PARTÝYLE, HEP BÝRLÝKTE DEVRÝME!

Transkript

1

2 MERHABA, Oligarþi halkýn yoðun tepkisine karþýn yeni Lübnan'da bir Kore macerasýna gözü kapalý dalarken dergimizin 44. sayýsý çýkýyor. Doðal olarak bu sayýmýzýn içeriðinde de Lübnan ve Filistin aðýrlýklý bir yer tuttu. Hem Halk Bülteni'nde hem de dergide Lübnan ve Barýþ Gücü ile ilgili yazýlar bulunuyor. Bu arada, hatýrlanacaðý gibi geçen sayýmýzda ÝÇÝNDEKÝLER Devrimci Yenilenme ve Yeniden Ýnþa Mücadele Ýçinde Büyüyecek..1 Ortadoðu nun Kaderi Halklar Tarafýndan Çizilecek...5 Emperyalizmin Taþeron Savaþ Mekanizmasý: Birleþmiþ Milletler Barýþ Gücü...9 Bütünüklü Ýnsan, Yeni Ýnsan Baðlamýnda Kadro II...12 Neoliberalizm Karanlýk Üretiyor...21 HABER...24 Tarýmda IMF Programlarý Küçük Üretimi Felç Ediyor...41 Çernobil, Kanser ve Gereksiz Tetkikler Konusunda Dostça Bir Uyarý...47 Özelleþtirme, En Ciddi Maden Kazasýdýr...49 Yeni Bir Sosyalizm Anlayýþý ve Enternasyonilzm Baðlamýnda: Küba Saðlýk Sistemi...52 Sosyalizm ve Týp Hakkýnda...56 Kavram: Medeniyetler Çatýþmasý...61 Tarih Sayfalarýndan: Guernica Katliamý...63 Portre: Yýlmaz Güney...64 Betül yoldaþýn bir seminer sunumunu vermiþtik. Bu sayýmýzda da ayný sunum sonrasýnda geliþen tartýþmalý bölümü yayýnlýyoruz. Yine geçtiðimiz ay, emekçilerin gündeminin ön cephesine çýkan Fýndýk oyunlarý, Maden kazalarý, enerji sektöründeki þantaj, bu sayýmýzda yer aldýlar. Küba da bu sayýmýzda belli bir yer tutuyor. Yeni bir sosyalizm anlayýþý üzerine yoðunlaþan bütün devrimci sosyalistlerin Küba'yla ilgili metinleri dikkatle okumasýnda yarar var. Özellikle týp, Küba'da yalnýzca halkýn durumunun iyileþtirilmesi anlamýný taþýmýyor; bunun da ötesinde kitlelere ve enternasyonalizme nasýl bakýldýðýyla ilgili dersler içeren bir konu. Halk Bülteni'miz bu sayýda yine haberler ve küçük gündem yazýlarýyla dolu dolu çýkýyor. Eylül sonrasý devrimci sosyalist hareket açýsýndan önemli. Yeni bir süreç baþlýyor ve dergimiz de bu sürecin bir parçasý. Bütün görevlerimize daha güçlü biçimde yönelmek bu süreçte çok ciddi önem taþýyor. Bu arada, son günlerde Atýlým çevresine yönelik polis saldýrýsý oligarþinin devrimci güçlere karþý baþlattýðý kampanyanýn bir parçasý. Sosyalist Barikat, bütün bu saldýrýlarý kýnýyor ve Atýlým çevresiyle olan dayanýþmasýný bir kez daha vurguluyor. 45. sayýmýzda buluþma kararlýlýðýyla CIA nýn Küba Karþýtý Gazeteci lere Akýttýðý Dolarlar Açýklandý DARISI ÖZKÖKLERÝN BAÞINA! Bush yönetiminin 2001'den beri çoðu Küba asýllý 10 gazeteciye, Küba karþýtý propaganda için maaþ baðladýðý açýklandý. The Miami Herald Gazetesi nin hükümet belgelerine dayandýrdýðý haberine göre, Amerikan Küba Yayýncýlýk Ofisi, Fidel i küçük düþüren haberler yapmalarý amacýyla gazetecilere yüz binlerce dolar ödedi. Ayný gazetenin makale yazarý Pablo Alfonso (175 bin dolar), serbest muhabir Olga Connor (71 bin dolar), alýrken, Wilfredo Cancio Isla (15 bin dolar), ve liste böyle uzuyor. Amerikan Küba Yayýncýlýk Ofisi ise gazetecilere para ödendiðini doðruluyor, ancak ayrýntý vermiyor. Listedeki en ilginç isim ise Temmuz daki Mercosur Zirvesi nde sorduðu soru yüzünden Fidel den azar iþiten ve sadece bu yýl 11 bin 500 dolar alan WJAN-TV muhabiri Manuel Cao. Fidel, siyasi bir muhalifin ülkeyi terk etmesine neden izin vermediðini soran Cao'ya, "Sana kim para ödüyor, paralý asker" diye çýkýþmýþtý. Böylece ilk kez resmi aðýzlardan þu insan haklarý þampiyonlarýnýn maaþlarý açýklanmýþ oldu. Ne diyelim, darýsý bizim iþbirlikçi gazetecilerimizin baþýna! PARTÝYLE, HEP BÝRLÝKTE DEVRÝME! Mustafa ÞENPINAR Yaþar BÝLGÝN Mustafa ÞAHÝN Osman HAZNEDAR 8 EYLÜL 1979 Turgutlu da çalýþtýklarý fýrýnda faþist katiller tarafýndan katledildiler Anýlarý yolumuzu aydýnlatýyor Sosyalist BARÝKAT/Aylýk Sosyalist Dergi Sayý:44 /EYLÜL 2006 Fiyatý: 2 YTL (KDV Dahil) Anka Yayýncýlýk Adýna Sahibi ve Sorumlu Yazýiþleri Müdürü: Gönül Sonbahar Yönetim Yeri: Çakýraða Mah. Abdüllatif Paþa Sk. No: 4/5 Aksaray/Ýstanbul Tel/Fax: Abonelik için: Gönül Sonbahar, Ýþ Bankasý hesap No: Web: sbarikat@hotmail.com Avrupa barikat@barikat-lar.de Baský: Ser Matbaacýlýk Fazýlpaþa cad. 4.Zer sanayi sitesi 16/26 Topkapý/ÝST. Tel: /Daðýtým: YAY-SAT

3 1 M. SEYHAN devrimci yenilenme ve yeniden inþa mücadele içinde büyüyecek Eylül düzen açýsýndan toparlanma ve baþlangýç ayý. Adli tatil bitti, okullar açýlýyor, tüm halk yeniden yerleþik konuma geçiyor, meclis açýlýyor... Haziran ortalarýna deðin, toplumsal yaþamýn yeni bir rutin dönemi daha baþlýyor dan 2007 e uzanacak bu dönemin baþýnda, karþý karþýya olduðumuz tablo her açýdan büyük ve keskin çeliþkilerle, çatýþmalarla ve görevlerle yüz yüze olduðumuzu gösteriyor. Ortadoðu da çatýþmalý süreç Lübnan da dinmiþ gibi görünüyor olsa da, Afganistan da, Irak ve Filistin de þiddetleniyor, Ýran baðlamýnda ise mayalanýyor. Afganistan da iþgal güçleri giderek büyüyen darbeler alýyorlar. TC, iþgal güçlerinin bir parçasý, þu anda sýnýrlý görevler üstlenmiþ olmasýna karþýn, onu çatýþmalarýn merkezine çekecek senaryolar giderek daha fazla gündemleþiyor. TC, bundan fazlaca kaçamaz. Afganistan da direniþin büyümesi ve TC nin çatýþmalarýn bir parçasý haline gelmesi önümüzdeki sürecin kaçýnýlmaz olgularýndan biri olacaktýr. Irak taki süreç 2007 de Kerkük ün statüsünün belirlenmesine dönük çalýþmalar nedeniyle daha da kýzýþacaktýr. Güney Kürdistan ýn bir parçasý olan Kerkük ün, Kürdistan a baðlanmasý TC nin geliþtireceði yeni hamlelerle karþýlanacaktýr. TC, ABD yi karþýsýna almamak için bu hamlelerini oldukça sinik biçimlerde geliþtirecektir, ama tablonun bugünkü gibi kalmayacaðý, çeliþki ve çatýþma unsurlarýnýn büyüyeceði açýktýr. Siyonist Ýsrail i korumak için Lübnan a asker gönderme kararýyla birlikte Ortadoðu daki bütün çatýþmalarýn içinde emperyalizmin yanýnda doðrudan saf tutulmuþ durumdadýr. Lübnan daki BM güçlerinin konumu muðlaktýr ve her an Lübnan direniþ güçleriyle çatýþmaya açýk bir pozisyonda bulunmaktadýrlar. Ýran a karþý ABD emperyalizminin hazýrladýðý komplo ve saldýrý planlarý da giderek daha fazla gündemleþecektir. Afganistan, Ýran, Irak, Suriye, Lübnan; TC nin tüm sýnýr komþularý yangýn yerine dönmüþtür, dönmek üzeredir ve TC bu yangýnýn parçasý olmaya doðru hýzla sürüklenmektedir. Bu da kaçmasý çok güçtür. ABD Dýþiþleri Bakaný Rice geçtiðimiz aylarda yaptýðý ziyarete A. Gül ü açýk biçimde tehdit etmiþ; uluslararasý tekellerin TC ye karþý tutumunun deðiþebileceðini söylemiþtir. Kýrýlgan TC ekonomisi bir emperyalist tekellerin bir fiske darbesi ile çökebilecek konumdadýr. Oligarþi bunun farkýndadýr ve ABD emperyalizmine tamamen teslim olmuþ durumdadýr. Bunun anlamý, TC nin Ortadoðu daki yangýndan kaçamayacaðýdýr. Bu ö- nümüzdeki sürecin önemli bir çeliþki ve çatýþma alanýdýr. Emperyalizm ve oligarþinin iradesi ile halkýn talepleri bu alanda tümüyle ve keskin biçimde karþý karþýyadýr. Kürt ulusal hareketi gerilla savaþýný yeniden büyütmesine karþýn ulusal mücadele, Öcalan ýn yakalanmasýndan önceki süreçle kýyaslanamayacak ölçüde geride konumdadýr. Buna raðmen, TC yi ciddi biçimde zorlamaya baþlamýþtýr. Ulusal hareketin geriye düþüþü gerillayla ilgili bir mesele deðildir. Tersine, gerillanýn Öcalan ýn müdahalelerinden kurtulmasý, bizzat savaþan unsurlarýn kendi inisiyatiflerinin öne çýkmasý, daha yetkin bir gerilla tarzýný ortaya çýkarmýþtýr. Gerilla kayýplarý daha da azalmýþ, vuruþ tarzý daha etkili hale gelmiþtir. Oligarþinin Kürt hareketi karþýsýndaki tutumu klasik inkar ve imha boyutunu aþmaktan çok uzaktýr. Özellikle oligarþinin çekirdek yönetici gücü olan Genelkurmay da hem Kürt ulusal hareketinindeki büyümeye, hem de kýzýþan Ortadoðu tablosuna karþýsýnda, NATO ve ABD patentli bir özel savaþçýlar ekibi egemen hale gelmiþtir. Savaþýn týrmanmasý ve sivil faþist güçler eliyle Kürt-Türk çatýþmasý zeminlerinin çoðaltýlmasý ö-

