Benzer belgeler
Hematolog Gözüyle Fungal İnfeksiyonlara Yaklaşım. Dr Mehmet Ali Özcan Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bilim Dalı İzmir-2012

Febril Nötropenide Fungal İnfeksiyonlara Klinik Yaklaşım

DR ALPAY AZAP ANKARA ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ İNFEKSİYON HASTALIKLARI ve KLİNİK MİKROBİYOLOJİ AD

Küf Türlerinin Epidemiyolojisi. Yrd. Doç. Dr. Özge Turhan Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

ERCİYES ÜNİVERSİTESİ DENEYİMİ

Dünden Bugüne Kandida

Transplantasyon ve Hematoloji Hastalarında Mantar Enfeksiyonları. Dr Zayre Erturan İ.Ü. İstanbul Tıp Fak. Tıbbi Mikrobiyoloji AD

İnvazif Kandida İnfeksiyonları Tedavi. Prof. Dr. Nur YAPAR DEÜTF İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

Antifungallerin Doğru Kullanımı

Candida Epidemiyolojisi. Dr. Nur Yapar Aralık 2009 Çeşme İzmir

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesinde Febril Nötropenik Hasta Antifungal Tedavi Uygulama Prosedürü

Fungal Etkenler. Toplantı sunumları Dr.AyşeKalkancı. Santral Sinir Sistemi Enfeksiyonlarında Tanı. Ege Mikrobiyoloji Günleri-3

KÖK HÜCRE NAKİL HASTALARINDA FUNGAL KEMOPROFİLAKSİ

İnvaziv Kandidiyazis. Dr. Özlem Kurt Azap Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Febril Nötropenik Hastada Antifungal Profilaksi

Mine Doluca Dereli Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim

İnvaziv Aspergilloz da Tedavi Yaklaşımları

AKILCI ANTİFUNGAL KULLANIMI. Dr Alpay AZAP Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hst ve Klinik Mikr AD

KANDİDÜRİ Olgu Sunumları

Deneysel Hayvan Modelinde Candida Tropicalis Peritonitinin Tedavisinde Kaspofungin ve Amfoterisin B Etkinliğinin Karşılaştırılması

Invazif Fungal Enfeksiyonlarda Serodiagnoz Prof Dr Zekaver Odabaşı

İnvazif Mantar İnfeksiyonlarında Preemptif Tedavi

Antifungallerin Akılcı Kullanımı ve Yönetimi

Kök Hücre Naklinde İnvaziv Fungal İnfeksiyonlar. Dr.M.Sinan DAL 05/11/2016

Prof. Dr. Neşe Saltoğlu Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Antimikrobiyal Yönetim Simpozyumu, İstanbul 7 Ekim

İnvaziv Fungal İnfeksiyonlara Klinik Yaklaşım Nötropenik Hastada Klinik Yaklaşım

İnvazif Mantar Enfeksiyonlarının Takibinde Takım Çalışması DR. AHMET ÇAĞKAN İNKAYA HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ TİP FAKÜLTESİ

Transplantasyon Öncesi Verici ve Alıcının İnfeksiyon Yönünden Taranması. Dr. Filiz Günseren AÜTF Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları AD


ANTİFUNGAL DİRENÇ MEKANİZMALARI ve DUYARLILIK TESTLERİ. Nilgün ÇERİKÇİOĞLU 2014 MARMARA ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ TIBBİ MİKROBİYOLOJİ AD

EMPİRİK ANTİFUNGAL TEDAVİ ALTERNATİF YAKLAŞIMLAR

İnvazif Fungal İnfeksiyonlarda Tanı Klinik-Radyolojik Yaklaşım. Dr.Özlem Özdemir Kumbasar

ANTİFUNGAL TEDAVİ: PRE-EMPTİF Mİ EMPİRİK Mİ? Prof. Dr. Ayper SOMER İstanbul Tıp Fakültesi Pediatrik İnfeksiyon Hastalıkları

Solid Organ Nakli Hastalarında Antifungal Yönetim (AFY) Programı Dr. Özlem Kurt Azap Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon hastalıkları ve

İnvaziv Aspergillozis

Böbrek nakli ve enfeksiyon riskleri. Op. Dr. Ahmet AYKAS Op. Dr. Sait Murat Doğan İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi Organ Nakli Merkezi

NİLGÜN ÇERİKÇİOĞLU MARMARA ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ TIBBİ MİKROBİYOLOJİ ANABİLİM DALI

FEBRİL NÖTROPENİK HASTALARDA ERCİYES ÜNİVERSİTESİ DENEYİMİ

Febril Nötropenik Hastada Antifungal Yönetimi. Ömrüm Uzun

İNVAZİV PULMONER ASPERJİLLOZ Dr. Münire Gökırmak. Süleyman Demirel Üniversitesi Göğüs Hastalıkları A.D.

