ÇANKIRI ALPSARI GÖLETİ VE CİVARINDAKİ YARI KURAK BİR HAVZADAN TESPİT EDİLEN BAZI ÖNEMLİ KARAYOSUNU TÜRLERİ. Nermin GÜNDÜZ KESİM 1 & Serhat URSAVAŞ 2

Benzer belgeler
Salix caprea L., Keçi Söğüdü, Orman Söğüdü

ZEHİRSİZ DOĞA MANTARLARI. Yrd.Doç.Dr. Halil DEMİR

Makroskobik Özellikleri Şapka

Düzce ve Batı Karadeniz Bölgesindeki Endemik ve Nadir Bitki Taksonlarının Ex-situ Korunması Amacıyla

Akkemik, Ü. (Editör) Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s.

Juglans (Cevizler), Pterocarya (Yalancı cevizler), Carya (Amerikan cevizleri)

Quercus ilex L. (Pırnal meşesi)

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

SİSTEMATİK BOTANİK II 1. LABORATUVAR BİTKİ TOPLAMA PİRESLEME LOKALİTE YAZMA KURUTMA ETİKET YAZMA

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

BİTKİ TANIMA I. Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

BİTKİ TANIMA I. P E P _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) Yrd. Doç. Dr.

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

ANADOLU ÜNivERSiTESi BiliM VE TEKNOLOJi DERGiSi ANADOLU UNIVERSITY JOURNAL OF SCIENCE AND TECHNOLOGY CiltNol.:2 - Sayı/No: 2 : (2001)

Picea (Ladin) Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin)

SU BİTKİLERİ 11. Prof. Dr. Nilsun DEMİR

TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU

ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 5/3 (2012) A morphometric study on Pterygoneurum ovatum

BAŞLICA TOPRAK TİPLERİ

İbreliler. Sequoia sempervirens (Kıyı Sekoyası) Sequoiadendron giganteum (Mamut Ağacı) Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR SAÜ PMYO

The moss flora of Arapgir (Malatya/Turkey) district. Mevlüt ALATAŞ *1, Nevzat BATAN 2

Doğal Su Ekosistemleri. Yapay Su Ekosistemleri

AYI (Ursus arctos) SAYIMI

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Çelikle Çay Üretimi. Ayhan Haznedar -Ziraat Mühendisi

GENUS: ABİES (GÖKNARLAR)

BETULACEAE. Alnus cinsleri vardır.

PERKOLASYON İNFİLTRASYON YÜZEYSEL VE YÜZETALTI AKIŞ GEÇİRGENLİK

TEMEL HARİTACILIK BİLGİLERİ. Erkan GÜLER Haziran 2018

Orman Altı Odunsu Bitkiler

Fonksiyonlar. Fonksiyon tanımı. Fonksiyon belirlemede kullanılan ÖLÇÜTLER. Fonksiyon belirlemede kullanılan GÖSTERGELER

YABANI MEYVELER ve KULLANıM ALANLARı. Araş. Gör. Dr. Mehmet Ramazan BOZHÜYÜK

FAGACEAE. kürenin subtropik ve serin bölgelerinde ormanlar kuran 600 kadar türü vardır.

GENUS: Convolvulus (gündüz güzeli, gündüz sefası)

Doğal ve doğal olmayan yapı ve tesisler, özel işaretler, çizgiler, renkler ve şekillerle gösterilmektedir.

CUPRESSUS L. Serviler

Murat TÜRKEŞ ve Telat KOÇ Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü, Çanakkale

LAND DEGRADATİON. Hanifi AVCI AGM Genel Müdür Yardımcısı

T.C. NİĞDE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANA BİLİM DALI MAZMILI DAĞI NIN BRYOFİT FLORASI

The Bryophyte flora of Sarımsak Mountain and Körkün Valley (Pozantı-Adana/Turkey)

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

TRA1 FLORA. Erzurum Erzincan Bayburt FAUNA

CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI

Arı Ürünleri, Bitkiler ve Sağlığımız. Yard.Doç. Dr. Mine Koçyiğit

P E P _ H 0 5 C

Picea A. Dietr. Ladinler

C e d r u s ( S e d i r ) C e d r u s a t l a n t i c a C e d r u s b r e v i f o l i a C e d r u s d e o d o r a C e d r u s l i b a n i

AZAMETLER. SARI AZAMET (Colias crocea) GÜZEL AZAMET (Colias alfacariensis)

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 5/1 (2012) 69-75

FIRTINA VADİSİ (ÇAMLIHEMŞİN, RİZE) Buxus sempervirens L. TOPLUMLARININ YAYILIŞ GÖSTERDİĞİ ALANLARIN KARAYOSUNU (MUSCI) FLORASI

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

TÜRKİYE NİN DOĞAL-EGZOTİK AĞAÇ VE ÇALILARI. II Angiospermler (H-Z) Editör. Bölüm Yazarları (Alfabetik sırayla) Prof. Dr.

İNCİRİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ. Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN

GÖL EKOSİSTEMİNDE EKOLOJİK KUŞAKLAR

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

Eco new farmers. Modül 1- Organik Tarıma Giriş. Bölüm 4- Organik Tarım ve Koruma

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

HAVZA SEÇİMİ YÖNTEM VE KRİTERLERİ

MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER)

BİNA BİLGİSİ 2 ÇEVRE TANIMI - İKLİM 26 ŞUBAT 2014

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

Juniperus communis. Adi Ardıç

Cins Fagus (Kayın) Castanea (Kestane) Quercus (Meşe) Gövde kabuğu

ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ

Orijin: Asya ve Avrupa (Mısır, Yunan ve Roma medeniyetleri döneminden beri biliniyor. Yabani form: Lactuca serriola x L.

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

T.C. BALIKESĠR ÜNĠVERSĠTESĠ FEN-EDEBĠYAT FAKÜLTESĠ COĞRAFYA BÖLÜMÜ HAVZA YÖNETĠMĠ DERSĠ. Dr. ġevki DANACIOĞLU

10. SINIF KONU ANLATIMI. 46 EKOLOJİ 8 BİYOMLAR Karasal Biyomlar

9. SINIF KONU ANLATIMI 46 CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI-8 BİTKİLER ALEMİ

10 cins; Sciadopitys Metasequoia Cunninghamia Taiwania Athrotaxis. Glyptostrobus Sequoia Sequoiadendron Cryptomeria Taxodium

ORMAN YANGIN DAVRANIŞINA GİRİŞ

Dersin Kodu

AKARSU KÖPRÜLERİNDE EKOLOJİK TASARIM VE DOĞA ONARIMI

SERT ÇAMLARDAN TÜRKİYE DE DOĞAL OLARAK YETİŞENLER

SARI ÇAY AKARININ ÇAY BİTKİSİ ÜZERİNDE OLUŞTURDUĞU ZARARLANMALAR. RAPOR

SİLVİKÜLTÜRÜN TEMEL İLKELERİ. Doç. Dr. Zafer YÜCESAN

ÇIĞLARIN OLUŞUM NEDENLERİ:

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

Bitkilerle Alan Oluşturma -1

ANKARA KECİSİNİN TANIMLAYICI ÖZELLİKLERİ. Prof. Dr. Okan ERTUĞRUL Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Genetik Anabilim Dalı

COĞRAFYA-2 TESTİ. eşittir. B) Gölün alanının ölçek yardımıyla hesaplanabileceğine B) Yerel saati en ileri olan merkez L dir.

* Ülkemizde doğal olarak yetişmemekle birlikte park ve bahçelerde çok yaygın olarak iki türü kullanılmaktadır.

YEŞİL ENERJİ HAYAL DEĞİL! Doç. Dr. Serdar Gökhan ŞENOL EGE Ü. Botanik Bahçesi Herbaryum Uygulama ve Araştırma Merkezi

TARLA BİTKİLERİ MERKEZ ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ TESCİL YILI:

Tarım, yeryüzündeki belli başlı üretim şekillerinden en gerekli ve yaygın olanıdır. Tarımın yapılış şekli ve yoğunluğu, ülkelerin gelişmişlik

Kurallı Kategori Yıldız

1-) Yaprak eksenin ucu, mukro veya arista, bitkiler daima çok yıllık, gövde kanatsız, çiçekler salkımsı

Kullandığımız çim tohumu karışımlarında yer alan türler ve özellikleri:

Haritanın Tanımı. Harita Okuma ve Yorumlama. Haritanın Tanımı. Haritanın Özellikleri. Haritanın Özellikleri. Kullanım Amaçlarına Göre

a 3 -<» rt3 ft3 Ö o\3 CO o\3 Ö o\3 CO v-< 0x3 Ö V-i -i» 3 Gezi / İlgaz Anadolu'nun Sen Yüce Bir Dağısın 0x3 Ö 0x3 Kitap / Kayıp Gül

128 ADA 27 VE 32 PARSEL NUMARALI TAŞINMAZLARA YÖNELİK 1/5000 ÖLÇEKLİ AÇIKLAMA RAPORU

KORUNAN ALANLARIN PLANLANMASI

CYANOBACTERIOPHYTA (Mavi-Yeşil Algler)

STRATONIKEIA ANTİK KENTİ SU YAPILARI. Antik kent Muğla Milas yolu üzerindedir. Aşağıda görüldüğü gibi Helenistik kurulmuştur.

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Transkript:

