Uludağ (Bursa)'da Doğal Yayılış Gösteren Scilla bifolia L.'nin Bazı Morfolojik ve Fenolojik Özellikleri ile Yetişme Yerine Ait Gözlemler

Benzer belgeler
Düzce ve Batı Karadeniz Bölgesindeki Endemik ve Nadir Bitki Taksonlarının Ex-situ Korunması Amacıyla

6. Seçilmiş 24 erkek tipte ağacın büyüme biçimi, ağacın büyüme gücü (cm), çiçeklenmenin çakışma süresi, bir salkımdaki çiçek tozu üretim miktarı,

ORNEMENTAL HORTİKÜLTÜR &ÇİÇEK TASARIMI

Bazı Ceviz (Juglans regia L.) Çeşitlerinin Çimlenme ve Çöğür (Anaçlık) Gelişme Performanslarının Belirlenmesi

Scilla siberica Haw. subsp. armena (Grossh.) Mordak (Liliaceae) Üzerine Morfolojik ve Anatomik Bir Çalışma

ÖZGEÇMİŞ VE YAYIN LİSTESİ. : Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, 07100, ANTALYA Tlf: 0 (242) , ayseserpil.kaya@gthb.gov.

YABANİ KARANFİL Dianthus elegans

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU

BİTKİ TANIMA 2. Dr. Sergun DAYAN

İzmir ve Çevresinde Buğday Alanlarında Görülen Bazı Trifolium Türlerinin Teşhisi

ISSN: Yıl /Year: 2017 Cilt(Sayı)/Vol.(Issue): 1(Özel) Sayfa/Page: Araştırma Makalesi Research Article

Melisa Bitkisinin Hasat Parametrelerinin Belirlenmesi

P E P _ H 0 5 C

GENUS: Convolvulus (gündüz güzeli, gündüz sefası)

ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR

FARKLI YETİŞTİRME ORTAMLARININ SERA VE İKLİM ODASI KOŞULLARINDA PATATES (Solanum tuberosum L.) MİNİ YUMRU ÜRETİMİNE ETKİLERİ

YABANCI DİL BİLGİSİ Yabancı Dil / Derecesi KPDS ÜDS TOEFL IELTS

TÜRKİYE NİN DOĞAL-EGZOTİK AĞAÇ VE ÇALILARI. II Angiospermler (H-Z) Editör. Bölüm Yazarları (Alfabetik sırayla) Prof. Dr.

MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER)

Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.

BAHÇE ÇİÇEKLERİ Perenniyal veya mevsimlik olan çok boylanmayan çiçeklerdir. Yer örtücü işlevi vardır Ağaç veya çalı gibi bitkilerin altında kullanılır

ORMAN MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI

Dr. Nejat ÇELİK. Eğitim

Orman Altı Odunsu Bitkiler

YAPRAK ÖZELLİĞİ OLAN PERENNİALLER

MARMARA COĞRAFYA DERGİSİ SAYI: 17, OCAK , S: İSTANBUL ISSN: Copyright 2008

Akkemik, Ü. (Editör) Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s.

Arı Ürünleri, Bitkiler ve Sağlığımız. Yard.Doç. Dr. Mine Koçyiğit

Dr. Nihal ÖZEL Toprak ve Ekoloji Araştırmaları Bölüm Başmühendisi

Tohum ve Fidanlık Tekniği. Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

ÖZEL EGE LİSESİ İKLİM

Puschkinia scilloides Adams (Asparagaceae/Liliaceae) ın Türkiye deki Yayılışı ve Tür İçi Varyasyon Sınırları

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

ORMANCILIKTA UZAKTAN ALGILAMA. ( Bahar Yarıyılı) Prof.Dr. Mehmet MISIR. 2.Hafta ( )

Turkey; has different ecosystems due to her climate, topography and soil characteristics

EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT

Quercus ilex L. (Pırnal meşesi)

AĞAÇLANDIRMALARDA UYGULAMA ÖNCESİ ÇALIŞMALAR

EĞİTİM-ÖĞRETİM YILI ATATÜRK ARBORETUMU GEZİSİ RAPORU

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

ISPARTA YÖRESİNDE Thaumetopoea pityocampa (Den. & Schiff.) (Lep.: Thaumetopoeidae) NIN YUMURTA KOÇANLARI ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR.