KANDİDA REHBERLERİ. Dr. Hüsnü PULLUKÇU Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

İnvaziv Fungal İnfeksiyonların Serolojik Tanısı. Dr. Alpay AZAP Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Bağışıklığı Baskılanmış Olguda Akciğer Sorununa Yaklaşım. Klinik-Radyolojik İpuçları

OLGU SUNUMU. Dr. Nur Yapar. DEÜTF İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D Şubat 2010 Ankara

Solid Organ Transplantasyonu alıcılarında enfeksiyonların yönetimi. Dr.Hande Arslan Başkent ÜTF Enfeksiyon Hastalıkları AD 2016

İNVAZİF FUNGAL İNFEKSİYONLAR. Doç. Dr. Ç.Banu ÇETİN Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi

Dr. Özlem Doğan Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi. Yoğun Bakımda İnvazif Fungal İnfeksiyonlar-Fungall Akademi 29 Eylül İstanbul

BÖBREK NAKLİ SONRASINDA CMV HASTALIĞI. Dr. Ali Çelik Dokuz Eylül Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalı

Yoğun Bakımda Mantar. Dr. İbrahim KURT Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD Yoğun Bakım BD 17 Şubat 2017

Yoğun Bakım Ünitelerinde Mikroorganizma Profilindeki Değişim. Yoğun Bakım Ünitelerinde Mantar Etkenleri Profilindeki Değişim

Viral Hepatitler. Hepatit A Virus. Viral Hepatitler- Tarihsel Bakış. Hepatit Tipleri. Hepatit A Klinik Özellikler

Febril Nötropenik Hastada Antimikrobiyal Direnç Sorunu: Klinik yansımalar. Dr Beyza Ener Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi

Akut geri dönüşümsüz veya son dönem organ

İNVAZİF ASPERGİLLOZ Radyolojik Tanı. Dr. Recep SAVAŞ Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji AD, İzmir

Travmalı hastaya müdahale eden sağlık çalışanları, hasta kanı ve diğer vücut salgıları ile çalışma ortamında karşılaşma riski bulunan diğer sağlık

Kandida Enfeksiyonlarında Direnç Sorunu. Dr.Buket Ertürk Şengel Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Pendik Eğitim vearaştırma Hastanesi

FEBRİL NÖTROPENİ : 2009 DA NELER OLDU? Dr Alpay AZAP Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Vaka 1 Ateşli muhabbetler

FEN kurs 2009 risk değerlendirmesi

KANDİDÜRİLİ HASTALARA YAKLAŞIMDA KOLONİ SAYISININ ÖNEMİ VAR MI?

Invaziv Fungal Enfeksiyonlarda Tanı Prof Dr Zekaver Odabaşı

Febril Nötropenide Alt Solunum Yolu Enfeksiyonları Tanı ve Tedavi Kılavuzu

İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Febril Nötropeni Grubu. Febril Nötropeni Simpozyumu , Ankara

Cytomegalovirus Enfeksiyonları. Prof. Dr. Dilek Çolak Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD Tıbbi Viroloji Bilim Dalı

KANDİDA PROFİLAKSİSİ. Dr. Sema ALP-ÇAVUŞ Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD 17 Aralık 2011


VİRUS HASTALIKLARINDA TANI YÖNTEMLERİ

İmmünyetmezlikli Konakta Viral Enfeksiyonlar

Pediatrik Hastalarda Antifungal Tedavi Yaklaşımları

ANTİFUNGAL DİRENÇ ve ANTİFUNGAL DUYARLILIK TESTLERİ

J Popul Ther Clin Pharmacol 8:e257-e260;2011

Sık Rastlanan Fungal İnfeksiyonlarda Tedavi Kılavuzu: Kriptokokkoz. Dr Meltem Avcı İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi

TRANSPLANT HASTASINDA ANTİFUNGAL PROFİLAKSİ

HASTA GÜVENLİĞİNDE ENFEKSİYONLARIN KONTROLÜ VE İZOLASYON ÖNLEMLERİ. Dr. Nazan ÇALBAYRAM

İnvazif Fungal Enfeksiyonlara Multidisipliner Yaklaşım. Enfeksiyon Hastalıkları. Dr. Yeşim TAŞOVA 21 Nisan 2012 İstanbul

Karaciğer Nakli Hastalarında Enfeksiyonlar. Dr. Yaşar BAYINDIR EKMUD-2016

EKĠNOKANDĠNLER. Dr. Tuba TURUNÇ. Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Doç. Dr. Bilgin ARDA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Nötropenik Olmayan Hastada Akciğerin Mantar Hastalıkları: Klinik Yaklaşım

SOLİD ORGAN TRANSPLANTLI HASTALARDA FUNGAL ENFEKSİYONLAR: TANI VE TEDAVİ

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Antifungal profilaksi. Dr. Bilgin ARDA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

SOLİD ORGAN TRANSPLANTASYONUNDA SIK KARŞILAŞILAN FUNGAL ENFEKSİYONLAR

Yoğun Bakımda Kandida Dışı Fungal İnfeksiyonlar: Aspergillus spp.

YOĞUN BAKIM ÜNİTESİNDE MANTAR İNFEKSİYONLARINDA TEDAVİ. Dr.İbrahim ERAYMAN NEÜ Meram Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik. Mik. AD.

HIV & CMV Gastrointestinal ve Solunum Sistemi

ANTİFUNGAL TEDAVİ YAKLAŞIMLARINDA GÜNCEL DURUM

Hematolojik maligniteli hastalarda invazif fungal enfeksiyon için risk grupları

VİRAL HEPATİTLER 5. Sınıf Entegre Ders. Prof. Dr. Fadıl VARDAR Prof. Dr. Sema AYDOĞDU

MUKORMİKOZ (ZİGOMİKOZ) Dr.Halis Akalın Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Alıcı ve Vericinin Böbrek Transplantasyonuna Hazırlanması. Prof. Dr. Yaşar BAYINDIR BUHASDER-2017

İzolatların Klinik Önemi Aspergillus Enfeksiyonları

TLERDE SEROLOJİK/MOLEK HANGİ İNCELEME?) SAPTANMASI

Plevral Boşluğun Nadir Enfeksiyonları Plevral boşlukta sıklıkla gözlenen enfeksiyonlar parapnömonik

KONSÜLTASYON. Enfeksiyon hastalıkları bölümü açısından transplantasyon onayı için gereği.

Febril Nötropenik Hastalara Sistemik Antimikrobiyal Tedavi Uygulaması Multidisipliner Yaklaşım Anketi

Dr. Birgül Kaçmaz Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Febril Nötropenik. Hastada Tanı ve Tedavi Yaklaşı Gaziantep Dr. Mustafa Pehlivan Gaziantep ÜTF Hematoloji BD

FUNGAL İNFEKSİYONLARDA MİKROBİYOLOJİK TANI- SORUNLAR. Dr. Betil ÖZHAK BAYSAN Akdeniz Üniversitesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Transkript:

Transplantasyon ve Fungal Enfeksiyonlar Yrd.Doç.Dr. Betil Özhak Baysan Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD.

Fırsatçı mikozlar, immünsistemi baskılanmış olgularda önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Normal floramızda ya da doğada bulunan mantarlar immünsistem baskılandığında, hastalık etkeni olarak karşımıza çıkarlar.

Fungal Enfeksiyon Riski Organ transplant alıcılarında enfeksiyon riski dört faktörün etkileşimi ile belirlenir: Net immünsüpresyon düzeyi Çevresel karşılaşım Teknik veya anatomik anormallikler Darwin faktörleri Robert H. Rubin, Fungal infection in the organ transplantresipient, 471-478.

