Mikrobiyom ve Deri Mikrobiyomuna Genel Bakış. Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Kliniği, Ankara.

Benzer belgeler
CİLT MİKROBİYOTASI PROF.DR. NİLGÜN SOLAK BÜLENT ECEVİT Ü. TIP FAK. DERMATOLOJİ AD

İnsan Mikrobiyom Projesi. Prof. Dr. Tanıl Kocagöz

İntestinal Mikrobiyota Nedir? Ne yapar? Dr. Taylan Kav Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Gastroenteroloji BD

Mikrobiyom ve Dermatoloji

Metagenom Analiz Stratejileri

Probiyotik suşları. Prof Dr Tarkan Karakan Gazi Üniversitesi Gastroenteroloji Bilim Dalı

Dirençli Kolonizasyonda Mikrobiyotanın Yeri. Prof. Dr. Z. Ceren KARAHAN Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

İnsan Mikrobiyom Projesi. Tanıl Kocagöz, M.D., Ph.D.

Erişkinde Mikrobiyota. Dr Tarkan Karakan Gazi Üniversitesi Gastroenteroloji Bilim Dalı

Mikrobiyom Çalışmaları. Tanıl Kocagöz

Diabetes Mellitus ve Mikrobiyota

Normal Mikrop Florası. Prof.Dr.Cumhur Özkuyumcu

MİKROBİYOTALARDA ANAEROP ÜSTÜNLÜĞÜ. Dr. Ferda TUNÇKANAT Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Arşiv Kaynak Tarama Dergisi

MİKROBİYOTA-2018 Prof. Dr. Ener Çağrı DİNLEYİCİ Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı

Solunum Sistemi Mikrobiyotası. Dr. Haluk Türktaş Gazi Üniversitesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı Ankara

DÖNEM 1- A, 3. DERS KURULU ( )

BEEBOOK & BAL ARISI (Apis mellifera L.) MİKROFLORASI

Tüm Genom Analizi ve Klinik Mikrobiyoloji. Dr. Burak Aksu M.Ü. Tıp Fakültesi T.Mikrobiyoloji AD.

AĞIZ SAĞLIĞININ YENİ TANIMI: AĞIZ MİKROBİYOMU*

TIBBĠ BĠLĠMLERE GĠRĠġ DĠLĠMĠ MĠKROBĠYOLOJĠ ANABĠLĠM DALI

12. SINIF KONU ANLATIMI 7 GENETİK MÜHENDİSLİĞİ VE BİYOTEKNOLOJİ ÇALIŞMA ALANLARI

Fizik Antropoloji Anabilim Dalına ait dersler, Antropoloji Lisans Programı dahilinde verilmektedir. Fizik Antropolojiye Giriş.

Hücre Transfeksiyonu

Tıbbın Geleceğine dair.. Genetik Testler ve Kişiselleşmiş Tıp Anlayışı. B. Aysin Sermen

Vajinal Mikrobiyota ve Bakteriyel Vajinozis

Prof.Dr.Kemal NAS Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon AD, Romatoloji BD

İLAÇ, KOZMETİK ÜRÜNLER İLE TIBBİ CİHAZLARDA RUHSATLANDIRMA İŞLEMLERİ ECZ HAFTA

Mikroorganizmalar gözle görülmezler, bu yüzden mikroskopla incelenirler.

Yaşlıda Mikrobiota ve Uzun Yaşam ile İlişkisi. Prof. Dr. Bülent SAKA İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı

İSTANBUL MEDENİYET ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ TIBBİ MİKROBİYOLOJİ ANABİLİM DALI MEZUNİYET SONRASI (UZMANLIK) EĞİTİMİ DERS MÜFREDATI

AŞI ve SERUMLAR. Dr. Sibel AK

Prof.Dr. Meltem Yalınay Çırak Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji A.D. SALGINLARIN İZLENMESİ VE MOLEKÜLER

Moleküler biyolojiye giriş. Doç.Dr.Pınar AKSOY SAĞIRLI

Niçin PCR? Dr. Abdullah Tuli

İnfeksiyonlar ve Mikrobiyom İlişkisi

SALGIN ARAŞTIRMASINDA KULLANILAN TİPLENDİRME YÖNTEMLERİ

Nonalkolik Karaciğer Yağlanması Olan Hastalar ve Sağlıklı Kontrollerde Bağırsak Mikrobiyotasının Yeni Nesil Dizi Analizi İle Karşılaştırılması

