Sepsis Çalışma Grubu

Benzer belgeler
Yoğun Bakım Ünitelerinde Doğru An5biyo5k Kullanımı

DR ALPAY AZAP ANKARA ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ İNFEKSİYON HASTALIKLARI ve KLİNİK MİKROBİYOLOJİ AD

CİDDİ SEPSİS / SEPTİK ŞOK EMPİRİK ANTİBİYOTİK TEDAVİSİ. Dr. Fügen Yörük A.Ü.T.F Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Akılcı Antibiyotik Kullanımı. Prof.Dr.Ayşe Willke Topcu 25 Nisan 2014, Muğla

Acil Serviste Akılcı Antibiyotik Kullanımının Temel İlkeleri Dr. A. Çağrı Büke

Hastanede Gelişen Dirençli Sepsiste Antimikrobiyal Tedavi

DR BEHİCE KURTARAN Ç.Ü.T.F. ENFEKSİYON HASTALIKLARI VE KLİNİK MİKROBİYOLOJİ AD

Prof.Dr. Ayşe Willke Topcu KLİMİK 2017 Antalya

Febril Nötropenik Hastada Antimikrobiyal Direnç Sorunu : Kliniğe Yansımalar

Direnç hızla artıyor!!!!

DR ALPAY AZAP ANKARA ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ İNFEKSİYON HASTALIKLARI ve KLİNİK MİKROBİYOLOJİ AD

27/04/16. An0biyo0k kullanımı

Cerrahi Enfeksiyonlar. Dr.A.Özdemir AKTAN Marmara Universitesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı 19 Nisan 2014

Antibiyotiklerin Farmakokinetik ve Farmakodinamiği

Çoklu İlaca Dirençli Sepsisin Antimikrobiyal Tedavisi

KOLONİZASYON. DR. EMİNE ALP Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

Renal Replasman Tedavisi Altındaki Hastalarda Antimikrobiyal Kullanımı

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Hazırlayanlar: Doç. Dr. Yasemin ZER Mikrobiyoloji AD Öğrt. Üyesi

Sepsisde Klinik, Tanı ve Tedavi

VRE ile Gelişen Kan Dolaşımı Enfeksiyonu Olgusunda Tedavi

Dr. Aysun Yalçı Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

DİRENÇLİ GRAM NEGATİF BAKTERİLERLE HASTANE KÖKENLİ KAN DOLAŞIMI ENFEKSİYONU GELİŞMESİNİ BELİRLEYEN FAKTÖRLER

Dr.Önder Ergönül. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Dr.Müge Ayhan Doç.Dr.Osman Memikoğlu

Sepsiste Antibiyotik Tedavisi. Dr. Halis Akalın Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

AKILCI ANTİBİYOTİK KULLANIMI. Prof. Dr. Mehmet Ceyhan Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Bolumu 2017

Oya Coşkun, İlke Çelikkale, Yasemin Çakır, Bilgecan Özdemir, Kübra Köken, İdil Bahar Abdüllazizoğlu

Ulusal Antimikrobiyal Direnç Sürveyans Sistemi (UAMDSS)

Karbapeneme Dirençli Acinetobacter baumannii Suşlarının PFGE Yöntemiyle Genotiplendirilmesi

Dr Gülden ERSÖZ Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları AD

Uzamış/Sürekli İnfüzyon ve Yüksek Doz Uygulama

Eklem Protez Enfeksiyonlarında Antimikrobiyal Tedavi

İntraabdominal İnfeksiyonlar

Hastanede Kaçınılması Gereken Beş Ortak Tıbbi Hata. Düşme Antibiyotik yalnış kullanımı İlaç uygulanım hataları Eksik Mobilizasyon Plansız taburculuk

Doç. Dr. Bilgin ARDA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Solunum Problemi Olan Hastada İnfeksiyon. Hastane Kaynaklı Solunum Sistemi İnfeksiyonlarında Antibiyoterapi

