T.C. MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI ÖZEL EGE İ.Ö.O YILLIK PROJE ÇALIŞMASI EROZYON VE EROZYONLA MÜCADELE

Transkript

1 T.C. MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI ÖZEL EGE İ.Ö.O YILLIK PROJE ÇALIŞMASI EROZYON VE EROZYONLA MÜCADELE Hazırlayanlar Cemre ÇOBANLI Çisem BİLSEV Engin YAZAR Melis İRGİ Rehber Öğretmen: Müjgan DEMİR MART, 2003/ İZMİR

2 TEŞEKKÜR Bu projeyi hazırlamamıza olanak sağlayan Özel Ege İlköğretim Okulu na,rehber öğretmenimiz Müjgan Demir e ve ailelerimize teşekkür ederiz. 1

3 ÖNSÖZ Orman Bakanlığı nın bir broşüründe Türkiye de erozyon problemi var olmak ya da yok davasıdır. deniyor ve şöyle devam ediyor: Eğer ormanları tahrip edilmiş,halen erozyonun devam ettiği dağlık bölgelerde yeniden orman yetiştiremezsek,eğer halen tarım yapılan mutlak mera sahasında tarıma son verip,buralarda yeniden mera tesisetmez ve otlamayı düzenlemezsek, eğer tarım arazilerinde toprağı koruyucu tedbirleri milletçe almazsak,gelecek nesillere barınılmaz bir yurt bırakacağız demektir.türkiye nin tabiatını koruyalım,en büyük tehlike olan erozyona karşı milletçe savaşalım. Bu cennet vatanın hayat fışkıran topraklarının sellerle aşınıp, taşınmasına, göllere, denizlere gitmesine seyirci kalmayalım. 2

4 EROZYON Toprağın rüzgar ve su etkisiyle aşınıp sürüklenmesine erozyon denir. Erozyon genellikle toprağın s tarafından aşındırılması,özellikle eğimli ve bitki örtüsünün olmadığı yamaçlarda kendini göst Rüzgar erozyonu,kurak bölgelerdeki düzlüklerde olur. Yine bitki örtüsünden yoksun olan ve topra kuru,taneli olduğu yerlerde görülür. Bitki örtüsü,yağışların doğrudan doğruya toprağa çarparak,toprağın parçacıklar halinde dağılmasın toprağı aşındırıp sürüklenmesini önler. Ayrıca,bitki örtüsünün olmadığı yerlerde yağmur suları top balçıklaştırır. Bu nedenle toprak suyu ememez ve akan sularla toprak da sürüklenir. Bitki örtüsü gür olduğu yerlerde;eğim fazla,rüzgar ve yağış etkisi kuvvetli de olsa erozyon oluşmaz. Çünkü örtüsü, toprağı erozyondan korur. Erozyon buzul aşındırması sonucunda da gerçekleşme.yüksek dağlarda ve yamaçlarda görülen toprak aşındırması buzulların etkisiyle olabilir. An ülkemizde erozyona neden olan etkenler su ve rüzgardır. Ülkemizin bütün bölgelerinde erozyon görülmektedir. Türkiye nin dörtte biri çok şiddetli erozyo etkisindedir.bu yerler daha çok dağlık engebeli alanlardır. Gerekli önlemler alınmazsa yurdumuz,yakın bir gelecekte çöl olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Erozyonun sonuçları gerçekten büyük. Erozyonla kaybedilen toprak örtüsünün yeniden oluşması binlerce yıl geçmesi gerekmektedir. Toprakla birlikte doğal besin maddeleri de sürüklenmekte,tarım verim düşmektedir. Erozyon doğal dengeyi de bozarak bitki ve hayvan türlerinin yok olmasına ne olmaktadır. Uzun süre erozyona uğrayan bölgelerde, kıtlık,açlık,işsizlik olabilmektedir. Ayrıca durum,kırsal kesimde kentlere olan göçü de hızlandırabilmektedir. EROZYONLA BİR YILDA NELER KAYBETTİK Bir yıl içinde 500 milyon ton bereketli toprağımız barajlara,göllere dolup,denizlere akıp gitti. Ülkemiz, cumhuriyetin ilanından bu yana Misak-i Milli hudutlarından bir şey kaybetmedi. Ama yetmiş yıl içinde uğruna kanımızı,canımızı verdiğimiz toplam otuz beş milyar ton bereketli vatan toprağımızı kaybettik. Yine bu yıl tarımda yanlış uygulamalar,kullanmalar devam etti. Yine anızlar yakıldı,yine eğrimlere dik sürümlerle erozyon pekişti,yine Ziraat Bankası bunu yapanlara kredi verdi. Bu yıl içinde meralarımız aşırı otlatma yüzünden fakirleşmeye devam etti. Ayrıca erozyonla mücadele ve ağaçlandırma için son derece yetersiz bir ödenek ayrıldı. Buna karşılık vergilerimizle devlet fidanlıklarında yetiştirilmiş ve ödenek verilmediği için dikim yaşı geçmiş yüz otuz milyon fidan imha edilmiştir. Barajlara bu yıl yine yüz milyon ton sediment çöktü. Ormanların özelleştirilmesi gündeme geldi. Bu tabi ki talihsiz bir olaydır. Çünkü ormanlar ülkelere,devletlere,insanlara ait değildir. Ormanlar tüm canlıların yaşamını sağlayan değerli 3

