CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

Benzer belgeler
BETULACEAE. Alnus cinsleri vardır.

Juglans (Cevizler), Pterocarya (Yalancı cevizler), Carya (Amerikan cevizleri)

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

FAGACEAE. kürenin subtropik ve serin bölgelerinde ormanlar kuran 600 kadar türü vardır.

Cins Fagus (Kayın) Castanea (Kestane) Quercus (Meşe) Gövde kabuğu

Quercus ilex L. (Pırnal meşesi)

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR

ACER BUXUS TİLİA FRAXİNUS

Picea (Ladin) Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin)

Salix caprea L., Keçi Söğüdü, Orman Söğüdü

Juniperus communis. Adi Ardıç

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU

BİTKİ TANIMA I. Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR

TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

TAXODIACEAE. Sequoia (Monotipik) Sequoiadendron (Monotipik) Taxodium Cryptomeria (Monotipik) Sequoia sempervirens. Sequoiadendron giganteum

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Gymnosperm-Angiosperm Farkları GYMNOSPERMLERDE

ACER CİNSİNİN ORMAN ALTI FLORASI

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Orman Altı Odunsu Bitkiler

BİTKİ TANIMA I. P E P _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) Yrd. Doç. Dr.

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

ZBB106 KODLU TASARIM BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç. Dr. Soner KAZAZ

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

Akkemik, Ü. (Editör) Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s.

Soma Kömür Ocağı nda yaşanan 13 Mayıs 2014 Salı günü gerçekleşen İş Cinayetinde yaşamını yitiren işçi kardeşimizin acısı yüreğimizde.

SERT ÇAMLARDAN TÜRKİYE DE DOĞAL OLARAK YETİŞENLER

GENUS: ABİES (GÖKNARLAR)

CUPRESSUS L. Serviler

20-30 m boy 5-6 m çap. Yüzlerce yıl yaşayabilirler.

İbreliler. Sequoia sempervirens (Kıyı Sekoyası) Sequoiadendron giganteum (Mamut Ağacı) Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR SAÜ PMYO

GENUS: Convolvulus (gündüz güzeli, gündüz sefası)

MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER)

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI III

10 cins; Sciadopitys Metasequoia Cunninghamia Taiwania Athrotaxis. Glyptostrobus Sequoia Sequoiadendron Cryptomeria Taxodium

BİTKİ TANIMA 2. Dr. Sergun DAYAN

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

İSMAİL ŞENEL MADEN Y. MÜH. (ODTÜ) DOĞA VE KUŞ GÖZLEMCİSİ

Cupressaceae Juniperus (Ardıçlar)

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

ZBB106 KODLU TASARIM BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç. Dr. Soner KAZAZ

Pinus halepensis te Glaf (Kın)

İSMAİL ŞENEL MADEN Y. MÜH. (ODTÜ) DOĞA VE KUŞ GÖZLEMCİSİ

P E P _ H 0 5 C

Erkek çiçekler bir eksen etrafında dizilmiştir. Etaminlerde iki polen tozu torbası vardır. Çiçek tozları marttan itibaren olgunlaşır.

* Ülkemizde doğal olarak yetişmemekle birlikte park ve bahçelerde çok yaygın olarak iki türü kullanılmaktadır.

Fagaceae familyası Fagus, Quercus, Castanea, Castanopsis, Lithocarpus ve Nothofagus olmak üzere 6 cinsten oluşur.

6. familya. Campanulaceae (çançiçeğigiller)

Kullanım Yerleri. İnsan beslenmesinde kullanılır. Şekerin hammadesidir. Küspesi hayvan yemi olarak kullanılır. İspirto elde edilir

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

CASUARİNA SALİX POPULUS

C e d r u s ( S e d i r ) C e d r u s a t l a n t i c a C e d r u s b r e v i f o l i a C e d r u s d e o d o r a C e d r u s l i b a n i

CUPRESSACEAE. 22 cins ve 200 takson. 3 cins ve 13 takson doğal!!! kozalak vesürgün bakımından dört alt familyaya ayrılmaktadır.

2-3 metre kadar boylanabilen, bol dallı bir çalıdır. Kışın yapraklarını döker. Dalları köşeli ve dikenlidir.

YEMEKLİK TANE BAKLAGİLLERDE TANE

BOTANİK _II. Prof. Dr. Bedri SERDAR

Monopodial. Anemogam. Deciduous

10 cins; Sciadopitys Metasequoia Cunninghamia Taiwania Athrotaxis. Glyptostrobus Sequoia Sequoiadendron Cryptomeria Taxodium

Bitki Materyali-I: Gymnospermae. Yrd. Doç Dr. Nurgül KARLIOĞLU Orman Botaniği Anabilim Dalı

Makroskobik Özellikleri Şapka

BÖLÜM 3. Artvin de Orman Varlığı

Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.

