YÜKSEK R SKL GESTASYONEL TROFOBLAST K NEOPLAZ DE EMA-CO KEMOTERAP S NE BA LI TOKS S TE PROF L N N DE ERLEND R LMES



Benzer belgeler
DÜfiÜK-R SKL GESTASYONEL TROFOBLAST K HASTALIK TEDAV S NDE METOTREKSAT - FOL N K AS T KULLANIMININ SONUÇLARI

Klini imizdeki Gestasyonel Trofoblastik Hastal kl Vakalar n Analizi


J NEKOLOJ K ONKOLOJ DE FIRST-LINE KEMOTERAP DE KULLANILAN KOMB NASYONLARIN HEMATOLOJ K TOKS S TE PROF LLER N N KARfiILAfiTIRILMASI

GESTASYONEL TROFABLAST K NEOPLAZ LER VE YÖNET M. Konu Yazarı Prof. Dr. Ömer T. YALÇIN

ARAfiTIRMA (Clinical Investigation) GESTASYONEL TROFOBLAST K HASTALIKLAR: KL N M Z N 14 YILLIK DENEY M Mertihan KURDO LU, Zehra KURDO LU, Zehra KÜÇÜKA

Kemik tümörleri. Dr Canfeza Sezgin EÜTF Tıbbi Onkoloji BD

AKC ER KANSER NDE UYGULANAN KEMOTERAP YE BA LI TOKS S TE

fiekil 2 Menapoz sonras dönemde kistik, unilateral adneksiyel kitleye yaklafl m algoritmas (6)

Metastatik Mide Kanserinde Sistemik Tedavi. Prof. Dr. Celalettin CAMCI Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı

Gestasyonel Trofoblastik Hastalıklar. Doç. Dr. Kemal ÖZERKAN

GESTASYONEL TROFOBLAST K HASTALIKLAR SONRASI GEBEL KLERDE PROGNOZ. Konu Yazarı Prof. Dr. S. Sinan ÖZALP

GESTASYONEL TROFOBLAST K HASTALIKLAR (GTH) SONRASI GEL fien GEBEL KLERDE PROGNOZ

Hepatit C. olgu sunumu. Uz. Dr. Hüseyin ÜÇKARDEŞ Bilecik Devlet Hastanesi

The Effectiveness of Vinorelbine plus Cisplatine and Gemsitabine plus Cisplatine in Local Advanced Nonsmall Cell Lung Cancer

İnoperabl Evre III ve Evre IV Malign Melanomda İmmünoterapi TOG Malin Melanom ve Deri kanserleri grubu. Prof Dr Melek Köksal Erkişi

Daha Önceden Antrasiklin ve Taksan Tedavisi Alm ş Metastatik Meme Kanserli Hastalarda Gemsitabin Tedavisi

Dr. Muharrem Do an 1, Dr. Cüneyt Müderriso lu 2, Dr. Muzaffer Fincanc 3, Dr. Bahad r Ceylan 4, Dr. Gülhan Eren Özdemir 4, Dr.

Küçük Hücreli Akciðer Kanseri Tedavisinde Kemoterapi Rejimleri ve Kemoterapi Rejimlerinde Yer Alan Ýlaçlarýn Prognoza Etkisi

ISI At f Dizinlerine Derginizi Kazand rman z çin Öneriler

leri Evre Küçük Hücreli D fl Akci er Kanserinde Paklitaksel ve Karboplatin Kombinasyonunun Etkinli i

METASTATİK MESANE CA DA TEDAVİ SIRALAMASI

KANSER HASTALARINDA PALYATİF BAKIM VE DESTEK SERVİSİNDE NARKOTİK ANALJEZİK KULLANIMI

MEME KANSERİNDE TEDAVİ DR.YAVUZ ÖZIŞIK HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ ONKOLOJİ ENSTİTÜSÜ MEDİKAL ONKOLOJİ BİLİM DALI

Rekürren/Metastatik Baş Boyun Kanserleri Tedavisinde Son Gelişmeler

H. Şenol COŞKUN, Özlem ER, Fatih TANRIVERDİ, Mustafa ALTINBAŞ, Bülent ESER, Ali ÜNAL, Mustafa ÇETİN

İnoperabl Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserlerinde Sisplatin/Vinorelbin Kemoterapisinin Etkinliği

Osteosarkom Tedavisinde Neoadjuvan Tedavi. Dr. Bülent Yalçın 5. Türk Tıbbi Onkoloji Kongresi, Mart 2014 Susesi Otel, Antalya

KEMOTERAPİ NEOADJUVANT VE ADJUVANT UYGULAMALAR. Doç.. Dr. Murat BOZLU Üroloji Anabilim Dalı 8 MART ANTAKYA

Merkezi Sterilizasyon Ünitesinde Hizmet çi E itim Uygulamalar

Hasta özellikleri. statistikler Analizler

YAŞLI KANSER HASTASINDA İLAÇ ETKİLEŞİMİ

Erken Evre Meme Kanserinde Adjuvan Kemoterapi ve Hormonal Tedavi Uzm. Dr. Hande Turna

METASTATİK KÜÇÜK HÜCRELİ DIŞI AKCİĞER KANSERİ TANISI SAĞKALIMI ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Radyasyon Koliti Oluşturulmuş Sıçanlarda Ghrelinin Barsak Anastomozu Üzerine Etkisi Dr. Ebubekir Gündeş

MALAT SANAY N N TEMEL GÖSTERGELER AÇISINDAN YAPISAL ANAL Z

ÖZET. Anahtar Kelimeler: HCV-HBV koinfeksiyonu, viral interferans Nobel Med 2010; 6(3): Bulgular: De erlendirmeye al nan olgulardan 13'ü