5 birer organizmalardır. Bunun yanı sıra ülkemizin hayati bir doğal değeri olan biyolojik çeşitlilik gündeme gelememiştir. Bugün başta İstanbul da yaşanan su sıkıntısı büyük felaketlerin habercisidir. Melen Irmağı nın suyu ile İstanbul un 2040 yılında susuz kalacağı meçhuldür. Bunun yanı sıra bugün tarihi bentleri örnek gösterecek olursak,istanbul un hemen kenarındaki su bentleri halen hizmete devam etmektedir. Bunun nedeni de çevresinin ormanlarla ve bitki örtüsüyle kaplı olmasıdır. EROZYONUN ZARARLARI DEHŞET VERİCİDİR. Erozyonun verdiği en büyük zarar yeniden oluşması için binlerce yıl geçen örtü toprağımızın elden çıkmasıdır. Her yıl 4-5 trilyon destek vererek toprağa attığımız suni gübreden daha fazla doğal besin maddesi erozyonla kaybolan topraklar içinde elimizden çıkmaktadır. Toprakları erozyonla verimsizleştiren,giderek yok olan tarım arazileri,hızla artan nüfusu besleyemez olmuş ve kırdan kente göç hızlanmıştır. Göçler şüphesiz ekonomide çok ağır yükler sıkıntılar yaratmıştır. Kaybettiğimiz toprakların barajları doldurması ve ömürlerini kısaltmasının milli ekonomimizde yarattığı zararlar çok büyüktür li yıllarda suyun petrol kadar,belki daha önemli bir meta olacağı kesinleşmiştir. Bitki örtüsü ve toprak olmadan kar ve yağmur sularının boşa gitmesi önlenerek rezervlere indirilmesi,depolanması ve su kaynaklarının düzenli ve sürekli beslenmesi mümkün değildir. Bitki örtüsünün kalkması erozyona başlıca sebep teşkil ederken toprak kaymaları,taşkınlar,sel ve çığ felaketlerine ve korkunç zararlara yol açmaktadır. Toprağın kaybı ile daha yerine koyamadığımız orman varlığımızın milli ekonomideki yerini değerlendirmek için bir ağacın ömrü boyunca ürettiği fonksiyonel değerlerin toplamının odun değerinin 2000 katı olduğunu dikkate almak yeter. DOĞU VE GÜNEYDOĞU ANADOLU DA EROZYON Fırat Nehri tek başına ;Gediz,Büyük Menderes, Küçük Menderes, Sakarya, Yeşil Irmak ve Seyhan nehirlerini taşıdığı ince materyali taşımaktadır. 4

