MAKASLAMA ZONLARINDA GELİŞEN YAPILAR

Benzer belgeler
MAKASLAMA ZONLARINDA MEYDANA GELEN YAPILAR

GİRİŞ. Faylar ve Kıvrımlar. Volkanlar

VIII. FAYLAR (FAULTS)

FAYLAR FAY ÇEŞİTLERİ:

4. FAYLAR ve KIVRIMLAR

Yapısal Jeoloji. 2. Bölüm: Gevrek deformasyon ve faylanma

KLİVAJ / KAYAÇ DİLİNİMİ (CLEAVAGE)

Kırıklar, Eklemler, Damarlar

DOĞRULTU-ATIMLI FAYLAR

Atım nedir? İki blok arasında meydana gelen yer değiştirmeye atım adı verilir. Beş çeşit atım türü vardır. Bunlar;

DOĞRULTU ATIMLI FAYLAR KIRIKLAR VE FAYLAR. Yaşar ar EREN-2003

Şekil VII. 1. Eklem ve fayları birarada gösteren fotoğraf

TABAKALI YAPILAR, KIVRIMLAR, FAYLAR. Prof.Dr. Atike NAZİK Ç.Ü. Jeoloji Mühendisliği Bölümü

4. LINEASYON, LINEER YAPILAR ve KALEM YAPISI

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ

KIVRIMLAR (SÜNÜMLÜ / SÜNEK DEFORMASYON) Kıvrımlanma

Yapısal Jeoloji: Tektonik

BÖLÜM 2 JEOLOJİK YAPILAR

Normal Faylar. Genişlemeli tektonik rejimlerde (extensional tectonic regime) oluşan önemli yapılar olup bu rejimlerin genel bir göstergesi sayılırlar.

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ

Ters ve Bindirme Fayları

KIRIKLAR VE FAYLAR NORMAL FAYLAR. Yaşar ar EREN-2003

Uzamaya ve kısalmaya bağlı olarak gelişen yapılar

Uzamaya ve kısalmaya bağlı olarak gelişen yapılar

1.9. Deformasyon elips alanları ve jeolojik önemleri

LİMİT DENGE ANALİZİ (Deterministik Yaklaşım)

Doğrultu atımlı fay sistemlerinin geometrisi. Prof.Dr.Kadir Dirik Ders Notları

3. TABAKA KAVRAMI ve V-KURALI

3. TABAKA KAVRAMI ve V-KURALI

KAYAÇLARDA GÖRÜLEN YAPILAR

VI. KIVRIMLAR (SÜNÜMLÜ / SÜNEK DEFORMASYON) Prof.Dr.Kadir Dirik Ders Notları

Yapısal jeoloji. 3. Bölüm: Normal faylar ve genişlemeli tektonik. Güz 2005

TABAKA KAVRAMI ve V-KURALI

KIRIKLAR VE FAYLAR KIRIKLAR VE FAYLAR

Yaşar EREN Altınekin-Konya. Altınekin-Konya. Meydanköy-Konya

DEFORMASYON, DAĞ OLUŞUMU

ÇATLAKLAR VE FAYLAR sistematik çatlaklar (a) sistematik olmayan çatlaklar (b)

YENİLME KRİTERİ TEORİK GÖRGÜL (AMPİRİK)

Tabakalı kayaçların dalga şeklindeki deformasyonlarına kıvrım denir. Kıvrımların boyları mm mertebesinden km mertebesine kadar değişir.

KABUK DEFORMASYONU VE DAĞ OLUŞUMU

Ön Söz Çeviri Editörünün Ön Sözü

3. TEKTONİK JEOMORFOLOJİ VE FAYLAR

Malzemelerin Deformasyonu

Surface Processes and Landforms (12.163/12.463) Fall K. Whipple

Yapısal Jeoloji. 5. Bölüm: Doğrultu atımlı faylar. Güz 2005

ÇOK EVRELİ KIVRIMLAR. Yaşar EREN-2003 ÜSTELENMIŞ KIVRIMLAR (ÇOK EVRELI KIVRIMLANMA)

Laboratuvar 5: kırılgan (gevrek) faylar. Güz 2005

Bir cismin içinde mevcut olan veya sonradan oluşan bir çatlağın, cisme uygulanan gerilmelerin etkisi altında, ilerleyerek cismi iki veya daha çok

DEPREMLER - 2 İNM 102: İNŞAAT MÜHENDİSLERİ İÇİN JEOLOJİ. Deprem Nedir?

