TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU



Benzer belgeler
TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

C e d r u s ( S e d i r ) C e d r u s a t l a n t i c a C e d r u s b r e v i f o l i a C e d r u s d e o d o r a C e d r u s l i b a n i

GENUS: ABİES (GÖKNARLAR)

BİTKİ TANIMA I. P E P _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) Yrd. Doç. Dr.

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR

BETULACEAE. Alnus cinsleri vardır.

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

Kullandığımız çim tohumu karışımlarında yer alan türler ve özellikleri:

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

Ceviz Fidanı-Ağacı İklim ve Toprak İstekleri

BİTKİ TANIMA 2. Dr. Sergun DAYAN

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

BİTKİ TANIMA I. Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

2-3 metre kadar boylanabilen, bol dallı bir çalıdır. Kışın yapraklarını döker. Dalları köşeli ve dikenlidir.

Erkek çiçekler bir eksen etrafında dizilmiştir. Etaminlerde iki polen tozu torbası vardır. Çiçek tozları marttan itibaren olgunlaşır.

FAGACEAE. kürenin subtropik ve serin bölgelerinde ormanlar kuran 600 kadar türü vardır.

Quercus ilex L. (Pırnal meşesi)

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

Picea (Ladin) Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin)

KAPLAN86 CEVİZİ. Kaplan 86 Cevizi

TAXODIACEAE. Sequoia (Monotipik) Sequoiadendron (Monotipik) Taxodium Cryptomeria (Monotipik) Sequoia sempervirens. Sequoiadendron giganteum

KAVAK VE HIZLI GELİŞEN TÜRLER

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

P E P _ H 0 5 C

CUPRESSUS L. Serviler

Düzce ve Batı Karadeniz Bölgesindeki Endemik ve Nadir Bitki Taksonlarının Ex-situ Korunması Amacıyla

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

zeytinist

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

* Ülkemizde doğal olarak yetişmemekle birlikte park ve bahçelerde çok yaygın olarak iki türü kullanılmaktadır.

CEVİZ YETİŞTİRİCİLİĞİ 1.CEVİZ BİTKİSEL ÖZELLİKLERİ EKOLOJİK İSTEKLERİ 1.1. AĞACIN GÖRÜNÜMÜ Tohumdan gelişen ceviz ağaçları çok gösterişlidir.

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU

Tohum Bahçeleri. Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER

4. Hafta Bahçe bitkilerinin ekolojik istekleri: İklim ve toprak faktörleri, yer ve yöney

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

İbreliler. Sequoia sempervirens (Kıyı Sekoyası) Sequoiadendron giganteum (Mamut Ağacı) Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR SAÜ PMYO

Kullanım Yerleri. İnsan beslenmesinde kullanılır. Şekerin hammadesidir. Küspesi hayvan yemi olarak kullanılır. İspirto elde edilir

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

Bilim adamları canlıları hayvanlar, bitkiler, mantarlar ve mikroskobik canlılar olarak dört bölümde sınıflandırmışlar.

ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç.Dr. Soner KAZAZ

MÜCADELESİ: Ağaçlar arasında hava akımının iyi olması yani fazla sık dikilmemeleri ve gölgede bulunan ağaçların ışık alımının sağlanması

ŞEFTALİNİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ. Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

ZBB106 KODLU TASARIM BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç. Dr. Soner KAZAZ

ZBB106 KODLU TASARIM BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç. Dr. Soner KAZAZ

İSMAİL ŞENEL MADEN Y. MÜH. (ODTÜ) DOĞA VE KUŞ GÖZLEMCİSİ

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

İNCİRİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ. Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN

İSMAİL ŞENEL MADEN Y. MÜH. (ODTÜ) DOĞA VE KUŞ GÖZLEMCİSİ

Juniperus communis. Adi Ardıç

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Brassica(Süs lahanası) Yapraklar gösterişli ve dekoratiftir. Süs lahanası,tohumla üretilir. Tohumlar,Temmuz-Ağustos aylarında ekilir.

