmektedirler. Kur an da dünya hayatýnýn geçici olduðu bildirilmektedir. Ýnkýlâb-ý Kebir'i kýyametten ayýrt etmek lâzýmdýr. Bugün insanlarda kýyamet arzusu vardýr. Son zamanlarda kýyametten sürekli bahsedilerek adeta çaðrýldýðý görülmektedir. Ýnkýlâb-ý Kebir'i yaratýlana göre deðil, yaratana göre deðerlendirmek icap eder. Madem ki dünyanýn ve esfele safilin âleminin son bulmasýndan bahsediliyor, o halde sonu baþa, yani nihayeti ilk yaratýlýþa göre deðerlendirmek icap eder. Yaratýlýþ da Allah'a ait olduðuna göre Ýnkýlâb-ý Kebir'in Allah'ýn bir arzuyu ilâhîsi olduðu aþikârdýr. Allah ýmýz namütenahidir; Ýnkýlâb-ý Kebir i bu idrak ile deðerlendirmek ve Allah ýmýzýn ilâhî nizamý içinde bu tatbikatý mütalaa etmek yerinde olur. Bu kitabýn amacý kýyamet günü hakkýnda tahminler yapmak deðil, 19

26 ilâhî yaratýcýnýn Kur'an'da ve Peygamberimizin hadislerde bildirmiþ olduðu hakikatleri açmaktýr. Ýlk yaratýlýþ, Allah'ýn velâyet arzusu ile meydana gelmiþtir. Bugün velâyet konusunda da hitam noktasýna varýldýðý görülmektedir. Ancak tatbikat arzusu Allah'a aittir. Bu kitapta iþte bu Ýnkýlâb-ý Kebir konusu anlatýlmaya çalýþýlmýþtýr. Kitabýn bazý bölümlerinde var olan tekrarlar ise konunun deðiþik açýlardan anlaþýlmasý için yazýlmýþtýr. Huve't-tevfiku'r Refîk ELL HACC HÜSEYÝN VEDAD 20

27 ANTÝK UYGARLIKLARDA KIYAMET ANLAM VE TASVÝRLERÝ Bismillahirrahmanirrahim Dünyanýn ve insanýn yaratýlýþý ve sonu ile ilgili kültür ve anlayýþlarýn bir neticesi olarak çok deðiþik anlatýmlar ve ifadeler bulunmaktadýr. Dünyada birçok kýyametler olup bitmiþtir. Yeraltýndaki fosillerde yeryüzünün pek çok defa alt üst olduðunun iþaretleri vardýr. Yine Kur'an'da anlatýlan Nuh Tufaný, Ad, Semûd ve diðer pek çok kavimlerin helâk edilmesi de birer kýyamettir; artýk beklenen Ýnkýlâb-ý Kebir'dir. Dünya tarihine baktýðýmýz zaman eski dönemlerdeki medeniyetler ile Atlantis, Mu gibi medeniyetler dikkat çekmektedir. Bu medeniyetlerin kaybolduðu bellidir. Bu medeniyetlerin dünya yaþamý itibariyle binlerce sene öncesinde var olduklarý söylenmektedir. Yunus sûresi 13. âyetinde, "Ve lekad ehlekne'l kurune min kabliküm lemma zalemu ve caethüm rüsülühüm bi'l beyyinati ve ma kânu liyü'minu kezalike necziy'l kavme'l mücrimiyn" 21

28 "Ve andolsun sizlerden önce zulmettikleri ve resûlleri kendilerine beyyineler ile geldiði ve iman etmemiþ olduklarý için, nesilleri helâk eyledik. Ýþte mücrimler kavmine böyle karþýlýk veririz" buyrulmaktadýr. Bugünkü medeniyetlerin kökeni hakkýnda yapýlan araþtýrmalar, bütün zorlamalara raðmen beþ-on bin seneyi geçmemektedir. Hâlbuki arkeolojik araþtýrmalarda çok daha eski devirlere ait insan izlerine rastlanýlmaktadýr. O halde dünyada nice kýyametlerin koptuðu anlaþýlmaktadýr. Bunlar dikkate alýnýrsa, kýyamet olayýnýn eskiden günümüze kadar tekerrür ettiði görülmektedir. Antik uygarlýklar zamanýmýza nispet edildiðinde, hangi teknolojik noktalarda olduklarýný bilemiyoruz. Ancak Maya medeniyeti ve eski Mýsýr medeniyeti araþtýrýldýðýnda ileri bir teknolojik seviyede olduklarý, bilhassa astronomi ve benzeri ilimlerde son derece ileri olduklarý müþahede edilmektedir. Buna raðmen manevî anlayýþta eksik olduklarý da görülmektedir. Bunlar dünya tatbikatýnda Allah'ýn nizamýna dikkatli olmadýklarýndan helâk edilmiþlerdir. Eski medeniyetlerin astronomi ile ilgili yapmýþ olduklarý hesaplamalarýn bugünkü teknik hesaplar ile uyuþtuðu görülmektedir. Bu durumda fezada bir kýyamet olayýnýn vuku bulmadýðý anlaþýlmaktadýr. 22

