ŞEYTANI KORKUTAN ADAM HZ. ÖMER (Radıyallahu anh)

Transkript

1 1 ŞEYTANI KORKUTAN ADAM HZ. ÖMER (Radıyallahu anh) İkinci Raşid Halife. İslamı yeryüzüne hakim kılmak için Resûlullah ın (s.a.) verdiği mücadelede ona en yakın olan sahabilerden biri. Hz. Ömer (r.a), Fil Olayından on üç sene sonra Mekke de doğdu. Kendisinden nakledilen bir rivayete göre o, Büyük Ficar savaşından dört yıl sonra dünyaya gelmiştir. Babası, Hattab b. Nüfeyl olup, nesebi Ka b da Resûlullah la (s.a.) birleşir. Kureyş in Adiyoğulları boyuna mensup olup, annesi, Ebu Cehil'in kardeşi Hanteme bint Hişam dır. Faruk lakabını ona bizzat Efendimiz vermiştir. 1 Hz. Ömer in (r.a) cahiliyye döneminde Mekke eşrafı arasında yer almakta olup, Mekke şehir devletinin sifâre (elçilik) görevine bakıyordu. Bir savaş çıkması durumunda karşı tarafa elçi olarak Ömer gönderilirdi. Ayrıca kabileler arasında çıkan anlaşmazlıkların çözümünde etkin rol alır ve verdiği kararlar bağlayıcılık vasfı taşırdı. İslam a Karşı Tavrı Hz. Ömer, İslâma karşı aşırı tepki gösterenlerin arasında yer almaktaydı. Sonunda o, dedelerinin dinini inkâr eden ve tapındıkları putlara hakaret ederek insanları onlardan yüz çevirmeye çağıran Muhammed i (s.a.) öldürmeye karar vermişti. Kılıcını kuşanarak, Peygamberi öldürmek için harekete geçmiş, ancak olayın sonunda müslümanların arasına katılmıştı. İslam a Girişi Ömer in (r.a) müslüman oluşu şöyle gerçekleşmişti: Ömer, Resûlullah ı (s.a.) öldürmek için onun bulunduğu yere doğru giderken, yolda Nuaym b. Abdullah ile karşılaştı. Nuaym ona, böyle öfkeli nereye gittiğini sorduğunda o, Muhammed i (s.a.) öldürmeye gittiğini söylemişti. Nuaym, Ömer e, kız kardeşi ve eniştesinin yeni dine girdiklerini ve önce kendi ailesi ile ilgilenmesi gerektiğini söyledi. Bunu öğrenen Ömer, öfkeyle eniştesinin evine yöneldi. Kapıya geldiğinde içerde Kur an sesi geliyordu. Kapıyı çalınca, içerdekiler okumayı kesip, Kur an sayfalarını sakladılar. İçeri giren Ömer, eniştesini dövmeye başlamış, araya giren kız kardeşinin aldığı darbeden dolayı burnu kanamıştı. Kız kardeşi ona, ne yaparsa yapsın dinlerinden dönmeyeceklerini söyleyince, ona karşı merhamet duyguları kabardı ve okudukları şeyleri görmek istediğini söyledi. Kendisine verilen Kur an ayetlerini okuyan Ömer, hemen orada iman etti ve Resûlullah ın (s.a.) nerede olduğunu sordu. O sıralarda müslümanlar, Erkam ın (r.a) evinde gizlice toplanıp Hz. Peygamber in (s.a.) eğitiminden geçiyorlardı. Ömer, doğruca oraya gitti. Kapıyı çaldığında gelenin Ömer olduğunu öğrenen sahabiler endişelenmeye başladılar. Zira Ömer silahını kuşanmış kapının önünde duruyordu. Hz. Hamza: İyi bir niyetle geldiyse mesele yok. Eğer kötü bir düşüncesi varsa, onu öldürmek bizim için kolaydır diyerek kapıyı açtırdı. Resûlullah (s.a.), Ömer in iki yakasını tutarak; Müslüman ol ey Hattab oğlu! Allahım ona hidayet ver! dedi, Ömer, hemen Kelime-i Şehadet getirerek iman ettiğini açıkladı. Resûlullah ın (s.a.) Duası Rivayetlere göre Ömer in müslüman oluşu, Resûlullah ın (s.a.) yapmış olduğu; Allahım! Bu dini Ömer b. el-hattab veya Amr b. Hişam (Ebû Cehil) ile yücelt şeklinde bir duanın sonucu olarak gerçekleşti. 1 İbn S ad, Tabakât, III, 270, 271

2 2 Ömer (r.a), risaletin altıncı yılında müslüman olmuştur. O, iman edenlerin arasına katıldığı zaman müslümanların sayısı yetmiş seksen kişi kadardı (İbn Sa'd, aynı yer). Mekkeli müşriklerin, gösterdiği zorbaca tepkiden dolayı müslümanlar, Beytullah'a gidip namaz kılamıyor, ancak gizlice bir araya gelebiliyorlardı. Ömer (r.a) müslüman olunca doğruca Beytullah'a gitti ve müslüman olduğunu haykırdı. Orada bulunanlar şiddetli tepki gösterdi. Ancak o, müşriklere karşı savaşını sürdürerek onların, müslümanlara gösterdiği muhalefeti kırdı ve bir avuç müslümanla birlikte herkesin gözü önünde Beytullah'ta namaza durdu. Onun bu şekilde saflarına katılması müslümanlara büyük bir moral desteği sağlamıştı. Abdullah İbn Mes'ud'un; "Ömer'in müslüman oluşu bir fetihti" sözü bunu açıkça ortaya koymaktadır. Müslüman olduktan sonra sürekli Resulullah (s.a.)'ın yanında bulunmuş, onu korumak için elinden gelen gayreti göstermiştir. Hicreti Medine'ye hicret emrolunduğu zaman müslümanlar Mekke'den gizlice Medine'ye göç etmeye başladıklarında, Hz. Ömer, gizlenme ihtiyacı duymamıştı. Ömer (r.a), beraberinde yirmi arkadaşıyla birlikte Medine'ye doğru yola çıkmıştı. Hz. Ali (r.a) onun hicretini şu şekilde anlatmaktadır: "Ömer'den başka gizlenmeden hicret eden hiç bir kimseyi bilmiyorum. O, hicrete hazırlandığında kılıcını kuşandı, yayını omuzuna taktı, eline oklarını aldı ve Kâ'be'ye gitti. Kureyş'in ileri gelenleri Kâ'be'nin avlusunda oturmakta idiler. O, Kâbe'yi tavaf ettikten sonra, Makâm-ı İbrahim'de iki rekat namaz kıldı. Halka halka oturan müşrikleri tek tek dolaştı ve onlara; "Yüzler pisleşti. Kim anasını evladsız, çocuklarını yetim, karısını dul bırakmak istiyorsa şu vadide beni takip etsin" dedi. Onlardan hiç biri onu engellemeye cesaret edemedi. Bunun içindir ki İbn Mes'ud; "Onun hicreti bir zaferdi" demektedir. Katıldığı Savaşlar Ömer (r.a), Bedir, Uhud, Hendek, Hayber vb. gazvelerin hepsine ve çok sayıda seriyyeye katılmış, bunların bazısında komutan olarak görev yapmıştır. Olaylara Net Tavır Ömer (r.a), bütün meselelere karşı net ve tavizsiz tavır koymakla tanınır. Hudeybiye'de yapılan anlaşmanın müşrikler lehine görünen maddelerine karşı çıkışı bunlardan biridir. Ancak o, Resulün, Allah Teâlâ'nın gösterdiği doğrultuda hareket etmekten başka bir şey yapmadığı uyarısı karşısında, hemen kendini toparlamış ve olayın iç gerçeğini kavramıştı. Resulullah (s.a.)'ın vefatının hemen peşinden ortaya çıkan karışıklığın Hz. Ebu Bekir'in halife seçilmesiyle yok edilmesinde Hz. Ömer büyük rol oynamıştır. Hz. Ebu Bekir'in kısa halifelik döneminde en büyük yardımcısı Ömer (r.a) olmuştur. Hilafeti Hz. Ebu Bekir (r.a) vefat edeceğini anladığında, Hz. Ömer'i kendisine halef tayin etmeyi düşünmüş ve bu düşüncesini açıklayarak bazı sahabilerle istişarelerde bulunmuştu. Herkes Ömer (r.a)'ın fazilet ve üstünlüğünü kabul etmekle beraber, onu bu iş için biraz sert mizaçlı buluyorlardı. Hatta Talha (r.a) ve diğer bazı sahabiler ona; "Rabbin seni Ömer'i halife tayin ettiğinden dolayı sorgularsa ona ne cevap vereceksin? Bilirsin ki Ömer oldukça sert bir kimsedir" demişlerdi. Hz. Ebu Bekir onlara; "Derim ki: Allahım! Kullarının en iyisini onlara halife yaptım" karşılığını vermişti. Sonra da Hz. Osman'ı çağırarak bir kâğıda Hz. Ömer'i halife tayin ettiğini yazdırdı. Kâğıt katlanıp mühürlendikten sonra, Hz. Osman dışarı çıkarak insanlardan kâğıtta yazılı olan kimseye biat edilmesini istedi. Oradakilerin biat etmesiyle Hz. Ömer'in II. Raşid halife olarak iş başına gelişi gerçekleşmiş oldu.

