HEREDiTER NONPOLİPOZİS KOLOREKTAL KANSER AİLESİ



Benzer belgeler
KOLOREKTAL KANSER. Prof. Dr. Ömer ŞENTÜRK

KOLOREKTAL POLİPLER. Prof. Dr. Mustafa Taşkın

KOLOREKTAL KANSER. Plan. Plan. Olgu Sunumu Hikaye. Olgu Sunumu Fizik Muayene. Olgu Sunumu Laboratuvar

Prof.Dr.. Mustafa TAŞKIN. Genel Cerrahi A.B.D.

Doç. Dr. Abdullah BÖYÜK

Kolorektal Kanserler. Doç. Dr. Abdullah BÖYÜK

KOLON KANSERİ. Op.Dr.Aytekin COŞKUN VAKIF GUREBA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ

ENDOMETRİAL KARSİNOM SPORADİK Mİ? HEREDİTER Mİ? Dr Ş.Funda Tanay Eren Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı

Polipte Kanser. Dr.Cem Terzi. Dokuz Eylül Üniversitesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı Kolorektal Cerrahi Birimi

Endoskopi indikasyonları. Dr. Mehmet İnan Mağusa Tıp Merkezi Hastanesi

LAPAROSKOPİK KOLOREKTAL KANSER CERRAHİSİNİN ERKEN DÖNEM SONUÇLARI:251 OLGU

igog toplantıları 23.şubat 2011

TÜRKİYE DE MİDE KANSERLERİ SIKLIĞI, COĞRAFİ DAĞILIMI VE KLİNİK ÖZELLİKLERİ. Prof.Dr.Fikri İçli

ACİL CERRAHİ GİRİŞİM GEREKTİREN ENDOKRİN PATOLOJİLER: ERKEN TANI & HIZLI TEDAVİ

TÜRKİYE DE MİDE KANSERLİ HASTALARIN KLİNİKOPATOLOJİK ÖZELLİKLERİ: -Çok Merkezli Retrospektif Çalışma- Türk Onkoloji Grubu

KOLOREKTAL KANSERLERİN MOLEKÜLER SINIFLAMASI. Doç.Dr.Aytekin AKYOL Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı 23 Mart 2014

Dev Karaciğer Metastazlı Gastrointestinal Stromal Tümör Olgusu ve Cerrahi Tedavi Serüveni

KOLOREKTAL KARSİNOMLARDA HPV NİN ROLÜ VE KARSİNOGENEZ AÇISINDAN P53 VE BCL-2 İLE İLİŞKİSİ

Von Hippel-Lindau(VHL) Sendromu, VHL genindeki heterozigot mutasyonların sebep olduğu, otozomal dominant kalıtımlı bir ailesel kanser sendromudur. 3p2

Türk Hepatopankreatobilier Cerrahi Derneği Kolorektal ve Nonkolorektal Karaciğer Metastazlarına Yaklaşım: Benzerlikler-Farklılıklar Çalıştayı

Kanser ve genler. Bağırsak kanseri ve Polipsiz kalıtsal kolon kanseri. Polipsiz kalıtsal kolon kanseri

KOLONOSKOPİK TARAMA VE KOLONOSKOPİ

Polipektomi sonrası izlem ilkeleri

KOLOREKTAL KANSERLER: EPİDEMİYOLOJİ, ETİYOLOJİDE ROL OYNAYAN ETKENLER, TARAMA VE KEMOPREVANSİYON

SAĞ VE SOL KOLON YERLEŞİMLİ TÜMÖRLER: AYNI ORGANDA FARKLI PATOLOJİK BULGULAR VE MİKROSATELLİT İNSTABİLİTE DURUMU

Herediter Meme Over Kanseri Sendromunda. Prof.Dr.Mehmet Ali Ergün Gazi Üniversitesi Tı p Fakültesi T ı bbi Genetik Anabilim Dalı

İNTERAKTİF VAKA TARTIŞMASI

KANSERDE RADYOLOJİK GÖRÜNTÜLEME DOÇ. DR.İSMAİL MİHMANLI

epigenomics Epi procolon 2.0 CE, kolorektal kanser taramasına yönelik bir kan testidir. Kanda Kanser Tanısı

