Hand & Microsurgery Özgün Araştırma / Original Original Research Article Hand Hand Microsurg Microsurg 2014;3:8-14 2014;X:X-X doi:10.5455/handmicrosurg.165877 doi:10.5455/handmicrosurg.163944 Kanca Enhancement plak ile of kemik Palmar çekiç Advancement parmak tedavisi Flap: Treatment of A bony Simple mallet Modification finger with hook plate Mehmet Ali Acar 1, Ali Gulec Oguz 1, Bahattin Kayiran Kerem Aydin 1, Mehmet Sukru Sahin 1, Ercan Cihandide 2 2 ÖZET ABSTRACT ABSTRACT Amaç: Kemiksel çekiç parmak yaralanmalarında, kanca Aim: To present results of patients who had bony mallet Background: Distal fingertip amputations with exposed bone is challenging for surgeon to manage. In order to reconstruct a sunmaktır. good sensate pulp with appropriate closure, various Patients flaps are and advocated method: in Fifteen literature. patients Of with se, BMF palmar who plak ile fiksasyon yöntemi ile tedavi edilen hastaların finger (BMF) treated with hook plate in our institution. sonuçlarını Hastalar ve Yöntem: flap, first Kemik described çekiç by parmak Moberg ile başvuran, in 1964, comprises one of treated most via popular open reduction options. and hook plate enrolled in operated. study. The Following demographic elevation features of and Moberg frac- açık Methods: redüksiyon Thirteen ve patients kanca (11 plak male, kullanılarak 3 female) tedavi with fingertip injuries edilen flap, proposed 15 hasta modifications çalışmaya dahil edildi. carried Hastaların out. Joint demografik verileri ve kırık tipleri sınıflandırıldı. Sonuçların teria, distal interphalangeal (DIF) range of motion, visual mobility and pulp ture types sensitivity of each patient recorded as classified. well and Crawford cri- scores noted before and after modification. These scores assessed statistically. değerlendirilmesinde Crawford kriterleri, distal interfalengial Results: eklem No hareket complications açıklığı, visüel analog noted skala and re (VAS) was ve no need for for additional assessment surgery. of results. Excellent joint mobility and pulp analog scale (VAS), and complications evaluated komplikasyonlar sensitivity maintained. incelendi. This modification showed a statistically Results: significant A total improvement of 15 patients in (12 men, 3 women, (p<0.05). mean Bulgular: Conclusions: Toplam Moberg 15 hasta flap is (12 a good erkek, option 3 for kadın, closure yaş of fingertip age: defects. 27.6 years) Some simple included modifications, in study. as described The mean in ortalaması: here, can enhance 27,6 yıl ) çalışmaya dâhil while edildi. securing Wehbe ve entire advantages follow-up was of 14.9 flap. months (range: 6-26 months). While Schneider sınıflamasına göre 9 hasta tip 1 B iken 6 9 patients classified as type 1 according to Wehbe hasta Key words: tip 2B olarak Enhancement, değerlendirildi. Moberg Ortalama flap, modification takip süresi 14,9 aydı (dağılım: 6-26 ay). Hastalar son kontrollerinde Crawford kriterlerine göre değerlendirildiğinde, 8 hasta mükemmel, 6 hasta iyi ve 1 hasta orta olarak and Schneider classification, remaining 6 considered as type 2B. Eight patients graded as excellent, 6 patients classified as good, and remaining 1 patient was considered as