Arcobacter Türleri: Genel Özellikler ve Sınıflandırma

Transkript

1 Orlab On-Line Mikrobiyoloji Dergisi Yıl: 2003 Cilt: 01 Sayı: 02 Sayfa: Arcobacter Türleri: Genel Özellikler ve Sınıflandırma Serap Savaşan 1, Alper Çiftci 2 Özet Son yıllarda mikrobiyoloji alanında yaşanan gelişmelerin en önemlilerinden biri Campylobacter lerle ilişkili yeni bakterilerin bulunmasıdır. Bu alandaki çalışmalar, Campylobacter ile ilişkili türlerin veya daha önceden bilinen fakat sınıflandırılamayan bakterilerin kesin taksonomilerinin yapılarak adlandırılmalarını sağlamıştır. Bu şekilde bakteriyolojiye kazandırılan bakteri grubu Helicobacter ve Arcobacter lerdir. Son sınıflamaya göre Campylobacter, Arcobacter ve Helicobacter ler Eubacteria grubuna bağlı rrna Süperfamilya VI taksonu içinde yer almaktadır. Özellikle genetik düzeyde birbirlerinden ayrılan bu bakterilerden Campylobacter ve Arcobacter cinsleri Campylobacteraceae familyasına dahildirler. Arcobacter cinsi içinde de kesin taksonomisi yapılmış Arcobacter cryaerophilus, A. butzleri, A. skirowii ve A. nitrofigilis türleri bulunmaktadır (1,2,3,4). Anahtar Kelimeler: Arcobacter spp., sınıflandırma Giriş Arcobacter olarak sınıflandırılan bakteriler ilk kez 1970 li yılların sonlarında izole edilmiştir. Bu ilk izolasyonlar Ellis ve arkadaşları tarafından aborte sığır ve domuz fetuslarından yapılmıştır (5,6). Bu bakteriler Campylobacter şeklinde identifiye edilmiş ve iki farklı biyokimyasal grup içerdikleri belirtilmiştir. Bu farklı iki gruptan birisi C. fetus subsp. Fetus a ait özellikleri göstermiştir. Diğer gruptaki bakteriler ise öncelikle Campylobacter taksonomi içinde tanımlanamamıştır (7). Daha sonra diğer araştırıcılar tarafından aborte domuz ve sığır fetuslarından, mastitisli ineklerin sütlerinden ve sığır prepusyal yıkantı sıvılarından ikinci gruptakilere benzer bakteriler izole edilmiştir (8,9,10,11,12,13). Bu bakteriler ilk izolasyonda mikroaerobik ortamda daha sonra yapılan pasajlarında atmosferik oksijende ve 15 C de üreyebilme yetenekleri ile Campylobacter türlerinden ayrılmışlar ve Aerotolerant Campylobacter ler olarak tanımlanmışlardır. Daha sonra Neill ve arkadaşları (10,13) tarafından biyokimyasal ve fizyolojik özellikleri çalışılan bu bakteriler arasında önemli derecede fenotipik heterojenite bulunmasına rağmen tüm suşlar 1985 yılında Campylobacter cryaerophila olarak isimlendirilmişlerdir. C. cryaerophila türüne ait bakteriler 1 Dr., Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Aydın 2 Araş. Gör., Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Ankara. Yazışmalardan sorumlu yazar, e-posta : aciftci@veterinary.ankara.edu.tr 37

2 reprodüktif atıklardan, çiftlik hayvanlarının birkaç türünün fetuslarından, hayvan dışkılarından ve mastitisli ineklerin sütlerinden izole edilmiştir (8,10,11,12,13,14). İzole edilip, isimlendirilmesine rağmen C. cryaerophila nın patojenitesi üzerinde kesin bir değerlendirme yapılmamıştır. Tee ve arkadaşları (15) 1988 yılında dört-altı ay boyunca aralıklı olarak diare görülen ortalama otuzbeş yaşlı homoseksüel erkeklerin dışkılarından C. cryaerophila ya benzer suşlar elde etmişlerdir. Vandamme ve arkadaşlarının (7) DNA-DNA hibridizasyon çalışmaları üç atipik C. cryaerophila suşunun standart C. cryaerophila suşları ile hiçbir belirgin DNA bağlanma değeri göstermediğini ortaya koymuştur. Kiehlbach ve arkadaşları (16) kapsamlı DNA-DNA hibridizasyon çalışmaları ile 78 aerotolerant C. cryaeropila suşunun birbirinden farklı iki DNA grubu içinde yer aldığını belirlemiştir. Bu araştırıcının çalıştığı suşların bazıları C. cryaerophila ya dahil olmasına karşın suşların çoğunda C. cryaerophila ile DNA homologluk düzeyi yaklaşık olarak %40 düzeyinde bulunmuştur. Kiehlbach ve arkadaşları bu tür için C. butzleri ismini 1991 yılında önermişlerdir. Aerotolerant