Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 51, Ağustos 2017, s
|
|
- Irmak Tarcan
- 6 yıl önce
- İzleme sayısı:
Transkript
1 Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 51, Ağustos 2017, s Yayın Geliş Tarihi / Article Arrival Date Yayınlanma Tarihi / The Publication Date Prof. Dr. Duran AYDINÖZÜ Kastamonu Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Bölümü daydinozu@kastamonu.edu.tr TÜRK FINDIĞI (CORYLUS COLURNA L.) NIN HARŞİT ÇAYI VE ÇEVRESİNDEKİ DOĞAL YAYILIŞ ALANLARI Öz Bir Avrupa-Sibirya elemanı olan Türk fındığının (Corylus colurna L.), Giresun- Trabzon-Gümüşhane üçgeni arasında uzanan Harşit çayı ve çevresinde ( m.) münferit ve küçük gruplar halindeki doğal yayılış alanları ele alınmıştır. Birçok kaynakta esas yayılış alanının Kuzeybatı Anadolu olduğu ifade edilen Türk fındığının, asıl yayılış alanları dışında da varlığının tespit edilip ortaya konulması bakımından çalışma önem arz etmektedir. Çünkü birçok bitki gibi Türk fındığının da nesli kaybolma tehlikesine karşı aday türlerdendir. Bu nedenle Türk fındığının dağılış alanlarının tespit edilip, insanlar tarafından tahrip edilmesinin engellenmesi ve genetik çeşitliliğin saptanarak korunmasını sağlamak maksadıyla, inceleme sahasında, hakim elemanlarını başka türlerin oluşturduğu bu yayılış alanlarında Türk fındığı ve bu türe eşlik eden diğer elemanların dağılışı açıklanmaya çalışılmıştır. Böylece, Türk fındığının ülkemizdeki doğal yayılış alanlarına ilişkin bilgilere yeni katkılarda bulunulmuştur. Anahtar kelimler: Türk fındığı, Harşit çayı, Doğal yayılış, Vejetasyon coğrafyası
2 THE NATURAL SPREADING AREAS OF TURKISH HAZELNUT (CORYLUS COLURNA L.) IN THE VICINITY OF THE HARŞİT CREEK Abstract In this study, the natural spreading areas of Turkish hazelnut (Corylus colurna L.), a European-Siberian element, in the vicinity of the Harşit Creek ( m), a stream within the triangle of Giresun-Trabzon-Gümüşhane, is investigated. The main distribution area of Turkish hazelnut has been expressed as the Northwest Anatolia in many sources and this study is considered important in terms of determining the presence of Turkish hazelnut outside its main spreading areas. Like many plant species, Turkish hazelnut faces the danger of disappearing as well. Therefore, in order to prevent the destruction of Turkish hazelnut s spreading areas by humans and to ensure that its genetic diversity is detected and protected, the spread of Turkish hazelnut and other elements accompanying this species in these spreading areas, the dominant elements of which consist of other species, has been tried to be explained. Thus, new contributions have been made to the information on the natural spreading areas of Turkish hazelnut in our country. Keywords: Turkish hazelnut, Harşit creek, natural spread, vegetation geography 1-Giriş Kuzey yarım kürede Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika da doğal olarak yetişme olanağı bulan fındıkların (Corylus L.), dünya üzerinde mevcut türünden ikisi, Türk fındığı (Corylus colurna L.) ve adi fındık (Corylus avellana L.), ülkemizde de doğal olarak yetişmektedir (Yaltırık, 1997). Ülkemizde en yaygın bir şekilde bulunduğu bölge Kuzeybatı Anadolu ormanlarıdır. Burada meşe- kayın- akçaağaç gibi yapraklı ormanlar ile kayın-göknar karışık ormanlarında tek tek veya küçük gruplar halinde bulunur. Düşey yayılışı m.ler arasındadır (Yaltırık, 1993). Corylus colurna* 1, dünya literatüründe ağaç fındığı, kaya fındığı, Balkan fındığı, ayı fındığı, Türk fındığı gibi adlarla ifade edilmektedir m. boylarında düzgün gövdeli ağaçlar olması nedeniyle ağaç fındığı adı verilmiştir (Akkemik, 2014). Türk fındığının kuraklığa dayanıklı (Tosun,2012), toprak isteğinin az ve bazı ağaçlandırmalara uygun olması, eğimli yerlerin 23 * m. boylarında düzgün gövdeli ağaçlardır. Genç sürgünler siğilli tüylü, yaprak sapları da siğlli tüylerle örtülüdür. Bu tüyler kiremit kırmızısı rengindedir. Geniş yumurta biçimindeki yaprağın dip tarafı yüreğimsi, ucu sivridir. Kenarları kaba yada keskin dişli, bazen de hafif lobludur. Kapula şeritsi yapıda, parçalı ve ince şeritler halinde düzensiz olarak yırtılmıştır. Ayrıca sivri uçları geriye kıvrılmıştır. Kışın yapraklarını döken, çoğunlukla boylu çalı, ender olarak ağaç halini alabilen odunsu bitkilerdir. Çiçek ve yaprak tomurcukları farklı şekillerde olup küt ve iri tomurcuklar çoğunlukla çiçekleri, sivriler ise yaprakları oluşturur. Koyu gri renkli kabuğu yaşlı ağaçlarda kalın, mantarlı ve boyuna derin çatlaklıdır. Ak meşe grubuna dahil meşe kabuklarını anımsatır. Genç sürgünler soluk pas renginde ve sık tüylüdür. Meyve örtüsünün kenarları ince şeritler halinde, düzensiz olarak yırtılmıştır. Nus meyve X 10-18mm. boyutundadır. Üstten hafif basık, geniş yumurta şeklindedir, perikap, diğer fındık meyvelerine göre kalın kabukludur (Yaltırık, 1993). Meyvenin örtüsüyle bağladığı dip tarafındaki mat kısım fındığın hemen hemen yarı boyuna ulaşır. Bu özellik Türk fındığı için karakteristiktir (Kayacık, 1977). Türk fındığının yayılışı, ekolojik ve biyolojik özelliklerinin araştırıldığı bir çalışmada; Türk fındığının, metreler arasında yayılış gösterdiğini, yıllık minimum 500mm. yağış ve yıllık ortalama 5-13C arasında değişen sıcaklığa ihtiyaç duyduğu belirtilmektedir (Palashev ve Nikolov, 1979). Türk fındığı, yetişme ortamı isteği bakımından kanaatkardır. Balçıklı toprakları sever, aşırı alkalileşen topraklara bile tahammülü yüksektir. Nem isteği yüksektir. Genel olarak Karadeniz ikliminin hüküm sürdüğü yerlerde yayılış gösterir. Şubat- mart çiçeklenme, ağustos- eylül tohumun olgunlaşma, eylül-ekim ayları ise
3 stabilite edilmesi için uygun bir tür oluşu, hava kirliliğine karşı dayanıklı olması, rezevr ağaç türü olarak bilinmesi, hızlı gelişme özelliğine sahip oluşu, verimi düşük tarım arazilerinin ağaçlandırılmasında kullanılabilir olması önemini artırmaktadır (Arslan, 2005). Kaliteli kerestesi, meyve üretiminin yüksek oluşu bu türün tanıtılmasının gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır. Bu çalışma ile Türk fındığının bilinenin aksine çok daha geniş bir alanda yayılışının olabileceğinin ortaya konulması bakımından önemlidir. Bu amaçla Türk fındığının Harşit çayı ve çevresindeki doğal yayılış alanı açıklanmıştır. Böylece, bu türün ülkemizdeki doğal yayılışına ilişkin bilgilere katkıda bulunulmaya çalışılmıştır. Bir çalışmada (Ayan, Aydınözü, 2016), literatür de kısaca Harşit çayı çevresindeki yedi farklı noktadaki Türk fındığından bahsedilmiş ise de bu çalışma ile tek tek, küme ve grup halindeki parçalı doğal yayılış alanları ve üç yeni yayılış alanı detaylı bir şekilde tanıtılmaya çalışılmıştır (Şekil 1). 24 Şekil 1. Lokasyon haritası 2- Materyal ve Yöntem Türk fındığı (Corylus colurna L.) nın, Harşit çayı ve çevresindeki varlığı yapılan arazi çalışmaları sırasında tespit edilmiştir. Bitkinin yayılışı ile ilgili geniş literatür taraması yapılmıştır. Bitkinin yayılış gösterdiği alanlar tespit edilmiş, hakim tür ve diğer türlerin teşhisi yapılarak dağılış Türk fındığı ile birlikte açıklanmıştır. Ayrıca bu türün yayılış gösterdiği alanlara (doğal (Jeolojik, jeomorfolojik özellikleri ve toprak yapısı) ve beşeri (İskan, turizm, tarım alanı açma, orman yangınları vb.) ait gözlemlerde bulunulmuştur. tohum toplama zamanıdır. Çok uzun yaşamaktadır (Polat, 2014,2015). Vejetasyon süresi gün arasında değişmektedir (Palazoğlu vd., 2013).
