N_360-365 11/10/06 9:54 AM Page 360 Parkinson hastal nda afl r gündüz uykululu u laçlara m ba l, hastal a m? M.D. Gjerstad, MD; G. Alves MD; T. Wentzel-Larsen, MSc; D. Aarsland MD, PhD; ve J.P. Larsen MD, PhD Özet Amaç: Populasyon bazl bir kohort çal flmas nda 8 y ldan uzun süredir takip edilen Parkinson hastalar n n (PH) demografik ve klinik özelliklerini afl r gündüz uykululu u (EDS) geliflimi ile iliflkilendirmek. Metotlar: Toplam 232 PH hastas 1993 y l nda populasyona dayal prevalans çal flmas na kat ld lar. Hastalar prospektif olarak izlenerek 4 ve 8 y l sonra tekrar muayene edildiler. Çal flmaya dahil edilen tüm ofis vizitlerinde yazarlar yar flablon görüflmelerle klinik ve demografik de iflkenler hakk nda bilgi toplad lar. Standardize parkinsonizm, depresyon ve kognitif bozukluk skorlamalar kullan ld. EDS tan s uyku anketine ve 2001 y l nda kullan lan Epworth Uykululuk Skalas na göre kondu. EDS ve birçok demografik ve klinik de iflken aras ndaki iliflkiyi çözmek için veriler populasyon ortalamalar al nan lojistik regresyon modelleri ile analiz edildiler. Sonuçlar: Bafllang çta kat lan 232 kiflinin, 4 y l sonraki de erlendirmede 138 i, 8 y l sonraki de erlendirmede 89 u mevcut idi. EDS s kl 1993 y l nda %5,6; 1997 de %22,5 ve 2001 y l nda %54,6 idi. Hastalar n ço unda EDS süre endi. Lojistik regresyon modelinde EDS yafl, cinsiyet ve dopamin agonist kullan m yla iliflkiliydi. Hiç dopamin agonisti kullanmam fl olan hastalarda hipersomni sadece Hoehn ve Yahr evresi ile iliflkili idi. Tart flma: EDS, PH nin s k görülen ve süre- en özelliklerinden biridir. Patofizyolojisi multifaktöryeldir. Yazarlar n bulgular, PH de görülen hipersomniye hem yafl hem de uykuuyan kl k siklusunda hastal a ba l de iflikliklerin yol açt yönündedir. Dopamin agonistleriyle tedavi de hastalar m zda afl r gündüz uykululu una katk da bulunmufltur. NEUROLOGY 2006;67:853 858 PH hastalar nca yaflanan uyku problemleri hastal n tedavisinde önemli problemlerden biridir. Daha önce yapt - m z bir kesit çal flmas nda PH hastalar n n %15 inde, sa l kl yafll populasyonun %1 inde ciddi somnolans (afl r gündüz uykululu u) tespit ettik. 1 Hastalar n hipersomni gelifltirme s kl ve nedenleri hala tart flma konusudur. PH patolojisine ek olarak geceleri insomni ve parasomniler ve kullan lan sedatif ilaçlar n da afl r gündüz uykululu- una neden oldu u düflünülmektedir. Dopaminerjik ilaçlar n ani uyku ataklar ve genel hipersomni semptomlar na neden oldu una dair baz kan tlar bulunmaktad r. 2-7 PH hastalar nda EDS oluflumuna yol açabilecek ilaçlar, hastal n kendisi ve klinik ve demografik özellikler prospektif olarak populasyona dayal bir kohort çal flmas yla taraf m zdan araflt r ld. Metotlar. Çal flma populasyonu. Bir Ocak 1993 de bat Norveç Stavanger bölgesinde yap lan prevalans çal flmas nda kabaca prevalans 100.000 kiflide 110.9 idi. (toplam 245 hasta). 8 Çal flmadaki hasta kabul kriterleri, daha önce detayl olarak anlat ld. 9 Tüm hastalara tan, çal flma grubunun nörolo u taraf ndan, yay nlanm fl tan kriterlerine göre kondu. 10 fiu ana kadar, vefat eden daha önce r zalar al nm fl 22 hasta, otopsi ile nöropatolojik olarak de erlendirildi. ncelenen tüm hastalarda hücre kayb ve substantia nigran n hayatta kalan hücrelerinde α sinükleinpozitif Lewy cisimcikleri tespit edilerek tan kofirme edildi. 11 1993 de Stavanger bölgesindeki 245 PH hastas n n 232 si gündüz uykululu u ve noktürnal uyku problemleri aç s ndan de erlendirildi. 1,10 Hastalardan 7 sine tekrar tan konarak PH olmad klar belirlendi, 3 ü prevalans günü ve muayene günü aras nda ex oldu, 2 si çal flmaya kat lmay reddetti ve biri ciddi demans nedeniyle de erlendirilemedi. 