6 Bir ülkeyi vatan yapan,ne o ülkenin coğrafi konumu ve genişliği,ne de denizleri,gölleri, akarsuları ve dağlarıdır. Onu yurt yapan doğal kaynakları ve bunun dışında da üretime elverişli topraklarıdır. Bitkisel ve hayvansal üretim ile su,enerji ve endüstri üretimi her şeyden önce toprak varlığına ve toprakların kültürüne bağlıdır.politik bağımsızlığın temelinde ekonomik bağımsızlık,ekonomik bağımsızlığın temelinde de yetiştirilen ürünler ve ülke halkının ulaştığı refah yatar. Savaşlar genelde toprak kazanma amacını taşır. Eğer bu topraklar nehir,ova,maden,petrol,orman gibi doğal kaynakları da içeriyorsa bir anlam savunulmuştur. Ülkeler başka ülkelere karşı her türlü özveriyi kullanarak topraklarını savunmaktadırlar. Oysa erozyon canavarı bu toprakları sessiz sedasız alıp götürebilmektedir. Erozyon doğanın yanlış kullanılması sonucu ortaya çıkan bir olgudur. Yanlış kullanım sonucu doğal denge bozulmakta,böyle olunca da doğal dengenin vazgeçilmez öğelerinden olan su ve rüzgar arazi eğimini ve dereleri kullanarak yıkıcı bir güç konumuna gelmektedir. Bu kez savaş varlığına her zaman gereksinme duyulan doğal olaylara karşı verilmektedir. Erozyonla karşılaşmayan,onu tanımayan ülke yoktur. Ancak erozyonla savaşarak sorunu çözmüş ülkelerin yanında,çözmeye çalışmış ülkeler de vardır. Bir de erozyon sorununu çözmeye çalıştığı halde sorunu giderek büyüyen ülkeler vardır ki yurdumuz bunlardan biridir. Doğu ve Güneydoğu ülkemizin en çok erozyona uğrayan bölgeleridir. Bu demektir ki,doğa en kötü biçimde bu bölgelerde kullanılmıştır. Gerçekten de sayılar bunu göstermektedir. Bölge su potansiyeli açısından yurdumuzun 1/3 ünü taşımaktadır. Yurdumuzun büyük nehirlerinden ikisi Dicle ve Fırat ve bunların kolları bölgeyi ağ gibi kaplamaktadır. Doğal bitki örtüsünden arındırılmış ormanlık yerlerde ise,yaprak ve dal faydalanması nedeniyle humus tabakası olmayan topraklar üzerinde erozyon son derece şiddetli seyretmektedir. Bölge alnının,birinci sınıf ile ikinci sınıf tarım alanlarının bir bölümünün dışında kalan tüm arazide çeşitli derecelerde erozyon sürmektedir. Örneğin işlemeli tarıma uygun olmadığı halde tarım yapılan 3,5 milyon ha alanda şiddetli, 3.1 milyon ha alanda ise çok şiddetli erozyon sürmektedir. Buna yaklaşık 1.5 milyon bozuk orman da eklendiğinde 8.1 milyon ha alanda şiddetli ve çok şiddetli erozyon olduğu görülür. 2 milyon ha alanda ise orta derecede erozyon vardır. Tüm alanı 12.2 milyon ha olan bu bölgenin toplam 10.1 milyon ha da erozyon vardır ki bu da genel toplamın %83 üdür lı yıllarda Tarman ın yaptığı araştırmaya göre Fırat, yılda m³ Dicle ise m³ ince toprak taşımaktadır. Fırat Nehri tek başına;gediz,büyük Menderes,Küçük Menderes,Sakarya,Yeşil Irmak ve Seyhan nehirlerinin taşıdığı ince materyali taşımaktadır. Bu rakamların 20 yıl öncesine ilişkin ve doğanın en çok son yılda yıkıma uğratıldığı düşünülürse, rakamın daha da ürpertici boyutlara ulaştığını söylemek yanıltıcı olmaz. Bir yandan toprak parçasının yok oluşu, diğer yandan da alanında kalitesinin düşmesi sonucunu doğuran erozyon,bölgenin en önemli sorununu oluşturmaktadır. Bölgede yapılması gereken tüm tarım,ormancılık ve meracılık çalışmaları birinci derecede bu olgunun yok edilmesi amacını taşımak zorundadır. Pek çok yerde ipin ucunun kaçırılmış olmasına karşın doğal dengenin yeniden oluşturabileceği geniş alanlarda bulunmaktadır. 5

