KAZIK TİPİ DALGAKIRAN YAPILARININ DALGA GEÇİRİMLİLİĞİ ÜZERİNE MODEL ÇALIŞMASI

Transkript

1 KAZIK TİPİ DALGAKIRAN YAPILARININ DALGA GEÇİRİMLİLİĞİ ÜZERİNE MODEL ÇALIŞMASI Çağdaş Bilici, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ayşen Ergin, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Gülizar Özyurt Tarakcıoğlu, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, ÖZET Bu çalışmada, kazık tipi dalgakıran yapılarının dalga geçirimliliği deneysel olarak incelenmiştir. Deneyler, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Kıyı ve Okyanus Mühendisliği Araştırma Merkezinde, üç ayrı dalga kanalında, model ölçeği ile belirlenmiş, sekiz farklı kesitten oluşmaktadır. Model çalışmaları, düzenli dalgalar altında, dalgakıran kesit parametrelerinin, dalga geçirimliliği üzerindeki etkisini anlamayı amaçlamıştır. Sonuçlara göre, gelen dalga dikliği arttıkça, dalga geçirim katsayıları azalmıştır. Düşük dalga dikliği değerleri için (H i/l i<0.030), dalga geçirim katsayıları, kazık aralığı (b) arttıkça istikrarlı bir şekilde artmıştır. Ancak, yüksek dalga dikliği değerleri için (H i/l i>0.030), kazık aralığı değişiminin, geniş kazık aralıklarında, dalga geçirim katsayıları üzerindeki etkisi azalmaktadır. Aynı dalga dikliği aralığında ( ), b/d=0.11 ve b/d=0.17 bağıntılı kazık aralığına sahip olan modellerde, dalga yaklaşım açısının azalması (α=90 den α=45 e), geçirim katsayılarını etkilememiştir. Bağıntılı kazık aralığının b/d=0.22 olduğu durumda, dalga geçirim katsayılarındaki düşüş %25 lere kadar çıkmıştır. Dalga dikliği aralığının 0.025<H i/l i<0.045 olduğu durumlarda, kazık sıraları arasındaki mesafenin (B) azalması, dalgakıranın dalga geçirimliliğini arttırmıştır. A MODEL STUDY ON WAVE TRANSMISSION THROUGH PILE BREAKWATERS In the present study, wave transmission through pile breakwaters is examined experimentally. The experiments consist of eight model cases of set-up placed in three different wave flumes in Ocean Engineering Research Centre, Civil Engineering Department, Middle East Technical University with a model scale of These experiments mainly focused on understanding how wave transmission changes under the influence of regular incident wave characteristics with different breakwater cross sections. According to the results of the experimental studies, transmission coefficient decreases with increasing incident wave steepness. For lower wave steepness range (H i/l i<0.030), the transmission coefficients increase consistently with increasing pile spacing (b). However, in higher wave steepness range (H i/l i>0.030), influence of pile spacing (b) on transmission coefficients diminishes for larger pile spacing values. Within the same wave steepness range ( ), for the cases with relative pile spacing of b/d=0.11 and b/d=0.17, decreasing incident wave approach angles (α=90 to α=45 ) do not 657