1997 de toplam 138 kifli, 2001 de 89 kifli uyku problemleri için tekrar de erlendirildi. Sekiz y ll k takip s ras nda 126 hasta ex oldu, 17 hasta çal flmaya devam etmeyi reddetti veya hastal k veya ciddi demans nedeniyle verileri eksik kald. Çal flma dizayn. PH hastalarla yap lan prospektif, longitudinal, populasyona dayal bu EDS çal flmas nda 1993, 1997 ve 2001 y llar nda ayn standardize muayene program kullan ld. Ayaktan hasta poliklini ine transportu zor olan hastalar evlerinde veya kald klar bak m evlerinde muayene edildi. Mini-Mental test (MMSE) skoru <28 olan tüm hastalarda klinik ve demografik bilgilerin temini için hastan n yak n veya bak c - s vizitlere davet edildi. 12 Klinik de erlendirme. Hastalar Unified Parkinson s Disease Rating Scale (UPDRS), 13 Hoehn ve Yahr evreleme, 14 demans tan kriterleri (DSM-III-R), 15 Montgomery ve Aasberg Depresyon skalas (MADRS) 16 ve MMSE ile de erlendirildi. Her hastan n hastal k alt tipi tremor dominant (TD), postural instabilite yürüyüfl bozuklu u (PIGD) ve daha önceki çal flmalarda tariflendi i gibi belirsiz olarak s n fland r ld. 17,18 Uyku bozukluklar n n de erlendirilmesi. Gündüz uykululu u ve gece uyku problemlerinin de erlendirilmesi için çal flmaya kat lan tüm hastalara Stavanger uykululuk anketi (SSQ) yap ld. 10 Ayn anket daha önce yay nlanm fl PH hastalar nda EDS yi araflt ran çal flmalarda gündüz ve gece uyku problemlerini araflt rmak üzere kullan lm flt r. 1,10,19 Gündüz Norwegian Hareket Bozukluklar Merkezi (M.D.G., G.A., D.A., J.P.L.), Nöroloji Bölümü (M.D.G., G.A., J.P.L.) ve Psikiyatri Bölümü (D.A.), Stavanger Üniversite Hastanesi, Stavanger, Norveç; ve Klinik Araflt rma Merkezi (T.W.-L.), Haukeland Üniversite Hastanesi, Bergen, Norveç. Aç klama: Yazarlar n bildirecekleri ç kar çat flmas yoktur. 15 Aral k 2005 de al nd. Son hali ile 4 May s 2006 da kabul edildi. Adres bilgileri ve yeniden bask istekleri için, Dr. Jan Petter Larsen, Norwegian Centre for Movement Disorders, PB 8100, N-4068 Stavanger, Norway; e-mail: jpl@sir.no 360 Copyright 2006 by AAN Enterprises, Inc.
N_360-365 11/10/06 9:54 AM Page 361 Tablo 1 EDS li ve EDS siz PH hastalarının başlangıç viziti ve takip vizitlerdeki demografik ve klinik verileri. 1993 1997 2001 EDS + EDS EDS + EDS EDS + EDS Hasta sayısı Erkek, no. (%) Yaş, y (SS) Tedavi süresi, y (SS) Günlük levodopa dozu, mg (SS) Dopamine agonisti, no. (%) UPDRS ADL skoru (SS) UPDRS motor skoru (SS) Hoehn ve Yahr evresi (SS) Hallusinasyonlar, no. (%) MMSE skoru (SS) MADRS (SS) İnsomni, no. (%) RBD şüphesi uyandıran özellikler, no. (%) PLMS şüphesi uyandıran özellikler, no. (%) Epworth uykululuk skalası skoru (SS) 35 22 (62.8) 197 92 (46.7) 41 22 (53.6) 97 40 (41.2) 40 19 (47.5) 49 19 (38.7) 76 (6.5) 73.1 (8.7)* 77.4 (5.3) 73 (8.7) 78.8 (5.9) 74 (9.6)* 10.8 (5.7) 8.8 (5.7)* 14.2 (5.5) 11.8 (4.7)* 15.7 (4.1) 13.3 (3.9)* 477 (274) 492 (242) 638 (437) 613 (353) 600 (407) 672.4 (430.5) 11 (31.4) 41 (20.8) 11 (26.8) 12 (12.4)* 10 (25) 17 (34.7) 21.5 (11.5) 13.2 (7.7) 27.3 (8.9) 14.8 (8.1) 32.7 (8.3) 19.1 (8.9) 40.1 (17.3) 26.4 (14.7) 47.2 (22.7) 27.6 (18.6) 58.6 (17.4) 37.8 (18.4) 3.7 (1.0) 2.7 (1.0) 4.1 (0.8) 2.9 (0.9) 4.1 (0.9) 2.9 (0.9) 13 (37.1) 18.4 (9.8) 12.2 (7.5) 26 (13.2) 25.5 (5.5) 7.4 (5.9) 23 (50.1) 17.7 (10.1) 6.4 (7.4) 25 (25.8) 25.9 (5.8) 4.3 (5.6)* 29 (72.5) 11.7 (8.8) 8.18 (5.04) 10 (25) 24.3 (7.0) 8.2 (8.4) 22 (62.8) 114 (57.9) 25 (60.9) 48 (49.5) 17 (42.5) 33 (67.3)* 14 (40.0) 20 (10.1) 14 (34.1) 25 (25.7) 5 (12.5) 8 (16.3) 3 (8.6) 8 (4.0) 4 (9.7) 4 (4.1) 5 (12.5) 1 (2.0)* 16.3 (5.7) 5.7 (4.4) Kategorik de iflkenler için ki-kare testi, sürekli de iflkenler için Mann-Whitney testi. Tüm p de erleri 2 uçludur. Tüm gözlemlerimiz sonuçlarda belirtilmifltir. * p 0.05; p 0.005. EDS = afl r gündüz uykululu u; UPDRS =birlefltirilmifl Parkinson hastal skor skalas ; ADL = günlük aktiviteler; MMSE = Mini-Mental test; MADRS = Montgomery ve Aasberg depresyon skalas ; RBD = REM uyku davran fl bozuklu u; PLMS = uykuda periyodik ekstremite hareketleri periyodunda uyku dönemlerinin say s ve süresi göz önünde bulundurularak gündüz uykululu u, gündüz uykululu u yok ve