Dünyada ve Türkiye de Bakteriyel Epidemiyoloji ve Kinolon Direnci

Benzer belgeler
Oya Coşkun, İlke Çelikkale, Yasemin Çakır, Bilgecan Özdemir, Kübra Köken, İdil Bahar Abdüllazizoğlu

Sepsisde Klinik, Tanı ve Tedavi

Antimikrobiyal Direnç Sorunu

Nötropeni Ateş Tedavisinde Yenilikler Dr. Murat Akova. Hacettepe Universitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları Ankara

Direnç hızla artıyor!!!!

Febril Nötropenik Hastada Antimikrobiyal Direnç Sorunu : Kliniğe Yansımalar


Türkiye'de Antibiyotik Direncinin Durumu

Ulusal Antimikrobiyal Direnç Sürveyans Sistemi (UAMDSS)

Yoğun Bakım Ünitesinde Dirençli Gram Negatif İnfeksiyonlar

Çocuk ve Yetişkin Üriner Escherichia coli İzolatlarında Plazmidik Kinolon Direnç Genlerinin Araştırılması

Karbapenem Dirençli Enterobacteriaceae İnfeksiyon Riski ve Bulguları

KISITLI BİLDİRİM. ADTS grubunun hazırladığı Kısıtlı Bİldirim Tabloları ile ilgili olarak dikkat edilmesi gereken konular.

ANTİBAKTERİYEL DİRENÇ SÜRVEYANSI CEASAR VE UAMDS PROJELERİ

KOLONİZASYON. DR. EMİNE ALP Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

Febril Nötropenide Yeni Etkenler ve Antimikrobiklere Karşı Direnç

Hazırlayanlar: Doç. Dr. Yasemin ZER Mikrobiyoloji AD Öğrt. Üyesi

Enfeksiyon odaklarından izole edilen Gram negatif ve Gram pozitif bakterilerde antimikrobiyal duyarlılık sonuçları

TÜRKİYE'DE ANTİMİKROBİYAL DİRENÇ. Ulusal Antimikrobiyal Direnç Sürveyans (UAMDS) Verileri

Bakteriyel İnfeksiyonlar ve Tedavi Kılavuzları

Ulusal Akılcı Antibiyotik Kullanımı ve Antimikrobiyal Direnç Stratejik Eylem Planı

Kan Dolaşım Enfeksiyonlarında Karar Verme Süreçleri. Prof. Dr. Aynur EREN TOPKAYA Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Antibiyotik Direncinde ve Kontrolünde Güncel Durum

Gram-Negatif Bakterilerde Direncin Laboratuvar Tanısı ve Yorumlanması

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Yıllarında İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları

Kandan izole edilen Escherichia coli suşlarında antimikrobiyal duyarlılık : EARSS

EUCAST Uzman Kuralları. Sürüm 3.1. Doğal Direnç ve Beklenmeyen Fenotip Tabloları

Antimikrobiyal tedavide yeni yaklaşım: Doripenem. İn vitro Veriler. Prof.Dr.Güner Söyletir Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul

REVİZYON DURUMU. Revizyon Tarihi Açıklama Revizyon No

Karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae suşlarında OXA-48 direnç geninin araştırılması

Çoklu İlaca Dirençli Sepsisin Antimikrobiyal Tedavisi

Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti-ADTS Grubunun hazırladığı "Kısıtlı Bİldirim Tabloları" ile ilgili olarak dikkat edilmesi gereken noktalar:

FEBRİL NÖTROPENİ TANI VE TEDAVİ

Hastane infeksiyonlarında klinisyenin klinik mikrobiyoloji laboratuvarından beklentileri

Doç. Dr. Bilgin ARDA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

Dirençli Gram Negatif İnfeksiyonların Değerlendirilmesi

Dirençli Bakteri Yayılımının Önlenmesinde Laboratuvarın Rolü

ULUSAL ANTİMİKROBİYAL DİRENÇ SURVEYANS SİSTEMİ

Kolistine Dirençli E. coli Suşuyla Gelişen ÜSİ Olgusu ve Sonuçlar

Pozitif kan kültürü şişesinden doğrudan MALDI-TOF MS ile identifikasyon

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

KISITLI ANTİBİYOTİK BİLDİRİMİ

Dirençli Gram Negatif Bakteri Enfeksiyonlarında Kombinasyon Tedavisi

Riskli Ünitelerde Yatan Hastalarda Karbapenemaz Üreten Enterobacteriaceae taranması

