azınlıkça Seydan Mahmut Hayallerini Gerçekleştirmek İçin Koşuyor YA SİZ? Σε πλήρη εξέλιξη η ευλογιά στη Θράκη Ιδού η ανακοίνωση!

Transkript

1 azınlıkça BATI TRAKYA AYLIK HABER YORUM DERGİSİ ΜΗΝΙΑΙΟ ΤΟΥΡΚΟΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ Δ. ΘΡΑΚΗΣ ΤΕΥΧΟΣ 78 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 13 ΤΙΜΗ 3 SAYI 78 EKİM 13 FİYATI 3 78 Seydan Mahmut Hayallerini Gerçekleştirmek İçin Koşuyor YA SİZ? Σε πλήρη εξέλιξη η ευλογιά στη Θράκη Ιδού η ανακοίνωση! Η επιδημία χτύπησε και την Ξάνθη! Azınlıkça 78 i dijital ortamda okumak için cep telefonunuza barkodu okutun: Azınlıkça 1

2 BU AY AZINLIKÇA BATI TRAKYA AYLIK HABER YORUM DERGİSİ EKİM 2013 YIL: 10 SAYI: 78 Azınlıkça Online ΑΖΙΝΛΙΚΤΣΑ ΜΗΝΙΑΙΟ ΤΟΥΡΚΟΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ Δ. ΘΡΑΚΗΣ ΟΚΤΏΒΡΙΟΣ 2013 ΕΤΟΣ: 10 NO:78 SAHİBİ-SORUMLUSU ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΕΚΔΟΤΗΣ- ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ EVREN DEDE GENEL KOORDİNATÖR ΓΕΝΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ AYDIN BOSTANCI YAYIN YÖNETMENİ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ İBRAM ONSUNOĞLU İNTERNET SORUMLUSU FATİH NAZİFOĞLU BU SAYIDA YAZARLAR Aydın Bostancı Dimostenis Yağcıoğlu Evren Dede Fatih Nazifoğlu Γιώργος Δούδος Herkül Millas İbram Onsunoğlu ADRES Anemonis Komotini - Greece azinlikca@yahoo.com Tel: Fax: ΕΤΗΣΙΕΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Ιδιώτες. : 36 Τραπεζες, Οργανισμοί: 98 Ν.Π.Δ.Δ, Α.Ε: 98 Δήμοι: 98 Euro Κοινότητες: 72 Editör Seydan hayallerinin peşinde koşuyor, ya siz? Yaptığımız röportajda bir yorumu var Seydan ın, önemli mi önemli! Azınlık gençlerinin her ne kadar meraklı olsa da bir noktaya geldiklerinde hedeflerinden, hayallerinden vaz geçtiklerinden bahsediyor Seydan. Gerçi bu önemli tespitini futbolla ilgili söylüyor ama sanırım dünyaya genel bakışımızı da ifade ediyor Seydan. Öyle değil mi? Hayaller kuruyor, hedefler seçiyoruz kendimize ve nedense bir noktaya geldiğimizde, olmadı diye pes ediyoruz yolun yarısında! İçindekiler Haber Koyun çiçeği marazı Batı Trakya da hızla ilerliyor Alınan tüm kısıtlayıcı önlemleri ihlal ederek tüccarların küçükbaş hayvan ağıllarında dolaşması koyun çiçeği hastalığının eyaletteki bütün sürülere hatta diğer bölgelere de kontrolsüzce yayılması ve bunun sonucunda da Doğu Makedonya Trakya Eyaleti nin ve Yunanistan ın hayvan sermayesinin ve ekonomisinin büyük zararlar görmesi açısından büyük tehlike arz etmektedir. 4 Seydan hayallerinin peşinde koşuyor, ya siz? Editör 4 Altın Şafak ve... Çoğunluk İbram Onsunoğlu 7 Gümülcine Belediyesi 30 temizlik çalışanı istihdam edecek 8 Ruhban Okulu ve gelişmeler Evren Dede 11 Yunan - Bulgar doğalgaz boru hattı bir adım daha ilerledi 12 İslam Aile Hukuku ve Şer-i yetkiler Aydın Bostancı 14 Hükümetin Altın Şafak la Mücadelesi: Dimostenis Yağcıoğlu 18 Andımız Herkül Millas 20 Η ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ Γιώργος Δούδος 24 Süper Lig deki gururumuz: Seydan Mahmut 32 Erken emeklilik hayal edenler yandı! 32 Κάηκαν όσοι ζητούν πρόωρη συνταξιοδότηση! 33 Gümülcineli Harun uluslararası bisiklet müsabakasında 3. oldu 33 Την 3η θέση κατέκτησε ο Κομοτηναίος Χαρούν 34 Koyun çiçeği marazı Batı Trakya da hızla ilerliyor 38 Σε πλήρη εξέλιξη η ευλογιά στη Θράκη. Ιδού η ανακοίνωση! Azınlıkça78 Haber Erken emeklilik hayal edenler yandı! 65 yaş altı erken emekliliği büyük ölçüde kısıtlamayı hedefleyen hükümet, böylece gerek 400 milyon euro tasarruf yapmayı, gerekse de troykaya Yunanistan daki sağlık sigorta sisteminin Avrupa Birliği üyesi ülkelerdeki sisteme uyarlandığı mesajını vermek istiyor. Bu kısaca, hükümetin 65 yaş altında erken emeklilik imkânı tanınan bütün sektörlerde müdahaleye hazırlandığı anlamına geliyor. 2 Azınlıkça AZINLIKÇA - BATI TRAKYA AYLIK HABER YORUM DERGİSİ ΑΖΙΝΛΙΚΤΣΑ - ΜΗΝΙΑΙΟ ΤΟΥΡΚΟΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ Δ. ΘΡΑΚΗΣ

3 Seydan hayallerinin peşinde koşuyor, ya siz? Yunan Süper Ligi nde azınlıktan topu topu iki futbolcumuz var. Bu iki futbolcudan biri Gümülcineli Seydan Mahmut. Henüz 20 yaşında, heyecanlı, hırslı ve azimli Bu yıl 1. ligde mücadele eden Gümülcine nin Panthrakikos futbol kulübü ile bir yıllık profesyonel mukavele imzaladı Seydan. Henüz resmi maçta forma şansı bulamadı ancak hedefleri büyük. Bu sayımızda genç futbolcu Seydan ile Azınlıkça olarak röportaj yaptık. Yaptığımız röportajda bir yorumu var Seydan ın, önemli mi önemli! Azınlık gençlerinin her ne kadar meraklı olsa da bir noktaya geldiklerinde hedeflerinden, hayallerinden vaz geçtiklerinden bahsediyor Seydan. Gerçi bu önemli tespitini futbolla ilgili söylüyor ama sanırım dünyaya genel bakışımızı da ifade ediyor Seydan. Öyle değil mi? Hayaller kuruyor, hedefler seçiyoruz kendimize ve nedense bir noktaya geldiğimizde, olmadı diye pes ediyoruz yolun yarısında! Genç Seydan hedeflerinden vazgeçmeyenlerden, kararlı başaracak. Lastikçilik mesleğiyle uğraşan babası ise en büyük destekçisi. Gün gelmiş Seydan ı antrenmana götürebilmek için dükkânı kapatması gerekmiş. Hâlâ as takımla yaptığı antrenmanları kaçırmıyor Seyhan ın babası. Oğluyla gurur duyuyor. Ve biz de gurur duyuyoruz Seydan la, azınlığı Yunan Süper Ligi nde temsil ettiği, hayallerinin peşinde koşmaktan vaz geçmediği için. * Elinizde tuttuğunuz sayımızı beğenerek okumanız dileğiyle. editör Azınlıkça 3