Campylobacter lerin filogenetik ilişkileri üzerinde yapılan çalışmalar sonucunda Campylobacter lerden ve diğer bakterilerden farklı 16S rrna dizilerine sahip C. cryaerophila ve C. nitrofigilis in ayrı bir cins olma statüsü kazanabileceğini göstermiştir. Buna dayanarak Vandamme ve arkadaşları (3), 1991 yılında bu gruplar için Arcobacter cinsinin oluşumunu önermişlerdir. A. nitrofigilis ve A. cryaerophila bu cins içinde yer almıştır. Kiehlbach ve arkadaşları (16) 1991 yılında C. butzleri nin yaptıkları çalışmalar sonucu Arcobacter cinsine dahil olmasını ve A. butzleri ismini almasını önermişlerdir. Daha sonra bu cinse A. skirrowi türüde dahil edilmiştir (7). Böylece Arcobacter cinsi içinde A. cryaerophilus, A. nitrofigilis, A. butzleri, A. skirrowii olarak dört tür belirtilmiştir. A. nitrofigilis sadece bitki köklerinden ve bitki sedimentlerinden izole edilmiştir. Diğer üç tür hem sağlıklı hem de klinik olarak hasta çiftlik hayvanlarından ve insanlardan izole edilmiştir (2,7,17,18,19). Arcobacter ler insanlarda gastroenteritis ve septisemi oluşmasına neden olurken hayvanlarda da gastroenteritis ve abortlara neden olurlar (2,20). Tablo 1. Arcobacter türleri ve konakçıları (21). Arcobacter Türleri Konakçı Hedef Organ A. butzleri Çiftlik hayvanları ve insan Bağırsak A. cryaerophilus Çiftlik hayvanları Bağırsak A. skirrowi Çiftlik hayvanları Bağırsak A. nitrofigilis Spartina alterniflora Bitki kökleri Arcobacter lerin Genel Özellikleri Arcobacter ler Campylobacter lere benzer morfolojiye sahiptir. Gram negatif, sporsuz, x 1-3 µm boyutlarındadırlar. Genellikle kıvrımlı, S şekilli ya da helikal şekillidirler. Bakterinin tek veya iki ucuna yerleşmiş kılıfsız polar flagellaları ile aktif hareketlidirler. Arcobacter ler Campylobacter ve Helicobacter lerden farklı olarak aerobik ortamda üreyen mikroorganizmalardır. İlk izolasyonlarında türlerin atmosferik gereksinimleri bakımından farklılıklar vardır. A.cryaerophila ilk izolasyonunda genellikle mikroaerobik ortama gereksinim duyar. Ancak oksijen toleransları Campylobacter ve Helicobacter e göre daha yüksektir. Diğer türler ilk izolasyonlarında da normal atmosferde üreyebilirler. Mikroaerobik ortamda optimal 38

3 üreme ısısı 37ºC dir. 15, 25, 30 ve 42 ºC de üreyebilirler. Bu ısılarda üremeleri değişkendir. Mikroaerobik ortamda üreme için hiç hidrojen ihtiyaçları yoktur. Aerobik ortamda üreme 30 ºC de oluşur. Anaerobik üreme ºC de oluşur (4,13,22). Tablo 2. Arcobacter türleri ve neden oldukları hastalıklar (2). Konakçı A. nitrofigilis Bitki kökleri ve sedimentleri A. butzleri Domuz, boğa, maymun, insan, tavuk, at, içme suları, nehir suları, bataklıklar Yaptıkları Hastalıklar İnsan Hayvan Gastroenteritis ve septisemi Domuz, sığır ve primatlarda gastroenteritis, domuzlarda abort A. skirrowi Koyun, boğa, domuz Koyun ve sığırlarda gastroenteritis, domuz ve sığırlarda abort A. cryaerophilus Domuz, boğa, koyun, at, lağım suları Gastroenteritis ve septisemi Domuz, sığır, koyun ve atlarda abort Arcobacter lerin aborte sığır fetuslarından ilk izolasyonunda spiroketler için kullanılan yarıkatı agarlardan yararlanılmıştır. Bu amaçla Leptospira için kullanılan EMJH P-80 (Ellinghausen McCullough Johnson Harris Polysorbate 80) 100 µg /ml 5 fluorouracil ilave edilerek kullanılmıştır. Mikroaerobik ortamda 30 C de 4-7 gün inkubasyondan sonra Campylobacter lere benzeyen hareketli bakteriler karanlık saha mikroskobunda gözlenmiştir (5,6,12). Daha sonraki çalışmalarda Arcobacter ler Campylobacter ler için belirlenen orjinal protokol izlenerek elde edilmişlerdir (8,23). Kanatlı ve domuzlarda yapılan daha sonraki çalışmalarda diğer araştırıcılar zenginleştirilmiş ve selektif besiyerleri kullanmışlardır. Bu besiyerlerinin başlıcaları Karmali medium, mccda, modifiye CIN agar, CVA agar, CAT agar, SSM