Mikroalbuminüri Tespitinde Spot İdrar Kullanımının Araştırılması



Benzer belgeler

İDRAR ÖRNEKLERİNDE ÖZEL TESTLER. DR.MURAT ÖKTEM / Düzen Laboratuvarlar Grubu

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Pediatri, Ankara, Türkiye 2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatrik Endokrinoloji, Ankara, Türkiye 3

TİP 2 DİYABETİK BİREYLERDE GLOMERULAR FİLTRASYON HIZI HESAPLAMADA KULLANILAN ÜÇ FARKLI YÖNTEMİN KARŞILAŞTIRILMASI

GEBELERDE SPOT İDRARDA PROTEİN/KREATİNİN ORANININ 24 SAATLİK İDRAR PROTEİNÜRİSİNİ ÖNGÖRMEDEKİ BAŞARISI

Tükürük kreatinin ve üre değerleri kullanılarak çocuklarda kronik böbrek hastalığı tanısı konulabilir mi? Dr. Rahime Renda

Özel Bir Hastanede Diyabet Polikliniğine Başvuran Hastalarda İnsülin Direncini Etkileyen Faktörlerin Araştırılması

Diyabetik Nefropati Tanı ve Tedavide Güncelleme. Dr. Gültekin Süleymanlar Dr. Alper Sönmez

KLİNİK LABORATUVARLARDA PRATİK YAKLAŞIM PROGRAMI MART 2016 DÖNEMİ REFERANS ARALIKLARI

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

Okul Öncesi (5-6 Yaş) Cimnastik Çalışmasının Esneklik, Denge Ve Koordinasyon Üzerine Etkisi

ri ve Renal Korumada

Hemşirelerin Hasta Hakları Konusunda Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi

The Study of Relationship Between the Variables Influencing The Success of the Students of Music Educational Department

Diabetes mellituslu hemodiyaliz hastalarında HbA1c ile kan glukozu düzeyleri arasındaki ilişki

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

NAT Yöntem onayı. Dr. A. Arzu Sayıner Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Bir ARB Olarak Olmesartan. Prof. Dr. Tevfik Ecder İstanbul Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Nefroloji Bilim Dalı

ANALİTİK YÖNTEMLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Doç.Dr. Mustafa ALTINIŞIK ADÜTF Biyokimya AD 2004

Türkiye ve Amerika Birleşik Devletlerinde hemodiyalize giren hastaların ölüm oranlarının karşılaştırılması: Bir gözlemsel kohort çalışması

Hasta Çalışan Güvenliğinde Enfeksiyon Risklerinin Azaltılmasına Yönelik Đstatistiksel Kalite Kontrol Çalışmaları

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

ABSTRACT $WWLWXGHV 7RZDUGV )DPLO\ 3ODQQLQJ RI :RPHQ $QG $IIHFWLQJ )DFWRUV

Dr. Semih Demir. Tez Danışmanı. Doç.Dr.Barış Önder Pamuk

Özgün Araştırma Makalesi

Ertenü.M, Timlioğlu İper.S, Boz.E.S, Özgültekin.A, Kabadayı.M, Tay.S, Yekeler.İ

Hekim hasta ile karşılaştığı andan itibaren sorunu. Tanı ve Tarama Test Sonuçlarının Klinik Karar Verme Sürecinde Kullanılması DERLEME / REVIEW

Birinci Basamakta Böbrek Hasarının Değerlendirilmesi Proteinüri; Kimde, Nasıl Bakılmalı, Nasıl Değerlendirilmeli?

Kronik Böbrek Hastalığında Retinol Bağlayıcı Protein-4 Düzeyindeki Artış Endotel Disfonksiyonun Yeni Bir Göstergesi mi?

