Arslan ERKAN Gençlik ve Spor Bakanlığı - Strateji Geliştirme Dairesi Başkanı. Kalkınma Planları İle Hükümet Programlarında Yer Alan

Transkript

1 Arslan ERKAN Gençlik ve Spor Bakanlığı - Strateji Geliştirme Dairesi Başkanı Kalkınma Planları İle Hükümet Programlarında Yer Alan Giriş Bugün 6,9 milyar olan dünya nüfusunun 2050 yılında 8,9 milyara yükseleceği, bu artışın büyük oranda geri kalmış ve gelişmekte olan ülkelerde meydana geleceği, gelişmiş ülkelerin günümüzde ortaya çıkmaya başlayan yaşlı nüfus sorununun ise artarak devam edeceği öngörülmektedir. Ülkemiz açısından durum değerlendirildiğinde; nüfusumuzun %50,5 inin 30 yaşın altında ve 2011 yıl sonu itibarıyla yaş arası genç nüfusumuzun yaklaşık 20 milyon olduğu görülmektedir. Yapılan tahminlerde nüfus artış hızının mevcut şekliyle devam etmesi halinde 2023 yılında nüfusumuzun % 70 inin çalışma çağında olacağı hesaplanmaktadır. Ülkemizin sahip olduğu bu insan kaynağının avantaja dönüştürülmesi büyük önem arz etmektedir. Zira, genç nüfus oranı, ülkelerin kalkınması ve gelişmesinde çok önemli rolü bulunan temel bir parametredir. Ancak bu Büyük Önder Atatürk ün hedef gösterdiği muasır medeniyetler seviyesini aşmak için, Atatürk ilkelerine bağlı, nitelikli, girişimci, özgüveni yüksek, milli değerlerine sahip çıkan ve küresel rekabetin arttığı bir dünyada kendisine küresel düzeyde rol tanımlayan bir gençlik için kapsamlı bir gençlik politikasına ve gerekli kurumsal araçlara ihtiyaç bulunmaktadır. büyük kitlenin bir an önce çözüme kavuşturulması gereken önemli sorunları vardır Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü döneminde sporun gölgesinde kalan, gençliğin boş zamanının değerlendirilmesine ilişkin faaliyetlerle sınırlı tutulan ve gençliği yalnız korunmaya muhtaç bir yaş grubu olarak ele alan gençlik hizmeti anlayışı, gençliğin sorunlarını çözmekte yetersiz kalmıştır. Gençlerin talep ve ihtiyaçlarını dikkate alarak gençliğe yönelik hizmetlerin kapsamını genişletilmesi ve niteliğinin artırılması amacıyla 03/06/2011 tarihli ve 638 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile kurulan Gençlik ve Spor Bakanlığı kendisine verilen görev, yetki ve sorumluluklar çerçevesinde kuruluşundan bugüne; Gençliğin ilgi ve sorunlarını saptamak, çözüm ortakları ile eşgüdüm ve iş birliği içinde çalışarak kişisel, sosyal ve sportif alanlarda destekleyici politikalar oluşturmak; sürekli gelişimi esas alan projeler üretmek, uygulamak, desteklemek ve bu sayede toplumsal hayatın aktif üyesi, yenilikçi ve lider gençler yetiştirmek misyonuyla hareket etmektedir. Bu misyon doğrultusunda; düşünen, sorgulayan, kendini ifade edebilen, sporu, sanatı ve bilimi yaşam tarzı 34

2 araştırma hâline dönüştüren, gelişmelere açık, farklılıklara saygılı, yenilikçi, etik değerlere bağlı, karar süreçlerine katılan, kaynakları etkili değerlendiren, çevreye duyarlı, öz güveni yüksek, mutlu, sağlıklı ve güçlü bir gençliğin yetişmesini amaçlamaktadır. Diğer taraftan gençliğin sorunları ve ihtiyaçları dikkate alınarak kalkınma planlarında ve yıllık programlarda bazı tedbirler öngörülmüştür. Bu üst politika belgelerinde; gençlerin aileleriyle ve toplumla iletişimlerini daha sağlıklı hale getirecek, özgüvenlerini geliştirecek, yaşadıkları topluma aidiyet duygusunu ve duyarlılıklarını artıracak, karar alma süreçlerine katılımlarını sağlayacak tedbirler alınacağı belirtilmektedir. A. Kalkınma Planlarında 1. I. Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) Planda; gençlik politikası adı altında bir politika başlığı yer almamaktadır. Ancak, İnsangücü, İstihdam, Eğitim ve Araştırma ana başlığı altında gençliğe yönelik bazı hedeflere değinilmiştir. Eğitim Politikası alt başlığı içinde; plân devresinde kabiliyetli fakat imkânları sınırlı gençlerin yetişebilmesi için eğitimin her kademesinde burs imkânlarının geniş ölçüde arttırılacağı, orta öğretim çağındaki gençlerin büyük bir bölümünün teknik ve meslekî eğitime yöneltileceği, bu amacın gerçekleşmesi için Teknik Öğretimin, çıraklıktan teknisyenliğe kadar bütünüyle sanayi ile bağlantılı, onun imkân ve ihtiyaçlarıyla uyuşan bir sistem olarak kurulması ve işletilmesi gerektiği vurgulanmıştır. (DPT, 1963: ) Gelir Dağılımı Politikası başlığı altında ise; özellikle geniş ölçüde uygulanacak sağlık merkezleri, halk tipi konut, aydınlatma ve içme suyu sağlama programları ile kişilerin yaşama standartlarının yükseltileceği, eğitim alanında uygulanacak yaygın eğitim merkezleri ve geniş burs imkanlarıyla kabiliyetli gençlerin sosyal ortam engellerini aşarak lâyık oldukları seviyelere yükselmelerinin sağlanacağı, böylece insan gücü kaynağının da diğer iktisadi kaynaklara paralel olarak en iyi şekilde değerlendirileceği ifade edilmiştir. (DPT, 1963:505) 2. II. Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) İkinci beş yıllık plan döneminde gençlikle ilgili sorunlar bir bütün olarak ele alınmış ve gençliğe hizmet sağlayan programların geliştirilmesi, farklı hizmetler arasında yakın ilişki ve işbirliği kurulması, fırsat eşitliği ilkesine göre çözüm yolları getirilmesi, köy ve şehirde yaşayan, okuyan ve okul dışı gençliğin özel sorunlarının ele alınması öngörülmüştür. Bu amaçla; Gençler için ders dışı ve okul dışı programlar düzenlenerek yeteneklerinin arttırılması, kültür ve sanat hareketlerine katılımlarının sağlanması ve zararlı yayınların önlenmesi, okul hekimliğinin geliştirilmesi, ruh sağlığı ve rehberlik hizmetinin yaygınlaştırılması, gençlik yaz kamplarının kurulması, yaygın eğitim yoluyla köylerde yaşayan genç nüfusun ve özellikle genç kız ve kadınlarımız için programlar düzenlenmesi, Üniversitelerde kurulan Köycülük Dernekleri ve Gönüllü Çalışma Kampları nın desteklenmesi, kamu kuruluşları ile gençlik ve öğrenci kuruluşları ve gönüllü kuruluşlar arasında işbirliğinin sağlanması, Yüksek öğrenim gençliğinin politik etkilerin dışında kalması amacıyla spor, kültür ve sosyal faaliyetlere Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü döneminde sporun gölgesinde kalan, gençliğin boş zamanının değerlendirilmesine ilişkin faaliyetlerle sınırlı tutulan ve gençliği yalnız korunmaya muhtaç bir yaş grubu olarak ele alan gençlik hizmeti anlayışı, gençliğin sorunlarını çözmekte yetersiz kalmıştır. özendirilmelerinin sağlanması, Boş zamanların değerlendirilmesi için programlar düzenlenmesi, bu faaliyetleri yönetecek olan gençlik liderlerinin yetiştirilmesi ve mevcut tesislerden ve normal çalışma saatleri dışında okullardan bu amaçla yararlanılması, Yükseköğrenimde bursların iyileştirilmesi, üniversitelerin mediko-sosyal merkezlerinin bütün üniversite ve yüksek okul gençlerini kapsamasının sağlanması, yükseköğrenimdeki gençlerin bir araya gelmeleri ve yemek yemeleri imkânını verecek merkezlerin kurulması, hedeflenmiş olup sorunların çözümü için yukarıda belirtilen ilkelerin bir bütün olarak yürütülmesi ve politikaların uygulanabilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. (DPT, 1968: ) 3. III. Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) İkinci Planda gençlik sorunlarının bütüncül bir yaklaşımla çözülmesi yolunda getirilen politika tedbirlerine rağmen, bu konuda çaba gösteren ve gençliğe hizmet götüren kuruluşlararası işbirliği fonksiyonel bir biçimde gerçekleştirilememiş ve hizmetler verimli bir biçimde yürütülememiştir. Bunun sonucu, 35