29 Manevî görüþlerin yaný sýra materyalistlerin ifade ettiði bazý görüþler de vardýr. Materyalistlerin üzerinde durduðu husus insanlarýn maymundan türediði ve tabiatýn evrim sonucunda insaný milyonlarca yýl içinde bugünkü noktaya getirdiðidir. Buna mukabil dünya üzerinde yaþayan bugünkü insanlarýn mazisinin o kadar eski olmadýðý görülmektedir. Hz. Âdem ile baþlayan insan macerasýný bin yýl gibi rakamlarla ifade edenler olmuþtur. Bu arada manevi olarak deðerlendirilmeye kalkýldýðýnda, kýyamet tarifinin de þöyle bir anlatýmý yapýlmaktadýr: Dünya üzerinde birçok medeniyetin zaman içerisinde gelip geçtiði, yok olduðu bilinmektedir. Kur'an-ý Kerim'de Tevbe sûresi 69. âyetinde, "Kelleziyne min kabliküm kanû eþedde minküm kuvveten ve eksere emvalen ve evlâden festemte'u bihalâkýhim festemta'tüm bihalâkýküm kemestemte'alleziyne min kabliküm bihalâkýhim ve hudtüm kelleziy hadu ülâike habitat a'malühüm fiyddünya vel'ahýreti ve ülâike hümülhasirune" "Týpký sizden öncekiler gibi Kuvvet bakýmýndan sizden daha þiddetli, mal ve evlâd bakýmýndan da daha çoktular. Ama onlar 23

30 kendi nasipleri ile metalanmak istediler. Sizler de kendi nasiplerinizle metalanýyorsunuz. Sizden öncekilerin kendi nasipleri ile metalandýklarý gibi. Ve siz de onlarýn lâfa daldýklarý gibi lâfa daldýnýz. Böyleleri Onlarýn amelleri dünyada ve âhirette boþa çýkmýþtýr. Ve böyleleri Onlardýr hasrette kalanlar" buyrulmaktadýr. Kýyameti herhangi bir kiþiye veya dünyevî bir olaya baðlamak doðru olmaz. Çünkü kýyamet doðrudan doðruya âlemleri yaratan ilâhî kudrete sahib olan Rabbimize aittir. Hz. Muhyiddin-i Arabi eserlerinde yeryüzünden pek çok Âdem devrinin geçtiðini bildirmektedir. Fütûhat-ý Mekkiye kitabýnda þöyle bir tatbikat yaþadýðýný yazmýþtýr: "Bir kimsenin rüyasýnda gördüðü gibi, Allah bana yüzlerini tanýmadýðým bir gurup insanla birlikte kendimi Kâbe'yi tavaf ederken gösterdi. Ýlk mýsraýný hatýrlamadýðým bir þiiri ezberden okuyorlardý: "Yýllarca sen tavaf ettikçe biz tavaf ettik bu evin etrafýný hep birlikte her birimiz" Bu insanlardan birisi tanýmadýðým bir isimle kendini tanýtýp bana: "Ben senin soyundan atalarýndan biriyim" dedi. "Öleli kaç yýl oldu" diye 24

31 sordum. "40 bin yýldan çok daha uzun bir süre" dedi. "Ama" dedim, "Âdem (a.s) bu kadar yýl önce yaþamýyordu." Þöyle dedi: "Hangi Âdem'den bahsediyorsun? Sana yakýn olandan mý yoksa diðerlerinden mi" O zaman Peygamber(s.a.v.)' in þu hadisini hatýrladým: "Allah yüzbin Âdem yaratmýþtýr..." buyurmuþtur. Her peygamber dünya üzerinde bir devirdir. Hz. Âdem gelmiþ onun devri hüküm sürmeye baþlamýþ, Hz. Þit gelmiþ ve onun devri baþlamýþtýr. Bu devirlere bakýldýðýnda Hz. Âdem ile baþlayan bu tatbikatýn bugünkü zaman anlayýþý ile baðdaþmadýðý görülmektedir. Her peygamber için bir devir geçmiþtir. O peygamberin neþesinde ve zevkinde olan insanlar kendi devirlerinde kýyam olmuþtur. Dünyada peygamber anlayýþýnýn yerleþmesi kolay olmamýþtýr. Hz. Nuh zamanýnda, insanlarýn anlayýþýnda bir deðiþiklik olmasý icap ediyordu. Ýnsanlarýn peygamber ile yaþamasýný öðrenmesi gerekiyordu. Hz. Nuh ile yeni bir yaþam, peygamberin zuhurundan kaynaklanan yeni bir anlayýþ gelmiþtir. Onun için Hz. Nuh'a ikinci Âdem de denilmektedir. Nuh tufaný manevî olarak erbain dönemini de ifade etmektedir. Kýrk gün sonra, "Ey Arz! suyunu em ve ey Semâ! yaðmuru kes emr-i ilâhîsi geldi. Ve su çekildi ve emir kaza olundu ve (gemi) Cûdi üzerine yerleþti.(hud 44) 25

32 Bugünkü tarih bilimi birçok hususu tam mânâsý ile açýklayamamaktadýr. Bulunan kalýntýlarýn bir kýsmý eskiden doðru kabul edilen bilgileri tamamen veya kýsmen deðiþtirmektedir. Bu da gösteriyor ki, tarih biliminde kesinlik hiçbir zaman mümkün olmamaktadýr. Onun için tarih anlayýþýnýn da temelden deðiþmesi icap etmektedir. Arkeolojik buluntular her geçen zaman içinde, o zamanýn anlayýþýna göre deðiþik bir þekilde yorumlanmaktadýr. Dünya ve içindeki varlýklar canlýdýr ve her þey zamaný gelince canlýlýðýný yitirir. Yaþama ait teferruatlarýn sanki büyük bir olaymýþ gibi tetkiki biraz fantastik olmaktadýr. Tarihi olaylar deðerlendirilirken aslýnda tahminlere ve yorumlara dayalý bir anlayýþ olduðu görülmektedir. Rahman sûresi 29. âyetinde, "Külle yevmin hüve fiy þe'n" "Hüve her gün bir þendedir" buyrulmaktadýr. Bu hâl sadece dünya yaþamý için deðil, bütün âlemler için de böyledir. Beþeriyetin dünya yaþamýndaki terakkisi anlatýlýrken, Taþ, Bakýr, Tunç ve Demir devri yaþanmýþtýr ve insanlar bu aþamalardan geçerek bugünkü teknolojik seviyeye ulaþmýþtýr, denilmektedir. Halbuki ilk insan olan Hz. Âdem yeryüzüne cennetten gelmiþ- 26