24 SAATLİK İDRARDA SODYUM, POTASYUM VE KALSİYUM ÖLÇÜMÜ VE BUNLARIN SPOT İDRARLA KORELASYONU. YYÜ Tıp Fak. Nefroloji BD

T.C. İZMİR KÂTİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ KADIN HASTALIKLARI VE DOĞUM KLİNİĞİ

Diyabetik Hasta Takibi. Dr. Hasan Onat PHD Diyabet Çalışma Grubu İnece ASM, Kırklareli

Birincil IgA Nefropatisinde C4d Varlığının ve Yoğunluğunun Böbrek Hasarlanma Derecesi ve Sağkalımı ile Birlikteliği

ÖRNEK BULGULAR. Tablo 1: Tanımlayıcı özelliklerin dağılımı

Hipertansiyon yönetiminde yapılan hatalar Nurol Arık

SERVİKAL YETMEZİĞİNDE MCDONALDS VE MODDIFIYE ŞIRODKAR SERKLAJ YÖNTEMLERININ KARŞILAŞTIRILMASI

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

T.C. İZMİR KATİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ İÇ HASTALIKLARI KLİNİĞİ

MELLİTUS HASTALIGI VE HEMŞİRELİK BAKıMı

KANSER HASTALARINDA ANKSİYETE VE DEPRESYON BELİRTİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ UZMANLIK TEZİ. Dr. Levent ŞAHİN

TÜRKiYE'DEKi ÖZEL SAGLIK VE SPOR MERKEZLERiNDE ÇALIŞAN PERSONELiN

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

Kronik Böbrek Hastalığında Kolekalsiferol ün Etkisi

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

Dr. Nilgün Çöl Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları AD. Sosyal Pediatri BD.

Serum Separatör Tüplerin Tiroid Fonksiyon Testlerinin Stabilitesine Etkisi. Müjgan ERCAN Aydın Halk Sağlığı Laboratuvarı, Biyokimya Bölümü

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

Tanı Testlerinin Değerlendirilmesi. ROC Analizi. Prof.Dr. Rian DİŞÇİ

KANSER HASTALARINDA PALYATİF BAKIM VE DESTEK SERVİSİNDE NARKOTİK ANALJEZİK KULLANIMI

Tiroid nodüllerinde TİRADS skorlamasının güvenirliliği

KARŞILAŞTIRMA İSTATİSTİĞİ, ANALİTİK YÖNTEMLERİN KARŞILAŞTIRILMASI, BİYOLOJİK DEĞİŞKENLİK. Doç.Dr. Mustafa ALTINIŞIK ADÜTF Biyokimya AD 2005

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

Polikistik Böbrek Hastalığının Tedavisinde Yenilikler

Normoalbuminürik diyabetik nefropati. Prof.Dr.Murat YILMAZ Özel Çorlu REYAP hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları

Hastaların Hemşirelik Hizmetlerinden Memnuniyeti

Temel Hemşirelik Uygulamalarına İlişkin Hizmet İçi Eğitimin Değerlendirilmesi

ÖZET Amaç: Yöntem: Bulgular: Sonuç: Anahtar Kelimeler: ABSTRACT The Evaluation of Mental Workload in Nurses Objective: Method: Findings: Conclusion:

KAMU PERSONELÝ SEÇME SINAVI PUANLARI ÝLE LÝSANS DÝPLOMA NOTU ARASINDAKÝ ÝLÝÞKÝLERÝN ÇEÞÝTLÝ DEÐÝÞKENLERE GÖRE ÝNCELENMESÝ *


ERKEK HASTALARDA DÜŞÜK DETRUSOR AKTİVİTESİ; İNFRAVEZİKAL OBSTRİKSİYON TANISINDA ÜROFLOW PARAMETRELERİ VE MESANE İŞEME ETKİNLİĞİNİN ÖNEMİ

DİYABETTEN KORUNMADA CİNSİYET İLİŞKİLİ FARKLILIKLAR. Dr. İlhan TARKUN Kocaeli Üniversitesi Endokrinoloji ve Metabolizma Bilim Dalı

Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

SALTurk Çalışması. Türk Toplumunda Tuz Tüketimi ve Kan Basıncı Çalışması. 22 Mayıs Antalya

The Effects of Type II Diabetes Mellitus on Renal Parameters with Hypertensive Patients: Comparative Study

¹GÜTF İç Hastalıkları ABD, ²GÜTF Endokrinoloji Bilim Dalı, ³HÜTF Geriatri Bilim Dalı ⁴GÜTF Biyokimya Bilim Dalı

Kronik böbrek hastalığı adeta bir salgın halini almıģ olan önemli bir halk sağlığı sorunudur.

