DEĞİŞİK SICAKLIK VE NEM ETKİSİNDE ÇALIŞAN BİRLEŞTİRİLMİŞ KOMPOZİT MALZEMELERİN YORULMA MUKAVEMETLERİNİN İNCELENMESİ
|
|
- Özgür Cumali
- 8 yıl önce
- İzleme sayısı:
Transkript
1 DEĞİŞİK SICAKLIK VE NEM ETKİSİNDE ÇALIŞAN BİRLEŞTİRİLMİŞ KOMPOZİT MALZEMELERİN YORULMA MUKAVEMETLERİNİN İNCELENMESİ Gürkan ALTAN Mart 2009 DENİZLİ
2 DEĞİŞİK SICAKLIK VE NEM ETKİSİNDE ÇALIŞAN BİRLEŞTİRİLMİŞ KOMPOZİT MALZEMELERİN YORULMA MUKAVEMETLERİNİN İNCELENMESİ Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi Makine Mühendisliği Anabilim Dalı Gürkan ALTAN Danışman: Prof. Dr. Muzaffer TOPÇU Mart, 2009 DENİZLİ
3 i DOKTORA TEZİ ONAY FORMU Gürkan ALTAN tarafından Prof. Dr. Muzaffer TOPÇU yönetiminde hazırlanan Değişik Sıcaklık ve Nem Etkisinde Çalışan Birleştirilmiş Kompozit Malzemelerin Yorulma Mukavemetlerinin İncelenmesi başlıklı tez tarafımızdan okunmuş, kapsamı ve niteliği açısından bir Doktora Tezi olarak kabul edilmiştir. Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yönetim Kurulu nun / /. tarih ve.. sayılı kararıyla onaylanmıştır. Prof. Dr. Halil KARAHAN Müdür
4 ii Bu tezin tasarımı, hazırlanması, yürütülmesi, araştırılmalarının yapılması ve bulgularının analizlerinde bilimsel etiğe ve akademik kurallara özenle riayet edildiğini; bu çalışmanın doğrudan birincil ürünü olmayan bulguların, verilerin ve materyallerin bilimsel etiğe uygun olarak kaynak gösterildiğini ve alıntı yapılan çalışmalara atfedildiğini beyan ederim. İmza : Öğrenci Adı Soyadı : Gürkan ALTAN
5 iii TEŞEKKÜR Bu tez çalışmasının oluşturulmasından tamamlanmasına kadar ve bütün çalışma hayatım boyunca benden yardımlarını ve desteğini hiç esirgemeyen, danışman hocam, Prof. Dr. Muzaffer TOPÇU ya sonsuz teşekkürlerimi sunarım. Tez çalışmam sırasında yapmış olduğu değerli tavsiyelerinden ve göstermiş olduğu ilgiden dolayı tez izleme komitesi üyesi hocam, Prof. Dr. Ramazan KARAKUZU ya ve değerli görüşleriyle hiçbir zaman desteğini esirgemeyen tez izleme komitesi üyesi hocam, Yrd. Doç. Dr. Hasan ÇALLIOĞLU na çok teşekkür ederim. Bu tez çalışmasının maddi olarak desteklenmesini 106M113 nolu projesi ile sağlayan Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) na ve 2006FBE016 nolu projesi ile de maddi destek sağlayan Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP) Birimi ne çok teşekkür ederim. Ayrıca kompozit plakaların üretimini sağlayan İzoreel Kompozit firmasına ve kompozit plakaların kesim işçiliğini yapan Zümrüt Cam firmasına da çok teşekkür ederim. Tez çalışmamın her aşamasında göstermiş olduğu sonsuz desteği ve yardımlarıyla her zaman yanımda olan eşim, Yrd. Doç. Dr. Burçin DEDA ALTAN a ve hayatı boyunca, her zaman yanımda olarak benden sevgisini ve desteğini hiç esirgemeyen, manevi olarak her zaman varlığını hissettiğim merhum babama sonsuz teşekkürlerimi sunarım. Gürkan ALTAN
6 iv ÖZET DEĞİŞİK SICAKLIK VE NEM ETKİSİNDE ÇALIŞAN BİRLEŞTİRİLMİŞ KOMPOZİT MALZEMELERİN YORULMA MUKAVEMETLERİNİN İNCELENMESİ ALTAN, Gürkan Doktora Tezi, Makine Mühendisliği ABD Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Muzaffer TOPÇU Mart 2009, 137 Sayfa Bu tez çalışmasında, kompozit plakaların birleştirilmesinde kullanılan yapıştırılmış alın birleştirmeler yerine kullanılabilecek kelebek şekilli bağlantı kilidi ile yapılan mekanik alın birleştirmeler önerilmiştir. Öncelikle, kelebek şekilli bağlantı elemanlarının malzeme ve geometrik parametrelerinin değişiminin maksimum yük taşıma kabiliyeti üzerine etkileri deneysel ve nümerik olarak incelenmiştir. Böylece yapılan deneysel çalışmaların sonuçları nümerik analizle de desteklenmiştir. Ayrıca nümerik ve deneysel çalışmaların sonuçları göz önüne alınarak kelebek bağlantı elemanı geometrik olarak geliştirilmiştir. Geliştirilen kelebek bağlantı elemanlarının yük taşıma kapasitesindeki değişimi de deneysel ve nümerik olarak incelenmiştir. Kelebek şekilli geçme bağlantı elemanı ile birleştirilmiş kompozit yapılarda, kelebek geçme boşluklarının, yama plakalarının ve farklı yapıştırıcıların yük taşıma kabiliyetine etkileri ve elde edilen en iyi temel birleştirme modeli ile birleştirilmiş numunelerin yorulma performansları deneysel olarak araştırılmıştır. Yapılan yorulma deneyleri, sabit yük oranlarında ve farklı maksimum yorulma yüklerinde yapılmıştır. Aynı şartlarda hazırlanmış olan yapıştırılmış alın birleştirilmeleri ile kelebek birleştirmelerinin yorulma performansları değişik yükler altında karşılaştırılmıştır. Ayrıca kompozit malzemelerin mekanik özelliklerini etkileyen en önemli unsurların başında sıcaklık ve nem geldiğinden dolayı değişik çevre koşullarına maruz kelebek birleştirmelerinin yorulma performansları ve hasar yükleri de incelenmiştir. Sonuç olarak; kompozit yapının tamamen hasara uğramadan önce kelebekte oluşan hasarın tespit edilebilmesi ve kelebek kilit elemanının tamiratı ile kompozit yapının servis ömrünün arttırılması sağlanmıştır. Ayrıca yapıştırılmış kelebek birleştirmelerinin yorulma mukavemetlerinin aynı şartlardaki alın birleştirmelerine göre daha uzun ömürlü olduğu da tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Kompozit malzeme, Kelebek birleştirmesi, Yorulma ömrü Prof. Dr. Muzaffer TOPÇU Prof. Dr. Ramazan KARAKUZU Prof. Dr. Süleyman TAŞGETİREN Doç. Dr. Numan Behlül BEKTAŞ Yrd. Doç. Dr. Hasan ÇALLIOĞLU
7 v ABSTRACT INVESTIGATION OF THE FATIGUE STRENGTHS OF JOINTED COMPOSITE MATERIALS UNDER VARIOUS TEMPERATURE AND MOISTURE EFFECTS ALTAN, Gürkan Ph.D. Thesis in Mechanical Engineering Supervisor: Prof. Dr. Muzaffer TOPÇU March 2009, 137 Pages In this thesis, mechanical butt joints with a butterfly-shaped joint lock that can be used instead of adhesively-bonded butt joints used in composite plate joints were suggested. First of all, the effects of variations of material and geometric parameters of butterfly-shaped joint lock components on maximum load carrying capacity were investigated experimentally and numerically. Thus, the results of the experimental studies carried out were supported with the numerical analysis. In addition, the butterfly coupling component was developed geometrically with a view to the results of the numerical and experimental studies. The effects of butterfly fitting clearances, patch plates and different adhesives on the load-carrying abilities of the composite structures jointed with a butterfly-shaped joining component and the fatigue performances of the specimens jointed by the best based joint style obtained were analyzed. Fatigue experiments were conducted at the constant load ratios and at different maximum fatigue loads. The fatigue performances of the butt joints and the bonded butt joints prepared under the same conditions were compared under different loads. Moreover, since temperature and moisture are among the most important elements affecting the mechanical properties of the composite materials, fatigue performances and damage loads of the butterfly joints exposed to different environmental conditions were investigated. As a result, it was made possible to determine the damage on the butterfly before the composite structure is completely damaged, and to enhance the service lifespan of the composite structure after the butterfly joint element is repaired. In addition, it was determined that fatigue performances of the bonded butterfly joints have a longer lifespan than those of the bonded butt joints under the same circumstances. Keywords: Composite material, Butterfly joint, Fatigue life Prof. Dr. Muzaffer TOPÇU Prof. Dr. Ramazan KARAKUZU Prof. Dr. Süleyman TAŞGETİREN Assoc. Prof. Dr. Numan Behlül BEKTAŞ Asst. Prof. Dr.Hasan ÇALLIOĞLU
8 vi İÇİNDEKİLER Sayfa Doktora Tezi Onay Formu...i Bilimsel Etik Sayfası...ii Teşekkür...iii Özet...iv Abstract... v İçindekiler...vi Şekiller Dizini...viii Tablolar Dizini...xi Simge ve Kısaltmalar Dizini...xii 1. GİRİŞ LİTERATÜR ÖZETİ Pimli veya Civatalı Birleştirmeler ile İlgili Çalışmalar Geometrik Birleştirmeler ile İlgili Çalışmalar Tekli veya İkili Bindirme Birleştirmeleri ile İlgili Çalışmalar Tamir, Yama ve Çevre Koşulları ile İlgili Çalışmalar KOMPOZİT MALZEMENİN ÜRETİMİ VE MEKANİK ÖZELLİKLERİ Kompozit Malzemeler Kompozit malzemelerin avantajları ve dezavantajları Kompozit malzemelerin uygulama alanları Kompozit malzemelerin üretim yöntemleri Kompozit Malzemenin Üretimi Deney numunelerinin hazırlanması Kompozit Malzemenin Mekanik Özellikleri Deney cihazının tanıtımı Sıcaklığın ve nemin mekanik özelliklere etkisi KOMPOZİT YAPILARIN BİRLEŞTİRME YÖNTEMLERİ Mekanik Birleştirme Yöntemi Yapıştırma ile Birleştirme Yöntemi KELEBEK BİRLEŞTİRME TİPİ VE OPTİMİZASYONU Kelebek Birleştirme Tipinin Dizaynı ve Deney Prosedürü Boyut Optimizasyonu İçin Elde Edilen Deney Sonuçları Kelebek Birleştirmesinin Geliştirilmesi KELEBEK BİRLEŞTİRME TİPLERİNDE DEĞİŞİK MEKANİK VE ÇEVRE KOŞULLARININ ETKİSİ Fiber Oryantasyon Açılarının Etkisi Kelebek Boşluğunun ve Yapıştırıcının Etkisi... 70
9 vii 6.3. Kelebek ile Alın Birleştirmelerinin Hasar Yükleri Açısından Karşılaştırılması Kelebek Birleştirmelerinin Yama ile Takviyelendirilmesi Kelebek Birleştirmelerinin Nem Etkisi Kelebek Birleştirmelerinin Su Alma Özelliği Kelebek Birleştirmelerinde Sıcaklığın Hasar Yüklerine Etkisi KELEBEK BİRLEŞTİRMELERİNDE SONLU ELEMANLAR METODU İLE GERİLME DAĞILIMLARININ BULUNMASI Sonlu Elemanlar Metodu Sonlu Elemanlar Metodu ile Elde Edilen Sonuçlar DEĞİŞİK SICAKLIKLAR ALTINDA KELEBEK BİRLEŞTİRME TİPLERİNİN YORULMA PERFORMANSLARI Tekrarlı Yükleme Durumu Farklı Yük Seviyelerinde Yorulma Performanslarının Karşılaştırılması Yama ile Güçlendirilmiş Kelebek Birleştirme Tipinin Yorulma Performansı Değişik Sıcaklık Değerlerinde Kelebek Birleştirme Tiplerinin Yorulma Performansları SONUÇLAR VE ÖNERİLER Sonuçlar Öneriler KAYNAKLAR ÖZGEÇMİŞ
10 viii ŞEKİLLER DİZİNİ Sayfa Şekil 1.1 (a) Tekli birleştirmelerde oluşan eksenel açıklık ve (b) alın birleştirme tipi... 2 Şekil 1.2 Kelebek bağlantı elemanı ile mekanik alın birleştirme tipi... 3 Şekil 3.1 Kompozit malzemenin kullanım alanları Şekil 3.2 Tek yönlü cam elyaf Şekil 3.3 Epoksi reçinesinin uygulanışı Şekil 3.4 Kompozit plakanın sıcak preslenmesi Şekil 3.5 Kompozit plakanın tıraşlanması Şekil 3.6 Üretilen kompozit plakalar Şekil 3.7 Su jeti ile numune kesimi Şekil 3.8 Mekanik özelliklerin tespiti için gerekli olan numuneler Şekil 3.9 Video ekstansometre ile deneyin yapılışı Şekil 3.10 [0] 6 çekme numunesi Şekil 3.11 [90] 6 çekme numunesi Şekil 3.12 [0] 16 basma numunesi Şekil 3.13 [90] 16 basma numunesi Şekil 3.14 [45] 6 yönlü kayma numunesi Şekil 3.15 Iosipescu yükleme aparatının çalışma prensibi ve numune boyutları Şekil 3.16 Iosipescu yükleme aparatı Şekil 3.17 Mekanik kontrollü statik/yorulma test cihazı Şekil Instron statik/yorulma test cihazı Şekil 3.19 Oda sıcaklığı ve üstündeki sıcaklıklarda elastisite modülünün değişimi Şekil 4.1 Mekanik birleştirme tipleri Şekil 4.2 Perçinli bağlantıdaki gerilme dağılımı Şekil 4.3 Civatalanmış kompozit plaka birleştirmelerinde oluşan temel hasar modları; (a) kayma (shear-out) hasarı, (b) çekme (net tension) hasarı, (c) yarılma (cleavage) hasarı, (d) yataklama (bearing) hasarı Şekil 4.4 Yapıştırma bağlantısındaki gerilme dağılımı Şekil 4.5 Yükleme tipleri Şekil 4.6 Adhezyon hasarı Şekil 4.7 Kohezyon hasarı Şekil 4.8 Yapıştırma birleştirme tipleri Şekil 4.9 Eksantrik kuvvetler nedeniyle tekli bindirme birleştirmelerin deformasyonu 45 Şekil 4.10 Alın yapıştırma birleştirme tipleri Şekil 5.1 Kelebek bağlantı tipi Şekil 5.2 Kelebek birleştirmesindeki yük transferi Şekil 5.3 Tabakalı kompozit numune geometrisi Şekil 5.4 Çekme düzeni Şekil 5.5 Maksimum hasar yükünün kelebek yarı boyuna göre değişimi Şekil 5.6 Metal kelebek yarı boyu y=16 mm için hasar yüklerinin (w/b) oranlarındaki değişimi Şekil 5.7 Kompozit kelebek yarı boyu y=16 mm için hasar yüklerinin (w/b) oranlarındaki değişimi... 54