3 3 Hz. Ömer Döneminde İslam Devleti ve Fetihler Hz. Ömer bir taraftan Suriye'nin fethinin tamamlanması için gayret gösterirken, öte taraftan İran cephesinde netice almak için ordular sevkediyordu. Kâdisiye savaşıyla İran ordusu hezimete uğratılmış ve Kisrâ, saraylarını İslam ordusuna terk ederek doğuya kaçmak zorunda kalmıştı. Kuzeye yönelen Muğîre b. Şu'be, Azerbaycanı sulh yoluyla ele geçirmişti. Ermenistan bölgesi fethedilen yerler arasındaydı. Suriye'nin fethi tamamlandıktan sonra bu bölgedeki askerî harekât batıya doğru kaydırıldı. Kudüs kuşatma altına alındı. Şehirdeki hristiyanlar bir süre direndilerse de sonunda barış istemek zorunda kaldılar. Ancak, komutanlardan çekindikleri için şart olarak şehri bizzat halifeye teslim etmek istediklerini bildirmişlerdi. Hz. Ömer, bizzat Kudüs'e kadar giderek şehri teslim aldı. Amr b. el-as, hazırlayıp uygulamaya koyduğu harekât planıyla Mısır'ı fethetmeyi başarmış, müslümanları Mısır'dan geri püskürtmek için İskenderiyede hazırlıklara girişen Bizanslıların üzerine yürüyerek burayı ele geçirmişti (H. 21). Böylece Suriye'den sonra, Mısır'da da Bizans'ın hakimiyetine son verilmiş oluyordu. Kocakarı ile Ömer Bir defasında Eslem'le birlikte Harra taraflarında (Medine'nin dış bölgesi) dolaşırlarken ışık yanan bir yer gördü ve Eslem'e; "Şurada, gecenin ve soğuğun çaresizliğine uğramış biri var. Haydi onların yanına gidelim" dedi. Oraya gittiklerinde bir kadını iki çocuğuyla üzerinde tencere bulunan bir ateşin etrafında otururken gördüler. Hz. Ömer, onlara; "Işıklı aileye selâm olsun" dedi. Kadın selâmı aldıktan sonra yanlarına yaklaşmak için izin alan Hz. Ömer ona yanındaki çocukların neden ağladıklarını sordu. Kadın, karınlarının aç olduğunu söyleyince, Hz. Ömer merakla tencerede ne pişirdiğini sordu. Kadın, tencerede su bulunduğunu, çocukları yemek pişiyor diye avuttuğunu söyledi ve; "Allah bunu Ömer'den elbette soracaktır" diye ekledi. Hz. Ömer, ona; "Ömer bu durumu nereden bilsin ki?" diye sorduğunda kadın; "Madem bilemeyecekti ve unutacaktı neden halife oldu" karşılığını verdi. Hz. Ömer bu cevap karşısında irkilerek Eslem'le birlikte doğruca erzak deposuna gitti. Doldurdukları yiyecek çuvalını Eslem taşımak istedi. Ancak Hz. Ömer (r.a); "Kıyamet gününde benim yüküme ortak olacak değilsin. Onun için bırak da yükümü kendim taşıyayım" diyerek buna izin vermedi; çuvalı omuzuna aldı ve kadının bulunduğu yere götürdü. Orada bizzat yemeği Hz. Ömer (r.a) hazırlayıp pişirdi ve onları doyurdu. Hz. Ömer oradan ayrılırken kadın; "Siz bu işe Ömer'den daha layıksınız" dedi. Hz. Ömer; "Ömer'e dua et. Bir gün onu ziyarete gidersen beni orada bulursun" dedi. Zühdü Hz. Ömer (r.a)'in, şahsi hayatı oldukça sadeydi. O yamalı elbiseler, eskimiş sarık ve yırtık ayakkabılarla hayatını sürdüren bir kişidir. O, bazen dul bir kadına su taşırken görülür, bazen da günün yorgunluğunu hafifletmek için mescid'in çıplak zemini üzerinde uyuduğuna şahit olunurdu. Yine bir gün, Ahnef b. Kays yanında Arapların ileri gelenlerinden bazı kimselerle birlikte Hz. Ömer (r.a)'i ziyarete gitmiş; onu, elbisesinin eteklerini beline sıkıştırmış koşarken bulmuştu. Ömer (r.a), Ahnef'i gördüğünde ona; "Gel de kovalamaya katıl. Devlete ait bir deve kaçtı. Bu malda kaç kişinin hakkı olduğunu biliyorsun" dedi. Bu esnada biri ona neden kendini bu kadar üzdüğünü ve deveyi yakalamak için bir köleyi görevlendirmediğini söyleyince O; "Benden daha iyi köle kimmiş?" diyerek karşılık vermiştir.

4 4 Şeytan Yolunu Değiştirir 1- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ي ع ق وب ح د ث ن ا أ ب ع ن ص الح ق ال اب ن ش ه اب: أ خ ب ر ن ع ب د ا ل ميد ب ن ع ب د الر ح ن ب ن م م د ب ن ز ي د أ ن م م د ب ن س ع د ب ن أ ب و ق اص أ خ ب ر ه أ ن أ ب اه س ع د ب ن أ ب و ق اص ق ال : اس ت أ ذ ن ع م ر ع ل ى ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم و ع ن د ه ن س اء م ن ق ر ي ش ي ك ل م ن ه و ي س ت ك ث ر ن ه ع ال ي ة أ ص و ات ه ن ف ل م ا اس ت أ ذ ن ع م ر ق م ن ي ب ت د ر ن ال ح ج اب ف أ ذ ن ل ه ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ي ع ن ى ف د خ ل و ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ي ض ح ك ف ق ال ع م ر : أ ض ح ك الل ه س ن ك ي ا ر س ول الل ه ق ال ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم: «ع ج ب ت م ن ه ؤ ال ء الال ت ى ك ن ع ن د ى ف ل م ا س م ع ن ص و ت ك اب ت د ر ن ال ح ج اب «. ق ال ع م ر : ف أ ن ت ي ا ر س ول الل ه ك ن ت أ ح ق أ ن ي ه ب ن - ث م ق ال ع م ر -: أ ى ع د و ات أ ن ف س ه ن! أ ت ه ب ن ن ى و ال ت ه ب ن ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ق ل ن : ن ع م! أ ن ت أ غ ل ظ و أ ف ظ م ن ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم. ق ال ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم: «و ال ذ ى ن ف س ى ب ي د ه م ا ل ق ي ك الش ي ط ان ق ط س ال كا ف ج ا إ ال س ل ك ف ج ا غ ي ر ف ج ك «. Sa d b. Ebi Vakkas der ki: Hz. Ömer, Resûlullah ın (s.a.) yanına girmek için izin istedi. Hz. Peygamber in (s.a.) yanında Kureyşli bazı kadınlar vardı. Yüksek sesle konuşup ona yükleniyorlardı. Ömer girmek için izin isteyince kadınlar hemen perdenin arkasına koşmaya başladılar. Resûlullah (s.a.), Ömer in girmesine izin verdi. Girdiğinde Hz. Peygamber (s.a.) gülüyordu. Ömer: Ey Allah ın Resûlü! Allah seni hep güldürsün deyince, Resûlullah (s.a.): Şu yanımda olan kadınların haline şaştım! Senin sesini duyunca hemen perdenin arkasına koştular buyurdu. Ömer: Ey Allah ın Resûlü! Oysa asıl senden çekinmeleri lazımdı! dedi ve kadınlara: Ey kendi nefislerinin düşmanları! Benden çekinirsiniz de Resûlullah tan (s.a.) çekinmez siniz öyle mi! diye bağırdı. Kadınlar: Evet! Zira sen sert ve kabasın! dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.): Canım elinde olana yemin olsun ki şeytan bile bir yolda yürürken seninle karşılaşsa mutlaka yolunu değiştirip başka bir yola sapar! buyurdu. [Sahih] (Müsned, I, 171. Ayrıca bk: Buhârî, Bed ul Halk, 11, 3683; Müslim, Fedâilu s-sahabe, 22; Nesâî, Kübrâ, 8075) (Tercüme, XIX, 394) Cennetle Müjdele 2- ح د ث ن أ ب و ه