YABANI MEYVELER ve KULLANıM ALANLARı. Araş. Gör. Dr. Mehmet Ramazan BOZHÜYÜK

BİTKİSEL UYGULAMA TEKNİĞİ

Tohum ve Fidanlık Tekniği

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

TÜRKİYE DE TARLA ARAZİSİ DEĞERLERİNDEKİ DEĞİŞMELERİN ANALİZİ

KEMER BARAJ GÖLÜ'NDEKİ Cypr nus carpio L., 1758'NUN BAZI BİYOLOJİK ÖZELLİKLERİ

TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

İsmail DUTKUNER 1, Emrah YÜKSEL 2. ÖZET

Biberiye (Rosmarinus Officinalis) Bitkisinin Fiziko-Mekanik Özelliklerine Nem İçeriğinin Etkisi

C e d r u s ( S e d i r ) C e d r u s a t l a n t i c a C e d r u s b r e v i f o l i a C e d r u s d e o d o r a C e d r u s l i b a n i

Yrd. Doç. Dr. Abdulveli SİRAT

Türkiye Florasında Mevcut Zambak (Lilium spp.) Türlerinde Toprakların Verimlilik Durumlarının Belirlenmesi

TRABZON İLİ SÜRMENE İLÇESİ ÇAMBURNU YÖRESİNDE ÇIKAN ORMAN YANGINI HAKKINDA RAPOR

BAÜ FEN BİL. ENST. DERG. (2002).4.1. Ramazan MAMMADOV, Banu SAHRANÇ, Bekir DOGAN

Latince Adı: Ocimum Türkçe Adı: Fesleğen

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

IĞDIR ARALIK RÜZGÂR EROZYONU ÖNLEME PROJESİ İZLEME RAPORU

Birsen DURKAYA, Ali DURKAYA ZKÜ Bartın Orman Fakültesi, BARTIN

YEŞİL ENERJİ HAYAL DEĞİL! Doç. Dr. Serdar Gökhan ŞENOL EGE Ü. Botanik Bahçesi Herbaryum Uygulama ve Araştırma Merkezi

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

Genetik materyal olarak tohum depolamanın üstünlükleri

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

Yusuf KARSAVURAN 2 Mustafa GÜCÜK 2

: Safranbolu Esnaf ve Sanaatkarlar Odası Başvuru Sahibinin Adresi :Yenimahalle Sadri Artunç C. Tuncel Apt. K.1 D.2 Safranbolu Karabük Ürünün Adı

İbreliler. Sequoia sempervirens (Kıyı Sekoyası) Sequoiadendron giganteum (Mamut Ağacı) Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR SAÜ PMYO

Yrd. Doç. Dr. Abdulveli SİRAT

ALATARIM, 2002, 1 ( 2 ): 30-34

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 4/1 (2011)

Kullanım Yerleri. İnsan beslenmesinde kullanılır. Şekerin hammadesidir. Küspesi hayvan yemi olarak kullanılır. İspirto elde edilir

The Situation of Flower Bulbs Industry in World and Turkey

Mekanik Titreşimli Zeytin Hasat Makinasının Performans Değerlerinin Belirlenmesi

ECZACILIK FAKÜLTESİ FARMASÖTİK BOTANİK

BAHÇE BİTKİLERİ BÖLÜMÜ EĞİTİM/ÖĞRETİM YILI BAHAR YARIYILI FİNAL SINAV PROGRAMI

BAHÇE BİTKİLERİ BÖLÜMÜ GÜZ YARIYILI BÜTÜNLEME SINAVI PROGRAMI Salı

SİSTEMATİK BOTANİK II 1. LABORATUVAR BİTKİ TOPLAMA PİRESLEME LOKALİTE YAZMA KURUTMA ETİKET YAZMA

ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç.Dr. Soner KAZAZ

Latince Adı: Galanthus Türkçe Adı: Kardelen

AYÇİÇEĞİNDE GÜBRE İHTİYACININ GREENSEEKER VE ANALİZ İLE SAPTANMASI Ahmet Şükrü BAL Danışman: Prof. Dr. Bahattin AKDEMİR Namık Kemal Üniversitesi

