KAMU YÖNETİMİ Yrd.Doç.Dr. Uğur ÖZER
TEMEL KAVRAMLAR YÖNETİM KAMU YÖNETİMİ GELENEKSEL KAMU YÖNETİMİ VE YENİ KAMU YÖNETİMİ KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI YÖNETİŞİM KAMU YÖNETİMİ VE ÖZEL YÖNETİM DEVLET
YÖNETİM Genel olarak yönetim insanların birlikte yaşamalarının doğal bir sonucudur. Çünkü insan, sosyal bir varlıktır; tek başına hayatını sürdüremez; mutlaka başka insanlarla mal ve hizmet üretme, çalışma, yardımlaşma, güvenlik, bilgi üretme ve paylaşma vb. konularda karşılıklı ilişkiler içinde olur. Bunun için çeşitli örgütler ve faaliyetler ortaya çıkar.
YÖNETİM Yönetim kavramı, faaliyet/sevk ve idare, örgüt ve idari sistem gibi çeşitli anlamlarda kullanılmaktadır. Yönetim kavramının, bazen faaliyet bazen örgüt bazen de idari sistem yönüne vurgu yapılması, onun çok yönlü bir olgu olmasından kaynaklanmaktadır. Aslında yönetim kavramı, bütün bunların hepsini içermektedir. Yönetim, belirli amaç veya amaçları gerçekleştirmek için iş birliği içinde yürütülen bir grup faaliyetidir.
YÖNETİM Yönetim, kaynakların (maddi ve beşeri (insan)), belirli bir amacın gerçekleştirilmesi için düzenlenmesi ve kullanılması faaliyeti ya da süreci olarak da tanımlanabilir. Bu tanım, maddi ve beşeri kaynakların yönetimini birlikte içermekte ve dolayısıyla İşletme Yönetimi ve Kamu Yönetimi ni de kapsamaktadır.
YÖNETİM Yönetim olgusu, küçük büyük bütün gruplarda söz konusu olmaktadır. Yönetimi, geniş anlamda ele aldığımız zaman toplum içinde yaşayan herkesin yönetimle ve onun bazı sorunlarıyla iç içe olduğunu görürüz.
YÖNETİM Gerek biçimsel örgütlerde gerekse biçimsel olmayan gruplarda başkalarını etkilemek veya başkalarıyla iş birliği yaparak belirli amaç ya da amaçları gerçekleştirmek için yürütülen faaliyetler, yönetim kavramı içinde değerlendirilir. Böylece yönetim, en küçük sosyal birim olan aile den başlayarak en büyük siyasi otorite olan devlet e kadar, çeşitli aşama ve düzeylerde yürütülen faaliyetler bütününden oluşmaktadır.
YÖNETİM Bu tanımlardan sonra yönetimin özelliklerini şöyle özetleyebiliriz. Yönetim, birden fazla kişinin yer aldığı bir grup içinde söz konusu olmaktadır. Bir insan, tek başına yapabileceği bir işi, kendine göre planlar ve bunu kendi yöntemiyle yürütmeye çalışır.
YÖNETİM Ancak işin hacmi büyüyerek birden fazla kişinin ortak çabasını gerekli hâle getirdiğinde işin örgütlenmesi zorunlu olur. Bu da planlama, iş bölümü, otorite hiyerarşisi, koordinasyon ve denetim gibi birtakım işlemleri gerekli hâle getirir.
YÖNETİM Bir süreç olarak yönetim, yapılacak işleri belirleme ve planlama, örgütleme, gerekli kaynakları sağlama ve düzenleme, yönlendirme, koordinasyon ve denetim gibi faaliyet ya da ögelerden meydana gelir. Bu faaliyet ya da ögeler, her çeşit işte az ya da çok söz konusu olur.
