ANLAM SORUNU! R. Levent Aysever

ANLAM SORUNU! R. Levent Aysever Bundan önce? ayrıntılı olarakortaya koymağa çalıştım: Anlam sorunu, zaman zaman dilsel anlatımların (doğal ya da yapma bir dile ait anlatımların) olduğu kadar nesnelerin "anlam"ı ile olgu yada durumların "anlam'lını da içine alacak biçimde geniş boyutlu bir sorun olarak alınmakla birlikte, aslında en temelde, dilsel anlatımların anlamı ile sınırlı tutulması gereken bir sorundur. Anlam, bu tür anlatımların bir iletişim ortamında taşıdıkları açık ve örtük dilsel içeriklerden, başka bir deyişle, konuşan kişinin böyle anlatımlar aracılığıyla dinleyen kişi ya da kişilere iletebildiği dolaylı ve dolaysız dilsel iletilerden başka bir şey değildir.' Konuşan kişinin bir iletişim ortamında karşısındaki kişiye böyle bir iletide bulunmak için kullandığı en küçük dilsel ögeye gelince, bu, tümcedir. Dolayısıyla anlam sorununu çözmeği amaçlayan kişinin tümcenin anlamını temele koyması, sözcüklerle daha küçük dilsel ögelerin "anlam"ını ise içerisinde yer aldıkları tümcenin anlamına yaptıkları katkıda araması gerekir. Ben bu yazımda, bütün bunları dikkate alarak anlam sorununu çözmek için sorulması gereken temel soruyu belirlerneğe çalışacak, bunu yaparken de John L. Austin tarafından temelleri atılıp" sonra da John R, Searle tarafından geliştirilen' söz edimleri kuramından yola çıkacağını. i K (konuşan kişi), bir tümce üretip (söyleyip ya da yazıp) onun aracılığıyla D'ye (dinleyen kişiye) dilsel bir iletide bulunduğu her durumda şu dört edimde bulunur, (1) Dilsel bir iletide bulunmak amacıyla belli bir dilde bir tümce sözceler. Searle'in terimiyle'', bir sözceleme ediminde (utterance acı) bulunur. (2) Belli bir ya da bir dizi şeye göndermede bulunup, bunlardan birincil olanına belli bir anlatım yükler. Kısaca, bir olgu ya da durumu resmeder; ya da Searle'in deyişiyle" bir önerme ediminde (propositional act) bulunur, (3) Resmettiği olgu ya da durumla ilgisinde, bildirmek, buyurmak, söz vermek gibi, Austin ile Searle'in belirttiği anlamda'' bir edimsôz ediminde (illocutionary acı) bulunur. (4) Resmettiği olgu ya da durumla ilgili bir duygu ya da tutumunu dışavurur, Buna dadışavurma edimi diyebiliriz." 70

"'.".... _._...-..._._--- Örneğin, kitabını arayan D'ye Kitabın masanın üzerinde diyerek kitabın masanın, üzerinde olduğu dilsel iletisinde bulunan K, (1) Dilsel bir iletide bulunma amacıyla Türkçe bir tümce sôzceler; (2) D'ye, D'nin aramaktaolduğu o kitaba ve onun üzerinde bulunduğu o belli masaya gôndermede bulunup, bunlardan birincil gönderme nesnesi olan o kitaba 'masanın üzerinde' anlatımını yükler; (3) Kitabın masanın üzerinde olduğunu bildirir; (4) Kitabın masanın üzerinde olduğu konusundaki inancını dışavurur. Örneğin, daha önce ödünç verdiği kitabını geri isteyen D'ye, Tamam, kitabını yarın getireceğim diyerek, kitabını ertesi gün getireceği dilsel iletisinde bulunan K, (1) Dilsel bir iletide bulunma amacıyla Türkçe bir tümcesözceler; (2) D'ye, kendisine, D'nin kitabına ve içerisinde bulundukları günden bir olanına, yani D'nirı 'yarın getireceğim' anlatımını yükler; (3) D'ye, kitabı ertesi gün getireceği konusunda söz verir; (4) Kitabı ertesi gün getirme niyetini dışavurur. Örneğin, Yarın kitabını getir diyerek, D'ye kitabını ertesi gün getirmesi dilsel iletisinde bulunan K, (1) Dilsel bir iletide bulunma amacıyla Türkçe bir tümce sözceler, (2) D'ye, D'nin belli bir kitabına, bir de bir sonraki güne göndermede bulunup, D'nin kitabına 'yarın getir' anlatımını yükler; (3) D'ye, ertesi gün kitabını getirmesini buyurur; (4) D'nin ertesi gün kitabını getirmesi için duyduğu istek ya da arzuyu dışavurur.