KLİMİK İZMİR TOPLANTISI

HEMATOLOJİK MALİGNİTELİ OLGUDA KLEBSİELLA PNEUMONİAE İLE GELİŞEN BAKTEREMİ OLGUSU VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ

Sepsiste Tedavi Đlkeleri

KAN DOLAŞIMI İNFEKSİYONLARI VE DAPTOMİSİN

Dirençli Gram Negatif İnfeksiyonların Değerlendirilmesi

Antibiyotik Direncini Önlemek! (Hastane Bakış Açısı) Dr Gökhan AYGÜN İÜC- CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Ulusal Hastane Enfeksiyonları Sürveyans Ağı (UHESA)

Antimikrobiyal tedavide yeni yaklaşım: Doripenem. İn vitro Veriler. Prof.Dr.Güner Söyletir Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul

Dr. Birgül Kaçmaz Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

FEBRİL NÖTROPENİK HASTALARDA ERCİYES ÜNİVERSİTESİ DENEYİMİ

ULUSAL HASTANE ENFEKSİYONLARI SÜRVEYANS AĞI (UHESA) RAPORU ÖZET VERİ, 2011 Yoğun Bakım Ünitelerinde İnvaziv Araç İlişkili Hastane Enfeksiyonları

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

Türk Toraks Derneği. Erişkinlerde Hastanede Gelişen Pnömoni (HGP) Tanı ve Tedavi Uzlaşı Raporu Cep Kitabı. Cep Kitapları Serisi.

MİK Minimum İnhibisyon Konsantrasyonu. Mikroorganizmanın üremesinin engellendiği en düşük ilaç konsantrasyonudur.

Antimikrobiyal Yönetimi: Klinisyen Ne Yapmalı? Laboratuvar Ne Yapmalı?

Yoğun bakımda infeksiyon epidemiyolojisi

Antifungallerin Akılcı Kullanımı ve Yönetimi

VENTİLATÖRLE İLİŞKİLİ PNÖMONİNİN ANTİMİKROBİYAL TEDAVİSİ. Lütfiye Mülazımoğlu Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi

Ertuğrul GÜÇLÜ, Gülsüm Kaya, Aziz Öğütlü, Oğuz Karabay. Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD.

TROPENİK HASTALARA TANI VE TEDAVİ

Olgularla Antimikrobiyal Duyarlılık Testleri (Gram Negatif Bakteriler)

İnvazif Kandida İnfeksiyonları Tedavi. Prof. Dr. Nur YAPAR DEÜTF İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

Antibiyotiklerin Kullanımının Monitörizasyonu

FEBRİL NÖTROPENİ TANI VE TEDAVİ

ÇORUM HİTİT ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ NDE HEMODİYALİZ KATETER ENFEKSİYONLARI

Antimikrobiyal Direnç Sorunu

ERCİYES ÜNİVERSİTESİ DENEYİMİ

Enfeksiyon Hastalıklarında Son Bir Yılda Öne Çıkan Literatürler Türkiye den Yayınlar

Türkiye'de Antibiyotik Direncinin Durumu

Gebelik ve Antimikrobiyal İlaç Kullanımı

Pnömonide Etkene Yönelik Antimikrobiyal Tedavi

DR ALPAY AZAP ANKARA ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ İNFEKSİYON HASTALIKLARI ve KLİNİK MİKROBİYOLOJİ AD

DİRENÇLİ BAKTERİ ENFEKSİYONLARINA KARŞI KULLANILAN ANTİBİYOTİKLER

KISITLI ANTİBİYOTİK DUYARLILIK TESTİ BİLDİRİMİ TALİMATI

Akılcı ilaç kullanımı: Yoğun bakımda rasyonel antibiyotik kullanımı

Karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae suşlarında OXA-48 direnç geninin araştırılması

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

Akılcı Antibiyotik Kullanımının Demet Bileşeni Olarak Yeri

Antibiyotik Direnci Çözüm Politikaları. Dr. Halis Akalın Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Nötropeni Ateş Tedavisinde Yenilikler Dr. Murat Akova. Hacettepe Universitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları Ankara

KISITLI BİLDİRİM. ADTS grubunun hazırladığı Kısıtlı Bİldirim Tabloları ile ilgili olarak dikkat edilmesi gereken konular.