YÖNETİM Planlama, amaçların tanımlanması, politikaların saptanması, bunların gerçekleştirilmesinde izlenecek yöntem ve işlemlerin (stratejilerin) kararlaştırılmasıdır. Örgütleme, belirlenen planları uygulamak için gerekli etkinlikleri gruplandırarak yönetim üniteleri oluşturmak ve bu ünitelerdeki yönetici ve çalışanların görevlerini tanımlamak, aralarındaki ilişkileri düzenlemektir.
YÖNETİM Yönlendirme, eldeki kaynakları en uygun yoldan belirlenen amaçlara yöneltebilme güç veçabasıdır. Koordinasyon, yönetsel yapı içindeki çeşitli eylemlerin bütünleştirilmesi çabasıdır. Denetim ise belirlenen amaçların etkin ve verimli bir şekilde gerçekleşip gerçekleşmediğinin üstler tarafından sürekli olarak izlenmesi ve değerlendirilmesidir.
YÖNETİM Yönetim, biçimsel örgütlerde hiyerarşik bir düzen içinde meydana gelir. Biçimsel örgüt, bir faaliyete katılanların, söz konusu işte yerine getirecekleri rollerin önceden belirtildiği ve düzenlendiği bir yapıdır. Hiyerarşi, örgütte çalışanların, en üst yöneticiden başlayarak en alt düzeydeki iş görene kadar yetki ve görevler bakımından ast-üst biçiminde derecelenmesidir.
YÖNETİM Hiyerarşik düzen sayesinde alt kademelerdeki bir iş gören, kendine en yakın üstünden başlayarak dereceli bir şekilde örgütteki en üst yöneticiye bağlanmış olur. Üstler de hiyerarşi kanalı ile örgütte çalışan bütün personelle ilişki kurar; onlara talimat verir ve onlardan bilgi alırlar.
YÖNETİM Üstler, karar alma, politikalar belirleme, yönlendirme ve denetleme yetkisine sahiptirler. Astlar ise verilen görevleri yerine getirmekle yükümlüdür. Yönetim, sosyolojik olarak statü ve rollere göre işleyen bir sistemdir.
YÖNETİM Statü, kişilerin, haklarını, yetki ve ödevlerini belirtir. Roller ise statü ile ortaya çıkan haklara veödevlere uygun davranışların gösterilmesidir. Hiyerarşi, örgütü meydana getiren çeşitli unsurları ve bölümleri bir tek emir-komuta merkezine bağlar. Böylece hiyerarşi, örgütteki amaçları gerçekleştirme, faaliyetleri izleme ve değerlendirme, yönetimde bütünlüğü sağlamanın bir aracıdır.
YÖNETİM Yönetim, belirli bir amacın veya amaçların gerçekleştirilmesine yönelmiş çeşitli faaliyetler bütününden oluşur. Yönetimdeki amaçlar, yasal ve idari düzenlemeler ile plan ve programlarda somutlaşır. Örgütte çalışanların temel görevi, belirlenen bu amaçları gerçekleştirmektir. Bu nedenle yönetim, bütünüyle amaçsal faaliyetlerden meydana gelmektedir.
KAMU YÖNETİMİ Kamu, Türkçede, hep, bütün; bir ülkedeki halkın bütünü; halk, amme gibi anlamlara gelmektedir. Kamu düzeni, toplumun bütününü ilgilendiren düzeni; Kamu sektörü, devlet eliyle yürütülen ekonomik faaliyetlerin bütününü;
KAMU YÖNETİMİ Kamu personeli, devlet hizmetinde çalışan görevlileri, Kamuoyu, belli bir konuda toplumun büyük bir kesimince benimsenen görüş, tavır veinançların toplamını; Kamu tüzel kişileri, kamu yararı amacına dönük insan ve mal topluluklarını; Kamu hukuku, devletin kuruluş ve işleyişini, öteki devletlerle kamu tüzel kişileri ve özel kişilerle olan ilişkilerini düzenleyen kuralların bütününü anlatmaktadır.
