Fransızların bağımsız lüks ürün şirketleri: genel bakış, zorluklar ve geliştirilmesi gereken alanlar

Transkript

1 12/ / 8 Fransızların bağımsız lüks ürün şirketleri: genel bakış, zorluklar ve geliştirilmesi gereken alanlar Küresel lüks mallar piyasası atılımına devam ediyor yılında % 11 lik bir artış sonrasında, 2012 yılında lüks malların satışları gerçekten % 10'un üzerinde artış yaptılar. Gruplar üstün performanslar gösterdi: Ciro artışları, LVMH de % 18,8 kadar, Gucci Group ta % 26,3, Richemont da % 28,7, vb. Güçlü satışlara ek olarak, yıl içinde yapılan sayısız şirket satın alımları da bu dinamiğe katkıda bulunmuştur: Erkek giyimcisi Arnys in LVMH tarafından alınması (2012 Haziran), Amerikan markası Peter Millar in Richemont tarafından alınması (2012 Eylül), Qeelin takı şirketinin Gucci Group tarafından alınması (2012 Aralık), vb. Bu liderlerin iştahlarına rağmen, birçok Fransız aile şirketi bugüne kadar bağımsızlıklarını korumayı başarmışlardır. Fakat güçlü bir finansal altyapıya sahip lüks devleri ile rekabet etmek zorunda kalacakları zaman, hangi zorluklarla karşılaşacaklar ve hangi gelişim alanlarını tercih edeceklerdir? 1. Farklı profillerde şirketler Temelde aileler veya bireysel hissedarlar tarafından kontrol edilen Fransızların bağımsız lüks ürün imalatçı markaları, birbirine benzemeyen büyük bir birlik oluştururlar, şu açılardan farklıdırlar: - onların hissedarlık şekli. Longchamp deri şirketleri gibi, ayakkabı şirketi Louboutin ya da Lanvin modaevi gibi bazı şirketler tam bağımsızlıklarını koruyabilmişler ve büyümelerini kendileri finanse edebilmişlerdir. Ama diğerleri, faaliyetlerini sürdürmek için sermayelerini kısmen yatırımcılara açmak zorunda kalmıştır. Bu özellikle 1998 yılından beri borsada kamuya açılmış olan Barbara Bui şirketinin durumudur veya 2010 yılında sermayesini Cathay Capital fonuna açan Mauboussin kuyumculuk şirketinin durumudur; - bu şirketlerin boyutu. Ciroları milyar avroları geçen ve faaliyetleri çok çeşitli olan Hermès ve Chanel gibi bağımsız «büyük» şirketlerin yanı sıra, bir küçük şirketler zinciri bulunur. Bunlar çoğunluğu belli bir sektörde uzmanlaşmışlar ve bir mesleğe bağlı olanlardır. Onların yıllık satışı genel olarak 100 milyon avroyu geçmekte zorlanırlar ve sermayeleri çoğunlukla sınırlı kalır; - onların faaliyetleri. Xerfi tarafından belirlenen şirketlerin çoğunluğunun moda alanında yer almalarına rağmen (haute couture ve hazır giyim), Fransa hâlâ deri alanında (Goyard, Longchamp, vb.), kuyumculuktakı alanında (Mauboussin, Mellerio, vb.), saatçilikte (Pequignet, vb.), ayakkabı alanında (Aubercy, Heschung, vb.), takı konusunda (Ercuis, Raynaud, vb.) veya ev çamaşırları alanında (D. Porthault, Yves Delorme, vb.) birçok ünlü markaya sahiptir; - mali durumları. Bazı şirketler lüks ürünler piyasasının canlılığından yararlanabilmekte ve LVMH ile Richemont gibi devlerin yanında önemli bir yer tutmaktadırlar. Ama birçok önemli marka son zamanlarda mali zorluklarla karşılaşmışlardır (Pequignet, D. Porthault, Marithé + François Girbaud ). Pek çok açıdan farklı olan Fransız bağımsız lüks ürün şirketleri yine de birçok ortak noktayı paylaşmaktadırlar. Öncelikle, bu özelliklere sahip olmasa bile, hepsi eski seçkin ve «kurumsallaşmış» lüks markaların esintisinden destek almaktadırlar.

