Tanımlar. Bölüm Çayırlar

Benzer belgeler
ÇAYIR VE MERA YÖNETİMİ. Prof.Dr.Hayrettin EKİZ 2017

Bölüm 9 ÇAYIR-MER A ISLAHI

Bölüm 8 Çayır-Mer alarda Sulama ve Gübreleme

Tarım Alanları,Otlak Alanları, Koruma Alanları Öğrt. Gör.Dr. Rüya Bayar

Macar Fiği Neden Önemlidir? Hangi Topraklarda Yetişir?

Çayır-Mer a Ekolojisi

ÇAYIR VE MERA YÖNETİMİ. Prof.Dr.Hayrettin EKİZ 2017

Türkiye'de Toprakların Kullanımı

Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM

SÜT SIĞIRCILIĞI ve YONCA

TARLA BİTKİLERİ. Prof.Dr.Hayrettin EKİZ Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü 2017

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

2. Endüstri Bitkileri: 2.1. Yağ Bitkileri 2.2. Lif Bitkileri 2.3. Nişasta ve Şeker Bitkileri 2.4. Tütün, İlaç ve Baharat Bitkileri

BAŞLICA TOPRAK TİPLERİ

ÇAYIR MER ALARDA YABANCI OT SORUNU VE MÜCADELE YÖNTEMLERİ

Yazarı : Doç.Dr.Rüştü HATİPOĞLU Yrd.Doç.Dr.Ersin CAN Ar.Gör.Nafiz ÇELİKTAŞ

KONUYA GİRİŞ İnsanların toprağı işleyerek ekme ve dikme yoluyla ondan ürün elde etmesi faaliyetine tarım denir. BÖLGELERE GÖRE TOPRAKLARDAN YARARLANMA

ÖZEL EGE LİSESİ İKLİM

Korunga Tarımı. Kaba yem açığının giderilmesinde, maliyetlerin düşürülmesinde etkili, kıraç topraklara ekilebilmesi ile üstün bir yem bitkisi.

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

1- Çevresine göre alçakta kalmış ve vadilerle derin yarılmamış düzlüklere ne denir?

TARIMSAL YAPILAR. Prof. Dr. Metin OLGUN. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü

TÜRKİYE DE YEM BİTKİLERİ ÜRETİMİNİN DURUMU VE KABA YEM İHTİYACI

2013 YILI DESTEKLEME BİRİM FİYATLARI

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

ÇAYIR VE MERA YÖNETİMİ. Prof.Dr.Hayrettin EKİZ 2017

2013 YILI TARIMSAL DESTEKLEMELER

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

2014 YILI TARIMSAL DESTEKLEMELER

Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı 2012 YILI TARIMSAL DESTEKLER

MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER)

FİĞ TARIMI Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM

KUZEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ YEM BİTKİLERİ SEKTÖRÜ

1926

Bölüm 7. Tarımsal Üretim Faktörleri. Üretim Faktörleri Toprak Sermaye Emek (iş) Girişimcilik (yönetim yeteneği)

Türkiye'de Tarım. İnsanların toprağı işleyerek ekme ve dikme yoluyla ondan ürün elde etmesi faaliyetine tarım denir.

SARAY Saray İlçesinin Tarihçesi:

Bölüm 5. Mer a Amenajmanı

SİVAS İLİ TARIM VE HAYVANCILIK RAPORU

Büyük baş hayvancılık

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

III.BÖLÜM A - KARADENİZ BÖLGESİ HAKKINDA

BİNGÖL VE ELAZIĞ İLLERİNDE TARIMSAL YAPI AGRICULTURAL STRUCTURE IN BİNGÖL AND ELAZIĞ PROVINCES

Tarım Sayımı Sonuçları

Kullandığımız çim tohumu karışımlarında yer alan türler ve özellikleri:

1.Silo yeminin kimyasal kompozisyonu 2.Silo yemine oksijen girişi 3.Bakteriyel populasyonun aktivasyonu

BİYOMLAR KARASAL BİYOMLAR SELİN HOCA

Tarım Ekonomisi ve İşletmeciliği

Tarım Ekonomisi ve İşletmeciliği

12. BÖLÜM: TOPRAK EROZYONU ve KORUNMA

Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.