2 affect transmission coefficients significantly. For the relative pile spacing of b/d=0.22, decrease in transmission coefficients reaches up to 25%. In a wave steepness range of 0.025<H i/l i<0.045, decreasing distance between rows (B) results in increasing transmission through the breakwater. Anahtar Kelimeler: Kazık Tipi Dalgakıranlar, Dalga Geçirimliliği, Model Deneyleri GİRİŞ Kıyılarımızda yaygın olarak kullanılan taş dolgu dalgakıranlar gibi ağırlığa dayalı dalgakıranlar büyük dalga yüksekliklerine karşı daha etkilidirler. Ayrıca bu yapılarda yerinden oynayan ya da zarar gören taşlar kolayca değiştirilebileceği için onarımları daha kolaydır. Ancak, bu tip dalgakıranlar, özellikle derin bölgelerde yapılması gerektiğinde, büyük miktarda malzemeye ihtiyaç duymakta ve bu durum maliyetleri arttırmaktadır. Ayrıca, liman tarafında suyun devridaimini engelleyip, liman içi su kalitesini düşürmekte ve sediman taşınımını engelleyerek, kıyı erezyonuna neden olmaktadırlar. (Kyung-Duck Suh, 2003) Tasarım dalgası yüksekliklerinin daha düşük olduğu bölgelerde, taş dolgu dalgakıranların olumsuz etkilerine karşılık, kazık tipi dalgakıranlar, boşluklu ve geçirimli yapılar olduklarından dolayı, alternatif bir tasarım yaklaşımı olarak ön plana çıkmaktadırlar. Ancak bu yapıların boşluklu olması, dalga geçirimliliğini önemli bir tasarım faktörü haline getirir (USACE, 2013). Literatürde tek sıralı kazık tipi dalgakıranlar hakkında çalışmalar bulunmasına rağmen, iki sıralı kazık tipi dalgakıranlar hakkındaki çalışmalar oldukça azdır. (Sundar, 2003) Yapılan bu çalışmada, tek ve iki sıralı kazık tipi dalgakıran yapılarının dalga geçirimliliği deneysel olarak incelenmiştir. YÖNTEM Fiziksel model çalışmaları, düzenli dalga koşulları altında, farklı dalgakıran kesitlerindeki değişimin, dalga geçirimliliğini nasıl etkilediğini anlamayı amaçlamıştır. Bu çalışmada, model ölçeği belirlenirken, özelikle yerçekimi ve eylemsizlik kuvvetlerinin etkin olduğu deniz dalgalarının hareketlerinin ve etkilerinin izlendiği taş dolgu dalgakıran kesitlere ait fiziksel model çalışmalarında kullanılan Froude kuramı kullanılmıştır. Model ölçeğine karar verilmesi aşamasında aşağıdaki koşullar göz önünde bulundurulmuştur: Çalışılacak olan derinliğin prototipteki değerleri (sakin su seviyesinden m), Deney kanalı içinde çalışılabilir su derinliği limitleri (0.3 m < d < 0.6 m), Çalışılacak olan dalgaların kırılma durumları (belirgin dalga yüksekliğinin su derinliğine oranı; H s/d < 0.6), Dalga üretecinin çalışma limitleri (0.05 Hz < frekans < 2.0 Hz; -290 mm < piston genliği < 290 mm) Bu koşullar ışığında laboratuar ortamına kurulacak kesitler için en uygun model ölçeği 1/ olarak belirlenmiştir. (Tablo-1) 658

3 Tablo-1: Model çalışmalarında kullanılan uzunluk ( λ L) ve zaman (λ T) ölçekleri Model Ölçeği Uzunluk (L) λl = 1: Zaman (T) λt = 1:3.586 ODTÜ, İnşaat Mühendisliği Bölümü, Deniz Mühendisliği Araştırma Merkezi Laboratuvarında, mevcut basen içinde, proje deneylerinin elverişli bir biçimde yapılabilmesi için üç farklı kanal kullanılmıştır. Öncelikle deney baseni (20m x 30m) içerisine yeni iki kanal; Kanal 1 (16m x 1.72m) ve Kanal 2(16 m x 4.25 m) inşa edilmiştir (Şekil-1). Deneyler Kanal 1 ve Kanal 2 de yapılmış, daha sonra ilk deneylerin sonuçları doğrultusunda laboratuardaki mevcut dalga kanalında Kanal 3 (26m x 6m) inşa edilmiş ve deneyler burada sürdürülmüştür. Şekil 1: Deney Düzeneği (Kanal-1, Kanal-2) Şekil 2: Model Kesit Parametreleri 659