Türkiye de Durum: Klimik Verileri

Gram negatif bakterilerin identifikasyonu. Dr Alpay Azap Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Bakteriyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları AD

Antimikrobiyal Direnç: Bugünü ve Geleceği

Antimikrobiyal Yönetimi Anket Sonuçları

İnvaziv E.coli izolatlarında 3. kuşak sefalosporin direnç yüzdeleri, AB Ülkeleri ve Türkiye (2014)

ANKEM Derg 2011;25(Ek 1) KAN KÜLTÜRÜNDEN ÜREYEN MİKROORGANİZMALAR VE ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARI: ÜÇ YILLIK SONUÇLAR. Ayşe WILLKE, Emel AZAK

ADTS Grubunun Hazırladığı Kısıtlı Bİldirim Tabloları İle İlgili Olarak Dikkat Edilmesi Gereken Hususlar:

Antibiyogram nasıl değerlendirilir?

Ulusal Antimikrobiyal Direnç Sürveyans (UAMDS) Verileri

Olgularla Klinik Bakteriyoloji: Antibiyotik Duyarlılık Testleri Yorumları. Dilara Öğünç Gülçin Bayramoğlu Onur Karatuna

ATEŞ ve NÖTROPENİ. Doç. Dr. Seda Özkan Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH Acil Tıp Kliniği

DİRENÇLİ BAKTERİ ENFEKSİYONLARINA KARŞI KULLANILAN ANTİBİYOTİKLER

KAN DOLAŞIMI İNFEKSİYONLARI VE DAPTOMİSİN

Dirençli Patojenlerin Üriner Sistem Enfeksiyonlarını Nasıl Tedavi Edelim? Dr. Şule AKIN ENES

Anestezi Yoðun Bakým Ünitesinde Beþ Yýl Ýçerisinde Geliþen Nozokomiyal Enfeksiyonlar ve Antibiyotik Direncinin Deðerlendirilmesi

Hastanelerde Dirençli Enfeksiyonlar ve Tedavisi

Ne değişti? Dr. Özlem Kurt-Azap

İdrar Örneklerinden İzole Edilen Bakteriler ve Antibiyotiklere Duyarlılıkları

Yoğun bakımda infeksiyon epidemiyolojisi

Dr.Önder Ergönül. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

CLSI DAN EUCAST A. Deniz Gür Zeynep Gülay Volkan Korten

Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinden İzole Edilen Bakteriler ve Antibiyotik Duyarlılıkları

Solunum Problemi Olan Hastada İnfeksiyon. Hastane Kökenli Pnömonilerde İnfeksiyona Neden Olan Mikroorganizmalar

FEBRİL NÖTROPENİK HASTAYA YAKLAŞIM. Dr. Alpay AZAP Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Epidemiyolojik Çalışmalar

Antibiyogram Yorumu. Mik. Uz. Dr. fiüküfe Diren

KISITLI ANTİBİYOTİK DUYARLILIK TESTİ PROSEDÜRÜ

Olgu Sunumu. Doç. Dr. Rabin Saba AÜTF İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

GRAM POZİTİF BAKTERİ ANTİBİYOGRAMLARI

Dr.Müge Ayhan Doç.Dr.Osman Memikoğlu

EUCAST tarafından önerilen rutin iç kalite kontrol Sürüm 3.1, geçerlilik tarihi

Ae- MİKROBİYOLOJİ LABORATUVARI İÇ KALİTE KONTROL VE DÖF TALİMATI

Avrupa Antimikrobial Duyarlılık Testi Komitesi

DİRENÇLİ GRAM NEGATİF BAKTERİLERLE HASTANE KÖKENLİ KAN DOLAŞIMI ENFEKSİYONU GELİŞMESİNİ BELİRLEYEN FAKTÖRLER

Sepsiste Tedavi Đlkeleri

Klinik Örneklerden İzole Edilen Gram Negatif Bakterilerde Doripenem ve Diğer Karbapenemlerin İn-Vitro Etkinliklerinin Karşılaştırılması

Yo un Bak m Biriminde Ventilatörle liflkili Pnömoni Etkeni Olabilecek Bakteriler ve Antibiyotiklere Duyarl klar