Net immünsüpresyon düzeyi Bir dizi faktör tarafından belirlenen kompleks bir durumdur. En önemli bileşeni verilen immünsüpresif tedavinin düzeyidir. Nötropeni Protein kalori malnütrisyonu (PEM) Metabolik bozukluklar: üremi, hiperglisemi İmmümodülatör viruslar: CMV, EBV, HHV-6, HBV, HCV, HIV İmmün yanıt genleri

Çevresel maruziyet Çevresel karşılaşım Dış çevreden veya hastane ortamından Toplumda yapı, bahçe, çiftlik çalışmaları sırasında oluşan aerosollerin inhalasyonu ile Hastanede hastanın yattığı oda veya çeşitli işlemler için hastanın transferi sırasında olabilir.

Çevresel maruziyet karşılaşım Özellikle transplant alıcılarında immünsüpresif tedavi sırasında, fungal doku invazyonuna karşı oluşan hücre aracılı yanıt azalmaktadır. İçme suyu ve havada bulunan yüksek miktardaki enfeksiyöz partiküller invaziv hastalığa yol açabilmektedir.

Çevresel maruziyet karşılaşım Son yıllarda giderek artan bir problem, azol dirençli Candida albicans ve nonc.albicans türleri ile enfeksiyonun kişiden kişiye eller ile bulaşmasıdır.

Teknik Teknik veya anatomik anormallikler anormallikler Teknik veya anatomik anormalliklere bağlı drenajın olmaması sonucu kan, idrar, safra, lenf gibi vücut sıvılarının atılımı için kateterlerin uygulanması, mukokütanöz bariyer bütünlüğünü bozarak enfeksiyonlar için risk oluşturur. Cerrahi komplikasyonlar, İV kateterler ve uzun süreli solunum desteği almak da enfeksiyon riski oluşturur.

Darwin faktörleri Darwin faktörleri Darwin faktörlerinin enfeksiyonların patogenezine önemli katkıları olduğu kabul edilmektedir. Bu fenomenin en önemli örneği: Anatomik bir sorun varsa geniş spektrumlu antimikrobiyal tedavi verilse de sorunun çözülememesidir.

Transplantasyon sonrası ilk ay Bu dönemde enfeksiyonun 3 ana nedeni bulunmaktadır: 1. Transplantasyon öncesi alıcıda bulunan enfeksiyon eradike edilememiştir. Sonuçta cerrahi ve transplantasyon sonrası immünsüpresyon ile alevlenmiştir.

Transplantasyon sonrası ilk ay Her hasta tx öncesi aktif enfeksiyon varlığı açısından dikkatle taransa da tx öncesi immüsüpresif tedavi alan hastalara özellikle dikkat edilmelidir. (kronik kortikosteroid tedavisi alan; Crohn hastalığı, primer biliyer siroz, kardiyomiyopatili hastalar Pneumocystisveya Cryptococcus ile enfekte halde iken transplantasyon uygulanabilmektedir.) Bu enfeksiyonlar erken posttranplantasyon dönemde major problem olabilmektedir.

Transplantasyon sonrası ilk ay 2. Donördeki kan dolaşım enfeksiyonu sonucu allogreft enfekte olabilir. Parankimal enfeksiyon genellikle Histoplasma capsulatum veya diğer endemik mantarlarla oluşur.

Transplantasyon sonrası ilk ay 3. Bu dönemde en sık görülen enfeksiyonlar normal konakta cerrahi operasyon sonrası görülen enfeksiyonlarla benzer olarak yara yeri pulmoner vasküler kateter enfeksiyonlarıdır. Önemli olan uygulanan cerrahi teknik, beceri ve postoperatif bakımdır.

Transplantasyon sonrası ilk ay Bu dönemde Aspergillus sp. gibi fırsatçı mantar enfeksiyonları nadirdir. Görüldüğünde; Çevreden bulaş (Hava, Su) epidemiyolojik incelemeler yapılmalıdır.

Transplantasyon sonrası 1-6 aylık dönem immünsüpresif tedavi immünmodülatör viruslar belirgin immünsüpresyon Yoğun temas olmasa da Aspergillus sp. enfeksiyonları beklenir.