4 Bu çalışmada, deneyler, sekiz farklı model kesiti için yapılmıştır. Kesit-1,2 ve 3, Kanal 1 ve Kanal 3 içine, Kesit-4,5 ve 6, Kanal 2 içine inşa edilmiştir. Daha sonra Kesit-7 ve 8 için deneyler yapılmasına karar verilmiş ve bu kesitler de Kanal 3 içine inşa edilmiştir. (Tablo-2, Şekil-2) Tablo 2: Model Kesitlerinin Boyutları (prototipte) Su derinliği d (m) Kazık Çapı D (m) Kazık Aralığı b (cm) Kazık Sıraları Arasındaki Mesafe B (m) Dalga Dikliği (α) Kesit Kesit Kesit Kesit Kesit Kesit Kesit Kesit (tek sıra) 90 Kesit-1,2 ve 3 için deneyler, dalga geliş yönüne dik olan yapının dalga geçirimliliğini anlamak amacıyla yapılmıştır. Kazık sıraları arasındaki mesafe sabit tutularak (prototipte B=12m), kazık aralığı (b) her kesit için prototipte 10 cm (modelde 0.78 cm) arttırılmıştır. Kesit-4,5 ve 6 için deneyler, dalga geliş yönüne 45 derece açıyla yerleştirilmiş olan yapının dalga geçirimliliğini anlamak amacıyla yapılmıştır. Bu kesitler için de, kazık sıraları arasındaki mesafe sabit tutularak (B=12m), kazık aralığı (b) her kesit için prototipte 10 cm (modelde 0.78 cm) arttırılmıştır. Kesit-7 ve 8 için yapılan deneylerde, kazık aralığı sabit tutularak (prototipte b=30cm), ilk üç kesitte olduğu gibi, yapı, dalga geliş yönüne dik olarak yerleştirilmiştir. Kazık sıraları arasındaki mesafe azaltılarak, bu durumun yapının dalga geçirimliliği üzerindeki etkisini anlamak amaçlanmıştır. Kesit-7 için kazık sıraları arasındaki mesafe, prototipte B=7 m, Kesit-8 için de B=0 (tek sıra) olarak belirlenmiştir. Model deneyleri iki farklı basen içinde üç farklı kanalda yapılması sebebiyle, model dalgalarının üretimi için iki farklı dalga üreteci kullanılmıştır. Kanal-1 ve 2 de, model dalgaları kapak tipi dalga üreteci (flap-type wave-maker) kullanılarak, Kanal-3 de ise piston tipi dalga üretici kullanılarak elde edilmiştir. Deneyler sırasında üretilen dalgalar ve özellikleri Tablo 3 de sunulmaktadır. Tablo 3: Kanal 1, 2 ve 3 de yaratılan dalgaların karakteristikleri Kanal # Kesit # Gelen Dalga Yükseklik (Hi) Aralığı(m) Gelen Dalga Periyod (T) Aralığı (sn) Gelen Dalga Dikliği Aralığı Kanal -1 Kesit -1,2, Kanal -2 Kesit -4,5, Kanal -3 Kesit -1,2,3,7,

5 Deneyler esnasında dalga yüksekliklerinin ölçülmesi için yapı önü ve yapı arkasına ikişer adet dalga ölçer konumlandırılmıştır. Dalga ölçerler konumlandırılırken, dalga üretecinden en az bir dalga boyu uzaklıkta olmasına, yansıtıcı yüzeylerle arasında mesafe olmasına ve yapıdan en az yarım dalga boyu uzaklıkta olmasına dikkat edilmiştir. (Şekil 1) Laboratuar model deneylerinin, en önemli eksikliklerinden biri, deney kanallarının sınırlarında oluşan dalga yansımalarıdır. Deney sonuçlarının güvenilirliğini arttırabilmek için bu sınırlarda oluşan yansıma enerjisini sönümlemek gerekir. (Ouellet, 1986) Bu çalışmada, deneylere başlamadan önce, en uygun pasif sönümleyici sistemi tespit etmek hedeflenmiştir. Çalışmalar sonucunda, deney kanalları içinde en fazla yansıma gözlenen bölgelere sönümleyiciler yerleştirilmiştir. (Şekil-1) Bu deneylerde, toplanan verilerin analizi aşamasında, yansıyan dalganın mevcut olmadığı, ilk dalgaların seçilimi yapılmıştır. Yapıdan en az yarım dalga boyu uzaklıkta yerleştirilen dalga ölçerler, bize ilk ve ikinci gelen dalgalarımızın, yapı önü yansımasına karşılaşmadan önceki değerlerini elde etmemizi sağlamıştır. Ölçümlerde yansımanın görüldüğü dalgalar, dalga geçirimlilik katsayısı hesaplamalarında dikkate alınmamıştır. Örneğin, Şekil- 2 de gösterilen deney verisi içinde, ilk ve ikinci dalgalar seçilmiş ve istenen deney verisi olarak kaydedilmiştir. Bu deneyde, durgun su yüzeyinde istenen dalga profilinin henüz elde edilemediği durum olarak ilk dalga çukuru hesaplamalara katılmamıştır. Şekilde görüldüğü gibi ikinci ve üçüncü dalgalardan sonraki ölçümlerde yansıyan dalgalar gelen dalgalarla çakışıp istenilen dalga profilini bozmaktadır. (Bilici, 2014) Şekil 2: Yapı önü gelen dalga ile buna karşılık yapı arkasına geçen dalga profilleri 661