2 12/ / 8 Ayrıca, bir geleneğin ve bilgi birikiminin mirasçıları olarak, bağımsız lüks ürün şirketleri genellikle geleneksel bir lüks vizyonunu savunmaya çalışırlar. Örneğin, Chanel nakışçıları, ayakkabıcıları, tüy işçilerini vb. bir araya getiren özel bir el sanatları dalı olan Paraffection u yaratmıştır. Repetto ise, 2012 yılı başlarında kendi tezgâhları için ustalar yetiştirmek üzere bir okul kurmuştur. Sonuç olarak, müstakil şirketlerde lüks markalara dayanan dışa açık büyüme işlemlerine pek sık rastlanmaz, nedeni mali olanakları yoktur, gerekli markalardan oluşan portföy yönetimi için becerileri yoktur. Sonuçta, şirket alımları olduğunda, bunlar bilgi birikimini korumayı veya tedarikleri güven altına almayı isterler (Hermès in 2011 Eylül de saat kutuları üreticisi Joseph Erard ın sermayesine ortak olması, 2012 Nisan da JM Weston un Puyen-Velay in tabakhanesini satın alması vb.). 2. Büyüme için çeşitlenmek Gelirlerini arttırmak için, birçok lüks ürün şirketi çeşitlenmelerini hızlandırıyorlar. Özellikle bu, moda markaları için geçerlidir (PAP, hot kutür buna dâhildir), bu şirketlerin olanakları tutarlı bir şekilde deri alanında, moda aksesuarlarında veya parfümeride arzlarını genişletmelerine olanak vermektedir. Bu birbiriyle bağlantılı piyasaların pozisyon almaları genellikle lisans anlaşmaları aracılığıyla gerçekleşmektedir. Lüks ürün şirketlerinin çeşitlenmesini kolaylaştıran araçlar, zorunlu olarak bilgi birikimlerini kontrol etmedikleri alanlara doğru. Bu araç, şirketlerin yatırım yapmaya gerek kalmadan hızlı bir şekilde büyüme oluşturmalarını sağlar. İşte bu şekilde Lanvin 2011 de De Rigo Vision ile bir lisans sözleşmesini imzalamıştır, sözleşmenin amacı numaralı ve güneş gözlüğü imalatı ve dağıtımı idi, bunun gibi Repetto 2012 yılında Interparfums e parfüm üretimi ve parfüm yelpazesini geliştirmesi amacıyla bir lisans vermiştir. Birçok bakımdan avantajlı olan lisans sözleşmesi kullanımına başvurma yine de gerçek bir risk alımına ve önemli potansiyel maliyetlere yol açabilir. Özellikle marka açısından masraflar olabilir, eğer «lisans alan» tarafından üretilen ürünlerin kalitesi lüks ürün markasına uygun değilse. Çoğunlukla lüks markalar tarafından kullanılan lisans sözleşmeleri, böyle olmakla birlikte, ancak diğerleri arasında çeşitlerini arttırma için bir araç oluşturur. Yeni kalemlere yatırım yapma, gerçekten de bazen şirket ortaklıklarının oluşturulmasıyla veya hedeflenen yeni faaliyette bilgi birikimi edinmiş şirketlerle ortaklık kurmayla gerçekleşebilir. Örneğin ayakkabıcı Louboutin, Batallure Beauty ile bir ortak girişim oluşturmuştur, amacı 2013 yılında bir güzellik ürünleri serisini piyasaya sürmekti. Lüks ürünlerde uzmanlaşmış bu New Yorklu şirketin, Louboutin e kozmetiğin üretimi ve dünya çapında dağıtımı konusunda uzmanlığını iletmesi gerekir. Bazı durumlarda, bazı şirketler kendi içinde yeni ürünler oluşturma yoluyla markalarını ayakta tutmaktalar. Burada söz konusu olan genellikle daha zor ve daha pahalı çeşitlendirme yoludur. Yeni ürün tasarımına ayrılan giderler, tasarlanan üretimin imalat hatları, yeni faaliyette uzmanlığı olan personelin işe alımı vb. nedeniyle ortaya konulan kaynaklar büyük olabilir. Böyle olmakla birlikte, bu yöntem, her ikisi de 2010 ve 2012 yılında deri sektörüne yatırım yapan Heschung Ayakkabıları ile JM Weston tarafından işletilmişti. 