33 tir. Yani tekâmülün en yükseðinden yeryüzüne gelmiþtir. Ve cennet yeryüzünde terakki eden insanýn ahirette ulaþabileceði yüksek bir makamdýr. Hz. Âdem cennetten geldiðine göre zaten müterakki bir noktadaydý. Hz. Âdem cennetten geldiðinde maðarada mý yaþadý? Tabîi ki hayýr. Allah, Âdem'i maddi-manevi en güzel rýzýklarla dünyaya göndermiþtir. Kâbe'yi ilk defa inþâ eden Hz. Âdem olduðuna göre, Hz. Âdem'de bir çok bilgilerin var olduðu aþikârdýr. Kâbe'yi inþa eden için maðarada yaþamýþtýr demek biraz tuhaf olmaktadýr. Bugün dünyada maðarada yaþayan insanlar yok mudur? Elbette vardýr. Taþ devirlerinden önce de yeryüzünde yaþam olduðu âþikârdýr. Bugün tarih bilimi medeniyeti bin yýla sýðdýrmaya çalýþmaktadýr. Ancak bu tarih anlayýþýnýn gerçeði yansýtmadýðý yavaþ yavaþ gün yüzüne çýkmaya baþlamýþtýr. Allah insaný ahsen-i takvim üzere halkeylemiþ ve bir nebzecik rýzýklanmak için esfele sâfiline göndermiþtir. Bu da gösteriyor ki, Hz. Âdem maðarada yaþamamýþ, tam tersine medeni bir hayat sürmüþtür. Hz. Âdem cennette en yüksek þekilde yaþam sürdürmüþtür. bu husus düþündürücüdür. Ondan gelen nesiller de bu terakkiyi sürdürmüþtür. Zaten ilk medeniyetler peygamberlerin zuhur ettiði topraklarda neþ et etmiþtir. Aslolan Allah'ýmýzýn nizamýna uygun olarak hareket etmektir. 27

34 Maide sûresi 87. âyetinde, "Ya eyyühelleziyne amenu lâ tüharrimu tayyibati ma ehalallahü leküm ve lâ ta'tedû innallahe lâ yuhýbbülmu'tediyne." "Ey iman edenler Allah'ýn sizlere helâl eylemiþ olduðu tayyibatý (temiz þeyleri) kendinize haram kýlmayýn ve haddi aþmayýn. Muhakkak ki Allah haddi aþanlarý sevmez" buyrulmaktadýr. Ancak nâs yeryüzünü ifsad edecek derecede kirletmiþtir. Dünya her zaman için kendisini yenileyip temizlemektedir, fakat bugünkü bozulma ve kirlenme dünyanýn altýndan kalkabileceðinin çok üzerindedir. Yapýlan arkeolojik araþtýrmalarda buluntularýn yaþýný ortaya çýkarmak amacýyla tatbik edilen Karbon 14 (C 14) yöntemi neticesinde insana ait eþyalarýn çok eski devirlerde kullanýldýðý ortaya çýkmýþtýr. Bu durum dünyanýn tufandan çok önce de birçok devirler geçirdiðini göstermektedir. Yani deðiþik Âdemler ve onlarýn çocuklarý olan nesiller. Kur'an eski devirlerde yaþamýþ olan medeniyetler için tarih vermez, onlar için "sizden öncekiler" tabirini kullanýr. Ancak Kur'an, eski medeniyetlerin iman ve 28

35 inanç bakýmýndan evveli ve âkibetleri ile ilgili bilgiler vermektedir. Taha sûresi 128. âyetinde, "Efelem yehdi lehüm kem ehlekna kablehüm mine'l kuruni yemþune fiy mesakinihim inne fiy zalike leayatun liüliy'n nüha" "Ýskân olduklarý yerlerde yürürlerken kendilerinden önce nice nesil tabakalarýný helâk etmemiz onlara hidayet vermez mi? Muhakkak ki bunda (emir ve nehiy) sahipleri için âyetler vardýr" buyrulmaktadýr. Geçmiþini bilmek bir toplum için ne kadar yararlýdýr? Bugün var olan ileri teknoloji kiþilere gurur vermekte ve yaþamý Allah'ýn nizam-ý ilâhîyesine göre tanzim etmek yerine, aklî yoldan Allah'ý nasýl inkâr edebiliriz mekrî düþüncesine ve arayýþýna sürüklemektedir. Dünya yaþamýný mutlaka maddi bir þeye baðlamak ve insanlardaki Allah inancýný ortadan kaldýrmak amacýný taþýyan birtakým kimseler de, "Dünya yaþamýndaki teknoloji bize uzaydan gelmiþtir" demektedirler. Peki, "Allah dünya dýþýndaki varlýklara teknoloji ilhamý veriyor da dünya insanlarýna neden vermesin?" 29