4 Denge Altın Şafak ve... Çoğunluk İbram Onsunoğlu Öyle olacağı belliydi. Kini, yabancı düşmanlığını, ırkçılığı, şiddeti ve kan dökmeyi ilke yapmış bir neonazi örgütü ve partisi, Altın Şafak, sonunda adam da öldürecekti. İster tesadüfen ve kazayla olsun, isterse planlı ve programlı. Fisas ın öldürülmesi, yukarıda anlatıldığı gibi, planlı ve programlı olmalı. Altınşafakçıların kayda geçen, tanıklı kanıtlı ilk resmî cinayeti bu. 17 Eylül gecesi, Pire de, Pavlos Fisas, 34 yaşındaki bir genç adam, demokrat, solcu ve antifaşist, oldukça tanınan bir müzisyen, biraz aktivist, biraz işsiz, gözünü daldan budaktan pek esirgemeyen bir kişi, Altın Şafak ın paramiliter vurucu güçlerinin bir üyesi 45 yaşındaki Georgos Rupakias tarafından bıçaklanarak öldürüldü. Polislerin gözleri önünde ve 30 kadar siyah tişörtlü, asker çizmeli, çoğunluğu dazlak kafalı, eli sopalı, iri kıyım Altınşafakçının küfür ve hakaretleri altında. Ve daha onlarca vatandaşın şaşkın ve korkulu bakışları altında. Röportajlardan anlaşılan o ki, katil ile maktul arasında eski bir anlaşmazlık veya az önce başlayan ağız kavgasından yarım kalmış bir hesaplaşma yoktur, birbirlerini tanımamaktadırlar bile. Yani cinayet, kişisel nedenlere dayanmamaktadır. İdeolojik ve siyasîdir. Altın Şafak örgütü ve partisinin kin, şiddet ve kan dökmeye dayalı siyaset anlayışı ve icraatının sıradan bir tezahürüdür. Ama cinayet, sıradan bir cinayet değildir. Az önce bir kafeteryada maç seyreden iki pareya -P. Fisas ve birkaç arkadaşı ile birkaç Altınşafakçı- arasında bir ağız kavgası başlamıştır, niye yan baktın diye. Etrafına korku saçmaya alışmış Altınşafakçılar, Fisas ı korkutamadıkları için çileden çıkarlar. Onun antifaşist olduğunu ve Altın Şafak ı değersemediğini bilmektedirler. Bu küstah solcuya ders verme vakti gelmiştir. Altın Şafak ın programında semti solculardan temizleyip kurtarılmış bölge haline getirmek vardır. Telefonlar çalışır ve az sonra kafeteryada 15 kadar Altınşafakçı daha belirir. Fisas ve arkadaşları olayın büyüyeceğini anlayınca oradan uzaklaşmaya çalışırlar, ama diğerleri peşlerini bırakmaz. Birkaçı Fisas ın üzerine yürür, kısa süreli bir çarpışma olur. Altınşafakçılar geri çekilir, şeften öyle emir gelmiştir, zira görev daha profesyonel birine havale edilmiştir. Bu arada yan sokaktan 15 kişilik ikinci bir Altınşafakçılar grubu daha belirir. Fisas, kız arkadaşının olay yerinden uzaklaşmasını söyler. Şimdi, karşıdan kendisine hakaret eden 30 kadar siyah tişörtlü dazlak kafalı irikıyım kişinin ortasında kalmıştır. Kaçacak bir yeri olmadığını anlar ve birkaç dakika süren bir bekleme başlar. Olay yerine sekiz kişilik bir polis ekibi de gelmiştir. G. Rupakias, Altın Şafak ın vurucu güçlerinin eğitimli bir üyesi, çok uzakta olmayan evinde o da maç seyrederken şeften gelen bir telefonla harekete geçer, arabasına atladığı gibi olay yerine koşar. Trafik kurallarını çiğneyerek arabasını park eder. Hedef az ileridedir, üzerine yürür. Olayı karşıdan seyredenler, Rupakias ın Fisas ı kucakladığını sanırlar. O, elindeki bıçakla Fisas ın göğsüne iki darbe indirir. Genç adam yere yığılır, birkaç dakika sonra kız arkadaşının kucağında can verecektir. Katil Rupakias, arabasına binip kaçmak üzereyken aynı zamanda görgü tanığı olan polisler tarafından yakalanır. Öyle olacağı belliydi. Kini, yabancı düşmanlığını, ırkçılığı, şiddeti ve kan dökmeyi ilke yapmış bir neonazi örgütü ve partisi, Altın Şafak, sonunda adam da öldürecekti. İster tesadüfen ve kazayla olsun, isterse planlı ve programlı. Fisas ın öldürülmesi, yukarıda anlatıldığı gibi, planlı ve programlı olmalı. Altınşafakçıların kayda geçen, tanıklı kanıtlı ilk resmî cinayeti bu. Örgüt, mücadelesini daha yüksek bir düzeye çıkardığını duyurmak istiyor sanki. Şiddet ve hakaret olaylarını tırmandırdıkça oy potansiyelini artırdığını gören Altın Şafak ın bir kalite hamlesi. Benden korkun! Yalnız yabancılar, 4 Azınlıkça

5 göçmenler ve azınlıklar değil, bana karşı çıkan Yunanlılar da! Geliyorum! On gün önce aynı semtte afiş asan KKE lilere 50 kadar Altınşafakçının ellerindeki çivili sopalarla saldırısı bazı yaralamalarla geçiştirilmiş ve ölümlere yol açmamışsa, bunu tesadüfe ve şansa bağlamak gerek. Altın Şafak ın son seçimlerde oy patlamasıyla %7 tutturarak Meclise 18 milletvekiliyle girişini, örgütün gerçek yüzünü bilmeyen Yunanlı seçmenin ekonomik bunalıma yol açan politik sistemden öç alma arzusuna bağlayanlar, aradan geçen bir buçuk yıl içinde ne kadar yanıldıklarını anladılar. Altın Şafak, bu süre içinde gerçek yüzünü, faşizm ve nazizmini, tamamen ifşa ettiği halde, oy potansiyelini azaltmak şöyle dursun, ikiye katladı. Altın Şafak olayı, ekonomik bunalımın ötesinde daha derin, daha tarihî ve toplumsal nedenlerden kaynaklanıyor. O halde onu yalnızca aşırı milliyetçi bir hareket gibi değerlendirip sistemin içine sokmak gerekir diye düşünen ve hoşgörüyle ele alan gafiller çıkmaya başlamıştı son zamanda. Hatta bir Yeni Demokrasi ve Altın Şafak koalisyonunu hayal eden kanaat önderleri bile vardı. Fisas ın öldürülmesi ve özellikle öldürülme şekli bu gafillere bir şamar etkisi yaptı. Karşımızda ciddileşmesi mümkün bir siyasî parti değil, tehlikeli bir suç örgütü vardı. Demokratik sistemi devirmeyi amaçlayan, bu yolda Meclisi orada her fırsatta küfürlü hakaretli kavgalara yol açarak küçük düşürmeye çalışan, elini kana bulamaktan çekinmeyen, her çeşit adi suça karışabilen, palazlandıkça daha tehditkâr, daha saldırgan, daha tehlikeli olan Hitler hayranı bir neonazi suç örgütü. Fisas cinayetinden sonraki gelişmeler, ifşaatlar, hükümetten, partilerden, kuruluşlardan tepkiler, başlatılan soruşturmalar, alınan önlemler, Yunanistan da ilk kez Altın Şafak tehlikesinin geniş ölçüde bilincine varıldığını gösteriyor. Altın Şafak ın yabancı göçmenlere karşı yüzlerce ırkçı saldırıya ve yaralama olaylarına karıştığı, bazı faili meçhullerin sorumlusu olduğu, ve bunların üzerine gerektiği gibi gidilmediği ve gevşek davranıldığı, artık kendisine karşı çıkan Yunanlılara da saldırmaya başladığı, polis teşkilatı içinde destekçilerinin bulunduğu, paramiliter gruplar oluşturduğu, bazı sermaye çevrelerinden destek aldığı vs yeniden hatırlatıldı. Kısacası, Altın Şafak ın tasfiyesi için geri sayım başladı gibi görünüyor. Altın Şafak ın başlıca hedeflerinden biri de ülkedeki ulusal azınlıklar. Bizim azınlığı biraz geç keşfetti. Örgüt, Makedon Azınlığın yoğun yaşadığı Florina köylerinde paramiliter gruplarıyla resimgeçitler ve benzeri etkinlikler düzenleyerek yıllardan beri korku estiriyor. Aynısını son iki yıldır Batı Trakya da Türk Azınlığa karşı yapmaya başladı. Trakya illerinde de artık örgütlenmiş olarak, Azınlık için ve bölgedeki barış için büyük tehlike oluşturuyor. Ancak Altın Şafak, yalnızca yabancı göçmenler ve azınlıklar için değil, ülkedeki demokrasi, siyasî sistem, iç barış, kısacası Çoğunluk için de gittikçe daha büyük bir tehdit ve sorun olmaya başladı. Böylece, cephesini aşırı genişletmiş olarak, Azınlığa saldıracak zaman ve fırsat pek bulamayacaktır. Ancak Fisas cinayetinden bir hafta önce, ne münasebetle olduğunu anlayamadım, Altınşafakçılar Mecliste üç azınlık milletvekilline hakaret ve küfür yağdırdılar, Türk tohumları, Mustafa Kemal i seviyorsanız gidin onun memleketinde yaşayın... gibilerden. [Sıçılacak ağız g..te yakın gelirmiş, onlara şöyle bir yanıt yakışıyordu: Türk Demokratik sistemi devirmeyi amaçlayan, bu yolda Meclisi orada her fırsatta küfürlü hakaretli kavgalara yol açarak küçük düşürmeye çalışan, elini kana bulamaktan çekinmeyen, her çeşit adi suça karışabilen, palazlandıkça daha tehditkâr, daha saldırgan, daha tehlikeli olan Hitler hayranı bir neonazi suç örgütü. Azınlıkça 5

