TORK ÇOBAN KÖPEKLERtNDE BAZI HEMATOLOJtK DEGERLER İLE YAŞ, CİNSıYET VE AGıRLIK FARKLILlGININ ETKİLERı

A. O. Vet. Fak. Derg. 35 (2-3) 299-308, 1988 TORK ÇOBAN KÖPEKLERtNDE BAZI HEMATOLOJtK DEGERLER İLE YAŞ, CİNSıYET VE AGıRLIK FARKLILlGININ ETKİLERı Fahrİ Bölükbaşıı Okan ErtuğıruP Some heınatological Shepberd Dogs values and the effects of age. sex and weight differences in Turkisb Summary: Erythrocyte and leucocyte counts, hemoglobin contents, hematocrit values, erythrocyte sedimentation rates and differential leucocyte percentages have been determined together with mean corpuscular volume, mean corpuscular hemoglobin and mean corpuscular hemoglobin concentration in thirty one Turkish Shepherd Dogs, raised for military purposes. The effects of age, sex and body weight differences on these standard hematological parameters were also studied in the same blood samples, taken from saphena vein and treated with ethylenediaminetetraacetic acid. All determinations were in the normal range shown in the literature. No significant differences have been obtained in these standard values due to the ages, sexes and /01' body weights of the dogs. Although not statistically significant, youngs and males had, however, a higher leucocyte coımt with higher Iymphoeyte and monoeyte pereentages. Özet: Askeri amaçlarla yetiştirilen otuzbir Türk çoban köpeğinde alyuvar ve akyuvar saydan, hemoglobin miktan, hematokrit değer, alyuvar çölone hızlan ve akyuvar formülü ile birlikte ortalama alyuvar ıiaemi, ortalama alyuvar hemoglobini ve ortalama alyuvar hemoglobin yoğunluğu değerleri de saptandı. Vena sapheııa'dan almarak etilendiamintetraasetik asit ile işlem görmüş aynr kan örneklerinde yaş, cinsiyet ve vücut ağırlığı farklılıklarınm standart hematolojik parametrelere etkileri de incelendi. Tüm bulgular literatürde bildirilenierin değişim sınırları içinde idi. Köpeklerin yaş, cinsiyet ve vücut ağırlığına bağlı olarak bu standart ı. Prof. Dr., A,Ü. Veteriner Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı, Ankara. 2. Araş. Gör., A.Ü. Veteriner Fakültesi Zootekni Anabilim Dalı, Ankara.

300 F. BÖLÜKBAŞı - O. ERTUGRUL değerlerde (inem/i farklilıklar bulunamadı. Bunuııla beraber, istatistiksel iineljule olmamasma rağmen, gençler ve erkekler daha yüksek çe bir leııfosit ve monosit yüzdesi ile daha yiiksek bir akyuvar sayısma malik idiler. Giriş Köpek, evcilleştirme sürecinin ilk sıralarında yer alan bir hayvandır. İnsan ile köpek o zamandanberi karşılıklı bir kader ve işbirliği içerisinde yaşamışlardır. İnsanların yararına gelişen faktörler arasında avcılık, bekçilik, savunma, savaş, klavuzluk, sosyal ve psikolojik davralllşlar, spor, hatta arkadaşlık sayılabilir. Bilimsel çalışmalarda başta gelen bir deney hayvanı olma niteliği yanında bazı toplumlarda etinden ve derisinden yararlanılan hayvan özelliğini de taşımıştır. Türkler Orta Asya'dan göçleri sırasında çoban köpeklerini de yanlarında getirmişler, daha sonraki akınlarla bunları Avrupa içlerine kadar yaymışlardır. Bylandt (6), Himalaya orijinli çoban köpeklerinin Tibet Mastif türünden olduklarını, buradan Asya'nın diğer kesimlerine ve Kafkaslar