Jinekolojik Kanserlerin Yönetimi Kılavuzu

Ümmügül Üyetürk Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Tıp Fakültesi,İç Hastalıkları AD, Tıbbi Onkoloji BD, BOLU

Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde 1., 2., 3. basamak tedaviler

2 Nisan 2004 Tıbbi Onkoloji Derneği, Jinekolojik Onkoloji Kursu, Adana. Prof. Dr. S. Sinan ÖZALP

İleri Evre Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri İçin Sisplatin ve Vinorelbin

GÖRÜfiLER. Uzm. Dr. Özlem Erman

PROTOKOL KODU: BRAJACTT (BReast AdJuvant Adriamicin Cyclophosphamide paclitaxel Trastuzumab) TÜMÖR GRUBU: MEME CA

YILLARI ARASINDA MOLAR GEBEL K NEDEN YLE TEDAV OLAN HASTALARIN TAK B VE DE ERLEND R LMES

Dr. Zeynep Özsaran. E.Ü.T.F. Radyasyon Onkolojisi AD

Meme Kanseri ve Ateş. Dr. Ömer Fatih Ölmez Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilimdalı

KARACİĞER METASTAZLARINDA ROBOTİK STEREOTAKTİK BEDEN RADYOTERAPİSİ

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

Coğrafi temel yaklaşım farklılıkları

Relaps/Refrakter Multiple myelomada IMID, proteozom inhibitörleri ve diğer ilaçlar: Kime? Ne zaman?

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği

TÜBERKÜLOZ EP DEM YOLOJ S

YAYGIN ANKSİYETE BOZUKLUĞU OLAN HASTALARDA NÖROTİSİZM VE OLUMSUZ OTOMATİK DÜŞÜNCELER UZM. DR. GÜLNİHAL GÖKÇE ŞİMŞEK

Dr Dilşen Çolak Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Kliniği

Evre I Seminom Dışı Testis Tümörlerinde (NSGHT) Tedavi

ASETOMİNOFEN ZEHİRLENMELERİ UZ. DR. MEHMET YİĞİT SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ HASEKİ EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ «

ANKARA ÜNİVERSİTESİ PSİKİYATRİK KRİZ UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ

Dr. Kemal LAKA ye > Dr. Umur KUYUMCUOÔLUr ı Dr. Erdoğan DURUöz< ı Dr. Kayahan ULUSOY( ) Dr. Suzan ÜNAL <'> SUMMARY

Erken Evre Mide Kanserine Yaklaşım. Adjuvan Kemoterapi. Prof. Dr. N. Faruk AYKAN İstanbul 2004

CO RAFYA GRAF KLER. Y llar Bu grafikteki bilgilere dayanarak afla daki sonuçlardan hangisine ulafl lamaz?

LİSTEYE EKLENENLER DEĞİŞİKLİK YAPILANLAR

Farkl protokollerdeki durdurma gücü oranlar n n %DD e risine etkisi

Akut Myeloid Lösemi Relaps ve Tedavisi

Nazofarenks Kanseri Tedavisinde Üç Farklı İndüksiyon Rejiminin Retrospektif Değerlendirilmesi (CF vs DC vs DCF )

Meme kanserinde kemoterapi ve hormonal tedavi toksisitesi

Venöz Tromboembolizmin Önlenmesinde Antitrombotik Tedavi (Birincil Koruma)

FEN TEDAVİSİNDE GENEL ANTİBİYOTERAPİ EĞİLİMİ

Onkolojik Cerrahinin Temel lkeleri

CO RAFYA. DÜNYA NIN fiekl N N VE HAREKETLER N N SONUÇLARI ÖRNEK 1 :

YABANCI PARALAR LE YABANCI PARA C NS NDEN ALACAK VE BORÇLARIN DÖNEM SONLARI T BAR YLE DE ERLEMES

SB Sakarya E itim ve Araflt rma Hastanesi Asinetobakterli Hastalarda DAS Uygulamalar ve yilefltirme Çabalar

T ürk Gelir Vergisi Sisteminde, menkul sermaye iratlar n n ve özellikle de

leri Evre Küçük Hücreli D fl Akci er Kanserinde Sisplatin/Gemsitabin Kemoterapisinin Etkilili i

Metastatik Küçük Hücreli D fl Akci er Kanserinde Sisplatin-Etoposid Tedavisinin Etkinli i

Tek doz metotreksat tedavisinde baflar y etkileyen prognostik faktörlerin belirlenmesinde 3 y ll k analiz: Tek merkez deneyimi

SEMİNOM-DIŞI TESTİS TÜMÖRLERİNİN TEDAVİSİNDE RADYOTERAPİ. Doç. Dr. Mert Saynak

H ZMET AKD LE ÇALIfiANLARIN T BAR H ZMET SÜRES NE OLACAK?

2007 YILI VE ÖNCES TAR H BASKILI HAYVANCILIK B LG S DERS K TABINA L fik N DO RU YANLIfi CETVEL

KANSER TEDAVİSİNİN GEÇ YAN ETKİLERİ KURSU

Yafll larda Küçük Hücreli Akci er Kanseri

Dr. Ulviye Yi it 1, Dr. Serkan Erdenöz 2, Doç. Dr. Ersin Oba 2

Sigara çenlerde ve çmeyenlerde Akci er Kanseri: Genel Özelliklerde Farkl l k Var m?