Transplantasyon sonrası 1-6 aylık dönem İmmünsüpresyon mantarlar, Listeria ve Nocardia türleri ile enfeksiyon için zemin hazırlar. Bu dönemde görülen ateşin en sık nedeni CMV ve HHV-6 gibi Herpes grubu viruslardır.

Transplantasyon sonrası 1-6 aylık dönem CMV tanısı konduğunda beraberinde mantarlar, Listeria ve Nocardia türleri ile enfeksiyon varlığı araştırılmalıdır.

Transplantasyon sonrası 6 ay ve üzeri dönem allograft fonksiyonu İYİ Viral enfeksiyon YOK İmmünsüpresyon KONTROL ALTINDA Vakaların %80 ini oluşturur. yoğun çevresel karşılaşım yoksa invaziv fungal enfeksiyon riski çok azdır. Mukokutanöz kandida enfeksiyonları, Cryptococcus neoformans a bağlı asemptomatik pulmoner nodüller görülebilir.

Transplantasyon sonrası 6 ay ve üzeri dönem Allogreft fonksiyonu KÖTÜ Sıklıkla kronik veya tekrarlayan viral enfeksiyonu VAR Yoğun akut ve kronik immünsüpresyonu olan Yaygın kriptokokkal enfeksiyon, invaziv aspergillosis, endemik bölgelerde sistemik mikozlar için yüksek risk taşırlar. Transplantasyon sonrası durumu kötü hastalar

Solid organ tx sonrası fungal enfeksiyon insidansı İnvaziv fungal enfeksiyon Aspergillozis Kandidiyazis Böbrek %1.4-14 %0-10 %90-100 Kalp %5-20 %77-91 %8-23 KC %7-42 %9-34 %35-91 AC/Kalp %15-35 %25-50 %43-72 İnce Barsak %40-59 %0-3.6 %80-100 Pankreas %18-38 %0-3 %97-100 Gabardi S,Transplant int, 2007;Singh N, CID, 2000

İFİoluşma zamanı Önceleri ;Vakaların büyük bölümünün ilk 3 ayda oluştuğu Son çalışmalarda ise; *Vakaların %55 inin >3 ay ** Vakaların %43 ünün >3 ay oluştuğu raporlanmıştır. *Gabardi S, Transplant Int, 2007. ** Singh N, CID, 2000.

Fırsatçı mantar enfeksiyonları: Aspergillozis Kandidiyazis Kriptokokkozis Zigomikozis Kontaminant mantar enfeksiyonları

Fırsatçı mantar enfeksiyonları: Aspergillozis 200 den fazla Aspergillus türü arasında klinik enfeksiyonların %95 inde etkenin 4 tür olduğu saptanmıştır: A. fumigatus (en sık), A. flavus, A. niger, A.terreus (Amfoterisin B dirençli, mortalitesi fazla) A. nidulans, A. oryzae, A.versicolor (nadir)

Aspergillus spp. Enfeksiyöz aerosollerin inhalasyonunu takiben çeşitli klinik sendromlara yol açarlar: Hipersensitivite sendromları Kolonizasyon sendromları Allerjik Bronkopulmoner Aspergillozis İnvaziv Aspergillozis

Hipersensitivite sendromları Astım Ekstrensek allerjik alveolitis

Kolonizasyon sendromları Sıklıkla pulmoner kavite ve bronşiektazi alanlarında, mantar topu ve miçetoma oluşur. Mantar topu irritasyon ve inflamasyona yol açar. Yaşamı tehdit eden hemorajiler oluşabilir.

Allerjik Bronkopulmoner Aspergillozis Trakeabronşial ağaçta kolonizasyon İrritasyon öksürüğü Balgamda kahverengi lekeler Geçici pulmoner infiltrasyonlar Kortikosteroidlere %80 yanıtla karakterizedir.

İnvaziv Aspergillozis (İA) Steroidler ve nötropeni ile şiddetlenir Sadece ciddi immünsüpresyonu olan ve/veya yoğun çevresel maruziyeti olan bireylerde görülür. Bu hasta grubunda İA un sonuçları (hemoraji, infarkt, metastaz) vasküler invazyona bağlıdır. Transplant hastalarında Aspergillus kolonizasyonu, ardından invazyon riskini anlamlı ölçüde arttırır.