ile Anadolu üzerinden de Yunanistan, Bulgaristan, Yugoslavya, Romanya ve Polonya başta sayılmak üzere Avrupaya yayıldıklarını, Alpler ve Apeninlerdeki çoban köpeklerinin bu ırkın bir modifikasyonu olduğunu kaydetmektedir. Gerçekten dünya savaşları, şehirleşme ve ayrı genotipli ırklarla karışım, insanın seleksiyon yönlendirmesi gibi etmenler sonucu Tibet Mastif ırkı doğal özelliklerini çoktan yitirmiştir. Ancak yine de bazı yörelerde, genel özelliklerinden bazılarını koruyabilmiş modifiye türlere rastlamak mümkündür. Örneğin Kangal ırkı çoban köpekleri bu arada sayılabilir (7). Türk çoban köpeği genellikle 35-40 kilogram ağırlıkta ve 60-80 cm yüksekliktedir. Güçlü bir kas ve kemik yapısı olan bu hayvanın ağız çevresi, kulak ve göz etrafı siyahtır. Derisi kalınca olup, renkleri genellikle beyaz ya da porselen beyazıdır. Kafatası geniş, gözleri orta büyüklükte ve ayrık, göz rengi genellikle cladır. Göğüs kafesi derin ve geniştir. Genelolarak bekçi köpeği olarak değerlendirilen bu ırk, bugün askeri amaçlarla da yetiştirilmekte ve eğitilmektedir (2 I). Köpekler üzerindeki heınatolojik çalışmaların pek çoğunda karışık ırk, yaş ve irilikte hayvanların kullanıldığı ve bu faktörlerin sonuçları etkilediği görülınektedir (22). Bazı araştırıcıların bu faktörlerin etkinliğini düşünerek ırk ve yaş yönünden oldukça homojen gruplar

ÇOBAN KÖPEKLERiNDE BAZI HEMATOLOJIK DEGERLER 301 oluşturdukları da dikkati çekmektedir (I, 4, 11, 18, 20). Bu tip araştırmalarda yaş, cinsiyet ve ırkın, hematolajik değerlerde farklılık oluştura bildiği ne değinilmektedir (I, 18, 22). Bu çalışmada, Türkiyede koyun sürülerinde, bekçilikte ve askeri amaçlarla yetiştirilmekte olan Türk çoban köpeğinin bazı hematolojik değerlerini belirlcm(:k, yaş, irilik ve cinsiyet farklılığının fizyolojik nonıılara etkisini gözlemlemek amaçlanmıştır. Materyal ve Metot Araştırmamızda Ankara, Hava Muhabere Tabur Komutanlığı, Köpek Üretim ve Eğitim Merkezinde (KÜVEM) yetiştirilen 31 Türk çoban köpcği kullanıldı. Sağlık koşulları, bakım ve beslenmeleri aynı olan köpekler, 6-52 aylık idiler ve yaş, vücut ağırlığı ile cinsiyetierine göre şöyle gruplandırılmışlardı (Tablo i ve 2). Tablo ı. Türk çoban köpeklerinde yaş ve vücut ağırlığına göre gruplar. Table i. Groups according to the age and body weight in Turkish Shepherd Dogs. Yaş (Ay) Vücut ağırlığı (Kg) Genel Genç Yaşlı Genel Hafif Ağır n ~ 31 n = \4 n - \7 n - 3\ n ~ 17 n ~ 14 --_.-_._-- i ---- \7.9 9.0 25.3 34.3 31.0 38.4 6-42 6-\2 \4-42 27-52 27-33 34-52 ı i Tablo 2. Türk çoban köpeklerinin cinsiyetierine ilişkin bazı özellikler. Tabie 2. Same characteristics related to the sexes of Turkish Shepherd Dogs. Erkek (n ~ 14) Dişi (n ~ \7) ----- ----- Ağırlık (Kg) 35.5 (27-52) 33.2 (28-41) Yaş (Ay) 17.5 ( 6-42) 18.3 ( 6-38) Köpeklerden sabahları eğitime çıkılmadan önce ve heyecanlandırmanm hematolojik değerleri etkileyebileceği dikkate alınarak (5, 19, 20, 22) hayvanlar sakinleştirildikten ve alıştırıldıktan sonra, vena saphena'dan, içerisinde mililitre kan için 2 mg EDTA (Ethylenediaminetetraacetic acid) içeren (16) steril şişelere 5 ml kadar alınan kanda hematolojik değerler araştırıldı.

