Probiyotik Tedavisinden Sonra Yaşlı Bir Hastada Gelişen Saccharomyces cerevisiae Fungemisi



Benzer belgeler
ÇORUM HİTİT ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ NDE HEMODİYALİZ KATETER ENFEKSİYONLARI

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

GİRİŞ. Kan dolaşımı enfeksiyonları (KDE) önemli morbidite ve mortalite sebebi. ABD de yılda KDE, mortalite % 35-60

OLGU SUNUMU. Dr. Nur Yapar. DEÜTF İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D Şubat 2010 Ankara

Doripenem: Klinik Uygulamadaki Yeri

OLGULARLA PERİTONİTLER

Dr. Derya SEYMAN. Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi. Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

BOS GLUKOZ DÜġÜKLÜĞÜ ĠLE SEYREDEN TÜBERKÜLOZ MENENJĠT ÖN TANILI VARİCELLA ZOSTER MENENJİTİ OLGUSU

Mine Doluca Dereli Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim

Zor Olgu, Zor Kararlar. Dr. Ayşegül Yeşilkaya Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi

TROPENİK HASTALARA TANI VE TEDAVİ

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği

Kan Dolaşım Enfeksiyonlarında Karar Verme Süreçleri. Prof. Dr. Aynur EREN TOPKAYA Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Gelişen teknoloji Tanı ve tedavide kullanım Uygulanan teknikler çok gelişmiş bile olsalar kendine özgü komplikasyon riskleri taşımaktadırlar

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Yıllarında İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

Enfeksiyon Hastalıkları Tanısında Sendromik Yaklaşım: Avantaj ve Dezavantajları: İshal

İnvazif Kandida İnfeksiyonları Tedavi. Prof. Dr. Nur YAPAR DEÜTF İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

KOLONİZASYON. DR. EMİNE ALP Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

İdrar Tahlilinde Mitler U Z. DR. B O R A ÇEKMEN ACIL Tı P K L I NIĞI O K MEYDANı E Ğ I T IM VE A R A Ş Tı R MA HASTA NESI S AĞ L ı K B ILIMLERI Ü

YILIN SES GETİREN MAKALELERİ

Direnç hızla artıyor!!!!

Dr.Şua Sümer Selçuk Üniversitesi Selçuklu Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD KONYA

Yoğun bakımda infeksiyon epidemiyolojisi

İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Febril Nötropeni Grubu. Febril Nötropeni Simpozyumu , Ankara

KLİMİK İZMİR TOPLANTISI

Emrah Salman, Zeynep Ceren Karahan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi. Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesinde Febril Nötropenik Hasta Antifungal Tedavi Uygulama Prosedürü

Laboratuvardan Kliniğe Dirençli Olgularla Mücadele -Olgu- Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Renal Replasman Tedavisi Altındaki Hastalarda Antimikrobiyal Kullanımı

Kronik Hepatit B li Hastalarda Oral Antiviral Tedavilerin Değerlendirilmesi

Antibiyotiklerin Kullanımının Monitörizasyonu

Sorunlu Mikroorganizmalar, Sorunlu Antibiyotikler ve E Test. Prof.Dr.Güner Söyletir Marmara Üniversitesi, İstanbul

Çocuk ve Yetişkin Üriner Escherichia coli İzolatlarında Plazmidik Kinolon Direnç Genlerinin Araştırılması

Genişlemiş Spektrumlu Beta-Laktamaz Üreten Gram Negatif Kan İzolatları: Karbapenemlere Duyarlılık ve Fenotipik/Genotipik Direnç Mekanizmaları

KAN DOLAŞIMI İNFEKSİYONLARI VE DAPTOMİSİN

Streptococcus sanguinis Menenjiti: Olgu Sunumu

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

İnvaziv Kandidiyazis. Dr. Özlem Kurt Azap Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Polikistik Böbrek Hastalığında Yeni Tedavi Yaklaşımları

KULLANMA TALİMATI. DİYACURE 250 mg liyofilize toz içeren saşe Ağızdan alınır.

