Pektus ekskavatum: 110 olguluk Nuss deneyimi



Benzer belgeler
Pektus ekskavatum onarımında Nuss ve modifiye Ravitch ameliyat tekniklerinin erken dönem sonuçlarının karşılaştırılması

Pektus ekskavatumlu genç erişkin hastalarda Nuss işlemi deneyimlerimiz

Pektus ekskavatumun minimal invazif olarak düzeltilmesinde komplikasyonları belirleyen faktörler

Minimal invaziv teknik uygulanan pektus ekskavatumlu olgularda erken dönem memnuniyet bildirimi

Minimal invaziv cerrahi yapılan pektus karinatumlu hastalarda erken sonuçlar

Az invaziv pektus ekskavatum onarımı (Nuss yöntemi): Tedavisi tamamlanan olgular

Pektus Ekskavatum Tamirinde Nuss Tekniği

Pektus Ekskavatum Deformitesinde Minimal İnvaziv Cerrahi (Nuss Yöntemi)

Özgün Araştırma / Original Article

Erişkin Göğüs Duvarı Deformitelerinin Cerrahi Tedavisi

D E F O R M İ T E L E R İ

LAPAROSKOPİK KOLOREKTAL KANSER CERRAHİSİNİN ERKEN DÖNEM SONUÇLARI:251 OLGU

Trakea Rüptürü. Nadir Bir Entübasyon Komplikasyonu. Doç. Dr. Aydın KARAKUZU Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Lefkoşe, KKTC Nisan 2011

SERVİKAL YETMEZİĞİNDE MCDONALDS VE MODDIFIYE ŞIRODKAR SERKLAJ YÖNTEMLERININ KARŞILAŞTIRILMASI

Fibrilasyonun Cerrahi Tedavisi

YÖNTEMİ İLE TEDAVİLERİ

JİNEKOLOJİDE SİNGLE PORT OPERASYONLAR. Doç Dr Ahmet Kale. Kocaeli Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği

Trikoryonik Triamniyotik Üçüz Gebelikte Monofetal Cantrell Pentalojisi

Skolyoz. Prof. Dr. Önder Aydıngöz

İatrojenik Bilateral İliak Arter Komplikasyonunda Başarılı Hibrit Tedavi

AYAK TIRNAK BATMASININ SEGMENTER MATRÝKS

Kadınlarda Koroner Bypass Operasyonunun Özellikleri ve Sonuçları

Onkoplastik meme cerrahisi ve yenilikler

MAKSİLLER ANTERİOR SEGMENTAL OSTEOTOMİ İLE KLAS II ANTERİOR OPEN-BİTE TEDAVİSİ. Orhan GÜVEN*, Ahmet KESKİN**, Adnan ÖZTÜRK*** ÖZET

AÇIK ve LAPORASKOPİK CERRAHİDE HEMŞİRELİK BAKIMI HEMŞİRE SEHER KUTLUOĞLU ANTALYA ATATÜRK DEVLET HASTANESİ

Pnömotoraks. Akif Turna. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı.

29 Ekim 2015, Perşembe

Ravitch Operasyonu Deneyimlerimiz

24. ULUSAL TÜRK OTORİNOLARENGOLOJİ & BAŞ - BOYUN CERRAHİSİ KONGRESİ

Pektus deformiteleri: 51 hastan n klinik ve cerrahi analizi

ÇOCUKLARDA PEKTUS EKSKAVATUM ONARIMI CERRAH N N SONUÇLARI VE KL N K YORUM

SEREBRAL PALSİ TANILI SKOLYOZLU HASTADA SOLUNUM FİZYOTERAPİSİNİN FONKSİYONEL KAPASİTEYE ETKİSİ: OLGU SUNUMU. Candan Algun 2

Konjenital Göğüs Deformitelerinde Tarihsel Süreç

AKCİĞER APSESİNDE CERRAHİ TEDAVİ

Yrd.Doç.Dr. RAHŞAN ÇAM

TEŞEKKÜR. Araştırmacı bu çalışmanın gerçekleşmesinde katkılarından dolayı aşağıda adı geçen kişi ve kuruluşlara içtenlikle teşekkür eder.