I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı 10-12 Eylül 2014 ÇANKIRI ALPSARI GÖLETİ VE CİVARINDAKİ YARI KURAK BİR HAVZADAN TESPİT EDİLEN BAZI ÖNEMLİ KARAYOSUNU TÜRLERİ Nermin GÜNDÜZ KESİM 1 & Serhat URSAVAŞ 2 1 Çankırı Karatekin Üniversitesi, Fenbilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği A.B.D., Çankırı 2 Çankırı Karatekin Üniversitesi, Orman Fakültesi, Orman Mühendisliği Bölümü, Orman Botaniği A.B.D., Çankırı, serhatursavas@gmail.com ÖZET Kurak ve yarı kurak alanlar bitki tür çeşitliliği bakımından çok önemli bir yere sahiptir. Çankırı ili de bu alanlardan birisi olup şimdiye kadar yapılan literatürel taramalara göre 29 familya ve 81 cinse ait 205 karayosunu taksonu Çankırı ilinden tespit edilmiştir. Çankırı ili ile Korgun ilçesi arasında kalan Alpsarı Göleti ve civarındaki yarı kurak havzada 18.07.2013-12.06.2014 tarihleri arasında yapılan arazi çalışmaları sonrasında; Funaria hygrometrica Hedw., Grimmia alpestris (F.Weber & D.Mohr) Schleich., Schistidium apocarpum (Hedw.) Bruch & Schimp., Bryum pallens Sw. ex anon. Çankırı ilinden ilk defa kaydı verilmiştir karayosunu türleridir. Ayrıca, Henderson 1961 (Şekil 1) kareleme sistemine göre Çankırı ili A2 karesi içerisinde yer almaktadır. A2 karesi için ilk defa kaydı verilen türler ise: Ceratodon conicus (Hampe) Lindb., Weissia longifolia Mitt, Bryum intermedium (Brid.) Blandow ve Grimmia crinita Brid dır. Grimmia crinita Henderson ve Prentice tarafından 1969 yılında Contributions to the bryophyte flora of Turkey: VIII adlı eserde Türkiye den ilk defa bahsedilmiştir ve o zamandan günümüze yapılan çalışmalarda bu türe rastlanılmamıştır. İlk kez yerli bir araştırıcı tarafından Çankırı Alpsarı Göleti civarından tespit edilmektedir. Pterygoneurum subsessile (Brid.) Jur., nin Türkiye den ilk kaydı, Özlem Tonguç Yayıntaş tarafından 2009 yılında Niğde den verilmiş olup, Türkiye den ikinci kaydı Çankırı ilinden, Alpsarı Göleti civarından verilmiştir. P. crossidioides W. Frey, Herrnst. & Kurschner Türkiye den ilk defa rapor edilmektedir. Bu tür ilk defa Frey ve ark. tarafından 1990 yılında İsrail den rapor edilmiştir. Şimdiye kadar ise dünya üzerinden sadece İsrail ve ikinci olarak ta Türkiye den tespit edilmiş nadir bir türdür. Bu bağlamda, kurak havzalar flora ve fauna açısından son derece önemli alanları oluşturmaktadırlar. Havza bazında herhangi bir çalışma yapılmadan önce, içerisindeki biyoçeşitlilik tespit edilmeli ve havzada yapılacak çalışmalar bu türlerin neslini devam ettirmesine engel teşkil etmemesi gerekmektedir. Anahtar kelimeler: Karayosunu, Nadir türler, Yarı kurak havza, Alpsarı göleti 224

10-12 Eylül 2014 I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı 1. GİRİŞ Kara yosunları orman ekosistemi içerisinde ve dışında çok farklı habitatlarda yaşama kabiliyetinde olan bitkilerdir. Bu türler; taş, kaya, toprak üzeri, tamamen su içerisinde ve su yüzeyinde yüzer pozisyonda bulunabildikleri gibi, ölü ve canlı ağaçların gövde ve dallarında, çürümekte olan organik maddeler üzerinde de bulunabilirler. Ekosistemin az bilinen bileşenlerinden olan karayosunları gerek ekolojik işlevleri gerekse ekonomik değerleri açısından önemli bir bitki gurubudur (Abay, 2014). Su tutma kapasitelerinden dolayı, üzerine düşen tohumların çimlenmesi toprağın sürekli nemli kalmasını sağlayarak yabanlaşmasını önlemesi, bünyesinde birçok canlı için yaşam alanı sunması gibi ekolojik işlevlerinin yanı sıra, bahçecilikte, endüstriyel alanda ve tıbbi alandaki geçmişten günümüze kullanımı, ekonomik önemlerini de gündeme getirmektedir. Günümüzde, ekosistem tabanlı planlama anlayışının önem kazanmasıyla birlikte karayosunları gibi küçük ilkel yapılı bitkilerin de göz ardı edilemeyeceği benimsenmeye başlamıştır. Bu düşünceden hareketle, florasında ülkemize özgü dar yayılışlı nadir bitki türlerini içeren, kurak ve yarı kurak havzaları bünyesinde barındıran Çankırı ilinden şimdiye kadar yapılan arazi çalışmalar ve literatür taramalarına dayanılması sonucunda 29 familya ve 81 cinse ait 205 takson karayosunları grubundan tespit edilmiştir (Abay, 2014). Tespit edilen bu karayosunu türleri içerisinden şimdiye kadar, Türkiye için ilk defa kaydı verilmiş olan önemli bir takson çıkmamıştır. 2. MATERYAL YÖNTEM Henderson 1961 kareleme (Şekil 1) sistemine göre, Çankırı ili A2 karesi içerisinde İç Anadolu Bölgesinin kuzeyinde, İç Anadolu ile Batı Karadeniz geçiş alanında bulunur ve denizden yüksekliği 723 metredir. İlin kuzey sınırındaki dağlar aynı zamanda ilin en yüksek kesimini teşkil eden Kuzey Anadolu dağlarının ikinci sırasındaki Ilgaz Dağlarıdır (URL 1). Çalışma alanımızı oluşturan Alpsarı Göleti ise, Çankırı ya 21 kilometre uzaklıkta, denizden 890 metre yüksektedir (Şekil 2). Gölet tarımsal sulama ve rekreasyonel amaçla kullanılmaktadır. Akarsu yatağından 21 metre yüksek olan bendinin uzunluğu 450 metredir. Galat Çayı üzerine yapılan gölette av yasağı dışında olta balıkçılığına izin verilmektedir (URL 2). 225