Gebelikte Astım Yönetimi. Dr. Dilşad Mungan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ABD İmmünoloji ve Allerji BD

Nüks ve Tedaviye Ara Verip Dönen Akci er Tüberkülozlu Olgularda Yeniden Tedavi Rejimi Sonuçlar

stanbul Kültür Üniversitesi, Türkiye

Dr. Fatma PAKSOY TÜRKÖZ Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji

Yrd. Doç. Dr. Nurullah UÇKUN YATIRIMLARDA STRATEJ K KARAR VERME SÜREC

Primer Ekstranodal Lenfomalar: Klinik Özelliklerinin Nodal Lenfomalarla Karş laşt r lmas

ÜN TE KES RLERDEN ALANLARA. Kesirleri Tan yal m. Basit Kesirler

Gastraintestinal Sistem İnteraktif Vaka Sunumları: Mide Olguları Doç. Dr Hasan Şenol COŞKUN

Araflt rma modelinin oluflturulmas. Veri toplama

Pilonidal Sinüs Hastal nda Komplikasyon ve Nüks Aç s ndan Hastaya Ait Faktörlerin ncelenmesi

Hematolojik ve Non-Hematolojik Malignitelerde. Protokoller

Hart Walker, gövde deste i ve dengeli tekerlek sistemi sayesinde, geliflim düzeyi uygun olan çocuklar n, eller serbest flekilde yürümesini sa lar.

MURAT YÜKSEL. FEM N ST HUKUK KURAMI VE FEM N ST DÜfiÜNCE TEOR LER

Prof. Dr. Neslihan OKAKIN

OVER KANSERİNİN SİSTEMİK TEDAVİSİNDE ÇELİŞKİLER. Prof. Dr. Nil MOLİNAS MANDEL İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Medikal Onkoloji

Kanser Kemoterapi Rehberi ve Uygulamaya Yönelik Öneriler

T bbi At k Kontrolü P80-P Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi

Transkript:

Türk Jinekolojik Onkoloji Dergisi Haziran 2005, Cilt 8, Say 2, Sayfa 54-62 YÜKSEK R SKL GESTASYONEL TROFOBLAST K NEOPLAZ DE EMA-CO KEMOTERAP S NE BA LI TOKS S TE PROF L N N DE ERLEND R LMES Dr. Taner TURAN*, Dr. Özlem KER MO LU*, Dr. Nejat ÖZGÜL*, Dr. Burcu AYKAN*, Dr. Nurettin BORAN*, Dr. skender KÖ *, Dr. Gökhan TULUNAY*, Dr. M. Faruk KÖSE* ÖZET Amaç: Bu çal flma, yüksek riskli GTN tedavisinde EMA-CO rejiminin toksisite profilinin de erlendirilmesini amaçlamaktad r. Materyal ve Metot: 1994-2004 y llar aras nda yüksek riskli gestasyonel trofoblastik neoplazi (GTN) tan s alan 33 hasta EMA-CO kemoterapisiyle tedavi edildi. 23 hasta (110 kür) EMA- CO tedavisini birincil olarak (Grup 1), tek ajan metotreksat veya MAC III kemoterapisine yan t vermeyen 10 hastaysa (49 kür) ikincil olarak ald (Grup 2). Hastalar kemoterapi süresince toksisite, kemoterapi alabilirlik ve cevap aç s ndan haftada bir tam kan say m, serum biyokimya, serum b-hcg ve pelvik muayene ile de erlendirildi. Her kemoterapi siklusu öncesinde kemik ili i, hepatik ve renal fonksiyon yeterlili i aç s ndan hastalar tetkik edildi. Sonuçlar: En s k ve en ciddi yan etki hematolojik toksisiteydi. Nötropeni d fl nda grade 4 toksisiteye rastlanmad. Hastalar n %9.1 inde ve kürlerin %1.9 unda grade 4 düzeyinde nötropeni geliflti. Mukozit, alopesi ve anemi geliflimi Grup 1 de, diare Grup 2 de belirgindi. 13 hastada (%39.4) toplam 19 kür (%11.9) toksisiteden dolay gecikmeli olarak verildi. Toksisite nedeniyle kemoterapi terk edilmedi veya kemoterapi rejimi de ifltirilmedi. Tart flma: EMA-CO kemoterapi rejimini birincil veya ikincil olarak almak toksisite profilini belirgin olarak etkilememektedir. Kemoterapi sonras nda geliflen toksisite kabul edilebilir düzeyde olup ve kal c toksisiteye oluflmamaktad r. Anahtar Kelimeler: EMA-CO, toksisite, gestasyonel trofoblastik neoplazi. ABSTRACT Objective: To evaluate toxicity profile of EMA-CO chemotherapy regimen for the treatment of high risk gestational trophoblastic neoplasia (GTN). Materials and Methods: Thirty-three patients with high risk GTN have been treated with EMA-CO chemotherapy between 1994 and 2004. Of these 33 patients 23 (110 courses) received EMA-CO as primary treatment (Group 1), whereas the remaining 10 patients (49 courses) who were unresponsive to single agent methotrexate or MAC III chemotherapy received EMA-CO as secondary treatment (Group 2). Patients were followed by weekly complete blood count, serum biochemistry, β-hcg and pelvic examination in terms of ability to receive chemotherapy, toxicity and response to chemotherapy. Prior to every course of chemotherapy, patients were evaluated in terms of sufficiency of bone marrow, hepatic and renal functions. Results: Adverse hematological side effects were the most common and serious toxicity. There was no grade 4 toxicity, except for neutropenia. Grade 4 neutropenia developed in 9.1% of patients and 1.9% of courses. Mucositis, alopecia and anemia were more common in Group 1, while diarrhea was more common in Group 2. A total of 19 courses (11.9%) have been delayed in 13 patients (39.4%) because of toxicity. However, none of the chemotherapy courses were cancelled or changed. Conclusion: Receiving EMA-CO chemotherapy regimen as a primary or secondary treatment do not seem to affect toxicity profile. Toxicity following chemotherapy was in acceptable range and no permanent toxicity developed. Keywords: EMA-CO, toxicity, gestational trophoblastic neoplasia. G R fi Nonmetastatik ve düflük riskli metastatik gestasyonel trofoblastik neoplazilerde (GTN) kemoterapi ile %100 e yaklaflan oranlarda tedavi baflar s elde edilmektedir (1-5). Bu hastalar n ço unda tek ajan kemoterapisiyle (genellikle metotreksat, aktinomisin D veya etoposid) remisyon sa lanabilmektedir (6-7). Yüksek riskli GTN de, kemoterapide çoklu ajan kullan lmas na ra men %10-30 oran nda ilaca direnç ve yüksek oranda metastaz ve rekürrens görülmekte- Gelifl tarihi: 12/10/2005 Kabul tarihi:.20/11/2005 *Ankara Etlik Do umevi ve Kad n Hastal klar E itim Araflt rma Hastanesi, Jinekolojik Onkoloji Klini i letiflim: Taner TURAN Seyran Caddesi 52/6 Seyranba lar Çankaya/Ankara Tel: (0 312) 435 15 90 E-posta: turantaner@yahoo.com 54