KAYAÇLARDA GÖRÜLEN YAPILAR

BÖLÜM 5 JEOLOJİK YAPILAR

Kadir D R K Hacettepe Üniversitesi, Jeoloji Mühendisli i Bölümü, Beytepe, ANKARA

FAYLARI ARAZİDE TANIMA KRİTERLER TERLERİ TEKTONİK IV-V. V. DERS. Doç.. Dr. Sabah YILMAZ ŞAHİN

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MADEN MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ KAYA MEKANİĞİ LABORATUVARI

Sedimanter kayaçlar: Yer kabuğunda farklı koşullar altında oluşmuş magmatik, metamorfik ve sedimanter kayaçların genel olarak fiziksel ve kimyasal

Konik Dişli Çarklar. Prof. Dr. Mehmet Fırat 89

Birbiriyle temas eden yüzeylerde sürtünme kuvvetleri güç kaybına, aşınma ise işleme toleranslarının kötüleşmesine neden olduğundan aşınma çok önemli

ENDÜVİ REAKSİYONU VE KOMİTASYON

A-Kaya Birimlerinin Malzeme ve Kütle Özellikleri B-Patlayıcı Maddenin Cinsi, Özellikleri ve Dağılımı C-Patlatma Geometrisi

JEO156 JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİNE GİRİŞ

Talaş oluşumu. Akış çizgileri plastik deformasyonun görsel kanıtıdır. İş parçası. İş parçası. İş parçası. Takım. Takım.

ŞEV DURAYSIZLIKLARININ ANALİZİ KİNEMATİK ANALİZ YÖNTEMİ

KIRIKLAR VE FAYLAR. Yaşar EREN Faylar ve morfoloji. Yrd.Doç.Dr.Yaşar Eren

Metal kesmeyi anlama # /71

IV.3. Akarsuların Jenetik Sınıflandırılması

7. TOPRAĞIN DAYANIMI

Kaya Zemin Sınıflamaları Parametre Seçimi Şev Stabilite Sorunları. Özgür SATICI Mad. Yük. Jeo. Müh. (MBA)

Topoğrafya Haritaları, Yorumlanması ve Topoğrafik Kesit Alma

KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

MMT310 Malzemelerin Mekanik Davranışı 1 Deformasyon ve kırılma mekanizmalarına giriş

ÖNEMLİ NOT: Page Scaling None YAPISAL KONTUR

BİYOLOLOJİK MALZEMENİN TEKNİK ÖZELLİKLERİ PROF. DR. AHMET ÇOLAK

JEOLOJİK HARİTALAR Jeolojik Haritalar Ör:

FAYLI ŞARYAJLI YAPILAR

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

Yaşar EREN Kıvrım boyutları

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ - MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ

PLASTİK ŞEKİLLENDİRME YÖNTEMLERİ

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

BÖLÜM#5: KESİCİ TAKIMLARDA AŞINMA MEKANİZMALARI

YENİLME KRİTERLERİ. Coulomb ve Mohr Yenilme Kriteri

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MADEN MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MADEN İŞLETME LABORATUVARI. ( Bahar Dönemi) BÖHME AŞINMA DENEYİ

GEMİ DİRENCİ ve SEVKİ

3. GEMİ DİRENCİ, GEMİ DİRENCİNİN BİLEŞENLERİ, SINIR TABAKA

FZM 220. Malzeme Bilimine Giriş

Mühendislik Mekaniği Statik. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

HEYELAN ETÜT VE ARAZİ GÖZLEM FORMU

BURSA TECHNICAL UNIVERSITY (BTU) 2 DİŞLİ ÇARKLAR I: GİRİŞ

Frezeleme takım kompansasyonu # /49

YÜZEY ÖZELLİKLERİ. Rahatınız Bizim Hedefimizdir

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MADEN MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ KAYA MEKANİĞİ LABORATUVARI

Laboratuvar 7: Kıvrım ve bindirme kuşakları Çözümler. Güz 2005

Dislokasyon hareketi sonucu oluşan plastik deformasyon süreci kayma olarak adlandırılır.