4 nümüzdeki sürecin belirleyici geliþmelerinden biri olacaktýr. Güney Kürdistan daki geliþmeler, özellikle Kerkük ün statüsü konusundaki çatýþmalý süreçlerde bu tabloda katalizör rolü oynayacaktýr. TC, Kürt sorununda çýkýþsýz durumdadýr, demokratik seçenekleri üretecek konumdan uzaktýr. Bu tablo i- çinde þiddetle bastýrmanýn etkili olamayacaðýný bilmekle birlikte baþka seçenek de üretememektedir. Bu çýkýþsýz sarmalýn toplumsal atmosferi özellikle þovenizmle ciddi biçimde kirleteceði açýktýr. Bunun yaratacaðý çeliþki ve çatýþmalar önümüzdeki süreci belirleyecek bir diðer önemli çeliþki alaný olacaktýr. Anadolu kentlerinde ve üniversitlerde devrimci, demokrat güçlere, Kürt yurtseverlerine karþý artan faþist saldýrýlar önümüzdeki sürecin önemli çatýþma alanlarýndan biri olacaktýr. Bu saldýrýlar linç vb. kavramlarla bir tür anlýk toplumsal histeriler olarak nitelendirilmesine karþýn, gerçeklikte planlý ve örgütlü faþist çalýþmalarýn ürünü olarak ortaya çýkmaktadýrlar. Bu saldýrýlar karþýsýnda bugün yaygýn bir tutum haline gelen maðdur pozisyonu terk edilerek, direniþle ve direniþçi duruþla gereken yanýtlar verilmelidir. Haklý ama güçsüz ve maðdur duruþuyla varýlacak, kazanýlacak hiçbir þey yoktur. Faþist saldýrýlar ve direniþ önümüzdeki sürecin önemli bir mücadele alaný ve dinamiði olarak önümüzde durmaktadýr. Baþta iþçi sýnýfý ve yoksul köylülük olmak üzere emekçi sýnýf ve tabakalarýn yaþadýðý ekonomik, sosyal ve kültürel yýkým derin çeliþkiler, çatýþma alanlarý yaratýyor. Ýþsizlik, güvencesiz çalýþma, yaþam alanlarý olan semtlerde uyuþturcu, çeteleþme, fuhuþ, alkolizm vb. unsurlarla büyüyen çürüme ve yozlaþma giderek büyüyen çaresizlik-öfke-çýkýþ arayýþý sarmalý üretiyor. Yoksul, küçük ve orta köylülük yoksulluk ve iflaslar sarmalý içinde un ufak o- luyor. Fýndýk üreticilerinin, tütün üreticilerinin büyük gösterileri ve kimi patlamalar önümüzdeki süreçte köylülüðün refleksleri açýdan oldukça önemli ve uyarýcý bir nitelik taþýmaktadýr. Giderek daha da kýrýlganlaþan ve kriz öðeleri artan ekonomideki herhangi bir geriye düþüþün emekçi sýnýf ve tabakalardaki derin çeliþki ve öfke dalgalarýný olaðanüstü büyüteceði açýktýr. Görünen apaçýk þudur: Büyük patlamalar kendine yol ve öncü arýyor. Önümüzdeki sürecin bir diðer önemli çeliþki ve çatýþma alaný oligarþi içinde önümüzdeki bir yýlda olaðanüstü bir yoðunluk kazanacak olan iç çatýþmalardýr. 2007, önce cumhurbaþkanlýðý seçimi, ardýndan genel seçim yýlýdýr. AKP ve arkasýndaki sermaye gruplarý ile Oligarþi içinde egemen olan ve mevcut statükoyu AKP siz devam ettirmek isteyen sermaye gruplarý ve genelkurmay arasýndaki çeliþki ve çatýþmalarýn cumhurbaþkanlýðý ve genel seçim üzerinden büyük bir hýz kazanacaðý, taraflarýn her araç ve yoldan çatýþacaðý açýktýr. Bu durumun kaçýnýlmaz sonucu daha büyük çatýþma öðeleri için kapýnýn aralanmasýdýr. Yukarýdaki öðelerin bir ya da birkaçýnýn þiddetlenmesi önümüzdeki süreçte büyük çatýþma ve kriz süreçlerini beraberinde kaçýnýlmaz olarak getirecektir. *** Devrimci sosyalist partimiz güncel konjonktürün ilk elde sayýlabilecek ve önümüzdeki kýsa dönemin baþlýca unsurlarý olacak bu öðeleri, tarihsel a- kýþ içinde birbirine eklenen olaylar dizisi olarak kavramýyor. M. Çayan yoldaþýn Marksizme en büyük katkýlarýndan biri olan emperyalist-kapitalist sistemi tarihsel dönemleme sistematiði içinde kavrama anlayýþýna, bunalým dönemleri kavrayýþýna baðlý olarak ele alýyoruz bütün bu geliþmeleri ve bu geliþmeler karþýsýndaki görevlerimizi... Bu baðlamda, bütün bu güncel geliþmeler, 1990 sonrasý baþlayan yeni tarihsel sürecin temel dinamiklerinin güncel görünümleridir. Bu güncel geliþmeleri, 1990 sonrasýný biçimlendiren temel geliþmelerden, dinamiklerden baðýmsýz olarak ele alma, bu geliþmeler karþýsýnda yürütülecek devrimci mücadelenin de sýðlaþmasýný, dönemsel bir perspektiften yoksunluðu, günlük politikaya saplanýp kalmayý beraberinde getirir. Devrimci sosyalizm, bütün pratiðini bu tarih ve süreç kavrayýþýna baðlý olarak biçimlendirmektedir. Devrimci sosyalizm, 1990 sonrasý yeni tarihsel süreçte yeniden büyük bir devrimci dalga yaratabilmenin, ancak hem yeni tarihsel sürece yanýt olabilecek, hem de devrimci hareketin geride býrakýlan dönemlerinden birikip gelen sorunlarýna yanýt olacak ve ideolojik, politik, örgütsel vb. her alaný kapsayan büyük bir devrimci yenilenme ve atýlým süreci geliþtirmekle mümkün olduðunu tespit etmiþtir. Devrimci sosyalizm, pratik olarak 2002 ortalarýndan itibaren tüm çalýþmalarýný, pratiðini, sürecini, devrimci yenilenme eksenine çekmiþ, kendini bu temelde yeniden inþa etme yoluna girmiþtir. Bu, genel geçer çalýþmalara eklenmiþ bir devrimci yenilenme, yeniden inþa söylemi deðildir. Planlý, somut hedefleri ve zamanlamasý olan süreçtir. Devrimci yenileme ve yeniden inþa bir temenni deðil, somut çalýþmalarla yürüyen ve yaþanan, gerçekleþen bir süreç olarak ele alýnmýþtýr. Bu baðlamda, bugün sadece Eylül le baþlayan yeni bir mücadele dönemini-yýlýný karþýlamýyoruz. Bunun yaný sýra, 4 yýllýk yeniden inþa sürecimizin kazanýmlarýný, eksiklik ve zaaflý yanlarýný da demokratik katýlýmcýlýðýn ileri bir örneðini sergileyerek kapsamlý biçimde deðerlendiriyoruz. Kolektif i- radeyi üretme, Hareketin tüm sorunlarýna iliþkin düþünme, çözüm üretme noktasýnda önemli adýmlar atýlmýþtýr. Bu deðerlendirmelerin ýþýðýnda, güncel pratiðe, yeniden inþa sürecimizi daha ileriye nasýl taþýyabiliriz sorusu ekseninde de bakýyoruz. Bu baðlamda; kazanýmlarýmýz, yarattýðýmýz ileri deðerler, hatalarýmýz ve zaaflarýmýz, onarmamýz gereken yanlar artýk daha berrak. Devrimci yenilenmenin, devrimci sosyalist hareketimiz açýsýndan bugünkü somut ifadesi proletarya partisinin ve öncü devrimci müdahalesinin yani 2 devrimci atýlýmýn yeniden inþasýdýr. Yeniden inþanýn stratejik görevlerini üç ana baþlýk altýnda topla-

5 yabiliriz; birincisi, ideolojik-teorik alanda ML in yeniden daha ileri bir tarzda üretiminin ilk somut ifadesi olacak Manifesto ve program çalýþmasýdýr. Günümüzde devrimci sosyalist bilincin somut ve bütünlüklü ifadesi olacak bu çalýþmalar yeniden inþanýn temel görevlerinden biridir. Ýkincisi, devrimci savaþçý proletarya partisinin politik, örgütsel, kültürel, kadrosal düzeyde devrimci yenilenme perspektifine uygun olarak yeniden inþasýdýr. Üçüncüsü, bu çalýþmalarýn bir ürünü olarak ortaya çýkacak, toplumsal yaþama bütünlüklü tarzda devrimci merkezi müdahale olarak geliþecek devrimci atýlýmdýr. Yukarýda sýraladýðýmýz güncel sürecin belli baþlý noktalarýnýn her biri ayný zamanda devrimci müdahalenin birer alanýdýr. Ancak bu güncel görevlere yaklaþýmýmýz kesin biçimde yukarýda sýraladýðýmýz yeniden inþanýn stratejik görevleriyle baðlantýlýdýr. Güncel görevlere yönelik pratiðimiz ancak yeniden inþanýn stratejik görevlerine hizmet ettiði ölçüde orta ve uzun vadede kazaným haline gelebilir. Bunun yerine, güncel görevlere a- deta yeniden inþanýn stratejik görevlerini yerine getirmiþ, manifesto-program çalýþmasýný tamamlamýþ, öncü bilinci bütünüyle berraklaþtýrmýþ, devrimci savaþçý partiyi asgari ölçülerde bütünlüklü olarak yaratmýþ gibi yönelirsek bunun sonucunun hezimet olacaðý açýktýr. Ve partimizin, daha da ötesinde tüm devrimci hareketin bu tür hezimetlere artýk tahammülü yoktur. Yeniden inþa sürecimize, onun stratejik görevlerinin yerine getirilmesine, zarar verecek, onu geriletebilecek hiçbir çalýþma biçimine izin vermemiz söz konusu olamaz. Bu bakýþ açýsýnýn ýþýðýnda baktýðýmýzda, geliþme seyrimiz açýk biçimde göstermektedir ki, devrimci sosyalist hareket yeniden inþa sürecimizin geride býraktýðýmýz dört yýlý içinde, yaþadýðý doðal tasfiye durumunu kesin biçimde aþarak, kendini devrimci bir politik hareket olarak yeniden kurmuþ, devrimci yenilenme yolunda önemli mevziler yaratmýþtýr. Devrimci sosyalizm artýk her alan ve her cephede irili-ufaklý da olsa birikimlere ve birbiriyle organik olarak entegre olmuþ bir yapýya sahip hale gelmiþtir. Ancak dört yýl sonunda ulaþýlmak istenen hedeflere de ulaþýlmýþ deðildir. Bu tablonun güçlü, saðlam bir analizi, eleþtiri-özeleþtiri tutumunu gerektirdiði açýktýr. Devrimci sosyalist hareket bundan kaçmamýþtýr. Ve yukarýda belirtildiði gibi bu göreve demokratik katýlýmcýlýk temelinde yürüttüðü çalýþmalarla karþýlýk oluþturmaktadýr. Durduðumuz noktada; önemli yollar katedilmiþ, pek çok eþik aþýlmýþ, saðlam ve geriye dönüþsüz mevziler yaratýlmýþtýr. Ancak henüz hedeflere ulaþýlmamýþtýr. Tüm devrimci sosyalist hareketin bu tablo karþýsýnda iradesi de açýktýr. Durmak yok, tersine yarattýðýmýz her mevziyi, her zemini saðlamlaþtýracaðýz ve bunu yaptýðýmýz ölçüde daha hýzlý yürüyeceðiz. Yeniden sürecini tamamlamak kolektif devrimci duruþumuzun olmazsa olmaz koþullarýndan biridir. Her adýmda daha saðlamlaþmanýn ve daha hýzlý yürümenin, daha çok yol almanýn zeminlerini yaratan bir hareketiz. Bu zeminleri, potansiyelleri kullanmak konusunda, kendimizi doðru örgütlemek, çalýþmalarýmýzý daha etkin ve sonuç alýcý kýlmak noktasýnda, ideolojik çalýþmalarýmýzý devrimci yenilenme perspektifimizin gereklerine uygun hale getirmek noktasýnda, kadrolaþma süreçlerimizi daha etkin biçimde iþletmek noktasýnda, daha da ötesi bütün çalýþmalarýmýzda saðlam bir düzeltme faaliyeti ile saðlaþtýrmak noktasýnda hýz kazanmamýz, hedeflerimize doðru, daha tempolu bir yürüyüþ geliþtirmemiz mümkündür ve zorunludur. Saðlamlaþmalýyýz; Hareketimizin birikimlerini amaca uygun güçlü ve üretken mevzilere dönüþtürmeliyiz. Bu çalýþmalar temelinde yaratacaðýmýz yeni imkanlar üzerinden nitelik ve nicelik olarak büyümeliyiz. Önümüzdeki görev budur. *** Daha somut baþlýklar halinde açacak olursak: Devrimci sosyalist hareketimiz, ideolojik-teorik alanda yeniden inþa sürecimizin baþlangýcýnda tutturduðumuz düzey ve temponun nispeten zayýfladýðýný görmektedir. Bu öze ve baþlangýçta ortaya koyduðumuz devrimci yenilenme iradesine iliþkin bir zayýflama deðildir. Esasen bu çalýþmalarýn pratik örgütlenmesine iliþkin zayýflýklarla ilgilidir. Önümüzdeki dönem bunu aþtýðýmýz bir süreç olarak biçimlenecektir. Ýdeolojik-teorik-politik çalýþmamýz kesin biçimde manifesto-program eksenine oturacaktýr. Manifesto-program ideolojik çalýþmanýn ilk ve temel halkasýdýr. Bunu ikinci halka olarak ifadesini yayýnlarýmýzda bulacak güncel ve genel teorik-politik çalýþmalar izlemelidir.. Üçüncü halka ise kadrolara, parti kitlesine ve daha geniþ çevre çeper iliþkilerine ve tüm e- mekçilere dönük çok katmanlý ve çok yönlü sistematik ideolojik eðitim çalýþmalarýyla biçimlenmelidir. Bu çalýþmalar birbirinin önünü kesen deðil, birbirini tamamlayan, organik bütünlük oluþturan çalýþmalardýr. Devrimci saflarda ideolojik düzeyin düþüklüðü her dönem en sýk dillendirilen sorunlardan biridir. Devrimci sosyalizm bu sorunun saflarýný sarmasýna izin vermemeye kararlýdýr. Ve bu genel bilgilendirmeler düzeyini aþan, manifesto ve program çalýþmasýyla birleþen eðitim ve üretim süreçleriyle geliþtirilmelidir. Yukarýda belirtildiði üzere, politik çalýþmalarýmýz stratejik çizgimize uygun bir tarz ve içerikte geliþmiyor. Yeniden inþa sürecimiz açýsýndan bu bilinçli bir tercihtir. Stratejik çizginin uygulanabilmesi esas olarak yeniden inþa sürecinin baþarýyla tamamlanmasýna baðlýdýr. Hiç kuþkusuz, stratejik çizgimizi uygulamadan ülke gündemine güçlü biçimde müdahale etme, emekçilerin öfkesinin devrimci sözcüsü-öncüsü olma gibi hayali beklentilerin içinde deðiliz, olmadýk, olmayacaðýz. Yeniden inþa sürecimizin politik pratiði bu bakýþ açýsýna uygun özel bir yol izliyor. Bu yol, stratejik 3