6 tohumu da ne demek? Türkün tohumu değil, kendisiyiz. Türk tohumu varsa, kim bilir belki sizsiniz. Bizim Türkiye ye gitmemize gelince, belli olmaz. Ama sizin gideceğiniz yer belli, Koridalos.] [KKE yi anlamakta bazen güçlük çekiyorum. Anlatayım. Altın Şafak, ne zaman ve ne münasebetle bilmiyorum, ben rastgelmedim, bizim azınlıktan söz ederken Türk Azınlığı demiş. Azınlığın kendini belirleme hakkına saygı gösterdiği için değil elbet, daha ağız dolusu küfredebilmek için herhalde. Zira Yunan milliyetçi ağzında Müslüman yerine Türk diye küfretmek daha doyurucu oluyor. Şimdi, Mecliste yine Altın Şafak, 1974 Kıbrıs olaylarının yıldönümü münasebetiyle, olayların müsebbibi Yunan cuntasını aklamaya çalıştı, tarihe tecavüz etti, tabiî öbür tüm partilerin tepkisini çekerek. KKE grup sözcüsü Karathanasopulos un eleştirisi: Altın Şafak, Türk hükümetinin gayrıresmî basın bürosu gibi çalışıyor, Trakya daki Türk Azınlığından söz etti. To Vima, 1/8/ KKE ye yakışan sözler midir bunlar, bu popülist ve şöven sözüm ona eleştiri?] EK: Yukarıdaki yazı tamamlanmışken, 28 Eylül günü sabahın erken saatlerinde terörle mücadele birlikleri ile polisin ortaklaşa operasyonuyla, Altın Şafak ın lideri Mihaliolakos ve partinin 5 milletvekili ile 20 den çok ileri gelen ve üyeleri tutuklanıyor ve yargıç önüne çıkarılıyordu. On günden beri ilgili dosyaları inceleyen Yargıtay savcısı, Altın Şafak ın bir suç örgütü olduğuna dair yeterli delil bulunduğu kanaatına varmış ve o kişilerin tutuklanmasını emretmişti. Bu durumda milletvekili dokunulmazlığı geçerli olmadığı ve suçüsütü süreci öngörüldüğü için, örgütün lider sınıfı içeri tıkıldı. Buradan öte Yunanistan uzun süre Altın Şafak davasına odaklanacak demektir. Biz, şimdilik rahat uyuyabiliriz. Altın Şafak ve Azınlık Azınlıkça Sayı: 71 - Eylül 2012 Altın Şafak (Χρυσή Αυγή) bizi çok uğraştıracağa benziyor. Azınlık köylerinde motosikletli grupların gövde gösterileri ve korku saçma çabaları ve Gümülcine kent meydanındaki bir gösteriden sonra Türk Gençler Birliği ne saldırı, örgütün bu ilk eylemlerinin arkası gelecektir. Tehlikeyi tahlil etmeye çalışalım. Batı Trakya da örgütün tabanı geniş sayılmaz, o nedenle buradaki eylemler için Makedonya illerinden takviye geliyor. Altın Şafak, özellikle göçmen aleyhtarı tavrıyla taraftar topluyor, oysa bölgemizde göçmen sorunu sivri değil. Azınlık aleyhtarı tavrı da aynı ölçüde keskin olsa bile, örgütün en çok odaklandığı konu Azınlık değil, hiç olmazsa şimdilik. Azınlık ile Çoğunluk arasında çelişkiler ve etnik gerilim artarsa, Altın Şafak ın yerel tabanı genişleme fırsatı bulacak, tehlike o zaman büyüyecek ve Azınlığa saldırılar artacaktır. Batı Trakya daki etnik gerilimi örgütün tek başına artırması kolay görünmüyor, buna gönüllü olarak katılacak yerel güçler olsa bile. Araya erk odaklarının girmesi, olayları onların örgütlemesi ve yönlendirmesi gerekiyor, 29 Ocak Pogromu öncesinde olduğu gibi. Ondan sonra vurucu ve kırıcı güç olarak Altın Şafak öne çıkacaktır. Bugünkü koşullarda böyle bir senaryonun gerçekleşmesi uzak ihtimal. Zira Altın Şafak, şiddeti, ırkçılığı ve kini ilke edinmiş ve nazi ideolojisini benimsemiş bir örgüt ve parti olarak Azınlığın bir sorunu olmaktan çok öncelikle Yunanistan ın bir sorunu. Rejimle açıkça çatışıyor, parlamenter sistemi reddediyor, yollarda uyguladığı şiddeti Meclise taşımaktan çekinmiyor. Demokratik düzen, sosyal barış, Avrupaî değerler için nihayet bir tehlike olarak algılanmaya başladı. Artık basın, siyasî partiler, Meclis, insan hakları kuruluşları ve yargı, örgütün kanunsuzluklarını mercek altına alıyor. Nitekim Azınlığa yapılan ilk saldırılar görmemezlikten gelinmedi. Bundan sonraki muhtemel saldırılar için de aynısı olacaktır. Bir çeşit dayanışma ortaya çıkacaktır. Bu da örgütün belki antiazınlıkçı tavrını değiştirmez, ama eylemlerinin yaygınlaşmasını engeller. Yine de en yerinde olanı, Altın Şafak için en kötü öngörülerle yola çıkılmasıdır. Yıllardır marjinal aşırı sağ bir örgüt diye önemsenmeyen ve göçmenler aleyhinde uyguladığı şiddeti görmemezlikten gelinen Altın Şafak, son iki seçimde beklenmedik bir başarı sağlayarak, Yunanistan daki siyasî gündemin ortasına konuşlandı. Şimdiye dek aşırı sağı temsil eden LAOS u sildi süpürdü. Son nabız yoklamalarında gücünü artıran tek parti olarak karşımıza çıkıyor. Bugün, %10 lara ulaşmış olarak, ND ve SİRİZA dan sonra 3. büyük parti konumunda. Bu başarısını kinci ve ırkçı söylemine ve şiddet uygulamalarına borçlu olduğunun bilincinde. Altın Şafak ın sergileyeceği başka bir şeyi yok, dolayısıyla bu yolda daha bir kararlılıkla yürümeye devam etmesi beklenmelidir. Nereye kadar? Hükümet, öbür partiler ve çeşitli kuruluşlar, gecikmeli olarak tehlikeyi farketmiş görünüyorlar. Basın, tüm gazeteler, son iki haftadır analiz üzerine analiz yayımlıyorlar. Oysa çoktandır Altın Şafak, AB ülkelerinde faaliyetine müssade edilen tek nazi partisidir. Kapatılmalıdır. diyen sesler yok değildi. Yunanistan, kaçak göçmen patlamasının ve ekonomik krizin bir yan etkisi olarak palazlanan Altın Şafak ın kahrını bir süre çekeceğe benziyor. Onun varlığından tehdit altında olan bir unsur da bizim Azınlık. Zaman zaman örgütün şiddetine maruz kalacağız. Bu şiddetin pogromlara dönüşmesi uzak bir ihtimal. Altın Şafak ın insafından değil, açmış olduğu cephede savaştığı unsurların fazlalığı yüzünden. Bizim üzerimizde odaklanmaya zamanı ve fırsatı pek olmayacak. 6 Azınlıkça

7 Gümülcine Belediyesi 30 temizlik çalışanı istihdam edecek Gümülcine Belediyesi nin Temizlik, Çöp Toplama ve Yeniden Dönüşüm Hizmetleri ne 8 aylık sözleşmeyle 30 çalışanın alınacağı açıklandı. İlgilenenlerin 10 gün içerisinde Gümülcine Belediyesi ne başvurularını yapabilecekleri ifade edilirken, numaralı telefondan da gerekli bilgileri alabilecekleri kaydedildi. Gümülcine Belediyesi Temizlik Dairesi ne alınacak personel ise şöyle sıralanıyor: 1. Araç makine ustası (Ortaöğretim Mezunu) 8 aylığına 2 kişi 2. D. Tipi Süpürme Aracı ve C. Tipi Vinç kullanıcısı (Ortaöğretim Mezunu) 8 aylığına 1 kişi 3. Çöp Arabası şoförü (Ortaöğretim Mezunu) 8 aylığına 3 kişi 4. Temizlik çalışanı (İlköğretim Mezunu) 8 aylığına 22 kişi 5. Mezarlık çalışanı (İlköğretim Mezunu) 8 aylığına 2 kişi * 30 εργαζόμενους καθαριότητας θα προσλάβει ο Δήμος Κομοτηνής Ο Δήμος Κομοτηνής ανακοινώνει την πρόσληψη, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου συνολικά τριάντα (30) ατόμων για την κάλυψη ανταποδοτικών αναγκών του Τμήματος Καθαριότητας, Αποκομιδής και Ανακύκλωσης του Δήμου Κομοτηνής. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κάνουν την αίτηση τους εντός των 10 ημερών στον Δήμο Κομοτηνής ή να ενημερωθούν από το τηλ Οι θέσεις έχουν ως εξής: 1. ΔΕ ΜΗΧΑΝΟΤΕΧΝΙΤΩΝ ΟΧΗ- ΜΑΤΩΝ 8 μήνες 2 άτομα 2. ΔΕ ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΣΑΡΩΘΡΟΥ ΟΜΑΔΑΣ Γ ΤΑΞΗΣ Δ ΚΑΙ γερανοφόρου ομάδας Γ ΤΑΞΗΣ Γ 8 μήνες 1 άτομο 3. ΔΕ οδηγών απορριμματοφόρου Γ κατηγορίας 8 μήνες 3 άτομα 4. ΥΕ εργατών/τριων καθαριότητας (συνοδοί απορριμματοφόρου αυτοκίνητου) 8 μήνες 22 άτομα 5. ΥΕ εργατών/τριων νεκροταφείου (ΤΑΦΗΣ ΕΚΤΑΦΗΣ νεκρών) 8 μήνες 2 άτομα Azınlıkça 7