3 gençlik ve sporla ilgili sorunların çözülmesine bir bütünlük ve yeni bir anlayış getirmek ve ilgili kuruluşlar arası işbirliğini sağlamak amacıyla 1970 yılında Gençlik ve Spor Bakanlığı kurulmuştur. Gençlik ve Spor Bakanlığı vasıtasıyla ya da önderliğinde; gençliğe hizmet götürülen örgütlerarası koordinasyon ve işbirliğinin sağlanması, okul dışı gençliğe meslekî beceri ve yeteneklerin kazandırılması, mevcut tesislerin ortaklaşa kullanılması imkânlarının araştırılarak tam kullanımı sağlayıcı bir sistemin geliştirilmesi, yüksek öğrenim gençlerinin kredi, yurt, burs, sosyal ve kültürel faaliyet imkânlarının yaygınlaştırılması, kalkınma projelerine katılımlarının sağlanması, gençlik sorunlarının köklerine inen bilimsel araştırmaların üniversitelerle birlikte yapılması ve sorunların çözülmesi yönünde gerekli tedbirlerin alınması politikaları benimsenmiştir. (DPT, 1973: ) 4. IV. Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) Gençliğin öğrenim ve beslenme, sağlık, barınma, istihdam ve çalışma sorunlarının bir bütünlük içinde ele alınması, okul içinde ve boş zamanlarında spor, kültür, sanat, folklor gibi ilgi duydukları alanlarda çalışmalarının sağlanması, beden ve ruh sağlığı hizmetlerinden yeterince yararlanabilmelerinin temini, sanayide çalışan gençliğin sorunlarının çözüme kavuşturulması, yükseköğrenim gençliği için yurt sayısı ve kapasitesinin arttırılması, kamuya ait yurtların yatak kapasitelerinin tam kullanımı için gerekli önlemlerin alınması, burs ücretlerinin iyileştirilmesi, gençliğin ulusal ve uluslararası turizm etkinliklerine daha geniş ölçüde katılabilmesinin sağlanması, gençliğin toplu bulunduğu çalışma, eğitim ve yerleşme merkezlerinde dinlenme ve eğlence olanaklarının artırılması bu plan döneminde ilke olarak benimsenmiştir. (DPT,1979:286) 5. V. Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) Bu planda; daha önceki planlarda uygulanan, konuların ayrıntılı olarak ele alınması alışkanlığının terk edilerek, çerçeve bir kalkınma planı oluşturma gayreti içerisine girildiği anlaşılmaktadır. Bundan sonraki plan dönemlerinde de bu uygulamanın devam ettiği ve 7. Beş Yıllık Kalkınma Planı döneminden itibaren çoğu konunun Özel İhtisas Komisyonlarının çalışma alanı içerisine bırakıldığı görülmektedir. Gençliğe sunulacak hizmetlerde niteliğe ağırlık verilmesi, millî, manevî ve kültürel değerler ile yetiştirilmelerinin sağlanması, okul dışındaki gençliğin sorunları üzerinde önemle durulması, okul dışında fikir, kültür, sanat, spor ve folklor faaliyetlerinin teşvik edilmesi, toplum hayatı ile bütünleşmelerinin sağlanması, gençleri alkol düşkünlüğünden, uyuşturucu madde, suçluluk, kumar ve benzeri alışkanlıklardan ve müstehcen yayınlardan koruyucu tedbirlerin bir bütünlük içinde ele alınması bu planda öne çıkan tedbir maddeleridir. (DPT,1985:149) 6. VI. Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) Geleceğin güvencesi olan gençlerin milli, manevi ve kültürel değerler, çağdaş medeniyetin ve teknolojinin bilgileri ile donatılmış olarak yetiştirilmeleri ve eğitilmeleri temel ilke olarak benimsenmiş ve buna ilişkin olarak; gençlerin toplum hayatıyla bütünleşmelerinin sağlanması, hizmetlerde kalitenin arttırılması, kişilik, okul içi ve dışı faaliyetlerin teşvik edilmesi, kapsamlı araştırmaların yapılması, gençleri sigara, alkol, uyuşturucu maddeler, (psiko-trop) kumar ve benzeri alışkanlıklardan koruyucu ve caydırıcı tedbirler ile suça itilme ortamları yaratan unsurları yok edici tedbirlerin