6 çizgimizin ana unsurlarýný içermiyor ve dolayýsýyla sýnýrlý bir etki gücüne sahiptir. Ancak bu yoltaktik, yeniden inþa sürecimizin mantýðýna uygundur ve stratejik mücadele çizgisine giden yolda ara bir çalýþma tarzýný ifade etmektedir. Bu noktada, aceleci beklentiler yersizdir, umutsuzluða kapý aralar ve bu anlamda tehlikelidir. Bugünkü mücadele taktiklerini doðru-düzgün biçimde uygulayamayanlarýn daha ileri mücadele biçimlerini uygulamalarý mümkün deðildir. Yapýlmasý gereken mevcut mücadele taktiklerini yetkin biçimde uygulama yeteneðini kazanmaktýr. Devrimci sosyalizm militan bir sokak hareketi olma yolunda saðlam adýmlar atmýþtýr. Bunu iki yönden geliþtirmek zorunludur. Birincisi, pratiðimizi daha militan hale getirmek zorunludur. Bu baðlamda çalýþma alanlarýnda alan hakimiyeti kazanmaya dönük çalýþmalar yürütmek, kampanya tarzý çalýþmayý, daha esnek, daha hýzlý ve deðiþen toplumsal gündemlere uyum saðlayacak tarzda örgütlemek, faþist teröre militan direniþçi karþýlýklar vermek, bütün bunlarý açýk ve kapalý alanýn ortak çalýþmalarý biçiminde daha güçlü biçimde gerçekleþtirmek pratiðimizi saðlamlaþtýrmak ve hýzlandýrmak için ilk elde yapýlmasý gerekenleri o- luþturuyor. Ýkincisi, politik pratiðimizi emekçilere yaklaþtýrmak, onlarý örgütleyecek biçimlere kavuþturmak gerekiyor. Devrimci güçlere sempati duyan duyarlý demokrat gençliði, kadýnlarý devrimci pratiðimizin içine katacak, doðrudan temas edebilecek hale getirecek eylem biçimleri geliþtirmeli, yerellerdeki eylem pratiðimize bu yönlü bir derinlik kazandýrmalýyýz. Parti ve cephemizin yapýsýnýn büyütülmesi ve saðlamlaþtýrýlmasý yolunda daha güçlü adýmlar ö- nümüzdeki dönemin baþlýca görevleri arasýndadýr. Hem açýk, hem kapalý alanda nicelik, örgütsel yetenekler ve kurumlaþmalar baðlamýnda büyümek ve daha yetkin hale gelmek olmazsa olmazdýr. Devrimci sosyalizm kitle mücadelesinde önemli deneyimler yaratmýþtýr. Bu çalýþmalarýmýz tekil, parça baþý çalýþmalar olmaktan çýkmýþ, pratiðimizin en temel unsurlarýndan biri haline gelmiþtir. Kitle çalýþmasý ve mücadelesi konusunda faaliyetlerimiz henüz yeterince verimli olmamakla birlikte, buna iliþkin bilinçte tüm geri yaklaþýmlar aþýlmýþtýr. Bugün hiç tartýþmasýz biçimde her devrimci sosyalist emekçi kitlelerin kazanýlmasý ve mücadelenin öznesi haline getirilmesinin yaþamsal bir sorun olduðu konusunda nettir. Ancak bugün bu noktada yürüttüðümüz çalýþmalara iliþkin beklentilerin yüksek tutulmamasý gerektiði açýktýr. Geniþ emekçi yýðýnlarýnýn yüzünü devrimci çalýþmaya çevirecek yegana pratik PASS temelinde geliþtirilebilir. Bugünkü pratiðimiz çýtalarý bellidir: politik, kültürel ve örgütsel çalýþmalar yoluyla kitle mücadelesinin temel özelliklerini öðrenmek, bu konuda deneyim, iliþki biriktirmek, derinlikli nüfuz yaratabildiðimiz (küçük ölçekli de olsa) alanlar yaratmak, proletarya içinde derinleþirken diðer kesimler içinde de diðer kesimler i- çinde asgari iliþki temelleri oluþturmak, bu noktada emekçi kitlelerin temas kurduðumuz öncü unsurlarýný kazanmanýn yol ve araçlarýný öðrenmek, kök salma noktasýnda küçük küçük de olsa deneyimler kazanmak için yeni taktik açýlýmlar ve pratikler geliþtirmek gerekiyor. Liseli ve üniversiteli devrimci sosyalistlerin mücadelesini baðýmsýz, militan ve dinamik bir yapýya kavuþturmak önümüzdeki sürecimizin baþlýca çalýþmalarýndan bir olacaktýr. Geniþ öðrenci kesimlerinin yaþamýndan kopmuþ bir gençlik çalýþmasýnýn baþarý þansý olmadýðý görülmüþtür. Öncelikli sorunumuz kendisini geniþ öðrenci kesimlerinin yaþamýyla iç içe geçmiþ bir devrimci gençlik çalýþma örmektir. Bununla baðlantýlý olarak artan faþist teröre karþý militan tutum geliþtirmek, ancak bunu, pratiðimizi aðýrlýklý olarak faþistlerle çatýþma üzerinden kurmadan yapmak gerekiyor. Yeniden inþa önümüzdeki süreçte bu ve daha baþka alanlardaki (kadrolaþma, örgütlenme çalýþmalarýnýn deðiþik boyutlarý vb.) çalýþmalarýmýzýn güncel süreçlerle baðlantýlý olarak geliþtirilmesiyle hedeflerine ulaþacaktýr. Devrimci sosyalizm devrimci politik mücadele görevlerinden baðýmsýz bir yeniden inþa vb. asla kurgulamadý. Devrimci öncü sürece ve hedeflerimize uygun devrimci mücadele süreçleri içinde örgütlenecektir. Önümüzdeki mücadele döneminin yukarýda ortaya koyuduðumuz baþlýca unsurlarý açýk biçimde göstermektedir ki, kat be kat daha örgütlü, daha enerjik, daha militan çalýþmalara ihtiyaç bulunuyor. Ortadoðu halklarýyla, Latin Amerika da yükselen sol dalgayla, dünya proletaryasýnýn eylemleriyle enternasyonalist dayanýþmayý daha etkili biçimler altýnda geliþtirmek, oligarþinin emperyalizmin ve siyonizmin isteklerini yerine getiremesinin önünde militan duruþla karþý durmak, Kürt ulusuna dönük þovenist saldýrganlýða karþý devrimci militan tutumla karþý koymak, emekçi semtlerinde yozlaþmaya ve çürümeye karþý militan ve kurumsallaþmýþ pratikler geliþtirmek, proletaryanýn öncü unsurlarýyla temaslarý geliþtirmek ve mücadelelerine aktif katýlým göstermek, köylülüðün direniþleriyle dayanýþma içinde olmak, giderek içlerinde yer almak, faþist saldýrýlara karþý militan karþýlýklar vermek... ve bütün bunlarý yeniden inþayý büyütmek ve hedefine ulaþtýrmak perspektifiyle yapmak; iþte önümüzdeki sürecin politik pratik yol haritasý en kaba biçimiyle budur. Devrimci sosyalizm devrimci yenilenmeye ve o- nun günümüzdeki somut ifadesi olan yeniden inþa sürecine kilitlenmiþtir. Hiçbir güç hedeflerimize ulaþmamýzý engelleyemez. Bu hedefler devrimci sosyalist saflarda artýk içselleþmiþtir, bilinç ve irade baðlamýnda geriye dönüþsüz süreçlerdir. Ö- nümüzdeki mücadele dönemini bu doðrultuda attýðýmýz adýmlarý saðlamlaþtýrarak ve büyüterek kazanacaðýz. 4

7 D. SENA rak iþgallerinin ardýndan direniþlerle bunalan ABD emperyalistlerinin Büyük Ortadoðu Projesi ni ilan ettiði günler henüz çok geride kalmamýþtý. Bu projenin de esas hedefinin bölgede henüz uysallaþtýrýlamamýþ ya da ezilememiþ o- lan güçlerin tasfiyesi olduðu biliniyordu. Irak direniþinin mezhep kaoslarý içinde kýrýlmasý, Ý- ran ve Suriye gibi sorun yaratan odaklarýn sýkýca baský altýna alýnmasý ve en ciddi sorun olarak gözüken Filistin direniþinin ise rüþvet, baský, kýyým, vs. bütün yollar denenerek, kimi zaman yol haritalarýyla, kimi zaman direniþ önderlerini hedef alan Siyonist füzelerle ezilerek teslimiyete zorlanmasý Tümüyle felçli Hamas liderinin katledilmesinden FHKC liderinin korsanlýkla kaçýrýlmasýna dek her yol kullanýlýyordu bunun için. Öte yandan bu proje, kademe kademe sýralanan bir iþbirlikçiler hiyerarþisini de öngörüyordu, ki kuþkusuz bu bölgesel piramidin tepesinde Siyonist Ýsrail vardý. Daha sonra ise Türkiye gibi her iþe sürülmeye gönüllü iþbirlikçiler, gerici Arap rejimleri, Ürdün ve Lübnan gibi uydurma devletçikler ve Pakistan gibi bölgenin en kötü þöhretli diktatörlükleri geliyordu. Ýran a nükleer dayatma, Suriye ye yüklenen provokatif suikastler, Filistin e hem yol haritasý, hem de tanklar Liste böylece uzuyordu. Tam da bu noktada, Irak direniþi henüz biortadoðu nun kaderi halklar tarafýndan çizilecek Ýþbirlikçiler Cephesinde Bayram Havasý Emperyalizmin ve Siyonizmin uþaklarý nihayet muratlarýna erdiler. Halkýn yüzde sekseninin muhalefetine ve sokaklardan gelen haykýrýþlara raðmen Lübnan a asker gönderme tezkeresini meclisten geçirdiler ve bir kez daha e- fendilerinin gözüne girmeyi becerdiler. Þimdi gurur zamaný! Þimdi televizyonlara çýkýp bir yandan halka raðmen karar alabilmenin keyfini çýkarma, bir yandan da emperyalistlere mesaj gönderme günlerindeyiz. Filistin ve Lübnan da Neler Oldu? Dönüp bir daha hatýrlamakta yarar var: Filistin ve Lübnan da neler oldu da birdenbire Birleþmiþ Milletler denilen emperyalist kukla tiyatrosu, barýþ saðlama görevini anýmsadý? Daha doðrusu þöyle sormak gerekiyor: Lübnan da zaten bir Barýþ Gücü yok muydu? Tabii ki vardý; hem de yýllardýr vardý. Peki o zaman niçin BM, mevcut gücün sayýsýný þu kadar ya da bu kadar artýrmak yerine yeni bir kararla yeni bir güç gönderme gereði duydu? Ve daha önemlisi, bu kararý ne zaman aldý? Bütün bu sorularý anlamak için çok uzaða da deðil, yakýn geçmiþe bakmak yeterli. Bu yakýn geçmiþte gerçekleþen en önemli olay ise kuþkusuz Filistin seçimleriydi. Afganistan ve I- 5

8 tirilememiþken, Filistin seçimleri emperyalist politikalara ciddi bir darbe oldu. Filistin halký ortaya konulan sandýða gitmiþ ve kendisini yönetecek güç olarak Hamas ý seçmiþti. Bu, Hamas ýn kirli geçmiþi ve gerici niteliðinden baðýmsýz olarak halkýn açýk bir tercihini yansýtýyordu. Filistin halký, uzun yýllar boyu uzlaþma yollarýnda gitgide bataklýða saplanan ve bu arada yüzlerce yolsuzluk ve skandalla kirlenen El-Fetih e- kibini reddediyor ve direniþ vaat eden bir gücü iktidara getiriyordu. Bu tercih, özel olarak Hamas la ilgili deðildi; emperyalistler ve siyonistler açýsýndan potansiyel tehlike de buydu zaten. Filistin halký, 70 lerin deyimiyle söylersek, yeniden bir red cephesi ni tercih ediyordu. Provokasyonlar ve saldýrýlar gelmekte gecikmedi. Bir yandan Ýsrail Hamas a karþý resmen savaþ ilan ederken, diðer yandan ise suikast ve iþgal politikalarýný sürdürüyordu. Tam da bu noktada Ýsrailli bir askerin Filistin direniþ güçleri tarafýndan esir alýnmasý gündeme geldi. Çocuklar ve kadýnlar dahil olmak üzere binlerce Filistinli, Ýsrail zindanlarýnda çürütülürken bir Ýsrail askerinin esir alýnmasý aslýnda bir açýdan hiç de vahim deðildi, üstelik hiç olmamýþ bir þey de deðildi. Ama artýk Ýsrail in ipleri çözülmüþtü ve azgýn bir saldýrý dalgasý baþladý. Daha birkaç ay önce sözde boþalttýðý Gazze ye yeniden giren Ýsrail ordusu, bakanlarý, milletvekillerini tutukluyor, ölüm fermanlarý yayýnlýyordu. Ýþler bu aþamaya geldiðinde, süreçte yeni bir perde açýldý ve Lübnan, neredeyse zaman zaman Filistin cephesini unutturacak kadar çok öne çýktý. Lübnan topraklarýna ayaklarýný basan a- ma Ýran la da sýký baðlar içinde olan Hizbullah, bir adým öne çýkýnca bu kez Ýsrail savaþ makinesi Lübnan a yönelmekte gecikmedi. Bir yandan bir baþka hesaplaþmanýn, Ýran-ABD çatýþmasýnýn sanki provasý yapýlýyordu ama bir yandan da bu, Lübnan-Filistin topraklarýnda gerçekleþen, o topraklara özgü bir savaþtý. Ýsrail in planý basit görünüyordu aslýnda. Hitler tipi bir yýldýrým savaþý ile Hizbullah ýn kolu kanadý iyice kýrýldýðýnda ve direniþ kapasitesi iyice düþürüldüðünde biraz yabancý gözlemcilere razý olmak ve böylece Filistin e ciddi moral etki yapan bu odaðýn zayýfladýðý koþullarda yeniden yol haritalarý na geri dönmek Ama, Ýsrail Genelkurmayý dahil olmak üzere herkesin üzerinde hemfikir olduðu gibi, bu plan tutmadý. Yýldýrým Savaþý fiyaskoyla sonuçlandý ve Hizbullah bu savaþtan bütün sivil kayýplara karþýn moral açýdan bir tür zaferle çýktý. Hesaplanmayan olgu, yapay bir devlet olan Lübnan da Hizbullah ýn yýllardýr kazandýðý konum ve büyük askeri-moral gücüydü. Hizbullah üzerinden Ý- ran a mesaj verme projesi, Ýran ýn ABD ve Ýsrail e tersten bir mesaj göndermesiyle bozuldu: Bana dokunamazsýnýz! Ateþkes ve Barýþ Gücü Planý O güne dek bine yakýn çocuk ve kadýnýn vahþice katledilmesine karþý parmaðýný oynatmayan BM, tam da iþlerin Ýsrail açýsýndan sarpa sarmaya baþladýðý bu aþamada ortaya çýktý. O güne dek bütün ateþkes önerilerini Hizbullah ýn iyice ezileceði umuduyla veto eden ABD, sadýk müttefikinin imdadýna yetiþti ve BM bir gün içersinde inanýlmaz bir hýzla kararlar almaya baþladý. Ýsrail in beceremediðini bir baþka yoldan becermek! Hiç lafý uzatmadan açýkça söylenebilir: Bugünkü planýn özü budur. Daha da açýk ve net söylemek, iyice altýný çizmek gerekiyor: Bu, bir iþgal planýdýr! Kararýn içeriði, gizli maddeleri, a- çýk maddeleri, Türkiye nin ne yaptýðý, vs. tartýþmalarýnýn da bu bakýmdan hiçbir anlamý yoktur. Lübnan halkýný korumak, barýþý saðlamak gibi demagojilerin de bir hükmü bulunmamaktadýr; savaþýn tek bir nedeni vardýr ve onu da bütün dünya bilmektedir: Ýsrail. Barýþý korumanýn yolu da gayet basittir: Ýsrail i silahsýzlandýrmak! Oysa, Barýþ Gücü, saldýrgan güç olan Ýsrail topraklarýna deðil Lübnan a konuþlandýrýlmaktadýr. Güney Lübnan da sýnýr boyunca bir bölge belirlenecek, burasý fiilen iþgal edilerek Ýsrail için tehlikesiz hale getirilecek ve sonra bu bölgede resmi Lübnan devletinin, yani aslýnda 6