Bariatrik cerrahi amacıyla başvuran hastaların depresyon, benlik saygısı ve yeme bozuklukları açısından değerlendirilmesi

Göğüs Cerrahisi Hakan Şimşek. Journal of Clinical and Analytical Medicine

Dr Şükrü DİLEGE VKV Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Amerikan Hastanesi Göğüs Cerrahisi Bölümü

VARİS TEDAVİSİNDE KONFORUN YENİ ADI. Endovenöz Radyofrekans Ablasyon

Kime? Pulmoner Görüntüleme. Hangi tetkik? Akciğer grafisi. Akciğer grafisi. Akciğer grafisi. Travma. Göğüs ağrısı. Nefes darlığı


Acil Servise Başvuran Doğurganlık Yaş Grubu Kadınlardan İstenilen β-hcg Testinin Pozitifliğinin Araştırılması

YASAR KEMAL'IN DOKTORUNDAN FLAS AÇIKLAMA

KLİNİK İNCİLER (ÜST SOLUNUM YOLU ACİLLERİ VE ALT SOLUNUM YOLU ENFEKSİYONLARI)

Pnömotoraks Tanım Akciğerler ile göğüs duvarı arasındaki plevral boşlukta hava birikmesine pnömotoraks denilmektedir.

Dr. Recep Savaş Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji AD, İzmir

Göğüs Cerrahisi Alkın Yazıcıoğlu. Journal of Clinical and Analytical Medicine Göğüs Cerrahisi

ADRENAL KİTLELERK TLELERİNDE DR. FATİH H TUNCA İSTANBUL TIP FAKÜLTES LTESİ GENEL CERRAHİ

İnvaziv Girişimler. Sunum Planı. SANTRAL VENÖZ KATETER Endikasyonlar. SANTRAL VENÖZ KATETER İşlem öncesinde

Özel Medical Park Bahçelievler Hastanesi Genel Yoğun Bakım Ünitesi

Olgu Sunuları. Prof.Dr.Yaşar Özgök GATA Üroloji AD: Öğ.. Üyesi ANKARA

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

HAZIRLAYAN KONTROL EDEN ONAYLAYAN Kalite Yönetim Direktörü

HASTANESİ KARDİYOLOJİ KLİNİĞİ PERKUTAN KORONER GİRİŞİMLER (KORONER BALON VE STENT TEDAVİSİ) İÇİN HASTANIN BİLGİLENDİRİLMİŞ ONAM (RIZA) BELGESİ

Safra Yolu Tümörü Ameliyatı Bilgilendirilmiş Onam Formu

Adalet Elçin Yıldız, Sinan Genç, Berna Uçan, Suat Fitoz. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Radyolojisi Bilim Dalı, Ankara

Prof. Dr. Tayfun Aybek Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı Başkanı. TOBB ETÜ Üniversitesi, Ankara

T.C. İZMİR KATİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ İÇ HASTALIKLARI KLİNİĞİ

Tükürük kreatinin ve üre değerleri kullanılarak çocuklarda kronik böbrek hastalığı tanısı konulabilir mi? Dr. Rahime Renda

Göğüs Duvarı Deformiteleri

DEKTOMİ (MIRP) & EKSPLORASYONU (MITBE) ILAŞTIRILMASI

Lokalizasyon çalışmalarının şüpheli olduğu primer hiperparatiroidi olgularında 99 Tc-MIBI intraoperatif gama-prob kullanımı: Kohort değerlendirme

Hepatik Arter Anevrizması Ameliyatı Bilgilendirilmiş Onam Formu

TAM DESTEK TEDAVISI. Adres :

ADRENAL KORTİKAL KANSER TEDAVİSİNDE LAPAROSKOPİK CERRAHİ

Göğüs Ağrısı Olan Hasta. Dr. Ö.Faruk AYDIN /

Artroskopi, ortopedik cerrahların eklem içini görerek tanı koydukları ve gerektiğinde

TDB AKADEMİ Oral İmplantoloji Programı Temel Eğitim (20 kişi) 1. Modül 29 Eylül 2017, Cuma

3. Atriyal Fibrilasyon Zirvesi Antalya. Leadless Pacemaker. Enis Oğuz, LivHospital Ulus-İstanbul

Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı 5. Sınıf ders programı:

Çocukluk çağı kubitus varus deformitelerinin düzeltilmesinde distal humerus ters V osteotomisi sonuçları

Performance of Cytoreductive Surgery and early postoperative intraperitoneal chemotherapy in a Gastric Carcinoma Patient with Huge Krukenberg tumor

EYÜP TURGUT IŞITMANGİL Prof. Dr.