YÜKSEK R SKL GESTASYONEL TROFOBLAST K NEOPLAZ DE EMA-CO KEMOTERAP S NE BA LI TOKS S TE PROF L N N DE ERLEND R LMES 55 dir (8-10). Önceleri MAC (metotreksat, aktinomisin D, siklofosfamid veya klorambusil) veya CHAMO- MA protokolleri (hidroksiüre, aktinomisin D, metotreksat, folinik asit, sitoksan, vinkristin, adriamisin) kullan lm flt r. Ard ndan Newlands, 1980 lerde formüle etti i EMA-CO (etoposid, metotreksat, folinik asit, aktinomisin D, siklofosfamid, vinkristin) kemoterapisiyle uzun süreli yaflam oran n n %80 e ç kt - n göstermifltir (11). Bugün EMA-CO rejimi yüksek riskli GTN de en çok tercih edilen tedavi seçene idir. Ayr ca bu rejimde tespit edilen toksisite profili di er rejimlere benzer oranlar göstermektedir (11-14). Bu çal flma, yüksek riskli GTN tedavisinde EMA- CO rejiminin toksisite profilinin de erlendirilmesini amaçlamaktad r. MATERYAL ve METOD Hastalar n GTN skorlamas 2000 y l na kadar, 1983 y l nda Dünya Sa l k Örgütü (World Health Organization-WHO) taraf ndan gelifltirilen skorlama sistemi kullan larak yap lm flt r. 2000 y l ndan sonra FIGO nun modifiye ettti i WHO nun yeni skorlama sistemi kullan lm flt r. 1983 y l nda WHO taraf ndan bildirilen skorlama sistemine göre GTN, düflük riskli (skor 5), orta riskli (skor: 6-7) ve yüksek riskli (skor 8) olmak üzere üç gruba ayr lmaktad r (15). Düflük risk grubunda olanlara tek ajan metotreksat, orta risk grubunda olanlara MAC III ve yüksek risk grubunda olanlara EMA/CO kemoterapi rejimleri uygulanm flt r. Düflük ve orta risk grubunda direnç geliflen hastalara EMA/CO verilmifltir. 1994-2004 y llar aras nda yüksek riskli GTN tan - s alan 33 hasta EMA-CO kemoterapisiyle tedavi edilmifltir. Tablo-I de EMA-CO kemoterapi protokolü görülmektedir. EMA-CO tedavisini 23 hasta birincil olarak (Grup 1), tek ajan metotreksat (4 hasta) veya MAC III kemoterapisine (6 hasta) yan t vermeyen 10 hasta ikincil olarak alm flt r (Grup 2). Tedavi öncesinde fizik muayene, PA akci er grafisi, toraks ve tüm abdomen bilgisayarl tomografisi, serum β-hcg (radioimmünoassay ile çal fl lm flt r), rutin kan say m, serum biyokimya ölçümleri ile hastalar de erlendirilmifltir. Hastalar, kemoterapi süresince toksisite, kemoterapi alabilirlik ve cevap aç s ndan haftada bir tam kan say m, serum biyokimya, serum β-hcg ve pelvik muayene ile izlenmifltir. Hastalar her kemoterapi öncesinde yeterli kemik ili i (lökosit 3000/ml, trombosit 100000/ml, hemoglobin 10 mg/dl), hepatik (total bilüribin, AST ve ALT normalin üst s n r n n iki kat ndan düflük olacak) Tablo 1. EMA/CO Kemoterapisi EMA 1. Gün Etoposid 100 mg/m 2, 200 ml %0.9 NaCl içinde 30 dakikada V infüzyon Aktinomisin D 0.5 mg V pufle Metotreksat 100 mg/m 2 V pufle ve 200 mg/m 2 1000 cc %5 dekstroz içinde 12 saatte infüzyon 2. Gün Etoposid 100 mg/m 2, 200 ml %0.9 NaCl içinde 30 dakikada V infüzyon Aktinomisin D 0.5 mg V pufle Folinik Asit Metotreksat n verilmesinden 24 saat sonra bafllamak üzere folinik asit 15 mg M veya oral olarak her 12 saatte bir 4 doz CO 8. Gün Vinkristin 1 mg/m 2 V pufle Siklofosfamid 600 mg/m 2 V infüzyon Tedavi 15 günde bir uygulanmaktad r.

