MEME KANSERİ HASTALARINDA JAM-A VE LFA-1 GEN VARYASYONLARININ ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Ebat: px

Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "MEME KANSERİ HASTALARINDA JAM-A VE LFA-1 GEN VARYASYONLARININ ETKİSİNİN İNCELENMESİ"

Fidan Altın
8 yıl önce
İzleme sayısı:

1 MEME KANSERİ HASTALARINDA JAM-A VE LFA-1 GEN VARYASYONLARININ ETKİSİNİN İNCELENMESİ Bengü TOKAT, 1,2 Deniz KANCA, Tülin ÖZTÜRK, M.Fatih SEYHAN, Zerrin CALAY, Şennur İLVAN, Özlem KURNAZ-GÖMLEKSİZ, Hülya YILMAZ-AYDOĞAN, Oğuz ÖZTÜRK 1 İstanbul Üniversitesi Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü, Moleküler Tıp AD, İstanbul Türkiye 2 Haliç Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölümü, İstanbul Türkiye

2 SUNUM AKIŞI 4 Kasım 2015 GİRİŞ Meme kanseri JAM-A ve LFA-1 AMAÇ METOT BULGULAR TARTIŞMA 4 KASIM 2015

3 MEME KANSERİ Poligenetik malign hastalıklardan biri ABD; Kadınlarda en yaygın 1. kanser türü Erkek: 2300 yeni vaka/yıl Kadın: yeni vaka/yıl Kadın Meme Anatomisi t%c3%bcrkiyede-kanser-kayitcigi.html

4 Neden JAM-A / LFA-1? Kanser hücrelerinde yuvarlanma, bağlanma ve transmigrasyon / diapedez adımlarıyla gerçekleşen ekstravazasyon, endotel hasarı / disfonksiyonuna bağlı lökosit ekstravazasyonuna benzemekte olup endotel kökenli JAM-A ve monosit kökenli LFA-1 molekülleri bu süreçte rol oynamaktadır.

5 Junctional Adhesion Molecule-A / Bağlantı Adezyon Molekülü-A (JAM-A) Hücreiçi bağlantı teşekkülü ve hücre polaritesi Hücre morfolojisi Anjiyogenez Platelet aktivasyonu Lökosit migrasyonu Monosit ve nötrofil ekstravazasyonu JAM-A geninin şematik diyagramı Normal meme dokusunda düşük düzeyde anlatımı yapılırken kanser hücrelerinde anlatımı artmaktadır. Ekspresyon tümör hücre migrasyonu invazyon ve metastaz Ekspresyon apoptoz kanser progresyonu Genin susturulması, JAM-A nın epitel hücrelerin yayılma ve lökosit migrasyonunu artırmasıyla kanser hücrelerinin adhezyon ve migrasyonunu azaltarak kanser gelişimini azaltmaktadır.

6 Lymphocyte Function Associated Antigen 1 / Lökosit Fonksiyon İlişkili Antijen-1(LFA-1) Antijen spesifik cevaplar Lenfosit tarafından hedeflenme İnflamasyon bölgelerinde monosit ve nötrofil diapedezi LFA-1 I domeini JAM-A için fonksiyonel bir bağlanma bölgesi içermektedir. JAM-A membran proksimal Ig domein 2 (D2) LFA-1 I domeini JAM-A homodimeri JAM-A / LFA bağlanması

7 AMAÇ Çalışmamızda tümör hücrelerinin ekstravazasyonunda rol oynayan JAM-A ve LFA-1 hücre adhezyon moleküllerindeki JAM-A rs ve LFA-1 rs ve LFA-1 rs gen varyasyonlarının meme kanseri riskine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Minör Allel Majör Allel JAM-A rs C T LFA-1 rs A G LFA-1 rs C G

8 YÖNTEM İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD da takip edilen 108-meme kanseri hastası kadın 63-sağlıklı kadın PCR-RFLP (Fu et al., 2011) JAM-A rs (int6 T>C) LFA-1 rs (3 UTR A>G) LFA-1 rs (8ex G>C) Verilerin analizi SPSS-21.0 istatistik programı (p<0.05) Haploview programı

9 BULGULAR

10 Tablo 1. Hastaların Karakteristik Özellikleri Hasta Karakteristiği n (%) Menopoz durumu Pre- 45 (49.5) Post- 46 (50.5) Erken (1,2) 35 (56.5) Histolojik derecesi Geç (3) 27 (43.5) ER(-) 23 (30.3) Östrojen Reseptör durumu ER(+) 53 (69.7) PR(-) 37 (48.7) Progesteron Reseptör durumu PR(+) 39 (51.3) Hayır 29 (54.7) Lenfatik vasküler invazyon Evet 24 (45.3) Hayır 13 (26.0) In situ komponent Evet 37 (74.0) Hayır 35 (68.6) Perinöral invazyon Evet 16 (31.4) Hayır 24 (48.0) Nekroz Evet 26 (52.0) Invasif duktal 69 (87.3) Kanser tipi Diğer 10 (12.7) Hayır 33 (44.6) c-erb anlatımı Evet 41 (55.4)