3. Yurtdışında referans operatörleri olun Ekonomik gelişmeleri ve demografik büyümeleri nedeniyle gerçek ilgi merkezleri oluşturan gelişmekte olan ülkeler lüks ürün piyasasının dünyaca ünlü lideri ve bağımsız şirketler için de bir yatırım sahası oluşturmaktadır. Buna bağlı olarak son yıllarda Fransız markaları önemli ölçüde Çin, Rusya ve Hindistan da varlıklarını arttırmıştır. Örneğin 2012 yılında Çin de Zilli nin dört ve Carven in 2 yeni mağazasının açılması sürekli gündemdeydi. Eğer kendilerine özgü özellikli birkaç mağaza açarak yurtdışına açılıyorlarsa, bu şirketler genellikle bayilikler aracılığıyla gelişmeye ve üçüncü dağıtım ağlarından destek almaya meyillidirler (büyük mağazalarda corners lar veya shop-in-shop, çok markalı distribütörler). Dağıtımın dışa açılması onların hızlı bir şekilde ve az masrafla gelişmelerine olanak verir. Bu gerçekleşir, hatta mali kaynakları genellikle kısıtlı olmasına rağmen. Yatırımlarını kısıtlayarak uluslararasında varlıklarını arttırmak için, şirketler aynı zamanda yerel aktörlerle iş ortaklıklarını da çoğaltıyorlar, bu ortaklıklar belirli bir coğrafi bölgede markalarının yönetimi konusunda birbirlerine

3 12/ / 8 güvenirler. Sayısız aktörü kazanmış olan bu alternatif, (Çin'de Shan Shan grubu iş ortaklığıyla Smalto nun gelişmesi, Pedder grubu işbirliğiyle Pasifik Asya da Louboutin in gelişmesi vb.) yatırımların ve özellikle iş ortağının piyasa bilgisine dayanmayı sağlar. Hiç değilse bu alternatif, iş ortağı ile kârların paylaşımı gibi ya da bir mağaza ortamında ürünlerin markalarının silinmesi (ve dolayısıyla önemli markaların silinmesi) gibi, sakıncalardan oluşan kısmı muhafaza eder. Bağımsız şirketlerin uluslararasına açılması «flagship-stores» açılması ile de ifade edilebilir. Bu büyük yüzölçümlü mağazalar markalar için gerçek vitrinler oluşturmaktadır. En prestijli büyük caddeler üzerinde bulunan bu mağazalar, üzerinde çalışılmış sloganlarla şirketlerin ürettiği ürünlerle dolu bir yelpaze sunarlar. Şu son yıllarda bu «öncü» mağazaların açılmaları artsa da, yine de bu açılışların yapımlarının ve işletmelerinin ortaya koyduğu yüksek maliyet nedeniyle bazı şirketlerin tekeli olmaya devam etmektedirler ( Lanvin, Barbara Bui, Smalto, vb. ). 4. Web satıcısına güvenmek Lüks ürünlerin uzaktan satışının dinamiğinin bilincinde olan, kendi ticaret sitelerin oluşturulması yoluyla yapılan e- ticarete güvenen küçük şirketlerin sayısı gittikçe çoğalmaktadır. Xerfi tarafından belirlenen 45 şirket içinde, yarıdan fazlası 2013 yılının başlarında çoğunlukla son zamanlarda oluşturulmuş bir e-dükkâna sahipti. Mağazada yakın zamanda yaşanan bir deneyimi örnek vermek amacıyla, markaların kendi web sitesindeki grafik kuralına ve sundukları hizmetlere özel bir özen göstermekteler: Mauboussin için bir görevlinin canlı yardımı, Smalto için kurye ile teslimat vb. Uzaktan satış platformuna sahip olduğunu bildiren şirketlerin üçte ikisinden fazlası bu platformu kendileri yönetmektedir. Bu nedenle, onlar gerek bilgiişlem alanında gerekse lojistik ya da müşterileri edinme alanında, ticari bir site yönetiminde özel uzmanlıklar geliştirmişlerdir. Buna karşılık, diğerleri ise, kendi alışveriş siteleriyle ilgili faaliyetleri uzman operatörlere bırakmayı seçmişlerdir. Çeşitli faktörler tarafından motive olan bir seçim, birinci sırada, ticari bir sitenin oluşturulması ve yönetilmesinin maliyeti gelir. Fursac tan Alain Figaret ve Eres Mixcommerce e yetki verilmesi taraftarı iken, Barbara Bui ve Bonpoint lüks ve üst düzey ürünlerin uzaktan dağıtımında iki uzmana baş vurmaktadırlar, sırasıyla, Yoox ve Little Fashion Gallery ye Büyük markaların e-dükkânlarında git gide daha fazla erişilebilir olan lüks ürün şirketlerin ürünleri çok markalı sitelerde aksine nadiren mevcuttur. Gerçek ağlarda olduğu gibi, küçük şirketler de İnternet üzerindeki dağılımını kontrol etme arzularına göre birbirinden ayırt ediliyorlar. 