medium ve Arcobacter mediumdur. - Karmali medium karkoal temel selektif besiyerine sefaperazon (32mg/l), vankomisin (20mg/l) ve sikloheksimid (100mg/l) eklenerek hazırlanmıştır. - mccda (modifiye sefaperazon karkoal, deoxycholate agar) besiyerinin selektif ajanları sodyum deoxycholate (1g/l), sefaperazon (32mg/l) ve amfoterisin B (10mg/l) dir. - Modifiye CIN agar %10 sığır kanlı BHI (Brain Heart İnfusion) temel besiyerine sefsulodin, ırgasan ve novobiosin ilavesiyle selektif hale getirilmiştir. - CVA agar da %10 sığır kanlı ve antibiyotiksiz BHI temel besiyerine sefalotin, vankomisin ve amfoterisin B ilavesiyle hazırlanmıştır. - CAT agar ın selektif ajanları sefaperazon (8mg/l), amfoterisin B (10mg/l) ve teikoplanin (4mg/l), sodyum deoxycholate (1g/l) dir. Steril mccda temel besiyerine bu üç antibiyotiğin ilavesiyle elde edilir. - SSM (Semi Solid Blood Free Selektif Motility Medium) besiyerinin selektif ajanları sefaperazon (30mg/l) ve trimetoprim (50mg/l) dir. - Arcobacter temel besiyerine sefaperazon, amfoterisin ve teikoplanin ilavesiyle Arcobacter besiyeri oluşturulur (23,24,25,26,27,28,29). 39

4 Arcobacter izolasyonunda Arcobacter Selektif Broth (ASB) adı verilen zenginleştirilmiş sıvı besiyerinden de yararlanılmıştır. Selektif hale getirmek için Brucella sıvı besiyerine piperacillin, sefaperazon, trimetoprim ve siklohekzimid ilave edilmiştir. Ayrıca CAT broth kullanılmıştır (28,30). Arcobacter lerin koloni şekilleri ve renkleri türler arasında farklılık gösterir. Koloni renkleri en güzel karkoallı besiyerinde görülür. A. cryaerophilus kolonileri sarı ve bej, A. nitrofigilis kolonileri beyaz, A. butzleri kolonileri beyaz-bej arası, A. skirowii kolonileri gri renkte görülürler. Arcobacter türlerinin çoğu nonhemolitiktir. Ancak A.skirrowii suşlarının çoğu α hemoliz oluştururlar. Arcobacter ler nonsakkarolitik metabolizmaya sahiptir. Fermentatif ve oksidatif yolla kullanamazlar. Organik asitleri ve aminoasitleri karbon kaynağı olarak kullanırlar. Oksidaz ve katalaz aktiviteleri pozitiftir. MR (Metil red) ve VP (Voges Proskauer) testleri, üreaz aktivitesi, hippurat hidrolizi ve indol oluşumu negatiftir. TSI (Triple sugar iron) agar da H 2 S testi negatiftir. Sisteinden H 2 S oluşumu değişkendir. Eskülini hidrolize edemezler. Jelatin testi negatiftir. Nitrat redüksiyonu, DNA hidrolizi, %1 glisinde üreme, %1 oxgallda üreme, % NaCl de üreme ve %8 glukozda üreme türlere göre değişkendir. Hemen hemen türlerin çoğu Nalidiksik aside duyarlıdır (7). Sefalotine duyarlılık değişkendir. Kadmiyum kloride dirençlilikleri değişkendir (7,31). Arcobacter Türleri 1. Arcobacter cryaerophilus A. cryaerophilus, domuz ve sığırların aborte fetuslarından ve plasental dokularından izole edilen bir türdür (5,6,15). İlk bulunan Arcobacter türü olduğundan başlangıçta Aerotolerant Campylobacter olarak da adlandırılmıştır. A. cryaerophilus türü iki alt grup içerir: A. cryaerophilus alt grup 1 ve alt grup 2. Bu iki alt grup için DNA-DNA ve DNA-rRNA hibridizasyon çalışmaları yapılmış ve DNA baz kompozisyonlarının benzer olduğu belirlenmiştir. Her iki alt grup protein profilleriyle ve yağ asidi kompozisyonlarıyla birbirlerinden ayrılabilmiştir (7,32). Arcobacter cinsinde bulunan dört türün insan hastalıkları ile ilişkili olanlarından bir tanesi A. cryaerophilus tur (33). Önceleri Campylobacter cryaerophila olarak bilinen A. cryaerophilus un taksonomik pozisyonu daha sonraki çalışmalarla yerleşmiştir. A. cryaerophilus un diareli insanlardan ilk izolasyonu Tee ve arkadaşları tarafından rapor edilmiştir (33,34). Daha sonra insanlardan birkaç izolat daha elde edilmiştir. Arcobacter izole edilen insanlara spesifik klinik belirtiler bildirilmemiştir. Yinede bazı örneklerde hastalarda diareyle ilişkili karın ağrısı şikayetleri olmuştur (38). Ayrıca bu bakterilerin insan hastalıklarında oynadıkları rol ve patojeniteleri tam olarak açıklanamamıştır (4,33). A. cryaerophila ayrıca sığır ve domuzların aborte fetuslarından, hayvanların dışkılarından ve mastitisli ineklerin sütlerinden izole edilmiştir (13,35). Domuz ve sığırlarda reprodüktif bozukluklara ve infertiliteye neden olduğu belirtilmiştir (34). Etkenin kontamine yiyecekler, su ve direkt temas ile bulaşabileceği, sığır ve domuzlarda venereal bulaşmanında söz konusu olduğu bildirilmiştir (33). 40

