Bursa arazi gezisi. Aral Okay İTÜ Maden Fakültesi



Benzer belgeler
KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1177 KAHRAMANMARAŞ DOLAYINDAKİ OFİYOLİTİK KAYAÇLARIN JEOLOJİK AÇIDAN ÖNEMİ VE KROM İÇERİKLERİ

Türkiye Jeolojisi GENEL HATLAR

BİGA YARIMADASINDA PELAJİK BiR PALEOSEN İSTİFİ

Masifler. Jeo 454 Türkiye Jeoloji dersi kapsamında hazırlanmıştır. Araş. Gör. Alaettin TUNCER

Temel Kayaçları ESKİŞEHİR-ALPU KÖMÜR HAVZASININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ GİRİŞ ÇALIŞMA ALANININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ

KAYAÇLARIN DİLİ. Prof.Dr. Atike NAZİK Ç.Ü. Jeoloji Mühendisliği Bölümü

MANYAS GÜNEYİNİN (BALIKESİR) JEOLOJİSİ VE MAVlŞlSTLERlN TEKTONİK KONUMU

İZMİR-ANKARA KUŞAĞININ EN GEÇ KRETASE VOLKANİK OLİSTOSTROM BiRiMi içindeki BİR BLOKTA GEÇ TRİYAS (KARNİYEN) UYUMSUZLUĞU

BURSA KÂĞIT ÜRETİM TESİSİ ( YON/YIL KAPASİTELİ)

SENOZOYİK TEKTONİK.

TAVġANLI ZONU: ANATOLĠD-TORĠD BLOKU NUN DALMA- BATMAYA UĞRAMIġ KUZEY UCU

MADEN SAHALARI TANITIM BÜLTENİ

Veysel Işık Türkiye deki Tektonik Birlikler

Tavşanlı Zonu Torosların Dalma-Batmaya Uğramış Kuzey Kenarı Tavşanlı Zone The Subducted Northern Margin Of The Taurides

SENOZOYİK TEKTONİK.

TÜRKİYE JEOLOJİSİNDE PALEOZOYİK OLUŞUKLAR. Doç. Dr. Sabah YILMAZ ŞAHİN

METAMORFİK KAYAÇLAR. 8/Metamorphics.html. Prof.Dr. Atike NAZİK, Çukurova Üniversitesi J 103 Genel Jeoloji I

Dağküplü Ofîyolîtî île Sivrihisar (Eskişehir) Dolayındaki Ofiyolitlerin Petrografisi ve Jeokimyası 1

Potansiyel. Alan Verileri İle. Hammadde Arama. Endüstriyel. Makale

HAZIRLAYANLAR. Doç. Dr. M. Serkan AKKİRAZ ve Arş. Gör. S. Duygu ÜÇBAŞ

JEM 404 Ders Konusu. Türkiye Jeolojisi. Türkiye deki. Veysel Işık. Masifler. Ankara Üviversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü Tektonik Araştırma Grubu

KAYAÇLARDA GÖRÜLEN YAPILAR

JEM 419 / JEM 459 MAGMATİK PETROGRAFİ DERSİ

Prof.Dr. Atike NAZİK, Çukurova Üniversitesi J 103 Genel Jeoloji I

MÜHENDİSLİK JEOLOJİSİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ İÇİN

PETMA BEJ MERMER OCAĞI. PETMA MERMER DOĞALTAŞ ve MADENCİLİK SANAYİ VE TİCARET LİMİTED ŞİRKETİ

Bitlis Dolayının Yapısı ve Metamorfizması

Potansiyel. Alan Verileri ile. Maden aramacılığı; bölgesel ön arama ile başlayan, Metalik Maden Arama. Makale

Edremit Körfezi kuzeyinde Paleotetis birimlerinin jeolojisi

ESKİŞEHİR CİVARININ JEOLOJİSİ VE SICAK SU KAYNAKLARI

Veysel Işık. JEM 107/125/151 Genel Jeoloji I. Yerin Merkezine Seyehat. Prof. Dr.

