Danışman Öğretim Üyesi: Prof.Dr.Birgül ÖZPINAR

T.C. Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Protetik Diş Tedavisi Anabilim Dalı İMPLANT DESTEKLİ PROTEZLERDE İMPLANT ABUTMENT BAĞLANTI ŞEKİLLERİ BİTİRME TEZİ Stj. Diş Hekimi Uğur ALKAN Danışman Öğretim Üyesi: Prof.Dr.Birgül ÖZPINAR İZMİR-2012

ÖNSÖZ Tez çalışmam sırasında yardımlarını hiçbir zaman esirgemeyen değerli hocam Prof.Dr Birgül ÖZPINAR ve Dt.Fatmanur DUMRUL a; tüm eğitim hayatım boyunca desteklerini hep yanımda hissettiğim aileme teşekkürlerimi sunuyorum. Saygılarımla, İZMİR-2012 Stj.Diş Hekimi Uğur ALKAN

1. GİRİŞ... 1 2.GENEL BİLGİLER.....2 2.1 Diş İmplantlarının Tarihçesi....2 2.2. Dental İmplantların sınıflandırılması.3 2.2.1. Subperiostal...4 2.2.2. Endosteal.5 2.2.3.Transmandibular...6 2.2.4. İntramukozal... 6 2.2.5.Endodontik...6 3. İMPLANT CERRAHİ AŞAMA ŞEKİLLERİ...7 3.1 İki Aşamalı Yöntem.....8 3.2 Tek Aşamalı Yöntem......9 3.3 Platform Swıtching....12 4. İMPLANT ABUTMENT BAĞLANTI ŞEKİLLERİ...15 4.1.Vidalı Abutmentler. 18 4.2.Simante Edilen Abutmentler..19 4.3 Abutment Seçimi....20 5. TİSSUE LEVEL İMPLANT VE ÖZELLİKLERİ....23 5.1 Narrow Neck ProtezSsistemi....28 5.2 SynOcta Abutmentleri 28

5.2.1 RN SynOcta Altın abutment....28 5.2.2 RN / WN SynOcta Açılı....28 5.2.3 RN / WN SynOcta Simante edilen Abutmentler...28 5.2.4 RN / WN SynOcta 1.5 Vidalı Abutment. 28 5.2.5 RN SynOcta Transversal. 28 5.3 Solid(Katı) Abutment Sistemi....29 5.4 Hibrit Protezler....30 5.4.1.Retantif Anchor......31 5.4.2.The LOCATOR Abutmentler...32 5.4.3.The steco Titanmagnetics Sistemi:...33 5.4.4.SynOcta Bar Protezleri... 34 6. BONE LEVEL ABUTMENT VE ÖZELLİKLERİ... 35 6.1.Temporary Abutment....35 6.2.Anatomik Abutment...36 6.3.Anatomik IPS Abutmenler.....36 6.4.Kron İçin Altın Abutmentler.. 37 6.5.Köprü İçin Altın Abutmentler....38 6.6.Simante Edilebilen Abutment. 38 6.7.Locator.39 6.8.Bar Restorasyonu İçin Abutmentler...40 6.9 Straumann Cares......40 6.10.Plan Set Planlama Abutmenti 41

7. BONE VE TİSSUE LEVEL İMPLANTLARININ KARŞILAŞTIRILMASI..... 42 8.TARTIŞMA. 45 9. SONUÇ...46 10.ÖZET...47 11.KAYNAKLAR...48 12. ÖZGEÇMİŞ...51

GİRİŞ Günümüzde koruyucu diş hekimliğinde belirgin ilerlemeler olmasına rağmen erken ve geç dönemde görülen diş kayıpları halen devam etmektedir. Özellikle erken yaşlarda oluşan diş kayıpları sonucunda uzun dönemde alveol kret rezorpsiyonu meydana gelmekte ve hastaların protez kullanımında zorluklar ortaya çıkmaktadır. Şekil 1: Brenamark implantı Diş kayıpları sonucunda ortaya çıkan bu durum, çeşitli tedavi yöntemleri ile düzeltilmeye çalışılmıştır. Bu bakımdan sabit ve hareketli protetik uygulamalar, günümüzde geçerliliğini sürdürse de total ve parsiyel protezlerin fonksiyon, fonasyon ve estetik açıdan yetersizlikleri, sabit protezlerin ise genellikle komşu dişin preparasyonunu gerektirmesi araştırmacıları alternatif tedavi seçenekleri arayışına yönlendirmiştir.implantasyon genel anlamda, bir dokunun veya bir materyalin cerrahi

yolla bir başka dokuya yerleştirilmesi anlamına gelmektedir. Kısmi ya da total dişsizliğe sahip ağızlarda kaybedilen dişlerin yerine çenelere cerrahi olarak yerleştirilen biyolojik olarak uyumlu materyaller de dental implantlar olarak tanımlanmaktadır. İmplant tedavisi artık standart bir tedavi şekline dönüşmektedir.40 sene önce Adell ve arkadaşları total dişsizlik vakalarında kullanmaya başlaması ile implantların kullanımı hızlı bir şekilde artmıştır. 1980 lerden sonra implantların total dişsiz ve kısmi diş eksikliği vakalarında kullanımı beligin bir şekilde artmıştır.1980 lerden sonra implantların total dişsiz ve kısmi diş eksikliği vakalarında kullanımı belirgin bir şekilde artmıştır ve bununla ilgili bir çok makale yayınlanmıştır. Bu gelişmelerin ardından implantların diş hekimliğindeki kullanım alanlarının artması ile implant üretici firmalar implantın şeklinde, parçalarında değişiklik yapma yoluna gitmiştir. Her vakada başarılı sonuç alabilmek için 1980 lerde İsviçre bilim adamları İ. Branemark, G. Zarb, T. Albrektsson ve ark. Branemark implantını geliştirmişlerdir ve bu implant dünya çapında kabul edilmiştir (1,2).

2. GENEL BİLGİLER 2.1. Diş İmplantlarının Tarihçesi: Oral implantolojinin tarihine baktığımızda, geçen yüzyılın sonlarına ve bu yüzyılın başına kadar gelişmelerin daha çok transplantasyon ve reimplantasyon denemeleri şeklinde olduğu dikkat çekmektedir. Dişimplantlarına yönelik en eski bilgi, Çin İmparatorlarının M. Ö. 3000 yıllarında altın ve gümüş iğnelerle, diş implantasyonları ve reimplantasyon denemeleridir. Maya Uygarlığı döneminde inorganik materyallerin de insanlarda eksik dişlerin yerlerine implante edildiği vurgulanmaktadır. 1931 de Papanoe Honduras ta M. S. 600 yıllarında ait bir alt çene kemiği bulunmuştur. Bugün Harward Arkeoloji ve Etnoloji Müzesi nde saklanan bu çene kemiğinde, eksik olan üç kesici dişin yerine, deniz hayvanlarının kabuklarının diş formu verilmiş bir şekilde implante edildiği gözlenmiştir. Bu dişler 1970'de radyografiyle incelendiğinde implantların çevresinde, bugünkü modern implantların etrafındakilere çok benzeyen kompakt kemik oluşumları görülmüştür. Bu bulgular yaşayan bir şahsa uygulanan ilk başarılı bir kemik içi alloplastik diş implantı olarak diş hekimliği tarihine geçmiştir (1,2). Linkow'un blade implantları, daha sonra Grafelmann'in geliştirdiği çark şeklindeki aletler ile kemiğe daha az zarar verecek şekilde başarılı olarak uygulanmaya başlanmıştır. Son 50 yıl içerisinde, oral implantolojide olan gelişmeler arasında submukozal ve subperiostal implantları da göz önüne almamız gerekmektedir. Teknolojik yetersizlik nedeni ile fazla miktardaki başarısızlık yüzünden bu tip implantlara da ilgi gittikçe azalmıştır. Branemark ve arkadaşları 1960'larda titanyumdan yapılmış silindir tipteki implantları insanlara uygulamaya başlamışlardır. Bu çalışmalar sırasında, iki aşamalı implant 2