KAMU YÖNETİMİ Kamu kavramı, bu örneklerde olduğu gibi resmiyeti ve genelliği anlattığı kadar özel in, gizli nin ve kapalı lığm zıddı olarak açık lığı, halka ait oluş u ve görülebilir liği de ifade etmektedir.
KAMU YÖNETİMİ Kamu yönetimi kavramının temel dört yönü bulunmaktadır. Bunlar işlev, yapı, akademik disiplin ve meslek yönüdür. İşlevsel bir kavram olarak kamu yönetimi, çeşitli tanımlara konu olmuştur.
KAMU YÖNETİMİ Kamu yönetimi kavramının temel dört yönü bulunmaktadır. Bunlar işlev, yapı, akademik disiplin ve meslek yönüdür. İşlevsel bir kavram olarak kamu yönetimi, çeşitli tanımlara konu olmuştur.
KAMU YÖNETİMİ Bu tanımlar şöyle sıralanabilir: Kamu yönetimi, halkın temel ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik mal ve hizmetlerin üretimidir. Kamu yönetimi, kamu politikalarının oluşturulması ve yürütülmesiyle ilgili tüm faaliyetleri ifade eder.
KAMU YÖNETİMİ Kamu yönetimi, kamu hizmetlerinin sunumuna ilişkin mevzuatın öngördüğü işler ile idari kararları yerine getirmek üzere yönetim, siyaset ve hukuk teorilerinin ve prosedürlerin uygulanmasıdır. Kamu yönetimi, yasaları ve idari düzenlemeleri uygulamakla ilgili süreçler, organizasyonlar, kamu personelinin eylem ve işlemleridir.
KAMU YÖNETİMİ Bu tanımlardaki ortak unsurları dikkate alarak işlevsel bir kavram olarak kamu yönetimi; yasaların öngördüğü işler ile kamu politikası kararlarını uygulamakla ilgili süreçleri vefaaliyetleri anlatır.
KAMU YÖNETİMİ Yapısal bir kavram olarak kamu yönetimi ise devletin yürütmeye ilişkin kolunun örgütsel görünümünü yansıtır. Bu kamu örgütleri, hükümetlerin yönetiminde kamu politikası kararlarını ve yasaları uygulamakla görevlidir. Bu anlamda kamu yönetimi siyasi organların yürütmeye ilişkin kolu olarak, devlet ve toplum düzeninin kesintisiz işlemesinin temel dayanağıdır.
KAMU YÖNETİMİ Akademik bir disiplin olarak kamu yönetimi, siyaset biliminden sosyolojiye, işletme biliminden hukuka kadar çeşitli disiplinler arası köprü görevi yapan bu disiplinlerden gerekli kısımları, kamusal sorunların çözümüne ve kamu hizmetlerinin yürütülmesine uygulayan bir bilim dalıdır.
KAMU YÖNETİMİ Son olarak kamu yönetimi, kamu politikalarını planlama, örgütleme, yönlendirme, koordine etme, denetleme gibi eylem ve işlemler içinde, idareci olarak görev yapan kişiler açısından bir meslektir.
GELENEKSEL KAMU YÖNETİMİ VE YENİ KAMU YÖNETİMİ Geleneksel kamu yönetimi, 19. yüzyılın ikinci yarısından başlayarak 20. yüzyılın son çeyreğine kadar geçerli olan ve göreceli olarak verimlilikle daha az ilgilenen; demokrasi, hesap verebilirlik, kamu yararı, eşitlik, dürüstlük gibi özellikle kamu sektörünün değerleri üzerine daha fazla vurgu yapan kamu yönetimi anlayışıdır.
GELENEKSEL KAMU YÖNETİMİ VE YENİ KAMU YÖNETİMİ Geleneksel kamu yönetimi anlayışı, 1980 den sonra özel işletmelerde uygulanan bazı yöntem ve anlayışların etkisi altında kalmış, yapısal ve işlevsel olarak önemli bir değişiklik içine girmiştir.