Eklem Protez Enfeksiyonlarında Antimikrobiyal Tedavi

Sağlık Hizmetleri ile İlişkili İnfeksiyonlardan Soyutlanan Bakterilerin Antibiyotik Duyalılık Sonuçları

YARA YERİ ÖRNEKLERİNDEN İZOLE EDİLEN MİKROORGANİZMALAR VE ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ*

Kan Kültürlerinden İzole Edilen Gram Negatif Çomaklar ve Antibiyotik Duyarlılıkları

VRE ile Gelişen Kan Dolaşımı Enfeksiyonu Olgusunda Tedavi

ÜÇ YILLIK VANKOMİSİNE DİRENÇLİ ENTEROKOK (VRE) KOLONİZASYON ve ENFEKSİYONLARININ DÖKÜMÜ

Antibiyotik Yönetiminde Güncel Durum. Dr. Oral ÖNCÜL İÜ İstanbul Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hst.ve Kl. Mik. ABD

Makrolid dirençli Staphylococcus aureus ile kolonize kistik fibrozis hastalarında MLS B direnç genlerinde yıllar içerisinde değişim var mı?

Sorunlu Mikroorganizmalar, Sorunlu Antibiyotikler ve E Test. Prof.Dr.Güner Söyletir Marmara Üniversitesi, İstanbul

Febril nötropeni: Dün, Bugün, Yarın

ANKEM Dergisi Cilt 28 (2014) KONU İNDEKSİ

Gemiyi Nasıl Yüzdürelim?

Dirençli Gram-negatif Çomak İnfeksiyonlarının Akılcı Tedavisi. Dr Gökhan AYGÜN İÜ CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

İnfektif Endokarditin Antibiyotik Tedavisinde Antimikrobiyal Direnç Bir Sorun mu? Penisilin

Dirençli Gram(-) Bakteri Enfeksiyonlarında Kombinasyon Tedavileri

Pnömonide Etkene Yönelik Antimikrobiyal Tedavi

Yoğun Bakım Ünitesinde Yatan Hastalardan İzole edilen Etkenler ve Antibiyotik Direnç Paternleri

Olgularla Antimikrobiyal Duyarlılık Testleri (Gram Negatif Bakteriler)

Transkript:

Dünyada ve Türkiye de Bakteriyel Epidemiyoloji ve Kinolon Direnci Dr Recep ÖZTÜRK İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi rozturk@istanbul.edu.tr, drrozturk@gmail.com

Sunum Planı FEN hastalarda bakteriyel etkenler Etkenlerde değişimler FEN hastalarında bakteriyel direnç GSBL, Karbapenamaz, MRSA, VRE Kinolon direnci

FEN de değişen etken spektrumu FEN de bakteriyel etken spektrumunda son 20 yıl içinde önemli değişiklikler oldu Mutad etkenlerin sıklığı, yeni bazı etkenler daha sık saptanmaktadır E. coli, P. aeruginosa, Klebsiella spp baskın (%60-70 ) etkenlerdi, geri kalan olgularda S. aureus ana etkendi. Son dönemlerde gram pozitif bakterilerin (KNS, Enterococcus spp, VS, diğer gram pozitifler) sıklığında (%50-70) artış görülmektedir. Tekrar eski durumuna (GN baskınlığı) dönen yerler var Direnç sorunu!

FEN hastalarda enfeksiyon etkeni gram-pozitif bakteriler Staphylococcus aureus Koagulaz negatif stafilokoklar Streptococcus pneumoniae Streptococcus pyogenes Viridans streptokoklar (S.mitis, S.milleri) Enterococcus faecalis /faecium Rhodococcus equi Corynebacterium spp (C.jeikeium, C.urealyticum) Bacillus spp. Clostridium spp (C.septicum, C.tertium) Listeria monocytogenes Rothia mucilaginosa Lactobacillus rhamnosus Leuconostoc spp.

