LISTERIA MONOCYTOGENES İN ETKEN OLDUĞU BİR MENENJİT VE BAKTERİYEMİ OLGUSU

Benzer belgeler
OLGULARLA PERİTONİTLER

Seyrek İzole Edilen Bir Etken: Listeria monocytogenes

MENENJİTLİ OLGULARIN KLİNİK VE LABORATUAR ÖZELLİKLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

Streptococcus sanguinis Menenjiti: Olgu Sunumu

BOS GLUKOZ DÜġÜKLÜĞÜ ĠLE SEYREDEN TÜBERKÜLOZ MENENJĠT ÖN TANILI VARİCELLA ZOSTER MENENJİTİ OLGUSU

Aliye Baştuğ. Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 16 Ekim 2015 Konya Enfeksiyon Akademisi

Yılları Arasında Ülkemizde Kan Kültürü ve Antibiyotik Duyarlılık Sonuçlarının Değerlendirmesi

Dirençli Pnömokok Menenjiti. Dr. Okan Derin VM Medical Park Hastanesi Kocaeli

Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonu etkeni çoklu dirençli patojenlerin bakteriyofaj duyarlılıklarının araştırılması

NÖROLİSTERİOSİS:KLİNİK ÖZELLİKLERİ,TANI,TEDAVİ VE PROGNOZ

Abant Medical Journal

GİRİŞ. Kan dolaşımı enfeksiyonları (KDE) önemli morbidite ve mortalite sebebi. ABD de yılda KDE, mortalite % 35-60

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

Enfeksiyon odaklarından izole edilen Gram negatif ve Gram pozitif bakterilerde antimikrobiyal duyarlılık sonuçları

Klinik Örneklerden İzole Edilen E.coli Suşlarının Kümülatif Antibiyotik Duyarlılıklarının Belirlenmesi

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

OLGULARLA ANTİBİYOTİK DUYARLILIK TESTLERİ (GRAM NEGATİF BAKTERİLER) DR. ÇİĞDEM ARABACI OKMEYDANI E.A.H.

T.C SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ. ENFEKSİYON HASTALIKLARI ve KLİNİK MİKROBİYOLOJİ ANABİLİM DALI YILI DÖNEM V DERS PROGRAMI

KLİMİK İZMİR TOPLANTISI

T.C SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ. ENFEKSİYON HASTALIKLARI ve KLİNİK MİKROBİYOLOJİ ANABİLİM DALI YILI DÖNEM V DERS PROGRAMI

İdrar Örneklerinden İzole Edilen Bakteriler ve Antibiyotiklere Duyarlılıkları

Olgularla Antimikrobiyal Duyarlılık Testleri (Gram Negatif Bakteriler)

Nocardia Enfeksiyonları. Dr. H.Kaya SÜER Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

Acil Serviste Akılcı Antibiyotik Kullanımının Temel İlkeleri Dr. A. Çağrı Büke

Emrah Salman, Zeynep Ceren Karahan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi. Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Olgu Eşliğinde Sepsise Yaklaşım

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

BU İNFLUENZA SALGIN DEĞİL: ÇOCUK VE ERİŞKİN HASTALARIMIZIN DEĞERLENDİRİLMESİ

SAĞLIK ÇALIŞANLARININ ENFEKSİYON RİSKLERİ

Yılları Arasında Üretilen Salmonella İzolatlarının Antibiyotik Duyarlılık Sonuçları

Olgular. Dr. Ç.Banu ÇETİN Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

Kan Kültürlerini Nasıl Değerlendirelim? Rehber Eşliğinde. Dr. Banu Sancak

BEYİN OMURİLİK SIVISINDAN İZOLE EDİLEN MİKROORGANİZMALAR VE ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARI*

BIR GRİP SEZONUNUN BAŞıNDA İLK OLGULARıN İRDELENMESİ

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

Karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae suşlarında OXA-48 direnç geninin araştırılması

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı

KISITLI ANTİBİYOTİK BİLDİRİMİ

EUCAST tarafından önerilen rutin iç kalite kontrol Sürüm 3.1, geçerlilik tarihi

DİRENÇLİ BAKTERİ ENFEKSİYONLARINA KARŞI KULLANILAN ANTİBİYOTİKLER

MİKROBİYOLOJİ LABORATUVARINDA UYULMASI GEREKEN KURALLAR

Dr. Aysun Yalçı Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

SSS ENFEKSİYONLARI OLGU SUNUMLARI. Dr. Hande Aydemir Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları A.D