GENUS: LARİX (MELEZLER)

Sınıf : Magnoliatae Altsınıf : Hamamelidae Takım : Fagales Familya : FAGACEAE

10. SINIF KONU ANLATIMI. 46 EKOLOJİ 8 BİYOMLAR Karasal Biyomlar

Arbutus andrachne L. (Sandal) Yayılışı Botanik Özellikleri

Vegetatif (eşeysiz) çoğaltma

Picea A. Dietr. Ladinler

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

ZEHİRSİZ DOĞA MANTARLARI. Yrd.Doç.Dr. Halil DEMİR

ZBB106 KODLU TASARIM BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç. Dr. Soner KAZAZ

AĞAÇ TÜRLERİMİZ. SARIÇAM Pinus sylvestris L.

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Ceviz Fidanı-Ağacı İklim ve Toprak İstekleri

MEYVE AĞAÇLARINDA GÖZLER MEYVE AĞAÇLARINDA DALLAR

TÜRKİYE NİN DOĞAL-EGZOTİK AĞAÇ VE ÇALILARI. II Angiospermler (H-Z) Editör. Bölüm Yazarları (Alfabetik sırayla) Prof. Dr.

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

Akdeniz iklimi / Roma. Okyanusal iklim / Arjantin

SU BİTKİLERİ 11. Prof. Dr. Nilsun DEMİR

zeytinist

AYI (Ursus arctos) SAYIMI

BİYOMLAR KARASAL BİYOMLAR SELİN HOCA

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Odunsu (Sert) Çeliklerle üretme

Spartium junceum L. (İspanyol yalancı katırtırnağı, Katırtırnağı)

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

12. SINIF KONU ANLATIMI 9 BİTKİSEL DOKULAR MERİSTEM

EĞİTİM-ÖĞRETİM YILI ATATÜRK ARBORETUMU GEZİSİ RAPORU

Bilim adamları canlıları hayvanlar, bitkiler, mantarlar ve mikroskobik canlılar olarak dört bölümde sınıflandırmışlar.

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

KAPLAN86 CEVİZİ. Kaplan 86 Cevizi

YAPRAK ÖZELLİĞİ OLAN PERENNİALLER

BİTKİ BİYOLOJİSİ #1 BİTKİSEL DOKULAR MERİSTEM SELİN HOCA

Öğr. Gör. Dr. İlker BÜYÜK, Botanik, 8. Hafta: Yaprak

1-) Yaprak eksenin ucu, mukro veya arista, bitkiler daima çok yıllık, gövde kanatsız, çiçekler salkımsı

Bölgesel iklim: Makroklima alanı içerisinde daha küçük alanlarda etkili olan iklimlere bölgesel iklim denir.(marmara iklimi)

Transkript:

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne almaçlı dizilmiştir. Tomurcuklar çok pullu, sapsız, sürgüne açı yapmış ya da yatıktır. Yaprakları basit ve kenarları dişlidir. Çiçekler simoz çiçek kurulu halindedir. Bu dihazyumlar bir araya gelerek başak şeklinde kurul oluştururlar. Erkek çiçeklerinde çevre yaprağı yok, dişi çiçeklerde vardır. Çiçekler yapraklanmadan önce ya da beraber ortaya çıkarlar. Meyve nukstur. Meyve örtüleri çoğunlukla parçalı ya da torba gibi meyveyi içine almıştır. Başak şeklinde kurul oluşturan erkek çiçeklerin her birinin çanak şeklinde çiçek örtüsü vardır. Erkek çiçekler bazı cinslerde sonbaharda oluşur ve kışı açıkta geçirirler. Bazılarında ise kışı tomurcukta geçirir. Dişi çiçekler kışı tomurcukta geçirir.

Cins ve türleri Corylus Corylus avellana Corylus colurna Corylus maxima Carpinus Carpinus betulus Carpinus orientalis Ostrya Ostrya carpinifolia

Corylus (Fındıklar) Kuzey yarımkürenin ılıman ve serin yerlerinde yetişen 15 kadar türü olup, bunlardan iki tanesi (Corylus avellana ve C.colurna) ülkemizde doğal olarak yetişmektedir. Botanik özellikleri: Kışın yaprağını döken ağaç ve çalılardır. Yaprakları basit, çoğunlukla oldukça geniş ve kenarları kaba ve keskin dişli, bazen de hafif lopludur; ucu sivri veya damla uçludur; dip kısımları yürek şeklindedir. Tomurcukları almaçlı dizilmiş ve çok pulludur. Yaprak ve çiçek tomurcukları farklı şekildedir. Yaprak tomurcukları küçük sivri uçlu; çiçek tomurcukları ise büyük ve şişkindir. Tomurcuk içerisinde bulunan dişi çiçeklerinin kırmızı renkli stigmaları dışarıdan görülür. Meyve, uçları parçalanmış ve dip tarafı kadeh şeklinde olan yeşil renkli bir örtü tarafından kaplanmış olan nukstur.