8 Kubbe Ruhban Okulu ve gelişmeler Evren Dede Kısaca aktardığım bütün bu açıklamaları ilk defa okuyan veya duyanlar, belki Türkiye ile Yunanistan arasında yaşanan bu mini krizi, yeni bir olaymış gibi sanabilirler. Aksine durum hiç de öyle değil. Açıklamalar üst üste geldi. Bir hafta içerisinde önce Başbakan Erdoğan dile getirdi, ardından Dışişleri Bakanı Davutoğlu, ardından AB Bakanı ve Başmüzakereci Egemen Bağış, ardından Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Gümrükçü ve ardından yine Başbakan Erdoğan bu kez partisinin TBMM grup toplantısında dile getirdi. Üst üste bunca açıklamanın ana konusu: Ruhban Okulu nun açılması için Yunanistan dan istenen şartlar. Başbakan Erdoğan, Dışişleri Bakanı Davutoğlu ve AB Bakanı Bağış ın ardı ardına yaptıkları açıklamalarda dile getirdikleri şart şu: Heybeliada Ruhban Okulu nun yeniden açılması, ancak Atina da cami ve Batı Trakya da müftülük (ve ayrıca baş müftülük) seçimine bağlı. Bunlar olursa Ruhban Okulu açılacak, Yunanistan bunları yapmaz ise, Ruhban Okulu açılmayacak! Tabii bu arada Yunan hükümeti de yapılan bütün bu açıklamalara ardı ardına cevap verdi. Yunanistan ın cevabı kısaca şu: Ruhban Okulu nun açılması mevzusu Yunanistan ile Türkiye arasındaki bir konu değil, Türkiye nin AB ye karşı yükümlülüklerinden biri. Mütekabiliyet zaten hiç olmaz, Batı Trakya ile İstanbul daki azınlıkların nüfusu bile eşit oranda değil. İstanbul da 2 bin kişi kaldı, Batı Trakya da ise 150 bin. Havada bulut sen mütekabiliyeti unut! Kısaca aktardığım bütün bu açıklamaları ilk defa okuyan veya duyanlar, belki Türkiye ile Yunanistan arasında yaşanan bu mini krizi, yeni bir olaymış gibi sanabilirler. Aksine durum hiç de öyle değil. Türkiye ve Yunanistan hükümet yetkilileri tarafından neredeyse her yıl birkaç defa buna benzer açıklamalar yapılır. Ve özellikle de iki ülkenin dışişleri bakanlıkları açısından sıradan vakalar arasında sayılır bunlar. Hani Türk ve Yunan savaş uçaklarının Ege deki it dalaşları gibidir yani. Çözüm bulunamadığı için her daim sorundur, ancak her gün değil de dönem dönem haber yapılır, dönem dönem daha fazla öne çıkarılır, dönem dönem sessizliğe bürünülür ve sonra tekrar gündeme getirilir ve bu iş uzayıp gider. İstanbul Rumları (Yunanlıları) Türkiye vatandaşı, Batı Trakya Türkleri de Yunanistan vatandaşıdır son tahlilde. Hakkaniyet çerçevesinde baktığımızda, bu iki azınlığa karşı olumsuz anlamda karşılıklılık (mütekabiliyet) ilkesi uygulanamaz. Dolayısıyla bir taraftaki azınlığa baskı uygulandığında, diğer taraftaki azınlığa bundan dolayı baskı asla uygulanmaması gerekir. Söz konusu Hristiyan ve Müslüman azınlıkları Türkiye ve Yunanistan a bırakan Lozan Antlaşması da hâkeza bu masum insanları devletlerin eline rehine, tutsak, pazarlık aracı veya koz olarak kullanılsın diye vermemiş, tam aksine azınlıkların kendi kültürlerine, kimliklerine ve inançlarına ait özelliklerini özgürce yaşatabilsinler diye madde madde sayarak onlara ayrıcalıklar tanımıştır. Lozan Antlaşması yla teminat altına alınan söz konusu haklardan bu yazıda bahsetmenin pek bir anlamı yok. İsteyen Lozan Antlaşması nın İmroz ve Bozcaada Rumları için Madde 14 ve azınlıkların korunmasıyla ilgili olarak da madde 27, 38, 39,40, 41,42, 43, 44 ve 45 i okuyarak detaylı bilgiyi öğrenebilir. Gel gelelim Ruhban Okulu bağlamında aslında ortada ne döndüğünden bahsetmekte yarar var. Teferruatlarda boğulmadan çok sade ve basit bir dille madde halinde ifade edeyim: 8 Azınlıkça

9 1) Yunanistan, Ruhban Okulu nun açılması için ne Atina da bir Osmanlı camisinin restorasyonunu Türkiye ye verecektir, ne de Batı Trakya da Türkiye nin istediği şekilde bir müftülük seçimi yapacaktır. Yunanistan ın bu konuya bakış açısı Türkiye den çok farklıdır. Mevcut Yunan hükümeti, sırf Ruhban Okulu açılsın diye cami ve müftü konusunda Türkiye nin istediği adımları hayatta atmaz. Atina da cami yapacaksa Yunanistan kendisi yapar, Batı Trakya da ise zaten Yunanistan ın atadığı kendi müftüsü varken bu tavrını da değiştirmez. 2) Aslında Başbakan Erdoğan dahil AK Parti hükümet kurmaylarının ve Türk Dışişleri nin, Yunanistan ın Atina da cami restorasyonunu Türkiye ye vermeyeceğini ve ayrıca Batı Trakya da da istendiği şekilde müftü seçimi yapmayacağını gayet iyi bildiğini düşünüyorum. Dolayısıyla son dönemde Yunanistan daki cami ve müftü seçimiyle ilgili çıkışlar, büyük ihtimalle demokratikleşme paketinde Ruhban Okulu nun yer almaması üzerine oluşan tepkilere karşı, hükümetin öne sürdüğü siyasi bir hamleden ibaret olmalı. Üstelik Başbakan Erdoğan bu hamlesi sayesinde, yaklaşan seçimlerde belki de oylarının daha fazla artacağını düşünüyor olabilir. Evet, 2 madde halinde söylediklerimde umarım yanılırım. Ancak iki ülke arasındaki müzakerelerle ilgili tecrübelerim, maalesef bana haklı çıkacağımı söylüyor. Çünkü taraflar, gerçekte anlaşma sağlamış olsaydı, üst üste bu kadar karşılıklı suçlamada bulunmazdı. Ne diyelim, umarım yanılırım. Agos Gazetesi / 15 Ekim 2013 * Θεολογική Σχολή της Χάλκης και εξελίξεις Εβρέν Δεδέ Οι ανακοινώσεις ακολούθησαν η μία την άλλη. Αρχικά το ανέφερε ο Πρωθυπουργός, κ. Ερντογάν, έπειτα ο υπουργός Εξωτερικών, κ Νταβούτογλου, στη συνέχεια ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, Εγκεμέν Μπαγίς και μετά ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου εξωτερικών, Γκιουμρουκτσού για να τον ακολουθήσει ο Πρωθυπουργός, κ. Ερντογάν που το ανέφερε και πάλι σε συνεδρίαση της κομματικής επιτροπής του κόμματός του στη Μεγάλη Τουρκική εθνοσυνέλευση. Το κύριο θέμα όλων αυτών των διαδοχικών δηλώσεων: Οι προϋποθέσεις που πρέπει να τηρήσει η Ελλάδα για να ανοίξει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Οι προϋποθέσεις που έθεσαν μέσω διαδοχικών δηλώσεων ο Πρωθυπουργός Ερντογάν, ο υπουργός Εξωτερικών, Νταβούτογλου και ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Εγκεμέν Μπαγίς έχουν ως εξής: «Το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης εξαρτάται από το ζήτημα του τεμένους στην Αθήνα και από την εκλογή Μουφτήδων (και μάλιστα Αρχιμουφτή) στη Δυτική Θράκη. Αν τηρηθούν αυτές οι προϋποθέσεις, η Θεολογική Σχολή θα ανοίξει, αν όμως η Ελλάδα δεν τηρήσει αυτές τις προϋποθέσεις, τότε η Θεολογική σχολή δεν θα ανοίξει!» Βεβαίως η ελληνική κυβέρνηση απάντησε και αυτή διαδοχικά σε όλες αυτές τις δηλώσεις. Η απάντηση της Ελλάδας είναι εν ολίγοις η εξής: «Το ζήτημα του ανοίγματος της Θεολογικής Σχολής δεν είναι ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αλλά ζήτημα της Τουρκίας εν σχέσει προς τις προϋποθέσεις που πρέπει να τηρήσει για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλωστε δεν τίθεται θέμα αμοιβαιότητας, οι πληθυσμοί της μειονότητας σε Δυτική Θράκη και Κωνσταντινούπολη δεν είναι συγκρίσιμοι. Στην Κωνσταντινούπολη απέμειναν δύο χιλιάδες άνθρωποι, ενώ στη Δυτική Θράκη 150 χιλιάδες. Αποχαιρέτα τη την αμοιβαιότητα που χάνεις!» Όλοι όσοι διαβάζουν ή ακούν για πρώτη φορά αυτά που σύντομα περιέγραψα, μπορεί να νομίζουν ότι αυτή η μικρή κρίση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι κάτι καινούργιο. Ωστόσο ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Οι αξιωματούχοι της ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης κάνουν κάθε χρόνο ανά περιόδους παρόμοιες δηλώσεις. Στην πραγματικότητα δε, τα γεγονότα αυτά θεωρούνται από τα υπουργεία Εξωτερικών των δύο χωρών τετριμμένα. Η κατάσταση λοιπόν μοιάζει με τις αερομαχίες των ελληνοτουρκικών αεροσκαφών. Επειδή δεν έχει βρεθεί λύση αποτελεί ένα μόνιμο πρόβλημα, το οποίο ωστόσο δεν θίγεται καθημερινώς αλλά ανά περιόδους. Άλλοτε προβάλλεται περισσότερο, άλλοτε καλύπτεται από σιωπή, έπειτα επανέρχεται στην επιφάνεια και ούτω καθεξής. Σε τελική ανάλυση, οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης (Έλληνες) είναι τούρκοι πολίτες και οι Τούρκοι Azınlıkça 9

