Üst Gastrointestinal Sistem Kanaması Nedeniyle Takip Edilen Hastaların Geriye Dönük İncelenmesi



Benzer belgeler
Varis Dışı Üst Gastrointestinal Sistem Kanamalı 524 Olgunun Değerlendirilmesi

Ağrı Devlet Hastanesi Acil Servisi, Ağrı. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı, Isparta

Varis ve Malignite Dışı Üst Gastrointestinal Sistem Kanamalarının Değerlendirilmesi

YAŞLILARDA ÜST GASTROİNTESTİNAL KANAMALARIN MORTALİTESİ i

Türkiye Acil Tıp Dergisi - Turk J Emerg Med 2010;10(1): Anahtar sözcükler: Üst gastrointestinal kanama; mortalite; prognoz.

Üst Gastrointestinal Kanamalı Yüz Kırk Sekiz Olgunun Analizi

Üst gastrointestinal sistem kanamalı hastaların özelliklerinin değerlendirilmesi

Dr. Ferhat İçme * Dr. Fatma Ebru AKIN *** Dr. Aylin Bolat DEMİREZER *** ÖZET

Üst Gastrointestinal Sistem Kanamalı 99 Olgunun İncelenmesi

Gastrointestinal Sistem Kanamalı Hastaların Özellikleri Endoskopi ve Biyopsi Sonuçlarının Değerlendirilmesi

Abant Medical Journal

Varis dışı üst gastrointestinal sistem kanamalı hastalarda endoskopik klip uygulamalarımız

Varis dışı üst gastrointestinal sistem kanamalı 412 olgunun irdelenmesi

Peptik Ülser Kanamasında Tedavi Yaklaşımı

Doç. Dr. Ali Tamer, 1 Dr. Esin Korkut, 2 Dr. U ur Korkmaz, 3 1

Üst gastrointestinal sistem kanaması nedeniyle izlenen hastaların değerlendirilmesi

Özefagus Varis Kanamaları Dışındaki Üst Gastrointestinal Sistem Kanamalı 364 Hastanın Değerlendirilmesi

Gastrointestinal Sistem Kanamaları. Doç. Dr. Şule Akköse Aydın U.Ü.T.F Acil Tıp AD ATOK

TOPLUM KÖKENLİ DERİ VE YUMUŞAK DOKU ENFEKSİYONLARINDA RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ VE TEDAVİDE SIK KULLANILAN ANTİBİYOTİKLERİN KARŞILAŞTIRILMASI

GİRİŞ. Skorlama GBS. Lancet

Gastrointestinal Kanamalar. Doç. Dr. Mehtap Bulut UÜTF Acil Tıp AD Bursa

ARAfiTIRMA MAKALES. Göksu E, Erken Ö, Erçetin Y, K l çaslan, Çete Y. Akdeniz Üniversitesi T p Fakültesi Acil T p Anabilim Dalı

Üst GİS kanamalarında risk faktörlerinin prognoz üzerine etkisi

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

Akut üst gastrointestinal sistem kanamaları: 230 olgunun analizi

Özofagus varis kanamalı hastalarda etiyolojik sebepler ve tedavi protokollerinin karşılaştırılması

ÜST GASTROİNTESTİNAL SİSTEM KANAMALARINDA TEDAVİ YÖNTEMLERİ

Mallory-Weiss sendromunda tanı, klinik seyir ve endoskopik tedavi

Özofagus varislerinde endoskopik tedavi. Dr. Ömer Topalak D.E.Ü.T.F Gastroenteroloji Kliniği İzmir

Acil Servise Başvuran Üst Gastrointestinal Sistem Kanamal Olgular n Retrospektif Analizi

Demographical and clinical characteristics of the patients with non-variceal upper gastrointestinal bleeding

Varis Dışı Üst Gastrointestinal Sistem Kanamalarına Yaklaşım

T.C DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ACİL TIP ANABİLİM DALI

Atrial Fibrilasyon dan Gerçek Kesitler: WATER (Warfarin in Therapeutic Range) Registry den İlk Sonuçlar

Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin Beş Yıllık ( ) Kansere Bağlı Ölüm Kayıtlarının Değerlendirilmesi

ADLİ OTOPSİ OLGULARINDA GASTROİNTESTİNAL SİSTEM KANAMASI VE PERİTONİT KAYNAKLI ÖLÜMLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Cerrahi tedavi uygulanan varis-dışı ve malignite-dışı üst gastrointestinal sistem kanamalarında mortaliteyi etkileyen faktörler