Gastrointestinal Cerrahi Sonrası Erken Enteral Nutrisyon ABARTILMAKTADIR. Prof Dr Hedef ÖZGÜN

DIFFERENT CORRECTIVE METHODS OF THE TREATMENT MAL-.UNITED UPPER PROXIMAL END OF FEMORAL FRACTURES. ren pek çok vak'a kliniğimize müracaat

PRC 29 H 2 PRC 7002 MAKALE SAATİ

YILIN SES GETİREN MAKALELERİ

KAPAK HASTALIKLARINDA TEDAVİ YÖNTEMLERİ NELERDİR?

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

Çocuklarda Akut Solunum Sıkıntısı Sendromu (ARDS) ve Tedavisi. Tolga F. Köroğlu Dokuz Eylül Üniversitesi

GÖĞÜS AĞRISI ŞİKAYETİ İLE BAŞVURAN ÇOCUKLARIN KLİNİK İZLEMİ

Hipertansiyon Tedavisinde Güncel Yaklaşımlar Dr. Mehmet KANBAY Nefroloji B.D. İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi

Tiroidektomi Sonrası Hipokalsemi Gelişiminde İnsidental Paratiroidektominin, Hastaya Ait Özelliklerin ve Cerrahi Yöntemin Etkilerinin İncelenmesi

Pankreas Tümörü Ameliyatı Bilgilendirilmiş Onam Formu

Kalp Yetersizliğinde Güncel Tedavi Doç. Dr. Bülent Özdemir

Patogenez Bronşektazi gelişiminde iki temel mekanizma rol oynar

Pankreas Kisti Ameliyatı Bilgilendirilmiş Onam Formu

Ankilozan Spondilit BR.HLİ.065

HALLUKS VALGUS TEDAVÝSÝNDE UYGULADIÐIMIZ PROKSÝMAL METATARSAL KRESENT OSTEOTOMÝ SONUÇLARIMIZ

Primer spontan pnömotoraks tedavisinde torakoskopik büllektomi ve plevral abrazyon

Göğüs Duvarı Deformiteleri. Doç. Dr. Okan Solak

ASEMPTOMATİK BİLATERAL PNOMOTORAKS

HATHA YOGANIN VE KALiSTENiK EGZERSiZLERiN STATiK DE GE ÜZERiNDEKi ETKiLERi

Tam revaskülarizasyonda CABG standart tedavidir

Jarcho Levin Sendromlu Hastalarda Santral Sinir Sistemi veya Nöral Tüp Defekti Birlikteliği; Tek Merkez Tecrübesi

Prof. Dr. Ferit Çiçekçioğlu, Yrd. Doç. Ertan Demirdaş, Yrd. Doç. Dr. Kıvanç Atılgan

ÖZGEÇMİŞ. Derece Alan Üniversite Yıl. Pedodonti Anabilim Dalı

Septoplasti ameliyatı sonrası transseptal dikiş ve polivinil asetat sünger burun tamponunun karşılaştırılması

Aydın ÇAKIR,Ph.D. İstanbul Üniversitesi Onkoloji Enstitüsü

Transkript:

Turk Gogus Kalp Dama 2014;22(4):790-794 doi: 10.5606/tgkdc.dergisi.2014.8835 Özgün Makale / Original Article Pektus ekskavatum: 110 olguluk Nuss deneyimi Pectus excavatum: Nuss experience in 110 cases Mehmet Bilgin, 1 Mithat Fazlıoğlu, 2 Ahmet Oral 1 Araştırma yapılan kurum: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye Yazar adresleri: 1 Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye 2 Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Kayseri, Türkiye Amaç: Bu çalışmada pektus ekskavatum (PE) onarımı için minimal invaziv bir teknik olan Nuss ameliyatı ile tedavi edilen hastaların sonuçları değerlendirildi. Ça l ı ş m a p l a n ı: Haziran 2006 ile Aralık 2012 tarihleri arasında PE nedeni ile kliniğimizde Nuss tekniği uygulanan 110 hasta için (91 erkek, 19 kadın; ort. yaş 14.2 yıl; dağılım 2.4-36 yıl) ameliyat süresi, ameliyat sonrası komplikasyonları, ameliyat sonrası yatış süresi, barların çekilme süreleri ve ameliyat sonuçlarının değerlendirilmesi planlandı. Bul gu lar: Hastaların üçünde iki bar ve iki stabilizatör kullanıldı. İki hastada stabilizatör ihtiyacı olmaz iken diğer hastaların tümünde tek bar ve stabilizatör kullanıldı (%95.4). İki hastada tüp koymayı gerektirecek kadar pnömotoraks oluştu (%1.8). Bir hastada ameliyattan bir ay sonra absorbe edilebilir stabilizatör kırıldığı için bu çıkarılıp yerine metal stabilizatör takıldı. Enfeksiyon gelişen iki hastada ağrı intoleransı nedeni ile bar çıkarıldı. Barı çıkartılan üç hasta da 25 yaşın üzerinde idi. Hastanede ortalama yatış süresi 4.2 gün (3-6 gün) idi. Barlar en erken iki yıl, en geç 3.7 yıl içinde çıkarıldı. Barların çıkarılmasında özellikle erişkin hastalarda kemik dokuya yapışma sorunu dışında herhangi bir sorunla karşılaşılmadı. Hasta memnuniyeti barlarının çıkarılmasından sonra %98.2 idi. So n u ç: Nuss ameliyatlarının; insizyonların meme altında ve küçük olması, ameliyat süresinin kısa ve kanama miktarının az olması gibi avantajları vardır. Ravich ameliyatına göre daha az invaziv olan Nuss ameliyatı; hastanede daha kısa yatış süresine, daha düşük enfeksiyon riskine ve daha yüksek hasta memnuniyetine sahip olmasına rağmen, bu tekniğin en önemli sorunu halen ameliyat sonrası ağrıdır. Çalışma bulgularımıza göre, Nuss ameliyatı ile tedavi edilen hastalar için sonuçlar ağrı dışında memnuniyet verici olarak değerlendirilebilir. Anah tar söz cük ler: Minimal invaziv cerrahi; Nuss yöntemi; pektus ekskavatum onarımı. Background: This study aims to evaluate the results of patients who were treated with Nuss operation, which is a minimally invasive technique, for pectus excavatum (PE) repair. Methods: We planned to evaluate durations of operation, postoperative complications, postoperative durations of hospitalization, removal durations of the bars, and operation results for 110 patients (91 males, 19 females; mean age 14.2 years; range 2.4-36 years) who were performed Nuss technique in our clinic. Results: Two bars and two stabilizers were used in three patients. While two patients did not require stabilizer, single bar and stabilizer were used in all other patients (95.4%). Pneumothrax developed in two patients which needed tube insertion (1.8%). Since the absorbable stabilizer of one patient was broken at postoperative one month, we removed it and inserted a metal stabilizer. Bars of two patients, who developed infection, were removed due to pain intolerance. All three patients whose bars were removed were older than 25 years of age. Mean duration of hospitalization was 4.2 days (3.6 days). Bars were removed within two years at the earliest, and 3.7 years at the latest. During the removal of bars, no problem occurred other than bar adhesion to bone tissue in adult patients particularly. Patient satisfaction was 98.2% after bar removal. Conclusion: Nuss operations have advantages including having small submammary incisions, short operation time, and small amount of bleeding. Being a minimally invasive operation compared to Ravitch operation, Nuss operation requires shorter hospitalization, has lower infection risk, and higher patient satisfaction. Still, its major problem is postoperative pain. According to our study findings, results for patients treated with Nuss operation can be considered satisfactory except for pain. Keywords: Minimally invasive surgery; Nuss procedure; repair of pectus excavatum. Available online at www.tgkdc.dergisi.org doi: 10.5606/tgkdc.dergisi.2014.8835 QR (Quick Response) Code Geliş tarihi: 28 Mayıs 2013 Kabul tarihi: 03 Aralık 2013 Yazışma adresi: Dr. Mehmet Bilgin. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, 38039 Talas, Kayseri, Türkiye. Tel: 0542-683 23 19 e-posta: bilginm@erciyes.edu.tr 790