uygulamalarında (4-6 ay kaldıktan sonra mukozaya yapılan ikinci bir operasyonla implant başlığını ağız ortamına çıkarılması) osseointegrasyon tarifini ortaya atmışlardır ve daha önce Linkow tarafından ileri sürülen implant yüzeyi ile kemik arasında periodontal ligamente benzeyen bir fibröz doku oluşmasının istenen ve beklenen bir sonuç olması fikrine karşı olarak, titanyum ile kemik arasında sıkı bir temasın oluşumunu bir başarı kriteri olarak değerlendirmişlerdir. Branemark grubunun çalışmaları, oral implantolojide yıllardan beri eksik olan ciddi, uzun süreli bilimsel, klinik araştırmaları gidermek bakımından çok önemli olmuştur. 21. yüzyılda, yüzden fazla implant tipi piyasada satılmakta ve çoğunluğu titanyumdan yapılmış olan bu implantlar diş hekimleri tarafından başarıyla hastalara uygulanmaktadır. Oral implantolojinin şimdiki hedefi dişi çeker çekmez implant uygulamak suretiyle çekim sonucu meydana gelen kemik erimesini önlemek ve implant yüzeyini örten maddenin kemikle çok sıkı, kuvvetli bir bağlantıyı kısa sürede sağlayarak, protez yüklemesi için geçen zamanı en aza indirmektir (2). 2.2 DENTAL implantlarin SINIFLANDIRILMASI Dental implantlar, kemik dokusu ile olan ilişkilerine göre, kullanılan materyale göre ve proteze verdiği desteğe göre sınıflandırılabilirler. Kemikle Olan İlişkisine Göre Dental İmplantlar; 1. Subperiostal implantlar 3

2. Endoosseos (Endosteal - Kemik içi) implantlar 3. Transmandibular (Transosseal) implantlar 4. İntramukozal implantlar 5. Endodontik implantlar 2.2.1. Subperiostal implantlar Kortikal kemik üzerine, periost altına yerleştirilen implantlara subperiostal implantlar adı verilir. Subperiostal implantlar diğer implant yöntemlerinden farklı olarak kemik içine değil, kemik üzerine ve yumuşak doku altına yerleştirilmek üzere, kemik ölçüsü alınarak, dökümle hastaya özel olarak hazırlanan implant tipleridir. Subperiostal implantlar 1949 yılında Amerika Birleşik Devletleri nde, Gerschkoff ve Goldberg tarafından ilk orijinal uygulamasından bu yana geçen 50 yıla yakın süre içinde tedavi yöntemleri arasında yerlerini almışlardır (3). Şekillerine göre: Tripodal Çevresel Unilateral olarak adlandırılırlar. Subperiostal implantın ana bölümleri şunlardır: a. Lingual ve vestibüler ana bağlayıcı b. Minör bağlayıcılar c. Tespit halkaları d. Pilonlar 4

Kemik dokusunun rezorbe olduğu; burun boşlukları, maksiler sinüsler ve mandibular kanalın kemik içi implant uygulamasına izin vermediği aşırı rezorbe kretli ve atrofik çene kemiği olan olgularda subperiostal implant uygulamaları gerçekleştirilebilir (4,5). 2.2.2. Endosteal (Kemik içi) implantlar İmplantlar çene kemiğinin içine uygulandığında endosteal veya endossöz implant adını almaktadır. Osteointegrasyon kavramına uygun olarak gerçekleştirilen kemik dokusunun içine konumlandırılan bölüme fixture adı verilmektedir. Blade implantlar, Linkow un 1968 de implantolojide yeni bir boyut keşfetmesiyle doğmuştur. Günümüze kadar, temel düşünceden uzaklaştırılmadan bazı değişiklikler geçirerek gelen bu implant sistemi, serbest sonlanan vakalarda, tek diş eksikliklerinde, uzun mesafeli dişsiz vakalarda ve total diş eksikliklerinde kullanılmaktadır.kemik içi implantlar şekillerine göre; Vida implant Silindirik implant Blade implant olarak isimlendirilir. Yapıldığı materyale göre: Titanyum vida implant HA (hidroksil apatit) vida implant Silindirik HA implant HA veya titanyum blade implant Plazma spreyli titanyum implant olarak adlandırılmaktadır. 5

2.2.3. Transmandibular implantlar Yalnızca alt çeneye uygulanan transmandibular implantlar, vertikal kemik boyutunun destek için yetersiz olduğu durumlarda, bu desteği arttırmak ve her iki kortikal kemik tabakasından faydalanmak amacıyla tercih edilmektedir.bu implantın kullanılabilmesi için kaninler bölgesinde en az 9 mm'lik alveoler kemik kalınlığı olması gerekmektedir. Diğer implant türlerinden farklı olarak bu implant türünde hastalar 2 saatlik bir genel anestezi operasyonunu tolere edebilecek yapıda olmalıdırlar. Komplike bir cerrahi müdahale gerektirmesi ve yalnız bir bölgeye uygulanabilmesi nedeniyle fazla bir popülaritesi yoktur (4,5,6,7). 2.2.4. İntramukozal İmplantlar İntramukozal implantlar ilk kez 1943 yılında Gustav Dahi tarafından ortaya atılmış olup mantar şeklinde hazırlanan titanyum yapılardır. Total veya parsiyel hareketli protezlerin retansiyonunu artırmak amacıyla, bu protezlerin iç kısımlarına yerleştirilen implantlardır. 2.2.5. Endodontik İmplantlar Bu implant şeklinde implant pinler dişin kanalından geçirilerek apeks bölgesinde kemik içine uygulanmaktadır. Böylece gelen kuvvetin dengeli dağılımı sağlanabilmekte ve lüksasyon gösteren zayıf yapılı dişlerin sabitleştirilmesinde kulanılmaktadır. 6

3. İMPLANTIN CERRAHİ AŞAMALARI Günümüzde farklı şekil ve boyutta birçok implant mevcuttur. Genel olarak silindir, vidalı ve blade(bıçak) tarzında implantlar rutin olarak kullanılmaktadır. Şekil 2:İmplant Şekilleri Her üretici firma implant ile beraber implant cerrahi alet takımını sunmakta ve bir firmanın aletlerini başka bir implant ile kullanmak istenmeyen sonuçları doğurabilmektedir. Branemark ve Schroeder in orjinal araştırma raporlarından yola çıkıldığında temel olarak iki implant sistemi göze çarpmaktadır (6,8). 7

3.1 İki aşamalı implantsistemi Geleneksel iki aşamalı teknikte, alveoler kret seviyesinde implant ile abutment arasında mikr oboşluk olarak tanımlanan bir ara yüzey meydana gelmektedir. Çift aşamalı implant dizaynlarının tercih edildiği klinik durumlar ise şunlardır: ŞEKİL 3:Çift Aşamalı İmplant Cerrahisi 1) İyi bir yara kapanmasının gerektiği kemik agumentasyon prosedürleri ya da yönlendirilmiş kemik rejenerasyonunun uygulandığı vakalarda kemiğin ya da membranın açığa çıkmasını önlemek amacıyla kullanılmaktadır. 8