EDS gruplar na ayr ld. Gündüz 2 saatten fazla uyuyanlar veya günde 3 kez veya daha fazla uyuya kalan hastalar EDS kabul edildi. Ayr ca 2001 muayene program - na Epworth uykululuk skalas (ESS) 20 eklendi ve SSQ skorlar yla karfl - laflt r ld. SSQ ya göre EDS li hastalar n ortalama ESS skoru 16.3 (SS = 5.7), EDS olmayan hastalar n ortalama ESS skoru 5.7 (SS =4.4) (p < 0.005) idi. SSQ nun parças olarak hastalara gece uyku problemleri olup olmad, e er varsa ne tip problem yaflad klar soruldu. Uyku problemi nedeniyle sedatif ilaç kullan m insomni olarak de erlendirildi. Muhtemel REM uyku davran fl bozuklu u (RBD) de erlendirmesi için hastalara ve bak c - lar veya hasta yak nlar na uyku s ras ndaki motor ve vokal aktiviteyi 0-3 aras skorlamalar istendi. Hastalar 2 (uyku s ras nda eflini uyand racak kadar aktif) veya 3 (fiziksel ve verbal olarak çok aktif, uyku s ras nda kendimi veya eflimi incitiyorum) puan ald klar nda RBD den flüphelenildi. Uykuda periodik bacak hareketlerini de erlendirmek için (PLMS), hastalardan uyku s ras nda ani kas lmalara ba l yaflad klar problemleri 0-3 aras notlamalar istendi. Hastalar 2 (orta düzey uyku problemi) veya 3 puan(majör uyku problemi) ald klar nda PLMS den flüphelenildi. statistiksel analiz. statistiksel analizler için SPSS 11.0 (SPSS Inc., Chicago, IL) ve Stata (StataCorp LP, College Station, TX) kullan ld. 2001 y l nda sürekli de iflkenleri karfl laflt rmak için Mann-Whitney testleri, EDS olan veya olmayan hastalar kategorik de iflkenlerle karfl laflt rmak için Pearson χ 2 testi kulland k. EDS ve demografik ve klinik de iflkenler aras ndaki iliflki mevcut tüm gözlemler kullan larak populasyon ortalamas al nm fl lojistik regresyon modelleriyle analiz edildi (Stata prosedürü xtgee). Üçüncü ard fl k muayene yap ld ndan biçimlendirilmemifl korelasyonlar kullan ld. Çok de iflkenli model için çal fl lan kovaryantlar yafl, cinsiyet, hastal k tipi (PIGD, TD veya orta), hastal k süresi, UPDRS motor ve günlük aktivite (ADL) skorlar, Hoehn ve Yahr evrelemesi, MMSE skorlar, MADRS skoru, L- Dopa dozu, bafllang çta agonist kullan m (evet veya hay r), halusinasyonlar (var/yok) ve insomni idi. Dopamin agonistlerinin etkisi olmadan EDS de erlendirmesi için ayn analizler, daha önce dopamin agonisti kullanm fl tüm hastalar analiz d fl b rak larak yap ld. Son populasyon ortalamas al nm fl lojistik regresyon modelinde analiz edilen anlaml kovaryantlar, düflük risk faktörlü hastalar belirlemek için kullan ld ve her durumda bu hastalar n EDS oran araflt r larak EDS nin belirlenen bu risk faktörlerinden ba ms z ortaya ç k p ç kmad de erlendirildi. Çift yönlü p < 0,05 de eri anlaml kabul edildi. Sekiz y ll k EDS prevalans bafllang çta EDS olgu say s na tüm yeni olgu say s eklenip gözlem sürecinin ortas ndaki ortalama populasyon de erine bölünerek hesapland. 21 Sonuçlar. EDS ile iliflkili özellikler. Bafllang ç ve takip vizitlerinde kaydedilen demografik ve klinik bilgiler tablo 1 de verilmifltir. Tek de iflkenli analizde, EDS her vizitte parkinsonizmin ciddiyeti, kognitif bozukluk ve halusinasyon varl ile iliflkiliydi. EDS li hastalar EDS olmayanlara göre daha yafll yd ve daha uzun süredir Parkinson hastas yd lar. Total MADRS skoru 1993 ve 1997 y llar nda EDS li hastalarda daha yüksekti. RBD düflündüren özellikler sadece 1993 y l nda daha çok EDS li hastalar taraf ndan bildirilirken, (p < 0.001) PLMS düflündüren özellikler 2001 de daha s kt (p = 0.05). nsomni 2001 y l nda EDS olmayan hastalarda daha s kt. Vizitlerin hiçbirinde günlük levodopa dozunda farkl l k yoktu. Buna karfl l k, dopamin agonist tedavisi 1997 y l nda EDS li hastalarda daha s kt. Tablo 2 de hiç dopamin kullanmam fl hastalarla, çal flman n bafl nda (1993) veya kontrollerde dopamin kullanan hastalar n klinik ve demografik bilgileri özetlenmektedir. Çal flma süresince toplam 66 kifli dopamin agonisti kulland. Bu 66 kifli, dopamin kulanmayanlarla karfl laflt r ld nda daha gençti, daha uzun süredir tedavi görüyordu, günlük levodopa dozlar daha yüksekti (p < 0.005) ve daha s k flüpheli RBD bildirdiler (p = 0.01). Her iki grupta EDS s kl, parkinsonizm evresi, insomni, halusinasyonlar ve kognitif fonksiyonlar benzerdi. Tüm hastalar içeren populasyon ortalamal lojistik regresyon modelinde EDS, yafl (p = 0.01, farkl l k oran [OR] 1.05, %95 GA: 1.01-1.10), erkek cinsiyet (p = 0.045, OR 0.55, %95 GA: 0.29- September (1 of 2 ) 2006 NEUROLOGY 67 361