GENUS: LARİX (MELEZLER)

MEYVE AĞAÇLARINDA GÖZLER MEYVE AĞAÇLARINDA DALLAR

BAHÇE BİTKİLERİNİN ÇOĞALTILMASI

Proje Koordinatörü : Prof. Dr. Ayla GÜRDAL

Bitki Materyali-I: Gymnospermae. Yrd. Doç Dr. Nurgül KARLIOĞLU Orman Botaniği Anabilim Dalı

MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER)

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

YAPRAK ÖZELLİĞİ OLAN PERENNİALLER

Bitkilerde Eşeyli Üreme

Juglans (Cevizler), Pterocarya (Yalancı cevizler), Carya (Amerikan cevizleri)

Orman Altı Odunsu Bitkiler

zeytinist

BİTKİ BİYOLOJİSİ #1 BİTKİSEL DOKULAR MERİSTEM SELİN HOCA

Korunga Tarımı. Kaba yem açığının giderilmesinde, maliyetlerin düşürülmesinde etkili, kıraç topraklara ekilebilmesi ile üstün bir yem bitkisi.

Elma kış dinlenmesine ihtiyaç duyan meyve türü olup, soğuklama gereksinimi diğer meyvelere göre uzundur.

KAVUN Orijin ve Tarihçe: Kokulu kavunlar: Afrika Anadolu-İran-Hindistan Dünya Yazlık kavunlar: Güney Anadolu (Adana kavunları) Kışlık kavunlar: Batı

Sıcaklık. 40 dereceden daha yüksek sıcaklarda yanma görülür. Yıllık sıcaklık ortalaması 14 dereceden aşağı olmamalıdır.

Ilıman iklim kuşağında Dinlenme

Bağ Tesisinde Dikkat Edilmesi Gereken Ekolojik Faktörler

ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç.Dr. Soner KAZAZ

FİĞ TARIMI Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM

10. SINIF KONU ANLATIMI. 46 EKOLOJİ 8 BİYOMLAR Karasal Biyomlar

Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM

Öğr. Gör. Dr. İlker BÜYÜK, Botanik, 8. Hafta: Yaprak

Bağcılıkta Yeşil (Yaz) Budaması Uygulamaları

Salix caprea L., Keçi Söğüdü, Orman Söğüdü

TÜRKİYE NİN DOĞAL-EGZOTİK AĞAÇ VE ÇALILARI. II Angiospermler (H-Z) Editör. Bölüm Yazarları (Alfabetik sırayla) Prof. Dr.

Tarım Alanları,Otlak Alanları, Koruma Alanları Öğrt. Gör.Dr. Rüya Bayar

ÜRETİM AŞAMASINDA ADIM ADIM HASTALIKLARLA MÜCADELE

Odunsu (Sert) Çeliklerle üretme

mümkün olduğu takdirde hasta fidecikleri yakmak gerekir. Ayrıca sık ekimlerden kaçınmalı, tohum gerektiğinden daha fazla derine ekilmemeli, aşırı

Bitkilerin Adlandırılması

12. SINIF KONU ANLATIMI 9 BİTKİSEL DOKULAR MERİSTEM

BAĞ MİLDİYÖSÜ Plasmopara viticola

SABANCI ÜNİVERSİTESİ PEYZAJ PROJESİ

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

ÖNEMLİ ZARARLILARI. Spodoptera spp. (Yaprak kurtları) yumurta

FİDAN YETİŞTİRME TEKNİKERİ

Transkript:

T.C. GIDA, TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü Bitki Sağlığı Araştırmaları Daire Başkanlığı TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU ANKARA 2015

Editör: Prof. Dr. Hüseyin ÖNEN ISBN: 978-605-9175-05-0 Orta Karadeniz Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma İstasyonu Müdürlüğü tarafından bastırılmıştır. Orta Karadeniz Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma İstasyonu Müdürlüğü Turhal Yolu Üzeri 11. Km. TOKAT Tel : 0356 252 12 50-51 Faks : 0356 252 12 53 http://arastirma.tarim.gov.tr/tokatarastirma