11 Tablo 2. Çalışma Gruplarında JAM-A ve LFA- Genotiplerinin Dağılımı JAM-A rs Genotipi JAM-A rs Allelleri LFA-1 rs Genotipi LFA-1 rs Allelleri LFA-1 rs Genotipi LFA-1 rs Allelleri Kontrol (n=63) Gruplar Hasta (n=108) TT39 (61.9%) 69 (63.9%) CC8 (12.7%) 9 (8.3%) TC16 (25.4%) 30 (27.8%) T94 (74.60%) 168 (77.78%) C32 (25.40%) 48 (22.22%) AA40 (63.5%) 87 (80.6%) * GG7 (11.1%) - AG16 (25.4%) 21 (19.4%) A96 (76.19%) 195 (90.28%) ** G30 (23.81%) 21 (9.72%) CC16 (25.4%) 21 (19.4%) GG - 7 (6.5%) *** GC47 (74.6%) 80 (74.1%) C79 (62.70%) 122 (56.48%) G47 (37.30%) 94 (43.52%) *, p=0.014 **, p=0.001 (Fisher s exact test) ***, p=0.048 (Fisher s exact test)

12 Tablo 3. Çalışma Gruplarında JAM-A rs (T>C), LFA-1 rs (A>G) ve LFA-1 rs (C>G) İkili Allel Haplotip Setlerinin Frekansları Frekanslar Haplotip Toplam Meme kanseri Kontrol Ki kare p değeri JAM-A rs ve LFA-1 rs TA CA TG CG JAM-A rs ve LFA-1 rs TC TG CC ,1986 CG ,5435 LFA-1 rs ve LFA-1 rs CA GA CG GG

13 Tablo 4. Çalışma Gruplarında JAM-A rs790056, LFA- 1 rs ve LFA-1 rs Üçlü Allel Haplotip Setlerinin Frekansları Haplotip (JAM-A rs790056, LFA-1 rs , Frekanslar Toplam Meme Kontrol Ki kare p değeri kanseri LFA-1 rs ) TCA TGA CCA TCG CGA CCG CGG

14 BULGULAR LFA-1 rs AA genotipi (p=0.014) ve A allel frekansı (p=0.001) ve LFA-1 rs GG genotip frekansı (p=0.048) hastalarda kontrol grubuna göre yüksektir. Haplotip analizinde TA haplotip (JAM-A rs T alleli - LFA- 1 rs A alleli) frekansı hasta grubunda kontrol grubuna göre yüksek iken (p=0.0173), TG haplotip (JAM-A rs T alleli - LFA-1 rs G alleli) frekansı düşük (p=0.0051) gözlenmiştir. TCG haplotip (JAM-A rs T alleli- LFA-1 rs C alleli - LFA-1 rs G alleli) frekansı hasta grubunda kontrol grubuna kıyasla düşüktür (p=0.0096).

15 TARTIŞMA Çalışmamızda LFA-1 rs SNP için nadir GG genotipi ve G alleli ve rs SNP için normal AA genotipi ve A alleli vakalarda daha yüksektir. RİSK FAKTÖRÜ

16 TARTIŞMA Çin Han populasyonunda LFA-1 polimorfizmlerinin incelendiği araştırmada (Fu et al, 2011) rs SNP için GG genotipi ve G alleli ve rs SNP için AA genotipi ve A alleli vakalarda daha düşüktür. KORUYUCU rs CG genotipi ile rs AG genotipi ise vakalarda daha yüksektir.

17 TARTIŞMA Çalışmamızda; LFA-1 rs nadir G allel frekansı (K: %23.81; H: %9.2) Çin, Güney Asya ve Avrupa populasyonlarında daha yüksek iken, Afrika populasyonlarına daha yakın, LFA-1 rs nadir G allel frekansı (K: %37.3; H: 43.52) ise Avrupa, Afrika ve Çin populasyonlarında daha düşük iken, Güney Asya populasyonlarına daha yakın olarak belirlenmiştir. Etnik köken, Çevresel alt yapı, Diğer faktörler

18 TARTIŞMA JAM-A rs T alleli + LFA-1 rs A alleli meme kanseri riskini JAM-A rs T alleli + LFA-1 rs G alleli meme kanseri riskini

19 TEMEL LİMİTASYON Çalışma populasyonu görece küçük olduğundan LFA-1 rs ve LFA-1 rs SNPlerine ait nadir GG genotip frekansları da az gözlenmiştir (Tablo 2). Bu varyasyonların meme kanser hastalarında klinikopatolojik karakteristik alt gruplamaları üzerine etkisi istatistiksel olarak analiz edilememiştir.

20 SONUÇ LFA-1 ve JAM-A gen varyasyonları meme kanser riski için kullanışlıdır. LFA-1 ve JAM-A genlerinin meme kanseri gelişiminde rol oynayan lökosit migrasyonu üzerine etkisi daha büyük örneklem grupları ve bu genlere ait daha fazla SNP ile araştırılmaya devam edilmelidir.

21 DİNLEDİĞİNİZ İÇİN TEŞEKKÜRLER

Benzer belgeler

Parkinson Hastalığı ile α-sinüklein Geni Polimorfizmlerinin İlişkisinin Araştırılması

İ.Ü. CERRAHPAŞA TIP FAKÜLTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ TIBBİ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Parkinson Hastalığı ile α-sinüklein Geni Polimorfizmlerinin İlişkisinin Araştırılması Araş.Gör. Yener KURMAN İSTANBUL