moderate in değerlendirildi. Son kontrolde ortalama aktif DİF fleksiyonu Introduction 64,6 o (dağılım: 50-70 o ) ve DİF eklemi ekstansiyon tive flexion in DIF joint was 64.6 o (range: 50-70 o ) final control according to Crawford criteria. Average ac- azalması The hand da 3.9 is o a (dağılım: unique part 5-15in o ). Dört body hastada in and komplikasyon olarak tırnak yatağı deformitesi gelişti. Üç (range: 5-15 o ). Four patients had developed nail bed plays and mean reduction in DIF joint extension was 3.9 o hastada implant çıkarımı sonrası deformite gerilerken bir hastada deformite düzelmedi. Sonuç: Kanca plak yöntemi, kemik çekiç parmak tedavisinde anatomik redüksiyon ve stabil bir fiksasyon deformity as a complication. After extraction of implants, deformity had resolved in three patients; however in 1 patient aforementioned deformity persisted. Conclusion: The hook plate method in treatment sağlayabilmesi, erken rehabilitasyon ve tatminkar elsewhere, of BMF is can advantageous enhance additional since can. provide anatomic fonksiyonel sonuçları bakımından avantajlıyken; yüksek maliyeti, cerrahi tekniğin diğer yöntemlere göre zor factory Patients functional and Methods results; however, high cost, difficulty reduction, stable fixation, early rehabilitation, and satis- olması ve postoperatif tırnak deformitesi gelişmesi gibi dezavantajları da olan bir yöntemdir. in surgical technique compared to or methods, and postoperative nail deformity make it disadvantageous. ment flap proximally based on an intact skin pedicle including both neurovascular bundles. This technique establishes a successful neurosensation of pulp with a limited as well. However, a simple modification as described here, and never been reported The study was performed with informed consents obtained from all participants. Key words: Mallet fracture, surgical treatment, hook plate Technique technique important and often irreplaceable functions. In industrialized world, occupational hand injuries need to be healed as soon as possible. Meanwhile, several healing techniques with various options are being applied to hundreds of thousands of patients by experienced practitioners. Unlike or hand injuries, fingertip amputations Anahtar Kelimeler: Mallet kırığı, cerrahi tedavi, kanca need plak additional tekniği. attention in order to establish a normal pulp sensibility and maximum range of motion, and like Giriş ors to maintain upmost level of hand functioning. Çekiç (mallet) parmak, distal falanks düzeyinde ekstansör In 1964, tendon volar rüptürüne ve/veya flap distal was falanksta first described avülsiyon by Moberg kırığına for bağlı gelişen, reconstruction parmaktaki of pulp fleksi- defects of thumb (1). This flap is a pedicled advance- Thirteen patients (11 males, 3 females) with fingertiyon deformitesidir injuries [1]. operated Kemiksel under çekiç regional parmak anaessia. Palmar yaralanmalarının tedavisinde özellikle flap was artiküler raised over yüzeyin %30 undan paranon daha (1) (Figure geniş alanları 1a). Both kaplayan neurovascular kırıklarda bundles ve/ veya volar subluksasyon included in varlığında flap so cerrahi that neurosensible tedavi önecoverage is accomplished (Figure 1b). To