Yürüyüşün Kinetik ve Kinematiği

Benzer belgeler
KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

Yürüyüş Terminolojisi

Patolojik yürüyüş ve özellikleri 4. hafta. Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi

Patolojik yürüyüş ve özellikleri (uygulama ve beyin fırtınası) 5. hafta. Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi

Kinesiyoloji ve Bilimsel Altyapısı. Prof.Dr. Mustafa KARAHAN

İNSAN ANATOMİSİ ve KİNESYOLOJİ

TÜRKİYE VOLEYBOL FEDERASYONU 4. KADEME ANTRENÖR KURSU SPOR ANATOMİSİ VE KİNEZİYOLOJİSİ

Parsiyel ayak ve Syme protezleri ile yürüyüş bozuklukları ve çözümleri 8.hafta. Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi

KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

Trans femoral (TF) protezler ile yürüyüş bozuklukları, nedenleri ve çözümleri 13.hafta. Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi

Uyluk ön bölge kasları; musculus iliopsoas, musculus sartorius (terzi kası), musculus quadriceps femoris, musculus tensor fasciae latae dır.

AYAK BILEĞI ORTEZLERI

ANATOMİ ALT TARAF KASLARI. Öğr. Gör. Şeyda CANDENİZ

Kalça eklemi mekaniği ve patomekaniği

Üç boyutlu bilgisayarlı yürüme analizi: kinematik ve kinetik

YÜRÜME ANALİZİ SAKARYA ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ BİYOMEKANİK DERS NOTU. Doç.Dr. Akın Oğuz KAPTI

KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

FTR 208 Kinezyoloji II. El bileği III. yrd. doç. dr. emin ulaş erdem

Fitnes kursu. Spor anatomisi-2. YDÜ BESYO Prof. Dr. Şahin Ahmedov

SPOR BiYOMEKANiĞiNiN BiYOLOJiK TEMELLERi

Temel Kas Gurupları Kuvvet Çalışmaları. Dr.Ali KIZILET

2) AYAK DEFORMİTELERİ ve ORTEZLERİ

KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

Biçimsel ve yapısal olarak iki tip kas vardır.

TERMİNOLOJİ SAKARYA ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ BİYOMEKANİK DERS NOTU. Doç.Dr. Akın Oğuz KAPTI

EKLEM HAREKET AÇIKLIĞI MUAYENESİ (LOMBER VE ALT EKSTREMİTE) Dr. Arif GÜLKESEN

Yürüme analizi; yürüme problemlerinin değerlendirilmesinde

ALT EKSTREMİTE KEMİK YAPISI

EKLEM HAREKET AÇIKLIĞI ÖLÇÜMÜ

FTR 207 Kinezyoloji I. Dirsek ve Önkol Kompleksi. yrd. doç. dr. emin ulaş erdem

Postür Analizi. Prof. Dr. Reyhan Çeliker. Acıbadem Maslak Hastanesi

Farklı yaş gruplarında üç boyutlu yürüme analizi normalizasyon verileri oluşturmak gerekli midir?

GENÇ ERİŞKİNLERDE, GÜNLÜK AKTİVİTE SIRASINDA YAPILAN BAZI HAREKETLERİN KİNETİK ANALİZİ

Yürüme biyomekaniği. Biomechanics of the gait. İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İstanbul 2

KASLAR (MUSCLE) 6. HAFTA. Yrd. Doç. Dr. Kadri KULUALP Yrd. Doç. Dr. Önder AYTEKİN

ÜST ÜYELER VE HAREKETLERİ. OMUZ KEMERİ: Kemikler ve Eklemler. OMUZ KEMERİ: Kemikler ve Eklemler. OMUZ KEMERİ: Hareketleri

ÖN ÇAPRAZ BAĞ TAMİRİ SONRASI REHABİLİTASYON PROGRAMI (Patellar tendon grefti uygulaması)

DİZ MUAYENESİ. Prof. Dr. Bülent Ülkar Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Spor Hekimliği Anabilim Dalı