4 3- Bulgular a-türk fındığı (Corylus colurna) nın Dünya da ve Türkiye deki yayılış alanları: Dünya daki yayılışı, Balkanlar başta olmak üzere (Yunanistan, Sırbistan, Bulgaristan, Romanya ve Makedonya, Bosna-Hersek), Güney Macaristan, kuzeybatı ve batı Kafkasya, İran ın kuzey ve kuzeybatısı, Hazar Denizi nin doğu kıyısı, Afganistan, Pakistan ve Himalaya Dağları ndan Çin e kadar geniş bir sahadır (Palazoğlu vd., 2013; Yaltırık vd., 2000; Irmak ve Gülçur, 1974; Davis, 1982). Palazoğlu vd.(2013), fındık cinsinin anavatanını; Doğu Karadeniz kıyıları, Trakya, Siirt, Van, Balkan Yarımadası, Teselya Dağları, Makedonya, İngiltere, Norveç, İsveç, Lagoda Gölü (Rusya), Kırım, Kazakistan, İran, Suriye, Lübnan, Kaliforniya (ABD) olarak bildirmişlerdir. Türk fındığının ülkemizde en yaygın şekilde bulunduğu bölge, Kuzeybatı Anadolu ormanları olup, tek tek veya küçük gruplar halinde bulunur. Ülkemizde başlıca yayılış alanlarını; Düzce, Yığılca, Nallıhan; Köstebek ormanları (1600m.), Kastamonu; Azdavay Cide arası, Tosya; Gavur dağı, Amasya; Sana dağı (1600m.), Sinop Ayancık, Zindan Bölgesi, Çingen konağı civarı 1160m., Eskişehir; Mihallıççık, Çatacık ormanı (800m.), oluşturur (Yaltırık, 1993), Bunların dışında Türk fındığının yapılan çalışmalarda başka doğal yetişme alanları şu şekilde tespit edilmiştir: Afyon Hocalar ilçesi Yağcı köyü, Fındıklı tepesinin kuzeyi (1250m.), Afyon Sultandağı ilçesi Derecine Kasabası Kapıkaya mevkii ( m.), Tavşanlı-Emet arasında yer alan Budağan Dağı ( m.), Sivaslı ilçesi Eldeniz köyü doğusu Bulkaz dağı (1839m.), Çorum Oğuzlar ilçesi Kavak Dağı ( m.), Trakya ve Van, Marmara Bölgesinin Yıldız Dağları ve Ergene ovası, Yıldız Dağları Demirköy Dereköy çevresi, Kale-Bolu fındığı Tabiatı Koruma Alanı, Zonguldak, Karabük- Yenice ormanı (380m.), Bartın Arıt (967m.), Batı Karadeniz bölgesi, Küre Dağları doğu kesimi ( m.), Kastamonu Armutlu çayır mevkii, Kastamonu Azdavay ( m.), Kastamonu Araç Göller bölgesi (1360m.), Azdavay Cide arası göknar ormanı (1100m.), Kastamonu-Araç Dere yayla bölgesi, Cennet dere mevkii (1700m.), Rize- Trabzon, Balıkesir, Edremit Kazdağları, Görele- Büyüktepe-Harşit çayı - Çakmakkaya tepesi, Kökbükü mahallesi ( m.), Gümüşhane-Kürtün Örümcek bölgesi Yüzüncüyıl deposu (800m.), Harşit çayı-köyceğiz arası (750m.), Yukarı Kürtün deresi boyunca (1200m.), Köyceğiz Mahallesi- Elçiğez yaylası arası (1100m.), Tirebolu Ayıt yaylası ( m.), Mursan mahallesi- Torul arası (1000m.), Kastamonu Ağlı ilçesi, Tunuslar ve Müsellimlerde münferit veya topluluklar halinde Türkiye de doğal olarak yetiştiği yerlerden bazılarıdır (Kargıoğlu,2003; Genç vd., 1998; Polat, 2014,2015; Demirtaş, 2003; Aydınözü, 2004,2008,2015; Özen vd., 2013; Arslan vd., 2013; Ören vd., 2012; Irmak ve Gülçur, 1974; Yaltırık, 1993; Palazoğlu vd., 2013; Anşin ve Özkan, 1993; Akkemik, 2014; Kantarcı, 1976; Ayan vd., 2016) (Şekil 2). 25
5 Şekil 2. Türk fındığı (Corylus colurna) nın doğal yayılış alanları. b- Türk fındığının Harşit çayı ve çevresindeki yayılış alanları: Aydınözü, (2015) bir çalışmasında, literatürlerde yayılış alanının daha çok Kuzeybatı Anadolu ormanlarının olduğu bilinen Türk fındığının Doğu Karadeniz in batı kesimi olan Harşit çayı ve çevresindeki yeni sahaları 1- Kayın ve ladin ormanlarının ağırlıkta olduğu, Görele Büyüktepe (1942m.) Harşit çayı Çakmakkaya tepesi (2473m.) arasının Kökbüklü mahallesi ile Harşit çayı arasında güneye bakan yamaçların m.ler arasında, 2- Meşe ormanları içerisinde, Gümüşhane Kürtün Örümcek bölgesi Yüzüncü Yıl deposu mevkiinde 800m.lerde, 3- Kayın ormanının hakim olduğu Harşit çayı vadisi ile Köyceğiz mahallesi arasındaki kuzeye bakan yamaçlarda 750m. den itibaren, 4- Yukarı Kürtün deresi boyunca 1200m.lerde meşe ormanının hakim olduğu alanlarda çalı katı olarak, 5- Kayın ağaçlarının hakim olduğu Köyceğiz mahallesi- Elciğez yaylası arasında 1100m.nin üzerinde, 6- Ladin, kayın, göknar karışık ormanı içinde, Tirebolu nun güneyi Ayıt yaylası mevkii m.lerde (Giresun), 7- Mursan mahallesi-torul arasındaki meşelik ormanında 1000m.lik seviyelerinde (Gümüşhane) tespit etmiştir. 26 Kuzeybatı Anadolu ormanlarında geniş cüsseli ve 20-25m.lik ağaçlar halinde olan Türk fındığının yukarıda belirtilen yerlerde tespit edilen elemanları daha çok çalı formundadır. Yukarıda bahsedilen alanlar dışında yine Harşit çayı ve çevresinde üç ayrı noktada münferit veya küçük gruplar oluşturacak şekilde çalı formunu almış Türk fındığı ve bu fındığa eşlik eden diğer elemanlar tanıtılmaya çalışılacaktır. Bunlar; 1-Üçtaş- Çilekliburun arasındaki doğu kayın sahasının batı yamaçlarında 1250m.lerde Türk fındığı; ladin, göknar, saplı meşe, titrek kavak, adi gürgen, akçaağaç, kestane, sakallı kızılağaç, mor çiçekli orman gülü, şimşir, ayı üzümü, taflan, çoban püskülü, gibi türlerle birlikte dağılış gösterir. 2-Gavur Horoz dağlarının güney yamacı ile Gümüşhane depresyonu arasındaki sarıçamın hakim olduğu kuru orman sahasında 1000m.nin üzerinde ladin, göknar, meşe, İran akçaağacı, ardıç gibi çeşitli ağaç cinslerinin yanında mazı meşesi, dağ muşmulası, karamuk, gevrek
6 söğüt, geyik dikeni, yabani kiraz, üvez, adi ardıç, ahlat gibi türler arasında vadi içlerine doğru Türk fındığı çalı şeklinde ve seyrek bir dağılışa sahiptir. 3-Gavur Dağı (2020m.) Torul- Harşit vadisi- Harmancık, Torul ile Harşit vadisi arasındaki sarıçam sahasında 1000m.lik seviyelerde sapsız meşe, mazı meşesi, boylu ardıç ve İran akçaağacı gibi ağaç türleriyle, yabani kiraz, üvez, gevrek söğüt, dağ muşmulası, adi ardıç, geven, ahlat, yabani gül, karamuk gibi türlerle birlikte seyrek bir dağılışa sahiptir. Vadi içlerinde yoğunluk kazanır ve çalı formundadır (Şekil 3). 27 Şekil 3. İnceleme sahasında Türk fındığının (Corylus colurna) yayılış alanları (Aydınözü (2015) den. değiştirilerek). 4- Türk fındığının yayılışını etkileyen etmenler Türk fındığının yayılış gösterdiği sahada hakim toprak tipi gri- kahverengi podzolik topraklardır. Bu topraklar serin ve yağışlı iklimlerde, çoğunlukla yaprağını döken, kısmen de iğne yapraklı orman örtüsü altında ve değişik ana madde üzerinde oluşurlar. A,B,C profilli olup, oluşumlarında hafif seyreden bir podzolizasyon olayı hüküm sürer. Genel olarak yüzeyde yaprak katı ve bunun altında koyu grimsi kahverengi, granüler, 5-10cm. kalınlıkta humus katı vardır. Yıkanmadan dolayı kil oranı düşüktür. Bu topraklar yüksek kireç içeriğine sahip ana madde üzerinde oluşurlar. Bu topraklar genellikle geniş yapraklı orman örtüsü altında oluşurlar. Bunlarda etkili olan toprak oluşum işlemleri kalsifikasyon ve podzollaşmadır (Anonim, 1981). İnceleme sahasında gri-kahverengi podzolik toprakları; kuzeyde Karadeniz kıyılarından, güneyde, batıdan doğuya doğru Topuklu dağı, Kürtün, Gez tepe, Üçgedik ve Güzel yayla arasında bir kuşak şeklinde devam eder. Kıyıdan itibaren m. yükseltiler arasında geniş bir yayılış gösterir. Batıda Tirebolu-Topuklu dağı ile doğuda Trabzon-Güzelyayla arasında kesintisiz bir şekilde devam eden gri- kahverengi podzolik toprakları dağların kuzeye bakan ya-