KAN VE BEYİN OMURİLİK SIVISI ÖRNEKLERİNDEN İZOLE EDİLEN STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE SUŞLARINDA ANTİBİYOTİK DİRENCİ

Olgu Sunumu Dr. Işıl Deniz Alıravcı Ordu Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

Gelişen teknoloji Tanı ve tedavide kullanım Uygulanan teknikler çok gelişmiş bile olsalar kendine özgü komplikasyon riskleri taşımaktadırlar

Streptococcus pyogenes'in Etken Olduğu Cerrahi Alan İnfeksiyonu Salgını

Kandan izole edilen Escherichia coli suşlarında antimikrobiyal duyarlılık : EARSS

PERİTON DİYALİZİNDE ENFEKSİYÖZ KOMPLİKASYONLAR

Kan Dolaşım Enfeksiyonlarında Karar Verme Süreçleri. Prof. Dr. Aynur EREN TOPKAYA Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

İNFEKSİYÖZ ENSEFALİTLER: HSV-1 E BAĞLI OLAN VE OLMAYAN OLGULARIN KARŞILAŞTIRILMASI

Minimum Bakterisidal. Prof.Dr.Ayşe Willke Topcu Mart 2010, Aydın

FUNGall akademi. Klinik deneyim DR. ESİN ÇEVİK ŞİŞLİ FLORENCE NIGHTINGALE HASTANESI

Prof.Dr. Ayşe Willke Topcu KLİMİK 2017 Antalya

İnfektif Endokarditin Antibiyotik Tedavisinde Antimikrobiyal Direnç Bir Sorun mu? Penisilin

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Yıllarında İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları

Asist. Dr. Ayşe N. Varışlı

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesinde Febril Nötropenik Hasta Antifungal Tedavi Uygulama Prosedürü

ENDOKARDİT. Dr. Zerrin Yuluğkural KLİMİK İnfektif Endokardit: Güncel Bilgiler, Yerel Veriler

Ateş Nedeniyle Enfeksiyon Hastalıkları Kliniğine Yatırılarak Takip ve Tedavi Edilen Hastaların Değerlendirilmesi

Pnömonide Etkene Yönelik Antimikrobiyal Tedavi

AMAÇ. o Sefoperazon-sulbaktam (SCP), o Ampisilin-sulbaktam (SAM), o Polimiksin-B (PB) o Rifampin (RİF)

HAYVANSAL GIDALARDA LISTERIA TÜRLERİNİN VARLIĞININ KONVANSİYONEL VE İMMUNOLOJİK YÖNTEMLERLE ARAŞTIRILMASI

Oya Coşkun, İlke Çelikkale, Yasemin Çakır, Bilgecan Özdemir, Kübra Köken, İdil Bahar Abdüllazizoğlu

Listeria monocytogenes Serotip 1/2b ye Bağlı Neonatal Menenjit Olgusu*

Doç. Dr. Bilgin ARDA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

PNÖMOKOK ENFEKSİYONLARINDA SON DURUM. Doç.Dr. Ener Çağrı DİNLEYİCİ 20 Ocak 2014 Eskişehir

STANDARDİZASYON KURUMLARI VE TÜRKİYE

ÇORUM HİTİT ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ NDE HEMODİYALİZ KATETER ENFEKSİYONLARI

GRAM POZİTİF BAKTERİ ANTİBİYOGRAMLARI

Akılcı Antibiyotik Kullanımı. Prof.Dr.Ayşe Willke Topcu 25 Nisan 2014, Muğla

ANTİBAKTERİYEL DİRENÇ SÜRVEYANSI CEASAR VE UAMDS PROJELERİ

Enzimlerinin Saptanmasında

KOLONİZASYON. DR. EMİNE ALP Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

Genişlemiş Spektrumlu Beta-Laktamaz Üreten Gram Negatif Kan İzolatları: Karbapenemlere Duyarlılık ve Fenotipik/Genotipik Direnç Mekanizmaları

Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi

Dr. Derya SEYMAN. Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi. Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği

Acinetobacter Salgını Kontrolü Uzm. Hem. H. Ebru DÖNMEZ

[RABİA EMEL ŞENAY] BEYANI

KISITLI ANTİBİYOTİK DUYARLILIK TESTİ PROSEDÜRÜ

Kronik Hepatit B li Hastalarda Oral Antiviral Tedavilerin Değerlendirilmesi

DİYALİZ HASTALARINDA ENFEKSİYON. Dr. Alpay Azap Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Laboratuvardan Kliniğe Dirençli Olgularla Mücadele -Olgu- Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Aşı İçeriği ve Ülkemize Uyumu

Ae- MİKROBİYOLOJİ LABORATUVARI İÇ KALİTE KONTROL VE DÖF TALİMATI

Santral Sinir Sistemi Enfeksiyonları Tanıda Gelişmeler. Dr. Cemal Bulut Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Deneysel Hayvan Modelinde Candida Tropicalis Peritonitinin Tedavisinde Kaspofungin ve Amfoterisin B Etkinliğinin Karşılaştırılması

Akut Menenjitlerde Klinik Tanı. Dr.Kaya Süer Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

Çoklu İlaç Dirençli A. baumanni İzolatlarının OXA tipi Karbapenemaz Genlerinin Tespiti ve PFGE ile Moleküler Epidemiyolojik Analizi

YARA YERİ ÖRNEKLERİNDEN İZOLE EDİLEN MİKROORGANİZMALAR VE ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ*

ÖZEL MİKROORGANİZMALARDA DUYARLILIK TESTLERİ VE TÜRKİYE VERİLERİ. Brusella

Çocuk ve Yetişkin Üriner Escherichia coli İzolatlarında Plazmidik Kinolon Direnç Genlerinin Araştırılması

VRE ile Gelişen Kan Dolaşımı Enfeksiyonu Olgusunda Tedavi

KLİMİK DERNEĞİ OKUL (KİDOK) DERS PROGRAMI

TÜBERKÜLOZ PERİTONİT VAKA SUNUMU

Dr.Şua Sümer Selçuk Üniversitesi Selçuklu Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD KONYA

Karbapeneme Dirençli Acinetobacter baumannii Suşlarının PFGE Yöntemiyle Genotiplendirilmesi

Ventilatör İlişkili Pnömoni Tanısında Endotrakeal Aspirat Kantitatif Kültürü ile Mini-Bal Kantitatif Kültürü Arasındaki Uyum

Transkript:

ANKEM Derg 2014;28(3):114-118 doi:10.5222/ankem.2014.114 Olgu sunumu LISTERIA MONOCYTOGENES İN ETKEN OLDUĞU BİR MENENJİT VE BAKTERİYEMİ OLGUSU Metin DOĞAN, Fatma Esenkaya TAŞBENT, Bahadır FEYZİOĞLU, Mahmut BAYKAN Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, KONYA ÖZET Listeria monocytogenes genelde zoonotik infeksiyon etkenidir. Yaşlı ve bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda önemli bir patojen olup, sağlıklı kişilerde çok nadir görülmektedir. Foliküler lenfoma ve kronik böbrek yetmezliği tanısı ile takip edilen 61 yaşındaki kadın hasta bilinç değişikliği ve ateş nedeniyle hastaneye yatırılmıştır. Hastanın fizik muayenesinde meninjiyal irritasyon bulguları saptanmıştır. Yapılan lomber ponksiyonda, beyin omurilik sıvısının (BOS) bulanık olduğu gözlenmiştir. BOS yaymasında, polimorfonükleer lökosit hakimiyeti olan bol lökosit görülmüş, mikroorganizma görülmemiştir. Hastanın hastaneye yatışından dört gün sonra kan ve BOS kültürlerinin her ikisinde de katalaz pozitif, oksidaz negatif, kokobasil görünümünde gram pozitif bakteri üremesi olmuştur. İzolatlar konvansiyonel yöntemlerle ve otomatize sistem (VITEK 2, biomerieux, Fransa) ile L.monocytogenes olarak tanımlanmış ve disk difüzyon metodu ile yapılan duyarlılık çalışmasında, çalışılan tüm antibiyotiklere duyarlı oldukları gözlenmiştir. Ampirik olarak başlanan meropenem tedavisi, bakterinin duyarlı olduğu ampisilin ile değiştirilmiştir. Tekrarlanan kültürlerde üreme olmayan hasta şifa ile taburcu edilmiştir. L.monocytogenes in, özellikle immün sistemi baskılanmış hastalarda menenjit ve bakteriyemi etkeni olabileceğinin akılda tutulması gerekliliğinin vurgulanması amacıyla bu olgu sunulmuştur. Anahtar sözcükler: bakteriyemi, Listeria monocytogenes, menenjit SUMMARY A Meningitis and Bacteremia Case Caused by Listeria monocytogenes Listeria monocytogenes is generally a zoonotic infectious agent. Being an important pathogen in elderly and immunocompromised patients, and rarely seen in healthy people. A sixty one year old female patient who was diagnosed with follicular lymphoma and chronic renal failure is hospitalized with symptoms such as change in consciousness and fever. In the patient s physical examination, findings of meningeal irritation were observed. The appearance of cerebrospinal fluid (CSF) obtained via lomber punction was cloudy. Direct microscopical examination of CSF showed pleocytosis with predominance of polymorphonuclear leukocytes, however no microorganism was observed. Four days after hospitalization, oxidase negative and gram positive bacterial growth was observed in both blood and CSF cultures. The isolates were identified as L.monocytogenes by conventional methods and an automated identification system (VITEC 2, BioMerieux, France) and the isolates were susceptible to all tested antibiotic by using disk diffusion method. The empirical treatment with meropenem was changed to ampicillin. No microbial growth was observed in control cultures and the patient was discharged uneventfully. This case was presented to emphasize the necessity of keeping L.monocytogenes in mind as a rare cause of meningitis and bacteremia especially in non-immunocompetent patients. Keywords: bacteremia, Listeria monocytogenes, meningitis GİRİŞ Listeria monocytogenes, Gram pozitif, 18-26 C de hareketli, fakültatif anaerop, hücre içi ve hücre dışında görülebilen bir mikroorganizmadır (4). Doğada yaygın olarak bulunur. Bu bakterinin yapmış olduğu infeksiyonlara yenidoğanlar, gebeler, yaşlılar, özellikle hücresel İletişim adresi: Metin Doğan. Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, KONYA Tel: (0332) 232 73 47; GSM: (0535) 307 16 15 e-posta: metin_dogan42@yahoo.com Alındığı tarih: 07.03.2014, Yayına kabul: 02.10.2014 114