İNSAN ANATOMİSİ ve KİNESYOLOJİ

Spor Yaralanmalarında Konservatif Tedavi. Prof. Dr. Reyhan Çeliker Acıbadem Üniversitesi

Kas Boyu Ölçüm Testleri ve Esneklik. Dr. Arif GÜLKESEN

Core (Kor) Antrenmanı

Kinezyoloji, tanımı, amaçları 1.hafta. Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi

FARKLI EKSTERNAL DESTEKLERİN AYAĞIN PEDOBAROGRAFİK PARAMETRELERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

T.C. BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ FİZİK TEDAVİ VE REHABİLİTASYON PROGRAMI

İNSAN ANATOMİSİ ve KİNESYOLOJİ

Anatomi. Ayak Bileği Çevresi Deformitelerinde Tedavi Alternatifleri. Anatomi. Anatomi. Ardayak dizilim grafisi (Saltzman grafisi) Uzun aksiyel grafi

CORE KAVRAMI

HAREKET SİSTEMİNE GİRİŞ

VÜCUDUN TEMEL PARÇALARI. 1) Baş-boyun 2)Gövde 3)Ekstremiteler (Kollar ve bacaklar)

GLUTEAL-UYLUK-BACAK KASLARI LAB İNDEKSİ İÇİN TEORİK BİLGİ. Yüzeysel gluteal kaslar

ALT EKSTREMİTE KLİNİK ANATOMİSİ. Doç. Dr. ERCAN TANYELİ

OMURGA DÜZGÜNLÜĞÜ VE NORMAL EKLEM HAREKETİN ÖLÇÜMÜ (ODNEH)

Üst Ekstremite Biyomekaniği. Uz. Fzt. Nazmi ŞEKERCİ

SPORCULARDA TEMASSIZ ÖN ÇAPRAZ BAĞ YARALANMALARI: RİSK FAKTÖRLERİ ve ÖNLEME STRATEJİLERİ

Alt extremite kemikleri üst extremiteye uygun olarak sınıflandırılmıştır.

Anatomi canlıların fiziksel yapısını ve bu yapının işleyişini inceleyen bilim dalıdır.

Diz fleksiyon kontraktüründe tedavi yaklaşımları

ASIA Muayenesinde Güncellemeler: Üst Ekstremite Motor Değerlendirme Updates in ASIA Examination: Upper Extremity Motor Examination

KUVVET ANTRENMANLARININ PROGRAMLANMASI

ASIA Muayenesinde Güncellemeler: Alt Ekstremite Motor Değerlendirme Updates in ASIA Examination: Lower Extremity Motor Examination

Alt extremite kemikleri üst extremiteye uygun olarak sınıflandırılmıştır.

Dr. Ayşin ÇETİNER KALE

Aynı zamanda «güç bölgesi» ya da «güç evi» (powerhouse) olarak da tanımlanmaktadır.

Diastomatomiyeli Ameliyatı Sonrası Mentamove İle Tedavi

Yayınlar 7.1. Uluslararası hakemli dergilerde yayınlanan makaleler (SCI, SSCI, Arts and Humanities)

UZM. FZT. ZÜBEYDE ERCAN

Serebral palsili çocuklarda çok seviyeli ortopedik cerrahi tedavinin sonuçları

CEP TELEFONUNA BAKIŞ AÇILARININ BOYUN BÖLGESİNE ETKİLERİ

ENERJİ, İŞ, GÜÇ SAKARYA ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ BİYOMEKANİK DERS NOTU. Doç.Dr. Akın Oğuz KAPTI

ÇOCUKLARDA HAREKET SİSTEMİ MUAYENESİ (ROMATOLOJİK MUAYENE) Özgür KASAPÇOPUR

YÜRÜME ANALİZİNDE BACAK KASLARININ YÜZEYEL EMG İLE DEĞERLENDİRİLMESİ

ALT EKSTREMİTE SET 1 ( germe egzersizleri)

DEFORMİTE. Sagittal Plan Analizleri (Diz Kontraktürleri) DEFORMİTE (Tedavi Endikasyonlari) DEFORMİTE. Tedavi Endikasyonlari (klinik)

Yürüme ve koşma ile oluşan şoku absorbe etmek

Diz ekleminin hareketleri; fleksiyon ve ekstansiyon hareketleridir.