BROUSSONETIA PAPYRIFERA Necmi AKSOY Düzce Üniversitesi, Orman Fakültesi Orman Botaniği AB & DUOF Herbaryumu- Düzce necmiaksoy@duzce.edu.tr ADLANDIRMA Latince: Broussonetia papyrifera (L.) Sinonim: Bu bitki taksonunun 20 yakın sinonomi bulunmaktadır. En çok kabul edilen ve kullanılan sinonomileri;trophis cordata Poir., var. integrifolia Miq., B. spathulata Steud. Türkçe: Acem Dutu, Kağıt Dutu İngilizce: PaperMulberry ORİJİNİ Doğu Asya TANIMI VE BİYOLOJİSİ Kışın yaprak döken 6-12 m boyunda bir ağaçtır. Kabuk gri-siyah renkli ve düzdür (Şekil 3). Yaşlı ağaçlarda yumru gövde oluşumu görünür (Şekil 4). Genç dalların kabuğu zeytin yeşili ya da gri renklidir. Yaprakları geniş, tırtıklı, ovalrombik ya da üç damarlıdır (tektip yapraklı), 7-20 x 5-15 cm boyutlarında, altı gri yünsü tüylü ya da sadece damarların üzeri tüylüdür. Kışın yapraklarını dökerler (Şekil 1-2). Tomurcuklar küçük olup, 2-3 pulla örtülmüştür. Çiçekler bir cinsli iki evcikli (diok) dir; erkek çiçekler sarkık salkımlar halinde olup dişiler yoğun, yünsü tüyleri olan küreler halindedir. 229

Şekil 1: Broussonetia papyrifera genç yaprak, Kuzguncuk-İstanbul (Resim: N. AKSOY) Şekil 2: Broussonetia papyrifera yaprakları, Kuzguncuk-İstanbul (Resim: N. AKSOY) Erkek çiçeklerin parçalı çiçek yaprağı ve dört erkek organı vardır. Dişi çiçekler yoğun ve küre şeklinde baş oluşturur; çiçek yaprakları kısadır ve 4 tane küçük dişi çiçeği vardır. Bu da meyvede posa tabakası oluşturur. Meyve sinkarp olup, 2 cm çapındadır, olgunlaştığında turuncukırmızı renktedir. Sulu meyve şeklinde olup birçoğu bir araya gelerek bir küre oluştururlar. Bunların her biri küreye ayrı ayrı bağlıdır. Sahip olduğu genetik çeşitlilik sayesinde tohumların çimlenme fizyolojisinde önemli farklılıklar görülebilmekte, çimlenme davranışlarındaki çeşitlilik sayesinde tohumlar nispeten tuzlu koşullara dahi adapte olabilmektedir. Şekil 3: Broussonetia papyrifera Kabuğu, Kuzguncuk-İstanbul (Resim: N. AKSOY) Bu sayede tohumlar zor koşullarda dahi hızla çimlenerek diğer rekabetçi türlere baskın hale gelebilmektedir (DiTommaso, 2004). 230

EKOLOJİK İSTEKLERİ VE DAĞILIM ALANLARI Böcekler (entemogame) tarafından tozlaşır; Mayıs-Haziran ayları arasında çiçek açıp; Eylül- Ekime arasına meyve verir.. Yılın bir çok ayında bu bölgelerde yetişip gelişebilirler. Fakat yaz ayları boyunca görülen kurak dönemlere karşı dayanıklıdır. Toprak şartlarına aşırı bağlı değildirler. Işık alan ve nemli topraklarda daha iyi büyüyüp gelişir, fakat verimsiz, kumlu ya da çakıllı, orta ve çok killi topraklarda da yetişebilirler. Toprak asidikliğine bağlı olmaksızın, asitli, nötr ve bazik topraklarda yetişebilir. Ancak, bu tür, tuzlu toprağa ve sert rüzgara dayanıksızdır. Düşük kış sıcaklığına karşı hassastır, -10 dereceye kadar dayanabilir. Sonbaharın başları ve ilkbaharın sonlarında yaşanan donmalara dayanıksızdır. Güneş alan bölgeleri sever ve yoğun gölgelere Şekil 4: Broussonetia papyrifera yaşlı ağaçlarda gövdede yumru oluşumu, Kuzguncuk-İstanbul (Resim: N. AKSOY) dayanıksızdır. Hava kirliliğine dayanıklıdır (Petrova ve ark., 2013). Doğu Asya ya özgüdür (Japonya ve Tayvan). Bu tür Avrupa ya 1750 li yıllarda getirilmiştir ve günümüzde kıtanın genellikle güneydoğusunda doğal yaşam alanı edinmiştir. 1900 yılların başlarında ülkemizde süs bitkisi olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bu tür, genellikle parklar ve yolların peyzajı için süs bitkisi olarak da yetiştirilir. Türkiye de özellikle İstanbul un bazı korularında ve parklarında süs bitkisi olarak görülür. Ayrıca Adalar da da rastlanır. Bunun yanında Ege Bölgesi nin kıyı alanlarında parklarda süs bitkisi olarak kullanılmaktadır YAYILMA ŞEKLİ Bitki süs bitkisi olarak kullanıldığından çok farklı ekolojik bölgelere insan eliyle taşınmıştır. Bu şekilde taşındığı bölgeye yerleşen bitki tohumlardan ve kök sürgününden çıkan fidanlar yardımıyla yayılır. Tohumlar, hayvanlar tarafından ılıman ve nemli bölgelere taşınırlar. 231