bir bütünlük içinde ele alınması, adalet duygusunun önce insanın kendi vicdanında yerleşmesi gereği ve inancını geliştirici programlara ağırlık verilmesi, yükseköğrenim öğrencilerinin burslarının iyileştirilmesi ve kamu yurtlarının kapasitesinin arttırılması, gençlerin bulaşıcı hastalıklardan ve özellikle AİDS ten korunmalarına ilişkin programların kuruluşlar arası işbirliğiyle gerçekleştirilmesi ve başta TV ve radyo olmak üzere tüm yayın organlarıyla bilgilendirilmeleri uygulanması gereken politikalar olarak tespit edilmiştir. (DPT,1990:288) 7. VII. Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) Yedinci beş yıllık kalkınma planında gençlik politikası ayrıca bir bölüm olarak işlenmemiştir. İnsan Kaynaklarının geliştirilmesi başlıklı bölümde gençlikle ilgili bir takım sorunlara kısaca değinilmekle yetinilmiştir. Nüfusun yüzde 20,4 ünü oluşturan yaş grubundaki gençlik kesimine yönelik hizmetlerde sayı ve nitelik olarak belirli iyileşmeler sağlanmakla birlikte, bu hizmetlerdeki yetersizliklerin devam ettiği belirtilerek öğrenim dışı gençlik kesiminin sorunlarının giderilmesine duyulan ihtiyacın öneminin arttığı vurgulanmıştır. (DPT, 1996:26) Gençlik kesiminin sorunlarını gidermek ve gençlerin kalkınma sürecine katkı ve katılımlarını artırabilmek amacıyla bu kesime sunulan hizmetlerin sayı ve nitelik olarak geliştirilmesi, toplumun temelini oluşturan ve geleceğin güvencesi olan gençlerin eğitim, sağlık, çalışma hayatı, sosyal güvenlik, istihdam ve boş zaman değerlendirme konularındaki sorunlarının çözümüne yönelik önlemler alınması da ayrıca belirtilmiştir. (DPT, 1996:31) 36

4 araştırma Bu planda dikkat çeken husus; gençliğin boş zamanlarının değerlendirilmesinin temel ilke olarak benimsenerek üniversitelerde rekreasyon ana bilim dalı tesis edilmesine karar verilmesidir. 8. VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) Sekizinci beş yıllık kalkınma planında sorumluluk duygusu gelişmiş, yeni fikirlere açık, kültürel değerlerimizi özümsemiş, ülkenin hedef ve imkanlarını bilen ve benimseyen, araştırıcı, eleştirel yaklaşım ve demokratik tavırlar gösterebilen ve kendi kişiliklerini geliştirirken, topluma ve kalkınma sürecine katkıda bulunan özgüvenli bir gençlik yetiştirilmesi esas olarak alınmıştır. Gençliğin okul içi ve dışı düşünce, kültür, sanat ve spor gibi faaliyetlere özendirilmesi, mahalli idareler aracılığıyla gençlik merkezlerinin yurt geneline yaygınlaştırılması ve bu merkezlerde uzman personel istihdamının sağlanması, kuruluşlararası işbirliği ile özellikle madde bağımlılığı, AIDS ve benzeri hastalıklar konusunda gençleri ve çevrelerini bilgilendirme çalışmalarına etkinlik kazandırılması, Uyuşturucu Kullanımı ile Mücadele Takip ve Yönlendirme Alt ve Üst Kurulların izleme, denetleme ve koordinasyon birimi olarak kanuni bir statüye kavuşturulması ve etkin bir şekilde çalışmasının sağlanması, gençlere yönelik hizmetlerin daha etkin yapılabilmesi için Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü nün yeniden yapılandırılması temel politikalar olarak tespit edilmiştir. (DPT, 2001:91-92) 9. IV. Kalkınma Planı ( ) Planda gençlik politikasına ilişkin her hangi bir başlık yer almamaktadır. Plân öncekilere oranla daha da daraltılarak, her alanı detaylı düzenleme yerine strateji ve perspektif belirlemeye odaklanma durumu benimsenmiştir. Devlet Planlama Teşkilatı nın ( Kalkınma Bakanlığı) Kuruluş ve Görevleri Hakkında 540 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname, İktisadi ve sosyal sektörlerde uzmanlık alanları ile ilgili konularda bilgi toplamak, araştırma yapmak, tedbirler