HİPOFARİNKS KANSERİ DR. FATİH ÖKTEM

Kolorektal kanser (KRK), dünyada en sık

Primeri Bilinmeyen Aksiller Metastazda Cerrahi Yaklaşım. Dr. Ali İlker Filiz GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Genel Cerrahi Servisi

MIDE KANSERİ. Prof.Dr.Yusuf ÇİÇEK GENEL CERRAHİ ANABİLİM DALI

Dr. Ayşe Erbay Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Dr. Turgut Noyan Adana Uygulama Araştırma Merkezi 30/09/2017

TÜRK KOLON ve REKTUM CERRAHİ DERNEĞİ

KOLOREKTAL KARSİNOMA VE ÖNCÜ LEZYONLARINDA MİKROSATELLİT İNSTABİLİTESİNİN İMMÜNHİSTOKİMYASAL OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

BATIN BT (10/11/2009 ): Transvers kolon orta kesiminde kolonda düzensiz duvar kalınlaşması ile komşuluğunda yaklaşık 5 cm çapta nekrotik düzensiz

OP. DR. YELİZ E. ERSOY BEZMİALEM VAKIF ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ GENEL CERRAHİ AD İSTANBUL

Prof. Dr. İmirzalıoğlu. Tarih Aralığı: Haber Sayısı: 45

Interventi di screening per i tumori intestinali in Galles

Tiroidin en sık görülen benign tümörleri foliküler adenomlardır.

Meme ve Jinekolojik Kanser Kontrolünde Genetik Faktörlerin Rolü

Kolorektal kanserde endoskopik özellikler tümör patolojisini ve tümör evresini predikte edebilir mi?

OVER KANSERİ. Yumurtalık kanseri; Over tümörü; Over kanseri neden olur?

This information (3) on Bowel cancer and genetics is in Turkish Bağırsak kanseri ve genetiği (İngilizce'si Bowel cancer and genetics)

Saat 25 Eylül 2017 Pazartesi 26 Eylül 2017 Salı 27 Eylül 2017 Çarşamba 28 Eylül 2017 Perşembe 29 Eylül 2017 Cuma. Seminer

Kolorektal Adenokarsinomlarda Tümör Tomurcuklanmasının Kolonoskopik Biyopsi ve Rezeksiyon Materyalleri Arasındaki Uyumu

BİRİNCİL KEMİK KANSERİ

HNPCC (Herediter Non Polipozis Kolorektal Kanser)

KANSER NEDIR? TARAMA YÖNTEMLERI NELERDIR? BURSA HALK SAĞLIĞI MÜDÜRLÜĞÜ KANSER ŞUBE DR.AYŞE AKAN

Tanı: Metastatik hastalık için patognomonik bir radyolojik. Tek veya muitipl nodüller iyi sınırlı veya difüz. Göğüs Cerrahisi Hasan Çaylak

IYE'D -' """ A 1 IGI. Pror. Hr. İlhan Ti ~( ~R. Editörler. Dr. Ediz F~ ( 'f lşa R. lh>\'- i>r. ~afi1 8()ZDl-:\1İR. Uo~. Ur. Rl"fik Rl 'Rt;l'T.

KOLON KANSERĐ. Epidemiyoloji. Prof.Dr.Ahmet Dobrucalı

Dr. Mehmet İnan Genel Cerrahi Uzmanı

KOLON VE İNCE BAĞIRSAĞIN NONTÜMÖRAL REZEKSİYON MATERYALLERİNDE TANIYA YAKLAŞIM. Dr. Armağan GÜNAL GATA Tıbbi Patoloji AD - Ankara

Sorular. U UR SUNGURTEK N Pamukkale Üniversitesi Genel Cerrahi Anabilim Dal, Denizli-Türkiye

Kanser Taraması. Dr. P. Fulden Yumuk Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi İçHastalıkları ABD. Tıbbi Onkoloji BD. 5Aralık 2015

Adalet Elçin Yıldız, Sinan Genç, Berna Uçan, Suat Fitoz. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Radyolojisi Bilim Dalı, Ankara

TÜMÖR MARKIRLARI. Dr. Ömer DİZDAR. Hacettepe Üniversitesi Kanser Enstitüsü, Prevantif Onkoloji Anabilim Dalı

Kanserin sebebi, belirtileri, tedavi ve korunma yöntemleri...