5. Büyümelerini finanse etmek için sermaye aramakta olan şirketler Ticari sitelerin yapımı, satış noktalarının çoğaltılması, ürün yelpazesinin genişletilmesi, ürün sitelerinin iletişimi ve büyütülmesi, şirketlerin büyümesini sağlamak için yeterli olacak yatırımlar hepsi birbiriyle bağlantılıdır. Ve bu, mali kaynaklar bazen sınırlı da olsa yapılmalıdır. Böyle bir öz sermayenin finansmanını zor hale getirir ve bazen bazı aktörlerin sermayelerinin bir kısmını ya da tamamını borsaya açmalarına yol açmaktadır. Şirketler bir ortak bulmakta genellikle az zorlukla karşılaşırlar. Onların uzun zamana dayanan uzmanlıkları, şirketlerinin uluslararası alanda güvenilirlikleri ve Fransızların lüks üründeki ünü gerçekten birçok operatörün iştahını kabartır. Büyüme konusunda açgözlü, büyük mali kaynaklara sahip farklı aktörler böylece kısa ve orta vadeli şirketlerin geleceği ve lüks ürün piyasasının canlılığı tarafından çekilir. Bunların arasında şunlar görülür: - Lüks ürün «devleri» ( LVMH, Gucci Group, Richemont, vb. ) li yıllarda zaten şirket alımlarını arttırmış olan LVMH 2012 yılı Haziran ayında Grimbert ailesinin Paris li bağımsız dikimevi Arnys i satın almıştır. Bu işlem ısmarlama takım elbisedeki Berluti markasında uzmanlığının geliştirmesini sağlayacaktır; - Lüks ürünlerdeki «yeni» aktörler ( Li & Fung, Grup Paris,, vb.). Gelişmekte olan ülkelerden gelen bu operatörler hızlı bir şekilde markalardan oluşan bir portföy oluşturmak niyetindedirler. Li & Fung grubu tarafından özel olarak kurulan Çinli Fung Brands fonu 2012 yılında Sonia Rykiel in sermayesinin % 80 inin kontrolünü ele almıştır. Birkaç ay önce, grup zaten bağımsız Fransız ayakkabıcı Robert Clergerie nin büyük hissedarı olmuştu;

4 12/ / 8 - Fransız veya yabancı yatırım fonları (Turenne Investissement, TA Associates, Change Capital, vb.). Perakende ve tüketim malları sektörlerinde uzmanlaşan Change Capital 2011 Temmuz ayında bayan hazır giyiminde bir uzman olan Paule Ka yı almıştır. Bir süre sonra, sıra Zadig & Voltaire etiketinin sermayesinin % 30 hissesini almak için Amerikan TA Associates grubuna gelmişti yılının Nisan ayında Xerfi Grubu tarafından gerçekleştirilen çalışmanın sentezi. Derneğimiz (CCFT) 2009 yılı Eylül ayında Fransa nın sektör ve şirket araştırmaları yapan lider firması XERFI Group ile bir işbirliği protokolü imzalamıştır ("Fransa" ve "uluslararası araştırmalar "). Bu işbirliği sayesinde Aylık mektubumuz «Les Nouvelles de la Chambre» ın okuyucuları ve de WEB sitemizin ziyaretçileri her ay Xerfi Group tarafından yapılmış ve pazarlanan sektörel sentezlere ulaşabileceklerdir. Okuyucularımıza Xerfi Group web sitesini incelemelerini, gerekirse de Bayan Anne-Lore VINALS ile irtibata geçmelerini öneriyoruz. Mme Anne-Lore VINALS alvinals@xerfi.fr rue de Calais, Paris, France Tel: +33 (0) Fax: +33 (0) Websites :