2) Geçici restorasyonların etkili bir biçimde uygulanamayacağı durumlarda osseointegrasyon periyodu boyunca implantları istenmeyen kuvvetlerden korumak amacıyla tercih edilmektedir. 3) İmplantın koronel kısmının kret seviyesinde konumlandırılması transmukozal parca icin daha estetik cıkış profili sağlamaktadır. Son yıllarda araştırıcılar tek aşamalı sistemle yerleştirilen iki parçalı implant sistemlerinin oldukca ümit verici olduklarını bildirmişlerdir (6,8,9). 3.2 Tek aşamalı implant sistemi Geleneksel tek aşamalı teknikte implantın transmukozal parçası alveoler kret seviyesinin üzerine doğru uzanmaktadır ve bu şekle sahip implantlarda alveolar kret seviyesinde bir mikroboşluk bulunmamaktadır (4, 23). Araştırıcılar, cift aşamalı implantların çevresindeki marjinal kemik kaybının; mikro boşlukta kolonize olan mikroorganizmalara ve bunların ürünlerine bağlı olarak tek aşamalı implantlara kıyasla daha fazla olduğunu göstermişlerdir. Şekil 4:Tek aşamalı İmplant Cerrahisi 9

Dizaynlarındaki farklılıklarına rağmen çift aşamalı ve tek aşamalı implant sistemlerinin her ikisi de başarılı klinik sonuçlar göstermektedirler.tek aşamalı sistemde yerleştirilen implant sistemlerinin avantajları şunlardır: 1) Sadece tek bir cerrahi mudahale gerektirmektedir ve bu da hasta icin en uygun olanıdır. 2) İkinci cerrahi müdahalenin gerekmemesi yara iyileşme süresini ortadan kaldırmaktadır, bu da protetik fazın erken başlamasına olanak vermektedir. 3) Osseointegrasyon fazı boyunca implantlar klinik olarak değerlendirilebilmektedir (6,8,9). Dental implantlar cevresinde tıpkı doğal dişlerdeki gibi biyolojik genişlik; epitelyal ataşman ve bağ dokusu ataşmanından meydana gelmiştir ve bakteriyel invazyona karşı bir bariyer görevi görür. Şekil 5:İmplantta Bağ Dokusu Görünümü Hem implant hem de doğal dişlerdeki epitelyal ataşman hemidesmozom ve bazal laminadan oluşmuştur; Fakat bağ dokudaki kollojen lif doğrultusu doğal dişlerde kök yüzeyine dik iken; implant cevresinde implant yüzeylerine paraleldir. Peri-implanter dokular, peri-odontal dokulara göre çeşitli nedenlerden dolayı (vaskülarizas-yon miktarı, peri-implanter lif oryantasyonu, hücre kapasitesi) enflamasyona direnç, 10

travmaya yanıt ve iyileşme kapasitesi bakımından daha zayıftırlar. İmplant tedavisinin başanlı olmasında cerrahi uygulama ve klinik tecrübe, protetik planlama, kullanılan implant dizaynı ve özellikleri, hastaya bağlı faktörler son derece etkilidirler. Son yıllarda araştırıcılar özellikle implantasyon sonrası elde edilen başarının daimi olması üzerine çalışmalarını arttırmışlardır. Oral implantolojide başarı mevcut kemiğin korunmasından geçmektedir. Peri-implanter kemiğin korunması sonucunda, yerleştirilen implant çevresindeki kemikten maksimum ankraj alınabilir ve yıkıcı çiğneme kuvvetlerine karşı korunulabilir; estetik bölgede interproksimal papillalar desteklenebilir böylece istenmeyen karanlık alanların oluşumu ve besin gömülmesine engel olunabilir, bukkal dişeti sınırının stabilizasyonu sağlanabilir (10,11,12,13,14). Sonuç olarak erken dönemdeki implant çevresi kemik kayıplarının biyolojik genişliğin oluşma sürecinde meydana gelebileceği bildirilmiştir. İmplant yerleştirildikten sonra fizyolojik kemik rezorpsiyonu görülür. Şekil 6:İmplant Üstü Protezde Diş Eti Görünümü Rutin olarak radyografik filmlerde 2mm'lik distal ve mezyal bölgede bu rezorpsiyon görülmektedir. Bu rezorpsyon sadece interproksimal alanda mevcut olmayıp 11

fasyal yüzde de meydana gelmektedir. Marjinal kemiğin rezorpsiyonu estetik sorunlara yol açabilir. Fasyal bölgede rezorpsiyonu takiben dişeti çekilmesi estetik sorun oluşturabilir. Yıllardır marjinal bölgedeki kemik rezorpsiyonunu azaltmak için çalışmalar yapılmıştır. Başka bir gelişme olan skallop tarzındaki implantlar istenilen beklentiyi karşılayamamıştır (6,10,11,13). 3.3 Platform switching Bu teknikte periimplant kemik rezorpsiyonunu engellemek için implantın boyun bölgesinin çapından daha dar çapta protetik bileşen kullanılmaktadır. Amaç implant abutment bağlantısını implantın omuz bölgesinden uzaklaştırarak (medializasyon yaparak) peri-implanter kemikte rezorpsiyonu önlemektir. Şekil 7:Platform switching Platform switching konseptinin endikasyonları: Platform switch konseptinin başarılı olabilmesi için peri-implanter yumuşak doku kalınlığının 3 mm civannda olması gereklidir. Eğer hastanın daha ince yumuşak doku kalınlığı varsa, uygulanan implant platform switch özelliğine sahip olsada kemik erimesiyle karşılaşılma riski yüksektir. Yapılan çalışmalarda bu konsept kullanılarak gele- 12

neksel implantlarda görülebilecek 1.5-2 mm'lik kemik erimesinin önüne geçilebilmektedir. Anterior estetik bölgede ideal interproksimal papilla desteğinin sağlanması ve bukkal marjinal dişetinin stabilizasyonunda kullanımı başarılı olmuştur (6,10,11,14). Şekil 8:Platform Switching Konseptinde Bağ Dokusu Platform switch implantlarının bir diğer önemli endikasyon alanı ise kısa implantlardır. İleri cerrahi uygulamalar yapılarak hasta morbiditesini arttıracak işlemler yerine kemik yüksekliğinin yetersiz olduğu durumlarda kısa implantlar kullanılmaktadır. Ancak kısa implantlar çevresinde ileride oluşabilecek kemik yıkımları sonucu kuron-implant oranının artması ve periimplantitis görülme olasılığı nedeniyle implantlarda kayıplar çok kısa sürede gerçekleşmektedir. Bu nedenlerden dolayı kısa implantlarda kemik rezorpsiyonunun sonuçları normal implant uzunluklarına göre son derece yıkıcı olmaktadır. Platform switch konseptine sahip kısa implantlarda peri-implanter kemik korunacağından, kemik yüksekliğinin az olduğu (sinüs altı, mandibular sinir üstü) bölgelerinde ileri cerrahi işlemlerin riski alınmadan uzun vadeli başarılı sonuçlar alınmaktadır (13,14,15). Tamow'un konvansiyonel implantlar ile yapmış olduğu çalışmada iki implant arası mesafenin minumum 3 mm ve implant diş arası mesafenin 1,5 mm olması durumunda, implantlar arasında ve doğal diş-implant arasındaki mevcut kemiğin canlı kala- 13