increase Yazar Kurumları : 1 Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Konya,Türkiye 2 Başkent Üniversitesi Alanya Uygulama ve Araştırma Hastanesi,Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Antalya,Türkiye Author affiliations : Department of Plastic, Reconstructive and Aestic Surgery, İletişim : Mehmet Ali Acar, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve 1 Izmir University, Izmir/Turkey, Travmatoloji Anabilim Dalı, Konya,Türkiye 2 Bahcesehir University, Istanbul/Turkey e-mail:dr.mali46@hotmail.com Correspondence : Oguz Kayiran, MD, Department of Plastic, Reconstructive and Aestic Surgery, Izmir University, Izmir/Turkey. E-mail: droguzk@yahoo.com Geliş / Kabul Tarihi : Ağustos 11, 2014 / Ekim 03, 2014 Received / Accepted : July 08, 2014 / August 12, 2014 2014 Turkish Society for Surgery of Hand and Upper Exremity 2014 Turkish Society for Surgery of Hand and Upper Exremity
Tablo 1: Çekiç parmak yaralanmalarında Wehbe ve Schnieder sınıflaması. Tip Tanım Alt tip EklemYüzeyi I DIF subluksasyonu yok A <1/3 II DIF subluksasyonu var B 1/3 2/3 III Epifizyal ya da fizyal yaralanmalar C >2/3 Tablo 2: Çekiç parmak yaralanmalarında Crawford değerlendirme ölçütleri. Sonuç Mükemmel İyi Orta Kötü Tanım Distal interfalangeal eklemde tam ekstansiyon, tam fleksiyon; ağrı yok 0-10 derece ekstansiyon kaybı, tam fleksiyon; ağrı yok 10-25 derece ekstansiyon kaybı, herhangi bir açıda fleksiyon kaybı; ağrı yok 25 dereceden fazla ekstansiyon kaybı veya dirençli ağrı rilmektedir [2,3]. Günümüzde kemiksel çekiç parmak yaralanmalarının tedavisinde açık ve perkütan pek çok cerrahi teknik tanımlanmıştır. Kirschner teli (K-teli) ile sabitleme yanı sıra, ekstansiyon blok teli, kompresyon pinleme, mikrovida ya da kanca plak ile fiksasyon da kullanılan teknikler arasındadır [4-7]. Ancak Mallet kırıklarında düzgün anatomik redüksiyon ve stabil bir fiksasyon sağlanması halen el cerrahisinde ciddi bir sorundur. Enfeksiyon, cilt nekrozu, eklemde subluksasyon ya da sekonder osteoartrit ve tırnak deformiteleri Mallet kırıklarının cerrahisi sonrasında karşılaşılabilecek komplikasyonlar arasındadır [8]. Biz burada kemiksel çekiç parmak yaralanmalarının tedavisinde kanca plak ile fiksasyon sağladığımız vakaların orta vadeli takiplerde sonuçlarını sunmayı amaçladık. Hastalar ve Yöntem 2010 ile 2013 yılları arasında distal falanksta avülsiyon kırığı nedeni ile kliniğimize başvuran ve açık redüksiyon ve kanca plak kullanılarak tedavi edilen 15 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların tümü aynı cerrahi ekip tarafından opere edildi. Hastaların tüm verileri retrospektif olarak dosyalar taranarak kaydedildi. Çalışmaya artiküler yüzeyin %30 undan daha geniş alanları kaplayan kırıkları ve/veya volar subluksasyonu olan kemik çekiç parmak deformiteli hastalar dahil edildi. Daha önceden geçirilmiş travması olan ve/ veya cerrahi yapılmış hastalar çalışmaya alınmadı. Tüm hastalara operasyon öncesi ön-arka ve yan parmak grafileri çekildi ve tüm hastalarda eklem yüzeylerinin yaralanma oranı ve palmar subluksasyon varlığı değerlendirildi. Direk grafi bulgularına göre tüm vakalar Wehbe ve Schneider yöntemine göre sınıflandırıldı (Tablo.1) [9]. Operasyondan hemen sonra