5 A. cryaerophilus Gram negatif, 0.4 X 1.8 µm boyutlarında, sporsuz çomaklardır. Genellikle kıvrımlı, S şekilli ya da helikal şekillidirler. DNA baz kompozisyonları %28-29 moldür (7). Tek polar flagellayla aktif hareket ederler. İlk izolasyonda mikroaerofilik ortama ihtiyaç duyarlar. Ancak pasajlarda aerobik ortamda, anaerobik ve mikroaerobik şartlar altında üredikleri gözlenmiştir. Optimal üreme ısısı 30 C dir. Bazı suşlarda 5-40 C arasında üreme olmuştur. Fakat bütün suşlar 15 C de ürerler. Suşlar katı agarda saatte küçük, yaygın, sarı ya da bej renkte koloniler oluştururlar. A. cryaerophilus un katalaz ve oksidaz aktiviteleri pozitif, nitrat redüksiyonu negatiftir. Suşlar %3.5 NaCl, %4 glukoz ve %1 glisin varlığında üremez. Sodyum selenit redüklenmez. TSI da ve sistin içeren besi yerinde H 2 S üretimi olmaz. Metil red ve Voges Proskauer testleri negatiftir. İndol, ornitin, lizin, arjinin, dekarboksilaz, üreaz, ribonükleaz ya da deoksiribonükleaz oluşturmazlar (13,34). Bütün suşlar sitrat, malonat ya da glukonat kullanmazlar. Jelatini liquifiye etmezler. Kazein, nişasta, hippurat, tributirin, eskülin hidrolize olmaz. Karbonhidratlardan asit üretilmez. Hugh- Leifson besi yerinde alkalin reaksiyonları oluşmaz. Mac Conkey agar veya deoxycholate agarda üreme olmaz (3,13,15,34). Antibiyotik duyarlılık testlerinde ampisilin, karbenisilin, kloramfenikol, dimetridazol, kanamisin, metranidazol, penisilin G ve polimiksin B ye dirençli, streptomisin ve nalidiksik asite duyarlı bulunmuşlardır (13). Tablo 3. A. cryaerophilus un fizyolojik, biyokimyasal ve beslenme özellikleri (7) Karakteristik özellikler A.cryaerophilus alt grup 1 A.cryaerophilus alt grup 2 Katalaz aktivitesi + + Nitrat redüksiyonu - - DNase aktivitesi + + VB mediumda 37 C de üreme + + MacConkey Agarda üreme C de üreme C de üreme - - Sistinden H 2 S üretimi - - % 1glisinde üreme - - % 1 oxgallda üreme - - % 1.5 NaCl de üreme - - % 3.5 NaCl de üreme - - % 8 glukozda üreme - - % 0.04 TTC de üreme - + Duyarlılık - Nalidiksik asid S S - Sefalotin R R Serotiplendirme çalışmalarında Lior tarafından tanımlanan C. coli ve C. jejuni nin serotiplendirmesinde yararlanılan bir sistem temel alınmıştır. A. cryaerophilus suşları FWC (Formalinli tüm hücre) ve BWC (Kaynatılmış tüm hücre) antijenleri ile tüp 41

6 aglütinasyon testi sayesinde serotiplendirilmiştir.18 serotip tespit edilmiştir. FWC ve BWC antijenleri arasında cross-reaksiyon gözlenmemiştir (34). Tablo 4. A.cryaerophilus serotiplendirmesi (34) Serotip Referans suş Orjin Serotip Referans suş Orjin Sığır Fetusu Sığır Fetusu Bilinmiyor Sığır Fetusu 3 F95 Sığır Fetusu Domuz Dışkısı 4 F103 Sığır Fetusu Domuz Fetusu Domuz Fetusu Domuz Dışkısı Domuz Fetusu Domuz Fetusu A Domuz Fetusu Domuz Fetusu Domuz Fetusu Domuz Fetusu Domuz Fetusu PF Domuz Fetusu 2. Arcobacter butzleri A. butzleri ilk kez 1986 yılında iki aylık rhesus maymunlarından izole edilmiştir. Bu çalışmada 8 izolat rapor edilmiştir. A. butzleri primat populasyonunda endemik olarak ve infeksiyon ya da kolonizasyonu düşük insidensli olarak görülmüştür (36). Bu türe ait bakteriler şimdi Arcobacter cinsi içinde yer almaktadır. Bu bakterilere önceleri Aerotolerant Campylobacter tanımlaması yapılmıştır. C. butzleri olarak adlandırılan bakterinin adı A. butzleri konmuştur (18). Bu türe ait mikroorganizmaların çoğu diareli insan ve hayvanlardan, aborte fetuslardan, insan kanından,su ve bataklıklardan izole edilmiştir. Yapılan çalışmalar A. butzleri yaygın bir su bakterisi olduğunu göstermektedir (37,38). İnsanların, diğer primatların ve bazı çiftlik hayvanlarının kontamine sulara maruz kalması ile hastalık oluşur. Ayrıca A. butzleri ile kontamine iyi pişirilmemiş kanatlı ya da domuz ürünleri insanlarda hastalığa neden olur (39). En çok insanlardan izole edilen A. butzleri en patojen Arcobacter türüdür. Etkenin görüldüğü hastalarda enteritis, diare, abdominal kramplar, ateş, kusma gibi klinik belirtiler izlenmiştir (40). A. butzleri nin neden olduğu karın ağrıları ile kendini gösteren bir infeksiyon İtalya da Rovigo da 1983 yılında İtalyan hemşirelik okulunda gözlenmiştir. Bulaşma insandan insana nakil şeklinde olmuştur. Gün süresince iki veya üç kez tekrarlayan yaklaşık iki saat süren ve öğünlerle ilgisiz karın ağrısı, aniden şekillenen akut atak, yaygın antispazmodik ya da antimikrobial ilaçlar veya kortizona cevapsız kalma ve hastalığın üçüncü gününden sonra sendromun kendiliğinden kaybolmasıda infeksiyonda görülen belirtilerdir. İyileşme süresi (5-10 gün), atakların süresi ve şiddeti ile ilgilidir. Sonuçta A. butzleri gastrointestinal hastalıklarda patojenik bir role sahip olduğu hipotezi önerilmiştir. Bu salgında izole edilen bakteri saklanmış ve 1992 yılında A. butzleri olarak identifiye edilmiştir (18). A. butzleri Gram negatif, hareketli, kıvrımlı çomak şeklindedir. 0,2-0,4 x 1-3 µm boyutlarındadır. 15, 25, 30 ve 37 C de mikroaerofilik ürerler. 42 C de üreme değişkendir. Aerobik olarak 30 C de ürerler. A.butzleri filtrasyon metodu ve Selektif 42

7 Arcobacter medium kullanılarak izole edilebilir. Koloni morfolojisi, gram boyama, oksidaz ve katalaz aktiviteleri identifikasyonda öncelikle temel kabul edilir. Kanlı agarda 3 gün inkubasyondan sonra yuvarlak, beyaz-bej, 2-4 mm çaplı koloniler oluşturur. A. butzleri çoğunlukla nonhemolitiktir. A. butzleri identifikasyonunda aerobik şartlarda üreme yeteneği, zayıf katalaz aktivitesi, pozitif oksidaz, nitrat redüksiyonu, pozitif indoksil asetat, negatif hippurat hidrolizi kritik testlerdir (41). Cinsin özelliklerinin büyük bir çoğunluğunu gösterir. VB mediumda ve Mac Conkey agarda ürer. DNase aktivitesi pozitiftir. %8 glukoz varlığında üreme gösterir. % 1,5 NaCl varlığında ürer. TSI de H2S oluşumu değişkendir. %1 oxgall varlığında üreme, %3.5 NaCl varlığında üreme, %1 glisin varlığında üreme, %0.04 TTC varlığında üreme özellikleri değişkendir. Nalidiksik aside duyarlıdır. Sefalotine dirençlidir (22,23,42,43). DNA baz kompozisyonları % moldür (7). Tablo 5. A. butzleri nin fizyolojik, biyokimyasal ve beslenme özellikleri (7) Karakteristik özellikler A. butzleri Katalaz aktivitesi + Nitrat redüksiyonu + DNase aktivitesi + VB mediumda 37 C de üreme + Mac Conkey Agarda üreme + 37 C de üreme + 42 C de üreme + Sistinden H 2 S üretimi - % 1 glisinde üreme + % 1 oxgallda üreme + % 1.5 NaCl de üreme + % 3.5 NaCl de üreme + % 8 glukozda üreme + % 0.04 TTC de üreme + Duyarlılık - Nalidiksik asid S - Sefalotin R Tüm hücre proteinlerinin poliakrilamid jel elektroforezisi ile protein profillerinin numerikal analizi, yağ asidi metil ester analizi ve DNA hibridizasyonu ile A. butzleri diğer Arcobacter türlerinden ayrılır. A. butzleri serotiplendirmesi Lior ve Woodward tarafından geliştirilmiştir. Isı duyarlı antijenlerine göre 65 serotip belirlenmiştir. İnsan orjinli 103 izolat arasında serotip 1 ve 5 en yaygın olarak bulunmuştur. Kanatlı İzolatlarında toplam 22 değişik serogrup saptanmıştır. Tavuk suşları içinde en yaygın serotipler 1, 26, 17 ve 19 dur (42,43). Ayrıca üreaz, çabuk H 2 S, DNase ve sodyum asetat testlerini temel alan bir biyotiplendirme şeması geliştirilmiştir (43). 3. Arcobacter skirrowii A. skirrowii ismini C. jejuni türüne ait bakterilerin insan ishallerindeki önemini ilk olarak tanımlayan İngiliz mikrobiyolog M. B. Skirrowii den almıştır. Sağlıklı ya da 43

