Lise Öğrencilerinin Matematik Öğrenimi Sürecinde Eğitim Teknolojilerine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi

Transkript

1 1007 Lise Öğrencilerinin Matematik Öğrenimi Sürecinde Eğitim Teknolojilerine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi Kemal Özgen, Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi, İzmir, Recep Bindak, Mardin Artuklu Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Mardin, Özet Günümüzdeki teknoloji alanındaki değişim ve yenilikler eğitim teknolojilerini önemli bir şekilde etkilemektedir. Matematik öğrenimi sürecinde de öğrencilerin eğitim teknolojilerinden yararlanması teşvik edilmektedir. Lise öğrencilerinin matematik öğrenimi sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi ile öğrencilerin eğitim teknolojilerine yönelik yaklaşımları ve bu teknolojilerinin kullanılma durumları hakkında bilgilere ulaşılacaktır. Bu araştırmada, lise öğrencilerinin matematik öğrenimi sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşleri belirlenecek ve görüşlerinin okul türü ve matematik ders notuna göre incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma 712 lise öğrencisinin katılımıyla gerçekleşmiştir. Kişisel bilgi formu ve açık uçlu soru ile veriler toplanmıştır. Elde edilen veriler nicel ve nitel veri analizi yöntemleri ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda, lise öğrencilerinin büyük çoğunluğu tahta, kitap, vb. araçların matematik öğrenimi sürecini kolaylaştırdığını belirtmişlerdir. Bilgisayar, internet, projeksiyon, hesap makinesi vb. araçlara ilişkin olumlu görüşlerin daha az sıklıkta olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin görüşleri okul türüne göre incelendiğinde, Anadolu Lisesi öğrencilerin eğitim teknolojilerine yönelik daha olumlu oldukları görülmüştür. Ayrıca öğrencilerin matematik ders notlarına göre, genellikle olumlu görüşler ile üst düzey başarının ilişkili olduğu söylenebilir. Anahtar Kelimeler: Lise Öğrencileri, Matematik Öğrenimi, Eğitim Teknolojileri GİRİŞ İnsan yaşamının tüm süreçlerinde teknolojinin etkileri ve kullanımı yaygınlaşmakla birlikte eğitim alanında da teknolojinin kullanımı kaçınılmaz olmaktadır. Eğitim alanında teknolojinin kullanımını inceleyen disiplin olan eğitim teknolojisi gittikçe ilgi görmektedir. Alkan (2005: 13) eğitim teknolojisini şöyle tanımlamaktadır: Genelde eğitime, özelde öğrenme durumuna egemen olabilmek için ilgili bilgi ve becerilerin işe koşulmasıyla öğrenme ya da eğitim süreçlerinin işlevsel olarak yapısallaştırılması ve öğrenme-öğretme süreçlerinin tasarlanması, uygulanması, değerlendirilmesi ve geliştirilmesi işidir. Eğitim teknolojisinin birçok çeşidi bulunmaktadır. Herhangi bir kademede yer alan öğretim için uygun araçlar seçilmelidir ve uygun yerlerde kullanılmalıdır. Öğretim araçları uygun ortamı yaratırken öğrenmeyi birçok yönden kolaylaştırmaktadır (Rıza, 2003: 97). Teknolojideki değişimlere paralel olarak eğitim süreçlerinde öğrenme eğilimleri ortaya çıkmıştır. Bilgi teknolojileri bakımından öğrenme süreçlerinde, bilgi teknolojileri ve öğrenme eğilimleri şöyle özetlenebilir (Ozan, 2010): yüz yüze öğrenme (kara tahta, tebeşir), uzaktan öğrenme (mektup ve gazete, basılı materyaller, radyo), uzaktan görsel öğrenme (video, televizyon), elektronik öğrenme (bilgisayar, internet ve ağ teknolojileri), mobil öğrenme (kablosuz teknolojiler), uzaktan görsel öğrenme (IPTV, Web TV, mobil TV), cihaz, yer ve zamandan bağımsız öğrenme (herhangi bir cihaz). Teknolojideki yenilik ve değişimler eğitim teknolojilerini, süreçlerini etkilemektedir. Bu doğrultuda, öğrenme-öğretme sürecinde de etkilerinin olduğu söylenebilir.