BİGA YARIMADASINDA JURA ÖNCESİ MUHTEMEL BİR OFİYOLİT TOPLULUĞU (ÇAN-BİGA / ÇANAKKALE) YÜKSEK LİSANS TEZİ. A. Turgay KARABULUT Jeoloji Mühendisi

YENİCE-GÖNEN FAY ZONU NUN NEOTEKTONİK ÖZELLİKLERİ PALEOSİSMOLOJİSİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ ESKİŞEHİR KUZEYİ HEKİMDAĞ METAMORFİK KAYALARININ JEOLOJİSİ VE PETROLOJİSİ.

BBP JEOLOJİ. Prof.Dr. Atike NAZİK Ç.Ü. Jeoloji Mühendisliği Bölümü

METAMORFİK KAYAÇLAR ve Saha özellikleri. Yrd.Doç.Dr.Yaşar EREN. Metamorfik

MÜHENDİSLİK JEOLOJİSİ. Of Teknoloji Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü Şubat.2015

KARBONATLI KAYAÇLAR İÇERİSİNDEKİ Pb-Zn YATAKLARI

Yozgat-Akdağmadeni Pb-Zn Madeni Arazi Gezisi

TÜRKİYE DEKİ OFİYOLİTLERLE İLGİLİ BULGULARIN CBS-VERİ TABANINDA TOPLANMASI

MAGMATİK KAYAÇLAR DERİNLİK (PLUTONİK) KAYAÇLAR

T.C. İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ

KLİVAJ / KAYAÇ DİLİNİMİ (CLEAVAGE)

Metamorfizma ve. Metamorfik Kayaçlar

LEVHA HAREKETLERİNİN OLUŞTURDUĞU GERİLME TİPLERİ

T.C. SELÇUK ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ

YAPRAKLANMALI METAMORFİK KAYAÇALAR. YAPRAKLANMASIZ Metamorfik Kayaçlar

Göncüoğlu, M.C., 1983, Bitlis Metamorfitlerinde yani yaş bulguları: MTA Dergisi, 95/96,


Önsöz. Bu konu notu bir Tektonik Araştırma Grubu (TAG) ürünüdür

Yapısal jeoloji. 3. Bölüm: Normal faylar ve genişlemeli tektonik. Güz 2005

Urla-Balıkesir arası depremlerin nedeni fosil bir fay

AĞVANİS METAMORFİTLERİ VE ÇEVRE KAYALARININ JEOLOJİSİ

TOPRAK ANA MADDESİ Top T rak Bilgisi Ders Bilgisi i Peyzaj Mimarlığı aj Prof. Dr Prof.. Dr Günay Erpul kar.edu.

Menderes Masifi ve Gediz Grabeni Civarında Paleotektonik ve Neotektonik Yapıların Landsat TM Görüntülenmesi İncelenmesi

Hitit Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Antropoloji Bölümü. Öğr. Gör. Kayhan ALADOĞAN

TOKAT (DUMANLIDAĞI) İLE SİVAS (ÇELTEKDAĞI) DOLAYLARININ TEMEL JEOLOJİ ÖZELLİKLERİ VE OFİYOLİTLİ KARIŞIĞIN KONUMU*

ESKİKÖY (TORUL, GÜMÜŞHANE) DAMAR TİP Cu-Pb-Zn YATAĞI

UYUMSUZLUKLAR VE GÖRECELİ YAŞ KAVRAMI

Karasu Nehri Vadisinin Morfotektonik Gelişiminde Tiltlenme Etkisi

2015 YILI SU SONDAJLARI

BULDAN PEGMATOİDLERİNİN MİNERALOJİK VE JEOKİMYASAL İNCELENMESİ

DUMLUPINAR ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ GÜZ YARIYILI

en.wikipedia.org Prof.Dr. Atike NAZİK, Çukurova Üniversitesi

Meta-: Başkalaşmış kayaçta hala ilksel kayaca ait dokuların silinmemiş olduğu durumlarda ilksel kayacın adının önüne öntakı olarak getirilir.

Bozaniç (Sarıcakaya-Mihalgazi, Eskişehir) volkaniti lavlarının petrografik özellikleri

GİRİŞ. Faylar ve Kıvrımlar. Volkanlar

Nail YILDIRIM* ve Mahmut EROĞLU* I. JEOLOJİ

EĞNER-AKÖREN (ADANA) CİVARI JEOLOJİSİ

TOPOÐRAFYA ve KAYAÇLAR

Metamorfizma ve Metamorfik Kayaçlar

İnsanlar var olduklarından beri levha hareketlerinin nedenini araştırıyorlar!!!