Yrd.Doç.Dr. Yosun MATER

CANDİDA İLE UYARILMIŞ VAJİNAL VE BUKKAL EPİTEL HÜCRELERİNİN SİTOKİN ÜRETİMİ

Boğaziçi Üniversitesi Çevre Bilimleri Enstitüsü Bebek İstanbul-Türkiye

Prof Dr Güven Külekçi

GENETİK I BİY 301 DERS 6

Doku kültüründeki zorluklar. Virüs Bakteri Mantar Mikoplazma Böcek ve diğerleri ile kontaminasyon

İnsan Mikrobiyom Projesi, Mikrobiyotanın Geleceği ve Kişiye Özel Tıp Uygulamaları

SAĞLIK ÇALIŞANLARININ MESLEKİ TEHLİKE ve RİSKLERİ. Öğr. Gör. Nurhan BİNGÖL

Hayvanlarda mikrobiyom - hayvan mikrobiyomu

SNP TEK NÜKLEOTİD POLİMORFİZMLERİ (SINGLE NUCLEOTIDE POLYMORPHISMS)

Biyobankalar. Prof.Dr.Meral Özgüç

Non-Alkolik Karaciğer Yağlanması Olan Hastalarda Barsak Mikrobiyotası

Mikobakteriyolojide yeni nesil dizileme ile analiz

BİYOLOJİYE GİRİŞ. Canlılığın bilimsel olarak araştırılmasıdır.

Hücre içinde bilginin akışı

AVRASYA ÜNİVERSİTESİ

Prof Dr Zeynep Tamay. Istanbul Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları AD, Çocuk Alerji BD

Toprak organizmaları arasında birkaç üretici olmasına rağmen ana. bileşenleri tüketiciler, ayrıştırıcılar ve cansız maddelerdir.

Yeni Nesil Genomik Sistemler. ve Uygulamaları

Biyofilm nedir? Biyofilmler, mikroorganizmaların canlı/cansız yüzeye yapışmaları sonucu oluşan uzaklaştırılması güç tabakalardır.

ÇOK HÜCRELİ ORGANİZMALARIN GELİŞİMİ

İstanbul daki El Ayak Ağız Hastalığı Vakalarında Coxsackievirus A6 ve Coxsackievirus A16 nın Saptanması

Rekombinant DNA, Klonlama ve kullanımı

1. ÜNİTE: YAŞAM BİLİMİ BİYOLOJİ...10

Isırıkla İlgili Literatür İncelemesi

BAL ÜRETİM SÜRECİNDE KRİTİK KONTROL NOKTALARININ BELİRLENMESİ, SEKONDER KONTAMİNASYON KAYNAKLARININ

BAKTERİLERDE EKSTRAKROMOZAL GENETİK ELEMENTLER

*Hijyen hipotezi, astım, romatoid artrit, lupus, tip I diabet gibi otoimmün hastalıkların insidansındaki artışı açıklayan bir alternatiftir.

İMMUNİZASYON. Bir bireye bağışıklık kazandırma! Bireyin yaşı? İmmunolojik olarak erişkin mi? Maternal antikor? Konak antijene duyarlı mı? Sağlıklı mı?

FAZ II Enzimlerine bağlı genetik polimorfizmler - 1

Mikrobiyal Gelişim. Jenerasyon süresi. Bakterilerde üreme eğrisi. Örneğin; (optimum koşullar altında) 10/5/2015

MEME KANSERİ KÖK HÜCRELERİNİN GEN EKSPRESYON PROFİLİ

Ders Kodu Ders Adı Ders Türü AKTS Hafta Teorik

EL YIKAMA. Acıbadem Kadıköy Hastanesi Enfeksiyon Kontrol Hemşiresi Funda Peker

IL28B genotip tayini kronik hepatit B hastalarında oral antiviral tedavi cevabını öngörmede kullanılabilir mi?