MMU 402 FINAL PROJESİ. 2014/2015 Bahar Dönemi

Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Jeofizik Mühendisliği Bölümü 3.Sınıf BAHAR Yarıyılı. 13 Nisan 2015

ITAP Fizik Olimpiyat Okulu 2011 Seçme Sınavı

YAPI LABORATUVARI CİHAZ KATALOĞU

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

BÖLÜM 10 KIVRIMLAR, FAYLAR VE KAYAÇLARIN DEFORMASYONU

MADEN ARAMALARINDA DES VE IP YÖNTEMLERİ TANITIM DES UYGULAMA EĞİTİM VERİ İŞLEM VE SERTİFİKA PROGRAMI

Transkript:

MAKASLAMA ZONLARINDA GELİŞEN YAPILAR Basit makaslama sonucunda oluşan deformasyon yüzeylerinden herbiri üzerinde meydana gelen farklı kırık setleri saptanmıştır. Bu yapılardan R1, P ve Y kırıkları ana fay ile eş yönlü hareket ederler. R2 ve X kırıkları ise zıt yönlü kırıklardır. Bunlardan Y kırığı, ana faya karşılık gelmektedir. 1

Eş yönlü Riedel kırıkları (R1) ana fay ile yaklaşık olarakφ/2 kadar bir açı yapacak şekilde meydana gelirler. Zıt yönlü riedel kırıkları (R2) ise ana fay ile 90 - Φ/2 kadar açı yaparlar. Burada Φ, malzemenin içsel sürtünme açısıdır. Bu durumda R1 ler yaklaşık 15-20 0,R2 lerise65-70 0 lik açılarla oluşurlar. R1 ve R2 nin açıortayı yaklaşık olarak en büyük asal gerilim eksenini gösterir 2

P ler, kademeli R1 kırıkları arasındaki makaslama dayanımın azalması sonucu meydana gelirler. R1 lerin ana faya göre simetriği olarak da düşünülebilirler. R1 ve P ler sonucu deformasyon zonu örgülü bir hal alabilir, bunun sonucu olarak da duplex yapıları ortaya çıkabilir 3

T, tansiyon çatlakları, en büyük asal gerilim eksenine (σ 1 ) paralel meydana gelirler. İlerleyen deformasyon sonucu dönme eğilimindedirler ve sigmoyidal damarları meydana getirirler 4

Ayrıca σ 1 e paralel olarak normal faylar gelişir. σ 3 e, en küçük asal gerilim eksenine paralel olarak ise ters faylar, kıvrım eksenleri, stilolitler ve foliasyon yapıları meydana gelir Bu yapıların oluşumu, geçmiş yıllarda araştırmacılar tarafından değişik modeller üzerinde gözlenmiştir. Kil, pekişmemiş kum, parafin ve ıslak mendiller kullanılarak bu deneyler tekrarlanmış ve bu yapıların oluşum mekanizması ortaya konmuştur Bu yapılar makaslama kuvvetlerinin etkin olduğu başka koşullarda da gelişebilirler. Bir kazı esnasında kepçe dişlerinin bıraktığı izlerde gelişen eş yönlü Riedel kırıkları 5

KİNEMATİK GÖSTERGELER Fay aynası adı da verilen fay yüzeyleri genelde parlak, pürüzsüz kayma düzlemleridir (slickensides). Bu, blokların birbirleri üzerindeki aşındırıcı hareketlerinin bir sonucudur. Fay aynaları üzerinde aynı zamanda fay çizikleri (slickenlines) adı verilen ince, düz, sığ çizgiler bulunur. Fay çiziklerinin oluşum sebebi, kayma düzleminde bulunan ince tanelerin hareket esnasında yüzeye sürtünerek burayı kazımalarıdır. Bu çizikler fayın hareket yönünü olmasa da hareket doğrultusunu verirler. Fay çizikleri küçük ölçekli veya büyük ölçekli olabilirler. 6