36 Arkeolojik kazýlarda ortaya çýkarýlan bazý buluntulara bakýlarak bunlarýn ait olduðu zaman diliminde yapýlmasýnýn mümkün olmadýðý iddia edilmekte ve "Olsa olsa bunlar uzaydan gelen varlýklar tarafýndan yapýlmýþtýr" denilmekte ve insanlar kandýrýlmaktadýr. Neden dünyadaki insanlarda, "Biz ileri teknolojik ürünler yapmaktan uzaðýz, uzaylýlar bizlerden daha geliþmiþ teknolojiye sahiptir." anlayýþý vardýr? Bugün dünya çok ileri bir teknolojiye sahip deðil midir? Burada bir atlama vardýr. Bugün tarih bilimi insanlýk tarihi için belirli bir zamaný iþaret etmekte ve bir zaman aralýðý ortaya koymaktadýr. Ancak araþtýrmalar göstermektedir ki, düþünülen bu tarih aralýðýnýn çok öncesinde de insan vardýr. Bu durum karþýsýnda dünyamýzda Âdem'den evvel de baþka Âdemlerin devri yaþanmýþtýr. Bu Âdemlerin devirleri içerisinde de insanlarýn teknolojik olarak çok ileri gitmiþ olduðunu düþünmek icap eder. Nitekim eski Mýsýr uygarlýðý ile ilgili olarak bulunan çeþitli arkeolojik buluntularda günümüzde kullanýlan çeþitli hava ulaþým araçlarýnýn resmedildiði görülmüþtür. Araþtýrmalar dünyada birçok Âdem devrinin geçtiði ve bu devirlerin kýyamet olarak neticelendiði hakikatini ortaya çýkarmaktadýr. Tahmin edilen dünya yaþamýnýn çok daha öncesinde dünyada yaþam ve insanlar vardý. Bu devirler kendi kýyametlerini yaþamýþlardýr. Ancak bu devirler ara devirlerdir. Hatemen Nebiyyin olan Sevgi- 30

37 li Efendimizin zuhuru ile artýk Âdem devirleri nihayete ermiþtir. Artýk bir kýyamet tatbikatý deðil, Ýnkýlâb-ý Kebir tatbikatý olacaktýr. Ve bu tatbikat sadece dünyada deðil, bütün esfele sâfilinde olacaktýr. Rabbimiz o gün için Yevm-i Kebir buyurmaktadýr. Âdem'den önce bir þey var mýydý? Sorusuna cevaben þöyle söylenir: Âdem'den önce dünyada 'Can Kavmi' vardý. Antropologlarýn yaptýklarý araþtýrmalar gösteriyor ki, bizim iskelet sistemimize sahip olan varlýklarýn kökeni yüzbinlerce yýl önceye gitmektedir. Sureta insan olarak görünen bu varlýklar esas itibariyle insan olmayýp "Beþer-Can Kavmi" denilen ve kendilerine "ilâhî ruh" üflenmemiþ varlýklar olsa gerektir. Hz. Âdem ise ilk defa olarak Kur'an da; "Ve nefahtu fiyhi min ruhî - O'na ruhumdan nefhettim (üfledim)" buyrulan hakikat ile Allah'ýn ruhundan halkolunmuþ ekmel mükemmel bir varlýk olarak yaratýlmýþtýr. Varlýklar Allah ýn arzusu paralelinde varlýk kazanýrlar. Yani bir ismi nerede ve ne zaman arzu buyuruyorsa o isim orada ve o zamanda varlýk olarak zuhur eder. Allah ýn arzusu varlýklara baðlý deðildir; varlýklar Allah ýn arzusuna baðlýdýr. Yeryüzünde hayatýn oluþmasý ile birlikte insan varlýðý ortaya çýkmýþtýr. Allah'ýn yaratýlan bütün varlýklar içerisinde en mütekâmil varlýk olarak insan varlýðýný tes- 31

38 pit ettiði âþikârdýr. Ýnsan'a "Eþref-i Mahlukat" denilmesindeki hususiyetlerden birisi de budur. Bakara sûresi 30. âyetinde, "Ve iz kale rabbüke lilmelâiketi inniy ca'ýlün fiyl'ardý halifeh kalu etec'alü fiyha men yüfsidü fihya ve yesfiküddima'e ve nahnü nüsebbihu bihamdike ve nükaddisü lek kale inniy a'lemü ma lâ ta'lemun" "Ve hani Rabbin meleklere 'Muhakkak ki ben Arz'da (yeryüzünde) bir halife kýlacaðým,' demiþti de 'Biz seni hamd ile tespih ettiðimiz ve seni takdis ettiðimiz halde sen orada fesat çýkaracak ve kan dökecek bir kimseyi mi orada kýlacaksýn?' demiþlerdi. 'Ben sizlerin bilmediklerinizi bilirim" buyrulmaktadýr. Melekler, meleklik vicdaný ile kendilerine ilham olunan bu sözleri söylediklerinde Allah'ýn kendisine halife kýlacaðýný bildirdiði halde yaratýlacak varlýðýn, týpký "Can Kavmi" gibi yeryüzünde fesat çýkaran ve kan döken bir nesil olacaðýný zannetmiþlerdi. Meleklerin bilmediði hakikat ise baþkaydý... Meleklerin itiraz gibi deðerlendirilen bu suali esas 32