Mann-Whitney U ve Wilcoxon T Testleri

A UNIFIED APPROACH IN GPS ACCURACY DETERMINATION STUDIES

Diyet Önerileri ve Etkisi

VERİFİKASYON (SEROLOJİ, MOLEKÜLER TESTLER)

İleri Kronik Böbrek Hastalığında Protein Enerji Kaybı: Epidemiyoloji ve Tanı. Kübra Kaynar KTÜ Nefroloji BD

Renal Biyopsi İşlemine Bağlı Ağrının Değerlendirilmesi

20-23 Mayıs 2009 da 45. Ulusal Diyabet Kongresi nde Poster olarak sunuldu.

Bilim Uzmanı İbrahim BARIN

Total Tiroidektomi yapılan hastalarda MSKKM Nomogramının Değerlendirilmesi

HAFİF -ORTA KRONİK BÖBREK HASTALIĞINDA İNSULİN DIŞI TEDAVİ

Gözlem. Clinical Chemistry 55:9, (2009) İlaç Dozajı için Böbrek Fonksiyonunun Değerlendirilmesi

TANI TESTLERINE GIRIŞ & ROC ANALİZİ

KULLANICI TARAFINDAN TESTİN DOĞRULANMASI (VERİFİKASYON) Dr. Murat Öktem Düzen Laboratuvarlar Grubu

ERKEN MEMBRAN RÜPTÜRÜNDE MYOMETRIYAL ELASTROSONOGRAFIK DEĞIŞIKLIKLER. Dr. Rukiye KIZILIRMAK

ARAŞTIRMA. Anahtar Kelimeler: Saanen, Kıl keçisi, Melezleme, Büyüme, Yaşama Gücü

STANDARDİZASYON PROGRAMLARI

Test Tekrarının Objektif Olarak Değerlendirilmesi. Abdurrahman Coşkun Acıbadem Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı

TİP 1 DİYABETİ OLAN İNSÜLİN POMPASI KULLANAN BİREYLERE BAZAL İNSÜLİN DOZ DEĞİŞİKLİĞİ EĞİTİMİ VERMELİ MİYİZ?

ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM FAKÜLTESİ BEDEN EĞİTİMİ ve SPOR BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİNİN ÖSS ve ÖZEL YETENEK SINAVI PUANLARINA GÖRE GENEL AKADEMİK BAŞARILARI

ÖĞRETMEN ADAYLARININ PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

1 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji 2 FMC Türkiye 3 İzmir Katip Çelebi Üniversitesi

Tüberkülin Testi Sonuçlarýnýn Yorumlanmasý Ülkemiz Standartlarý ve Yeni Gereksinimler

ÇOCUKLARDA KRONİK BÖBREK HASTALIĞI Küçük yaş grubunda doğumda başlayabilen Kronik böbrek yetersizliği Son evre böbrek yetmezliği gelişimine neden olan

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK NEFROLOJİ 9.ULUSAL ÇOCUK NEFROLOJİ KONGRESİ KASIM, 2016

TÜBERKÜLOZUN MOLEKÜLER TANISINDA GÜNCEL DURUM

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score: Reliability and Validation of the Turkish Version

Polikistik Böbrek Hastalığında Yeni Yaklaşımlar

Koroner Check Up; Coronary risk profile; Koroner kalp hastalıkları risk testi; Lipid profili;

Transkript:

Türk Klinik Biyokimya Derg 2014; 12(3): 115-119 Araştırma Mikroalbuminüri Tespitinde Spot İdrar Kullanımının Araştırılması Investigation of Using a Spot Urine For Microalbuminuria Detection Evin Kocatürk Ağgül Canik Özkan Alataş Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye Başvuru Tarihi: 17 Eylül 2014 Kabul Tarihi: 30 Kasım 2014 ÖZET Amaç: Mikroalbuminüri tespitinde 24 saatlik idrar örneklerinin toplanması ve standardizasyonu güç olduğundan tarama testi olarak spot idrar kullanımının daha uygun olabileceği düşünülmektedir. Biz de bu çalışmada mikroalbuminüri tespitinde tarama metodu olarak spot idrarın kullanılabilirliğini inceledik. Gereç ve Yöntem: Hastanemiz laboratuvar bilgi sistemi verileri kullanılarak yapılan retrospektif çalışmaya, 24 saatlik idrar örneklerinde mikroalbuminüri tespit edilen ve aynı gün randomize spot idrar örneğinde albumin ve kreatinin düzeyleri belirlenen 39 erişkin hastanın verileri dahil edildi. Spot idrarda bakılan albümin sonuçları ve hesaplanan albümin/kreatinin oranları 24 saatlik idrar albumin sonuçlarıyla karşılaştırıldı. Bulgular: 24 saatlik idrar sonuçlarıyla hem spot idrarda bakılan albumin sonuçları hem de mg/mmol, mg/gr cinsinden hesaplanan albumin/kreatinin oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı, orta düzeyde ve pozitif yönde bir korelasyon saptandı. En yüksek tanı duyarlılığı mg/mmol cinsinden hesaplanan albümin/kreatinin oranına aitti (%69.2). Spot idrarda mg/mmol cinsinden hesaplanan albümin/kreatinin sonuçlarıyla 24 saatlik idrar sonuçları arasında anlamlı bir ilişki olduğu gözlendi (p=0.014). Sonuç: 24 saatlik idrar örneklerinin toplanması ve standardizasyonu güç olduğundan mikroalbuminüri taramasında spot idrar kullanımı oldukça önemlidir. Ancak spot idrar örneklerinin alımı, kreatininin ve albumin ölçüm yöntemleri ve sonuçların değerlendirilmesi standardize edilmelidir. Anahtar Kelimeler: Mikroalbuminüri; tarama; spot idrar ABSTRACT Background: It is thought that using a spot urine is more appropriate for microalbuminuria screening than 24 hours timed urine specimens due to collection and standardization difficulties. In this study, we examined the availability of spot urine as a screening test for the detection of microalbuminuria. Material and Methods: The data of 39 adult patients with microalbuminuria albumine and creatinine levels determined in a randomised spot urine specimens in the same day drawn from the our hospital s laboratory information system were retrospectively analyzed. Spot urine albumine results and calculated albumine-creatinine ratios were compared with 24 hours timed urine albumine results. Results: Statistically, significant, moderate and positive correlation was determined between 24 hours timed urine results and spot urine albumine results expressed as mg/mmol and mg/gr of calculated Türk Klinik Biyokimya Derg 2014; 12(3) 115