N_360-365 11/10/06 9:54 AM Page 362 Tablo 2 Çalışma süresi boyunca dopamin agonisti tedavisi almış ve almamış Parkinson hastalarının başlangıç demografik ve klinik bilgileri Hasta sayısı Erkek, no. (%) Yaş, y (SS) Tedavi süresi, y (SS) Günlük levodopa dozu, mg (SS) 1993 yılında dopamin kullanımı, no (%) EDS, no. (%) UPDRS ADL skoru (SS) UPDRS motor skoru (SS) Hoehn ve Yahr evresi (SS) Hallusinasyonlar, no. (%) MMSE skoru (SS) MADRS (SS) İnsomni, no. (%) RBD şüphesi uyandıran özellikler,no. (%) PLMS şüphesi uyandıran özellikler,no. (%) Dopamin agonisti tedavisi almayanlar 166 79 (47.5) Dopamin agonisti tedavisi almayanlar 66 35 (53.0) 75.3 (6.9) 68.9 (10.1) 5.4 (4.99) 8.6 (4.9) 450 (216) 588 (289) 52 (78.8) 24 (14.4) 11 (16.6) 14.5 (8.9) 14.4 (8.8) 28.7 (15.9) 27.9 (15.6) 2.8 (1.1) 2.8 (1.0) 29 (17.4) 10 (15.1) 23.8 (7.3) 7.9 (6.3) 25.9 (5.1) 8.6 (6.2) 96 (57.8) 40 (60.1) 18 (10.8) 16 (24.2)* 7 (4.2) 4 (6.0) Kategorik de iflkenler için Ki-kare testi, sürekli de iflkenler için Mann-Whitney testi. Tüm p de erleri iki uçludur. Tüm gözlemlerimiz sonuçlarda belirtilmifltir. p 0.05; p 0.001. EDS = afl r gündüz uykululu u; UPDRS = birlefltirilmifl Parkinson hastal skor skalas ; ADL = günlük aktiviteler; MMSE = Mini-Mental test; MADRS = Montgomery ve Aasberg depresyon skalas ; RBD = REM uyku advran fl bozuklu u; PLMS = uykuda periyodik ekstremite hareketleri 0.98), bafllang çta dopamin agonist kullan m (p = 0.007, OR 2.62, %95 GA: 1.30-5.27) (tablo 3). Hoehn ve Yahr evrelemesinde EDS ile iliflki trendi vard. (p = 0.068; OR 1.05, GA: 0.99-1.12). kinci analizde çal flma s ras nda dopamin agonisti kullanan hastalar (n = 66) analiz d fl b rak ld ve kalan 166 hasta için lojistik regresyon modeli tekrar çal flt r ld. Bu sefer EDS sadece Hoehn ve Yahr evrelemesiyle iliflkiliydi (p = 0.043, OR 1.07, %95 GA: 1.0-1.15) (tablo 3). Sekiz y ll k çal flma süresince EDS geliflimi. Tüm 3 vizite devam eden PH hasta say s 89 kifliydi. Bunlar n 49 u çal flma süresince hiç dopamin agonisti kullanmad. Tüm hastalarda EDS s kl 1993 y l nda 5 kifliden (%5,6) 1997 y l nda 20 kifliye (%22.5) ve 2001 y l nda 40 kifliye (%44.9) ç kar ld. 2001 y l nda ESS skoru>10 olan hastalar n oran ayn yd (%44.9). Hiç dopamin kullanmayan hasta grubunda EDS prevalans 1993 de 2 hastadan (%4.1) 1997 de 9 hastaya (%18.4, 2001 y l nda 20 hastaya ç kt. 2001 y l nda ESS (s - n r 11 puan) ile ölçülen prevalans %36.8 idi. Tüm hastalar için 8 y ll k EDS prevalans %54.2 iken dopamin agonisti kullanmayanlarda prevalans %46.5 idi. 1993 y l nda EDS bildiren tüm hastalarda 1997 y l nda da EDS vard. Fakat 1997 y l nda EDS tan s konan 4 hasta 2001 y l nda EDS de ildi. Bu 4 hastada parkinsonizm ve kognitif y k m ilerlemiflti. Bir hasta dopamin agonist tedavisini b rak p levodopa dozunu önemli ölçüde azaltm flt. Di er hastan n 1997-2001 aras uyku ilac kullanmaya bafllad ndan beri noktürnal uykusu iyileflmiflti. Bir hastan n MADRS skoru 1997 de 21 den, 2001 de 9 a düfltü, ayr ca ciddi kognitif y k m ile MMSE skoru 1997 de 23 ten, 2001 de 8 e düfltü. Son hastada görülen bir aç klama yoktu, fakat hasta günde sadece 2 kez uyuya kald n bildirdi. Tart flma. PH hastalar nda EDS yi araflturan birkaç longitudinal çal flma vard r, fakat bunlar ya çok k sa süreli ya da küçük hasta gruplar yla yap lm flt r. 19,22,23 Populasyona da- Tablo 3 Çok değişkenli analizde EDS ve birçok değişken arasındaki