- Bu edimler, Searle'in sözleriyle dile getirecek olursak, "yürüyen birinin, sigara içip yanındakiyle konuşması anlamında'"" K'nın ayrı ayrı, birbiri pe şi sıra yerine getirdiği edimler değildir. Bir edimsöz ediminde bulunan K, bu sırada zorunlu olarak bir sözeeleme edirninde, bir önerme ediminde ve bir dışavurma ediminde de bulunur. Örneğin, kitabını arayan D'ye, bir tümce aracılığıyla, kitabının masanın üzerinde olduğu bildiriminde bulunan K, bu sırada, zorunlu olarak, (ı) Dilsel bir iletide bulunma amacıyla belli bir dilde bir tümce sözceler; (u) D'ye, onun belli bir kitabına ve belli bir masaya göndermede bulunup D'nin kitabına 'masanın üzerinde' anlatımını yükler; (ııı) D'nin kitabının masanın üzerinde olduğu konusundaki inancını dışavurur. Aynı şekilde, örneğin, bir tümce aracılığıyla, D'nin kitabının masanın üzerinde olduğu konusunda duyduğu inancı dışavuran K, bu sırada, zorunlu olarak, (ı) Dilsel bir iletide bulunma amacıyla elli bir dilde bir tüm ce sözceler; 71

4 (ıı) D'ye, onun belli bir kitabına ve belli bir masaya göndermede bulunup, D'nin kitabına 'masanın üzerinde' anlatımını yükler;.(ııı) D'nin kitabının masanın üzerinde olduğu bildiriminde bulunur. II Önerme edimi de bir başına yerine getirilen bir edim değildir. Bir önerme edimi arıcak ve ancak bir edimsöz ediminin parçası olarak yerine getirilebilir. K'nın D'ye sözeelediği tümcenin yüzey yapısında bu sırada yerine getirdiği edirnsöz ediminin görülernemesi bizi yanıltmamalıdır. Sözgelişi, yukarıda kullandığım ız örneklerden Kitabın masanın üzerinde sözeeleminde K'nın yerine getirdiği edimsöz edimini gösteren açık bir dilsel öge yoktur. Ortada, bir tek, K'nın yerine getirdiği önerme edimini gösteren.açık dilsel ögeler vardır. Bundan yola çıkarak, K'nın bu tümceyi sözeelediğinde herhangi bir edimsöz edimiyle herhangi bir dışavurma ediminde bulunmadığını, yalnızca bir önerme ediminde bulunduğunu söyleyemeyiz. Çünkü, tümcenin sözcelendiği bağlam ile dilbilgisel yapısı, onun bir bildirim olarak sözcelendiğini, yani K'nın bu tümceyi sözeelerken bir bildirimde bulunduğunu göstermektedir. Aynı şekilde sözeelerne edimi de tek başına yerine getirilen bir edim değildir. D'ye kitabının masanın üzerinde olduğunu iletisinde bulunmak için Kitabın masanın üzerinde diyen K, bu sırada zorunlu 'olarak (ı) D'ye, onun belli bir kitabına ve belli bir masaya göndermede bulunup, D'nin kitabına 'masanın Üzerinde' anlatımını yükler; (n) D'nin kitabının masanın üzerinde olduğu bildiriminde bulunur. (ııı) D'nin kitabının masanın üzerinde olduğu konusundaki inancını dışavurur. Burada, bir noktanın vurgulanmasında yarar var. Sözeeleme edimi belli bir dilde bir tümce söyleme değil, bir iletide bulunmak amacıyla belli bir dilde bir tümce söyleme edimidir ". Dolayısıyla, herhangi birşey iletmek kaygısı olmadan belli bir dilde bir türnce söylediğimizde bir sözeeleme ediminde bulunmuş olmayız. Örneğin, bir Latince kitabında gördüğümüz, ya da Latince öğrenen bir arkadaşımızdan duyup ezberlediğimiz Deus mundum regit tümcesini ne anlama geldiğini bilmeden yinelediğimizde: ya da diyelim Bu yoğurdu sarmısaklasak da mı saklasak, sarmısaklamasak da mı saklasak tekerlemesini soylediğimizde. Bunun için, bu tür örneklerden yola çıkarak "bir önerme ediminde ya da bir edimsöz ediminde bulunmadan bir söz-.eelerne ediminde bulunulabileceğini" söylemek':' doğru olmaz. II K'nın, iletişim sırasında, dilsel bir iletide bulunduğu her durumda yerine getirdiği bu dört edimi, onun iletişim sırasında kimi zaman yerine getir- 72

diği başka bir tür edimle, yani Austin ile Searle'in etkisöz edimi (perlocutionary act) dedikleri edimlerle'" karıştırmamak gerekir. Belli bir tümce sözceleyip belli bir önerme, belli bir edimsöz ve belli bir dışavurma ediminde bulunan K, sözeelemi aracılığıyla, isteyerek ya da istemeyerek D'nin duygularını, tutumlarını ya da davranışlarını etkileyebilir. Etkisöz edirni, D'de işte böyle etkiler oluşturma edimidir. Örneğin, kocası öldürülen annenin oğluna bir silah verip O adamı vur.' dediğini düşünelim. Burada anne, oğula ve babayı vuran adama göndermede bulunup oğula 'o adamı vur' anlatımını yüklemektedir. Anne, bu sırada oğula o adamı vurmasını buyurmakta ve bu yolda duyduğu isteği dışavurmaktadır. Bunlar, K'nın tümceyi sözeelerken yerine getirdiği, yukarıda sözü edilen edimlerdir. Ancak bütün bunların dışında, annenin yerine getirdiği bir başka edirnden daha söz edilebilir: Oğlunu o adamı vurması için zorlamaktadır. Bu da annenin yerine getirdiği etkisöz edirninden başka birşey değildir. Bu örnek, K'nın D'nin duygularını, davranışlarını isteyerek değiştirrneğe çalışmasına bir örnektir. Ancak, hemen yukarıda belirtildiği gibi, K bunu istemeyerek de yapabilir. Sözgelişi, örnekteki oğulun bir arkadaşına, içerisinde bulunduğu durumu anlatmadan, yalnızca adı diyelim Emin olan o adamın nasıl biri olduğunu sorduğunu,. Emin çok iyi bir insandır dediğini düşünelim. Burada, arkadaş, Emin'e göndermede bulunup, ona 'çok iyi birinsan' anlatımını yüklemekte, bunu yaparken de yalnızca oğulun sorusuna yanıt vermektedir. Bir de Emin'in iyi bir insan olduğu yollu inancını dışavurmaktadir. Böyle bir durumda, K'nın (yani, arkadaşın) D'nin (yani, oğulun) duygularında, tututmlarında, ya da davranışlarında bir değişiklik yaratmak istediği söylenemez. Ancak, amaçlamadığı halde, oğulun duygu, tutum ya da davranışları üzerinde böyle bir etkiyi yaratması da, pekala, olasıdır. Söz gelişi, arkadaş bu sözleriyle Oğulun babasının katili Emin'i öldürmekten vazgeçmesini sağlayabilir. Elbette, bu sözlerin oğulu hiç etkilememesi de olasıdır. Bunların dışında, K sözeelediği tümce ile D'nin duyguları, davranışları üzerindeki istediği etkiyi meydana getirerneyebilir. Örneğin, bu kez, oğulun bir arkadaşına, içerisinde bulunduğu durumu anlatıp babasının katilini öldüreceğini söylediğini; arkadaşının da bunun üzerine ona, Kendine gel, adam öldürmenin cezası idamdır dediğini düşünelim. Burada, arkadaş oğul üzerinde yaratmak istediği etkiyi 'Kendine gel' sözleriyleortaya koyduğu halde oğulun kendine gelmesini sağlamayabilir; onu yapınağa karar verdiği şeyi yapmaktan vazgeçiremeyebilir. Austin ile Searle bu durumu, etkisöz edimlerinin, edimsöz edirnlerinden farklı olarak, uylaşıma dayanan edimler olmamaları ile açıklar. IS Gerçekten de, yukarıdaki son örneği alacak olursak, arkadaşın sözeelediği Kendine gel; adam öldürmenin cezası idamdır 73