Bölgesel iklim: Makroklima alanı içerisinde daha küçük alanlarda etkili olan iklimlere bölgesel iklim denir.(marmara iklimi)

TÜRKİYE EKONOMİSİ. Prof.Dr. İlkay Dellal Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü. Ankara

Çayır-Mer a Bitkilerinde Büyüme ve Gelişme

SİLAJ YEMLERİ Prof.Dr. M. KEMAL KÜÇÜKERSAN

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

TÜRKİYE DE HAYVANCILIK

YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ

BÖLGE KAVRAMI VE TÜRLERİ

MÜCADELESİ: Ağaçlar arasında hava akımının iyi olması yani fazla sık dikilmemeleri ve gölgede bulunan ağaçların ışık alımının sağlanması

Sulama Ot Mücadelesi ve Çapalama Gübreleme ve Toprak Islahı Seyreltme Gölgeleme veya Siperleme Budama Yerinde Kök Kesimi

İNCİRİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ. Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN

10. SINIF KONU ANLATIMI. 46 EKOLOJİ 8 BİYOMLAR Karasal Biyomlar

Haritanın Tanımı. Harita Okuma ve Yorumlama. Haritanın Tanımı. Haritanın Özellikleri. Haritanın Özellikleri. Kullanım Amaçlarına Göre

COĞRAFİ YAPISI VE İKLİMİ:

SAĞLIM İNEKLERİN BESLENMESİ

Sinirotugiller. Plantaginaceae

Kıyı turizmi. Kıyı turizminin gelişiminde etkili olan etmenler; İklim Kıyı jeomorfolojisi Bitki örtüsü Beşeri etmenler

Tohum yatağının hazırlanması:

Doðal Unsurlar I - Ýklimin Etkisi Doðal Unsurlar II - Yerþekillerinin Etkisi Dünya'nýn Þekli ve Sonuçlarý

AHMET ALİ YAĞCI VETERİNER HEKİM

Büyük İklim Tipleri. Ata Yavuzer 9- A Coğrafya Performans Ödevi. Bu çalışma Bilgi ve İletişim Teknolojileri dersinde hazırlanmıştır.

TÜRKİYE TOHUMCULUK SANAYİSİNİN GELİŞİMİ VE HEDEFLERİ İLHAMİ ÖZCAN AYGUN TSÜAB YÖNETİM KURULU BAŞKANI

YEM KÜLTÜRÜNÜN İLKELERİ

PLANTAGİNACEAE (Sinirotugiller)

ÇIĞLARIN OLUŞUM NEDENLERİ:

Ekim, Bakım ve Gübreleme Makinaları Dersi

ÇAYIR VE MERA YÖNETİMİ. Prof.Dr.Hayrettin EKİZ 2017

KAHRAMANMARAŞ MERALARINA İLİŞKİN SORUNLAR VE ÇÖZÜM YOLLARI

KOYUN VE KEÇİLERİN BESLENMESİ

2015 YILI TARIMSAL DESTEKLEMELER

ÇAYIR VE MERA YÖNETİMİ. Prof.Dr.Hayrettin EKİZ 2017

Murat TÜRKEŞ ve Telat KOÇ Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü, Çanakkale

MEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE. Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri

1. TOKAT İLİ ARAZİ DAĞILIMI

Best BALMAK Makine Sanayi ve Dış Ticaret. tarım makinelerinde güvenilir ortağınız

Trakya Kalkınma Ajansı. Edirne İlinde Yem Bitkileri Ekilişi Kaba Yem Üretiminin İhtiyacı Karşılama Oranı

2016 Başkale nin Tarihçesi: Başkale Coğrafyası:

TÜRKİYE DE YETİŞTİRİLEN YEM BİTKİLERİ. Yem bitkileri 3 grup altında toplanmaktadır: 1. Baklagil Yeşil Yemler 2. Buğdaygil Yeşil Yemler 3.

SUNUM PLANI. 1. Konya Tarımının Yapısı. 2. Desteklemeler

TÜRKİYE DE KALİTELİ KABA YEM ÜRETİMİ SORUNLAR VE ÖNERİLER

BİNA BİLGİSİ 2 ÇEVRE TANIMI - İKLİM 26 ŞUBAT 2014

Samsun İlinde Kaba Yem Üretimini Sınırlayan Problemlerin Belirlenmesi. Determining of the Problems Limiting Roughage Production in Samsun

Harita Okuma ve Yorumlama. Yrd. Doç. Dr. Müge Kirmikil

Çayır ve Meraların Bölgesel Kalkınma Üzerindeki Etkisi. Influence of Meadows and Pastures on Regional Development

Eco new farmers. Modül 4 - Hayvancılık Yetiştiriciliği. Bölüm 5 - Organik Hayvancılıkta Besleme

Peyzaj Mimarlığı çalışmalarında bitkisel materyalinin kullanımında, tasarım ilkeleri ile birlikte bitkilerin denrolojik özelliklerinin

Organik Tarımda İşletme Planlaması

ADANA İLİ TARIMSAL ÜRETİM DURUMU RAPORU

1-Tarımsal amaçlarla işlendiği taktirde toprak varlığının devamlılığı (Toprağın erozyona karşı duyarlığı yani erodibilite nitelikleri)

Transkript:

Çayır-Mer a Ders Notları Bölüm 1 1 1.1. Çayırlar Bölüm 1 Tanımlar Genel olarak düz ve taban suyu yakın olan alanlarda oluşmuş, gür gelişen, sık ve uzun boylu bitkilerden meydana gelen alanlardır. Toprak yılın büyük bir kısmında daima nemlidir ve toprak yüzeyini tamamıyla örten kuvvetli bir çim kapağı oluşmuştur. Çayırların bitki örtüsü sık ve yüksek boylu olduğu için bunlardan özellikle biçerek yararlanılır. Fakat bu kesin değildir. Çünkü bazı hallerde otlar kısa boylu olduğundan veya biçildikten sonra, çayırların otlatıldığı da görülmektedir. Bitki örtüsü kısa boylu olup da hiç ota biçilmeyen ve yalnızca hayvan otlatılan çayırlara taban mer alar adı verilir. Bu duruma özellikle köy veya kasabaların yakınlarında karşılaşılmaktadır. Buralara sık sık hayvan salıverildiği için, nemli olan toprak sıkışmakta ve hem toprağın sıkışması, hem de hayvanların otlaması nedeniyle bitkiler kısa boylu kalmaktadır. Çayırlar bitki örtüsünün oluşmasına göre iki gruba ayrılmaktadır. 1. Doğal Çayırlar : Bitki örtüsü doğal olarak oluşmuş çayırlardır. Ülkemizdeki çayırların hemen hepsi, dünyadaki çayırların büyük bir bölümü doğal olarak oluşmuşlardır. Bunların bitki kompozisyonları, ot verimleri ve ot kaliteleri bölgeden bölgeye, toprak yapısına, toprak verimliliğine ve taban suyu durumuna göre değişmektedir. 2. Yapay Çayırlar : Bitki örtüsü insan eliyle oluşturulan çayırlardır. Yapay çayır kurulmasında toprak sürülür, tohum yatağı hazırlanır ve hazırlanan tohum karışımı ekilir Çıkan bitkilere sulama ve gübreleme suretiyle, iyi bir gelişme ortamı hazırlanır.

Çayır-Mer a Ders Notları Bölüm 1 2 1.2. Mer alar Meyilli, engebeli ve taban suyu derinde olan kıraç arazilerde seyrek ve kısa boylu bitkilerin oluşturduğu yem alanlarıdır. Mer alar taban suyu derinde olmak koşuluyla düz alanlarda da bulunabilir. Mer alardaki bitkiler kısa boylu oldukları için genellikle otlatma için kullanılırlar. Ancak yılın yağışına bağlı olarak, bazen otun gür olması halinde mer alarda biçilebilir. Mer alar; 1. Bitki Örtüsüne, 2. Otlayan Hayvan Cinsine, 3. Kullanılış Şekline göre gruplara ayrılır. 1. Bitki Örtüsünün oluşma şekline ve yerine göre mer alar üçe ayrılır; a. Doğal Mer alar : Bitki örtüsü doğal olarak oluşmuş mer alardır. Bunların bitki örtülerinin kompozisyonu, sıklığı ot verimleri oluştukları iklim ve toprak koşullarına göre büyük değişimler gösterir. b. Yapay Mer alar : Bitki örtüsü insan eliyle oluşturulan mer alardır. Bu meraların kurulması için toprak sürülür, tohum yatağı hazırlanır ve bölgeye uyum sağlayabilen bitkilerden oluşturulmuş tohum karışımı ekilir. Gerektiğinde sulama, gübreleme gibi bakım işlemleri uygulanır. c. Orman İçi Mer aları : Bunlar da doğal olarak oluşmuş mer alardır. Tek farkları orman içinde oluşmuş olmalarıdır. Böyle mer alarda gölgeye dayanıklı tür veya çeşitler bulunur