ilişki. Analizler tüm hastalara (n = 232) ve dopamin agonist tedavisi görmeyen hastalara (n = 166) uygulanmıştır. Tüm hastalar Dopamin agonist tedavisi almayan hastalar OR z p % 95 GA OR z p % 95 GA Başlangıç yaşı, y (SS) Cinsiyet Tedavi süresi, y (SS) UPDRS ADL skoru UPDRS motor skoru Hoehn ve Yahr evresi MADRS MMSE Levodopa dozu Dopamin agonistleri İnsomni Hallusinasyon RBD şüphesi PLMS şüphesi PH tipi (tremor) PH tipi (PIGD) Zaman 1.05 2.51 0.01 1.01 1.10 1.00 0.14 0.88 0.94 1.08 0.55 2.00 0.045 0.29 0.98 0.69 0.87 0.39 0.30 1.6 0.99 0.56 0.57 0.99 1.00 1.00 0.4 0.69 0.99 1.01 1.03 0.56 0.57 0.93 1.12 1.04 0.58 0.56 0.92 1.17 1.00 0.17 0.86 0.96 1.05 0.98 0.55 0.58 0.92 1.04 1.05 1.83 0.068 0.99 1.12 1.07 2.06 0.043 1.00 1.15 1.02 0.82 0.41 0.97 1.08 1.02 0.73 0.46 0.95 1.05 0.99 0.12 0.91 0.92 1.07 0.99 0.23 0.8 0.9 1.08 1.00 0.67 0.50 0.99 1.00 1.00 0.22 0.82 0.99 1.00 2.62 2.71 0.007 1.30 5.27 1.12 0.36 0.72 0.60 2.09 0.71 0.74 0.46 0.29 1.75 0.77 0.52 0.61 0.30 2.04 0.81 0.35 0.73 0.25 2.60 0.78 0.27 0.79 0.13 4.73 0.29 0.94 0.35 0.02 3.84 0.71 0.65 0.52 0.26 1.98 0.39 1.01 0.31 0.06 2.39 1.01 0.02 0.98 0.43 2.38 0.94 0.10 0.92 0.32 2.78 1.58 1.01 0.31 0.64 3.87 1.59 0.80 0.42 0.50 5.04 1.41 8.09 0.001 1.30 1.54 1.39 6.16 0.001 1.25 1.54 EDS = afl r gündüz uykululu u; UPDRS = birlefltirilmifl Parkinson hastal skor skalas ; ADL = günlük aktiviteler; MMSE = Mini-Mental test; MADRS = Montgomery ve Aasberg depresyon skalas ; RBD = REM uyku davran fl bozuklu u; PLMS = uykuda periyodik ekstremite hareketleri PH = Parkinson hastal - PIGD = postural instabilite ve dengesizlik 362 NEUROLOGY 67 September (1 of 2 ) 2006
N_360-365 11/10/06 9:54 AM Page 363 yal bu çal flmada hastalara PH tan s yay nlanm fl tan kriterlerine 9 göre titizlikle konmufl ve 8 y ldan uzun süre takip edilmifltir. Uyku ve uyan kl a etki edebilecek birçok motor ve motor olmayan özellik birçok de iflik enstrüman ile ölçülmüfltür. Noktürnal uyku problemlerini ve gündüz uykululu unu de erlendirmek için her vizitte SSQ uyku anketini uygulad k. Çal flmam z bafllad s rada henüz mevcut olmayan ESS testi 2001 y l nda çal flmam za eklenerek sonuçlar m z di er çal flmalarla karfl laflt r labilir düzeye getirilmeye çal fl ld. Hem SSQ hem de ESS zaman almayan ve yap lmas kolay testlerdir. Fakat her ikisi de kiflisel alg lara dayanmaktad r ve yak n zamanl bir derlemede belirtildi i gibi gerçek bilgiyi almakta baz kritik problemler yaflanabilir. 24 Uykuya dalmadan birkaç dakika önce oluflan amnezi baz hastalardaki muhtemel yalanc negatifli i aç klamaktad r. 25 Ayr ca hastalar bazen anket doldururken tutars z olabilmektedir. Bu özellikle kognitif bozuklu u olan hastalarda geçerlidir. Dolay s yla, sonuçlar m zda EDS s kl nda art fl tespit etmifl olsak da bu data PH hastalar nda gerçek gündüz somnolans prevalans n n alt nda olabilir. Literatürde PH hastalar nda EDS prevalans için %16-50 aras de iflen de erler bildirilmifltir. 26-29 Bu sonuçlar flafl rt c de ildir, çünkü ço u çal flma klinik ve kesit çal flmalar d r ve farkl tan kriterlerine göre farkl süredir ve farkl evrelerde seçilmifl hasta kohortlar n de erlendirmektedir. Daha önceki populasyon çal flmam zda ciddi somnolans n PH hastalar nda sa l kl yafll populasyona göre daha s k oldu unu tespit ettik. 10 Ayr ca 4 y ll k takip çal flmas nda hayatta kalan hastalar aras nda EDS s kl %8 den %29 a yükselmiflti. 