İDRAR YOLU ENFEKSİYONLARI: AMPİRİK TEDAVİDE KULLANILAN İLAÇLARA DUYARLILIK KONUSUNDA NEREDEYİZ? DR.PINAR ÇIRAGİL 2 NİSAN 2016,İSTANBUL

Doripenem: Klinik Uygulamadaki Yeri

Enfeksiyon odaklarından izole edilen Gram negatif ve Gram pozitif bakterilerde antimikrobiyal duyarlılık sonuçları

ADT Sonuçları Yorumlu ve Kısıtlı Bildirim, EUCAST Uzman Kurallar. Prof. Dr. Güner Söyletir Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul

Antimikrobiyal Yönetimi Anket Sonuçları

Penisilin dirençli Streptococcus pneumoniae invaziv enfeksiyonları Dr. Öznur Ak

TÜRKİYE DE SAĞLIK HİZMETİ İLİŞKİLİ ENFEKSİYONLAR SÜRVEYANS VERİLERİ 2016

Febril Nötropenik Hastalara Sistemik Antimikrobiyal Tedavi Uygulaması Multidisipliner Yaklaşım Anketi

EUCAST tarafından önerilen rutin iç kalite kontrol Sürüm 3.1, geçerlilik tarihi

KISITLI ANTİBİYOTİK BİLDİRİMİ

Emrah Salman, Zeynep Ceren Karahan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi. Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

ATEŞ ve NÖTROPENİ. Doç. Dr. Seda Özkan Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH Acil Tıp Kliniği

ÇIKAR ÇATIŞMALARI. Antibiyotik / aşılarla ilgili konuşma, danışmanlık Abdi İbrahim Bayer GlaxoSmithKline Pfizer Sanofi Pasteur

ERİŞKİNLERDE TOPLUM KÖKENLİ PNÖMONİ TANI VE TEDAVİSİ. Dr.Sedat ÖZBAY

OLGULARLA GÜNCEL DİRENÇ MEKANİZMALARI; SAPTAMA VE RAPORLAMA. Dr.Pınar Çıragil

Karbapenem Dirençli Enterobacteriaceae İnfeksiyonlarının Yönetimi Dr. Murat Akova

Sepsiste Tanımlar Olgulara Klinik Yaklaşım ve Antimikrobiyal Tedavi Dr. A. Çağrı Büke

Hastane infeksiyonlarında klinisyenin klinik mikrobiyoloji laboratuvarından beklentileri

Türkiye de Durum: Klimik Verileri

ANTİBİYOTİK DUYARLILIK TESTLERİ: LABORATUVARDAN KLİNİĞE

Hastanede Gelişen Pnömoni. Ayşın Şakar Coşkun

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

Transkript:

KOORDİNATÖR: Prof. Dr. Sedat KAYGUSUZ Prof. Dr. Emine ALP MEŞE ( BAŞKAN ) Prof. Dr. Mustafa ALTINDİŞ Doç. Dr. Ayşe BATIREL Doç. Dr. Öznur AK Doç. Dr. Zeliha KOÇAK TUFAN Yrd. Doç. Dr. Yasemin SEVGİLİ ÇAĞ (Sekreter) Uzm. Dr. Ayşe KAYA KALEM Yrd. Doç. Dr. Emel AZAK Uzm. Dr. Esma KEPENEK Uzm. Dr. Fatma Civelek ESER Uzm. Dr. Gül DURMUŞ Uzm. Dr. Handan ALAY Uzm. Dr. Nazan TUNA Uzm. Dr. Semiha ORHAN Arş. Gör. Dr. Devrim AKDAĞ Sepsis Çalışma Grubu