Santral kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonları önlenebilir mi? Hemato-Onkoloji Hastalarımızdaki tecrübelerimiz Doç.Dr.

Giriş ve Amaç. Acinetobacter enfeksiyonları, ülkemizde Yoğun Bakım (YB) ünitelerinde önemli bir sorundur.

Biyofilm ile ilişkili enfeksiyonlara yaklaşım TANI. Prof Dr Ayşe Kalkancı Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

FEN TEDAVİSİNDE GENEL ANTİBİYOTERAPİ EĞİLİMİ

Pnömonide Etkene Yönelik Antimikrobiyal Tedavi

Olgu Sunumu Dr. Işıl Deniz Alıravcı Ordu Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

Akut böbrek yetmezliğinin nadir bir nedeni??? Gülşah KAYA AKSOY Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı

Dr. Aysun Yalçı Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

AKUT ENFEKSİYÖZ İSHAL VE ANTİBİYOTİK İLİŞKİLİ İSHALDE PROBİYOTİKLER. Doç.Dr. Ener Çağrı DİNLEYİCİ 2. PUADER Kongresi 3 Mayıs 2013, Antalya

Doç. Dr. Bilgin ARDA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

Tükürük kreatinin ve üre değerleri kullanılarak çocuklarda kronik böbrek hastalığı tanısı konulabilir mi? Dr. Rahime Renda

İDRAR YOLU ENFEKSİYONU

REFLOR 250 mg Liyofilize Toz İçeren Saşe


Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Onkoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 6 Aralık 2016 Salı

Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonu etkeni çoklu dirençli patojenlerin bakteriyofaj duyarlılıklarının araştırılması

Kolistine Dirençli E. coli Suşuyla Gelişen ÜSİ Olgusu ve Sonuçlar

KANDİDÜRİLİ HASTALARA YAKLAŞIMDA KOLONİ SAYISININ ÖNEMİ VAR MI?

Meme Kanseri ve Ateş. Dr. Ömer Fatih Ölmez Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilimdalı

FUNGall akademi. Klinik deneyim DR. ESİN ÇEVİK ŞİŞLİ FLORENCE NIGHTINGALE HASTANESI

Prof.Dr.Ayşe Willke Topcu KLİMİK AYLIK TOPLANTISI 19 KASIM 2015, İSTANBUL

VRE ile Gelişen Kan Dolaşımı Enfeksiyonu Olgusunda Tedavi

KANSER HASTALARINDA PALYATİF BAKIM VE DESTEK SERVİSİNDE NARKOTİK ANALJEZİK KULLANIMI

Mycobacterium fortuitum ile Oluşan Bir Protez Enfeksiyonu Olgusu

Anesteziyoloji ve Reanimasyon Yoğun Bakım Ünitesinde GSBL Üreten Klebsiella pneumoniae ve Escherichia coli Kolonizasyonu İçin Risk Faktörleri*

VİRAL GASTROENTERİTLER. Dr. Fatma SIRMATEL

Akut Enfeksiyöz İshal ve Antibiyotik İlişkili İshalde Probiyotikler

Aşı İçeriği ve Ülkemize Uyumu

SPİNA BİFİDA VE NÖROJEN MESANE TANILI HASTALARDA MESANE İÇİ HYALURONİK ASİD UYGULAMASI

VAKA SUNUMU. Dr. Neslihan Çiçek Deniz. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bölümü

HASTANE ENFEKSİYONLARI VE SÜRVEYANS

FEBRİL NÖTROPENİ TANI VE TEDAVİ

ESCHERİCHİA COLİ VE KLEBSİELLA PNEUMONİAE İLE OLUŞAN ÜRİNER SİSTEM

Dr. Birgül Kaçmaz Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Enzimlerinin Saptanmasında

Kan Kültürlerini Nasıl Değerlendirelim? Rehber Eşliğinde. Dr. Banu Sancak

Riskli Ünitelerde Yatan Hastalarda Karbapenemaz Üreten Enterobacteriaceae taranması