geliştirmek ve önerilerde bulunmak amacıyla Kalkınma Bakanlığına kalkınma planı çalışmalarında yardımcı olmak, plan hazırlıklarına daha geniş kesimlerin katkısını sağlamak ve Türkiye nin bütün imkan ve kaynaklarını değerlendirmek üzere sürekli ve geçici Özel İhtisas Komisyonlarının kurulacağı hükmünü getirmektedir. Böylece belirli konu başlıkları altında, alanlarında uzman çeşitli kamu, özel kesim ve sivil toplum kuruluşları temsilcileri ile akademik çevreler bir araya gelmekte ve koordinasyonu Kalkınma Bakanlığı tarafından yürütülen komisyonların çalışmalarından elde edilen sonuçlar ve değerlendirmeler planların oluşumunda dikkate alınmaktadır. Başbakanlığın 1993 (7. Beş Yıllık Kalkınma Planı), 1999 (8. Beş Yıllık Kalkınma Planı) ve 2005 (9. Beş Yıllık Kalkınma Planı) yıllarında çıkartmış olduğu genelgelerle de özel ihtisas komisyonlarının kurulmasına karar verilmiştir. Ancak 7. ve 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı dönemlerinde gençliğe yönelik bir komisyonun oluşturulmadığı, 9. Kalkınma Planı döneminde oluşturulan Çocuk ve Gençlik Özel İhtisas Komisyonunun ise hâlâ raporunu sunmadığı anlaşılmaktadır. B. Hükümet Programı, Hükümet Eylem Planı Ve Yılı Programlarında Yer Alan Hükümet Programı tarihinde açıklanan 60.Hükümet Programında yeni dönemde; spor tesislerinin yapımına devam edilmesi, Gençlik Merkezleri kurulması, Gençlik Kamplarının sayısının çoğaltılması, yabancı ülkelerle gençlik değişim programlarının hızlandırılması, olimpiyatlara sporcu hazırlama kapsamında gençlerimize teşvik ve destek sağlanmasının hedeflendiği vurgulanmaktadır Hükümet Programı Eylem Planı tarihinde açıklanan 60.Hükümet Programı Eylem Planında Sosyal Yapının Güçlendirilmesi bölümünde (SYG-30) Gençliğin güçlendirilmesine yönelik çalışmaların artırılacağı belirtilerek gençlerin donanımlı, özgüveni yüksek, temel değerlerimize sahip çıkan, demokratik ve çoğulcu evrensel değerleri özümsemiş, farklılıkları zenginlik olarak gören ve sorumluluk almayı bilen bireyler olarak yetişmesi yönünde çalışmalar yapılacağı ifade edilmiştir. Diğer taraftan, 2011 Yılı Programında da gençliğe ilişkin bazı tedbirler yer almaktadır: Tedbir 235.Gençliğe yönelik hizmetler, gençlerin toplumla bütünleşmiş, özgüven sahibi, sağlıklı bireyler olarak yetişebilmeleri için yeniden yapılandırılarak daha etkin ve koordineli sunulacaktır. Bu tedbir doğrultusunda yapılacak işlem ve açıklama bölümünde: Ulusal Gençlik Stratejisi oluşturulacak, gençliğe yönelik faaliyet ve hizmetlerin gerçekleştirilmesinde ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile STK lar arasında koordinasyon sağlanacak, yerel yönetim ve merkezi idare işbirliği artırılacak, gençliğe ilişkin STK faaliyetleri desteklene- 37

5 cektir. Gençlik merkezlerinin sayısı artırılacak, gençlik merkezlerini yeniden yapılandırmaya ve gönüllü gençlik ağının genişlemesine yönelik çalışmalara devam edilecektir denilmektedir. Tedbir 216. Çocuk ve gençlerin şiddete yönelmelerinin ve her türlü çocuk istismarının önlenmesine yönelik çalışmalar sürdürülecektir. Tedbir 236. Gençlerin toplumsal hayata aktif katılımlarının sağlanmasına, şiddete ve zararlı alışkanlıklara yönelmelerinin önlenmesine yönelik çalışmalar sürdürülecektir yılı programında...sigara, alkol ve uyuşturucu gibi zararlı alışkanlıklara başlama yaşının 11 yaş altına kadar düşmüş olması, gençleri ve dolayısıyla bütün toplumu tehdit eder hale gelmiştir. Eğitim, işsizlik, sosyal güvenlik, sosyal katılım, karar alma süreçlerine katılım, yabancılaşma, toplumsal duyarlılık, bireysel gelişim ve özgüven gibi gençleri yakından ilgilendiren