7. BÖLÜM MİKROBİYAL GELİŞİM

EN ÇOK KULLANDIĞIMIZ TIBBİ ALET

GİRİŞ. Kan dolaşımı enfeksiyonları (KDE) önemli morbidite ve mortalite sebebi. ABD de yılda KDE, mortalite % 35-60

Prediktör Testler ve Sıradışı Serolojik Profiller. Dr. Dilara İnan Isparta

BAKTERİLERDE GENETİK MADDE AKTARILMASI

Prof. Dr. Neyhan ERGENE

ADIM ADIM YGS LYS Adım EVRİM

Yrd. Doç. Dr. Tuba ŞANLI

AVRASYA ÜNİVERSİTESİ

DÖNEM I DERS KURULU 3 GENOM VE KALITIM

FEN ve TEKNOLOJİ / GENETİK MÜHENDİSLİĞİ ve BİYOTEKNOLOJİ. GENETİK MÜHENDİSLİĞİ ve BİYOTEKNOLOJİ

Hayati Sorulara Net YANITLAR

İyonize Radyasyonun Hücresel Düzeydeki Etkileri ve Moleküler Yaklaşımlar

BAKTERİLERİN GENETİK KARAKTERLERİ

Biyofilm ile ilişkili enfeksiyonlara yaklaşım TANI. Prof Dr Ayşe Kalkancı Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

biyokimyasal ve biyofiziksel özelliklerini sayıp açıklayabilecek, hizmetleri, izleme, korunma ve rehabilitasyon yöntemlerini sayabilecek,

ÇANAKKALE ONSEKİZ MART ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ Eğitim Yılı

BİYOİNFORMATİK CİHAN SUVARİ

Tarifname. ENDOJEN MAGP1 EKSPRESYONU ARTIM NĠTELĠĞĠ SERGĠLEYEN LĠPOLĠTĠK BĠLEġENLER ĠÇEREN BĠR KOMPOZĠSYON

SADE ve SAGE ve Gen Ekspresyonunun Seri Analizi. Prof.Dr. Nermin GÖZÜKIRMIZI

NEİSSERİA MENİNGİTİDİS SEROGRUP B AŞI ANTİJENLERİNİN GENETİK ANALİZİ: MENB AŞILARI TÜRKİYE İZOLATLARINI KAPSIYOR MU?

Fizik Antropoloji Anabilim Dalına ait dersler, Antropoloji Lisans Programı dahilinde verilmektedir.

TARIMSAL BİYOTEKNOLOJİYE GİRİŞ

DÖNEM I KTO KARATAY ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ DERS KURULU 3

Mustafa EMREM

VAGİNAL/PLASENTAL MİKROBİYOM/PTD. PROF. DR. FÜSUN VAROL KADıN HASTALıKLARı VE DOĞUM ABD TRAKYA ÜNIVERSITESI

ETKİN İLAÇ KULLANIMINDA GENETİK FAKTÖRLER. İlaç Kullanımında Bireyler Arasındaki Genetik Farklılığın Önemi

Transkript:

doi: 10.15624.dermatoz17081d2 DERLEME Mikrobiyom ve Deri Mikrobiyomuna Genel Bakış Doç. Dr. Gülşen Akoğlu Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Kliniği, Ankara. Yazışma Adresi: : Dr. Gülşen Akoğlu, Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Kliniği, Ankara. E-posta: gusemd@yahoo.com Özet Mikrobiyom ve Deri Mikrobiyomuna Genel Bakış Mikrobiyom, bakteri, arkea, virüs, mantar, maya, akarlar gibi tüm genom içeren mikrobiyal üyelerini ifade eden bir terimdir. Son yıllarda geliştirilen özel teknikler sayesinde deri mikrobiyomunun içeriği ve özellikleri ortaya konmaya başlanmıştır. Kültür bağımsız metodlar sayesinde kültürü yapılamayan ya da üretilmesi kısıtlı olan başta bakteri olmak üzere birçok mikroorganizmanın gösterilmesi mümkün olmaktadır. Başta derinin topografik özellikleri olmak üzere kişinin yaşı, cinsiyeti ve immünolojik özellikleri deri mikrobiyomunun yapısını ve çeşitliliğini etkilemektedir. Deri mikrobiyomunun özelliklerinin bilinmesi sayesinde deri hastalıklarının patogenezinin daha iyi anlaşılacağı ve yeni tedavi alternatiflerinin geliştirileceği ön görülmektedir. Anahtar Kelimeler: Deri, mikrobiyom, genomik, metagenomik Giriş Mikrobiyom, ilk defa Nobel ödüllü genetikçi Joshua Lederberg tarafından tanımlanan, bir mikrobiyal topluluğun tüm genetik materyalini ifade eden bir terimdir (1). Mikrobiyom, bakteri, arkea, virüs, mantar, maya, akar gibi tüm genom içeren mikrobiyal üyeleri kapsar. İnsan ekosisteminde tüm hücrelerin toplam sayısının sadece %10 unu insan hücreleri, geri kalan %90 ını (yaklaşık 1 trilyon hücre) mikrobiyal hücreler oluşturmaktadır (2). Bu nedenle mikrobiyoma bizim ikinci genomumuz da denebilir (3). Mikrobiyomla İlgili Bazı Önemli Terimler (4, 5) Mikrobiyota: Bir topluluk içerisinde mevcut olan mikroorganizmalar (bakteri, mantar, virüs, arkea vs). Bazen normal flora yerine de kullanılmaktadır. Abstract Microbiome and an Overview to the Skin Microbiome Microbiome refers to the entire collection of all microbes containing genome such as bacteria, archaea, viruses, fungi, yeast, and mites. Recently developed special technics introduced us the content and features of skin microbiome. Non-cultivated or uncultivated many microorganisms, mainly bacteria, can be identified by culture independent methods. The structure and diversity of skin microbiome are affected by topographic features of the skin, age, gender, or immunological status of the individual. As the specific features of skin microbiome become evident, it is expected to understand the pathogenesis of skin disease and to develop new treatment methods. Keywords: Skin, microbiome, genomic, metagenomics Çekirdek mikrobiyom: Belirli vucut bölgelerinde bulunan ve kişiler arasında sıklıkla benzer olan mikrop türlerinden oluşan mikrobiyom. Mikrobiyal popülasyonun en büyük oranını oluşturur. Kalıcı mikrobiyom: Konakçı ile denge içerisinde olan, deri mikrobiyomunun nonpatojenik kommensal üyeleri. Geçici mikrobiyom: Deri yüzeyinde kalıcı olarak bulunmayan ama çevreden kaynaklanan ve saatlerce / günlerce bulunabilen mikroorganizmalar. Kommensalizm: Sadece bir organizmanın diğerinden fayda gördüğü, diğerinin zararına olmayan etkileşim. Mutualizm: Her iki organizmanın faydalandığı yararlı etkileşim. Disbiyoz: Vucut üzerinde veya içerisindeki mikrobiyal kompozisyonun bozulması durumu. Sayfa 1/5