Fen ve Mühendislik Dergisi 2000, Cilt 3, Sayı KAHRAMANMARAŞ BÖLGESİNDE TRABZONHURMASI (Diospyros kaki) SELEKSİYONU

T.C. ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ MÜDÜRLÜĞÜ Güz Yarıyılı Anabilim / Bilim Dalları - Lisansüstü Öğrenci Kontenjanları

ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ


POLYGONACEAE LABADAGİLLER

BAKLAGİLLER Familya: Leguminosae Alt familya: Cins: Tür: Cins: Tür: Cins: Tür: Cins: Tür:

Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı / 2010

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 21 (42): (2007) 43-48

ARIOTU, FASELYA (Phacelia tanacetifolia Bentham)

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

Yöney ve Gübrelemenin Meranın Otlatma Kapasitesi Üzerine Etkileri

TEMEL HARİTACILIK BİLGİLERİ. Erkan GÜLER Haziran 2018

BAHÇE BİTKİLERİ BÖLÜMÜ BÜTÜNLEME SINAV PROGRAMI 31 Mayıs 1.SINIF 2.SINIF 3.SINIF 4.SINIF

TRAKYA DA DEĞER SINIFLARINA GÖRE YAĞIŞ DAĞILIMI PRECIPITATION DISTRIBUTION IN TRAKYA (THRACE) ACCORDING TO SELECTED RAINFALL CATEGORIES

DOĞU ANADOLU BÖLGESĐNDE DOĞAL OLARAK YETĐŞEN ÇOK YILLIK BĐR FĐĞ TÜRÜ (Vicia canescens Lab.)'NDE BAZI ÖZELLĐKLERĐN ĐNCELENMESĐ

Yrd. Doç. Dr. Abdulveli SİRAT

2-3 metre kadar boylanabilen, bol dallı bir çalıdır. Kışın yapraklarını döker. Dalları köşeli ve dikenlidir.

Transkript:

Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi Sayı 16, S. 454-459, Ağustos 2019 Telif hakkı EJOSAT a aittir Araştırma Makalesi www.ejosat.com ISSN:2148-2683 No. 16, pp. 454-459, August 2019 Copyright 2019 EJOSAT Research Article Uludağ (Bursa)'da Doğal Yayılış Gösteren Scilla bifolia L.'nin Bazı Morfolojik ve Fenolojik Özellikleri ile Yetişme Yerine Ait Gözlemler Seydi Ahmet Kavaklı¹, Ayşe Gül Sarikaya 1* 1 Bursa Teknik Üniversitesi, Orman Fakültesi, Orman Müh. Bölümü, Bursa, Türkiye (ORCID * : 0000-0002-0641-4445) (İlk Geliş Tarihi 1 Haziran 2019 ve Kabul Tarihi 18 Haziran 2019) (DOI: 10.31590/ejosat.574256) ATIF/REFERENCE: Kavaklı, S.A., & Sarikaya, A.G.. (2019). Uludağ (Bursa)'da Doğal Yayılış Gösteren Scilla bifolia L.'nin Bazı Morfolojik ve Fenolojik Özellikleri ile Yetişme Yerine Ait Gözlemler. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (16), 454-459. Öz Birçok türü süs bitkisi olarak yetiştirilirken, gıda maddesi veya tıbbi olarak kullanılan türleri de bulunan Liliaceae familyasının, İç Batı, Batı ve Güney Anadolu da bulunan, soğanlı çok yıllık otsu bir türü olan Scilla bifolia L. araştırma materyalini oluşturmaktadır. Uludağ (Bursa)'a yapılan keşif gezileri sonunda Scilla bifolia L.'nın bulunduğu noktalardan 15 adet örnek alan seçilmiş ve koordinatları alınmıştır. Türün çalışma sahasındaki morfolojik özelliklerini tespit etmek için her alandan 30 ar bitki örneği ve yumru toplanmıştır. Toplanan örneklerin dijital çap ölçer ile boyu, çiçek sayısı, çiçek sap uzunluğu, yaprak eni ve boyu, yaprak sayısı ve yumru eni ve boyu ölçülmüştür. Ayrıca toplanan yumruların ağırlığı dijital terazi ile ölçülmüştür. Türün çalışma alanındaki fenolojik zamanının tespiti için Mart ayı itibariyle arazi çalışmaları ile takibe alınmıştır. Yetişme yerinin topoğrafik, toprak, iklim, bitki örtüsü, rakım gibi bazı özelliklerine ait gözlemler yapılmıştır. Yapılan ölçümler sonucunda ortalama bitki boyu 167,30 mm, çiçek sap uzunluğu 12,63 mm, çiçek sayısı 5,73 adet, yaprak boyu 124,49 mm, yaprak eni 8,95 mm, yaprak sayısı 2,13 adet, yumru ağırlığı 0,86 gr, yumru boyu 13,30 mm ve yumru eni 10,43 mm olarak bulunmuştur. Fenolojik zamanına bakıldığında nisan-temmuz ayları arasında çiçeklenmenin olduğu tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Scilla bifolia L., Morfolojik özellikler, Fenolojik özellikler, Uludağ (Bursa) Observations on Some Morphological and Phenological Feautures and Growing Area of Scilla bifolia L. Natural Distributed in Uludağ (Bursa) Abstract While many species are grown as ornamental plants, the Liliaceae family, which contains foodstuffs or medically used species, is the research material of Scilla bifolia L., an herbaceous perennial herbaceous plant found in the Central West, West and South Anatolia. At the end of the discovery trips to Uludağ (Bursa), 15 sample areas were selected and coordinates were taken from the points where Scilla bifolia L. was found. In order to determine the morphological characteristics of some of the determined areas, plant samples were collected, 30 plant height, number of flowers, flower stem length, leaf width and length, number of leaves and tuber width and length were measured with digital diameter gauge. In addition, the weight of 30 tuber was measured by digital scale to determine the weight of the tuber. For the determination of the phenological time, as of March, it was followed by field studies. Observations were made on some characteristics such as topographic, soil, climate, vegetation, altitude. As a result of measurements, the average plant height was 167,30 mm, the length of the flower stem was 12,63 mm, the number of flowers was 5,73; the leaf length was 124,49 mm, * Sorumlu Yazar: Bursa Teknik Üniversitesi, Orman Fakültesi, Orman Müh. Bölümü, Bursa, Türkiye, ORCID: 0000-0002-0641-4445, aysegulsarikaya86@gmail.com http://dergipark.gov.tr/ejosat 454