ve takiplerde 2. haftada, 6. haftada, 3. ve 6. aylarda direk grafiler çekilerek eklemdeki iyileşme ve kaynama değerlendirildi. Cerrahi sonrası fonksiyonel değerlendirme Crawford kriterlerine göre yapıldı (Tablo.2) [10]. Cerrahi Teknik Tüm hastalar supin pozisyonda yatırıldıktan sonra, elleri standart antiseptik solüsyonlar ile temizlendi. Tüm hastalarda dijital blok anestezi altında parmak turnikesi uygulanarak, DİF eklem üzerinden Y veya H şeklinde dorsal insizyon yapıldı. DİF ekleminin üzerindeki ekstansör tendon ortaya çıkarıldı. Kırık bölgesi hematom ve yumuşak dokulardan temizlendi. Kırık yerine oturtularak, eklem yüzeylerinde anatomik bütünlük sağlandı. İntraoperatif skopinin C kolu yardımıyla redüksiyon teyit edildikten sonra kanca plak 1.3mm vida kullanılarak tespit yapıldı. Fiksasyonun stabilitesi cerrahi bölge kapatılmadan önce DİF eklemine hafif pasif fleksiyon yaptırılarak test edildi. Katlar kapatılarak, DİF eklem ekstansiyonu için alüminyum parmak ateli uygulandı(resim 1a-h). Ameliyat sonrası rehabilitasyon Ameliyat sonrası hastalarda Stack ateli kullanıldı. 2 haftalık immobilizasyondan sonra ameliyat sonrası 4. haftaya kadar saat başı 10 dakika atel çıkartılarak kontrollü aktif DİF eklem fleksiyon egzersizleri yaptırıldı. Dört haftanın sonunda splint tamamen çıkarıldı(resim2-3). Hastaların ağrı düzeyleri VAS kullanılarak değerlendirildi. Bu skalada 0, hiç ağrı yok, 10 çok şiddetli, dayanılmaz ağrı olarak tariflendi ve hastalardan istirahat ve zorlu aktiviteler sırasında parmaklarında hissettikleri ağrıyı skala üzerinde işaretlemeleri istendi. Hastaların demografik özellikleri ve son kontrollerindeki bulgular Statistical Package for Social Sciences (SPSS) for Windows 17.0 programı kullanılarak değerlendirildi. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistik yapıldı. Hand and Microsurgery 9
Acar MA ve ark. Resim 1: a-b: Ameliyat öncesi yan ve ön arka grafi, c-d: ameliyat öncesi insizyon planlanması, e: kırık fagmanın redüksiyonu, f: kanca plak ile tespit, g-h: plak ile tespit sonrası xray görüntüsü. hastada 10 o ve 1 hastada 15 o ekstansiyon azalması tespit edildi. Böylece tüm hastalar dikkate alındığında ortalama 3.9 o derece ekstansiyon azalması görüldü. Cerrahi sonrası hiçbir hastada enfeksiyon, cilt nekrozu, eklemde subluksasyon ya da sekonder osteoartrit izlenmedi; ancak 4 vakada (%26,6) tırnak deformitesi gelişti. Üç hastada implant çıkarımı sonrası deformite gerilerken bir hastada deformite düzelmedi. Hastaların son kontrollerinde VAS skorları 1 hastada 1, 2 hastada 3 ve diğer 12 hastada 0 olarak tespit edildi. Hastaların genel özellikleri ve son kontrollerindeki bulgular tablo 3 de özetlenmiştir. Tartışma Bu çalışmada kemiksel çekiç parmak yaralanması ile başvuran 15 vakada kanca plak ile çekiç parmağın cerrahi tedavisinde elde ettiğimiz sonuçları sunduk. Sonuçlar değerlendirildiğinde, Crawford kriterlerine göre 8 hastada mükemmel, 6 hastada iyi ve bir hastada ise orta olarak değerlendirildi; son kontroldeki ağrı değerlendirmesinde hastalarımızın genel olarak ya hiç ya da çok az ağrı duyduğu görüldü. Klinik ve fonsiyonel açı- Bulgular Toplam 15 hasta (12 erkek, 3 kadın) çalışmaya dâhil edildi. Hastaların yaş ortalamaları 27,6 