LITERATURE LIST OF TOKAT MASSIF

AYAŞ İLÇESİ BAŞAYAŞ KÖYÜ ARAZİ İNCELEME GEZİSİ GÖREV RAPORU

ÜNÝTE - 1 TOPOÐRAFYA ve KAYAÇLAR

SARAFTEPE SİLİNİN JEOLOJİSİ, PETROGRAFİSİ, YAŞI VE YERLEŞİMİ

BULDAN YÖRESİ METAMORFİK KAYAÇLARININ JEOLOJİK, PETROGRAFİK VE TEKTONİK AÇIDAN İNCELENMESİ

DUMLUPINAR ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ GÜZ YARIYILI

l : ÖLÇEKLİ TÜRKİYE METAMORFİZMA HARİTASI VE BAZI METAMORFİK KUŞAKLARIN JEOTEKTONİK EVRİMİ ÜZERİNDE TARTIŞMALAR

ÇANAKKALE ÇAN BÖLGESİNDE BULUNAN BİR LİNYİT SAHASI REZERVİNİN BELİRLENMESİNE YÖNELİK ÇALIŞMA

OSMANiYE (ADANA) YÖRESi ÜST KRETASE (MESTRIHTIYEN) BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI

BİLLURİK DERE (ELAZIĞ) CEVHERLEŞMELERİNİN ÖZELLİKLERİ VE KÖKENİ GİRİŞ

FAALİYETTE BULUNDUĞU İŞLETMELER

AFYONKARAHİSAR DİNAR DOMBAYOVA LİNYİT SAHASI

KAYAÇLAR KAYA DÖNGÜSÜ KAYA TİPLERİNİN DAĞILIMI GİRİŞ. Su-Kaya ve Tektonik Döngü. 1. Mağmatik kayalar. 2. Tortul kayalar

X-RAY TEKNİĞİ İLE FELDİSPATLARIN STRÜKTÜREL DURUMLARININ TAYİNİ

MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ DOĞU AKDENİZ BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ GAZİANTEP İLİ JEOLOJİK ÖZELLİKLERİ

ÇAL, BEKİLLİ, SÜLLER (DENİZLİ) VE YAKIN ÇEVRESİNDE ÇEVRESEL SAĞLIK SORUNLARI MEYDANA GETİREN MİNERAL OLUŞUMLARINA İLİŞKİN ÖN İNCELEME

Yapısal Jeoloji: Tektonik

DEVONİYEN. Prof.Dr. Atike NAZİK Ç.Ü. Jeoloji Mühendisliği Bölümü

BELEVİ (ÇAL) KİL YATAKLARI

FİZİKSEL JEOLOJİ-I DERS NOTLARI

Avustralya nın Antartika dan ayrılması

ESKİŞEHİR FAYI NIN KİNEMATİĞİ, DEPREMSELLİĞİ VE UZAKTAN ALGILAMA YÖNTEMİYLE İNCELENMESİ

1.Bölüm: Kayaçlar vetopoğrafya

4. DOĞAL YAPI 4.1. JEOLOJĐK YAPI ESKĐ ÇALIŞMALAR

Yerkabuğu Hakkında Bilgi:

AKSARAY YÖRESĠNĠN JEOLOJĠK ĠNCELEMESĠ

T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BURSA İLİ JEOTERMAL POTANSİYELİ

TUZGÖLÜ HAYMANA HAVZASININ YAPISAL EVRİMİ VE STRATİRAFİSİ

Transkript:

1 Bursa arazi gezisi Aral Okay İTÜ Maden Fakültesi 25-26 Nisan 2009 tarihlerinde Structural Geology dersini alan jeoloji mühendisliği öğrencileri için Bursa'ya bir jeoloji teknik gezisi düzenlenmiştir. Otobüs 25 Nisan 2009'da sabah saat 8.00'de Maden Fakültesi önünden kalkacak, 26 Nisan akşamı Maden Fakültesi önüne gelecektir. Arazi gezisine katılacak öğrenciler yanlarında: 1. Çekiç 2. Lup 3. Arazi defteri ve 4. Bursa jeolojisi rehberini (http://atlas.cc.itu.edu.tr/~okay/aralokayteachingtr.htm adresinden temin edilebilir) getirmeleri gerekmektedir. Bunların gelip gelmediği bizzat kontrol edilecektir. Bursa jeolojisi rehberini gezi öncesinden okumakta büyük fayda vardır. Öğle yemekleri piknik şeklinde arazide yenecek ve 25 Nisan akşamı Gülsan Şirketinin inşaat şantiyesinde kalınacaktır. Öğrenciler buna göre hazırlıklı gelmelidir. Jeoloji gezisi sırasında not alınacak (duraklar, görülen kayalar, yapılar, stratigrafik ilişkiler vb) ve bu notlar düzenlenerek ödev olarak teslim edilecektir. Tüm ödevleri bizzat okumakta ve not vermekteyim. Birbirinin aynı olan ödevler değerlendirme dışı kalacaktır.

2 Bursa Bölgesinin Jeolojisi Bursa bölgesi çok değişik kaya ve yapıların gözlendiği bir yöredir. Bu çeşitliliğin önemli bir nedeni, bu bölgede Mesozoyik sırasında Tetis okyanusu ile ayrılmış iki farklı kıtasal levhanın yer almış olmasıdır. Tetis okyanusu Geç Kretase de kuzeye doğru dalma-batma ile yitilerek daralmaya başlamış, ve Tersiyer in başlangıcında kuzeydeki Sakarya kıtası ile güneydeki Anatolid-Torid bloku çarpışmıştır. Bu kıta-kıta çarpışması bölgede deformasyona ve Alpin orojenizine yol açmıştır. Paleosen deki kıta-kıta çarpışması öncesi bölgedeki güney kıtada (Anatolid-Torid Bloku) deformasyon ve metamorfizmaya yol açan önemli bir diğer orojenik olay Üst Kretase de meydana gelen ofiyolit üzerlemesidir (obduksiyon). Ofiyolit üzerlemesi sırasında güney kıtanın okyanusa bakan kenarı 60 km den daha derine gömülerek deformasyon ve mavişist fasiyesinde metamorfizma geçirmiştir. Güney kıtanın bu eski kenarı Tavşanlı Zonu olarak adlanmıştır. Yukarıda yapılan irdeleme, Bursa bölgesindeki kayaların dört farklı gruba ayrıldığını göstermektedir. Bunlar: A. Sakarya Zonuna ait Paleozoyik-Kretase yaş aralığındaki kayalar, B. Tetis okyanusuna bağlı kayalar, C. Tavşanlı Zonu nun metamorfik ve granitik kayaları, D. Tüm bu birimleri örten veya kesen Miyosen veya daha genç yaşta sedimenter, volkanik ve granitik kayalar A. Sakarya Zonu na ait kayalar Bu kayaları yaşlıdan gence doğru Uludağ Grubu, Kazdağ Kompleksi, Jurasik-Kretase sedimenter istifi olarak üç gruba ayırmak mümkündür. A.1. Uludağ Grubu Uludağ ın çekirdeğinde mostra veren bu kayalar başlıca gnays, mermer ve amfibolitten oluşur. Bu kayalar kuzeybatı Anadolu da kabuğun görünen en derin kesimini temsil eder. Uludağ Grubu nun ilk metamorfizması zirkon yaş tayinlerine göre Karbonifer yaşındadır. Uludağ grubu kayaları, Uludağ ın merkezinde Miyosen yaşta bir granit tarafından kesilmiştir. A.2. Karakaya Kompleksi Sakarya Zonu nda geniş bir dağılımı olan Karakaya Kompleksi En Geç Triyas ta deformasyon ve kısmen metamorfizma geçirmiş sedimenter ve volkanik kayalardan yapılmıştır. Bursa güneyinde Karakaya kompleksi ne ait iki formasyon yüzeyler. Bunlar altta Nilüfer formasyonu ve onun üzerinde tektonik bir dokanakla yer alan Orhanlar Grovakı dır.