Listeria monocytogenes in etken olduğu bir menenjit ve bakteriyemi olgusu immünitesi baskılanmış bireyler ve steroid kullananlar duyarlıdır. Ancak sağlıklı kişilerde de infeksiyon etkeni olabileceği bilinmektedir (1,6). Zoonotik infeksiyon etkeni olan bu bakteri, infekte sütlerin içilmesiyle, az pişmiş et ve et ürünlerinin yenmesi ile bulaşabilir (6). Bulaşta en fazla tereyağı ve peynir sorumlu tutulmaktadır ve pastörizasyon sonrası canlılığını sürdürebilmektedir, fakat patojenitesi düşüktür (6). Listeria türleri içinde insanda bulunan ve hastalığa yol açan tür sadece L.monocytogenes tir (2). L.monocytogenes, insanda bakteriyemi ve yaygın infeksiyonlara yol açabilmekte, menenjit, ensefalit, endokardit ve lokal infeksiyonlara (hepatit, kolesistit, osteomiyelit, artrit, plöropulmoner infeksiyon, arterit, endoftalmit) neden olabilmektedir (4,6,9). L.monocytogenes, plasenta ile meninksler ve beyne (özellikle beyin sapı) tropizm göstermekle birlikte invazif listeryoz olgularının % 36 sında menenjit görüldüğü bildirilmektedir (4,6,9). L.monocytogenes in erişkindeki bakteriyel menenjit etkenleri arasında üçüncü sırada yer aldığı bildirilmiş olup lenfomalı, organ transplant alıcısı ve kortikosteroit kullananlarda ise en sık bakteriyel menenjit etkenidir (4,6,9). Bu çalışmada, nadir gözlenen bir infeksiyon etkeni olmasından dolayı, özellikle immünsüpresif hastalarda izole edilebilen bir L.monocytogenes olgusu irdelenmiştir. OLGU Kronik böbrek yetmezliği nedeniyle Şubat 2013 ten beri haftada üç gün diyalize giren 61 yaşındaki kadın hasta sağ kolundaki kalıcı dializ kateterinde ağrısı ve ateşi olması üzerine ileri tetkik ve tedavi için hastanemiz nefroloji servisine yatırılmıştır. Yatırıldığı gece bilinç değişikliği gelişen hastanın yapılan nörolojik muayenesinde ense sertliği tespit edilmiş ve menenjit ön tanısı ile infeksiyon hastalıkları kliniğine yatırılmıştır. Hastanın özgeçmişinde foliküler lenfoma nedeniyle tedavi aldığı ve diyaliz hastası olduğu bildirilmiştir. Hastanın yapılan fizik muayenesinde, uykuya meyil ve yüksek ateş saptanmıştır. Nörolojik muayenesinde meningial irritasyon bulguları olan olgunun ense sertliği, Kernig ve Brudzinski pozitifliği gözlenmiştir. Yapılan lomber ponksiyonda beyin omurilik sıvısının (BOS) görünümü bulanık olup BOS yaymasında polimorfonükleer lökosit hakimiyeti olan bol lökosit görülürken, mikroorganizma görülmemiştir. BOS sıvısında protein: 80.3 mg/dl, glukoz: 74 mg/dl (Eş zamanlı kan glukozu: 122 mg/dl), klor: 122mEq/l, LDH: 36 µ/l saptanmıştır. Yapılan tetkiklerinde hemogramda lökosit 9,950/mm 3 olup lökosit formülünde parçalı hakimiyeti saptanırken, hemoglobin 12.4/dl, hematokrit % 34, glukoz: 120 mg/dl, sedimentasyon hızı: 10 mm/saat olarak saptanmıştır. Hastanın köyde yaşadığı ve hayvancılıkla uğraştığı anamnezle öğrenilmiş olup bu durumun bulaş yönünden risk faktörü olabileceği düşünülmüştür. Beyin tomografisi normal olan hastaya ampirik olarak 1x1 g IV meropenem tedavisi başlanmıştır ve klinik bulgularda düzelme gözlenmiştir. Olguya ait kan ve BOS örnekleri laboratuvarımıza gönderilmiştir. BOS örneğinden bir ml, kanlı agara ekilmiş ve 37 C da inkübasyona bırakılmıştır. Ayrıca Eosin Methylene-blue (EMB) agar ve çikolatamsı agara da ekimler yapılarak aynı şekilde inkübe edilmiştir. Yirmidört saat sonra yapılan kontrolde üreme gözlenmemişken 48 saatin sonunda zayıf bir üreme gözlenmiştir. Kan kültürü tam otomatik kan kültürü cihazında (BacT-Alert 3D, Bio Merieux, Fransa) çalışılmıştır. Kan kültüründen dördüncü günde sinyal alınması üzerine % 5 koyun kanlı besiyerine yapılan pasajda BOS kültüründe üreyen kolonilere benzer beta hemoliz yapan küçük koloniler gözlenmiştir. Her iki kültürde de üreyen küçük kolonilerden yapılan Gram boyamada, Gram pozitif, X, V, Y benzeri görünümde, küçük kokobasiller görülmüştür. % 5 koyun kanlı agara yapılan pasajda, S kolonili damlacık şeklinde üreyen, dar beta hemoliz zonu oluşturan koloniler gözlenmiştir. Hareket besiyerinde 37 C de hareket gözlenmezken, oda sıcaklığında iki gece inkübasyondan sonra şemsiyeyi andıran bir yayılma gösteren hareket izlenmiştir. Listeria olduğu düşünülen bakteri kolonileri otomatize sistem (VITEK2, Biomerieux-Fransa) ile L.monocytogenes olarak identifiye edilmiştir. Staphylococcus aureus ATCC 25923 suşu ile yapılan CAMP testi pozitif olarak değer- 115

