TOKAT İLİ NİKSAR İLÇESİ CEVİZ ÜRETİM VE PAZARLAMA YAPISI

Benzer belgeler
KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1247

KUZEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ TARIM SEKTÖRÜ GZFT ANALİZİ

ISSN: Yıl /Year: 2017 Cilt(Sayı)/Vol.(Issue): 1(Özel) Sayfa/Page: Araştırma Makalesi Research Article

ÖDEMİŞ İLÇESİNDE PATATES ÜRETİMİ, KOŞULLAR ve SORUNLAR

ULUDAĞ İHRACATÇI BİRLİKLERİ GENEL SEKRETERLİĞİ AR&GE ŞUBESİ

ULUDAĞ İHRACATÇI BİRLİKLERİ GENEL SEKRETERLİĞİ AR&GE ŞUBESİ

TÜRKİYE DE TARIMIN GELECEĞİ ve AVANTAJLAR

İRAN ÇAY RAPORU Ocak Tahran-Lahican-Tebriz İRAN. Rize Ticaret Borsası 2014

KUZEY DOĞU ANADOLU BÖLGESİ TARIM SEKTÖRÜ GZFT (SWOT) ANALİZİ(2012)

TO K A T İL İ KAZOVA YÖRESİNDE ÜRETİCİLERİN TARIM KOOPERATİFLERİNDEN YARARLANMA DURUMLARI VE EĞ İLİM LERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

2023 E DOĞRU BARTIN TARIMI

T.C. GIDA,TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI TÜRKİYE TARIM HAVZALARI ÜRETİM VE DESTEKLEME MODELİ. 30 Havza

ADANA İLİNDE TURUNÇGİL İHRACATI YAPAN FİRMALARIN PAZARLAMA YAPISI VE SORUNLARI

Çaldıran daha önceleri Muradiye İlçesinin bir kazası konumundayken 1987 yılında çıkarılan kanunla ilçe statüsüne yükselmiştir.

İZMİR DE SÜT SEKTÖRÜNE BAKIŞ

Polonya ve Çek Cumhuriyeti nde Tahıl ve Un Pazarı

KURU İNCİR. Hazırlayan Çağatay ÖZDEN T.C. Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi

ANTEP FISTIĞI DÜNYA ÜRETİMİ

TRAKYA BÖLGESİNDE BAZI ŞARAPLIK UZUM ÇEŞİTLERİNİN EKONOMİK ANALİZİ

KONYA-EREĞLİ TİCARET BORSASI TÜRKİYE DE VE İLÇEMİZDE HAYVANCILIK SEKTÖRÜ SORUNLARI

TÜRKİYE ET ÜRETİMİNDE BÖLGELER ARASI YAPISAL DEĞİŞİM ÜZERİNE BİR ANALİZ

Türkiye de hayvancılık sektörünün önündeki sorunları iki ana başlık altında toplamak mümkündür. Bunlar;

AR&GE BÜLTEN. İl nüfusunun % 17 si aile olarak ifade edildiğinde ise 151 bin aile geçimini tarım sektöründen sağlamaktadır.

ANTEP FISTIĞI DÜNYA ÜRETİMİ

64 ÜRETİMDEN PAZARLAMAYA TÜRKİYE DE SÜS BİTKİLERİ

Güzelbahçe İlçe Raporu

Güzelbahçe İlçe Raporu

Giresun İlinde Fındık Yetiştiren İşletmelerin Üretim ve Pazarlama Sorunlarının Belirlenmesi

Swot analizi. SWOT analizi ile, incelenen örgütler güçlü ve zayıf yanları ile oluşabilecek tehditler ve fırsatlar ortaya konulacaktır.

TÜRKİYE DE MEYVECİLİĞİN DURUMU

Erzincan İli Üzümlü İlçesinde Cimin Üzümü Üretimi ve Pazarlama Durumu

Ayakkabı Sektör Profili

DÜNYADA VE TÜRKİYE DE TURUNÇGİL ÜRETİMİ VE DIŞ TİCARETİ

Düzce Üniversitesi Ziraat ve Doğa Bilimleri Fakültesi tarafından düzenlenen Düzce Fındık Çalıştayı İstiklal Konferans Salonu nda gerçekleştirildi

ULUDAĞ İHRACATÇI BİRLİKLERİ GENEL SEKRETERLİĞİ AR&GE ŞUBESİ

T. C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

DOÇ. DR. MEHMET BOZOĞLU DOÇ.DR. KÜRŞAT DEMİRYÜREK ONDOKUZ MAYIS ÜNİVERSİTESİ 18 EYLÜL 2012 MERZİFON

TR 61 DÜZEY 2 BATI AKDENİZ KALKINMA AJANSI (ANTALYA-ISPARTA-BURDUR)

İYİ TARIM UYGULAMALARI VE EUREPGAP. Prof. Dr. Emine Olhan Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü

AVUSTURYA VE MACARİSTAN DA TAHIL VE UN PAZARI

2016 Özalp Tarihçesi: Özalp Coğrafyası: İlçe Nüfus Yapısı: Yaş Grubu Erkek Kadın Toplam 0-14 Yaş Yaş Yaş Yaş Yaş

SARAY Saray İlçesinin Tarihçesi:

TMMOB ZİRAAT MÜHENDİSLERİ ODASI YAŞ MEYVE VE SEBZE SEKTÖR RAPORU

ULUDAĞ İHRACATÇI BİRLİKLERİ GENEL SEKRETERLİĞİ AR&GE ŞUBESİ

COĞRAFİ ETİKETLİ ÜRÜNLERE İLİŞKİN TÜKETİCİLERİN TUTUM VE DAVRANIŞLARININ BELİRLENMESİ

KURU ÜZÜM ÜRETİM. Dünya Üretimi

DÜNYADA VE TÜRKİYE DE YAŞ SEBZE MEYVE ÜRETİMİ

AR&GE BÜLTEN 2012 EYLÜL SEKTÖREL TARIM KENTİ İZMİR

2003 yılında tarımın milli gelirlerimizdeki payı yüzde 12,6 iken, 2006 yılında yüzde 11,2 ye indi.

MUĞLA İLİ TARIM VE HAYVANCILIK ÇALIŞTAYI SONUÇ RAPORU

İYİ TARIM UYGULAMALARI NASIL YAPILIR?