the leaf width was 8,95 mm., 86 g, 13.30 mm of tuber and 10.43 mm of tubers. Phenological time between April and July when the flowering is determined. Keywords: Scilla bifolia L., Morphological features, Phenological characteristics, Uludağ (Bursa) 1. Giriş Birçok türü süs bitkisi olarak yetiştirilirken, gıda maddesi veya tıbbi olarak kullanılan türleri de bulunan Liliaceae familyası, dünyada yaklaşık 250 cins ve bu cinslere ait 3500 kadar tür ile temsil edilmektedir. Türkiye de 35 cinse ait 400 kadar türü bulunmaktadır (Seçmen vd. 1998). Liliaceae familyasına ait türler genellikle çok yıllık otsu olarak nadiren de odunsu çalılar olup, gövdeleri dik ve tırmanıcı, yaprakları linearlanseolat, kaidede ya da gövdede alternat dizilişli, çiçek durumu rasemoz, tek veya kimoz şeklinde, periant 2 dairede serbest veya birleşik 6 parçalı, parçaları birbirine benzer ve gösterişli, korona var ya da yoktur. Ovaryum alt veya orta durumlu, 3 lokuluslu ve karpelli, tohum taslakları çok sayıdadır (Seçmen vd.2004). Kozmopolit bir familya olan Liliaceae çoğunlukla tropikal ve ılıman bölgelerde doğal yayılış göstermektedir (Seçmen vd. 1998). Lilium, Allium, Ornithogalum, Scilla, Colchicum, Tulipa, Narcissus ve Fritillaria gibi birçok cinsi içermektedir. Scilla L. cinsinin, ülkemizde 19 taksonu bulunmaktadır (Güner, 2012). İç Batı, Batı ve Güney Anadolu da bulunan, soğanlı çok yıllık otsu bir bitki olan Scilla bifolia L. araştırma materyalini oluşturmaktadır. Scilla bifolia L. Türkçe'de orman sümbülü, iki yapraklı sümbül, alp ada soğanı ve kampana çiçeği olarak adlandırılmaktadır (Güner, 2012; Özhatay vd., 2012; Karaca, 2008; Kaynak vd., 2008). Bu çalışmanın amacı Uludağ (Bursa)'da doğal yayılış gösteren Scilla bifolia L.'nin bazı morfolojik ve fenolojik özelliklerini tespit etmek ve yayılış alanı özelliklerine ait gözlemleri ortaya koymaktır. 2. Materyal ve Metot Uludağ (Bursa)'da doğal yayılış gösteren Scilla bifolia L. araştırma materyalini oluşturmaktadır. 2018-2019 vejetasyon dönemi içerisinde, Uludağ (Bursa)'a yapılan keşif gezileri sonunda tespit edilen Scilla bifolia L.'nın bulunduğu noktaların Garmin GPS Map 64 S ile koordinatları alınmış daha sonra bu alanlar içerisinde örnek sahaların alınacağı yerler belirlenmiştir. Örnek alanların seçiminde türün alanda hakim tür olmasına, türe ait bireylerin belli bir olgunluğa gelmiş olmasına, sağlıklı olmasına, farklı yetişme ortamlarını temsil etmesine ve insan etkisinden olabildiğince uzak olmasına dikkat edilmiştir. Daha sonra 20 x 20 m boyutlarında farklı 15 örnek alanlar alınmış ve koordinatları kaydedilmiştir (Şekil 1), (Tablo 1). Belirlenen alanlardan bir kısmı morfolojik özelliklerini tespit etmek amacıyla kullanılmak üzere ve diğer kısmı herbaryumda saklanmak üzere bitki örnekleri toplanmıştır. Morfolojik ölçümlerini hesaplamak için dijital çap ölçer ile 30'ar adet bitki boyu, çiçek sayısı, çiçek sap uzunluğu, yaprak eni ve boyu, yaprak sayısı ve yumru eni ve boyu ölçülmüştür. Ayrıca yumru ağırlığını belirlemek için 30 adet yumrunun ağırlığı dijital terazi ile ölçülmüştür. Fenolojik zamanının tespiti için Mart ayı itibariyle arazi çalışmalarına başlanmıştır. Bitki takibe alınarak çiçeklenme zamanı saptanmıştır. Yetişme yerinin topoğrafik, toprak, iklim, bitki örtüsü, rakım gibi bazı özelliklerine ait gözlemler yapılmıştır. Şekil 1. Çalışma sahası içindeki belirlenen örnek alanlar e-issn: 2148-2683 455

Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi Tablo 1. Çalışma sahası içindeki belirlenen örnek alanların koordinatları Örnek Alan No 1. 2. 3. 4. 5. Örnek Alanların Koordinatları 40 06.860' K, 29 04.809' D 40 07.049' K, 29 05.146' D 40 06.827' K, 29 05.440' D 40 07.175' K, 29 05.657' D 40 06.644' K, 29 06.226' D 6. 40 06.674' K, 29 06.277' D 7. 40 06.555' K, 29 06.376' D 8. 40 06.888' K, 29 06.643' D 9. 10. 40 07.137' K, 29 06.525' D 40 07.914' K, 29 06.665' D 11. 40 07.858' K, 29 07.126' D 12. 40 07.245' K, 29 07.051' D 13. 40 06.830 K, 29 06.985 D 14. 40 06.516' K, 29 07.106' D 15. 40 06.292' K, 29 07.370' D 3. Araştırma Sonuçları ve Tartışma Uludağ (Bursa)'da doğal yayılış gösteren Scilla bifolia L.'nin bazı morfolojik ve fenolojik özellikleri tespit edilmiştir. Morfolojik ölçümlerini hesaplamak için dijital çap ölçer ile 30'ar adet bitki boyu, çiçek sayısı, çiçek sap uzunluğu, yaprak eni ve boyu, yaprak sayısı ve yumru eni ve boyu ölçülmüştür. Ortalama bitki boyu 167,30 mm, çiçek sap uzunluğu 12,63 mm, çiçek sayısı 5,73 adet, yaprak boyu 124,49 mm, yaprak eni 8,95 mm, yaprak sayısı 2,13 adet, yumru ağırlığı 0,86 gr, yumru boyu 13,30 mm ve yumru eni 10,43 mm olarak bulunmuştur (Şekil 2), (Tablo 2). e-issn: 2148-2683 456