Bilgin ve ark. Pektus ekskavatum İlk kez 1594 yılında J. Schenk tarafından tanımlanan pektus ekskavatum (PE), en sık görülen doğuştan göğüs duvarı deformitesidir. [1] Farklı çalışmalarda yaklaşık 400-1000 canlı doğumda bir görüldüğü ve erkeklerde beş kat fazla rastlandığı belirtilmiştir. [2,3] Deformitelerin %86 sı doğumdan sonraki ilk bir yıl içerisinde fark edilebilmekle birlikte Marfan sendromu olan hastalarda daha sonraki dönemlerde de tespit edilebilir. [4,5] Hastaların yaklaşık %6 sında Marfan veya Ehlers-Danlos sendromu gibi bağ dokusu hastalıkları ve %40-65 oranında skolyoz birlikteliği görülebilir. [6] Hastaların detaylı hastalık öyküsü alındığında azalmış egzersiz kapasitesi, çabuk yorulma, derin nefes alamama, egzersiz sırasında nefes darlığı ve tekrarlayan akciğer enfeksiyonu tespit edilebilir. [4] Ancak kalp ve akciğer sorunlarından çok kendine güveni ve sosyal davranışları kısıtlayıcı estetik kaygılar nedeni ile ameliyat endikasyonu vardır. [7] Pektus ekskavatumun cerrahi tedavisinde birçok yöntem bulunmakla birlikte en sık kullanılan yaklaşımlar deformite olan kaburgaların kıkırdak bölümünün çıkarılmasını ve sternum osteotomisini de içeren modifiye Ravitch yöntemi veya sternum altına metal bir bar yerleştirilerek deformiteyi düzeltmeyi amaçlayan Nuss yöntemidir (MIRPE Minimally invasive repair of pectus excavatum). Bu yazıda kliniğimizde Nuss yöntemi ile ameliyat edilen hastalar sunuldu. HASTALAR VE YÖNTEMLER Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Kliniğinde Haziran 2006 - Aralık 2012 tarihleri arasında PE nedeni ile tek hekim tarafından Nuss yöntemi uygulanan 110 hasta (91 erkek, 19 kadın; ort. yaş 14.2 yıl; dağılım 2.4-36 yıl) değerlendirildi (Tablo 1). Ameliyat öncesi hastaların tam kan sayımı, biyokimya, pıhtılaşma testleri, iki yönlü akciğer grafileri, elektrokardiyografi ve ekokardiyografi incelemeleri yapıldı. Hastaların yaş ve cinsiyetleri, hastanede kalış süreleri, cerrahi yöntem ve ameliyat sonrası komplikasyonları kaydedildi. Tanı, klinik değerlendirme ile konuldu. Bazı hastalara bilgisayarlı tomografi ile ek inceleme yapıldı. Tablo 1. Hastaların yıllara göre dağılımı Yıllar Hasta sayısı 2006 4 2007 6 2008 16 2009 16 2010 17 2011 18 2012 33 Toplam 110 Ayrıca barları çekilen 48 hastada da memnuniyet sorgulaması yapıldı. Bütün hastalarda standart pozisyon sırt üst kollar 70 derece yana doğru açık olacak şekilde idi. Erişkin hastalar çift lümenli endotrakeal tüp ile entübe edilir iken 16 yaşın altındaki hastalar tek lümenli endotrakeal tüp ile entübe edildi. Hastaların hepsinde sağ orta aksiller bölge 4. kaburgalar arası aralıktan 5 mm 30 lik teleskopla girildikten sonra yapışıklık yoksa ve o tarafta pnömotoraks oluşturuldaktan sonra sternumun en çökük olduğu yer işaretlendi bu işaretlerin iki taraflı olarak lateral ön aksiller hattan cilt cilt altı insizyonu ile uygun aralıktan transduser ile geçildi ve uygun ölçüde bar yerleştirildi. Hastalardan sadece üçünde iki bar ve iki stabilizatör kullanıldı. İki hastada stabilizatör ihtiyacı olmaz iken diğer hastalarda bir bar ve bir stabilizatör kullanıldı (%95.4). İşlemin bitiminde torakoskop deliğinden ince bir kateter yerleştirildi ve hasta ventile edilerek akciğer ekspanse edildikten sonra bu kateter çekildi. BULGULAR Ortalama ameliyat süresi 43 dakika (dağılım, 28-56) olarak bulundu. İki hastada tüp koymayı gerektirecek kadar pnömotoraks oluştu (%1.8). Bir hastada ameliyattan bir ay sonra absorbe edilebilen stabilizatör kırıldığı için metal stabilizatör ile değiştirilmek zorunda kalındı. İki hastada ağrı intoleransı nedeni ile barın çıkarılması gerekti bunlardan birinde ayrıca enfeksiyon sorunu vardı. Bu üç hasta da 25 yaş üstü hastalardı. Nuss barı sabitleştirmek için konulan stabilizatörlerden altısı absorbe edilebilir stabilizatör idi. Bu hastalardan birinde stabilizatör ameliyattan bir ay sonra kırıldı. Kırılmış olan absorbe edilebilir stabilizatör çıkarıldı ve metal stabilizatör ile değiştirildi. Üç hastada birinci derece mitral kapak prolapsusu vardı. Enfeksiyon profilaksisi için ilk doz ameliyat öncesi başlanmak üzere sefazolin sodyum kullanıldı. Ağrı kontrolünde ameliyat sonrası ilk günde tramadol hidroklorür sonrasında ise oral non-steroid antienflamatuvar ilaçlar kullanıldı. Hastanede ortalama yatış süresi 4.2 gün (dağılım, 3-6 gün) olarak bulundu. Barlar en erken iki yıl, en geç 3.7 yıl içinde çıkarıldı. Barların çıkarılmasında özellikle erişkin hastalarda kemik dokuya yapışma sorunu dışında herhangi bir sorun ile karşılaşılmadı. Barları çıkarılan hastaların tamamı aynı gün taburcu edildi (Şekil 1-3). Barların çıkarılmasından sonra tüm hastalara yapılan memnuniyet sorgulamasında hastaların %98.2 sinin memnun oldukları tespit edildi. 791