Sepsis Çalışma Grubu Misyon: Ülkemiz çapında sepsiste ortak terminoloji oluşturmak Sepsisin Türkiye deki yaygınlığı, mortalite ve ekonomik yükünü belirlemeye katkı sağlamak Sepsis temel patofizyolojisini anlamak Sepsisteki hastada opamal tanı ve tedaviye katkı sağlamak Ulusal sepsis tanı ve tedavi kılavuzu oluşturmak Ulusal ve uluslararası sepsis konusunda muadispliner çalışmaların planlanmasına katkı sağlamak ve öncülük etmek Ülkemizde sepsis farkındalığını arcrmak Sepsis konusunda Dünya daki gelişmeleri yakından takip etmek Evrensel sağlık sorunu olan sepsisin önemini Sağlık Bakanlığı, toplum ve sağlık sektöründe yer alan ilaç firmaları nazarında arcrmak Vizyon: Sepsis morbidite ve mortalitesini düşürmek

Tufan ZK ve ark. Journal of Clinical and Diagnostic Research. 2015 Jul, Vol-9(7): OC13-OC16

Tufan ZK ve ark. Journal of Clinical and Diagnostic Research. 2015 Jul, Vol-9(7): OC13-OC16 223 kaclımcı 112 (%50) erkek Ortalama yaş 30 (24 59) 59 (%26.5) Enfeksiyon Hast. Ve Klinik Mikrob. 62 (%27.7) İç Hastalıkları Uzmanı 46 (%20.5) Acil Servis Uzmanı 56 (%24.4) Anesteziyoloji Uzmanı 97 (%43.5) 1 5 sepsis/ay olgu 54 (%24.2) 5 10 sepsis/ay olgu 72 (%32.3) >10 sepsis/ay olgu

Tufan ZK ve ark. Journal of Clinical and Diagnostic Research. 2015 Jul, Vol-9(7): OC13-OC16

Tufan ZK ve ark. Journal of Clinical and Diagnostic Research. 2015 Jul, Vol-9(7): OC13-OC16

1701 hekim %18.8 İç Hastalıkları %16.9 Anesteziyoloji ve Reanimasyon %16.8 i Enfeksiyon Hast. ve Klinik Mikrob. %15.8 i Acil Tıp %10.1 i Genel Cerrahi %21.7 diğer branş 793 (%46.6) hekim yeterli bilgisi olmadığını 1358 (%79.8) hekim bir sepsis klavuzuna ihayaç olduğunu

Sepsis Çalışma Grubu Bölgesel Toplanclar Kayseri (03.03.2017) Adana (27.04.2017) İzmir (23.05.2017) Samsun ( 10.2017)

Sepsis Çalışma Grubu KAYSERİ TOPLANTISI (116 Ka@lımcı)

Sepsiste AnEbiyoEk Seçimi: FarmakokineEk ve Farmakodinamik Değişiklikler Emine ALP MEŞE Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD, KAYSERİ

%8.7 ar@ş Greg S et al. N Engl J Med 2003;348:1546-54. 11

Acil servise geç başvuru AnEmikrobiyallerin Geç Başlanmasının Nedenleri Klinik değerlendirme ve geç tanı Resüsitasyon Laboratuvar ve radyolojik değerlendirmenin geç yapılması YBÜ ne geç yacş

Crit Care Med 2006;34:1589 96 Retrospekaf çalışma 18 yaş sepak şok hastaları 2731 hasta Yaş ort. 62.7±16.4 %54.3 erkek APACHE II skor ort. 26.0±8.6 %58.1 toplum kaynaklı %44.4 acil servisten yacş %77.9 enfeksiyon odağı gösterilmiş %70 mikrobiyal patojen gösterilmiş %34.2 kan kültürü poziaf