BİRİNCİ BASAMAKTA DİYABETİK AYAK İNFEKSİYONLARI EPİDEMİYOLOJİSİ VE ÖNEMİ. Doç. Dr. Serap Çifçili Marmara Üniversitesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı

Yoğun Bakıma GİS Kanaması Tanısı ile Yatan Hastalar ile Yoğun Bakımda Stres Ülsere Bağlı GİS Kanaması Geçiren Hastaların Karşılaştırılması

Üst Gastrointestinal Sistem Kanamaları

Van Gölü Havzasında Kanser Sıklığı ve Dağılımı

Varis dışı akut üst gastrointestinal sistem kanamalı hastalarda lökositoz ile kanama ciddiyeti arasındaki ilişki

U.Topuz, T.Akbulak, T.Altunok, G.Uçar, K.Erkanlı, İ.Bakır İstanbul Mehmet Akif Ersoy GKDC Eğ. Ar. Hastanesi

Dahiliye Konsültasyonu için Altın Öneriler: En Sık Görülen On Olgu Örneği Asıl Deniz alt Güney başlık Duman stilini düzenlemek için tıklatın Marmara

GİS KANAMALAR. Prof. Dr. M. Murat Tuncer İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İçHastalıkları Anabilim Dalı Gastroenteroloji Bilim Dalı

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

Treitz ligamanı altından köken alan akut veya kronik kanamalar. Tüm GIS kanamalarının %10-20 sini oluşturur.

ÇORUM HİTİT ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ NDE HEMODİYALİZ KATETER ENFEKSİYONLARI

Artmış ortalama trombosit hacmi üst gastrointestinal sistem kanamalarında yatış süresi ve transfüzyon ihtiyacı ile ilişkilidir

Portal Hipertansiyon Kanamaları ve Tedavisi

Acil Serviste Hipertansif Hastaya Yaklaşım

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

KARACİĞER SİROZLU HASTALARDA ERCP : KOMPLİKASYONLARDAN KAÇINMA. Dr Erkan Parlak TYİH, Gastroenteroloji Kliniği, Ankara

Hemodiyaliz Hastalarında Atriyal Fibrilasyon Sıklığı ve Tromboembolik İnmeden Koruma Yönelimleri

ERİŞKİNLERDE AKUT ÜST GİS KANAMASINA YAKLAŞIM. Dr.Servan KARA

Dr. Mustafa Hasbahçeci

CİDDİ KOMORBİDİTESİ OLAN SEMPTOMATİK PRİMER HİPERPARATİROİDİLİ HASTALARDA RADYOFREKANS ABLASYON SONUÇLARI

Bir Üniversite Kliniğinde Yatan Hastalarda MetabolikSendrom Sıklığı GŞ CAN, B BAĞCI, A TOPUZOĞLU, S ÖZTEKİN, BB AKDEDE

AKUT ÜST GASTRO NTEST NAL KANAMA

GASTROİNTESTİNAL KANAMALARA YAKLAŞIM DR.EVREN EKİNGEN MART-2014 ELAZIĞ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ

Kadınlarda Koroner Bypass Operasyonunun Özellikleri ve Sonuçları

GERİATRİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA KOMORBİDİTE VE PERFORMANS SKORLAMALARININ PROGNOSTİK ÖNEMİ; TEK MERKEZ DENEYİMİ

Yeliz Çağan Appak¹, Hörü Gazi², Semin Ayhan³, Beyhan Cengiz Özyurt⁴, Semra Kurutepe², Erhun Kasırga ⁵

Çocuklarda Üst Gastrointestinal Sistem Kanamalarına Tanısal ve Tedavi Edici Endoskopik Yaklaşımlar

Gastrointestinal Sistem Kanamaları

VARİS KANAMALARI. Doç.Dr.Fatih Güzelbulut Haydarpaşa Numune EAH Gastroenteroloji Kliniği 28 Nisan 2016

HİBRİD VASKULER CERRAHİDE ANESTEZİ DENEYİMLERİMİZ

Sepsis Hastalarının Yoğun Bakımdan Servise Taburculukta ph, LDH ve Kalp Hızının Sistematik Değerlendirilmesi

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı, Ankara. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale

Yatan ve Poliklinik Takipli Kanserli Hastalarda İlaç Etkileşimlerinin Sıklığı ve Ciddiyetinin Değerlendirilmesi