ر ي ر ة ق ال : ك ن ا ق ع ود ا ح و ل ر س ول الل ه -صلى اهلل عليه وسلم- م ع ن ا أ ب و ب ك ر و ع م ر ف ن ف ر ف ق ام ر س ول الل ه -صلى اهلل عليه وسلم- م ن ب ي أ ظ ه ر ن ا ف أ ب ط أ ع ل ي ن ا و خ ش ين ا أ ن ي ق ت ط ع د ون ن ا و ف ز ع ن ا ف ق م ن ا ف ك ن ت أ و ل م ن ف ز ع ف خ ر ج ت أ ب ت غى ر س ول الل ه -صلى اهلل عليه وسلم- ح ت أ ت ي ت ح ائ ط ا ل أل ن ص ار ل ب ن الن ج ار ف د ر ت به ه ل أ ج د ل ه ب اب ا ف ل م أ ج د ف إ ذ ا ر ب يع ي د خ ل ف ج و ف ح ائط م ن ب ئ ر خ ار ج ة - و الر ب يع ا ل د و ل - ف اح ت ف ز ت ك م ا ي ت ف ز الث ع ل ب ف د خ ل ت ع ل ى ر س ول الل ه - صلى اهلل عليه وسلم- ف ق ال : «أ ب و ه ر ي ر ة «ف ق ل ت : ن ع م ي ا ر س ول الل ه. ق ال : «م ا ش أ ن ك «ق ل ت : ك ن ت ب ي أ ظ ه ر ن ا ف ق م ت ف أ ب ط أ ت ع ل ي ن ا ف خ ش ين ا أ ن ت ق ت ط ع د ون ن ا ف ف ز ع ن ا ف ك ن ت أ و ل م ن ف ز ع ف أ ت ي ت ه ذ ا ا ل ائ ط ف اح ت ف ز ت ك م ا ي ت ف ز الث ع ل ب و ه ؤ ال ء الن اس و ر ائى ف ق ال : «ي ا أ ب ا ه ر ي ر ة» و أ ع ط ا ن ن ع ل ي ه ق ال : «اذ ه ب ب ن ع ل ى ه ات ي ن ف م ن ل ق يت م ن و ر اء ه ذ ا ال ح ائ ط ي ش ه د أ ن ال إ ل ه إ ال الل ه م س ت ي ق ن ا ب ه ا ق ل ب ه ف ب ش ر ه ب ال ج ن ة» ف ك ان أ و ل م ن ل ق يت ع م ر ف ق ال : م ا ه ات ان الن ع ال ن ي ا أ ب ا ه ر ي ر ة ف ق ل ت : ه ات ان ن ع ال ر س ول الل ه -صلى اهلل عليه وسلم- ب ع ث ن ب م ا م ن ل ق يت ي ش ه د أ ن ال إ ل ه إ ال الل ه م س ت ي ق ن ا ب ا ق ل ب ه ب ش ر ت ه با ل ن ة ف ض ر ب ع م ر ب ي ده ب ي ث د ي ف خ ر ر ت ال س ت ف ق ا ل: ار ج ع ي ا أ ب ا ه ر ي ر ة! ف ر ج ع ت إ ل ر س ول الل ه -صلى اهلل عليه وسلم- ف أ ج ه ش ت ب ك اء و ر ك ب ن ع م ر ف إ ذ ا ه و ع ل ى أ ث ر ى ف ق ال ل ر س ول الل ه -صلى اهلل عليه وسلم-: «م ا ل ك ي ا أ ب ا ه ر ي ر ة «

5 ز 3 8. Ders 5 ق ل ت : ض ر ب ة خ ر ر ت ال س ت ق ال : ار ج ع! ف ق ال ل ه ر س ول الل ه -صلى ل ق يت ع م ر ف أ خ ب ر ت ه ب ال ذى ب ع ث ت ن به ف ض ر ب ب ي ث د ي اهلل عليه وسلم-: «ي ا ع م ر! م ا ح م ل ك ع ل ى م ا ف ع ل ت «. ق ال : ي ا ر س ول الل ه! ب أ ب أ ن ت و أ م ى أ ب ع ث ت أ ب ا ه ر ي ر ة ب ن ع ل ي ك م ن ل ق ى ي ش ه د أ ن ال إ ل ه إ ال الل ه م س ت ي ق ن ا ب ا ق ل ب ه ب ش ر ه با ل ن ة ق ال : «ن ع م «. ق ال : ف ال ت ف ع ل! ف إ ن أ خ ش ى أ ن ي ت ك ل الن اس ع ل ي ه ا ف خ ل ه م ي ع م ل ون. ق ال ر س ول الل ه -صلى اهلل عليه وسلم-: «ف خ ل ه م» Ebu Hureyre nin (r.a.) rivayet ettiğine göre o şöyle dedi: Bir grup insanla Resûlüllah ın (s.a.) etrafında oturuyorduk. Yanımızda Ebu Bekir ile Ömer de vardı. Bir ara Resûlüllah (s.a.) kalktı gitti. Dönmesi biraz gecikti. Biz kendisine bir kötülük yapılmasından korkarak endişeye kapıldık. İlk telâşa kapılan bendim. Resulüllah ı (s.a.) aramaya çıktım. Nihayet Ensardan Beni Neccâr a ait bir bahçeye gelince acaba bir kapı bulabilirmiyim diye etrafını dolaştım. Fakat bulamadım. Birde baktım akar bir kuyudan (meydana gelen) bir su akıntısı bahçenin içine giriyor. Ben de tilki gibi eğilerek Resûlüllah ın (s.a.) yanma giriverdim. Ebu Hureyre sen misin? diye sordu. Evet yâ Resulallah dedim. Niye geldin? dedi. Aramızda idin. Sonra birden kalkıp gittin; yanımıza dönmen gecikti. Doğrusu sana bir kötülük yapılmasından korkarak endişeye düştük. İlk endişe eden de ben oldum. Şu bahçeye kadar geldim ve hemen Tilki gibi eğilip girdim. Öteki insanlar da arkamdalar dedim. Resûlüllah (s.a.): Ya Ebu Hureyre! dedi ve bana ayakkabılarını vererek: Şu ayakkabımı al. Bu bahçenin dışında kalben tam bir imanla: Lâ ilâhe illallah diye şehâdet getiren kime rastlarsan onu cennetle müjdele buyurdu. İlk rastladığım Ömer oldu. (Bana) Bu ayakkabılar nedir ya Ebu Hureyre? dedi. Bunlar Resûlüllah ın (s.a.) ayakkabılarıdır. Beni bunlarla gönderdi ve kalbinden tam bir imanla Lâ ilâhe illallah diye şehadet getiren kime rastlarsam onu cennetle müjdeleyeceğim dedim. Bunun üzerine Ömer eliyle iki göğsüme vurdu. Ben de oturuverdim. Ömer: Geri dön ya Ebu Hureyre! dedi. Ben de Resûlüllah ın (s.a.) yanına döndüm. Ama nerde ise ağlamak üzere idim. Ömer beni tâkib etmiş. Bir de baktım arkamdan geliyor. Resûlüllah. (s.a.): Ne oldu sana ya Ebu Hureyre? dedi. Ömer e rastladım. Benimle gönderdiğin haberi kendisine söyledim. Bunun üzerine Ömer göğsüme öyle bir vurdu ki, kalçamın üstüne düştüm. Bana: geri dön! dedi; dedim. Resûlüllah (s.a.) (ona) : Ya Ömer! Bunu neden yaptın? dedi. Hz. Ömer: Ya Resûlallah! Anam babam sana feda olsun! Sen, kalben tam bir imanla Lâ ilâhe illallah diyen kime rastlarsa onu cennetle müjdelesin diye Ebu Hureyre yi ayakkabılarınla gönderdin mi? dedi. Resûlüllah (s.a.) : Evet buyurdu. Ömer: Aman yapma! Zira, korkarım insanlar buna güvenip otururlar. Bırak insanları amel etsinler. dedi. Resûlüllah (s.a.) da: Öyle ise bırak! buyurdular. 2 Cennet Ehlinden İki Kişi ي ون س - ي ع ن ال ي م ام ى - ع ن ع ب د الل ه ب ن ع م ر - ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن و ه ب ب ن ب ق ي ة ال و اسطى ح د ث ن ا ع م ر ب ن ال ي م ام ى ع ن ا ل س ن ب ن ز ي د ب ن ح س ن ح د ث ن أ ب ع ن أ بيه ع ن ع ل ى ق ال : ك ن ت ع ن د الن ب ى صلى اهلل عليه وسلم ف أ ق ب ل أ ب و ب ك ر و ع م ر ف ق ال : «ي ا ع ل ى! ه ذ ان س ي د ا ك ه ول أ ه ل ال ج ن ة و ش ب اب ه ا ب ع د الن ب ي ين و ال م ر س ل ين «. Hz. Ali (r.a.) der ki: Hz. Peygamber (s.a.) ile beraberken Ebu Bekir ile Ömer karşıdan göründüler. Resûlullah (s.a.) bana: Ey Ali! Şu ikisi, peygamber ve resullerden sonra cennetlik olan olgun kişilerin efendileri ve gençleridirler buyurdu. [Sahih] (Müsned, I, 80. Ayrıca bk. Tirmizî, Menâkıb, 16; İbn Mâce, Mukaddime, 12) (Tercüme, XVIII, 559) 2 Müslim, İmân, 49