bileceği ve rezorpsiyona uğramayacağını belirtmektedir. Bu nedenle özellikle anterior estetik bölgedeki diş eksikliklerinde iki implantın 3 mm'den daha az mesafede yan yana yerleştirilmesi durumunda kemik rezorpsiyonu gözlenebileceği, dolayısıyla bu bölgede ideal papillanın oluşamayacağından söz etmektedir. Platform switch konseptine sahip olan implantlarda bu mesafe konvansiyonel implant yerleşimine göre daha az olmaktadır. Bu sayede interproksimal kemik rezorpsiyonu görülmeyeceği için istenilen papilla desteği sağlanmaktadır (10). Platform switching konseptinin kullanımı ve başarısı için gereken şartlar: Platform switch konseptinin başarılı olabilmesi için implantasyondan itibaren kullanılan tüm parçaların platform switch özelliğine sahip olması gereklidir. Kullanılan kapatma vidası, iyileşme başlıkları, post bileşenleri bu özellikle uyumlu olmalıdır. Eğer implant yerleştirilmesinden sonra uygun olmayan başlıklar yerleştirilirse kemik rezorpsiyonu olmaktadır ve bu aşamadan itibaren bu konsepte uygun parçalar takılsa bile rezorpsiyon bakımından fayda görülmeyecektir (6,12,13). Günümüzde araştırıcılar erken veya geç dönem karşılaşılabilecek periimplanter kemik rezorpsiyonunu önlemek için implant yüzeylerini ve dizaynlarını geliştirmektedirler. Modern implantoloji de fonksiyonel ve estetik başarının sağlanabilmesi için implant yerleşiminden sonra mevcut sert ve yumuşak dokulann stabilizasyonu gerekmektedir.bu nedenle bir çok implant firması platform-switch konseptine uygun implant ve üst yapılar üretmeye başlamışlardır (11). 14

4. İMPLANT ABUTMENT BAĞLANTI ŞEKİLLERİ Straumann ve benzer implant üretici firmalar platform değiştirme konseptini göz önüne alarak standart Tissue level(doku seviyesi) implantlarından farklı olarak Bone level implantları geliştirilmiştir. Şekil olarak Tissue level implantların aynısı olup sadece boyun bölgesi kesilmiştir. Bu sınıflandırma protetik bir sınıflandırmadır (16,17). Şekil 9: Bone Level ve Tissue Level İmplantlar Bone level implantların boyun bölgesi olmadığı için implant firmaları özel abutment bağlantı şekillerini degiştirmek zorunda kalmışlardır. Şekil 10:Bone Level İmplant 15

Örnek olarak Straumann firmasının Bone level implantını alacak olursak abutment bağlantı bölgesi Tissue level implantlara göre değişiklik gösterir. Abutment bağlantı bölgesi 15 derece açı yapacak şekilde konik tarzındadır. Böyle bir bağlantı bakterilerin sızmasını önlediği, yüksek stabilite sağladığı, protetik restorasyona kolaylık sağladığı görülmektedir. İç duvarlarında 4 tane oluk bulunmaktadır. Bunların sayesinde abutmentin yerine tam oturduğundan emin olunmaktadır. Aynı zamanda en önemlisi rotasyonu önlenmesidir ve bununla birlikte abutmenti istedigimiz gibi yerleştirme imkanı sunmaktadır.bone Level implantların boyun kısmı olmadığı için uzun geçiş alanı sağlar bu ise estetik olarak önemlidir. Tissue level implantların abutment bağlantı bölgesinin özelliklerine bakacak olursak boyun bölgesi 45 derece açılıdır ve oktagonal şekildedir. Bone level implantları için özel abutmentler bulunmaktadır. Bone level implantlarının genelikle estetik bölgede kullanılması tavsiye edilmektedir. Günümüzdeki en önemli endikasyon tek diş eksikliği vakalarında, dişin çekimini takiben Bone level implantın yerleştirimesidir. İmplantın cerrahi olarak yerleştirilmesi standart Tissue level implantlar ile aynıdır. Tek fark Bone level implantlar 1mm daha apikale yakın yerleştirilir. Buser ve ark. 2009 yılında yaptıkları klinik çalışma da 20 hasta üzerinde estetik bölgede tek diş eksikliği vakalarında Bone level implantları uygulamışlardır. 1yılı takiben PES(pembe estetik skor) ve WES(beyaz estetik skor) degerlendirildi. Sonuçlar iyi ile mükemmel arasında bulunmuştur. Marjinal kemik kaybı 0.18 mm yi 16

geçmemekle birlikte sadece 20 implattan birinde marjinal kemik kaybı 0.5mm olmuştur. Tek diş eksikliği vakalarında iyi sonuçlar elde edilmiştir (9,17,18,19). Şekil 11:Bone Level İmplantın 1 Yıl Sonraki Radyografik Görüntüsü Posterior bölgede ise Tissue level implantlar yoğun bir şekilde diş hekimleri tarafından kullanılmaktadır. Bu bölgelerde de Bone level implantların kullanıp kullanılamayacağı tartışma konusu olmuştur. Literatürde bu konu ile ilgili yeterli bilgi olmamasına rağmen üretici firmalar bu implantların posterior bölgede de kullanabiliceğini söylemektedir.abutment bağlantı şekli olarak iki çeşit mevcuttur (17,19). 4.1 Vidalı abutmentler Vidalı bağlantı şeklinde abutment implanta vida ile sıkıca fikse edilmektedir.yükleme yapılırken dikkat edilmesi gerekmektedir. Dengesiz yüklemeler vidada plastik deformasyona neden olmaktadır. Bu nedenle üretici firmalar tedavi bitiminden sonra rutin olarak vidaların kontrol edilmesini tavsiye etmektedir (6). Avantajları: 17

Kontrol edilebilirlik: En önemli avantajı vidalı bağlantıların kontrol edilebilir olmasıdır. Böylece abutment, yumuşak doku, üst yapı kontrol edilebilmektedir. Deforme olan parçalar değiştirilebilmektedir. Protetik tedavi sonunda başlık ile implant arasında uyumsuzluk oluştuğunda vidalar sökülerek labaratuarda düzeltilme imkanı vardır. Dezavantajları Mekanik başarısızlık olduğunda bu durumu düzeltmek çok zor bazen de imkansız olmaktadır. Eğer vida parçası implant gövdesinde kırılırsa o parçayı çıkarmak çok zor olmaktadır. Başlık kısmında implantı fikse edebilmemiz için giriş kavitesi olması gerekmektedir. Bazı durumlarda bu oldukça güçtür. Eğer implant gövdesi açılı bir şekilde yerleşmişse veya başlık bölgesi estetik bölgede ise bu istenmeyen sonuçlara neden olmaktadır (3,5,6). Kontaminasyon: İmplant ile vida arasına bakteriler sızabilir ve orada kontamine olarak yumuşak doku enfeksiyonuna yol açabilmektedir. Bunu önlemek için üretici firmalar konik tarzda bağlantı şeklini geliştirmişlerdir, bazı firmalar ise sentetik rezin koyarak bu riski minimuma indirmeye çalışmıştır (6). 4.2 Simante edilen bağlantılar 18