Kocatürk ve ark. albumine-creatinine ratios. The highest diagnostic sensitivity is mg/mmol of calculated albuminecreatinine ratio (69.2%). Significant relation was determined between 24 hours timed urine results and mg/mmol of calculated albumine-creatinine ratios (p=0.014). Conclusions: Using a spot urine is very important for microalbuminuria screening since 24 hours timed urine collection and standardisation are difficult. However spot urine collection, measurement methods of albumine and creatinine and evaluation of results should be standardized. Keywords: Microalbuminuria; screening; spot urine GİRİŞ İdrarda günlük albumin atılımı fizyolojik koşullarda 30 mg ın altındadır. 24 saatlik idrar örneğinde 30-300 mg albumin bulunması mikroalbuminüri (MAU) olarak tanımlanır (1). MAU diyabetik nefropatinin bilinen en erken bulgusudur ve kardiyovasküler hastalık riskinin değerlendirilmesinde erken bir belirteç olarak kullanılabilir (2). MAU, 24 saatlik idrarda ve zamanlı idrar örneğinde (gecelik ya da 4 saatlik gibi) albumin ölçülerek, sabah ilk idrarda ya da spot idrar örneğinde albumin/kreatinin oranına (ACR) bakılarak araştırılabilir (3). MAU nin tespitinde 24 saatlik idrarda albumin ölçümü altın standart yöntem olarak kabul görmektedir. Ancak 24 saatlik idrar örneklerinin toplanması ve standardizasyonu güç olduğundan tarama testi olarak spot idrar kullanımının daha uygun olabileceği düşünülmektedir (4). Biz de bu çalışmada MAU tespitinde tarama metodu olarak spot idrarın kullanılabilirliğini inceledik. GEREÇ ve YÖNTEM Hastanemiz laboratuvar bilgi sistemi verileri kullanılarak yapılan retrospektif çalışmaya, 24 saatlik idrar örneklerinde MAU tespit edilen ve aynı gün randomize spot idrar örneğinde albumin ve kreatinin düzeyleri belirlenen 39 erişkin hastanın verileri dahil edildi. Bu hastaların ACR leri hesaplandı. Bu değerler 24 saatlik idrar albumin sonuçlarıyla karşılaştırıldı. Laboratuvarımızda idrar albumin düzeyleri immünotürbidimetrik olarak, kreatinin düzeyleri ID-MS ye karşı standardize edilmiş Jaffe metoduyla Roche/Hitachi MODULAR P cihazında ölçüldü. Spot idrarda albumin düzeyleri için 20-200 mg/l değerleri MAU olarak kabul edildi (5). ACR mg/gr cinsinden hesaplandığında cinsiyet ayrımı olmaksızın 30-300 mg/gr (6,7), cinsiyete göre ayrımı yapıldığında erkeklerde 17-250 mg/gr, kadınlarda 25-355 mg/gr (8), mg/mmol cinsinden hesaplandığında ise kadınlarda 3,5-35 mg/mmol, erkeklerde 2,5-25 mg/mmol (5,7) değerleri mikroalbuminüri olarak kabul edildi. Tüm veri analizleri SPSS 21.0 paket programları ile yapıldı. Sürekli nicel veriler; n, ortalama ve standart sapma olarak, nitel veriler ise n, ortanca değer, 25 inci ve 75 inci yüzdelik değerler olarak ifade edildi. Bağımsız ölçümlerden oluşan ve normal dağılım göstermeyen verilere Mann-Whitney U Testi ve Spearman Korelasyon Testi uygulandı. p<0.05 olasılık değerleri önemli olarak kabul edildi. BULGULAR Çalışmaya 24 ü kadın, 15 i erkek olmak üzere 39 hasta sonucu dahil edildi. Hastaların yaşları 21-74 arasında olup ortalama 51.64±12.97 ydi. 24 saatlik ve spot idrar sonuçları Tablo I de gösterilmiştir. Verilere göre MAU tespitinde kullanılan yöntemlerin tanı duyarlılıkları Tablo II de gösterilmiştir. Spearman korelasyon testine göre; 24 saatlik idrar sonuçlarıyla hem spot idrarda bakılan albumin sonuçları hem de mg/mmol, mg/gr cinsinden hesaplanan ACR sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı, orta düzeyde ve pozitif yönde bir korelasyon saptandı (Tablo III). Mann Whitney U testi uygulandığında sadece spot idrarda mg/mmol cinsinden hesaplanan ACR sonuçlarıyla 24 saatlik idrar sonuçları arasında anlamlı bir ilişki olduğu gözlendi (Tablo IV, Şekil I). 116 Türk Klinik Biyokimya Derg 2014; 12(3)