I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı 10-12 Eylül 2014 Şekil 1. Henderson 1961 Kareleme sisteminde Çankırı ilinin yeri ve araştırma alanının konumunu ( ) gösteren harita. Şekil 2. Çankırı Alpsarı Gölet inin uzaktan görünüşü 226

10-12 Eylül 2014 I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı Araştırma alanından karayosunu örnekleri 2013 2014 yılları arasında vejetasyonun farklı zamanlarında toplanmıştır. Örneklemelerin toplandığı alanlar; karayosunu çeşitliliği üzerine etkisi olabilecek farklı bitki toplulukları, ortamın sulak veya kurak olması ve bölgenin coğrafik konumu ile birlikte yükselti farklılıkları göz önüne alınarak seçilmiştir. Arazide belirlenen istasyon noktalarına ulaşıldığında; ilk olarak arazi not defterine istasyon bilgileri ve GPS ile koordinatları yazılmıştır. Daha sonra örnekler bulundukları ortamdan (kaya, taş, ağaç, toprak üzeri, v.b.) genel görünüş ve yapılarına zarar vermeyecek şekilde geniş ağızlı bir bıçak ile kazımak suretiyle alınmıştır. Örnekler alınmadan önce doğal ortamlardaki fotoğrafları çekilmiştir. Alınan örnekler daha önce hafifçe nemlendirilmiş küçük bir naylon poşet içine konulmuştur. Poşet içerisine ayrıca bitkinin toplanma istasyonu bilgilerini belirten bir etiket de konulmuştur. Toplanan bitkiler geniş bir bitki toplama çantasında geçici olarak muhafaza edilmiştir. Araziden getirilen bitki örnekleri zaman geçirilmeden gazete kâğıtları üzerinde, hava akımının olduğu, direkt güneş ve ısıya maruz kalmayan bir ortamda kurumaya bırakılmıştır. Kuruyan örnekler, teşhis öncesi geçici olarak zarflanmıştır. Bitkilerin arazide çekilen fotoğrafları kullanılmıştır. Bu fotoğraflama için; Nikon COOLPIX P7100 fotoğraf makinesinden yararlanılmıştır. Fotoğraflanan örneklerin önemli kısımları preparat hazırlanarak mikroskop altında çeşitli flora eserlerinden yararlanılarak teşhisleri yapılmıştır. Son olarak tekrardan kurutulan örnekler zarflanıp numaralandıktan sonra herbaryum örneği haline getirilerek, URSAVAŞ a ait özel karayosunu koleksiyonuna dahil edilmiştir. 3. BULGULAR Kurak ve yarı kurak bir havza karakterinde olan Alpsarı Göleti ve civarında yapılan arazi çalışmaları sonucunda Çankırı ilinden ilk defa kaydı verilmiş karayosunu taksonları şunlardır. 3.1. Funaria hygrometrica Hedw., Ayrımı: Çok yaygın bir türdür (Şekil 3). Kısa boylu, gevşek ve halı görünümünde sürgünlere sahiptir (3-10 mm). Yumurta şeklindeki yaprakları değişik boyutlarda (2-4 mm) olabilir ve x10 büyütmeli bir lens yardımı ile şeffaf büyük gevşek hücreler görülebilir. Asimetrik kapsüller 3-5 cm büyüklüğünde bol miktarda bulunur ve genellikle kuğu-boynu gibi aşağı sarkmış vaziyettedir ve narin kaliptrası konveks yapıdadır (Atherton, et al., 2010). Habitatı: Bu türler çıplak ve yalın bir koloni halinde dağılım gösteririler. Besin açısından zengin toprakları seçerler. Yangından sonra alana gelen, yerleşen karakteristik türlerdendir (Atherton, et al., 2010). 227

I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı 10-12 Eylül 2014 Şekil 3. Funaria hygrometrica nın doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ 3.2. Grimmia alpestris (F.Weber & D.Mohr) Schleich. Ayrımı: Bitki 1,5 cm boyunda. Yapraklar yumurtamsı-mızraksı, kenarları kıvrık, hair-point yaprak boyunun 1/2 si 2/3 kadardır. Yaprağın üst hücreleri çok tabakalı, 10-12 µm genişliğinde. Spor 8-10 µm genişlinde, kapsülleri yaygındır (Smith, 1980). Habitatı: Dağlık kayalık alanlarda nadir bir şekilde bulunur (Smith, 1980). Şekil 4. Grimmia alpestris nın doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ 3.3. Schistidium apocarpum (Hedw.) Bruch & Schimp. Ayrımı: Bitki 0,5-6 cm boyunda, uzun kıvrışık yaprakları 2,5-3,5 mm boyunda çok kısa hair-point (yaprak ucundaki beyazımsı tüyler) mevcut şeffaf ve dişli, ayrıca oldukça kısa kapsüle sahiptir. Taban hücreleri dikdörtgenimsi, orta hücreler 8-10 µm genişliğinde. Kapsül sapı (Seta) 0,6 mm, kapsül küremsi, kapsül kuru iken peristome dileri oldukça geniş şekilde açılır ve koyu kırmızımsı renktedir. Sporlar 6-14 µm boyutundadır (Atherton, et al., 2010). 228