ZARARI VE KONTROLÜ Oluşturduğu Zararlar: Bu tür, Türkiye nin ılıman ve nemli alanlarına başarılı bir şekilde adapte olabilme ve yayılabilme özelliğine sahiptir. Tohumla ve kök sürgünü fidanla yayılabilmesi nedeniyle, geniş ve yoğun gruplar oluşturabilme potansiyeli vardır. Bundan dolayı işgal ettiği alanlarda yerel bitki topluluklarının kompozisyonunu ve yapısını değiştirebilme ihtimalleri vardır. Kontrolü: Halkın, yerel Park ve Bahçe Müdürlüklerinin, Orman Mühendislerinin ve Peyzaj Mimarlarının, bu türün istilacı potansiyeli hakkında bilinçlendirilmesi, koruyucu önlemler arasındadır. Yerleşim yeri dışında süs bitkisi olarak kullanımının ve ağaçlandırma amaçlı kullanımının yasaklanması gerekmektedir. Parklara dikilmiş ağaçların köklerindeki fidanların düzenli olarak temizlenmesi ve meyvelerinin dikkatle toplanıp imha edilmesine çok dikkat edilmeli; bitkinin üremesini sağlayan yapıların çöplüklere atılmamasına özen gösterilmelidir. Kontrol amaçlı yapılacak kesimlerde yetişkin ağaçların tamamen ortadan kaldırılana kadar, oluşan fidanlarla birlikte kesilmesi gerekir. Kimyasal mücadelede triclopyr etkili maddeli herbisitler kullanılarak yapılacak enjeksiyon başarı sağlamaktadır (Petrova ve ark., 2013). ÜLKEMİZ İÇİN TAŞIDIĞI MUHTEMEL RİSKLER Özellikle İstanbul ve Karadeniz bölgesindeki nemli ve ılıman kesimlerdeki doğal alanlar, korular ve parklarda işgalci olma tehlikesi bulunmaktadır. Ülkemizde; ılıman ve nemli bölgelerde yapılacak olan ağaçlandırma çalışmalarında ve bu bölgelerde süs bitkisi olarak kullanımının kısıtlanması gerekmektedir. KAYNAKÇA AKSOY N.,(2014). The exotic flora of Turkey and Preliminary Check-list of Invasive Alien Plant Species (IAS) in Turkey, NEOBIOTA 2014-8th European Conference on Biological Invasions: "Biological Invasion, from understanding to action" (03-08 NOVEMBER 2014, Antalya-Turkey). AKSOY N.,(2013). Thelist of exotic ornamental plants potentially invasive in Turkey, 4th ESENIAS Workshop: International Workshop on IAS in Agricultural and Non-Agricultural Areas in ESENIAS Region 16-17 December 2013. MILLER, J. H. ( 2003) Nonnative Invasive Plants of Southern Forests, A Field Guide for Identification and Control, Gen. Tech. Rep. SRS 62. Asheville, NC: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Southern Research Station. 93 p. KAYACIK, H., (1982). Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sitematiği Cilt 3, Angiospermae (Kapalı Tohumlular), Bozak Matbaası, İstanbul. PETROVA A., VLADIMIROV V. GEORGIEV V. (2013). Invasive Alien Species of Vascular Plants in Bulgaria. 232