5 12/ / 8 Les maisons de luxe françaises indépendantes : panorama, enjeux et axes de développement Le marché mondial du luxe poursuit sur sa lancée. Après une hausse de 11% en 2011, les ventes d articles de luxe ont en effet bondi de plus de 10% en Les groupes ont affiché des performances exceptionnelles : chiffre d affaires en progression de 18,8% pour LVMH, de 26,3% pour Gucci Group, de 28,7% pour Richemont, etc. Outre la bonne tenue des ventes, les nombreuses acquisitions réalisées dans l année ont contribué à cette dynamique : rachat du tailleur masculin Arnys par LVMH (juin 2012), de la marque américaine Peter Millar par Richemont (septembre 2012), de la maison de joaillerie Qeelin par Gucci Group (décembre 2012), etc. Malgré l appétit de ces leaders, de nombreuses maisons familiales françaises sont parvenues jusqu ici à sauvegarder leur indépendance. Mais à l heure où elles doivent rivaliser avec des géants du luxe qui disposent d une solide assise financière, à quels enjeux sont-elles confrontées et quels axes de développement privilégient-elles? 1. Des maisons aux profils disparates Majoritairement contrôlées par des familles ou des actionnaires individuels, les griffes de luxe indépendantes françaises composent un vaste ensemble hétérogène, tant du point de vue de : - leur actionnariat. Certaines maisons comme le maroquinier Longchamp, le chausseur Louboutin ou la maison de couture Lanvin sont parvenues à conserver une indépendance totale et à autofinancer leur croissance. Mais d autres ont dû ouvrir partiellement leur capital à des investisseurs pour pérenniser leur activité. C est notamment le cas de la maison Barbara Bui qui est cotée en bourse depuis 1998 ou du joaillier Mauboussin qui a ouvert son capital au fonds Cathay Capital en 2010 ; - leur taille. Aux côtés des «grandes» maisons indépendantes Hermès et Chanel, dont le chiffre d affaires dépasse largement le milliard d euros et dont l activité est très diversifiée, figure une kyrielle de petites maisons. Celles-ci sont souvent spécialisées sur un segment et attachées à un métier. Leurs ventes annuelles peinent en général à dépasser 100 M et leur assise financière reste la plupart du temps limitée ; - leur activité. Bien que la plupart des maisons identifiées par Xerfi interviennent dans la mode (haute couture et prêt-à-porter), la France compte encore plusieurs griffes prestigieuses dans la maroquinerie (Goyard, Longchamp, etc.), la bijouterie-joaillerie (Mauboussin, Mellerio, etc.), l horlogerie (Péquignet, etc.), les chaussures (Aubercy, Heschung, etc.), l orfèvrerie (Ercuis, Raynaud, etc.) ou le linge de maison (D. Porthault, Yves Delorme, etc.) ; - leur santé financière. Certaines maisons réussissent à tirer parti de la vitalité du marché du luxe et occupent une place de choix aux côtés des géants tels que LVMH ou Richemont. Mais plusieurs griffes ont rencontré dernièrement des difficultés financières (Péquignet, D. Porthault, Marithé + François Girbaud). Différentes à plusieurs égards, les maisons de luxe indépendantes françaises partagent toutefois plusieurs points communs. Tout d abord, elles s appuient toutes sur l aura de marques de luxe anciennes, prestigieuses et «institutionnalisées», même si elles n en ont pas toujours les attributs.