Avantajları: Kolaylık: Simante edilen bağlantıların kullanımı daha kolay olmaktadır. Başlığın sıkı bir şekilde fikse olup olmadığını kontrol etmek için özel aletlere ihtiyaç yoktur. Pasiflik: Eğer bağlantı doğru simante edildiyse bu üst yapının uyumsuzluk sorununu minimuma indirmektedir. Açılandırma: İmplantların açılı bir şekilde yerleştirilmiş olması çok sorun oluşturmaz. Dezavantajları Kontrol edilebilirliği bu bağlantı tipinde tam olarak mümkün degildir. Bazen başarısızlık durumunda üst protetik bölgenin tamamen yeniden yapılması gerekebilir. Artık Siman: Simantasyondan sonra artık siman diş eti ile implant arasına girebilir.bunun sonucu yumuşak dokularda enflamasyon gelişebilmektedir. Simanı temizlemeye çalışırken implantın dış yüzeyine zarar vürme olasılığı yuksektir. Siman boyutu: Simantasyon sonrasında siman kalınlık yapabilir ve uygun olmayan okluzyon oluşabilir (3,6). 19

4.3 Abutment seçimi Abutment seçerken dikkat edilmesi gereken kriterler vardır. Şekil 12:Bone Level İmplant Bone level abutment/tissue level abutment: Yapılan klinik çalışmalar sonrası bu iki implant abutment şeklinin başarılı olduğunu ortaya koymuştur. Ve seçim konusu hekimin tercihine bağlıdır (8,17). Şekil 13:Değişik Genişlikte İmplantların Aynı Bölgede Kullanılması Platform şekli: Günümüzde degişik genişlikte platforma sahip implant abutmentleri mevcuttur. Genellikle bunlar 3 mm ile 6 mm arasında değişiklik göstermektedir. Berglundh ve Lindhe köpekler üzerinde yaptığı çalışmaya göre, implantın çevresinde yumuşak doku bariyeri oluşabilmesi için bu genişliğin en az 3 mm olması gerekmektedir (8,17). 20

Estetik profil: İyileşme başlıkları seçerken yapılacak restorasyonun diş eti konturlarına gore seçilmelidir. Özellikle estetik bölgede implantın çevresindeki dokuyu şekillendirmek için uygun boyuttaki iyileşme başlıkları ile başarılı sonuçlar elde edilmektedir (17). İmplantın oryantasyonu: Bu kriter özellikle siman yapıştırılan abutment veya vidalı abutment seçilmesinde önemlidir. Eğer implantın çıkartılıp kontrol edilmesi gerekiyorsa vidalı sistem tercih edilmektedir. Ama estetik bölgede vida için açılan kaviteler sorun oluşturmaktadır (8). Şekil 14:İnterokluzal Aralığın Alçı Model Üzerindeki Görünümü İnterokluzal aralık: İnterokluzal aralık prefabrik abutmentler için 5mm ile 9mm arasında olduğunda tavsiye edilmektedir. En azından 4 mm bir aralık olması gerekmektedir. 10 mm den daha çok aralık olursa costable abutmentlerin tercih edilmesi daha iyi olmaktadır (5). Abumentler: 1. İyileşme Abutment 2. Basit Abutment 3. Özel Abutmenler 21

1. İyileşme abutmenleri: İyileşme abutmenti periimplant dokunun şekillendirilmesinde önemlidir. Firmalar degişik büyüklükte vakaya özel abutmentler üretmiştir. Şekil 15:İyileşme abutmentleri 2.Basit abutmentler: a.standart abutment: Saf titanyumdan yapılmıştır. Silindirik şeklindedir. Genellikle total dişsiz vakalarda kullanılmaktadır. Uzunlukları 3 ile 10 mm arasında değişmektedir (16). b.estetik abutmentler: Diğer adı konik abutmentlerdir. Saf titanyumdan yapılmıştır. Estetik bölgede daha başarılı sonuçlar vermektedir. Abutmentin oturup oturmadığı mutlaka radyografik olarak kontrol edilmelidir. Bu abutmentler 30 derece açılı restorasyon yapma olanağını sağla- maktadır. Şekil 16:Estetik Abutmentler 22

c. Açılı abutmentler: Saf titanyumdan yapılmıştır. Hatalı yerleştirilmiş implantların açısını düzeltir fakat yüklemede düzelme olmaz.12 oluk bulunduğu için istediğimiz açıdaki okluzal düzeltmeleri yapma imkanı sunmaktadır (16). Şekil 17:Açılı Abutmentler Özel abutmentler: Bu abutmentler firmadan firmaya göre degişiklik gösterir. Her firmanın klinik vakaya özel geliştirdiği abutmentler mevcuttur. Straumann firmasının Bone level ve Tissue level abutmenleri gösterilecektir. 5.Tissue Level İmplant Abutmentleri ve Özellikleri Strauman firmasının 3 değişik platform çeşidi vardır. Narrow Neck(Dar Boyun): Standard Plus Implant 3.5 mmlik Narrow Neck (NN) restorasyon platformuna sahiptir. Regular Neck(Normal Boyun): İmplantlar 4.8 mmlik Regular Neck (RN) restorasyon platformuna sahiptir. Wide Neck(Geniş Boyun): İmplantlar 6.5 mm lik Wide Neck (WN) restorasyon platformuna sahiptir. 23

İmplant tipine ve endikasyonuna bağlı olarak diş hekimine ve diş teknisyenine kolaylık sağlayacak Straumann firmasının protez sistemleri mevcuttur (17). Bunlar: 1. Narrow Neck protez sistemi: Bu sistem özellikle Standart Plus Narrow neck implantı için geliştirilmiştir. Özellikle estetik bölgede yer darlığında kullanımı vardır. 2.synOcta protez sistemi Regular ve Wide Neck implantları için: Özel konik şekli ve oktagonal yapısı ile gevşemeye karşı korumaktadır. Vidalı ve simante edilen şekilleri mevcuttur. 3.Solid Abutment sistemi Regular ve Wide Neck implantları için: Kuron ve köprülere özel simante abutment protez sistemidir (17,19). Endikasyonlar: 1.Narrow Neck protez sistemi: Tek diş eksikliği özellikle üst lateral ve alt lateral ve santral kesici eksikliklerinde kullanılır. 24

2.synOcta protez sistemi Regular ve Wide Neck implantları için: Bütün kuron ve köprü endikasyonlarında kullanılır. 3.Solid abutment sistemi Regular ve Wide Neck implantları için: Simante edilen bütün kron ve köprü endikasyonlarında kullanılır (17). Özellikleri 1 Oktagonal bölge Yararları Güvenli ve çok abutmentin konik seçenekli implant kısmında (synocta) yerleştime sunar. imkanı 2 Mors konik bağlantı Uniform yükleme ve rotasyonu önleme özelliği İmplantın stabilitesini artırır. 3 45 basamak İmplant ile protez arasında optimal bağlantıyı sağlar. 4 Standartize Bütün abutmentler sıkıştırma torku 35 Ncm ile implanta sıkıştırılır. 25

5 SCS vida sistemi Vida taşıma sistemi. 5.1Narrow Neck protez sistemi Narrow Neck protez sistemi ise özellikle alt kesici ve üst lateral bölgesinde yer darlığı durumu için tasarlanmıştır. Narrow Neck protez sistemi altın abutment ve individual modifiye edilebilir titanium abutment çeşitlerini sunmaktadır. Aynı zamanda açılı abutmentlerde mevcuttur. İdeal estetik için 3.5 mm genişliği vardır. Hekimin tercihine göre simante edilen ve vidalı sistemleri mevcuttur (8,20). Protezi yerleştirmek için sadece SCS tornavidası ile tork control cihazına ihtiyaç vardır. Özellikleri 1 Octagonal sistem Yararları Abutment için optimal stabilite sağlar. 26