Turk Gogus Kalp Dama Şekil 1. Pektus ekskavatum ameliyat öncesi. Barların 16 yaş altındaki hastalarda iki yılda, daha büyük hastalarda ise üç yılda çekilmesi planlandı. Bar bir hastada aşırı ağrı nedeni ile 35 gün sonra, diğer bir hastada ise enfeksiyon nedeni ile 30 gün sonra çekildi. Bir hastada ise bar 3.4 yıl sonra çekildi, bu hasta ile birlikte barları erken çekilen diğer iki hastanın yatış süreleri, hastane yatış süresi ortalamaları hesaplanır iken dikkate alınmadı. Barların çıkarılma süresi ortalama 2.6 yıl idi. Barların çıkarılacağı gün hastalar yatırıldı ve aynı gün barlar çekilerek taburcu edildi. TARTIŞMA Pektus ekskavatum kaburgaların kıkırdak bölümünün anormal gelişiminden kaynaklanan ve sternumun da buna eşlik etmesi ile oluşan bir deformitedir. Doğuştan kalp hastalıkları veya ortopedik hastalıklarla da birlikte görülebilir. [4] Diğer deformitelerin onarımı da PE onarımı öncesi, sonrası veya aynı seansta planlanabilir. [4] Cerrah özellikle sistemik bir hastalık olan ve PE nin klinik sunularından sadece biri olan Marfan sendromu hakkında dikkatli olmalıdır. Çünkü bu sendromda sadece PE onarımı yapıldığında göğüs duvarı deformitesinin tekrar etme olasılığı yüksektir. [4] Bizim çalışma grubumuzdaki hastalarda herhangi bir ek anomali birlikteliği saptanmadı. Modifiye Ravitch tekniği; sternumun üzerinde büyük bir insizyon olması, pektoral kas flebi oluşturulması, deforme kıkırdakların eksizyonu, sternuma osteotomi yapılması ve sternum altına destek olarak Kirschner teli konulması gibi uygulamalar ile Nuss tekniğine göre daha invaziv bir yöntemdir. Buna karşın Nuss tekniğinde ameliyat sonrası komplikasyon görülme oranı daha fazladır. Nuss [8] tarafından 1987-2008 yılları arasında yapılan ve 1015 olguyu kapsayan çalışmanın sonuçlarına göre en sık görülen komplikasyon spontan gerileyen pnömotoraks olarak belirtilmiştir (%60.4). Bu oran bizim çalışmamızda çok düşük bulundu (%1.8). Bunun nedeni bizim takip yöntemlerimizden olabilir, bizim hastalarımız ameliyat sonrasında sadece akciğer grafisi ile takip edildi bu nedenle küçük orandaki pnömotorakslar gözden kaçmış olabilir. Buna karşın göğüs drenajı gerektiren pnömotoraks oranı Nuss tarafından yapılan yayınla benzer özelliklere sahip idi, Nuss bu oranı %3.6 bulur iken bizim çalışmamızda %1.8 olarak bulundu. Kanada da 2008 yılında yapılan bir çalışmada [8] Nuss grubunda %49.65 oranında atelektazi ve %4.65 oranında plevral efüzyon bildirilir iken, bizim çalışmamızda bir hastada (%0.9) atelektazi gelişti, plevral efüzyona rastlanmadı. Pektus ekskavatum nedeni ile önceden ameliyat edilen ve nüks gelişen hastaların ikinci ameliyatlarında komplikasyon oranlarının daha yüksek olduğu bildirilmiştir. [9] Hastaların %44 ünde tüp torakostomisi, %8 inde transfüzyon gerektirmeyen hemotoraks, %8 inde drenaj gerektiren plevral efüzyon tespit edilmiştir. [9] Ameliyat sırasında akciğerdeki yapışıklıkların ayrılması nedeni ile sıklıkla göğüs dreni konulması gerekebileceği belirtilmiştir. [10,11] Bizim çalışmamızda da dört yıl önce modifiye Ravitch ameliyatı uygulanan ve nüks gelişen bir hastaya torakoskopi ile plevral Şekil 2. Pektus ekskavatum ameliyatı sonrası erken dönem. Şekil 3. Ameliyat sonrası akciğer grafisi. 792