GELENEKSEL KAMU YÖNETİMİ VE YENİ KAMU YÖNETİMİ Yeni kamu yönetimi, kamu işletmeciliği gibi terimlerle ifade edilen bu anlayışa göre, kamu yönetimi, işletme yönetimine yaklaşarak özel yönetim teknikleri, kamu alanında da uygulanmaya başlamıştır.
GELENEKSEL KAMU YÖNETİMİ VE YENİ KAMU YÖNETİMİ Yeni kamu yönetiminin unsurları: Kamu sektöründe yöneticiye geniş yönetme serbestliğinin tanınması, Performans ölçümü yapılması, Sonuçlara, prosedürlerden daha çok önem verilmesi,
GELENEKSEL KAMU YÖNETİMİ VE YENİ KAMU YÖNETİMİ Kaynakların kullanımında disiplin ve tutumluluk, Kamu sektöründe rekabetin artırılması, Büyük yapılı organizasyonların, optimal büyüklükte yeni yapılara dönüştürülmesi, Kamuda, özel sektör yönetim tekniklerinin uygulanması.
GELENEKSEL KAMU YÖNETİMİ VE YENİ KAMU YÖNETİMİ YAPI
GELENEKSEL KAMU YÖNETİMİ VE YENİ KAMU YÖNETİMİ ROLLER İLKELER POLİTİKALAR
KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI Kamu yönetimi, devlet ve toplum düzeninin kesintisiz olarak işlemesi, kamunun ortak ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik mal ve hizmetlerin üretilip halka sunulmasına ilişkin idari bir sistemdir. Her sistemde olduğu gibi kamu yönetimi sistemi de çeşitli elemanlardan meydana gelir.
KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI
KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI Kamu yönetiminin birinci elemanı insanlardır; yani halktır. Halk, bir ülkede yaşayan tüm bireylerden, çeşitli üretici ve tüketici gruplarından, siyasi liderler, yasama organı üyeleri ve baskı gruplarından oluşur. Şüphesiz, kamu yönetiminin bu beşeri unsuru, diğerlerine göre daha önemli ve etkileyicidir.
KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI Kamu yönetiminin ikinci elemanı örgüttür. Örgüt, kamu mal ve hizmetlerinin üretilmesi ve halka sunulmasında temel araçtır; yönetim hizmetlerinin merkez elemanıdır. Devlet, bu araç vasıtasıyla işler ve görevlerini yerine getirir. Devletin işlemesinde temel araç olan örgüt, hizmetlerin türüne ve niteliğine göre merkezî ve yerel düzeyde olmak üzere konumlanmaktadır.
KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI Kamu yönetiminin üçüncü elemanı, kamu politikasıdır. Kamu politikası, toplumsal sorunları tanımlama ve bunların çözümlerini belirleyerek kanun yapma (koyma), idari düzenlemeleri gerçekleştirme, alternatif çözüm önerileri arasında seçim yapma ve sorunları çözecek en uygun yöntemleri belirleme işleriyle ilgilidir.
KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI Kamu yönetiminin dördüncü elemanı, norm düzenidir. Norm düzeni, bir ülkede, anayasa, kanunlar, tüzükler, yönetmelikler ve idari kararlar ile bunlara ilişkin yargı makamlarının kararları ve içtihatlarından meydana gelir. İdeolojik düşünceler ve siyasi tercihler; Anayasa, kanunlar, idari düzenlemeler ve kararlar, kamu yönetiminin örgüt yapısını ve işleyişini düzenlemekte ve yönlendirmektedir.
KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI Kamu yönetiminin beşinci elemanı mali kaynaktır. Kamu maliyesi, kamu yönetiminin yapacağı işlerin belirleyici unsurunu meydana getirir. Hizmetlerin düzeyi ve miktarı, eldeki mali kaynaklara bağlıdır. Bu nedenle kamu yöneticileri, mevcut kaynakların artırılması ve bu kaynakların etkin ve verimli bir şekilde kullanılması sorunuyla da ilgilenmektedirler.