56 TURAN ve Ark. ve renal (glomerüler filtrasyon h z 60 ml/dk olmal ) fonksiyon yeterlili i aç s ndan de erlendirilmifltir. Profilaktik olarak G-CSF veya eritropoetin verilmemifl ancak hemoglobin de erinin 10 g/dl nin alt nda olmas durumunda kemoterapi öncesi kan transfüzyonu yap lm flt r. Kemoterapi toksisitesi WHO kriterlerine göre de erlendirilmifltir (16). statistiksel olarak univaryant analiz için Chi-square testi kullan ld. P < 0.05 olmas anlaml olarak kabul edildi. BULGULAR Hastalar n yafl ortalamas 33.7 y l (19-57), median takip süresi 53.4 (3-129) ayd. 23 hasta EMA-CO yu birincil seçenek olarak alm fl (Grup 1) ve bu gruba toplam 110 (%69.2) kemoterapi kürü verilmiflti. 10 hastaysa ikincil olarak EMA-CO alm fl (Grup 2) ve bu hastalara toplam 49 (%36.8) kemoterapi kürü uygulanm flt. Verilen kür, tüm hastalar için ortalama 4.8 di. Birinci gruba ortalama 4.8, ikinci gruba ortalama 4.9 kemoterapi kürü verilmiflti. Uygulanan kür say s aç s ndan iki grup aras nda istatistiksel olarak fark yoktu. Kemoterapi s ras nda grade 4 toksisite olarak sadece nötropeni gözlendi. Hematolojik toksisite incelendi inde, 26 hastada (%78.8) ve toplam 67 kürde (%42.1) anemi tespit edildi. (Tablo 2). 18 hastada (%54.5) ve 36 kürde (%22.6) nötropeni mevcuttu. Bu hastalar n 3 ünde (%9.1), toplam 3 kürde (%1.9) grade 4 nötropeni geliflimi tespit edildi. Febril nötropeni sadece bir hastada (%3) ve bir kürde (%0.6) geliflti. Trombositopeni 6 hastada (%18.2) ve 9 kürde (%5.7) tespit edildi (Tablo 2). Tablo 2. Genel Toksisite Profili Parametre Grade 0 Grade 1 Grade 2 Grade 3 Grade 4 Anemi Kür Bafl na 92 (%57.9) 45 (%28.3) 20 (%12.6) 2 (%1.3) - Kifli Bafl na 7 (%21.2) 11 (%33.3) 13 (%39.4) 2(%6.1) - Nötropeni Kür Bafl na 123 (%77.4) 17 (%10.7) 8 (%5) 8 (%5) 3 (%1.9) Kifli Bafl na 15 (%45.5) 6 (%18.2) 4 (%12.1) 5 (%15.2) 3 (%9.1) Trombositopeni Kür Bafl na 150 (%94.3) 3 (%1.9) 4 (%2.5) 2 (%1.3) - Kifli Bafl na 27 (%81.8) 2 (%6.1) 3 (%9.1) 1 (%3) - KCFT Kür Bafl na 140 (%88.1) 16 (%10.1) 3 (%1.9) - - Bozuklu u Kifli Bafl na 19 (%57.6) 11 (%33.3) 3 (%9.1) - - Bilurubin Kür Bafl na 157 (%98.7) 1 (%0.6) 1 (%0.6) - - Yüksekli i Kifli Bafl na 31 (%94) 1 (%3) 1 (%3) - - ALP Kür Bafl na 153 (%96.2) 6 (%3.8) - - - Yüksekli i Kifli Bafl na 30 (%90.9) 3 (%9.1) - - - Mukozit Kür Bafl na 111 (%69.8) 19 (%11.9) 27 (%17) 2 (%1.3) - Kifli Bafl na 8 (%24.2) 9 (%27.3) 15 (%45.5) 1 (%3) - Bulant -Kusma Kür Bafl na 76 (%47.8) 53 (%33.3) 29 (%18.2) 1 (0.6) - Kifli Bafl na 6 (%18.2) 11 (%33.3) 15 (%45.5) 1 (%1.3) - Diare Kür Bafl na 141 (%88.7) 6 (%3.8) 9 (%5.7) 3 (%1.9) - Kifli Bafl na 24 (%72.7) 3 (%9.1) 5 (%15.2) 1 (%3) - Cilt Kür Bafl na 157 (%98.7) - 2 (%1.3) - - Reaksiyonu Kifli Bafl na 31 (%93.9) - 2 (%6.1) - - Saç Kifli Bafl na 8 (%24.2) 5 (%15.2) 6 (%18.2) 14 (%42.4) - Nöropati Kifli Bafl na 19 (%57.6) 14 (%42.4) - - - Konstipasyon Kifli Bafl na 21 (%63.6) 12 (%36.4) - - - A r Kifli Bafl na 24 (%72.7) 9 (%27.3) - - -