İA En sık akciğer tutulumu şeklinde karşımıza çıkar. Akciğer tutulumu: 1. Primer enfeksiyon 2. Süperenfeksiyon (Bakteri veya viral enfeksiyon sonrası ya da pulmoner infarktüs sonrası ) şeklinde olabilir. Tanı konduğunda vakaların % 50 sinde metastaz oluşmuştur.

İA Tanı Test Solid organ alıcıları Kültür duyarlılık %40-50 Kültür özgüllük %5-16 GM antijenemi duyarlılık %22-60 Beta glukan PCR Veriler yetersiz Veriler yetersiz Antikorlar (presipitin)? Görüntüleme yöntemleri Konsolidasyon ve nodüller

İA tanısında Galaktomannan antijeni 1996-2005 yılları arasında yapılmış 27 çalışmayı içeren metaanalizde: Hasta grubu Duyarlılık % Özgüllük % Hematolojik malignensi 70 92 KİT 82 86 Pediatrik KİT+malignensi 89 85 SOT 22 84 Pfeiffer CD ve ark,cid:2006

Kandida Enfeksiyonları Tx hastalarını en sık etkileyen fungal enfeksiyondur. Kandidemi, peritonit, ampiyem, endoftalmit, özafajit, üriner sistem enfeksiyonu, akciğer tx lerde trakeobronşit gibi klinik tablolarla karşımıza çıkabilir.

Kandida Enfeksiyonlarının Patogenezi Üç dönem bulunmaktadır: 1. GIS, mukokütanöz yüzeyler ve kadın genital sisteminde kandidaların çoğalması Geniş spektrumlu antibakteriyel tedavi ve kontrol altına alınmamış diyabette artan glikoz üreme faktörü görevi görür.

Kandida Enfeksiyonlarının Patogenezi 2. Mukokutanöz bütünlüğün bozulması ile kan dolaşım sistemi enfeksiyonları oluşur. 3. İnvazyon sonrası konak savunmasında anahtar faktörler: yeterli sayıda normal fonksiyonlu PNL ve sağlam hücresel immün sistem varlığı

Kandida Türleri En sık enfeksiyon etkenleri C. albicans ve C. tropicalis tir. Ancak hastane personelinin elleri ile kişiden kişiye bulaşta, oluşan enfeksiyonlarda anatomik bozukluk düzeltilmeden flukonazol ile tedavi sonrası gelişen reenfeksiyonlarda C. glabrata, C. krusei ve diğer dirençli türler etken olabilir.

Kriptokokkozis Doğada yaygın bulunan ve solunum yolu ile bulaşan bir mantardır. Pulmoner hastalık sık görülür, minimal semptomla seyreder ve tedaviye iyi yanıt verir. Akciğer bulguları asemptomatik nodülden pnömoniye kadar değişebilir.

Kriptokokkozis Primer enfeksiyon sonrası kan yolu ile meninksler ve beyin parankimine yayılabilir. Santral sinir sistemi enfeksiyonu en önemli klinik formdur. Sellülit yaygın enfeksiyonun ilk belirtisi olabilir. Vakaların büyük bölümü tx sonrası 6 aydan sonra görülür.

Zigomikozis Hızla ilerleyen, doku infarktına yol açan fungal enfeksiyondur. 3 klinik formu vardır: 1. Travmatize deri bölgesinde primer enfeksiyon 2. Primer pulmoner enfeksiyon 3. Rinoserebral zigomikoz

Zigomikozis gelişiminde risk faktörleri Diyabetik ketoasidoz Yoğun immünsüpresyon Steroid kullanımı Debride edilmemiş enfekte doku varlığı

İmmünsüprese hastalarda İFİ ve tedavisi Fungal Patojenler Hastalık Primer antifungal ilaçlar Candida sp. Nonnötropenik+kandidemi Nötropenik+kandidemi flukonazol+ekinokandin ekinokandin+l-amb Aspergillus sp. İA vorikonazol Fusarium sp. İnvaziv fusariozis vorikonazol+l-amb Scedosporium sp. İnvaziv scedosporiozis vorikonazol Zigomikozis İnvaziv zigomikozis L-AmB Chian-Yong Low and Coleman Rotstein F1000 Reports 2011, 3:14