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları ABD, Medikal Onkoloji BD Güldal Esendağlı

Meme ve Over Kanserlerinde Laboratuvar: Klinisyenin Laboratuvardan Beklentisi

Quantec Özefagus kanseri Mide kanseri Hepatobilier ve pankreas kanseri Kolorektal kanser

NEDENLERİ. Endometrial polipler ile sigara kullanımı, doğum kontrol hapı kullanımı ve yapılan doğum sayısı arasında bir ilişki yoktur.

4. SINIF GENEL CERRAHİ STAJ PROGRAMI

MEME KANSERİNDE GÖRÜNTÜLEME YÖNTEMLERİ

Renal Hücreli Karsinom ve Kolon Adenokarsinom Birlikteli i

KOLOREKTAL KANSERLERDE TARAMA ( PĐLOT ÇALIŞMA )

KÜNT ve DELİCİ/KESİCİ KARIN TRAVMALARI

Erken Evre Akciğer Kanserinde

KOLOREKTAL KARSİNOMLU HASTALARDA PRİMER İLE METASTAZ ARASINDA KRAS DİSKORDANSI

KOLOREKTAL CERRAHİ SONRASI HASTA EŞLERİNİN YAŞAM KALİTESİ

İntermittan Hematokezya ile Başvuran Genç Erişkin Hastalarda Kolonoskopik İnceleme Gerekli midir?

ERKEN LOKAL NÜKS GELİŞEN VULVA KANSERİ: OLGU SUNUMU

Dr. M. Gamze Aksu Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi AD

Erken Evre Mide Kanserine Yaklaşım

SENTİNEL LENF DÜĞÜMÜ İŞARETLEMESİ: KOLOREKTAL KANSER CERRAHİSİNDE YERİ VAR MI?

Robotik Cerrahi? Laparoskopi?

Kolorektal Kanserlerde Tarama Yöntemleri ve Đzlem Kriterleri

KOLON POLĠPLERĠ. Polipler histolojik tiplerine göre 4 gruba ayrılırlar. 1-Neoplastik Polipler: Tubuler. adenoma,villöz adenoma,tübülovillöz adenoma.

MİDE KANSERİNDE APOPİTOZİSİN BİYOLOJİK BELİRTEÇLERİNİN PROGNOSTİK ÖNEMİ

Gastrointestinal Polipler. Prof.Dr.Ömer ŞENTÜRK KOÜ Tıp F.Gastroenteroloji BD

Pediatrik karaciğer kitlelerinde ayırıcı tanı

Ulusal Akciğer Kanseri Kongresi İleri Evre Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserlerinde Neoadjuvan Tedavi Sonrası Pulmoner Rezeksiyon Sonuçlarımız

KOLANJİOKARSİNOMA. Sunum Planı. Safra Kanalı Kanseri-Kolanjiokarsinoma- Sunum Planı. Sunum Planı. Kolanjiokarsinoma- Lokalizasyon

TTOD MEME KANSERİ GÜNCELLEME KURSU HAZİRAN 2015 İSTANBUL 08:25-08:30 Açılış 08:00-08:30 Pratiği değiştiren çalışmalar. (salonda kahvaltı ile)

SİNDİRİM SİSTEMİ KANSERLERİNDE ONKOLOJİK TEDAVİ. Prof. Dr. Evin Büyükünal Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları. ABD Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı

Anormal Servikal Sitolojide Yönetim. Dr. M. Coşan Terek Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim dalı

Kars Yöresi Alt Gastrointestinal Endoskopik Biyopsi Sonuçları

Malignite ve Transplantasyon. Doç. Dr. Halil Yazıcı İstanbul Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

ADRENAL KİTLELERK TLELERİNDE DR. FATİH H TUNCA İSTANBUL TIP FAKÜLTES LTESİ GENEL CERRAHİ

DÖNEM IV 3. GRUP DERS PROGRAMI

Paratiroid Kanserinde Yönetim İzmir den Üç Merkezli Deneyim

Vaka Sunumu Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserinde(KHDAK) Hedefe Yönelik Tedavi Seçenekleri

Metastatik Karaciğer Tümörlerinin Cerrahi Tedavisi

Rektosigmoid Poliplerin Özellikleri Đle Senkron Polip ve Tümör Yandaşlığı Đlişkisi

KOLOREKTAL KARSİNOGENEZİSTE MİKRO RNA NIN ROLÜ

JİNEKOLOJİK ONKOLOJİDE GENETİK ANORMALLİKLERE GÖRE YÖNETİM

BAŞ BOYUN KANSERLERİNDE ADAPTİF RADYOTERAPİ. Medikal Fizik Uzmanı Yonca YAHŞİ

Rektum Kanseri Lokal Tümör Eksizyonu Radikal Bir Girişim midir?