YENİ ORAL ANTİKOAGÜLANLAR PROF. DR. TUFAN TÜKEK

Ateş Nedeniyle Enfeksiyon Hastalıkları Kliniğine Yatırılarak Takip ve Tedavi Edilen Hastaların Değerlendirilmesi

Meme Kanseri ve Ateş. Dr. Ömer Fatih Ölmez Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilimdalı

Prof.Dr.Abdullah.Abdullah SONSUZ Gastroenteroloji Bilim Dalı

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

Neden MGB Tercih Ediyorum? DR. HALİL COŞKUN İSTANBUL

PERİOPERATİF ANEMİ. Dr. Hüseyin İlksen TOPRAK İnönü Ün. Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Rean AD

Mustafa Kemal YILDIRIM*, Tülay TUNÇER PEKER*, Dilek KARAASLAN*, Betül MERMİ CEYHAN**, Oktay PEKER***

Ertenü.M, Timlioğlu İper.S, Boz.E.S, Özgültekin.A, Kabadayı.M, Tay.S, Yekeler.İ

AF ve kalp yetmezliğinde ablasyon mu, konvansiyonel tedavi mi? Prof. Dr. Fethi KILIÇASLAN Medipol Üniversitesi

ÜST GASTROİNTESTİNAL SİSTEM KANAMALARININ TEDAVİSİNDE PROTON POMPASI İNHİBİTÖRLERİNİN İV KULLANIMI

Kronik Zeminde Akut Karaciğer Yetmezliği

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

Renal Hücreli Karsinom ve Nefrolojik Yaklaşım

DOĞUMSAL KALP HASTALIĞI OLAN YENİDOĞANLARDA ERKEN DÖNEM PROGNOZ

Demir eksikliği anemisi olan hastalarda alt ve üst gastrointestinal endoskopik inceleme sonuçları

TÜRKİYE DEKİ ÜÇ TIP FAKÜLTESİNİN SON ÜÇ YILDAKİ YAYIN ORANLARI THE THREE-YEAR PUBLICATION RATIO OF THREE MEDICAL FACULTIES IN TURKEY

Mide Kanseri Tanısı Olan Hastalarda Lenf Nodu Tutulum Oranı ve Sağkalım İlişkisi

Tükürük kreatinin ve üre değerleri kullanılarak çocuklarda kronik böbrek hastalığı tanısı konulabilir mi? Dr. Rahime Renda

Dr.Şua Sümer Selçuk Üniversitesi Selçuklu Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD KONYA

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

169 Karaciğer Sirozu Olgusunda Konjestif Gastropatinin Değerlendirilmesi (Retrospektif çalışma)

Prof. Dr. Ramazan Sarı Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji Bilim Dalı

Kalp cerrahisi sonrası yüksek laktat nedenleri HEPATORENAL SENDROM MU?

Kliniğimizde, bir yıllık yenidoğan puls oksimetre tarama testi deneyimimiz ve doğumsal kalp hastalığı sıklığı

GIS KANAMALARINDA GÜNCEL TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ ETYOLOJİ TANI GİRİŞ. Üst GIS kanamaları. İnflamatuar barsak hastalıkları

Dr. Fatma PAKSOY TÜRKÖZ Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

Düşüğe Neden Olan Bir Hipertansif Fibromusküler Displazi Vakası. A Case of Hypertensive Fibromuscular Dysplasia Leading To Abortus

Epstein-Barr virüs enfeksiyonlarında trombosit parametrelerinin değerlendirilmesi

Çocukluk çağı özofajitleri: Eozinofilik Özofajit...? Reflü Özofajit...?

Transkript:

Araştırma Makalesi / Research Article doi: 10.5505/sakaryamj.2015.66933 Üst Gastrointestinal Sistem Kanaması Nedeniyle Takip Edilen Hastaların Geriye Dönük İncelenmesi Evaluation Of Patients With Upper Gastrointestinal Bleeding Retrospectively Serdar Olt 1, İhsan Uslan 2, Ahmet Tarık Eminler 2, Ali Tamer 3, Emine Ülkü Akçay 3, Atilla Baştemir 4, Selçuk Yaylacı 5, Hasan Ergenç 3 1 Bitlis Mutki Devlet Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği 2 Sakarya Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Gastroenteroloji Kliniği 3 Sakarya Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği 4 Sakarya Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Acil Tıp Kliniği 5 Rize Fındıklı Devlet Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği Özet Geliş Tarihi: 12.11.2014 Kabul Tarihi: 27.01.2015 Bu çalışmada Gastroenteroloji Kliniğimizde 2010-2012 tarihleri arasında üst gastrointestinal sistem kanaması nedeniyle takip ettiğimiz 198 hastanın demografik, klinik ve laboratuar verileri retrospektif olarak analiz edildi. Endoskopik olarak en sık rastlanan lezyonlar sırasıyla %31,8 duodenal ülser, %29,2 gastrit, %12,6 gastrik ülser, %6,1 mide Ca, % 5,1 özefagial varis, %4 anastomoz hattında ülser, %3 angiodisplazi, %2,5 Mallory-Weiss sendromu ve %2 bulbit olarak saptandı. Hastaların 7 si (%3,5) exitus oldu. Exitus olan hastaların 1 ine endoskopi yapılamadı, 2 sinde endoskopik lezyon saptanmadı, 2 sinde duodenal ülser, 1 inde mide Ca, 1 inde özefagial varis saptandı. Hastaların sadece 1 ine acil cerrahi girişim yapıldı. 198 hastanın 19 una endoskopik adrenalin enjeksiyon skleroterapisi, 5 ine endoskopik band ligasyonu ve 2 sine endoskopik argon koagülasyon tedavisi uygulandı. Yatış süresini etkileyen faktörler lökosit, üre, eritrosit süspansiyonu transfüzyon ünite sayısı ve TDP transfüzyon ünite sayısı olarak tespit edildi.. Anahtar Kelimeler: Üst gastrointestinal sistem kanama, mortalite, epidemiyoloji Abstract Received : 12.11.2014 Accepted: 27.01.2015 In this study, we analyzed retrospectively demografics, clinical and laboratory data of 198 patients that followed in our gastroenterology clinic due to upper gastrointestinal bleeding between 2010-2012. The most frequent endoscopic lesions were, respectively; %31,8 duodenal ulcer, %29,2 gastritis, %12,6 gastric ulcer, %6,1 gastric cancer, % 5,1 esophageal varices, %4 anastomotic ulcer, %3 angiodysplasia, %2,5 Mallory-Weiss syndrom and %2 bulbitis. 7 patients (%3,5) died. Endoscopy, could not be performed one of the patient who died. Endoscopic lesions were nt detected in two patients who died. Duodenal ulcer detected in two patient, gastric cancer detected one patient and esophageal varices detected one patient who died. Emergency surgical intervention was performed only one of the patients who died. Endoscopic adrenalin sclerotherapy was performed in 19 patients, endoscopic band ligation was performed in 5 patients, endoscopic argon coagulation was performed in 2 patients. The factors that influence hospital stay in our study were leukocytes, urea, transfusion unit number of red blood cells and Fresh Frozen Plasma (FFP). Keywords: Upper gastrointestinal bleeding, mortality, epidemiology Yazışma Adresi / Correspondence: Uzm. Dr. Serdar Olt Sakarya Eğitim Ve Araştırma Hastanesi 54000 Sakarya - Türkiye Telefon: +905307774064 E-mail: serdarolt84@yahoo.com