Kayma düzlemlerinde parlak yüzeyler ve çizikler dışında başka yapılar da bulunur ve bunlar fayların karakterini anlamada kullanılabilirler. Bu yapılardan bazıları önceki bölümde anlatılmış olan yapılardır. Basit makaslamayla oluşan yapıların geometrisi mikro ve makro ölçeklerde aynıdır. Bu yapıların geometrisi kinematik analizlerde kullanılabilir. Bunlar dışında kinematik analizler için kullanılabilecek fay yüzeyinde bulunan başka yapılar da vardır. Bunların en önemlileri aşağıda verilmiştir. A. Kırıklar 1.R1, eş yönlü riedel kırıkları 2.R2, zıt yönlü riedel kırıkları 3.T, tansiyon çatlakları 4.P kırıkları 5.Mikro bindirmeler B. Saplanmalar, oyuklar 1.Saplanma izi (Gouging / grain grooves) 2.Kaşık şeklinde çöküntüler (Spoon-shaped depressions) 3.Koparma izi (Gouging / plucking markings) 4.Tanelerin ufalarak bıraktığı izler (Debris trails) 7

C. Basamak şeklinde yapılar (Steps) 1.Kristal büyümeleri / Fiber lineasyonu (Chatter marks / crystal fibers) 2.Tansiyon çatlaklarının oluşturduğu basamaklar 3.Slickolite yapıları 4.P kırıklarının oluşturduğu basamaklar 5.Saplanmaların meydana getirdiği basamaklar D. Düzlemsel yapı dizileri 1.SC tip yapılar 2.Domino tip dönmeler 3.Sürüme etkisiyle oluşan yapılar 4.Kırık dizilimi 8

A. Kırıklar A. Riedel kırıkları, B. Tansiyon çatlakları ve sigmoyidal damarlar, C. P kırıkları. D. Mikro-bindirmeler. Şekillerde üstteki aşınmış blok sağa doğru hareket etmiştir. 9

P kırıkları, aşınmış blok ok yönünde hareket etmiştir, Sigmoyidal damarlar 10

B. Saplanmalar, oyuklar Bu izler, kayma düzlemindeki çakılların, tanelerin bıraktığı izlerdir. Saplanma izi (Gouging / grain grooves): Bu yapı genelde, matriksinden daha sert taneler içeren kayaçlarda gözlenir. Faylanma esnasında bu sert taneler hareket yüzeyine saplanıp, yüzeyi kazıyarak oluk şeklinde izler bırakırlar. Ancak izi bırakan çakılı görmek önemlidir. Çünkü oyuğun neresinin başlangıç, neresinin son olduğu başka şekilde anlaşılamayabilir. Kaşık şeklinde çöküntüler (Spoon-shaped depressions): Kayan bloğun kayma yüzeyindeki sert çakılların çevresini aşındırmasıyla meydana gelirler. Uzayan uçları, hareketin yönünü gösterir. Koparma izi (Gouging / plucking markings): Özellikle aktif normal faylarda, yüzeyde parçaların kopması sonucu meydana gelirler. Saplanma izine benzerler, ancak tam ters yönde değerlendirilirler. Bu iki yapıyı birbiriyle karıştırmak tam tersi sonuç verecektir. Tanelerin ufalarak bıraktığı izler (Debris trails): Fay yüzeyini çizen tanelerin bıraktığı izlerdendir. Burada tane, hareket devam ettikçe ufalanıp yok olmuştur. Yani iz, v şeklinde daralarak sonlanır. 11

A. Saplanma izi (gouging/grain grooves), B. Kaşık şeklinde çöküntü (spoon-shaped depression), C. Koparma izi (gouging/plucking marking), D. Tanelerin ufalarak bıraktığı izler (debris trails). Şekillerde üstteki aşınmış blok sağa doğru hareket etmiştir 12

Saplanma izi, aşınmış blok ok yönünde hareket etmiştir (Miskolc Uni. web sitesinden). 13