8 klinik olarak hasta bazı çiftlik hayvanlarından izole edilebilen üç Arcobacter türünden birisidir. Sığır, domuz ve koyunların aborte fetuslarından, boğaların prepusyal yıkantı sıvılarından ve diareli dışkılarından izolasyonu yapılmıştır (7,20,23). Gram negatif, 1-3 x µm boyutlarında helikal şekilli çomaklardır. Kanlı agarda 3 gün inkubasyondan sonra gri,yassı, düzensiz şekilde, 2-3 mm çapında koloniler oluşturur. Türün hepsi kanlı agarda α hemoliz yapar. Mac Conkey agarda üremez. VB mediumda ürer. %1 oxgall varlığında, %1 glisin varlığında üreme olmaz. Sisteinli ortamda H 2 S oluşmaz. Suşların çoğu % 0.04 TTC ve % 1.5 NaCl varlığında üremez. Nalidiksik aside duyarlı ve çoğu sefalotinede duyarlıdır. DNA baz kompozisyonları % moldür. Tablo 6. A. skirrowii nin fizyolojik, biyokimyasal ve beslenme özellikleri (7) Karakteristik özellikler A. skirrowii Katalaz aktivitesi + Nitrat redüksiyonu + DNase aktivitesi + VB mediumda 37 C de üreme + Mac Conkey Agarda üreme - 37 C de üreme + 42 C de üreme - Sistinden H 2 S üretimi - % 1 glisinde üreme - % 1 oxgallda üreme - %1.5 NaCl de üreme - % 3.5 NaCl de üreme - %8 glukozda üreme - % 0.04 TTC de üreme - Duyarlılık - Nalidiksik asid S - Sefalotin S 4. Arcobacter nitrofigilis 1980 yılında bir tuzlu bataklık bitkisi olan Spartina Alterniflora nın köklerinden ve kökle ilişkili sedimentlerden Campylobacter benzeri mikroorganizmalar bulunmuştur. Bu mikroorganizmalara C. nitrofigilis ismi verilmiştir. Daha sonra Arcobacter cinsi içinde yer almıştır. İnsanlarda ve hayvanlarda bulunmayan tek Arcobacter türüdür (44). Klasik fenotipik testlerden yararlanıldığında A. nitrofigilis tipik koloni morfolojisi ve nitrojenaz aktivitesi ile diğer Arcobacterlerden ayrılmaktadır. rrna Süperfamilya VI taksonu içinde nitrojeni metabolizmasında direkt olarak kullanabilen tek türdür. Ayrıca A. nitrofigilis, A. skirrowii ve A. cryaerophilus tan % 1.5 NaCl varlığında üreme yeteneği ile ayrılabilmektedir. İnsan ve hayvanlardaki Patojeniteleri üzerinde bir 44

9 çalışma yapılmamıştır (7,44,45). DNA baz kompozisyonları %27-30 moldür (7). Tablo 7. A. nitrofigilis in fizyolojik, biyokimyasal ve beslenme özellikleri (7) Karakteristik özellikler A. nitrofigilis Katalaz aktivitesi + Nitrat redüksiyonu + DNase aktivitesi + VB mediumda 37 C de üreme - Mac Conkey Agarda üreme - 37 C de üreme - 42 C de üreme - Sistinden H 2 S üretimi - % 1 glisinde üreme + % 1 oxgallda üreme - % 1.5 NaCl de üreme - % 3.5 NaCl de üreme + % 8 glukozda üreme + % 0.04 TTC de üreme + Duyarlılık - - Nalidiksik asid S - Sefalotin S Kaynaklar 1. Marshall, S. M., Melito, P. L., Woodward, D. L., Johnson, W. M., Rodgers, F. G., Mulvey, M. R Rapid identification of Campylobacter, Arcobacter and Helicobacter isolates by PCR- restriction fragment length polymorphism analysis of the 16S rrna gene. J. Clin. Microbiol., 37: On, S. L. W Identification methods for Campylobacters, Helicobacters and related organisms. Clin. Microbiol. Rev., 9 : Vandamme, P., DeLey, J Proposal for a new family, Campylobacteraceae. Int. J. Syst. Bacteriol., 41 : Vandamme, P., Falsen, E., Rossau, R., Hoste, B., Segers, P., Tytgat, R., DeLey, J Revision of Campylobacter, Helicobacter and Wolinella taxonomy: Emendation of generic descriptions and proposal of Arcobacter gen. nov. Int. J. Syst. Bacteriol., 41 : Ellis, W. A., Neill, S. D., O Brien, J. J., Hanna, J Isolation of spirillum-like organisms from pig fetuses. Vet. Rec., 102: Ellis, W. A., Neill, S. D., O Brien, J. J., Ferguson, H. W., Hanna, J Isolation of Spirullum / Vibrio-like organisms from bovine fetuses. Vet. Rec., 100: Vandamme, P., Vancanneyt, M., Pot, B., Mels, L., Hoste, B., Dewettinck, D., Vlaes, L., Vanden Borre, C., Higgins, R., Hommez, J., Kersters, K., Butzler, J. P., Goossens, H Polyphasic taxonomic study of the emended genus Arcobacter with Arcobacter butzleri comb. nov. and Arcobacter skirrowii sp. nov., an aerotolerant bacterium isolated from 45