10 της Δυτικής Θράκης, είναι έλληνες πολίτες. Από πλευράς δικαίου, δεν εφαρμόζεται η αρχή της αμοιβαιότητας και στις δύο μειονότητες με την αρνητική έννοια. Όταν ασκείται πίεση στη μία μειονότητα, δεν θα πρέπει να ασκείται και πίεση στην άλλη πλευρά γι αυτό το λόγο. Η συνθήκη της Λοζάνης όμως, που άφησε τη χριστιανική και τη μουσουλμανική μειονότητα σε Τουρκία και Ελλάδα, δεν άφησε αυτούς του αθώους ανθρώπους ως ομήρους ή φυλακισμένους, ούτε με σκοπό να χρησιμοποιηθούν ως μέσο διαπραγμάτευσης ή ατού. Αντιθέτως, τους αναγνώρισε προνόμια, άρθρο προς άρθρο, έτσι ώστε να μπορούν να βιώνουν ελεύθερα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους όσον αφορά στην κουλτούρα τους, την ταυτότητα και την πίστη τους. Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ στο άρθρο μου στα δικαιώματα που διασφάλισε η συνθήκη της Λοζάνης. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει το άρθρο 14 για τους Ρωμιούς σε Ίμβρο και Τένεδο και τα άρθρα 27, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44 και 45 σχετικά με την προστασία των μειονοτήτων και να ενημερωθεί λεπτομερώς. Θα ήταν όμως ωφέλιμο να αναφερθούμε στο τι συνέβη με τη Θεολογική Σχολή. Ας περιγράψουμε την κατάσταση επιγραμματικά με απλή και απέριττη γλώσσα χωρίς να πνιγόμαστε στις λεπτομέρειες: 1) Η Ελλάδα δεν πρόκειται να δώσει στην Τουρκία την ανακαίνιση δύο οθωμανικών τεμενών στην Αθήνα, ούτε πρόκειται να πραγματοποιήσει εκλογές στη Δυτική Θράκη σύμφωνα με τις αξιώσεις της Τουρκίας με αντάλλαγμα το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής. Η προσέγγιση της Ελλάδας σε αυτό το ζήτημα είναι πολύ διαφορετική από αυτήν της Τουρκίας. Η παρούσα ελληνική κυβέρνηση, δεν πρόκειται επ ουδενί να πραγματοποιήσει τα βήματα που επιθυμεί η Τουρκία στο θέμα των τεμενών και των Μουφτήδων αποκλειστικά για το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής. Αν θέλει να αναγείρει τέμενος στην Αθήνα, θα το κάνει μόνη της, ενώ στη Δυτική Θράκη έχει ήδη διορισμένο Μουφτή και δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή της την πρακτική. 2) Στην πραγματικότητα, θεωρώ ότι οι αξιωματούχοι του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών και της κυβέρνησης του ΑΚΡ, συμπεριλαμβανομένου και του Πρωθυπουργού, κ Ερντογάν, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να παραχωρήσει στην Τουρκία την ανακαίνιση των τεμενών, ούτε και θα προχωρήσει σε εκλογές για ανάδειξη Μουφτή στη Δυτική Θράκη με τον τρόπο που επιθυμεί η Τουρκία. Συνεπώς οι πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με το τέμενος στην Ελλάδα και τις εκλογές για την ανάδειξη μουφτή, αποτελούν κατά πάσα πιθανότητα ένα πολιτικό προπέτασμα που υψώνει η κυβέρνηση απέναντι σε όσους της επιτίθενται γιατί δεν συμπεριέλαβε στο πακέτο εκδημοκρατισμού το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής. Επιπλέον, ο Πρωθυπουργός, κ Ερντογάν ίσως να θεωρεί ότι χάριν στο συγκεκριμένο προπέτασμα θα έχει την ευκαιρία να αυξήσει τις ψήφους του στις επόμενες εκλογές. Μάλιστα, ελπίζω να κάνω λάθος όσον αφορά στα όσα είπα στο δεύτερο τμήμα. Ωστόσο, η εμπειρία μου στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών μου λέει δυστυχώς ότι θα δικαιωθώ για τα λεγόμενά μου. Διότι εάν οι δύο πλευρές είχαν όντως φτάσει σε κάποια συμφωνία, δεν θα αλληλοκατηγορούνταν τόσο. Τι να πω, ελπίζω να κάνω λάθος. Άγκος 15/10/2013 * 10 Azınlıkça

11 Yunan - Bulgar doğalgaz boru hattı bir adım daha ilerledi Çevre, Enerji ve İklim Değişikliği Bakanı Yannis Maniatis, Yunan - Bulgar doğalgaz boru hattının (IGB) çevre şartlarını onaylayan kararı imzaladı. İlk aşamada 3 milyar metreküp, tamamlandığında ise 5 milyon metreküp doğalgaz aktarma kapasitesine sahip olacak olan boru hattı, Yunanistan üzerinden gelecek doğalgazın, Bulgaristan ve çevre ülkelere dağıtılmasına olanak sağlayacak. IGB ayrıca, Hazar Denizi nden gelecek ve Avrupa ya doğalgaz transfer edecek TAP doğalgaz boru hattına bağlanacak. 182 km uzunluğunda olacak IGB doğalgaz boru hattı, Yunanistan ın Gümülcine (Komotini) şehrinden başlayarak Bulgaristan ın Stara Zagora kentinde son bulacak. Projenin toplam bütçesinin 220 milyon euro olacağı belirtiliyor. Konuyla ilgili açıklama yapan Çevre Bakanı Yannis Maniatis Yunan Bulgar doğalgaz boru hattı IGB nin Yunanistan kısmıyla ilgili çevre şartlarını onaylayan kararı imzalayarak, Yunanistan ı Avrupa da enerji kavşağına ve Güneydoğu Akdeniz ile Balkanlar da istikrar, güvenlik ve refah unsuruna dönüştürmek için sarf ettiğimiz çaba çerçevesinde bir büyük projenin daha hayata geçirilmesini başlatıyoruz dedi. Προχώρησε ένα βήμα ακόμα ο ελληνοβολυγάρικος αγωγός φυσικού αερίου Υπογράφηκε σήμερα από τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη η απόφαση Έγκρισης των Περιβαλλοντικών Όρων για τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό φυσικού αερίου (IGB), μεταφορικής ικανότητας 3 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων αερίου το χρόνο, σε πρώτη φάση και 5 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων, σε πλήρη ανάπτυξη. Ο αγωγός θα επιτρέψει την τροφοδοσία της Βουλγαρίας και των χωρών της περιοχής με φυσικό αέριο που θα διοχετεύεται μέσω Ελλάδας. Μεταξύ άλλων, ο IGB θα διασυνδεθεί και με τον αγωγό TAP, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την Κασπία, μέσω Ελλάδας, προς την Ευρώπη. Ο IGB έχει συνολικό μήκος 182 χιλιόμετρα, θα ξεκινά από την Κομοτηνή και θα καταλήγει στην πόλη Stara Zagora της Βουλγαρίας. Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στα 220 εκατ. ευρώ. Σε δηλώσεις του για το θέμα ο υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, επισημαίνει τα εξής: «Με την υπογραφή της Απόφασης Έγκρισης των Περιβαλλοντικών Όρων για το ελληνικό τμήμα του ελληνοβουλγαρικού διασυνδετήριου (IGB) αγωγού φυσικού αερίου, προχωρούμε στην υλοποίηση ενός ακόμα μεγάλου έργου που συμβάλλει αποφασιστικά στην προσπάθειά μας να καταστήσουμε την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο της Ευρώπης και σημαντικό παράγοντα σταθερότητας, ασφάλειας και ευημερίας για την ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και των Βαλκανίων. Azınlıkça 11