Olt ve Ark. / Üst Gastrointestinal Sistem Kanaması Nedeniyle Takip Edilen Hastaların Geriye Dönük İncelenmesi. 131 Sakarya Med J 2015;5(3):130-134 Giriş Üst GİS kanamaları acil servislere başvurunun sık sebepleri arasında yer alır ve önemli morbidite ve mortalite nedenidir. Üst GİS kanama Treitz ligamentinin üstünden kaynaklanan kanamalardır. Üst GİS kanama etiyolojisine bakıldığında literatürde en sık neden peptik ülser olarak karşımıza çıkmaktadır. Varis dışı Üst GİS kanamalarında kanama yaklaşık olarak %80 oranında kendiliğinden durmakta ve mortalite oranı %3-12 arasında değişmekte iken 1, varis kanamalarında mortalite oranı %15-20 gibi çok yüksek olarak saptanmaktadır. 2 Son zamanlarda GİS kanamaya yönelik endoskopik band ligasyonu, beta bloker ilaç kullanımı ve riskli hastalarda NSAİ ilaçlarla asit baskılayıcı ilaçların kombine edilmesi gibi profilaktik önlemlerin artması neticesinde GİS kanama insidansında düşüş sağlanmıştır. Fakat mortalite oranlarında çok ciddi bir azalma göze çarpmamaktadır. 3 Mortalite açısından önemli risk faktörleri 60 yaşın üzerinde olmak, hematemez ile prezenteasyon, varis kanama, tekrarlayan kanama, yandaş kronik hastalık varlığı, peptik ülser öyküsü, geçirilmiş GİS operasyonu ve hipotansiyon gelişimi olarak özetlenebilir. Biz de bu çalışmamızda hastanemizde üst GİS kanama tanısıyla yatırarak takip ve tedavilerini yaptığımız 198 hastanın demografik özelliklerini, etyolojisini ve mortalite oranlarını saptamayı amaçladık. Gereç ve Yöntem Bu çalışmada Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Gastroenteroloji Kliniğimizde 2010-2012 arasında Üst gastrointestinal sistem kanaması nedeniyle yatarak tedavi gören 198 hastanın demografik, klinik ve laboratuar verileri hasta dosyalarından dökümante edilerek retrospektif olarak analiz edildi. Çalışmaya 18 yaş üstü hastalar alındı. Hasta dosyalarından yaş, cinsiyet, ASA kullanımı, NSAİ ilaç kullanımı, kumadin kullanımı, ek hastalıklar, endoskopik tanı, ülser lokalizasyonu, ülser çapı, forrest sınıflaması, endoskopik tedavi yöntemleri, kan transfüzyon miktarlarları, yatış süresi, intravenöz PPI kullanım süresi, yoğun bakım ünitesine yatış varlığı, acil cerrahi girişim varlığı ve hastaneden şifa ile taburcu olduğu veya exitus olduğu dökümante edildi. İstatistiksel olarak SPSS 17.0 programından yararlanıldı. Bulgular Çalışmaya alınan hastaların 142 si erkek, 56 sı kadındı, yaşların medyan ortalaması 67, yaş aralığı 18-96 arasındaydı. 60 yaş üstü hasta sayısı 150 ( % 60,2) idi. Hastaların 9 unda (%4,5) GİS kanama öyküsü mevcuttu. Hastaların 38 inde (%19,1) kanama nedeni olarak ASA veya NSAİ ilaçlar, 14 ünde (%7,1) ise kumadin kullanımı saptandı. Transfüzyon yapılan eritrosit süspansiyonu ünite sayısı ortalama 2,4±2,3, Transfüzyon yapılan TDP ünite sayısı ortalama 0,4±1,2, Yatış süresi gün sayısı ortalama 4,4±3, intravenöz proton pompa inhibitörü kullanım gün sayısı ortalama 2,5±1,6, yoğun bakımda takip edilen hasta sayısı 21 (%10,6) olarak saptandı (Tablo 1). Tablo 1: Üst GİS kanamalı hastaların demografik ve klinik verileri Parametre* Yaş** 67 (18-96) Cinsiyet (E/K) 142(%72)/56(%28) Ek hastalık varlığı 95 (%48) GİS kanama öyküsü 9 (%4,5) ASA kullanımı 32 (%16,2) NSAİİ kullanımı 31 (%15,7) Kumadin kullanımı 14 (7,1) ES transfüzyonu (ünite)*** 2,4±2,3 TDP transfüzyonu (ünite)*** 0,4±1,2 Yatış süresi(gün)*** 4,4±3 İv PPI süresi (gün)*** 2,5±1,6 YBÜ yatış varlığı 21 (%10,6) Acil cerrahi girişim 1 (%0.5) Mortalite oranı 7 (%3,5) *aksi belirtilmediği müddetçe n% ** medyan (minimum-maximum) *** ortalama±standart sapma Endoskopik olarak en sık rastlanan lezyonlar sırasıyla %31,8 duodenal ülser, %29,2 gastrit, %12,6 gastrik ülser, %6,1 mide Ca, % 5,1 özefagial varis, %4 anastomoz hattında ülser, %3 angiodisplazi, %2,5 Mallory-Weiss sendromu ve %2 bulbit olarak saptandı (Tablo 2). Hastaların 7 si (%3,5) exitus oldu. Exitus olan hastaların 3 ünde endoskopik lezyon saptanmadı, hastaların 1 inde duodenal ülser, 1 inde mide Ca, 1 inde özefagial varis ve 1 inde gastrik ülser saptandı. Hastaların sadece 1 ine acil cerrahi girişim yapıldı. 198 hastanın 19 una endoskopik adrenalin enjeksiyon skleroterapisi, 5 ine endoskopik band ligasyonu ve 2 sine endoskopik argon koagülasyon tedavisi uygulandı. Hastaların laboratuar değerleri geliş hemoglobin ortalama 9,4±2,5, geliş trombosit sayısı