7 Bu süreç böyle devam ederse geri dönülemeyecek noktalara gelmenin zamanı yaklaşmış gibi görünmektedir. Nitekim Bölgede ha çıplak kayalık bulunmaktadır. Bu rakamın da giderek büyüdüğü kesindir. Çünkü yağış sularının doğrudan yüzeysel akışa geçiren bu tip yerler en fazla tahribatı hemen bitişiğindeki sığ topraklı alanlarda yapmaktadır. Dağların yüksek noktaları,güneydoğu Toroslar ın en güneyinde uzanan dağ silsileleri ile yer yer çok tahrip gören yerlerde ortaya çıkan bu kayalıklarda,artık alınabilecek herhangi bir önlem kalmamıştır. Orman ve tarım alanlarımızı bir ölçüde yanlış kullanıp tahribine neden olabilirsiniz. Denizleri ve gölleri kirletebilirsiniz. Belki de buna zorunlu kalabilirsiniz. Yeri geldiğinde tahrip faktörlerini kaldırarak uzun zaman ve paralar harcayarak bu yerlerde doğal dengeyi yeniden yaratabilirsiniz. Ama ana yakasının ortaya çıkardığınız bu yerlerde para da harcasanız yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur. Hiçbir ekonomik etkinliğin yürütülebileceği bu yerlerin size verebileceği şeyler ise sel ve molozdur. DÜNYADA EROZYON Dünyamızın yüzeyine yerkabuğu denmesi bir rastlantı değildir. Gezegenin üzerindeki bütün hayat, kıtaları kaplayan incecik ve hassas toprak kabuğuna bağlıdır. Bu kabuk olmasa, yaşam okyanuslardan karalara atlayamazdı. Bitkiler,ekinler,ormanlar, hayvanlar ve tabii ki insanlar olmayacaktı. Gezegenimizin eti olan bu değerli kabuk son derece yavaş meydana gelmesine karşılık son derece süratle ortadan kalkabilir. Bir parmak derinliğinde bir toprak tabakasının oluşması için, asırlar geçmesi gerekmektedir. Olumsuz şartlar bir iki mevsimde bu tabakayı yok edip okyanuslara taşıyabilir. Topraktan oluşmuş yerkabuğu, kendisini oluşturan bu tabakayı süratle kaybetmektedir. Son yirmi sene içerisinde ABD'deki bütün ekili alanı kaplayacak kadar toprak kaybolup gitmiştir. Olay gittikçe vahimleşmektedir. Bu kriz, özellikle dünya üzerindeki kararların üçte birinden fazlasını kaplayan kurak alanlarda ortaya çıkmaktadır. Çölleşme, toprak tabakasının son derece hassas, bitki tabakasının son derece ince ve iklimin son derece sert olduğu bu bölgelerde kendini hissettirmektedir. Toprak her yerde bozulabilir ama kuru iklimdeki bozulmaya çölleşme adı verilmektedir. Dünya üzerindeki hektarlık tarımda kullanılan kurak alanların %70'i özelliklerini yitirmiştir. Dolayısıyla çölleşme, toplam kara alanının %30'una zarar vermektedir. Afrika'da kurak alanların %73'ünü kapsayan bir milyon hektarın üzerinde arazi, orta derecede veya ciddi bir çölleşme tehlikesi ile karşı karşıyadır. Asya'da 1.4 milyon hektar aynı şeklide etkilenmektedir. Fakat, bu problem sadece kalkınmakta olan ülkelere mahsus değildir. Ciddi bir şekilde veya orta derecede çölleşmiş kurak alanların en fazla bulunduğu kıta %74 ile Kuzey Amerika'dır. Avrupa Birliği'ndeki ülkelerin beş tanesinde çölleşme sorunları mevcuttur. Asya'da en fazla etkilenen bölgeler eski Sovyetler Birliği'nde yer almaktadır. 6