Crit Care Med 2006;34:1589 96 MORTALİTE %56.2 Hipotansiyonu olan hastada, ilk 6 saaue, anabiyoak başlanmasındaki her 1 saatlik gecikme mortaliteyi %7.6 ar@rıyor

GERİYATRİK HASTALARDA TOPLUM KAYNAKLI SEPSİS Uzmanlık Tezi Tez öğrencisi: Dr. SELMA ALABAY Tez Danışmanı: Doç. Dr. Ayşegül Ulu KILIÇ Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD 15

Amaç 2013 2017 tarihleri arasında Erciyes Üniversitesi Tıp fakültesine dahili yoğun bakım ünitesinde ve enfeksiyon hastalıkları servisinde Sağlık hizmea ilişkili ve toplum kökenli sepsis ve tanısıyla takip edilen 65 yaş ve üzeri hastalarda sepsisin seyri ve sonuçlarını, risk faktörleri, prognosak faktörleri, farklı klinik özellikleri ve terapöak seçeneklerinin değerlendirilmesi 16

n % Toplum kökenli 92 61,9 Sağlık hizmee ilişkili 59 39,1 Diyaliz 9/59 15,4 Ayaktan kemoterapi 27/59 45,6 Diğer *(..) 23/59 39 *:son 90 günde sık acil servis ve poliklinik kontrollerine gelen hastalar 17

n=151 % Sepsis 96 63,6 Sepak şok 55 36,4 18

Şikayetlerin başlama zamanı (gün ) Median (min max) 5,0 (1 30) Anabiyoak başlama zamanı (saat) Median (min max) 6,0 (0,5 24) YBÜ ne yacş zamanı (saat) Median (min max) 11,0 (0,5 67) Mortalite %25.8 19

KÜLTÜR ALINMASI

AMPİRİK TEDAVİ Ağır sepsis ve sepek şok tanısının ilk bir saaende başlanmalı Olası tüm patojenleri kapsamalı Lokal epidemiyolojik veriler gözönüne alınmalı Hastanın önceki @bbi hikayesi (anebiyoek kullanımı, kolonizasyon, girişimler) değerlendirilmeli FarmakokineEk ve farmakodinamik özellikler bilinmeli Doku penetrasyonu değerlendirilmeli Organ yetmezlikleri gözönüne alınmalı Crit Care Med 2017 Mar;45(3):486 552. Monoterapi veya kombinasyon tedavisi değerlendirilmeli

Ann Transl Med 2016;4(17):331

Doğru AnEbiyoEk Kullanımı AnEbiyoEk Veriliş şekli Doz Süre

Hangi AnEbiyoEk? Enfeksiyon bölgesi Akciğer Karaciğer Böbrek BOS. Hastaların özellikleri Alt hastalıkları Yaş Organ yetmezliği Enfeksiyonun şiddea.. Epidemiyolojik veriler Etken mikroorganizmalar Anamikrobiyal direnç. Yan etki Hepatotoksite Nefrotoksite Kardiyotoksite.

Hangi AnEbiyoEk?

Hangi AnEbiyoEk? Enfeksiyon odağı Etkenler AnEbiyoEk Pnömoni S.pneumoniae H.influenza P. aeruginosa A. baumannii E.coli MRSA 3. kuşak sefalosporin 4. kuşak sefalosporin Ampisilin/sulbaktam Kinolon (moksifloksasin/levofloksasin) Piperasilin/tazobaktam Karbapenem + Aminoglikozid Linezolid Vankomisin Colisan/sulbaktam Üriner sistem enf. Kan dolaşımı enf. E.coli Klebsiella spp. P. aeruginosa Proteus spp. Enterobacter spp. Staphylococcus spp. Candida spp. Staphylococcus spp. Enterococcus spp. E.coli Klebsiella spp. P.aeruginosa A.baumannii Candida spp. 3. kuşak sefalosporin 4. kuşak sefalosporin Kinolon Piperasilin/tazobaktam Karbapenem Flukonazol Sefazolin Vankomisin Daptomisin Piperasilin/tazobaktam Karbapenem Colisan/sulbaktam Kaspofungin