Amasya İli Boyalı Köyü Kiraz Üretimi ve Tarımsal Kalkınma Kooperatifi

İspanya ve Portekiz de Tahıl ve Un Pazarı

Yerel incir çeşidi üreticiliğinin bazı sosyo-ekonomik göstergelerle incelenmesi: Abbas İnciri örneği

TÜRKİYE CEVİZ ÜRETİM TÜKETİM FİYAT VE DIŞ TİCARETİNDE GELECEK EĞİLİMLERİN BELİRLENMESİ

SÜS BİTKİLERİ SEKTÖR RAPORU

Bölüm 12.Tarımsal Pazarlama Pazar ve Pazarlamanın Tanımı Pazara Arz Edilenler Tarımsal Pazarlamanın Tanımı ve Kapsamı Pazarlama Yaklaşımları

30 Mayıs Ebru AKDAG MEYED Genel Sekreteri IFU Dünya Meyve Suyu Günü Elçisi

EĞİTİM BİLGİLERİ. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi / Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi / 1999

BİTKİSEL YAĞ SEKTÖRÜNDE İTHALATA BAĞIMLILIK SÜRÜYOR

SAĞLIK SEKTÖRÜ RAPORU

Hatay İskenderun Bilgi Notu

PAMUK RAPORU Şekil-1 Pamuk ve Kullanım Alanları (Kaynak;


ANTEP FISTIĞI DÜNYA ÜRETİMİ

Malatya İli Kayısı Üretiminde Riskin Ölçülmesi ve Riske Karşı Oluşturulabilecek Stratejiler

LAVANTA İŞLETMELERİNİN YAPISAL ANALİZİ

TÜRKİYE DE KÜLTÜR BALIKÇILIĞININ GELİŞİMİ, SORUNLARI VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

AR&GE BÜLTEN 2016 OCAK-ŞUBAT SEKTÖREL SÜT SEKTÖRÜNE BAKIŞ

1 Türkiye Ekonomi Kurumu, Dördüncü Uluslararası Ekonomi Konferansı'nda sunulmuştur. 2 Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Ankara-TÜRKİYE

BAKLİYAT DOSYASI. 4 TÜRKİYE ABD 240 Kaynak: FAO

BALIKESİR BÜYÜKŞEHİR STRATEJİK PLANI

BİTKİSEL ÜRETİM GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TOHUMCULUK DAİRE BAŞKANLIĞI

Dicle Vadisinde Pamuk Üretimi Yapan İşletmelerin Mekanizasyon Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma

Bazı Ceviz (Juglans regia L.) Çeşitlerinin Çimlenme ve Çöğür (Anaçlık) Gelişme Performanslarının Belirlenmesi

BURSA İLİ III. ALT BÖLGESİNDE (GEMLİK, ORHANGAZİ, İZNİK VE MUDANYA) YETİŞTİRİLEN CEVİZ TİPLERİNİN SELEKSİYONU

T.C. AĞAÇÖREN KAYMAKAMLIĞI Ġlçe Gıda, Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü CEVİZ YETİŞTİRİCİLİĞİ PROJESİ

ÇELTİK DOSYASI TÜRKİYE ÇELTİK EKİLİŞ ÜRETİM TÜKETİM VERİM

Tarım Tarihi ve Deontolojisi Dersi 14.Hafta SÜRDÜRÜLEBİLİR TARIM VE GİRDİ KULLANIMI. Dr. Osman Orkan Özer

TÜRKİYE BUĞDAY ÜRETİMİNDE TARIM BÖLGELERİNE AİT ARZ ESNEKLİKLERİNİN TESPİTİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Sıcaklık. 40 dereceden daha yüksek sıcaklarda yanma görülür. Yıllık sıcaklık ortalaması 14 dereceden aşağı olmamalıdır.

SERTİFİKALI BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİNİ YAYGINLAŞTIRMA PROJESİ

BULDAN HAYVAN YETİŞTİRİCİLİĞİ

İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflamasına Göre Düzey 2 (TRA1 ve TRA2) Bölgelerinde Büyükbaş Hayvan Varlığı ve Süt Üretiminin Karşılaştırılması

Tarımda Yenilikler, Türkiye nin Tarım Vizyonu ve Geleceği

TÜTÜN ÜRETİMİNDE KALİTENİN GAYRİSAFİ ÜRETİM DEĞERİ ÜZERİNE ETKİSİNİN FONKSİYONEL ANALİZİ 2. TÜTÜN ÜRETİMİNDE KALİTEYİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Iğdır İlinde Yem Bitkileri Üretimine Karar Vermede Etkili Olan Faktörlerin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma K. Şahin 1, İ.

KÜÇÜKBAŞ HAYVANCILIK YAPAN İŞLETMELERİN YAYIM VE DANIŞMANLIK HİZMETLERİNE BAKIŞLARI

HATAY TARIM VİZYONU

Erzurum İlinde Beyaz Lahananın Üretim ve Pazar Maliyeti; Aziziye, Yakutiye ve Pasinler İlçeleri Örneği*

* Ticaret verileri Nace Revize 2 sınıflandırmasına göre 45 ve 46 kodlu sektörleri içermektedir. Kaynak: (Türkiye İstatistik Kurumu, u)

AŞILI CEVİZ FİDANI SEKTÖRÜ

AĞAÇ VE ORMAN ÜRÜNLERİ RAPORU

Başkale nin Tarihçesi: Başkale Coğrafyası:

TÜRKİYE'NİN ORTADOĞU ÜLKELERİNE SEBZE İHRACATI

YURT İÇİ SERTİFİKALI FİDAN/ÇİLEK FİDESİ VE STANDART FİDAN KULLANIMI DESTEKLEMESİ HAKKINDA TEBLİĞ YAYINLANDI

İ Ç İ N D E K İ L E R 1 A- BİRİNCİ BÖLÜM: İLÇENİN SOSYAL VE EKONOMİK YAPISI...