3 A.2.1. Nilüfer Formasyonu Nilüfer vadisi boyunca güzel mostra veren bu birim başlıca metabazit, mermer ve fillattan oluşmuştur. Metabazitler bazik tüf, aglomera ve yastık lav kökenlidir. Metabazitler arasında kalınlıkları 0.2 m ile 100 m arasında değişen mermer araseviyeleri bulunur. Ayrıca birim içinde az miktarda metaçört yer alır. Mermerlerde tanımlanan konodont fosillerine göre bu Nilüfer formasyonunun çökelme yaşı en Erken Triyas tır. Metamorfizma ve deformasyon yaşı ise muhtemelen en Geç Triyas tır. Kalınlığı üç kilometreyi geçen Nilüfer formasyonu kuvvetli bir şekilde deforme olmuş, ve yüksek basınç yeşilşist fasiyesinde metamorfizma geçirmiştir. Nilüfer formasyonunda deformasyon, foliasyon gelişimi, yaygın budinaj ve kapalı, izoklinal kıvrımlanma ile tanımlanır. Metamorfizma sonucu metabazitlerde aktinolit/hornblend + albit + klorit + epidot parajenezi yaygın olarak gelişmiştir. Metabazitler arasında yer alan seyrek metaçörtler glokofan gelişimine paralel olarak mavi bir renk kazanmıştır. A.2.2. Orhanlar Grovakı Nilüfer formasyonu üzerinde tektonik bir dokanakla yer alan Orhanlar Grovakı kirli kumtaşıi silttaşı ve seyrek şeylden oluşur. Yoğun deformasyon geçirmiş olan Orhanlar Grovak ında tabakalanmayı görmek güçtür. Orhanlar Grovakı nın çökelme yaşı muhtemelen Triyas tır. A.3. Jurasik-Kretase istifi Bursa güneyinde Orhanlar Grovakı üzerine uyumsuzlukla Jurasik-Kretase yaşta sedimenter bir istif gelir. Bu istif altta klastik kayalardan oluşan Bayırköy Formasyonu, ve onu örten Bilecik Kireçtaşından yapılmıştır. A.3.1. Bayırköy Formasyonu Bayırköy Formasyonu başlıca kumtaşı, konglomera ve silttaşından oluşur. 50-200 metre arasında bir kalınlığa sahiptir. İçinde yer alan fosillere göre yaşı Alt Jurasik tir (Liyas). Nehir ve sığ denizel bir ortamda çökelmiştir. Orhanlar Grovakı na göre çok daha az deformasyon gösterir. Bayırköy Formasyonu Karakaya orojenezini takip eden bir zamanda çökelmiş molas türü bir birimdir. A.3.2. Bilecik Kireçtaşı Bayırköy Formasyonu nun üzerinde 800 metre kalınlığa ulaşan kireçtaşları yer alır. Sığ bir denizde çökelmiş olan bu kireçtaşlarının yaşı Üst Jura-Alt Kretase dir. B. Tetis Okyanusuna ait kayalar Tetis okyanusuna ait kayalar Burhan ofiyoliti, bu ofiyolitin tabanında yer alan amfibolitler, ve okyanusal eklenir prizmadır. Bu kayalar Tavşanlı Zonu na ait istifler üzerinde tektonik olarak yer alır.