KAMU YÖNETİMİNİN ELEMANLARI Kamu yönetiminin altıncı elemanı, örgütü harekete geçiren ve işleten kamu görevlileridir. Kamu kurumlarında çeşitli statüler altında görev yapan tüm personel, geniş anlamda kamu görevlisi olarak nitelendirilir.
YÖNETİŞİM Yönetişim, toplum-devlet ilişkilerinde karşılıklı etkileşime dayalı yeni bir yönetim tarzını ifade etmekte ve kamu yönetimi, özel sektör ve sivil toplum kuruluşlarını içine alan kompleks bir sistemi ve bunların kendi aralarındaki ilişkiler ağını belirtmek için kullanılan bir kavramdır.
YÖNETİŞİM Yönetişim, verimlilik, etkinlik, sorumluluk ve hesap verebilirlik ilkeleri aracılığıyla, kamu yönetiminin hem verimli işlemesini sağlayacak hem de yaptığı işlemler ve aldığı kararlardan dolayı daha sorumlu hâle getirecek bir fikri çerçeveyi oluşturmaktadır.
YÖNETİŞİM Yeni Kamu Yönetimi anlayışında vatandaş ve sivil toplum, yönetimin bir ortağı gibi muamele gören bir konuma yükselmiştir. Böylece kamu yönetiminin, tüm toplumun etkileşimi ve katılımı ile oluşan bir alan olduğu ve bu alanın, kamu yararı için, iyi yönetişim anlayışı çerçevesinde işlemesi gerektiği fikri önem kazanmıştır.
YÖNETİŞİM Kamuda iyi yönetişimin ilkeleri denildiğinde saydamlık ve dürüstlük, katılım, verimlilik ve etkinlik, hesap verme sorumluluğu, uygun yöntemlerle halkla temas kurmak, yönetimin kendi kendini geliştirme ve öğrenme kapasitesi, iyi işleyen bir hukuk devleti, güçlü bir sivil toplum ve yerinden yönetim koşullarının gelişmiş olması gibi ilke veunsurları belirtmek gerekir.
KAMU YÖNETİMİ VE ÖZEL YÖNETİM Kamu yönetimi kavramı, yönetimin kamu kurumlarıyla ilgili dalını; özel yönetim ise kamu kurumları dışındaki özel işletmelerde uygulanan yönünü anlatmak için kullanılır. Yönetimin bu alanı ile İşletme Yönetimi ilgilenmektedir.
KAMU YÖNETİMİ VE ÖZEL YÖNETİM Kamu yönetimi ve özel yönetim, yönetimin birer alt dalları olmaları nedeniyle bazı ortak özellikleri bulunmakla birlikte değişik amaçları, yöntemleri ve statüleri nedeniyle de birtakım farklılıklara sahiptirler.
KAMU YÖNETİMİ VE ÖZEL YÖNETİM BENZERLİKLER Her iki kesimde de, kurallar sistemi, örgüt, personel, malî kaynak ve dış çevre gibi ortak öğeler ve sorunlar bulunmaktadır. Bütün yönetimler, insan kaynakları, malî yönetim, örgütün yapı ve işleyişini idare etme; politika, program ve yöntem geliştirme gibi dört temel işlev yürütürler.