Tablo I. 24 saatlik ve spot idrar sonuçları Table I. 24 hours and spot urine results En küçük En büyük Ortalama SD 24 saatlik idrarda albumin mg/gün 30.32 255.84 75.17 53.01 Spot idrarda albumin mg/l 4.61 291.24 53.39 69.79 Spot idrarda ACR mg/gr 9.10 344.10 72.72 88.74 mg/mmol 1.03 39.08 8.24 10.06 Tablo II. Mikroalbuminüri tespitinde kullanılan yöntemlerin tanı duyarlılıkları Table II. Diagnostic sensitivities of methods used for microalbuminuria determination Duyarlılık (%) Spot idrarda albumin mg/l %56.4 mg/gr (cinsiyet ayrımı olmaksızın) %51.3 Spot idrarda ACR mg/gr (cinsiyete göre farklı referans aralıkları kullanıldığında) %66.7 mg/mmol %69.2 Tablo III. MAU tespiti için kullanılan yöntemlerin Spearman korelasyon testi ile karşılaştırılması Table III. Comparison of methods used for microalbuminuria determination with spearman correlation analysis. r p Spot idrarda Albumin (mg/l) 0.430 0.006 Albumin/kreatinin mg/gr 0.468 0.030 mg/mmol 0.466 0.003 Tablo IV. MAU tespiti için kullanılan yöntemlerin Mann Whitney U testine göre karşılaştırılması. Table IV. Comparison of methods used for microalbuminuria determination with Mann Whitney U analysis. Spot idrar MAU 25.per Ortanca 75.per p Albumin mg/l Yok 35.85 47.07 71.58 Var 42.95 62.84 108.75 0.066 ACR mg/gr Yok 40.70 47.07 67.86 Var 42.77 69.52 93.50 0.160 ACR mg/gr (cinsiyete göre düzeltilmiş) Yok 40.39 47.11 70.78 0.283 Var 43.01 60.35 85.52 ACR mg/mmol Yok 36.99 43.34 51.20 Var 43.48 64.54 97.50 0.014 TARTIŞMA Şekil I. 24 saatlik idrar sonuçları ile spot idrar albumin/ kreatinin oranlarının karşılaştırılması Figure I. Comparison of 24 hours urine results with spot urine albümin/creatinine results. Mikroalbuminüri tedaviyle gerileyebilen bir durum olduğundan son dönem böbrek yetmezliğine gidişi önlemek ve kardiyovasküler hastalık riskini belirlemek amacıyla bireylerde MAU taramasının yapılması son derece önemlidir. 24 saatlik idrar örneklerinin toplanmasında yaşanılan güçlük nedeniyle bu örneklerin tarama testi olarak kullanılması pratik bir yol değildir (4,9). Daha geniş kitlelere uygulanabilirliği ve daha kolay tekrarlanabilmesi açısından MAU taramasının spot idrarla yapılması daha pratik bir yol olacaktır. Gansevoort ve arkadaşlarının yaptıkları ça- Türk Klinik Biyokimya Derg 2014; 12(3) 117