Hematopoietik kök hücre transplantasyonu (HSCT) yapılan, hematolojik maligniteli (akut lösemi) nötropenik hastalarda invaziv aspergillozis (İA) başta olmak üzere invaziv küf infeksiyonları artmaktadır. Chian-Yong Low and Coleman Rotstein F1000 Reports 2011, 3:14 Yapılan çalışmalarda: HSCT hastalarında invaziv fungal infeksiyon (İFİ) insidansı; İA %43, invaziv kandidiyazis %28 Kontoyiannis DP, et. al. CID 2010;50:1091-1100. Solid organ transplant (SOT) hastalarında; kandidiyazis %53, İA %19, kriptokokkozis %8, diğer küf mantarları %8, endemik mikozlar %5, zigomikozis %2 olarak bulunmuştur. Akciğer transplant hastalarında en yaygın fungal infeksiyon Aspergillus türleri ile oluşmaktadır. Peter G. Pappas, et. al. CID 2010;50:1101-1111 Anna K. Person, et.al. Infect Dis Clin North Am. 2010 June 24(2):439-459.

İnvaziv kandidiyaziste en sık C.albicans etken olmakla beraber, non C.albicans (C. tropicalis, C. parapsilosis, C. glabrata) türlerinin insidansı artmaktadır. Hastane kaynaklı kandidemilerde azol dirençli izolatların arttığı bildirilmiştir. Flukonazol direnç oranları sırasıyla C. glabrata (%7.7), C. parapsilosis (%5.8), C. tropicalis (%3.3). C. tropicalis Flukonazol+vorikonazol R (%2.2) C. glabrata Flukonazol+micafungin R posakonazol ve anidulafungine direnç bildirilmemiştir.

Hematolojik maligniteli hastaların İA tedavisinde vorikonazol kullanımının artması ile invaziv zigomikozis insidansı ve vorikonazol direnci artmaktadır.

Sonuç İnvaziv fungal enfeksiyonlar transplant alıcılarında önemli sorundur. Oluşturdukları pnömoni ve dolaşım sistemi enfeksiyonları mortalitenin ve morbidite artışı yanında maliyet artışına yol açmaktadır. Ayırıcı tanıda fungal enfeksiyonların düşünülerek erken tanı ve tedavinin başlanması gereklidir.

TEŞEKKÜRLER

Invasive Fungal Infections among Organ Transplant Recipients: Results of the Transplant-Associated Infection Surveillance Network (TRANSNET) Background. Invasive fungal infections (IFIs) are a major cause of morbidity and mortality among organ transplant recipients. Multicenter prospective surveillance data to determine disease burden and secular trends are lacking. Methods. The Transplant-Associated Infection Surveillance Network (TRANSNET) is a consortium of 23 US transplant centers, including 15 that contributed to the organ transplant recipient dataset. We prospectively identified IFIs among organ transplant recipients from March, 2001 through March, 2006 at these sites. To explore trends, we calculated the 12-month cumulative incidence among 9 sequential cohorts. Results. During the surveillance period, 1208 IFIs were identified among 1063 organ transplant recipients. The most common IFIs were invasive candidiasis (53%), invasive aspergillosis (19%), cryptococcosis (8%), non- Aspergillus molds (8%), endemic fungi (5%), and zygomycosis (2%). Median time to onset of candidiasis, aspergillosis, and cryptococcosis was 103, 184, and 575 days, respectively. Among a cohort of 16,808 patients who underwent transplantation between March 2001 and September 2005 and were followed through March 2006, a total of 729 IFIs were reported among 633 persons. One-year cumulative incidences of the first IFI were 11.6%, 8.6%, 4.7%, 4.0%, 3.4%, and 1.3% for small bowel, lung, liver, heart, pancreas, and kidney transplant recipients, respectively. One-year incidence was highest for invasive candidiasis (1.95%) and aspergillosis (0.65%). Trend analysis showed a slight increase in cumulative incidence from 2002 to 2005. Conclusions. We detected a slight increase in IFIs during the surveillance period. These data provide important insights into the timing and incidence of IFIs among organ transplant recipients, which can help to focus effective prevention and treatment strategies. Peter G. Pappas, et. al. CID 2010;50:1101-1111.