302 F. BÖLÜKBAŞı - O. ERTUGRUL Alyuvar miktarı için Hayem Eriyiği, Akyuvar için ise Türk Eriyiği ile sulandırılan kan örnekleri Thoma sayma kamarasında sayıldı (15, 22). Hemoglobin miktarının tayininde kolorimetrik yöntem (Sahıi), kan frotilerinde lökosit tiplerinin yüzde oranlarını belirlemede May Grünwald-Giemsa panoptik boyama yöntemi uygulandı. Yüzde hematokrit değerler i3000 devirli Hettich Mikrohematokrit aygıtıyla, alyuvar sedimentasyon hızları ise Westergreen yöntemiyle saptandı. Ortalama alyuvar hacmi (OAH), ortalama alyuvar hemoglobini (OAHb) ve ortalama alyuvar hemoglobin yoğunluğu (OAHbY) değerleri ise şu denklemleric hesaplandı (I 5, 22): Hematokrit (~';;)xıo Alyuvar sayısı (10 6 /mm 3 ) OAHb (pg) Hemoglobin (g /100 ml) x Lo Alyuvar sayısı (I Olı Imm 3 ) OAHbY (~~) C Hemoglobin (g ii 00 ml) x 100 Hematokrit (:~~) Elde olunan bulgular ve oluşturulan gruplar arasındaki farklılıklar istatistik hesaplamalarla değerlendirildi (10). Bulgular Çalışmada yararlanılan 3i Türk çoban köpeğinde saptanan bazı hematolojik değerler ile yaş, cinsiyet ve vücut ağırlığına göre bu değer- Ierde gözlenen farklılıklar Tablo 3'te verilmektedir. Yapılan hematolojik muayeneler <ırasmda alyuvar sayısı (10 6 /mm 3 ), hemoglobin miktarı (g 1100 ml), hematokrit değer (%), akyuvar sayısı (i 03/mm.ı), alyu. varların çökme hızı (mm) ve akyuvar tiplerinin oranları (%) bulunmaktadır. Tabloda genç-yaşlı, erkek-dişi, hafif-ağır gibi gruplamalara ait değerler de gösterilmektedir. Yapılan hesaplamalarda anılan gruplamalar arasındaki farklılıklar istatistiksel önemde bulunamamıştır (P > 0.05). Tablo 4'te ise hesaplanan ortalama alyuvar hacmi (OAH), alyuvar hemoglobini (OAHb) ve alyuvar hemoglobin yoğunluğu değerleri sunulmaktadır.

Tablo 3. Türk çoban köpeklerinde bazı hematolojik değerler ile yaş, cinsiyet ve vücut ağırlığına göre bu d~ğerıerde gözlenen farklılıklar. Tabıı.- 3. Somc hematological valucs and differenccs occurring in these valııt's due to the age, sex tınd bod)' weight in Turkish Shepherd Dogs. Genel Yaş Cinsiyet Vücut ağırllğ. i ~i 7.02'fO.13 E 6.f6'f0.11 H 7.13'f0.13 Alyuvar (LO"Imm') 7.02'f0.09 7.01'fO.12 D 7.14'f0. 13 A 6. HS'f0.1 i i5.62'f O.17 E 15.60'f0.17 H 15.69'f0. 16 Heınoglobin (g /100 ml) 15.77'f0.13 Y 15.89'fO. 20 D 15.90'fO.19 A 15.72'f021 G 43.07'f0.90 F 45.78'f i.23 H' 43.41 'f0.89 Hematokrit (%) 44.54'f0.H5 Y 45. 76'f 1.30 D 43.52'f1.16 A 45.92'f1.51 G 9.96'fO.70 T 9.32'f0.60 H Akyuvar (10' 9.70'f0.59 Imın') 9.19'f0.45 Y 8.61 'f0.55 D 9. 20'fO. 66 A ~-:ı:0.60 Alyuvar (ökme Hızı (mm) Akyu"ar Formülü (%) Da7.0fil G 1.46'f0.20 E 1.50'fO.20 H i.40'f020 1. saat 1.53'fO.12 y i.58'f0.20 D i.55'f0.20 A 1.60'f0.l0 G. 3. 14'f0.20 E 3.00'f0.40 H 2. 3. 20'f0. 20 saat 3.16'f0.14 Y 3.29'f0.20 D 3.29'fO.20 A 3. 30'f0. 20 G 9.B5'f0.44 E 9.21 'f0.43 H 24. 