C. Basamak şeklindeki yapılar (Steps) Fay yüzeyinde bulunan asimetrik basamak şeklindeki yapılar bize aşınmış olan bloğun ne tarafa doğru hareket ettiğini gösterebilir. Fay kertikleri / Kristal lifleri (Chatter marks / crystal fibers): Fay yüzeylerindeki pürüzlülük sonucunda hareketin yönüne bağlı olarak pürüzün bir tarafında açılma gelişecektir ve fay çiziklerine dik asimetrik basamaklar meydana gelecektir. Bunlara fay kertiği (chatter mark) adı verilir. Karbonat ve silisçe zengin sıvıların dolaşımı sırasında fay kertikleri üzerinde kristal lifleri (crystal fibers) büyüyecektir. Üzerinde kristal lifleri bulunan fay kertikleri iyi birer kinematik göstergedir. Geometrileri kullanılarak fayın karakteri tespit edilebilir. Tansiyon çatlaklarının oluşturduğu basamaklar: Bu basamaklar kinematik gösterge olarak kullanılabilirler. Slickolite yapıları: Slickolite yapıları, stilolit oluşumu sonrası yüzeydeki malzemenin aşınmasıyla meydana çıkan izlerdir. Başka bir deyişle oblik stilolit izleridir. Pkırıklarının oluşturduğu basamaklar: Kademeli olarak meydana gelmiş olan P kırıkları, fayın karakterini belirlemek için iyi göstergelerdir. Saplanmaların meydana getirdiği basamaklar: Yukarıda bahsedilen saplanma izlerinin arka arkaya gelerek bir dizi oluşturduğu yapılar, tek bir saplanma izine göre daha doğru sonuçlar verecektir. 14

A. Üzerinde kristal büyümeleri gelişmiş fay kertikleri (chatter marks), B.Tansiyon çatlaklarının oluşturduğu basamaklar, C. Slickolite yapıları, D. P kırıklarının oluşturduğu basamaklar. Şekillerde üstteki aşınmış blok sağa doğru hareket etmiştir. 15

Kristal liflerinin (crystal fibers) oluşum mekanizması 16

(a) (b) a. Kristal büyümeleri, üstteki aşınmış blok aşağı-sağa doğru hareket etmiştir (Louisiana State Uni. web sitesinden), b. Slickolite yapısı, aşınmış blok ok yönünde kaymıştır (Miskolc Uni. web sitesinden). 17

D. Düzlemsel yapı dizileri Kademeli olarak dizilmiş bazı düzlemsel yapılar da ortamdaki makaslama kuvvetleri hakkında bilgi verebilir. SC tip yapılar: Bu yapılar aslında sünümlü davranış gösteren malzemeler de görülseler de iyi birer kinematik gösterge oldukları için buraya alınmışlardır. Foliasyon (S) ve makaslama bantları (C) olarak adlandırılırlar. Kırılgan malzemelerdeki P ve Y düzlemlerine karşılık gelirler. Domino-tip dönmeler: Zıt yönlü faylarla oluşan blok dönmeleri makaslamanın yönünü gösterebilir Sürüme etkisiyle oluşan yapılar: Fay yüzeyinin kestiği bantlar, tabakalar ve benzeri düzlemsel yapılarda görülürler. Kırık dizilimi: Birinci bölümde bahsedilen kırıkların oluşturduğu diziler, silsileler, ardalanmalar; tek tek gördüğümüz kırıklara oranla daha iyi gösterge olabilirler 18

A. SC tip yapılar (S-foliasyon, C-makaslama bandı), B. Domino tip dönmeler, C. Sürüme etkisiyle oluşan yapılar. Şekillerde üstteki aşınmış blok sağa doğru hareket etmiştir. 19

SC tip yapılar,tabancanın namlusu C ye paraleldir (UCSC web sitesinden)(üst sol), Domino tip dönme (Nevada Sys. web sitesinden)(üst sağ), Sürüme kıvrımları (drag folds) (Emporia St. Uni. web sitesinden)(alt sol) 20

21