11 Şekil 5.8 Metal Kelebek yarı boyu y=16 mm için hasar yüklerinin (x/w) oranlarındaki değişimi Şekil 5.9 Kompozit kelebek yarı boyu y=16 mm için hasar yüklerinin (x/w) oranlarındaki değişimi Şekil 5.10 Kelebek yarı boyu y=16 mm için kelebek bağlantı elemanlarının taşıyabileceği yüklere göre deplasman değişimi Şekil 5.11 y=16 mm ve x/w=0,2 durumundayken w/b oranının 0,2 ve 0,4 olması durumunda meydana gelen hasar şekilleri Şekil 5.12 y=16 mm ve x/w=0,2 durumundayken w/b oranının 0,6 ve 0,8 olması durumunda meydana gelen hasar şekilleri Şekil 5.13 y=16 mm ve w/b=0,4 durumundayken x/w oranının değişimi ile meydana gelen hasar şekilleri Şekil 5.14 Kelebek geometrisinin geliştirilmesi: (a) temel model (b) yuvarlatılmış model, (c) takviyeli model, (d) kum saati modeli Şekil 5.15 Geliştirilmiş kelebek modellerin karşılaştırılması Şekil 5.16 Hasar şekilleri Şekil 5.17 İkili kelebek modeli Şekil 5.18 Tekli ve ikili kelebek modellerin deneysel karşılaştırılması (x/w=0,2) Şekil 6.1 (a) [0] 16 (b) [90] 16 ve (c) [(0/90) 8 ] s tabakalı kompozit numunelerdeki hasar durumları Şekil 6.2 [0] 16, [90] 16 ve [(0/90) 8 ] s tabakalı kompozit numunelerin hasar yükleri Şekil 6.3 Kelebek birleştirmedeki yük transferi Şekil 6.4 Kelebek boyutları Şekil 6.5 Kelebek boşluğunun ve yapıştırıcı çeşitlerinin hasar yüklerine etkileri Şekil 6.6 Hysol 9464 yapıştırıcısının yük taşıma kapasitesi-deplasman ilişkisi Şekil 6.7 Yapıştırılmış kelebek birleştirmesinin ilk hasarı Şekil 6.8 Alın ve kelebek birleştirmelerinin hasar yüklerine karşı deplasmanları Şekil 6.9 Alın birleştirmesinde yapıştırıcı hasarı Şekil 6.10 Birleştirme tiplerinin karşılaştırılması Şekil 6.11 Yamalı kelebek birleştirmesinin yapım şekli Şekil 6.12 Yama yapıştırma işleminde kullanılan pres Şekil 6.13 Kelebek Birleştirmelerinin farklı tabaka sayılarında yamalar ile güçlendirilmesi Şekil 6.14 Yamalı kelebek birleştirmelerinin statik çekme testi Şekil 6.15 Farklı yama tabaka sayısına bağlı olarak elde edilen ortalama hasar yükü değerlerinin değişimleri Şekil 6.16 Sıkı geçirilmiş kelebek bağlantıları ile güçlendirilmiş kelebek bağlantılarının karşılaştırılması Şekil 6.17 Yamalı kelebek birleştirmelerinde oluşan hasar şekilleri Şekil 6.18 %90 Nem değerinde Loctite 9464 ile yapıştırılmış kompozit kelebek birleştirmelerine ait hasar yüklerinin değişimi Şekil 6.19 Kelebek birleştirmelerinin su içinde bekletilmesi Şekil 6.20 Birleştirilmiş kelebek numunelerinin hasar yüklerine emilen suyun etkisi Şekil 6.21 Birleştirilmiş kelebek numunelerinin oda sıcaklığı üstündeki sıcaklıklarda yapılan statik deneyi Şekil 6.22 Birleştirilmiş kelebek numunelerinin oda sıcaklığı altındaki sıcaklıklarda yapılan statik deneyi Şekil 6.23 Birleştirilmiş kelebek numunelerinin hasar yüklerine sıcaklığın etkisi Şekil 7.1 Parçaların modellenmesi Şekil 7.2 Parçaların montajlanması ix
12 Şekil 7.3 Sonlu elemanlar ağının oluşturulması Şekil 7.4 Modelin çözümü Şekil 7.5 Nümerik çözümlemede gerilme dağılım yolları Şekil 7.6 Sonlu elemanlar metodu sonuçlarıyla deney sonuçlarının karşılaştırılması Şekil 7.7 w/b=0,4 sabit oranında x/w değişiminin Abaqus programı ile analizi Şekil 7.8 w/b=0,4 sabit oranında kelebek ekseni (Yol 1) boyunca oluşan gerilme değerleri Şekil 7.9 x/w =0,2 sabit oranında w/b değişiminin Abaqus programı ile analizi Şekil 7.10 x/w =0,2 sabit oranında ve numune genişliği (Yol 2) boyunca oluşan gerilme değerleri Şekil 7.11 Geliştirilmiş kelebek modellerin gerilme analizi Şekil 7.12 Geliştirilmiş kelebek modellerin karşılaştırılması Şekil 7.13 Tekli ve ikili kelebek modelinin gerilme analizi Şekil 8.1 Genel değişken yükleme durumu Şekil 8.2 Yorulma yüklerinin maksimum değerleri Şekil 8.3 Birleştirmelerin yorulma performanslarının karşılaştırılması Şekil 8.4 Birleştirme yorulma performanslarının karşılaştırılması Şekil 8.5 Mekanik ve mekanik-yapıştırma birleştirmelerinin yorulma hasarları Şekil 8.6 Yama ile güçlendirilmiş kelebek birleştirmeleri ile yamasız yapıştırılmış kelebek birleştirmelerinin yorulma performanslarının karşılaştırılması Şekil 8.7 Klimatik kabinli yorulma test düzeneği Şekil 8.8 Oda sıcaklığı üstündeki değişik sıcaklıklara maruz kalan sıkı geçme kelebek birleştirmelerinin yorulma performanslarının değişimi Şekil 8.9 Oda sıcaklığı üstündeki değişik sıcaklıklara maruz kalan yapıştırılmış geçme kelebek birleştirmelerinin yorulma performanslarının değişimi Şekil 8.10 Oda sıcaklığı üstündeki değişik sıcaklıklara maruz kalan yamalı kelebek birleştirmelerinin yorulma performanslarının değişimi Şekil 8.11 Oda sıcaklığı altındaki sıcaklık değerlerinde yapılan yorulma testi Şekil 8.12 Oda sıcaklığı altındaki değişik sıcaklıklara maruz kalan sıkı geçme kelebek birleştirmelerinin yorulma performanslarının değişimi Şekil 8.13 Sıkı geçme kelebek birleştirmelerinin oda sıcaklığı altındaki sıcaklıklarda meydana gelen yorulma hasarları Şekil 8.14 Yapıştırılmış kelebek birleştirmelerinin oda sıcaklığı altındaki sıcaklıklardaki yorulma performansları Şekil 8.15 Yapıştırılmış kelebek birleştirmelerinin oda sıcaklığı altındaki derecelerde meydana gelen yorulma hasarı Şekil 8.16 Oda sıcaklığı altındaki değişik sıcaklıklara maruz kalan yamalı kelebek birleştirmelerinin yorulma performanslarının değişimi Şekil 8.17 Yamalı kelebek birleştirmelerinin oda sıcaklığı altındaki sıcaklıklarda meydana gelen yorulma hasarları x
13 xi TABLOLAR DİZİNİ Sayfa Tablo 3.1 Kompozit malzemenin avantajları Tablo 3.2 Kompozit malzemenin dezavantajları Tablo 3.3 Matris ve elyaf malzemesinin mekanik özellikleri Tablo 3.4 Cam-elyaf-epoksi kompozit malzemenin mekanik özellikleri Tablo 3.5 Oda sıcaklığı ve üstündeki sıcaklıklarda elde edilen mekanik özellikler Tablo 3.6 Oda sıcaklığında ve altındaki sıcaklıklarda elde edilen mekanik özellikler Tablo 5.1 Kelebek bağlantı elemanının boyutları Tablo 5.2 Kelebek yarı boyu y=8 mm için boyut oranlarının hasar yüklerine etkisi Tablo 5.3 Kelebek yarı boyu y=16 mm için boyut oranlarının hasar yüklerine etkisi Tablo 5.4 Kelebek yarı boyu y=24 mm için boyut oranlarının hasar yüklerine etkisi Tablo 6.1 Kullanılan yapısal yapıştırıcılar Tablo 6.2 Yamalı kelebek birleştirmelerinde yama tabaka sayısının hasar yüküne etkisi Tablo 6.3 Kelebek birleştirmelerinin 50, 75 ve 100 C lerdeki hasar yüklerinin değerleri Tablo 6.4 Kelebek birleştirmelerinin oda sıcaklığında, 0 ve -20 C lerdeki hasar yüklerinin değerleri Tablo 7.1 Kelebek bağlantı elemanının boyutları Tablo 8.1 R=0,1 yük oranında sıkı geçme kelebek birleştirmelerinin yorulma verileri107 Tablo 8.2 R=0,1 yük oranında alın birleştirmelerinin yorulma verileri Tablo 8.3 R=0,1 yük oranında yapıştırılmış kelebek birleştirmelerinin yorulma verileri Tablo 8.4 R=0,1 yük oranında yama ile güçlendirilmiş kelebek birleştirmesinin yorulma verileri Tablo 8.5 R=0,1 yük oranında ve oda sıcaklığı üstündeki değişik sıcaklıklarda sıkı geçme kelebek birleştirmelerinin yorulma ömür verileri Tablo 8.6 R=0,1 yük oranında ve oda sıcaklığı üstündeki değişik sıcaklıklarda yapıştırılmış geçme kelebek birleştirmelerinin yorulma ömür verileri Tablo 8.7 R=0,1 yük oranında ve oda sıcaklığı üstündeki değişik sıcaklıklarda yamalı kelebek birleştirmelerinin yorulma ömür verileri Tablo 8.8 R=0,1 yük oranında ve oda sıcaklığı altındaki değişik sıcaklıklarda sıkı geçme kelebek birleştirmelerinin yorulma ömür verileri Tablo 8.9 R=0,1 yük oranında ve oda sıcaklığı altındaki değişik sıcaklıklarda yapıştırılmış geçme kelebek birleştirmelerinin yorulma ömür verileri Tablo 8.10 R=0,1 yük oranında ve oda sıcaklığı altındaki değişik sıcaklıklarda yamalı kelebek birleştirmelerinin yorulma ömür verileri
14 xii SİMGE VE KISALTMALAR DİZİNİ σ Normal gerilme (MPa) σ g Gerilme genliği (MPa) σ r Gerilme aralığı (MPa) σ ort Ortalama gerilme (MPa) σ maks Maksimum üst gerilme (MPa) σ min Minimum alt gerilme (MPa) ε Şekil değiştirme (%) ρ K Kompozit plaka malzemesinin yoğunluğu (g/cm 3 ) ρ f Cam fiberin yoğunluğu (g/cm 3 ) ρ m Matrisin yoğunluğu (g/cm 3 ) ν 12 Poisson oranı E 1 Boyuna elastisite modülü (MPa) X t Boyuna çekme mukavemeti (MPa) E 2 Enine elastisite modülü (MPa) Y t Enine çekme mukavemeti (MPa) X c Boyuna basma mukavemeti (MPa) Y c Enine basma mukavemeti (MPa) G 12 Kayma modülü (MPa) R Gerilme oranı A Genlik oranı F Uygulanan yük (N) m T Toplam kompozit plakanın ağırlığı (kg) m f Cam fiberlerin ağırlığı (kg) V f Cam fiberlerin hacim oranı (%) V m Matrisin hacim oranı (%) t Numune kalınlığı (mm) M Eğilme momenti (Nmm) w Kelebek uç genişliği (mm) b Numune genişliği (mm) x Kelebek orta genişliği (mm) y Kelebek yarı boyu (mm) L Numune toplam boyu (mm) T Periyot süresi N Yük tekrar sayısı f Yük frekansı (Hz) SEM Sonlu elemanlar metodu
15 1 1. GİRİŞ Kompozit malzemeler hafif olma özelliğinden dolayı özellikle havacılık, gemi ve otomobil sanayisinde tercih edilmektedir. Kompozit malzemelerden oluşan yapılar, genel olarak statik ve dinamik yükleme şartları altında kullanılmaktadır. Üretim veya tasarım koşullarından dolayı bazı kompozit yapılar, bir veya daha çok birleştirmelerden oluşabilir. Buradaki ana amaç iki veya daha çok malzemenin birleştirilmesiyle ana yapıdan kuvvet transferini gerçekleştirmektir. Kompozit yapılarda, en önemli sorun ise birleşme bölgelerindeki mukavemet düşümleridir. Yapılan birleştirmelerin yük taşıma davranışları ve birbirlerine göre avantajları veya dezavantajları birçok araştırmacı tarafından sayısal veya deneysel olarak araştırılmış ve hala bu alanda araştırmalar sürdürülmektedir. Kompozit yapılar genel olarak mekanik veya yapıştırma bağlantıları ile birleştirilir. Yapıştırma birleştirmelerinde endüstriyel yapıştırıcı kullanılmakta iken mekanik birleştirmelerde ise daha çok civata ve perçin gibi bağlantı elemanları tercih edilmektedir. Mekanik bağlantılar ile ilgili yapılan çalışmalardan bağlantı bölgelerinin çoğunlukla çekme, kayma ve yataklama gibi yüklemelere maruz kaldığı tespit edilmiştir (Karakuzu 2006). Kompozit yapıların yapıştırılarak birleştirilmesi ise çeşitli tasarımlarla yapılabilir. Burada kullanılacak yapıştırıcının kompozit malzeme ile iyi uyum sağlayabilmesi, bağlantı geometrisinin tipi, yapıştırma kalınlığı gibi faktörler yük taşıma kapasitesini etkilemektedir (Silva ve Adams 2007). Kompozit yapıların birleştirilmesi yaygın olarak tekli veya ikili bindirme şeklinde mekanik veya yapıştırma teknikleriyle yapılmaktadır. Özellikle yapıştırılmış veya civatalanmış tekli bindirme birleştirmelerinde kompozit yapı kalınlığının artması tüm birleştirilmiş kompozit yapının mukavemetini olumsuz etkilemektedir. Bu tip birleştirmelerde birleştirilen kompozit plakaların eksenel açıklık miktarının artması ile bağlantı yüzeyinde yüksek gerilmeler oluşmakta ve yapının mukavemeti düşmektedir (Gunnion ve Herzberg 2005). Yani eksenel açıklık miktarının artmasından dolayı yük taşıma kapasitesi düşmektedir. Yapıştırıcı ile tekli bindirme şeklinde birleştirilmiş tabakalı yapı plakalarında hasar genelde en üst tabakada oluşmaktadır (Kinloch 1987). Mekanik birleştirmelerde eksenel