Olgu Eşliğinde Sepsise Yaklaşım

HEMATOLOJİK MALİGNİTELİ OLGUDA KLEBSİELLA PNEUMONİAE İLE GELİŞEN BAKTEREMİ OLGUSU VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ

MENENJİTLİ OLGULARIN KLİNİK VE LABORATUAR ÖZELLİKLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

SAĞLIK HİZMETİ İLE İLİŞKİLİ KLEBSİELLA ENFEKSİYONLARI

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

KANDİDÜRİ Olgu Sunumları

OLGU 3 (39 yaşında erkek)

Sepsis Hastalarının Yoğun Bakımdan Servise Taburculukta ph, LDH ve Kalp Hızının Sistematik Değerlendirilmesi

HEMODİYALİZ HASTALARINDA PROKALSİTONİN VE C-REAKTİF PROTEİN DÜZEYLERİ NASIL YORUMLANMALIDIR?

Dr. Semih Demir. Tez Danışmanı. Doç.Dr.Barış Önder Pamuk

İdrar Örneklerinden İzole Edilen Bakteriler ve Antibiyotiklere Duyarlılıkları

DİRENÇLİ GRAM NEGATİF BAKTERİLERLE HASTANE KÖKENLİ KAN DOLAŞIMI ENFEKSİYONU GELİŞMESİNİ BELİRLEYEN FAKTÖRLER

TÜRKİYE DEKİ ÜÇ TIP FAKÜLTESİNİN SON ÜÇ YILDAKİ YAYIN ORANLARI THE THREE-YEAR PUBLICATION RATIO OF THREE MEDICAL FACULTIES IN TURKEY

NEFROPATOLOJİ KURSU RENAL TRANSPLANTASYON PATOLOJİSİ OLGU SUNUMU

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

Multipl organ yetmezliği ve refrakter hipotansiyon

Laboratuvar Uygulamaları - İdrar Kültürleri. M. Ufuk Över-Hasdemir Marmara Üni. Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Transkript:

Olgu Sunumu/Case Report Mikrobiyol Bul 2014; 48(2): 351-355 Probiyotik Tedavisinden Sonra Yaşlı Bir Hastada Gelişen Saccharomyces cerevisiae Fungemisi Saccharomyces cerevisiae Fungemia in an Elderly Patient Following Probiotic Treatment Zehra EREN 1, Yeşim GÜROL 2, Meral SÖNMEZOĞLU 3, Hatice Şeyma EREN 4, Gülden ÇELİK 2, Gülçin KANTARCI 1 1 Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, İstanbul. 1 Yeditepe University Faculty of Medicine, Department of Nephrology, İstanbul, Turkey. 2 Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul. 2 Yeditepe University Faculty of Medicine, Department of Medical Microbiology, İstanbul, Turkey. 3 Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul. 3 Yeditepe University Faculty of Medicine, Department of Infectious Diseases, Istanbul, Turkey. 