Metagenom: Bir topluluktaki tüm organizmaların toplam genomik DNA sı. Metagenomiks:Yüksek verimli deneysel veri ve biyoinformatik tekniklere dayanarak kültürü yapılmamış toplulukların tüm genomik DNA larının incelenmesi. Taksonomi: Canlıların sınıflandırılması ile ilgilenen bilim dalı Taksonomik çeşitlilik: Mikrobiyotayı oluşturan türlerin çeşit sayısı. Mikrobiyom çalışmalarında kullanılan metodlar: A- Kültür-Bağımlı Metodlar Yaklaşık 20 yıl öncesine kadar mikropları tanımlamak ve özelliklerini anlamak için altın standard olarak kabul edilen, mikropların kültürde üretilip izole edilmesine dayanan metodlardır. Koloni morfolojisi, boyama reaksiyonları, biyokimyasal özellikleri, motilite testleri ve antibiyotik direnç profilleri gibi özelliklerine dayanarak bakteri ve mantarlar taksonomik olarak sınıflandırılır (6). Kültür-Bağımlı Metodların Avantajları (7) Mikropların metabolik ve fonksiyonel kapasiteleri, yaşam şekilleri konusunda bilgi verir. Konakçı-bakteri arasındaki ilişki hakkında tutarlı hipotezler kurulabilir. Kolonilerden tam genom sekanslama ve birçok fizyolojik ve genetik çalışmaların gerçekleştirilebilmesi için yeterli materyal elde edilebilir. Kültür-Bağımlı Metodların Dezavantajları(4) Çoğu mikrobun üreme ve gelişme gereksinimleri konusunda bilgilerimizin eksik olması nedeniyle kültürde sınırlı sonuçlar elde edilebilir. Bu nedenle mikrobiyom içeriği konusunda sadece kısıtlı bilgi verir. İn vivo koşulları taklit edemez. Daha hızlı üreyen bakteriler daha yavaş üreyenleri engeller (stafilokoklar, malassezia vs). B- Kültür Bağımsız Metodlar Son 20 yılda geliştirilen bu metodlarla örnekler kültüre ekilmez. Mikrobiyom DNA sı izole edilerek PCR, klonlama, sekanslama gibi yöntemlerle çoğaltılır (5). İnsan mikrobiyom incelemelerinde en sık kullanılan teknikler: 1-16S ribozomal RNA (16S rrna) kısmi sekanslama: 16S rrna (rrs geni), ökaryotlarda yoktur. Tüm bakteri ve arkealarda bulunur. Bu metod bakterinin filogenetik tanımlanmasını sağlar. Ancak mikrobiyomun fonksiyonunun doğrudan bilgisini sağlayamaz (8). 2- Metagenomik: Herhangi bir mikroorganizma topluluğunun tüm genomlarının DNA sekanslamasına dayalı analizine denir (9). Elde edinilen sekanslar referans genomlara göre haritalanır. Metagenomik yaklaşım bize örnek içerisinde mevcut olan tüm mikropların hem tür düzeyinde tanımlanmasını hem de göreceli olarak yoğunluklarının saptanmasını sağlar. Deri mikrobiyomunun fonksiyonel kompozisyonuna doğrudan erişim sağlar. 16S rrna sekanslama orada ne var? sorusuna yanıt verirken tüm genom shotgun metagenomik sekanslama ek olarak ne yapıyorlar? sorusuna da yanıt verebilir (3, 5). Kültür-Bağımsız Metodların Avantajları (4) Kültürde üretilemeyen ve saptanamayan mikroorganizmaları tanımlar. Deri mikrobiomunun eksiksiz ve tarafsız görünümünü ve genetik içeriğini elde etmeyi sağlar. Bakteriyel popülasyonlar dışında deri ile ilişkili maya, mantar ve viral topluluklar da moleküler metodlarla saptanabilir. Kültür-Bağımsız Metodların Dezavantajları (3) -Önemli miktarda DNA gereksinimi vardır. Düşük yoğunlukta topluluklarla kolonize olmuş kuru bölgeler gibi alanlarda uygulanması kısıtlıdır. -İşlenmesi gereken veri büyük miktardadır. -Elde edilecek genetik bilginin karşılaştırılabilmesi için referans sekanslarının bilinmesi gerekir. Sayfa 2/5