16 2 açıklığın artması ise civata, perçin gibi bağlantı elemanlarının hasarlarına yol açmaktadır (Mallick 1993). Şekil 1.1 de gösterildiği gibi özellikle kalın kompozit yapılarda daha çok alın yapıştırma birleştirmesi tercih edilmektedir. Alın birleştirmelerde tasarım sıkıntısından dolayı mekanik bağlantılar yerine çoğunlukla yapıştırma bağlantıları kullanılır. Bu bağlantı tiplerinde soyulma gerilmelerinden kaçınmak için alın birleştirme yerine daha çok açılı veya kademeli alın birleştirmeleri tercih edilmektedir (Silva ve Adams 2007). Her ne kadar yapıştırılmış alın birleştirmelerinde, bağlantı şekilleri değiştirilse de soyulma gerilmeleri bağlantı ömrünü olumsuz olarak etkilemektedir. Bu nedenlerden dolayı bu tez çalışmasında, bu gibi olumsuz etkiyi veya etkileri azaltmak veya yok etmek amacıyla yapıştırıcı kullanmadan da iki plakayı şekilsel olarak alın alına kilitleyen, mekanik birleştirmeler kullanılmıştır. Eksenel açıklık (a) (b) Şekil 1.1 (a) Tekli birleştirmelerde oluşan eksenel açıklık ve (b) alın birleştirme tipi Bu çalışmada; yapıştırılmış alın birleştirmeler yerine, daha çok mobilya sanayisinde kullanılan ve yapılan literatür araştırmalarına göre daha önce kompozit yapılarda hiç kullanılmadığı tespit edilen, kelebek şekilli bağlantı elemanı ile yapılan mekanik alın birleştirmeler önerilmiş ve incelenmiştir. Bu doğrultuda kelebek birleştirme tiplerinin mekanik ve yorulma performansları incelenerek optimum kelebek birleştirme tipinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneyler, Şekil 1.2 de gösterildiği gibi alın alına mekanik olarak birleştirilmiş kompozit plakadan numuneler çıkartılarak yapılmıştır. Kelebek şekilli bağlantı elemanları, kompozit plakaları alın alına birleştirmek için, sıkı geçme yöntemiyle mekanik alın birleştirmede kullanılmıştır. Kelebek şekilli bağlantı
17 3 elemanlarının malzeme (metal ve kompozit) ve Şekil 1.2 de gösterildiği gibi geometrik parametrelerinin (x/w, y/b ve w/b) değişiminin maksimum yük taşıma kabiliyeti üzerine etkileri incelenmiştir. Yapılan statik deneysel çalışmaların sonuçları nümerik analizle desteklenmiştir. Ayrıca nümerik ve deneysel çalışmaların sonuçları göz önüne alınarak kelebek bağlantı elemanı geometrik olarak geliştirilmiştir. Burada ilk incelenen kelebek modeli temel model olarak adlandırılmış ve geliştirilen modeller ise sırası ile takviyeli, yuvarlatılmış ve kum saati olarak adlandırılmıştır. Geliştirilen kelebek bağlantı elemanlarının yük taşıma kapasitesindeki değişimi hem deneysel ve hem de nümerik olarak incelenmiş ve elde edilen yeni sonuçlar sunulmuştur. Geometrik optimizasyon sonucu elde edilen en iyi temel model ile birleştirilmiş kompozit numunelerde, kompozit malzeme fiber oryantasyonlarının, değişik kelebek geçme boşluklarının, yama plakalarının ve farklı yapıştırıcıların yük taşıma kabiliyetlerine etkileri deneysel olarak araştırılmıştır. Yapılan statik deney sonuçlarına göre elde edilen en iyi temel model ile birleştirilmiş kelebek birleştirmelerinin nem ve su alma etkileri incelenerek yorulma performansları değişik şartlarda araştırılmıştır. Yorulma performansları oda şartlarında, oda şartlarının altındaki ve üstündeki sıcaklıklarda kelebek birleştirmelerinin yapıştırıcılı, yapıştırıcısız ve yama plakaları ile güçlendirilmiş durumları için deneysel olarak incelenmiştir. x y L w b Şekil 1.2 Kelebek bağlantı elemanı ile mekanik alın birleştirme tipi
18 4 2. LİTERATÜR ÖZETİ Literatürde incelenen veya araştırılan birçok birleştirme çeşitleri vardır. Çalışmaların bir kısmı yapıların nasıl birleştirileceğini konu alırken bir kısmı da birleştirilmiş yapıların statik ve dinamik performanslarını kapsamaktadır Pimli veya Civatalı Birleştirmeler ile İlgili Çalışmalar Tercan vd (2007) çalışmalarında, 0, 45 ve 90 olmak üzere üç farklı yönde atkıörülmüş cam fiber kompozit plakadan oluşan pimlenmiş birleştirmenin yataklama mukavemetini araştırmak için deneyler yapmışlardır. Geometrik parametrelerin etkilerini tayin edebilmek için kenar mesafesinin pim çapına oranını (E/D) ve numune genişliğinin pim çapına oranını (W/D) deneyler esnasında sistematik olarak değiştirmişlerdir. Takviye açısının her bir yönünde, (E/D) ve (W/D) oranları 4 e eşit olduğunda veya daha büyük değerlerde yataklama mukavemetlerinin en son değerlerine ulaştıklarını deneylerle belirlemişlerdir. Örülmüş kumaş kompozit malzemelerin neredeyse izotropik özellik gösterdiğini tespit etmişlerdir. Karakuzu vd (2006) rijit bir pim ile bir çekme kuvveti oluşturmuşlar ve tabakalanmış dokuma cam-vinilester kompozit plakada yataklama mukavemetini, hasar modunu ve hasar yükünü deneysel ve nümerik olarak araştırmışlardır. Nümerik çalışmayı sonlu elemanlar analiz programı yardımı ile 3D sonlu elemanlar metodu kullanarak gerçekleştirmişlerdir. Hasar analizinde Hashin hasar kriterini kullanmışlardır. Deney sonuçlarını hasar ilerlemesine ve birleştirmenin maksimum mukavemetine bağlı olarak elde etmişler ve elde edilen deney sonuçlarını nümerik sonuçlar ile karşılaştırmışlardır. Genel olarak geometrik parametrelerin artmasıyla kompozit plakanın yataklama mukavemetinin arttığını tespit etmişledir. Okutan ve Karakuzu (2003) çalışmalarında, pim yüklü tabakalanmış kompozitlerin davranışlarını incelemişlerdir. Çekme testlerini [0/±45] s ve [90/±45] s gibi iki farklı kat oryantasyonları için E-cam/epoksi kompozitlerinde gerçekleştirmişlerdir. Her bir kat
19 5 oryantasyonları için 20 farklı geometri seçmişlerdir. Pim ile birleştirilmiş kompozit birleştirmelerin yataklama, kayma ve çekme mukavemetlerinin üzerinde geometrik boyutların etkilerini değerlendirmişlerdir. [0/±45] s kat oryantasyonunun yataklama mukavemeti [90/±45] s kat oryantasyonluya göre daha büyük olduğunu tespit etmişlerdir. [0/±45] s tabakalı kompozit için yataklama mukavemetinin maksimum değerlerinin E/D ve W/D oranlarının 3 değerine ulaşmasıyla elde edildiğini belirlemişlerdir. İçten vd (2003) yaptıkları çalışmada, pim vasıtasıyla yüklenmiş dokunmuş cam fiber-epoksi kompozitlerin mekanik davranışlarını ve hasar gelişmelerini deneysel ve nümerik olarak incelemişlerdir. Ayrıca hasar mukavemetlerinde birleşme geometrisinin ve kat oryantasyonunun etkilerini değerlendirmişlerdir. Deneysel sonuçlar ile nümerik tahminler arasında iyi bir uyum olduğunu tespit etmişlerdir. [(±45) 3 ] s tabakalı kompozitin W/D oranının küçük değerlerin [(0/90) 3 ] s tabakalı kompozitinkine göre daha zayıf olduğunu tespit etmişlerdir. Okutan vd (2001) çalışmalarında, dokunmuş tabakalı kompozitlerin yataklama mukavemeti üzerinde dokunmuş fiberlerin etkilerini, kenar uzunluğunun delik çapı oranında (E/D) ve numune genişliğinin delik çapı oranında (W/D) araştırmışlardır. Tek delikli pim yüklü numunelerin çekme tepkilerini değerlendirmek için testler yapmışlardır. Hasar ilerlemesini ve hasar tipini numune üzerinde gözlemlemişlerdir. Pimden yüklenmiş kompozitlerin mukavemetleri üzerine birleşme geometrilerinin etkilerini değerlendirmişlerdir. Dokunmuş cam-fiberin maksimum yük kapasitesinin, pim bağlantısı ile takviye edilmiş epoksi tabakalarda W ve E nin artmasıyla arttığını belirlemişlerdir. Bununla birlikte E/D oranının 2 den sonra ve W/D oranının 3 den sonra artması ile birleştirmenin maksimum yük kapasitesine önemsiz bir etki yaptığını bulmuşlardır. İçten vd (2006) dokunmuş kevler epoksi kompozit plakalarda mekanik olarak bağlanmış birleştirmelerin hasar yükünü ve hasar modunu belirleyebilmek için bir araştırma gerçekleştirmişlerdir. Hasar başlaması, ilerlemesi ve birleştirmelerin mukavemetini tahmin edebilmek için 2 boyutlu sonlu elemanlar kodu geliştirmişlerdir. Deneyleri, hasar modunu tahmin edebilmek ve hasar yükünü bulabilmek için
20 6 gerçekleştirmişlerdir. Elde edilen sonuçları birbiriyle karşılaştırmışlar ve karşılaştırmalar sonucunda nümerik ve deneysel çalışmaların arasında iyi bir uyum olduğunu elde etmişlerdir. Genel olarak kompozit plakanın yataklama mukavemetinin geometrik parametrelerin artmasıyla arttığını tespit etmişlerdir. İçten vd (2002) yaptıkları çalışmada, değişik fiber oryantasyonlarından meydana gelen karbon-epoksi kompozit plakaların pimli birleştirmelerinin hasar modu ve hasar kuvveti gibi davranışlarını incelemişlerdir. Hasar modunu ve hasar kuvvetlerini hem deneysel hem de nümerik olarak analiz etmişlerdir. Hoffman ve Hashin hasar kriterlerini hasar analizlerinde kullanmışlardır. Nümerik tahminler ve deneysel sonuçlar arasında iyi bir uyum olduğunu saptamışlardır. Kompozit plakanın yataklama kuvvetinin θ=0 de maksimum değere ve θ=45 de ise minimum değere ulaştığını belirlemişlerdir. Aktas ve Dirikolu (2004) [0 /45 /-45 /90 ] s ve [90 /45 /-45 /0 ] s tabaka konfigürasyonlu karbon epoksi kompozit plakalarının pim ile birleştirilerek yapılan birleştirmelerin mukavemetini araştırmak için hem deneysel hem de nümerik bir çalışma gerçekleştirmişlerdir. Her iki analizin sonucu olarak hazırlamış oldukları numune konfigürasyonları yataklama hasar modunu göstermiştir. [90 /45 /-45 /0 ] s konfigürasyonunun yataklama mukavemetinin [0 /45 /-45 /90 ] s konfigürasyonu ile karşılaştırıldığında daha güçlü olduğunu tespit etmişler ve sonuç olarak her iki konfigürasyonla E/D ve W/D oranlarının 4 den daha büyük veya eşit olduğunda yataklama mukavemetlerinin en üst limitlere ulaştığını belirlemişlerdir. Fujita vd (1994) yaptıkları çalışmada, düz örülmüş çubukta mekanik olarak bağlanmış birleştirmenin mukavemetini ve çatlak davranışını araştırmışlardır. Kendinden delikli örülmüş düz çubuğun birleştirme mukavemetinin makine ile sonradan delinmiş örülmüş düz çubuğunkinden daha yüksek olduğunu belirlemişlerdir. Delik etrafında örülmüş deliği oluşturan fiberlerin ve konfigürasyon takviyesini oluşturan fiberlerin tek yönlü kompozitteki gibi yüksek bir mukavemete ve elastisite modülüne sahip olduğunu tespit etmişlerdir.