4 Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul. 4 Yeditepe University Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, Istanbul, Turkey. Geliş Tarihi (Received): 01.08.2013 Kabul Ediliş Tarihi (Accepted): 05.03.2014 ÖZET Hamur mayası olarak bilinen ve fırıncılık endüstrisinde yaygın olarak kullanılan Saccharomyces cerevisiae, gastroenterit tedavisi için probiyotik olarak, endojen floranın ve immün sistemin düzenlenmesinde de kullanılmaktadır. Ancak son yıllarda, S.cerevisiae ve onun alt türü olan S.boulardii nin neden olduğu fungemi olgularında artış olduğu ve probiyotik kullanımının, immün sistemi baskılanmış kişilerde, altta yatan hastalığı olanlarda ve düşük ağırlıklı bebeklerde dikkatle uygulanması gerektiği vurgulanmaktadır. Bu konuya dikkat çekmek amacıyla, bu raporda, antibiyotiğe bağlı diyaresi olan bir hastada probiyotik tedavisini takiben gelişen S.cerevisiae fungemisi olgusu sunulmaktadır. Seksen sekiz yaşında bir kadın hasta, sol kalça ağrısı, hipotansiyon ve konfüzyon bulguları ile hastanemize başvurmuştur. Tıbbi öyküsünde hipertansiyon, konjestif kalp yetmezliği, kronik böbrek hastalığı, sol diz replasman cerrahisi ve nörojen mesane nedeniyle tekrarlayan üriner sistem enfeksiyonları olan hasta, ürosepsis tanısıyla yoğun bakım ünitesine yatırılmıştır. Kan ve idrar örnekleri alındıktan sonra, ampirik meropenem (2 x 500 mg) ve linezolid (1 x 600 mg) tedavisi başlanmıştır. Hastaya santral venöz kateter (SVK) yerleştirilmiş ve bir günlük inotropik destekten sonra hemodinamik parametreleri stabil hale gelmiştir. Yatış gününde alınan idrar örneğinde, geniş spektrumlu beta-laktamaz üreten Klebsiella pneumoniae ve Escherichia coli üremesi olmuştur. Antibiyotik tedavisinin üçüncü gününde idrar kültürü tekrarlanmış ve bakteriye rastlanmamıştır. Yatışın dördüncü gününde hastada diyare gelişmiş; Clostridium difficile için toksin A/B testleri negatif bulunmuştur. Diyare İletişim (Correspondence): Doç. Dr. Zehra Eren, Yeditepe Üniversitesi Hastanesi Nefroloji Kliniği, Devlet Yolu Ankara Caddesi No:102-104, 34752 Kozyatağı, İstanbul, Türkiye. Tel (Phone): +90 216 5784000/4802, E-posta (E-mail): zeren@yeditepe.edu.tr