FEN hastalarda enfeksiyon etkeni gram negatif bakteriler Escherichia coli Klebsiella spp Pseudomonas aeruginosaa Enterobacter spp Proteus spp Salmonella spp Haemophilus influenzae Acinetobacter spp Stenotrophomonas maltophilia Citrobacter spp Flavobacterium spp Chromobacterium spp Pseudomonas spp (P aeruginosa dışında) Legionella spp Neisseria spp Moraxella spp Brucella spp Eikenelia spp Kingella spp Shigella spp Erwinia spp Serratia marcescens Hafnia spp Flavimonas oryzihabitan Achromobacter xylosoxidans Edwardsiella spp Providencia spp Morganella spp Yersinia enterocolitica Capnocytophaga spp Vibrio parahaemolyticus Chryseobacterium meningosepticum Burkholderia cepacia Methylobacterium spp

FEN hastalarda anaerop etkenler Bacteroides spp Clostridium spp Fusobacterium spp Propionibacterium spp Peptococcus spp Veillonella spp Peptostreptococcus spp

Hematolojik veya solid organ malignitesi olan hastaların kan kültürlerinden izole edilen etkenler Etken Yıllara göre hasta sayısı (%) 1995 1996 1997 1998 1999 2000 (n=390) (n=556) (n=508) (n=451) (n=336) (n=411) Gram (+) 241 (61.8) 339 (61.0) 267 (52.6) 251 (55.7) 201 (59.8) 312 (75.9) Gram (-) 84 (21.5) 154 (27.7) 145 (28.5) 164 (36.4) 100 (29.8) 59 (14.4) Anaerob 7 (1.8) 13 (2.3) 48 (9.4) 10 (2.2) 8 (2.4) 6 (1.5) Fungus 58 (14.9) 50 (9.0) 48 (9.4) 26 (5.8) 27 (8.0) 34 (8.3) Wisplinghoff H et al. CID 2003; 36:1103-10

% Etkenlerin yıllara göre değişimi ABD de 49 Hastane verisi 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 75,9 61,8 61 52,6 55,7 36,4 59,8 27,7 28,5 29,8 21,5 14,9 14,4 9 9,49,4 1,8 2,3 2,2 5,8 2,4 8 8,3 1,5 1995 1996 1997 1998 1999 2000 Tüm epizodların %62 si Gr(+), %27 Gr(-),%3 anaerob, mantar %10 Gr (+) Gr (-) Anaerob Mantar Wisplinghoff H et al. CID 2003;36:1103-10

% Gram-pozitif Etkenler 40 30 20 Nötropenik (<1000) Non-nötropenik * p<.001 10 * * * 0 KoNS S. aureus Enterokok Streptokok Viridans strep. Wisphinglof H, et al. Clin Infect Dis 2003;36:1103

% Gram-negatif Etkenler 15 Nötropenik (<1000) Non-nötropenik 10 5 0 E.coli Klebsiella P.aeruginosa Enterobacter Wisphinglof H, et al. Clin Infect Dis 2003;36

Febril nötropenide bakteriyel etken spektrumunda değişiklikler Son dekatta etken profili değişmiş EORTC ve değişik merkezler Gram negatif çomak oranı azalmış Gram pozitiflerin sıklığı artmış (%50-70) Enterococcus spp; Viridans streptokoklar; Diğer gram pozitif bakteriler ABD de 49 Hastane verisi:gram(+):%62(1995)-%76(2000). Wisplinghoff H et al. CID 2003; 36:1103 10

Gram pozitif bakteremilerın artışı Sitozin arabinozid kullanılmasına bağlı oral mukozit, derin ve uzun süreli nötropeni Uzun süre kalıcı damar içi kateterler KNS bakteremilerinde artış Florokinolon ve kotrimoksazol profilaksisi Kinolon profilaksisi gram negatif çomak bakteremilerini azaltıyor, gram pozitif bakteremileri önleyemiyor(meta-analiz) Antiasit ve histamin 2 blokerlerin kullanılması

164 patojen:gram negatifler:%49,4; Gram pozitifler:%40,9 Nötropenik hastalara levofloksasin profilaksisi uygulanan bir klinik Kinolon direnci:%56.1 (E.coli:%86,8; pro+:%96,5, pro-:%44.4)); metisilin direnci:%66.7 Kinolon direnci için bağımsız risk faktörleri (MV analiz):profilaksi (P < 0.001), nötropeni >7 gün (P= 0.02) Metisilin direnci için bağımsız risk faktörleri(mv analiz): profphiaksi (P= 0.041), SVK kullanımı (P=0.036).