4 B.1. Burhan ofiyoliti Orhaneli kuzey ve güneyinde yer alan ofiyolitik kayalar başlıca peridotit, gabro, piroksenit ve diyabazdan oluşur. Orhaneli kuzeyindeki peridotit içinde dunit ve harzburjit kayaları kilometrelerce kalınlıkta kuzey-güney gidişli bandlar oluşturur. Kromit yataklarının çoğu dunit kayaları içinde bulunur. Bandlaşma gösteren gabro ve piroksenitler daha ince bandlar halinde izlenir. Tüm bu kayalar diyabaz daykları tarafından kesilmiştir. Burhan ofiyoliti Tetis okyanusal litosferinin manto ve alt kabuğunu temsil eder. Geç Kretase de bu okyanusal litosfer Anatolid-Torid platformu üzerine yerleşmiştir. B.2. Amfibolitler Burhan ofiyolitinin tabanında yer alan amfibolitler birkaç yüz metre kalınlıkta yanal devamlılığı olmayan tektonik mercekler oluşturur. Bu amfibolitlerin ofiyolit üzerlemesi sırasında, yüksek sıcaklıktaki okyanusal litosfer altında oluştuğu düşünülmektedir. Bursa bölgesindeki amfibolitlerde saptanan 101 milyon senelik yaş, ofiyolit üzerlemesinin Albiyen-Senomaniyen de başladığını gösterir. B.3. Eklenir prizma Okyanusal eklenir prizma dalma-batma zonunda okyanusal kabuğun üst kesimlerinin traşlanması ile oluşan ve hendek üzerinde dilim dilim tektonik bir istif oluşturan kaya serisine verilen isimdir. Bu tip istifler çarpışma sırasında veya öncesinde kıta kabuğu üzerine tektonik olarak yerleşerek korunabilir. Kuzeybatı Anadolu da Tetis eklenir prizmasına ait kayalar geniş yer kaplar. Bilhassa Orhaneli güneyinde Harmancık çevresinde eklenir prizmaya ait kayalar geniş alanlar kaplamaktadır. Bu kayalar başlıca bazalt, radyolaryalı çört, şeyl, silttaşı seyrek kireçtaşı ve kumtaşından oluşur. Bazaltlar denizaltında kuvvetli bir alterasyon geçirmiş, buna bağlı olarak yaygın klorit oluşmuş, ve plajiyoklaslar albitleşmiştir. Bu tip yeşil renkli bazaltlar spilit diye anılır. Orhaneli çevresinde eklenir prizmaya ait kayalar yeryüzünün 10-15 km derinliğine gömülerek düşük dereceli bir metamorfizma geçirmiştir. C. Tavşanlı Zonu na ait kayalar Geç Kretase deki ofiyolit üzerlemesine bağlı olarak Anatolid-Torid Bloku nun kuzey kenarı 60 km den daha derine gömülmüş ve buna bağlı olarak mavişist fasiyesinde metamorfizma geçirmiştir. Doğu-batı yönünde 250 km uzunlukta bir kuşak oluşturan Tavşanlı Zonu mavişistlerden ve onları kesen Eosen yaştaki plutonlardan oluşur. C.1. Mavişistler Orhaneli bölgesinde yaygın mostra veren mavişistler başlıca fillat, şist, mermer ve metabazitten oluşur. Kuvvetli deformasyon, yaygın foliasyon ve lineasyon gelişimi, kapalı ve izoklinal kıvrımlanma ile tanımlanır. Şistlerde kuvars ve beyaz mikanın (fengit) yanında yaygın olarak jadeit, lavsonit, glokofon, kloritoid gelişmiştir. Metabazitlerde yaygın mineral parajenezi glokofon + lavsonit tir. Bu mineral parajenezlerine göre metamorfizma koşulları 430ºC ve 20 kbar dır. Ar-Ar izotopik yaş tayinlari metamorfizmanın 80 milyon sene önce meydana geldiğini göstermektedir.