9 hiçbir zaman var olmayan þu hayalet devletin e- gemenliði tesis edilecek! Bütün bunlarýn bir iþgal baþlangýcý olduðunu görmemek için kör olmak gerekir. Bütün bunlarýn Hizbullah a saldýrý amacýný taþýdýðýný görmemek için kör olmak gerekir. Ayrýca zaten ABD nin BM temsilcisi de ikinci bir planlarýnýn olduðunu gizlemiyor. Öte yandan, halkýn neredeyse yüzde yüzünün Hizbullah ý desteklediði bir bölgeyi güvenli hale getirmenin tek yolu, oradaki yerleþim alanlarýnýn ortadan kaldýrýlmasý, bizdeki orman yakma-köy boþaltma taktiðine benzer biçimde bölgenin insansýzlaþtýrýlmasýdýr. Bugün söylenen bütün yumuþak sözlerin, yemin billah edilerek altý çizilen Hizbullah la çatýþýlmayacak garantilerinin tümü de anlamsýzdýr, gerçeðin karþýsýnda parçalanýp gidecektir. Lübnan ýn bu bölgesi Hizbullah a aittir ve Filistin direniþiyle yakýn temasta olan bu bölgenin Ýsrail için güvenli hale getirilmesinin tek yolu, Hizbullah ý vurmaktýr. Bu, tek yoldur; çünkü Ortadoðu topraklarýnýn bu parçasýnda Hizbullah dahil hiçbir direniþçi gücün ehlileþme, uysallaþarak Ýsrail katillerine karþý mücadele etmekten vazgeçme ihtimali yoktur. Ne Hizbullah, ne Hamas, ne de bölgenin diðer güçleri Siyonizmle savaþmaktan geri durma lüksüne sahip deðillerdir. Sonuç olarak, adý ne olursa olsun bu emperyalist askeri güç, eninde sonunda kalýcý bir iþgal gücüne dönüþmek, bölgenin direniþçi güçlerine saldýrmak zorundadýr. Bu da aslýnda genel ABD planýna uygundur. Çünkü bu planýn bütün ekseni, bölgenin direniþ güçlerinin ezilmesi ya da satýn alýnarak ehlileþtirilmesi üzerine kuruludur. Yani neresinden bakýlýrsa bakýlsýn bu giriþim, Ýsrail in yapamadýðýnýn uluslararasý emperyalist güçler tarafýndan yapýlmasý amacýna yöneliktir. Üstelik bu kez, Ýsrail kadar bölgeyi tanýmayan güçler bu konuda görev almaktadýr ki, a- çýkça söylemek gerekirse hiç þanslarý yoktur. Kazanacak olan þimdiden bellidir: Filistin ve Lübnan halklarý! Ne kadar güç yýðýlýrsa yýðýlsýn, ne kadar uzun süre kalýrsa kalsýn, toprak bu yabancý maddeyi geri kusacak ve ABD nin Beyrut ta 80 li yýllarda yaþadýðý yenilginin utancý bir kez daha tekrarlanacaktýr. Üstelik bu defa, Filistin ve çevresindeki diðer Arap güçlerini birleþtiren, kýsa vadede yeni ulusal ittifaklarýn zeminini hazýrlayan ve en önemlisi gerici Arap rejimlerinin halklarýný da harekete geçirebilecek bir moral ortam vardýr. George Habbaþ ýn Arap ulusal birliði çaðrýsý bu bakýmdan önemlidir; çünkü özellikle Hizbullah ýn baþarýsý bütün Arap coðrafyasýnda etki yaratmýþ ve gerici rejimlerin Filistin ve Lübnan halkýna yönelik sahtekar tutumunu açýða çýkarmýþtýr. Türkiye: Kölece Ýtaat ve Ýþbirlikçilik Ruhu Ýþte Türkiye nin almak istediði sefil figüranlýk rolü, böyle bir iþgal senaryosunun parçasýdýr. Bir yandan, aslýnda bu tezkere zaferi (!), hiç tartýþmasýz biçimde iþbirlikçilerin 1 Mart tezkeresindeki zayýflýklarýnýn özürüdür. Türkiye oligarþisi ve özel olarak AKP hükümeti, böylece e- fendilerine güvenilir uþak olduklarýný göstermiþ ve geçmiþte olan þeyin sadece bir anlýk zaaf olduðunu kanýtlamýþlardýr. Bize güvenebilirsiniz, bizi her yere çekinmeden çaðýrabilirsiniz, koþa koþa geliriz ve hizmet ederiz Halkýn %90 ýnýn sizden nefret etmesini dert etmeyin, biz onlara raðmen sizin sadýk uþaklýðýnýzý yapmaya devam edeceðiz Meclis teki 340 oyun söylediði þey budur! Ama bundan daha önemlisi, ordusuyla siviliyle Türkiye oligarþisinin bu davranýþý artýk ka- Unutturulan Gazze de Soykýrým Yaþanýyor Lübnan ateþkesinin kirli pembe havasýnda Ýsrail'in Gazze'deki soykýrýmý gizlenmeye, unutturulmaya çalýþýlý yor. Bugün 1,3 milyon Filistinli, Ýsrail'in kuþatmasýyla hapis. Birçok Filistinli Ýsrail'in günübirlik hava va kara saldýrýlarýnda öldürülüyor. Doktorlar, 25 Haziran'dan bu yana toplam 262 sivilin öldüðünü, bin 200 sivilin de yaralandýðýný belirtiyor. Ýsrail uçaklarý, Gazze'ye 250'den fazla operasyon düzenledi. Ýki enerji santralý, üç bakanlýk yýkýldý. Filistinlilere ait 120'den fazla bina yok edildi. Elektrik þebekesinde 1,8 milyar dolarlýk maddi zarar meydana geldi ve 1 milyondan fazla insan içme suyundan yoksun kaldý. Batý Þeria ve Gazze, ekonomik olarak çökmüþ durumda. Reel gelirler 2006'da en az üçte bir oranýnda azaldý ve nüfusun üçte ikisi yoksul. Eski göz doktoru ve Gazze'nin belediye baþkaný Ebu Ramadan, "Gazze bir hapishane. Ne insanlarýn ne de mallarýn Gazze'yi terk etmesine izin verilmiyor. Ýnsanlar açlýktan ölmeye baþladý bile." Dr. Ebu Ramadan, Ýsraillilerin turunçgil bahçelerinin yüzde 70'ini güvenlik bölgeleri oluþturma bahanesiyle yok ettiðini söylüyor. Ýsrail tarafýndan düzenlenen bir hava saldýrýsý sonucunda bir elektrik enerjisi istasyonunun yok edildiðin ve böylelikle enerji kaynaðýnýn yüzde 55'inin kaybedildiðini belirtiyor. Ýsrail, vergi gelirlerini dondurduðu gibi, mallarýn Gazze'ye giþini de engelliyor. Gazze halkýnýn üçte ikisi iþsiz ve üçte biri kamu kesiminde çalýþýyor. Sonuçta, Ýsrail iþgali ve Batý ambargosu, Gazze'deki herkese kesilen ortak ceza. Üstelik Lübnan daki ateþkes ortamýnýn bulanýklýðýnda Gazze felaketi görmezden geliniyor, Gazze unutturuluyor. 7

10 lýcý ve meþru kýlma amacýdýr. Türkiye, açýkça bu coðrafyada ABD askeri olarak hizmet vermeyi normal bir devlet politikasý haline getirmek ve halký buna ikna etmek istemektedir. Hizbullah la çatýþýlýp çatýþýlmamasýnýn, bütün o kabadayý laflarýn ötesinde asýl önemli olan gerçek budur. O- ligarþi, böylece Rice nin kurulacaðýný hayal ettiði yeni Ortadoðu da tuttuðu safý görünür biçimde iþaretlemiþtir. Öyle ki, askerin gerçekten gönderilip gönderilmemesi, sayýsý, görevi, vs. de artýk önemli deðildir. Türkiye, niyetini ve tutumunu ortaya koymuþ; bu coðrafyadaki bütün çatýþmalarda ABD ve Ýsrail saflarýnda yer alacaðýný ilan etmiþtir. Dolayýsýyla bu, baþka lejyonerliklerin de kapýsýnýn açýlmasýdýr. Örneðin bu noktadan sonra Ýran a karþý yapýlacak bir harekatta da Türkiye nin yer almasý mümkündür. Kaldý ki zaten þu anda da Hizbullah ý ve Filistin i vuran Ýsrail hava kuvvetlerinin pilotlarý Konya da eðitim görmekte, Ýncirlik ten Ýsrail e lojistik destek verilmekte ve bir dizi anlaþma ile sýký fýký iliþkiler kurulmaktadýr. Yani bu esasen baþlamýþ bir süreçtir. Ýþin asýl önemli olan noktasý burasýdýr. Yoksa Hizbullah la çatýþýlýrsa geri çekiliriz gibi ucuz kabadayýlýklarýn ciddiye alýnýr bir tarafý zaten yoktur. BM kararlarýnýn baðlayýcýlýðý bir tarafa, zaten Hizbullah la çatýþmak da öyle pek akýllýca bir iþ deðildir. Uluslararasý güç daha Hizbullah a karþý ilk silahý patlattýðý anda kendisini büyük bir kaosun içinde bulacaktýr. Hiç tanýmadýðý bir bölgede, hangi evden ne zaman ateþ açýlacaðýný bilmeyen bir durumda bu birlik bir süre sonra halkla savaþýr hale gelecektir. Türk ordusunun halkla savaþma gelenek ve deneyimi bilinmektedir gerçi ama bu iþin Lübnan da yapýlmasý o kadar kolay deðildir. Ayrýca, büyük devlet olma, maçý kale arkasýndan izlememe gibi ucuz edebiyatlarýn da bir hükmü yoktur. Türkiye, Ortadoðu bölgesinde orta boy bir yeni-sömürge ülkedir ve anti-emperyalist anti-oligarþik bir devrimle emperyalistler ve iþbirlikçileri kovulmadan da bundan büyük, bundan fazla bir þey olmayacaktýr. Uþaklýk yoluyla büyüme nin mümkün olmadýðý þimdiye dek binlerce kez kanýtlanmýþtýr. Bugün Washington un övgüsünü alanlarýn da yarýn için garantileri yoktur. Daha þimdiden yedek kulübesinde hazýrlamaya baþladýklarý yeni aktörleri yarýn ortaya sürerler ve bugün sarhoþluðun zirvesinde olanlar daha birkaç yýl önce siyaseten ceset haline getirilmiþ olan meslektaþlarýnýn yanýný boylarlar. Yeni-sömürge siyasetinde iþler böyle yürür. Yani büyük siyasetçi, büyük devlet kavramlarý oynaktýr, geçici mutluluklardýr. Öte yandan büyük olmanýn formülünü Lübnan da deðil de Kürtlerin ezilmesinde bularak orduyu Beyrut a deðil Kandil e gönderme hevesini güdenler de, halkla savaþýlarak bir yere varýlamayacaðýný eninde sonunda öðrenirler. Maç seyretme konusunda ise söylenebilecek tek þey, sefil bir sahtekarlýk içinde olduklarýdýr. Katliam bütün hýzýyla sürerken parmaðýný bile oynatmayanlarýn böyle sözler söylemeleri u- tanç vericidir. Sonuç olarak Türkiye nin de heveslendiði u- luslar arasý güç projesi, eninde sonunda hüsrana uðrayacak bir iþgal projesinden baþka bir þey deðildir ve kim bu projenin içinde yer alýrsa o, mutlaka hezimete uðrayanlarýn arasýnda olacaktýr. Sürekli Dayanýþma Sürekli Enternasyonalizm Bugün, tezkerenin çýkmasýyla birlikte her þey bitmiþ deðildir. Türkiye devrimci hareketi ve e- mekten yana anti-emperyalist güçlerin yapabilecekleri çok þey vardýr. Her þeyden önce direnen Filistin ve Lübnan halklarýna olan desteðin devamlýlýðý son derece önemlidir. Lübnan ateþkesinin gölgesi altýnda kalan Gazze faciasýný unutturmamak, kesintisiz bir biçimde Filistin davasýný desteklemek ve anti-emperyalist anti-siyonist kampanyayý sürdürmek bugün artýk daha fazla acildir. Bütün bunlar için Hizbullah a sempati duymak gibi saçmalýklara da gerek yoktur. Çok kirli bir geçmiþe sahip olan Saddam ýn bile Türkiye solunun sýnýrlý bazý kesimlerinde hafif bir sempati görmesi düþünülürse, Hizbullah için bu u- yarý daha anlamlýdýr. Ayrýca, Hizbullah ýn antisiyonist savaþýna destek vermenin Türkiye deki dinci gruplarla özel bir yakýnlýk geliþtirmeyi gerektirmediði de ortadadýr. Esasen doðru olan tutum, emperyalizme ve siyonizme tepki duyan e- mekçilerin tümüne -hangi dini inanýþa sahip o- lurlarsa olsunlar- doðrudan, onlarýn dini-siyasi temsiliyetlerini dikkate almadan gitmek ve bu duygularý devrimci duygulara çevirmektir Türkiye sinde bunu yapmak mümkündür, hem de çok mümkündür. Özel olarak devrimci sosyalist hareket, Ortadoðu halklarýnýn devrimci dayanýþmasýný her þeyin üstünde tutmakta ve bunu stratejik bir görev olarak görmektedir. Türkiye devrimi, Ortadoðu devriminin ayrýlmaz bir parçasýdýr. Bunu hiç u- nutmuyoruz ve enternasyonalizmin ýþýklý yolunda yürüyoruz. 8

11 S. YILMAZ Emperyalizmin Taþeron Savaþ Mekanizmasý: birleþmiþ milletler barýþ gücü Son haftalarda Türkiye ve dünyada gündem çok hýzlý yaþanýyor. Son bir aydýr sokaklar canlanýrken, sistem cephesinde iþbirlikçiliðin en iðrenç örneklerini birlikte gözlemliyoruz. ABD emperyalizmi Büyük Ortadoðu Projesi-BOP temelinde Ortadoðu yu çýkarlarý doðrultusunda yeniden biçimlendirmek için saldýrýlarýný olaðanüstü ölçüde yoðunlaþtýrmýþ durumda. Ýsrail bu sürecin en vahþi ve saldýrgan iþbirlikçi-kukla devleti olarak öne çýkýyor. Ýsrail in en son Lübnan daki direniþ dinamiklerini ortadan kaldýrmak için giriþtiði saldýrý baþarýya ulaþamayýnca, bir yandan tepkileri dindirmek bir yandan da Ýsrail in yarým kalan iþlerini tamamlamak için BM Barýþ Gücü devreye sokulmaktadýr. Lübnan a gidecek olan Barýþ Gücü nün taþlarý þekillenirken tartýþmalar da hýzlý bir þekilde devam etmektedir. Avrupa da Ýtalya ve Fransa bu göreve talip olurken, baþta Türkiye olmak üzere diðer ülkeler de onlardan geri kalmýyor. Barýþ Gücü nün Lübnan a barýþý saðlamak için gittiði söylense de, emperyalist efendiler her aðýzlarýný açtýðýnda açýk ya da örtük biçimde Hizbullah ýn silahsýzlandýrýlmasýndan dem vuruyor. Tam da bu noktada, Lübnan a barýþ götürme iddiasýnda olan BM nin Barýþ Gücü nün gerçekten bu misyona sahip olup olmadýðýna, geçmiþteki deniyimlerin de ýþýðýnda bakmak gerekiyor. Barýþ Gücü nün Ortaya Çýkýþý Barýþ Gücü nü öncelikle kendini nasýl tanýmladýðýna bakalým. Dünyanýn herhangi bir bölgesinde çatýþma ertesinde varýlan ateþkes antlaþmasýnýn uygulanmasýný saðlamak ve denetlemek amacýyla oluþturulan BM barýþ güçleri, ilerleyen yýllarda deðiþen koþullara paralel o- larak çok çeþitli görevler üstlenmiþlerdir. Ayrýca bugün tipik bir barýþ gücü, pek çok ülkeden gelen asker ve polisin yaný sýra, seçim denetleme uzmanlarý, mayýn temizleme uzmanlarý, insan haklarý gözlemcileri, iletiþim uzmanlarý gibi farklý kategorilerden oluþmaktadýr. Barýþ Gücü, Birleþmiþ Milletler Güvenlik Konseyi tarafýndan oluþturulur. Barýþ Gücü nün görevleri, gücü, süresi bu konsey tarafýndan belirlenir. Operasyonun bütçesini ise Genel Kurul oylar. Resmi olarak Birleþmiþ Milletler in kendi söylemiyle genel iþleyiþi böyledir. Yani, çýplak gözle bakýldýðýnda masum, tek derdi barýþ gibi gözüken bir yapý ortaya çýkmaktadýr. Oysa madalyonun öbür yüzü hiç de böyle deðildir. Öncelikle Barýþ Gücü denilen yapý, kuruluþundan bu yana belli amaca hizmet etmektedir. Barýþ Gücü, II. Emperyalist paylaþým savaþýndan sonra 51 ülkenin katýlýmý ile kurulan ve sosyalist blok ile kapitalist blok arasýnda dünya çapýnda bir uzlaþma zemini iþlevini yüklenmesi umulan Birleþmiþ Milletler þemsiyesi altýnda çalýþmaktadýr. Ancak BM nin bir uzlaþma zemini olma iþlevi daha ilk andan itibaren 9