Probiyotik Tedavisinden Sonra Yaşlı Bir Hastada Gelişen Saccharomyces cerevisiae Fungemisi nedeniyle, günde iki kez olmak üzere S.boulardii (Reflor 250 mg kapsül, Sanofi Aventis, Türkiye) ağız yolu ile, kapsüller açılmadan uygulanmıştır. İki gün sonra, ateş olmaksızın, C-reaktif protein (CRP) düzeyinin, 23.2 mg/l den 100 mg/l ye yükselmesi üzerine SVK dan kan kültürü alınmış ve kültürde üreyen mikroorganizma, konvansiyonel yöntem ve API ID 32C (biomérieux, ABD) sistemi ile S.cerevisiae olarak tanımlanmıştır. Linezolid tedavisi onüçüncü, meropenem tedavisi ise ondördüncü günde sonlandırılmış; profilaktik olarak verilen flukonazol beşinci günde kaspofungin (1 x 50 mg) ile değiştirilmiştir. Yedi günlük tedaviden sonra hastanın CRP (9.1 mg/l) ve serum kreatinin (1.2 mg/dl) düzeyleri düşmüş ve hasta durumundaki düzelme ile birlikte taburcu edilmiştir. Probiyotik kapsüllerin açılmadan uygulandığı göz önünde tutularak, hastamızda gelişen S.cerevisiae fungemisinin, bağırsak mukozasından translokasyon sonucu olabileceği düşünülmüş, ancak kan kültüründen izole edilen suşun, probiyotik preparatındaki suş ile aynı olup olmadığı, moleküler düzeyde bir çalışma yapma olanağı olmadığından doğrulanamamıştır. Ayrıca hastanın ileri yaşta olması ve altta yatan hastalık varlığının da, predispozan faktör olduğu düşünülmüştür. Sonuç olarak bu olgu, uzun süre hastanede yatan ve geniş spektrumlu antibiyotik kullanan immünitesi sağlam hastalarda bile, açılmadan kapsül halinde probiyotik uygulaması durumunda dahi, S.cerevisiae fungemisi gelişebileceği konusunda klinisyenlerin dikkatli olmasını öngörmektedir. Anahtar sözcükler: Saccharomyces cerevisia; fungemi; probiyotik; kaspofungin. ABSTRACT Saccharomyces cerevisiae, known as baker s yeast, is also used as a probiotic agent to treat gastroenteritis by modulating the endogenous flora and immune system. However, since there have been increasing reports of fungemia due to S.cerevisiae and its subspecies S.boulardii, it is recommended that probiotics should be cautiously used in immunosuppressed patients, people with underlying diseases and low-birth weight babies. To emphasize this phenomenon, in this report, a case of S.cerevisiae fungemia developed in a patient given probiotic treatment for antibiotic-associated diarrhea, was presented. An 88-year-old female patient was admitted to our hospital with left hip pain, hypotension, and confusion. Her medical history included hypertension, chronic renal failure, left knee replacement surgery, and recurrent urinary tract infections due to neurogenic bladder. She was transferred to the intensive care unit with the diagnosis of urosepsis. After obtaining blood and urine samples for culture, empirical meropenem (2 x 500 mg) and linezolid (1 x 600 mg) treatment were administered. A central venous catheter (CVC) was inserted and after one day of inotropic support, her hemodynamic parameters were stabilized. The urine culture obtained on admission yielded extended-spectrum betalactamase-producing Klebsiella pneumoniae and Escherichia coli. Urine culture was repeated after three days and no bacteria were isolated. On the 4 th day of admission she developed diarrhea. Toxin A/B tests for Clostridium difficile were negative. To releive diarrhea, S.boulardii (Reflor 250 mg capsules, Sanofi Aventis, Turkey) was administered twice a day, without opening capsules. Two days later, her C-reactive protein (CRP) level increased from 23.2 mg/l to 100 mg/l without fever. Her blood culture taken from the CVC yielded S.cerevisiae. Linezolid and meropenem therapies were stopped on the 13 th and 14 th days, respectively, while prophylactic fluconazole therapy was replaced with caspofungin 1 x 50 mg on the fifth day. After seven days of therapy CRP and serum creatinine levels decreased to 9.1 mg/l and 1.2 mg/dl, respectively; and she was discharged from the hospital with improvement. The probiotic capsules were used unopen, thus, it was proposed that S.cerevisiae fungemia originated from translocation from the intestinal mucosa. Since it was not possible to investigate the molecular genetics of the strain isolated from the blood culture and the strain present in the probiotic, a definite conclusion about the origin of the strain could not be reached. It was thought that old age and underlying disease of the patient were the related predisposing factors for S.cerevisiae fungemia. This case emphasized that clinicians should be cautious in case of probiotic application eventhough in encapsulated form, even in immunocompetent patients with a history of long-term hospital stay and use of broad-spectrum antimicrobials since there may be a risk of S.cerevisiae fungemia development. Key words: Saccharomyces cerevisiae; fungemia; probiotic; caspofungin. 352