2 1008 Matematik eğitimi alanında da teknolojinin kullanımı geçmişten günümüze hızlı bir şekilde gelişmektedir. Eğitim teknolojilerinin belki de en çabuk benimsendiği ve kullanıldığı eğitim alanlarının başında geldiği söylenebilir. Çünkü matematik eğitimi alanındaki ulusal ve uluslararası kurum ya da kuruluşlar teknolojinin kullanımını teşvik etmektedirler. Buna paralel olarak matematiği öğrenmeöğretme sürçlerinde teknoloji ve kullanımına yönelik araştırmalar ve projeler çok fazla sayıda yapılmaktadır. NCTM in (2000:11) okul matematiği için altı prensibinden biri teknolojidir. Buna göre, teknoloji; matematiği öğrenme ve öğretmede esastır, öğretilen matematiği etkiler ve öğrencinin öğrenmesini geliştirir. NCTM (2000), elektronik teknolojiler, hesap makineleri ve bilgisayarların matematiği öğrenme, öğretme ve yapmada temel araçlar olduğunu belirtmektedir ve bunların kullanımına ve faydalarına yönelik önemli açıklamalar yapmaktadır. Ülkemizde de MEB in (2005:28) matematik öğretim programında matematik öğretimi ve öğrenme başlığı altında öğretimin ilkeleri arasında, teknolojinin etkin kullanılması yer almaktadır. Bu programda da hesap makineleri ve bilgisayarların matematik öğrenme sürecinde kullanımının öneminden ve faydalarından söz edilmektedir. Ersoy a (2003) göre, teknoloji destekli matematik öğretimi ve öğrenme öğrencilerin zihinsel gelişimine engel olmayıp onların zihinsel gelişimi, işlem ağırlıklı alıştırmaları pekiştirme, kavramları anlama ve problem çözme becerilerini olumlu yönde etkileyecektir. Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımında da, teknolojinin kullanıldığı öğrenme ortam ve süreçlerinde, öğrenmenin daha etkili olması sağlanabilir. Bu ortamlarda teknoloji, öğrenenlerin anlam ve bilgi oluşturmalarında bir çevre ya da aktiviteler bütünüdür (Tezci & Gürol, 2001). Teknoloji destekli matematik öğrenme sürecinin öğrenenler açısından birçok faydalarının olduğu belirtilmektedir. Pugalee (2001:171), bilgisayarların matematiksel problem çözme, muhakeme ve keşfetmeyi teşvik etmede önemli bir araç olduğunu bildirmektedir. Umay a (2007) göre, teknolojik araçların varlığı, hesap yapma, denklem çözme yerine öğrencilerin genelleme ve soyut düşünme becerilerini gelişmesi için zaman yaratır. Sturdivant, Dunham & Jardine (2009), matematik programlarında öğrencilere problem çözme öğretiminde teknolojinin kullanımını önermektedirler. İyi yapılandırılmış matematik programlarında öğrenciler teknolojik araçları hesaplama, yapılandırma, sunum ve problemleri keşfetmede kullanabilirler, aynı zamanda teknolojinin kullanımı matematiksel yansıtma, problem belirleme ve karar vermede katkı sağlar (NCTM, 2008). Ülkemizde de eğitim teknolojilerinin öğrenme-öğretme süreçlerinde kullanımına yönelik çeşitli bağlamlarda farklı araştırmaların yapıldığı görülmektedir. Özellikle, öğretmenlerin eğitim teknolojilerine yönelik tutumları (Çelik ve Kahyaoğlu, 2007; Pala, 2006), öğretmenlerin en çok kullandıkları teknolojiler (İşman, 2002; Akpınar, 2003), öğretmen ve öğretmen adaylarının eğitim teknolojilerinin kullanımının faydaları ve sorunları (Ayvacı vd., 2007; Çoklar ve Bağcı, 2010; Yeşilyurt, 2006), öğretmenlerin teknolojiyi kullanabilme özgüvenleri (Erdemir, Bakırcı ve Eyduran, 2009) konularında araştırmalar yapılmıştır. Eğitim teknolojisine olan bu yoğun ilginin matematik eğitiminde de olduğu görülmektedir. Matematik öğretmen ve öğretmen adaylarının öğrenme-öğretme sürecinde teknolojinin kullanımına ilişkin görüşleri, inançları (Alakoç, 2003; Aydın, Baki ve Köğce, 2008; Baki vd, 2009; Büyükimdat, 2010; Çekenol ve Ulukan, 2007; Forgasz, 2002; Lin, 2008; Umay, 2004), teknolojiye yönelik tutumları (İpek, Berigel ve Albayrak, 2007; Özgen ve Obay, 2008; Uyangör ve Ece, 2010), teknolojinin yararları ve sorunları (Çoklar ve Bağcı, 2010; Yenilmez ve Çam, 2005) ile ilgili farklı araştırmalar yapılmıştır. Matematik öğrenme-öğretme sürecinde eğitim teknolojilerine yönelik araştırmalar incelendiğinde, çoğunlukla matematik öğretmen ve öğretmen adayları ile yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu bağlamda lise matematik öğretiminde öğrencilerin eğitim teknolojilerine yönelik görüşlerinin incelendiği araştırmaların sınırlı olduğu görülmektedir. Lise öğrencilerinin matematik öğrenimi sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi ile öğrencilerin eğitim teknolojilerine

3 1009 yönelik yaklaşımları ve bu teknolojilerin kullanılma durumları hakkında önemli bilgilere ulaşılacaktır. Özellikle farklı okul türlerindeki ve farklı matematik dersi akademik başarısına sahip lise öğrencilerinin eğitim teknolojilerinin kullanımı ve buna yönelik görüşlerinin belirlenmesi önemli görülmüştür. Bu araştırmada, lise öğrencilerinin matematik öğrenimi sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşleri belirlenecek ve görüşlerinin okul türü ve matematik dersi akademik başarısına göre incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın bu amacı doğrultusunda, aşağıdaki alt problemlere yanıt aranması düşünülmektedir: 1. Lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran eğitim teknolojilerine yönelik görüşleri nelerdir? 2. Lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran eğitim teknolojilerine yönelik görüşleri okul türüne göre anlamlı olarak farklılaşmakta mıdır? 3. Lise öğrencilerinin matematik dersi akademik başarısının, matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran eğitim teknolojilerine yönelik görüşlerine göre anlamlı olarak farklılaşmakta mıdır? YÖNTEM Bu çalışma, lise öğrencilerinin matematik öğreniminde eğitim teknolojisi kullanımına yönelik görüşlerini belirlemek amacıyla tarama modelinde betimsel bir araştırmadır. Araştırmada lise öğrencilerinin kişisel bilgilerini, kişisel bilgisayara sahip olma durumlarını, matematik dersi akademik başarısı ve matematik öğrenme süreçlerini kolaylaştıran araç-gereçleri belirlemek üzere veriler toplanmıştır. Yapılandırılmış görüşme tekniği ile lise öğrencilerinden veriler elde edilmiştir. Çalışma Grubu Araştırmanın, eğitim-öğretim yılının bahar döneminde Türkiye de ki büyükşehirlerin birinin merkezinde bulunan üç farklı lisenin toplam 712 öğrencisi amaçlı örneklem seçimi ile çalışmaya katılmıştır. Bu öğrencilerin kişisel bilgilerine ilişkin betimsel bilgiler Tablo 1 de sunulmaktadır. Tablo 1. Lise öğrencilerinin kişisel bilgilerine ilişkin betimsel istatistiksel bilgiler Cinsiyet f % Sınıf f % Erkek ,7 9.sınıf ,4 Bayan ,3 10.sınıf ,5 Toplam sınıf ,7 12.sınıf ,4 Okul Türü Kişisel Bilgisayarı Olma Genel Lise ,8 Evet ,5 Anadolu Lisesi ,7 Hayır ,5 Meslek Lisesi ,5 Veri Toplama Araçları Araştırmada öğrencilerin kişisel bilgilerini, kişisel bilgisayara sahip olma durumlarını belirlemek amacıyla anket formu uygulanmıştır. Ayrıca, bu anket formunda yer alan bir açık uçlu soru ile öğrencilerin kendi görüşlerine göre matematiği öğrenme süreçlerini kolaylaştıran araç-gereçlerin neler olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin matematik öğrenme süreçlerini kolaylaştırdığına inandıkları araçgereçleri belirtmeleri ve birden fazla araç-gereç belirtebilecekleri söylenmiştir. Bunun yanında matematik dersinde akademik başarılarını belirlemede okul idaresinden matematik dersi dönem sonu notları elde edilmiştir.

4 1010 Verilerin Analizi Elde edilen veriler nicel ve nitel veri analizi teknikleri ile çözümlenmiştir. Öğrencilerin matematik öğrenme süreçlerini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin açık-uçlu sorulara verdikleri yanıtları incelendikten sonra, belirlenen kategoriler çerçevesinde puanlanmaya çalışılmıştır. Puanlama işleminde öğrencinin herhangi bir kategoride görüşü varsa 1 puan ve görüş belirtmemişse 0 puan olarak kaydedilmiştir. Öğrencilerin kişisel bilgileri ve matematik öğrenme süreçlerini kolaylaştıran araçgereçler hakkındaki görüşlerinin analizinde frekans, yüzde ve Kay-Kare analizinden yararlanılmıştır. Ayrıca, eğitim teknolojilerine yönelik görüşlerinin matematik ders notuna göre incelenmesinde t- testinden yararlanılmıştır. BULGULAR Alt problemlerin veriliş sırasına göre verilerin analizinden elde edilen bulgular aşağıdaki gibi verilmektedir. Lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran eğitim teknolojilerine yönelik görüşleri nelerdir? şeklinde ifade edilen araştırmanın birinci alt problemine yanıt bulabilmek için Tablo 2 de matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin betimsel bilgiler yer almaktadır. Tablo 2. Lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin betimsel bilgiler Araçlar Görüş bildiren Görüş bildirmeyen f % f % Tahta , ,5 Projeksiyon 79 11, ,9 Tepegöz 42 5, ,1 Televizyon 21 3, ,0 Bilgisayar , ,3 Kitaplar , ,5 İnternet , ,8 Poster-grafik 42 5, ,1 Geometrik cisimler , ,0 Hesap makinesi , ,6 Diğer 26 3, ,3 Lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşleri incelendiğinde, en çok tahta, kitap, bilgisayar, hesap makinesi, internet ve televizyon, tepegöz, postergrafik ise en az belirtilen görüşler arasında yer almaktadır. Araştırmanın ikinci alt problemine yanıt bulabilmek için lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşlerinin okul türüne göre Ki-kare analizi sonuçları Tablo 3 te verilmektedir. Tablo 3. Lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşlerinin okul türüne göre Ki-kare sonuçları Araçlar Okul Türü Genel Lise Anadolu Lisesi Meslek Lisesi f % f % f % Tahta , , ,2 Projeksiyon 16 6, ,3 19 7,5 Tepegöz 15 5,7 18 9,1 9 3,6 Sonuç χ 2 (2)= 8,466* p=,015 χ 2 (2)= 35,136* p=,000 χ 2 (2)= 6,235* p=,044