21 7 Camanho ve Lambert (2006) tabakalı kompozitlerde mekanik olarak bağlanmış birleştirmelerin son hasar, hasar modu ve hasarın başlangıcını tahmin edebilmek için yeni bir yöntem sunmuşlardır. Her bir kattaki gerilme dağılımını yarı analitik veya nümerik metotlar kullanarak tespit etmişlerdir. Hasar kriterinde gerilme dağılımını ve kat kuvvetlerini kullanarak birleştirmenin elastik limitini tahmin etmişlerdir. Son hasarı ve hasar modunu nokta veya ortalama gerilme modellerini kullanarak tahmin etmişlerdir. Yapmış oldukları tahminleri, pim ve civata ile yapılan birleştirmelerden elde edilen deneysel veriler ile karşılaştırmışlar ve önermiş oldukları yöntemin doğruluğunu ispatlamışlardır. Xiao ve Ishikawa (2005) civatalı kompozit birleştirmelerin yataklama mukavemetini ve hasarını analitik bir model geliştirerek araştırmışlardır. Geliştirdikleri bu analitik modelde, hasar ilerleyişini, cıvata mili-delik sınırındaki temas koşullarını, lineer olmayan malzeme davranışını ve sınırlı deformasyonu hesaba katmışlardır. Birleştirmelerin hasar ilerleyişlerinin ve tepki verme mukavemetlerinin nümerik simulasyon sonuçları deneysel veriler ile iyi uyum sağladığını tespit etmişlerdir. Choi ve Chun (2003) yaptıkları çalışmada, aynı katlı kompozit ile düzlem gerilme koşulları altında mekanik olarak bağlanmış kompozit birleştirmelerin hasar yüklerini tahmin edebilmek için hasar alan index yöntemini sunmuşlardır. Önerdikleri hasar alan index metodu ile elde edilen hasar yüklerini mekanik olarak bağlanmış birleştirmelerden ölçülen hasar yüklerinden %10 gibi bir fark ile bulmuşlardır. Goswami (2005) farklı sıcaklıklar altında civatalı kompozit bağlantılarının hasar analizini sonlu elemanlar metodunu kullanarak yapmıştır. En yüksek hasar yüklerini ve yataklama gerilmelerini farklı hasar kriteri kullanarak hesaplamış ve sonuçlarını literatürde yer alan deneysel veriler ile karşılaştırmıştır. Ayrıca çalışmasında sıcaklık yüzünden malzeme özelliklerinin bozulmasının etkisini incelemiştir. Counts ve Johnson (2002) yüksek sıcaklıklarda polimer matrisli birleştirilmiş kompozitlerin civata yataklama yorulmasını 0,1 Hz den 10 Hz e kadar yapmışlardır. 177 C de saat tekrarda yorulma ömrünün etkilenmediğini bulmuşlardır. Ayrıca yataklama yorulma mekanizmasının içerisinde ayrılmalar olabileceğini de tespit etmişlerdir.
22 8 Lim vd (2006) tek yönlü kompozit tabakalar için civatalı bağlantıların yorulma davranışlarını değişik fiber açılarda incelemişlerdir. Civatalı bağlantılarda bağlanma basıncı kaldırıldığında ana tabakanın yorulma yüküyle eksenel olarak yığıldığını bulmuşlardır Geometrik Birleştirmeler ile İlgili Çalışmalar Melogranaa vd (2003) ince bir karbon fiber kompozit ve paslanmaz çelik arasında geometrik olarak 9 farklı dil-oluk tasarımlarını deneysel olarak incelemişlerdir. Numune genişliğini ve dil uzunluğunu sabit tutarak dillerin sayısını ve inceliklerini değiştirmişlerdir. Ayrıca lolipop gibi geometrik bir tasarımı da incelemişlerdir. Bağlantı dillerinin geniş en-boy oranlarında dil-oluk birleştirmelerinin geleneksel tekli bindirme birleştirmelerinden daha güçlü olduğunu bulmuşlardır. Dvorak vd (2001) gerçekleştirdikleri çalışmada, kalın dokunmuş E camı-vinilester kompozit tabakalı plakaların çelik veya diğer kompozit plakalar ile birleştirilmesi üzerine yeni bir yaklaşım geliştirmişlerdir. Dil ve oluk geometrisi etrafında oluşan ara yüzeyi yapıştırıcı ile doldurup birleştirmişlerdir. Bu çalışmada yapışma yüzeyinde oluşan kayma gerilme dağılımları incelemişlerdir. Yaptıkları çalışmanın sonuçlarını hem deneysel hem de sonlu elemanlar modeli ile sunmuşlardır. Kompozit plakalar ile çelik arasında yapılan dil ve oluk birleştirmesi ile daha iyi mukavemet sağlandığını tespit etmişlerdir. Boyd vd (2006) çalışmalarında, pultre edilmiş GRP parçalarda parmak birleştirmelerini değerlendirmişlerdir. Yük-yerdeğiştirme davranışlarını tespit etmişler ve termoelastik gerilme analizini (TSA) birleştirme üzerinde yer alan gerilme dağılımlarını elde etmek için kullanmışlardır. Parmak birleştirme tipinde, parmak uç açısının artmasıyla gerilme konsantrasyon faktöründe bir artışın olduğunu, kayma gerilmesinde ise bir azalma olduğunu ve yük taşıma kapasitesinde de bir azalma olduğunu tespit etmişlerdir. Gunnion ve Herszberg (2006) çalışmalarında, pahlı bir birleştirmenin performansında çeşitli parametrelerin etkilerini geniş bir şekilde çalışmaya müsaade
23 9 eden bir parametrik sonlu elemanlar modeli geliştirmişlerdir. Yapıştırma hattı boyunca gerilme dağılımlarını incelemişler ve maksimum gerilmelerin yoğunluklarını pah açısındaki değişimlere, yapıştırma kalınlığına, tabaka kalınlığına, plaka kalınlığına ve tabaka düzenine göre belirlemişlerdir. Topçu vd (2007) yaptıkları çalışmalarında, kelebek şekilli bağlantı elemanı ile birleştirilmiş bir kompozit plakanın hasar kuvvetlerini deneysel olarak araştırmışlardır. Deneylerde, kelebek uç genişliğinin numune genişliğine olan oranı (W/B), kelebek orta genişliğinin kelebek uç genişliğine olan oranı (X/W) ve kelebek yarı boyunun numune genişliğine (Y/B) oranı gibi birleşme geometri parametrelerinin etkileri araştırmışlardır. Kelebek şekilli bağlantı kilidinin malzeme değişiminin de etkisini görebilmek için bağlantı kilidi metal ve kompozit malzeme olmak üzere iki tipte yapmışlardır. Elde ettikleri sonuçlara göre, kompozit kelebeğin yük taşıma kabiliyeti, metal kelebekten biraz düşük bile olsa daha uzun süre yükü taşıyabildiklerini tespit etmişlerdir. Kompozit yapının hasara uğramadan önce kelebek kilidinin tamiratı ile kompozit yapının servis ömrünün arttırılmasını sağlamışlardır. Kumar vd (2006) çalışmalarında, tek yönlü karbon fiber takviyeli kompozit parçalar ve 0,15 mm kalınlığında AF film yapıştırıcı içeren yapıştırılmış pahlı birleştirmeleri tek eksenli gerilme yükü altında test etmişlerdir. Pah açısının 2 den küçük olması durumunda fiberlerde kırılma hasarının oluştuğunu gözlemlerken pah açısının 2 den büyük olması durumlarında ise yapışkan film üzerinde kayma hasarlarını gözlemlemişlerdir. Deneysel sonuçları sonlu elemanlar simülasyonları ile de desteklemişlerdir. Harman ve Wang (2006) yaptıkları çalışmalarında, açılı alın birleştirmelerinin profillerini optimize yapabilmek için analitik bir yöntem gerçekleştirmişlerdir. Optimum çözümü değerlendirmek amacıyla da sonlu elemanlar analizini yapmışlardır. Kim vd (2004) kompozit yapılar için basamaklı bindirme birleştirmelerini statik ve yorulma gerilme yükü altında test etmişlerdir. Deney sonuçlarından, çatlağın bindirmenin ucundan başladığını ve yapışık kompozit yapının delaminasyonu boyunca ilerlediğini tespit etmişlerdir. Basamak sayısının ve basamak yükseklik kenar açısının artması ile birleştirmenin ortalama gerilme yükünün arttığını belirlemişlerdir.
24 10 Ishii vd (1998) yaptıkları çalışmada, çoklu eksenel gerilme koşulları altında yapışkan bağlantılı CFRP/metal birleştirmelerin yorulma hasar kriterlerini araştırmışlardır. Yorulma testlerini; uç birleştirme, pahlı birleştirme ve kalın yapışık bindirme-kayma birleştirmesi olmak üzere 3 çeşit yapışkan bağlantılı birleştirme numunelerinde gerçekleştirmişlerdir. Ayrıca, bu birleştirmelerin gerilme dağılımlarını sonlu elemanlar metodu ile analiz etmişlerdir. Dvorak ve Bahei-El-Din (2001) kalın tabakalı kompozit plakaların yapıştırılması için yeni birleşme tasarımları öne sürmüşlerdir. Yaptıkları bu çalışmada, bindirme birleştirmelerinde sıkca gözlenen en üst tabakaların kayma veya çekme hasarlarının oluşturtuğu hasar tiplerini azaltmak veya yok etmeyi amaçlamışlardır. Öne sürdükleri prizmatik birleştirme tasarımların iç bölgelerinde oluşan gerilmeleri sonlu elemanlar metodu ile tespit etmişlerdir. Charalambides vd (1998) yaptıkları çalışmada, bir epoksi film yapışkanı kullanılarak yapıştırılmış karbon fiber/epoksi tamir birleştirmelerinin performanslarını statik ve yorulma yükleri altında araştırmışlardır. Tamir birleştirmelerini 16 aya kadar 50 C de suya daldırmışlar ve sıcak ve ıslak çevrenin statik-yorulma mukavemetlerine etkilerini değerlendirmişlerdir Tekli veya İkili Bindirme Birleştirmeleri ile İlgili Çalışmalar Zou vd (2004) yapıştırıcı ile bağlanmış simetrik kompozit ve metalik birleştirmelerin analizleri için analitik çözümler sunmuşlardır. Çözüm için, klasik laminasyon plaka teorisi ve yapışkan ara yüzeyini oluşturan modeli kullanmışlardır. Dengeli birleştirmelerin hem teorik hem de nümerik çalışmaları yapışkan soyulma ve kesme gerilmelerini elde etmek için yapmışlardır. Analitik sonuçların sonlu elemanlar metodu aracılığıyla elde edilenler ile iyi uyum sağladığını göstermişlerdir. Xiao (2003) yaptığı çalışmada, mekanik olarak tekli ve çiftli birleştirilmiş kompozit yapıların davranışını deneysel olarak araştırmıştır. Statik gerilme testi esnasında, kırılma sürecini anlamak için yük-deplasman tepkilerini ve akustik emisyonlarını ölçmüştür.