Şekil 2. Scilla bifolia L.'nin bazı morfolojik ölçümlerine ait görüntüler (a: Bitki boyu, b: Çiçek sap uzunluğu, c: Yaprak boyu, d: Soğan boyu, e: Soğan eni, f: Soğan ağırlığı ) Tablo 2. Scilla bifolia nın morfolojik ölçüm değerleri Min.-Mak. Ortalama Bitki Boyu 107,65-234,08 mm 167,30 mm Çiçek Sap Uzunluğu 5,09-37,54 mm 12,63 mm Çiçek Sayısı 2-14 adet 5,73 adet Yaprak Eni 4,92-14,14 mm 8,95 mm Yaprak Boyu 92,98-195,29 mm 124,49 mm Yaprak Sayısı 1(-2)-7 adet 2,13 adet Soğan Eni 6,92-15,36 mm 10,43 mm Soğan Boyu 9,68-16,50 mm 13,30 mm Soğan Ağırlığı 0,34-2,5 gr 0,86 gr Fenolojik zamanına bakıldığında ilk çiçeklenmenin nisan başı başladığı, mayıs-haziran aylarında tam çiçeklenmenin görüldüğü ve temmuz ayının sonlarında çiçeklenmenin sona erdiği gözlemlenmiştir. Çiçek renginin mor, mavimsi-mor ve leylak-mavi renklerde olduğu belirlenmiştir (Şekil 3). e-issn: 2148-2683 457

Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi Şekil 3. Scilla bifolia L.'nin genel görünümü ve çiçekleri Yetişme yeri özelliklerine bakıldığında 1400-1710 m rakımlar arasında, göknar, kayın ve çam orman altlarının açıklıklarında, çayırlık alanlar, kayalık taşlık yamaçlar, orman sınırının bittiği yol kenarı açıklıklarında ve üst rakımlarda karın eridiği eğimli ve düz alanlarda yayılış gösterdiği tespit edilmiştir. Uludağ'ın Akdeniz ve ılıman iklimin etkisinde olduğu alanların yanı sıra üst rakımlara doğru daha yağışlı ve soğuk iklim özelliklerinde de yetiştiği görülmüştür. Türün yetişme yerlerinde kırmızı sarı podzolik topraklarkahverengi orman toprakları, yüksek dağ çayır toprakları ve organik toprakları tercih ettiği gözlemlenmiştir. Uludağ (Bursa)'da doğal yayılış gösteren Scilla bifolia L.'nin bazı morfolojik ve fenolojik özellikleri tespit edilmiş ve bu konuda yapılan benzer çalışmalarla karşılaştırılmıştır (Tablo 3 ve Tablo 4). Tablo 3. Scilla bifolia nın morfolojik ölçümlerinin yapılan diğer çalışmalar ile karşılaştırılması Çalışmada Min.-Mak. TR Florası Kaynak vd., 2008 Özdemir ve Alçıtepe, 2010 Özhatay vd., 2012 Bitki Boyu 107,65-234,08 mm - - - - Çiçek Sap Uzunluğu 5,09-37,54 mm Min. 50 mm 5-37 cm 6-40 cm - Çiçek Sayısı 2-14 adet 1-15(-25) adet 1-25 adet 1-5 adet - Yaprak Eni 4,92-14,14 mm (1,5)3-5 mm - 1,5-9 mm - Yaprak Boyu 92,98-195,29 mm (4)7-19(-35) cm 4-35 cm 2,5-16 cm - Yaprak Sayısı 1(-2)-7 adet 1(-2)-7 adet 1-7 adet 2(-1) adet - Soğan Eni 6,92-15,36 mm 0,5-2 cm 2-3 mm 2,5 cm 0,5-2 cm Soğan Boyu 9,68-16,50 mm - - - - Soğan Ağırlığı 0,34-2,5 gr - - - - Scilla bifolia nın morfolojik ölçümlerinin yapılan diğer çalışmalar ile karşılaştırıldığında, çalışmamızdan farklılık gösterdiği ve sadece yaprak sayısı adetlerinin bezer olduğu tespit edilmiştir. Farklılığın sebeplerinin yayılış alanlarının, ikliminin, toprak özelliklerinin, topoğrafik yapısının ve rakımının farklı olmasından kaynaklandığı düşünülmektedir. Tablo 4. Scilla bifolia nın fenolojik özelliklerinin yapılan diğer çalışmalar ile karşılaştırılması Aylar Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Çalışmalar Çalışmada x x x x Andiç, 1985 x x Altınçekiç, 1996 x x x x x Karaca, 2008 x x x x Kaynak vd., 2008 x x x x x x Özhatay vd., 2012 x x x x x x Kılıçaslan ve Dönmez, 2016 x x x e-issn: 2148-2683 458