9.60'f0.40 saat 9.70'f0.48 y 9.S2'f0.73 D 10.35'f0.71 A 9.30'f0.70 G 64.07'f 1.40 E 63. 50'f i.40 H 64. 20'f 1.30 Nötrofil 64.96'f 1.04 Y 65.70'f1.53 D 66.14'f 1.30 A 65.90'f 1.70 G 4.57'f0.64 E 5. 50'f0. 70 H 5.00'f0. 60 Eazinofil 5.37'f0.46 y' 6.05'f0.60 D 5.30'f0.60 A 5. BO'fO.70 G 0.21 'f0.08 ı= 0.11'f0.05 Hi O.IO'f0.03 0.18'f0.OB Y 0.14'f0.06 D 0.16'f0.04 A 0.34'f0. Lo - G 29. 15'f 1.20 E 28.82'f ı.20 H Lenfosit 28. 76'f 1.20 27.58'f0.81 Y 26.29'f ı.oo D 26.64'f 1.20 A 26. 10'f 1.30 2.00'f0.31 E 2.07'f0.20 H 1.94'f0. 30 1.91'f0.18 i~ Monosit Genç-yaşlı, erkek-dişi, hafif-ağır farklılıkları istatistiksel önemde bulıınamamıştır (P :> 0.05). G: genç (n = 14), Y: yaşlı (n = 17), E: erkek (n = 14), D: dişi (n = 17), H: hafif (n = 17), A: ağır (rı 14). i.82'f0.21 D ı. 76'f0.20 A 1.86'f0.20 ı <J Oo:ı >- Z A Q: ~ A r- m ;ı;ı z O ~ o:ı >- ~ :ı: m ~ >- ~ O r- O '- A O LTı C, LTı ;ı;ı r- m;ı;ı w <:> w

304 F. BÖLüKBAşı - O. ERTUGRUL Tablo 4. Türk çoba:ı köpeklerinde ortalama alyuvar hacmi (OAH), ortalama Iıeıııoglobini (OAHb) ve ortalama alyuvar hemoglobin yoğu:ıluğu (OAHbY) (~e~erlcri. Tablc 4. Mean corpuscular voluınc (OAH). mcan corpuscular hemoglobin (OAHb) and mcan corpuscular hemoglobin concentration (OAHbY) in Turkish Sheplierd Dogs. =~~~=~~:~ Genel Gen;; Yaşlı Erkek Dişi i Hafif Ağır (31) (14) (17) (14) (17) (17) (14) ~~Ai~--0~T~~- -~~~ =66~73~~. 95J~~i~~~~~ OAHb (pg) 22.46 22.25 22.64 22.741 22.27 ı 22.01 V.85 OA'HbY( %)- -35.4\- -36-:27134~2-34~8--36~336~4'-34-:23- Tartışma ve Sonuç Köpeklerde hematokrit değerlerle ilgili çalışmaların çoğunda yaş, ırk, cinsiyet, irilik, sağlık gibi çeşitli faktörlere yeter özenin gösteriimediği anlaşılmaktadır. Özellikle ilk yayınlarda hayvanlar çeşitli kaynaklardan sağlandığından elde edilen hematolojik normlarm, köpek populasyonunu ne ölçüde temsil edebildiği tartışılabilir. Bu nedenle çalışmamızda ırk, besleme, sağlık koşulları gibi etken faktörlerce oldukça eşit ortamda bulundurulan askeri amaçlı KÜVEM köpeklerinden yararlanılmış ve bazı hematolojik normların genelortalamaları yanmda yaş, cinsiyet ve vücut ağırlığma bağlı farklılaşmalar değerlendiriimeye çalışılmıştır. Bu yönüyle, elde olunan verilerin Türk çoban köpeklerinin normal fizyolojik değerlerini gerçeğe oldukça yakm yansıttığmı düşünmekteyiz. Hayvanları heyecanlandırmanın hematolojik değerleri etkileyebildiği genel inancı (5, 8, 19, 20, 22) gözönünde tutularak, kanın köpekler sakinleştirildikten sonra alınmasına özen gösterilmiştir. Nitekim literatürde heyecanlanmanın hematokritte % 9-13 kadar artışa neden olabileceği (25), kortikosteroit artışına bağlı olarak lökositoz, nötrofiii, monositoz, lenfopeni ve eozinopeni oluşabileceği (12), dalaktaki depo alyuvarların dolaşım kanına verilmesi sonucu, alyuvar sayısı, hemoglobin