7 maçları boyunca doğu- batı istikametinde uzanırlar. Yağışların kütlenin kuzey kesimlerinde fazla, güneyinde az olması buralarda gelişen orman formasyonunu da etkilemiş ve bu toprak örtüsü üzerinde nemli ormanların gelişmesine imkan vermiştir. Bu topraklar üzerinde göknar, kayın, meşe, ladin, gürgen, kızılağaç gibi türler yayılış gösterir. Kapladığı alan bakımından inceleme bölgesinin ikinci toprak tipini kahverengi orman toprakları oluşturur. Sahada gri-kahverengi podzolik toprakların güneyinde Kürtün ile Gümüşhane arasında Harşit Vadisi boyunca kuzey- güney istikametinde geniş bir yayılışa sahiptir. Bu topraklar m. ler arasındaki vadi, tepelik ve dağlık sahalarda, eğimlerin dik olduğu yerlerde görülen bu topraklar birbirinden kesin sınırlarla ayrılan, A B C profillerine sahip zonal topraklardır. Kahverengi orman topraklarının bulunduğu yerlerde ortalama yağış mm. arasındadır. Çoğunlukla, üzerinde oluşturdukları kayalar kireç bakımından zengin ana materyallerdir. Podzolik topraklarda olduğu gibi, üzerlerinde oluşturuldukları topografya çok dik, haşin ve dalgalı olduğundan, erozyonla taşınmalar eğimi az olan yerlere oranla daha fazla olmuş, bu nedenle sığ, çok sığ veya litozolik karakterli topraklar meydana gelmiştir. Eğimin azalmış olduğu yerlerde pek az rastlanan derin orman toprakları profillerinde, üst toprak rengi, ihtiva ettiği organik madde miktarına göre koyu gri kahve, koyu kahverengi ve kahverengi olmakla, bünyeleri ise orta ve hafif arasında değişmektedir. Alt toprak, üst kata oranla ihtiva ettiği fazla kil sebebiyle, granürler veya yuvarlak köşeli blok yapıya sahiptir. Eğimin ve toprak derinliğinin uygun olduğu yörelerde sürülerek tarım yapılmaktadır. İnceleme sahasında çeşitli sebeplerle orman örtüsü ortadan kalkmış veya seyrek çalılıklara dönüşmüş arazilerde de bu topraklara rastlanılır. Yurdumuzda genellikle yayvan yapraklı ormanlar altında gelişen bu topraklar, orta veya kuvvetli asit reaksiyonu gösterir. İnceleme sahasının Kürtün- Gümüşhane arasındaki kesimlerde yaygın olan bu topraklar, yağışlı sahil kuşağı ile kurak iç kesimler arasında kalan geçit yerleridir. Bu toprakların bulunduğu sahalarda orman örtüsünün giderek artan bir hızla tükenmesi, meraların aşırı otlatılması sonucu, topraklar akmakta ve yok olmaktadır (Anonim, 1981). 28 Türk fındığının yayılışının yer aldığı Harşit çayı ve çevresinin jeolojik yapısı oldukça sadedir. Bu kesimin yapısında muhtelif yaş ve çeşitte plutonik (granit, granodiorit, kuvarstlı diorit, siyenit, monzonit) ile volkanik kayaçlar (andezit, dasit, bazalt ve bunların meydana getirdikleri kompleks) yer alır. Doğu Karadeniz kütlesinde magmatik ve volkanik kayaçlar çok geniş sahalar kaplamakla beraber sahanın temelini, yer yer, yüzeye çıkan şiddetle kıvrılmış mikaşistler, kuvarsitler oluşturmaktadır. Üst kretaseye ait formasyonların batıdan doğuya doğru geniş bir yayılış alanı vardır. Burada üst kretase, genel olarak andezitik ve bazaltik lavlardan, tüflerden ve aglomeralardan oluşur (Erguvanlı, 1950). İnceleme alanının yeryüzü şekillerinde hakim unsurlar batıda Giresun Dağları ile doğuda Kalkanlı dağları bu iki kütleyi birbirinden ayıran dar ve derin yarılmış Harşit çayı oluşturur. Kabaca Doğu Karadeniz dağları diye adlandırılan orta yükseklikteki dağ sırası, kabaca kıyıya paralel uzanır. Irmak ve dereler çoğunlukla silsilenin kuzey kanadında dar ve derin vadilerin içerisinden doğrudan doğruya denize aktıkları halde Gümüşhane Harşit vadisi boyunca akan Harşit çayı başlangıçta doğu-batı istikametinde aktıktan sonra dönerek güney- kuzey doğrultusunda denize dökülür. Dağların akarsu vadileri ile yarılmaları sebebi ile deniz ikliminin tesiri içerilere kadar hissedilir (Şekil 4).
8 Şekil 4. Harşit çayı ve çevresinin Topografya haritası. 29 Harşit çayı ve çevresinde tarıma uygun olmayan alanların tarıma açılması, ormanlarda hayvan otlatılması, orman yangınlarının meydana gelmesi, ormanların kapasitesinin üzerinde kesim yapılması, bilinçsizce gençleştirme yapılması, orman bakımının ve korunmasının yeterince sağlanamaması, orman idaresince yapılmış ve yapılmakta olan yanlış ağaçlandırma faaliyetleri, turizm ve iskan gibi nedenler doğal bitki örtüsünün giderek tahribine neden olmaktadır. Birçok tür gibi Türk fındığı da bu durumdan olumsuz etkilenmektedir. 5-Sonuç ve tartışma Araştırmaya konu olan Türk fındığının (Corylus colurna L.) esas yayılış alanı olan Kuzeybatı Anadolu ormanları dışında da münferit, küme veya küçük gruplar halinde, Doğu Karadeniz bölümü batısında da varlığını sürdürdüğü görülmektedir. Çok değerli odunu ve meyvesi nedeniyle, Türk fındığı doğal yayılış alanlarında korunmalı ve geliştirilmelidir. Türkiye deki doğal olarak mevcut olduğu bütün yetişme ortamlarında küçük topluluklar hatta münferit olarak varlığını temsil etmesi sebebiyle genetik rezerv olarak üzerinde önemle durulması gereken bit türdür. Türk fındığı, kayalık-taşlık yerlerde, kaya çatlakları arasında yada sığ topraklarda varlığını sürdürebilmesi, meyvesinin ekonomik gelir getirmesi, kurak ekolojik koşullara dayanıklı bir tür oluşu, odun kalite yüksekliğinin yanı sıra meyvelerinin odun dışı ürün olarak değerlendirilmesi, eğimli arazilerin ıslahı için uygun olması, hava kirliliği, özellikle egzoz gazlarına dayanıklı oluşu ve ayrıca güzel görünüşlü bir süs ağacı oluşu nedeniyle ülkemizde çevre düzenleme çalışmalarında yaygın olarak kullanılması uygundur. Bu türün tahribatını azaltmak için başta orman köylülerine, bitki örtüsü ve ormanlardan kazanılan tarım alanlarının aslında tarım için uygun olmadığı konularında bilinçlendirilmelidir. Bu sayede hemtürk fındığı hem de diğer türler tahribattan en az etkilenecektir.