M. Doğan ve ark. lendirilmiştir. İzole edilen suşun antibiyotiklere duyarlılığı ampisilin, eritromisin, penisilin, trimetoprim-sülfametoksazol ve meropenem için disk difüzyon yöntemi ile araştırılmıştır (5). Test edilen bütün antibiyotiklere karşı mikroorganizmanın duyarlı olduğu gözlenmiştir. Hastanın yatışının altıncı gününde, ampirik olarak başlanan meropenem tedavisi ampisilin ile değiştirilmiştir. Hastanın klinik semptomları hızla düzelmeye devam etmiştir. Ampisilin tedavisinin beşinci gününde lomber ponksiyon ve diğer tetkikler tekrarlanmıştır ve değerler normal BOS bulgularıyla uyumlu bulunmuştur. Hastanın tekrarlanan kan ve BOS kültürlerinde üreme görülmemiştir. Tedavi iki haftaya tamamlanarak hasta şifa ile taburcu edilmiştir. TARTIŞMA L.monocytogenes in nadir bir menenjit etkeni olduğu bilinmektedir. Bu mikroorganizma değişik çalışmalarda menenjit etkeni olarak izole edilemezken, aşağıdaki bazı çalışmalarda değişen oranlarda izole edilebildiği bildirilmiştir. Pehlivanoğlu ve ark. (13) yapmış oldukları çalışmada, 1995-2009 yılları arasında üreme saptanan 262 BOS örneğinde izole edilen etkenleri retrospektif olarak değerlendirmişlerdir. Çalışmada en sık izole edilen mikroorganizma Streptococcus pneumoniae (% 23) olarak bildirilirken, Listeria etken olarak gösterilememiştir (13). Güçlü ve ark. nın (10) çalışmasında da, menenjit şüphesiyle gönderilen 889 BOS örneğinden Ocak 2000 ile Aralık 2003 arasındaki dört yıllık sürede toplam 74 mikroorganizma izole edilmiş, fakat Listeria etken olarak izole edilememiştir. Üçüncü basamak bir hastanede ise iki yıllık süreçte 92 merkezi sinir sistemi infeksiyonu hastasının risk faktörleri, laboratuvar bulguları ve prognozlarının değerlendirilmesi amaçlanmış ve hastaların 44 ü (% 46.8) akut bakteriyel menenjit olarak tespit edilmiştir. Bu hastalardan 12 sinin BOS kültüründe üreme olmuş ve bunlardan biri L.monocytogenes olarak bildirilmiştir (15). Toplum kökenli menenjit ve meningoensefalitlerin değerlendirildiği beş yıllık retrospektif bir diğer çalışmada 51 erişkin olgunun 29 unda (% 56.9) bakteriyel etken izole edilmiş olup bunlardan 3 ü (% 10.3) L.monocytogenes olarak bildirilmiştir (8). L.monocytogenes, insanlara hayvan ürünlerinden bulaşabilmektedir (6). Bu konuda yapılan bir araştırmada 271 peynir örneğinin 11 inde, 221 süt örneğinin birinde, sekiz tereyağının birinde L.monocytogenes üretilmiştir (16). Erzurum bölgesinde yapılan başka bir araştırmada 34 beyaz peynir ve 16 civil peynir olmak üzere toplam 50 peynir örneği Listeria bakımından analiz edilmiştir. 34 beyaz peynir örneğinde yapılan çalışma sonucunda sadece bir peynir örneğinden üç ayrı Listeria türü izole edilmiş ve bunlardan ikisinin (% 2.94) L.monocytogenes ve birinin (% 2.94) L.innocua olduğu sonucuna varılmıştır. 33 beyaz peynir örneğinde ise hiçbir Listeria türüne rastlanmamıştır. Araştırmada incelen 16 civil peynir örneğinden ise sadece bir örnekte (% 6.25) tek bir L.monocytogenes türü tanımlanmıştır (11). Bu durum bize bu bakterilerin hayvan ürünleriyle bulaşabileceğini göstermektedir. Sunduğumuz bu vakadaki hastanın köyle irtibatlı olması, hayvan ve hayvan ürünleriyle uğraşıyor olması, bulaşın bu yolla olabileceğini düşündürmektedir. Sağlıklı erişkinlerin %5 inin dışkısından Listeria izole edilmiştir. Risk grubu olan hastalarda bakteri hematojen yolla vücutta pek çok yere yayılırken, santral sinir sistemine de yerleşebilir. L.monocytogenes hücresel immünitesi bozulan hastalarda menenjit veya sepsis gibi birçok ağır infeksiyona neden olmaktadır (2). Hastanın malignite nedeniyle aldığı tedaviden dolayı immün süpresyon durumunun mevcut olmasının infeksiyonu kolaylaştırabileceği düşünülmektedir. Serter ve ark. (14) fludarabin tedavisi alan 62 yaşında erkek hastada meningial irritasyon bulguları görülmesi ve durumunun kötüleşmesi üzerine, ampirik tedavi olarak seftriakson başlamışlardır. BOS örneğinden yapılan kültürde, yedinci günde L.monocytogenes üremiş, antibiyotik duyarlılık testinde seftriaksonun minimum inhibitör konsantrasyonunun 256 mg/ml bulunması üzerine sağaltım şeması ampisilin ve gentamisin şeklinde değiştirilmiştir. Sağaltımı 14 gün sürdürülen olgu, klinik ve laboratuvar bulgularının normale dönmesi üzerine şifa ile taburcu edilmiştir (14). Başka bir çalışmada intersitisyel pnömoni nedeni ile yüksek dozda pred- 116