6 Daha sonra, her deney için, yapı önü ve yapı arkasındaki ölçümlerden elde edilen dalga yükseklikleri kullanılarak, yapının dalga geçirimlilik katsayıları hesaplanmıştır. K t H H t (1) i Burada; H i: Yapı Önü Gelen Dalga Yüksekliği (m) H t: Yapı Arkası Geçen Dalga Yüksekliği (m) Deney Sonuçları Sonuçlar, dalga dikliğine (H i/l i) karşı dalga geçirim katsayıları (K t) formunda grafiksel olarak sunulmuş ve; Farklı dalga diklikleri (H i/l i) Farklı kazık aralıkları (b), Farklı dalga yaklaşım açıları (α i) Farklı kazık sıraları arası mesafeler (B) bakımından tartışılmıştır. Dalga Dikliği Kesit 1,2 ve 3 için, gelen dalga dikliği ve buna karşılık olan dalga geçirimlilik katsayıları, Şekil-3 de gösterilmiştir. Görüldüğü gibi, gelen dalga dikliğinin arttığı durumlarda, dalga geçirimlilik katsayıları düşmektedir. Bu bulgu, literatürde bulunan çalışmalarla aynı doğrultudadır.( Hayashi (1968), Herbich (1990), Suh (2011).) Rao (1999) bu durumu su parçacıklarının hareketiyle açıklamaktadır. Dalga dikliği arttığında, bir parçacığın hızı ve ivmesi de artmaktadır. Buna bağlı olarak, kazık tipi dalgakıranlar gibi durdurucu yüzeyler, hız ve ivmede önemli boyutta ani değişimlere sebep olur. Bu ani değişimler, türbulansa bağlı enerji sönümlenmesiyle sonuçlanır. Sönümlenen enerji yapı arkasına geçemez ve bunun sonucunda dalga geçirimliliği düşer. 662

7 Kesit-1 (b=20cm) Kesit-2 (b=30cm) Kesit-3 (b=40cm) Şekil 3: Kesit-1,2 ve 3 için H i/l i e karşı K t grafikleri Ayrıca, şekillerde görüldüğü gibi, dalga geçirimlilik katsayılarının düşüş oranı, düşük dalga dikliği durumları için yüksek, yüksek dalga dikliği durumlarında düşüktür. Bu bulgu, Suh un (2011) düşük dalga dikliği durumlarında kazık tipi dalgakıranların dalgalara karşı etkisinin olmadığı ve yüksek dalga geçirimliliğine neden olduğu düşüncesiyle örtüşmektedir. Kazık Aralığı Kazıklar arasındaki mesafenin (b) etkisini anlamak için Kesit-1,2 ve 3 (Tablo- 1) için elde edilen dalga geçirimlilik katsayı değerleri Şekil-4 de karşılaştırılmıştır. Şekil 4: Kesit-1,2 ve 3 için verilerin (H i/l i e karşı K t) karşılaştırılması 663