5 Mavişistlerin üzerinde tektonik bir dokanakla Burhanlar ofiyoliti veya eklenir prizmaya ait kayalar yer alır. C.2. Eosen plutonları Tavşanlı Zonu mavişistleri sekiz tane Eosen yaşında pluton tarafından kesilmiştir. Bunlardan iki tanesi Bursa güneyinde yer alan Topuk ve Orhaneli plutonlarıdır. Orhaneli plutonu kuvars + plajiyoklas + K-feldspar + hornblend + biyotitten yapılmıştır. Mineral bileşimi ile tipik bir granodiyorittir. Önemli bir deformasyon göstermemesi plutonun tektonizma sonrası (çarpışma sonrası) mavişistlerin içine yerleştiğini gösterir. Orhaneli plutonunun çevresinde belirgin bir kontakt metamorfizma zonu gelişmiştir. Kontakt metamorfizma zonundaki mineraller ve plutonun hornblend mineral kimyası Orhaneli granodiyoritinin son yerleşme derinliğinin yaklaşık 10 km olduğunu gösterir. Plutondan ve kontakt metamorfik zonundan yapılan Ar-Ar yaş tayinleri Orhaneli granodiyoritinin 53 milyon sene önce (Alt Eosen de) kristalleştiğini göstermektedir. Benzer petrografik ve jeokimyasal özellikler gösteren Topuk granodiyoritinin yaşı 48 milyon senedir. D. Neojen çökel, volkanik ve granitik kayaları Sakarya ve Tavşanlı zonlarına ait kayalar ve Burhan ofiyoliti Miyosen veya daha genç kayalar tarafından uyumsuzlukla örtülür. Bunlar arasında Bursa güneyinde Neojen sedimenter kayaları ve Uludağ ın çekirdeğini oluşturan Miyosen graniti önemli yer tutar. D.1. Neojen çökelleri Çeşitli temel birimleri üzerinde uyumsuzlukla yer alan Neojen kayaları başlıca kumtaşı, konglomera, kireçtaşı ve şeylden oluşur. Bu kayalar göl veya nehir çökellerini temsil eder. Neojen istifi içinde ayrıca ekonomik değer taşıyan linyit damarları bulunur. D.2. Uludağ graniti Karbonifer yaştaki Uludağ grubu kayalarını kesen Uludağ graniti başlıca kuvars + K- feldspar + plajiyoklas + biyotit + muskovitten oluşur. İzotopik yaş tayinleri Uludağ granitinin 25 milyon sene önce katılaştığını göstermektedir. Uludağ graniti doğu dokanağı boyunca Uludağ Grubuna ait mermerleri kesmiş, ve bu dokanak boyunca mermerlerde wolfram cevherleşmesi meydana gelmiştir. Etibank tarafından uzun süre işletilen bu tesis bugün harabe halindedir. E. Bursa güneyinde Tetis okyanusunun kenedi Eski bir okyanus kapandığı zaman iki kıta çarpışarak tek bir kıtasal litosfer oluşturur. Sahada bu eski iki kıtanın kayalarını birbirinden ayıran tektonik hat kenet (suture) olarak bilinir. Batı Anadolu da Tetis okyanusunun yok olduğu tektonik hat İzmir-Ankara kenedi olarak tanımlanmıştır. Kuzeybatı Anadolu da İzmir-Ankara kenedi Sakarya Zonu nu Tavşanlı Zonu ndan ayıran tektonik çizgiye karşılık gelir. Bursa güneyinde bu çizgi Neojen çökellerini de kesen Miyosen den sonra da aktivitesini sürdürmüş doğrultuatımlı bir fay tarafından temsil edilir.

6 Bursa güneyi ile ilgili önemli referanslar Altıner, D., Koçyiğit, A., Farinacci, A., Nicosia, U. and Conti, M.A., 1991, Jurassic, Lower Cretaceous stratigraphy and paleogeographic evolution of the southern part of north-western Anatolia. Geologica Romana, 28, 13-80. Bingöl, E., M. Delaloye, and G. Ataman, 1982, Granitic intrusions in western Anatolia: a contribution to the geodynamic study of this area, Eclogae Geologica Helvatica, 75, 437-446. Harris, N.B.W., Kelley, S.P. ve Okay, A.I., 1994, Post-collision magmatism and tectonics in northwest Anatolia. Contributions to Mineralogy and Petrology, 117, 241-252 Kaya, O., Özkoçak, O. and Lisenbee, A., 1989. Jura öncesi bloklu tortul kayaların stratigrafisi, Bursa güneyi). Maden Tetkik ve Arama Dergisi, 109: 22-32. Ketin, İ., 1947, Über die Tektonik des Uludağ-Massivs. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 1, 75-88. Lisenbee, A., 1971. The Orhaneli ultramafic-gabbro thrust sheet and its surroundings. A.S. Campbell (Editor), Geology and History of Turkey. Petroleum Exploration Society of Libya, Tripoli, pp. 349-360. Okay, A.I., 1997, Jadeite-K-feldspar rocks and jadeitites from northwest Turkey. Mineralogical Magazine, 61, 835-843. Okay, A.I. and Kelley, S., 1994. Jadeite and chloritoid schists from northwest Turkey: tectonic setting, petrology and geochronology. Journal of Metamorphic Geology, 12, 455-466. Okay, A.I., Harris, N.B.W. ve Kelley, S.P., 1998, Blueschist exhumation along a Tethyan suture in northwest Turkey. Tectonophysics, 285, 275-299. Okay, A.I., Satır, M., Maluski, H., Siyako, M., Monie, P., Metzger, R. ve Akyüz S., 1996, Paleo- and Neo-Tethyan events in northwest Turkey: geological and geochronological constraints. Tectonics of Asia da (editörler, A. Yin & M. Harrison), Cambridge University Press, 420-441.

7

8

9

10

11

12

13