miktarı ve hematokrit değerlerin artabileceği (22) bildirimleri vardır. Araştırma sonuçlarını gösteren Tablo 3 ve 4 incelendiğinde gerek tüm köpeklere, gerekse genç-yaşlı, erkek-dişi ve vücut ağırlığına göre oluşturulan gruplamalardaki (Tablo i ve 2) hematolojik değerler, literatürde bildirilenierin değişim sınırları içinde yer almaktadır (8, 9, 13, 17,22,24,26). Gruplar arası farklılıkların tümünün istatistiksel önemde olamadıkları (P > 0.05) görüldüğünden, hesaplanan t değerleri tablolara yansltılmamıştır. Nitekim bu nedenle, OAH, OAHb ve

ÇOBAN KÖPEKLERiNDE BAZI HEMATOLO.ıIK DEGERLER :ıos OAHb Y değerlerinin aritmetikselortalamalarının gösterilmesiyle yetinilmiştir. Deneyimizde alyuvar sayısı ortalamasının (7.02 ::l:-0.09xi0 Imm 3 ), aynı irilikteki Yugoslav çoban köpeklerininki de (3) dahil (6. 717x i0 6 i mm 3 ) literatürde bildirilenlerin (2, 13, 22, 24, 26) değişim sınırlarının üst sınırlarında bulunması, araştırma köpeklerinin eğitimde kullanılmaları nedeniyle uzun süreli egzersize tabi olmalarına (14) ve ırklar arası farklılıklara (20) bağlanabilir. Genç ve yaşlı gruplara ilişkin hematolojik bulgular farklılıklarını, istatistiksel önemde olmasalar bile, tamamen rastlantısal kabul etmek doğru değildir. Nitekim gençlerde hematokrit değerin biraz yüksek (20), OAH ve OAHb'nin biraz düşük (5, 22), akyuvarların biraz fazla (2,5, 20), nötrofil ve eozinofil yüzdelerinin az, Ienfosit ve monositinkinin fazla (2, 5, 20) olduğu şeklindeki bulgularımız, belirtilen literatürlere uygun bulunmaktadır. Hematolojik bulgularda ırklar arası farklılıklar önemli olduğundan (20) ve ırk farklılığında vücut ağırlığının en önemli faktörü oluşturacağı görüşünden hareketle hafif (n ~ 17) ve ağır (n -,--,14) diye ayrılan iki gruptaki hematolojik veriler arasında istatistiksel bir farklılık bulunamamıştır. Esasen mayeryal köpekler ırk ve ağırlık bakımından oldukça homojen sayılabileceğinden, hafif-ağır diye yapılmış bu gruplamadan farklı bulguların elde edilmesi de pek beklenemezdi (Tablo 3 ve 4). Köpeklerde cinsiyet farklılığının hernatolojik değerler üzerindeki etkinliği konusunda çelişkili bildirimler bulunmaktadır. Nitekim Broulet ve arkadaşları (4),165 sağlıklı köpekte cinsiyet ve yaş farkının hematolojik normları etkilemediğini bildirirlerken, Sturkie ve arkadaşları (22) cinsiyet farkınm. az bir ön.:m taşıdığını, alyuvar sayısı bakınundan bildirimlerin tartışmalı olduğunu, Andersen ve Gee (1), Beagle ırkı küçük av köpeklerinde alyuvar sayısı, hematokrjt yüzdesi ve hemoglobin miktarı değerlerinin erkeklerde daha fazla bulunduğunu kaydetmektedirler. Michaelson ve arkadaşları (18) aynı ırktan dişi köpeklerde lenfosit yüzdesinin daha yüksek, monosit oranının ise daha düşük bulunduğunu, nedeninin anlaşılamadığını, dişiler yaşlandıkça knfosit miktarının azaldığını ve nedeninin lenfositlerin atrofiye ya da endokrin sistemin dengeleşmiş olmasına bağlı olabileceğini ifade etmektedirler. Araştırmamızda cinsiyetin hematolojik değerlerde önemli bir rol oynamadığı görülmektedir. Bununla beraber erkek-dişi arasında sap-