Scilla bifolia nın fenolojik özelliklerinin yapılan diğer çalışmalar ile karsılaştırıldığında, Altınçekiç (1996); Kaynak vd.(2008); Özhatay vd. (2012) çalışmalarıyla nisan, mayıs haziran ve temmuz ayları ile benzerlik gösterdiği, Karaca (2008) ile nisan, mayıs ve haziran aylarının, Andiç (1985) ile temmuz ayının ve Kılıçaslan ve Dönmez (2016) ile nisan ayının benzer olduğu tespit edilmiştir. 4. Sonuç Bu çalışma ile Uludağ (Bursa)'da doğal yayılış gösteren Scilla bifolia L.'nin bazı morfolojik ve fenolojik özelliklerini tespit etmek ve yayılış alanı özelliklerine ait gözlemleri ortaya konmuştur. Soğanlı bitkiler, ekonomik, ekolojik, estetik, tıbbi ve aromatik açıdan önem taşımaktadır. Çiçeklenme zamanının belirtilmesi ile toplama zamanının bilinmesi, özellikle peyzaj çalışmalarında kullanımı ve arıcılıkta değerlendirilmesi açısından kolaylık sağlayacağı düşünülmektedir. Ayrıca Scilla bifolia nın tıbbi ve aromatik öneminin ortaya konması için kapsamlı çalışmaların yapılması tavsiye edilmektedir. Özellikle ilaç ve gıda endüstrisi açısından etken maddelerin elde edilmesi ile ilaç yapımında yada gıdalarda koruyucu olarak yada renklendirici olarak kullanılabileceği düşünülmektedir. Kaynakça Altınçekiç, H., 1996. Çilingoz Koyu (Trakya) Peyzaj Planlaması Amacına Yönelik Bitki Materyalinin Saptanması. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. İstanbul. Andiç, C 1985. Erzurum yöresi doğal çayır mera ve yayla vejetasyonlarında mevcut bitki türleri, bunların hayat formları ve çiçeklenme periyotları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 16: 85-104. Güner, A., 2012. Türkiye Bitkileri Listesi, Damarlı Bitkiler. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları, 1290 s, İstanbul. Karaca, A., 2008. Aydın Yöresinde Bal Arılarının (Apis Mellifera L.) Yararlanabileceği Bitkiler ve Bazı Özellikleri. ADÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(2):39-66. Kaynak, G., Daşkın R., Yılmaz, Ö., 2008. Bursa Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Yayınları, 865 s. Kılıçaslan, N., Dönmez, Ş., 2016. Göller bölgesinde doğal olarak yetişen soğanlı bitkilerin peyzaj mimarlığında kullanımı. Türkiye Ormancılık Dergisi, 17(1): 73-82. Özdemir, C., Alçıtepe, E., 2010. Scilla bifolia L. (Liliaceae) Üzerinde Morfolojik ve Anatomik Bir İnceleme. Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi, 11 (2): 126-129. Özhatay, N., Koçyiğit, M., Bona, M., 2012. İstanbul'un Ballı Bitkileri. 264 s. Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Bekat, L., Leblebici, E., 1998. Tohumlu Bitkiler Sistematiği, Ege Üniv. Fen Fak. Kitaplar Serisi, İzmir, 110 s. Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Bekat, L., Leblebici, E., 2004. Tohumlu Bitkiler Sistematiği, Ege Üniv. Fen Fak. Kitaplar Serisi, İzmir, 116 s. Tan, A., 1992. Türkiye de Bitkisel Çeşitlilik ve Bitki Genetik Kaynakları (Plant Diversity and Plant Genetic Reources in Turkey), Anadolu, 2 (199); 50-64. e-issn: 2148-2683 459