Bilgin ve ark. Pektus ekskavatum yapışıklıklar giderilerek Nuss yöntemi ile bar yerleştirildi. Ancak ameliyat sonrası çekilen kontrol arka-ön akciğer grafisinde %20 pnömotoraks tespit edilmesi üzerine tüp torakostomisi uygulandı. Ayrıca Ravitch ameliyatı sonrası nüks gelişen ve Nuss yöntemi uyguladığımız dört hastamız daha vardı ve bu hastalarda ameliyat sonrası komplikasyon gelişmedi. Kostokondral bileşke; uzun kemiklerdeki epifiz gibi görev yaptığından epifiz kıkırdağı veya büyüme plağı olarak adlandırılmıştır. [12] Çok sayıda kıkırdak kaburganın büyüme plağına hasar verecek şekilde çıkarılması yeni kıkırdak oluşumunu bozacağından daralmış ve küçülmüş göğüs duvarına neden olabilir. [13] Göğüs ön duvarı sert, hareketsiz ve daralmıştır. Özellikle dört yaş altında ve beş veya daha fazla kaburga rezeksiyonu yapılan çocuklarda gelişen bu tabloyu Haller, Edinsel Jeune Sendromu veya Edinsel Asfiksik Torasik Distrofi olarak tanımlamıştır. [13,14] Bu çocuklarda zorlu vital kapasite ve zorlu ekspiratuvar volüm belirgin olarak azalmış ve solunum fonksiyon testleri ciddi restriktif akciğer hastalığı ile uyumlu bulunmuştur. [13] Nuss ameliyatı uygulanan çocuklarda asfiksiye neden olan torasik distrofi geliştiği görülmemiştir. [9] Aslında Nuss ameliyatının etkinliğinin, yaşın küçülmesi veya göğüs duvarı rijiditesinin artması ile azaldığını ortaya koyan karşıt görüşler vardır. [14-17] Yayınlanan kanıtlara rağmen bazı yazarlar psikolojik komplikasyonları önlemek için küçük yaşlarda ameliyat yapılmasını önermektedir. [18] Ayrıca Önen ve ark. [19] yaptıkları araştırmada; PE nin Nuss yöntemi ile tedavisinin erken dönemde duyulan ağrı ve cerrahi yaralara rağmen, genç erişkinlerin fiziksel ve psikolojik durumu ile kozmetik kaygıları üzerinde pozitif bir etki yaptığını ve yaşam kalitesini artırdığını belirtmişlerdir. Nuss ameliyatında insizyonun yanda ve küçük olması, ameliyat süresi ve kanama miktarının çok az olması tekniğin önemli avantajlarıdır. Kıkırdak eksizyonu yapılmadığından normal iskelet gelişimine izin veren, daha az invaziv bir yöntem olan Nuss tekniği düşük komplikasyon oranları ile hastanede yatış süresini azaltan, tatmin edici sonuçları ile yüksek hasta memnuniyeti sağlayan bir cerrahi yaklaşımdır. Çıkar çakışması beyanı Yazarlar bu yazının hazırlanması ve yayınlanması aşamasında herhangi bir çıkar çakışması olmadığını beyan etmişlerdir. Finansman Yazarlar bu yazının araştırma ve yazarlık sürecinde herhangi bir finansal destek almadıklarını beyan etmişlerdir. KAYNAKLAR 1. Huddleston CB. Pectus excavatum. Semin Thorac Cardiovasc Surg 2004;16:225-32. 2. Protopapas AD, Athanasiou T. Peri-operative data on the Nuss procedure in children with pectus excavatum: independent survey of the first 20 years' data. J Cardiothorac Surg 2008;3:40. 3. Goretsky MJ, Kelly RE Jr, Croitoru D, Nuss D. Chest wall anomalies: pectus excavatum and pectus carinatum. Adolesc Med Clin 2004;15:455-71. 