306 F. BÖLÜKBAşı - O. ERTUGRUL tanan ayrıcalıkları tamamen rastlantılara bağlamayı doğru bulamamaktayız. Nitekim monositlerin dişilerde biraz düşük bulunuşu Michaelson ve arkadaşlarının (18) bildirimi paralelindedir. Ancak lenfosit yüzdesi erkeklerde daha yüksek olmuştur. Dişiler yaşlandıkça lenfosit konsantrasyonunun da düştüğü (18) bulgularımızda da sezilmektedir. Ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA) içeren kanda i 15 oranında % 3.8'lik sodyum sitrat kullanarak saptanan alyuvar sedimentasyon hızı bulgularımız bir saatte 1.53 +O.i2 mm, iki saatte 3. 16 =+=O.i4 mm ve 24 saatte 9.70 =+=0.48mm şeklindedir. Alyuvar çökme hızları bakımından genç-yaşlı, erkek-dişi ve hafif-ağır biçimindeki gruplamalar farklılıkları önemli bulunmamıştır (P > 0.05). Bununla beraber yaşlılarda ve dişilerde çökmeler biraz daha hızlı olmuştur. Birinci saat sonundaki çökme hızlarının tümü Swenson'un (25), 6-10 mm olan bildiriminden yavaş olmuştur. Baer ve arkadaşları (2), çoğu köpeklerde 1. saattaki çökmenin sıfıra yakın olduğunu, bazı köpeklerde haftalar arası farklar oluşabildiğini ve LO mm Isaat değerine kadar çıkabilen çökmenin, tekrar normale indiğini kaydetmektedirler. Schermer (23) köpekte çökme hızlarını 2 mm Isaat, 4 mm 12 saat ve io mm 124 saat olarak bildirmektedir ki, bulgularımız da bu değerlere uyumlu bulunmaktadır. Her ne kadar deneyimizde kan doğrudan değil EDTA'lı biçimde kullanılmış ise de sığır, at, koyun ve keçiler üzerinde sürüdürülen bir araştırmada (16) EDTA'lı ve EDTA'sız kanlar arasında alyuvar sedimentasyonu bakımından bir fark bulunmadığı (P > 0.05) bildirimini yorumlayarak, köpeklerdeki çökme hızlarının normal değerleri yansıttığı kabul edilebilir. Alyuvar sedimentasyon hızının alyuvar sayısına, plazma proteinlerinin yoğunluk ve birleşimine, alyuvarların olgunlaşmasına bağlı olduğu bilinmektedir. Deneyimizdeki çökme hızları, Schalm ve arkadaşlarırun (22) hematokrit ile çökme hızı arasındaki ilişkilerde sözünü ettiği değişim sınırları içinde bulunmaktadır. Literatürde bu konuda köpeklerde yaş, cinsiyet ve vücut ağırlığına göre bir bildirime rastlanamadığından, bulgularımızı bu yönleriyle kıyaslama ve değerlendirme olanağından yoksunuz. Sonuç olarak, Türk çoban köpeklerinde saptadığımız hematolojik değerlerin, bu konularda çalışacaklar tarafından fizyolojik normlar olarak değerlendirilebileceğini, genç-yaşlı, erkek-dişi, hafif-ağır şeklindeki gruplamaların, istatistiksel önemde olmasalar bile, bazı bilgileri yansıtabildiğini kaydetmek istiyoruz.