iili'i! ~--. tümcesi ile, bu tümceyi sözeelerken yerine getirdiği edimsöz edimi (yani uyarı edirni) arasında uylaşımsal bir ilişki vardır. Böyle bir iletişim ortamında bu tümce ile, kullanılan dilin (Türkçe'nin) kullanımbilgisi gereği, ancak ve ancak bir uyarı ediminde bulunulabilir. Buna karşılık, arkadaşın oğulun kendine gelmesini sağlaması ya da oğulu yapmağa karar verdiği şeyden vazgeçirmesi ile Kendine gel; adam öldürmenin cezası idamdır sözeelemi arasında hiçbir uylaşımsal bağ yoktur: Böyle bir iletişim ortamında bu tümce ile D üzerinde yaratılacak etkileri belirleyen hiçbir dil kuralı yoktur. Dolayısıyla, K'nın bu tümceyi sözceleyerek D'yi kendine getirmesi ne kadar olası ise kendine getirememesi de o kadar olasıdır. III Bir tümcenin yüzey yapısında olmasa bile derin yapısında, K'run belli bir iletişim ortamında o tumceyi sôzcelerken yerine getirdiği sözceleme, önerme, edimsöz ve dışavurma edimlerine karşılık gelen dilsel ögeler bulunur. Tümcenin kendisi, sözeelerne edimine karşılık gelen dilsel ögedir. Tümcede önerme edimine ise bir önerme anlatımı karşılık gelir. Bu önerme anlatımı en yalın biçiminde, bir gönderme anlatımı ile bir yüklem anlatımından oluşur. Gönderme anlatımları, belli bir kişiye, belli bir şeye ya da duruma, kısacası bir "tek?e göndermede bulunan anlatımlardır. Yüklem anlatımlan ise, K'nın o "tek"e yüklediği özelliğe karşılık gelir. Örneğin, Mehmet gelecek tümcesinde, 'Mehmet' gönderme anlatımı, 'gelecek' ise yüklem anlatımıdır. K'nın bir tümce sözeelerken yerine getirdiği edimsöz anlatımına karşılık, tümcenin yüzey ya da derin yapısında bir edimsöz anlatımı yer alır. Örneğin, Haberin olsun, Mehmet gelecek Mehmet'i getireceğime söz veriyorum Dikkat, bahçede köpek var tümcelerinde, sırasıyla, 'haberin olsun', 'söz veriyorum" ve'dikkat' böyle anlatımlardır. Bunlar, K'nın bu tümeeleri sözeelerken yerine getirmekte olduğu edimsöz edirnlerini gösterir. K'nın dışavurduğu duygu ya da tutumlara ise tümeelerin yüzey ya da derin yapılarında duygu-tutum anlatımları diyebileceğimiz anlatımlar karşılık gelir. Örneğin, Mehmet'in geleceğine inanıyorum M ehmet'i getirmek niyetindeyim Bahçede köpek olması beni kaygılandırıyor tümcelerirıde, sırasıyla, 'inanıyorum', 'niyetindeyim' ve 'kaygılandırıyor' birer duygu-tutum anlatımıdır. Tümcede yer alan bu tür anlatımlar, K'nın, dile getirdiği önermenin karşılık geldiği olgu ya da durum karşısındaki duygularını, tutumlarını gösterir. 74