25 11 Yükleme oranının çoklu bağlanmış birleştirmelerde non-lineer davranış gösterdiğini tespit etmiştir. Kweon vd (2006) kompozit-alüminyum çiftli bindirme birleştirmelerinin yapışkan bağlama, civata bağlama ve yapışkan-civata bağlama olmak üzere üç farklı tip için hasar yüklerini ve modlarını tayin etmişlerdir. Alüminyum ile kompozitin yapıştırılmasında FM73 film ve EA9394S macun yapıştırıcılarını kullanmışlardır. Macun tip yapıştırıcı kullanıldığında mekanik bağlama yapışkan bağlamadan daha sağlam olduğundan hibrit bağlama, birleştirmenin mukavemetini iyileştirdiğini tespit etmişlerdir. Diğer taraftan civatalı bağlantının mukavemetinin film yapıştırıcı ile yapıştırılmış bağlantıdan daha düşük olduğunu bulmuşlardır. Fu ve Mallick (2001) tarafından yapılan çalışmada, enjeksiyon ile kalıplanmış kompozit yapılarda yapıştırma ve civatalı (hibrit) bağlantıların statik ve yorulma performansları incelenmiştir. Hibrit bağlantıların, yapıştırma bağlantılarından daha yüksek statik hasar yüküne ve daha uzun yorulma ömrüne sahip olduklarını açıklamışlardır. Hibrit bağlantıların performansının rondelanın dizaynına bağlı olduğunu hem deneysel yöntemlerle hem de sonlu elemanlar analizi ile açıklayarak uygun rondela tipini geliştirmişlerdir. Matsuzaki vd (2008) civatalanmış ve kürleştirilmiş birleştirme yöntemi ile tekli bindirme birleştirme mukavemetlerini incelemişlerdir. Yapmış oldukları civatalanmış ve kürleştirilmiş hibrit birleştirme yöntemini yapıştırma birleştirmesinden ve fiber takviye malzemelerini hasara uğratmadan yapılmış civatalanmış birleştirmelerden oluşturmuşlardır. Sonuç olarak ta hibrit birleştirme yöntemiyle yapılmış birleştirmelerden elde ettikleri gerilme değerlerinin civatanmış klasik birleştirmelerden elde etikleri gerilme değerlerinden daha az olduğunu tespit etmişlerdir. Yang vd (2004) yaptıkları çalışmada, yapıştırılmış tekli bindirme kompozit birleştirmelerde, yapışkan gerilme dağılımlarına karar verebilmek için analitik bir model geliştirmişlerdir. Model oluştururken, yapışkanı Von Mises akma kriterine göre elastiktam plastik kabul ederlerken kompozit numuneleri ise lineer elastik kabul etmişlerdir. Tabakalanmış anizotropik plaka teorisini yapıştırılmış kompozit plakaların genel denklemlerinin türetilmesinde uygulamışlardır. Geliştirdikleri gerilme modelinin
26 12 yapışkan gerilme dağılımlarını Abaqus sonlu elemanlar analizi ile karşılaştırıp doğrulamışlardır. McCarthy vd (2005) yaptıkları çalışmada, çoklu civatalanmış çiftli bindirme kompozit birleştirmelerin 3 boyutlu hasar ilerlemesi için sonlu elemanlar metodunu Abaqus de geliştirmişlerdir. Geliştirilen sonlu elemanlar modelini yük-yer değiştirmesi karakteristikleri ve yüzey şekil değiştirmeleri bakımından deneysel sonuçlarla karşılaştırarak doğrulamışlardır. Kelly (2006) karbon fiber takviyeli plastik kompozit plakaların hibrit (yapıştırma/civata) şeklinde birleştirilmelerinin yorulma ömrü ve mukavemet etkilerini araştırmıştır. Hibrit bağlantıların yapıştırma bağlantılarına karşı daha büyük mukavemet ve yorulma ömrüne sahip olduklarını tespit etmiştir. Apalak ve Güneş (2002) büyük yer değiştirmelerin etkisini dikkate alarak yapıştırıcı ile bağlanmış tekli bindirme birleştirmelerinde yapıştırıcı ve yapıştırılan malzemelerin ısıl özelliklerindeki uyumsuzluktan dolayı oluşan ısıl gerilmeleri, sonlu elemanlar yöntemiyle incelemişlerdir. Yaptıkları çalışmanın sonucunda, birleştirmedeki en kritik bölgenin yapıştırıcı ile yapıştırılan malzeme ara yüzeylerinin serbest uçları olduğunu ifade etmişlerdir. Silva ve Adams (2007) yaptıkları çalışmada, biri düşük sıcaklıklarda mukavemet sağlamak için kullanılan ve biri de yüksek sıcaklıklarda mukavemet sağlamak için kullanılan iki yapıştırıcının kombinasyonu ile düşük sıcaklıklardan yüksek sıcaklıklara kullanılabilen bir birleştirme tasarlamışlardır. Bindirme birleştirmelerinde mümkün olan en iyi tasarımı bulmak için dolayısıyla karma bir bileştirmede gerilme dağılımını çalışmak için sonlu elemanlar metodunu Abaqus programı ile kullanmışlardır. Yapmış oldukları çalışma sonuçlarına göre; farklı malzemelerden oluşan bir birleştirme için, iki yapıştırıcının birleşimi ile yapılan birleştirmelerin, yalnız bir yüksek sıcaklık yapıştırıcısının kullanılmasıyla elde edilen çalışma sıcaklık aralığının üzerinde daha iyi bir performans sağlandığını tespit etmişlerdir. Apalak vd (2003) silindirik tekli bindirme birleştirmesi üzerinde sonlu elemanlar yöntemiyle yaptıkları çalışmada, yapıştırıcı tabakasının serbest uçlarında ciddi gerilme
27 13 yığılmaların oluştuğunu ve bunun sonucu olarak silindirik tekli bindirme birleştirmelerinde dikkate değer deformasyonların meydana geldiğini tespit etmişlerdir. Aynı zamanda bindirme uzunluğundaki artışın, yapıştırıcı tabakasının pik gerilme değerlerinde düşüşe sebep olduğunu ifade etmişlerdir. Chen (2001) yaptığı çalışmada, civatalanmış kompozit birleştirmenin performansı üzerine çevre şartlarının etkilerini araştırmıştır. Higrotermal çevrime maruz numunenin yorulma testlerinde oluşan delik hasar uzaması, higrotermal çevrime maruz olmayan numunenin yorulma testlerinde meydana gelen delik hasar uzamasından daha büyük olduğunu tespit etmiştir. Ayrıca higrotermal çevrim etkisine maruz kalan kompozitlerin nem ağırlık artışlarını tespit etmiş ve nümerik sonuçlar ile karşılaştırmıştır. Kang vd (2007) yaptıkları çalışmada, geliştirilmiş CFRP kompozitleri ile kaplama tankları için kullanılan (Al 6061-T6) alüminyum alaşımlarını çift bindirme birleştirmesi yaparak yapışma kabiliyetlerini 3 farklı yapışkan kullanarak araştırmışlardır. Çift bindirme numunelerinin her bir yapışkanın bağlantı mukavemetini ve kırılma karakteristiklerini karşılaştırmak için (-150 C) sıcaklıkta ve oda sıcaklığında test etmişlerdir. Ayrıca deneysel sonuçları analiz etme amacıyla Abaqus sonlu elemanlar programını kullanmışlardır. Ascroft vd (2001) yapıştırılmış kompozit bağlantılarda çevrenin etkisini seçilmiş değişik sıcaklıklarda ve nem koşullarında araştırmışlardır. Değişik sıcaklarda yüksek miktardaki nem miktarının yorulma performansına etkisinin oldukça önemli olduğu sonucuna varmışlardır. Schön (2006) yorulma testlerinin maliyet ve zamanını azaltmak için yük spektrumlarından yük çevrimlerini yok etmenin gerekli olduğunu belirtmiştir. Karbon fiber/epoksi kompozitlerinden yapılan civatalı birleştirmeleri özellikle tasarladığı spektrum ve geniş spektrum ile yorulma spektrumuna yüklemiştir. Spektrumun tüm yük aralığının %30 undan daha az bir yük aralığı ile düşük genlikli yük çevrimlerinin civatalı kompozit bindirme birleştirmelerinin yorulma ömrünü etkilemeyeceğini tespit etmiş ve bu yük çevrimlerinin spektrumdan elenebileceğini belirtmiştir.
28 14 Kim vd (2008) yapıştırıcı ve kompozit hasarlarının her ikisini de içeren yapıştırılmış tekli bindirme kompozitlerin hasar tahmini için bir yöntem geliştirmişlerdir. Bu yöntemde bir deliminasyon hasar kriteri ve elastik- tam plastik model kullanmışlardır. Hasar tipi gibi hasar tahmin sonuçları iyi uyum gösterdikleri için yeni değişik geliştirilmiş mukavemet tekniklerini de önermişlerdir. Schön ve Nyman (2002) yaptıkları çalışmada, yeni İsveç savaş uçağında kullanılan civatalı birleştirmelerin spektrum yorulma ömürlerini araştırmışlardır. Çift bindirme konfigürasyonlu ve altı civatalı numuneleri R=-0,2 ve R=-5 yük oranlarındaki yorulma yükleriyle yüklemişlerdir. Yapmış oldukları deney sonuçlarına göre, R=-1 de yüklenen numuneler için meydana gelen en kısa yorulma ömrünü R=-0,2 de yüklenen numunelerin de gösterdiğini tespit etmişlerdir. Ayrıca, en uzun yorulma ömrünü de R=-5 de yüklenen numuneler için meydana geldiğini tespit etmişlerdir. Lawlor vd (2005) çoklu civata ile çiftli bindirme birleştirmelerinde değişik civatadelik boşluklarının etkilerini araştırmışlardır. Her bir delikte farklı boşluklar ile birleştirmeleri test etmişler ve yük dağılımlarının, yarı-statik mukavemetlerinin, yorulma ömürlerinin ve hasar modlarının etkilerini rapor etmişlerdir. Boşluğun yük dağılımı üzerinde önemli etkilerinin olduğunu bulmuşlardır. Bunun yanında boşluğun, yarı-statik mukavemetinin maksimum değerine bir etkisinin olmadığını tespit etmişler fakat hasar başlama yükü üzerinde ve yorulma ömrü üzerinde önemli bir etkisinin olduğunu bulmuşlardır. Starikov ve Schön (2002) karbon fiber/epoksi den yapılmış kompozit malzemelerin çeşitli civatalı birleştirmelerinin yorulma dirençlerini araştırmışlardır. Civatalı birleştirmelerin yorulma ömürlerinin bağlantı dirençlerine ve civata sayısına bağlı olduklarını bulmuşlardır. Aymerich vd (2006) seçtikleri dikmenin etkisini ve yorulma yükü altında aynı eksenli bindirme birleştirmelerin kırılma davranışlarını incelemişlerdir. Delaminasyonlu birleştirmelerde dikişli bağlantıların kırılmaya etkilerini deneysel yöntemlerle ve sonlu elemanlar yöntemi içeren nümerik çözümlerle araştırmışlardır.
DÖRTGEN DELİKLİ KOMPOZİT LEVHALARDA ELASTO- PLASTİK GERİLME ANALİZİ
PAMUKKALE ÜNİ VERSİ TESİ MÜHENDİ SLİ K FAKÜLTESİ PAMUKKALE UNIVERSITY ENGINEERING COLLEGE MÜHENDİ SLİ K Bİ L İ MLERİ DERGİ S İ JOURNAL OF ENGINEERING SCIENCES YIL CİLT SAYI SAYFA : 000 : 6 : 1 : 13-19
DetaylıMAKİNE ELEMANLARI DERS SLAYTLARI
MAKİNE ELEMANLARI DERS SLAYTLARI YORULMA P r o f. D r. İ r f a n K A Y M A Z P r o f. D r. A k g ü n A L S A R A N A r ş. G ör. İ l y a s H A C I S A L İ HOĞ LU Aloha Havayolları Uçuş 243: Hilo dan Honolulu
DetaylıKompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş
Kompozit Malzemeler ve Mekaniği Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş Bölüm 2 Laminanın Makromekanik Analizi Kaynak: Kompozit Malzeme Mekaniği, Autar K. Kaw, Çevirenler: B. Okutan Baba, R. Karakuzu. 2 Laminanın Makromekanik
DetaylıGeliş Tarihi/Received : 30.09.2009, Kabul Tarihi/Accepted : 09.12.2009. tabaka dizilimi için ve en düşük hasar yükü ise 467.483 N ile [60 0 ] 4
Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi Cilt 16, Sayı 2, 2010, Sayfa 213-220 Pim Bağlantılı Tabakalı Kompozit Levhalarda Fiber Takviye Açısının Hasar Tipine Etkisi Effect of Fiber Orientation
DetaylıYığma yapı elemanları ve bu elemanlardan temel taşıyıcı olan yığma duvarlar ve malzeme karakteristiklerinin araştırılması
Yığma yapı elemanları ve bu elemanlardan temel taşıyıcı olan yığma duvarlar ve malzeme karakteristiklerinin araştırılması Farklı sonlu eleman tipleri ve farklı modelleme teknikleri kullanılarak yığma duvarların
DetaylıBURSA TEKNİK ÜNİVERSİTESİ DOĞA BİLİMLERİ, MİMARLIK VE MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ 3 NOKTA EĞME DENEYİ FÖYÜ
BURSA TEKNİK ÜNİVERSİTESİ DOĞA BİLİMLERİ, MİMARLIK VE MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ 3 NOKTA EĞME DENEYİ FÖYÜ BURSA - 2016 1. GİRİŞ Eğilme deneyi malzemenin mukavemeti hakkında tasarım
DetaylıBetonarme Kirişlerin Karbon Elyafla Güçlendirilmesi Üzerine Deneysel Bir Araştırma
Betonarme Kirişlerin Karbon Elyafla Güçlendirilmesi Üzerine Deneysel Bir Araştırma Mehmet Selim ÖKTEN (1), Kaya ÖZGEN (2), Mehmet UYAN (3) GİRİŞ Bu çalışmada, fiberle güçlendirilmiş karbon elyaf malzeme
DetaylıKompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş
Kompozit Malzemeler ve Mekaniği Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş Bölüm 4 Laminatların Makromekanik Analizi Kaynak: Kompozit Malzeme Mekaniği, Autar K. Kaw, Çevirenler: B. Okutan Baba, R. Karakuzu. 4 Laminatların
DetaylıCETP KOMPOZİTLERİN DELİNMELERİNDEKİ İTME KUVVETİNİN ANFIS İLE MODELLENMESİ MURAT KOYUNBAKAN ALİ ÜNÜVAR OKAN DEMİR
CETP KOMPOZİTLERİN DELİNMELERİNDEKİ İTME KUVVETİNİN ANFIS İLE MODELLENMESİ MURAT KOYUNBAKAN ALİ ÜNÜVAR OKAN DEMİR Çalışmanın amacı. SUNUM PLANI Çalışmanın önemi. Deney numunelerinin üretimi ve özellikleri.