8 Görüldüğü gibi, dalga dikliğinin (H i/l i) 0.03 değerinden küçük olduğu durumlarda, kazıklar arasındaki mesafenin artması, dalga geçirimlilik katsayılarında tutarlı bir artışa sebep olmaktadır. Dalga dikliğinin 0.03 değerinden büyük olduğu durumlarda, Kesit 1 ve 2 için elde edilen dalga geçirimlilik katsayıları arasındaki fark %40 lara varmaktadır. Ancak Kesit-2 ve 3 için dalga geçirimlilik katsayıları birbiriyle örtüşmektedir. Buna göre, büyük kazık aralığı değerleri için kazıklar arasındaki mesafedeki değişimin, dalga geçirimliliği üzerindeki etkisi azalmaktadır. Hayashi (1968), tek sıralı kazık tipi dalgakıranlar üzerinde yaptığı dalga geçirimliliği çalışmalarında benzer sonuçlara ulaşmıştır. Hayashi (1968) bu çalışmalarını, farklı d/l değerleri için b/d ye karşı K t olarak grafik haline getirmiştir. Şekil-5 de görüldüğü gibi, Hayashi nin çalışması üzerinde bu deneylerin parametre aralıkları işaretlenmiştir (0.1<d/L i<0.2; b/d= and H i/l i=0.03). Şekil 5: d/l=0.2 için dalga geçirimlilik katsayılarına karşı göreceli kazık aralıkları (K t vs b/d), Hayashi (1968) Şekiller üzerindeki kesikli çizgilerde görüldüğü gibi, dalga dikliğinin Hi/Li=0.03 olduğu bölümlerde, b/d değerleri artarken, b/d değerlerinin K t (dalga geçirimliliği katsayısı) üzerindeki etkisi azalmaktadır. Her ne kadar Hayashi nin çalışması tek sıralı kazık tipi dalgakıran yapıları üzerine olsa da, aynı eğilim bu çalışmada görüldüğü gibi çift sıralı kazık tipi dalgakıranlar için de beklenebilir. Ayrıca, çalışmalar sırasında kullanılan kazıkların pürüzsüz olduğu göz önünde bulundurulmalıdır. Bu kazıkların yüzeyleri zaman içinde yosun, midye ve benzeri canlılar tarafından pürüzlü hale gelebilir. Bu durumda, yapının dalga geçirimliliği etkilenecektir. 664

9 Dalga Yaklaşım Açısı Kesit-4, 5 ve 6 (Tablo-1) dalga yaklaşımı açısının, yapının dalga geçirimliliği üstündeki etkisini anlmak için yapılmıştır. Bu kesitlerde Kesit-1, 2 ve 3 için belirlenen dalga yaklaşım açısı 45 ye düşürülmüştür. Şekil-6 da aynı kazık aralık değerlerine sahip ama farklı dalga yaklaşım açılarına sahip kesitler için elde edilen dalga geçirimlilik katsayıları karşılaştırılmıştır. Şekil 6: Farklı dalga geliş açılarına sahip kesitlerin, dalga geçirimlilik katsayıları karşılaştırması Şekil 6 da görüldüğü üzere, aynı dalga dikliği aralığında ( ), Kesit-1 (α=90 ) ve Kesit-4 (α=45 ) için dalga geçirimlilik katsayıları ve Kesit-2 (α=90 ) ve Kesit-5 (α=45 ) için dalga geçirimlilik katsayıları neredeyse örtüşmektedir. Farklı dalga yaklaşım açıları, dalga geçirimliliğini önemli düzeyde etkilememiştir. Diğer bir yandan, Kesit-6 (α=45 ) için elde edilen dalga geçirimlilik katsayıları, Kesit-3 e (α=90 ) göre %25 azalmıştır. Kesit-4 ve Kesit-5 için dalga yaklaşım açılarının 45 ye düşürülmesi, dalga geçirimliliği açısından önemli bir farklılık yaratmamıştır. Bu bulgu, Wiegel in (1969) çalışmasıyla açıklanabilir. Wiegel dalga geçirim katsayılarını kazık dizilişinin geometrisi üzerine temel bir formül kullanılarak hesaplanabilineceğine değinmiştir. Bu formul, Şekil-7 de verilen çizimden türetilmiştir. (aktaran Herbich,1990) 665