9 Bu çalışmanın bilim dünyasına katkı sağlayacağı düşüncesiyle Karadeniz Bölgesinde başka yayılış alanlarının tespiti için imkanlar ölçüsünde ileriki yıllarda çalışmalar yapmayı umuyoruz. KAYNAKLAR Akkemik, Ünal. (Editör) (2014). Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları. I. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.736 s. Anonim, (1981). Doğu Karadeniz Havzası Toprakları Köy İşleri Bakanlığı Yayınları Toprak Su Genel Müdürlüğü Yayınları: , Raporlar Serisi 92, Ankara. Anşin, Rahim., Özkan, Zafer, Cemal., (1993). Tohumlu Bitkiler Odunsu Taksonlar, KTÜ Genel Yayın No:167, Orman Fak., Yayın No.19, KTÜ Basımevi, Trabzon. Arslan, Münevver., Kılınç, İbrahim., Vural, Mecit. (2013). Flora of Kale-Bolu Fındığı (Turkey) Nature Protection Area, Biological Diversity and Conservation, s 6/3: Arslan, M., 2005, Batı Karadeniz Bölgesindeki Türk Fındığı (Corylus colurna L.) poulasyonlarının Ekolojik ve Silvikültürel Yönden İncelenmesi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Düzce. Ayan,S., Aydınözü, Duran.,Yer,Esra.Nurten.,Ünalan,Erkan., (2016). Türk Fındığı (Corylus colurna L.) nın kuzeybatı Anadolu Ormanlarındaki Yeni Bir Yayılış Alanı: (Kastamonu-Ağlı Müsellimler, Tunuslar Mevkii), Eskişehir. 30 Aydınözü, Duran., (2004). Kasnak Meşesi (Quercus vulcanica (Boiss. and Heldr. Ex. Kotschy) nin Türkiye deki İkinci Bir yayılış Alanı, Marmara Coğrafya Dergisi, S.9:89-96, İstanbul. Aydınözü, Duran., (2008). Avrupa Kayını (Fagus sylvatica) nın Yıldız Istranca Dağlarındaki Yayılış Alanları, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Dergisi, S.17:46-56, İstanbul. Aydınözü, Duran. (2015). Söğütlüdere Harşitçayı Arasının Bitki Örtüsü (Doğu Karadeniz Bölümü) Töre Basım-Kitap Kırtasiye, s. 200, ISBN, , Kastamonu Davis, Peter, Hadland., Flora of Turkey and East Argean Island. Vol VII.P.685, Edinburg. Demirtaş, Ahmet., (2003). Oğuzlar İlçesi ndeki Kavak Dağı nda Doğal Türk Fındığı Topluluğu, Kırsal Çevre ve Ormancılık Sorunları Araştırma Derneği, Kırsal Çevre Yıllığı 2003, 25-31, Ankara. Erguvanlı,Kemal., (1950). Trabzon- Gümüşhane Arasındaki Bölgenin Jeolojik Etüdü Hakkında Rapor. Genç, Musa., Güner, Şükrü.Teoman., Gülcü, Süleyman ve Fakir, Hüseyin., (1998). Afyon Dereçine Türk Fındığı Bükü, Orman ve Av Dergisi, C.74, S.6, 13-19, Ankara. Irmak, Asaf., Gülçur Faik (1974). Doğu Karadeniz Bölgesindeki Fındığın yapraklarındaki besin elementi konsantrasyonları ile yetişmekte olduğu toprakların bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri üzerine araştırmalar. Orm. Fak. Dergisi: A-11. Kantarcı, M.Doğan. (1976). Trakya Ormanlarının Bölgesel Orman Yetiştirme Muhiti Özelliklerine Göre Doğal Ağaç ve Çalı Türleri ile Sınıflandırılması. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, S.XXVI-A/II, İstanbul.
10 Kargıoğlu, Mustafa., (2003). The Flora of Ahırdağı (Afyonkarahisar) and Its Environs, Turk J.Bot , Ankara. Kayacık,Hayrettin., (1977), Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği, Cilt 2,Angiospermae, İ.Ü. Yay. No: 2400, Orm.Fak.Derg. Yay. No: 247, Çelikcilt Matbaası, İstanbul. Ören, Muhammed., Uyar, Güray., Keceli, Tamer, (2012). The bryophyte flora of the western part of the Küre Mountains (Bartın, Kastamonu), Turkey. Turk J Bot 36: Özen, Münevver, Demirbaş., Özbek, M.Ufuk., Vural, Mecit, (2013). Flora of Armutluçayır (Kastamonu/Turkey) Biological Diversity and Conservation, s 6/1: Palashev, I, Nikolov, V., The distribution, ecology and biological features of Corylus colurna in Bulgaria. Gorskostopanska-Nauka. 1979, 16: 5, 26-42; 21 ref. Palazoğlu Özpay, Zehra, Arslan, Mustafa., Tosun, Suat, (2013). Batı Karadeniz Bölgesi nde Türk Fındığı (Corylus colurna L.) nın Ex-situ Yöntemiyle Korunmaya Alınması ve Populasyonlarda Genetik Çeşitliliğin Araştırılması. Batı Karadeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Teknik Bülten No:18, Bolu. Polat, Selahattin., (2014). Türk Fındığı (Corylus colurna L.) nın Türkiye deki yeni bir yayılış alanı, Marmara Coğrafya Dergisi, S. 29, , İstanbul. Polat,Selahattin.,Güney,Yıldız., (2015). Türk Fındığı nın (Corylus colurna) Türkiye deki Yeni Bir Yayılış Alanı, The Journal of Academic Social Science Yıl:3,Sayı 18, Elazığ. 31 Tosun,S., 2012., Cadde (Yol) Ağacı Olarak Amerika dave Avrupa da Popülerleşen Türk Fındığı (Corylus colurna L.) Orman ve Av Dergisi, S.3, Ankara. Yaltırık, Faik., (1993). Dendroloji Ders Kitabı II. Angiospermae (Kapalı Tohumlular), İstanbul. Yaltırık,Faik., (1997). Orman ve Park Ağaçlarımız (İğne yapraklılar) Atlas Dergisi, İstanbul. Yaltırık, Faik ve Efe, Asuman (2000). Dendroloji Ders Kitabı Gymnospermae-Angiospermae. (Orman Endüstrisi Mühendisliği Bölümü Öğrencileri İçin) II. Baskı. İstanbul.
CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne
CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne almaçlı dizilmiştir. Tomurcuklar çok pullu, sapsız, sürgüne
DetaylıBETULACEAE. Alnus cinsleri vardır.
BETULACEAE Jeolojik devirlerde daha fazla sayıda cins ve türlere sahip olan bu familyanın, bugün 6 cins ve bu cinslerin kışın yaprağını döken 100 kadar türü, Kuzey Yarımkürenin ılıman ve serin bölgelerinde
DetaylıDünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.
Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.Arkensis, 6.Kapensis Flora alemleri flora bölgelerine (region), flora
DetaylıPistacia terebinthus L. (Menengiç)
Pistacia terebinthus L. (Menengiç) Genel coğrafi dağılışı batıda Kanarya adalarından başlayarak doğu Akdeniz ve Anadolu ya ulaşır. Türkiye de özellikle Batı ve Güney Anadolu daki maki formasyonu içerisinde
DetaylıQuercus ilex L. (Pırnal meşesi)
Yayılışı: Quercus ilex L. (Pırnal meşesi) Genel coğrafi yayılış alanı Batı Akdeniz kıyılarıdır. Ülkemizde, İstanbul, Zonguldak, Sinop, Çanakkale, Kuşadası nda 0-450 m ler arasında Carpinus, Laurus, Phillyrea
DetaylıBiological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 9/1 (2016)
www.biodicon.com Biological Diversity and Conservation ISSN 1308-8084 Online; ISSN 1308-5301 Print 9/1 (2016) 128-135 Research article/araştırma makalesi Turkish Filbert (Corylus colurna L.) a new distribution
DetaylıSedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)
Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen Toros (Lübnan) Sediri (C. libani) Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda) Himalaya Sediri Atlas Sediri (C. deodora) (C. atlantica) Dünyada Kuzey Afrika,
DetaylıBÖLÜM 3. Artvin de Orman Varlığı
BÖLÜM 3 Artvin de Orman Varlığı Özgür EMİNAĞAOĞLU Orman, oldukça geniş bir alanda kendine özgü bir iklim oluşturabilen, belirli yükseklik, yapı ve sıklıktaki ağaçlar, ağaçcık, çalı ve otsu bitkiler, yosun,
DetaylıJuniperus communis. Adi Ardıç
Juniperus communis Adi Ardıç Juniperus communis Adi Ardıç En geniş yayılışı olan ardıç taksonudur. çoğunlukla çalı formunda Kabuk kırmızı kahverengi, ince kağıt gibi ayrılır İ. yaprak, 1,5 cm dipleri geniş
DetaylıFAGACEAE. kürenin subtropik ve serin bölgelerinde ormanlar kuran 600 kadar türü vardır.