10-12 Eylül 2014 I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı Habitatı: Yeşilmsi kahverengimsi kümeler halinde, genellikle bazik kayalar, harç ve beton duvarlar ile kireçli alanlarda yaygındır. Nadiren dere kenarlarında ağaç üzerlerinde gözlenir (Atherton, et al., 2010). Şekil 5. Schistidium apocarpum un doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ 3.4. Bryum pallens Sw. ex anon. Ayrımı: Değişken habitat ve renklere sahiptir, genellikle pembemsi renktedir fakat bazen kahverengimsi veya yeşil renkte olabilir. Bitki boyu 1-2 bazen 6 cm kadar çıkabilir. Üst yapraklar alt yapraklardan daha kalabalık, konkav, 1-3 mm boyunda, belirgin damar ve bordera (Yaprak kenarındaki farklılaşmış hücreler) sahiptir. Damar genellikle yaprak ucundan çıkıntı yapar, genellikle 3,5 mm bouunda armut şeklinde kapsüle sahiptir, kapsül sapı (Seta) 2-3 cm boyundadır (Atherton, et al., 2010). Habitatı: Genellikle nehir, dere, göl kenarlarındaki çıplak toprak üzerlerinde, kumul tepelerinde, yol kenarlarında küçük kümeler halinde bulunur. Aynı zamanda kireçli meralarda da bulunur (Atherton, et al., 2010). Şekil 6. Bryum pallens un doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ 229

I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı 10-12 Eylül 2014 3.5. Ceratodon conicus (Hampe) Husn., Ayrımı: Bitki 1 cm boyunda, kuru iken yapraklar hafifçe bükülmüş, burgulu, ıslandığında yukarıya doğru dik şekilde açılır, dar yumurtamsı, mızraksı yaprağa sahip, yaprak kenarları düz veya hafif kıvrılmış vaziyette, damar oldukça kalın belirgin ve yaprak uç kısmında uzunca çıkıntı yapmış vaziyette (Smith, 1980). Habitatı: Çıplak topraklarda (Şekil 4), nadir olarak çamura bulanmış duvar üzerlerinde, kireççil ve kireç oranı artan topraklarda yaygın olarak bulunur (Sth, 1980). Şekil 7. Ceratodon conicus un doğal ortamdaki görünüşü ( Foto: URSAVAŞ). 3.6. Weissia longifolia Mitt. Ayrımı: Weissia controversa ya çok benzer ondan farkı ise; küresel bir kapsüle sahip oluşu, kapsül sapının (Seta) çok kısa bulunuşu, yapraklarının setanın hemen dip kısmından çıkarak kapsülden yukarıya doğru uzanmasıdır. Seta 1 cm den kısa, üst yapraklar 4 mm, kadardır. Kapsül yaprak içerisine gömülmüş ve kaybolmuş vaziyettedir, kapsülü bulmak için üst yaprakları iyice açmak veya onları kopartmamız gerekebilir. Yapraklar sarımsı-yeşil renkte, kuru iken kıvrışık durumdadır (Atherton, et al., 2010). Habitatı: Weissia longifolia kalkerli, hafif nemli, kireçli, alanlarda özellikle çayırlık ve mera alanlarında gözlenir (Şekil 2). Ayrıca çok fazla kullanılmayan kireç taşı ve kalkerli arazilerde yayılış gösterir (Atherton, et al., 2010). 230

10-12 Eylül 2014 I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı Şekil 8. Weissia longifolia nın doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ 3.7. Bryum intermedium (Brid.) Blandow, Ayrımı: Bitki maksimum 2,5 cm boyunda (Şekil 5), üst yapraklar püsküllü, kuru iken kiremit vari dizilir. Islandığında dik bir hal alır, yaprak tabanı kırmızımsıdır, yumurtamsı-mızraksıdır, yaprak kenarı bazen tabandan uç kısma kadar kıvrıktır, nadiren düzdür, damar oldukça kalın ve kırmızı renktedir, yaprak uç kısmından kısa bazen uzun çıkıntı yapar. Kapsül aşağı doğru armut gibi sarkık, kapsül kapağı konik, kapsül dişleri kahverengimsidir (Smith, 1980). Habitatı: Bazik, kumlu topraklar üzerinde yeşilimsi kümeler halinde bulunur, çit duvar üzerinde, eski yapıların üzerlerinde bulunur (Smith, 1980). Şekil 9. Bryum intermedium un doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ 231

