ÇOCUKLUK ÇAĞINDA AKUT KARIN DOÇ. DR. GONCA TEKANT CERRAHPAŞA TIP FAKÜLTESİ ÇOCUK CERRAHİSİ ANABİLİMDALI

PATOLOJİ: Submukozal lenfoid dokunun proliferasyonu nedeniyle intraluminal obstrüksiyon gelişir ve lümen gerilerek sekonder arteriyel obstrüksiyon ve iskemi gelişir. Barsak bakterileri lümeni infiltre ederek likefaksiyona neden olur. İlerleyen dönemde appendikste gangren ve perforasyon gelişir. Bazı olgularda obstrüksiyon bir fekalitin yarattığı obstrüksiyon nedeniyledir. APPANDİSİT

APPANDİSİT Klinik Başvuru Yakınmaları ve Hikaye: Başlangıçta ağrı periumblikal bölgededir. Bunun nedeni: Lümeni gerilen appendiksten kalkan viseral afferent sempatik lifler spinal düzeyde T10 a ileti gönderir. 10. dermatomun karın üzerindeki dağılımı göbek çevresindedir. İlerleyen dönemde, inflamasyonun artmasıyla parietal periton irritasyonu ağrının sağ alt kadrana lokalize bir alana kaymasına neden olur.

APPANDİSİT Klinik Başvuru Yakınmaları ve Hikaye: Çocuklarda ağrıya ek olarak iştah kaybı ve/veya kusma, ateş belirlenir. Hareketle artan bir karın ağrısı yakınması vardır. Appendiksin yerleşimine göre sırt veya yan ağrısı (retroçekal), idrarla ilgili yakınmalar (pelvik) olabilir. Perfore appandisitte karın ağrısı yaygındır ve safralı kusma yakınmaları olabilir.

APPANDİSİT TANI YÖNTEMLERİ: 1. Fizik muayene!!! 2. Kan sayımı (lökositoz) 3. Tam idrar tahlili 4. Ayakta direkt karın grafisi 5. Ultrasonografi

AYIRICI TANI: -Gastroenterit -Kabızlık -Genitoüriner enfeksiyon -Mezenter lenfadenit -Meckel divertiküliti -Pnömoni -Primer peritonit -Diğer APPANDİSİT

Tedavi: Cerrahi olarak appendektomi Komplikasyonlar: Özellikle perfore appandisitlerde komplikasyon oranı yüksektir. İntestinal yapışıklık, yara infeksiyonu, karın içi abse,kızlarda fertilite oranında düşüş belirlenmiştir. Çocukluk çağı appandisitlerinin %70 i cerraha ulaştığında perfore olmuştur. APPANDİSİT

MECKEL DİVERTD VERTİKÜLÜ PATOFİZYOLOJİ: Embriyonik dönemde primitif barsak yolk sak a omfalomezenterik kanal ile bağlıdır. 6. Haftada bu kanal kapanır ve barsağınkarın ön duvarı ile bağlantısı kalmaz. Kanal involüsyonu farklı şekillerde gerçekleşebilir. Kanal tam açık, kısmen açık, kistik, divertikül veya bant şeklinde olabilir.

MECKEL DİVERTD VERTİKÜLÜ Meckel divertikülü en sık rastlanılan malformasyondur. 2 ler kuralı vardır: Popülasyonun %2 inde vardır,ileoçekal valvin 2 feet proksimalinde antimezenterik yerleşimlidir, 2 inch uzunluğunda ve 2 cm çapındadır, 2 yaşından önce bulgu verir, 2 heterotropik mukoza (gastrik,pankreatik) vardır.

MECKEL DİVERTD VERTİKÜLÜ KLİNİK YAKINMALAR: 1. Kanama 2. İntestinal obstrüksiyon (invajinasyon, bant basısı, volvulus) 3. Divertikülit (akut appandisite benzer bulgu verir)

MECKEL DİVERTD VERTİKÜLÜ Kanama: Ağrısız, kanamanın hızına göre rengi değişen ancak tipik olarak vişne çürüğüolarak tanımlanan bir kanamadır. Etiyoloji: Divertikül içindeki ektopik gastrik mukozanın peptik ülserasyona yol açarak kanamaya neden olmasıdır. Tanı: Tc-99m pertechnetate izotopuyla sintigrafide divertikülde aktivite tutulumu Tedavi: Cerrahi.

İNVAJİNASYONNASYON Nedir? Proksimal barsağın distal barsak içine tam kat girmesidir. En sık hangi yaş grubunda görülür? İlk 1 yaşta sıktır, 5-10 ay arası pik yapar. Klinik yakınma ve bulgular nelerdir? Kolik tipte (kıvrandırıcı) karın ağrısı, kusma, çilek jölesi tarzında rektal kanama, karın distansiyonu ve kitle.

İNVAJİNASYONNASYON Tanı: -Fizik muayene: Artmış barsak sesleri, sağ üst kadrana doğru sosis şeklinde bir kitle, rektal tuşede mukusla karışık kan (çilek jölesi), nadiren anüsten dışarı çıkmış kitle belirlenir. -ADBG: İntestinal obstrüksiyon -US: İnvajine barsak segmenti hedef tahtası veya yalancı böbrek görüntüsü. -Lavman opak: Yay görüntüsü

İNVAJİNASYONNASYON Etiyoloji: -İdiopatik:Genellikle gastroenterit, üst solunum yolu infeksiyonlarını takiben çıktığı için Peyer plaklarındaki lenfoid hipertrofinin neden olduğu düşünülmektedir. -Leading (öncü) nokta: Polip, Meckel divertikülü, tümör, duplikasyon. 2 yaşın üstünde invajinasyonda altta yatan bir öncü noktanın olabileceği hatırlanmalıdır!

İNVAJİNASYONNASYON TEDAVİ: -NGT, IV sıvı, elektolit dengesizliğinin düzeltilmeli, idrar çıkışı sağlanmalı. -Perforasyon veya gangren bulguları yoksa baryum, hava veya izotonikle redüksiyon denenmeli. -Redüksiyon başarılı olmazsa, cerrahi eksplorasyon yapılmalıdır.