5 1011 Televizyon 6 2,3 10 5,1 5 2,0 Bilgisayar 38 14, , ,4 Kitaplar , , ,5 İnternet 28 10, , ,8 Poster-grafik 7 2,7 15 7,6 20 7,9 Geometrik cisimler 37 14, , ,4 Hesap makinesi 37 14, , ,3 Diğer 7 2,7 6 3,0 13 5,1 *p<.05 χ 2 (2)= 4,330 p=,115 χ 2 (2)= 1,608 p=,448 χ 2 (2)= 8,940* p=,011 χ 2 (2)= 6,876* p=,032 χ 2 (2)= 7,794* p=,020 χ 2 (2)= 6,896* p=,032 χ 2 (2)= 14,539* p=,001 χ 2 (2)= 2,510 p=,285 Tablo 3 incelendiğinde, tüm okul türlerindeki lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşlerinde en fazla kitap ve tahta, en az ise televizyon, postergrafik olarak görüş belirtmişlerdir. Bu bağlamda okul türleri açısından görüşlerin benzer oldukları söylenebilir. Okul türüne göre araç-gereçlere ilişkin öğrenci görüşlerinde; tahta, projeksiyon, tepegöz, kitap, internet, poster-grafik, geometrik cisimler, hesap makinesi boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılıkların olduğu belirlenmiştir. Okul türüne göre diğer araçlara ilişkin görüşler arasında anlamlı farklılıklar olmadığı görülmektedir. Başka bir anlatımla, öğrencilerin okudukları okul türü ile öğrenmeyi kolaylaştıran araç olarak tahta, projeksiyon, tepegöz, kitap, internet, poster-grafik, geometrik cisimler ve hesap makinesine ilişkin görüşleri arasında anlamlı bir ilişki vardır. Araştırmanın üçüncü alt problemine yanıt bulabilmek için lise öğrencilerinin matematik dersi akademik başarısın, matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşlerine göre t- testi analizi sonuçları Tablo 4 te verilmektedir. Tablo 4. Lise öğrencilerinin matematik dersi akademik başarılarının, matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşlerine göre t-testi sonuçları Araçlar N X SS Sd t p Tahta Projeksiyon Tepegöz Televizyon Bilgisayar Kitaplar İnternet Poster-grafik Geometrik cisimler Hesap makinesi Diğer *p<.05 Görüş bildiren 381 3,04 1,38 Görüş bildirmeyen 331 2,81 1,43 Görüş bildiren 79 3,12 1,31 Görüş bildirmeyen 633 2,91 1,42 Görüş bildiren 42 3,47 1,32 Görüş bildirmeyen 670 2,90 1,41 Görüş bildiren 21 2,66 1,39 Görüş bildirmeyen 690 2,94 1,41 Görüş bildiren 119 2,72 1,44 Görüş bildirmeyen 593 2,98 1,40 Görüş bildiren 452 3,14 1,36 Görüş bildirmeyen 260 2,57 1,42 Görüş bildiren 101 2,81 1,44 Görüş bildirmeyen 611 2,95 1,40 Görüş bildiren 42 2,69 1,55 Görüş bildirmeyen 670 2,95 1,40 Görüş bildiren 114 3,19 1,40 Görüş bildirmeyen 598 2,88 1,41 Görüş bildiren 117 2,61 1,35 Görüş bildirmeyen 595 3,00 1,41 Görüş bildiren 26 2,38 1,29 Görüş bildirmeyen 686 2,95 1, ,107,035* 710-1,256, ,552,011* 710,892, ,825, ,268,000* 710,969, ,71, ,104,036* 710 2,714,007* 710 2,038,042*

6 1012 Lise öğrencilerinin matematik dersi akademik başarısının, matematik öğrenme sürecini kolaylaştıran araç-gereçlere ilişkin görüşlerine göre t-testi analizi sonuçları incelendiğinde, tahta, tepegöz, kitaplar, geometrik cisimler, hesap makinesi ve diğer boyutlarında görüş bildiren ve bildirmeyen öğrencilerin matematik ders notları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu görülmektedir. Başka bir deyişle lise öğrencilerin matematik öğrenimi sürecinde tahta, tepegöz, kitaplar, geometrik cisimler, hesap makinesi ve diğer araç-gereçlerin kullanımına ilişkin görüşleri ile matematik dersi akademik başarısı arasında ilişki olduğu söylenebilir. TARTIŞMA VE SONUÇ Araştırma sonucunda, lise öğrencilerinin büyük çoğunluğu tahta, kitap, vb. araçların matematik öğrenimi sürecini kolaylaştırdığını belirtmişlerdir. Bilgisayar, internet, projeksiyon, hesap makinesi, televizyon vb. araçlara ilişkin olumlu görüşlerin daha az sıklıkta olduğu belirlenmiştir. Elde edile bu bulgularda lise öğrencilerin matematik öğrenme sürecinde modern eğitim teknolojilerine yönelik görüşlerinin yeterli düzeyde olumlu olduğu söylenemez. Matematik öğrenme-öğretme sürecinde eğitim teknolojilerine yönelik yapılan araştırmalarda, matematik öğretmen ya da öğretmen adaylarının eğitim teknolojilerine yönelik olumlu görüşlerinin olduğu görülmektedir (Aydın, Baki ve Köğce, 2008; Büyükimdat, 2010; Çekenol ve Ulukan, 2007; Özgen ve Obay, 2008). Yapılan bazı araştırmalarda da matematik öğretmen ya da öğretmen adaylarının eğitim teknolojilerine yönelik tutumlarının istenen düzeyde olmadığı görülmüştür (İpek, Berigel ve Albayrak, 2007). Yapılmış benzer çalışmalarda, öğretmen ve öğretmen adaylarının eğitim teknolojilerine yönelik olumlu tutum ve görüşlerinin olmasının yanında, bu teknolojileri nasıl kullanacakları hususunda çeşitli sorunlar yaşadıkları (Aydın, Baki ve Köğce, 2008; Umay, 2004), söz konusu teknolojilerin faydalı olduğuna inandıkları buna karşılık bazı sınırlılıkları olduğunu kabul ettikleri (Büyükimdat, 2010; Çoklar ve Bağcı, 2010) bulgularına ulaşılmıştır. Ayrıca, yapılan bazı çalışmalarda da öğretmen ya da öğretmen adaylarının bilgisayar, internet, projeksiyon, tv vb. eğitsel teknolojilerin kullanmada yeterli olmadıkları ve bunları tahta, kitap vb. geleneksel araç-gereçlere göre daha az sıklıkta kullandıkları belirlenmiştir (İşman, 2002; Erdemir, Bakırcı ve Eyduran, 2009; Akpınar, 2003; ). Bu durumun geleneksel eğitim yaklaşımının etkilerinden kaynaklandığı söylenebilir. Tahta, kitap ve öğretmen merkezli matematik öğrenme sürecinin baskın olduğu söylenebilir. Diğer yandan, öğretmenler modern eğitim teknolojilerinin faydalarına inanmalarına rağmen (Alakoç, 2004), bunları yeterince uygulamadıkları ya da uygulayamadıkları sonuçları ortaya çıkmaktadır. Çünkü bu araştırmada da görüldüğü gibi, öğrencilerin okul türüne göre, eğitim teknolojilerine ilişkin benzer görüşlerinin olduğu görülmektedir. Anadolu Lisesi öğrencilerinin eğitim teknolojilerine yönelik daha olumlu görüşleri olduğu görülmüştür. Ancak, tüm okul türleri incelendiğinde lise öğrencilerinin geleneksel teknolojilere yönelik daha fazla görüş bildirdikleri, buna karşılık, modern teknolojilerine yönelik daha az sıklıkta görüş bildirdikleri anlaşılmaktadır. Bu da, öğrencilerin modern eğitim teknolojilerin matematik öğrenme süreçlerini kolaylaştırdığına inanmadıklarını gösterebilir. Ayrıca öğrencilerin matematik dersi akademik başarısına göre, genellikle olumlu görüşler ile üst düzey başarının ilişkili olduğu söylenebilir. Matematik öğrenme sürecini kolalaştırdığına inandıkları araç-gereçlere ilişkin tahta, projeksiyon, tepegöz, kitap, geometrik cisimler boyutlarında görüş bildiren öğrencilerin, görüş bildirmeyen öğrencilere göre matematik dersi akademik başarı düzeylerinin daha yüksek olduğu ve diğer boyutlarda ise görüş bildirmeyen öğrencilerin matematik dersi akademik başarı düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Matematik dersi akademik başarısının öğrencilerin tahta, tepegöz, kitap, geometrik cisimler, hesap makinesi ve diğer boyutlardaki görüşlerine göre anlamlı farklılaştığı belirlenmiştir. Bu farklılıklarda da özellikle geleneksel eğitim teknolojilerine yönelik görüş bildirenlerin başarı düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmektedir. Matematik dersi akademik

7 1013 başarısı ile eğitim teknolojilerine yönelik olumlu görüşlerin ilişkili olduğu ancak, geleneksel teknolojileri daha fazla benimseyenlerin başarı düzeylerinin daha yüksek olduğu söylenebilir. Bu araştırma ile matematik öğrenme-öğretme sürecinde eğitim teknolojilerine yönelik önemli adımların atılması gerekliliği ortaya çıkmıştır. Çünkü, bu alanda yapılan yenilikler, gelişmeler ve araştırmalara rağmen, uygulamada öğrenciler açısından yeterince olumlu sonuçlara götürmediğini görmekteyiz. Baki ye (2008) göre ise, matematik eğitimine teknolojinin hızla girmesiyle birlikte bu teknolojiler geleneksel öğretim yöntemlerine monte edilmeye çalışılmıştır. Lise öğrencilerinin matematik öğrenme sürecine eğitim teknolojilerine yönelik olumlu görüşlerinin olmayışının nedenlerinden biri de bu olabilir. Ancak görülen o ki; hem matematik öğretmenleri hem de matematik öğretmen adaylarında da teknolojiye kullanımına yönelik çeşitli sorunların olduğu ve bunlarında öğrencilere yansıdığı gerçeği ile karşılaşmaktayız. Matematik öğrenme sürecinde eğitim teknolojilerinin kullanımına yönelik atılan önemli adımlara paralel olarak özellikle lise öğrencilerinin eğitim teknolojilerine yönelik olumlu tutum, inanç ve görüşlerde olmalarını sağlayacak uygulamalar yapılmalıdır. KAYNAKÇA Akpınar, Y. (2003). Öğretmenlerin yeni bilgi teknolojileri kullanımında yükseköğretimin etkisi: İstanbul okulları örneği. Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(2), Alakoç, Z. (2003). Matematik öğretiminde teknolojik modern öğretim yaklaşımları. Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(1), Alkan, C. (2005). Eğitim teknolojisi (8.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık. Aydın, M., Baki, A. ve Köğce, D. (2008). Altı ortaöğretim matematik öğretmeninin matematik öğretiminde teknolojinin rolü hakkındaki inanışları. IETC-May 06-08, Eskişehir, Turkey, Ayvacı, H.Ş., Er Nas, S., Şenel, T. ve Nas, H. (2007). Öğretmen adaylarının öğretim teknolojilerini kullanmaya yönelik düşünceleri ve bu teknolojileri kullanma yeterlilikleri. 7th IETC, Near East University. Baki A. (2008). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Ankara: Harf. Baki, A., Yalçınkaya, H.A., Özpınar, İ. ve Uzun, S.Ç. (2009). İlköğretim matematik öğretmenleri ve öğretmen adaylarının öğretim teknolojilerine bakışlarının karşılaştırılması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(1), Büyükimdat, B.K. (2010). Primary mathematics teachers perspectives towards technology use in classrooms. IETC- April İstanbul, Turkey, Çekenol, G.S. ve Ulukan, A. (2007). Matematik dersi öğretiminde eğitim teknolojilerinin kullanımı ve Porsuk Meslek Yüksekokulu uygulaması. IETC-May 03-05, Nicosia. Çelik, H.C. ve Kahyaoğlu, M. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının teknolojiye yönelik tutumlarının kümeleme analizi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(4), Çoklar, A.N. ve Bağcı, H. (2010). Öğretmen adaylarının görüşü ile eğitim teknolojilerinin yararları ve sorunları: bir metafor çalışması. IETC-April İstanbul, Turkey, Erdemir, N., Bakırcı, H. ve Eyduran, E. (2009). Öğretmen adaylarının eğitimde teknolojiyi kullanabilme özgüvenlerinin tespiti. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(3),