12 Genç Bakış İslam Aile Hukuku ve Şer-i yetkiler Aydın Bostancı Batı Trakya da uygulanan İslam Aile Hukuku son yıllarda azınlığımız ile ilgili düzenlenen birçok panel ve konferansın tartışmalı konuları arasında yerini korumaya devam ediyor. Batı Trakya da uygulanan İslam Aile Hukuku son yıllarda azınlığımız ile ilgili düzenlenen birçok panel ve konferansın tartışmalı konuları arasında yerini korumaya devam ediyor. Özellikle 2000 li yılların başlarından itibaren gerek miras, gerekse de çocukların velayeti ve erken yaşta evlilik gibi konularda müftülüklerce verilen bazı kararların medeni hukuk mahkemelerine taşınması sonucu, müftülerin uhdelerinde bulunan şer-i yetkileri ciddi anlamda sorgulanmaya başladı. Bu tartışmalar Batı Trakya daki müftülüklerce uygulanan İslam Aile Hukukunun kaldırılıp kaldırılmaması konusu da ulusal hatta uluslararası alana taşıdı. Birçok defa AB ve ABD nin insan hakları raporlarında bu konu yerini aldı ve Yunanistan a bu anlamda ciddi eleştiriler yöneltildi. Dergimizin okurları hatırlayacaktır, geçmişte de bu konuya birçok kez değinmiştik, hatta Selanikli yazarımız hukukçu Yorgos Dudos, belki de şimdiye kadar onlarca makalesiyle bu konuda görüş ve çözüm önerilerini dile getirmişti. Öncelikle bölgemizde uygulanan İslam Aile Hukuku konusunda birbirine taban tabana zıt iki görüşün dile getirildiğini hatırlatmakta fayda var. İlki, Ahval-i Şahsiyye nin yani İslam Aile Hukukunun olduğu gibi korunmasından yana, bir diğeri ise tamamen kaldırılmasından yana. İkinci görüşü benimseyenlerin azınlık toplumu içerisinde sayıları az olmakla birlikte görüşlerinin bu olduğunu belirmek lazım. Hâlbuki İslam Aile Hukukunun kaldırılıp kaldırılmaması tartışmasından önce bu uygulamanın azınlık için bir imtiyaz olup olmadığına bakmak gerekiyor. Batı Trakya daki azınlık bireyleri için Şer-i Hukuk ve Medeni Hukuk uygulaması bir tercih meselesi olarak bırakılmıştır. Her bir birey kendi tercih ve seçimi doğrultusunda Şer-i veya Medeni Hukuk uygulamalarına göre işlem yapabilmektedir. Azınlık bireyleri için hukuki anlamda bir zorunluluk veya bir mecburiyet söz konusu değildir. Tercih edilen hukuk sistemi doğrultusunda hukuki işlemler yürütülebilmektedir. Dolayısıyla bölgemizde uygulanan İslam Aile Hukukunun azınlık bireyleri için tanınan bir imtiyaz ve bir demokratik tercih meselesi olduğunun altını çizmemiz gerekiyor. İslam Aile Hukukunda yapılması gereken iyileştirmelerin neler olup olmadığı tartışmasından önce, azınlık için özel olarak tanınan bu imtiyazın kaldırılması durumunda azınlık bireylerine yönelik var olan bir demokratik tercih ve ayrıcalığın ortadan kalktığını söyleyebiliriz. Bununla birlikte azınlık için tanınan bu ayrıcalıklı hukukun kaldırılıp kaldırılmamasını talep etmek ancak azınlık bireylerinin hakkı olduğu gibi bunun kararını da ancak azınlığın kendisi verebilmelidir. Çoğunluk bireylerinin azınlık toplumuna tanınan bir imtiyazın kaldırılmasını talep etme gibi bir hakları veya yetkileri bulunmamalıdır. Herkes görüş ve düşüncelerini özgürce ifade edebilir ancak karar verme noktasında çoğunluk bireyleri azınlığa tanınan bir imtiyaz konusunda yetki ve söz sahibi 12 Azınlıkça

13 değildir. İslam Aile Hukukunun kaldırılıp kaldırılmamasının kararını ancak azınlığın kendisi verebilir. Öncelikle azınlık hakları açısından bunun iyi anlaşılması ve vurgulanması gerekiyor. Son yıllarda bu konuda yapılan hukuki tartışmalarda özellikle bazı çoğunluk kesimine mensup hukukçuların Batı Trakya daki azınlık toplumuna tanınan bu imtiyazın ısrarla kaldırılmasını talep etmeleri anlaşılır bir durum değildir. Bu en basit bir örnekle 19. yüzyılın sonlarında Büyük Britanya daki lordların kamaralarında oturup Hindistan halkları için nelerin iyi olup nelerin iyi olamayacağına karar vermeleri gibi bir durumdur. Allah a çok şükür azınlığın yetişkin binlerce yüksek tahsilli insanı ve kuruluşu mevcuttur. Ülkemizin çeşitli üniversitelerinde öğretim görevlisi olan değerli hukuk profesörlerinin, azınlığa tanınan bu ayrıcalığın kaldırılması gerektiğini söylerken hatta bu yönde kamuoyunu yönlendirme faaliyetlerinde bulunurken bu hususlara dikkat buyurmalarını rica ediyoruz. Bu çoğunluk kesiminin dikkati alması gereken bir eleştirimizdi. Gelelim azınlık toplumuna. Azınlık toplumu içerisinde çok küçük bir kesim bu uygulamanın kaldırılmasını istiyor, toplumun büyük bir çoğunluğu ise bu hukukun olduğu gibi korunması gerektiği görüşünde. Daha doğrusu bu imtiyazı problem olarak telakki etmiyor aksine hukuki tercihini bu yönde kullanıyor. Hâlbuki azınlığa tanınan bu hukuki imtiyaz ne tamamen kaldırılmalı, ne de olduğu gibi bırakılmalıdır. Azınlık bireylerine yönelik uygulanan İslam Aile Hukuku nun düzenlemeleri bir an önce yenilenmeli ve günümüz koşullarına uygun hale getirilmelidir. İslam hukuku açısından da bu mümkündür. Nitekim birçok İslam ülkesinde şer-i hukuk konularında bu gibi kanuni düzenlemelere gidilmiştir. Örneğin Cezayir ve Tunus gibi İslam ülkelerinde müftülerin çıkardıkları fetva kararlarıyla erken yaşta evlilikler ve çok eşli evlilikler yasaklanarak bu yönde hukuki düzenlemelere gidilmiş ve bu kararlar alınırken ülkenin ve toplumun içinde bulunduğu koşullar göz önünde bulundurulmuştur. İslam hukuku içerisinde yer alan içtihat kavramı, bu gibi hukuki düzenlemelerin yeniden şekillendirilmesine olanak tanımakta ve gerekli değişiklikler yine İslam hukuku çerçevesinde gerçekleşebilmektedir. Günümüzdeki birçok İslam ülkesinin şer-i hukukla ilgili düzenlemelerde yeniliklere gitmemesi, asırlar önce yaşamış geleneksel Fıkıh İmamlarının o günün koşullarına göre verdikleri fetva ve kararlara ısrarla günümüzde de bağlı kalmak istemelerinden kaynaklıyor. Hatta bu ısrarı gerekçelendirmek adına içtihat kapısının yani şer-i kanunlara yeni yorumlar getirmenin miladi yılları arasında yaşamış büyük İslam düşünürü ve alimi İmam-ı Gazali ile son bulduğunu öne sürmektedirler. Hâlbuki asırlar boyunca günün koşulları ve ihtiyaçları gereği İslam hukukunun birçok düzenlemesi ile ilgili yeniliklere gidilmiş ve günün koşullarına ve ihtiyaçlarına cevap veren düzenlemelere gidilebilmiştir. Aynı zamanda bir AB üyesi olan ülkemizde azınlığımıza tanınan bu ayrıcalıklı hukukun tamamen kaldırılmaması adına birçok maddesi yeniden düzenlenebilir ve böylece şer-i yetkiler bir hukuki sorun olmaktan çıkabilir. Zaten azınlık toplumu pratikte kendi tercihiyle bu düzenlemelere göre hareket etmektedir. Örneğin çok eşlilik maddesi asla uygulanmamakta, miras işlemlerinin çoğunluğu medeni hukuka göre gerçekleştirilmekte, erken yaşta evlilikler konusunda ise gerek aileler gerekse de müftülüklerce önlemler alınmaktadır. Fakat tüm bu uygulamaların hukuki bir zemine oturtulması ve nelerin uygulanıp ne gibi hususların uygulanmadığı kanunlaştırılarak belirtilmelidir. Ayrıca bu düzenlemeler gerçekleştirilirken günümüzün ihtiyaçlarına cevap veren yorumlar da getirilmeli, böylelikle bölgemizde bir imtiyaz olarak azınlığımıza tanınan İslam Aile Hukuku, günümüz normlarına uygun bir şekilde yürürlülüğünü bir azınlık hakkı ve ayrıcalığı olarak korumalı ve devam ettirmelidir. Aynı zamanda bir AB üyesi olan ülkemizde azınlığımıza tanınan bu ayrıcalıklı hukukun tamamen kaldırılmaması adına birçok maddesi yeniden düzenlenebilir ve böylece şer-i yetkiler bir hukuki sorun olmaktan çıkabilir. Zaten azınlık toplumu pratikte kendi tercihiyle bu düzenlemelere göre hareket etmektedir. Azınlıkça 13