yıldı (dağılım: 16-64 yıl). Hastaların 7 sinde sağ el, 8 inda sol el etkilenmişti. Etkilenen parmaklar 7 orta parmak, 2 yüzük parmağı ve 6 küçük parmak olarak belirlendi. Altı yaralanma düşme, 4 yaralanma kaza, 3 yaralanma spor ve 2 yaralanma ise kavga sonrasında meydana gelmişti. Yaralanma ile cerrahi arasında geçen süre ortalama 2,3 gündü (dağılım:1-5 gün). Wehbe ve Schneider sınıflamasına göre 9 vaka tip 1 B iken 6 vaka tip 2B olarak değerlendirildi. Ortalama takip süresi 16.3 aydı (dağılım: 6-26 ay). Hastalar son kontrollerinde Crawford kriterlerine göre değerlendirildiğinde, 8 hasta mükemmel, 6 hasta iyi ve 1 hasta orta olarak değerlendirildi. Son kontrolde ortalama aktif DİF fleksiyonu 64,6 o (dağılım: 50-70 o ) olarak saptandı. DİF eklemi ekstansiyon azalması değerlendirildiğinde ise; 8 hastada ekstansiyon azalması yokken; 2 hastada 5 o, 1 hastada 8 o, 2 10 Hand and Microsurgery Resim 2: a: Ameliyat öncesi yan grafi, b-c: ameliyat sonrası kontrol filmi. Resim 3: a: Ameliyat öncesi yan grafi, b: ameliyat sonrası erken grafisi, c-d: son kontrol grafileri. Year 2014 Volume 3 Issue 1 8-14
dan kanca plak ile tatminkar sonuçlar elde edildi. Ancak komplikasyonlar değerlendirildiğinde; enfeksiyon, cilt problemi veya osteoartrit görülmezken 4 vakamızda (%26,6) tırnak deformitesi gelişti. Bu yöntemle literatürdeki kanca plakla yapılan çalışmalara göre tırnak deformitesinin daha yüksek oranda çıklmıştır. Tırnak deformitesi gelişen hastalarda implant çıkarımı sonrası 3 hastada deformite gerilerken, 1 hastada deformite gerilememiştir. Bu komplikasyonun fazla çıkasının nedeni cerrahi teknikte plağın tırnak yatağına yakın yerleştirilmesine ve öğrenme eğrisine bağlı olduğunu düşünüyoruz. Literatürde çekiç parmak yaralanmalarında kanca plak kullanımı ile ilgili az sayıda yayın bulunmaktadır. Teoh ve Lee 2007 yılında, 1,3 mm lik hazır üretilmiş kanca plak kullanarak açık redüksiyon ve internal fiksasyon yaptıkları 9 vakanın sonuçlarını yayımlamışlardır. Bu yazıda, ortalama 17 aylık takip süresinde tüm hastalarda, bizimkine benzer şekilde, Crawford değerlendirmesi iyi ya da mükemmel olarak yapılmıştır. Bu çalışmada tüm vakalarda ilk operasyondan sonra kaynama sağlanmıştır ve DİF ekleminde sonuç aktif hareket açıklığı (ROM) 64 derece olarak saptanmıştır, ayrıca bizim çalışmamızdan farklı olarak bu 9 hastada DİF ekleminde herhangi bir ekstansiyon azalması bildirilmemiştir [6]. Theivendran ve ark 1,3 mm lik kanca plak ile anatomik redüksiyon ve güvenli fiksasyon elde ettikleri bir hastayı bildirmişlerdir [11]. Szalay ve ark Doyle IVb ve IVc olarak sınıflandırılan 77 çekiç parmak yaralanmasını kanca plak ile tedavi etmişler ve ortalama 38.3 ay takip etmişler. Bu seride 7 (%9,0) vakada tırnak yatağı deformiteleri izlenmiş ve bu deformitelerin 3 tanesi oldukça rahatsız edici olarak bildirilmiş. Ayrıca 2 vakada kısa zamanda gelişen cilt perforasyonuna bağlı plakların erken dönemde çıkarılması gerekmiştir. Bu çalışmada DİF ekleminde ortalama hareket açıklığı 77 derece ve ortalama ekstansiyon ve fleksiyon azalmaları her ikisi de yedişer derece olarak bildirilmiştir [12]. Bizim çalışmamızda bildirdiğimiz son kontrolde ortalama aktif DİF fleksiyonu 64,6 o ve ortalama 3.9 o ekstansiyon