I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı 10-12 Eylül 2014 3.8. Grimmia crinita Brid. Bu türden; ilk olarak, Henderson ve Prentice tarafından 1969 yılında Contributions to the bryophyte flora of Turkey: VIII. adlı eserde bahsedilmiştir. Bu çalışmada, Henderson 1961 kareleme sistemine göre B8, B9, C12 karelerinde bulunulduğu ifade edilmiştir. Fakat 1969 yılından günümüze kadar yapılmış olan, karayosunu flora çalışmalarda Grimmia crinita türüne rastlanılmamıştır. Yapmış olduğumuz Çankırı Alpsarı Göleti ve civarı karayosunu flora çalışmasında, 45 yıl sonra ilk defa yerli bir araştırıcı tarafından ülkemizden kaydı verilmiştir. Ayrımı: Bitki 1 cm boyunda, gövde ıslandığında dalgalı, yapraklar yumurtamsı mızraksı, üst yapraklar konkav, uç kısma doğru aniden daralır, kenarları düz, hair-point yaprak boyu kadar veya daha büyük, taban hücreleri şeffaf, dikdörtgenimsi, kenarlara doğru kısalır ve genişler. Orta hücre karemsi 10-12 µm genişliğinde, kuvvetli dalgalı, boylu boyunca tek hücreli. Kapsül sapı kıvrık, 1 mm; kapsül hair-point içerisinde hemen hemen gömülmüş, küremsi, kambur şekilde, peristom dişleri (Kapsül dişleri) mevcut, sporlar 10-12 µm genişliğindedir (Smith, 1980). Habitatı: Genellikle harç ve bazik kayalar üzerinde gri renkte küçük kümeler oluşturmaktadır. (Smith, 1980). Şekil 10. Grimmia crinita un doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ 3.9. Pterygoneurum subsessile (Brid.) Jur., Bu türün Türkiye den ilk kaydı, Özlem Tonguç Yayıntaş tarafından 2009 yılında Niğde den verilmiş olup, bu türün ülkemizden ikinci kaydı, Çankırı ili Alpsarı Gölet i civarından verilmiştir. Ayrımı: Bitki 4 mm boyuna kadar uzaya biliyor (Şekil 7), yeşilimsi, beyazımsı dan kahverengimsi yeşile dönen bir renge sahiptir. Kuru iken yapraklar kiremit vari dizilişe sahip, ıslandığında kuvvetli konkav, hair-point (yaprak ucundaki beyazımsı tüyler) 1,5-2,5 mm boyunda, yaprak boyu kadar yada yaprağın iki katı boyuna kadar çıkabiliyor. Hair-pont aşağı kısımların kenarları düz, yukarı kısımlarda belirgin dişli, damar oldukça geniş, yaprağın üst kısımlarında belirgin iki-dört ince levha şeklinde (Lamellae) hücreleri mevcuttur, bu hücreler şeffaf veya hafif siğilli. 232

10-12 Eylül 2014 I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı Kapssül gömülmüş bir şekilde yapraklar arasında kaybolmuştur, kapsül sapı (Seta) çok kısa 1,25 mm boyundadır, kapsülde peristome dişleri yoktur, sporlar 40 µm çapındadır (Herrnstadt and Heyn, 2004). Habitatı: Toprak üzerinde küme halinde gelişir, genellikle kurak ve çöl ortamlarında gözlenir toprak taneleri arasında, yaprak ucundaki uzun beyazımsı tüylerini (hair-point) rahatlıkla görebilir (Herrnstadt and Heyn, 2004). Şekil 11. Pterygoneurum subsessile nin doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ 3.10. Pterygoneurum crossidioides W. Frey, Herrnst. & Kurschner Türkiye den ilk defa rapor edilmektedir. Bu tür ilk defa Frey ve ark. tarafından 1990 yılında İsrail den rapor edilmiştir. Şimdiye kadar ise dünya üzerinden sadece İsrail ve ikinci olarak ta Türkiye den tespit edilmiş nadir bir türdür. Ayrımı: Bitki 2,5 mm boyuna kadar gelişebiliyor (Şekil 8), bitki kuru iken sarımsı yeşilden kahverengimsi yeşile döner, yapraklar kuvvetli bir şekilde kiremit vari dizilir, gövde boyunca düzgün aralıklıdır, yapraklar 1,75 mm boyunda geniş yumurtamsı, hair-point uzunluğu yaprak boyunda yada 2/3 ü kadardır, yaprak kenarı düz, yaprak uç kısmı hafif dişli, damar geniş ve yaprak ucundan çıkıntı yaparak uzanır, yaprak karın kısmında iki-üç sıra lamella bulunur ve bunlar yaprak tabanından itibaren uç kısma doğru uzanır, üst kısımdaki lamella dallanmış vaziyettedir. Yaprak yüzeyi hücreleri şeffaftır, taban kısmındaki hücreler hariç klorofilidir. Yaprak uç hücreleri düzensiz dört köşeliden altı köşeliye kadar olabilir, yaprak orta hücreleri 10-14 µm genişliğindedir. Kapsül sapı (Seta) 2,5 mm boyunda, kuvvetli kıvrık, kapsül 1-1,25 mm boyunda küremsi şekilde, kahverengi, kapsül dişi (peristome) yok, sporlar 24-31 µm çapında (Şekil 9) (Herrnstadt and Heyn, 2004). Habitatı: Gevşek topraklar üzerinde gelişir, genellikle bu toraklar killi, kumlu balçıklı sarımtırak kül rengi verimli topraklardır (Şekil 10), toprak üzerinde derinlemesine gömülü sadece yaprak uçları dışarıdan görülecek şekilde bulunur (Herrnstadt and Heyn, 2004). 233