14 Paradoks Hükümetin Altın Şafak la Mücadelesi: Âyinesi İştir Kişinin, Lafa Bakılmaz Dimostenis Yağcıoğlu Dileyelim Pavlos Fissas Altın Şafak ın son kurbanı olsun. Eğer onun katliyle başlayan süreç bu nazi terör örgütünün sonunu getirecekse, ülkeyi bu beladan kurtaracaksa, bütün Yunanistan, ama özellikle Altın Şafak ın hedefinde bulunan her çeşit azınlık, Fissas ı sadece saygı ve hüzünle değil, aynı zamanda minnetle de anacaktır. Antifaşist şarkılar yazıp söyleyen müzisyen ve aynı zamanda liman işçisi Pavlos Fissas ın Pire nin Keratsini semtinde bir Atın Şafak militanı tarafından öldürülmesi Yunanistan ı sarstı. Hükümet ve ana akım medyanın bu neonazi harekete karşı tutumu âniden sertleşti. Başbakan ve hükümet sözcüsü artık Altın Şafak için «sıfır tolerans», «kökünden sökeceğiz» gibi ifadeler kullanıyorlar. Medya da neonazilerin paramiliter yapısı, askeri eğitim kampları, silahlı kuvvetler ve polis içindeki sempatizanları, mafya tipi haraç toplama gibi eylemleri ve göçmenlere karşı uyguladıkları sistemli şiddet hakkında yıllardır az çok bilinen, fısıldanan bilgileri artık açıkça ve ayrıntılarıyla veriyor. Altın Şafak şimdiye kadar nasıl böyle faaliyetlerde bulunabiliyordu? Devletin kurum ve organları, hükümetler, eğer Altın Şafak a karşı müsamaha göstermemiş olsalardı bu örgüt/parti bu kadar palazlanabilir ve hiç çekinmeden açıkça suç teşkil eden eylemler yapabilir miydi? Devletin Altın Şafak a karşı tutumundan söz ederken «müsamaha» kelimesi belki hafif kalıyor. Devletin, özellikle polisin, göçmenlere karşı ve belki sol ve anarşist aktivistlere karşı Altın Şafak la bir tür işbirliği ve iş bölümü geliştirdiği yıllardır söyleniyor. Bunu söyleyenler arasında eski kamu düzeni ve vatandaşı koruma bakanı Sn. Mihalis Hrisohoidis de var. 1 Anlaşılıyor ki devlet ve hükümetler, başta göçmenlerle ilgili olmak üzere bazı politikaların uygulanmasında Altın Şafak ı ve yöntemlerini yararlı bir araç gibi gördüler. Pavlos Fissas, Altın Şafak ın öldürdüğü ilk kişi değil; ilk Yunanlı. Bu neonaziler daha önce de insan öldürmüşlerdi, ama öldürülenler Pakistanlı, Bangladeşli ve Afgan göçmenlerdi. O nedenle hükümet ve ana akım medya bu cinayetleri büyük birer mesele haline getirmedi. [Burada bir parantez açıp şunu da ekleyeyim: Hadi Afganistan ve Bangladeş kendi vatandaşlarının haklarını yurtdışında kollayamayacak kadar güçsüz iki devlet, ama Pakistan, bütün toplumsal, ekonomik ve siyasi sorunlarına rağmen, büyük ve önemli bir ülke. 185 milyonluk bir nüfusa, güçlü ve nükleer silahlı bir orduya, iyi yetişmiş diplomatlara ve dünyanın en iyi çalışan istihbarat örgütlerinden birine, I.S.I. ya sahip. Böyle bir ülkenin devleti, Yunanistan da vatandaşları, kaçak göçmen bile olsalar, ırkçı şiddete maruz kalıyorken, öldürülüyorken, nasıl bu kadar tepkisiz kalır, insanın aklı almıyor. Güçlü bir devletin vatandaşlarını böylesine korumasız bırakmasının nedenleri mutlaka araştırılmaya değer.] Altın Şafak ın faaliyetleri, göçmenlerin aleyhine olan politikaların daha etkili bir biçimde uygulanmasına ve amaçlarına (mümkün olduğunca çok sayıda göçmeni Yunanistan ı terk etmeye zorlamak, her şeye rağmen ülkede kalmakta karar kılan göçmenlerin korku içinde, uslu, uysal ve sinik bir biçimde yaşamalarını sağlamak, yeni göçmenleri Yunanistan a gelmekten caydırmak), ulaşmasına yardımcı oluyordu. Hatta, sol çevrelerde oldukça yaygın bir teoriye göre, bu neonaziler, hakları için mücadele eden çalışanlara karşı da kullanılacaktı. Hükümet göçmenlerle ilgili politikalarını değiştirmeye niyetli değil. Çalışanlarla da ilgili politikaların değişmesi bu hükümet iktidarda ve memorandumlar yürürlükte olduğu sürece pek mümkün görünmüyor. Yani aynı politikalar devam edecek. Bu durumda 14 Azınlıkça