Sakarya Med J2015;5(3):130-134 132 Olt ve Ark. / Üst Gastrointestinal Sistem Kanaması Nedeniyle Takip Edilen Hastaların Geriye Dönük İncelenmesi. ortalama 268±124, geliş lökosit ortalama 10,5±5, geliş INR ortalama1,5±1,6, geliş üre 79,3±46, geliş kreatinin ortalama 1,2±1, geliş AST ortalama 22,4±16,9, geliş ALT ortalama 18,5±18,2, çıkış hemoglobin ortalama 10,2±1,6 olarak saptandı (Tablo3). Peptik ülser saptanan hastalar Forrest sınıflamasına göre klasifiye edildi. Forrest sınıflamasına göre en sık Forrest 3 ve 2c görüldü (Tablo 4). Hastaların 95 inde (%48) ek hastalıklar mevcuttu. En sık görülen ek hastalıklar sırasıyla %18,1 HT, %12,6 DM, %10 KAH, %6,5 malignite, %5,5 kalp kapak hastalığı, %5 siroz olarak saptandı (Tablo5). Tablo 2: Üst GİS kanamalı hastaların endoskopik bulguları Endoskopik bulgular* Duodenal ülser 63 (%31,8) Gastrit 38 (%29,2) Gastrik ülser 25 (%12,6) Mide Ca 12 (%6,1) Özefageal varis 10 (%5,1) Anastomoz ülseri 8 (%4) Angiodisplazi 6 (%3) Mallory-Weiss sendromu 5 (%2,5) Bulbit 4 (%2) Özofajit 2 (%1) Dieulafoy lezyonu 1 (%0,5) Özefagus Ca 1 (%0,5) Diğer 12 (%6) Normal Endoskopi yapılamayan 10 (%5) 1 (%0,5) Tablo 3: Üst GİS kanamalı hastaların laboratuar verileri Parametre* Geliş hemoglobin 9,4±2,5 Geliş trombosit 268±124 Geliş lökosit 10500±5000 Geliş INR 1,5±1,6 Geliş üre 79,3±46 Geliş kreatinin 1,2±1 Geliş AST 22,4±16,9 Geliş ALT 18,5±18,2 Çıkış hemoglobin 10,2±1,6 *ortalama±standart sapma Tablo 4: Duodenal ülser ve mide ülserli vakaların Forrest sınıflaması Parametre* Toplam Duodenal Mide ülseri ülser Forrest 1a 1 (%0,5) - - Forrest 1b 7 (%3,5) 7 (%12,2) 1 (%4,3) Forrest 2a 11 (%5,6) 5 (%8,7) 3 (%13) Forrest 2b 6 (%3) 5 (%8,7) 1 (%4,3) Forrest 2c 13 (%6,6) 9 (%15,7) 4 (%17,3) Forrest 3 47 (%23,7) 31 (%54,3) 14 (%60,8) Tablo 5: Üst GİS kanamalı olguların ek hastalık verileri Endoskopik bulgular* DM 25 (%12,6) HT 36 (%18,1) GİS kanama 9 (%4,5) Atriyal fibrilasyon 2 (%1) Koroner arter hastalığı 20 (%10) KBY 9 (%4,5) Malignite 13 (%6,5) SVO 9 (%4,5) Kalp kapak hastalığı 11 (%5,5) KKY 5 (%2,5) Siroz 10 (%5) KOAH 1 (%0,5) Osler Weber Randu Ek hastalığı olmayanlar 1 (%0,5) 103 (%52) Tartışma Üst GİS kanamalar tüm dünyada en sık gastroenterolojik aciller arasında yer almakta ve morbidite ve mortalitesinde yeni gelişen tedavi olanaklarına rağmen ciddi oranda azalma sağlanamamasına rağman preventif yöntemlerle insidansı azalmaktadır. 4,5 Bu preventif yöntemler varis kanamalı hastalarda endoskopik band ligasyonu, beta bloker ilaç kullanımı, TİPS ve peptik ülser açısından riskli hastalarda NSAİ ilaçlarla asit baskılayıcı ilaçların kombine edilmesi olarak özetlenebilir. 6 Üst GİS kanamalarında en sık saptanan endoskopik lezyonlar duodenal veya gastrik ülser olarak sıralanmaktadır. 7 Bizim çalışmamızda da literatür ile uyumlu olarak en sık etyolojik lezyon peptik ülser olarak görüldü. Çalışmamızda etyolojik lezyonlar