39 itibari ile bu ilâhî hikmeti öðrenmek istemelerinden kaynaklanmaktaydý. Onlarýn bu suallerine karþýlýk olarak Allah'ýn, "Ben sizlerin bilmediklerinizi bilirim" buyurmasý, bu yaratýþta Allah'ýn ilâhî bir programýnýn tatbikata gireceðini ve Allah'ýn açýlmamýþ birçok isim tatbikatýnýn meriyete gireceðini iþaret etmektedir. Âdem'in yaratýlýþýnda baþlangýçta zýtlýk tatbikatý yoktu. Allah'ýn meleklere hitabýndan sonra sýfat olan varlýklar zât olan Âdem'e secde etmiþlerdir. Böylelikle sýfat olan varlýklar Âdem'e secde ile ondan nasiplendiler. Allah'ýn vahdaniyet-i ilâhîyesi idrak olununca zýtlýk ortadan kalkar. Batý dünyasýnýn bilim anlayýþý insanýn maymundan türediðini iddia eden Darwin'i büyük bir deha ve bilim insaný kabul etmiþtir. Ancak Darwin'in söylediði mesnetsiz sözlerin boþ birer hayal olduðu bugün bütün açýklýðý ile anlaþýlmýþtýr. Bütün âlemler Âdem e nazire olarak yaratýlmýþtýr. Hiçbir insan bir diðerine benzemediðine göre âlemler de birbirlerine benzemez. Teoloji ile ilgili yapýlan araþtýrmalarda hep maddi yönden bir ispat arayýþýnýn hâkim olduðu görülmektedir. Bu araþtýrmalarda dini mabetler ve semboller ön planda tutulmaktadýr. Bu durum dini inanýþý maddiyata baðla- 33

40 mak gibi makbul olmayan bir anlayýþý doðurmaktadýr. Bu maddi delilleri kendilerine ölçü alan kimseler peygamberlerin gerçekten yaþayýp yaþamadýðý hakkýnda maddi delil bulamayýnca þüphe ve tereddüt içerisinde kalmakta ve bu da imanlarýný þiddetle sarsmaktadýr. Allah'ýmýz yakýnlýk verdiði ilâhî gönülleri bu dünyada býrakmaz. Hz. Musa'nýn Ýsrailoðullarý ile Mýsýr'dan çýkýþýnýn manevî hususiyetlerini bir kenara býrakýp onlarýn Sîna Çölü'nde býraktýklarý varsayýlan maddi eserlerin peþine düþen kimseler ile, Hz. Ýsa'nýn kefenini, kupasýný arayan kimseler aradýklarý kanýtlarý bulamayýnca þüpheye düþmektedirler. Bunlar, dini maddiyata baðlý telakki etmelerinden dolayý nefislerini ziyana uðratanlardýr. Allah'ýmýz geçmiþ þeriatýný va'z eden peygamberlerin emanet ve eserlerini dünyada býrakmamaktadýr. Çünkü yeni ve daha ileri nizamýný lütfedecektir. Allah ýmýz, zâtiyet noktasý olarak zuhur eden ve Allah'ýn kýyamete kadar baki kalacak son þeriatýný va'z eden Hz. Muhammed (s.a.v) in hâþâ yaþayýp yaþamadýðý mülâhazalarýna bile müsaade etmemekte ve O'ndan bizlere birçok emanet-i mukaddese intikal ettirmektedir. Buradaki ince nokta, nâsýn bundan sonra Hz. Muhammed (s.a.v)in getirdiði nizam ve þeriata göre yürümeleri gerektiði ve bundan sonra Ýslâm'dan baþka bir inancýn Allah indinde asla kabul edilmeyeceðidir. 34

41 Âl-i Ýmran sûresi 85. âyetinde, "Vemen yebteðý ðayrel'islâmi diynen felen yukbele minhü ve hüve fiyl'ahýreti minelhasiriyne" "Ve kim din olarak Ýslâm'ýn gayrini gaye edinirse artýk ondan asla kabul edilmez ve o ahirette hüsrana uðrayanlardandýr" buyrulmaktadýr. Bugünün tarihçilerinin de tarihe bakýþ açýsý deðiþmektedir. Yeni araþtýrmalarda eski medeniyetlerin sanýlandan çok daha ileri bir teknolojiye sahip olduklarýna dair deliller ve izler bulunmaktadýr. Batýk kýta Atlantis'ten dünyaya yayýlan ileri tekniðe sahip insanlar var mýdýr? Bugünkü araþtýrmalarda Mýsýr piramitlerinin sadece firavun mezarlarý olmadýðý, fezadan enerji çeken teknolojik yapýlar, yani bir nevi dinamo görevi gören yapýlar olduðu iddia edilmektedir. Mýsýr da 19. asýrda firavun mezarýnda "kalp odasý" denilen bir bölüm bulunmuþtur. Mýsýr'da insanlarýn kalp aklý olmazsa insan aklý faaliyet gösteremez inancýnýn olmasý enteresandýr. Bu odanýn kalp aklýný harekete geçirdiði söylenmektedir. Mýsýrlýlar mumya yaparken ilâhî âlemde hesap vereceklerine olan inançlarýndan dolayý bütün iç organlarý çýkardýklarý hâlde kalbi bedende býrakmýþlardýr. Bu, ilhamý iþaret etse gerekir. Madde ile ruhun birlikte mütalaa edilmesi söz konusudur. 35