Şanlıurfa Kuru Tarım İşletmelerinde Farklı Makina Seti ve Arazi Büyüklüğüne Göre Optimum Ürün Deseninin Belirlenmesi

DÜNYA MOBİLYA İHRACATI

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

Transkript:

TOKAT İLİ NİKSAR İLÇESİ CEVİZ ÜRETİM VE PAZARLAMA YAPISI Mehmet KİLCİ 1 Halil KIZILASLAN 2 mkilci@tagem.gov.tr halil.kizilaslan@gop.edu.tr 1 Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı - TAGEM 2 Gazi Osman Paşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi ÖZET Çalışma; Tokat ili Niksar ilçesindeki ceviz üretim ve pazarlama yapısının incelenmesi ve karşılaşılan sorunlara çözüm önerileri getirilmesi amacıyla yapılmıştır. Niksar ilçesinde kapama bahçede ceviz yetiştiriciliği yapan 84 işletme ile tam sayım yöntemiyle anket yapılarak birincil veriler toplanmıştır. Anketler 2013 yılı Temmuz ayında çiftçilerle yüz yüze görüşülerek yapılmıştır. Toplanan verilerin analizinde yüzde (%), frekans (f) hesaplamaları ile ki-kare testinden yararlanılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre, 8 işletmenin tarımsal gelirinin olmadığı, 14 işletmenin ceviz üretiminden gelirinin olmadığı, 12 işletmenin ise tarım dışı gelirinin olmadığı belirlenmiştir. Çalışmada, üreticilerin % 26,2 sinin iyi gelir getirmesi nedeniyle ceviz üretimini seçtikleri, % 22,5 inin ceviz üretiminin kolay olmasından dolayı tercih ettikleri, % 19,5 inin ise cevizin pazarlama sorununun olmayışından dolayı tercih ettikleri belirlenmiştir. İşletmelerin % 94,4 ü sattıkları cevizin bedelini peşin olarak almaktadır. İşletmelerin %73,8 inin yerli çeşitleri, %26,2 sinin ise yabancı çeşitleri kullandıkları belirlenmiş olup yeni tesis edilen bahçelerde özellikle yabancı çeşitlerin tercih edildiği gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Pazarlama yapısı, Tokat-Niksar, ceviz, PRODUCTION and MARKETING STRUCTURE of WALNUT in NİKSAR DISTRICT TOKAT PROVINCE ABSTRACT This survey was carried out to determine the production and marketing situation of walnut production in Niksar district Tokat province and scope out the problems in doing this. There was a survey among all the 84 walnut producers and primary data was gained. The survey was carried out by face to face meeting with the producers July, 2013. Percentage (%), frequency accounting (f) and Ki-Square was used for the analysis of the survey. It is found 50 percent of the producers are aged below 58. It is observed Organic Fruit Producers Cooperation in the district contributed much to the producers. According to the data it is found the rate of soil analysis and insurance are highly low. The survey showed that 8 percent of the producers do not have agricultural income, 12 percent of the producers do not have non-agricultural income and 14 percent of the producers do not have an income from walnut production. Keywords: Marketing structure, Tokat-Niksar, walnut, production 427

1.GİRİŞ Dünyada ceviz Karpat Dağlarından, Türkiye, İran, Irak, Afganistan, Güney Rusya, Hindistan dan, Kore ye kadar uzanan geniş bir coğrafyada yetiştirilmektedir (Sen, S.M. ve ark. 2006). Birçok bilimsel yayında, Anadolu da yasayan insanların en az 3000 yıldır bu bitkiyi tanıdıkları ve bu bitkinin çeşitli ürünlerinden yararlandıkları bilinmekle birlikte, günümüzde İsviçre Alplerinin 1000-2000 m yüksekliklerinde ve Türkiye de ise Munzur dağlarının 1730 m yüksekliklerinde ceviz yetiştiriciliği yapıldığı kaydedilmektedir (Ferhatoglu, Y., 2001) Türkiye nin ceviz üretimi 2014 yılında 180 bin ton, 2015 yılında ise 190 bin olarak gerçekleşmiştir (TÜİK, 2016). FAO nun 2013 verilerine göre dünyada yaklaşık 3,5 milyon ton ceviz üretimi yapılmakta olup Türkiye 212 bin ton ceviz üretimiyle dünya üretiminden yaklaşık % 6 lık bir pay alarak Çin, İran ve ABD den sonra dördüncü sırada yer almaktadır (FAO,2016). Türkiye de ceviz yetiştiriciliği daha çok aile içi tüketim ve yurt içi tüketime yönelik olarak yapılmaktadır. Üretilen ceviz tüketimi karşılayamamakta, özellikle son yıllarda gittikçe artan oranlarda ceviz ithal edilmekte, ancak yıllara göre değişmekle birlikte çok az bir kısmı kabuklu ve iç ceviz olarak değişik ülkelere ihraç edilmektedir (Akça, Y., 2001). Türkiye için önemli bir ürün olan ceviz, Tokat ili Niksar ilçesi ekonomisinde ve kültüründe de önemli bir yer tutmaktadır. Niksar; Karadeniz Bölgesi nin Orta Karadeniz Bölümü nün iç kesiminde yer alan, Tokat iline bağlı bir ilçedir. 2013 yılı adrese dayalı nüfus sayım sonuçlarına göre Niksar ilçesinin toplam nüfusu 63 140'dır. Bu nüfusun 31 978'si şehir merkezinde, 31 162 i köy ve beldelerde yaşamaktadır. Kuzeyinde Canik Dağları, güneyinde Dönek Dağı ve bu iki dağın arasında ise Niksar Ovası yer almaktadır. Ilıman bir iklimin hüküm sürdüğü bölgede kışlar yağışlı ve ılık, yazlar ise sıcak geçmekte, yağışlar daha çok ilkbahar ve kış aylarında görülmektedir. Niksar ilçesi, agro-ekolojik bölgelendirmede II. Alt Bölge içerisinde yer almaktadır (Adıman, M., 2013). Agronomistler tarafından Niksar ilçesinde ceviz yetiştiriciliği ile ilgili akademik çalışmalar yapılmaktadır ancak ekonomik açıdan ele alınan güncel akademik bir çalışmaya rastlanılamadığından bu araştırma yapılmıştır. Bu yönüyle çalışma, Niksar ilçesindeki ceviz ekonomisini ortaya koyacak olan güncel bir çalışma olduğundan araştırmacılara, sektöre yatırım yapacaklara ve ilçeyle ilgili plan, proje ve politika oluşturacak tüm kesimlere bir rehber olabileceği düşünülmektedir. Bu çalışma Tokat ili Niksar ilçesinde kapama bahçede ceviz yetiştiriciliği yapan işletmelerin sosyo-ekonomik yapıları ile üretim ve pazarlama yapılarını ortaya koyarak üretim ve pazarlamada etkili olan faktörlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. 2. MATERYAL VE YÖNTEM Araştırmanın ilk aşamasında, anket yapılacak işletmeler tespit edilirken yörede uzun yıllar görev yapan Niksar İlçe Gıda Tarım Hayvancılık Müdürlüğü teknik elemanlarının da görüşü alınmıştır. Çiftçi Kayıt Sistemi (ÇKS) kayıtlarına göre Niksar ilçesinde kapama bahçede ceviz üretimi yapan 84 işletme ile tam sayım yapılarak örnek hacmi belirlenmiştir. Anketler, 2013 yılı Temmuz ayında tam sayım yöntemi kullanılarak köylere gidilip yüz yüze gerçekleştirilmiştir. Kullanılan anket formlarının hazırlanmasında literatür esas alınmış ve deneme anketleri sonrası anket formunda konu ile ilgili gerekli düzeltmeler yapılmıştır. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistiklerden ve ki-kare testinden yararlanılmıştır. Tanımlayıcı istatistikler olarak bazı değişkenler için frekans (f), yüzde (%) ve ortalama gibi istatistikler kullanılmıştır. Çalışmada ayrıca yararlanılan t testi ile iki grubun ortalamaları karşılaştırılmakta, aradaki farkın rastlantısal mı, yoksa istatistiksel olarak anlamlı mı olduğuna karar verilmektedir (Kaptan, S. 1993 ve Anonim 2015). 428