Transkript:

SSK TEPECiK HAST DERG 1995; 5 (1) : 78-82 78 OLGU SUNUMLARI HEREDiTER NONPOLİPOZİS KOLOREKTAL KANSER AİLESİ A FAMILY WITH HEREDITARY NONPOLIPOID COLOCTERAL CARCINOMA Emin YEGİNBOY Mehmet Emin BÜYÜKERKMEN ÜmitBAYOL Cezmi KARACA Atilla ÇÖKMEZ SUMMARY Hereditary No'npolipoid Colorectal Carcinoma (HNPCC) is tranmissed with antosomal dominant inheritance. In a turkish family, 3 of 5 siblings had colon carcinoma. The development of cancers was in first-degree relatives, the mean age 34 years, predominance of proximal colonic cancer without antecedent polyposis. These criterias were compatible with HNPCC criterias. Screening should be initiated at the age of 25 and continued during the whole life of the every member of these families. (Key words: Familial Colonic Cancer, Familiality, Family History, Lynch Syndrome) ÖZET Herediter nonpolipoid kolorektal karsinamlar ( HNPCC) otozornal dominant kahtım sonucu ortaya çıkmaktadırlar. Retrospektif olarak değerlendirdiğirniz bir ailede aynı ebeveynlerden olma be~ karde~ten üçünde kolon kanseri geli~mi~tir. Olgular arasında birinci derecede akrabalık görülmesi, 2'sinin proksimal kolonda yer alması, ortaya çıkı~ ya~ı ortalamasının 34 olması ile HNPCC kriterlerine uyum göstermektedir. HNPCC ailelerinde birinci derece akrabalıkta malinite riskinin yüksek olması, bireylerin 25 ya~ından itibaren ya~am boyu sürecek bir izlem programına alınmalarını gerektirmektedir. (Anahtar sözcükler : Aile anamnezi, Ailevi Kolon Kanseri.) Genel Cerrahi Servisi (Op.Dr.E Yeğinboy, Op.Dr.M.E Büyükrekmen} SSK Afyon Hastn. Patoloji Lab. ( Doç.Dr. Bayol} 3. Cerrahi Kli. (Op.Dr.C Karaca} SSK Tepecik Hastn. izmir 1. Cerrahi Kli. (Op.Dr.A Çökmez} Atatürk Devlet Hastn. IZMIR Yazışma: Op.Dr.E Yeğinboy Zübeyde Hanım Hastn. BOSTANLI

SSK TEPECIK HAST DERG 1995 Vol. 5 No. 1 79 Son yıllarda çe~itli yayınlarda kolorektal karsinom olgularının % ı ile % ıo nun otozornal kahtım sonucu ortaya çıktıkları kabul edilmektedir (1, 2, 3). Herediter kolorektal karsinamlar dört gruba ayrılırlar: a) ailevi adenomatöz polipozis koli sonucu geli~en kolorektal karsinomlar, b) ailevi kolon kanseri, c) soliter kolon polipleri zemininde geli~en kolorektal karsinomlar, d) herediter nonpolipoid kolorektal karsinemlar (3, 4). Ailevi adenomatöz polipozis koli, kolorektal karsinamların % ı'den azını olu~turur. Öncelikle rektosigmoid bölgede sayıları binlere ula~abilen polipler mevcuttur. Hastalığın tanı ya~ı ortalama 2S, malinitenin ortaya çıkı~ ya~ı ise 37 dir. Hastalıkla ilgili gen S nolu kromozomun uzun kolu 21 nolu bölgesinde tanımlanmı~ ve (Familya! Adenomatöz Polipozis) FAP geni olarak isimlendirilmi~tir. Bu genetik bölgede yapılan çalı~malarda ikinci bir supresör gen bulunmu~ ve ( Mutated Colorectal Cancer) MCC olarak adlandırılmı~tır (1, 4, S). Ailevi kolon kanseri polip etiyolojisi olmadan birinci ve/veya ikinci derece akrabalıkta en az iki ki~ide kolon kanserinin ortaya çıkmasıyla tanımlanır. Ortaya çıkı~ ya~ı, malinitenin kolon ve rektumdaki dağılımı, senkron ve metakron özellikleri açısından koloktreal kanserierin genel populasyondaki dağılımından bir farklılık göstermez (4). Birinci derece akrabalıkta kolon malinitesi görülınesi, aile bireyleri arasındaki kolon kanseri riskini genel pppulasyona oranla iki ile üç kez arttırmaktadır (4, 6). Kolorektal karsinamlu olguların % 90'ın da 17. kromozomun kısa kolunun 13.1 nolu bölgesiiı.de supresör görevi yapan ps3 proteinin kaybolduğu veya mutasyona uğradığı saptanmı~tır (S). 1990 yılında kolon kanserlerinin % 70'in de ı8 nolu kromozun uzun kolunda yer alan kaybolmu~ bir supresör gen saptanarak (Deleted in Colorectal Carcino-. ma) DCC olarak isimlendirildi (S, 6). Soliter (discrete) kolon polipleri ve kolorektal karsinemlar arasında herediter bir ili~ki olduğuna inanılmaktadır. Yazariara göre, adenom ancak anormal bir mukozacia geli~ebilir. Her an yeni bir polip ya da kanser çıkabilir ve bu kanserin adenom kaynaklı olınası da gerekmez (7). Büyük villöz adenamların maliniteye dönü~me riski % 30-% arasında değiıımektedir. Bu risk tübüler adenomlar için ortalama % 3 dür. Polip zemininde geliııen malinitelerin % 60 ı ortalama 60 ya~ında ortaya çıkarlar. HNPCC, polipozis olınadan otozornal dominat kalıtımla geçen kolorektal karsinom olu~umu tanım-lar. Lynch ı ve Lynch 2 olarak iki deği~keni vardır. Lynch 1 ( Herediatry Site Specific Nonpolipo Colonic Cancer) malinitenin genç ya~ta, çoğunlukla proksimal kolon segmentlerinde ortaya çıkması, e~ ve ayrı zamanlarda ba~ka kolon malinitesinin görülmesindeki sıklık ile tanımlanır. Lynch 2. (Carcinom'Family Syndromes) aynı özelliklerin yanında sıklık sırasına göre düzenlenmi~ kolon dı~ı maliniteler görülür. Ba~ta endometrium mide ve larinks, pankreas, üst üriner sistem ve ince bağırsak kanserleri, B hücreli lenfatik lösemi görülür. Lynch 1 ortalama 41,3 Lynch 2 ise 44,8 ya~ında görülürken % 72,3 sağ kolon kanseri, % 22,S e~ zamanlı kanser, % 40 on yıl içinde ayrı zamanlarda kanser olu~ma riski vardır (4, 7-11). Her iki senciromda e~lik eden sayıda (en fazla) adenomatöz polipler görülebilmektedir. Sıklıkla polipler kanser ile aynı zamanda ortaya çıkmaktadırlar (13). ÖLGU 1 : (Prot. No : 3209-188) 41 ya~ında erkek. Rektal kanama, tenezm, kilo kaybı yakınmaları ile 21.4.1990 tarihinde Afyon SSK Hastanesine ba~vuran hastaya yapılan rektosigmoidoskopik tetkikte anal kenardan 1S cm proksimalde ülsere ve vejetan bir kitle ile kar~ılaıııldı. Alınan biyopsi sonucunun adenokarsinom gelınesi üzerine ameliyata karar verildi. İzmir SSK Tepecik Hastanesinde 14.5.1990 tarihinde yapılan ameliyatta anarektal çizgiden ıs cm praksimalde serozayı a~mı~, lümeni daraltan kitle görüldü. Hastaya anterior rezeksiyon yapıldı. Ameliyat materyalinin patolojik değerlendirilmesi orta derecede diferansiye mukoid komponentler içeren adenokarsinom olarak geldi. Ayrıca kanser kitlesine yakla~ık 3 cm uzaklıkta bir adet tubulövilöz