I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı 10-12 Eylül 2014 Şekil 12. Pterygoneurum crossidioides in doğal ortamdaki görünüşü Foto: URSAVAŞ Şekil 13. Pterygoneurum crossidioides in bulunduğu noktadan Alpsarı göletinin görünüşü Foto: URSAVAŞ 234

10-12 Eylül 2014 I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı Şekil 14. Mikroskobik görüntüsü 1. Bitki, 2-5 Yaprak, 6. Hair-point, 7. Yaprak uç kısım hücreleri, 8. Yaprak tabanı enine kesiti, 9. Orta hücresi, 10. Taban hücresi, 11. Üst kısım enine kesiti, 12. Kapsül kapağı, 13. Spor, 14. Yaprak orta kısım enine kesit Foto: URSAVAŞ 4. TARTIŞMA VE SONUÇ Büyük çoğunluğu kurak ve yarı kurak bir havza olan Çankırı ilinde karayosunu florasına yönelik ilk araştırma Keçeli ve Çetin tarafından 2000 yılında Çankırı-Eldivan dağının karayosunu florası adlı çalışma ile gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma ile 14 familya 25 cins ve bunlara ait 54 takson tespit edilmiştir (Keçeli ve Çetin, 2000). Daha sonraki çalışmalar ile sırasıyla şu şekildedir. 235

I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı 10-12 Eylül 2014 Ilgaz Dağı Milli Parkının Karayosunu florası Abay ve Çetin tarafından 2003 yılında gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada 21 familyaya ait 56 cins ve bunlara ait 109 takson tespit edilmiştir (Abay ve Çetin, 2003). Çankırı (Yapraklı) karayosunu (Musci) florasına katkılar Abay tarafından 2008 yılında gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada ise 17 familyaya ait 39 cins ve bunlara ait 65 takson tespit edilmiştir (Abay, 2008). Çankırı ili araştırma ormanı karayosunu (musci) florası Abay ve Ursavaş tarafından 2009 yılında gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada; 14 familyaya ait 22 cins ve bu cinslere ait 35 takson belirlenmiştir (Abay ve Ursavaş, 2009). Ilgaz dağları bryoflorasına katkılar, Yenice Ormanları, Türkiye Ursavaş ve Abay tarafından 2009 yılında tamamlanmış bir çalışmadır. Bu çalışmada; 115 karayosunu ve 12 ciğerotu kayıt edilmiştir. 23 familya 59 cins ve bunlara ait 115 takson tespit edilmiştir (Ursavaş ve Abay, 2009). Gürgenli dağı karayosunu (Musci) florasına katkılar (Bayramören/Çankırı) Şahin ve Abay tarafından 2009 yılında yayınlanmıştır. Bu çalışmada; 19 familya, 45 cinse ait 85 takson tespit edilmiştir (Şahin ve Abay, 2009). Yarı kurak bir alandaki karayosunlarının toprak özellikleri. Türkiye nin Kuzeyi Örneği Abay ve arkadaşları tarafından 2014 yılında tamamlanan bu çalışma; Çankırı ili için kurak ve yarı kurak bir alanda gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma ile 10 familyaya ait 23 cins ve cinslere ait 58 takson tespit edilmiştir (Abay, vd. 2014). Şimdiye kadar Çankırı ili sınırları içerisinde karayosunlarının florasına yönelik yapılmış çalışmalar yukarıda bahsedilmiştir. Bu çalışmalar sonucunda Çankırı ilinden 29 familyaya ait 81 cins ve bu cinslere ait 205 takson tespit edilmiştir (Abay, 2014). Çankırı ilinde karayosunu çalışmaları yukarıdan da anlaşılacağı üzerine genellikle orman vejetasyonunun yoğun olduğu alanlarda gerçekleştirilmiştir. Hâlbuki Çankırı ilinin büyük bir bölümü kurak ve yarı kurak havzalardan oluşmaktadır. Bu tip alanlar özellikle nadir veya endemik bitki türlerinin yoğun bir şekilde bulunduğu alanları oluşturmaktadır. Çankırı ilinde; kurak ve yarı kurak bir havzada yer alan, Alpsarı Göleti ve civarında yapmış olduğumuz karayosunu flora araştırmasında, Çankırı ilinden şimdiye kadar tespit edilmemiş olan; Funaria hygrometrica Hedw., Grimmia alpestris (F.Weber & D.Mohr) Schleich., Schistidium apocarpum (Hedw.) Bruch & Schimp., Bryum pallens Sw. ex anon., Ceratodon conicus (Hampe) Lindb., Weissia longifolia Mitt, Bryum intermedium (Brid.) Blandow, Grimmia crinita Brid, türleri tespit edilmiştir. Bunun yanında; Avrupa bryofitlerinin nadir ve tehlike altındaki türlerinin yer aldığı Red Data Book of European Bryophytes adlı kitapta, Bölgesel tehtid altında (Regionally threatened taxa) olan türlerden biri olan Pterygoneurum subsessile (Brid.) Jur., yer almaktadır (Stewart, 1995). Bu türün; Türkiye den ilk kaydı ise; Özlem Tonguç Yayıntaş tarafından 2009 yılında Niğde den verilmiş, ikinci defa ise Alpsarı Göleti civarından verilmektedir. Bu türün yaşam kurak ve yarı kurak tarım ve mera arazilerinin kenarlarını oluşturmaktadır. Bu alandan tespit edilen bir diğer ve en önemli türümüz ise; Pterygoneurum crossidioides W. Frey, Herrnst. & Kurschner Türkiye den ilk defa rapor edilmektedir. Bu tür ilk defa Frey ve ark. 236