Detaylı29- Eylül KOÜ. Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü ( 1. ve 2. Öğretim 2. Sınıf / B Şubesi) Mukavemet Dersi - 1.
SORU-1) Şekildeki dikdörtgen kesitli kolonun genişliği b=200 mm. ve kalınlığı t=100 mm. dir. Kolon, kolon kesitinin geometrik merkezinden geçen ve tarafsız ekseni üzerinden etki eden P=400 kn değerindeki
DetaylıGeliş Tarihi/Received : 30.09.2009, Kabul Tarihi/Accepted : 09.12.2009. tabaka dizilimi için ve en düşük hasar yükü ise 467.483 N ile [60 0 ] 4
Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi Cilt 16, Sayı 2, 2010, Sayfa 213-220 Pim Bağlantılı Tabakalı Kompozit Levhalarda Fiber Takviye Açısının Hasar Tipine Etkisi Effect of Fiber Orientation
DetaylıT.C. BİLECİK ŞEYH EDEBALİ ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE VE İMALAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MIM331 MÜHENDİSLİKTE DENEYSEL METODLAR DERSİ
T.C. BİLECİK ŞEYH EDEBALİ ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE VE İMALAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MIM331 MÜHENDİSLİKTE DENEYSEL METODLAR DERSİ 3 NOKTA EĞME DENEY FÖYÜ ÖĞRETİM ÜYESİ YRD.DOÇ.DR.ÖMER KADİR
DetaylıKompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş
Kompozit Malzemeler ve Mekaniği Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş Bölüm 4 Laminatların Makromekanik Analizi Kaynak: Kompozit Malzeme Mekaniği, Autar K. Kaw, Çevirenler: B. Okutan Baba, R. Karakuzu. 4 Laminatların
Detaylı= σ ε = Elastiklik sınırı: Elastik şekil değişiminin görüldüğü en yüksek gerilme değerine denir.
ÇEKME DENEYİ Genel Bilgi Çekme deneyi, malzemelerin statik yük altındaki mekanik özelliklerini belirlemek ve malzemelerin özelliklerine göre sınıflandırılmasını sağlamak amacıyla uygulanan, mühendislik
Detaylı2. Amaç: Çekme testi yapılarak malzemenin elastiklik modülünün bulunması
1. Deney Adı: ÇEKME TESTİ 2. Amaç: Çekme testi yapılarak malzemenin elastiklik modülünün bulunması Mühendislik tasarımlarının en önemli özelliklerinin başında öngörülebilir olmaları gelmektedir. Öngörülebilirliğin
DetaylıStatik ve Dinamik Yüklemelerde Hasar Oluşumu
Statik ve Dinamik Yüklemelerde Hasar Oluşumu Hazırlayan Makine Mühendisliği Bölümü Sakarya Üniversitesi 1 Metalik Malzemelerde Kırılma Kopma Hasarı 2 Malzeme Çekme Testi Malzemede sünek veya gevrek kırılma-kopma
DetaylıMakine Elemanları I. Yorulma Analizi. Prof. Dr. İrfan KAYMAZ. Erzurum Teknik Üniversitesi. Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü
Makine Elemanları I Prof. Dr. İrfan KAYMAZ Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü Yorulma hasarı Aloha Havayolları Uçuş 243: Hilo dan Honolulu (Havai) Uçuşu Tarih: 28 Nisan 1988 Makine elemanlarının
DetaylıMukavemet 1. Fatih ALİBEYOĞLU. -Çalışma Soruları-
1 Mukavemet 1 Fatih ALİBEYOĞLU -Çalışma Soruları- Soru 1 AB ve BC silindirik çubukları şekilde gösterildiği gibi, B de kaynak edilmiş ve yüklenmiştir. P kuvvetinin büyüklüğünü, AB çubuğundaki çekme gerilmesiyle
DetaylıHAVACILIKTA KULLANILAN KOMPOZİT YAPILARDA İKİLİ BURÇ UYGULAMASININ İNCELENMESİ
V. ULUSAL HAVACILIK VE UZAY KONFERANSI 8-10 Eylül 2014, Erciyes Üniversitesi, Kayseri HAVACILIKTA KULLANILAN KOMPOZİT YAPILARDA İKİLİ BURÇ UYGULAMASININ İNCELENMESİ Gazi Serten BAKIR * TUSAŞ/Ankara Prof.
DetaylıShigley s Mechanical Engineering Design Richard G. Budynas and J. Keith Nisbett
Shigley s Mechanical Engineering Design Richard G. Budynas and J. Keith Nisbett Hazırlayan Makine Mühendisliği Bölümü Sakarya Üniversitesi 1 2 Sürekli mukavemeti azaltıcı etkenler 3 Sürekli mukavemeti
DetaylıYAPIŞTIRICIYLA BİRLEŞTİRİLMİŞ T-BAĞLANTI TİPİNİN İKİ VE ÜÇ BOYUTLU GERİLME ANALİZİ
EÜFBED - Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi Cilt-Sayı: 5-2 Yıl: 2012 229-241 YAPIŞTIRICIYLA BİRLEŞTİRİLMİŞ T-BAĞLANTI TİPİNİN İKİ VE ÜÇ BOYUTLU GERİLME ANALİZİ ÖZET TWO AND THREE DIMENSIONAL STRESS ANALYSIS
DetaylıTek Tesirli Yapıştırma Bağlantılarında İlerlemeli Hasar Analizi Progressive Failure Analysis on the Single Lap Bonded Joints
Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi Cilt 16, Sayı 3, 2010, Sayfa 315-323 Tek Tesirli Yapıştırma Bağlantılarında İlerlemeli Hasar Analizi Progressive Failure Analysis on the Single Lap
DetaylıKompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş
Kompozit Malzemeler ve Mekaniği Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş Bölüm 2 Laminanın Makromekanik Analizi Kaynak: Kompozit Malzeme Mekaniği, Autar K. Kaw, Çevirenler: B. Okutan Baba, R. Karakuzu. 2 Laminanın Makromekanik
DetaylıFarklı Uniform Sıcaklıklar Altındaki Karma Bağlantı Yapılmış Kompozit ve Alüminyum Plakalardaki Gerilme Analizi
International Journal of Engineering Research and Development, Vol.4, No.1, January 2012 16 Farklı Uniform Sıcaklıklar Altındaki Karma Bağlantı Yapılmış Kompozit ve Alüminyum Plakalardaki Gerilme Analizi
DetaylıISI VE NEM ETKİSİNDEKİ ÇATLAKLI ALÜMİNYUM LEVHALARIN KOMPOZİT YAMA İLE TAMİRİNİN KIRILMA VE YORULMA ANALİZLERİ
ISI VE NEM ETKİSİNDEKİ ÇATLAKLI ALÜMİNYUM LEVHALARIN KOMPOZİT YAMA İLE TAMİRİNİN KIRILMA VE YORULMA ANALİZLERİ Emin ERGUN Mart 2009 DENİZLİ ISI VE NEM ETKİSİNDEKİ ÇATLAKLI ALÜMİNYUM LEVHALARIN KOMPOZİT
DetaylıKompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş
Kompozit Malzemeler ve Mekaniği Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş Bölüm 3 Laminanın Mikromekanik Analizi Kaynak: Kompozit Malzeme Mekaniği, Autar K. Kaw, Çevirenler: B. Okutan Baba, R. Karakuzu. 3 Laminanın Mikromekanik
DetaylıBAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAK 402 MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVARI DENEY - 3 ÜÇ NOKTALI EĞİLME DENEYİ
BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAK 402 MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVARI DENEY - 3 ÜÇ NOKTALI EĞİLME DENEYİ GİRİŞ Yapılan herhangi bir mekanik tasarımda kullanılacak malzemelerin belirlenmesi
DetaylıTEKNOLOJİK ARAŞTIRMALAR
www.teknolojikarastirmalar.org ISSN:1304-4141 Makine Teknolojileri Elektronik Dergisi 2004 (2) 50-55 TEKNOLOJİK ARAŞTIRMALAR Teknik Not Civata-Somun bağlantı sistemlerinde temas gerilmelerinin üç boyutlu
DetaylıMAKİNE ELEMANLARI DERS SLAYTLARI
MAKİNE ELEMANLARI DERS SLAYTLARI PERÇİN VE YAPIŞTIRICI BAĞLANTILARI P r o f. D r. İ r f a n K A Y M A Z P r o f. D r. A k g ü n A L S A R A N A r ş. G ör. İ l y a s H A C I S A L İ HOĞ LU Perçin; iki veya
Detaylı1 MAKİNE ELEMANLARINDA TEMEL KAVRAMLAR VE BİRİM SİSTEMLERİ
İÇİNDEKİLER ÖNSÖZ III Bölüm 1 MAKİNE ELEMANLARINDA TEMEL KAVRAMLAR VE BİRİM SİSTEMLERİ 11 1.1. SI Birim Sistemi 12 1.2. Boyut Analizi 16 1.3. Temel Bilgiler 17 1.4.Makine Elemanlarına Giriş 17 1.4.1 Makine
DetaylıÇekmeye Maruz Ara Parçalı Çift Takviyeli Yapıştırma Bağlantılarında Gerilme Analizi
KSU Mühendislik Bilimleri Dergisi, 17(1),2014 49 KSU. Journal of Engineering Sciences, 17(1),2014 Çekmeye Maruz Ara Parçalı Çift Takviyeli Yapıştırma Bağlantılarında Gerilme Analizi Yaşar AYAZ 1*, Şerif
DetaylıT.C. BALIKESİR ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI
T.C. BALIKESİR ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI FARKLI KÜR SICAKLIĞI VE SÜRELERİNDE ÜRETİLEN TABAKALI KOMPOZİT PLAKALARIN PİMLİ/CİVATALI BAĞLANTILARININ HASAR ANALİZİNİN
DetaylıKOMPOZİTLER Sakarya Üniversitesi İnşaat Mühendisliği
Başlık KOMPOZİTLER Sakarya Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Tanım İki veya daha fazla malzemenin, iyi özelliklerini bir araya toplamak ya da ortaya yeni bir özellik çıkarmak için, mikro veya makro seviyede
DetaylıİÇİNDEKİLER 1. Bölüm GİRİŞ 2. Bölüm TASARIMDA MALZEME
İÇİNDEKİLER 1. Bölüm GİRİŞ 1.1. Tasarım... 1 1.2. Makine Tasarımı... 2 1.3. Tasarım Fazları... 2 1.4. Tasarım Faktörleri... 3 1.5. Birimler... 3 1.6. Toleranslar ve Geçmeler... 3 Problemler... 20 2. Bölüm
DetaylıDeneyin Amacı Çekme deneyinin incelenmesi ve metalik bir malzemeye ait çekme deneyinin yapılması.