8 Genel olarak bakılırsa, çölleşme tehlikesi ile karşı karşıya olan kurak alana sahip 110 ülke olduğu görülür. Birleşmiş Milletler Çevre Programı çölleşmenin genel maliyetinin senede 42 milyar dolar olduğunu hesaplamıştır. Sadece Afrika'nın yıllık kaybı 9 milyar dolardır. Topraklarını yitirmiş olanlar, rüzgârın kendilerini götürdüğü yerlerde tekrar kök salmaya çalışmaktalarsa da uzaktaki ülkeler, bu göçten etkilenmektedir. Meksikalı göçmenleri, ABD'ne iten unsurlardan bir tanesi de çölleşmedir. Senegal Vadisi'nin yüksek ve orta bölgelerinde yaşayanların beşte ikisi şimdiden göç etmiştir. Fransa'daki Bakel bölgesindeki nüfusu, köylerini geride bırakıp buraya göç etmiş insanların çoğunluğu oluşturmaktadır. Ama bir imkan bulunabilseydi, bu insanlar kendi memleketlerinde kalmayı tercih ederdi. Kuraklık, genellikle çölleşmeyi başlatır veya daha kötüleşmesine sebep olur, Ancak, insanların dört faaliyeti genellikle çok daha etkili olmaktadır. Yanlış tarım uygulamaları toprağı tüketmektedir. Aşırı otlatma, toprağı erozyondan koruyan bitki tabakasını ortadan kaldırmaktadır. Ormanların tahrip edilmesi, araziyi toprak yapan ve bu ikisini birbirine bağlayan imkânı yok etmektedir. Yanlış sulama, tarım yapılan araziyi tuzlu bir halde bırakmakta ve her sene hektarı çölleştirmektedir. Bu miktar, her yeni sulamaya açılan alana eşittir. Eskiden kurak alanlarda yaşamakta olanlar, kendi topraklarını haddinden fazla işlemek ve mevcut ağaçları tahrip etmekle suçlanırlardı. Fakat anlaşmanın da kabul ettiği gibi, bu uygulamanın altında insanların başka türlü hareket etmelerine imkan bırakmayan sebepler yatmaktadır. Yoksulluk, bu sebeplerin başında gelmektedir. Son derece fakir olan bu insanlar, kendi geleceklerini ipotek altına almakta olduklarının farkında olmalarına rağmen ailelerini bugün besleyebilmek için ellerindeki topraktan mümkün olduğu kadar istifade etmek zorunda kalmaktadır. Nüfus ve tarımsal ürünlere olan talep arttıkça topraktan yararlanmanın klasik yöntemlerinin yetersiz kaldığı gözlenmektedir. Tek tip tarım gibi yeni uygulamalar bu durumu daha vahim bir hale getirmektedir. Koruma ilkelerine hiç önem vermeden gittikçe daha fazla toprağın devreye sokulması sonucunda yoksul çiftçilerle hayvan yetiştiricileri randıman alamayacakları arazilere doğru itilmektedir. Geçmişte kalkınmayı planlayanlar, kurak alanlarda yaşamakta olan insanları gözardı etmişlerdir. Ancak bu insanlar uzun bir süreden beri kendilerini besleme imkanlarını yarattıkları bu toprakları ve ekosistemi herkesten daha iyi tanımaktadır. Çölleşmeyi önlemede bu insanlardan yararlanmak gerekir TÜRKİYE'DE EROZYON Dünyada olduğu gibi Türkiye'de de toprak kaybı sürecinin en önemli etkeni erozyondur. Arazi eğimi, iklim, bitki örtüsü ve toprak özelliklerinin etkileşimi sonucu oluşan doğal erozyonun yanı sıra, insanın doğaya müdahalesi temeline dayanan bir dizi yapay etken, erozyonu bir afet niteliğine dönüştürmektedir. Türkiye kara yüzeyinin %90 ında çeşitli şiddetlerde erozyon cereyan etmektedir. Arazinin %63'ü çok şiddetli ve şiddetli, %20'si ise orta şiddetli erozyonla karşı karşıyadır. Ülke genelinde yaklaşık 67 milyon hektarlık bir arazide toprak giderek yok olmaktadır. Erozyon büyük ölçüde tarım alanlarında yaşanmaktadır. 7