Çalışmanın sonunda araştırmacı gözlemine dayalı olarak Niksar ilçesindeki ceviz üretim ve pazarlama yapısına ilişkin SWOT analizi yapılmıştır. Yapılan analiz ile ceviz üretim ve pazarlama yapısına ilişkin iç ve dış faktörler belirlenerek güçlü ve zayıf yönler ile fırsatlar ve tehditler ortaya konulmuştur. 3. ARAŞTIRMA BULGULARI ve TARTIŞMA 3.1. Üreticilerin Demografik Bazı Özellikleri Tarımsal üretimde gerekli üretim faktörlerinden ikisi, emek ve müteşebbistir. Söz konusu üretim vasıtaları doğrudan insan varlığı ile ilgilidir. Tarım işletmelerindeki nüfus varlığı, aynı zamanda işletmelerin aile işgücü kaynağını meydana getirmektedir (Açıl F. ve Demirci R., 1984). Yaş, eğitim durumu, aile nüfusu ve tarımla uğraşan aile iş gücü gibi özellikler bu bölümde incelenmiştir. İncelenen işletmelerde üreticilerin demografik bazı özellikleri Çizelge 1 de incelenmiştir. Bu kapsamda; incelenen 84 işletmenin üreticilerinin yarısının yaşları 58 yaş ve altında diğer yarısı da 59 yaş ve üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Bu kapsamda 58 yaş ve altında 42 işletmenin ise büyük çoğunluğu 50 yaş ve üzerindedir. İncelenen işletmelerdeki sonuçlara göre üreticilerin daha çok yaşlı bireylerden oluştuğu ve yaşlı bireylerin sayısının zamanla artacağı söylenebilir. Bu işletmelerde işletme sahiplerinin eğitim durumu incelendiğinde ilkokul mezunlarının sayısı 54, ortaokul mezunu 3 ve lise ve üzeri mezunların sayısı ise 27 dir. Çizelgeye göre; incelenen işletmelerde tarımla uğraşan kişi sayısı da ayrıca incelendiğinde 30 işletme 2 kişilik ailelerden oluşmaktadır. 25 işletme de ise 5 kişi ve üzerinde kişi yaşamaktadır. Çizelge 1. İncelenen işletmelerde üreticilerin demografik bazı özellikleri 58 Yaş ve altı 59 Yaş ve üzeri İşletme Sahiplerinin Yaşı 42 42 İşletme Sahiplerinin Eğitim Durumu İlkokul Orta Lise ve üzeri 54 3 27 Ailede Tarımla Uğraşan Kişi Sayısı 1 2 3 4 5 ve üzeri 3 30 11 15 25 3.2. Toprak analizi, Tarım Sigortası Yaptırma ve STK lara Üyelik Durumu İncelenen işletmelerde toprak analizi, tarım sigortası yaptırma ve STK lara üyelik durumu Çizelge 2 de incelenmiştir. Çizelge incelendiğinde toprak analizi yaptıran işletme 11 iken tarım sigortası yaptıran işletme sayısı ise 3 tür. Bu rakamlar göz önüne alındığında tarımsal üretim için 2 önemli faaliyetin oldukça yetersiz olduğu düşünülmektedir. İşletmelerin tarımsal örgütlere üyelik durumları incelendiğinde 84 işletmenin hepsinin Ziraat Odasına kayıtlı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çizelgede de gösterildiği gibi 29 işletme Organik Meyve Üreticileri Birliğine, 14 işletmede Tarım Kredi Kooperatifine üye olduğu belirlenmiştir. 429