Listeria monocytogenes in etken olduğu bir menenjit ve bakteriyemi olgusu nol tedavisi alan 56 yaşındaki erkek bir hastada, ateş, bilinç bulanıklığı, ense sertliği gelişmiş, Listeria monocytogenes menenjiti ve bakteriyemisi saptanmış, klinik izlem sırasında fokal nörolojik muayene bulgularının ortaya çıkması üzerine çekilen kranial MR incelemesinde pons ve serebellumda Listeria ya bağlı abse tespit edilmiştir (12). Ancak antibiyotik tedavisine rağmen hasta kaybedilmiştir. Bu olguda da hastalığın oluşmasını kolaylaştırıcı durumların varlığı dikkat çekmektedir. Çelebi ve ark. nın (7) bildirdiği olguda, altı yaşındaki bir çocuğa menenjit bulguları olduğu için sefotaksim başlanmış, BOS Gram boyamasında bakteri görülmemesine karşın aynı örnekten beşinci gün L.monocytogenes üretilmiş ve tedavi ampisilinle değiştirilmiştir. Yılmaz ve ark. (17) altmış bir yaşındaki bir hastada, ampisilin, trimetoprim-sülfametoksazol ve rifampisine dirençli, penisiline orta duyarlı bir L.monocytogenes kökeninin oluşturduğu menenjiti imipenemle tedavi etmişlerdir. Menenjit vakalarında sıklıkla kullanılan sefalosporin grubu antibiyotikler, L.monocytogenes in etken olduğu vakalarda dirençli olup, tedavide ampisilin tercih edilmelidir (3). Bu olguda izole edilen L.monocytogenes suşu CLSI kılavuzunda belirtilen tüm antibiyotiklere duyarlı bulunmuştur. Ampirik başlanan meropenem tedavisi ile olguda hızlı bir klinik düzelme gözlenmiştir. Meropenem tedavisi, duyarlılık sonuçlarından sonra ampisilin ile değiştirilmiştir. Hastanın takibinde klinik ve mikrobiyolojik yanıt alınmıştır. Toplumda risk grupları dışında Listeria infeksiyonları çok sık değildir. İmmün yetmezlikli hastalar ve 50 yaş üstü hastalar riskli hasta grubunu oluşturmaktadır (3). Etkenin kültürde gösterilmediği durumda, diğer menenjit etkenlerinden klinik olarak ayrılamaz. Bu nedenle özellikle risk gruplarında, tedavinin planlanması ve başarılı sonuç alınmasında kültür sonuçlarının önemi bir kez daha vurgulanmıştır. Laboratuvarımızda kan ve BOS örneğinden L.monocytogenes soyutladığımız bu vakanın yapılan araştırmasında ve alınan anamnezinde foliküler lenfoma ve kronik böbrek yetmezliği olduğu ve bu hastalığı ile ilgili tedavi aldığı bilinmektedir. Bu durumun Listeria benzeri infeksiyonlara yatkınlığı arttıracağı göz önünde bulundurularak, bu tür hastaların infeksiyonlardan korunması anlamında eğitimlerine özen gösterilmesinin faydalı olacağı, menenjit ve benzeri infeksiyonlarda ise Listeria gibi infeksiyonların düşünülerek ampirik tedavinin planlanmasının faydalı olacağı düşünülmektedir. KAYNAKLAR 1. Ağuş N, Yılmaz N, Medeni ŞS, Kuzucu L, Akgüre N. Listeria monocytogenes e bağlı sepsis: Bir olgu sunumu, ANKEM Derg 2013;27(2):80-2. 2. Aktaş Z, Akman A, Bal Ç. Listeria monocytogenes e bağlı sepsis: bir olgu sunumu, İnfeksiyon Derg 2005;19(4):471-5. 3. Bartlett JG. Listeria monocytogenes, Johns Hopkins Antibiotic (ABX) Guide. http://www. hopkinsguides.com/hopkins/ub/view/johns_ Hopkins_ABX_Guide/540318/all/Listeria_ Monocytogenes 4. Bilgehan H. Klinik Mikrobiyolojik Tanı, 3. baskı, s.553-63, Barış Yayınları, İzmir (2003). 5. Bowker K, Åhman J, Natås O, Nissan I, Littauer P, Matuschek E. Antimicrobial susceptibility testing of Listeria monocytogenes with EUCAST breakpoints: a multi-laboratory study. EUCAST fastidious micro-organisms. ECCMID; London: P676 (2012). 6. Cengiz AT. Listeria ve Erysipelothrix, Ustaçelebi Ş (ed). Temel ve Klinik Mikrobiyoloji s.399-408, Güneş Kitabevi, Ankara (1999). 7. Çelebi S, Hacımustafaoğlu M. Altı yaşındaki çocukta Listeria monocytogenes menenjiti, ANKEM Derg 2004;18(3):166-7. 8. Demiroğlu Y.Z, Turunç T, Alışkan H, Çolakoğlu Ş, Erdoğan A.F, Arslan H. Toplum kökenli menenjit/ meningoensefalitler: Beş yılın retrospektif değerlendirilmesi, Türkiye Klinikleri J Med Sci 2010;30(1): 218-26. http://dx.doi.org/10.5336/medsci.2008-8623 9. Erdenizmenli M, Yapar N, Annagür A, Gülay Z, Çakır N, Yüce A. Listeria monocytogenes menenjitleri: Bir olgu nedeniyle, İnfeksiyon Derg 2002; 16(2):233-8. 10. Güçlü AÜ, Kılıç A, Küçükkaraaslan A, Baysallar M, Doğancı L. Beyin omurilik sıvısından izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları, Gülhane Tıp Derg 2005;47(3):204-8. 11. Kara AA, Algur ÖF, Kaya M. Erzurum piyasasından temin edilen beyaz ve civil peynirlerden, 117

M. Doğan ve ark. Listeria türlerinin izolasyon ve identifikasyonu, Tr. J. of Biology 1999;23:331-7. 12. Midi İ, Ekinci G, Yaroğlu S, Aktan S. Listeria monositogens e bağlı beyin absesi: Olgu sunumu, Fırat Tıp Derg 2005;10(1):36-9. 13. Pehlivanoğlu F, Yaşar KK, Şengöz G. Beyin omurilik sıvısından izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları, ANKEM Derg 2011; 25(1):1-5. 14. Serter D, Büke AÇ, Yüksel E, Ertem E, Tombuloğlu M. Fludarabin ile ilişkili bir Listeria monocytogenes menenjiti olgusu, KLİMİK Derg 1998;11(2): 70-1. 15. Taşdelen Fışgın N, Tanyel E, Zıvaloğlu M, Tülek N. Santral sinir sistemi infeksiyonları: Üçüncü basamak bir üniversite hastanesi deneyimi, İnfeksiyon Derg 2007;21(4):169-74. 16. Uysal HK, Ang Ö. Süt ve süt ürünlerinden izole edilen listeria türleri, Türk Mikrobiyoloji Cem Derg 2003;33(2):163-9. 17. Yılmaz E, Helvacı S, Özakın C, Gürcan Ş. Listeria monocytogenes menenjiti tedavisinde imipenem, İnfeksiyon Derg 1999;13(2):293-5. 118