Corylus colurna L. (Türk Fındığı, Ağaç Fındığı) Yayılışı: Dünyada; Romanya, Balkanlar, Kafkasya ve İran da yayılış gösteren türün ülkemizdeki yayılışı, Batı ve Orta Karadeniz Dağları ile Eskişehir-Çatacık ormanlarıdır. Botanik özellikleri: 25 m ye kadar boylanabilen düzgün gövdeli bir ağaçtır. Kabukları boyuna derin çatlaklıdır. Kabukları boz mat renklidir. Genç sürgünleri soluk mat boz renkli ve sık tüylüdür. Yaprak oldukça geniş, 7-14 x 5-11 cm boyutlarındadır. Kenarları sığ loplu, kaba dişli veya dilimli dişli, uç kısmı birdenbire incelir ve kısa bir damla uç oluşturur. Dip kısmı çarpık ve yürek şeklindedir. Alt yüzü hafif tüylü; yaprak sapı 2,5-4 cm ve tüylüdür. Meyve, düzensiz bir şekilde yırtılmış, yeşil renkli bir örtü ile örtülmüştür. Meyvenin dip tarafındaki örtüye bağlandığı mat kısım fındığın hemen hemen yarı boyuna ulaşır ki, bu Türk fındığı için karakteristik bir özelliktir.

Coryllus avellana (Adi fındık) Yayılışı: Genel coğrafi yayılışı bütün Avrupa, Kuzey Afrika, Kafkasya ve Batı Asya dır. Botanik özellikleri: Diğer türden; 4-5 m ye kadar boylanabilen bir çalı olması, Yapraklarının tüylü ve Meyvenin uzun, meyve örtüsünün düzensiz ve geniş parçalı olmasıyla diğer türden ayrılır.

Carpinus (Gürgenler) Carpinus cinsinin halen Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika da doğal yetişen 26 türü bulunmaktadır. Bunlardan iki tanesi (C.betulus ve C.orientalis) ülkemizde doğal yetişmektedir. Botanik özellikleri: 1C 1E, anemogam, kışın yaprağını döken ağaç veya boylu çalılardır. Gövde kabukları gri renkli, düzgün veya bazı türlerde levhalar halinde çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgünlere almaçlı dizilmiş, çok pullu, uzun ve sürgüne tamamen yatmışlardır. Yaprak kenarları keskin çift sıralı dişlidir. Yan damarlar 7-14 çift olup, alt yüzde belirgin şekilde çıkıntılıdır. Meyve; üç loplu veya kaba dişli bir meyve örtüsü içinde bulunan nuks olup, üzerleri ince olukludur.

Carpinus betulus (Adi gürgen) Yayılışı: Hemen hemen büyün Avrupa, Kafkasya ve Iran da görülen bu türün ülkemizdeki yayılışı Trakya, Marmara ve Karadeniz Bölgesidir. Batı Anadolu da ise Sultan ve Murat Dağlarında görülmektedir. Botanik özellikleri: 25 m ye kadar boylanabilen, kışın yaprağını döken ve ileri yaşlarda oluklu gövde oluşturan bir orman ağacıdır. Tomurcukları çok pullu, sürgüne yatmış, sivri uçlu, boyu eninden üç defa daha uzun olup, kestane kırmızı rengindedir. Sürgünleri çıplak veya hafif tüylüdür. Yapraklar 3-10 x 3-5 cm boyutlarındadır. Simetrik, kenarları çift sıralı dişlidir. Meyve örtüsü üç lopludur.

Carpinus orientalis (Doğu gürgeni) Yayılışı: Ülkemizde Trakya, Kuzey ve Güney Anadolu da yayılış göstermektedir. Botanik özellikleri: Bu tür diğer doğal türden 5-6 m ye kadar boylanabilen boylu çalı, yapraklarının küçük (3-6 x 2-3) ve meyve örtüsünün loplu değil kaba dişli olmasıyla ayrılır.

Ostrya (Kayacıklar) Bu cinsin dünya üzerinde 7 türü bulunmakta olup, bunlardan bir tanesi (Ostrya carpinifolia Scop.) ülkemizde doğal yetişmektedir. Ostrya carpinifolia Scop. (Kayacık) Yayılışı: Güney Fransa dan Bulgaristan a kadar tüm güney Avrupa ile Suriye, Türkiye ve Transkafkaslarda yetişmektedir. Ülkemizde, Karadeniz ve Akdeniz Dağlarında yayılış göstermektedir. Botanik özellikleri: Bu tür, Carpinus orientalis e benzemekle beraber ondan, Gövde kabuklarının boyuna çatlaklı olması, Tomurcuklarının sürgünlere açı yapması Yaprakların en geniş yerinin ortada değil tabana kaymış olması ve Nuks meyvenin torba gibi bir örtünün içinde bulunmasıyla ayırt edilir.