Olt ve Ark. / Üst Gastrointestinal Sistem Kanaması Nedeniyle Takip Edilen Hastaların Geriye Dönük İncelenmesi. 133 Sakarya Med J 2015;5(3):130-134 sırasıyla %31,8 duodenal ülser, %29,2 gastrit, %12,6 gastrik ülser, %6,1 mide Ca, % 5,1 özefagial varis, %4 anastomoz hattında ülser, %3 angiodisplazi, %2,5 Mallory-Weiss sendromu ve %2 bulbit, %1 özefajit, %0,5 Dieulafoy lezyonu, %0,5 özefagus Ca, %6,5 diğer nedenler ve %5 normal olarak saptandı. Türkiye de yapılan çalışmalara benzer şekilde çalışmamızda erkek popülasyonu kadın popülasyonun iki katından fazla tespit edildi. Çalışmamızda yer alan hastaların ortalama yaşı diğer çalışmalara göre daha yüksek tespit edildi. Mortalite oranları ülkeler arasında değişkenlik göstermektedir; Japonya da %1,1 iken Danimarka da bu oran %11 e çıkmaktadır. 1 Üst GİS kanamalarda mortalite oranı %3-14 arasında değişmektedir. 8 Çalışmamızda mortalite oranı %3,5 olarak saptandı. Exitus olan hastaların 1 ine endoskopi yapılamadı, 2 sinde endoskopik lezyon saptanmadı, 2 sinde duodenal ülser, 1 inde mide Ca, 1 inde özefagial varis saptandı ve hastaların sadece 1 ine acil cerrahi girişim yapıldı. İntravenöz proton pompa inhibitörü ve endoskopik tedaviler neticesinde bu hastaların cerrahi müdahaleye olan ihtiyaçlarının belirgin şekilde azaldığı çalışmamızda da net olarak ortaya konulmuştur. Varis kanaması ile prezente olan hastalarda mortalite oranı %10 saptandı bu oranın literatürdeki verilerden düşük olmasının sebebi hasta sayısının az olması ve hastalara profilaktik endoskopik band ligasyonu ve b-bloker kullanımına bağlandı. Üst Gis kanamada Mortalite açısından önemli risk faktörleri 60 yaşın üzerinde olmak, hematemez ile prezenteasyon, varis kanama, tekrarlayan kanama, yandaş kronik hastalık varlığı, peptik ülser öyküsü, geçirilmiş GİS operasyonu ve hipotansiyon gelişimi olarak özetlenebilir. yol açmaktadırlar. Çalışmamızda hastaların 38 inde (%19,1) kanama nedeni olarak ASA veya NSAİ ilaçlar, 14 ünde (%7,1) ise kumadin kullanımı saptandı. Çalışmaya alınan popülasyonda 60 yaş üstü vakaların çoğunlukta olmasına karşın mortalite oranının diğer çalışmalara göre belirgin olarak düşük olduğu görülmektedir. Ayrıca exitus olan vakaların hepsinin 80 yaşın üzerinde ve en az iki kronik ek hastalık taşıdıkları göze çarpmaktadır. Türkiye de benzer şekilde yayınlanan çalışmalara kıyasla bizim çalışmamızda hasta popülasyonumuzun daha yaşlı olduğu ancak mortalite açısından diğer çalışmalara göre daha düşük bir oranda kalabilmeyi başardığımız anlaşılmaktadır. Sonuç olarak çalışmamızda Üst GİS kanamalı hastalarda; en sık etyoloji peptik ülser saptandı, hastalarımızın %48 inde komorbid hastalıklar mevcuttu, kanama %19,1 ASA veya NSA- İİ kullanımı, %14 kumadin kullanımına bağlı idi ve mortalite oranı %3,7 olarak saptandı. Yatış süresini etkileyen faktörler lökosit, üre, eritrosit süspansiyonu transfüzyon ünite sayısı ve TDP transfüzyon ünite sayısı olarak tespit edildi. Yatış süresini arttıran bu faktörler aynı zamanda mortaliteyi de arttıran abondan kanama, enfeksiyon ve renal yetmezlik ile açıklandı. Çalışmamızda hastaların 95 inde (%48) ek hastalıklar mevcuttu. Rockall ve arkadaşlarının yaptığı bir çalışmada kronik hastalıklarla Üst GİS kanama arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır ve bu ilişki diğer birçok çalışma ile doğrulanmıştır. 8-9 Çalışmamızda en sık görülen ek hastalıklar sırasıyla %18,1 HT, %12,6 DM, %10 KAH, %6,5 malignite, %5,5 kalp kapak hastalığı, %5 siroz olarak saptandı. Dünya çapında kullanım oranları yüksek olan NSAİİ ve asetil salisilik asit Üst GİS kanama etyolojisinde önemli bir yer tutmaktadır. 10 Bu tür hastalar genelde komorbid hastalığa sahip olmakta ve hastane yatış oranları ve yatış süresi gibi yüksek morbidite oranlarına