OMUZ INSTABILITESINDE AMELIYAT SONRASı REHABILITASYON. Dr. MERT KESKINBORA

OSSA MEMBRİ İNFERİORİS ALT EKSTREMİTE KEMİKLERİ

T.C. İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ( YÜKSEK LİSANS) İDYOPATİK PARMAK UCU YÜRÜYEN ÇOCUKLARDA FONKSİYONEL BANDAJLAMA DENİZ TUNCER

KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

MEDİAL TİBİAL STRES SENDROMUNDA AYAK BİLEĞİ İZOKİNETİK KUVVET DENGELERİ BÖLGESEL KEMİK MİNERAL YOĞUNLUĞU TIPTA UZMANLIK TEZİ HAZIRLAYAN

VÜCUT BİYOMEKANİĞİ. SPOR ve EGZERSİZDE. Prof. Dr. H. Serap İNAL

PROPRİOSEPTİF NÖROMÜSKÜLER FASİLİTASYON (PNF)

ORTAK SEÇMELİ FİTNESS VE KONDİSYON

KALDIRAÇ. Kuvvet x Kuvvet kolu = Yük x Yük kolu

İNMELİ HASTANIN POZİSYONLANMASI VE MOBİLİZASYONU. Dr. Fzt.Özden Erkan Oğul MSG İnme Rehabilitasyon ve Araştırma Ünitesi

Servikal. Torakal. Lumbal. Sakrum

Üst Ekstremite Bantlama Teknikleri

DOĞUM OBJESi İLE ilgili DİSTOSİ

Çalışma - Araştırma / Original Article

HASTAYA POZİSYON VERME TALİMATI

KİNEZYOLOJİ ÖĞR.GÖR. CİHAN CİCİK

Diz komplexinin eklemleri. Tibiofemoral eklem Patella femoral eklem

Ortopedi ve Travmatolojide Ortez Kullanımı

YÜRÜME ANALİZİNDE KALÇA KASLARININ YÜZEYEL EMG İLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Alçılama sonrası izlem, sonuçlar ve nüksler

Patellofemoral biyomekanik

SALI: Antr. 12 * Düşük Şiddet * Isınma

Hareket Terimleri. Doç.Dr. Hayri Ertan. Hareketler ve!simleri

YÜKSEK TİBİAL OSTEOTOMİ

Transkript:

Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, Cilt 14, Sayı 2, 2015 Yürüyüşün Kinetik ve Kinematiği Prof.Dr. Serap Alsancak Ankara Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Fatih Caddesi, 197/A, Keçiören, Ankara e-mail: alsancak@ankara.edu.tr Özet Bu yazıda yürüyüş ile yürüyüş kinetik ve kinematik değerleri tanımlanarak kinezyoloji, protez, ortez, rehabilitasyon dersleri alan üniversite öğrencilerimize bilimsel temel oluşturmak ve protez-ortez alanında çalışan ekip elemanlarına yapacakları hizmette katkı sağlamak amaçlanmıştır. Anahtar kelimeler: Yürüyüş, yürüyüş kinetiği, yürüyüş kinematiği Summary The aim of this article in defining of gait with gait kinetics and kinematics is to provide and create scientific basis to the university students courses such as kinesiology, prosthetics, orthotics, rehabilitation to contribute to the working team members services in the prosthetic and orthotic field. Key words: Gait, gait kinetics, gait kinematics Initial contact Normal yürüyüşte ilk temasın olduğu topuk basışı sırasında kalça maksimum fleksiyonda 30 0, diz ekstansiyonda ve ayak bileği nötral pozisyonda, genellikle bir miktar supinasyonda (inversiyon, adduksiyon veya varusta) dır. 2,4-6 Yer reaksiyon kuvveti kalçanın anteriorundan geçtiği için kalça ekstansörleri (gluteus maksimus ve hamstring kasları) kalça stabilizasyonunu devam ettirmek için kasılır. Dizin anteriorundan geçen yer reaksiyon kuvveti ekstansör moment oluşturur ve bu hamstring aktivitesi ile karşılanır. Bu initial contact (IC) ta da ayak bileği posteriorunda konumlanan yer reaksiyonu ayak dorsi fleksörleri ile nötral pozisyonda tutulur. Murray tarafından IC esnasında dirseğin 8 0 ve omuzun 45 0 fleksiyona gittiği tanımlanmıştır. 7 Loading responce Yüklenmeye cevap fazında yürüyüşte öne ilerleme devam ederken ağırlık aktarımı ve şok absorbsiyonuna geçiş başlatılır. Yer reaksiyon kuvveti kalça eklemi anteriorundan geçer ve kalça ekstansörleri aktiftir. Kalça ekstansörlerindeki kasılma kontrolsüz kalça fleksiyonunu önler. Kalça ekstansör aktivitesi terminal stance e kadar sürer. Diz IC da tama yakın ekstansiyondadır. Ancak loading responce (LR) da dizin fleksiyona gidişi başlar ve bu fleksiyon quadriceps kasının eccentric kasılması ile kontrollü yapılır, daha fazla fleksiyon açısına ulaşması önlenir ki bu 20 0 yi aşmayan bir değerdir. LR da heel rocker veya initial rocker da denir ve ayakta plantar fleksiyonun gerçekleştiği bir