FAGACEAE Fagaceae familyasının 6 cins (Fagus, Quercus, Castanea, Castanopsis, Lithofagus, Nothafagus) ve bu cnislerin her iki yarı kürenin subtropik ve serin bölgelerinde ormanlar kuran 600 kadar türü
DetaylıORMANCILIKTA UZAKTAN ALGILAMA. ( Bahar Yarıyılı) Prof.Dr. Mehmet MISIR. 2.Hafta ( )
2.Hafta (16-20.02.2015) ORMANCILIKTA UZAKTAN ALGILAMA (2014-2015 Bahar Yarıyılı) Prof.Dr. Mehmet MISIR Ders İçeriği Planlama Sistemleri Envanter Uzaktan Algılama (UA) Uzaktan Algılamanın Tanımı ve Tarihsel
DetaylıODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II
ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II 1. Laurocerasus officinalis 2. Salvia officinalis 3. Tilia tomentosa 4. Tilia cordata 5. Tilia platyphyllos 6. Tilia rubra 7. Quercus brantii 8. Castanea sativa
DetaylıDünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.
Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.Arkensis, 6.Kapensis Flora alemleri flora bölgelerine (region), flora
DetaylıPorsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.
Porsuk Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L. Genel olarak 15-20 m boylanır. 2-2.5 m çap yapabilir. Yenice - Karakaya (Karabük)
DetaylıCins Fagus (Kayın) Castanea (Kestane) Quercus (Meşe) Gövde kabuğu
Cins Fagus (Kayın) Castanea (Kestane) Quercus (Meşe) Gövde kabuğu Çatlamaz- düz Boyuna geniş aralıklarla çatlaklı Boyuna sık ve derin çatlaklı, Tomurcuk dizilişi ve şekli Almaçlı; çok pullu, uzun ve sivri
DetaylıBİTKİ TANIMA I. Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR
BİTKİ TANIMA I Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR 1 PEP101_H02 Abies (Göknar); A. pinsapo (İspanyol Göknarı), A. concolor (Gümüşi Göknar, Kolorado Ak Gökn), A. nordmanniana (Doğu Karadeniz-Kafkas Göknarı), A. bornmülleriana
DetaylıJuglans (Cevizler), Pterocarya (Yalancı cevizler), Carya (Amerikan cevizleri)
JUGLANDACEAE 6-7 cinsle temsil edilen bir familyadır. Odunları ve meyveleri bakımından değerlidir. Kışın yaprağını döken, çoğunlukla ağaç, bazıları da çalı formundadırlar. Yaprakları tüysü (bileşik) yapraklıdır.
DetaylıANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR
ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR Angiospermae ve Gymnospermae Arasındaki Farklılıklar muhafaza içersinde döllenerek olgun tohuma gelişen gerçek meyve 3. Angiosperma ların odunlarında
DetaylıBİTKİ TANIMA I. P E P 1 0 1 _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) Yrd. Doç. Dr.
1 BİTKİ TANIMA I Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR P E P 1 0 1 _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) C r y p t o m e r i a j a p o n i c a ( K a d i f
DetaylıTARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA
TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA 6.3.2.4. Akdeniz Bölgesinde Tarımsal Ormancılık Uygulamaları ve Potansiyeli Bölgenin Genel Özellikleri: Akdeniz kıyıları boyunca uzanan Toros
DetaylıT.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU
T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER Hazırlayan: 0601120025 Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU Laurocerasus officinalis(karayemiş) Sistematik ; Alem : Plantae Bölüm :
Detaylıİnce Burun Fener Fener İnce Burun BATI KARADENİZ BÖLGESİ KIYI GERİSİ DAĞLARI ÇAM DAĞI Batıdan Sakarya Irmağı, doğudan ise Melen Suyu tarafından sınırlanan ÇAM DAĞI, kuzeyde Kocaali; güneyde
DetaylıCUPRESSUS L. Serviler
CUPRESSUS L. Serviler Bu cinsin Kuzey Amerika, Oregon, Meksika, Akdeniz den Himalaya ve Çin e kadar yaklaşık 20 türü var. Herdem Yeşil ağaç ve çalılar. Sürgünler dört köşeli, yahut yuvarlakça. Yapraklar
DetaylıTAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)
TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk) Çoğunlukla boylu çalı ender 20 m boy, sık dallı, yuvarlak tepeli, kırmızı_kahverengi kabuk gelişi güzel çatlar ve dökülür İğne yapraklar 1-2.5
DetaylıOrman Altı Odunsu Bitkiler
Orman Altı Odunsu Bitkiler Danışman : Yrd.Doç.Dr. Nurgül KARLIOĞLU BİTKİLER 1. Laurocerasus officinalis 2. Osmanthus decorus 3. Rhus coriaria 35-0601120159 SALİM ÇOBAN 37-0601120189 OKTAY BAKIRTAŞ Laurocerasus
Detaylı2. Karışımın Ağaç Türleri Meşcere karışımında çok değişik ağaç türleri bulunur. Önemli olan, ağaçların o yetişme ortamı özelliklerine uyum gösterip
2. Karışımın Ağaç Türleri Meşcere karışımında çok değişik ağaç türleri bulunur. Önemli olan, ağaçların o yetişme ortamı özelliklerine uyum gösterip karışıma katılabilmeleridir. Karışımdaki ağaç türleri
DetaylıEDİRNE UZUNKÖPRÜ DOĞAL ORTAMI TEMİZ HAVASI İLE SÜPER BİR YAŞAM BURADA UZUNKÖPRÜ DE. MÜSTAKİL TAPULU İMARLI ARSA SATIŞI İSTER YATIRIM YAPIN KAZANIN
EDİRNE UZUNKÖPRÜ MÜSTAKİL TAPULU İMARLI ARSA SATIŞI Yunanistan sınırına 6 kilometre uzaklıkta yer alan Edirne nin Uzunköprü ilçesi, Osmanlı İmparatorluğu nun Trakya daki ilk yerleşimlerinden biri. Ergene
DetaylıSalix caprea L., Keçi Söğüdü, Orman Söğüdü
ÇALILAR Salix caprea L., Keçi Söğüdü, Orman Söğüdü 2 3 m çalı, ~ 7 8 m küçük bir ağaçtır. Yaprak uzunca, geniş yumurta, saplıdır, sivri, küttür, kalın, üstü kırışık, altı beyaz keçe gibi sık tüylü damar
DetaylıASLĠ AĞAÇ TÜRLERĠMĠZ
ASLĠ AĞAÇ TÜRLERĠMĠZ İBRELİ VE YAPRAKLI ORMAN ALANLARI Ġbreli ormanlar 61% Yapraklı Ormanlar 39% ĠBRELĠ= GYMNOSPERMAE (AÇIK TOHUMLULAR)= 13 220 721 Ha YAPRAKLI = ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR)=8 447
DetaylıPicea A. Dietr. Ladinler
Picea A. Dietr. Ladinler Kuzey Yarım kürenin serin ve yağışlı bölgelerinde 40 kadar türü Ülkemizde tek bir türü (Doğu Ladini) Çin ve Japonya da 18 tür Kuzey Amerika ve Kanada da 7 tür Geniş ormanlar kurar.
Detaylı5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.