5.2 synocta abutmentleri regular ve wide neck implantları için synocta protez sistemi SynOcta protez sistemleri Regular ve Wide Neck için üretilen abutmentler konik ve oktagon şeklini ihtiva etmektedir. Bu özellik sayesinde bu abutmentler hem rotasyona karşı korunmuş olmakta hem de çeşitli şekilde yerdeğiştirme imkanı sağlamaktadır. Morse taper bağlantı şekli sayesinde rotasyona karşı korur ve mikro harakete bağlı vida gevşemesini önlemektedir. Ölçü abutmentlerle beraber alınır. Teknisyenin ağız içinde çalışyormuş gibi net ve rahat çalışmasına olanak sağlanmış olmaktadır (21,22,23). 5.2.1 RN synocta Altın abutment Estetik bölgede tek diş eksikliği vakalarında kullanılmaktadır. 5.2.2 RN / WN synocta Açılı İmplantın okluzal düzleminin düzeltilmesi gereken durumlarda bu abutmentler tercih edilmektedir. Kron ve köprü restorasyonlarında kullanılmaktadır. 5.2.3 RN / WN synocta Simante edilen abutmentler Simante edilen kuron ve köprülerde kullanılır. 5.2.4 RN synocta Transversal 27

Transversal kuron ve köprüler için üretilmiştir (21). 5.3 Solid(Katı) abutment sistemi Regular ve Wide Neck implantları için Şekil 18:Solid Abutment Sistemi Solid abutment implant sisteminin abutmentleri Morse konik şeklinde üretilmiştir. Morse konik şeklinin üstünlüğü ise hem rotasyona karşı korur hemde vidaların gevşmesini önlemektedir. -Ölçü abutmentlerle beraber alınmaktadır. -Değişik yükseklikte abutmentler mevcuttur. Bunlar üretici firmalar tarafından kullanım kolaylığı için değişik renklere ayrılmıştır. -Burn-out lastikleri ile kuron ve köprülerin daha iyi oturması sağlanmaktadır (8,9,17, 20). 28

Endikasyon: Simante edilen kuron ve köpru olgularında kullanılmaktadır (8,9,20). 5.4 Hibrit protezler Şekil 19:Hibrit Protez Straumann Dental İmplant Sistemi total dişsizlik vakaları için birden çok restorasyon seçenekleri sunmaktadır. Hekim hastanın ihtiyacı ve aynı zamanda maddi durumunu göz önüne alarak en uygun restorasyonu seçmesi gerekmektedir. Hibrit protezleri için çeşitli implantlar mevcuttur (22). Regular Neck(Normal Boyun): İmplantlar 4.8 mmlik Regular Neck (RN) restorasyon platform sahiptir. Wide Neck(Geniş Boyun): İmplantlar 6.5 mmlik Wide Neck (WN) restorasyon platformuna sahiptir. Birden fazla restorasyon çeşidi mevcuttur. 29

1.Retantif Anchor: Kolay ve iyi retansiyon sağlamaktadır. 2.The LOCATOR Abutmentler: Degişik diş eti yüksekliği durumunda kolay restorasyon sağlamaktadır. 3.The steco Titanmagnetics sistemi: Magnetler ile fiksasiyon sağlamaktadır. 4.synOcta bar restorasyonu: Total dişsiz vakalarda implantı proteze fikse etmek için çok başarılı bir sistemdir. Endikasyonlar: Total protez ve parsiyel protez olgularında kullanılmaktadır. 5.4.1.Retantif anchor Şekil 20:Retantif Anchor -Ekonomiktir ve iyi retansiyon sağlar -Retantif Anchor sisteminde klasik Morse konik bağlantı mevcuttur. 30

-Kullanımı kolaydır çok fazla araç gereç gerektirmez. Ölçü alınması kolaydır (9,21,22). Protez içine gömülen 3 çeşit matris çeşit mevcuttur: Elliptik Matris Titanium Matris Altın Matris Endikasyon: Total protez olgularında kullanılmaktadır (9,22). Özellikleri Yararları 1 Hızlı tak prensibi Kolay ve rahat bir şekilde protezin takılıp çıkartılmasını sağlar. 2 Matris Çeşidi Kişiye özel retansiyonu sağlamak için matris çeşitleri vardır. Hijyen Kullanılan materyaller optimal hijyen imkanı sağlamaktadır. Retansiyon ayar- İsteğe göre retansiyon kuvveti 31

lanabilir değiştirilebilmektedir. Modüler yapı Retansiyon lamellası gerekirse değiştirilebilmektedir. 32

5.4.2 LOCATOR Şekil 21:Locator Total protezin iki veya üç implanta kolay bir şekilde bağlanmasını sağlamaktadır. Locator değişik yükseklikte üretilmiştir.özel tasarımı sayesinde farklı açıdaki implantları bağlamamıza yardımcı olmaktadır. Lastik parçası degiştirilebilir. Değişik retansiyon gücüne sahip lastikler bulunmaktadır. Endikasyon: Protez üstü olgularda kullanılmaktadır (17,19). 32

ÖZELLİKLERİ YARARLARI 1 LOCATOR tasarımı Farklı implantaların açılı bağlanmasını sağlar. 2 Hızlı tak prensibi Kolay bir şekilde protezin takılıp çıkarılmasını sağlar. 3 Değişik ikincil parçalar 6 değişik yükseklikte parçalar mevcuttur. 4 Sisteme özel Parçalar arasındaki parçalar uyum optimaldir. 5.4.3 Steco Titanmagnetikler Şekil 22:Steco Titanmagnetik -Mukozaya gömülü mıknatıs abutmentler proteze retansiyon sağlamaktadır. -Yükleme minimum olduğu için kısa boy implantlarda da kullanılabilmektedir.. -Ölçü alınırken özel parçaların yardımı ile hata payı en aza indirilmektedir. -Bütün kullanılan parçalar magnetik olduğu için kullanımı kolay ve güvenlidir. 33

Endikasyon: Total Protez olgularında kullanılmaktadır. Özellikleri Yararları 1 Mıknatıs Protezin takılıp çıkarılması kolaydır. 2 Özel parçalar Diğer protez sistemlerinden farklı özel parçaları vardır. 3 Sıkıştırma Steco Titanmagnetik torku abutmentler implantlara 15-20 Ncm tork ile sıkıştırılır. 5.4.4 SynOcta bar protezleri Şekil 23:Synocta Bar Protezi Bar restorasyonları Bar restorasyonları yıllardan beri diş hekimliğinde başarılı bir şekilde kullanılmaktadır. Bu restorasyonlarda yükleme fazla değildir. Dolder bar prensibi ile, üç dereceli boşluk oluşur, bu ise implantları rahatlatmakta 34

ve rezilyensini arttırmaktadır (9,17,19,21). 6. Bone Level Abutmentler Ve Özellikleri 6.1 Temporary abutment Şekil 24:Temporary Abutment -Polimer yapısı ile hızlı modifikasyon yapılabilmektedir. -Doğal dişe yakın estetik restorasyon yapılmaktadır. -Titanyum alt yapı ile stabilitesi arttırılmıştır. -Boyutu restorasyon yapmaya musaittir. İnterdental aralığın dar olduğu vakalalarda kullanılmak için dar çeşitleri bulunmaktadır (17). Kron ve köprulerde kullanılmaktadır. Uzunluğu kısalltılabilmektedir. 35