8 SERAP ALSANCAK aşamadır. Ancak bu tibialis anterior kasının eccentric konraksiyonu ile kontrollü biçimde yapılır ve gerçekleşen plantar fleksiyon 10 0 yi geçmez. 2,4,5 Şekil 1 Şekil 2 Opposite toe off Karşı ayağın yerden uzaklaştığı fazda öndeki ekstremitede kalça 25 0 fleksiyondadır ve bu esnada gluteus maksimus ve hamstring kasları konsantrik kasılırlar. Karşı ekstremitede diz fleksiyonuna devam ederken, öndeki diz mid-stance öncesi bir miktar fleksiyon konumundadır ki bu ekstansiyona doğru yönlenecektir. Stance deki diz fleksiyonu yürüyüş hızlandıkça artar, yavaşladıkça azalır. Quadriceps önce eksentrik sonra konsantrik kontraksiyon yapar. Bu esnada karşı ayak toe off da iken öndeki ayak foot flat dedir, plantar fleksiyondan dorsi fleksiyona geçer. Bu esnada tibialis anterior kontraksiyonu triceps surae kontraksiyonu ile yer değiştirir. Her iki ayak pronasyondadır. Karşı ekstremite internal tibial torsiyondadır. 2,4-6 Şekil 3 Şekil 4 Heel rise Heel rise ve terminal stance de kalça ekstansiyonu devam eder. Bu esnada karşı ekstremite initial contact a doğru gider, pelvisin stabilizasyonu için kalça abduktörlerinin aktivasyonuna gereksinim olur ve initial contact a kadar devam eder. Yer reaksiyon kuvveti ayak bileğinin önüne kayar, diz maksimum ekstansiyondadır ve ayak plantar fleksörlerini aktif konuma getirir. Buradan bazı patalojik