1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır. PLATO: Çevresine göre yüksekte kalmış, akarsular tarafından derince yarılmış geniş düzlüklerdir. ADA: Dört tarafı karayla
DetaylıPicea (Ladin) Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin)
Picea (Ladin) 1 Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin) Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR SAÜ PMYO 19.12.2012 Picea (Ladin) 2 Picea (Ladin)
DetaylıBölgesel iklim: Makroklima alanı içerisinde daha küçük alanlarda etkili olan iklimlere bölgesel iklim denir.(marmara iklimi)
YERYÜZÜNDEKİ BAŞLICA İKLİM TİPLERİ Matematik ve özel konum özelliklerinin etkisiyle Dünya nın çeşitli alanlarında farklı iklimler ortaya çıkmaktadır. Makroklima: Çok geniş alanlarda etkili olan iklim tiplerine
DetaylıMEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE. Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri
MEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri Türkiye de Sıcaklık Türkiye de Yıllık Ortalama Sıcaklık Dağılışı Türkiye haritası incelendiğinde Yükseltiye bağlı olarak
Detaylı2012-2013 EĞİTİM-ÖĞRETİM YILI ATATÜRK ARBORETUMU GEZİSİ RAPORU
2012-2013 EĞİTİM-ÖĞRETİM YILI ATATÜRK ARBORETUMU GEZİSİ RAPORU Gezinin Yapıldığı Tarih-Saat : 17/05/2013---09:30-13:00 Geziye Katılan Öğrenci Sayısı : 20 Geziden Sorumlu Öğretmen : Duygu AYDEMİR Gezinin
DetaylıMARMARA COĞRAFYA DERGİSİ SAYI: 9,OCAK- 2004. İSTANBUL
MARMARA COĞRAFYA DERGİSİ SAYI: 9,OCAK- 2004. İSTANBUL KASNAK MEŞESİ (Quercus vulcanica (Boiss. And Heldr. ex) Kotschy) NİN TÜRKİYE DEKİ İKİNCİ YENİ BİR YAYILIŞ ALANI (The second newly spread area of Qurcus
DetaylıAVRUPA KAYINI (Fagus sylvatica) NIN YILDIZ (ISTRANCA) DAĞLARINDAKİ YENİ YAYILIŞ ALANLARI
Mayıs 2010 Cilt:18 No:2 Kastamonu Eğitim Dergisi 623-630 AVRUPA KAYINI (Fagus sylvatica) NIN YILDIZ (ISTRANCA) DAĞLARINDAKİ YENİ YAYILIŞ ALANLARI Duran AYDINÖZÜ Kastamonu Üniversitesi, Eğitim Fakültesi,
DetaylıTarım, yeryüzündeki belli başlı üretim şekillerinden en gerekli ve yaygın olanıdır. Tarımın yapılış şekli ve yoğunluğu, ülkelerin gelişmişlik
TARIM VE EKONOMİ Tarım, yeryüzündeki belli başlı üretim şekillerinden en gerekli ve yaygın olanıdır. Tarımın yapılış şekli ve yoğunluğu, ülkelerin gelişmişlik düzeyine bağlıdır. Bazı ülkelerde tarım tekniği
DetaylıP E P 1 0 1 _ H 0 5 C
Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR BİTKİ TANIMA I P E P 1 0 1 _ H 0 5 C u p r e s s u s s e m p e r v i r e n s ( A d i s e r v i - A k d e n i z s e r v i s i ) C u p r e s s u s a r i z o n i c a ( A r i z o n
DetaylıÖZEL EGE LİSESİ İKLİM
ÖZEL EGE LİSESİ İKLİM Rehber Öğretmen : Şule Yıldız Hazırlayanlar : Bartu Çetin Burak Demiral Nilüfer İduğ Esra Tuncer Ege Uludağ Meriç Tekin 2000-2001 İZMİR TEŞEKKÜR Bize bu projede yardımda bulunan başta
DetaylıBAŞLICA TOPRAK TİPLERİ
BAŞLICA TOPRAK TİPLERİ Topraklar zonal, intrazonal ve azonal topraklar olmak üzere üçe ayrılır. 1. Zonal (Yerli) Topraklar iklim ve bitki örtüsüne bağlı olarak oluşan ve bütün katmanların(horizonların)
DetaylıTÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU
T.C. GIDA, TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü Bitki Sağlığı Araştırmaları Daire Başkanlığı TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU ANKARA 2015 Editör: Prof.
DetaylıToprak etütleri; Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER 1
Toprak etütleri; Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER 1 Toprak haritası Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER 2 Toprak ağaçlandırma başarısını en çok etkileyen faktörlerden birisidir. İklim koşulları bakımından yeterlilik olsa
DetaylıAkdeniz iklimi / Roma. Okyanusal iklim / Arjantin
Akdeniz iklimi / Roma Okyanusal iklim / Arjantin Savan iklimi/ Meksika Savan iklimi/ Brezilya Okyanusal iklim / Londra Muson iklimi/ Calcutta-Hindistan 3 3 Kutup iklimi/ Grönland - - - - - - -3-4 -4 -
DetaylıACER BUXUS TİLİA FRAXİNUS
ACER BUXUS TİLİA FRAXİNUS ACER AKÇAAĞAÇLAR Çoğunlukla kışın yaprağını döken boylu veya kısa boylu ağaçlardır. Yapraklar ve tomurcuklar sürgünlerde karşılıklı yer alır. Yapraklar sade, loplu veya tüysüdür.
DetaylıGENUS: ABİES (GÖKNARLAR)
Bitki tanıma I 1 GENUS: ABİES (GÖKNARLAR) Yaklaşık 35-40 türü bulunur. Ülkemizde doğal olarak 4 türü yetişir. Herdem yeşildir. Dallar gövdeye çevrel dizilir. Kabuk gençlerde düzgün yaşlılarda çatlaklıdır.
DetaylıNüfus Dağılışını Etkileyen Faktörler İkiye Ayrılır: 1-Doğal Faktörler 2-Beşeri Faktörler
Nüfusun Dağılışında Etkili Faktörler Nüfus Dağılışını Etkileyen Faktörler İkiye Ayrılır: 1-Doğal Faktörler 2-Beşeri Faktörler 1-Doğal Faktörler: 1.İklim : Çok sıcak ve çok soğuk iklimler seyrek nüfusludur.
Detaylı10 cins; Sciadopitys Metasequoia Cunninghamia Taiwania Athrotaxis. Glyptostrobus Sequoia Sequoiadendron Cryptomeria Taxodium
TAXODIACEAE TAXODIACEAE 10 cins ve bunlara bağlı 16 değişik tür ve varyeteleri vardır. Cinsler arasında akrabalık ilişkisi yoktur Bu nedenle ayırdım anahtarı yapılmamıştır 10 cins; Sciadopitys Metasequoia
DetaylıCOĞRAFYANIN PUSULASI HARİTALARLA COĞRAFYA 2018 KPSS BAYRAM MERAL
COĞRAFYANIN PUSULASI HARİTALARLA COĞRAFYA 2018 BAYRAM MERAL 1 Genel Yetenek - Cihan URAL Yazar Bayram MERAL ISBN 978-605-9459-31-0 Yayın ve Dağıtım Dizgi Tasarım Kapak Tasarımı Yayın Sertifika No. Baskı
DetaylıAkkemik, Ü. (Editör) Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s.
Kitabın Kaynak Gösterimi ile İlgili Örnekler: Kitap Geneli İçin Atıf Örneği: Akkemik, Ü. (Editör). 2014. Türkiye nin -Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s. Kitap
DetaylıBİYOMLAR KARASAL BİYOMLAR SELİN HOCA
BİYOMLAR KARASAL BİYOMLAR SELİN HOCA EKOSİSTEM İLE BİYOM ARASINDA İLİŞKİ Canlıların yeryüzünde dağılışını etkileyen abiyotik ve biyotik faktörlere bağlı olarak bitki ve hayvan topluluklarını barındıran
DetaylıÖ:1/5000 25/02/2015. Küçüksu Mah.Tekçam Cad.Söğütlü İş Mrk.No:4/7 ALTINOLUK TEL:0 533 641 14 59 MAİL:altinoluk_planlama@hotmail.
ÇANAKKALE İli, AYVACIK İLÇESİ, KÜÇÜKKUYU BELDESİ,TEPE MAHALLESİ MEVKİİ I17-D-23-A PAFTA, 210 ADA-16 PARSELE AİT REVİZYON+İLAVE NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU Ö:1/5000 25/02/2015 Küçüksu Mah.Tekçam
DetaylıCOĞRAFYA DERGİSİ. TÜRKİYE DE AVRUPA KAYINI (Fagus sylvatica) NIN YENİ BİR YAYILIŞ ALANI: ILGAZ DAĞLARI
DURAN AYDINÖZÜ-FATİH İMAT İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü COĞRAFYA DERGİSİ Sayı 27, Sayfa 38-45, İstanbul, 2013 Basılı Nüsha ISSN No: 1302-7212 Elektronik Nüsha ISSN No: 1305-2128
DetaylıTÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU
T.C. GIDA, TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü Bitki Sağlığı Araştırmaları Daire Başkanlığı TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU ANKARA 2015 Editör: Prof.