IV Bir tümceyi anlamak demek, K'nın o tümceyi sözcelerken yerine getirdiği sozceleme, ônerme, edimsôz ve dışavurma edimlerinin hangileri olduğu- /LU kavramak demektir. D, bu edimlerin hangileri olduğunu kavramadan K'mn sözeelediği tümcenin ardındaki dilsel iletiye ulaşamaz. Örneğin, yukarıdaki Haberin olsun, Mehmet gelecek tümcesini alalım. D'nin, bu tümcenin ardındaki dilsel iletiye (daha doğrusu, dilsel ileti kümesine) ulaşabilmesi, herşeyden önce, K'nın bu tümceyi kendisine bir iletide bulunmak amacıyla sözeelediğini kavramasına bağlıdır. Bu kavrama, D'ye iletişimin kapısını açan bir kavramadır. Bunu kavramadığı sürece, D açısından K'nın sözeelediği tümce herhangi bir gürültüden başka birşeyolamaz. D'nin bunun ardından kavraması gerekenler ise şunlardır: O) K'n111kendisine Türkçe bir tümce sözeelediği (sözceleme edirni); (2) K'nın Mehmet diye birine göndermede bulunup, ona 'gelecek' anlatımını yüklediği (önerme edimi); (3) K'nın söz konusu tümceyi sözeelerken haber verme ediminde bulunduğu (edimsöz edimi); (4) K'nın Mehmet'in geleceği konusunda duyduğu inancı dışavurduğu (dışavurma edimi) D, bütün bunları, K'nın sözeelediği tümcenin yüzey ya da derin yapısındaki dilsel ögeler aracılığıyla kavrar. Söz gelişi, Haberin olsun, Mehmet gelecek sözlerninde, 'Mehmet' sözü K'nın göndermede bulunduğu kişiyi, 'gelecek' sözü ise göndermede bulunulan kişiye yüklenen anlatımı göstermektedir. K'rıın tümceyi sözeelerken yerine getirdiği edimsöz edimini gösteren ise 'haberin olsun' sözleridir. K'n111bu sırada dışavurduğu duyguya gelince, tümcenin yüzey yapısında onu gösteren açık bir dilsel öge yoktur, ama haber verme ediminin yapısı bunu açıkça gösterir: D'ye Mehmet'in geleceğini haber veren K'nın bunu yaparken dışavurabileceği tek duygu, bi! inanç olabilir - Mehmet'in geleceği konusunda duyduğu inanç. 16 v Sözcelenen tümcede söz konusu edimlere karşılık gelen dilsel ögeler D'yi ancak tiimcenin ardındaki açık dilsel iletilere gôturebilir. D'yi tümcenin ardındaki örtük dilsel iletilere götürecek şey, K'nın tümceyi sôzcelerken yerine getirdiği sôzceleme, onerme, edimsoz ve dışavurma edimlerini yöneten kurallardır. D'nin sözcelenen tümcenin ardındaki örtük dilsel ileti küme sine, bu kuralları dikkate almadan ulaşması olanaklı değildir. Örneğin, (1) "Ancak ve ancak, K da D de sözeelem dilini biliyorsa, bir de K D'nin sözeelem dilini bildiğini biliyorsa, ya da bildiğini varsayıyorsa, K dilsel bir iletide bulunmak amacıyla D'ye o dilde bir tümce sözceleyebilir." 75 p-

'C biçiminde dile getirilebilecek sözeeleme kuralını bilmeyen ya da hesaba katmayan bir D'nin, K'nın kendisine sözeelediği Mehmet'in kitabı sıranın gözünde tümcesinin ardındaki, Ben K, Türkçe biliyorum Ben, K, sen D 'nin Türkçe bildiğini biliyorum (varsayıyorum) iletilerine ulaşması beklenemez. (2a) "Ancak ve ancak, ortada bir gönderme nesnesi varsa, K bir ya da bir dizi söz sözceleyerek o şeye göndermede bulunabilir" yollu gönderme kuralını bilmeyen ya da hesaba katmayan bir D'nin, K'nın kendisine sözeelediği Mehmet'in kitabı sıranın gözünde tümcesinin ardındaki, Ortada Mehmet diye biri var Mehmet'in bir kitabı var Ortada bir masa var Sıranın bir gözü var iletilerine; (2b) "Ancak ve ancak, gönderme nesnesi yüklem anlatımının doğru ya da yanlış olarak yüklenmesi mantıkça olanaklı bir türe ya da ulama giriyorsa, K o yüklem anlatımını sözceleyerek, o gönderme nesnesine o yüklem an latımını yükleyebilir" yollu yükleme kuralını bilmeyen ya da hesaba katmayan bir D'nin K'nın sözeelediği