Hematoloji ve onkolojide bakteremi etkenleri: ECIL-4 Anketi (33 merkez) Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

FEN bakteremi epidemiyolojisi? 13 ülkeden 29 makale İlgili çalışmaların anketle (yeni veri) karşılaştırılması Gram pozitif /Gram negatif oranı azalmış: %55/%45 - %60/%40 Enterokok ve Enterobacteriaceae oranı artmış:%8- %5; %30-%24 P.aeruginosa oranı azalmış:%5-%10 Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

CTF FEN hastalarında etyoloji (2005-2011) Bakteremi/sepis etkenleri (2005-2011) Gram pozitifler:%51,7 (en sık etken KNS, enterokoklar, viridans streptokoklar, S.aureus) ; Gram negatifler %42,2 (E.coli, Klebsiella, Pseudomonas ) Polimikrobik %3,1, Mantar %3 (C. parapsilosis, C. tropicalis, C. albicans) Kara Ali R. Febril nötropenik hastalarda gelişen kan dolaşımı enfeksiyonlarının epidemiyolojisi ve mortalite üzerine etkili prognostik faktörler, Uzmanlık Tezi, İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mİkrobiyıoloji AD, 2012.

CTF KİT Hastalarında Etkenler (n:312; 2000-2011) Yemişen M, Balkan İİ, Salihoğlu A, CTF FEN Group. The Changing Epidemiology of Blood Stream Infections and Resistance in Haematopoietic Stem Cell Transplantation Recipients, JIDC ( baskıda)

İspanya (1991-6 vs 2006-10) Gram pozitif hakimiyetinin yerini Gram negatifler almış MDR Gram negatifler artmış (%1 vs %6) Mortalite halen yüksek (%19 vs %15)

İsveç çalışması: Bakteremi dokümantasyonu:%27 %58 GP:VS, KNS, GNÇ:E.coli Antimikrobik direnç görece düşük

27 makale analizi: Gram negatifler halen baskın etken Artan direnç; morbidite, mortalite ve maliyeti artırıyor Enfeksiyon ve antibiyotik kontrolü ve antibiyotik rehberliği /yönetimi (stewardship) gerekli

AB lere direnç: Gittikçe artan ciddi bir sorun Penisilinin keşfinden sonraki 60 yıllık süreçte AB lere karşı direnç gittikçe artmıştır Daha da artacaktır! Günümüzde 6 etkende (ESKAPE) ciddi direnç var GPK: S. aureus ve Enterokok GNÇ: K.pneumoniae, Enterobacter, P.aeuroginosa, Acinetobacter GNÇ larda 3 önemli direnç mekanizması var GSBL yapan enterik GNÇ lar Karbapenamaz yapan enterik GNÇ lar MDR P.aeuroginosa, Acinetobacter Panrezistan sorunu: giderek artacak tehdit!

Antimikrobiklere karşı direnç: Küresel sorun Antimikrobiklere karşı gelişen direnç küresel ölçekte bir sorundur Halk sağlığını tehdit etmektedir Dünya için bir krizdir Antibiyotik çağının sonu mu? TIME, Newsweek vd

CDC Raporu, 2013 ABD de antibiyotik dirençli bakteriler ( /yıl); 2.049.442 enfeksiyon, 23 bin ölüm C.difficile enfeksiyonu; 250.000 olgu; 14.000 ölüm Yan etkiler Ekonomik yük; 20 milyar USD doğrudan, 35 milyar USD dolaylı

Mikroorganizmalar antimikrobik maddelere karşı er ya da geç direnç kazanmaktadır Spontan mutasyon, kromozom dışı genlerin (plazmid, transpozon, integron) horizontal geçişi/aktarılması

Kinolonlara karşı direnç mekanizmaları Hedef enzimleri ( DNA giraz veya topoizmoeraz IV) kodlayan genlerdeki mutasyon İlaca karşı geçirgenliği azaltan kromozomal mutasyon İlacın aktif pompalama sistemi ile dışarı atılması Esas mekanizma kromozom kontrolünde; Nadiren plazmidik Nalidiksik asite karşı Shigella türü bakterilerde ve florokinolonlara Klebsiella pneumoniae kökenlerinde

FEN etkenlerinde direnç artışı FEN hastalarından izole edilen etkenlerde belirgin direnç artışı var. Vankomisine dirençli enterokoklar, Viridans streptokokaklar: penisiline karşı direnç, MRSA :vankomisin MİK artışı Gram negatif fermentatif ve nonfermentatif çomaklarda değişik mekanizmalara bağlı çoklu direnç Genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz, Karbapenamaz yapımı, Effluks mekanizması vd Fungal etkenlerde de direnç sorunu vardır.