6.2 Anatomik abutment Şekil 25:Anatomik Abutment Boyun bölgesi diş eti marjinalini taklit eder ve hazır chamfer basamak. ile kenar uyumunun sağlanmasına yardımcı olmaktadır. Oval şeklinde abutment doğal dişe yakın görünüm sağlamaktadır (17). 6.3 Straumann Anatomik IPS Abutmentleri Şekil 26:Strauman Anatomik IPS Abutmenti 36

Estetik zirkonyum içerikli abutmentlerdir. Straumann ve Ivoclar Vivadent firmaları tarafından geliştirilmiştir. İki çeşit rengi mevcuttur. İki diş eti seviyesi (2 ve 3.5mm) ve iki açı mevcuttur. (0 ve 15 ) 6.4 Kron için Altın Abutmentler Şekil 27:Kron için Altın Abutment -Estetik bölgede tercih edilir. -Yumuşak doku uyumu iyidir. -Başlık bölgesinin küçük olması degişik modifikasyon olanağı sağlamaktadır (17,19). 37

6.5 Köprü için Altın Abutmentler Şekil 28:Köprü İçin Altın Abutment -Estetik bölgede tercih edilmektedir. -Yumuşak doku uyumu iyidir. -Başlık bölgesinin küçük olması degişik modifikasyon olanağı sağlamaktadır (17,19). 6.6 Simante edilen Abutment Şekil 29:Simante Edilen Abutment -Kullanımı kolaydır. 38

-Proteze uyumu iyidir. -İmplant veya abutment seviyesinde ölçü alma olanağı sağlamaktadır. -Doğal dişe yakın görünüm sağlamaktadır. -Labaratuarda üst yapı daha kolay hazırlanmaktadır (10,11,17,19). 6.7 LOCATOR Şekil 30:Locator Protezin takılması kolaydır. Değişik retansiyon gücüne sahip dişi ve erkek parçalara sahiptir. 40 yakın paralel olmayan implantlara bile protez yapma imkanı sağlamaktadır. İnterokluzal aralık kısa olduğu durumlarda en kısa abutmentlerin kullanılabilmesine olanak sağlamaktadır (17). 39

6.8 Bar restorasyonu için abutmentler Şekil 31:Bar Restorasyonu İçin Abutment Komplike olmayan vakalarda standart bar restorasyonu için uygundur. Yumuşak dokudan 7mm yüksekliğe sahiptir ve istenildiğinde Kısaltılabilmektedir (9,17,19). 6.9 Straumann Cares Şekil 32:Strauman Cares -Estetik bölge için uygundur. -CAD CAM protez sistemleri için uygundur. -Zirkon ve titanyum olmak üzere iki çeşit mevcuttur. 40

6.10 PLAN set planlama abutmenti Şekil 33:Plan Set Planlama Abutmenti -Sterilize edilebilir polimer bir materyaldir. -Tak çıkart sistemi ile kolay takılıp çıkarılabilme olnağı sağlamaktadır. -Kolay kullanımı için kodlama sistemi mevcuttur (17). 41

7.BONE VE TİSSUE LEVEL İMPLANT SİSTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI Şekil 34:Solid, Locator Ve Synocta Abutment Çeşitleri Klinik çalışmalar Bone Level ve Tissue Level implantların her ikisininde başarılı olduğunu göstermektedir.fakat bazı özel durumlarda Bone level implant ve abutmentlerinin kullanılması daha başarılı sonuçlar vermektedir. Tissue level implantları yıllardır posterior bölgede başarılı bir şekilde hekimler tarafından kullanılmaktadır. Altın abutmentler özellikle estetik bölgede kullanılmaktadır. Doku uyumu optimaldir. Locator abutmentler interokluzal aralığın dar olduğu vakalarda uygun çözüm olmaktadır. İmplantların paralel olması gerekmektedir (9,13,15,20). 42

Özellikle: 1. Gummy smile vakalarında 2. Estetik bölgede tek diş eksikliği vakalarında 3. Vestibüler kemiğin çok ince olduğu vakalarda 4. İnterokluzal aralığın çok kısa olduğu vakalarda 5. İnterdental aralığın dar olduğu vakalar 6. Dişsiz bölgenin estetik bölgeyi de içine aldığı vakalarda bone level implantların kullanımı uygundur (9,13,15). Gummy smile vakalarında implant yapılırken estetik çok önemlidir. Standart implant uygulaması yapılırsa bu hastalarda zamanla krestal kemik rezorpsiyonu oluşmaktadır ve diş eti çekilmesine bağlı istenmeyen sonuçlar ortaya çıkmaktadır. Bone level implant abutmetlerinin geçiş zonu daha uzun olduğu için aynı zamanda daha estetik bir üst yapı tasarlanmasına yardımcı olmaktadır. İnterdental aralığın dar olduğu durumlarda Bone level implantları kullanılabilmektedir.standart implantların boyun bölgesi iyi sonuç vermektedir. Bu vakalarda Bone level implant kullanmamız hem estetik açıdan hem de kemiğin devamlılığının korunması açısından daha uygundur. 43

İnterokluzal aralığın kısa olduğu vakalarda implant üstü protez restorasyonu güç olmaktadır. Bu vakalarda ya kısa abutmentler seçmek ya da estetikten ödün vermek zorunda kalınmaktadır. Bu durumda Bone level implantlarını kullanmamız bize yaklaşık 2 mm yer kazandırmaktadır (9,17). 44

8.TARTIŞMA 1980 li yılların başlarında kayıp dişlerin implant destekli restorasyonlar ileyerine konulabileceği belirtilmiştir.titanyum ve kemik arasında osseointegrasyon kavramının Brenamark tarafından açıklanmasından beri,titanyum implantlar ve klinik uygulamaları üzerine pek çok araştırma yapılmış ve implant tedavisinin uzun dönem takiplerinin yapıldığı araştırmalar yüz güldürücü sonuçlar göstermiştir (7). Hürzeler ve arkadaşları 15 hasta üzerinde 14 adet platform swiched implant(test grubu) ile 8 adet konvansiyonel bağlantıya sahip implantta(kontrol grubu) bir yıl sonunda meydana gelen kemik kaybını karşılaştırmışlardır.test grubunda yaklaşık 0,12 mm iken kontrol grubunda yaklaşık 0,29 mm ortalama kemik kaybı gözlemişler ve istatiksel olarak farkın anlamlı olduğunu bulmuşlardır.(p=0,013). Özgür ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada TL implantlarda başlangıçtan 12.aya kadar yaklaşık 0.271 mm, BL implantlarda ise başlangıçtan12.aya kadar yaklaşık 0.170 mm marjinal kemik kaybı saptanmıştır. BL implantlarda kemik kaybı daha az olduğu için kesiciler bölgesinde kullanılması daha estetik olmaktadır (7). 45