-Organizmaların canlı ya da ölü olmasını ayırt edemez. Bu nedenle teknik olarak deri mikrobiyomunun öyküsünün analizidir. -Örneklerin hazırlanması, aletlerin kullanılması ve sonuçların yorumlanması için deneyim gereklidir. -Maliyeti yüksektir. İnsan Mikrobiyom Projeleri A-İnsan Mikrobiyom Projesi 2008-2013 yılları arasında Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Sağlık Enstitüsü (National Institute of Health, NIH) öncülüğünde medikal araştırmaların yol haritasının bir parçası olarak 115 milyon dolar bütçe ile gerçekleştirildi. Orada ne var? sorusunun cevabı alınmaya çalışıldı (10). Bu projenin amaçları şöyle özetlenebilir: -İnsanların majör ekolojik nişlerinde bulunan mikroorganizma topluluklarını tanımlamak -Barsak, genitoüriner sistem ve derideki spesifik ortamların sağlıklı durum ve hastalık durumuna nasıl katkıda bulunduklarını anlamak -Bireyler arası mikrobiyal içerikleri araştırmak -İnsanların paylaştıkları mikropların benzerlik ve farklılıklarından sorumlu mekanizmaları anlamak -Mikrobiyal genom sekanslarını içeren bir referans katolog oluşturmak Bu projede diş hekimleri, jinekolojistler, gastroenterolojitsler, otolaringolojistler ve dermatologlar çalışmıştır. 18-40 yaş arası 600 kişi taranarak 242 kişi çalışmaya alındı. Oral kavite, deri, gastrointestinal yol ve vajen bölgeleri örneklenerek toplam 11174 örnek toplandı. 3,5 Tb metagenomik sekanstan fazlası incelendi. Bakteriyel topluluğun 16 S rrna gen sekanslama ile taksonomik profili ve mikrobiyal topluluğun tüm genom sekanslama (WGS) ile metagenomik profili çıkarıldı. Referans genom katologları projenin internet sitesinden herkesin erişimine açılmıştır. Bu proje ve diğer çalışmalar sonucunda sağlıklı bireylerin deri mikrobiyomu tanımlanmış ve farklı bölgeler, bireyler ve zamanlar arasında değişimler gösterilmiştir. B-Bütünleştirici İnsan Mikrobiyom Projesi İnsan mikrobiyom projesinin ikinci kısmı olarak 2014 yılında başlanan bu projenin ana amaçları hem mikrobiyom hem de konakçı biyolojik özelliklerini belirlemek ve mikrobiyomun insan sağlığını ve hastalıklarını nasıl etkilediğini anlamaktır (11). Çeşitli omik teknolojileri kullanılarak mikrobiyomun ve konakçının gen ekspresyonları, proteinleri ve metabolitleri tespit edilmeye çalışılmaktadır. Gebelik ve preterm doğum, inflamatuvar barsak hastalığı ve prediyabet olmak üzere 3 ana konuda mikrobiyomhastalık ilişkilisi araştırılmaya başlanmıştır. Deri Mikrobiyomunun Özellikleri Deri mikrobiyomunun yapısı: İnsan mikrobiyom projesi sayesinde, 16S rrna gen filotiplendirme sonucunda bakteriyel deri mikrobiyomunda en az 19 fila tanımlandı. Herbir deri kısmının fizyolojik özelliğine göre gruplama yapıldığında taksonomik çeşitliliğin sırasıyla en fazla kuru bölgeler, nemli bölgeler ve sebase bölgelerde olduğu saptandı. Bir kişinin farklı deri bölgeleri karşılaştırıldığında mikrobiyal çeşitlilik farklıdır. Kişiler benzer deri bölgeleri karşılaştırıldığında, palmar bölgeler hariç diğer bölgelerin mikrobiyal çeşitliliği benzerdir. El mikrobiyomu hem kişinin kendisinin el yıkama alışkanlıkları ve çeşitli çevresel elemanlara temasları nedeniyle kişiler arasında farklılıklar göstermektedir (4). Derinin mikrobiyal yapısı kalıcı ya da geçici olabilir. Sağlıklı bireylerde bulunan kalıcı deri bakterileri 4 farklı filaya ayrılır: Actinobacteria (%51,8), Firmicutes (%24,4), Proteobacteria (%16,5) ve Bacteriodetes (%6,3). Tanımlanan generalar arasında en sık saptananlar: Corynebacterium, Propionibacterium ve Staphylococcus tur (12, 13). Deri mikrobiyomunun içeriğine etki eden faktörler: İnsan mikrobiyomu her bir birey için benzersiz çeşitlilikte ve yoğunluktadır. Kişiler arası deri mikrobiyomu farklılıklarına intrinsik faktörler (yaş, genetik yapı, konakçı immün sistemi vb) ve eksternal faktörler (nem, mevsimsel hava şartları, eski antibiyotik tedavileri, giysi tipleri, losyon/krem Sayfa 3/5