10 veterinary specimens. Int. J. Syst. Bacteriol., 42 : Collins, C. I., Murano, E. A., Wesley, I. V Survival of Arcobacter butzleri and Campylobacter jejuni after irradiation treatment in vacuum-packaged ground pork. J. Food Protect., 59: Gill, K. P. W Aerotolerant campylobacter strain isolated from a bovine preputial sheath washing. Vet. Rec., 112: Neill, S. D., Ellis, W. A., O Brien, J. J The biochemical characteristics of Campylobacter-like organisms from cattle and pigs. Res. Vet. Sci., 25: Neill, S. D., Ellis, W. A., O Brien, J. J Designation of aerotolerant Campylobacterlike organisms from porcine and bovine abortions to the genus Campylobacter. Res. Vet. Sci., 27: Neill, S. D., O Brien, J. J., Ellis, W. A The isolation of aerotolerant Campylobacter. Vet. Rec., 106: Neill, S. D., Campbell, J. N., O Brien, J. J., Weatherup, S. T. C., Ellis, W. A Taxonomic position of Campylobacter cryaerophila sp. nov. Int. J. Syst. Bacteriol., 35 : Logan, E. F., Neill, S. D., Mackie, D. P Mastitis in dairy cows associated with an aerotolerant Campylobacter. Vet. Rec., 110: Tee, W., Baird, R., Dyall-Smith, M., Dwyer, B Campylobacter cryaerophila isolated from a human. J. Clin. Microbiol., 26 : Kiehlbauch, J. A., Brenner, D. J., Nicholson, M. A., Baker, C. N., Patton, C. M., Steigerwalt, A. G., Wachsmuth, I. K Campylobacter butzleri sp. nov. isolated from humans and animals with diarrheal illness. J. Clin. Microbiol., 29: Atabay, H. I., Corry, J. E. L., On, S. L. W Diversity and prevalence of Arcobacter spp. in broiler chickens. J. Appl. Microbiol., 84: Vandamme, P., Pugina, P., Benzi, G., Van Etterijck, R., Vlaes, L., Kersters, K., Butzler, J. P., Lior, H., Lauwers, S Outbreak of recurrent abdominal cramps associated with Arcobacter butzleri in an Italian school. J. Clin. Microbiol., 30 : Zakharova, N., Paster, B. J., Wesley, I., Dewhirst, F. E., Berg, D. E., Severinov, K. V Fused and overlapping rpob and rpoc genes in Helicobacters, Campylobacters and related bacteria. J. Bacteriol., 181: Suarez, D. L., Wesley, I. V., Larson, D. J Detection of Arcobacter species in gastric samples from swine. Vet. Microbiol., 1997; 57: Wesley, I. V Helicobacter and Arcobacter species : Risks for foods and beverages. J. Food Protect., 59 : Corry, J. E. L., Atabay, H. I Comparison of the productivity of cefaperazone amphotericin teicoplanin ( CAT ) agar and modified charcoal cefaperazone deoxycholate ( mccd ) agar for various strains of Campylobacter, Arcobacter and Helicobacter pullorum. Int. J. Food Microbiol., 38: Collins, C. I., Wesley, I. V., Murano, E. A Detection of Arcobacter spp. in ground pork by modified plating methods. J. Food Protect., 59 : Atabay, H. I., Corry, J. E. L The prevalance of Campylobacters and Arcobacters in broiler chickens. J. Appl. Microbiol., 83: Atabay, H. I., Corry, J. E. L Evaluation of a new Arcobacter enrichment medium and comparison with two media developed for enrichment of Campylobacter spp Int. J. Food Microbiol., 41:

11 26. Atabay, H. I.,Corry, J. E. L Assessment of oxoid Arcobacter enrichment medium and comparison with other enrichment media. In: Campylobacter, Helicobacter and Related Organisms. Ed: Lastovica et al., p: 19-21, Institute of Child Health, Cape Town. 27. Atabay, H. I., Corry, J. E. L., Post, D. E Comparison of the productivity of a variety of selective media for Campylobacter and Arcobacter species. In: Campylobacter, Helicobacter and Related Organisms. Ed: Lastovica et al., p: 19-23, Institute of Child Health, Cape Town. 28. Atabay, H. I., Ridsdale, J., Corry, J. E. L., On, S. L. W Campylobacter, Arcobacter and Helicobacter spp. in broiler chickens and ducks. In: Campylobacter, Helicobacter and Related Organisms. Ed: Lastovica et al., p: , Institute of Child Health, Cape Town. 29. Engberg, J., On, S. L. W., Harrington, C. S., Gerner-Smidt, P Prevalance of Campylobacter, Arcobacter, Helicobacter and Sutterella spp. in human fecal samples as estimated by a reevaluation of isolation methods for Campylobacters., J. Clin. Microbiol., 38: De Boer, E., Tillburg, J. J. H. C., Woodward, D. L., Lior, H., Johnson, W. M A selective medium for the isolation of Arcobacter from meats. Lett. Appl. Microbiol., 23: Kiehlbauch, J. A., Plikaytis, B. D., Swaminathan, B., Cameron, D. N., Wachsmuth, I. K Restriction fragment length polymorphisms in the ribosomal genes for species identification and subtyping of aerotolerant Campylobacter species. J. Clin. Microbiol., 29 : Moss, C. W., Lambert-fair, M. A Location of double bonds in monoinsaturated fatty acids of Campylobacter cryaerophila with dimethyl disulfide derivatives and combined gas chromatography-mass spectrometry. J. Clin. Microbiol., 27: Hsueh, P., Teng, L., Yang, P., Wang, S., Chang, S., HO, S., Hsıeh, W., Luh, K Bacteremia caused by Arcobacter cryaerophilus 1B. J. Clin. Microbiol., 35 : Boudreau, M., Higgins, R., Mittal, K. R Biochemical and serological characterization of Campylobacter cryaerophila. J. Clin. Microbiol., 29 : Stamp, S., Varoli, O., Zanetti, F., De Luca, G Arcobacter cryaerophilus and thermophilic Campylobacters in a sewage treatment plant in Italy : two secondary treatments compared. Epidemiol. Infect., 110: Anderson, K. F., Kiehlbauch, J. A., Anderson, D.C., McClure, H. M., Wachsmuth, I. K Arcobacter ( Campylobacter ) butzleri-associated diarrheal illness in a nonhuman primate population. Infect. Immun., 61: Jacob, J., Lior, H., Feurpfeill, I Isolation of Arcobacter butzleri from a drinking water reservoir in Eastern Germany. Zbl. Hyg., 193: Rashid, S. T. A., Dakuna, I., Louie, H., Ng, D., Vandamme, P., Johnson, W., Chan, V. L Identification of Campylobacter jejuni, C. coli, C. lari, C. upsaliensis, Arcobacter butzleri and A. butzleri-like species based on the glya gene. J. Clin. Microbiol., 38: Lammerding, A. M., Harris, J. E., Lior, H., Woodward, D. E., Cole, L., Muckle, C. A Isolation method for recovery of Arcobacter butzleri from fresh poultry and poultry products. In: Campylobacters, Helicobacters and Related Organisms. Ed: Newell et al., p: , Plenum Press, Newyork. 40 Lauwers, S., Breynaert, J., Van Etterijck, R., Revets, H., Mets, T Arcobacter butzleri in the elderly in Belgium. In: Campylobacters, Helicobacters and Related Organisms. Ed: Newell et al., p: , Plenum Press, Newyork. 41. Lerner, J., Brumberger,V., Preac-Mursic, V Severe diarrhea associated with 47

12 Arcobacter butzleri. Eur. J. Clin. Microbiol. Infect. Dis., 13: Marinescu, M., Collignon, A., Squinazi, F., Woodward, D., Lior, H Biotypes and serogroups of poultry strains of Arcobacter spp. isolated in France. In: Campylobacters, Helicobacters and Related Organisms. Ed: Newell et al., p: , Plenum Press, Newyork. 43. Marinescu, M., Collignon, A., Squinazi, F., Derimay, R., Woodward, D., Lior, H Two cases of persistent diarrhoea associated with Arcobacter sp. In: Campylobacter Helicobacter and Related Organisms., Ed: Newell et al., p: , Plenum Press, Newyork. 44. McClung, C. R., Patriquin, D. G Isolation of a nitrojen-fixing Campylobacter species from the roots of Spartina alterniflora loisel. Can. J. Microbiol., 26 : Vandamme, P., Goossens, H Taxonomy of Campylobacter, Arcobacter and Helicobacter: A review. Zbl. Bakt., 276: