HEMODİYALİZ HASTALARINDA PROKALSİTONİN VE C-REAKTİF PROTEİN DÜZEYLERİ NASIL YORUMLANMALIDIR?

Benzer belgeler
hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi


Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

DİYALİZ HASTALARINDA ENFEKSİYON. Dr. Alpay Azap Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Bir Üniversite Kliniğinde Yatan Hastalarda MetabolikSendrom Sıklığı GŞ CAN, B BAĞCI, A TOPUZOĞLU, S ÖZTEKİN, BB AKDEDE

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Malnutrisyon ve İnflamasyonun. Hasta Ötiroid Sendromu Gelişimine imine Etkisi

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

OLGULARLA PERİTONİTLER

Bruselloz tanılı hastalarda komplikasyonları öngörmede nötrofil/lenfosit oranı, trombosit/lenfosit oranı ve lenfosit/monosit oranının değeri

Arteriyel Switch Ameliyatı Yapılan Yenidoğanlarda Serum C-Reaktif Proteinin cut-off Değerleri

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi

MENENJİTLİ OLGULARIN KLİNİK VE LABORATUAR ÖZELLİKLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİ UYGULANAN HASTALARIN BEDEN İMAJI VE BENLİK SAYGISI ALGILARININ KARŞILAŞTIRILMASI

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae suşlarında OXA-48 direnç geninin araştırılması

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA KORONER AKIM REZERVİ VE KARDİYOVASKÜLER HASTALIK İLİŞKİSİ

IV. KLİMUD Kongresi, Kasım 2017, Antalya

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA KARDİYOVASKÜLER HASTALIK GELİŞME RİSKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

HEMODİYALİZ HASTALARININ GÜNLÜK YAŞAM AKTİVİTELERİ, YETİ YİTİMİ, DEPRESYON VE KOMORBİDİTE YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

HEMODİYALİZ HASTALARINDA HUZURSUZ BACAK SENDROMU, UYKU KALİTESİ VE YORGUNLUK ( )

Hemodiyaliz Hastalarında Akılcı Antibiyotik Kullanımı

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

Sunu Planı BNP h-fabp Prokalsitonin Tripsinojen Özet Soru ve katkılar 25 dk

Piperasilin-Tazobaktam(TZP) a Bağlı Hematolojik İstenmeyen Etkiler

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

[RABİA EMEL ŞENAY] BEYANI

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

Riskli Ateşli Çocuklar. Prof Dr Yücel Taştan Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD Genel Pediatri Bilim Dalı

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

Tükürük kreatinin ve üre değerleri kullanılarak çocuklarda kronik böbrek hastalığı tanısı konulabilir mi? Dr. Rahime Renda

KONU 24A HEPATİT C. Tekin AKPOLAT, Cengiz UTAŞ

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

İşeme Eğitimi Olmayan Çocukta İdrar Yolu Enfeksiyonu ve VUR

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

Renal Replasman Tedavilerinde Maliyet Karşılaştırma. Hemş.Hatice Gönül TOPRAK Aydın Devlet Hastanesi Periton Diyalizi Ünitesi

HEMODİALİZ HASTALARINA VERİLEN DİYET VE SIVI EĞİTİMİNİN BAZI PARAMETRELERE ETKİSİ

Enfeksiyon Hastalıklarında Son Bir Yılda Öne Çıkan Literatürler Türkiye den Yayınlar

Polikistik böbrek hastalığında, periton diyalizi bir tedavi seçeneği olabilir mi? 15 yıllık Tek Merkez Deneyimi

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

Gestasyonel Diyabette Nötrofil- Lenfosit Oranı, Ortalama Platelet Hacmi ve Solubıl İnterlökin 2 Reseptör Düzeyi


Obsesif KompulsifBozukluk Hastalığının Yetişkin Ayrılma Anksiyetesiile Olan İlişkisi

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Kırım-Kongo Kanamalı Ateş hastalarında tip I (α, β) interferon ve viral yük düzeyleri ile klinik seyir arasındaki ilişkinin araştırılması

Tiroidin en sık görülen benign tümörleri foliküler adenomlardır.

Diyaliz hastalarında morbidite ve mortalite oranı genel populasyondan kat daha yüksektir.*

Naciye Sinem Gezer 1, Atalay Ekin 2

Nilgün Çakar, Z.Birsin Özçakar, Fatih Özaltın, Mustafa Koyun, Banu Çelikel Acar, Elif Bahat, Bora Gülhan, Emine Korkmaz, Ayşe Yurt, Songül Yılmaz,

Persistan ALT Yüksekliği ile Seyreden Kronik Hepatit B (KHB) Hastalarında Karaciğer Hasarının Öngörülmesinde HBV DNA Seviyesi Ne Kadar Önemli?

GERİATRİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA KOMORBİDİTE VE PERFORMANS SKORLAMALARININ PROGNOSTİK ÖNEMİ; TEK MERKEZ DENEYİMİ

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

ÇORUM HİTİT ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ NDE HEMODİYALİZ KATETER ENFEKSİYONLARI

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

HBsAg KANTİTATİF DÜZEYİ İLE HEPATİT B nin KLİNİK- VİROLOJİK-SEROLOJİK DURUMU ARASINDAKİ İLİŞKİ *

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

Diyaliz Hastalarında Kan Basıncı Ölçümü Hangi Pozisyonlarda Yapılmalıdır?

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu ve Doğum Mevsimi İlişkisi. Dr. Özlem HEKİM BOZKURT Dr. Koray KARA Dr. Genco Usta

Diyaliz Tedavisinde Geri Ödemenin Tarihçesi ve Ödeme Modelleri. Dr. Ali Rıza Odabaş

SAĞ VE SOL KOLON YERLEŞİMLİ TÜMÖRLER: AYNI ORGANDA FARKLI PATOLOJİK BULGULAR VE MİKROSATELLİT İNSTABİLİTE DURUMU

KRONİK BÖBREK HASTALIĞI (YETMEZLİĞİ) OLAN TÜRK HASTALARINDA TÜMÖR NEKROZ FAKTÖR ALFA ve İNTERLÖKİN-6 PROMOTER POLİMORFİZMLERİNİN ETKİSİ

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA REZİDÜEL RENAL FONKSİYON VE İNVAZİF OLMAYAN ATEROSKLEROZ BELİRTEÇLERİ İLİŞKİSİ

Olgularla Antibiyotikler ve Yan Etki Yönetimi Şanlıurfa Toplantısı 20 Kasım 2015

ERKEN MEMBRAN RÜPTÜRÜNDE MYOMETRIYAL ELASTROSONOGRAFIK DEĞIŞIKLIKLER. Dr. Rukiye KIZILIRMAK

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ 9.ULUSAL ÇOCUK NEFROLOJİ KONGRESİ KASIM, 2016

ZOR HASTA YAKLAŞIM GÜLDEN ÇELİK

Doç. Dr. Erdinç DEVRİM Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı

Dr. Murat DAŞ Çanakkale Onsekiz Mart Ünivetsitesi Acil Tıp AD.

HEMODİYALİZ HASTALARINDA VOLÜM DURUMUNUN VÜCUT KOMPOZİSYON MONİTÖRÜ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ VE DİĞER YÖNTEMLERLE KARŞILAŞTIRILMASI

ÖZEL BİR HASTANEDE YENİDOĞAN ÜNİTESİNE YATIRILAN İNDİREKT HİPERBİLİRUBİNEMİLİ OLGULARIN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ

TANIMLAR. Dr. Neriman AYDIN. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

PERİTON DİYALİZİNDE ENFEKSİYÖZ KOMPLİKASYONLAR

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Tiroidektomi Sonrası Hipokalsemi Gelişiminde İnsidental Paratiroidektominin, Hastaya Ait Özelliklerin ve Cerrahi Yöntemin Etkilerinin İncelenmesi

Polikistik Böbrek Hastalığında Yeni Tedavi Yaklaşımları

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Akut Periton Diyalizi Yapılan Hastaların Değerlendirilmesi: 8 Yıllık Tek Merkez Deneyimi

Adolesanlarda Polikistik Over Sendromu tanısında Anti Müllerien Hormon (AMH) ve İnsülin Like Peptit -3 (INSL3) ün tanısal değeri

BU İNFLUENZA SALGIN DEĞİL: ÇOCUK VE ERİŞKİN HASTALARIMIZIN DEĞERLENDİRİLMESİ

İnvaziv olmayan mekanik ventilasyon tedavisinde klinik ve polisomnografik izlem: Basınç ayarı kontrolü rutin olarak yapılmalı mı?

Böbrekte AA Amiloidozis in Histopatolojik Bulguları ve Klinik Korelasyon

HEMODİYALİZ HASTASININ DEĞERLENDİRİLMESİ. Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

Üniversite Hastanesi mi; Bölge Ruh Sağlığı Hastanesi mi? Ayaktan Başvuran Psikiyatri Hastalarını Hangisi Daha Fazla Memnun Ediyor?

Klinik Mikrobiyoloji Laboratuarında Validasyon ve Verifikasyon Kursu 12 Kasım 2011 Cumartesi Salon C (BUNIN SALONU) Kursun Amacı:

Diyabetik Nefropatili Hastada Diyalize Ne Zaman Başlanmalıdır. Dr. Harun Akar Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Aydın

Ateş Nedeniyle Enfeksiyon Hastalıkları Kliniğine Yatırılarak Takip ve Tedavi Edilen Hastaların Değerlendirilmesi

Transkript:

HEMODİYALİZ HASTALARINDA PROKALSİTONİN VE C-REAKTİF PROTEİN DÜZEYLERİ NASIL YORUMLANMALIDIR? Nazlım Aktuğ Demir, Şua Sümer, Gülperi Çelik, Rengin Elsürer Afşar, Lütfi Saltuk Demir, Onur Ural

SDBY hastalarında HD prosedürüne bağlı gelişen immünolojik süreç ve üreminin neden olduğu metabolik ve immünolojik bozukluklar inflamasyonu uyarır. Bu durum akut faz reaktanlarında artışa neden olur. Bu hastalarda normal popülasyondan daha fazla enfeksiyon hastalığı gelişir ve enfeksiyon varlığında da akut faz reaktanlarında artış görülür. Bu durum hemodiyaliz hastalarında bakteriyel enfeksiyon tanı ve tedavi takibini zorlaştırmaktadır. Bu hastalarda gereksiz antibiyotik kullanımına ve antibiyotik direncine neden olmaktadır.

Bu çalışmada; hemodiyaliz hastalarında enfeksiyon tanı ve tedavisindeki karışıklığın giderilmesi için yeni bir CRP ve PCT cutoff değeri belirlenmesi amaçlandı. Etik Çalışma için Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulundan onay alındı (23/06/2017-E.64549).

MATERYAL-METOD Hastalar Bu çalışmada, 1 Ocak 2012-1 Haziran 2017 tarihleri arasında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Nefroloji Bilim dalında takip edilen KBH tanısı ile haftada 3 gün, 4 saat rutin hemodiyalize giren ve Kt/V diyaliz yeterlilik kriteri 1.2 olan 2.076 HD hastasının dosyası retrospektif olarak tarandı. Hastalar kanıtlı enfeksiyonu olanlar ve olmayanlar olmak üzere iki gruba ayrıldı.

Kanıtlı enfeksiyonu olmayan hasta grubuna dahil edilmeme kriterleri; 1.18 yaş altında olmak 2.Malignitesi ve/veya aktif immünolojik hastalığı olmak 3.Son 2 hafta içerisinde cerrahi geçirme öyküsü bulunmak 4.İmmünsupresif, immünmodülatör veya antiinflamatuvar ilaç kullanmak 5.Herhangi bir kültürde üremesi olmak 6.Gebe olmak 7.Başvuru anında bazal CRP ve PCT değeri olmamak Kanıtlı enfeksiyonu olmayan 1273 hasta tespit edildi. Bu hastalardan aşağıdaki kriterlere uyan 802 hasta çalışmaya dahil edildi.

Kanıtlı enfeksiyonu olan hasta grubuna dahil edilme kriterleri; 1. 18 yaş üzerinde olmak 2. Herhangi bir kültüründe anlamlı üremesi bulunmak 3. Malign ve/veya otoimmun hastalığı olmamak 4. Gebe olmamak 5.Başvuru anında (0.gün), tedavinin 3.günü, 7.günü ve tedavi sonunda CRP ve PCT değerleri bulunmak Kanıtlı enfeksiyonu olan 803 hasta tespit edildi. Bu hastalardan aşağıdaki kriterlere uyan 308 hasta çalışmaya dahil edildi.

Kanıtlı enfeksiyonu olan hastalar 5 gruba ayrıldı; 1.Kan kültüründe üremesi olan sepsis olguları 2.İdrar kültüründe üremesi olan idrar yolu enfeksiyonları 3.Periton kültüründe üremesi olan peritonit olguları 4.Yara kültüründe üremesi olan yara yeri enfeksiyonları 5.Bronkoalveolar lavaj veya derin trakeal aspirat kültüründe üremesi olan pnömoni olguları

Prokalsitonin ve C-Reaktif Protein Çalışma Yöntemi CRP nefelometrik yöntem ile (Simens dade behring BN 2, USA ), PCT electro chemiluminescence yöntemi ile (Roche Cobas 6000 E 601, Germany) çalışıldı. CRP nin normal değeri 0-5 mg/dl ve PCT nin normal değeri < 0.1 ng/ml olarak kabul edildi.

İstatistiksel Analiz Veriler SPSS 18.0 paket programı ile analiz edildi. Verilerin analizinde ortalama +/- standart sapma ve yüzde dağılım tanımlayıcı istatistikleri kullanıldı. Kategorik verilerin analizinde ki-kare testi, sürekli verilerin analizinde Bağımsız gruplarda T testi kullanıldı. Cut off değerini hesaplamak için ROC analizi yapıldı. p<0.05 istatistiki olarak anlamlı kabul edildi.

BULGULAR Çalışmaya 802 si kanıtlı enfeksiyonu olmayan ve 308 i kanıtlı enfeksiyonu olan toplam 1110 hasta alındı. Yaş açısından değerlendirildiğinde iki grup arasında anlamlı bir fark tespit edilmedi (p=0.308). Cinsiyet açısından değerlendirildiğinde iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu (p=0.845).

Kanıtlı enfeksiyonu olan 308 hastanın dağılımına bakıldığında; İdrar yolu enfeksiyonu grubunda 140 (%45.5) hasta Sepsis grubunda 113 (%36.6) hasta Peritonit grubunda 35 (%11.4) hasta Yara yeri enfeksiyonu grubunda 15 (%4.9) hasta Pnömoni grubunda 5 (%1.6) hasta

Tablo 1. Hastaların CRP ve PCT değerleri Hasta Grubu (n=1110) Kanıtlı enfeksiyonu olmayan hastalar (n=802) CRP (mg/dl) PCT (ng/ml) p değeri 12.2±9.6 0.51±0.96 0.01 Kanıtlı enfeksiyonu olan hastalar (n=308) 125.9±83.3 13.9±26.9 0.01 Sepsis (n=113) 187.2±83.0 33.3±35.9 İdrar Yolu Enfeksiyonu (n=140) 79.7±51.1 1.5±1.7 0.001 Peritonit (n=35) 108.8±58.7 6.9±16.0 Yara Yeri Enfeksiyonu (n=15) 119.7±96.6 4.2±6.8 Pnömoni (n=5) 116.1±86.3 2.2±0.7

Tablo 2. Kanıtlı enfeksiyonu olan gruplarda 0.gün, 3.gün,7.gün ve tedavi sonu CRP düzeyleri Hasta Grubu CRP 0. Gün CRP 3. gün CRP 7. gün CRP tedavi sonu p değeri Sepsis 186±82.9 110.8±51.8 47.4±31.6 15.4±14.1 0.001 İdrar Yolu Enfeksiyonu 80.0±51.2 50.6±36.1 24.4±13.7 10.6±4.9 0.001 Peritonit 108.8±58.7 67.3±38.8 28.9±12.6 11.8±4.9 0.001 Yara Yeri Enfeksiyonu 119.7±96.6 69.8±57.1 34.4±21.2 13.9±5.5 0.011 Pnömoni 175.0±33.9 87.9±8.7 38.7±8.3 15.6±5.4 0.022

Tablo 3. Kanıtlı enfeksiyonu olan gruplarda 0.gün, 3.gün,7.gün ve tedavi sonu PCT düzeyleri Hasta Grubu PCT 0. Gün PCT 3. gün PCT 7. gün PCT tedavi sonu p değeri Sepsis 33.9±35,9 19.6±28.6 4.3±5.7 0.62±0.47 0.001 İdrar Yolu Enfeksiyonu 1.5±1.7 1.15±1.29 1.0±4.8 0.43±1.5 0.001 Peritonit 6.9±16.0 4.5±10.7 0.84±0.96 0.44±0.56 0.001 Yara Yeri Enfeksiyonu 4.2±6.8 3.2±5.8 1.9±3.6 0.38±0.20 0.002 Pnömoni 2.2±0.76 1.2±0.64 0.59±0.22 0.43±0.15 0.002

Tablo 4. Kanıtlı enfeksiyonu olmayan gruplarda başvuru anında,, Kanıtlı enfeksiyonu olman gruplarda tedavi sonu CRP ve PCT düzeyleri Hasta Grubu (n=1110) CRP (mg/dl) PCT (ng/ml) Kanıtlı enfeksiyonu olmayan hastalar (n=802) 12.2±9.6 0.51±0.96 Kanıtlı enfeksiyonu olan hastaların tedavi sonrası değerleri (n=308) 12.5±6.2 0.5±0.59