Mutad gram negatif febril nötropeni etkenlerinde direnç artışı Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli ve Klebsiella spp halen mutad etkenler arasındadır Daha önceki dekatlara göre direnç oranları artıyor Çoklu antibiyotik direnci sorunu yaygın Panrezistan kökenler sorun olmaya başladı

Direnç Pseudomonas aeruginosa 3 K Sef:%9-12; İmipenem %8, Cip:%13 Enterobacter spp:seftazidim, Piperasilin tazobaktam:%10-21 GN lerde kinolon direnci %25 den fazla olan merkezler var(profilaksi) Seftazidim+Amikasine %20 den fazla direnç (Malezya, pediatrik Onkoloji) Vento S et al. Lancet Oncol 2003;4:595

Direnç İmipenem:%3,8 Sefepim %19 Seftazidim :%42,5 Piperasilin tazobaktam %42,9 Sefoperazon sulbakam %22,5 Esparza F et al. Rev Esp Quimioter. 2006 ;19:247

27 makale analizi: Gram negatifler halen baskın etken Artan direnç; morbidite, mortalite ve maliyeti artırıyor Enfeksiyon ve antibiyotik kontrolü ve antibiyotik rehberliği /yönetimi (stewardship) gerekli

Ülkemizde direnç durumu E.coli, Klebsiella, P.aeruginosa %71.7 gram negatif, %28.3 gram pozitif bakteri Gram negatif bakterilerin duyarlılık oranları Karbapenemler %95-97, amikasin %87, sefepim %84, siprofloksasin %79, seftazidim % 71, seftriakson %68 Gram pozitif bakterilerin duyarlılık oranları, oksasilin %60, siprofloksasin %53 Gençer ve ark. 2001

Ülkemizde direnç durumu E.coli de direnç:imp %2.5, Sefepim %20.6, piperasilin tazobaktam %10, siprofloksasin %46.8 Pseudomonas:IMP %31.8 Şenol E ve ark 2003

Ülkemizde direnç durumu Gram negatif bakterilerin duyarlılık oranları Karbapenemler %100(2004:%95-96) Sefepim, seftriakson, sefotaksim, seftazidim %90; Piperasilin/tazobaktam %80, Siprofloksasin %70(%81) Gentamisin, tobramisin %80, netilmisin %90, amikasin %100 Stafilokok suşlarında metisilin direnci %55(%61) CTF FEN Grubu 2001, 2004

CTF FEN hastalarında direnç (2005-2011) Bakteremi/sepis etkenleri (2005-2011) Gram pozitifler:%51,7 (en sık etken KNS, enterokoklar, viridans streptokoklar, S.aureus) ; Gram negatifler %42,2 (E.coli, Klebsiella, Pseudomonas ) Polimikrobik %3,1, Mantar %3 (C. parapsilosis, C. tropicalis, C. albicans) GSBL pozitifliği: E.coli, %32, Klebsiella spp, %38,6 Kara Ali R. Febril nötropenik hastalarda gelişen kan dolaşımı enfeksiyonlarının epidemiyolojisi ve mortalite üzerine etkili prognostik faktörler, Uzmanlık Tezi, İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mİkrobiyıoloji AD, 2012.

VRE Nötropenik hastalarda vankomisine dirençli enterokok (VRE) bakteremi/sepsislerinde mortalite yüksektir(%76). Ülkemizde VRE kökenleriyle 1999 yılından bu yana karşılaşılmakta olup, son yıllarda hematoloji-onkoloji klinikleri başta olmak üzere pek çok hastane biriminde VRE sorunu yaşanmaktadır.

Viridans streptokoklar VS bakteriyemisi : kinolon veya kotrimoksazol profilaksisi VS bakteriyemileri:ards dahil ciddi sepsis bulguları gelişir. Direnç nozokomiyal kökenler ve immun düşkün hasta örneklerinde daha fazladır. VS larda penisiline direnç (orta ve yüksek seviye) %13-54; ABD de, siprofloksasin profilaksisi yapılanlarda VS larda penisiline %38, seftazidime %54 ve siprofloksasin ve ofloksasine %95 karşı direnç var. Kliniğimiz laboratuvarında üretilen VS larda penisiline karşı orta düzeyli direnç %50. Mete B, Murtezaoğlu A, Öztürk R, Tabak F, Mert A, Hondur N, Aktuğlu Y. Hemokültürlerde üretilen viridans streptokokların penisline direnç durumu. X. Türk Klinik ve Mikrobiyoloji Kongresi 15-19 Ekim 2001, Adana, Program Kitabı, P10/55