J SSK TEPECiK HOSP TURKEY 1995 Vol. 5 No. 1 80 yapıda bir polip bulunduğu gözlendi (T4NoMo). Hastaya adjuvan radyoterapi uygulandı. Hasta 66 aydır yakınmasız bir ya~am sürdürmektedir. OLGU 2 : (Prot. No : 191/3230) 37 ya~ında kadın. İlk olgunun kızkarde~i olan hasta 2.8.1990 tarihinde karın sağ alt kadranda kitle, ağrı, kilo kaybı yakınmaları ile Afyon SSK Hastanesine ba~vurdu. Hasta çekilen baryumlu kolon grafisinde çıkan kolonda kitle saptanması üzerine 6.8.1990 tarihinde ameliyat edildi. Ameliyatta çıkan kolon orta bölümde 6x7x8 cm boyutlarında serozayı a~an kitle ile kar~ıla~ıldı. Hastaya sağ hemikolektomi-ucuca ileotransversostomi uygulandı. Ameliyat materyalinin patolojik değerlendirilmesi iyi diferansiye adeno karsinam olarak geldi (T4NoMo). Hasta 62 aydır yakınmasız bir ya~am sürdürmektedir. OLGU 3: (Prot. No : 1346-77 ) 24 ya~ında erkek. İlk iki olgunun erkek karde~i Hasta 18.2.1991 tarihinde epigastium ağrısı, kilo kaybı, ate~ yakınması ile acilen Afyon SSK Hastanesine yaptığı ba~vurusu sonucu yatırıldı. Yapılan tetkikler sonucu yalnızca mide-duodenum pasaj grafisinde pilorik bölgede ülser ni~i saptanarak tıbbi tedavi uygulandı. Bir ay sonra hasta yine aynı hastaneye karın üst kadranda ağrı, kabızlık, kilo kaybı yakınmaları ile ba~vurdu. Baryumlu kolon grafisinde sol fleksurda kitle görüldü. 25.3. 1991 tarininde ameliyata alınan hataya sol fleksurada serozayı a~an ve dalak hilusuna yapı~ıklığı olan kitle ile kar~ıla~ıldı. Sol hemikolektomi, splenektomi, ucuca kolokolostomi uygulandı. Hastada bir hafta sonra ile us geli~mesi üzerine acilen ameliyata alınarak, bridotomi yapıldı. Ameliyat materyalinin patolojik değerlendirilmesi serozayı a~mamı~ orta derecede diferansiye adeno karsinam olarak yapıldı (T3NoMo). Hasta 56 aydan bu yana yakınmasız bir ya~am sürdürmektedir. TABLO 1: Olguların Özellikleri OLGU YAŞ TÜMÖR CINS YERI PATOLOJI EVRE CERRAHI ADJUVAN IZLEM SONUÇ TEDAVI 40 E Rektosigmoid 2 37 K Sağ kolon 3 24 E Sol kolon köşesi Mu koi d Adeno-Ca T 4NoMo Ant.Rezeks. RT 66 çok iyi Adeno-Ca T4NoMo Sağ hamikol 62 çok iyi Adeno-Ca T3NoMo Sol hamikol 56 çok iyi TARTIŞMA Üç olgumuzdaki kolon malinitesinin ortaya çıkı~ ya~ı ortalamasının 34 olması iki olguda proksimal kolonda yerle~mesi HNPCC ile uyumludur. Aynı ailede birinci derece akrabalıkta üç bireyde kolon malinitesi görülmesi ailevi kolokteral karsinam ve HNPCC kriterleri ile uyum göstermektedir. Aile ağacında bir jenerasyon geriye gidilebildi ve herhangi bir malinite ile kar~ıla~ılmadı (Şekil 1) HNPCC aileleri üzerinde yapılan ve 18. kromozomun DCC gen bölgelerinde yapılan ara~tırmalarda herhangi bir özellik saptanmamı~tır (1, 6). DNA sarmalında ortaya çıkabilen yanlı~ e~le~imleri tamir eden genetik mekanizma ilk kez E. Coli de bulundu ve MutH olarak isimlendirildi. Benzer gen insanda ikinci kromozomda (2p15-16), (2p 22-21) saptandı ve hmsh2 olarak isimlendirildi. HNPCC ailelerinde yapılan ara~tırmalarda genç ya~ta kolon kanseri geli~mi~ bazı bireylerde hmsh2 geninin kodladığı proteinlerde mutasyon saptanması, mutasyon tamir mekanizmasının i~lememesi ile açıklanmaktadır (5, 13). 1987 yılında Mecklin ve ar-