10-12 Eylül 2014 I. Ulusal Havza Yönetimi Sempozyumu / Çankırı tarafından 1990 yılında İsrail den rapor edilmiştir. Şimdiye kadar ise dünya üzerinde sadece İsrail de Haifa, Jerusalem ve Tel Aviv gibi birkaç noktada tespit edilmiş bir tür dür. İsrail in endemik türü olan P. crossidioides dünya üzerinde ise ikinci tespit edilen noktası Türkiye nin Çankırı ilinden ve Alpsarı Göleti civarından tespit edilmiş çok nadir bir türdür. Bu bağlamda, ülkemizdeki kurak havzalar biyoçeşitlilik açısından son derece önemli alanları oluşturmaktadırlar. Havza bazında herhangi bir çalışma yapılmadan önce, içerisindeki biyoçeşitlilik tespit edilmeli ve havzada yapılacak müdahalelerin bu türlerin neslini devam ettirmesine engel teşkil etmemesi gerekmektedir. Teşekkür: Bu çalışma; Çankırı Karatekin Üniversitesi, Bilimsel Araştırmalar ve Projeler Birimi (BAP) tarafından, 2013/17 no lu Lisansüstü Tez Projesi (LTP) olarak desteklenmektedir. 5. KAYNAKLAR Abay, G. and Çetin, B. 2003. The moss flora (Musci) of Ilgaz mountain national park. Turkish Journal of Botany, 27, pp. 321-332. Abay, G. ve Ursavaş, S. 2009. Çankırı İli Araştırma Ormanı Karayosunu (Musci) Flora ve Ekolojisi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 11:16, 61-70. Abay, G., 2008. Contributions to the moss (Musci) flora of Çankırı (Yapraklı). Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 1, 24-35. Abay, G., 2014. Çankırı nın Bryofit Biyoçeşitliliği. Ekoloji 2014 Sempozyumu Bildiri Özetleri, 01-04 Mayıs 2014, Gazimağusa-KKTC, s.159. Abay, G., Gül, E., Ursavaş, S., Erşahin, S., 2014. Substratum properties and mosses in semi-arid environments. A case study from North Turkey. Cryptogamie Bryologie, 35(2): 181-196. Atherton, I., Bosanquet, S. and Lawley, M. 2010. Mosses and Liverworts of Britain and Ireland a field guide. British Bryological Society, p. 850, United Kingdom. Frey W., Herrnstadt I. & Kurschner H. 1990 Pterygoneurum crossidioides (Pottiaeeae, Musci), a new speeies to the desert flora ofthe Dead Sea area. Nova Hedwigia 50: 239-244. Henderson, D.M., 1961. Contributions to the bryophyte flora of Turkey V: Summary of Present Knowledge. Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh, 23: pp. 279-301. Henderson, D.M., and Prentice, H.D. 1969. Contributions to the bryophyte flora of Turkey: VIII., Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh, 29: pp. 235-262 Herrnstadt, I. and Heyn, C.C. 2004. The Bryophyte Flora of Israel and Adjacent Regions. The Israel Academy of Sciences and Humanities, p.719, Jerusalem. N. Stewart, 1995. Red Data Book of European Bryophytes, Part 1: Introductory section & background. European Committee fort he Conservation of Bryophytes. p. 291. Smith, A.J.E. 1980. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge University Press, p. 706, United Kingdom. Şahin, A. and Abay, G. 2009. Gürgenli Dağı Karayosunu (Musci) Florasına Katkılar (Bayramören/Çankırı). Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 10:2, pp. 83-93. URL 1. www.pozitifgazete.com http://www.pozitifgazete.com/cankiri-ili-tanitimi-no-18.html Erişim tarihi: 07.07.2014 URL 2. www.yerturk.com, Türkiye nin doğa ve kültür arşivi http://www.yerturk.com/yer-alpsari-goleti-cankiri. html#ad-image-0 Erişim tarihi: 07.07.2014 Ursavaş, S. and Abay, G. 2009. Contributions to the bryoflora of Ilgaz Mountains, Yenice Forests, Turkey. Biological Diverity and Conversation, 2:3, pp. 112-121. Yayıntaş, Ö.T., 2009. Pterygoneurum subsessile (Brid.) Jur., New national and regional bryophyte records, 21, Journal of Bryology, 31: 132-139, p. 136. 237