YÜKSEK R SKL GESTASYONEL TROFOBLAST K NEOPLAZ DE EMA-CO KEMOTERAP S NE BA LI TOKS S TE PROF L N N DE ERLEND R LMES 57 Tablo 3. Grup 1 ve 2 aras nda hematolojik aç dan kür bafl na toksisite oranlar. Anemi Grade 0 59 (%53.6) 33 (%67.3) Grade 1 30 (%27.3) 15 (%30.6) Grade 2 19 (%17.3) 1 (%2.1) Grade 3 2 (%1.8) - Nötropeni Grade 0 84 (%76.3) 39 (%79.6) Grade 1 12(%10.9) 5 (%10.2) Grade 2 6 (%5.5) 2 (%4.1) Grade 3 6 (%5.5) 2 (%4.1) Grade 4 2 (%1.8) 1 (%2) Trombositopeni Grade 0 103 (%93.7) 47 (%96) Grade 1 2 (%1.8) 1 (%2) Grade 2 3 (%2.7) 1 (%2) Grade 3 2 (%1.8) - P=0.039 P=0.988 P=0.913 Hepatotoksisite incelendi inde, 14 hastada (%42.4), 19 kürde (%11.9) ve sadece grade 1 ve 2 düzeyinde KCFT yükselmesi tespit edildi. Bilirubin düzeylerinin yükselmesine iki (%6) hastada ve iki kürde (%1.2) rastlan ld. ALP yüksekli i üç hastada (%9.1) ve alt kürde (%3.8) grade 1 düzeyinde gözlendi. Grade 3 ve 4 hepatotoksisiteye rastlan lmad. Mukozitin 25 hastada (%75.8) ve toplam 48 kürde (%30.2) geliflti i gözlendi. Bulant -kusma 27 hastada (%81.8), toplam 83 kürde (%52.2) tespit edildi. Grade 3 toksisite sadece bir hastada (%3) ve bir kürde (%0.6) mevcuttu. Diare 9 hastada (%27.3) ve 18 kürde (%11.3) tespit edildi. Grade 3 diare sadece bir hastada (%3) ve üç kürde (%1.9) geliflmiflti. Konstipasyon 12 hastada (%36.4), a r ise 9 hastada (%27.3) ve sadece grade 1 düzeyinde tespit edildi Nöropati 14 hastada (%42.4) geliflti ve sadece grade 1 düzeyindeydi. Nöropati günlük yaflam etkileyecek düzeyde de ildi. laç atefli bir hastada (%3) ve bir kürde (%0.6) grade 1 düzeyinde geliflti. Böbrek toksisitesi de erlendirildi inde; hematüri bir hastada (%3), proteinüri bir hastada (%3), üre yüksekli i bir hastada (%3) ve her birinin bir kürde (%0.6) grade 1 düzeyinde geliflti i belirlendi. EMA-CO kemoterapisini birincil veya ikincil olarak alman n toksisite profili üzerindeki etkisi de erlendirildi. Hematolojik toksisite aç s ndan, anemi geliflimi Grup 1 de kür bafl na daha belirgindi (Tablo 3). Ancak kifli bafl na de erlendirmede anlaml fark bulunmad (P=0.055) (Tablo 4). Tedaviyi birincil veya ikincil olarak almak geliflen nötropeni ve trombositopeni oranlar n etkilememekteydi. Febril nötropeni sadece Grup 2 de geliflli. Hepatotoksisite aç s ndan, Grup 1 ve Grup 2 aras nda kür (Tablo 5) ve kifli bafl na (Tablo 6) farkl l k tespit edilmedi. Mukozit geliflimiyle ilgili olarak tedavi gruplar aras nda kür bafl na toksisite oran Grup 1 de belirgindi (P=0.02) (Tablo 5), ancak kifli bafl na de erlendirmede fark yoktu (Tablo 6).

58 TURAN ve Ark. Tablo 4. Grup 1 ve 2 aras nda hematolojik aç dan kifli bafl na toksisite oranlar. Anemi P=0.055 Grade 0 4 (%12.4) 3 (%30) Grade 1 5 (%21.7) 6 (%60) Grade 2 12 (%52.2) 1 (%10) Grade 3 2 (%8.7) - Nötropeni Grade 0 9 (%39.1) 6 (%60) P=0.824 Grade 1 5 (%21.7) 1 (%10) Grade 2 3 (%13.1) 1 (%10) Grade 3 4 (%17.4) 1 (%10) Grade 4 2 (%8.7) 1 (%10) Trombositopeni P=0.096 Grade 0 19 (%82.6) 8 (%80) Grade 1-2 (%20) Grade 2 3 (%13) - Grade 3 1 (%4.4) - Bulant -kusmayla ilgili grade 3 toksisite sadece Grup 2 de geliflmiflti. Toksisite oranlar nda her iki grup aras nda fark yoktu. Diarenin Grup 1 de 6 hastada (%26), 10 kürde (%9), Grup 2 de 3 hastada (%30) ve 8 kürde (%16.3) geliflti i gözlendi. Grade 3 diare sadece Grup 2 de geliflmiflti. Kür bafl na de erlendirildi inde Grup 2 de toksisite daha yüksek oranda tespit edildi (Tablo 5). Kifli bafl na toksisite de erlendirmesinde farkl l k gözlenmedi (Tablo 6). Her iki grupta birer tane olmak üzere iki olguda ve iki kürde grade 2 düzeyinde cilt reaksiyonu tespit edildi, gruplar aras farkl l k yoktu (Tablo 5-6). laç atefli sadece Grup 2 de görüldü (Tablo 5-6). Saç dökülmesi Grup 1 de 18 hastada (%78,3), Grup 2 de 7 hastada (%70) tespit edildi. Kifli bafl na toksisite oranlar karfl laflt r ld nda saç dökülmesi Grup 1 de anlaml olarak fazlayd (Tablo 6). 13 hastada (%39.4) toplam 19 kür (%11.9) toksisiteden dolay gecikmeli olarak verildi. Gecikme 15 kürde sadece hematolojik toksisite, 1 kürde hepatolojik toksisite ve 3 kürde hem hematolojik hem hepatolojik toksisite sebebiyleydi. Toksisiteden dolay kemoterapi terk edilmedi veya kemoterapi rejimi de ifltirilmedi. TARTIfiMA 1980 lerde kullan lmaya bafllanan EMA-CO kemoterapisiyle uzun süreli yaflam oran nda art fl (11), %70-90 aras nda de iflen yüksek cevap oranlar (12-14, 17-19) ve %75-100 sa kal m oranlar (11,12,14,17-19) ile yüksek riskli GTN tedavisinde yüz güldürücü sonuçlar al nmaktad r. Escobar n 2003 te yay nlad çal flmas nda nötropeni %13.5 kürde tespit edilmiflken, grade 4 nötropeni yaln zca bir kürde (%0.4) geliflmiflti (19). 1999 da yay nlanan Akyol un çal flmas nda, nötropeni kifli bafl na %57 (20), Bolis in çal flmas nda ise %40.9 oran nda bulunmufltur (12). Bizim çal flmam zda %54.5 hastada ve %22.6 kürde nötropeni tespit edilmifltir. Grade 4 nötropenik toksisite hastalar n