8 1014 Ersoy, Y. (2003). Teknoloji destekli matematik öğretimi-ii: hesap makinesinin matematik etkinliklerinde kullanılması. İlköğretim-Online, 2(2), Forgasz, H.J. (2002). Teachers and computers for secondary mathematics. Education and Information Technologies, 7(2), İpek, A.S., Berigel, M. and Albayrak, M. (2007). Prospective mathematics teachers attitudes towards learning mathematics with technology. IETC- May 03-05, Nicosia, T.R.N.C. İşman, A. (2002). Sakarya ili öğretmenlerinin eğitim teknolojileri yönündeki yeterlikleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 1(1), MEB.(2005). Matematik dersi öğretim programı ve kılavuzu (9-12.sınıflar). Ankara. Lin, C.Y. (2008). Beliefs about using technology in the mathematics classrooms: interviews with preservice elementary teachers. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 4(2), NCTM. (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston, VA: Author. NCTM. (2008). The role of technology in the teaching and learning of mathematics. [Online]: adresinden tarihinde indirilmiştir. Ozan, Ö. (2010). Teknoloji ve öğrenme eğilimleri. IETC- April 26-28, 2010 İstanbul, Turkey, Özgen, K. ve Obay, M. (2008). Ortaöğretim matematik öğretmen adaylarının eğitim teknolojisine ilişkin tutumları. IETC-May 06-08, Eskişehir, Turkey, Pala, A. (2006). İlköğretim birinci kademe öğretmenlerinin eğitim teknolojilerine yönelik tutumları. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, Pugalee, D.K. (2001). Algebra for all: the role of technology and constructivism in algebra course for at risk students. Preventing School Failure, 45(4), Rıza, E.T. (2003). Eğitim teknolojisi ve uygulamaları ve materyal geliştirme (6.Baskı). İzmir: Birleşik Matbaa. Sturdivant, R.X., Dunham, P. and Jardine, R. (2009). Preparing mathematics teachers for technologyrich environments. PRIMUS, 19(2), Tezci, E. ve Gürol, A. (2001). Oluşturmacı öğretim tasarımında teknolojinin rolü. IETC- November 28-30, 2001 Sakarya-Turkey. Umay, A. (2004). İlköğretim matematik öğretmenleri ve öğretmen adaylarının öğretimde bilişim teknolojilerinin kullanımına ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, Umay, A. (2007). Eski arkadaşımız okul matematiğinin yeni yüzü (1.Baskı). Ankara: Aydan Web. Uyangör, S.M. and Ece, D.K. (2010). The attitudes of the prospective mathematics teachers towards instructional technologies and material development course. Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(1),

9 1015 Yenilmez, K. ve Çam, B. (2005). Matematik eğitiminde teknoloji kullanımı ve gerekliliği. IETC- September 21-23, Sakarya, Turkey. Yeşilyurt, E. (2006). Öğretmenlerin öğretim araç ve gereçlerini kullanma durumlarını etkileyen faktörler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.