Hangi AnEbiyoEk? Enfeksiyon odağı Etkenler AnEbiyoEk İntraabdominal enf. E.coli Klebsiella spp. P.aeruginosa P. mirabilis Enterobacter spp. Bacteroides fragilis Peptostreptococcus spp. Fusobacterium spp. Clostridium spp. Streptococcus spp. Enterococcus spp. Sefoksian 3.KSS+metronidazol Siprofloksasin+metronidazol Moksifloksasin Tigesiklin Piperasilin/tazobaktam Karbapenem (ertapenem, imipenem, meropenem) Yumuşak doku enf. Staphylococcus spp. Streptococcus spp. E.coli Klebsiella spp. P.aeruginosa P. mirabilis Enterobacter spp. Sefazolin Siprofloksasin±klindamisin Karbapenem Vankomisin Daptomisin

%26.3/yıl arcş %207 arcş Greg S et al. N Engl J Med 2003;348:1546-54. 29

Fungal Enfeksiyonlar için Risk Faktörleri Kemoterapi Uzamış nötropeni mukozit Kanser hastalıkları Organ transplantasyonları Abdominal cerrahi anastomoz kaçağı Geniş spektrumlu anabiyoak kullanımı Mekanik venalasyon

Sepsiste Ampirik AnEfungal Kullanımı????? Risk faktörleri Geniş spektrumlu anabiyoak kullanımına cevapsız olgular

Hangi AnEfungal? Hastalığın ağırlığı (sepak şok ekinokandin) Nötropeni varlığı (nötropenik olmayan hastada anidulafungin) Öncesinde azol kullanımı Küf enfeksiyonu (amfoterisin B)

Monoterapi mi? Kombine AnEbiyoEk mi? Ampirik tedavi uygunluğu Sinerjisak etki Direnç gelişiminin önlenmesi

Monoterapi mi? Kombine AnEbiyoEk mi?

Crit Care Med 2010;38:1 11 Hipotez: Kombinasyon tedavisinin etkinliği sadece mortalite oranı yüksek hastalarda var

Crit Care Med 2010;38:1 11 Mortalite oranı >%25 olan hastalarda kombinasyon tedavisi önerilir

Dirençli Mikroorganizmalara Bağlı Gelişen Sepsis

Crit Care 2014;18:596 Retrospekaf çalışma Ocak 2008 Aralık 2012 1200 yataklı üniversite hastanesi Ağır sepsis/sepak şok ve Gram negaaf bakteriyemisi olan hastalar

Crit Care 2014;18:596

Crit Care 2014;18:596

Crit Care 2014;18:596

Dirençli Mikroorganizma Ne AnEbiyoEk kullanımı: 90 gün içinde Hastanede ya@ş öyküsü: (>5 gün) Zaman Düşünülmeli? Toplumda ve hastanede anebiyoek direncinin yüksek olması Sağlık hizmee ilişkili enfeksiyon Hastanede ya@ş : 90 gün içinde > 2gün Bakımevinde yaşamak Evde anebiyoek infüzyonu Kronik diyaliz: 30 gün içinde Evde yara bakımı Evde beraber yaşayan kişilerde ilaca dirençli patojen taşıyıcılığı İmmünosüpressif hastalık veya tedavi

Dirençli Mikroorganizmalarda AnEbiyoEk Tedavisi Nasıl Olmalı? Standart anabiyoakleri yüksek dozda uygulama (Yan etki!!!!) Standart olmayan, henüz direnç gelişmemiş anabiyoakleri (kolisan/sulbaktam/agesiklin/rifampisin) uygulama (Tedavi başarısızlığı yan etki!!!) Kombinasyon tedavisi uygulama (Doz???)