6 12/ / 8 Ensuite, en tant qu héritières d une tradition et d un savoir-faire, les maisons de luxe indépendantes s efforcent en général de défendre une vision artisanale du luxe. Chanel a par exemple créé Paraffection, une filiale dédiée aux métiers d art qui rassemble des brodeurs, des bottiers, des plumassiers, etc. Repetto a quant à lui créé début 2012 une école pour former des artisans à ses métiers. Enfin, les opérations de croissance externe portant sur des marques de luxe sont peu courantes pour les maisons indépendantes dans la mesure où elles n ont pas les moyens financiers et les compétences requises pour la gestion d un portefeuille de marques. Les rachats, quand il y en a, visent essentiellement à préserver les savoir-faire ou sécuriser les approvisionnements (prise de participation par Hermès dans le capital de Joseph Erard, fabricant de boîtiers de montres en septembre 2011, acquisition de la tannerie du Puy-en-Velay par JM Weston en avril 2012, etc.). 2. Se diversifier pour se développer Pour accroître leurs revenus, de nombreuses maisons de luxe accélèrent leur diversification. Cela est particulièrement vrai pour les griffes de mode (qui englobe le PAP, la haute-couture) dont le coeur de métier leur permet en toute cohérence d élargir leur offre à la maroquinerie, aux accessoires de mode ou à la parfumerie. La prise de position sur ces marchés connexes s opère le plus souvent par le recours aux contrats de licence. Des moyens qui facilitent la diversification des maisons de luxe vers un métier dont elles ne maîtrisent pas nécessairement les savoir-faire. Ce levier leur permet par ailleurs de générer rapidement de la croissance, sans avoir besoin d investir. C est ainsi que Lanvin a signé un accord de licence avec De Rigo Vision en 2011 visant la fabrication et la distribution de lunettes de vue et de soleil ou que Repetto a accordé une licence en 2012 à Interparfums pour la création et le développement de lignes de parfums. Avantageux à plusieurs égards, le recours aux contrats de licence peut toutefois constituer une réelle prise de risque et des coûts potentiels considérables. Des frais notamment en termes d image de marque si la qualité des articles fabriqués par le «licencié» n est pas à la hauteur des ambitions de la marque de luxe. Majoritairement utilisés par les griffes de luxe, les contrats de licence ne constituent cependant qu un levier parmi d autres pour se diversifier. Investir de nouveaux segments passe en effet parfois par la création de coentreprises ou des associations avec des sociétés ayant développé un savoir-faire dans la nouvelle activité visée. Le chausseur Louboutin a par exemple créé une joint-venture avec Batallure Beauty en vue du lancement d une ligne de produits de beauté en Cette société new-yorkaise spécialisée dans les produits de luxe doit apporter à Louboutin son expertise en matière de fabrication et de distribution de cosmétiques au niveau mondial. Dans certains cas, certaines maisons déclinent leur marque sur de nouveaux segments via la création en interne de nouveaux produits. Il s agit d un mode de diversification généralement plus contraignant et plus coûteux. Les fonds à engager peuvent en effet être importants du fait des moyens alloués à la conception du nouveau produit, de la création de ligne(s) de production dédiée(s), du recrutement de personnel disposant d un savoir-faire dans la nouvelle activité, etc. Ce levier a toutefois été actionné par les chausseurs Heschung et JM Weston qui ont respectivement investi le segment de la maroquinerie en 2010 et Devenir des opérateurs de référence à l étranger Réels centres d intérêts en raison de leur dynamisme économique et démographique, les pays émergents constituent une terre d investissement pour les leaders mondiaux du marché des produits de luxe, y compris pour les maisons indépendantes. Au cours des dernières années, les griffes françaises ont en conséquence considérablement renforcé leur présence en Chine, en Russie, voire en Inde. L année 2012 s est inscrite dans la continuité, avec, par exemple, l inauguration de 4 nouveaux magasins pour Zilli et de 2 boutiques pour Carven en Chine.