azalması literatür ile uyumludur. Çekiç parmak yaralanmalarının cerrahi tedavisinde esas amaç erken eklem hareketine izin verecek anatomik redüksiyon ve sağlam bir fiksasyonun sağlanmasıdır. Erken eklem hareketleri kontraktür gelişimini engellemek için gereklidir. Bu amaçla pekçok cerrahi yöntem tanımlanmıştır. Ekstansiyon blok yöntemi ilk kez Ishigura ve ark tarafından tanımlanmıştır [13]. Kaleli ve ark 2003 yılında çekiç parmağın cerrahi tedavisinde mini eksternal fiksatör kullandıkları 19 hastanın Hand and Microsurgery 11
Acar MA ve ark. sonuçlarını sunmuşlardır[14]. Son dönemde yapılan bir çalışmada Chung ve ark ekstansiyon blok teli yöntemi ile tedavi ettikleri çalışmada DİF ekleminde ortalama aktif fleksiyon 78 derece ve ekstansiyon kaybı da 1,8 derece olarak bildirilmiştir[15]. Bu çalışmalarla karşılaştırıldığında bizim bulduğumuz ortalama aktif DİF fleksiyonu 64,6 o biraz kısıtlı ve ortalama 3.9 o ekstansiyon azalması da diğer yöntemlere göre biraz yüksektir. Ekstansiyon blok yöntemi ile karşılaştırıldığında kanca plak yöntemiyle tam anatomik redüsiyon sağlanabilmesi, DİF ekleminin hareketli olması ve rehabilitasyon kolaylığı gibi avantajları vardır. Fakat cerrahi tekniğinin zor olması, uzun ameliyat süresi ve tırnak yatağı zedelenmesine bağlı tırnak defeormite gelişme riski ise dezavantajlarındandır. K-teli ile fiksasyon çekiç parmak yaralanmalarında en sık kullanılan yöntemlerden biridir. Stabil olmayan mallet kırıklarının tedavisinde açık redüksiyon ve K-teli ile fiksasyon yöntemi ile tedavi edilen 20 hastanın ortalama 12,7 aylık takip sonuçlarının sunulduğu bir çalışmada, postoperatif komplikasyon olarak 1 vakada hafif bir enfeksiyon bildirilmiş ancak tırnak deformitesi, osteoartrit ya da yara açılması hiçbir vakada izlenmemiştir [16]. Lee ve ark, 2 ekstansiyon blok K-teli kullanarak modifiye ettikleri transartikükler K-tel fiksasyon yönteminde 29 hastanın 33 parmağında; 3 vakada tırnak köprüleşmesi bildirmişler ve bunların hepsinin 6 aylık takip sounda normale döndüğünü rapor etmişlerdir. Sadece 2 vakada dorsal iğne giriş yerinde hafif bir skar dokusu bildirmişler [17]. Neuhaus ve ark K-teli kullanarak kapalı redüksiyon ve internal fiksasyon yöntemi ile tedavi ettikleri tip IIB mallet yaralanması olan 3 vakada tatminkar sonuçlar bildirmişlerdir [18]. Georgescu ve ark, çekiç parmak yaralanması olan 121(101 tendinöz, 20 kemik deformitesi)vakada, DİF eklemini K-teli ile 0 drece ekstansiyonda immobilize ettikten sonra ekstensor tendonu dorsal de-epitelize edilmiş cilt flebi ile onarmışlar. Bu seride, ortalama 10 aylık takipte, Crawford a göre 89 vaka mükemmel, 32 parmak ise iyi olarak değerlendirilmiş [19]. Zhang ve ark, hepsine DİF eklem subluksasyonunun eşlik ettiği, K-teli ile stabilizasyon ve dışarıdan çekim düğüm tekniği ile fiksasyon yaptıkları 65 çekiç parmak yaralanmasının sonuçlarını bildirmişlerdir. Bu 12 Hand and Microsurgery çalışmada DİF ekleminde ortalama fleksiyon kaybı 1 derece ve ekstansiyon kaybı 7 derece olarak tespit edilmiş ve postoperatif dönemde herhangi bir komplikasyon bildirilmemiştir. Crawford değerlendirmesine göre 60 hasta iyi veya mükemmel olarak değerlendirilirken, 4 hasta orta, 1 hasta ise kötü olarak değerlendirilmiştir [20]. Reisner ve ark K-teli ile fiksasyon sağlanan 43 çekiç parmak yaralanmasında ortalama 28 aylık takipte sonuçları bildirmişlerdir. Bu seride 5 hastada yüzeyel yara yeri enfeksiyonu gelişmiş ve bu hastaların 2 tanesinde K-telinin çıkarılması gerekmiştir. Ayrıca yine bu seride 2 vakada tırnak deformitesi ve 2 vakada DİF ekleminde ulnar deviasyon bildirilmiştir. Bu hastaların 11 tanesinde 20 dereceden daha fazla fleksiyon azalması gelişirken 4 tanesinde de 20 dereceden daha fazla ekstansiyon azalması izlenmiştir [21]. Orhun ve ark kapalı redüksiyonun başarılı olamadığı 34 hastada uygulanan açık cerrahi ve K-teli ile tespit tedavisinin orta dönem sonuçlarını yayınlamışlardır. Bu çalışmada tüm hastalar Doyle sınıflamasına göre, tip IVb olarak değerlendirildi. Bu çalışmada Crawford ölçütlerine göre 27 hastada mükemmel, dört hastada iyi, üç hastada orta sonuç elde edilmiştir [22]. Mallet kırıklarında K-teli kullanılarak ekstansiyon blok yöntemi ile fiksasyon (n: 20), K-telinin kumanda kolu olarak kullanıldığı (n: 16) yöntem ve açık redaksiyon ve mini-vidalarla internal fiksasyon (n:22) yöntemleri karşılaştırılmıştır. Bu üç yöntem arasında total hareket açıklığı, DİF ekleminde ekstansiyon kaybı ya da Crawford sınıflamasına göre herhangi bir farklılık saptanmamış. Ancak bu çalışmada minivida kullanılan yöntemde ortalama işe dönüş süresi daha erken tespit edilmiştir [23]. 2004 yılında Krolange ve ark açık redüksiyon ve küçük vidalar kullanarak internal fiksasyon ile tedavi ettikleri 12 hastanın sonuçlarında herhangi bir tırnak deformitesi ya da enfeksiyon gelişmediğini ancak 1 hastada eklem aralığında hafif daralma 1 hastada da belirgin deformite izlendiğini bildirmişlerdir [7]. Son dönemde Shimura ve ark ekstansiyon blok ve fleksiyon blok yöntemlerini kombine ettikleri yeni bir yöntem tanımlamışlardır. Buna göre K-teli kullanılarak kapalı redüsiyon ve takiben mikro-vida ile fiksasyon yapmışlardır. Bu yöntemi kullandıkları 20 vakanın sadece birinde Year 2014 Volume 3 Issue 1 8-14
geçici tırnak köprüleşmesi ve bir diğerinde de vidaya bağlı dorsal bombeleşme bildirmişlerdir [24]. Çalışmamızda vaka sayısının az olması, retrospektif olarak dizayn edilmiş olması ve karşılaştırma grubunun olmaması en önemli kısıtlılıklarıdır. Kanca plak yöntemi, çekiç parmak tedavisinde, çok geniş kemik deformitelerinde bile anatomik redüksiyon ve stabil bir fiksasyon sağlayabilmesi nedeniyle önemli ve kullanışlı bir yöntemdir. Ancak postoperatif dönemde tırnak deformitesi gelişim riski akılda tutulmalıdır. Çekiç parmak yaralanmalarının kanca plak ile tedavisi ile ilgili prospektif dizayn edilmiş ve diğer yöntemlerle karşılaştırmalı çalışmaların planlanmasının literatüre kanca plak tekniğinin etkinliği bakımından ışık tutacağı kanaatindeyiz. Kaynaklar 1. Anderson D. Mallet finger-management and patient compliance. Aust Fam Physician 2011; 40: 47-48. 2. Damron TA, Engber WD. Surgical treatment of mallet finger fractures by tension band technique. Clin Orthop Relat Res 1994;300:133 40. 3. Hamas RS, Horrell ED, Pierret GP. Treatment of mallet finger due to intra-articular fracture of distal phalanx. J Hand Surg Am 1978;3A:361 3. 