YÜKSEK R SKL GESTASYONEL TROFOBLAST K NEOPLAZ DE EMA-CO KEMOTERAP S NE BA LI TOKS S TE PROF L N N DE ERLEND R LMES 59 Tablo 5. Grup 1 ve 2 aras nda kür bafl na toksisite oranlar. Hepatik Toksisite Grade 0 95 (%86.4) 45 (%91.8) Grade 1 12 (%10.9) 4 (%8.2) Grade 2 3 (%2.7) - ALP Yüksekli i Grade 0 104 (%94.5) 49 (%100) Grade 1 6 (%5.5) - Grade 2 - - Mukozit Grade 0 70 (%63.6) 41 (%83.7) Grade 1 13 (%11.8) 6 (%12.2) Grade 2 25 (%22.8) 2 (%4.1) Grade 3 2 (%1.8) - Bulant -Kusma Grade 0 57 (%51.8) 19 (%38.8) Grade 1 36 (%32.2) 17 (%34.4) Grade 2 17 (%15.5) 12 (%24.4) Grade 3-1 (%2) Diare Grade 0 100 (%91) 41 (%83.7) Grade 1 5 (%4.5) 1 (%2) Grade 2 5 (%4.5) 4 (%8.7) Grade 3-3 (%6.1) P=0.426 P=0.096 P=0.02 P=0.121 P=0.041 %9.1 inde ve kürlerin %1.9 unda geliflmiflti. EMA- CO yu birincil veya ikincil olarak almak nötropeni geliflimini etkilememekteydi. Soper in çal flmas nda febril nötropeni %2 olarak bildirilmifltir (14). Bizim çal flmam zda bu oran %3 tür. Escobar çal flmas nda kürlerin %15 inde anemi geliflimini saptam flt r (19). Bolis hastalar n n %22.7 sinde anemi geliflti ini bildirmifltir (12). Bu çal flmada kür bafl na %42.1 ve kifli bafl na %78.8 oran nda anemi geliflti i tespit edildi. Kür bafl na de erlendirildi inde anemi Grup 1 de anlaml olarak belirgindi. Anemi bizim çal flmam zda, Escobar n çal flmas nda oldu u gibi tespit edilen en s k hematolojik toksisiteydi, ancak oranlar m z oldukça yüksekti. Di- er çal flmalar destekler flekilde bizim çal flmam zda anemi aç s ndan grade 4 toksisiteye rastlanmad (12,19). EMA-CO tedavisinin sonuçlar konusunda bu tedaviyi tan mlayan kifli olan Newlands n 1991 de yay nlad çal flmas nda EMA-CO toksisitesinin öngö-

60 TURAN ve Ark. Tablo 6. Grup 1 ve 2 aras nda kifli bafl na toksisite oranlar. Hepatik Toksisite Grade 0 13 (%56.5) 6 (%60) Grade 1 7 (%30.5) 4 (%40) Grade 2 3 (%13.3) - ALP Yüksekli i Grade 0 20 (%86.9) 10 (%100) Grade 1 3 (%13.1) Grade 2 - Grade 3 - Grade 4 - Mukozit Grade 0 5 (%21.7) 3 (%30) Grade 1 4 (%17.4) 5 (%50) Grade 2 13 (%56.5) 2 (%20) Grade 3 1 (%4.4) - Bulant -Kusma Grade 0 5 (%21.7) 1 (%10) Grade 1 7 (%30.5) 4 (%40) Grade 2 11 (%47.8) 4 (%40) Grade 3-1 (%10) Diare Grade 0 17 (%74) 7 (%70) Grade 1 3 (%13) - Grade 2 3 (%13) 2 (%20) Grade 3-1 (%10) Cilt Reaksiyonu Grade 0 22 (%95.6) 9 (%90) Grade 1 - - Grade 2 1 (%%4.4) 1 (%10) Alopesi Grade 0 5 (%21.7) 3 (%30) Grade 1 1 (%4.4) 4 (%40) Grade 2 4 (%17.4) 2 (%20) Grade 3 13 (%56.5) 1 (%10) P=0.470 P=0.231 P=0.145 P=0.374 P=0.279 P=0.521 P=0.022 devam

YÜKSEK R SKL GESTASYONEL TROFOBLAST K NEOPLAZ DE EMA-CO KEMOTERAP S NE BA LI TOKS S TE PROF L N N DE ERLEND R LMES 61 Tablo 6. (devam ) Periferik Nöropati Grade 0 15 (%65.2) 4 (%40) Grade 1 8 (%34.8) 6 (%60) Grade 2 - - Konstipasyon Grade 0 15 (%65.2) 4 (%40) Grade 1 8 (%34.8) 6 (%60) Grade 2 - - A r Grade 0 17 (%74) 7 (%70) Grade 1 6 (%26) 3 (%30) Grade 2 - - P=0.178 P=0.178 P=0.566 rülebilir ve manüple edilebilir oldu u; hematopoetik büyüme faktörleri olan G-CSF veya GM-CSF kullan m ile ilaç dozlar n n art r labilece ine fl k tutulmufltur (11). Bolis in çal flmas nda yaln zca bir hastada (%2.7) geçici periferik nöropati tespit edilmiflken (12), bu çal flmada periferik nöropati 36 kürde (%22.6) grade 1 düzeyinde ve 14 (%42.6) hastada tespit edildi. Nöropati geliflimi günlük yaflam etkileyecek düzeyde de- ildi. Gruplar aras nöropati geliflimi aç s ndan farkl - l k tespit edilmedi. Toksisite nedeniyle tedavi gecikmesi Escobar n 2003 te yay nlad çal flmas nda %13.5 (19), Schink in 1992 de yay nlad çal flmas nda ise %12.5 (13) oran nda bildirilmifltir. Bu çal flmada kemoterapi toksisitesi nedeniyle tedavi gecikmesi, di er çal flmalar destekler flekilde kürlerin %11.9 unda tespit edilmifltir. Newlands n 1991 de yay nlad çal flmas nda (11) oldu u gibi bizim çal flmam zda da doz s n rlay c toksisite birinci planda hematolojik toksisiteydi. Yap lan çal flmalar EMA-CO toksisitesinin l ml ve öngörülebilir oldu unu rapor etmifllerdir (11,14,19). Bu çal flmalar içlerinde EMA-CO kemoterapi rejimini ilk ve ikinci basamak olarak alan hastalar içermelerine ra men, bu gruplar n toksisite profilleri karfl laflt r lmam flt r. Bu çal flmada bu iki grubu karfl laflt rd k. Bizim çal flmam zda tespit edilen toksisite profili kabul edilebilir düzeydeydi. Sonuçta etkinli i ve kabul edilebilir toksisite profili nedeniyle EMA-CO, yüksek riskli GTN tedavisinde bugün için en önemli kemoterapi seçene idir.