9 TEMA VAKFI EROZYONU ÖNLEME ÇALIŞMALARI Tema Vakfı,erozyonla mücadelede başarılı olabilmek için, alternatif geçim kaynakları sunularak kırsal alanda yaşayan insanların sosyal ve ekonomik yönden kalkındırılmaları gerektiğine inanmaktadır. Bu nedenle örnek olarak kırsal kalkınma amaçlı erozyon önleme projeleri,mera ıslah projeleri ve ıslah projeleri geliştirerek uygulamaya geçmiştir. TEMA VAKFI Tema 12 Ekim 1992 tarihinde,karaca Arboretum un kurucusu,bm Çevre Ödülü sahibi Hayrettin Karaca ve Tekfen Holding kurucu ortaklarından,türk B.D.T. İş Konseyleri Başkanı Nihat Gökyiğit tarafından kurulmuştur yılında Hayrettin Karaca nın Türkiye nin ilk özel arboretumunu kurması aynı zamanda Tema düşüncesinin de başlangıcı olmuştur. Bitki toplamak amacıyla Türkiye yi karış karış dolaşan Hayrettin Karaca,erozyon sorunlarının boyutlarını görünce,sorunun önemini herkese anlatmak ve kavratmak gerektiğine karar verir.5 Ağustos 1992 tarihinde Cumhuriyet Gazetesi nde yayınlanan bir röportajında Hayrettin Karaca,şunları söylemiştir: Türkiye nin denizlere,derelere,barajlara akıttığı toprağın içindeki değerler,madensel değerler ve gübrenin değeri Türkiye nin bütçesine eşit belki de. Eğer denizlere akıttığımız bu toprağı hesap edecek olursak,türkiye yi yeniden ihya ederiz. Bu kadar büyük bir toprak kaybı vardır. Türkiye nin,fakat biz bunu kayıp olarak hesap etmeyiz. Toprak için ölürüz,bir karış toprağı kimseye vermeyiz deriz,karışla vermeyiz ama kepçeyle veririz. Bugün Yeşil ırmak,kızılırmak,doğu Karadeniz deki bütün dereler bulanık değil çamur olarak akıyor. Çoruh a dökülen bütün çaylar,çoruh kayalarının üzerinden toprağı sökerek akıyor. Bu toprak benim değil artık,rus toprağı. Batum bu giden topraklar yüzünden denizden 2.5 kilometre geride kalmış durumda. Kayalar bizim. toprak bizim değil. TEMA VAKFI NIN AMAÇLARI Ülkemizdeki doğal varlıkların ve çevre sağlığın korunması,erozyonla mücadele,toprak örtüsü ve toprağın korunması ve ağaçlandırmanın önemi hakkında kamuoyunu eğitmek ve biçimlendirmek. Erozyon felaketinin doğuracağı sonuçlar,alınacak önemler konusunda halkımızı bilgilendirmek,bilinçlendirmek ve böylece oluşturacak bilinçli ne kamu oyunu desteği ile 8

10 hükümetleri erozyonla mücadele,gerçekçi ve uygulanabilir politikalar üretme ve uygulamaya teşvik etmek. Biyo çeşitlilik toprak,su ve doğal çevrenin korunmasına ilişkin milli politikaların oluşturulmasına yardımcı olmak ve bu esaslardan ödün verilmemesi için mücadele etmek. Ağaç ve orman sevgisini topluma mal etmek. Hayvancılığın temeli olan çayır ve meraları,geliştirmek Doğal zenginlilerimizin bilinçsizce kullanıp,geri dönüşümsüz bir şekilde yok olmasına izin vermeyerek,korumak,geliştirmek ve Türkiye nin geleceğini güvenceye almak. Çölleşmeyle mücadelede dünyaya örnek bir hareketi Türkiye den başlatmak. Doğal varlıkların, insan sağlığının, yeşil alanların,toprak ve bitki örtüsünün,ormanların meraların korunması,geliştirmesi ve yenilerinin teşkil edilmesini sağlamak için gerekli teşkilatın oluşturulmasını yasanın çıkmasını sağlamak ve gönüllü kuruluşların öncülüğünde toplumun bütün kesimlerinin desteği ile erozyonla mücadelenin ikinci bir İstiklal Savaşı kabul edilerek erozyon tehlikesi ile mücadele edilmesi. TEMA VAKFININ EGE BÖLGESİNDEKİ FAALİYETLERİ Geçtiğimiz 1999 yılı boyunca İzmir Tema Gönüllü Temsilcileri eğitim çalışmalarına yoğun olarak devam etmişlerdir. Gülder Yaz Okulu ve English Academy Yaz Kampında yaşları 10 ile 16 arasında olan öğrencilere Tema konulu konferans verildi. Kanal 1.2 de yayınlanan Kadının Adı Var isimli programa konuk olarak katılım sağlanarak İzmir deki Tema çalışmaları ile ilgili sorular cevaplandırılmıştır. Ege Bölgesi 5.Koordinasyon Toplantısı Kütahya nın Simav İlçesinde Simav Tema Gönüllü Temsilciliğinin ev sahipliğini yapmıştır. Simav Belediye Başkanı ile Simav Kaymakamının da katıldığı toplantıda Meşe Projesi Koordinatörlüğü tanıtılmış ve Meşe Kampanyasında bu yıl yapılacak yeniliklerle ilgili bilgi verilmiştir. Kütahya Tema Gönüllü Temsilciliğine Çevre Haftası kapsamında şöleni düzenlenmiş Tema gönüllülerinin ve üyelerin katıldığı şenlikte doğa yürüyüşü ve çevre temizliği etkinlikleri yapılmıştır. Kütahyalı gönüllüler 55 kişilik bir grupla Karaca Arboretumuna bir doğa gezisi düzenleyerek incelemelerde bulunmuşlardır. Ödemiş Tema Gönüllü Temsilciliğine tamamı bölgesel organizasyonlar sayesinde 25 hektar alana fıstık çamı,akasya ve mavi selvi fidanları dikilmiştir. Yine geçtiğimiz yıl 6-9 Eylül tarihleri arasında Silahlı Kuvvetler-Tema işbirliği çerçevesinde planlanan Eğitim semineri Hava Kuvvetleri Komutanlığı koordinatörlüğünde İzmir-Hava Lisan Okulu nda gerçekleştirilmiştir. 9