12 oldukça zayýf olmuþ, daha çok baþta ABD olmak üzere emperyalist güçlerin saldýrganlýklarýný örtülemek için kullandýklarý bir araç iþlevi görmüþtür yýlýnda kurulan Birleþmiþ Milletler de 5 ülkenin (Çin, ABD, Ýngiltere, Fransa ve SSCB - þimdi Rusya-) veto hakký bulunmaktadýr. Üye sayýsý 192 olan Birleþmiþ Milletler, barýþý korumak adýna ulusal kurtuluþ savaþlarý baþta olmak üzere emperyalistlerin çýkarlarýna ters düþecek her türlü durumda saldýrgan roller üstlenebilmiþtir. Özellikle reel sosyalizmin 1990 baþlarýndaki çöküþüyle birlikte BM nin bu niteliði belirgin biçimde ortaya çýkmýþtýr. BM bünyesinde çalýþan birçok emperyalist kurum ve kuruluþlar bulunmaktadýr. IMF, Dünya Bankasý, WTO gibi kurumlar emperyalizmin ekonomik baský aygýtýný oluþtururken, Barýþ Gücü de bu sistemin askeri ayaklarýndan birisidir. Böyle kurumlarla kendini gizleyen emperyalizm, son yýllarda dünya halklarý tarafýndan daha iyi tanýnmaktadýr. Emperyalist sömürüyü, katliamý, zulmü gizlemeye artýk bu kurumlarýn da gücü yetmemektedir. Konumuza dönersek, BM Barýþ Gücü çok istisnai durumlar dýþýnda emperyalist sömürgeciliðin, iþgal ve denetim altýna alma amacýnýn a- raçlarýndan biri olmuþtur. Dünya barýþýný korumak yalaný ile her defasýnda insanlarýn karþýsýna çýkan Barýþ Gücü, ilk görev ini Kore de gerçekleþtirmiþtir. ABD, Ýngiltere, Fransa ve Türkiye askerlerinin de yer aldýðý Birleþmiþ Milletler Barýþ Gücü, Kore yi iþgal etmiþ ve ülkeyi ikiye bölmüþtür. Kore ne barýþa kavuþmuþ, ne özgür olmuþtur ve 1974 yýlýnda Birleþmiþ Milletler Barýþ Gücü, Ýsrail i korumak için Ortadoðu dadýr. Özellikle Mýsýr-Ýsrail, Suriye-Ýsrail savaþlarýnda Ýsrail i korumak için görev üstlenmiþlerdir. Barýþ Gücü askerleri Kongo da barýþý korumaktan öte, oradaki yerli kýzlara tecavüzlerle a- nýlmaktadýr. Kongo da yapýlan araþtýrmaya göre aralarýnda küçük yaþta çocuklarýn da bulunduðu 59 Kongolu kadýnýn fuhuþ ve tecavüz sonucu Uruguay ve Fas ordularýnýn mensuplarý tarafýndan hamile býrakýldýðý belirtilmiþtir. Ayrýca çaresiz ve aç olan 14 yaþýndaki bir kýz çocuðunun 1 ya da 2 dolar veya 2 yumurta karþýlýðýnda bir barýþ gücü askeri tarafýndan cinsel tacize uðradýðý, maðdur kýzýn askeri daha sonra teþhis ettiði belirtilirken, ayný kýzýn 3 dolar ve bir paket süt karþýlýðýnda bir baþka asker tarafýndan bir kez daha tacize uðradýðý belirtilmiþtir. BM barýþ güçlerinin ismi daha önce de Kamboçya, Somali, Bosna ve Etyopya da cinsel taciz ve istismar olaylarýna karýþmýþtý. Barýþ Gücü, Angola da iç savaþý izlemekle yetinerek, 500 binden fazla kiþinin ölmesine, 100 binden fazla insanýn sakat kalmasýna seyirci kaldý. Ayrýca bunlarýn masrafý da milyarlarca dolarý buldu yýlýnda Barýþ Gücü askerleri, Orta Afrika ülkesi olan Raunda da Hutular tarafýndan, Tutsi nüfusuna karþý iþlenen katliamda bir þey yapmamýþ, 100 gün içinde 1 milyon kiþi öldürülmesinde kýlýný bile kýpýrdatmamýþtýr. Önce Almanya, sonra Belçika iþgalinden sonra 1962 yýlýnda baðýmsýzlýðýný ilan eden Ruanda da üç kabile vardýr; Hutular, Tutsiler ve Pigmeler yýlýnda yaþanan olay, Hutularýn Tutsileri katletmesiyle baþlýyor. O yýllarda ülkede bulunan Birleþmiþ Milletler askeri gücünün komutaný, Kofi Annan a durum bildiriliyor. Amerikan emperyalizminin de baskýsýyla, Birleþmiþ Milletler askeri gücüne size saldýrýlmadýkça hareket etmeyin emri veriliyor. Daha sonra 10 tane Birleþmiþ Milletler askeri öldürülüyor ve Birleþmiþ Milletler ülkeden çekilmeye karar veriyor. Hutularýn Tutsilere yönelik yaptýðý katliam 100 günde 1 milyon kiþiye varýyor. Birleþmiþ Milletler in barýþ misyonu bir kez daha boþa çýkmýþ oluyor. Birleþ Milletler, 1995 yýlýnda Bosna Hersek te Srebrenitsa da Sýrplar tarafýndan yapýlan katliama müdahale etmemiþ yüzlerce insan can vermiþtir. Tarih: Temmuz 1995, Yer: Doðu Bosna da Sýrbistan sýnýrýna yakýn Srebrenitsa kenti. Bölge BM askerlerinden Hollanda askerinin kontrolü altýndadýr. 50 bin Boþnak bu birliðe sýðýnmýþtýr. Sýrplarýn esir aldýðý 30 Hollandalýya karþý 50 bin Bosnalý Sýrplara teslim e- dilmiþtir. Sonuç ise tecavüz, katliamdýr Kaçamayan 7 bin kiþi birkaç gün içinde katledilmiþtir. Binlerce çocuk, kadýn, erkeðin oluþturduðu toplu mezarlar. Birleþmiþ Milletler Barýþ Gücü, Sudan da 21 yýldýr süren iç savaþý izlemiþ, buraya müdahale 10

13 etmeyerek 2 milyon kiþinin ölmesine seyirci kalmýþtýr. Yukarýda sayamadýðýmýz birçok ülkede görev alan Barýþ Gücü nün derdi hiçbir zaman barýþ olmamýþtýr. Aksine, emperyalist sömürünün rahat hayata geçirilmesi için, emperyalizmin önündeki engelleri düzleyen bir araç olduðudur.birleþmiþ Milletlerin yetkililerinin söylediklerine göre, 2005 te 124 barýþ gücü askerinin çatýþma, kaza ve salgýn hastalýklardan ölmüþtür da ise ölen Barýþ Gücü askerinin en az 32 olduðu belirtilmektedir. Barýþ Gücü ne baðlý olarak, þu anda dünyada 72 bin asker ve 15 bin sivilin görev yaptýðý belirtilmektedir. Diðer taraftan Barýþ Gücü birliklerine asker gönderen ülke sayýsý 108 dir. Ö- nemli bir ayrýntý olarak ise Barýþ Gücü askerlerinin 1978 yýlýndan bu yana Lübnan da görev yaptýðý belirtilmektedir. Barýþ Emperyalizmle Gelmeyecek Emperyalist hegemonyanýn olduðu dünyada kan hiçbir zaman durmamýþtýr, durmayacaktýr. Çünkü, emperyalizmin derdi kaný durdurmak deðildir. Tam tersi dökülen kanlar, ortalýða yayýlan cesetler üzerinden kârýna kâr katmaktýr. Hal böyle olunca, baþta Barýþ Gücü olmak üzere emperyalist kurumlarýn bütün söylemleri koskocaman bir yalan duvarýndan ibarettir. Bu kurumlarýn iþleyiþi sürdüðü sürece dünya halklarý tehlike altýndadýr. Bu tehlikenin yok e- dilmesinin tek yolu da, emperyalizmin iþgal altýnda tuttuðu bölgelerden defedilmesi, emperyalist-kapitalist sistemin dünya proletaryasý ve ezilen halklarýn enternasyonal mücadelesiyle yok edilmesidir. Birleþmiþ Milletler'de Türkiye'nin Macerasý Dünyanýn çeþitli yerlerinde emperyalizmin askeri saldýrýlarýnda görev almaya soyunan TC bugüne kadar 63 bin 686 Türk askerini 13 kez yurt dýþýna görev yapmaya göndermiþtir. Kore ile baþlayan macera, Somali, Bosna Hersek, Adriyatik Denizi, Arnavutluk, Iran-Irak, Kuveyt, Doðu Timor, Gürcistan ve Afganistan da devam etmiþtir. - Tugay seviyesindeki bir birlikle Kore Savaþý na katýlan Türk askerleri, 1950 yýlýnda baþladýðý emperyalistlere hizmetini 1953 de tamamlamýþtýr. Kore de, toplam 52 bin Türk askeri görev almýþtýr. - Somali de, yýllarýnda Ümit Operasyonu adý altýnda 1 mekanize bölük (300 asker) görev almýþtýr. Daha sonra, 28 Þubat Postmodern darbesinin baþ aktörü Çevik Bir buradaki BM Barýþ Gücü nün komutanlýðýný yapmýþtýr. Emperyalizme yaptýðý bu hizmetler içinde yükselmiþtir. - Bosna-Hersek te, Birleþmiþ Milletler Barýþ Gücü (UNPROFOR) Harekatýnda görev kuvveti olarak 1464 kiþi, 18 uçak, Aðustos 1993 ten Aralýk 1995 e kadar görev yapmýþtýr. Daha sonra NATO harekatý olarak 1995 ten Aralýk 2004 e kadar bir tugay görev yapmýþtýr. - Türk askerleri eski Yugoslavya hava sahasýnýn kontrolü için tesis edilen Deny Flight harekatýna ise Ýtalya da konuþlandýrdýðý bir F-16 filosuyla katýldý. - Adriyatik Denizi nde düzenlenen SHARPGUAR harekatýna (NATO harekatý) Temmuz 1992 den Ekim 1996 ya kadar Türkiye den 18 firkateyn, muharip gemi, 2 denizaltý, 4 akaryakýt gemisi ve yaklaþýk 5 bin personel katýldý. - Arnavutluk ta yaþanan olaylar üzerine, bu ülkeye yapýlacak insani yardýmlarýn daðýtýlmasý amacýyla baþlatýlan ALBA Harekatý, Nisan 1997 den Aðustos 1997 ye kadar devam etmiþtir. Harekata, Türkiye den, 779 kiþiden oluþan 1 deniz piyade tabur kuvveti katýlmýþtýr. -Ýran-Irak Harekatýnda, dönemler halinde 10 ar asker personel, BM harekatýna katýlmýþtýr. -Kuveyt te Irak ýn saldýrýsýndan sonra, BM Harekatý olarak, dönemler halinde 75 Türk askeri görev yapmýþtýr. -Doðu Timor da, Þubat 2000 den Mayýs 2004 e kadar dönemler halinde 8 subay görev yapmýþtýr. -Gürcistan da, AGÝT Harekatý olarak, Þubat 2000 den Aralýk 2004 e kadar 10 subay görev almýþtýr. -Afganistan da, Uluslararasý Güvenlik ve Yardým Harekatý olarak 2002 den 2005 e kadar 3 bin 350 asker görev yapmýþtýr. -Son olarak AB tarafýndan Kongo Demokratik Cumhuriyetinde 30 Temmuz 2006 da yapýlan seçimlerde, bölgedeki BM Çokuluslu Barýþ Gücü ne destek vermek amacýyla 15 askeri personel görev aldý. -Makedonya daki silahlý militanlarý silahsýzlandýrmak için NATO nun Aðustos 2001 de baþlattýðý Essential Harvest harekatý için oluþturulan çokuluslu tugaya, Türkiye, bir bölük timi i- le Aðustos ve Ekim 2001 tarihleri arasýnda katýlmýþtýr. 11

14 BETÜL ALTINDAL bütünlüklü insan, yeni insan baðlamýnda kadro- II Hatýrlanacaðý gibi 43. sayýmýzda Betül Altýndal yoldaþýn geçen yýl düzenlenen bir seminerdeki sunumunu vermiþtik. Bu sayýmýzda da ayný sunumun devamý olarak geliþen seminer tartýþmalarýný ve diðer konuþmalarý veriyoruz. Bu bölümde de Betül yoldaþýn katkýlarý bulunmaktadýr ve tabii yine cümle düþüklükleri konuþma dilinden kaynaklanmaktadýr. 1. Katýlýmcý: Belki Betül yoldaþýn söylediklerini biraz þöyle toparlayabiliriz. Aslýnda kadro sorunu dediðimiz þey, insan sorunu, insana yaklaþým sorunu Ýnsanýn doðadaki anlamý, yeri, bugünü, geleceði ve tabii geçmiþiyle baðlantýlý olarak, ona nasýl bakýyoruz? Aslýnda Marksizm bir insan hareketi. Ýnsanlýðýn bütününün hareketi. Evet proletarya hareketi deriz ama proletarya ile baðý yalnýzca onun içinden çýktýðý için deðildir; ancak proletarya, bütün insanlýðý kurtarabilecek dinamiðe sahip olduðu için Marksizm onun hareketidir. Bu anlamda Marksizm bir insanlýk hareketi. Ýnsanýn bütün varoluþ dinamiklerinin açýða çýkarýlmasý hareketi. Bunu sadece bir sýnýfý kurtararak da yapamazsýnýz. Ýnsanlýðýn tümünü kurtarabildiðiniz ölçüde, gerçekten, insanýn bütün varoluþ dinamiklerini, sahip olduðu dinamikleri açýða çýkarabilirsiniz. Bu anlamda proletarya, sadece kendisini kurtarmayacak, ayný zamanda burjuvaziyi de kurtaracak kendi zincirlerinden. Onlar için de insan olma zeminlerini yaratacak. Doðal olarak bugün baktýðýmýzda, özellikle henüz iktidarýn alýnmadýðý ülkelerde, insan sorunu esas olarak bir kadro sorunu olarak karþýmýza çýkýyor. Özellikle devrimcileþme, devrim sorunu olarak ortaya çýkýyor. Aslýnda þöyle bir çeliþki var, bir paradoks var. Biz savaþa karþý çýkarýz ama savaþmak zorundayýzdýr. Ýnsanlýðýn savaþmadýðý bir dünya yaratmak istiyoruz ama ayný zamanda bunu savaþarak yaratmak istiyoruz. Bütünlüklü bir insan yaratmak istiyoruz ama bugün bunun zeminlerinin olmadýðý bir yerde i- þe baþlýyoruz. Yani kapitalist toplumda ne kadar çabalarsanýz çabalayýn, bir insanýn kendisinin sahip olduðu bütün olanaklarýn, bütün dinamiklerinin özgürce açýða çýkarýlmasý mümkün deðildir. Bütünlüklü insan dediðimiz þey ne? Sahip olduðunu düþündüðünüz, bütün insani ö- zellikleri olumlu tarzda açýða çýkarabilecek zeminlere sahip olmak ve bunu yapabilmektir. Bütünlüklü insan budur aslýnda, baþka bir þey deðil. Yani, komünizm bu anlamda tam bir özgürlüktür. Müzisyen ya da baþka bir þey mi olmak istiyorsunuz, toplumla hangi üretim içinde bað kurmak istiyorsanýz öyle bað kurabileceksiniz. Bu sadece eðitimle, üretimle ilgili bir þey deðil. Ýstisnasýz doða ve insanla kurduðunuz bütün i- liþkiler tümüyle özgürlükçü bir temelde olacaktýr. Ama bugün kapitalist toplumda yaþýyoruz ve bütün bunlarýn mümkün olmadýðýný biliyoruz. Devrimci kadro burada geleceðin insanýnýn bir prototipini temsil ediyor. Örneðin direniþçi kiþilik dedik, komünizmde bu anlamda bir direniþçi kiþiliðe gerek yok. Çünkü, orada özel olarak didiþeceðiniz, vuruþacaðý- 12