Eren Z, Gürol Y, Sönmezoğlu M, Eren HŞ, Çelik G, Kantarcı G. GİRİŞ Bioterapötik probiyotik bir ajan olarak kullanılan Saccharomyces boulardii, bira mayası ya da hamur mayası olarak da bilinen Saccharomyces cerevisiae nın alt tipidir. Probiyotiklerin etki mekanizmaları endojen floranın ya da immün sistemin modülasyonu ile ilişkili olup, S.boulardii nin özellikleri, antibiyotikle ilişkili diyare gibi akut ve kronik gastrointestinal hastalıklardaki yararlı etkilerini açıklayabilir 1,2. Geçtiğimiz yıllarda S.cerevisiae fungemisi ile ilgili olgular dünya literatüründe bildirilmiştir 3-7. Sindirim yolu translokasyonu ya da sağlık bakımı çalışanları tarafından kontamine edilen santral venöz kateterin fungemi kaynağı olduğu belirtilmektedir 4. Benzer olarak probiyotik kullanımının da, immün sistemi baskılanmış ve kritik hastalığı olan kişilerde, kortikosteroid ve geniş spektrumlu antibiyotik alan hastalarda ve ileri derecede düşük ağırlıklı bebeklerde dikkatle uygulanması gerektiği vurgulanmaktadır 5-7. Bu konuya dikkat çekilmesi amacıyla, bu raporda, probiyotik kullanımı sonrası S.cerevisiae fungemisi gelişen ürosepsisli 88 yaşında bir kadın hasta sunulmuştur. OLGU SUNUMU Seksen sekiz yaşında kadın hasta, sol kalça ağrısı, hipotansiyon ve konfüzyon ile hastaneye yatırıldı. Tıbbi öyküsünde hipertansiyon, kronik renal yetmezlik, sol diz replasman cerrahisi ve nörojen mesane nedeniyle tekrarlayan üriner sistem enfeksiyonları vardı. Kan basıncı 80/40 mmhg, kalp hızı 110 atım, SPO 2 %85 idi. Fizik muayenede akrosiyanoz gözlendi. Laboratuvar bulguları; idrar örneğinde +1 bakteriüri ve kan örneğinde serum kreatinin 2.7 mg/dl beyaz küre sayısı 10.800/mm 3, C-reaktif protein (CRP) düzeyi ise 167.7 mg/l olarak belirlendi. Hasta, ürosepsis tanısıyla yoğun bakım ünitesine nakledildi. Kan ve idrar kültürleri alındıktan sonra, ampirik meropenem (2 x 500 mg) ve linezolid (1 x 600 mg) tedavisi başlandı. Santral venöz kateter yerleştirildi ve bir günlük inotropik destekten sonra hemodinamik parametreleri stabil hale geldi. Hasta servise nakledildi. Yatış gününde alınan idrar örneğinde geniş spektrumlu beta-laktamaz üreten Klebsiella pneumonaie ve Escherichia coli üremesi oldu; kan kültüründe üreme yoktu. Ampirik olarak başlanılan tedaviye değişiklik yapılmadan devam edildi. Antibiyotik tedavisinin üçüncü gününde idrar kültürü tekrarlandı ve bakteriye rastlanmadı. Yatışın dördüncü gününde hastada diyare gelişti. Clostridium difficile için toksin A/B testleri negatif bulundu. Diyare nedeniyle, günde iki kez olmak üzere S.boulardii (Reflor 250 mg kapsül, Sanofi Aventis, Türkiye) ağız yolu ile, kapsüller açılmadan uygulandı. İki gün sonra CRP düzeyi, ateş olmaksızın, 23.2 mg/l den 95 mg/l ye, sonraki günde ise 100 mg/l ye yükseldi. İdrar ve kan kültürü örnekleri alındıktan sonra, ampirik olarak günde iki kez flukonazol (100 mg) verildi ve CRP düzeyinde hafif bir düşüş gözlendi. Diyare şikayetinin gerilemesi üzerine S.boulardii tedavisi beşinci gün kesildi. Eş zamanlı olarak CRP yüksekliği tespit edildiği gün, santral venöz kateterden alınan kan kültüründe üreme saptandı. Pozitif sinyal alınan kan kültürü şişesinden, kanlı ve çukulata agar besiyerlerine pasaj yapılarak 37 C de 24 saat inkübe edildi. İnkübasyon sonunda besiyerlerinde üreyen kolonilerden yapılan Gram boyamada mayalar görüldü ve izolatlar API ID 32C sistemi (biomérieux, ABD) ile S.cerevisiae olarak tanımlandı. Bu arada, hastada linezolide bağlı olduğu düşünülen trombositopeni de saptandı. Meropenem (14. günde), linezolid (13. günde), flukonazol 353