10 Şekil 7: Wiegel in kazıklı dalgakıran yapılarının dalga geçirimliliği konusuna yaklaşımı (Wiegel,1969) Ht b b' Kt Hi Db D' b' (2) Burada; H i: Yapı Önü Gelen Dalga Yüksekliği, H t: Yapı Arkası Geçen Dalga Yüksekliği, K t :Dalga Geçirimlilik Katsayısı, D: Kazık Çapı, b: Kazık Aralığı olarak verilmiştir. Şekil-7 de görüldüğü gibi dalga yaklaşım açısıyla beraber boşluk oranları projeksiyonunda önemli bir değişiklik gözlenmediğinden dolayı, dalga geçirimlilik katsayılarındaki farklılıklar ihmal edilebilecek düzeydedir. Ancak Kesit 3 ve Kesit 6 için dalga geçirimlilik katsayılarında oluşan %25 lik değişimden görüldüğü gibi, kazık aralıkları arasındaki mesafedeki değişim belli bir düzeye kadar arttırıldıktan sonra, dalga yaklaşım açılarında oluşacak değişim, dalga geçirimliliğini daha çok etkileyebilmektedir. Kazık Sıraları arasındaki Mesafe Kesit-7 (B=7m) ve Kesit-8 (B=0m) (Tablo-1) için yapılan deneylerde, iki kazık sırası arasındaki mesafenin dalga geçirimlilik katsayısı üstündeki etkisini anlamak amaçlanmıştır. Aynı dalga yaklaşım açısı ve kazık aralığına sahip iki kesit için elde edilen sonuçlar, Kesit-2 (B=12m) için elde edilen sonuçlarla birlikte, Şekil-8 ve Tablo-4 de verilmiştir. Tablo 4: Kesit-2, 7 ve 8 için dalga dikliği ve buna karşılık gelen dalga geçirimlilik katsayıları Dalga Dikliği (Hi/Li) Kesit-2 B=12m Kt Kesit-7 B=7m Kt Kesit-8 B=0m (tek sıra) Kt

11 Şekil-8: Kesit-2,7 ve 8 için K t ye karşı H i/l i değerleri karşılaştırması Tablo-4 de görüldüğü gibi, kazık sıraları arasındaki mesafe, B=12m den B=7m ye düşürüldüğünde, dalga geçirimliliği %21 e kadar artış göstermiştir. B=12 den B=0m ye (tek sıra) düşürüldüğünde ise dalga geçirimliliğindeki artış %33 olarak gözlemlenmiştir. Bu sonuçlara göre iki sıralı kazık tipi yapılarda (Kesit-7; b/d=0.17 ve B=7m=3.9D), dalga geçirimliliği, tek sıralı kazık tipi yapılara (Kesit-8; b/d=0.17 ve B=0m) oranla yaklaşık %17 daha azdır. Bu bulgu, Herbich in (1990) çalışmasıyla aynı eğilimdedir. Herbich çift sıralı kazık tipi dalgakıran yapılarının (B=2D ve b/d=0.20 için), tek sıralı kazık tipi dalgakıran yapılarına oranla dalga geçirimliliğini %15 daha azalttığını önermiştir. Bütün bu bulgular, dalga geçirimliliğinin, kazık sıraları arasındaki mesafelerin azaltılmasıyla, artacağını göstermiştir. Bu sonuç, kazık sıraları arasındaki mesafe arttıkça, kazık sıraları arasında daha fazla enerjinin sönümlenmesi ve bunun sonucunda daha az dalga geçirimliliği olacağı düşüncesiyle açıklanabilir. Rao (1999) bu durumu, kazıklar arasında oluşan eddi kayıplarına bağlı enerji sönümlemesiyle açıklamaktadır. İki sıralı kazık tipi dalgakıranlarda, kazık sıraları arasındaki mesafenin (B) az olması durumunda, henüz ilk kazık sırasında eddi kayıpları oluşmadan, dalgalar ikinci kazık sırası ile karşılaşır. Bu durum daha az enerji kaybı ve daha çok dalga geçirimliliği ile sonuçlanır. Kazık sıraları arasındaki mesafenin arttırıldığında, kazık sıraları arasındaki türbülans artar ve dalga geçirimliliği düştüğü şeklinde yorumlanabilir. SONUÇ VE ÖNERİLER Bu çalışmada çift sıralı kazık tipi dalgakıranların dalga geçirimlilik performansı değerlendirilmiştir. Üç farklı dalga kanalında, sekiz farklı kesit 667