Sakarya Med J 2015;5(3):130-134 134 Olt ve Ark. / Üst Gastrointestinal Sistem Kanaması Nedeniyle Takip Edilen Hastaların Geriye Dönük İncelenmesi. Kaynaklar 1. Jairath V, Martel M, Logan RF, Barkun AN. Why do mortality rates for nonvariceal upper gastrointestinal bleeding differ around the world? A systematic review of cohort studies. Can J Gastroenterol. 2012 Aug;26(8):537-43. 2. Garcia-Tsao G, Bosch J. Management of varices and variceal hemorrhage in cirrhosis. N Engl J Med. 2010 Mar 4;362(9):823-32. doi: 10.1056/NEJMra0901512. 3. Botianu A, Matei D, Tantau M, Acalovschi M. Mortality and need of surgical treatment in acute upper gastrointestinal bleeding: a one year study in a tertiary center with a 24 hours / day-7 days / week endoscopy call. Has anything changed? Chirurgia (Bucur). 2013 May-Jun;108(3):312-8. 4. Hreinsson JP, Kalaitzakis E, Gudmundsson S, Björnsson ES. Upper gastrointestinal bleeding: incidence, etiology and outcomes in a population-based setting. Scand J Gastroenterol. 2013 Apr;48(4):439-47. doi: 10.3109/00365521.2012.763174. Epub 2013 Jan 29. 5. Lanas A, García-Rodríguez LA, Polo-Tomás M, Ponce M, Alonso-Abreu I, Perez-Aisa MA, Perez-Gisbert J, Bujanda L, Castro M, Muñoz M, Rodrigo L, Calvet X, Del-Pino D, Garcia S. Time trends and impact of upper and lower gastrointestinal bleeding and perforation in clinical practice. Am J Gastroenterol. 2009 Jul;104(7):1633-41. doi: 10.1038/ajg.2009.164. Epub 2009 May 5. 6. Brooks J, Warburton R, Beales IL. Prevention of upper gastrointestinal haemorrhage: current controversies and clinical guidance. Ther Adv Chronic Dis. 2013 Sep;4(5):206-22. doi: 10.1177/2040622313492188. 7. Hreinsson JP, Kalaitzakis E, Gudmundsson S, Björnsson ES. Upper gastrointestinal bleeding: incidence, etiology and outcomes in a population-based setting. Scand J Gastroenterol. 2013 Apr;48(4):439-47. doi: 10.3109/00365521.2012.763174. Epub 2013 Jan 29. 8. van Leerdam ME. Epidemiology of acute upper gastrointestinal bleeding. Best Pract Res Clin Gastroenterol. 2008;22(2):209-24. doi: 10.1016/j.bpg.2007.10.011. 9. Rockall TA, Logan RF, Devlin HB, Northfield TC. Incidence of and mortality from acute upper gastrointestinal haemorrhage in the United Kingdom. Steering Committee and members of the National Audit of Acute Upper Gastrointestinal Haemorrhage. Comment in BMJ. 1995 Sep 30;311(7009):874. 10. Vargas E(1), Cabrera L, Morón A, García M, Soto J, Guadarrama I. Assessment of hospital costs related to the diagnosis and treatment of upper gastrointestinal haemorrhages in patients consuming non steroid anti-inflammatory drugs. Rev Esp Enferm Dig. 2001 Jun;93(6):390-7.