YÜRÜYÜŞÜN KİNETİK VE KİNEMATEMATİĞİ 9 yürüyüşlerde dizin ekstansiyonu ile plantar fleksiyon veya dorsi fleksiyonu arasında ilişkisi vardır. Soleusun aktivasyonu ile diz hiperekstansiyonu önlenir ve diz fleksiyonu başlar. Heel rise fazında başlangıçta ayak bileği maksimum dorsi fleksiyona ulaşır. Terminal stance in sonunda diz fleksiyonu ile birlikte ayak plantar fleksiyonu gerçekleşir. Bu esnada tibia eksternal rotasyona yönlenirken ayak supinasyondadır. Topuk yükseldiğinde ayak parmakları yere temas ederken metatarsofalangeal (MTP) eklemler ekstansiyona yönlenir. Bu metatarsal break veya toe break olarak tanmlanır. Bu esnada hindfoot inversiyonda (adduksiyon veya varusta) dır. 2,4-6 Opposite initial contact Bu esnada sol omuz ve kol sağ üst ekstremiteden daha öndedir, gövde sağa rotasyon yaparken, sol pelvis ilerdedir. Kalça 10 0-20 0 lik maksimum ekstansiyon konumuna ulaşır. Kalça ekstansiyonu ile adduktör longus un aktivasyonu primer kalça fleksörlerinin; kalça ligamentlerinin gerilmesi ve gravitenin etkisi ile kalça fleksiyonunun başlatılmasında etkili olur. 9,10 Karşı ekstremite initial contact a geçerken yerin reaksiyonel kuvveti dizin arkasına geçer, dizin fleksiyonuna yardımcı olur ve rectus femorisin (quadricepsi içine alan) eccentric kontraksiyonu başlar. Kalçanın bulunduğu bu konum pull off şeklinde de tanımlanır ve dizin fleksiyonu ile pre-swing başlar. Karşı ekstremitenin initial contact ının öncesi ayak toe off la yerden uzaklaşır, triceps surae nin concentric kontraksiyonuna bağlı olarak ayak bileği plantar fleksiyona gider. MTP eklemlerde parmakların ekstansiyonu devam eder ve bu durum plantar fascia da gerginliğe yol açar. Ayak maksimum supinasyona ulaşır ve ayağın hind foot bölümü inversiyonda (adduksiyon veya varusta) iken tibia eksternal rotasyona gider. Değişik faktörler bu esnada midtarsal eklemleri kilitleyerek ayağa yüklenmeyi sağlar ve üst düzeyde stabilizasyon gerçekleşir. 3,4,11 Şekil 5 Şekil 6 Toe off Aşırı rotasyonda olan omuz, kol ve gövde nötral pozisyona geri döner. Ayak toe off ta yerden ayrılır ve bu kalçayı fleksiona yönlendirir ve swing fazı başlatır. Bu rectus femoris ve adduktör longus kaslarının kontraksiyonu, kalça ligamentlerinde gerilim ve gravitenin etkisi ile gerçekleşir. Swing fazın başlangıcında rectus femoris özellikle hızlı yürümede aşırı diz fleksiyonunu önlemek için eccentric kontraksiyon yapar. 8 Toe off u takiben ayak bileği 25 0 ye ulaşan plantar fleksiyona gider, triceps surae nin kontraksiyonunu tibialis anteriorun aktivasyonu alır ve swing fazda ayak bileğini nötral konuma veya dorsi fleksiyona getirilir. 2,4-6 Feet adjacent Sol bacağın stance de, sağ bacağın ileri atılmak üzere solu yakaladığı bir pozisyondur. Diz 20 0 fleksiyondadır, iliopsuas kasının güçlü kontraksiyonu ve gravitenin yardımı ile bu başarılır. Swing

10 SERAP ALSANCAK fazda maksimum diz 60 0-70 0 fleksiyondadır. Hızlı yürümede diz fleksiyonu normal yürüyüş hızındakine göre daha azdır. Bu rectus femoris ve hamstringler kaslarının ko-kontraksiyonu ile sağlanır. 1 Swing fazda çoğu kez ekstremite kısalması esnasında plantar fleksiyondaki ayağın tibialis anteriorun kontraksiyonu ile IC konumana geçiş için hazırlanması gerekir. Ayak IC ye kadar çok az supinasyondadır. 2,4-6 Vertikal tibia Şekil 7 Şekil 8 Sağ ekstremite swing fazda tibia vertikal konumda iken gövde vertikal yüksekliğini kaybeder ve sol ekstremite üzerinde ilerler. Tibianın vertikal konumundan IC a kadar kalça yaklaşık 27 0 fleksiyon yapar. Kalça fleksiyon yaparken diz ekstansiyonunu limitler. Bu da terminal swing esnasında hamtring kaslarının güçlü kontraksiyonu ile olur. Swing in sonunda dizin hiperekstansiyonu gidişi hamstring kaslarının eccentric kontraksiyonu ile önlenir. Bu esnada tibialis anterior kasılmaya devam eder, ayak bileğini pozisyonlar ve aktivite IC a kadar sürer. 2,4-6 Terminal foot contact Yürüyüş periyodunun sonunda tekrar IC nin başlaması için ayağın konumlanması gerekir. Çoğunlukla karışan terminolojide terminal contact yürüyüş periyodunun sonu iken aynı zamanda IC olarak bilinen başlangıcını yürüyüş periyodunun başlangıcını ifade eder. 2,4-6 Şekil 9 Şekil 10