DetaylıMurat TÜRKEŞ ve Telat KOÇ Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü, Çanakkale
(*)Türkeş, M. ve Koç, T. 2007. Kazdağı Yöresi ve dağlık alan (dağ sistemi) kavramları üzerine düşünceler. Troy Çanakkale 29:18-19. KAZ DAĞI YÖRESİ VE DAĞLIK ALAN (DAĞ SİSTEMİ) KAVRAMLARI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER
DetaylıCupressaceae Juniperus (Ardıçlar)
Herdem yeşil. Monoik veye dioik Ağaç veya dipten itibaren yoğun dallı çalı Kabuk: Yaşlı fertlerinde şeritler halinde boyuna çatlaklı, kırmızımtrak veya gri kahverengindedir. Tomurcuklar: Çıplaktır. (J.drupacea
Detaylı10. SINIF KONU ANLATIMI. 46 EKOLOJİ 8 BİYOMLAR Karasal Biyomlar
10. SINIF KONU ANLATIMI 46 EKOLOJİ 8 BİYOMLAR Karasal Biyomlar EKOSİSTEM İLE BİYOM ARASINDAKİ İLİŞKİ Canlıların yeryüzünde dağılışını etkileyen abiyotik ve biyotik faktörlere olarak bitki ve hayvan topluluklarını
DetaylıİKLİM TİPLERİ. Yıllık ortalama sıcaklık 25 C dolayındadır. Yıllık ve günlük sıcaklık farkı 2-3 C yi geçmez. Yıllık yağış miktarı 2000 mm den
İKLİM TİPLERİ Dünya'nın hemen her bölgesinin kendine özgü bir iklimi bulunmaktadır. Ancak, benzer iklim kuşaklarına sahip alanlar büyük iklim kuşakları oluştururlar. Yüzlerce km 2 lik sahaları etkileyen
DetaylıÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ
ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ Mehmet Sakınç*, Aliye Aras**, Cenk Yaltırak*** *İTÜ, Avrasya Yerbilimleri Enstitüsü, Maslak/İstanbul **İ.Ü. Fen Fakültesi, Biyoloji
DetaylıC e d r u s ( S e d i r ) C e d r u s a t l a n t i c a C e d r u s b r e v i f o l i a C e d r u s d e o d o r a C e d r u s l i b a n i
1 BİTKİ TANIMA I PEP101_H03 C e d r u s ( S e d i r ) C e d r u s a t l a n t i c a C e d r u s b r e v i f o l i a C e d r u s d e o d o r a C e d r u s l i b a n i Sakarya Üniversitesi İbreliler 2 C
DetaylıYABANI MEYVELER ve KULLANıM ALANLARı. Araş. Gör. Dr. Mehmet Ramazan BOZHÜYÜK
YABANI MEYVELER ve KULLANıM ALANLARı Araş. Gör. Dr. Mehmet Ramazan BOZHÜYÜK Dünyada kültüre alınıp yetiştirilmekte olan 138 meyve türünden, yaklaşık 16'sı subtropik meyve türü olan 75'e yakın tür ülkemizde
DetaylıIII.BÖLÜM A - KARADENİZ BÖLGESİ HAKKINDA
III.BÖLÜM Bu bölümde ağırlıklı olarak Kızılırmak deltasının batı kenarından başlayıp Adapazarı ve Bilecik'in doğusuna kadar uzanan ve Kastamonu yu içine alan Batı Karadeniz Bölümü, Kastamonu ili, Araç
DetaylıFiziki Özellikleri. Coğrafi Konumu Yer Şekilleri İklimi
KİMLİK KARTI Başkent: Roma Yüz Ölçümü: 301.225 km 2 Nüfusu: 60.300.000 (2010) Resmi Dili: İtalyanca Dini: Hristiyanlık Kişi Başına Düşen Milli Gelir: 29.500 $ Şehir Nüfus Oranı: %79 Ekonomik Faal Nüfus
DetaylıYEDİGÖLLER MİLLİ PARKI
YEDİGÖLLER MİLLİ PARKI Ülkemizin nadide şehirlerinden birisi olan Bolu alanlarında bulunan ve yedi adet gölden oluşan Yedigöller milli parkı adeta bir saklı cennet köşesi gibidir.. Gerçek huzur ve doğa
DetaylıTARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA
TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA Tarım Agro silvikültürel Agro silvipastoral Ormancılık Agropastoral Silvipastoral Hayvancılık Agroforestry de ağaçların çok tabakalı kuruluşu
DetaylıMARMARA BÖLGESi. IRMAK CANSEVEN SOSYAL BiLGiLER ÖDEVi 5/L 1132
MARMARA BÖLGESi IRMAK CANSEVEN SOSYAL BiLGiLER ÖDEVi 5/L 1132 COĞRAFİ KONUMU Marmara Bölgesi ülkemizin kuzeybatı köşesinde yer alır. Ülke yüz ölçümünün %8,5'i ile altıncı büyük bölgemizdir. Yaklaşık olarak
DetaylıNormal (%) 74 59 78 73 60. Bozuk (%) 26 41 22 27 40. Toplam (Ha) 889.817 192.163 354.526 1.436.506 17.260.592. Normal (%) - - - - 29
1.1. Orman ve Ormancılık Türkiye yaklaşık olarak 80 milyon hektar (ha) yüzölçümüyle dağlık ve eko-coğrafya bakımından zengin bir çeşitliliğe sahiptir. Bu ekolojik zenginliğe paralel olarak ormanlar da
DetaylıFonksiyonlar. Fonksiyon tanımı. Fonksiyon belirlemede kullanılan ÖLÇÜTLER. Fonksiyon belirlemede kullanılan GÖSTERGELER
Fonksiyonlar Fonksiyon tanımı Fonksiyon belirlemede kullanılan ÖLÇÜTLER Fonksiyon belirlemede kullanılan GÖSTERGELER Fonksiyona uygulanacak Silvikültürel MÜDAHALELER 2) ETÇAP Planlarının Düzenlenmesine
DetaylıTAXODIACEAE. Sequoia (Monotipik) Sequoiadendron (Monotipik) Taxodium Cryptomeria (Monotipik) Sequoia sempervirens. Sequoiadendron giganteum
TAXODIACEAE Pinaceae familyasında olduğu gibi, bir cinsli bir evciklidirler (Monoik). Yapraklar herdem yeşil veya kışın dökülür. Pul ve iğne yapraklar (Metasequoia hariç) sürgünlere sarmal dizilirler.
DetaylıMALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER)
MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER) MALVACEAE Otsu, çalımsı veya ağaç şeklinde gelişen bitkilerdir. Soğuk bölgeler hariç dünyanın her tarafında bulunurlar. Yaprakları basit, geniş ve parçalıdır. Meyve kuru kapsüldür
Detaylıİşletme Amaçları ve Koruma Hedefleri Ormancılığın ve orman işletmesinin en önemli görevi, toplumun orman ürün ve hizmetlerine olan ihtiyacını karşılamak olduğundan, işletmenin amaç veya hedeflerini saptaya
Detaylıİşletme Amaçları ve Koruma Hedefleri Ormancılığın ve orman işletmesinin en önemli görevi, toplumun orman ürün ve hizmetlerine olan ihtiyacını karşılamak olduğundan, işletmenin amaç veya hedeflerini saptaya
Detaylı128 ADA 27 VE 32 PARSEL NUMARALI TAŞINMAZLARA YÖNELİK 1/5000 ÖLÇEKLİ AÇIKLAMA RAPORU
AKÇAKALE KÖYÜ (MERKEZ/GÜMÜŞHANE) 128 ADA 27 VE 32 PARSEL NUMARALI TAŞINMAZLARA YÖNELİK 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI AÇIKLAMA RAPORU 2016 AKÇAKALE KÖYÜ-MERKEZ/GÜMÜŞHANE 128 ADA 27 VE 32 NUMARALI PARSELLERE
DetaylıBugün hava nasıl olacak?
On5yirmi5.com Bugün hava nasıl olacak? Kuzey ve batı kesimleri parçalı ve çok bulutlu, Marmara, Kuzey Ege, İç Anadolu'nun kuzeybatısı ile Batı Karadeniz gök gürültülü, diğer yerler açık geçecek. Yayın
DetaylıBaşlıca Toprak Tipleri ve Özellikleri
Başlıca Toprak Tipleri ve Özellikleri Toprak, üzerinde tüm canlıların barınıp yaşadığı, insan ve hayvan beslenmesi için gerekli ürünlerin yetiştiği yaşayan canlı bir varlıktır ve yaşamın kaynağıdır. Toprak,
DetaylıARTVİN-MERKEZ-SALKIMLI RESMİ KURUM ALANI
PLAN AÇIKLAMA RAPORU ARTVİN-MERKEZ-SALKIMLI RESMİ KURUM ALANI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI 1/1000 ÖLÇEKLİ UYGULAMA İMAR PLANI 1 İçindekiler 1. MEVCUT DURUM... 2 1.1. Genel Konum... 2 1.2. Ulaşım Yapısı...
DetaylıEkim Yöntemleri. Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER 1
Ekim Yöntemleri Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER 1 Açık alanda ekimin yapıldığı yere, yani tohumun toprakta dağılış şekline göre iki yöntem söz konusudur. Bunlar; Tam alan ekim yöntemi, Kısmi ekim yöntemi dir.
Detaylı2-3 metre kadar boylanabilen, bol dallı bir çalıdır. Kışın yapraklarını döker. Dalları köşeli ve dikenlidir.
BERBERİDACEAE FAMİLYASI A. BERBERİS KADIN TUZLUĞU Herdemyeşil ya da yaprak döken türleri bulunan Berberislerin genellikle sürgünleri dikenlidir. Yaprak boyu, şekli vb. türlere göre değişiklik gösterir.