12 için toplam 390 model deneyi yapılmıştır. Bu çalışma sonucu elde edilen bulgular, aşağıda maddeler halinde sunulmaktadır. Bu tip dalga kıranlarda, dalga dikliği (H i /L i ) arttıkça, dalga geçirimlilik katsayısının (K t) azaldığı görülmüştür. Dalga dikliğinin, dalga geçirimliliği üzerinde etkisi, yüksek dalga dikliği durumlarında (H i/l i>0.030) azalmıştır. Düşük dalga dikliği değerleri için (H i/l i<0.030), dalga geçirim katsayıları, kazık aralığı (b) arttıkça istikrarlı bir şekilde artmıştır. Ancak, yüksek dalga dikliği değerleri için (H i/l i>0.030), geniş kazık aralıklarında, kazık aralığı değişiminin, dalga geçirim katsayıları üzerindeki etkisi azalmaktadır Aynı dalga dikliği aralığında ( ), b/d=0.11 ve b/d=0.17 bağıntılı kazık aralığına sahip olan modellerde, gelen dalga yaklaşım açısının azalması (α=90 den α=45 ye), dalga geçirim katsayıları üzerinde önemli bir etki oluşturmamıştır. Bağıntılı kazık aralığının b/d=0.22 olduğu durumda, dalga geçirim katsayılarındaki düşüş %25 lere kadar çıkmıştır. Deneyler hem tek sıralı hem de çift sıralı kazık tipi dalgakıranlar için tekrarlanmıştır. Deneyler sonucunda, çift sıralı kazık tipi dalgakıranların dalga enerjisinin sönümlenmesinde ve buna bağlı olarak dalga geçirimliliğinin düşmesinde daha etkili olduğu gözlenmiştir. Model deneyleri sonucunda, dalga dikliği aralığının 0.025<H i/l i<0.045 olduğu durumlarda, kazık sıraları arasındaki mesafenin (B) azalması, dalgakıranın dalga geçirimliliğini arttırdığı gözlemlenmiştir. KAYNAKLAR Bilici (2014). A Model Study on Wave Transmission Through Pile Breakwaters. Yüksek Lisans Tezi. ODTÜ, Ankara, Türkiye. Hayashi, T., Hattori, M., Shirai, M. (1968). Closely spaced pile breakwater as a protection structure against beach erosion. Coastal Engineering Proceedings, 1(11) Herbich, J. B., Bretschneider, C. L. (1990). Handbook of coastal and ocean engineering: Wave phenomena and coastal structures Gulf Pub. Co; Butterworth-Heinemann, C/O Elsevier Science, Order Fulfillment, Westline Industrial Dr, Saint Louis, MO, Kyung-Duck Suh, Shin, S., & Cox, D. T. (2006). Hydrodynamic characteristics of pilesupported vertical wall breakwaters. Journal of Waterway, Port, Coastal & Ocean Engineering, 132(2), Ouellet, Y., & Datta, I. (1986). Survey of wave absorbers. Journal of Hydraulic Research, 24(4), Rao, S., Rao, N. B. S., & Sathyanarayana, V. S. (1999). Laboratory investigation on wave transmission through two rows of perforated hollow piles. Ocean Engineering, 26(7), Suh, K., Ji, C., & Kim, B. H. (2011). Closed-form solutions for wave reflection and transmission by vertical slotted barrier. Coastal Engineering,58(12), Sundar, V., & Subbarao, B. V. V. (2003). Hydrodynamic performance characteristics of quadrant front-face pile-supported breakwater. Journal of Waterway, Port, Coastal and Ocean Engineering, 129(1), doi: /(ASCE) X(2003)129:1(22) USACE (2003). Coastal engineering manual [CEM] Engineer Manual , US Army Corps of Engineers, CHL-ERDC, WES, Vicksbg, MS 668