42 Eski yazýtlar tetkik edildiðinde þöyle bir hususiyet göze çarpmaktadýr: Eski zamanlarda ileri teknolojiye sahip olan bazý medeniyetler kalbin beyinden daha ileri bir mazhariyet taþýdýðýný ifade etmiþlerdir. Bu da, insanlarýn Allah'tan aldýklarý ilhamlarý en ileri þekilde deðerlendirdiklerini göstermektedir. Kalbi ve aklý Allah'ýn yarattýðý þekilde yani onlara verdiði mazhariyet çerçevesinde deðerlendirmek makbul olur. Kalb ve akýl her varlýðýn hususiyetine göredir. Akýl, varlýklarýn dünyevî yaþamýný sürdürmesi içindir. Kalb, Allah ýn bütün varlýklardaki arzusunu iþaret eder. Bir haberde kýyamete yakýn bir zamanda piramitlerin (ehramlarýn) sýrrýnýn ortaya çýkacaðý söylenmiþtir. Piramitlerin binlerce yýl ayakta kalmasýndaki hususiyet nedir? Bilim, piramitlerin yaklaþýk olarak binlerce yýl durduðunu söylemekte ancak çok daha eski zamanlara ait olabileceði de ifade edilmektedir. Bu kadar bir zaman bunlarýn ayakta kalmasýnýn bir mânâsý olsa gerekir. Bunlar deðiþik seyyarelerden gelecek olan bazý varlýklara geçmiþten bir mesaj mýdýr? diye devamlý olarak sorulmakta ve araþtýrýlmaktadýr. Bütün gezegenlere bir ömür biçilmiþ midir? Çünkü her yaratýlmýþ fânidir; bâki olan Allah'týr. Helâk olan medeniyetler manevî olarak hangi anlayýþtaydýlar? Antik medeniyetlerde Hz. Muhammed (s.a.v) gibi çok ileri Allah idrakinde olan bir peygambe- 36

43 rin bulunmadýðý düþünülürse, Allah anlayýþýnýn ileri noktada olmadýðý bellidir. Bugüne kadar dünyada peygamberlerden hiçbiri Hz. Muhammed (s.a.v) gibi ileri ilim ve bilgi vermemiþtir. Bu, peygamberlerin kendi devirlerindeki kýyametlerin son peygamberin zamanýnýn nihayetinde Ýnkýlâb-ý Kebir olacaðýný göstermektedir. Çünkü Hz. Peygamber hatem noktasýndadýr. Velâyette de hatem zuhur ettiðine göre, Hatmül Velâyet zamanýnda Ýnkýlâb-ý Kebir tatbikatýna iþaret edilmiþtir. Muhtelif Ýnançlara Göre Kýyamet Tasvirleri Mayalarda Kýyamet Amerika'nýn en ileri uygarlýðý olan ve hiçbir iz býrakmadan tarih sahnesinden silinen Maya uygarlýðýnýn 2500 yýl önce oluþturduðu takvim, son yýllarda tüm dünyada büyük ilgi görmektedir. Bu artan ilginin nedeni, Maya takviminin 2012'de sona erecek olmasý denilmektedir. Mayalar, yaklaþýk her 26 bin yýlda bir kutuplarýn yer deðiþtirdiðini iddia etmektedirler. Maya verilerine göre, 2012'de Güneþ Sistemi'nin yörüngesi, Samanyolu'nun merkezine denk gelecek ve 26 bin yýlda yinelenen bu olayla, Samanyolu'ndan dünyaya gelen her türlü enerji azalacak. 37

44 Mayalar'ýn kriptoyu andýran tabletlerinde dünyanýn son çaðýna gireceði, ancak bunun büyük bir tufandan sonra olacaðý yazýlýdýr. Budizm de Kýyamet Budizm, kýyamet gününde ortaya çýkacak bir kurtarýcýdan bahsetmektedir. Maitreya'nýn (kurtarýcý) yirminci yüzyýlýn bitiminden sonra geleceðine inanýlmaktadýr. Budizm de önemli bir yeri olan bu inanýþ, ayný zamanda gelecek çaðýn ismini de oluþturmuþtur. "Maitreya Çaðý"nýn ne zaman baþlayacaðýna dair bir kehanetleri de vardýr: "Giza Sfenksi uyarýsýný duyurduðu zaman büyük þeyler için hazýrlanýn..." Budist rahipler, Dünya'nýn bir "devre sonu"na doðru yaklaþmakta olduðunu ve "Yýldýzlar yeni bir çað oluþturmaktadýr. Kozmik ateþ bir kez daha dünyaya yaklaþmaktadýr. Ýnsanlýk bir kez daha, ruhun yeterince geliþip geliþmediðini görmek üzere denenecektir " þeklinde bir bilgi vermektedirler. Hinduizm de Kýyamet Hindistan ve Tibet teki yazýtlar, Karanlýk Çað olan "Kali-Yuga"dan (maddi ve manevî yozlaþmanýn doruða çýktýðý dördüncü zaman devresi) sonra "Satya Yuga"nýn 38

45 (Iþýk Çaðý) baþlayacaðýna iþaret etmektedirler. Viþnu, yeryüzünde beyaz bir ata binmiþ bulunan Kalki olarak þahsen ortaya çýkacaktýr. Kalki, kolunu yukarýya kaldýrmýþ bir halde ve bir kuyruklu yýldýz gibi alev alev yanan, kýnýndan çekilmiþ bir kýlýç taþýyarak dünyayý bir baþtan bir baþa geçecektir. Kötülükleri yok edecek, bir sonraki çaðda yeryüzünün yeniden düzenleniþi ve erdemin yeniden kurulmasý için yolu açacaktýr. Þamanizm de Kýyamet Altaylý Þamanistler Kýyamet'e, "Kalgancý Çak" adýný vermiþlerdir. "Kalacak olan çað" manasýna gelmektedir. "Kalgancý çak geldiði zaman gök demir, yer sarý bakýr olur. Hanlar hanlara saldýrýr, uluslar birbirine kötülük düþünür. Katý taþlar ufalanýr, sert aðaçlar kýrýlýr. Kiþi, bir dirsek kadar küçük olur. Baþparmak kadar erkek olur. Erlerin dizgini kýsa olur. Ayak takýmý bey olur. Baba çocuðunu çocuk babasýný tanýmaz. Yaban soðaný pahalý olur. At baþý kadar altýna bir kap yemek verilmez. Ayak altýnda altýn bulunur, onu alacak kimse bulunmaz." 39