yukarıdaki tümcenin ardındaki, ' Kitap, 'Mehmeı'in' anlatımının yiiklenebileceği türden birşey; Sıra, 'bir gözü olmak' anlatımının yüklenebileceği türden birşey; Mehmet'in kitabı, 'sıranın gözünde olmak' anlatımının yüklenebileceği türden birşey iletilerine ulaşması beklenemez. (3) Ancak ve ancak, D P olduğunu bilmiyorsa, K da D'nin P olduğunu bilmediğini biliyorsa; ya da D P olduğunu biliyor, ama K D'nin P olduğunu bilmediğini varsayıyorsa, K D'ye P olduğunu haber verebilir" yollu, haber verme edimsözünü yöneten kuralı bilmeyen ya da hesaba katmayan bir D'nin, aynı sözeelemin ardındaki, Ben K, sen D'nin P olduğunu bilmediğini biliyorum (ya da varsayıyorum) iletisine ulaşması olanaklı değildir. (4) "Haber verme gibi bildirim türündeki bir edimsöz ediminde bulunan K, bu edimde bulunarak ancak ve ancak P içerikli bir inancını dışavurabilir" biçimindeki kullanım kuralını bilmeyen, ya da hesaba katmayan bir D'nin, yine ayın sözeelernin ardındaki Ben K, Mehmet'in kitabının sıranın gözünde olduğuna inanıyorum 76

iletisine ulaşması beklenemez. Bir tümce sözeelemekle K'nın yaptığı şey, o tümceyi sözeelerken yerine getirdiği bu edim kurallarını uyguladığını ilan etmekten başka birşey değildir. Örneğin, Haberin olsun, Mehmet'in kitabı sıranın gözünde sözeelemini alalım. (1) D, bu tümceyi sözeeleyen K'ya, söz gelişi, "Peki, sen benim Türkçe bildiğimi nereden çıkarıyorsun?" diye sormakta ne kadar haklı ise, bu soru karşısında K da D'ye, "Ya, sen benim senin Türkçe bildiğini varsaydığımı nereden çıkarıyorsun!" demekte o kadar haksızdır. Çünkü, D'ye dilsel bir iletide bulunmak için bu tümceyi sözceleyen, K, onu sözeelemekle "Ancak ve ancak, K da D de sözcelem dilini biliyor ve KıD'nin sözcelem dilini bildiğini biliyor ya da bildiğini varsayıyorsa, K dilsel bir iletide bulunmak amacıyla D'ye o dilde bir tümce sôzceleyebilir." yollu sözeeleme kuralını uyguladığını da ilan etmiş olur. (2a) D, bu tümceyi sözeeleyen K'ya, söz gelişi, "Mehmet'in bir kitabı olduğunu nereden çıkarıyorsun?" diye sormakta haklı; K ise buna "Ben, sana Mehmet'in bir kitabı olduğunu söylemedim ki!" diyerek karşı çıkmakta haksızdır. Çünkü, K D'ye dilsel bir iletide bulunmak üzere bu tümceyi sözcelemekle, "Ancak ve ancak, ortada bir gönderme nesnesi varsa, K bir ya da bir dizi söz sözceleyerek ona göndermede bulunabilir" yollu gönderme kuralına uyduğunu da ilan etmiş olur. (2b) D, bu tümceyi sözeeleyen K'ya, söz gelişi, "Mehmet'in kitabının sıranın gözüne sığabilecek birşeyolduğunu nereden çıkarıyorsun?" diye sormakta haklı; K ise buna "Ben zaten böyle birşey söylemedim ki!" diyerek karşı çıkmakta haksızdır. Çünkü, bu tümceyi sözcelemekle, "Ancak ve ancak, gönderme nesnesi yüklem anlatımının doğru ya da yanlış olarak yüklenmesi mantıkça olanaklı bir türe ya da ulama giriyorsa, K o yüklem anlatımını sözceleyerek, o gönderme nesnesine o yüklem anlatımını yükleyebilir" yollu yükleme kuralına uyduğunu da ilan etmiş olur. (3) D, bu tümceyi sözceleyerek kendisine Mehmet'in kitabının sıranın gözünde olduğunu haber veren K'ya, örneğin, "Mehmet'in kitabının sıranın gözünde olduğunu bilmediğimi nereden çıkarıyorsun?" diye sorabilir; ama K, buna "Ben bilmediğini söylemedim ki!" diyerek karşı çıkamaz. Çünkü, K, bu tümceyi sözcelemekle, haber verme edimsözünü yöneten "Ancak ve ancak, D P olduğunu bilmiyorsa, K da D 'nin P olduğunu bilmediğini biliyorsa; ya da D, P olduğunu biliyor, ama K D 'nin P olduğunu bilmediğini varsayıyorsa, K D'ye P olduğunu haber verebilir" kuralım uyguladığını da bildirmiş olur. (4) D, bu tümceyi sözeeleyen K'ya, söz gelişi, "Demek, Mehmet'in kita- 77 - ---- --