19 Populasyona dayal kohort, 8 y ll k takip çal flmam zda EDS prevalans daha da artarak %40 a yükselmifltir. Sekiz y ll k takip çal flmas nda yayg n kullan lan ESS 11 puan s n r kabul edildi inden EDS prevalans di er çal flmalarla benzerdi. Bu sonuçlar hipersomninin PH daki önemli yerini vurgulamaktad r. Bu çal flman n esas hedefi EDS nin PH nin kendisiyle mi yoksa dopaminerjik ilaç tedavisiyle mi iliflkili oldu unu ortaya koymakt. Beyin-ilaç etkileflimlerinin ne kadar komplike oldu u ve muhtemel di er mekanizmalar göz önünde bulundurulunca basite indirgenmifl tek yönlü cevaplar veya kat sonuçlar bu çal flmadan beklenen de ildi. Bununla beraber sonuçlar m z PH hastalar nda EDS'nin multifaktöryel geliflimine önemli bak fl aç lar katm flt r. Dopaminerjik ilaçlar n tek dozda bile akut somnolansa neden oldu u gözlemi bunlar n EDS için bir neden olabileceklerinin kan t d r. 30,31 Özellikle dopamin agonistleri baz hastalarda uykululuk haline neden olmaktad r. 24 Bu bilgilerle ayn do rultuda biz dopamin agonistlerinin EDS ile iliflkili oldu unu, levodopa ile böyle bir iliflki bulunmad - n gösterdik. Fakat EDS s kl hiç dopamin agonisti kullanmam fl kiflilerde de neredeyse ayn yd ve 8 y ll k kontrol sürecinde ayn dramatik art fl gösterdi. Bu, dopamin agonistlerinin baz hastalarda somnolans provoke etmesine ra men EDS gelifliminde baz baflka faktörlerin daha önemli rol oynad n düflündürmektedir. fiafl rt c bir flekilde, tüm hastalar n dahil edildi i analiz modelinde, dopamin agonisti kullanmalar fark etmeksizin, hasta yafl ve EDS aras nda güçlü bir iliflki vard. Ancak hastal n ciddiyeti ile anlaml de erlere ulaflmayan korelasyon e ilimi vard. De iflik yafl gruplar için daha önce yap lan somnolans çal flmalar, bu flikayetin yafl artt kça artt n göstermifltir. 32 Fakat PH de EDS yi inceleyen multifaktöryel analizlerde yafl ba ms z olarak EDS ile iliflkili bulunmam flt r. 19,33,34 Longitudinal yaklafl m ve uzun süreli takip ile PH hastalar nda yafllanma sürecinin de EDS ye katk da bulundu unu gösterdik. Bu sonuçlar yafla ba l ve hastal a ba l faktörlerin kombinasyonunun beynin belli bölgelerinde de iflikliklere neden olarak hipersomniye neden oldu u hipotezini konfirme etmektedir. EDS nin PH hastalar nda ayn yafl grubu genel yafll populasyona göre çok daha s k görülmesi yafllanman n EDS geliflimine sadece minimal etki etti ini göstermektedir. Yukar da belirtildi i gibi PH de görülen EDS de birçok faktör aras nda komplike etkileflim söz konusudur. Tüm hastalar n dahil edildi i modelde sadece Hoehn ve Yahr evrelemesi EDS risk faktörü olma trendi gösterdi. Dopamin agonisti kullanan hastalar n analiz d fl b rak ld ikinci modelde parkinsonizm evrelemesi önemli hale geldi. EDS gelifliminde patolojinin önemli oldu u sav çal flmam zda PH hastalar nda EDS nin yüksek oranda sebat etmesiyle desteklenmifltir. Daha önceki 4 y ll k takip çal flmas nda 19 EDS tüm hastalarda persistan idi. Bu 8 y ll k çal flmada da EDS tan s alan ço u hasta ciddi somnolanstan flikayetçi olmaya devam etti. 1997 de EDS tan s alan ve 2001 y l nda daha az somnolan oldu unu ifade eden 4 hasta istisna idi. Bu hastalar n bir k sm nda somnolans n azalmas n aç klayacak makul nedenler vard. Yine de esas bulgumuz PH hastalar n n ço unda EDS persistan bir özelliktir ve biyolojik sistem veya yap lar n disfonksiyonuna ba l d r. Uyku uyan kl k regülasyonu üst beyin sap, mezensefalon ve bunlardan ç kan yollar içine alan komplike bir sistemdir. 35 Son zamanlarda, ventral periakuaduktal gri maddede yer alan uyku-aktif nonstriatal dopaminerjik nöronlar hasarland nda total uyku zaman n n artt bildirildi. 36 PH de patoloji, hastal k prezente olmadan sistematik olarak alt beyin sap ndan mezensefalona, buradan mezokorteks ve en son neokortekse yay l r. 37,38 EDS nin a) PH den önce ortaya ç kmas, b) hastal k progrese oldukça prevalans n n artmas beklenir. Honolulu-Asia yafll l k çal flmas EDS li yafll erkeklerde PH riskinin ilginç bir flekilde artt - n gösterdi. 39 Bizim sonuçlar m z ve bu sonuçlar birlefltirildi inde hastal k seyrinde EDS prevalans nda görülen dramatik art fl PH patolojisinin EDS gelifliminde rol oynad sav n desteklemektedir. Patolojinin yan s ra dopaminerjik ilaçlar, yafl ve birkaç di er faktör gündüz uykululu unda rol oynayabilir. Noktürnal insomni, parasomniler, sedatif ilaçlar ve demans n September (1 of 2 ) 2006 NEUROLOGY 67 363