kullanımı, temizleyiciler, deodorantlar, antipersperantlar, hijyen sıklığı, diğer çevre yüzeyleri vb) etki etmektedir (4). Derinin topografik özellikleri başta olmak üzere en önemli etkenler aşağıda kısaca gözden geçirilmiştir. Derinin bölgesel anatomisi (topografi): Derinin sebum içeriği, kıl yoğunluğu, apokrin/erkin aktivite, oklüzyon derecesi gibi faktörlerdeki farklılıklar derinin topografik özelliklerinde değişikliklere neden olur. Farklı mikroçevreler belirli türlerin gelişmesini sağlamaktadır. Kuru bölgelerde (önkol, kalça) Corynebacteria, β-proteobacteria, Flavobacteriales; nemli bölgelerde (aksilla, antekübital ve popliteal fossalar) Corynebacteria, β-proteobacteria, Staphylococcus; sebase bölgelerde (yüz, gövde üst bölge) Propionibacterium, Staphylococcus en baskın ana bakteri cinsleridir (12). Cinsiyet: Cinsiyet mikrobiyal topluluk yapısına katkıda bulunabilir ama bu faktörün önemi vücut bölgesine göre değişebilir. Özellikle steroid üretiminin cinsiyetler arasında farklı olması nedeniyle deri kalınlığı, kıl yoğunluğu, sebase gland aktivitesi değişmektedir. Cinsiyetin mikrobiyoma etkisi vücut bölgesine göre değişebilir (14). Yaş: Deri yaşla olgunlaştıkça belirli deri bölgelerindeki kalıcı mikrobiyom etkilenmektedir. Uterin hayatta steril olan deri, doğumdan sonra hızla mikroplarla kolonize olmaya başlar. Normal vajinal yolla doğanların deri mikrobiyomu annenin vajinal mikrobiyomuna benzer. Lactobacillus ve Prevotella yoğunluktadır. Sezaryenle doğanlarınki ise daha çok anne derisininkileri taşır. Deri Acinetobacter, Bacillales, Micrococcineae ve Staphylococcus ile kolonizedir. Normal doğumla doğanlar, sezaryenle doğanlardan daha çok deri bakteriyel topluluklara sahipler. Bebekler çevre ile temas ettikçe, derinin farklı bölgeleri farklı nem, sıcaklık ve glandüler özellikler kazandıkça çeşitliliği gittikçe artan farklı deri mikrobiyomları gelişir. Küçük çocuklarda Streptococcus, Betaproteobacteria, Gammaproteobacteria baskın iken postadölesan gençlerde ve erişkinlerde bu türler çok azalır ve Propionibacterium ve Coryneobacterium u içeren lipofilik bakteriler baskın hale gelmeye başlar (14, 15,16). İmmün sistem: Herhangi bir zamanda derimizi 107/cm 2 bakteri kolonize etmektedir. Bunların büyük kısmının stratum korneumda bulunduğu bilinmesine rağmen yakın zamanda epidermisin derinlerinde ve hatta dermiste de yerleştikleri saptanmıştır (17). Bu nedenle konakçının derinin immün yanıtını kontrol etmesi gereklidir. Aksi halde persistan bir aktivasyon kronik inflamatuvar hastalıklara neden olabilir. Mikrobiyomla ilgili çalışmalar teknolojik olarak daha çok ilerleme göstermesi nedeniyle bakteriler hakkında önemli bilgiler elde edilebilmektedir. Mikrobiyomun diğer üyeleri olan virüsler, mantarlar, mayalar ve akarlar hakkında bilgilerimiz daha az olup metodların gelişmesi ile artış gösterecektir. Deri viromu: Viruslar kendileri hastalık yapmaları dışında gen transferinde önemli vektörler olup bakterilerde önemli genetik varyasyonlara neden olabilmektedir (9). Vucudumuzun viral mikrobiyomunun araştırılması ile farklı tipteki mikropların kompleks etkileşimlerinin anlaşılacağı düşünülmektedir. İnsan viromu hakkında çok az bilgi mevcuttur. Bu durumun nedenleri arasında viruslerin hücre kültürlerinde amplifiye edilmesinin zor olması, mevcut metagenomik tekniklerin çok küçük genom yapısını saptayamaması, metodların çoğunlukla total DNA nın sekanslanmasına dayanması nedeniyle RNA viruslerinin tespit edilememesi, viruslerin hızlı evrimleşmesi nedeniyle viral genom kütüphanelerinin oluşturulamaması, karmaşık veri bankalarına gereksinim olması sayılabilir. Derinin fungal mikrobiomu: Malassezia en sık rastlanan fungal deri kommensali olarak karşımıza çıkmaktadır. Lipofilik mantar olup en sık yağlı bölgeler olan yüz, skalp ve sırtta bulunur. Lipaz, fosfolipaz ve alerjenler üretir. Bunlar inflamasyonu ve immün yanıtı tetikleyerek deri bütünlüğünü bozabilir. 18S rrna gibi filogenetik belirteçler kullanılarak saptanabilir (18, 19). Deri mikrobiyomunda artopodlar: Başlıca önemlisi demodex akarı olup lipofiliktir. D. folliculorum kıl folliküllerinde, D. brevis sebase glandlar ve göz kapağı kenarındali meibomial glandlarda bulunur (20). Sayfa 4/5