KAMU YÖNETİMİ VE ÖZEL YÖNETİM FARKLILIKLAR Kamu Yönetimi Siyasal Çevre Siyasi bir ortamda faaliyetlerini yürütür. Siyasal yönetici ve organlara karşı sorumludur. ÖzelYönetim Daha dar bir çevrede faaliyet yürütür. Amaç Kamu yararı, sosyal fayda. Kâr elde etmek, örgüt çıkarı. Yasallık, Tarafsızlık, Süreklilik Hesap Verilebilirlik Kuruluşu işleyişi ve faaliyetleri yasalarla düzenlenir. Kamu hizmetleri tarafsız bir şekilde süreklilik arz eder. Geniş kapsamlı ve çok yönlüdür. (Siyasi organ ve kişilere, mali denetim birimlerine, yargı organları ve kamuoyuna) Faaliyetlerini piyasa koşullarına göre yürütür. Daha dar kapsamlıdır. (Yönetim kurulu, hissedarlar vemüşteriler)
KAMU YÖNETİMİ VE ÖZEL YÖNETİM FARKLILIKLAR Yönetim Esnekliği Sosyal Maliyet Kamu Yönetimi Kamu yöneticilerinin hareket özgürlüğü sınırlıdır (Mevzuat ve yargı kararları) Sosyal maliyet sorunuyla (Olumsuz dışsallıklarla) mücadele eder. Kamu Gücü Kamu gücünden yararlanır. Gerektiğinde karşı tarafın rızası olmadan tek taraflı olarak işlem yapar. Yöneticilerin Motivasyonu Prestij ve otorite kazanma duygusu ile siyasilerin takdirini kazanma eğilimi ÖzelYönetim Yönetici daha geniş bir yönetim serbestliğine sahiptir. Sosyal maliyet sorunuyla ilgilenmek istemez İlişkiler tarafların eşitliği esasına dayanır. Piyasa mekanizması
DEVLET Modern devlet, toplumun çeşitli aşamalar geçirerek büyümesi ve karmaşık bir yapıya erişmesinin sonucudur. Devlet, insanlar arasındaki ilişkileri düzenleyen ve bu ilişkilerin normlara (uyulması gereken kural, ölçüt) uygun olarak yürümesini sağlayan; anlaşmazlıkları çözümleyen; kamusal mal ve hizmetleri üreten veya yöneten en üst egemen meşru (yasal) gücü temsil etmektedir.
DEVLET Bir toplum içinde en üst siyasi otorite ile donatılmış siyasi kurum devlettir. Devlet; toplumun birliğini, düzenini, meşru otoritesini temsil eder ve ortak hizmetlerini yürütür.
DEVLET Türkiye nin yönetim yapısı idari (genel), askeri, adli ve akademik olmak üzere dört alan üzerine kurulmuştur. Bunlardan idari alan merkezi yönetim (başkent ve taşra örgütü) ile yerel yönetim parçalarından oluşmaktadır.
DEVLET Türkiye de devlet örgütlenmesi denildiği zaman akla gelen özellikler; devletin ulus devlet biçiminde belirlenmesi, merkeziyetçiliğe dayanması, hukuk devleti olması, toplumsal iradenin mecliste olması ve laiklik ilkesi temelinde kurulmuş üniter bir devlet olmasıdır.
DEVLET Modern devletin temeli olan bu öğeler Türkiye de Osmanlı Devleti nin son dönemlerini de içine alan beş anayasal dönemde oluşmuştur. Bunlar ilk anayasa olarak bilenen 1876 tarihli Kanuni Esasi, Kurtuluş Savaşı dönemine ait olan 1921 Anayasası, Cumhuriyet rejiminin kuruluş anayasası olan 1924 Anayasası, 1961 Anayasası vebugün için yürürlükte olan 1982 Anayasasıdır.
DEVLET Türkiye nin yönetim yapısının genel ilkesi 1982 Anayasasının 123. maddesinde belirlenmiştir. Buna göre idare, kuruluş ve görevleriyle bir bütündür ve kanunla düzenlenir. İdarenin kuruluş ve görevleri merkezden yönetim ve yerinden yönetim esaslarına dayanır.
KAYNAKLAR Sözen, S. (Editör) (2013). Kamu Yönetimi. Anadolu Üniversitesi Açıköğretim FakültesiYayınları. Eskişehir. Sayan, İ.Ö. (2013). Türkiye de İdari Sistem Ve Örgütlenme. http://www.kas.de/tuerkei/tr/publications/34517/