Probiyotik Tedavisinden Sonra Yaşlı Bir Hastada Gelişen Saccharomyces cerevisiae Fungemisi (5. günde) sonlandırıldı. Profilaktik olarak verilen flukonazol, kaspofungin (1 x 50 mg, Cancidas, MSD, Türkiye) ile değiştirildi. Yedi günlük tedaviden sonra hastanın CRP (9.1 mg/l) ve serum kreatinin (1.2 mg/dl) düzeyleri düşüş gösterdi ve hasta durumundaki düzelme ile birlikte taburcu edildi. TARTIŞMA Saccharomyces boulardii, gastrointestinal bozukluklar ve antibiyotikle ilişkili diyare tedavisinde klinik uygulamada yaygın olarak kullanılan bir probiyotiktir 8. Buna karşın randomize kontrollü çalışmalarda etkinlik konusunda çelişkili sonuçlar bildirilmektedir 9,10. Ek olarak, geçtiğimiz 20 yıl içinde S.cerevisiae fungemisinin insidansında artış olduğu vurgulanmakta ve bu durumun probiyotik tedavisiyle ilişkisinden bahsedilmektedir 3,5-7,11,12. Nitekim yapılan genotipik analizler, S.boulardii ile S.cerevisiae nın farklı türler olmadığını, S.boulardii nin, S.cerevisiae türünün bir alt kümesi (clade) olduğunu göstermiştir 13,14. Posteraro ve arkadaşları 15 ise, probiyotik suşların (S.boulardii) klinik izolatlardan (S.cerevisiae) ayırt edilmesinde dört farklı moleküler yöntemi karşılaştırmış ve en iyi ayırımın mikrosatellit DNA analizi ve retrotranspozon Ty917 ile hibridizasyon yöntemiyle yapıldığını ifade etmişlerdir. Bizim olgumuzda, probiyotik tedavisini takiben hastanın kan kültüründen izole edilen S.cerevisiae suşunun, probiyotik (S.boulardii) preparatındaki suş ile aynı olup olmadığı, bu düzeyde bir moleküler çalışma yapma olanağı olmadığından kanıtlanamamıştır. Olgumuzda probiyotik kullanımına, antibiyotik (meropenem ve linezolid) ile ilişkili diyarenin tedavisi amacıyla başlanmış, S.boulardii kapsülleri açılmadan kullanılmış ve uygulamayı takiben iki gün sonra CRP düzeylerinde tekrar yükselme gözlenmiştir. Hastanın santral venöz kateterinden alınan kültürde S.cerevisiae üremesi saptanıncaya kadar da sorunun kaynağı belirlenememiştir. Hastamızda santral kateter olmasına rağmen, S.cerevisiae fungemisinin kateter kontaminasyonundan ziyade, kapsüllerin açılmadan uygulandığı göz önünde tutularak, barsak mukozasından translokasyon sonucu olabileceği düşünülmüştür. Hastanın ileri yaşı ve altta yatan hastalık varlığının da, predispozan faktör olarak etki etmiş olması mümkündür. S.cerevisiae fungemisinin tedavisi, probiyotik kullanımının kesilmesi, antifungal ilaç verilmesi ve santral venöz kateterin çıkarılmasını içermektedir 3,6. S.cerevisiae nın flukonazol, amfoterisin B, vorikonazol ve kaspofungine duyarlı olduğu bildirilmiş, ancak en etkili antifungal ilaç henüz net olarak belirlenmemiştir 16,17. Olgumuzda beş günlük ampirik tedavi sonrası CRP düzeyinde çok az bir gerileme olduğundan, etkenin flukonazole yanıtsız olduğu kabul edilmiş; potansiyel nefrotoksik etkileri nedeniyle amfoterisin B kullanılmamış ve hasta, kaspofungin ile başarılı bir şekilde tedavi edilmiştir. Sonuç olarak bu olgu, klinisyenlerin, uzun süre hastanede yatan ve geniş spektrumlu antibiyotik kullanan immün sistemi sağlam hastalarda bile, S.boulardii nin kapsül veya kapsüller açılmadan uygulanması sonucunda S.cerevisiae fungemisi gelişebileceğini gösteren bir olgu olarak sunulmuştur. 354