SSK TEPECIK HAST DERG 1995 Vol. 5 No. 1 81 ŞEKiL 1: Ailenin Soyağacı ı ı ı??? o o o., o o ~ ıh ıh o o o o o o o o o o D: Erkek O: Kadın : Kolerektel kanserli erkek e : Kolerektel kanserli kadın kada~ları Orta Finlandiya populasyonunda yaptıkları kolokteral karsinom taramasında 22 HNPCC ailesi saptamı~lardır. Bu ailelerde malinitenin ortaya çıkı~ ya~ı 30 ve 59 arasında sıklık gösterirken, diğer bireylerde 60 ve 80 ya~ arasına rastlamaktadır (3). HNP CC ailelerinin asemptomatik bireyleri üzerinde yapılan karsinom taramalarında, 236 bireyden 137 sine (% 58) yerel ko~ullara bağlı. olarak kolonoskopi veya fleksibl sigmoidoskopi/ çift kontrastlı kolon grafisi uygulanmı~tır. 4 hastada (% 8,8) kolon kanseri saptanmı~tır (Dukes A bir, Dukes B bir, Dukes C iki olguda) (3,13). Lynch Amerika'da de ll HNPCC ailesi üzerinde yaptığı ara~tırmalarda Lynch 1 e uyan 2 ailenin 574 ferdinin 34 'ünde kolokteral karsinom (%18,8), Lynch 2 ye uyan 9 ailenin 693 ferdinin 59' unda kolo:ı:ektal ve kolon dı~ı malinite (% 25,6) saptamı~tır. Ko1tikteral karsmornların 66 sı (% 68,8) proksimal, 30 u distal kolonda (%31,2) yerle~mi~lerdir (9). Hollanda da ise Vasen ve arkada~ları saptadıkları 22 HNP CC ailesinde izlem programlarını 20 ya~ından itibaren tüm ya~am boyu sürecek ~ekilde ba~latmı~lardır. izlem programına katılan 168 ki~inin 20'sinde kolorektal neoplazma görülmü~tür. Bu lezyonlardan 14 ü adenom, 6'sı karsinamdur (Dukes A iki Dukes B dört olguda), ortalama y~ 46 dır (12). Bu tür malinite riski ta~ıyan ailelerde izlem programına erken ba~lanması gerekmektedir. Bu konuda ortak bir karar yoktur. Genel olarak izlem programı riski ta~ıyan asemptomik aile bireylerinde 25-35 ya~ arası ba~latılmaktadır. Kolonoskopi rutin olarak her yerde kullanılmaktadır. Yerel ko~ullara uygun olarak fleksibl sigmoidoskopi/ çift kontrast baryumlu kolon grafisi daha sık olarak kullanılmaktadır. Her üç hastamızı da yılda