Çizelge 2. İşletmelerde toprak analizi, tarım sigortası yaptırma ve STK lara üyelik durumu Evet Hayır Toprak Analiz 11 73 Tarım Sigortası 3 81 Organik Meyve Üreticileri Birliği 29 55 Tarım Kredi Kooperatifi 14 70 3.3. İncelenen İşletmelerin Yıllık Tarımsal Gelir Durumu İncelenen işletmelerdeki yıllık tarımsal gelir durumu Çizelge 3 te incelenmiştir. Çalışmada yıllık tarımsal gelir, 100 ağacın altında ve 101 ağacın üzerinde ceviz sayısına sahip işletmeleri temsil edebilmek amacıyla 3 farklı gruba bölünmüştür. Birinci grupta (5.000 TL ve altı), daha çok 100 ağacın altında ceviz sayısına sahip işletmeler temsil edilirken, ikinci grupta (5.001 TL ve 10.000 TL arası) 100 ağacın altında ve 101 ağacın üzerinde ceviz sayısına sahip işletmelerin ortalama gelirleri temsil edilmektedir. Son grup (10.001 TL ve üzeri) daha çok 101 ağacın üzerinde ceviz sayısına sahip işletmeleri temsil etmektedir. Bu bağlamda elde edilen çizelgeye göre birinci gruptaki işletmelerin %50 sinin yıllık tarımsal geliri 5.000 TL ve altındadır. İkinci gruptaki işletmelerin ise %42,9 unun tarımsal geliri 10.001 TL ve üzerindedir. Her iki grubu birlikte değerlendirdiğimizde ise işletmelerin % 40,8 inin yıllık tarımsal geliri 5.000 TL ve altındadır. Gruplar arasında yıllık tarımsal gelir durumu açısından istatistiki olarak bir fark bulunmaktadır. Çizelge 3. İncelenen işletmelerde yıllık tarımsal gelir durumu Yıllık Tarımsal Gelir (TL) 5.000 ve altı 5.001-10.000 10.001 ve üzeri Sayı 17 12 5 34 % 50,0 35,3 14,7 100 I Sayı 14 10 18 42 % 33,3 23,8 42,9 100 Sayı 31 22 23 76 % 40,8 28,9 30,3 100 p=0,029 Sonuç: p<0,05 düzeyinde anlamlıdır. Yapılan t testi analizine göre 100 ağaç altında cevize sahip işletmelerin, ortalama 6.551,4 TL yıllık tarımsal gelire sahip oldukları, 100 ağaç üzerinde cevize sahip işletmelerin ise, ortalama 11.583,7 TL yıllık tarımsal gelire sahip oldukları belirlenmiştir. Bu fark istatistiki açıdan da anlamlıdır. 100 ceviz ağacı altında ve üzerinde ceviz ağacı sayısına sahip işletmelerin yıllık gelirleri ortalamalarında istatistiki açıdan bir fark bulunmaktadır. Ayrıca birinci gruptaki 3 işletmenin ikinci grupta da 5 işletmenin tarımsal geliri bulunmadığından ve ceviz bahçeleri de henüz tesis döneminde olduğundan analizlere dâhil edilmemiştir. 3.4. İncelenen İşletmelerin Yıllık Ceviz Üretiminden Sağladıkları Geliri İncelenen işletmelerdeki yıllık ceviz üretiminden sağladıkları gelir durumu Çizelge 4 te incelenmiştir. Çalışmada yıllık ceviz üretiminden sağlanan gelir, 100 ağacın altında ve 101 ağacın üzerinde ceviz sayısına sahip işletmeleri temsil edebilmek amacıyla 3 farklı gruba bölünmüştür. Birinci grupta (2000 TL ve altı) daha çok 100 ağacın altında ceviz sayısına sahip işletmeler temsil edilirken, ikinci grupta (2001-5000 TL arası) 100 ağacın altında ve 101 ağacın üzerinde ceviz sayısına sahip işletmelerin ortalama gelirleri temsil edilmektedir. Son grup 430

(5001 TL ve üzeri) daha çok 101 ağacın üzerinde ceviz sayısına sahip işletmeleri temsil etmektedir. Çizelge 4. İncelenen işletmelerde yıllık ceviz üretimi gelir durumu Yıllık Ceviz Üretimi Geliri 2001-5000 TL 2000 TL ve altı 5001 TL ve üzeri arası Sayı 19 9 1 29 % 65,5 31,0 3,4 100 Sayı 10 7 24 41 I % 24,4 17,1 58,5 100 Sayı 29 16 25 70 % 41,4 22,9 35,7 100 p=0,000 Sonuç: p<0,05 düzeyinde anlamlıdır. Çizelgeye göre birinci gruptaki işletmelerin % 65,5 inin yıllık ceviz üretimi geliri 2.000 TL ve altındadır. İkinci gruptaki işletmelerin ise % 58,5 inin ceviz üretimi geliri 5.001 TL ve üzerindedir. Her iki grubu birlikte değerlendirdiğimizde ise işletmelerin % 41,4 ünün yıllık ceviz üretimi geliri 2.000 TL ve altında, % 22,9 u 2.001-5.000 TL arasında, % 35,7 si 5.001 TL ve üzerindedir. Gruplar arasında yıllık tarımsal gelir durumu açısından istatistiki olarak bir fark bulunmaktadır. Ayrıca birinci grupta 8 ve ikinci grupta 6 işletmenin ceviz geliri bulunmamakta olup bahçeleri tesis dönemindedir. Yapılan t testi analizine göre 100 ağaç altında cevize sahip işletmelerin, ortalama 13.793 TL yıllık cevizden gelire sahip oldukları, 100 ağaç üzerinde cevize sahip işletmelerin ise, ortalama 23.415 TL yıllık cevizden gelire sahip oldukları belirlenmiştir. Bu fark istatistiki açıdan da anlamlıdır. 100 ceviz ağacı altında ve üzerinde ceviz ağacı sayısına sahip işletmelerin yıllık ceviz gelirleri ortalamalarında istatistiki açıdan bir fark bulunmaktadır. 3.5. İncelenen İşletmelerin Ürün Bedelini Nasıl Aldığı İncelenen işletmelerdeki ürün bedeli ödeme şekli durumu Çizelge 5 te incelenmiştir. Çizelgeye göre birinci gruptaki işletmelerin % 86,2 sinin ürün bedelini peşin olarak aldığı görülmektedir. İkinci gruptaki işletmelerin ise tamamının ürün bedelini peşin olarak aldığı görülmektedir. Her iki grubu birlikte değerlendirdiğimizde ise işletmelerin % 94,3 ünün ürün bedelini peşin olarak aldığı görülmektedir. Gruplar arasında ürün bedelinin peşin alınması açısından istatistiki olarak bir fark bulunmaktadır. Yapılan incelemelerde ürün bedelinin ödenmesinde vadenin en fazla otuz gün olduğu belirlenmiştir. Çizelge 5. İncelenen işletmelerin ürün bedelini nasıl aldığı Ürün Bedeli Ödenme Şekli Peşin Vadeli Sayı 25 4 29 % 86,2 13,8 100 Sayı 41 0 41 I % 100 0 100 Sayı 66 4 70 % 94,3 5,7 100 p=0,031 Sonuç: p<0,05 düzeyinde anlamlıdır. 3.6. Üreticilerin Ceviz Üretimini Seçme Nedenleri İncelenen işletmelerin ceviz üretimini seçme nedenleri Çizelge 6 da incelenmiştir. Yapılan incelemelerde üreticilerin % 83 ünün iyi gelir getirmesi nedeniyle ceviz üretimini 431