15 Altın Şafak hükümete yararlı bir araç gibi görülmeye devam edebilirdi. Peki, o zaman, hükümetin tutumunun değişmesine neden olan etkenler neler? Bu sorunun bence birbiriyle bağlantılı iki cevabı olabilir: (1) Altın Şafak haddini aştı. Devlet ve hükümet bu örgüt/partiye belli sınırlar içinde hareket ettiği sürece müsamaha gösterecekti. Ama Altın Şafak bu sınırların çok ötesine geçti. Seçmenlerin yaklaşık %7 sinden aldığı oyların verdiği sarhoşluk ve özgüvenle kendisini araç olarak kullanan düzeni tehdit edecek şekilde hareket etmeye başladı. Devletin belirlediği kırmızı çizgi Yunanlıların öldürülmesiydi. Pavlos Fissas ın öldürülmesiyle Altın Şafak bu kırmızı çizgiyi aştı. Fissas ın öldüren Yorgos Roupakiás ı yakalarken polis memuru Angelikì nin söylediği ve bıçak da fazla oluyor ama! şeklinde tercüme edilebilecek ε, όχι και μαχαίρι! sözü belki bu sınırın aşılmasını sembolize ediyor. Yani Yunanlı antifaşist solculara dayağa ve göçmenlere bıçağa belki devlet ve polis müsamaha gösterebilirdi, ama bir Yunanlıyı bıçaklayarak katletmek fazla oluyordu. (2) Altın Şafak ın faaliyetleri hükümetin belirlemiş olduğu siyasi çıkarlarını ve millî çıkarları zedelemeye başladı. Yunanlı gençleri, aşırı solcu solcu olsalar bile, öldüren bir örgüte müsamaha gösteren bir hükümete, bütün toplum, hatta hükümetin ana partisi Yeni Demokrasi nin seçmenleri bile tepki gösterecekti. Artı, polisle işbirliği yapan, her çeşit suçu işleyen ve meclise bile girmiş güçlü bir nazi örgütüne sahip Yunanistan ın yurtdışındaki imajı büyük zarar görüyordu. Avrupa dan, ABD den, uluslararası teşkilatlardan büyük tepki geliyordu. Dahası, İsrail le stratejik ve çok-yönlü bir ortaklık kurmak ve Yahudi diyasporasıyla iyi ilişkiler geliştirmek isteyen Yunan hükümeti için Altın Şafak ın ülkede böylesine pervasızca faaliyet göstermesi ciddi bir pürüz teşkil ediyordu. Hükümet bu durumu açıklamakta zorluk çekiyordu. Şimdi hükümet, Altın Şafak ın kökünü kazıyacağını söylüyor. Çok sert bir söylem kullanıyor. Fakat Ziya Paşa nın meşhur mısraını hatırlamamız lâzım: Âyinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz. Gerçi siyaset iletişimle alâkalı bir faaliyetler bütünü olduğu için lafa, söze, söyleme hiç bakmamak da olmaz. Lafı da dikkate almak zorundayız, ama esas olan iştir, icraattır, somut eylemlerdir. Hükümetin son birkaç gündür yaptıklarına baktığımızda, haksızlık etmeyelim, bazı önemli adımlar da görüyoruz: Örneğin, Altın Şafak sempatizanı ve bu parti/örgütün işlemiş olduğu suçlarla bağlantılıları olduğundan kuşkulanılan sekiz emniyet müdürünün görevden alınması, Altın Şafak üye ve milletvekillerinin karıştığı 32 olayın dosyasının başsavcılığa gönderilmesi ve bu olaylarla ilgili soruşturmanın başlaması, Fissas cinayetinin ve bundan sonra Altın Şafak üyelerinin işleyeceği her suçun Emniyet Müdürlüğü nün terörle mücadele dairesinin yetkisine verileceğinin açıklanması gerçekten küçümsenmemesi gereken adımlar. Altın Şafak a hazine yardımını kesmeyi mümkün kılacak bir kanun tasarısının hazırlanmakta olduğu da açıklandı. Eğer bu tasarı meclise sunulur ve meclisten geçerse, nazilere ciddi bir darbe vurulmuş olacaktır. Altın Şafak partisi kapatılabilir mi? Yasa dışı ilân edilebilir mi? Yunanistan Anayasası ve ülkenin siyasi partilerle ilgili yasaları parti kapatmaya imkân vermiyor. Anayasa nın 29. maddesinde, siyasi partilerin örgütlenme ve faaliyetlerinin, demokrasinin özgürce işleyişine hizmet etmesi gerektiği yazılı. Ama demokrasiye zarar veren, onun özgürce işleyişini engelleyici eylemlerde bulunan partilere karşı bir müeyyide bu maddede yer almıyor. Aynı madde, silahlı kuvvetler, emniyet ve yargı mensuplarının görevleri sırasında bir parti lehine faaliyette bulunmalarını yasaklıyor, ama onları kendi faaliyetlerinde kullanan partiler için bir müeyyide öngörmüyor. Siyasi partiler kanununda da parti kapatmayla ilgili bir hüküm bulunmuyor. Dolayısıyla, Altın Şafak ın kökü kazınacaksa suç veya terör örgütleri ile ilgili yasalar ve ceza kanununun ilgili maddeleri kullanılmak zorunda. Hükümet gerçekten Altın Şafak ın kökünü kazıyacak mı? Yoksa şimdi ülkedeki ve yurtdışındaki kamuoyunun dikkatini çekecek, nazizme karşı mücadele ediyor imajını verecek birkaç adım atıp, Fissas cinayeti unutulmaya, ortam durulmaya başlayınca tekrar eski müsamaha politikasına mı dönecek? Hükümetin nasıl bir yol izleyeceği, büyük oranda, toplumdan ve yurtdışından gelecek ve bu Nazi terör örgütünün tasfiye edilmesi yönünde taleplerin, baskıların yoğunluğuna ve boyutuna bağlı. Eğer bu yönde talep ve baskılar cılızlaşırsa, hükümetin eski politikasına dönmesi bence hayli muhtemeldir. Dolayısıyla, bu talep ve baskıların aynı yoğunlukta devam etmesi lâzım. Hatta yurtdışından gelecek baskıların, hükümetin bu ve benzeri örgütlere müsamaha ettiği, daha da kötüsü bunlarla işbirliği yaptığı takdirde, bazı yaptırımlara maruz kalacağı ihtimalini de içermesi yararlı olabilir. Dileyelim Pavlos Fissas Altın Şafak ın son kurbanı olsun. Eğer onun katliyle başlayan süreç bu nazi terör örgütünün sonunu getirecekse, ülkeyi bu beladan kurtaracaksa, bütün Yunanistan, ama özellikle Altın Şafak ın hedefinde bulunan her çeşit azınlık, Fissas ı sadece saygı ve hüzünle değil, aynı zamanda minnetle de anacaktır. 1. «Χρυσοχοΐδης: Υπήρχαν ομάδες της Χρυσής Αυγής που συνεργάζονταν με την Αστυνομία», 01/07/2011, Parapolitiki Blog ( ve watch?v=pkaacdfnkns Azınlıkça 15

16 Algı(lamak) Herkül Millas Her sabah Türküm diyorduk ama çevremizdeki Türklerden farklı olduğumuzu biliyorduk; hatta çok derinden bunu hissediyorduk. Andımız Türkiye okullarında her sabah artık Andımız okunmuyor. Demokratikleşme paketiyle ilan edilen bu kararı destekleyenler var, eleştirenler var. Andın okunmamasını doğru bulanlara göre böyle bir yemin en azından iki nedenden yanlış ve zararlıydı. Kendilerini Türk olarak görmeyen çocuklara, örneğin Kürt, Ermeni, Rum olanlara zorunlu olarak Türküm dedirtiliyordu; yani baskı uygulanıyordu. Ayrıca varlığım Türk varlığına armağan olsun gibi bir cümle de insan haklarına karşı, hayatı değersizleştiren milliyetçi bir anlayışı aşılıyordu. Yani ant, pedagojik olarak zararlıydı. Andın okunmasını isteyenler ise, Türklüğü vurgulayan böyle bir andın milli birliği güçlendirdiğini, ülkedeki bütün insanların vatandaşlık anlamında Türk olduğunu bu yüzden baskı söz konusu olmadığını ve milli özverinin olumlu bir duygu olduğunu söylediler. Yani anttın okunmasında, bir dayatma ve zorlama söz konusu değildi tezini savundular. Ben Rum ilkokulunda yıllarca bu andı okuduğum için kendi görüşümü dile getirmek istiyorum. Benim görüşüm tabii ki benden başkasını bağlamaz. Kendi görüşüm çok özel ve biricik de olabilir. Ben yukarıda belirttiğim ve lehte ve aleyhte olan her iki görüşe de tam olarak katılmıyorum. İki görüşün de mantığını anlıyorum, kendimi birinci görüşe daha yakın hissediyorum, bu andın okunmamasını doğru buluyorum; ama benim bu ant değerlendirmem biraz farklı. Bu andı altı yıl boyunca okudum (Rum ilkokulları altı yıldır). Yaklaşık bin kere. O zaman bu andı okurken bir sıkıntı yaşadığımı hatırlamıyorum. Rutin bir şeydi, monoton bir sesle söylerdik ve ne dediğimizi da bilmezdik. Söyleyin derlerdi biz de söylerdik. Birçok derste bize öğretilmiş, daha doğrusu ezberletilmiş öteki şeyler gibi bir şeydi bu ant da. O yıllarda yıllarıydı Türk Tarih Tezini de söylerdik : Bütün uygarlıkları Türkler başlatmıştı, bütün eski insanlar Türk tü. Bunların doğru olmadığını aramızda konuşmazdık çünkü doğrulukları konusunda en ufak bir inancımız zaten yoktu. Sınıf geçmek için yapılması gereken derslerdi bunlar ve biz de bunları öğreniyorduk. Her sabah Türküm diyorduk ama çevremizdeki Türklerden farklı olduğumuzu biliyorduk; hatta çok derinden bunu hissediyorduk. Çünkü o yıllarda Varlık Vergisi hatırası henüz tazeydi. Evde varliki kelimesi geçtiğinde soğuk bir esinti hissederdim, bir hortlak geçiyor gibi oluyordu, anne ve babamın yüzleri de gerilirdi. O yıllarda Kıbrıs sorunu ve 6/7 Eylül olaylarını doğuracak toplumsal histeri de başlamıştı. Bir tartışma, bir kavga çıktığında gâvur olduğumuzu hatırlatanlar eksik olmazdı. Yani antta söylediklerimiz değil, hayatta karşılaştıklarımızdı kimliğimizi oluşturan. Aradan yıllar geçti. Bir gün bu konu aklıma geldiğinde ezberimde kalanı (nasıl kalmasın, bin kez okumuşum!) tekrarlayınca şaştım ve gülmeye başladım. 16 Azınlıkça