11 ÇEKÜL Çekül, ülkemizin doğal ve kültürel mirasını korumak amacıyla 1990 yılında vakıf statüsünde kurulmuş, bir sivil toplum kuruluşudur. "Doğal kaynakları", "kültürel mirası" ve "insan"ı bir bütün olarak ele alan Çekül, doğal ve kültürel çevreyi korumak için "kent-havza-bölge-ülke" ölçeğinde projeler geliştirmektedir. Çekül'ün "koruma-değerlendirme-yaşatma" amaçlı projelerinin hayata geçirilebilmesi ve sonuç alınabilmesi için benimsenen strateji "kamu-yerel-sivil-özel birlikteliği"ne öncelik verilmesidir. Toplumun kendini diri tutan tüm kesimlerinin ortak amaca yönelmesi, böylece sağlanır. Çekül, doğal ve kültürel varlıkların sürekliliğini ülke gündemine taşımak için umut ve özveriyle güçlenen, bilgi ve katılımla beslenen, "gönüllülük" esasına dayalı sivil girişimlerini, "doğa", "kültür", "eğitim", "tanıtım", "örgütlenme" ana başlıkları altında sürdürmektedir. KURUCULARIMIZ 50'li yıllardan bu yana, bazen yalnız, bazen gruplaşarak, Türkiye'nin dünya uygarlık tarihindeki özel konumuna uygun bir kimlikle varlığını kanıtlayabilmesi için bir grup aydın, yoğun çabalar harcıyordu. Geçmişten günümüze ve geleceğe akan değerlere sahip çıkmak için çalışan bu grup, ülkenin kültürel kimlik bunalımının yanı sıra, çevre sorunları altında da ezilmeye başlaması üzerine örgütlenmeye ve "çevre ve kültür" ağırlıklı olarak Türkiye'nin gündemini değiştirmeye karar verdi. Bunların içinden 25 gönüllü insan, 1990 yılında Prof. Dr. Metin Sözen öncülüğünde Çekül'ü kurdu. Kurucular, daha sonra kendi içlerinde işbölümü yaparak yönetim organlarını, danışma kurullarını seçtiler ve günümüze kadar gelen Çekül çizgisi böylece şekillenmeye başladı. 10

12 SONUÇ Ülkemizin erozyonla karşılaştığı tehlikeye dikkatleri çekmek, mümkün olduğunca ormanları korumak ve geliştirmek amacıyla bu projeyi seçtik. Bir ağacın 20 ile 100 yıl süren büyüme aşamasını toprak, hava, su ve güneşe tesirlerini, erozyona ve hava kirliliğine karşı etkilerini, hayvanlara ev sahipliği yaptığını dikkate almazsak ormanlar yok olur. Umarız, yenilenebilir doğal zenginlik kaynaklarımızdan olan ormanlarımızı koruma ve geliştirmenin hepimize düşen görevlerin başında geleceği bilincine varırız. 11

13 KAYNAKÇA 1) İnternet: 2) Orman,ormanlaşma,toprak Erozyon (Günay.T) 3) Sosyal Bilgiler 4-5 komisyon ( )2. baskıya ek 4) Tabiat ve İnsan (Aydoğan. S) 5) İnternet: 12