seçtikleri, % 71 inin ceviz üretiminin kolay olmasından dolayı tercih ettikleri, % 62 sinin ise cevizin pazarlama sorununun olmayışından dolayı tercih ettikleri belirlenmiştir. Çizelge 6. İncelenen işletmelerde üreticilerin ceviz üretimini seçme nedenleri Ceviz üretimini seçme nedenleri Sayı Yüzde İyi gelir getirmesi 70 83 Üretimi kolay 60 71 Pazarlama sorununun olmayışı 52 62 Arazinin ceviz için elverişli olması 36 43 Geleneksel ürünün haline geldiği için 36 43 Yayım faaliyetleri 10 12 Tarımsal desteklemeler 3 4 3.7. Bahçe Tesisi Yaparken Eğitim/Bilgi Alma Durumu İncelenen işletmelerde bahçe tesisi yaparken eğitim/bilgi alma durumu, o işletmenin ceviz üretimi yapmasına etki edebilecek ve dolayısıyla bireylerin uyguladıkları tarım tekniklerini etkileyen önemli bir faktördür. Saha çalışmaları sırasında Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı İl ve İlçe Müdürlüğü konu uzmanlarının çeşitli tarımsal konularda üreticilere eğitim faaliyetleri yaptıkları gözlemlenmiştir. İncelenen işletmelerde işletmelerinin bahçe tesisi yaparken eğitim/bilgi alma durumu Çizelge 7 de gösterilmiştir. Çizelge 7. Bahçe tesisi yaparken eğitim/bilgi alma durumu Bahçe tesisi Yaparken Eğitim/Bilgi Alma Durumu Eğitim aldı Eğitim almadı Sayı 12 25 37 % 32,4 67,6 100 I Sayı 16 31 47 % 34 66 100 Sayı 28 56 84 % 33,3 66,7 100 p=0,532 Sonuç: p>0,05 düzeyinde anlamsızdır. Birinci gruptaki işletmelerin % 32,4 ünün bahçe tesisi yaparken eğitim/bilgi aldıkları, % 67,6 sının ise bahçe tesisi yaparken eğitim/bilgi almadıkları belirlenmiştir. İkinci gruptaki işletmelerin ise % 34 ünün bahçe tesisi yaparken eğitim/bilgi aldıkları, % 66 sının ise bahçe tesisi yaparken eğitim/bilgi almadıkları belirlenmiştir. Gruplar arasında bahçe tesisi yaparken eğitim/bilgi alma değişkeni açısından istatistiki açıdan anlamlı bir fark bulunmamaktadır. 3.8. Üreticilerin Yetiştirdikleri Cevizlerin Çeşitleri İncelenen işletmelerde ceviz çeşidi durumu, o işletmenin gelirine etki edebilecek önemli bir faktördür. İncelenen işletmelerde üreticilerin yetiştirdikleri cevizlerin çeşitleri Çizelge 8 de gösterilmiştir. 432

Çizelge 8. Üreticilerin yetiştirdikleri cevizlerin çeşitleri Ceviz Çeşidi Yerli Yabancı Sayı 30 7 37 % 81,1 18,9 100 I Sayı 32 15 47 % 68,1 31,9 100 Sayı 62 22 84 % 73,8 26,2 100 p=0,137 Sonuç: p>0,05 düzeyinde anlamsızdır. Birinci gruptaki işletmelerin % 81,1 inin yerli çeşitleri kullandıkları, % 18,9 unun ise yabancı çeşitleri kullandıkları belirlenmiştir. İkinci gruptaki işletmelerin % 68,1 inin yerli çeşitleri kullandıkları, % 31,9 unun ise yabancı çeşitleri kullandıkları belirlenmiştir. Gruplar arasında üretim teknikleri konusunda eğitim alma değişkeni açısından istatistiki açıdan anlamlı bir fark bulunmamaktadır. Ayrıca yabancı çeşitlerin daha çok yeni tesis edilen bahçelerde ve eski bahçelerde de aşılama ile çeşit değiştirme çalışmaları yapıldığı işletmeler ile yapılan görüşmelerde tespit edilmiştir. 3.9. Üreticilerin Ceviz Yetiştirdikleri Alan İncelenen işletmelerde ceviz yetiştirilen alan durumu Çizelge 9 da gösterilmiştir. Birinci gruptaki işletmelerin % 94,6 sının 5 da ve altındaki alanlarda ceviz yetiştirdikleri, % 5,4 ünün ise 5,1 da ve üzerindeki alanlarda ceviz yetiştirdikleri belirlenmiştir. İkinci gruptaki işletmelerin % 36,2 sinin 5 da ve altındaki alanlarda ceviz yetiştirdikleri, % 63,8 inin ise 5,1 da ve üzerindeki alanlarda ceviz yetiştirdikleri belirlenmiştir. Gruplar arasında üreticilerin ceviz yetiştirdikleri alan açısından istatistiki açıdan anlamlı bir fark bulunmaktadır. Çizelge 9. Üreticilerin ceviz yetiştirdikleri alan Ceviz Yetiştirilen Alan 5 da altı 5,1 da ve üstü Sayı 35 2 37 % 94,6 5,4 100 I Sayı 17 30 47 % 36,2 63,8 100 Sayı 52 32 84 % 61,9 38,1 100 p=0,000 Sonuç: p<0,05 düzeyinde anlamlıdır. 3.10. Üretilen Cevizi Değerlendirme Şekli İncelenen 84 işletmenin 70 tanesi cevizi pazarlamakta olup geri kalan 14 işletmenin ağaçları verim döneminde olmadığı verime başlayanların ise aile içi tüketimi ancak karşılamakta olduğundan bu 14 işletmede ceviz satışı olmamaktadır. İncelenen işletmelerde, üretilen cevizi değerlendirme şekilleri incelenmiş ve Çizelge 10 da verilmiştir. Çizelgeye göre birinci gruptaki işletmelerin % 96,9 unun, cevizi kabuklu olarak değerlendiği görülmektedir. İkinci gruptaki işletmelerin ise % 97,7 sinin cevizi kabuklu olarak değerlendiği görülmektedir. 433