ÇOBAN KÖPEKLERINDE BAZI HEMATOLOJİK DEGERLER 307 Ka)'naklar 1, Andersen, A.C. and Gee, W. (1985). Normal bfood valııes iıı the Beogle, Vet. Med" 53: 135-138. 2, Baer, J.E., Peck, H.M. anı! McKinncy, S.F. (1957), Same ııormallaboratory ı'alııes iıı the dog, Proc. Soc. Exp. Biol. Med,. 95: 80-84, 3. Bauer, M., Tadic, M. (1983). Standardııa kroııa slika jııgoslareııskog pastirskog psa sarplaninca. Veterinarski Arhiv, 53 (5): 199-216. 4, Broulet, V., Fo)'olle, P., Braun, J.P., Thou\"enot, P. Rico, A.G. (1986), Effeet of sex and age 011 the normal hematological value and blood clıemistr)' of noıı-pedigree dogs. Pratique Medicale et Chirurgicale de l'animal de Compagnie, 21 (3): 221-225, 5. Bulgin, M.S., Munn, S.L. and Gee, W. (1970), Hematological clıanges to 4 i /2 years of age ii! clinically normal Beagles, J.A,V.M,A" 157 (8): 1064-1070. 6. Bylandt, H. (1894). Hııııderasseıı. Leopold Weiss. Wien und Leipzig. Ciie: M. Baucr, M. Tadic, Veterinarski Arhiv, 53 (5): 199-216, 1983, 7. Çolakoğlu, N. (1986), ingilterl'de Kangal kavgası. Milliyet Gazetesi, 14,9.1986, 8. Downy, R.S. (1976), Tlıe B!ood. Tn "Veterinary Plıysiology", Phiııis, J. W" cd" Bristol: Wright-Scientechnica, 277-293, 9, Doxey, D.L. (1983), Patlıology and Diagnostic Procedııres. 2nd Ed" Baiııiere, Tindaıı. London. 10. Düzgüneş, O., Kesici, T. ve Gürbüz, F. (1983). istatistik Metodla,., /, A.Ü, Basımevi, Ankara. 11, Ewing, G.O., Schalm, O.W. and Smith, R.S. (1972), Hematologim! ralııes of normal Basenji dogs. J.A.V.M.A., 161: 1661-1664. 12. Jasper, D.E. and Jain, N.C. (1965). Tlıe influence ofadrenocorticotroplıic Hormone {md Predniso!one ıipol!marrow and eireıılating leııkocytes in the dog. Am. J. Vet. Res., 26: 844-850. 13. Kolb, E. (1980). Lehrbııch der Physiologie der Haııstiere, Teil I, 4. Auflage, Veb Gustav Fischer, Verlag, Jena,340-403. 14. Konrad, O.J., Cupak, M., Hruso\'sky, S., Husak, S. (1984). Effect of the persistent plıysical and psyclıological stress of traiııing 01/ the red blood piclure of dogs. Veteriniimi Medicina, 29 (i): 659-668. 15. Konuk, T. (1981). Pratik Fizyoloji I, 2. baskı. A.Ü. Basımevi, Ankara. 16. Konuk, T. ve Bölükbaşı, F. (1970). A comparative study on er)'tlırocyte sedimentatioli rates ofnative aııd EDTA-Treated Bloads. Ann. Univ. D'Ankara, ıo: 137-148. 17. Lambsden, J.H., Mullen, K., McSherry, B.J. (1979). Caııiııe hematology aııd bim'hemistry reference values. Canad. J. Comp. Med., 43 (2): 125-131. 18. Michaelson, S.M., Sheer, K. and Gilt, S. (1966). Tlıe blood of tlıe normal Beagle. J.A.V.M.A., 148 (5): 532-534. 19. Niepage, H. (1979). Blood pictııre of the dog dııring brief changes in physiological coi!- ditions. Zblt. Vet. Med. 25A (7): 520-540.

308 F. BÖLÜKBAŞı - O. ERTUGRUL 20. Odu~'e, 0,0. (1978). Haemaıological sıudies 011 cliııiea"y ııorma/ dogs iıı Nigeria. Zblt. Vet. Med., l5a (7): 548-555. 21. Öncül, O. (1983). Sadık DosIilııili;: Köpekler Ailesi. Di\nıııcz offset, Ankara. 2~. Schalm, O.W., Jain, N.C., and Carrol, E.J. (\975). VeterillClryHematology. 3rd ed., lea and Febiger, Philadelphia. 23. Schermcr, S. (1958). Die B1l1tmorl'/l%/{ie der Laboratoriıımstiere. 2. Auflaı;e, Johann Ambrosius Bartıı, Verlag, Leipzig. 24. Schcunert. A. und Trautmann, A. (1987). LeltrfJllclıder Veteriııiir.Physiologie, 7. Auflagc, Verlag Paul Parey, Berlin und Hamburg, V. Blut und Lymı)he, Fder, H., 160-208. 25. Swcnson, M.J. (1984). Dııkes' Physiology ol' Domestic Animals. IOth cd., Comstock Publishing Assacİates, Part r, Blood coagu!ation and the cardiovascular system, Swenson, M..!., cd., 15-50. 26. Wirth, D. (\950). Gl'/lııdlClgeneiıı('/' Kliııiseheı! /liimatologie der liaııstiere. Zweite Auf. lage, Urban und Schwarzenberg, Wien und Innsbruck. 145-146.