DetaylıDr. Nejat ÇELİK. Eğitim
Dr. Nejat ÇELİK Eğitim 2001 2006 İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Toprak İlmi ve Ekoloji A.B.D. Doktor 1990 1994 İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı A.B.D. Peyzaj
DetaylıGYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)
GYMNOSPERMAE (Açık Tohumlular) CEPHALOTAXACEAE Ağaç ya da çalı halinde herdem yeşil bitkilerdir. Tüm bireyleri bir cinsli iki evcikli (DİOİK)dir. Çok ender bir evciklidir. Erkek çiçekler küre biçimde bir
DetaylıSelahattin POLAT 1 Yıldız GÜNEY 2 TÜRK FINDIĞI NIN (Corylus colurna) TÜRKİYE DEKİ YENİ BİR YAYILIŞ ALANI
Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 3, Sayı: 18, Aralık2015, s. 449-460 Selahattin POLAT 1 Yıldız GÜNEY 2 TÜRK FINDIĞI NIN (Corylus colurna) TÜRKİYE DEKİ YENİ BİR YAYILIŞ ALANI Özet Sivaslı ilçesi
DetaylıTÜRKİYE EKONOMİSİ. Prof.Dr. İlkay Dellal Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü. Ankara
TÜRKİYE EKONOMİSİ Prof.Dr. İlkay Dellal Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü 1 Ankara Ülke Ekonomisinde Etkili Olan Faktörler Tarih Doğal Kaynaklar Coğrafi yer Büyüklük Arazi şekilleri
DetaylıBİNA BİLGİSİ 2 ÇEVRE TANIMI - İKLİM 26 ŞUBAT 2014
BİNA BİLGİSİ 2 ÇEVRE TANIMI - İKLİM DOÇ. DR. YASEMEN SAY ÖZER 26 ŞUBAT 2014 1 19.02.2014 TANIŞMA, DERSLE İLGİLİ GENEL BİLGİLER, DERSTEN BEKLENTİLER 2 26.02.2014 ÇEVRE TANIMI - İKLİM 3 05.03.2014 DOĞAL
DetaylıBugün hava nasıl olacak? 16 Şubat 2017
On5yirmi5.com Bugün hava nasıl olacak? 16 Şubat 2017 Hava sıcaklığının ülkemizin kuzeybatı kesimlerinde 1 ila 3 derece artacağı, diğer yerlerde önemli bir değişiklik olmayacağı tahmin ediliyor. Yayın Tarihi
DetaylıÇIĞLARIN OLUŞUM NEDENLERİ:
ÇIĞ Genellikle boylu bitki örtüsü (orman) çok seyrek veya bulunmayan engebeli, dağlık ve eğimli arazilerde tabakalar halinde birikmiş olan kar kütlesinin iç ve dış kuvvetler etkisi ile başlayan bir ilk
DetaylıCOĞRAFYA YEREL COĞRAFYA GENEL COĞRAFYA
COĞRAFİ KONUM COĞRAFYA YEREL COĞRAFYA GENEL COĞRAFYA Yeryüzünün belli bir bölümünü FİZİKİ coğrafya BEŞERİ ve gösterir. EKONOMİK -Doğa olaylarını -Kıtalar coğrafya konu alır. -Ülkeler -İnsanlar ve -Klimatoloji
DetaylıSilivri Nüfus Bilgileri Yıl Toplam Kadın Erkek
SİLİVRİ Coğrafi Durum: Silivri 41 derece 03 kuzey paraleli ve 28 derece 20 doğu meridyenlerinin birleştiği noktada,istanbul iline bağlı ve il merkezinin 67 km batısında, Marmara Denizi sahilindedir. İlçe
DetaylıSERT ÇAMLARDAN TÜRKİYE DE DOĞAL OLARAK YETİŞENLER
SERT ÇAMLARDAN TÜRKİYE DE DOĞAL OLARAK YETİŞENLER Pinus sylvestris: Sarıçam Pinus nigra: Karaçam Pinus brutia:kızılçam Pinus halepensis: Halep çamı Pinus pinea: Fıstık çamı Pinus sylvestris: Sarıçam Kuzey
DetaylıTARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA
TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA Doğu Anadolu Bölgesinde Tarımsal Ormancılık Uygulamaları ve Potansiyeli Bölgenin Genel Özellikleri: Ülkemizin en yüksek ve engebeli bölgesidir.
DetaylıBÖLGE KAVRAMI VE TÜRLERİ
BÖLGE KAVRAMI VE TÜRLERİ Doğal, beşerî ve ekonomik özellikler bakımından çevresinden farklı; kendi içinde benzerlik gösteren alanlara bölge denir. Bölgeler, kullanım amaçlarına göre birbirine benzeyen
Detaylı(2010)(Soykan, A., Sönmez, S., Cürebal, İ. ile birlikte). Edremit in Anıtsal ve Korunmaya Değer Ağaçları. Karakutu Yayınları. ISBN: 978-6051-200-06-4
(2010) Biyocoğrafya (2.Basım). MKM Yayıncılık, ISBN 978-605 5911-21-8 Bitki ve Hayvanların yeryüzünde dağılışı ve bu dağılışa etki eden coğrafi faktörlerle birlikte alan bir çalışmadır. Canlıların ekosistem
DetaylıIĞDIR ARALIK RÜZGÂR EROZYONU ÖNLEME PROJESİ İZLEME RAPORU
Rapor No. :1 Tarihi: 04/12/2012 IĞDIR ARALIK RÜZGÂR EROZYONU ÖNLEME PROJESİ İZLEME RAPORU Projenin Adı: Iğdır Aralık Rüzgâr Erozyonu Önleme Projesi Proje Alanının Genel Özellikleri: Iğdır İli Aralık İlçesinde
DetaylıSEÇ 422 KORUNAN ALANLARIN PLANLANMASI
SEÇ 422 KORUNAN ALANLARIN PLANLANMASI V. Hafta Yrd. Doç. Uzay KARAHALİL Ödev Konuları Gelibolu Tarihi Yarımadası MP ında statü konusunda yeni gelişmeler (Emre ÖZDEMİR, Fatih AKARSU, Osman KICI) Altındere
DetaylıToprak oluşum sürecinde önemli rol oynadıkları belirlenmiş faktörler şu
TOPRAK OLUŞUMU Toprak oluşum sürecinde önemli rol oynadıkları belirlenmiş faktörler şu şekildedir: 1. İklim (su, sıcaklık, oksijen ve karbondioksit) 2. Ana materyal 3. Bitki ve hayvanlar (organik faktörler)
DetaylıKPSS. Harita Seti. Türkiye Coğrafyası. Doğu ATEŞ
KPSS Türkiye Coğrafyası Harita Seti Doğu ATEŞ 1 2 Değerli KPSS adayları, İlk kez 2007 yılında hazırladığımız Türkiye coğrafyası harita seti, 2007-2008 - 2009 yıllarında yüzbinlerce kez indirilmişti. İlerleyen
DetaylıAĞAÇLANDIRMA. Yrd. Doç. Dr. Süleyman Gülcü
AĞAÇLANDIRMA Yrd. Doç. Dr. Süleyman Gülcü Alanların Ekim ve Dikime Hazırlanması Ön etüt tamamlandıktan sonra arazi hazırlığına başlanır. Bu kapsamda; İç taksimatın uygulanması Diri örtü temizliği ve Toprak
DetaylıTÜRKİYE NİN İKLİMİ. Türkiye nin İklimini Etkileyen Faktörler :
TÜRKİYE NİN İKLİMİ İklim nedir? Geniş bir bölgede uzun yıllar boyunca görülen atmosfer olaylarının ortalaması olarak ifade edilir. Bir yerde meydana gelen meteorolojik olayların toplamının ortalamasıdır.
DetaylıFİDANCILIK TEKNİĞİ DERS 2: FİDANLIK İŞLETMELERİ İÇİN YER SEÇİMİ
FİDANCILIK TEKNİĞİ DERS 2: FİDANLIK İŞLETMELERİ İÇİN YER SEÇİMİ 2. AÇIK ALAN FİDANLIK İŞLETMELERİ İÇİN YER SEÇİMİ FİDANLIK İŞLETMELERİ İÇİN YER SEÇİMİ Genel ve özel mevki özellikleri İklim özellikleri
DetaylıCOĞRAFİ YAPISI VE İKLİMİ:
TARİHİ : Batı Toroslar ın zirvesinde 1288 yılında kurulan Akseki İlçesi nin tarihi, Roma İmparatorluğu dönemlerine kadar uzanmaktadır. O devirlerde Marla ( Marulya) gibi isimlerle adlandırılan İlçe, 1872
DetaylıToprak oluşumu ve toprak türleri
On5yirmi5.com Toprak oluşumu ve toprak türleri Toprak oluşumu ve toprak türleri nelerdir? Yayın Tarihi : 13 Kasım 2012 Salı (oluşturma : 3/1/2017) -Toprağın oluşması için önce kayaların çözünmesi gerekir.
Detaylı