1 Deneyin Adı Çekme Deneyi Deneyin Amacı Çekme deneyinin incelenmesi ve metalik bir malzemeye ait çekme deneyinin yapılması. Teorik Bilgi Malzemelerin statik (darbesiz) yük altındaki mukavemet özelliklerini
DetaylıELASTİSİTE TEORİSİ I. Yrd. Doç Dr. Eray Arslan
ELASTİSİTE TEORİSİ I Yrd. Doç Dr. Eray Arslan Mühendislik Tasarımı Genel Senaryo Analitik çözüm Fiziksel Problem Matematiksel model Diferansiyel Denklem Problem ile ilgili sorular:... Deformasyon ne kadar
DetaylıDAİRESEL DELİKLİ TABAKALI KOMPOZİT LEVHALARDA DENEYSEL VE SAYISAL HASAR ANALİZİ
5. Uluslararası İleri Teknolojiler Sempozyumu (IATS 09), 13-15 Mayıs 009, Karabük, Türkiye DAİRESEL DELİKLİ TABAKALI KOMPOZİT LEVHALARDA DENEYSEL VE SAYISAL HASAR ANALİZİ EXPERIMENTAL AND NUMERICAL FAILURE
DetaylıBaşlıca ANALİZ TİPLERİ. ve Özellikleri
Başlıca ANALİZ TİPLERİ ve Özellikleri 1- Yapısal Analizler :Katı cisimlerden oluşan sistemlerde, Dış yapısal yüklerin (kuvvet, tork, basınç vb.) etkisini inceleyen analizlerdir. 1.1 Statik Yapısal Analizler
DetaylıTEKNOLOJİNİN BİLİMSEL İLKELERİ. Öğr. Gör. Adem ÇALIŞKAN
TEKNOLOJİNİN BİLİMSEL İLKELERİ 3 Malzemelerin esnekliği Gerilme Bir cisme uygulanan kuvvetin, kesit alanına bölümüdür. Kuvvetin yüzeye dik olması halindeki gerilme "normal gerilme" adını alır ve şeklinde
DetaylıSERİ ÇİFT PİMLİ SANDVİÇ KOMPOZİT PLAKALARDAKİ HASAR YÜKÜNÜN YAPAY ZEKÂ TEKNİKLERİ KULLANARAK BULUNMASI
SERİ ÇİFT PİMLİ SANDVİÇ KOMPOZİT PLAKALARDAKİ HASAR YÜKÜNÜN YAPAY ZEKÂ TEKNİKLERİ KULLANARAK BULUNMASI Faruk Şen 1*, Serkan Ballı 2 1, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Teknoloji Fakültesi, Enerji Sistemleri
DetaylıBURULMA DENEYİ 2. TANIMLAMALAR:
BURULMA DENEYİ 1. DENEYİN AMACI: Burulma deneyi, malzemelerin kayma modülü (G) ve kayma akma gerilmesi ( A ) gibi özelliklerinin belirlenmesi amacıyla uygulanır. 2. TANIMLAMALAR: Kayma modülü: Kayma gerilmesi-kayma
DetaylıMMU 420 FINAL PROJESİ
MMU 420 FINAL PROJESİ 2016/2017 Bahar Dönemi İnce plakalarda merkez ve kenar çatlağının ANSYS Workbench ortamında modellenmesi Giriş Makine mühendisliğinde mekanik parçaların tasarımı yapılırken temel
DetaylıHibrit ve Çelik Kablolu Köprülerin Dinamik Davranışlarının Karşılaştırılması
1 Hibrit ve Çelik Kablolu Köprülerin Dinamik Davranışlarının Karşılaştırılması Arş. Gör. Murat Günaydın 1 Doç. Dr. Süleyman Adanur 2 Doç. Dr. Ahmet Can Altunışık 2 Doç. Dr. Mehmet Akköse 2 1-Gümüşhane
DetaylıGüçlendirme Alternatiflerinin Doğrusal Olmayan Analitik Yöntemlerle İrdelenmesi
YDGA2005 - Yığma Yapıların Deprem Güvenliğinin Arttırılması Çalıştayı, 17 Şubat 2005, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara. Güçlendirme Alternatiflerinin Doğrusal Olmayan Analitik Yöntemlerle İrdelenmesi
DetaylıMMU 420 FINAL PROJESİ. 2015/2016 Bahar Dönemi. Bir Yarı eliptik yüzey çatlağının Ansys Workbench ortamında modellenmesi
MMU 420 FNAL PROJESİ 2015/2016 Bahar Dönemi Bir Yarı eliptik yüzey çatlağının Ansys Workbench ortamında modellenmesi Giriş Makine mühendisliğinde mekanik parçaların tasarımı yapılırken temel olarak parça
DetaylıUygulanan dış yüklemelere karşı katı cisimlerin birim alanlarında sergiledikleri tepkiye «Gerilme» denir.
Gerilme ve şekil değiştirme kavramları: Uygulanan dış yüklemelere karşı katı cisimlerin birim alanlarında sergiledikleri tepkiye «Gerilme» denir. Bir mühendislik sistemine çok farklı karakterlerde dış
DetaylıMALZEME BİLİMİ. 2014-2015 Güz Yarıyılı Kocaeli Üniversitesi Ford Otosan Ġhsaniye Otomotiv MYO. Yrd. Doç. Dr. Egemen Avcu
MALZEME BİLİMİ 2014-2015 Güz Yarıyılı Kocaeli Üniversitesi Ford Otosan Ġhsaniye Otomotiv MYO Yrd. Doç. Dr. Egemen Avcu Bilgisi DERSĠN ĠÇERĠĞĠ, KONULAR 1- Malzemelerin tanımı 2- Malzemelerinseçimi 3- Malzemelerin
DetaylıYatak Katsayısı Yaklaşımı
Yatak Katsayısı Yaklaşımı Yatak katsayısı yaklaşımı, sürekli bir ortam olan zemin için kurulmuş matematik bir modeldir. Zemin bu modelde yaylar ile temsil edilir. Yaylar, temel taban basıncı ve zemin deformasyonu
DetaylıFarklı Çentik Geometrisine Sahip Alüminyum Levhaların Alüminyum Yamalarla Tamirinin Araştırılması
Farklı Çentik Geometrisine Sahip Alüminyum Levhaların Alüminyum Yamalarla Tamirinin Araştırılması Edip Çetkin 1, Şemsettin Temiz 1 Raşit Koray Ergün 1 1 Batman Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi,
DetaylıMALZEME BİLGİSİ DERS 7 DR. FATİH AY. www.fatihay.net fatihay@fatihay.net
MALZEME BİLGİSİ DERS 7 DR. FATİH AY www.fatihay.net fatihay@fatihay.net GEÇEN HAFTA KRİSTAL KAFES NOKTALARI KRİSTAL KAFES DOĞRULTULARI KRİSTAL KAFES DÜZLEMLERİ DOĞRUSAL VE DÜZLEMSEL YOĞUNLUK KRİSTAL VE
Detaylı2009 Kasım. www.guven-kutay.ch MUKAVEMET DEĞERLERİ ÖRNEKLER. 05-5a. M. Güven KUTAY. 05-5a-ornekler.doc
2009 Kasım MUKAVEMET DEĞERLERİ ÖRNEKLER 05-5a M. Güven KUTAY 05-5a-ornekler.doc İ Ç İ N D E K İ L E R 5. MUKAVEMET HESAPLARI İÇİN ÖRNEKLER...5.3 5.1. 1. Grup örnekler...5.3 5.1.1. Örnek 1, aturalı mil
DetaylıKarma Bağlantılı Kompozit Plaklarda Farklı Sıcaklıklar Etkisiyle Oluşan Gerilmelerin Analizi
KSU Mühendislik Bilimleri Dergisi, 15(1),2012 6 KSU. Journal of Engineering Sciences, 15(1),2012 Karma Bağlantılı Kompozit Plaklarda Farklı Sıcaklıklar Etkisiyle Oluşan Gerilmelerin Analizi Kemal ALDAŞ
DetaylıMMU 402 FINAL PROJESİ. 2014/2015 Bahar Dönemi
MMU 402 FNAL PROJESİ 2014/2015 Bahar Dönemi Bir Yarı eliptik yüzey çatlağının Ansys Workbench ortamında modellenmesi Giriş Makine mühendisliğinde mekanik parçaların tasarımı yapılırken temel olarak parça
DetaylıMukavemet-I. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş
Mukavemet-I Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş Bölüm 5 Eğilmede Kirişlerin Analizi ve Tasarımı Kaynak: Cisimlerin Mukavemeti, F.P. Beer, E.R. Johnston, J.T. DeWolf, D.F. Mazurek, Çevirenler: A. Soyuçok, Ö. Soyuçok.
DetaylıŞekil 1. Sarkaçlı darbe deney düzeneği
DARBE DENEYİ Giriş Ani darbelere karşı dayanımı yüksek olan malzeme seçimi için, malzemenin kopmaya karşı olan direnci darbe testi ile ölçülmelidir. Malzemenin ani darbelere karşı dayanımı tokluğu ile
DetaylıPROF.DR. MURAT DEMİR AYDIN. ***Bu ders notları bir sonraki slaytta verilen kaynak kitaplardan alıntılar yapılarak hazırlanmıştır.
PROF.DR. MURAT DEMİR AYDIN ***Bu ders notları bir sonraki slaytta verilen kaynak kitaplardan alıntılar yapılarak hazırlanmıştır. Ders Notları (pdf), Sınav soruları cevapları, diğer kaynaklar için Öğretim
DetaylıAkreditasyon Sertifikası Eki (Sayfa 1/6) Akreditasyon Kapsamı
Akreditasyon Sertifikası Eki (Sayfa 1/6) Deney Laboratuvarı Adresi : Şerifali Çiftliği Hendem cad. No:58 Kat:1 Yukarıdudullu Ümraniye 34775 İSTANBUL / TÜRKİYE Tel : 0 216 420 47 52 Faks : 0 216 466 31
DetaylıBAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAK 402 MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVARI DENEY 9B - BURULMA DENEYİ
BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAK 402 MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVARI DENEY 9B - BURULMA DENEYİ GİRİŞ Mekanik tasarım yaparken öncelikli olarak tasarımda kullanılması düşünülen malzemelerin
DetaylıTEKNOLOJİNİN BİLİMSEL İLKELERİ. Bölüm-4 MALZEMELERDE ÇEKME-BASMA - KESME GERİLMELERİ VE YOUNG MODÜLÜ. 4.1. Malzemelerde Zorlanma ve Gerilme Şekilleri
Bölüm-4 MALZEMELERDE ÇEKME-BASMA - KESME GERİLMELERİ VE YOUNG MODÜLÜ 4.1. Malzemelerde Zorlanma ve Gerilme Şekilleri Malzemeler genel olarak 3 çeşit zorlanmaya maruzdurlar. Bunlar çekme, basma ve kesme
DetaylıKAYMA GERİLMESİ (ENİNE KESME)
KAYMA GERİLMESİ (ENİNE KESME) Demir yolu traversleri çok büyük kesme yüklerini taşıyan kiriş olarak davranır. Bu durumda, eğer traversler ahşap malzemedense kesme kuvvetinin en büyük olduğu uçlarından
DetaylıREZA SHIRZAD REZAEI 1
REZA SHIRZAD REZAEI 1 Tezin Amacı Köprü analiz ve modellemesine yönelik çalışma Akberabad kemer köprüsünün analizi ve modellenmesi Tüm gerçek detayların kullanılması Kalibrasyon 2 KEMER KÖPRÜLER Uzun açıklıklar
DetaylıFZM 220. Malzeme Bilimine Giriş
FZM 220 Yapı Karakterizasyon Özellikler İşleme Performans Prof. Dr. İlker DİNÇER Fakültesi, Fizik Mühendisliği Bölümü 1 Ders Hakkında FZM 220 Dersinin Amacı Bu dersin amacı, fizik mühendisliği öğrencilerine,
DetaylıKompozit Malzemeler. Tanım:
Kompozit Malzemeler Kompozit Malzemeler Kompozit Malzemeler Kompozit Malzemeler Tanım: Kompozit Malzemeler En az 2 farklı malzemenin birbiri içerisinde fiziksel olarak karıştırılmasıyla elde edilen yeni
DetaylıELYAF TAKVİYELİ POLİMER KOMPOZİTLERİN DELİNMESİNDE ÇİFT AÇILI MATKAP UÇLARIN İTME KUVVETİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ
ELYAF TAKVİYELİ POLİMER KOMPOZİTLERİN DELİNMESİNDE ÇİFT AÇILI MATKAP UÇLARIN İTME KUVVETİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ Ali ÜNÜVAR a, Halil Burak KAYBAL a ve Ahmet AVCI a a, Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi
DetaylıStress Analysis of Different Metal Combinations Under Different Temperatures with Hybrid Joints
Aksaray University Journal of Science and Engineering e-issn: 257-1277 http://dergipark.gov.tr/asujse http://asujse.aksaray.edu.tr Research Article Aksaray J. Sci. Eng. Volume 1, Issue 1, Pages 9-24 doi:
DetaylıTanım: Boyuna doğrultuda eksenel basınç kuvveti taşıyan elemanlara Basınç Çubuğu denir.
BASINÇ ÇUBUKLARI Tanım: Boyuna doğrultuda eksenel basınç kuvveti taşıyan elemanlara Basınç Çubuğu denir. Basınç çubukları, sadece eksenel basınç kuvvetine maruz kalırlar. Bu çubuklar üzerinde Eğilme ve
DetaylıPERÇİN BAĞLANTILARI. Bu sunu farklı kaynaklardan derlemedir.