Kocatürk ve ark. lışmada spot idrarda ACR ve albumin düzeyiyle 24 saatlik idrar sonuçları karşılaştırılmış ve MAU tespitinde benzer sonuçlar elde edilmiştir (10). Ancak spot idrarda yalnız albumin ölçümü idrarın dilue ya da konsantre olmasından kaynaklı yanlış sonuçlara neden olabilir. Bu hataların engellenmesi amacıyla ACR hesaplanmalı ve MAU düzeyleri bu orana göre değerlendirilmelidir. Ayrıca gün içerisinde idrar protein seviyeleri değişkenlik gösterebilir; egzersiz ve postür protein düzeylerini etkileyebilir (11). Dolayısıyla ACR hesaplanırken sabah ilk idrar örneğinin kullanılması hasta sonuçlarının takibi ve standardizasyonu açısından daha doğru olacaktır. Ancak, ACR kullanımını kısıtlayan durumlar da göz önünde bulundurulmalıdır. Örneğin, geniş kas kitlesine sahip kişilerde idrar kreatinin seviyelerinin yüksek olması ya da tam tersi kadınlarda, yaşlılarda ya da kaşektik kişilerde idrar kreatinin seviyelerinin düşük olması nedeniyle ACR sonuçları yanıltıcı olabilir. Jones ve arkadaşları 22.244 kişi üzerinde yaptıkları taramada ACR nin güvenilir bir metot olduğunu belirtmişlerdir (12). Yine Harvey ve arkadaşları 147 diyabetik hasta üzerinde yaptıkları çalışmada, MAU tarama testi olarak ACR nin üstünlüğünü ortaya koymuşlardır (13). Bizim çalışmamızda ise 24 saatlik idrar sonuçlarıyla hem spot idrarda bakılan albumin sonuçları hem de ACR sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı, orta düzeyde ve pozitif yönde bir korelasyon saptandı, ancak; spot idrarda hesaplanan ACR nin MAU yu tespit etme duyarlılığı çok yüksek bulunamadı. Bu durumun laboratuvar bilgi sistemi verilerinin kullanılması nedeniyle oluşan standardizasyon sorunundan ve çalışmaya dahil edilen hasta sayısının az olmasından kaynaklanabileceği düşünüldü. Spot idrarda ACR değerlendirilirken cinsiyete göre farklı referans aralıklarının kullanılması gerektiğini savunan çalışmalar da mevcuttur (14). Bu çalışmaları destekler şekilde bizim çalışmamızda da mikroalbuminüri tespitinde mg/gr cinsinden hesaplanan ACR nin cinsiyete göre farklı referans aralıkları kullanılmasıyla tanı duyarlılığının arttığı görüldü. Amerikan Diyabet Birliği (ADA) ve Uluslararası Böbrek Vakfı (NKF) ACR için 30 mg/g değerini cutoff olarak kabul etmiştir. Ancak farklı çalışmalarda farklı cutoff değerleri hesaplanmıştır. Örneğin Sampaio ve ark. (15) 27,3 mg/g ı, Zelmanovitz ve ark. (16) 26,8 mg/g ı, Incerti ve ark. (17) 32 mg/g ı ACR için cutoff olarak bulmuşlardır. Bu çalışmalarda hesaplanan cutoff değerlerindeki küçük farklılıklar metod farklılıklarından, standardizasyondan, çalışmaya katılan hasta sayısından ve bu çalışmaya dahil edilen hasta populasyonlarının özelliklerinden kaynaklanıyor olabilir. Çalışmamızda spot idrarda MAU tespitinde 20 mg/l, ACR mg/gr cinsinden hesaplandığında cinsiyet ayrımı olmaksızın 30 mg/gr, cinsiyete göre ayrım yapıldığında erkeklerde 17 mg/gr, kadınlarda 25 mg/gr, mg/mmol cinsinden ise kadınlarda 3,5 mg/mmol, erkeklerde 2,5 mg/mmol cutoff değeri olarak kullanıldı. Sadece spot idrarda mg/mmol cinsinden hesaplanan albumin/kreatinin sonuçlarıyla 24 saatlik idrar sonuçları arasında anlamlı bir ilişki olduğu gözlendi. Bu durum MAU değerlendirilmesinde kullanılan yöntemin ve cutoff farklılıklarının önemini göstermektedir. Sonuç olarak, 24 saatlik idrar örneklerinin toplanması ve standardizasyonu güç olduğundan tarama testi olarak spot idrar kullanımı oldukça önemlidir. Ancak spot idrar örneklerinin alımının, kreatininin ve albumin ölçüm yöntemlerinin ve sonuçların değerlendirilmesinin standardizasyonu için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır. KAYNAKLAR 1. American Diabetes Association: Standards of medicalcare in diabetes. Diabetes Care 2005; 28: 4-36. 2. Pontremoli R, Nicolella C, Viazzi F, Ravera M, Sofia A, Berruti V, et al. Microalbuminuria is an early marker of target organ damage in essential hypertension. Am J Hypertens. 1998; 11: 430-8. 3. Basi S, Fesler P, Mimran A, Lewis JB. Microalbuminuria in Type 2 Diabetes and Hypertension: A Marker, Treatment Target, Or Innocent Bystander? Diabetes Care 2008; 31: 194-201. 4. Güntaş Korkmaz G, Buğdaycı G, Güçtekin A. Hipertansiyonlu Hastalarda Mikroalbuminüri Tarama Testi: Spot İdrarda Albumin Kreatinin Oranı Turkiye Klinikleri J Med Sci 2005; 25(1): 1-5. 5. Jarraya F, Lakhdar R, Kammoun K, Mahfoudh H, Drissa H, Kammoun S, et al. Microalbuminuria A Useful Marker of Cardiovascular Disease. Iranıan J Kidney Dis. 2013; 7(3): 178-86. 118 Türk Klinik Biyokimya Derg 2014; 12(3)