N_360-365 11/10/06 9:54 AM Page 364 EDS ye yol açt iddia edilmektedir. Analizimizde bu faktörlerin ço unu araflt rd k, fakat uyku apnesinin EDS üzerine etkisini de erlendirmedik. Uyku fragmantasyonu veya erken uyanma gibi medikal durumlar n gece uykusu kalitesini ve süresini azaltaca na inan yoruz. Fakat sonuçlar m z noktürnal uyku problemlerinin PH hastalar nda görülen EDS ye majör etkilerinin olmad n göstermektedir. Çok de iflkenli regresyon modelimizde insomni, RBD ve PLMS, EDS ile iliflkisiz bulundu. Tersine, 2001 y l ndaki takipte EDS tan s alm fl hastalar m z EDS olmayanlara göre daha az uyku problemi bildirdiler. Daha önceki çal flmalarda da benzer gözlemler bildirilmiflti. 33,34 Kognitif bozukluk ve EDS PH de s kt r. PH hastalar nda hipersomni demans kadar dramatik bir durumdur. 40 Tek de iflkenli modelde kognitif bozukluk ve EDS aras nda net iliflki bulduk. Çok de iflkenli analizde daha önceki çal flmalarda oldu u gibi demans EDS ile iliflkili de ildi. 19,33,34 Çok de iflkenli analizde erkek cinsiyet ve EDS aras nda anlaml iliflki bulduk. Baz çal flmalar genelde PH de erkek hakimiyeti oldu undan bahsetse de daha önce yay nlad m z kesit çal flmas d fl nda bizim yay nlad - m z EDS çal flmalar nda biz böyle bir sonuca ulaflmad k. 8 Ek çal flmalarla bu konu netlik kazanana kadar bu bulguyu yorumlarken temkinli olmal y z. Kaynaklar 1. Tandberg E, Larsen JP, Karlsen K. Excessive daytime sleepiness and sleep benefit in Parkinson s disease: a community-based study. Mov Disord 1999;14:922 927. 2. Frucht S, Rogers JD, Greene PE, Gordon MF, Fahn S. Falling asleep at the wheel: motor vehicle mishaps in persons taking pramipexole and ropinorole. Neurology 1999;52:1908 1910. 3. Olanow CW, Schapira AHV, Roth T, et al. Falling a sleep at the wheel: motor vehicle mishaps in patients taking pramipexole and ropinirole. Neurology 2000;54:272 277. 4. Schapira A. Sleep attacks (sleep episodes) with pergolide. Lancet 2000; 355:1332 1333. 5. Ferreira JJ, Galitzky M, Montastruc JL, Rascol O. Sleep attacks and Parkinson s disease treatment. Lancet 2000;355:1333 1334. 6. Ulivelli M, Rossi S, Lombardi C, et al. Polysomnographic characterization of pergolide-induced sleep attacks in idiopathic PD. Neurology 2002;58: 462 465. 7. Tan EK. Piribedil-induced sleep attacks in Parkinson s disease. Fundam Clin Pharmacol 2003;17:117 119. 8. Tandberg E, Larsen JP, Nessler EG, Riise T, Aarli JA. The epidemiology of Parkinson s disease in the county of Rogaland, Norway. Mov Disord 1995;10:541 549. 9. Tandberg E, Larsen JP, Karlsen K. A community based study on sleep disorders in patients with Parkinson s disease. Mov Disord 1998;13:895 899. 10. Larsen JP, Dupont E, Tandberg E. Clinical diagnosis of Parkinson s disease. Proposal of diagnostic subgroups classified at different levels of confidence. Acta Neurol Scand 1994;89:242 251. 11. Aarsland D, Perry R, Brown A, Larsen JP, Ballard C. Neuropathology of dementia in Parkinson s disease: a prospective, community based study. Ann Neurol 2005;58:773 776. 12. Folstein MF, Folstein SE, McHugh PR. Mini Mental State : a practical method for grading the mental state of patients for the clinician. J Psychiatry Res 1975;12:189 198. 364 NEUROLOGY 67 September (1 of 2 ) 2006 13. Fahn S, Elton RL. Members of the UPDRS Development Committee. Unified Parkinson s Disease Rating Scale. In: Fahn S, Mordon CD, Calne DB, Liebermann A, eds. Recent developments in Parkinson s disease. Floral Park, NY: Macmillan Health Care Information, 1987:153 163. 14. Hoehn MH, Yahr MD. Parkinson: onset, progression and mortality 1967;17:424 442. 15. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders, 3rd edition-revised. Washington, DC: American Psychiatric Association, 1987. 16. Montgomery SA, Aasberg M. A new depression rating scale designed to be sensitive to change. Br J Psychiatry 1979;134:322 389. 