62 TURAN ve Ark. KAYNAKLAR 1. Wong LC, Choo YC, Ma HK. Primary oral etoposide theraphy in gestational trophoblastic disease. Cancer 1986, 58: 14-17. 2. Berkowitz RS, Goldstein DP, Bernstein MR. Ten years experience with metotrexate and folinic acid as primary therapy for gestational trophoblastic disease. Gynecol Oncol 1986, 23: 111-118. 3. Jones WB. Gestational trophoblastic disease: What have we learned in past decade? Am J Obstet Gynecol 1990, 162: 1286-1295. 4. Soto-Wright V, Goldstein DP, Bernstein MR, Berkowitz RS. The management of gestational trophoblastic tumors with etoposide, metotrexate and actinomycin D. Gynecol Oncol 1997, 64: 156-159. 5. Lurain JR,Sciarra JJ. Study and treatment of gestational trophoblastic disease at the Jhon I.Trophoblastic Disease Center, 1962-1990. Eur J Gynaecol Oncol 1991, 12: 425-428. 6. Homesley, HD. Development of single-agent chemotherapy regimens for gestational trophoblastic disease. J. Reprod Med 1994, 39: 185-192. 7. Kohorn, EI. Single agent chemotherapy for nonmetastatic gestational trophoblastic neoplasia. J Reprod Med 1991, 36: 49-55. 8. Jones WB, Cardinale C, Lewis JL Jr. Management of high-risk gestational trophoblstic disease: The Memorial Hospital experience. Int J Gynecol Cancer 1997, 7: 27-33. 9. Berkowitz RS, Goldstein DP, Bernstein MR. Modified triple chemotherapy in the management of high-risk gestational trophoblastic tumors. Gynecol Oncol 1980, 55: 565-570. 10. Surwit EA, Hammond CB. Treatment of metastatic trophoblastic disease with poor diagnosis. Obstet Gynecol 1980, 55: 565-570. 11. Newlands ES, Bagshawe KD, Begent RHJ, Rustin GJS, Holden L. Results with the EMA/CO (etoposide, methotrexate, avtinomycin D, cyclophosphamide, vincristine) regimen in high-risk gestational trophoblastic tumors, 1976 to 1989. Br J Obstet Gynaecol 1991, 98: 550-557. 12. Bolis G, Bonazzi C, Landoni F, Mangili G, Vergadaro F, Zanaboni F, Mangioni C. EMA/CO regimen in high risk gestational tumor. Gynecol Oncol 1988, 31: 439-444. 13. Schink JC, Singh DK, Rademaker AW, Miller DS, Lurain JR. Etoposide, metotrexate, actinomycin D, cyclophosphamide and vincristine for the treatment of high-risk gestational tumors. Obstet Gynecol 1992, 80: 817-820. 14. Soper JT, Evans AC, Clark-Pearson DL, Berchuck A, Rodriguez G, Hammond CB. Alternating weekly chemotherapy with etoposide-methotrexate-dactinomycin/cyclophosphamide-vincristine for high-risk gestational trophoblastic disease. Obstet Gynecol 1994, 83: 113-117. 15. World Health Organization (WHO), Scientific Group: Gestational Trophoblastic Disease, Geneva, WHO, 1983 Technical Report Series 692, pp: 1-81. 16. WHO handbook for reporting results of cancer treatment. WHO Offset Publication 1979, No:148. 17. Kim SJ, Bae SN, Kim JH, Kim CJ, Jung JK. Risk factors for the prediction of treatment failure in gestational trofoblastic tumors treated with EMA/CO regimen. Gynecol Oncol 1998, 71: 247-253. 18. Bower M, Newlands S, Holden L, Short D, Brock C, Rustin GJ et al. EMA/CO for high-risk gestational trophoblastic tumors: results from a cohort of 272 patients. J Clin Oncol 1997, 15: 2636-2643. 19. Escobar PF, Lurain JR, Singh DK, Bozorgi K, Fishman DA. Treatment of high-risk gestational trophoblastic neoplasia with etoposide, methotrexate, actinomycin D, cyclophosphamide and vincristine chemotherapy. Gynecol Oncol 2003, 91: 552-557. 20. Akyol D, Mungan T, Baltac V, Kozino lu H, O uz S, Öztekin O, Gökmen O. Clinical assessment of EMA/CO induced DNA damage in peripheral blood lymphocytes of high-risk gestational trophoblastic tumor patients. Eur J Gynecol Oncol 1999, 20: 150-155.