Enterobacteriaceae üyelerinde direnç K.pneumoniae lerde GSBL %20-50; E.coli kökenlerinde GSBL %10-35 GSBL +bakteriler sıklıkla çoklu ilaç direncine de sahiptir. Seftazidime dirençli K.pneumoniae sepsislerinde mortalite anlamlı olarak yüksektir (%50/%13). FEN hastaların bakteremi kökenlerinde E.coli de florokinolon direnci %0-35 Direnç artışında kinolon profilaksisi, toplumda kinolonların sık kullanılmasının katkısı var.

Enterobacteriaceae üyelerinde direnç Karbapenemlere karşı da son yıllarda direnç gelişimi söz konusudur. Karbapenem direnci, dikkatle izlenip, çok sıkı korunma tedbirleri uygulanmasını gerektirmektedir. Özellikle gram negatif kan dolaşımı enfeksiyonlarında başlangıçta uygun olmayan antimikrobikler mortaliteyi anlamlı şekilde artırmaktadır Tumbarello et al. Antimicrob Agents Chemother 2006 Trecarichi et al. J Infect 2009 Martinez et al. Antimicrob Agents Chemother 2010 Trecharichi et al. Haematologica 2011 http://www.ebmt.org/contents/resources/library/ecil/documents/ecil4%2020 11%20Bacterial%20resistance%20in%20Haematology.pdf

CTF FEN hastalarında direnç (2005-2011) Bakteremi/sepis etkenleri (2005-2011) Gram pozitifler:%51,7 (en sık etken KNS, enterokoklar, viridans streptokoklar, S.aureus) ; Gram negatifler %42,2 (E.coli, Klebsiella, Pseudomonas ) Polimikrobik %3,1, Mantar %3 (C. parapsilosis, C. tropicalis, C. albicans) GSBL pozitifliği: E.coli, %32, Klebsiella spp, %38,6 Kara Ali R. Febril nötropenik hastalarda gelişen kan dolaşımı enfeksiyonlarının epidemiyolojisi ve mortalite üzerine etkili prognostik faktörler, Uzmanlık Tezi, İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mİkrobiyıoloji AD, 2012.

CTF KİT Hastalarında Etkenler ve Direnç (n:312; 2000-2011) Yemişen M, Balkan İİ, Salihoğlu A, CTF FEN Group. The Changing Epidemiology of Blood Stream Infections and Resistance in Haematopoietic Stem Cell Transplantation Recipients, JIDC ( in press)

Karbapenemaz yapan köken:0 CTF KİT Hastalarında Etkenler ve Direnç (n:312; 2000-2011) Yemişen M, Balkan İİ, Salihoğlu A, CTF FEN Group. The Changing Epidemiology of Blood Stream Infections and Resistance in Haematopoietic Stem Cell Transplantation Recipients, JIDC ( in press)

CTF FEN hastalarında karbapenem direnci (2012-2013)

Gaziantep Çocuk Hastanesi, 2007-2010 Gram pozitif koklar: %56,4 (KNS:%56,7 (%61,5 CİP DU); MRSA:%14,1 (S.aurues larda MRSA:%90); 15 enterokok: VRE:%40) Gram negatif çomaklar: %18,9 (E.coli: %30,2, K.pneumoniae: %20,9, Proteus spp:%18,6) Mantarlar:%24,7 Gram negatiflerde duyarlılık durumu : İmipenem:%89,2, amikasin:%82,4; siprofloksasin %53,3( E.coli:%66,7, K.pneumoniae:%42,9, P.aeruginosa: %50)

Tayvan da etkenler ve direnç (1996-2001) FEN hastalarından 738 klinik izolat Gram negatifler:%57, E.coli (%13), K. pneumoniae (%12, E.cloacae (%7), P. aeruginosa (%6), A. baumannii (%5) Gram pozitifler:%32, KNS:%13, VS:%4, S.aureus:%4 Mantarlar:%7, anaeroplar:%3 Kinolon direnci: E. Coli:%33, K. Pneumoniae:%13 Chen CY et al. J Formos Med Assoc..2004 ;103:526-32.