46 Sâbiîler de Kýyamet Araplar tarafýndan Sâbiî (Subbi ya da Subbâ) biçiminde adlandýrýlan bu topluluk, kendilerine Mandenler (bilgili olanlar, ârifler) adýný verirler. Sabiîler her peygambere, zamanýnda iman eden kimselerdir. Sabiîlerin Hz. Âdem den bu güne gelmiþ olmalarýndan murat, Hz. Âdem den bugüne kadar gelmiþ peygamberlerin yolundan yürüyenler olmalarýndandýr. Sâbiîleri Allah dinine inanmýþ olarak kabul etmek lâzýmdýr. Hz. Âdem inancýný kabul eden toplum olarak kabul edilmesi lâzým gelir, Allah'a inançlarý var olan bir toplum olmasý gerekir. Allah, doðru inançta olan insanlardaki imaný tasdik eder. Sâbiîler den bazý kimseler, Âdem'in yaratýlýþýndan kýyamete kadar dünyanýn yýl süreceðini öne sürmüþ ve bu süreyi dörde ayýrmýþlardýr. Âdem ile baþlayan ilk dönem yýl sürmüþ ve sonunda insanlýk kýlýç ve hastalýk tarafýndan yok edilmiþtir. Yalnýzca bir çift insan hayatta kalmýþtýr. Ýkinci dönem yýl sürmüþ ve insanlýk bu kez ateþ ile yok olmuþ; yine bir çift insan kalmýþtýr. Bin yýl süren üçüncü dönem sonunda insanlýk su ile yok edilmiþ; sadece Nuh ve ailesi yaþamayý sürdürmüþtür. Ýçinde bulunulan son dönem Nuh ile baþlamýþ olup, kýyamete kadar yýl sürecektir. 40

47 Dördüncü dönemin son 2000 yýlý, Kudüs'ün kurulmasý ile baþlayan, kötülük ve savaþlarýn giderek arttýðý "Âhir Zaman"dýr. Bu dönemde Sâbiîler'e yönelik þiddet ve baskýlar yoðunlaþýr; kýtlýk, kuraklýk, salgýnlar ve doðal âfetler artar. Kýyamete dair çeþitli iþaretler görülür. Bu iþaretlerin baþlýcalarý bir yýldýzýn okyanusa düþmesi, yedi denizin sularýnýn kýzarmasý; bu sulardan içenlerin kýsýr olmasý ve son olarak da büyük bir fýrtýnanýn çýkmasýdýr. Bu iþaretlerden sonra "Praþai Siva" (Son Savaþçý) çýkacaktýr. Bir anlamda "Mehdi" olan Praþai Siva döneminde tüm kötülükler son bulacak, savaþlar ve tüm doðal âfetler kaybolacaktýr. Bu dönem bir "Altýn Çað" olacaktýr. Mehdi'nin egemenliði kýyamete kadar sürecektir. Kýyamet günü, önce havanýn zehirlenmesi ile tüm canlýlar ölecek, sonra gezegenler ve burçlar yok olacaktýr. Kýyametten sonra tüm ruhlar için genel hesap yapýlacaktýr. Ölen insanlarýn ruhlarý yedi gezegenden geçerek Abatur'un terazisine ve oradan da Iþýk Evreni'ne yükselecektir. Ölen kiþi eðer iyi ve inançlý bir kiþiyse ruhu, gezegenleri hýzla geçerek Iþýk Evreni'ndeki "Mþunai Kuþta" adlý cennete ulaþacaktýr. Ölen kiþi günahkârsa, onun ruhu gezegenlerde kalacak ve iþkencelere uðrayacaktýr. Kýyamet günü, gezegenlerde tutulan ruhlar da Abatur'un terazisinden geçerek, günahlarýnýn son cezasýný çekmek üzere bir tür cehennem olan "Suf Denizi"ne atýlacaklardýr. Günahlarýnýn cezasýný tamamlayan ruhlar Iþýk Evreni'ne yükselecektir. Manden olmayanlar ise sonsuza kadar Suf Denizi nde kalacaklardýr. 41

48 Tevrat ta Kýyamet Tevrat, ölüm sonrasýndan pek bahsetmezken Tevrat'tan sonra Yahudiliðin en büyük kanun ve siyaset kitabý olan Talmud'da cennet ve cehennem üzerine birçok söz bulunmaktadýr. Buna göre, kötülerin pek azý ebedi olarak Ge-Hinom (cehennem)'da kalacak, ötekiler on iki ay azap çektikten sonra Aden'e gireceklerdir. Tevrat'ta kesin bir cennet-cehennem kavramýnýn olmayýþý, Musevilerde mükâfat ve ceza olarak her ne varsa hepsinin bu dünyaya ait olduðu, her þeyin hesabýnýn bu dünyada görüleceði, öbür dünyaya hiçbir þey býrakýlmayacaðý inancýný yaygýn kýlmýþtýr. Bununla beraber Talmud, bu dünyadaki ceza yanýnda, iyi kiþilerin öteki dünyada yaptýklarý iyiliklerin karþýlýðýný göreceklerini bildirmektedir. Bu iyi kiþilerin ahirette göreceði mükâfat ise genel olarak sonsuz hayattýr. Yine Musevî inancýnda, cennet, mahþerin sonunda azizlere açýlacaktýr ve Allah da orada bulunmaktadýr. Yahudilikte Yahve Bahçesi nden çok söz edilir. Bu sözcük, Allah'ýn yarattýðý cennetin kendine has yüksek aðaçlarý bulunan güzel bir bahçe olarak anlamlandýrýlýr. Yahudilikte, ölümden sonraki hayatla ilgili kapalý ifadeler olmakla beraber, Yahudiler ölümden sonraki hayata inanmaktadýrlar. Ancak bu inanç açýk ve berrak deðildir. Yahudiler, muhtelif Yahudi bilginlerinin ve Tal- 42