Hangi AnEbiyoEk? Anabiyoak de eskalasyonu Lokal rehberler Kısıtlı/dönüşümlü anabiyoak

Hangi Dozda ve Nasıl Uygulanmalı? FARMAKODİNAMİK ÖZELLİKLER Etki Spektrumu Anabakteriyel Etki Zamana bağlı Konsantrasyona bağlı FARMAKOKİNETİK ÖZELLİKLER Emilimi Dağılım Proteine bağlanma Metabolizma Aclım Etki Zaman KLİNİK BAŞARI

Udy AA, et al. Intensive Care Med 2013;39:2070 2082 Sepsis Hastalarında FK/FD Parametreleri Neden Değişir?

Hangi Dozda ve Nasıl Uygulanmalı? Zamana bağlı etki: Etki, ilaç konsantrasyonu MİK düzeylerinin 2 4 kacna ulaşcğında ve sürekli bu konsantrasyonda kaldığında (sürekli infüzyon) artar Konsantrasyona bağlı etki: Etki, ilaç konsantrasyonu ar kça artar Konsantarsyona bağlı kalıcı etkisi olan, zamana bağlı etki gösteren anebiyoekler

FK/FD Parametreler AnEbiyoEk Sınıo Beta laktamlar Karbapenemler Linezolid Eritromisin Klaritromisin Linkozamid Aminoglikozidler Metronidazol Kinolonlar Telitromisin Daptomisin Kinoprisan/dalfoprisan Kolisan Kinolonlar Aminoglikozidler Azitromisin Tetrasiklinler Glikopepadler Tigesiklin Kinoprisan/dalfoprisan Linezolid FK/FD Parametre T>MİK Zamana bağlı etki Minimum veya orta düzeyde postanabiyoak etki C maks/mik Konsantrasyona bağlı etki AUC 0 24 /MİK Konsantrasyona bağlı kalıcı etki Zamana bağlı etki

Proteİne Bağlanma Serbest ilaç düzeyi farmakolojik etkiden ve yan etkilerden sorumludur Serbest ilaç düzeyi ar kça, eliminasyon ve dağılım hacmi artar Hipoalbuminemi, proteine bağlanma oranı yüksek (>%90) olan ve böbrekten aclan anabiyoaklerin FK ini etkiler Ertapenem Se}riakson Teikoplanin Oksasilin, vb.

DAĞILIM HACMİ Lipofilik anebiyoekler: Yüksek dağılım hacmi Dokuya ve intrasellüler alana dağılım iyi Karaciğer eliminasyonu Kinolonlar Makrolidler Tetrasiklinler (Tigesiklin) Kloramfenikol Rifampisin Hidrofilik anebiyoekler: Düşük dağılım hacmi İntrasellüler alana dağılım düşük Dağılım Hacminin Değişmesi Hidrofilik AnEbiyoEklerin FK Etkiler Böbreklerden eliminasyon Beta laktamlar Aminoglikozidler Daptomisin Glikopepad Linezolid Kolisan

DAĞILIM HACMİ İnflamasyon İnflamatuvar mediyatörler Endotel hasarı Damar geçirgenliğinde ar@ş ANTİBİYOTİK KONSANTRASYONU Akut faz reaksiyonu Protein katabolizması Glukoneogenezde ar@ş Hipoalbuminemi OnkoEk basınç Damar dışına sıvı kaçışı Kardiyak output Renal kan akımı GFR Tubuler sekresyon

ANTİBİYOTİK ELİMİNASYONU Akut böbrek yetmezliği ve aralıklı veya sürekli renal replasman tedavisi anabiyoaklerin FK/ FD değişmektedir Beta laktam anabiyoaklerde, tedavinin ilk 48 saaande böbrek dozu ayarlanmasına gerek yok