7 12/ / 8 Si elles prennent pied à l étranger en ouvrant quelques boutiques exclusives en propre, les maisons ont souvent tendance à se déployer par le biais des franchises et à s appuyer sur les réseaux de distribution tiers (corners ou shop-in-shop dans les grands magasins, distributeurs multimarques). Cette externalisation de la distribution leur permet de se développer rapidement et à moindre frais. Cela alors même que leurs ressources financières sont souvent contraintes. Pour accroître leur présence à l international en limitant leurs investissements, les maisons multiplient aussi les partenariats avec des acteurs locaux, lesquels se voient confier la gestion des marques pour une zone géographique donnée. Cette alternative, qui a conquis de nombreux acteurs (développement de Smalto en Chine en partenariat avec le groupe Shan Shan, de Louboutin en Asie-pacifique avec Pedder Group, etc.), permet un partage des investissements et surtout de s appuyer sur la connaissance du marché du partenaire. Elle recèle néanmoins son lot d inconvénients, comme le partage des profits avec le partenaire ou la banalisation des produits (et donc de la griffe) au sein d un magasin. L internationalisation des maisons indépendantes se traduit également par l ouverture de «flagship-stores». Ces magasins de grande superficie constituent de véritables vitrines pour les marques. Implantés sur les avenues les plus prestigieuses, ils proposent une gamme étoffée d articles fabriqués par les maisons via une mise en scène travaillée. Si les ouvertures de ces magasins «porte-drapeau» se sont multipliées ces dernières années, elles restent toutefois l apanage de quelques maisons (Lanvin, Barbara Bui, Smalto, etc.), en raison du coût élevé que leur construction et exploitation peut représenter. 4. Miser sur le web marchand Bien conscientes du dynamisme des ventes en ligne d articles de luxe, les petites maisons sont de plus en plus nombreuses à miser sur l e-commerce à travers la création de leur propre site marchand. Parmi les 45 maisons identifiées par Xerfi, plus de la moitié disposait ainsi d une e-boutique début 2013, le plus souvent créée récemment. Afin d offrir une expérience proche de celle vécue en magasin, les marques apportent un soin particulier à la charte graphique de leur site et aux services proposés : assistance en direct par un conseiller pour Mauboussin, livraison par coursier pour Smalto, etc. Plus des deux tiers des maisons référencées disposant d une plate-forme de vente en ligne la gèrent en propre. Elles ont à ce titre développé des compétences spécifiques à la gestion d un site marchand que ce soit en matière d informatique, de logistique ou d acquisition de trafic. D autres ont en revanche opté pour la délégation des activités liées à l exploitation de leur site marchand à des opérateurs spécialisés. Un choix motivé par plusieurs facteurs, à commencer par celui du coût de création et de gestion d un site marchand. De Fursac, Alain Figaret et Eres s appuient ainsi sur le délégataire Mixcommerce alors que Barbara Bui et Bonpoint recourent à des spécialistes de la distribution d articles de luxe et haut de gamme en ligne, respectivement Yoox et Little Fashion Gallery. De plus en plus accessibles dans les e-boutiques des griffes, les articles des maisons de luxe indépendantes sont en revanche rarement disponibles sur les sites multimarques. Comme dans leur réseau physique, les petites maisons se distinguent par leur volonté de contrôler leur distribution sur la Toile. 