6. Molitch ME, DeFronzo RA, Franz MJ, Keane WF, Mogensen CE, Parving HH et al. American Diabetes Association: Nephropathy in Diabetes. Diabetes Care. 2004; 27: 79-83. 7. Halimi JM, Hadjadj S, Aboyans V, Allaert FA, Artigou JY, Beaufils M, et al. Microalbuminuria and Urinary Albumin Excretion. French Clinical Practice Guidelines. Diabetes Metab. 2007; 33: 303-9. 8. Eroğlu Ermiş Ö, Özgültekin A,Yoğun Bakım Hastalarında Kapiller Kaçağı Engellemede HES ve GELATİN Solüsyonlarının İdrar Mikroalbumin Düzeyleri ile Değerlendirilmesi. Türk Yoğun Bakım Derneği Dergisi. 2013; 11: 25-32. 9. Chaiken RL, Khawaja R, Bard M, Eckert-Norton M, Banerji MA, et al. Utility of Untimed Urinary Albumin Measurements in Assessing Albuminuriain Black NIDDM Subjects. Diabetes Care. 1997; 20(5): 709-13. 10. Gansevoort RT, Brinkman J, Bakker SJL, De Jong PE, de Zeeuw D.Respondto Using Measures of Albumin Excretion. Am J Epidemiol. 2006; 164: 731-2. 11. Ercan E. Mikroalbuminüri: Kardiyovasküler Risk Faktörü, Trakya Univ Tip Fak Derg 2010; 27: 42-48. 12. Jones CA, Francis ME, Eberhardt MS, Chavers B, Coresh J, Engelgau M, et al. Microalbuminuria in the US Population: Third National Health and Nutrition Examination Survey. Am J KidneyDis. 2002; 39(3): 445-59. 13. Harvey JN, Hood K, Platts JK, Devaraioo S, Meadows PA. Prediction of Albumin Excretion Rate from Albumin-to-Creatinine Ratio. DiabetesCare. 1999; 22(9): 1597-8. 14. Warram JH, Gearin G, Laffel L, Krolewski AS. Effectof Duration of TypeI Diabetes on the Prevalence of Stages of Diabetic Nephropathy Defined by Urinary Albumin/Creatinine Ratio. J Am Soc Nephrol. 1996; 7: 930 7. 15. Sampaio E, Delfino VD. Assessing Albuminuria in Spot Morning Samples from Diabetic Patients. Arq Bras Endocrinol Metab. 2008; 52(9): 1482-8. 16. Zelmanovitz T, Gross JL, Oliveira JR, Paggi A, Tatsch M, Azevedo MJ. The Receiver Operating Characteristics Curve in The Evaluation of a Random Urines Pecimen as a Screening Test for Diabetic Nephropathy. DiabetesCare. 1997; 20(4): 516-9. 17. Incerti J, Zelmanovitz T, Camargo JL, Gross JL, de Azevedo MJ. Evaluation of Tests for Microalbuminuria Screening in Patients with Diabetes. Nephrol Dial Transplant. 2005; 20(11): 2402-7. Yazışma adresi: Evin Kocatürk Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye 0 222 2392979 e-posta: evinadsiz@hotmail.com Türk Klinik Biyokimya Derg 2014; 12(3) 119