6 6 Peygamber den Sonra İnsanların En Hayırlısı 4- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا و ك يع ع ن س ف ي ان و ش ع ب ة ع ن ح بيب ب ن أ ب ث ابت ع ن ع ب د خ ي ع ن ع ل ى أ ن ه ق ال : أ ال أ ن ب ئ ك م ب خ ي ر ه ذ ه األ م ة ب ع د ن ب ي ه ا صلى اهلل عليه وسلم أ ب و ب ك ر ث م ع م ر. Hz. Ali den (r.a.) rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Size, Peygamberinden sonra bu ümmetin en hayırlısını haber vereyim mi? Ebu Bekir sonra Ömer dir. Müsned, I, 115, 127 Kalbinde İslam Filizleniyor 5- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا أ ب و ال م غ ي ة ح د ث ن ا ص ف و ان ح د ث ن ا ش ر ي ح ب ن ع ب ي د ق ال : ق ال ع م ر ب ن ال خ ط اب : خ ر ج ت أ ت ع ر ض ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ق ب ل أ ن أ س ل م ف و ج د ت ه ق د س ب ق ن ى إ ل ى ال م س ج د ف ق م ت خ ل ف ه ف اس ت ف ت ح س ور ة ال ح اق ة ف ج ع ل ت أ ع ج ب م ن ت أ ل يف ال ق ر آ ن ق ال : ف ق ل ت : ه ذ ا و الل ه ش اع ر ك م ا ق ال ت ق ر ي ش ق ال : ف ق ر أ : إ ن ه ل ق و ل ر س ول ك ر يم و م ا ه و ب ق و ل ش اع ر ق ل يال م ا ت ؤ م ن ون ق ا ل: ق ل ت : ك اه ن ق ال : و ال ب ق و ل ك اه ن ق ل يال ما ت ذ ك ر ون. ت ن ز يل م ن رب ال ع ال م ي ن. و ل و ت ق و ل ع ل ي ن ا ب ع ض األ ق او يل. أل خ ذ ن ا م ن ه ب ال ي م ين. ث م ل ق ط ع ن ا م ن ه ال و ت ي ن. ف م ا م ن ك م م ن أ ح د ع ن ه ح اج ز ين إ ل ى آخ ر الس ور ة. ق ال : ف و ق ع اإل س ال م ف ى ق ل ب ى ك ل م و ق ع. Ömer b. el-hattab anlatıyor: Henüz müslüman olmamıştım. Birgün Resûlullah ı (s.a.) aramaya çıktım. Baktım ki, benden önce Mescid e (Mescid-i Haram a) gitmiş. Arkasında durdum, Hâkka suresini okumaya başladı. Kur an ın içindekilere hayran kaldım ve: Vallahi bu, Kureyş in dediği gibi şairdir dedim. Resûlullah (s.a.): «Hiç şüphesiz o (Kur an) çok şerefli bir elçinin sözüdür. O şair sözü değildir. Ne az inanıyorsunuz» 3 ayetini okuyunca: Bu kâhindir dedim. Sonra Resûlullah (s.a.): «Kâhin sözü de değildir. Ne az düşünüyorsunuz. Kur an, alemlerin Rabbinden indirilmedir.» 4 ayetinden sürenin sonuna kadar okudu. O anda İslam kalbimin her tarafını kapladı. [Zayıf] (Müsned, I, 17) (Tercüme. XVII, 315) Ömer in İmanı 6- ح د ث ن ا ح س ن ح د ث ن ا اب ن ل يع ة ح د ث ن ح ي ي ب ن ع ب د الل ه أ ن أ ب ا ع ب د الر ح ن ح د ث ه ع ن ع ب د الل ه ب ن ع م رو أ ن ر س ول الل ه ص ل ى الل ه ع ل ي ه و س ل م ذ ك ر ف ت ان ال ق ب ور ف ق ال ع م ر : أ ت ر د ع ل ي ن ا ع ق ول ن ا ي ا ر س ول الل ه ف ق ال ر س ول الل ه ص ل ى الل ه ع ل ي ه و س ل م : ن ع م ك ه ي ئ ت ك م ال ي و م ف ق ال ع م ر : ب ف يه ال ح ج ر. Abdullah b. Amr bildiriyor: Resûlullah (s.a.) sual meleklerinden bahsedince, Hz. Ömer (r.a.): Ey Allah ın Resûlü! O anda şuurumuz yerinde olacak mı? diye sordu. Hz. Peygamber (s.a.): Evet, bu günkü gibi buyurunca, Hz. Ömer (r.a.): O zaman onların ağızlarına taş doldururum (cevaplarını veririm) dedi.[hasen] (Müsned, II, 172. Ayrıca bk. İbn Hibbân, 3115) (Tercüme, VI, 595) Sünnetten Taviz Yok 7- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ح س ن ب ن م وس ى و ح س ي ب ن م م د ق اال : ح د ث ن ا ش ي ب ان ع ن ي ي ع ن أ ب س ل م ة ع ن أ ب ه ر ي ر ة : أ ن ع م ر ب ن ال خ ط اب ب ي ن ا ه و ي خ ط ب ي و م ال ج م ع ة إ ذ ج اء ر ج ل ف ق ال ع م ر : ل م ت ح ت ب س ون ع ن الص ال ة 3 Hâkka 69/40, 41 4 Hâkka 69/42, 43

7 7 ف ق ال الر ج ل : م ا ه و إ ال أ ن س م ع ت الن د اء ف ت و ض أ ت ف ق ال أ ي ضا : أ و ل م ت س م ع وا أ ن ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ي ق ول «إ ذ ا ر اح أ ح د ك م إ ل ى ال ج م ع ة ف ل ي غ ت س ل «. Ebu Hureyre (r.a.) bildiriyor: Ömer b. el-hattab (r.a.) Cuma günü hutbe verirken adamın biri namaza geldi. Ömer (r.a.): Neden bu saate kadar kalıyorsunuz? diye sorunca, adam: Ezanı duyar duymaz abdestimi alıp geldim dedi. Bunun üzerine Ömer (r.a.): Bir de sadece abdest aldın öyle mi? Resûlullah ın (s.a.) Biriniz Cuma namazına gideceği zaman yıkansın buyurduğunu işitmediniz mi? dedi. [Sahih] (Müsned, I, 15. Ayrıca bk. Buhârî, Cuma, 5; Müslim, Cuma, 4; Ebu Davud, Taharet, 130) (Tercüme, V, 686) ف ع ل م وا أ ن ه م ي ت ف د خ ل ن ا ع ل ي ه و ج اء الن اس ي ث ن ون ع ل ي ه و ج اء ر ج ل ش اب ف ق ال أ ب ش ر ي ا أ م ير ال م ؤ م ن ين ب ب ش ر ى الل ه ل ك م ن ص ح ب ة ر س ول الل ه - صلى اهلل عليه وسلم - و ق د م ف ى اإل س ال م م ا ق د ع ل م ت ث م و ل يت ف ع د ل ت ث م ش ه اد ة. ق ال و د د ت أ ن ذ ل ك ك ف اف ال ع ل ى و ال ل ى. ف ل م ا أ د ب ر إ ذ ا إ ز ار ه ي م س األ ر ض. ق ال ر د وا ع ل ى ال غ ال م ق ال اب ن أ خ ى ار ف ع ث و ب ك ف إ ن ه أ ب ق ى ل ث و ب ك و أ ت ق ى ل ر ب ك Bunun üzerine herkes, Ömer in bu yaradan öleceğini anladılar. Biz de Ömer in yanına girdik. Artık insanlar geliyor ve Ömer in iyiliklerini sayıyorlardı. Bu sırada Ömer in yanına (Ensar dan) bir genç geldi ve şöyle dedi: Ey Müminlerin Emîri! Allah ın sana olan lutûf ve ihsaniyle sevin: Resûlullah la (s.a.) beraberliğin ve bildiğin gibi İslâm da öncülüğün var. Sonra halife oldun, hep adaletle davrandın. Şimdi de şehitliğe yürüyorsun! Ömer: Bu halifelik işinde ne aleyhime ne lehime, sadece kurtulabilmeyi çok isterim, dedi. O genç dönüp giderken Ömer onun paçalarının yerde süründüğünü görünce: Şu genci bana çağırın dedi. O genç huzura geldi. Ömer şöyle dedi: Yeğenim! Elbiseni yukarı çek. Böylece elbiseni daha uzun süre kullanırsın, Rabbine karşı da daha takvalı olursun. (Buhârî, Fedâilu Ashab, 8) Haceru l-esved 8- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا أ س و د ب ن ع امر ق ال : ح د ث ن ا ز ه ي ر ع ن س ل ي م ان األ ع م ش ح د ث ن ا إ ب ر اه يم ع ن ع ابس ب ن ر بيع ة ق ال : ر أ ي ت ع م ر ن ظ ر إ ل ى ال ح ج ر ف ق ال : ق ب ل ت ك ث م ق ب ل ه. أ م ا و الل ه ل و ال أ ن ى ر أ ي ت ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ي ق ب ل ك م ا Âbis b. Rebîa der ki: Hz. Ömer in (r.a.) Haceru l-esved e bakıp: Vallahi Resûlullah ın (s.a.) seni öptüğünü görmeseydim, seni öpmezdim dediğini gördüm. Ardında da onu öptü. [Sahih] (Müsned, I, 16. Ayrıca bk. Buhârî, Hac, 50; Müslim, Hac, 248; Ebu Davud, Menâsik, 48; Tirmizî, Hac, 37) (Tercüme, VIII, 455) Kardeşim! Bizi Duanda Unutma 9- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا م م د ب ن ج ع ف ر ح د ث ن ا ش ع ب ة ع ن ع اصم ب ن ع ب ي د الل ه ع ن س ال ع ن ع ب د الل ه ب ن ع م ر ع ن ع م ر ع ن الن ب ى صلى اهلل عليه وسلم أ ن ه اس ت أ ذ ن ه ف ى ال ع م ر ة ف أ ذ ن ل ه ف ق ال : «ي ا أ خ ى! ال ت ن س ن ا م ن د ع ائ ك الش م س «. و ق ال ب ع د ف ى ال م د ين ة «ي ا أ خ ى! أ ش ر ك ن ا ف ى د ع ائ ك «. ف ق ال ع م ر : م ا أ ح ب أ ن ل ى ب ه ا م ا ط ل ع ت ع ل ي ه ل ق و ل ه «ي ا أ خ ى «. İbn Ömer bildiriyor: Babam Ömer (r.a.), umreye gitmek için Resûlullah tan (s.a.) izin isteyince, Allah Resûlü (s.a.) ona izin verdi ve: Kardeşim! Orada dualarında bizi de unutma buyurdu.

8 8 Henüz Medine den ayrılmadan yine ona : Kardeşim! Orada dualarına bizi de ortak et buyurdu. Bundan dolayı Ömer (r.a.) Kardeşim sözü konusunda: Bu söz yerine, üzerine güneşin doğduğu hiçbir şeyin benim olmasını istemem derdi. [Sahih] (Müsned, I, 29. Ayrıca bk. Tirmizî, Deavât, 110; Ebu Davud, Vitir, 23; İbn Mâce, Menâsik, 5) (Tercüme, VIII, 116) Resûlullah tan (s.a.) Tavsiyeler Aktarıyor 10- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ع لى ب ن إ س ح اق أ ن ب أ ن ا ع ب د الل ه - ي ع ن اب ن ال م ب ار ك - أ ن ب أ ن ا م م د ب ن س وق ة ع ن ع ب د الل ه ب ن د ين ار ع ن اب ن ع م ر : أ ن ع م ر ب ن ال خ ط اب خ ط ب ب ال ج اب ي ة ف ق ال : ق ام ف ين ا ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم م ق ام ى ف يك م ف ق ال : «اس ت و ص وا ب أ ص ح اب ى خ ي را ث م ال ذ ين ي ل ون ه م ث م ال ذ ين ي ل ون ه م ث م ي ف ش و ال ك ذ ب ح ت ى إ ن الر ج ل ل ي ب ت د ئ ب الش ه اد ة ق ب ل أ ن ي س أ ل ه ا ف م ن أ ر اد م ن ك م ب ح ب ح ة ال ج ن ة ف ل ي ل ز م ال ج م اع ة ف إ ن الش ي ط ان م ع ال و اح د و ه و م ن اال ث ن ي ن أ ب ع د ال ي خ ل و ن أ ح د ك م ب ام ر أ ة ف إ ن الش ي ط ان ث ال ث ه م ا و م ن س ر ت ه ح س ن ت ه و س اء ت ه س ي ئ ت ه ف ه و م ؤ م ن «. İbn Ömer bildiriyor: Ömer b. el-hattab (r.a.), Câbiye de bir konuşma yaptı ve şöyle dedi: Resûlullah (s.a.), benim durduğum bu yerde durup konuşma yaptı ve şöyle buyurdu: Ashabıma, tabiîne ve onlardan sonra gelenlere karşı hayırla davranmanızı vasiyet ediyorum. Onlardan sonra yalan yaygınlaşacaktır. Hatta kişi kendisinden şahitlik etmesi istenmediği halde şahitlik edecektir. Cennet nimetlerini elde etmek isteyen kimse, İslam toplumundan ayrılmasın. Çünkü şeytan tek olan kişi ile beraber olup iki kişiden uzaktır. Sizden biri kendisine helal olmayan bir kadınla baş başa kalmasın. Çünkü üçüncüleri şeytan olur. Eğer sizden birinizin işlediği kötülük kendisini üzüyor ve iyi ameli onu sevindiriyorsa o kişi mümindir. [Sahih] (Müsned, I, 18. Ayrıca bk. İbn Mâce, Ahkâm, 27; Nesâî, Kübrâ, 9175) (Tercüme, XII, 156) Şehitler Üç Türlüdür 11- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا أ ب و س عيد ح د ث ن ا اب ن ل يع ة ق ال : س ع ت ع ط اء ب ن د ين ار ع ن أ ب ي ز يد ا ل و ال ن أ ن ه س ع ف ض ال ة ب ن ع ب ي د ي ق ول : س م ع ت ع م ر ب ن ال خ ط اب أ ن ه س م ع ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ي ق ول : «الش ه د اء ث ال ث ة ر ج ل م ؤ م ن ج ي د اإل يم ان ل ق ى ال ع د و ف ص د ق الل ه ح ت ى ق ت ل ف ذ ل ك ال ذ ى ي ر ف ع إ ل ي ه الن اس أ ع ن اق ه م ي و م ال ق ي ام ة - ل ق ى و ر ف ع ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ر أ س ه ح ت ى و ق ع ت ق ل ن س و ت ه أ و ق ل ن س و ة ع م ر - و ر ج ل م ؤ م ن ج ي د اإل يم ان ال ع د و ف ك أ ن م ا ي ض ر ب ج ل د ه ب ش و ك الط ل ح أ ت اه س ه م غ ر ب ف ق ت ل ه ه و ف ى الد ر ج ة الث ان ي ة و ر ج ل م ؤ م ن ج ي د اإل يم ان خ ل ط ع م ال ص ال حا و آ خ ر س ي ئا ل ق ى ال ع د و ف ص د ق الل ه ح ت ى ق ت ل ف ذ ل ك ف ى الد ر ج ة الث ال ث ة. Ömer b. el-hattâb (r.a.) der ki: Resûlullah ın (s.a.) şöyle buyurduğunu işittim: Şehitlik üç çeşittir. Birincisi, düşmanla karşılaşıp ölünceye kadar Allah a sadık kalan sağlam imanlı mümin kişidir. Bu kişiye kıyamet gününde insanlar kafalarını kaldırarak bakacaklardır. - Ravi der ki: Derecesinin yüksekliğine nasıl bakacaklarını gösterirken başını o kadar kaldırdı ki Hz. Peygamberin veya Ömer in başındaki takke düştü.- İkincisi, düşmanla karşılaşıp, nereden geldiği belli olmayan bir okla ölen sağlam imanlı mümin kişidir. Bunun duyduğu acı, derisine muz ağacının dikeni batmış gibidir. Üçüncüsü ise iyi ve kötü amelleri olan günahkâr mümindir. Bu kişi de düşmanla karşılaştığında ölünceye kadar Allah a verdiği sözde duran, sağlam imanlı mümin kişidir. [Hasen] (Müsned, I, 22. Ayrıca bk. Tirmizî, Cihad, 14) (Tercüme, IX, 311)

9 9 Dünyalık Kazanıldıkça 12- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ح س ن ق ال : ح د ث ن ا اب ن ل يع ة ح د ث ن ا أ ب و األ س و د أ ن ه س ع م م د ب ن ع ب د الر ح ن ب ن ل ب يب ة ي د ث ع ن أ ب س ن ان الد ؤ ل : أ ن ه د خ ل ع ل ى ع م ر ب ن ال خ ط اب و ع ن د ه ن ف ر م ن ال م ه اج ر ين األ و ل ي ن ف أ ر س ل ع م ر إ ل ى س ف ط أ ت ى ب ه م ن ق ل ع ة م ن ال ع ر اق ف ك ان ف يه خ ات م ف أ خ ذ ه ب ع ض ب ن يه ف أ د خ ل ه ف ى ف يه ف ان ت ز ع ه ع م ر م ن ه ث م ب ك ى ع م ر ف ق ال ل ه م ن ع ن د ه : ل م ت ب ك ى و ق د ف ت ح الل ه ل ك و أ ظ ه ر ك ع ل ى ع د و ك و أ ق ر ع ي ن ك ف ق ال ع م ر : إ ن ى س م ع ت ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ي ق ول : «ال ت ف ت ح الد ن ي ا ع ل ى أ ح د إ ال أ ل ق ى الل ه ع ز و ج ل ب ي ن ه م ال ع د و اة و ال ب غ ض اء إ ل ى ي و م ال ق ي ام ة «. و أ ن ا أ ش ف ق م ن ذ ل ك. Ebu Sinan ed-düelî bildiriyor: Ömer in (r.a.) yanına girdiğimde yanında ilk muhacirlerden bir grup bulunuyordu. Ömer, Irak taki bir kaleden getirilen kutuyu istedi. Kutunun içinde bir yüzük vardı. Oğullarından biri yüzüğü alıp ağzına koyunca Ömer parmağını sokup çıkardı ve ağlamaya başladı. Yanındakiler: Allah (c.c.) sana fetihler nasip edip düşmanlarına galip kıldı ve seni sevindirdi. Şimdi neden ağlıyorsun? diye sorunca, Ömer şöyle cevap verdi: Resûlullah ın (s.a.): Dünya bir toplumun ayaklarının altına serildiğinde Allah, düşmanlığı ve kini de aralarına düşürür buyurduğunu işittim. Ben de bundan korkuyorum. [Hasen] (Müsned, I, 16) (Tercüme, XIX, 391) Recimle İlgili Bilgi 13- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ه ش ي م أ ن ب أ ن ا ع لى ب ن ز ي د ع ن ي وس ف ب ن م ه ر ان ع ن اب ن ع ب اس ق ال : خ ط ب ع م ر ب ن ال خ ط اب - و ق ال ه ش ي م م ر ة خ ط ب ن ا - ف ح م د الل ه ت ع ال ى و أ ث ن ى ع ل ي ه ف ذ ك ر الر ج م ف ق ال : ال ت خ د ع ن ع ن ه ف إ ن ه ح د م ن ح د ود الل ه ت ع ال ى أ ال إ ن ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ق د ر ج م و ر ج م ن ا ب ع د ه و ل و ال أ ن ي ق ول ق ائ ل و ن: ز اد ع م ر ف ى ك ت اب الل ه ع ز و ج ل م ا ل ي س م ن ه ل ك ت ب ت ه ف ى ن اح ي ة م ن ال م ص ح ف ش ه د ع م ر ب ن ال خ ط اب - و ق ال ه ش ي م م ر ة - و ع ب د الر ح م ن ب ن ع و ف و ف ال ن و ف ال ن أ ن ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ق د ر ج م و ر ج م ن ا م ن ب ع د ه أ ال و إ ن ه س ي ك ون م ن ب ع د ك م ق و م ي ك ذ ب ون ب الر ج م و ب الد ج ال و ب الش ف اع ة و ب ع ذ اب ال ق ب ر وب ق و م ي خ ر ج ون م ن الن ار ب ع د م ا ام ت ح ش وا. İbn Abbas der ki: Ömer b. el-hattab (r.a.) bir konuşma yaptı. Allah a hamdü sena etti ve recm konusunda şöyle dedi: Bu konuda sakın aldanmayın! Zira recm, Allah ın hadlerinden (şeri cezalarından) bir haddir. Bilmiş olun ki, Resûlullah (s.a.) recmi uyguladı, ondan sonra bizler de uyguladık. Eğer insanların Ömer, Allah ın Kitabı na, onda olmayanı ilave etti deme ihtimali olmasaydı, mutlaka recm hükmünü Mushaf ın (bir sayfasının) kenarına yazardım. İbn Abbas der ki: Ömer b. el-hattab -Huşeym başka bir defasında rivayet ederken Ömer in yanında Abdurrahman b. Avf ı ve filan ile falanı da zikretmiştir- Resûlullah ın (s.a.) recmi uyguladığına şahit oldu, Hz. Peygamber den (s.a.) sonra kendilerinin de recmi uyguladıklarını söyledi ve şöyle devam etti: Bilmiş olun ki, sizden sonra birtakım insanlar gelecek, recmi, şefaati, Deccal ı, kabir azabını ve (günahkar) bazı (mümin kimselerin Cehennemde (bir süre azap görüp) yandıktan sonra oradan çıkacağını yalanlayacaktır. [Hasen] (Müsned, I, 23. Ayrıca bk. Tayâlisî, 25; Abdurrezzak, Musannef, 13364) (Tercüme, XII, 168)

10 10 Muvâfakâtı Ömer Hz. Peygamber in Ömer in dili üzerinde meleğin dili vardır; o söyleyen değil söyletilendir 5 iltifatına mazhar olmuş Hz. Ömer in yaklaşık yirmi mevzudaki görüşleri Allah ve Resûlü tarafından kabul görmüştür. Bu mevzular, bazı müellifler tarafından Muvâfakât-ı Ömer adıyla oluşturulan eserlerde bir araya getirilmiştir. 14- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ه ش ي م أ ن ب أ ن ا ح ي د ع ن أ ن س ق ال : ق ال ع م ر : و اف ق ت ر ب ى ف ى ث ال ث ق ل ت: ي ا ر س ول الل ه! ل و ات خ ذ ن ا م ن م ق ام إ ب ر اه يم م ص ل ى ف ن ز ل ت : و ات خ ذ وا م ن م ق ام إ ب ر اه يم م ص لى و ق ل ت : ي ا ر س ول الل ه! إ ن ن س اء ك ي د خ ل ع ل ي ه ن ال ب ر و ال ف اج ر ف ل و أ م ر ت ه ن أ ن ي ح ت ج ب ن ف ن ز ل ت آي ة ال ح ج اب و اج ت م ع ع ل ى ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ن س اؤ ه ف ى ال غ ي ر ة ف ق ل ت ل ه ن : ع س ى ر ب ه إ ن ط ل ق ك ن أ ن ي ب د ل ه أ ز و اجا خ ي را م ن ك ن ق ال : ف ن ز ل ت ك ذ ل ك. Hz. Ömer (r.a.) der ki: Rabbimle üç konuda tevâfuk ettim. Birincisi, Resûlullah a (s.a.): Ey Allah ın Resûlü (s.a.)! Makam-ı İbrahim i namazgâh edinsek? dedim. Bunun üzerine şu ayet nazil oldu: «Siz de İbarahim in makamını namazgâh edinin!» 6 İkincisi, Resûlullah a (s.a.): Ey Allah ın Resûlü! Eşlerinin iyice kapanmasını emretsen? Zira yanlarına iyi olanlar da kötü olanlar da giriyor. dedim. Bunun üzerine hicâb ayeti 7 nazil oldu. Üçüncüsü, kıskançlık yüzünden Resûlullah ın (s.a.) eşleri kendisine karşı anlaşmışlardı. Onlara: Şayet Resûlullah (s.a.) sizleri boşarsa Allah (c.c.) sizin yerinize ona daha hayırlı eşler verir! dedim. Bunun üzerine: «Eğer o sizi boşarsa Rabbi ona, sizden daha hayırlı, kendini Allah a veren, inanan, sebatla itaat eden, tövbe eden, ibadet eden, oruç tutan, dul ve bakire eşler verebilir.» 8 ayeti nazil oldu. [Sahih] (Müsned, I, 23. Ayrıca bk: Buhârî, Salat, 32; Tefsir, 9; Nesâî, Kübrâ, 10931) (Tercüme, XIX, 393) 15- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ي ع ق وب ح د ث ن ا أ ب ع ن اب ن إ س ح اق ح د ث ن الز ه رى ع ن ع ب ي د الل ه ب ن ع ب د الل ه ب ن ع ت ب ة ب ن م س ع ود ع ن ع ب د الل ه ب ن ع ب اس ق ال : س م ع ت ع م ر ب ن ال خ ط اب ي ق ول : ل م ا ت و ف ى ع ب د الل ه ب ن أ ب ى د ع ى ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ل لص ال ة ع ل ي ه ف ق ام إ ل ي ه ف ل م ا و ق ف ع ل ي ه ي ر يد الص ال ة ت ح و ل ت ح ت ى ق م ت ف ى ص د ر ه ف ق ل ت : ي ا ر س ول الل ه! أ ع ل ى ع د و الل ه ع ب د الل ه ب ن أ ب ى ال ق ائ ل ي و م ك ذ ا و ك ذ ا ي ع د د أ ي ام ه ق ال : و ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ي ت ب س م ح ت ى إ ذ ا أ ك ث ر ت ع ل ي ه ق ال : «أ خ ر ع ن ى ي ا ع م ر! إ ن ى خ ي ر ت ف اخ ت ر ت و ق د ق يل اس ت غ ف ر ل ه م أ و ال ت س ت غ ف ر ل ه م إ ن ت س ت غ ف ر ل ه م س ب ع ين م ر ة ف ل ن ي غ ف ر الل ه ل ه م ل و أ ع ل م أ ن ى إ ن ز د ت ع ل ى الس ب ع ين غ ف ر ل ه ل ز د ت «. ق ال : ث م ص ل ى ع ل ي ه و م ش ى م ع ه ف ق ام ع ل ى ق ب ر ه ح ت ى ف ر غ م ن ه ق ال : ف ع ج ب ل ى و ج ر اء ت ى ع ل ى ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم و الل ه و ر س ول ه أ ع ل م ق ال : ف و الل ه م ا ك ان إ ال ي س يرا ح ت ى ن ز ل ت ه ات ان اآلي ت ان و ال ت ص ل ع ل ى أ ح د م ن ه م م ات أ ب دا و ال ت ق م ع ل ى ق ب ر ه إ ن ه م ك ف ر وا ب الل ه و ر س ول ه و م ات وا و ه م ف اس ق و ن ف م ا ص ل ى ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ب ع د ه ع ل ى م ن اف ق و ال ق ام ع ل ى ق ب ر ه ح ت ى ق ب ض ه الل ه ع ز و ج ل. 5 Buhârî, Fedâilu l-ashâb, 6; Müslim, Fedâilu s-sahâbe, 23 6 Bakara 2/125 (و إ ذ ا س أ ل ت م وه ن م ت اع ا ف اس أ ل وه ن م ن و ر اء ح ج اب ( 33/53 7 Ahzâb 8 Tahrim, 66/5

11 11 Hz. Ömer (r.a.) anlatıyor: Abdullah b. Ubey öldüğü zaman namazını kıldırması için Resûlullah (s.a.) davet edildi. Hz. Peygamber (s.a.) namazını kıldırmak için durduğunda, ben de önünde durup: Filan zamanda şöyle şöyle diyen, Allah ın düşmanı Abdullah b. Ubey in namazını mı kıldıracaksın? dedim ve Abdullah ın dediklerini gün gün saymaya başladım. Ben saydıkça Resûlullah (s.a.) tebessüm ediyordu. Hz. Peygamber (s.a.) bu şekilde uzattığımı görünce şöyle buyurdu: Ey Ömer! Geri çekil! Bu konuda muhayyer bırakıldım. Zira bana: «Onlar için ister bağışlanma dile, ister dileme. Onlar için yetmiş kere bağışlanma dilesen de, Allah onları asla affetmeyecektir.» 9 buyuruldu. Şayet yetmişten daha fazla bağışlama dilemem halinde bağışlanacaklarını bilsem bunu yapardım. Sonra Resûlullah (s.a.) namazı kıldırdı ve cenazenin ardından yürüdü. Kabrine kadar gitti ve gömülene kadar oradan ayrılmadı. Allah ve Resûlü daha iyi bildikleri halde benim Allah Resûlü ne karşı olan bu cüretime şaşırdım. Vallahi bu olayın üzerinden çok geçmeden şu ayeti nazil oldu: «Onlardan ölen hiçbirinin namazını kılma ve kabrinin başında asla durma. Çünkü onlar Allah ı ve Resûlünü inkar ettiler ve fasık olarak öldüler.» 10 Bundan sonra Resûlullah (s.a.) vefat edene kadar hiçbir münafığın namazını kıldırmadı. (Müsned, I, 16. Ayrıca bk. Buhârî, Cenâiz, 84, Tefsir, 12/84; Tirmizî, Tefsir, 10; Nesâî, Cenâiz, 69; İbn Hibbân, Sahih, 3176) (Tercüme, XIV, 685) Bedir den Bir Hatıra 16- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ي ي ب ن س عيد و أ ن ا س أ ل ت ه ح د ث ن ا س ل ي م ان ب ن ال م غ ي ة ح د ث ن ا ث اب ت ع ن أ ن س ق ال :ك ن ا م ع ع م ر ب ي ن م ك ة و ال م د ين ة ف ت ر اء ي ن ا ال ه ال ل س أ ر اه و أ ن ا م س ت ل ق ع ل ى ف ر اش ى و ك ن ت ح د يد ال ب ص ر ف ر أ ي ت ه ث م أ خ ذ ي ح د ث ن ا ع ن أ ه ل ب د ر ق ال : ف ج ع ل ت أ ق ول ل ع م ر : ق ا ل: أ م ا ت ر اه إ ن ك ان ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ل ي ر ين ا م ص ار ع ه م ب األ م س ي ق ول : «ه ذ ا م ص ر ع ف ال ن غ د ا إ ن ش اء الل ه ت ع ال ى و ه ذ ا م ص ر ع ف ال ن غ دا إ ن ش اء الل ه ت ع ال ى» ق ال : ف ج ع ل وا ي ص ر ع ون ع ل ي ه ا ق ال : ق ل ت : و ال ذ ى ب ع ث ك ب ال ح ق م ا أ خ ط أ وا ت يك ك ان وا ي ص ر ع ون ع ل ي ه ا ث م أ م ر ب ه م ف ط ر ح وا ف ى ب ئ ر ف ان ط ل ق إ ل ي ه م ف ق ال : «ي ا ف ال ن! ي ا ف ال ن! ه ل و ج د ت م م ا و ع د ك م الل ه ح قا ف إ ن ى ق د و ج د ت م ا و ع د ن ى الل ه ح قا» ق ال ع م ر : ي ا ر س ول الل ه! أ ت ك ل م ق و ما ق د ج ي ف وا ق ا ل: «م ا أ ن ت م ب أ س م ع ل م ا أ ق ول م ن ه م! و ل ك ن ال ي س ت ط يع ون أ ن ي ج يب وا «. Enes anlatıyor: Mekke ile Medine arasında Hz. Ömer (r.a.) ile beraber Ay ı gözetliyorduk. Benim gözlerim keskin olduğu için onu gördüm ve Hz. Ömer e: Görmüyor musun? demeye başladım. Hz. Ömer: Onu yatağımda yatarken göreceğim deyip Bedir den bahsetmeye başladı ve şöyle dedi: Hz. Peygamber (s.a.) Bedir de öldürülen müşriklerin öldürüleceği yerleri bir gün önce görmüş ve: İnşallah, şurası falan kişinin öleceği yerdir. İnşallah, şurası falan kişinin öleceği yerdir demişti. Resûlullah ın (s.a.) söylediği kişiler işaret edilen yerlerinde ölmüşlerdi. Ben: Seni hak olarak gönderen Allah a yemin ederim ki; onlardan hiçbiri, elini koyduğu yerden öteye geçmedi dedim. Sonra öldürülen müşriklerin bir kuyuya atılmalarını emretti ve atıldılar. Resûlullah (s.a.) başlarına dikilip: Ey falan! Ey falan! Allah ın size vaad ettiği şeyi siz hak ve gerçek gördünüz mü? Ben, Allah ın bana vaad ettiğini hak ve gerçek olduğunu gördüm dedi. Hz. Ömer: Ey Allah ın Resûlü! Bu cansız bedenlerle nasıl konuşuyorsun? diye sorunca Hz. Peygamber (s.a.): Siz, benim söylediklerimi onlardan daha iyi duymuyorsunuz. Ancak onlar bana cevap veremiyorlar buyurdu. [Sahih] (Müsned, I, 26. Ayrıca bk. Müslim, Cihad, 83; Cennet, 76; Ebu Davud, Cihad, 125) (Tercüme, XVII, 499) 9 Tevbe 9/80 10 Tevbe 9/84

12 12 İnsanlara Hitap Ediyor يل أ ن ب أ ن ا ا ل ر ي رى س ع يد ع ن أ ب ن ض ر ة ع ن أ ب ف ر اس ق ال : خ ط ب ع م ر ب ن 17- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا إ س اع ال خ ط اب ف ق ا ل: ي ا أ ي ه ا الن اس! أ ال إ ن ا إ ن م ا ك ن ا ن ع ر ف ك م إ ذ ب ي ن ظ ه ر ي ن ا الن ب ى صلى اهلل عليه وسلم و إ ذ ي ن ز ل ال و ح ى و إ ذ ال و ح ى و إ ن م ا ن ع ر ف ك م ب م ا ن ق ول ي ن ب ئ ن ا الل ه م ن أ خ ب ار ك م أ ال و إ ن الن ب ى صلى اهلل عليه وسلم ق د ان ط ل ق و ق د ان ق ط ع ل ك م م ن أ ظ ه ر م ن ك م خ ي را ظ ن ن ا ب ه خ ي را و أ ح ب ب ن اه ع ل ي ه و م ن أ ظ ه ر م ن ك م ل ن ا ش ر ا ظ ن ن ا ب ه ش ر ا و أ ب غ ض ن اه ع ل ي ه س ر ائ ر ك م ب ي ن ك م و ب ي ن ر ب ك م. أ ال إ ن ه ق د أ ت ى ع ل ى ح ين و أ ن ا أ ح س ب أ ن م ن ق ر أ ال ق ر آن ي ر يد الل ه و م ا ع ن د ه ف ق د خ ي ل إ ل ى ب آخ ر ة أ ال إ ن ر ج اال ق د ق ر ء وه ي ر يد ون ب ه م ا ع ن د الن اس ف أ ر يد وا الل ه ب ق ر اء ت ك م و أ ر يد وه ب أ ع م ال ك م. أ ال إ ن ى و الل ه م ا أ ر س ل ع م ال ى إ ل ي ك م ل ي ض ر ب وا أ ب ش ار ك م و ال ل ي أ خ ذ وا أ م و ال ك م و ل ك ن أ ر س ل ه م إ ل ي ك م ل ي ع ل م وك م د ين ك م و س ن ت ك م ف م ن ف ع ل ب ه ش ى ء س و ى ذ ل ك ف ل ي ر ف ع ه إ ل ى ف و ال ذ ى ن ف س ى ب ي د ه! إ ذا أل ق ص ن ه م ن ه. ف و ث ب ع م ر و ب ن ال ع اص ف ق ال : ي ا أ م ير ال م ؤ م ن ين! أ و ر أ ي ت إ ن ك ان ر ج ل م ن ال م س ل م ين ع ل ى ر ع ي ة ف أ د ب ب ع ض ر ع ي ت ه أ ئ ن ك ل م ق ت ص ه م ن ه ق ا ل: إ ى! و ال ذ ى ن ف س ع م ر ب ي د ه إ ذا أل ق ص ن ه م ن ه أ ن ى ال أ ق ص ه م ن ه و ق د ر أ ي ت ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم ي ق ص م ن ن ف س ه. أ ال ال ت ض ر ب وا ال م س ل م ين ف ت ذ ل وه م و ال ت ج م ر وه م ف ت ف ت ن وه م و ال ت م ن ع وه م ح ق وق ه م ف ت ك ف ر وه م و ال ت ن ز ل وه م ال غ ي اض ف ت ض ي ع وه م. Ebu Firâs der ki: Ömer b. e1-hattâb (r.a.) bir konuşma yapıp şöyle dedi: Ey insanlar! Hz. Peygamber (s.a.) aramızdayken kimin ne olduğunu biliyorduk. Zira vahiy iniyor ve Allah (c.c.) bu konuda gerekenleri bildiriyordu. Artık Hz. Peygamber (s.a.) vefat etmiş, vahiy de kesilmiştir. Artık size söylediklerimiz üzerinden sizleri bilebileceğiz. Hayırlı bir şey yaptığını gördüğümüz kişi hakkında hayır düşünür ve buna dayanarak onu severiz. Kötü bir şey yaptığını gördüğümüz kişi hakkında da kötü düşünür ve buna dayanarak ona öfke duyarız. Gizlice yaptığınız şeyler ise sizinle Rabbiniz arasındadır. Bir zamanlar Kur ân okuyan kişilerin bununla Allah rızasını ve katındaki mükâfatı umduklarını düşünürdüm. Fakat şimdi bana öyle geliyor ki bazıları Kur ân ı insanlardan bir şey elde etmek için okuyorlar. Sadece Allah rızası için Kur ân ı okuyun ve amellerinizi sadece O nun rızası için yapın. Bilin ki ben valilerimi size dininizi ve sünneti öğretsinler diye gönderiyorum; sizi dövüp mallarınıza el koysunlar diye değil! Valilerim tarafından böylesi bir şeye maruz kalan kişi onu bana şikâyet etsin. Canım elinde olana yemin olsun ki böylesi bir durumda valiye kısas uygularım! Amr b. el-as kalkıp: Ey müminlerin emiri! Müslümanlardan bir vali, yönettiği kişilerden birini terbiye için dövecek olsa ona da kısas uygular mısın? diye sorunca, Ömer: Ömer in canı elinde olana yemin olsun ki evet, kısas uygularım! Ona kısas uygularım! karşılığını verdi ve şöyle devam etti: Çünkü Resûlullah ın (s.a.) bile kendine kısas uyguladığını gördüm. Sakın müslümanlardan birini dövüp küçük düşürmeyin. Askerlerin askerlik süresini uzatıp onları fitneye düşürmeyin! Haklarını ellerinden alıp onları küfre itmeyin! Askerlere ormanlık arazide mola verdirip düşmana kırdırmayın. [Hasen] (Müsned, I, 41. Ayrıca bk: Ebu Davud, 4637; Nesâî, 8/34) (Tercüme, XIX, 409) Rüyasını Anlatıyor 18- ح د ث ن ا ع ب د الل ه ح د ث ن أ ب ح د ث ن ا ع ف ان ح د ث ن ا ه ام ب ن ي ي ق ال : ح د ث ن ا ق ت اد ة ع ن س ال ب ن أ ب ا ل ع د ال غ ط ف ا ن ع ن م ع د ان ب ن أ ب ط ل ح ة ال ي ع م ر ى : أ ن ع م ر ب ن ال خ ط اب ق ام ع ل ى ال م ن ب ر ي و م ال ج م ع ة ف ح م د الل ه و أ ث ن ى ع ل ي ه ث م ذ ك ر

13 13 ر س ول الل ه صلى اهلل عليه وسلم و ذ ك ر أ ب ا ب ك ر ث م ق ال : ر أ ي ت ر ؤ ي ا ال أ ر اه ا إ ال ل ح ض ور أ ج ل ى ر أ ي ت ك أ ن د يكا ن ق ر ن ى ن ق ر ت ي ن ق ال : و ذ ك ر ل ى أ ن ه د يك أ ح م ر ف ق ص ص ت ه ا ع ل ى أ س م اء ب ن ت ع م ي س ام ر أ ة أ ب ى ب ك ر ف ق ال ت : ي ق ت ل ك ر ج ل م ن ال ع ج م. ق ال : و إ ن الن اس ي أ م ر ون ن ى أ ن أ س ت خ ل ف و إ ن الل ه ل م ي ك ن ل ي ض ي ع د ين ه و خ ال ف ت ه ال ت ى ب ع ث ب ه ا ن ب ي ه صلى اهلل عليه وسلم و إ ن ي ع ج ل ب ى أ م ر ف إ ن الش ور ى ف ى ه ؤ ال ء الس ت ة ال ذ ين م ات ن ب ى الل ه صلى اهلل عليه وسلم و ه و ع ن ه م ر اض ف م ن ب اي ع ت م م ن ه م ف اس م ع وا ل ه و أ ط يع وا و إ ن ى أ ع ل م أ ن أ ن اسا س ي ط ع ن ون ف ى ه ذ ا األ م ر أ ن ا ق ات ل ت ه م ب ي د ى ه ذ ه ع ل ى اإل س ال م أ ول ئ ك أ ع د اء الل ه ال ك ف ار الض ال ل ق ال : ف خ ط ب الن اس ي و م ال ج م ع ة و أ ص يب ي و م األ ر ب ع اء. Ma dân b. Ebi Talha el-ya murî bildiriyor: Ömer b. el-hattâb (r.a.) bir Cuma günü minbere çıktı. Allah a hamdu senâda bulundu. Resûlullah (s.a.) ile Ebu Bekir i hayırla yâd etti. Sonra şöyle dedi: Bir rüya gördüm ve bunu öleceğime yordum. Rüyamda kırmızı bir horozun beni iki defa gagaladığını gördüm. Bu rüyamı Ebu Bekir in hanımı Esmâ bint Umeys e anlattığımda: Seni Acemlerden bir adam öldürecek! şeklinde yorumladı. İnsanlar yerime bir halife tayin etmemi istiyorlar. Ancak Allah dinini ve Peygamberiyle gönderdiği hilâfetini heba edecek değildir. Şayet başıma bir şey gelirse halifeyi belirleyecek olan kişiler, Resûlullah (s.a.) vefat ettiğinde kendilerinden razı olduğu şu altı kişidir. İçlerinden hangisini seçerseniz ona itaat edin. Bu konuda bazılarının itirazda bulunacaklarını biliyorum. Bunun gibilerle İslam adına bizzat şu ellerimle savaştım. Bu kişiler (bunu yaparlarsa) Allah ın düşmanı, kâfir ve sapkın kişilerdir Ömer bu hutbeyi Cuma günü verdi. Çarşamba günü de suikaste uğradı. [Sahih] (Müsned, I, 15. Ayrıca bk: İbn Hibbân, Sahih, 2091) (Tercüme, XIX, 415) Hz. Ömer yana kavrula Allah ın istediği şehadete ulaşmış, Mecusi köle Ebu Lü lü tarafından sabah namazını kıldırırken hançerlenerek 63 yaşında şehit edilmiştir. Cenaze namazını Suheyb-i Rûmi kıldırmış ve hane-i saadette Resûlullah ile Hz. Ebu Bekir in yanına defnedilmiştir. Ayrıca Niyet hadisi, Cibril hadisi ve tevekkül hadisi de Hz. Ömer tarafından rivayet edilmiştir.