5. Des maisons en quête de capitaux pour financer leur croissance Entre la création de sites marchands, l extension du parc de points de vente, l élargissement de la gamme de produits, la communication et l agrandissement des sites de production, les investissements à consentir pour assurer la croissance des maisons sont conséquents. Et ce alors même que leurs ressources financières sont parfois limitées. Une telle situation rend le financement sur fonds propres difficile et conduit parfois certains acteurs à ouvrir, partiellement ou totalement, leur capital.

8 12/ / 8 Les maisons rencontrent en général peu de difficultés pour trouver un partenaire. Leur savoir-faire parfois multiséculaire, la notoriété internationale de leurs griffes et la renommée du luxe français aiguisent en effet l appétit de nombreux opérateurs. Avides de croissance, différents types d acteurs aux moyens financiers colossaux sont ainsi attirés par le potentiel des maisons à court et moyen termes et par la vitalité du marché du luxe. Parmi eux figurent : - les «mastodontes» du luxe» (LVMH, Gucci Group, Richemont, etc.). Après avoir déjà multiplié les rachats au cours des années 2000, LVMH a fait l acquisition auprès de la famille Grimbert du tailleur parisien indépendant Arnys en juin Cette transaction doit lui permettre de développer le savoir-faire de sa marque Berluti dans les costumes sur-mesure ; - les «nouveaux» acteurs du luxe (Li & Fung, Paris Group, etc.). Issus des pays émergents, ces opérateurs entendent se constituer rapidement un portefeuille de marques. Le fonds chinois Fung Brands, créé spécialement par le groupe Li & Fung a ainsi pris le contrôle de 80% du capital de Sonia Rykiel en Quelques mois auparavant, le groupe était déjà devenu l actionnaire majoritaire du chausseur indépendant français Robert Clergerie ; - les fonds d investissement français ou étrangers (Turenne Investissement, TA Associates, Change Capital, etc.). Spécialisé dans les secteurs de la distribution et des biens de consommation, Change Capital s est offert en juillet 2011 Paule Ka, un spécialiste du prêt-à-porter féminin. Un peu plus tard, ce fut au tour de l Américain TA Associates de prendre une participation de 30% au capital de la griffe Zadig & Voltaire. Synthèse de l étude réalisée par Xerfi Group en avril La Chambre de Commerce Française en Turquie (CCFT) a signé en septembre 2009 une convention de partenariat avec XERFI Group, leader en France des études sectorielles et entreprises (études "France" et "international"). Grâce à ce partenariat, les lecteurs de «Les Nouvelles de la Chambre» et les visiteurs du site web de la CCFT, pourront découvrir, tous les mois, des synthèses d études sectorielles réalisées et commercialisées par Xerfi Group. Nous invitons nos fidèles lecteurs à visiter le site internet de Xerfi Group et à contacter si besoin : Mme Anne-Lore VINALS alvinals@xerfi.fr rue de Calais, Paris, France Tel: +33 (0) Fax: +33 (0) Websites :