ANTİBİYOTİK ELİMİNASYONU Mulaple travma Travmaak beyin hasarı Menenjit Postoperaaf hastalar Renal klirens Yanık VİP Gebelik SIRS

SEPSİS Kardiyak Output Metabolizma Kapiller geçirgenlik te ar@ş&/veya protein bağlanmada değişiklik Normal organ fonksiyonu Organ disfonksiyonu CrCL Dağılım hacmi Dağılım hacmi normal CrCL TEDAVİ BAŞARISIZLIĞI Düşük Plazma Konsantrasyonu Normal Plazma Konsantrasyonu TOKSİSİTE Yüksek Plazma Konsantrasyonu

ANTİBİYOTİK DUYARLILIĞI MİK yükselince etkinlik

FK/FD Değişikliklerde Ne Yapılmalıdır? FK Değişiklikler Dağılım hacminin artması Renal eliminasyonun değişimi Serbest ilaç düzeyinin değişimi Anabiyoak duyarlılığının azalması Doz önerileri Kiloya göre doz ayarlaması İlaç düzeyinin takibi Toplam günlük dozun arcrılması Dozun daha sık aralıklarla uygulanması Sürekli/uzamış infüzyon İlaç düzeyinin takibi Yükleme dozunun arcrılması Doz sıklığının arcrılması Sürekli/uzamış infüzyon Serbest ilaç düzeyinin takibi Toplam günlük dozun arcrılması Sürekli/uzamış infüzyon İlaç düzeyinin takibi (erken dönemde)

Yükleme dozu ANTİBİYOTİK TEDAVİSİNDE BAŞARI Etkin tedavi konsantrasyonlarına hızla ulaşılır Yükleme dozu sonrası organ fonksiyonlarına göre doz ayarlaması yapılır Aminoglikozidler Beta laktamlar Glikopepadler Tigesiklin Kolisan

ANTİBİYOTİK TEDAVİSİNDE BAŞARI Sürekli veya Uzamış İnfüzyon Zamana bağlı anebiyoeklerde, doz aralıklarında yeterli ilaç konsantrasyonunun (>MİK) olması önemlidir Sık aralıklarla uygulama veya sürekli veya uzamış infüzyon uygulanabilir Yükleme dozunu sürekli veya uzamış infüzyon takip etmeli Beta laktamlar Vankomisin

İlaç Düzeyinin Takibi Beta laktamlar ANTİBİYOTİK TEDAVİSİNDE BAŞARI Karbapenemler (meropenem 4 10 mg/l) Glikopepadler (vankomisin 20 40 mg/l, teikoplanin 10 20mg/L) Aminoglikozidler (gentamisin,tobramisin,nealmisin 6 10 mg/l, amikasin 12 20 mg/l) Kolisan (8 mg/l)

Ne Kadar Süre? Enfeksiyon odağı Enfeksiyon şiddea Odak kontrolü Etken mikroorganizma Komplikasyon varlığı

Ne Kadar Süre? Pnömoni Üriner sistem enfeksiyonu Kan dolaşımı enfeksiyonu Intraabdominal enf. Yumuşak doku enf. 10 14 gün 3 14 gün 10 14 gün 4 7 gün 7 10 gün

Ne Kadar Süre? TEDAVİ SÜRESİ PCT düzeyi 3,5,7. günlerde değerlendir Eğer başlangıç değerinden >%80 düşmüş ise veya <0.5 ng/ml ise tedaviyi kes Eğer PCT yüksek ise tedavi başarısızlığı, enfeksiyöz komplikasyonlar veya süperenfeksiyon düşün

Ne Kadar Süre? Intensive Care Med (2012) 38:940 949 ANCAK Algorİtmalar Klİnİk ve laboratuvar BulgularI İle Değerlendİrİlmelİ

AnEbiyoEk Dozu ve Uygulanması

SONUÇ