bının sıranın gözünde olduğuna inanıyorsun" demekte haklıdır; ama K, buna, "İnandığımı nereden çıkarıyorsun!" diye karşı çıkmakta haksızdır. Çünkü, bu tümceyi sözceleyerek, D'ye, Mehmet'in kitabının sıranın gözünde olduğunu haber veren kişi, "P olduğunu haber vermek gibi bildirim türünde bir edimsoz ediminde bulunan K, bu edirnde bulunarak ancak ve ancak P içerikli bir inancını dışavurabilir" biçimindeki dışavurma kuralını yerine getirdiğini de söylemiş olur. VI Anlam dilsel bir anlatırnın belli bir iletişim ortamında taşıdığı açık ve örtük dilsel iletilerden başka birşeyolmadığına, iletişim ortamlarında böyle iletilerde bulunmak için kullanılan en küçük dilsel birim tümce olduğuna, K'nın T gibi bir tümceyle İ açık dilsel iletisi ile İI,İ2,İ3,...İn örtük dilsel iletilerirıi vermesini, D'nin de K'nın sözeelediği T tümcesinden bu dilsel iletileri almasını sağlayan şey, K ile D'nin, bir tümce sözeelenerek yerine getirebilecek edimlere ve bu edimleri yöneten kurallara ilişkirı bilgisi olduğuna göre, anlam sorununu çözmek için yanıtlanması gereken temel soru, K'nın belli bir iletişim ortamında, T gibi bir tümee sözeeleyerek İ vej I, İ2,İ3,...İn dilsel iletilerinde bulunmasını olanaklı kılan; D'nin de o iletişim ortamında, K'nın sôzcelediği T tümeesinin ardındaki İ ve İl, İ2, ts,...in dilsel iletilerine ulaşmak için hesaba katması gereken dil edimleri ve onları yöneten kuralların neler olduğu sorusudur. 78

.!ij~:.!.c' DİPNOTLAR ı. Bu çalışma "Anlam Sorunu ve John R. Searle'in Çözümü" (Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aralık 1994) başlıklı doktora tezinin Giriş bölümünün X-Xııı paragraflarının geliştirilip genişletilmiş bir biçimidir. 2. "Anlam Sorununun Sınırlan", Felsefe Tartışma/an, sayı 19 (Nisan, 1996),97- ıo9. 3. Dilsel ileti, dildışı ileti ve dilötesi ileti ayrımı ile açık dilsel ileti ve örtük dilsel ileti ayrımı için bkz.: "Anlam Sorununun Sınırları", Iv-V. 4. How to Do Tlıiııgs with the Words (Oxford/New York: Oxford University Press, 1984. ilk baskı: 1962). 5. Speeclı Acts (Cambridge: Cambridge University Press, 1974. ilk baskı: 1969). 6. Speech Acts, s. 24. 7. Speech Acts, s. 24. 8. Bkz: How to Do Things with Words, s. 98 vd.; Speech Acts, s. 22 vd. 9. Bu, Austin ile Searle'in sözünü etmediği bir edirndir. Bununla birlikte, Searle'in yönelmişlik sorununu ele aldığı araştırmasından (lntentıonaliıy, Cambridge: Cambridge University Press, 1990. ilk baskı: 1983) yola çıkarak, sözeelerne. örıerrne ve edimsöz edimleri dışında bir de bir dışavurma edirninden söz etmenin yerinde olacağına inanıyorum. Bunu ayrı bir yazıda ayrıntılı olarak tartışacağım. IO. Speech Acts. s. 24. i 1. Bir tümce aracılığıyla örtük olarak dışavurulan belli duygularla, aynı şekilde bir tümce aracılığıyla yerine getirilen