Her iki grubu birlikte değerlendirildiğinde ise işletmelerin % 97,3 ünün cevizi kabuklu olarak değerlendiği görülmektedir. Gruplar arasında üretilen cevizi değerlendirme şekli açısından istatistiki olarak bir fark bulunmamaktadır. Çizelge 10. İncelenen işletmelerde üretilen cevizi değerlendirme şekli Üretilen Cevizi Değerlendirme Şekli Kabuklu İç Sayı 28 1 29 % 96,5 3,5 100 I Sayı 40 1 41 % 97,6 2,4 100 Sayı 68 2 70 % 97,1 2,9 100 p=0,675 Sonuç: p>0,05 düzeyinde anlamsızdır. Bu noktada üreticilerin cevizi iç olarak değerlendirmemelerinde en önemli etkenin alıcıların bu şekilde talep etmeleri ve üreticilerin cevizi kırmak için yeterli işgücüne sahip olmamalarına bağlanabilir. 3.11. Pazarlama kanalı İncelenen işletmelerdeki pazarlama kanalları Çizelge 11 de incelenmiştir. Çizelgeye göre birinci gruptaki işletmelerin % 48,6 sının üreticiden direkt tüketiciye ürün sattıkları, ikinci gruptaki işletmelerin ise % 59,6 sının üretici- tüccar (toptancı) pazarlama kanalını kullandıkları belirtmektedir. Her iki grup birlikte değerlendirildiğinde ise işletmelerin % 48,8 inin üreticitüccar (toptancı) pazarlama kanalını kullandıkları belirlenmiştir. Gruplar arasında pazarlama kanalları açısından istatistiki olarak bir fark bulunmaktadır. Çizelge 11. İncelenen işletmelerde pazarlama kanalı Pazarlama Kanalı Üretici Tüketici Üretici Tüccar (toptancı) Üretici Kooperatif Üretici Perakendeci Sayı 18 13 2 4 37 % 48,6 35,1 5,4 10,8 100 I Sayı 11 28 5 3 47 % 23,4 59,6 10,6 6,4 100 Sayı 29 41 7 7 84 % 34,5 48,8 8,3 8,3 100 p=0,037 Sonuç: p<0,05 düzeyinde anlamlıdır 3.12. Niksar İlçesi Ceviz Yetiştiriciliği SWOT Analizi SWOT Analizi; Niksar ilçesindeki ceviz üretimimin iyi yerlere ulaşılabilmesinde etkili olacak iç ve dış faktörleri belirlemek amacıyla hazırlanmıştır. Analiz de toplanan bilgileri iç faktörler ve dış faktörler olmak üzere iki temel kategoride Çizelge 12 de değerlendirilmiştir. 434

Çizelge 12. Tokat ili Niksar ilçesine ait ceviz yetiştiriciliği SWOT analizi GÜÇLÜ YÖNLER ZAYIF YÖNLER 1. İklim şartlarının ceviz yetiştiriciliğine uygun olması 2. Niksar da ceviz ağacı sayısının ve kapama ceviz bahçesinin giderek artması 3. Çiftçiler tarafından bilinen geleneksel bir ürün olması 4. Niksar Cevizinin yerel pazarda bir marka olması 5. Üretimi kolay ve işçilik az olması 6. Niksar Cevizine Coğrafi İşaret Sertifikasının alınmış olması 7. Pazarlama sorununun olmayışı 8. Büyük şehirlerde yerel tat olarak bilinirliğinin olması FIRSATLAR 1. Niksar da ceviz pazarlama ağının kurulmuş olması 2. Alternatif pazarlama seçeneklerinin olması 3. Yoğun girdi kullanılmaması 4. Genç ve dinamik yayım personelinin varlığı 5. Örgütlenmenin sağlanmış olması 6. Niksar da ceviz paketleme tesislerinin varlığı 7. Kurumsal yapılanmanın bölge için yeterli olması 8. Organik Meyve Üreticileri Birliğinin kurulması 9. Yöre için uygun çeşit denemelerinin yapılmış olması 10. Ar-GE çalışmalarının yapılıyor olması 11. GTHB desteklemeleri 12. Ceviz ağacının kesilmesinin izne tabi olması 1. Geleneksel yetiştiricilik yöntemlerinin hâkim olması 2. Dağınık ağaç sayısının oldukça fazla olması 3. Ağaçların genelde yaşlı olması 4. Yerli çeşitlerin veriminin düşük olması 5. Yetiştiricilerin yaş ortalamasının yüksek olması ve yeniliği benimsemede direnç göstermeleri 6. Çiftçiler ceviz üretimini işletmenin ana üretim faaliyeti olarak görmemesi TEHDİTLER 1. İklimsel faktörler (don, dolu, kuraklık, aşırı yağış, aşırı sıcaklar vb.) 2. Hastalık ve zararlılar 3. Mobilya ve kereste sektörünün hammadde talebi 4. İthal cevizlerin fiyat avantajı 5. Alternatif ürünlerin baskısı (diğer meyve türleri) 4. SONUÇ İncelenen işletmelerde işletme sahiplerinin % 50 si 58 yaş ve altında olduğu, yapılan gözlemlerde ve anket verilerinde işletme sahiplerinin yaş ortalamasının oldukça yüksek olduğu belirlenmiştir. İncelenen işletmelerin % 100 ünün Ziraat Odasına üye olduğu, % 17 sinin Tarım Kredi Kooperatifine üye olduğu, % 35 inin ise Organik Meyve Üreticileri Birliğine üye olduğu belirlenmiştir. Organik Meyve Üreticileri Birliği nin ilçeye önemli katkılarının olduğu ve örgütlenme sorununun olmadığı gözlemlenmiştir. Bu durum pazarlamada tüketici lehine önemli avantajlar sağlamaktadır. İncelenen 84 işletmenin % 13,1 i toprak analizi, % 3,6 sıda tarım sigortası yaptırdığı tespit edilmiştir. Bu sonuçlardan da anlaşıldığı üzere toprak analizi ve tarım sigortası yaptırma oranları oldukça düşüktür. Yapılan çalışmada, üreticilerin % 26,2 sinin iyi gelir getirmesi nedeniyle ceviz üretimini seçtikleri, 22,5 inin ceviz üretiminin kolay olmasından dolayı tercih ettikleri, % 19,5 inin ise cevizin pazarlama sorununun olmayışından dolayı tercih ettikleri belirlenmiştir. Bu noktada ürün bedelinin peşin alındığı da önemli bir faktör olarak düşünülmektedir. İşletmelerin % 94,4 ü sattıkları cevizin bedelini peşin olarak almaktadır. Vadeli verenler ise otuz gün içerisinde cevizin bedelini almaktadırlar. İşletmelerde üretimde karşılaşılan problemleri değerlendirildiğinde işletmelerin % 77,1 inin teknik bilgi eksikliği olduğu belirlenmiştir. Bu kapsamda ilgili kamu kurum ve kuruluşlarına bu eksikliğin giderilmesi konusunda büyük görevler düşmektedir. İncelenen işletmelerin % 64,2 si ceviz fidanlarının temin edildiği kaynak olarak kendi üretimi ve mevcut ağaçlarını aşılayarak sağladığı, % 30,3 ü ise aşılı ceviz fidanını dışarıdan satın aldıkları belirlenmiştir. Ayrıca yapılan çalışmada fidan temininde herhangi bir sorunla 435