17. Jankovic J, McDermott M, Carter J, et al., for the Parkinson Study Group. Variable expression of Parkinson s diseases: a base-line analysis of the DATATOP cohort. Neurology 1990;40:1529 1534. 18. Alves G, Wentzel-Larsen T, Aarsland D, Larsen JP. Progression of motor impairment and disability in Parkinson disease: a populationbased study. Neurology 2005;65:1436 1441. 19. Gjerstad MD, Aarsland D, Larsen JP. Development of daytime somnolence over time in Parkinson s disease. Neurology 2002;58:1544 1546. 20. Johns MW. A method for measuring daytime sleepiness: the Epworth sleepiness scale. Sleep 1991;14:540 545. 21. Page RM, Cole GE, Timmreck TC. Basic epidemiological methods and biostatistics. Sudbury, MA: Jones & Bartlett; 1995. 22. Kaynak D, Kiziltan G, Kaynak H, Benbir G, Uysal O. Sleep and sleepiness in patients with Parkinson s disease before and after dopaminergic treatment. Eur J Neurol 2005;12:199 207. 23. Happe S, Berger K. The association of dopamine agonists with daytime sleepiness, sleep problems and quality of life in patients with Parkinson s disease: a prospective study. J Neurol 2001;248:1062 1067. 24. Arnulf I. Excessive daytime sleepiness in parkinsonism. Sleep Med Rev 2005;9:185 200. 25. Arnulf I, Konofal E, Merino-Andreu M, et al. Parkinson s disease and sleepiness: an integral part of PD. Neurology 2002;58:1019 1024. 26. Montastruc J, Brefel-Courbon C, Senard J, Ferreira J, Rascol O. Sleep attacks and antiparkinsonian drugs: a pilot prospective pharmacoepidemiologic study. Clin Neuropharmacol 2001;24:181 183. 27. Tan E, Lum S, Fook-Chong S, et al. Evaluation of somnolence in Parkinson s disease. Neurology 2002;58:1544 1546. 28. Ondo WG, Dat Vuong K, Khan H, Atassi F, Kwak C, Jankovic J. Daytime sleepiness and other sleep disorders in Parkinson s disease. Neurology 2001;57:1392 1396. 29. Brodsky M, Godbold J, Roth T, Olanow C. Sleepiness in Parkinson s disease: a controlled study. Mov Disord 2003;18:668 672. 30. Bassi S, Albizzati MG, Frattola L, Passerini D, Trabucchi M. Dopamine receptors and sleep induction in man. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1997; 42:458 460. 31. Ferreira JJ, Galitzky M, Thalamas C, et al. Effect of ropinirole on sleep onset: a randomized placebo controlled study in healthy volunteers. Neurology 2002;58:460 462. 32. Maza M, Della Marca G, Risio S, Mennuni GF, Mazza S. Sleep in the elderly. Clin Ther 2004;155:391 394. 33. Rye DB, Bliwise DL, Dihenia B, Gurecki P. Fast Track: daytime sleepiness in Parkinson s disease. J Sleep Res 2000;9:63 69. 34. Razmy A, Lang AE, Shapiro CM. Predictors of impaired daytime sleep and wakefulness in patients with Parkinson s disease treated with older (ergot) vs. newer (nonergot) dopamine agonist. Arch Neurol 2004;61:97 102. 35. Saper CB, Scammel TE, Lu J. Hypothalamic regulation of sleep and circadian rhythms. Nature 2005;437:1257 1263. 36. Lu J, Jhou TC, Saper CB. Identification of wake-active dopaminergic neurons in the ventral periaqueductal gray matter. J Neurosci 2006;26:193 202. 37. Braak H, Rub U, Jansen Steur EN, Del Tredici K, de Vos RA. Cognitive status correlates with neuropathological stage in Parkinson s disease. Neurology 2005;26:1404 1410. 38. Braak H, Ghebremedhin E, Rub U, Bratzke H, Del Tredici K. Stages in the development of Parkinson s disease-related pathology. Cell Tissue Res 2004;318:121 134. 39. Abbott RD, Ross GW, White LR, et al. Excessive daytime sleepiness and subsequent development of Parkinson s disease. Neurology 2005;65: 1442 1446.
N_360-365 11/10/06 9:54 AM Page 365 40. Aarsland D, Andersen K, Larsen JP, Lolk A, Kragh-Sorensen P. Prevalence and characteristics of dementia in Parkinson s disease: an 8-year prospective study. Arch Neurol 2003;60:387 392. 41. Kuopio AM, Martilla RJ, Helenius H, Rinne UK. Changing epidemiology of Parkinson s disease in southwestern Finland. Neurology 1999;52:302 308. September (1 of 2 ) 2006 NEUROLOGY 67 365