15 nýz insanlar yoktur. Önder kiþilik, öncü kiþiliklere gerek yok. Aslýnda komünist toplum bütün bu kavramlarý aþmýþtýr. Herkes kendi çapýnda öncüdür orada. Katacaðý bir þey varsa katar, yapar. Oysa bugün o toplumda herkeste varolan nitelikler özel olarak devrimcilerde cisimleþiyor. Hani halkýn bizden beklentileri vardýr, devrimciydi ama þunu yaptý, yapmamalýydý derler. Aslýnda haklýdýr adam, çünkü devrimcinin özel bir misyonu var. Sen, geleceði bugünden temsil ediyorsun. O, iç güdüsel olarak bunu anlar, senin ifade ettiðin þeyleri teorik olarak ne kadar ifade edemez belki, yaþlý bir kadýn, bir iþçi vs. sana bunu doðrudan ifade edemez ama bunlarý söylediðinde sana dönük ciddi beklentileri oluþur. Örneðin baþkasýnýn hakkýný yememekten söz e- dersin, ama sen bunu yaparsan bu onun için çok büyük bir felakettir. Baþkasý birinin hakkýný yediðinde o kadar ses çýkarmaz belki ama sen bunlarýn olmadýðý bir dünya yaratmaktan söz etmiþsen ve ayný hatayý yapmýþsan bunu çok kolay affetmez, unutmaz. Ýþte az önce ifade ettiðimiz, ideolojik yetkinleþme, sürekli geliþme çabasý, örgütlü olma iradesi vb. bu anlamda gelecek toplumda yaþayacaðýmýz kimi özellikleri baðrýnda taþýyan, hatta hemen hemen tümünün temel özelliklerini baðrýnda taþýyan ama bugüne özgü yanlar içeren tanýmlamalar, özelliklerdir. Aslýnda bir devrimciyi en iyi tanýmlayan kavram kurtuluþçuluktur. Bugünkü devrimcinin en temel özelliði budur. Devrimci, kurtuluþçu kiþiliktir. Kendisini ne kadar kurtarmýþ olmasýndan baðýmsýz olarak, kurtuluþ için yola çýkmýþ insan tipidir. Yani bütün bu düzenin özelliklerinden, kirinden, pasýndan, olumsuzluklarýndan kendini kurtarma iradesini koymuþ insandýr. Ben devrimci olacaðým dediðinde bunlarýn hepsinden kurtulmuyorsun belki ama bu irade var demektir. Bütün bunlarý da kurtuluþçu kiþilik baþlýðý altýnda toplayabiliriz. O yüzden herkes aðlayýp sýzlayabilir ama bir devrimcinin sýzlanmasýnýn temeli yoktur. Kimi zaman iþte þu olmadý, bu olmadý gerekçelerini duyarýz. Yani kendi hatalarýný, kurtuluþçu kiþilikten uzaklaþarak gerekçelendirme halidir bu. Oysa ideolojik yetkinleþme ve sürekli geliþme çabasý, örgütlü devrimci olma, eylem insaný olma, kararlýlýk, disiplin, önder kiþilik, öncü kiþilik, direniþçilik, emekçilerle birlikte olma, vb. konularýnda devrimcinin bir bahanesi olamaz. Bunlarý yapmamanýn bahanesi yoktur. Hayýr, sen artýk kurtarýlmasý gereken bir insan deðilsin, öyle olmadýðýný iddia ediyorsun. Bu ülkenin kaderinde benim sözüm var diyorsun. Öyleyse þikayet etme hakkýn yok, sadece yapma hakkýn var, yap. Ve bunlar yapýlabilir þeylerdir. Gerçekten biraz baktýðýmýzda, henüz ne sosyalist, ne komünist olan küçücük bir bebekte bile tipik bir geliþme görürsünüz. Doðar ve çevresine saldýrýr, bu ne-þu ne diye sormaya baþlar. Bu ne diye sormasýný kimse öðretmez ona. Ýnsan olmanýn doðasýnda zaten merak etme ve öðrenme var. Eðer biz öðrenme konusunda isteksizsek, bu tümüyle içinde yaþadýðýmýz toplumsal koþullardan kaynaklanýyor. Düzen bizi köreltiyor. Ufacýk bir bebek bile o isteði taþýrken, yirmi yaþýna gelmiþ hayatta daha çok sorumluluklar yüklenmiþ insan hiçbir þey öðrenmek istemiyor, okumuyor, hayata ilgisiz, otobüse binip iþe gidip bilmem ne kadar çalýþýp geri dönmek dýþýnda hiçbir þey bilmiyor. Bu düzenin verdiði bir þey. Oysa devrimci olma iradesi baþka bir þeydir. Burada aslýnda sorun þu, devrimci olacaðým diyorsun, devrimciliðin iyi bir þey olduðunu biliyorsun ama bunun gereklerini yerine getirmiyorsun. Ýnsan neden böyle davranýr? Çoðunlukla süreç þöyledir: Kapitalist toplum iliþkileri sürekli bize bir þey dayatýr ve biz bir çok þeyi isteksizce yaparýz. Yani çok sýký sýkýya sahip çýkmayýz. Devrimcilik ise tümüyle gönüllü yapýlan bir þey. O zaman senin devrimcilik karþýsýndaki tutum düzen içinde yaptýðýn þeylerden farklý olmak zorundadýr. Kimse seni zorlamýyor. Seni sendeki insani özellikler zorluyor, yönlendiriyor. Halbuki düzenin sana dýþsal bir sopasý var, üç defa iþe geç gidersen seni iþten atarlar. Ama ayný insan devrimci çalýþmada bir yere gitmemeyi hiç kötü bir þeymiþ gibi algýlamýyor. Biraz üzüntü duyuyor, o kadar. Niye? Gönüllü. Oysa sen, özgürce, gönüllüce yaptýðýn bir iþe çok daha fazla sahip çýkmalýsýn. Biz her þeyden önce bunu yerleþtirmek zorundayýz. Devrimci Kadro: Eylem Adamý Öte yandan devrimcilik, her þeyden önce Marx ýn da söylediði gibi, bir düþünme iþidir ama ayný zamanda ve esas olarak da yapma iþidir. Devrimci insan sadece sokaktaki pratik anlamda deðil, söylediði her þeyi yapmak zorunda olan bir insandýr. Politikadaki, felsefedeki tam karþýlýðý eylemle teorinin birleþtiði noktadýr ve bu tam da devrimci kadrodur. Bunun somut, cisimleþmiþ halidir. Ýnsanlar onunla yürürler, örgütü de onunla tanýrlar, sosyalizmi de onda görürler, istisnasýz her þeyde bu vardýr. Öncü kiþilik, aslýnda kurtuluþçu olmanýn çok böyle öteki yüzüdür. Onun dolaysýz sonucudur. Eðer kurtuluþçuyum diyorsan, ben bu ülkenin kaderine el koydum, bu ülkede söz sahibiyim, benim iradem var ve yoldaþlarýmla, hareketimle birlikte, bu ülkenin kaderini deðiþtireceðim diyorsan öncü olacaksýn. Yoksa, kýyýsýnda durayým, köþesinde durayým diyemezsin. Tabii ki, kýyýsýndan, köþesinden katký sunan insanlar olacak ama biz kadrodan söz ediyoruz. Kadro ise öncü tutum demektir. Aldýðýn görev ne olursa olsun, bir taþýn bir yere kaldýrýlmasý kadar basit olsa bile önce sen elini atabilmelisin. Onun için 13

16 yaratýcý bir çaba geliþtirebilmelisin, daha iyi yapýlmasýnýn araçlarýný, yollarýný bulabilmelisin. Yapýyorum olmuyor, gidiyorum olmuyor, neden? Çünkü, sen bir devlet memuru gibi çalýþýyorsun, o yüzden olmuyor. Böylece yine devrimci olmanýn anlamýný kavramýyoruz. Sen gönüllü yapýyorsun, iradeni koyuyorsun, diyorsun ki, tamamen kendi içsel isteklerimle bu iþi yapýyorum diyorsun ama çaba harcamýyorsun. Normal bir iþ yerinde çalýþýr gibi, 8 saat gözlerimi kaparým vazifemi yaparým, sonucu ne olursa olsun diye düþünürsen, elbette sonuç çýkmaz. Yeniden Direniþçi Kiþilik Üzerine Direniþçi kiþilik Aslýnda arkadaþlar, sokakta, kavgada, direniþçilik daha kolay. Hatta þubede, cezaevinde bile daha kolay. Kanýmca önemli olan ailenle iliþkilerinde devrimci olabilmek, direniþçi olabilmek, onlar karþýsýnda uzlaþmaz o- labilmek, iþ karþýsýnda uzlaþmaz olabilmek, kendinle olan mücadelende uzlaþmaz ve direniþçi olabilmek, bu çok daha önemli bir þey. Asýl kritik düðümler burada atýlýyor. Sokak ise zaten bir çarpmadýr. Adamla karþý karþýyasýn, kavgaya giriyorsun, o sana yumruk atýyor, sen ona yumruk atýyorsun, orada zaten ya kaçacaksýn ya kavga edeceksin, bir çarpýþma noktasý var. A- ma onun öncesi çok daha önemli. Sen hayatýn düðüm noktalarýnda direniþçi bir tutum geliþtirebiliyor musun, önemli olan o. Bu iþte seni iten ve çeken kuvvetler var. Ýten kuvvet daima zayýf bir kuvvettir. Devrimci hareket, iktidarý alýncaya kadar en güçlü olduðu düzeyde bile düzen karþýsýnda aslýnda maddi açýdan, kapsayýcýlýk açýsýndan daha zayýftýr. Düzen dediðin þey, içinde hareket ettiðin þeydir. Yani sen, denizin, deryanýn içinde bir gemide gidiyorsun. O zaman asýl sorun sende bitiyor. Bütün seni kuþatan þeyler karþýsýnda gerçekten ben doðru bir yerde duruyorum ve mutlaka bunu daha ileriye taþýmalýyým diyebiliyor musun, diyemiyor musun? Sorun burada. Direniþçi kiþiliðin bu anlamda en sorunlu yaný da budur. Biz düþmanla, sokak çatýþmalarýnda, þurada burada hiç yenilmedik, yenilsek bile aslýnda orada yenilmiþ sayýlmayýz, öncesinde bir yenilgi zaten var; öncesinde kendi içerisinde kararlaþamama, iradeni netleþtirememe sorunu var. Güçlü bir direniþçilik ortaya koyamama var. 2. Katýlýmcý: Tamamlamak için þu söylenebilir: Bilmediðimiz ve yaþamadýðýmýz ama hazýr olmamýz gereken dönemler de var. Yani, herkesin yýlgýnlýða düþtüðü, teslim olduðu, mevzileri býrakýp kaçtýðý, okuldaysak, fabrikadaysak grevi kýrdýðý, yapayalnýz kaldýðýmýz anlar var. Direniþçi kiþiliðin asýl böyle bir istikrara sahip olmasý gerekiyor. Yani herkesle birlikte ve her zaman direnirken zafer dönemlerinde deðil, her dönemde, her yerde ve her zaman bütünlüklü bir istikrara sahip kiþiliðin ifade edilmesi gerek diye düþünüyorum. 1. Katýlýmcý: Ayrýca, son bir nokta olarak da kitlelerden öðrenmek ve öðretmek dedik. Bu hayati bir þey aslýnda. Ýnsan sosyal bir varlýk ve bütün davranýþlarýnýn bütün sonuçlarý kurduðu sosyal iliþkilerde ortada çýkýyor. Saðýndaki solundaki insanlarla ve esas olarak da o steril devrimci ortamda deðil, sokaktaki vatandaþla, yurttaþla kurduðu iliþkide aslýnda devrimciliðin anlamý ortaya çýkýyor. Sen devrimci bir kurumda düzgün davranabilirsin de, sokakta baþka bir a- dam olursan, bir anlamý yok. Ya da kendin düzgün cümleler kurup da sokaktaki adamýn daha geri tutumu karþýsýnda böbürleniyorsan, bunlar ne kadar cahil adamlar diyorsan, orada iþ bitiyor. Cehaleti nesnel bir durum olarak tanýmlamak ayrý bir þey ama bundan kendine paye çýkarmak noktasýnda bir tavýr alýyorsan, aslýnda çok az þey öðrenmiþsin demektir. En azýndan insanlarla iliþki noktasýnda, devrimcilik noktasýnda çok az þey öðrenmiþsin demektir. Herkesten öðrenebiliriz arkadaþlar. Kitlelerden öðrenmek dediðimiz þey, öyle laf olsun diye söylenmiþ bir þey deðil. Hepimiz bir hayat yaþýyoruz ve bu hayattan çeþitli deneyimlerle geliyoruz. Hayatýn toplamý da bu deneyimlerin toplamý aslýnda yaþýndaki insandan dahi öðreneceðimiz çok þey var. Köyde yaþamýþ, büyümüþ insandan öðreneceðimiz çok þey var. Yeter ki, iyi bir gözlemci olalým ve doðru sorular soralým. Onun hayat deneyiminden çok þey öðrenebiliriz. En azýndan bulunduðu yörenin geliþim seyrini öðrenebiliriz. Bizim hareketimizde böyle bir risk de vardýr daima, þöyle iþ yapacaksýn, þöyle vuracaksýn, þöyle kýracaksýn ama ne için? Yani bütün bu yaptýklarýnýn sonuçta hepsinin tek bir amacý var, o da emekçileri kazanmak! Yani biz bütün bunlarý emekçilerle daha iyi bir iletiþim kurmak için, emekçilere kendi fikirlerimizi, örgütlülüðümüzü daha güçlü aktarabilmek için yapýyoruz. O yüzden emekçilerden kopan, bütün çalýþmasýnýn o- dak noktasýna emekçileri örgütlemeyi, emekçilere devrimci düþünceleri taþýmayý ve onlarý devrimci eylemin içine çekmeyi koymayan bir devrimci, devrim yapamaz. Bir devrim hareketi örgütleyemez. Bu türden devrimcilerin olduðu yapý, bir protesto hareketi olur. Emekçileri özne yapan bir devrim hareketi olamaz. MRTA nýn çok güzel bir sloganý vardý: silahlarla ve kitlelerle Silahla kitleyi birbirine baðlayan, tek bir cümle içerisinde yapmak istedikleri þeyin bütün özetini veren bir slogan bu. Demek ki, öncelikli sorunumuz daima emekçilerin örgütlenmesidir, onlarýn mücadeleye kazanýlmasýdýr. Aradýðýmýz bütünlük bunlarýn bütünlüðü assosyalist barikat 14