HD hastalarında enfeksiyon varlığında CRP için cut off değeri 19.15 mg/dl olarak belirlendi. Bu değer % 95 sensitif, % 90 spesifik idi ve ROC eğrisi altında kalan alan % 96.7 olarak hesaplandı. Bu hastalarda enfeksiyon varlığında PCT için cut off değeri 0.685 ng/ml olarak belirlendi. Bu değer % 93 sensitif ve % 80 spesifik idi ve ROC eğrisi altında kalan alan % 88.9 olarak tespit edildi.

İki parametrenin beraber kullanımının (CRP 19.15 mg/dl ve PCT 0.685 ng/ml) HD hastalarında enfeksiyon hastalıkları tanısı için %95 pozitif prediktif değer (PPD), % 93 negatif prediktif değere (NPD) sahip olduğu saptandı.

Çalışmamızın sonuçlarına göre CRP 100 mg/dl ve PCT 5 ng/ml olmasının HD hastalarında sepsis tanısı için %100 PPD, %94 NPD e sahip olduğu saptandı.

TARTIŞMA Günümüze kadar bu konuda yapılan çalışmalarda HD hastalarında CRP nin ve PCT nin sıklıkla ayrı ayrı değerlendirildiği görülmektedir. Bu çalışmalarda her iki parametrenin de normal popülasyondan yüksek olduğu bildirilmiştir. Çalışmalarda CRP yüksekliği lökositlerin diyaliz membranları ile karşılaşması sonucu inflamatuvar hücrelerden salınan sitokinlerin inflamatuvar süreci tetiklemesi ile ilişkilendirilmiştir. PCT yüksekliği ise HD sırasında mikrovasküler etkileşimlere bağlı olarak salınan sitokinlerin etkisine bağlanmıştır.

Literatür taraması yapıldığında enfeksiyonu olmayan HD hastalarında CRP ve PCT nin beraber cut off değerini belirlemeye yönelik bir çalışmaya rastlanmamıştır. Sadece PCT için cut off değeri bildiren birkaç çalışma mevcuttur. Mori ve ark.ları çalışmasında HD hastalarında enfeksiyon tanısı koymak için PCT nin cut off değerini 0.5 ng/ml olarak önermiştir. Lee ve ark.ları ise yaptıkları çalışmada bu hasta grubunda enfeksiyon varlığını göstermede PCT nin cut off değerini 0.75 ng/ml olarak bildirmiştir. Mori KI, Noguchi M, Sumino Y, Sato F, Mimata H. Use of procalcitonin in patients on chronic hemodialysis: procalcitonin is not related with increased serum calcitonin. International Scholarly Research Network Urology 2012; 2012:.Lee WS, Kang DW, Back JH, Kim HL, Chung JH, Shin BC. Cutoff value of serum procalcitonin as a diagnostic biomarker of infection in end-stage renal disease patients. Korean J Intern Med. 2015 Mar;30(2):198-204..

Aslam ve ark.larının sepsis tanısı alan (40 hasta) ve almayan (40 hasta) HD hastalarında sepsis tanısında kullanılacak PCT cut off değerinin 5 ng/ml ve üzerinde olması gerektiği görüşüne ulaşılmıştır. Aslam S, Vaida F, Ritter M, Mehta RL. Systematic review and meta-analysis on management of hemodialysis catheter-related bacteremia. J Am Soc Nephrol. 2014 Dec; 25(12):2927-41.

CRP 19.15 mg/dl ve PCT 0.685 ng/ml beraber kullanılması HD hastalarında enfeksiyon hastalıkları tanısı için % 95 PPD, % 93 NPD sahip olduğu saptandı. Çalışmamızda PCT 5 ng/ml, CRP 100 mg/dl olmasının HD hastalarında sepsis varlığını göstermede %100 PPD, %94 NPD e sahip olduğu saptandı. HD hastalarında diyalize girme süreleri ile bu iki parametrenin değişiminin gözlenememesi, inflamatuvar sitokin düzeylerinin ölçülememesi ve aynı tip enfeksiyonu bulunan böbrek fonksiyonu normal olan hastalarla karşılaştırma yapılamaması çalışmamızın kısıtlılıklarıdır.

TEŞEKKÜRLER