Çayır-Mer a Ders Notları Bölüm 1 3 2. Otlayan Hayvan Cinsine göre mer alar iki gruba ayrılır; a. Koyun Mer aları : Genellikle koyun otlatılan mer alardır. Genellikle yağışı az olan, meyilli ve engebeli arazilerde oluşurlar. Bitki örtüleri çok kısa ve seyrektir. Ülkemizde koyun mer aları için en tipik örnek Orta Anadolunun kıraç mer alarıdır. Bu mer alarda yavşan otu fazla olduğundan bunlara koyun yavşanlıkları da denilmektedir. b. Sığır Meraları : Genellikle sığır otlatılan mer alardır. Bu mer aların bitki örtüsü koyun mer alarına göre daha sık ve daha uzun boylu olurlar. Bu tip mer alara, yılın belli mevsimlerinde yeterli neme sahip topraklarda rastlanır. Bunlar dışında diğer hayvan cinsleri için de özel mer alar oluşturulmaktadır. Domuz, tavuk, keçi ve at mer aları bunlara örnek verilebilir. 3. Kullanılış Sürelerine göre mer alar iki gruba ayrılır; a. Kısa süreli mer alar : Bunlara rotasyon mer aları da denir. Bu mer alar esas itibariyle kullanıldıktan sonra sürülürler. Ömrü bir yıl olan mer alar tahıllarla rotasyona girer. Bunlar fiğ, yem bezelyesi, kırmızı üçgül, yulaf, arpa, çavdar, sorgum gibi tek yıllık baklagil ve buğdaygil yem bitkilerinden iki veya daha fazlasının tohumları karıştırılarak oluşturulurlar. Bitkiler gelişince hayvanlara o yıl içinde otlatılır ve sürülerek bozulurlar. Bazen rotasyon mer alarının ömrü 4-5 yıl olabilir. Bu gibi mer alarda ömrü kısa olan (korunga, çayır üçgülü, çim türleri) çok yıllık yem bitkileri ile oluşturulurlar. b. Devamlı Mer alar : Doğal veya yapay olarak oluşturulan ve sürekli olarak kullanılan mer alardır. Bu mer alar gübrelenme, yabancı otların yok edilmesi ve en önemlisi hayvan otlatılmasının iyi bir şekilde kontrol edilmesi suretiyle uzun yıllar kullanılabilirler.

Çayır-Mer a Ders Notları Bölüm 1 4 Diğer Çayır-Mer a Türleri 1. Yararlanma Şekillerine Göre a. Sürekli Biçilen Çayırlar : Sürekli biçilerek yararlanılır. b. Sürekli Otlatılan Mer alar : Sürekli otlatılarak yararlanılır. c. Mer a Çayırları : Düzenli bir şekilde önce biçilir, sonra otlatılırlar. d. Çayır Mer aları (Biçim mer aları) : Biçim ile otlatma arasında değişik rotasyonlarda gerçekleşir. e. Yataklık Çayırları f. Yeşil yem Çayırları 2. Çevresel ve Ekonomik koşullara göre a. Mutlak Çayır-Mer alar b. Fakültatif (İsteğe bağlı) Çayır-Mer alar 3. Ekolojik Koşullara ve Toprağı Kaplamasına Göre g. Açık Çayır-Mer alar h. Kapalı Çayır-Mer alar i. Çalılı açık Çayır-Mer alar j. Çalılı kapalı Çayır-Mer alar 4. Arazinin Durumu Açısından k. Nadas Mer aları l. Anız Mer aları m. Halaza Mer aları 5. Egemen Türlere göre Çayır-Mer alar 6. Niteliklerine göre Çayır-Mer alar 7. Yararlanma Dönemine göre Çayır-Mer alar

Çayır-Mer a Ders Notları Bölüm 1 5 1.3. Yaylalar Coğrafi bir kavram olmasına karşın, ülkemizde hayvanların yem sağladıkları önemli alanlardır. Yaylalar dağ silsilesi üzerindeki düzlüklerdir. Bu düzlükler yer yer akar suların açtıkları vadilerle parçalanmışlardır. Bu nedenle yaylalar nispeten düz veya az dalgalı yüzeylerdir. Yaylaların yüksekliği 500m. den başlar. Bu nedenle yılın büyük bir bölümünde karla kaplıdır. Yaylalardaki doğal bitki örtüsü, esas itibariyle yüksek plato stepleri veya dağ çayırlarından oluşmaktadır. Genelde hayvan otlatılarak yararlanılır. Ancak, bazı hallerde biçilerek kuru ot elde edilir. Bu uygulama genellikle; a) bitki örtüsünün yüksek boylu olduğu, nispeten düz, taşları temizlenmiş kısımlarda, b) hayvanların çıkamadığı çok yüksek veya hayvanların yürüyemeyeceği derecede sarp ve dik olan yerlerde yapılmaktadır. Yaylalar yüksekliklerine göre üçe ayrılır; a. Alçak Yaylalar : Denizden yüksekliği 900-1200 m olan ve yerleşim yerleriyle, tarım alanlarına sınır olan yaylalardır. Bu yaylalara Mayısta çıkılır ve 140-160 gün hayvan otlatılır. Ege, Akdeniz, Marmara ve Trakya bölgelerindeki yaylalar bu tiptedir. b. Orta Yaylalar : Denizden yüksekliği 1200-1600 m olan tarım alanı sınırının üstünde orman sınırındaki yaylalardır. Bu yaylalara Haziran ayında çıkılır ve 100-140 gün otlatma yapılır. Orta Anadolu bölgesindeki yaylalar bu tiptedir. c. Yüksek Yaylalar : Denizden yüksekliği 1600m den fazla olan orman sınırının üstündeki yaylalardır. Bu yaylalara ancak Temmuz ayında çıkılır ve otlatma dönemi 60-80 gündür. Kuzeydoğu ve Doğu Anadolu yaylaları yüksek yaylalardır.