17 lýnda. Bu olabilir mi? Evet olabilir arkadaþlar. Yeni hayatýný kaybetmiþ bir yoldaþýmýzdan söz ettik: Erdal Altýnöz. Erdal Altýnöz, 19 yaþýnda ve yoksul bir köylü çocuðu. Köyleri de kent merkezine yakýn. Üniversiteyi kazanýyor. Yaklaþýk 1 yýldýr, Giresun da okuyor. Kýsa sürede oranýn yerli insanlarýyla iliþki kuruyor. Onlardan kimileri ile çalýþmalarý baþlatýyor. Onun dýþýnda, derginin daðýtýmýný saðlýyor, tüm kurumlara götürüyor, býrakýyor. Bu arada günde 12 saat de kitap okuyabiliyor. Bunlarýn hepsini birlikte yapýyor, çok istekli, çok canlý, bir yandan teorik çalýþma da yapýyor. Gençlik dergisine yazý yazma sorumluluðunu alýyor, sonuçta devrimci iradeyi koyuyor, kendisini her cephede var etmeye, her cephede güçlendirmeye çalýþýyor. Aslýnda böyle birçok örnek gösterebiliriz. Bunu böyle anlamak lazým. Sonuç itibariyle sadece þu ya da bu konuda yetkin insanlar deðil istediðimiz. Yani çok kitap o- kursun, çok þey bilirsin ama devrimci çalýþmada, emekçilere bunu taþýmada hiçbir aktiviten yoktur. O zaman çok anlamlý deðil. Tamam bir insanýn kendisini geliþtirmesi önemli. Bunu mücadelenin içine taþýmýyorsan, pratiðe uygulamýyorsan, hepsi yetersizdir, tek yönlü geliþmeye neden olur. Ya da eylem adamý olursun ama emekçilerle karþý karþýya geldiðinde iki kelime söyleyemezsin, sana yiðit, cesur, mert derler ama bir yandan da sadece kýrmayý dökmeyi biliyordu, ne derdini anlatabiliyordu, ne baþka bir þey yapabiliyordu da derler. Çok yönlü bir geliþmede genç arkadaþlar bunu çok yoðun hissedeceklerdir, evde size karþý tutum da deðiþecektir. Sen evinde saat a kadar yatarsan, çalýþmadýðýn halde, diyecek ki, devrimcilikten bahsediyor ama akþama kadar yatýyor. Ama sen sabah kalkýp önüne kitabý koyduðunda, tabii yine çarpýþma olacaktýr ama içten içe sana karþý tutum deðiþmeye baþlayacaktýr: Çalýþmýyor, iþ bulamýyor ama çocuk oturup okuyor! Ana romaný aslýnda bu konuda çok çarpýcý bir örnektir. Pavel in önceleri annesi ile olan iliþkisi çok kötüdür ama içkiyi býrakýr, annesiyle iliþkilerini düzeltir, ona karþý saygýlý davranmaya baþlar, sonra baþka þeyler arka arkaya gelir ve ana onun destekçisi olur. Biz bunu, kýsacasý her yerde ve her cephede bütünlüklü uygulayabilirsek, bütünlüklü insan olma çabasýnýn sýký bir takipçisi olursak sonuçlarýný kesin bir biçimde görürüz. Che ve Mao ya deðinilmiþti. Mao nun kadro sorununda söyledikleri, yazdýklarý oldukça ö- nemlidir, deðerli deneyimlere dayanýr. Uzun yýllarý savaþ içerisinde geçmiþ bir insandýr. Her þeyden önce bir uzun yürüyüþ vardýr ki, muhteþem bir olaydýr. 12 bin kilometrelik bir yürüyüþtür bu. Yüzbin - ikiyüzbin kiþi ile baþlayýp, on bin kiþi ile biten ve ardýndan 6 milyon kiþi ile geri dönen bir mücadeledir o. Bu anlamda çok büyük deneyimler de biriktirmiþtir. Che bu konuyu özel olarak ele aldýðý için daha fazla bilinir, daha fazla kafa yormuþtur, ekonomizme ve kendiliðindenciliðe karþý mücadele vermiþtir. Yani, sosyalizmin ekonomik koþullarýný yaratmak yetmez. Sosyalizm, irade ile yapýlan birþeydir. O yüzden irade vurgusu güçlüdür sosyalizmde. Sovyet ekonomizmine karþý özel bir vurguyu ifade eder ama biz bu ifadeyi günlük yaþamýmýzdan da çýkarabiliriz. Che siz sosyalist e- konomik bir alt yapý yaratabilirsiniz ama bu sosyalist insaný yaratabildiðiniz, yaratabileceðiniz anlamýna gelmez. Bunun için özel bir çaba, bilinç, örgütlülük ve mücadele gerekir diyor; insandaki o geri yanlarý aþabilmek, insanýn daha rafine, daha nitelikli, daha paylaþýmcý, dayanýþmacý bir karakter kazanmasý için özel çaba harcamak gerekir diyor. Bunu kendi pratiðimizde de görebiliriz. Bir insan bizim herhangi bir çalýþmamýzda yer alýyor diye, herhangi bir kurumumuza geliyor diye, iyi insan olmaz. Sizin karþý karþýya olduðunuz insanla özel bir faaliyet yürütmeniz gerekir. Bu sadece bir eðitim çalýþmasý ile olmaz. Bütün tutumlarýmýzda o öncü kiþilik orada gereklidir. Bütün tutumlarýmýzla onu deðiþime zorlamak, onu deðiþmeye zorlayacak bir atmosfer yaratmak zorundayýz. Yoksa siz, Sovyet revizyonizminin düþtüðü hataya düþersiniz. Biz herkese ekmek veriyoruz, güzel de yaþýyorlar, daha ne olabilir, karný tok, sýrtý pek, otursun sosyalist olsun, yaþadýðý koþullarýn deðerini bilsin, hayýr, öyle olmuyor... Pekala üç gün sonra o koþullar bir biçimde, manipülasyonla vs. gidiyor. Yani bir insan kurumlarýmýza geliyor, biz ona daha eþitlikçi davranýyoruz, daha iyi davranýyoruz demekle olmaz. Sizin kurumlarýnýzdaki iç iþleyiþinizden, onun demokratik, kapsayýcý niteliðinden tutalým, eðitim çalýþmalarýnýza, kullandýðýnýz hitap biçimlerine kadar her þey, insanlarýn deðiþmesi için, farklýlaþmasý için önemlidir; siz ancak böyle bir çabayla, özel bir emek harcayarak bir insaný deðiþtirebilirsiniz. Ancak, o zaman örgütlülükten söz edilebilir, yoksa bir kurumda, dört duvarýn arasýnda bir arada durarak, kimi genel geçer çalýþmalarý yaparak ne kurum olursunuz, ne de örgütlü çalýþmadan söz edebilirsiniz. Che nin bugünkü karþýlýðý, Che nin Sovyet revizyonizmine yönelttiði itirazýn karþýlýðý budur. Yani çalýþmalarýnýzýn her bir anýný, yan yana geldiðiniz yoldaþlarýnýzýn her anýný, gerçekten mücadelenin sorunlarýyla, doðru ve düzgün bir insan olmanýn görevleriyle birlikte yoðurabilmektir. Che, bunu söylüyor aslýnda. Bu anlamda Che nin itirazlarý sadece Sovyet revizyonizmine yöneltilmiþ itirazlar deðildir. Sovyet revizyonizminin bir biçimde benzerini uygulayan herkes için geçerlidir ya da o hatalara þu ya da bu düzeyde 15

18 düþen herkes için geçerlidir. Che nin yoldaþlarý olmak istiyorsak o zaman, demek ki, çok örgütlü bir çaba, çok özel emek harcayan, özel olarak yoðunlaþan bir kadrolaþma faaliyeti söz konusu olmak zorundadýr. 3. Katýlýmcý: Arkadaþlarýmýz, kadro olmanýn temel niteliklerini koydular ortaya. Bunlar, olmazsa olmaz koþullar. Ama galiba kadronun asýl özelliklerini, hangi alanda çalýþýrsa çalýþsýn kadronun nitelikleri üzerinde durmak, bunu açmak gerekiyor. Bugün Türkiye devrimci hareketlerinin geldiði duruma da bakarsak, bundan payýmýzý ve etkilenmelerimizi hepimiz alýyoruz. Ama biz bir iddiada bulunuyoruz, bir irade gösteriyoruz. Kitlelerin nezdinde devrimcilere karþý sarsýlan güveni yeniden ve yeniden oluþturacak örgütlülüðe ihtiyacýmýz var. Ben bunu sürekli devrim gibi bir þey olarak görüyorum. Bu niteliklerin baþýnda da Mahir in etik tutumu vardýr. Etik davranabilme, ikincisi bilimsel düþünebilme, ü- çüncüsü ihtilalci olma... ihtilalci ruha sahip olma, zaten gerek direniþçi, gerek kurtuluþçu, her yönüyle niteliði kapsýyor da gibi geliyor bana. Dördüncüsü ideolojik formasyona sahip olma, o- nun üzerinden yükselebilme, onu zenginleþtirebilme, hayata diyalektik bakabilme. Bütün iliþkilere, bütün yaþama, örgütlülüðe ve mücadeleye, diyalektik bakabilme, ona göre yaþamayý öðrenme ve öðretme. Bütün bunlarý da kapsayan bir noktada örgütlü davranabilme. Ýnsanlýðýn getirdiði bir birikim var. Bunu devrimciler inkar etmez. Önemli olan, dürüst nitelikleri, doðru nitelikleri, devrimci mücadeleyle, Marksizm-Leninizmle buluþturabilmektir. Tabii ki toplumun bütününü düþündüðümüzde kiþiliði geliþmemiþ demek daha doðru. A- ma birikim de var bu arada. Yoksa tarih boyunca ne mücadele süreçleri, ne de devrimciler olurdu. Ýþte bu olumlu niteliklerle buluþabilmek, o güveni karþýlýklý kazanabilmek son derece önemli. Devrimciler üstün insanlar deðil. Devrimciler farklýlýklar taþýyan insanlar. Devrimci sosyalist hareket de diðer pek çok yapýnýn kültüründen, bugün emekçilerin güvenini kýran davranýþlardan kopuyor. Yeniden yapýlanma sürecimizde bu güveni yeniden saðlayabilmek önemli. Yoksa e- mekçilerden soyutlanmýþ, marjinalleþmiþ, kendi kendine yeten bir cemaat olmaktan öteye gidilemiyor bir türlü. Ayrýca, kadronun dili de çok önemlidir. Kaba, uzak, hayatýn gerçeklerinden kopuk olmamalýdýr ve deðildir de. Tam tersi hayatýn içindedir, hayatýn içinde üretir ve dilini kendi deðerlerini oluþturarak kullanýr. Nasýl davranýþlarýmýza son derece önem veriyorsak kullandýðýmýz dil de bununla bütünlüklü bir þeydir. Kadro adaylarý az önce belirli ölçülerde saymaya çalýþtýðým kriterleri yakalamaya çalýþan bir yerden geliþtirmeye çalýþmalý. O yüzden hiçbir biçimde bugüne kadar getirilen birikimi yabana atmamalýyýz, küçümsememeliyiz, biz onunla bütünleþen, onu yükselten bir yerden gitmeliyiz. Savaþçý bir süreç bizi bekliyor. Komünizm baþka bir þey, zaten komünist insan, sosyalist insan bugünden yaratýlan insan dedik. Sovyetler Birliði nin çöküþü, o- rada kültürel devrimin yaratýlamamýþ olmasý, bürokrasinin ya da statükoculuðun aðýrlýk kazanmasý, vs. insanlýða bir deneyim, bir birikimdir. Dolayýsýyla bunu on kiþilik iliþkilerle de, e- mekçilerle giderek büyüyen tüm iliþkilerimizde de görmeli ve yaratmalýyýz. Bizi böyle bir gelecek bekliyor, buna zorunluyuz yoksa gecikiriz diye düþünüyorum. Yabancýlaþmayý Kýrmýþ Ýnsan 4. Katýlýmcý: Ýnsan diðer canlýlardan farklý o- larak üretimiyle birlikte ortaya çýkýyor. Yani insan, bilinçli üretimiyle, doðaya müdahalesiyle kendi varoluþunu inþa ediyor. Bu yaratma süreci içerisinde farklý aþamalardan geçerek kapitalizme kadar geliyor. Þimdi, kapitalizme kadar geliþ süreci içerisinde insanýn þöyle bir gerçekliði var. Ýnsan doða denen ortamda yaþýyor ve ona çeþitli þekilde müdahale ederek, ekip biçerek, hayvan yetiþtirerek bir þekilde yaþamýný sürdürebiliyor. Kapitalizmle birlikte insanýn doðaya o- lan müdahalesi en üst boyuta ulaþýyor. Doðayý istediði gibi þekle sokabilir, ona tam anlamýyla hakim olabilir ve o anlamýyla insan iradesi cüretiyle, bilimiyle, toplumsal geliþimi ile dünya üzerinde birçok þeyi deðiþtirebilir hale gelebiliyor. Þimdi artýk bu noktada insanýn kendi iradesiyle, kendi üretimiyle, kendi bilinciyle birçok þeyi yapabileceðine dair bir gerçeklik var. Ve bu gerçeklik üzerinden insan kendi gücünü görmüþ durumda. Kapitalizmle birlikte baþlayan bir aydýnlanma süreci var. Kapitalizmin ortaya çýkýþý devrimci, olumlu bir karakter taþýyor ve bu ortaya çýkan aydýnlanma insana bir rol veriyor. Toplumsal yaþamýný, tanrýsal buyruklarýn hücresine hapsederek deðil, kendi bilimiyle, kültürüyle, sanatýyla inþa ederek bir toplumu oluþturabilir gibisinden bir atmosfer yaratýyor. Sosyalizm, aydýnlanma geleneðinin zincirine eklenen bir halka olarak buna son noktayý koyacak. Ýnsan, kendi emeðiyle, kendi bilinciyle, kendi üretimiyle, sýnýfsýz bir toplumu, sömürüsüz bir toplumu yaratabileceði anlamýyla aydýnlanmanýn en üst noktasýný meydana getiriyor. Buna karþýn kapitalizm ise yabancýlaþmayý üretmeye baþlýyor. Çünkü, varolan insan iradesine karþý, insanýn bu duruþu, sömürü sistemini sürdürebilmesi için yabancýlaþma, insanýn kendi üretimine yabancýlaþtýrýlmasý, kendi ürettiðinden uzaklaþtýrýlmasý, kendi ürettiðinin düþmaný haline getirilmesi sistemi iþliyor. Günümüzde gelinen bu noktada postmodersosyalist barikat 16