4. Lee YH, Kim JY, Chung MS. Two extension block Kirschner wire technique for mallet fractures. J Bone Jt Surg Am 2009;91B:1478 81. 5. Yamanaka K, Sasaki T. Treatment of mallet fractures using compression fixation pins. J Hand Surg Am 1999;24B:358 60. 6. Teoh LC, Lee JYL. Mallet fractures: a novel approach to internal fixation using hook plate. J Hand Surg Am 2007;32E:24 30. 7. Kronlage SC, Faust D. Open reduction and screw fixation of mallet fractures. J Hand Surg Am 2004;29B:135 8. 8. Kang HJ, Shin SJ, Kang ES. Complication of operative treatment for mallet fractures of distal phalanx. J Hand Surg Am 2001;26B:28 31. 9. Wehbe MA, Schneider LH. Mallet fractures. J Bone Jt Surg Am 1984;66A:658 69. 10. Crawford GP. The molded polyne splint for mallet finger deformities. J Hand Surg Am 1984;9A:231 7. 11. Theivendran K, Mahon A, Rajaratnam V.A novel hook plate fixation technique for treatment of mallet fractures. Ann Plast Surg 2007;58:112-5. 12. Szalay G, Schleicher I, Kraus R, Pavlidis T, Schnettler R. Operative treatment of mallet fracture using a hook plate. Handchir Mikrochir Plast Chir 2011;43:46-53. 13. Ishiguro T, Itoh Y, Yabe Y, Hashizume N. Extension block with Kirschner wire for fracture dislocation of distal interphalangeal joint. Tech Hand Up Extrem Surg 1997;1:95-102. 14. Hofmeister EP, Mazurek MT, Shin AY, Bishop AT. Extension block pinning for large mallet fractures. J Hand Surg Am 2003;28:453-9. 15. Chung DW, Lee JH. Anatomic reduction of mallet fractures using extension block and additional intrafocal pinning techniques. Clin Orthop Surg 2012;4:72-6. 16. Phadnis J, Yousaf S, Little N, Chidambaram R, Mok D. Open reduction internal fixation of unstable mallet fracture. Tech Hand Up Extrem Surg 2010;14:155-9. 17. Lee SK, Kim KJ, Yang DS, Moon KH, Choy WS. Modified extension-block K-wire fixation technique for treatment of bony mallet finger. Orthopedics 2010;33:728. 18. Neuhaus V, Thomas MA, Mudgal CS. Type IIb bony mallet finger: is anatomical reduction of fracture necessary? Am J Orthop (Belle Mead NJ) 2013;42:223-6. 19. Georgescu AV, Capota IM, Matei IR. A new surgical treatment for mallet finger deformity: deepilialised pedicled skin flap technique. Injury 2013;44:351-5. 20. Zhang X, Meng H, Shao X, Wen S, Zhu H, Mi X. Pull-out wire fixation for acute mallet finger fractures with k-wire stabilization of distal interphalangeal joint. J Hand Surg Am 2010;35:1864-9. 21. Reissner L, Gienck M, Weishaupt D, Platz A, Kilgus M. Clinical and radiological results after operative treatment of mallet fracture using Kirschner wire techniquehandchir Mikrochir Plast Chir 2012;44:11-6. 22. Orhun H, Dursun M, Orhun E, Gürkan V, Altun Hand and Microsurgery 13
G. Open reduction and K-wire fixation of mallet finger injuries: mid-term results. Acta Orthop Traumatol Turc 2009;43:395-9. 23. Lucchina S, Badia A, Dornean V, Fusetti C. Unstable mallet fractures: a comparison between three different techniques in a multicenter study. Chin J Traumatol 2010;13:195-200. 24. Shimura H, Wakabayashi Y, Nimura A. A novel closed reduction with extension block and flexion block using Kirschner wires and microscrew fixation for mallet fractures. J Orthop Sci 2014;19:308-12. 14 Hand and Microsurgery Year 2014 Volume 3 Issue 1 8-14