Eren Z, Gürol Y, Sönmezoğlu M, Eren HŞ, Çelik G, Kantarcı G. KAYNAKLAR 1. Marteau PR, de Vrese M, Cellier CJ, Schrezenmeir J. Protection from gastrointestinal diseases with the use of probiotics. Am J Clin Nutr 2001; 73(2 Suppl): 430S-6S. 2. D Souza AL, Rajkumar C, Cooke J, Bulpitt CJ. Probiotics in prevention of antibiotic associated diarrhoea: meta-analysis. BMJ 2002; 324(7350): 1361. 3. Muñoz P, Bouza E, Cuenca-Estrella M, et al. Saccharomyces cerevisiae fungemia: an emerging infectious disease. Clin Infect Dis 2005; 40(11): 1625-34. 4. Hennequin C, Kauffmann-Lacroix C, Jobert A, et al. Possible role of catheters in Saccharomyces boulardii fungemia. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2000; 19(1): 16-20. 5. Cesaro S, Chinello P, Rossi L, Zanesco L. Saccharomyces cerevisiae fungemia in a neutropenic patient treated with Saccharomyces boulardii. Support Care Cancer 2000; 8(6): 504-5. 6. Lherm T, Monet C, Nougière B, et al. Seven cases of fungemia with Saccharomyces boulardii in critically ill patients. Intensive Care Med 2002; 28(6): 797-801. 7. Belet N, Dalgiç N, Oncel S, et al. Catheter-related fungemia caused by Saccharomyces cerevisiae in a newborn. Pediatr Infect Dis J 2005; 24(12): 1125. 8. Kelesidis T, Pothoulakis C. Efficacy and safety of the probiotic Saccharomyces boulardii for the prevention and therapy of gastrointestinal disorders. Therap Adv Gastroenterol 2012; 5(2):111-25. 9. Hempel S, Newberry SJ, Maher AR, et al. Probiotics for the prevention and treatment of antibiotic-associated diarrhea: a systematic review and meta-analysis. JAMA 2012; 307(18): 1959-69. 10. Pozzoni P, Riva A, Bellatorre AG, et al. Saccharomyces boulardii for the prevention of antibiotic-associated diarrhea in adult hospitalized patients: a single-center, randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Am J Gastroenterol 2012; 107(6): 922-31. 11. Herbrecht R, Nivoix Y. Saccharomyces cerevisiae fungemia: an adverse effect of Saccharomyces boulardii probiotic administration. Clin Infect Dis 2005; 40(11): 1635-7. 12. Riquelme AJ, Calvo MA, Guzmán AM, et al. Saccharomyces cerevisiae fungemia after Saccharomyces boulardii treatment in immunocompromised patients. J Clin Gastroenterol 2003; 36(1): 41-3. 13. Mitterdorfer G, Mayer HK, Kneifel W, Viernstein H. Clustering of Saccharomyces boulardii strains within the species S.cerevisiae using molecular typing techniques. J Appl Microbiol 2002; 93(4): 521-30. 14. van der Aa Kühle A, Jespersen L The taxonomic position of Saccharomyces boulardii as evaluated by sequence analysis of the D1/D2 domain of 26S rdna, the ITS1-5.8S rdna-its2 region and the mitochondrial cytochrome-c oxidase II gene. Syst Appl Microbiol 2003; 26(4): 564-71. 15. Posteraro B, Sanguinetti M, Romano L, Torelli R, Novarese L, Fadda G. Molecular tools for differentiating probiotic and clinical strains of Saccharomyces cerevisiae. Int J Food Microbiol 2005; 103(3): 295-304. 16. Enache-Angoulvant A, Hennequin C. Invasive Saccharomyces infection: a comprehensive review. Clin Infect Dis 2005; 41(11): 1559-68. 17. Arendrup MC, Sulim S, Holm A, et al. Diagnostic issues, clinical characteristics, and outcomes for patients with fungemia. J Clin Microbiol 2011; 49(9): 3300-8. 355