karşılaşılmadığı, istenilen nitelikte fidanın üreticiler tarafından temin edilebildiği tespit edilmiştir. Üreticiler fidan temin etme davranışlarını kişisel tercih olarak değerlendirilmektedir. Araştırma bölgesinde incelenen işletmelerin bahçelerindeki cevizlerin % 73,8 inin yerli çeşitleri, % 26,2 sinin ise yabancı çeşitler oldukları belirlenmiştir. Yapılan çalışmada yeni tesis edilen bahçelerde özellikle yabancı çeşitlerin tercih edildiği gözlenmiştir. İncelenen işletmelerde, üretilen cevizi değerlendirme şekilleri incelenmiş işletmelerin % 97,3 ünün cevizi kabuklu olarak değerlendiği görülmektedir. Üreticilerin cevizi iç olarak değerlendirmemelerinde en önemli etkenin alıcıların bu şekilde talep etmeleri ve üreticilerin cevizi kırmak için yeterli işgücüne sahip olmamalarına bağlanabilir. Araştırma bulguları yukarıda özetlenmiştir. Bu bilgiler ışığında Niksar ceviz yetiştiriciliği için çeşitli öneriler sıralanmıştır. - Öncelikle ilgili kamu kurumları tarafından Niksar da arazi kullanım kabiliyetlerine ceviz yetiştirilecek öncelikli alanlar belirlenmelidir. Bu alanların gerek coğrafi ve iklimsel üstünlükler gerekse çeşitlerin üstünlükleri en iyi şekilde değerlendirilmelidir. - Bu alanlarda ceviz yetiştiriciliği çeşitli destekleme mekanizmalarıyla özendirilmelidir. Bu destekleme mekanizmalarında genç çiftçiler öncelikli olarak ayrıca değerlendirilmelidir. - Yerli çeşitlerin verimsizliği önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmakta olup bunun için ilgili kamu kurumları bir çalışma başlatarak mevcut ağaçların çeşitleri verimli çeşitlere dönüştürülmelidir. - Araştırma bulgularında yer alan eğitim ve bilgi eksikliği konusunda bölgedeki kamu yayım elemanları etkin bir şekilde kullanılarak bu eksiklik giderilmelidir. - Yayım personeli tarafından yeni tesis edilecek bahçelere çeşit önerileri araştırma bulguları doğrultusunda yapılmalıdır. Bu konuda literatürde bir eksikli gözlenirse araştırma kuruluşlarıyla ortaklaşa projeler yürütülmelidir. - Araştırma bulgularında üreticilerin toprak analizi ve tarım sigortası yaptırma oranları oldukça düşük çıkmıştır. Bu konuda da ilgili kurumlar tarafından farkındalık faaliyetleri yapılmalıdır. - Niksar da ceviz konusunda herhangi bir farkındalık faaliyetinin yapılmaması önemli bir eksiklik olarak görülmektedir. Cevizin pazarlama sorunun olmaması ve oldukça karlı bir ürün olmasından dolayı ekstra bir tanıtım veya reklam faaliyetine gerek duyulmamıştır. Ancak Niksar cevizinin yöresel bir marka olması için kamu ve sivil toplum kuruluşları tarafından farkındalık faaliyetleri yapılmalıdır. Bu faaliyetler ceviz festivalleri, hasat şenlikleri, basılı, görsel ve işitsel yayınlar, ilçe merkezinde ceviz temsili alanların oluşturulması vb. şeklinde sıralanabilir. KAYNAKLAR Açıl F. ve Demirci R., 1984. Tarım Ekonomisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Yayın No:880, Ders Kitabı, No:245, 352s, Ankara. Adıman, M., 2013. Tokat İli Niksar İlçesi Ceviz Bahçelerinin Mineral Beslenme Durumlarının Belirlenmesi. Gazi Osman Paşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat. Akça, Y., 2001. Türkiye Ceviz Yetiştiriciliği ne Genel Bakış. Türkiye I. Ulusal Ceviz Sempozyumu, 5-8 Eylül 2001, Tokat. Anonim 2015, http://www.istatistikanaliz.com/t-testi.asp (Erişim Tarihi: 11.05.2015) FAO, 2016. http://faostat3.fao.org/download/q/qc/e (Erişim Tarihi: 01.03.2016) Ferhatoglu, Y., 2001. Ceviz Yetistiriciligi. Tarım ve Köyisleri Bakanlıgı Yayınları, 1 Kaptan, S. (1993). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara. Sen, S.M., Kazankaya, A., Yarılgaç, T., Dogan, A., 2006. Bahçeden Mutfaga Ceviz. Maji Yayınları (1), 233 TÜİK, 2016. ttps://biruni.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul (Erişim Tarihi: 01.03.2016) 436