4. Hu TZ, Li Y, Liu WY, Wu XD, Feng JX. Surgical treatment of pectus excavatum: 30 years 398 patients of experiences. J Pediatr Surg 2008;43:1270-4. 5. Arn PH, Scherer LR, Haller JA Jr, Pyeritz RE. Outcome of pectus excavatum in patients with Marfan syndrome and in the general population. J Pediatr 1989;115:954-8. 6. Kelly RE Jr, Shamberger RC, Mellins RB, Mitchell KK, Lawson ML, Oldham K, et al. Prospective multicenter study of surgical correction of pectus excavatum: design, perioperative complications, pain, and baseline pulmonary function facilitated by internet-baed data collection. J Am Coll Surg 2007;205:205-16. 7. Krasopoulos G, Dusmet M, Ladas G, Goldstraw P. Nuss procedure improves the quality of life in young male adults with pectus excavatum deformity. Eur J Cardiothorac Surg 2006;29:1-5. 8. Nuss D. Minimally invasive surgical repair of pectus excavatum. Semin Pediatr Surg 2008;17:209-17. 9. Lopushinsky SR, Fecteau AH. Pectus deformities: a review of open surgery in the modern era. Semin Pediatr Surg 2008;17:201-8. 10. Schaarschmidt K, Kolberg-Schwerdt A, Lempe M, Schlesinger F, Bunke K, Strauss J. Extrapleural, submuscular bars placed by bilateral thoracoscopy--a new improvement in modified Nuss funnel chest repair. J Pediatr Surg 2005;40:1407-10. 11. Croitoru DP, Kelly RE Jr, Goretsky MJ, Gustin T, Keever R, Nuss D. The minimally invasive Nuss technique for recurrent or failed pectus excavatum repair in 50 patients. J Pediatr Surg 2005;40:181-6. 12. Feng J, Hu T, Liu W, Zhang S, Tang Y, Chen R, et al. The biomechanical, morphologic, and histochemical properties of the costal cartilages in children with pectus excavatum. J Pediatr Surg 2001;36:1770-6. 13. Haller JA Jr, Colombani PM, Humphries CT, Azizkhan RG, Loughlin GM. Chest wall constriction after too extensive and too early operations for pectus excavatum. Ann Thorac Surg 1996;61:1618-24. 14. Molik KA, Engum SA, Rescorla FJ, West KW, Scherer LR, Grosfeld JL. Pectus excavatum repair: experience with standard and minimal invasive techniques. J Pediatr Surg 2001;36:324-8. 15. Boehm RA, Muensterer OJ, Till H. Comparing minimally invasive funnel chest repair versus the conventional technique: an outcome analysis in children. Plast Reconstr Surg 2004;114:668-73. 16. Engum S, Rescorla F, West K, Rouse T, Scherer LR, 793

Turk Gogus Kalp Dama Grosfeld J. Is the grass greener? Early results of the Nuss procedure. J Pediatr Surg 2000;35:246-51. 17. Hosie S, Sitkiewicz T, Petersen C, Göbel P, Schaarschmidt K, Till H, et al. Minimally invasive repair of pectus excavatum-- the Nuss procedure. A European multicentre experience. Eur J Pediatr Surg 2002;12:235-8. 18. Robicsek F. Surgical treatment of pectus excavatum. Chest Surg Clin N Am 2000;10:277-96. 19. Önen A, Şanlı A, Eyüboğlu GM, Gökçen KM, Karaçam V. Minimal invaziv teknik uygulanan pektus ekskavatumlu olgularda erken dönem memnuniyet bildirimi. Turk Gogus Kalp Dama 2008;16:113-7. 794