YÜRÜYÜŞÜN KİNETİK VE KİNEMATEMATİĞİ 11 Yaşlara göre yürüyüş değişikliği Cadance çocuk yürümeye başladığında yüksektir. Yetişkin değerlerine 15 yaş civarında ulaşır. Yaşla birlikte azalma olur bu özellikle 60-70 yaşlarında iyice belirginleşir. Adım boyu da bu yaşlarda azalır, yürüme genişliği artar. Aslında çocukta da adım genişliği fazladır ancak 4 yaşında yetişkin değerine ulaşır. Yaşlı bireylerde toplam kalça ve diz fleksiyon, ekstansiyon hareket genişliğinde azalma, push off sırasında ise ayağın plantar fleksiyonunda azalma olur. Stance faz 2,5 yaşın altındaki çocuklarda uzarken swing faz kısalır. Swing faz 4 yaş civarında normal değerlere ulaşır. Topuk temasını tüm çocuklarda gözlemlemek 1,5 yaşından itibaren olur ve kol salınımları da bu yaşta başlar, 4 yaşında da tüm çocuklarda gözlemek mümkündür. Çocuklarda diz fleksiyonun 2,5 yaşından sonra yetişkin değerlerine ulaştığı belirtilmektedir. 2,4-6,12 Kaynaklar 1. Gage JR. The Treatment of Gait Problems in Cerebral Palsy. MacKeith Press, London, 2004. 2. Hughes J. Biomechanics and Prosthetics in Amputation. Ed. G Murdoch and B Wilson, Butterworth Heinemann, Oxford, 1996, s. 13-19. 3. Inman VT,RalstonHJ and Todd F. Human Walking. Williams and Wilkins Baltimore, 1981. 4. Jones K, Barker K. Human Movement Explained, Butterworth Heinemann, Oxford 1996, s. 297-314. 5. Kernigan DC, Schaufele M, Wen MN. Gait analysis In: Rehabilitation Medicine: Principles and practice Ed. JA Delisa and BM Gans 3rd ed. Lippincott Raven Publish, Philadelphia, 1998, s. 167-186. 6. Levine D, Richard J and Whittle MW. Whittle s Gait Analysis, Churchill Livingstone, Edinburgh, 2012, s. 32-39. 7. Murray MP. Gait as a total pattern of movement. Am J Phys Med. 46: 290-333. 8. Nenne A, Mayagoitia R, Veltink P. Assessment of rectus femoris function during initial swing phase. Gait Posture 9, 1-9. 9. Perry J. Normal gait. In: Atlas of Limb prosthetics: Surgical, Prosthetic and Rehabilitation Principles. Ed. JH Bowka and JW Michael. 2nd ed, Mosby Year book, St Louis, Baltimore, 1992, s. 359-371. 10. Perry J. Normal gait. In: Atlas of Amputations and Limb Deficiencies: Surgical, Prosthetic and Rehabilitation Principles. Ed. DG Smith, JW Michael, JH Bowker. 3rd ed, Rosemont, IL, s. 353-365. 11. Rose J, Gamble JG. Human Walking. 3rd ed, Lippincott Williams and Wilkins, 2005. 12. Smidt GL, Wyatt MP. Rudiments of gait, Gait in children. In: Gait in Rehabilitation. Ed. GL Smidt, Churchill Livinstone, New York, 1990, s. 1-47, 157-184.

12 SERAP ALSANCAK