konuların yanı sıra zararlı alışkanlıklarla mücadele hususunda da kurumlar arasında etkin bir eşgüdüm gerekmektedir... Ayrıca gençlik hizmetlerinin daha güçlü bir teşkilat yapısıyla daha aktif olarak yürütülmesi ihtiyacı devam etmektedir. denilmektedir Hükümet Programı tarihli 61. Hükümet Programında gençliğe sunulan hizmetlere ilişkin yenilikler ile öngörüler yer almaktadır: 61. Hükümet döneminde yeni ve daha icracı bir yapı ile etkin bir şekilde hizmet sunulacağı, Başbakanlığa bağlı kuruluşların sayısının azaltıldığı, başbakanlığın asli görevi olan koordinasyon işlevinin güçlendirildiği, Devlet bakanlıklarının kaldırılarak, bazı bakanlıkların yeniden yapılandırıldığı, Geleceğimiz olan gençlerimize çok daha kapsamlı hizmetleri ulaştırmak ve sporu toplum hayatımıza daha yaygın bir şekilde dahil etmek için Gençlik ve Spor Bakanlığının kurulduğu, Gençliğin sivil toplum örgütlerine üyeliğinin teşvik edileceği, Gençlerin kendi projelerini hayata geçirebilecekleri gençlik merkezlerinin yaygınlaştırılacağı, Özel yurtların destekleneceği ve öğrencilere ucuz barınma imkânı sağlamaya devam edileceği, Üniversiteler ve meslek kuruluşları ile işbirliği içinde gençler için iş kurma ve geliştirme merkezleri kurulacağı, Gençlerimizi toplumun değerlerine yabancılaşmadan, bilgi ve tecrübe ile donatarak meslek sahibi ve rekabet gücü yüksek bireyler olarak yetişmeleri için eğitimden istihdama kadar her alanda gerekli tedbirlerin alınacağı ifade edilmiştir. SONUÇ Türkiye gelişen demokrasisi, güçlü ekonomisi, uluslararası alanda artan etkinliğiyle dünyanın önde gelen ülkeleri arasında yer almaktadır. Daha güçlü ve müreffeh bir ülke olabilmek ve bunu devamlı kılabilmek için kalkınma sürecinde bireylere özellikle gençlere büyük önem verilmektedir. Bu çerçevede, gençlerin kişisel ve sosyal gelişimini desteklemek, toplumsal ve ekonomik hayatın her alanına etkin katılımlarını sağlamak yönünde çalışmalar sürdürülmektedir. Ancak Türkiye de gençliğin durumu ve sorunlarından söz edildiğinde, işsizlik hemen ilk sırada zikredilmekte, kaliteli eğitim, geleceğe hazırlanma, gelecekten umut duyma, yaşamlarını anlamlı kılacak değerler doğrultusunda yaşama, sağlıklı yaşam, cinsel eğitim, aidiyet gibi çok daha derinlerdeki, daha riskli ve en az işsizlik kadar önemli pek çok sorun, ya göz ardı edilmekte ya da ikinci plana atılmaktadır. Büyük Önder Atatürk ün hedef gösterdiği muasır medeniyetler seviyesini aşmak için, Atatürk ilkelerine bağlı, nitelikli, girişimci, özgüveni yüksek, milli değerlerine sahip çıkan ve küresel rekabetin arttığı bir dünyada kendisine küresel düzeyde rol tanımlayan bir gençlik için kapsamlı bir gençlik politikasına ve gerekli kurumsal araçlara ihtiyaç bulunmaktadır. Bunun yanı sıra, gençlerin kişisel ve sosyal gelişimini sağlayacak, seçeneklerini artıracak, özgürlüklerini geliştirecek ve hayatlarını değer verdikleri şekilde sürdürmelerini sağlayacak politikaların hayata geçirilmesi için daha etkin bir politika belirleme, uygulama ve koordinasyon sürecinin gençliğin ve ülkenin hizmetine sunulması büyük önem taşımaktadır. KAYNAKÇA DPT: 1.Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1963, s , DPT: 2.Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1968, s, , DPT: 3.Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1973, s, , DPT: 4. Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1979, s , DPT: 5.Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1985, s.150, DPT:6.Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1990, s , DPT:7.Beş Yıllık Kalkınma Planı, 2001, s.93, DPT:8. Beş Yıllık Kalkınma Planı, 2001, s