PERÇİN BAĞLANTILARI Perçin çözülemeyen bağlantı elemanıdır. Kaynak teknolojisindeki hızlı gelişme sonucunda yerini çoğunlukla kaynaklı bağlantılara bırakmıştır. Sınırlı olarak çelik kazan ve kap konstrüksiyonlarında
DetaylıELYAF TAKVİYELİ KOMPOZİT MALZEMELER İÇİN MİKROMEKANİK ESASLI KIRIM KISTASI EMRE FIRLAR KAAN BİLGE MELİH PAPİLA 0º 90º 90º 0º
ELYAF TAKVİYELİ KOPOZİT ALZEELER İÇİN İKROEKANİK ESASLI KIRI KISTASI x z θ y 0º 90º 90º 0º ERE FIRLAR KAAN BİLGE ELİH PAPİLA UHUK-2008-074 II. ULUSAL HAVACILIK VE UZAY KONFERANSI 15-17 Ekim 2008, İTÜ,
DetaylıProf.Dr.İrfan AY. Arş.Gör.T.Kerem DEMİRCİOĞLU. Öğr. Murat BOZKURT. Balıkesir - 2008
MAKİNA * ENDÜSTRİ Prof.Dr.İrfan AY Arş.Gör.T.Kerem DEMİRCİOĞLU Öğr. Murat BOZKURT * Balıkesir - 2008 1 PLASTİK ŞEKİL VERME YÖNTEMLERİ METALE PLASTİK ŞEKİL VERME İki şekilde incelenir. * HACİMSEL DEFORMASYONLA
DetaylıÖZGEÇMİŞ VE YAYINLAR
ÖZGEÇMİŞ VE YAYINLAR Yrd. Doç. Dr. Afşın Alper CERİT AKADEMİK GEÇMİŞİ Aksaray Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü İmalat ve Konstrüksiyon Anabilim Dalı Adana Yolu Üzeri E-90 Karayolu
DetaylıMUKAVEMET DERSİ. (Temel Kavramlar) Prof. Dr. Berna KENDİRLİ
MUKAVEMET DERSİ (Temel Kavramlar) Prof. Dr. Berna KENDİRLİ Ders Planı HAFTA KONU 1 Giriş, Mukavemetin tanımı ve genel ilkeleri 2 Mukavemetin temel kavramları 3-4 Normal kuvvet 5-6 Gerilme analizi 7 Şekil
DetaylıEXPERIMENTAL DETERMINATION OF THE MECHANICAL PROPERTIES OF ADHESIVE JOINTS BONDED EPOXY ADHESIVE INCLUDED Al 2O 3 NANOPARTICLE
EXPERIMENTAL DETERMINATION OF THE MECHANICAL PROPERTIES OF ADHESIVE JOINTS BONDED EPOXY ADHESIVE INCLUDED Al 2O 3 NANOPARTICLE İsmail SARAÇ, Hamit ADİN, Şemsettin TEMİZ Batman Üniversitesi isarac1980@yahoo.com
DetaylıMKT 204 MEKATRONİK YAPI ELEMANLARI
MKT 204 MEKATRONİK YAPI ELEMANLARI 2013-2014 Bahar Yarıyılı Kocaeli Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Mekatronik Mühendisliği Bölümü Yrd. Doç. Dr. Egemen Avcu Makine Bir veya birçok fonksiyonu (güç iletme,
DetaylıPim bağlantılı tabakalı kompozit levhalarda ilerlemeli hasar analizi
Dicle Üniversitesi Mühendislik Fakültesi mühendislik dergisi mühendislikdergisi Dicle ÜniversitesiMühendislik Fakültesi Cilt: 3, 91-99 3-9, Aralık 01 Pim bağlantılı tabakalı kompozit levhalarda ilerlemeli
DetaylıPETEK YAPILI SANDVİÇ YAPILARDA KÖPÜK DOLGUNUN KRİTİK BURKULMA YÜKÜNE ETKİSİNİN SAYISAL OLARAK TESPİTİ
2. Ulusal Tasarım İmalat ve Analiz Kongresi 11-12 Kasım 2010- Balıkesir PETEK YAPILI SANDVİÇ YAPILARDA KÖPÜK DOLGUNUN KRİTİK BURKULMA YÜKÜNE ETKİSİNİN SAYISAL OLARAK TESPİTİ Murat Yavuz SOLMAZ*, İsmail
DetaylıKırılma Hipotezleri. Makine Elemanları. Eşdeğer Gerilme ve Hasar (Kırılma ve Akma) Hipotezleri
Makine Elemanları Eşdeğer Gerilme ve Hasar (Kırılma ve Akma) Hipotezleri BİLEŞİK GERİLMELER Kırılma Hipotezleri İki veya üç eksenli değişik gerilme hallerinde meydana gelen zorlanmalardır. En fazla rastlanılan
DetaylıGERİLME Cismin kesilmiş alanı üzerinde O
GERİLME Cismin kesilmiş alanı üzerinde O ile tanımlı noktasına etki eden kuvvet ve momentin kesit alana etki eden gerçek yayılı yüklerin bileşke etkisini temsil ettiği ifade edilmişti. Cisimlerin mukavemeti
DetaylıKompozit Malzemeler. Tanım:
Kompozit Malzemeler Kompozit Malzemeler Kompozit Malzemeler Kompozit Malzemeler Tanım: Kompozit Malzemeler En az 2 farklı malzemenin birbiri içerisinde fiziksel olarak karıştırılmasıyla elde edilen yeni
DetaylıYAPI MALZEMELERİ DERS NOTLARI
YAPI MALZEMELERİ DERS NOTLARI YAPI MALZEMELERİ Herhangi bir yapının projelendirmesi ve inşaatı aşamasında amaç aşağıda belirtilen üç koşulu bir arada gerçekleştirmektir: a) Yapı istenilen işlevi yapabilmelidir,
DetaylıTAMİR EDİLMİŞ DOĞAL LİF TAKVİYELİ KOMPOZİTLERİN MEKANİK DAYANIMLARI
TAMİR EDİLMİŞ DOĞAL LİF TAKVİYELİ KOMPOZİTLERİN MEKANİK DAYANIMLARI Derviş Yalçın*, H. Ersen Balcıoğlu, Mehmet Aktaş Uşak Üniversitesi, Makine Mühendisliği Bölümü *yalcin.dervis@gmail.com ÖZET Bu çalışmada
DetaylıKompozit malzemelerde yapışma bağlantılarının mukavemeti üzerine yama fiber takviye açısı etkisi
Dicle Üniversitesi Mühendislik Fakültesi mühendislik dergisi Cilt: 7, 1,129-138 3-9 Mayıs 2016 Kompozit malzemelerde yapışma bağlantılarının mukavemeti üzerine yama fiber takviye açısı etkisi Kadir TURAN
DetaylıBASMA DENEYİ MALZEME MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ. 1. Basma Deneyinin Amacı
1. Basma Deneyinin Amacı Mühendislik malzemelerinin çoğu, uygulanan gerilmeler altında biçimlerini kalıcı olarak değiştirirler, yani plastik şekil değişimine uğrarlar. Bu malzemelerin hangi koşullar altında
DetaylıFiber Takviyeli Polimer (FRP) Uygulanan Betonarme Kirişlerde Moment-Eğrilik İlişkisi
Yapı Teknolojileri Elektronik Dergisi Cilt: 6, No: 2, 2010 (42-56) Electronic Journal of Construction Technologies Vol: 6, No: 2, 2010 (42-56) TEKNOLOJİK ARAŞTIRMALAR www.teknolojikarastirmalar.com e-issn:1305-631x
DetaylıBurulma (Torsion): Dairesel Kesitli Millerde Gerilme ve Şekil Değiştirmeler
ifthmechanics OF MAERIALS 009 he MGraw-Hill Companies, In. All rights reserved. - Burulma (orsion): Dairesel Kesitli Millerde Gerilme ve Şekil Değiştirmeler ifthmechanics OF MAERIALS ( τ ) df da Uygulanan
DetaylıKARBON ELYAF TAKVİYELİ POLİAMİT 6 KARMALARIN ISIL VE MEKANİK ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ
KARBON ELYAF TAKVİYELİ POLİAMİT 6 KARMALARIN ISIL VE MEKANİK ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ N. Gamze Karslı Yılmaz, Ayşe Aytaç, Veli Deniz Kocaeli Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Kimya Mühendisliği Bölümü,
DetaylıDEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN VE MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 9 Sayı: 3 sh Ekim 2010
DEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN VE MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 9 Sayı: 3 sh. 21-33 Ekim 21 SERİ ÇİFT CIVATA BAĞLANTILI ÇAPRAZ TAKVİYE EDİLMİŞ TABAKALI KOMPOZİT LEVHALARIN HASAR DAVRANIŞI (FAILURE BEHAVIOUR
DetaylıSTRAIN GAGE DENEY FÖYÜ
T.C. ONDOKUZ MAYIS ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ STRAIN GAGE DENEY FÖYÜ HAZIRLAYAN Prof. Dr. Erdem KOÇ Yrd.Doç.Dr. İbrahim KELEŞ Yrd.Doç.Dr. Kemal YILDIZLI MAYIS 2011 SAMSUN
DetaylıBurulma (Torsion): Dairesel Kesitli Millerde Gerilme ve Şekil Değiştirmeler
Burulma (orsion): Dairesel Kesitli Millerde Gerilme ve Şekil Değiştirmeler Endüstiryel uygulamalarda en çok rastlanan yükleme tiplerinden birisi dairsel kesitli millere gelen burulma momentleridir. Burulma
DetaylıKOÜ. Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü (1. ve 2.Öğretim / B Şubesi) MMK208 Mukavemet II Dersi - 1. Çalışma Soruları 23 Şubat 2019
SORU-1) Aynı anda hem basit eğilme hem de burulma etkisi altında bulunan yarıçapı R veya çapı D = 2R olan dairesel kesitli millerde, oluşan (meydana gelen) en büyük normal gerilmenin ( ), eğilme momenti
DetaylıDİŞLİ POMPA KAPAK KALINLIKLARININ BELİRLENMESİ
DİŞLİ POMPA KAPAK KALINLIKLARININ BELİRLENMESİ Hüseyin Erol AKATA* Yüksel GÖK** ve Sedat BAYTUNCER** *Trakya Üniversitesi. Müh-Mim.Fakültesi / EDİRNE **Hema Hidrolik Makina San.ve Tic.A.Ş. Çerkezköy/TEKİRDAĞ
DetaylıBir cismin içinde mevcut olan veya sonradan oluşan bir çatlağın, cisme uygulanan gerilmelerin etkisi altında, ilerleyerek cismi iki veya daha çok
Bir cismin içinde mevcut olan veya sonradan oluşan bir çatlağın, cisme uygulanan gerilmelerin etkisi altında, ilerleyerek cismi iki veya daha çok parçaya ayırmasına "kırılma" adı verilir. KIRILMA ÇEŞİTLERİ
DetaylıMALZEME SEÇİMİ ve PRENSİPLERİ
MALZEME SEÇİMİ ve PRENSİPLERİ 1 MEKANİK ÖZELLİKLER Bu başlıkta limit değeri girilebilecek özellikler şunlardır: Young modülü (Young s modulus), Akma mukavemeti (Yield strength), Çekme mukavemeti (Tensile
DetaylıBETONARME KİRİŞLERİN KOMPOZİT MALZEMELER İLE GÜÇLENDİRİLMESİ. Zeki ÖZCAN 1 ozcan@sakarya.edu.tr
BETONARME KİRİŞLERİN KOMPOZİT MALZEMELER İLE GÜÇLENDİRİLMESİ Zeki ÖZCAN 1 ozcan@sakarya.edu.tr Öz:Kompozit malzemelerin mühendislik yapılarının güçlendirilmesinde ve onarımında kullanılması son yıllarda
DetaylıMAK 305 MAKİNE ELEMANLARI-1
MAK 305 MAKİNE ELEMANLARI-1 5.BÖLÜM Bağlama Elemanları Kaynak Bağlantıları Doç.Dr. Ali Rıza Yıldız 1 BU SLAYTTAN EDİNİLMESİ BEKLENEN BİLGİLER Bağlama Elemanlarının Tanımı ve Sınıflandırılması Kaynak Bağlantılarının
DetaylıDüzlemine Dik Doğrultuda Yüklenmiş Tabakalı Kompozit Levhalarda Elasto-Plastik Gerilme Analizi
Fırat Üniv. Mühendislik Bilimleri Dergisi Fırat Univ. Journal of Enginering 21 (1), 63-70, 2009 21(1), 63-70, 2009 Düzlemine Dik Doğrultuda Yüklenmiş Tabakalı Kompozit Levhalarda Elasto-Plastik Gerilme
Detaylıİki malzeme orijinal malzemelerden elde edilemeyen bir özellik kombinasyonunu elde etmek için birleştirilerek kompozitler üretilir.
KOMPOZİTLER Kompozit malzemeler, şekil ve kimyasal bileşimleri farklı, birbiri içerisinde pratik olarak çözünmeyen iki veya daha fazla sayıda makro bileşenin kombinasyonundan oluşan malzemelerdir. İki
DetaylıDEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN ve MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 8 Sayı: 1 s Ocak 2006 SOĞUK ÇEKİLMİŞ LEVHA MALZEMELERDE GERİLME ANALİZİ
DEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN ve MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 8 Sayı: 1 s. 129-138 Ocak 2006 SOĞUK ÇEKİLMİŞ LEVHA MALZEMELERDE GERİLME ANALİZİ (STRESS ANALYSIS OF COLD-FORMED STEEL STRIPS) S. Özmen ERUSLU*,
DetaylıDUFED 5(2) (2016) dergi anasayfa:
DUFED 5(2) (2016) 56-69 Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi dergi anasayfa: http://www.dufed.org Farklı çentik boyutlarına sahip alüminyum levhaların alüminyum yamalarla tamiri Repair of
DetaylıTablo 1 Deney esnasında kullanacağımız numunelere ait elastisite modülleri tablosu
BASİT MESNETLİ KİRİŞTE SEHİM DENEYİ Deneyin Amacı Farklı malzeme ve kalınlığa sahip kirişlerin uygulanan yükün kirişin eğilme miktarına oranı olan rijitlik değerin değişik olduğunun gösterilmesi. Kiriş
Detaylı