Deri mikrobiyomunun kimliği ve özellikleri ile ilgili gelişmeler gün geçtikçe artmaktadır. Deri mikrobiyomunun özelliklerinin bilinmesi sayesinde deri hastalıklarının patogenezinin daha iyi anlaşılacağı ve yeni tedavi alternatiflerinin geliştirileceği ön görülmektedir. Kaynaklar 1 Lederberg J, McCray AT. Ome sweet omics a genealogical treasury of words. Scientist. 2001;15:8. 2 Savage DC. Microbial ecology of the gastrointestinal tract. Annu Rev Microbiol 1977; 31: 107-133. 3 Grice EA, Segre JA. The human microbiome: our second genome. Annu Rev Genomics Hum Genet 2012; 13: 151-170. 4 Kong HH, Segre JA. Skin microbiome: looking back to move forward. J Invest Dermatol 2012; 132: 933-939. 5 Morgan XC, Huttenhower C. Chapter 12: Human microbiome analysis. PLoS Comput Biol 2012; 8: e1002808. 6 Findley K, Grice EA. The skin microbiome: a focus on pathogens and their association with skin disease. PLoS Pathog 2014; 10: e1004436. 7 Wilson M. Microbial Inhabitants of humans: their ecology and role in Health and Disease. Cambridge University press, 2005; 31-33. 8 Lane DJ, Pace B, Olsen GJ, Stahl DA, Sogin ML, Pace NR. Rapid determination of 16S ribosomal RNA sequences for phylogenetic analyses. Proc Natl Acad Sci U S A 1985; 82: 6955-6959. 9 Kong HH. Skin microbiome: genomics-based insights into the diversity and role of skin microbes. Trends Mol Med 2011; 17: 320-328. 10 http://hmpdacc.org (Erişim Tarihi: 21-12-2016). 11 http://hmp2.org (Erişim Tarihi: 21-12-2016). 12 Grice EA, Kong HH, Conlan S, ve ark. Topographical and temporal diversity of the human skin microbiome. Science 2009; 324: 1190-1192. 13 Grice EA, Segre JA. The skin microbiome. Nat Rev Microbiol 2011; 9: 244-253. 14-SanMiguel A, Grice EA. Interactions between host factors and the skin microbiome. Cell Mol Life Sci 2015; 72: 1499-1515. 15 Dominguez-Bello MG, Costello EK, Contreras M, ve ark. Delivery mode shapes the acquisition and structure of the initial microbiota across multiple body habitats in newborns. Proc Natl Acad Sci U S A 2010; 107: 11971-11975. 16 Grice EA, Kong HH, Renaud G, ve ark. A diversity profile of the human skin microbiota. Genome Res 2008; 18: 1043-1050. 17 Nakatsuji T, Chiang HI, Jiang SB, Nagarajan H, Zengler K, Gallo RL. The microbiome extends to subepidermal compartments of normal skin. Nat Commun 2013; 4: 1431. 18 Xu J, Saunders CW, Hu P, ve ark. Dandruff-associated Malassezia genomes reveal convergent and divergent virulence traits shared with plant and human fungal pathogens. Proc Natl Acad Sci U S A 2007; 104: 18730-18735. 19 Findley K, Oh J, Yang J, ve ark. Topographic diversity of fungal and bacterial communities in human skin. Nature 2013; 498: 367-370. 20 Lacey N, Kavanagh K, Tseng SC. Under the lash: Demodex mites in human diseases. Biochem (Lond) 2009; 31: 2-6. Sayfa 5/5