9.SONUÇ Dental implant uygulamaları son yıllarda estetik ve fonksiyonel amaçla dişsiz boşlukların yerinin doldurulması amacıyla sıkça kullanılan bir tedavi yaklaşımı olup hekime ve hastaya sağladığı pek çok avantajı bulunmakla beraber pahalı ve uzun süren bir tedavidir. Bu da hastaların beklentilerini arttırmaktadır. Günümüzde çok sayıda firma tarafından kullanıma sunulan implant sistemleri diş hekimlerinin seçim yapmalarını ve karar vermelerini zorlaştırmaktadır. Binon yaptığı araştırma sonucunda piyasada 1300 civarında implant çeşidi olduğunu bildirmiştir. Hekimin hastayla ilgili birçok faktörü değerlendirip, hastanın beklentilerini de göz önünde bulundurarak seçim yapması gerekmektedir. Hekimin implant parçalarını iyi tanıması hangi olguda hangi yapıyı kullanması gerektiğini bilmesi bu seçimi kolaylaştırmaktadır. Hastaların ve hekimlerin estetik beklentileri her geçen gün arttığından implantların başarısı artık sadece osteointegrasyonla sınırlı değildir. Restorasyonun çevre yumuşak dokularla ve dentisyonla uyumu da başarıyı etkilemektedir. Bu da doğru olguda doğru implant çeşidinin seçimiyle ilişkili bir faktördür. Sonuçta dental implantların başarısı pek çok faktörün yerine getirilmesine bağlıdır. Son yıllarda artan uygulama alanları doğru endikasyonun önemini ortaya koymaktadır. Bu noktada doğru seçim, tanı ve tedavi başarı şansını arttırmaktadır (16). 46

10.ÖZET İmplant destekli protetik restorasyonlar, günümüz diş hekimliğinde tek diş eksikliğinden tam dişsizlik olgularına kadar oldukça geniş bir uygulama alanı bulmuştur. İmplant uygulamaları cerrahi ve protetik fazı içeren uzun süreli tedavilerdir. Dental implant uygulamalarında başarı doğru bir endikasyon ile doğru planlanmış ve iyi uygulanmış bir cerrahi girişimin yanı sıra yapılması düşünülen protezin önceden planlanması ile sağlanmaktadır. Diğer bir deyişle, bir implantı tamamlayan, onu fonksiyonel yapan ve başarıya ulaştıran üzerine yapılan protezdir. Uygulanacak implantın tipini, sayısını ve yerini seçmeden önce protez dizaynının seçimi şarttır. İmplant üstü protetik yapı farklı firmalara göre çeşitlilik gösterdiği gibi postlar arasında paralellik sağlama, estetik nedenler ve sabit veya hareketli protez tipine göre de çeşitli şekillerde bulunur. Abutment seçimi genellikle hekimlerin karar vermekte zorlandığı konuların başında gelmektedir. Verilecek kararı ağız hijyeni, anatomik koşullar (Alt-üst çene farkı, karşıt çene dentisyonu, interoklüzal mesafe vs.), biyomekanik etkenler, hastanın psikolojik durumu ve beklentileri, ayrıca ekonomik koşulları belirlemektedir. Bu faktörlere ek olarak, dayanak sayısı ve kretteki dağılımı, alveoler kretin ovoid, üçgen ya da kare oluşu ve de kret rezorpsiyon miktarı göz önünde bulundurulmalıdır. Bu çalışmamızda bone level implant abutmentleri ve tissue level implant abutmentleri incelenmiştir. 47

11. KAYNAKLAR 1.Persson LG: Lekholm U, Leonhardt A, Dahlen G,Lindhe J. Bacterial colonization on internal surfacesof Branemark system implant components. ClinOral Implants Res 1996,7 (2),90-95. 2. Tosun T: Oral İmplantoloji Nedir? Oral İmplantoloji Tarihçesi Ve Oral İmplantoloji Tedavi Planlaması http://www.tavsiyeediyorum.com/makale_341.htm 3. Kocaağaoğlu HH: Tek Diş İmplant Uygulamaları; Mezuniyet Tezi EÜDHF, 2008. 4. Aras E :ubperiostal ve Kemik İçi İmplant Uygulamaları, Oral İmplantoloji Dergisi Ekim, 1994. 5. Şirin H: Oral implantolojide Üst Yapı Alternatifleri; Mezuniyet Tezi EÜDHF, 1998. 6. Zeytinoğlu B; implantoloji Ders Notları, 2010. 7.ÖZGÜR Levent: Abutment implant birleşimi farklı olan dental implantlardaki stres dağılımının deneysel ve klinik olarak değerlendirilmesi.doktora Tezi E.Ü Diş Hekimliği Fakültesi İzmir 2012, 209-223 8.Sutter F, Schroeder A, Buser DA (1988b): The new concept of ITI hollow-cylinder and hollow-screw implants: Part 1. Engineering and design. Int J Oral Maxillofac Implants 3,161-72. 9.Buser D, Mericske-Stern R, Bernard JP, et al: Long-term evaluation of non-submerged ITI implants. Part I: 8-year life table analysis of a prospective multi-center study with 2359 implants. Clinical Oral Implants Research. 1997,8(3),161-172. 48

10. Lazzara RJ, Porter SS: Platform switching: a new concept in implant dentistry for controlling postrestorative crestal bone levels. Int J Periodontics Restorative Dent 2006,26 (1),9-17. 11. Buser D, Belser UC, Lang NP: The original one-stage dental implant system and its clinical application. Periodontol 2000. 1998,17,106-18. 12. Oh TJ, Yoon J, Misch CE, Wang HL: The causes of early implantbone loss: myth or science? J Periodontol 2002,73,322-333. 13. Giglio GD: Abutment selection in implant-supported fixed prosthodontics. Int J Periodontics Restorative Dent. 1999,19(3),233-241. 14. Briley TF: Single implant tooth replacement. J Dent Technol. 1998,15(1),16-20. 15. Baumgarten H. Cocchetto R et al: A new imlant design for crestal bone preservation.initial observation and case report. Prac proced. Aesthet Dent, 2005,17,S:35-40 16.John A. Hobkirk, Roger M. Watson, Lloyd J.J.Searson: Introducing Dental Implants.18-20. 17. Blanes RJ, Bernard JP, Blanes ZM, Belser UC: A 10-year prospective study of ITI dental implants placed in the posterior region. I: Clinical and radiographic results. Clin Oral Implants Res. 2007,18,699-706. 18.Prisco R, Morgano SM, D Amato S: New abutment for a screw-retained, implantsupported crown. J Prosthet Dent. 2001,85(1),30-33. 49

19. Jung RE, Pjetursson BE, Glauser R, et al: A systematic review of the 5-year survival and complication rates of implant-supported single crowns. Clin Oral Implants Res. 2008,19(2),119-130. 20. Sutter F, Schroeder A, Buser D (1988a): New ITI implant concept Technical aspects and methods. Quintessenz.1875-1890,39 21.Straumann USA, LLC: Crown and Bridge Restorations with the synocta Prosthetic System. 2007. 22.Shadid R, Sadaqa N, A: comparison between screw vs. cement retained implant prostheses. A literature review. J Oral Implantol. 2010 Nov 23 [Epub ahead of print]. 23.Mangano C, Mangano F, Piattelli A, Iezzi G, Mangano A, La Colla L: Prospective clinical evaluation of 1920 Morse taper connection implants: results after 4 years of functional loading. Clin Oral Implants Res 2009,20,254-261. 24.Christensen GJ: Selecting the best abutment for a single implant. J Am Dent Assoc, 2008,139(4),484-487. 50

12. ÖZGEÇMİŞ 1987 yılında KARS ta doğdum. İlk ve ortaöğrenimimi Kazım Karabekir İlköğretim okulunda okudum. Liseyi Şehit Binbaşı Bedir KARABIYIK Anodolu Lisesi nde tamamladıktan sonra 2006 yılında Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi ni kazandım. 51