19 nizm dediðimiz durum ile birlikte artýk kapitalizm, bu yabancýlaþmayý en üst noktasýna götürüyor. Ýnsanýn hiçbir þey yapamayacaðýný, ister örgütlü olsun, ister örgütsüz olsun, istek tek baþýna olsun, ister dünyanýn tüm bilincine sahip olsun hiçbir þey yapamayacaðýný, yani varolan a- kýþa hiçbir müdahalede bulunamayacaðýný konusunda bir kaderciliði getiriyor. Ortaçað skolastiðine benziyor. Ortaçað döneminde (ki postmodern süreç, Marksistler tarafýndan ikinci ortaçað süreci diye tanýmlanmaktadýr) din her þeyi belirlemektedir, biz bunun dýþýna hiçbir þekilde çýkamayýz, hiçbir þekilde müdahale edemeyiz, sadece tapýnmakla yetinmek zorundayýz denilir. Postmodernizm, ayný þeyi farklý bir tarzda söylüyor: kapitalizm mutlaktýr, egemendir, tanrýnýn yerine kapitalizm geçmiþtir, onun gidiþatý karþýsýnda bizim yapabileceðimiz hiçbir þey yoktur, varolan bütün denemeler, sosyalizm vb. hepsi insanlýða hüsran getirmiþtir Devrimcilik ise, bunun tam tersidir. Devrimci insan, kapitalizm koþullarýnda yaþar, ancak bu koþullar içerisinde kendisine dayatýlan, kendisine empoze edilen, çocukluðundan beri kafasýna sýkýþtýrýlan bütün, bilgi, bilinç, davranýþ özellikleri, kalýplar, kültür, hepsini karþýsýna alýr, cephe alýr ve bunlarýn hepsini kendi iradesi ile yapar. Bu elbette tekil kiþilerin iradesi deðildir, hem o vardýr ayný zamanda örgütlü irade de vardýr. Diyalektik bir bütündür, karþýlýklý birbirini etkileyen bir bütün, iþte bu noktada bizim kadrolaþma dediðimiz, yeni insan dediðimiz sorunun asýl özüne geliyoruz. Bizim aslýnda yaptýðýmýz þey, kadrolaþma, sosyalist insan olma dediðimiz þey, Ernesto Che Guevara gibi olmak dediðimiz þey ayný zamanda savaþma aygýtýdýr. Çünkü, kapitalizm bizi insan yapan, bizim en temel insani özelliðimizi, bilincimizi hayata geçirme dediðimiz þeye, bizi insan yapan niteliðe yabancýlaþtýrmayý dayatýyor. Onun propagandasýný yaparak, toplumu, insanlýðý köleleþtirmeye çalýþýyor. Biz ise, insanýn ürettiði deðerler üzerinden, birikim üzerinden, kültürel, sanatsal, sosyal, siyasal birikimin üzerinden yeni bir dünyanýn yaratýlabileceðini, sömürüsüz bir dünyanýn yaratýlabileceðini, bunun insanýn kendi emeðiyle yaratýlacaðýný söylüyoruz; bilgimizle, bilincimizle doðaya, topluma, her þeye müdahale ediyoruz, müdahale etmenin tarzýný ve örgütünü geliþtiriyoruz, bilincini yaratýyoruz. Bu bilinç ayný zamanda insani varlýk oluþumuzun bir gereðidir. Çünkü, biz insan olarak, doðayý, toplumu, endüstriyi, vs. deðiþtirecek güce, bilince, yeteneðe sahibiz. Bu yeteneklere sahip olduðumuz ve uyguladýðýmýz zaman biz insan oluyoruz. Ýnsan dediðimiz bütünlüklü þeye yaklaþýyoruz. Bunu baþaramadýðýmýz oranda, u- zaklaþtýðýmýz oranda insanlýðýmýzdan uzaklaþýyoruz. Solculuðu býrakan insanlarý görüyoruz, nedir? Toplumda sýradan bir insan gibi yaþayýp giderek sürüleþiyorlar. Kapitalizm ne emrederse onu yapmaya baþlýyor. Onun gibi üretiyor, onun gibi yaþýyor, onun gibi tepkiler veriyor. Oysa bizim kadrolaþma dediðimiz þey, ayný zamanda bizim doða karþýsýnda insan olarak düþünsel niteliðimiz karþýsýnda yeniden öðrenmemizi, saðlýklý tarzda insan olmanýn gerekliliðini yerine getirecek tarzda üretmemizi gerektiriyor. Bu bir sorundur aslýnda. Biz her þeye farklý bir pencereden bakýyoruz. Bu durum bazen toplumla iliþkiler kurmamýzý zorlaþtýrabiliyor. Ýnsana anlatmaya nereden baþlasam diyorsun, yani adam baþka bir dil konuþuyor, sen baþka bir dil konuþuyorsun, farklý iki dünyanýn insaný olarak karþý karþýya geliyorsunuz. Oysa bizim dilimizi de ortaklaþtýrabileceðimiz, temas kurabileceðimiz en temel nokta, pratik. Yani, o insanýn üretim pratiði üzerinden, o insanýn yaþam pratiði ü- zerinden ortak dili de tutturabiliriz, ortak düþünceyi de tutturabiliriz. Ortak bir yerlere gitmek, ortak bir yürüyüþü örgütlemenin, örmenin kanallarýný açabiliriz. Bu bizim için, insanlarý insanlaþma mücadelemize katabilmek, o noktada temas kurabilmek için en temel geçerli halkadýr diye düþünüyorum. 5. Katýlýmcý: Sunumu yapan arkadaþ baþka siyasi yapýlarýn ne yaptýðýnýn bizi ilgilendirmemesi lazým dedi. Fakat, yaþadýðýmýz koþullarda diðer siyasetlerdeki arkadaþlarýn yaptýðý yanlýþlýklar þöyle ya da böyle, halk tarafýndan genel o- larak devrimcilere mal ediliyor. Böyle bir yerden baktýðýmýzda bu söylem ne kadar doðru olur? Betül Yoldaþ: Bunu genel olarak aslýnda ideolojinin insaný belirlediði, ideolojinin yansýmasýnýn, insanýn hayattaki pratiðini açýklarken alt baþlýklardan biri olarak söyledik. Aslýnda evet, genel olarak A bölgesinde çalýþma yaptýðýnýzda, o bölgede bizden önce çalýþma yapan siyasetlerin eksikleri ve hatalarý genel olarak gündeme gelir. Ancak, burada asýl vurgu, baþta bahsettiðimiz bizi diðerlerinden ayýranýn ne olduðu noktasýndadýr. Biz savaþ örgütüyüz, savaþçý kadrolarýz, kurucu kadrolarýz; bu anlamda A siyasetinin insanýnýn herhangi bir kahveye girdiðindeki konuþma tarzýyla benimki ayný olmaz. Benim yayýný daðýtma tarzým, B siyasetinin insaný ile ayný olmaz. Benim emekçilerle kuracaðým bað, C siyasetiyle ayný olmaz. O yüzden onun bu iþleri yaparken pratik hayattaki ördükleri de beni baðlamaz. Asýl vurgu buna idi. Ama gerçekten devrimcilerin yaptýðý hatalar genel olarak herkesi baðlar, hepimizi geri düþürür. Bunu aþacak yöntem, beni diðerlerinden ayýran, devrimci sosyalistleri diðer siyasetlerden ayýran bir tarzýn pratikte kendini ifade etmesidir. Bunu ifade ettikçe durum deðiþecektir. 17

20 Beceriklilik ve Siyasi Kadro 6. Katýlýmcý: Bir de kadro sorununda iþ bitiricilik diye bir kavram var. Beceriklilik deniyor bazen. Bunun kadro kavramýyla karýþtýðý durumlara çok rastladýk. Yani adam çok becerikli, bazý iþleri çok hýzla yapýyor ama devrimci kadro deðil. Ýyi araba kullanýyor ama sosyalist deðil, vs Ama bu arada konum kazanýyor. Baþka örnekleri de var. Bir baþka arkadaþýmýzýn bastýðý yerde ot bitmiyor. Ýþe baþladýktan bir yýl sonra üç kiþi olmuyor. Hatta üç kiþi ise bire i- niyor. O da bir kadro tipi. Bu konuda biraz konuþmalýyýz. Betül Yoldaþ: Aslýnda bu konuya baþka bir noktadan baþlamalýyým. Geçmiþ süreçlerde de hâlâ da devrimci hareketlerde becerikli insanlarýmýz vardýr. Bu insanlar ideolojik formasyon ya da yarýný örecek kadroyu bugünden oluþturan insanlar olarak geliþmeyen insanlardýr. Bu noktada asýl iþ, örgütlenmeyle, örgütün o kadrolarýn geliþmesini saðlayacak mekanizmalarý yaratýp yaratamamasýyla ilgili bir durumdur. Niye bu kadar çok darlar? Niye bu kadar çok bu eksikliklerle devrimci hareketlerin içinde bu kadar çok yer alabilmiþler? Arkadaþlar, hepimiz eþit düzeyde yetiþmiyoruz, eþit düzeyde geliþmiyoruz. Devrimci hareketlere çok farklý kanallardan, çok farklý yollardan, çok farklý hayatlardan geliyoruz. Ama bizi birleþtiren ve sonuçta bu pratik içinde yetkinleþtiren bir yol var. Bu yola girdiðimizde aslýnda sunumun en baþýnda belirttiðimiz örgüt insaný yaratýr-insan örgütü yaratýr dan bir baþka kademeye atlýyoruz. Ýliþkilenmeye baþladýðýmýz insanlarý A bölgesinde iþ yaparken, kendi örgütlülük düzeyinde belirli kademelere çektiðimiz insanlarý geliþme düzeylerini takip edebilmek, bunlarý geliþtirebilmek, bunlarý örgütlü hale getirebilmek ve onlarý bugünün kurucu kadrolarý haline getirebilmek, sorunumuz bu. Eðer buna uygun mekanizmalarý oluþturamýyorsak, karþýmýza bu tür sýkýntýlarýn çýkmasý çok doðal. Adam bir kahveye gidiyor, arkasýnda yüz kiþi ile çýkýyor ama o iliþki deðil. Aslýnda örgütlü bir form kazanamýyor. Aslýnda devrimci harekete yararý yok zararý var bu kafa kol iliþkilerinin. Bir yere gitmek gerekiyor, a- cil otobüse ihtiyacýmýz var, adam benim iliþkim var diyor, alýp gidiyoruz ama bunun bize artýsý yok, kendi devrimciliðimiz noktasýnda, hayat pratiðimiz noktasýnda eksileri var. Bunun devrime, örgütlülüðe bir faydasý yok. Sonuçta, aslýnda bütün iþ, kadroyla örgüt, örgütle kadro arasýndaki mekanizmalarýn, denetleyici mekanizmalarýn kurumsallaþmasý ile ilgili. 1. Katýlýmcý: Aslýnda sorun bir sýkýþmadan kaynaklanýyor iþ bitirici alanlar noktasýnda. Sýkýþmanýn kaynaðýnda da devrimcilerin, devrimci hareketin insan zemini yatýyor. Emekçi semtlerinden insanlar geliyor ve çoðunlukla oldukça zayýf yetenek ve dinamiklere sahip. Kendilerini geliþtirme konusunda özel bir motivasyonlarý yok, imkanlarý da yok. Örneðin orta sýnýflar için araba kullanmak nedir ki! Hemen hemen hepsinin ehliyeti vardýr. Ama bu bir yetenek deðil. Sonuç o- larak orta zekalý herkesin yapabileceði bir yetenek. Mesela adamýn iki insanla diplomatik iliþki kurma yeteneði var, iki tane laf ediyor, çok büyük bir olay oluyor. Adam aslýnda birçok geri özelliklere sahip ama salt bu nedenle yetenekli deniliyor. Oysa aslýnda sorun gayet basit: Biz yeteneksiziz! Demek ki sorun þurada düðümleniyor: Bütünlüklü insan. Yani, her yönde, her cephede kendisini geliþtiren, bu konuda özel bir motivasyona sahip insanlar olsak, özel bir çaba harcasak hiç de böyle tiplere ihtiyacýmýz olmaz. Biz kendi cephemizden sorunu çözebilsek, bu sorun aþýlýr. Yeteneklerimizi sürekli geliþtirebilsek, en temel noktalarda formasyonlara sahip olsak bunlarý kolayca aþarýz. Aslýnda, Betül yoldaþ insan kriterleri diye 4 ana baþlýk altýnda kriterler söyledi. Bunlar, bütünlüklü insanýn sahip olmasý gereken yanlara dair de bir fikir veriyor. Sizin bir takým yetenekleriniz olacak, yeteneklerinizi geliþtireceksiniz, ailenizle doðru iliþki kuracaksýnýz, çevrenizle kuracaksýnýz, kitap okuyacaksýnýz vs. Bunlarý yaparsanýz, aslýnda iþ bitirici görünen a- ma yine Betül yoldaþýn dediði gibi uzun vadede zarar veren durumlardan kurtuluruz. Bu iþ bitirici adamlar karþýsýnda devrimci hareket çoðu zaman çocuk gibi davranýr. Özellikle onlarýn o tutumlarýna kanýyorsak. O bize bir-iki þey gösterir. Bir statü kazanýr, iyi adam, büyük adam pozisyonu kazanýr. Bu bizim sýkýþmamýz ile ilgili ve biz kendimizi geliþtirdiðimiz ölçüde aþýlýr. Ýrade ve Ýradecilik 7. Katýlýmcý: Baþka bir sorun da þu: Sosyalizmde inþa söz konusu iken insan ve bilinç faktörü çok daha etkin bir noktada. Bundan sonra komünizme giden bir süreç var. Biz bugün emperyalizm koþullarýnda iradeci yan, volantirist yan vurgusunu çok fazla ön plana koyarýz ve kadrodan bahsederken hep bu iradeci yana, bu bilinç faktörüne aðýrlýk veririz. Ama öte yandan bizim Marksizm den öðrendiðimiz bir þey var: üretim iliþkileri bilinci belirler. Yani bilincin ve iradenin ön planda olduðu sürecin bir sýnýrý yok mu? Komünizmin þu aþamasýnda ya da bu aþamasýnda bu nasýl bir biçim kazanacak? Bu sonsuza kadar gidecek bir þey mi? 1. Katýlýmcý: Þimdi bu kendiliðinden geliþme, determinizm tartýþmalarý, Leninizm ile birlikte baþlayan tartýþmalardýr. Lenin volantiristtir, çok kesindir. Lenin, volantiristtir, iradecidir ama öyle keyfi veriler üzerinden deðil. Nesnel durum tahlil-18