Karolinska Ünv Hastanesi Bakteremi %27(47 izolat); %58 gram pozitif En sık izole edilenler: VS, KNS, E.coli Antibiyotik direnci düşük(diğer Avrupa ülkelerine göre): Gram negatiflerde kinolon direnci:%22 (Pip-taz:%11, İMP:%0) Gram pozitiflerde kinolon direnci: %54(VS:5/11, KNS:7/9)

164 patojen:gram negatifler:%49,4; Gram pozitifler:%40,9 Nötropenik hastalara levofloksasin profilaksisi uygulanan bir klinik Kinolon direnci:%56.1 (E.coli:%86,8; pro+:%96,5, pro-:%44.4)); metisilin direnci:%66.7 Kinolon direnci için bağımsız risk faktörleri(mv analiz):profilaksi (P < 0.001), nötropeni >7 gün (P= 0.02) Metisilin direnci için bağımsız risk faktörleri(mv analiz): profphiaksi (P= 0.041), SVK kullanımı (P=0.036).

Kanser hastalarında bakteremi (49 makale analiz edilmiş; 2005-2011) 2011 de yapılan anket, etkenler ve direnç durumu; 18 ülkeden 39 merkez)

Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

FEN de bakteremide ana etkenler KNS: %25 (%5-%60) Enterobacteriaceae :%24 (% 6-%54) P.aeruginosa:%10 (% 0-%30), S. aureus %6 (% 0-%20), Viridans streptokoklar:%5 (% 0-%16) Enterokoklar:%(5 (%0-%38) Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

Hematoloji ve onkolojide bakteremi etkenleri: ECIL-4 Anketi (33 merkez) Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

FEN bakteremi epidemiyolojisi? 13 ülkeden 29 makale İlgili çalışmaların anketle (yeni veri) karşılaştırılması Gram pozitif /Gram negatif oranı azalmış: %55/%45 - %60/%40 Enterokok ve Enterobacteriaceae oranı artmış:%8- %5; %30-%24 P.aeruginosa oranı azalmış:%5-%10 Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

Çocuklarda FEN bakteremi epidemiyolojisi 9 ülkeden 16 makale Gram-pozitif/ Gram-negatif oranı:%58-%:42 Ana patojenler KNS:%23(% 9-49%), Enterobacteriaceae %23 (% 7-%40%), Viridans streptokoklar:%13(%0-%35) P. aeruginosa %9(%0-18) Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

Çocuk grubunda direnç oranları daha düşük(gram negatfilerde gentamisin direnci hariç) Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

FEN de direnç(erişkinler) 8 ülkeden 14 merkezin bakteremi kökenlerinde direnç KNS da metisilin direnci: %80(% 33-%100) MRSA :%56(%18-100%) Florokinolon direnci Enterobacteriaceae: %56 (% 28-%87%) P. aeruginosa:%53 (% 7-%72). Karbapenem direnci: P.aeruginosa: %44 (7 çalışma) Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

FEN bakteremi etkenlerinde direnç (ECİL-4 Anketi) Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

FEN de direnç GSBL yapan enterik bakteriler:%76, Gram negatiflerde florokinolon direnci:%46 P.aeruginosa da karbapenem direnci:%41 KNS da metisilin direnci:%38, MRSA:%11 VRE:%19 MDR Acinetobacter:%14 Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

FEN etkenlerinde direnç durumu İlgili çalışmaların anketle (yeni veri) karşılaştırılması Direnç oranları azalmış! GSBL :%15-%24 Aminoglikozit dirençli Gram negatifler: %5-%14 Karbapenem dirençli P.aeruginosa: %5-%14 Güney Doğu Avrupa da direnç Kuzey Batıdan daha yüksek Mikulska M et al.j Infect 2013:xx:1-11:

Sonuçlar FEN etkenlerinde ve direnç durumunda merkezler arasında farklar var Her merkez etken ve direnç durumunu takip etmeli Ciddi direnç sorunu mevcut GSBL, karbapenamaz, MRSA, VRE, kinolon Uzun erimli önlemlerle direnç artışı durdurulabilir/azaltılabilir Antibiyotik kullanımı (profilaksi, tedavi) akılcı yapılmalı, yönetilmeli ( antimicrobial stewardship ) Enfeksiyon kontrol önlemlerine özenle uyum Enfeksiyona sıfır tolerans