49 mud'un verdiði bilgiler doðrultusunda, "ruhun ölümsüzlüðü" ve "Allah'ýn dilediði zaman ölüleri hayata kavuþturmasý" gibi konulara inanmaktadýrlar. Öfkesinin araçlarýyla uzak bir ülkeden, dünyanýn öbür ucundan bütün ülkeyi yerle bir etmek üzere geliyor. Feryat edin! Çünkü RAB'bin günü yakýndýr. Her þeye gücü yetenin göndereceði yýkým gibi geliyor o gün. Bu yüzden ellerde derman kalmayacak, her yürek eriyecek. Herkesi dehþet saracak, hepsi acý ve ýstýrap içinde boðulacak, doðuran kadýn gibi kývranacak, þaþkýn þaþkýn birbirlerine bakacaklar; yüzleri kýzaracak. Ýþte RAB'bin günü geliyor. Ülkeyi viraneye çevirip içindeki günahkârlarý ortadan kaldýracaðý gazap ve kýzgýn öfke dolu gün geliyor. Gökteki yýldýzlarla takýmyýldýzlar ýþýmayacak, doðan güneþ kararacak, ay ýþýðýný vermez olacak. (Tevrat; Yeþaya: 13/5-10) "Ve o gün vaki olacak ki, büyük boru çalýnacak " (Yeþaya: 27/13) Hýristiyanlýkta Kýyamet Matta Ýncil'inde Hz. Ýsa'nýn kýyamet ile ilgili açýklamalarý þu þekilde ifade edilmiþtir: "Ýsa Zeytinlik Daðý'nda otururken, þakirtleri gelip, bir kenarda ona sordular: "Söyle bize, bu olaylar ne za- 43

50 man olacak ve senin geliþinin ve dünyanýn sonunun belirtisi ne olacak?" Ýsa onlara þu cevabý verdi: Sakýn, sizi kimse yanýltmasýn. Çünkü birçoklarý benim adýmla gelip: Mesih benim, diyeceklerdir ve birçok kimseleri yanýltacaklardýr. Savaþlardan ve savaþ gürültülerinden konuþulduðunu iþiteceksiniz. Sakýn telâþlanmayýn, çünkü bunlarýn olmasý gerekiyor. Ancak bu daha son deðildir. Çünkü millet millete karþý; ülke ülkeye karþý gelecektir. Yer yer kýtlýklar, depremler görülecektir. Bütün bunlar doðum sancýlarýnýn baþlangýcý olacaktýr Birçok yalancý peygamber ortaya çýkacak ve pek çoklarýný yanýltacaklardýr. Ve fesat çoðalacaðý için, çoklarýnda sevgi sönecektir. Fakat sonuna kadar dayanan kurtulacaktýr. Ve melekûtun müjdesi, bütün milletlerin yüzüne karþý tanýklýk etmek üzere, dünyanýn her tarafýna duyurulacaktýr. Ve son, o zaman gelecektir." (Ýncil; Matta, Bab: 24/3-14) Bu bahiste çeþitli inançta olanlarýn kýyamet inanýþlarý yazýlmýþtýr. Ancak dikkat edilirse bunlarýn geçmiþ kavimlerin inançlarýndan veya insan muhayyilesinden doðmuþ anlatýmlar olduðu görülmektedir. Tarih boyunca geleceðe ait tahminler tutmamýþtýr. Her gelen zaman yeni bir devirdir. Muhtelif inançlarýn kýyamet tasvirleri tasvir olarak kalmaya mahkûmdur. Çünkü Allah'ýn nasýl bir tatbikat yapacaðýný ancak kendisi bilir. Bugüne kadar insanlar dünyada doðum ve ölümü yaþadýklarý için dünyayý da baþlangýç ve sonuç olarak 44

51 düþünmüþler ve Allah'ýn irsal eylediði peygamberlerin dýþýnda birçok dinler icat etmiþlerdir. Ve bu dinlerde de, "kýyamet alâmetleri" olarak pek çok olaðanüstü þeyler ifade etmiþlerdir. Ama bu olaylarý tamamen dünya yaþamýnýn bir parçasý ve peygamberlerin getirdiklerinin karþýsýnda olan fikirler olarak görmek icap eder. Din Allah'a aittir. O halde bu fikirlere iltifat edilmemesi gerekir. Biz kullar yaratýcýnýn arzularýný bilemeyiz. Âlemlerin bu dünyayý ve fezayý yaratan Allah'ýn iþaret ettiði þekilde neticeleneceði ise bildirilen bir gerçektir. Ancak bunun þekli, tatbikatý ve zamaný Allah'ýn Musavvir indeki bir hususiyet olup bilinemez. Kur'an da, hadislerde ve önceki peygamberlerin sözlerindeki kýyamet sahneleri ancak Allah tarafýndan tatbik olunur. Ýnsanlarýn bugünden bilmesi mümkün deðildir. Kur'an daki tariflerden ve anlatýmlardan çýkardýðýmýz þekliyle Ýnkýlâb-ý Kebir tatbikatý esnasýnda insanlarýn yaþam olarak var olmasý da mümkün olabilir mi? Takdir Allah ýndýr. 45

52 46