belli edimsöz edimleri arasında zorunlu bir bağlantı vardır: Belli edimsöz edimleriyle, ancak ve ancak, belli duygular dışavurulabilir. Örneğin, bildirimde bulunmak ve benzeri edimsöz edirnleri (söz gelişi: tahminde bulunmak, tanıklık etmek, iddia etmek... ) ile, ancak ve ancak, bir inanç dışavurulabilir; rica etmek ve benzeri edimsöz edinıleriyle (söz gelişi: ernretmek, buyurmak, yalvarmak... ) ile, ancak ve ancak, bir istek ya da bir arzu dışavurulabilir; söz vermek ve benzeri edirnsöz edimleriyle (söz gelişi: yapmağa yemin etmek, yapmağı reddetmek, güvence vermek... ) ile, ancak ve ancak, bir niyet dışavurulabilir. Bütün bu durumlarda K, resmettiği olgu ya da durumla ilgili olarak duyduğu duyguyu dolaylı bir biçimde (ya da örtük olarak) dışavurur. Ancak, kimi zaman duyguların dolaysızca, açık açık dışavurulduğu da olur. Searle'in dışavurucular (expressives) başlığı altında topladığı [Bkz.: "A Taxonomy of Illocutionary Acts". Expression and Meaning, (Cambridge: Cambridge University Press, 1989)] edimsöz edirnlerinde durum budur. Örneğin, "Kitabının masanın üzerinde olduğuna inanıyorum" diyen K, D'nirı kitabının masanın üzerinde olduğu içerikli inancını açık açık, dolaysızca dışavurur. Tıpkı bunun gibi, "Seni seviyorum" diyen K, D'ye duyduğu sevgiyi; "Geldiğin için teşekkür ederim" diyen K, D geldiği için ona duyduğu şükran duygusunu; "Gitrnene üziddüm" diyen K, D gittiği için duyduğu üzüntüyü, dolaysızca dışavurur. (Bkz.: Searle- Vanderveken, Foundaıions of lllocuıionary Logic [Cambridge: Cambridge University Press, 1989], s. 18-19.) 12. Bu ayrım, anlamın bir iletişim ortamını gerekli kılmasının getirdiği bir ayrımdır. Sözeeleme edirnini, belli bir dilde bir tümce söylemek (sözcelemek değil!) olarak tanımlamak, dilsel anlatımların ileşitim ortamı dışında bir anlam taşıdıklarını kabul etmek demektir ki bu, anlamın iletişimi (bir iletide bulunma niyetini) gerektirdiği kabulüyle çelişir. 13. Searle, Speec/ı Acts, s. 24. 14. Austin, How to Do Things with Words, s. 101 vd.; Searle-Varıdervekerı, Foundations oj lllocutionary Logic, s. 11-12. 15. Austin, How to Do Things with Words, s. 113-115, 121-122; Searle-Vanderveken, Foundations oflllocutionary Logic, s. 12. 16. Bkz: Yukarıda, dipnot i ı. 79 - --- - - ~-~~~ =~- ~--

.~. C~ FELSEFE TARTIŞMALARI 20. KİTAP Yayın Yönetmeni Vehbi Hacıkadiroğlu Yayın Danışmanları Arda Denkel Erkut Sezgin Yazışma.Adresi: Panorama Oteli Alanya İsteme Adresi: Vehbi Hacıkadiroğlu Panorama Oteli / Alanya Dizgi: Girişim Dizgi Baskı: Kent Basımevi İstanbul, Aralık 1996 '~---------------------- ---

MA TEMATİK ÖNERMELERİ ÜZERİNE Vehbi Hacıkadiroğlu NEWTON'UN MUTLAK UZAMI Max Raphael: Doğan Özlem SANAT, TOPLUM, ESTETİK T.W. Adorno: Taylan Altuğ THOMAS AQUINASTA BİREYLEŞME İLKESİNE FARKLI BİR BAKIŞ O. Faruk Akyol ANLAM SORUNU R. Levent Aysever BİLİMSEL KURAMLARIN KARŞILAŞTIRILMASI Hasan Aslan MARTIN HEIDEGGER: TEKNOLOJİ SORUNU A. Kadir Çüçen MAKİKAT VE BİLGİ OLARAK SANAT Işık Özgündoğdu HEIDEGGER'İN MET AFİzİK VE DİY ALEKTİK TEORİsİ Vames Lawler: Deniz Kanıt HERMENEUTİK (YORUMBİLGİSİ) ÜZERİNE İKİ KİTAP Yorumbilgisinin Işığında Felsefe, Bilim ve Kültür İlişkileri Mustafa günay Fiyatı: 300.000 TL. (KDV dahil)