J SSK TEPECiK HOSP TURKEY 1995 Vol. 5 No. 1 82 (b) olguların bir baryumlu kolon grafisi ve bilgisayarlı kolon tornagrafisi ile izlemekteyiz. 1990 yılında Amstredam'da ilk kez toplanan HNP CC-Uluslararası Ortak Çalı~ma Grubu, HNP CC un tanı, tedavi ve ara~tırmaları konusunda ortak kriterler olu~turması yolunda kararlar aldı. HNPCC tanımlaması üzerinde Amsterdam grubunun olu~turduğu kriterleri (a) üç veya daha fazla akrabada kanıtlanmı~ kolokteral kanser olması, arasında birinci derece akrabalık olması, (c) olguların iki veya daha fazla jenerasyona dağılması, (d) en az bir olgunun 45 ya~ında genç olması ~eklindedir. Uzun tartı~malar sonrası ekstrakolonik neoplazmalar metakran veya proksimal kolon maliniteleri ~eklindeki özellikler tanımlama dı~ı bırakılmı~lardır (13). HNPCC ailelerinde bireylerin bilinçlendirilmesi 13 ya~ından itibaren ba~latılmalı, 25 ile 35 ya~ arası iki yılda bir, 35 ya~ ve sonrası yılda bir kez kolonoskopi yapılmalıdr (4,14). HNPCC bireyler ayrı zamanlı malinite riskinin yüksek olması nedeniyle subtotal kolektomi uygulanması önerilmektedir. Ayrıca malinite riskinin yüksek olduğu endometrium, over, böbrek, üreter, mesane, ince barsak, safra yolları, mide gibi organlar özel bir izlem gerektirmektedir. Kolektomi geçirmi~ HNPCC hastalarına yılda bir kez kolonoskopi ve bilgisayarlı tomografi yapılmalıdır. Kolokrekal karsinom ailelerinde ise 35 ya~ından itibaren altı ayda bir dı~kıda gizli kan tetkiki yanında, iki yılda bir endoskopik.. tetkik yapılmalıdır. Aynı izlem programı soliter polip ve kolorektal karsinam görülen aile bireyleri için de uygulanmalıdır. Bu bireylerde ise malinite görüldüğünde profilakhk amaçlı geni~ cerrahi rezeksiyonlar önerilmektedir. Bugüne dek klinik çalı~malarda adenomatöz Polipolipoid kolorektal ailelerinin izlemlerinin 10 ya~ından itibaren yılda iki kez endoskopik tetkik olarak sürdürülmesi önerilmektedir. Polipler ortaya çıkar çıkmaz subtotal veya total kolektomi uygulanmalıdır. Ayrıca kolon malinite riski ta~ıyan organlarda izlenmektedirler. Bugün artık böyle bir izlem programının, bu ailelerin yalnızca F AP geni ta~ıyan bireylerinde güvenle uygulanabileceği görü~ü yerle~mektedir (13). HNPCC olgularında belirgin krozomal defektin saptanmamı~ olması, spesifik biyomarkırın bulunamaması, tanı açısından gecikmelere yol açabilmektedir. Bu tür herediter olguların bilgileri bir merkezde toplanmalı, her türlü bilgi deği~imi hemen iletilmelidir. KAYNAKLAR 1. Pletomaki P, Sistonen P, Mecklin JP. Evidence that the MCC-APC Region in 5q 21 is not the site for susceptibility to HNPCC: Cancer Res 1992 ; 52 : 4530-3. 2. ]ass JR, Stewart SM. Evolution of hereditary nonpolis colorectal carcinom. Gut 1992; 33: 783-6. 3. Mecklin JK. Frequency of Hereditary Colocteral Carcinoma. Gastroent. 1987; 53: 1021-5 4. Lynch HT. The Surgeon and Colorectal Cancer Genetics Arch Surg 1990; 125: 698-701. 5. Terzioğlu O. Kolorektal Kanserin Oluşumunda Moleküler Genetik Değişiklikler. SSK Tepecik Hastn Derg 1994; 4: (1-3): 1-6. 6. Peltonaki P, Sistonen P, Mecklin fp. Evidence supporting exclıısion of DCC Gene and a Portion of Chromosome 18q as the Locus Suspeceptibility to HNPCC. Cancer Research 1991; 51 : 4135-40. 7. Sayek I. Temel Cerrahi. Ankara Güneş Kitabevi. 1993 : 829-39. 8. Corman ML. Colon and Rectal Surgery. Philadelp Jzia J.B. Lippincott Company 1993 : 490. 9. Lynch HT, Kimberiing W, Albano W. Herditary Nonpoliposis Colorectal Cancer ( Lynch Syndromes 1 and 2) Cancer 1985; 56: 934-8. 10. Lynch HT.. Freluencı; of Hereditary Nonpolyposis Colorectal Carcicoııı (Lynch Syndromes 1 and 2) Castroenterology 1986; 90 : 486-96. 11. Watson P, Lnych HT. Extracolonic Cancer in Hereditaı-y Nonpolyposis Colorectal Cancer. Cancer 1993 ; 71 (3): 677-85. 12. Vasen HF, Frieda CA, Jager H. Screening for Hereditaı-y Nonpolyposis Coloreetal Caneer: A study of 22 Kindredsin the Netherlands. Am J Med 1989 (86) : 279-281. 13. Lyne/ı MP. Surveillanee in HNPCC. Surg Oncol C lin Nortlı Am 1994; 3 (3): 479-97. 14. Şavaklıoğlıı M, Yılmaz S, Kırmızıoğlu V, E/bilir DH, Şahin B. Lyne/ı Sendromu. Gastroent Derg 1994 ; 2 (5): 331-4.