Biliyer Komplikasyonlar. Biliyer Komplikasyonlar NAS-RİSK FAKTÖRLERİ 19.10.2011



Benzer belgeler
Karaciğer nakli sonrası biliyer komplikasyonlar. Karaciğer naklinin anastomoz dışı biliyer komplikasyonları. İnsidans

KARACİĞER SİROZLU HASTALARDA ERCP : KOMPLİKASYONLARDAN KAÇINMA. Dr Erkan Parlak TYİH, Gastroenteroloji Kliniği, Ankara

Dr. Servet ALAN Memorial Sağlık Grubu

KOLANJİOKARSİNOMA. Sunum Planı. Safra Kanalı Kanseri-Kolanjiokarsinoma- Sunum Planı. Sunum Planı. Kolanjiokarsinoma- Lokalizasyon

Karaciğer Nakli. Dr Sezai YILMAZ İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi MALATYA

Tıkanma Sarılığı. Yrd. Doç. Dr. Zülfü Arıkanoğlu

Kronik Pankreatit. Prof. Dr.Ömer ŞENTÜRK KOÜ Gastroenteroloji, KOCAELİ

Dr. Mustafa Hasbahçeci

T.C. İNÖNÜ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ İÇ HASTALIKLARI ANABİLİM DALI

Türkiyede Karaciğer Nakli

Acil Karaciğer Transplantasyonu

ÇANAKKALE ONSEKİZ MART ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ Dönem III - 5. Ders Kurulu. Gastrointestinal Sistem. Eğitim Programı

Dahiliye Konsültasyonu için Altın Öneriler: En Sık Görülen On Olgu Örneği Asıl Deniz alt Güney başlık Duman stilini düzenlemek için tıklatın Marmara

Primer Sklerozan Kolanjit

KRONİK BÖBREK HASTASINDA (HBV) TEDAVİ PROTOKOLU NASIL OLMALIDIR?

Olgu Sunumu Dr. Işıl Deniz Alıravcı Ordu Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

Taş Çıkarma Stent Takma. Dr Bahattin Çiçek Acıbadem Üniversitesi Acıbadem Maslak Hastanesi

Transplantasyon Sonrası Viral Hepatit C Yönetimi. Dr. Dilara İnan UVHS, Malatya

Çeşitli nedenlerle oluşabilen karaciğer fibrozisi hemen daima geri dönüşümsüzdür.

SAFRA YOLLARININ BENİGN HASTALIKLARINDA ERCP'NİN ROLÜ

Akut Hepatit C: Bir Olgu Sunumu. Uz.Dr.Sevil Sapmaz Karabağ İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Manisa

Viral Hepatitler. Hepatit A Virus. Viral Hepatitler- Tarihsel Bakış. Hepatit Tipleri. Hepatit A Klinik Özellikler

Kronik Hepatit B Tedavisi Zor Olgular

Peptik Ülser Kanamasında Tedavi Yaklaşımı

1. Kronik pankreatit tanım,sınıflama. 2. Patofizyoloji. 3. Etiyoloji. 4. Klinik bulgular. 5. Tanı. 6. Laboratuvar bulguları. 7. Radyolojik bulgular

Endoskopik Retrograt Kolanjio Pankreatografi (ERCP)

Safra Yolları Kanserlerinde SistemikTedaviler. Dr.M.Oktay TARHAN İzmir K.Ç.Ü. Atatürk E.A.H. Tıbbi Onkoloji Kliniği

Gerçek şilöz asit: yüksek trigliserid oranlarına sahip sıvı.

Karaciğer laboratuvar. bulguları. Prof.Dr.Abdullah.Abdullah SONSUZ Gastroenteroloji Bilim Dalı. 5.Yarıyıl

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

Tedavi Ne Zaman Yapılmalı Ne Zaman Yapılmamalı?

Kardiyak Problemler ve Karaciğer Nakli

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği

3. OLGU. Tüberküloz Kursu 2008 Antalya

CERRAHİ Üreteropelvik Bileşke Darlığı (UPD) Abdurrahman Önen FEBPS, FAAP-U, FEAPU

ENDOSKOPİK ULTRASONOGRAFİ. Gastroenteroloji Bilim Dalı

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

KOLESİSTEKTOMİYE BAĞLI SAFRA YOLU YARALANMALARINDA ENDOSKOPİK TANI VE TEDAVİ

ÇANAKKALE ONSEKİZ MART ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ

ELEKTRONİK NÜSHA. BASILMIŞ HALİ KONTROLSUZ KOPYADIR.

KARACİĞER NAKLİ SONRASI VASKULER HASAR MI, İSKEMİ

Karotis ve Serebrovasküler Girişimlerde Komplikasyonlar ve Önlenmesi. Doç Dr Mehmet Ergelen

Dr. M. Gamze Aksu Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi AD

Renal Transplantasyonda Türkiye de Güncel Durum. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

BÖBREK NAKLİNDE CERRAHİ TEKNİK VE ERKEN CERRAHİ KOMPLİKASYONLAR. Dr.Burak Koçak. Memorial Şişli Hastanesi, Üroloji ve Organ Nakli Bölümleri

A.B.D de her yıl yaklaşık spontan pnömotoraks vakası geliştiği rapor edilmektedir İnsidansı henüz tam olarak bilinmemektedir

ERCP o rası Gelişe Enfeksiyonlara Yaklaşı. Dr. Sibel Bolukçu Bez iâle Vakıf Ü iversitesi EKMUD, Mayıs

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

KARACİĞER KİST HİDATİĞİNİN PERKÜTAN TEDAVİSİNDE SEKDİNGER VE TROKAR TEKNİKLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI. Dr. Mustafa Özdemir

AKUT VİRAL HEPATİT TEDAVİSİNDE ORAL ANTİVİRALLERİN YERİ DOÇ.DR.MUSTAFA KEMAL ÇELEN DİCLE ÜNİVERSİTESİ SAPANCA

Kronik Delta Hepatiti Tanı ve Tedavi

BÖBREK NAKİLLİ ÇOCUKLARDA GEÇ DÖNEM AKUT REJEKSİYONUN GREFT SAĞKALIMI ÜZERİNE ETKİLERİ. Başkent Üniversitesi Çocuk Nefroloji Dr.

KARACİĞER TRANSPLANTASYONU Ne zaman, nasıl, kime?

Nebile ÖZDEMİR Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Organ Nakli Merkezi

Akut Hepatit B ve Kronik Hepatit B Reaktivasyonu Ayrımı. Dr. Şafak Kaya SBÜ Gazi Yaşargil SUAM Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

Patogenez Bronşektazi gelişiminde iki temel mekanizma rol oynar

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

Böbrek kistleri olan hastaya yaklaşım

KRONİK VİRAL HEPATİT C Lİ HASTALARDA IL28B NİN İNTERFERON TEDAVİSİNE YANITLA İLİŞKİSİ. Dr. Gülay ÇEKİÇ MOR

CANLI DONÖR KARACĐĞER TRANSPLANTASYONU YAPILAN HASTALARDA BĐLĐYOENTERĐK VE UÇ UCA SAFRA YOLU ANASTOMOZLARININ KOMPLĐKASYONLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Pediatrik karaciğer kitlelerinde ayırıcı tanı

TRANSPLANTASYONDA İNDÜKSİYON TEDAVİSİ. Dr Sevgi Şahin Özel Gaziosmanpaşa Hastanesi

Göğüs Ağrısı Olan Hasta. Dr. Ö.Faruk AYDIN /

Karaciğer Transplantasyonu Olgularında Hepatit B Tedavisi

Abdominal Myomektomi Fertiliteyi Arttırıyor

Kanser Hastalarında Dental Yaklaşım. Dr.Kıvanç Bektaş-Kayhan İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ağız, Diş, Çene Cerrahisi Anabilim Dalı

İNME. Yayın Yönetmeni. TND Beyin Yılı Aktiviteleri Koordinatörü. Prof. Dr. Rana Karabudak

Sunu planı. Solunum yetmezliği NON-İNVAZİV MEKANİK VENTİLASYON NIMV

Karaciğer Fonksiyon Bozukluklarına Yaklaşım

Kronik Zeminde Akut Karaciğer Yetmezliği


HEPATOSELLÜLER KANSERDE KARACİĞER NAKLİ

ADRENAL YETMEZLİK VE ADDİSON. Doç. Dr. Mehtap BULUT Bursa Şevket Yılmaz EAH Acil Tıp Kliniği

Trakea Rüptürü. Nadir Bir Entübasyon Komplikasyonu. Doç. Dr. Aydın KARAKUZU Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Lefkoşe, KKTC Nisan 2011

LAPAROSKOPİK KOLOREKTAL KANSER CERRAHİSİNİN ERKEN DÖNEM SONUÇLARI:251 OLGU

GİRİŞİŞ Hepatit C virusu ( HCV ) nun) neden olduğu u C tipi viral hepatit, dünyand nyanın n başlıca sağlık k problemlerinden biridir. Yaklaşı şık k 20

KANITLARIN KATEGORİSİ

Hemodiyaliz Vasküler Erişim Yolunda Girişimsel Radyoloji. Dr. Halil BOZKAYA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji AD

K O L E S T A Z OLGU - ÖYKÜ-1 OLGU - ÖYKÜ-2 OLGU - ÖYKÜ-3 OLGU - LABORATUAR SONUÇLARI- OLGU - FİZİK MUAYENE- 66 yaşında erkek hasta

HEPATİT DELTA Klinik Özellikler, Tanı ve Tedavi. Prof. Dr. Mustafa Kemal ÇELEN Diyarbakır

UTERUS TRANSPLANTASYONU Etik ve Yasal Zorluklar. Celalettin GÖÇKEN

İSKEMİK BARSAĞIN RADYOLOJİK OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ. Dr. Ercan Kocakoç Bezmialem Vakıf Üniversitesi İstanbul

HCV ye Bağlı Dekompanze Karaciğer Sirozu Hastalarında Pegileİnterferon Alfa-2a + Ribavirin Tedavisi

AKUT SOLUNUM SIKINTISI SENDROMU YAKIN DOĞU ÜNİVERSİTESİ SHMYO İLK VE ACİL YARDIM BÖLÜMÜ YRD DOÇ DR SEMRA ASLAY 2015

Türkçe Transjuguler intrahepatik portosistemik şantlarda (TIPS) kullanılmak üzeredir. İçindekiler: Bir (1) endoprotez ve bir (1) iletme kateteri.

Biliyer Kanülasyon ve Biliyer Sfinkterotomi

En-Blok Böbrek Nakili Gerçekleştirilen Hastaların Sonuçları

KPR SIRASINDA TROMBOLİTİK TEDAVİ. Dr ERTAN SÖNMEZ ACİL TIP A.B.D

ÇOCUKLUK ÇAĞINDA PORTAL HİPERTANSİYON

Gebelik ve Trombositopeni

DAMAR ERİŞİM YOLU SORUNLARINA YAKLAŞIM (CERRAH GÖZÜYLE)

Engraftman Dönemi Komplikasyonlarda Hemşirelik İzlemi. Nevin ÇETİN Hacettepe Üniversitesi Pediatrik KİTÜ

Hepatik Ensefalopati. Prof. Dr. Ömer Şentürk

Kronik Hepatit C Tedavisinde Güncel Yaklaşımlar

SAFRA KESESİ HASTALIKLARI

VİRAL HEPATİTLER 5. Sınıf Entegre Ders. Prof. Dr. Fadıl VARDAR Prof. Dr. Sema AYDOĞDU

PERİKARDİT GİRİŞ PATOFİZYOLOJİ. Dr. Neslihan SAYRAÇ

HEMATOPOİETİK KÖK HÜCRE NAKLİNDE KAN ÜRÜNLERİ KULLANIMI DOÇ.DR.BETÜL TAVİL HÜTF PEDİATRİK HEMATOLOJİ/KİT ÜNİTESİ

KARACIGER HASTALIKLARI TANISI, TEDAVISI, ÖNLENMESI - HASTA VE HASTA YAKINLARI IÇIN BILGI

Transkript:

Duct-to-duct anastomoz lu kadavra nakilli hastalarda biliyer non-anastomotik darlıkların endoskopik tedavisi Doç Dr Bülent Ödemiş Biliyer komplikasyonlar karaciğer Tx sonrası görülen en yaygın komplikasyonlardır. Kadavradan KC transplantasyonu sonrası biliyer komplikasyon oranı %10-25 Canlı donör KC transplantasyonu sonrası biliyer komplikasyon oranı %35 Biliyer Komplikasyonlar Safra kaçağı ve biloma CBD dolma defektleri (taş, çamur, cast) SOD Hemobilia, mucocel, bactobilia Roux-en-Y torsiyonu veya kanaması Biliyer striktürler Biliyer Komplikasyonlar Biliyer darlıklar (biliyer komplikasyonların %40 ı) Anastomotik (AS) - %75-90 Nonaanastomotik(NAS) - %10-25 OLT sonrası NAS insidansı %2-20 NAS-RİSK FAKTÖRLERİ Anastomotik ve nonaanastomotik darlıklar prezentasyon, outcome ve tedavi cevabı bakımından farklıdır. NAS ın doğal hikayesi daha kötüdür ve cerrahi dışı tedavilere cevabı daha azdır. Hepatik arter trombozu Uzamış sıcak-soğuk iskemi zamanı Non heart-beating donor Reperfüzyon injurisi ABO uyumsuzluğu (vaskulite neden olarak) Pretransplant PSC ve AIH tanısı Kronik duktopenik rejection CMV enfeksiyonu Safra komposizyonunda değişiklik (fosfolip/safra tuz ) 1

Extra veya intrahepatik safra kanallarında anastomoza proksimal görülür. (En az 0.5 cm) Hilusda ve intrahepatik safra yollarında multiple darlıklara yol açabilir.(psc benzeri görünüm) AS den daha uzun olur. Darlığa proksimal safra çamuru birikebilir ve buna bağlı cast ler oluşabilir. AS den daha erken olma meylindedir. (ortalama 3-6 ay) AS ın endoskopik tedavisi ile ilgili çok sayıda çalışma başarılı sonuçlar bildirir. NAS ın endoskopik tedavisi ile ilgili az sayıda çalışma var ve daha az ümit verici sonuçlara sahiptir. Endoskopik tedaviye uzun dönem cevap oranı OLT sonrası gelişen NAS için %50-75 LDLT sonrası gelişen NAS için %25-33 Endoskopik tedavi genel olarak sfinkterotomi, 4-6 mm balon dilatasyonu ve 3 ay aralıklarla 10-11.5 Fr plastik stent yerleştime ile yapılır. Tx sonrası biliyer darlığı olan hastalarda ERCP nin komplikasyon oranı ERCP nin genel komplikasyon oranına benzerdir. Tedavi iskemik olması ve multiple olabilmesi nedeniyle AS den daha zordur. Endoskopik tedaviye cevap daha geç olur. AS in 2 katı kadar girişim gerekir. AS den daha fazla görülen çamur ve cast birikimine bağlı stent oklüzyonu nedeniyle tedavi daha da zorlaşabilir. Darlıkların endoskopik tedavi sonrası tekrarlama olasılıkları olduğundan endoskopik tedavi sonlandıktan sonra yaşam boyu takip gerekir. peryodik karaciğer enzim takibi abdominal US ve/veya MRCP 2

Endoskopik olarak ulaşılamayan darlıklar için PTK ile kombine girişim gerekebilir. Endoskopik ve perkütan tedaviye cevab vermeyen hastalara cerrahi revizyon Duct-to-duct anastomoz varsa Roux-en-Y koledokojejunostomi Zaten Roux-en-Y koledokojejunostomi varsa daha iyi vaskülarize bir alana graft safra kanalının repozisyonu Hastaların yaklaşık %30-50 si endoskopik tedaviye rağmen NAS nedeniyle retransplantasyon geçirir veya ölür. Rizk ve ark. 1998, 12 NAS hastası PSC olan hastalar dışlanmış Tümü koledokokoledokostomili OLT hastası 4-6 mm balon dilatasyonunu (microvasive) takiben 10 veya 11.5 Fr stent (Wilson-Cook) 8 hafta sonra yapılan planlı ERCP de darlık çapında anlamlı düzelme varsa, semptomlar ve kolestatik enzimler düzelmişse stent çıkarılmış. Takiblerde kolestatik enzimler normal ve hasta semptomsuz kalmaya devam ederse striktür düzelmese bile stent çıkarılmış. Gastrointest Endosc 1998; 47:128-35 Gastrointest Endosc 1998; 47:128-35 Endoskopik tedavi başarısının tarifi Hastanın 1 yıl tekrar stentleme veya dilatasyon ihtiyacı göstermemesi Endoskopik tedavinin başarı oranı %73 Kolanjiografik olarak düzelme %16 Hasta başına gereken median ERCP sayısı 4.5 Gastrointest Endosc 1998; 47:128-35 AS olan 10 hastaya yapılan ERCP ler ile toplam 91 ERCP yapılmış (15 sfinkterotomi) ve 3 (%3.3) major komplikasyon gelişmiş (1 kanama, bir pankreatit ve ölüm ile sonuçlanan 1 kolanjit) Gastrointest Endosc 1998; 47:128-35 3

Rerknimitr ve ark., 2002 12 koledokokoledokostomili OLT sonrası NAS hastası 6-10 mm balon veya 6-11.5 Fr buji dilatasyonunu takiben 5-11.5 Fr stent Ortalama 3.6 aylık aralıklarla stent değişimi Stent kolanjiografi tam/tama yakın darlık rezolüsyonu görülünce çıkarılmış Gastrointest Endosc 2002; 55:224-31 7/12 (%58) endoskopik tedavi başarılı AS dahil tüm biliyer komplikasyonlar için yapılan 325 ERCP de 8 (% 2.3) komplikasyon Gastrointest Endosc 2002; 55:224-31 Guichelaar ve ark, 749 ardışık kadeverik OLT yapılan hastanın prospektif analizi Anastomozlar çoğunlukla duct-to-duct Tx endikasyonları PSC (n=178), PBC (n=134), hepatitis C (n=81), hepatitis B (n=23), alkolik karaciğer hastalığı (n=66), kriptojenik siroz (n=66), AIH( n=53), fulminant hepatik yetmezlik (n=35), a1-antitrypsin eksikliği (n=31), diğer (n=82) Ortalama takip 3.0 ± 2.4 yıl NAS gelişen hasta sayısı 72 (%9.6)(34 K, 38E) NAS gelişme zamanı 23.6 ± 34.2 hafta (median time 11.3 hafta (range 1.1 175 hafta) Hastaların %86 sında NAS ilk 6 ayda gelişmiş 5. yılda hiçbir hastada NAS gelişmemiş Biliyer ağaçda NAS dağılımı Tüm biliyer ağaçta 39 (%54.2) hasta Sağ lobda 11 (%15.3) hasta Sol lobda 4 (%5.6) hasta Bilateral 8 (%11.1) hasta Hilusda 10 (%13.8) hasta Çoğu hasta kombine metodlar ile tedavi edilmiş Striktür dilatasyonu %72.7 External drenaj %73.6 Stent %25 Tedavi görmeyen %18.1 4

Sadece 4 (%5.6) hastada NAS rezolüsyonu (2 hastada spontan 2 hastada dilatasyon ile) 68 hastada (%94.4) persistan NAS (22 hasta retransplant, 16 ölüm) 22 retransplant yapılan hastandan 6 (%27) hastada NAS tekrarı Hasta survival ı etkilenmemiş ama retransplantasyon ve graft kaybı oranları anlamlı şekilde yüksek Önceki çalışmaların aksine pretransplant HCV tanısı NAS formasyonunun düşük sıklığı ile ilişkili NAS insidansının bağımsız olarak ilişkili olduğu faktörler pretransplant PSC ve otoimmun hepatit Hepatik arter trombozu Uzamış sıcak-soğuk iskemi zamanı Graziadei ve ark., 2006, 19 NAS hastası Hepsi koledokokoledokostomili Tx endikasyonları: 11 hepatit B veya C, 3 alkolik karaciğer hastalığı, 1 akut karaciğer yetmezliği, 1 alfa1 antitripsin eksikliği, 1 sekonder biliyer siroz, 1 akut Budd-Chiari, 1 konjenital karaciğer fibrozisi Tx öncesi HCC 4 hastada 4 deneyimli endoskopist İşlem öncesi proflaktik ab verilmiş (çoğunlukla cipro) 4-10 mm balon dilatasyonunu takiben darlık devam ediyorsa 7 veya 10 Fr (microvasive) bir stent yerleştirme (mümkünse 2 stent) 1 hastada stent gerekmemiş 3 ay sonra stent çıkarılıp, dilate edilip yine 1 veya 2 stent konmuş Darlık düzelene kadar 3 ay aralıklarla aynı prosedür uygulanmış Tüm stentler çıkarıldıktan sonra ilk yıl 3 ayda bir sonra yıllık takip edilmiş Hasta başına gerekli ERCP median 7 5

Endoskopik tedavinin başarı tarifi Klinik semptomların kaybolması Kolestatik enzimlerin normalleşmesi US ve kolanjiogramda anlamlı darlık bulgusunun olmaması PTK ve cerrahi revizyon ihtiyacı olmaması Hiçbir hastada tam rezolüsyon yok 4 hastada (%21.1) semptomların rezolüsyonu, normal kolestatik enzimler ve en az 3 ERCP de safra akımında anlamlı bozulma yok ama darlıklar var 8 (%42.1) hastada sadece semptomlar düzelmiş 7 (%36,8) hastada hiç cevap yok AS olan 65 hastada dahil edildiğinde yapılan 424 ERCP de 5 major komplikasyon 2 Kolanjit 2 Dilatasyon sonrası safra kaçağı 1 Ölüm ile sonuçlanan şiddetli pankreatit ve kolanjit Weber ve ark., 2009, OLT sonrası koledokokoledokostomili 14 NAS hastası Balon veya buji dilatasyonunu takiben mümkün olan en büyük stent (Pflugbei) veya pigtail (William CooK Europe) yerleştirilmiş Sadece 7 Fr stent yerleştirilebilmiş ise birkaç gün sonra tekrar dilatasyon yapılmış ve daha büyük bir stent yerleştirilmiş J Gastroenterol (2009) 44:1195 1202 3 Ayda bir stentler değiştirilmiş Kolanjogramda high-grade stenoz yoksa ve biliyer ağaç içinde kontrast kalmaksızın darlıkdan rahat akıyorsa stent çekilmiş Transpapiller ulaşılamayan darlıklar için PTK yapılmış. (NAS grubunda kaç hastada belitilmemiş) J Gastroenterol (2009) 44:1195 1202 6

Tedavi başarısının tarifi Data toplama vaktinde rekürren darlığın klinik, laboratuar ve ultrasonografik bulguları olmaksızın stentin çıkarılmış olması Başarılı endoskopik tedavi için median süre 11 ay J Gastroenterol (2009) 44:1195 1202 12/14 (%86) hastada endoskopik tedaviye başarılı cevap Stent çıkarıldıktan sonra median 81 ay takip esnasında rekürrens yok AS olan 29 hastada dahil yapılan toplam ERCP lerde 1hastada sfinkterotomiye bağlı kanama (AS grubundamı, NAS grubundamı belli değil) J Gastroenterol (2009) 44:1195 1202 Daha agresif endoskopik tedavinin daha iyi sonuçlara sahip olacağı AS için ve benign biliyer darlıklar için multiple stent kullanan çalışmalarda gösterilmiştir. (Darlığı dilate ettikten sonra mümkün olan en fazla sayıda stenti takarak yeterli açıklığı sağlamak) Tabibian ve ark., ardışık 15 NAS hastası Çalışmadaki NAS tarifi Koledokokoledokal anastomoza proksimal intra ve/veya extrahepatik graft safra kanallarında safra akımında anlamlı bozulmaya neden olan ani daralma veya incelme Safra akımını bozmayan duktal daralma veya düzensizlik veya proksimal dilatasyon NAS tanısı için yeterli bulunmamış Gastrointest Endosc 2009;69: 1236-43 Tüm hastalar koledokokoledokostomili OLT Endikasyonlar: hepatitis C 6 hasta (%40), hepatitis B 6 hasta (%40), kriptojenik siroz 2 hasta (%13), alkolik karaciğer hastalığı 1 hasta (%7) 7 hasta Tx öncesi HCC ye sahip OLT NAS arası median zaman 10 ay OLT ile NAS tanısı arasındaki sürede 2 hastada hepatik arter trombozu gelişmiş Gastrointest Endosc 2009;69: 1236-43 Endoskopik prosedür İşlem öncesi IV 400 mg cipro, işlem sonrası oral 3 gün cipro Tüm ERCP ler tek deneyimli endoskopist NAS saptandıktan sonra İHSY çapına göre 4-10 mm yüksek basınç biliyer dilatasyon balonu (cook endoscopy) ile darlığın her darlık için 1 dk dilatasyonu Gastrointest Endosc 2009;69: 1236-43 7

Balon kateter darlığı geçemez ise önce biliyer dilatasyon kateteri (cook endoscopy) ile dilatasyon sonra balon dilatasyonu Sfinkterotomi yapılarak varsa taş ve çamurların temizlenmesi Darlığı geçecek şekilde 10 Fr plastik biliyer stent (cook endoscopy) yerleştirme (darlık yeterince dilate edilememişse veya çok küçük veya intrahepatik kanallara lokalize ise 8.5 Fr stent) Gastrointest Endosc 2009;69: 1236-43 İlk ERCP de çoğunlukla sadece 1 stent, sonraki ERCP lerde darlığın sıkılığı ve rijiditesi izin verdiği ölçüde daha büyük veya multiple stent yerleştirilmiş Hiler ve intrahepatik NAS varlığında (10/15) farklı kanallara multiple stent yerleştirildiği için CBD ın çapının sınırlaması nedeni ile her darlık maximum stent sayısına sahip değildi Sadece 1 veya 2 stent konulursa ERCP 3 ayda bir veya endike oldukça yapılmış. 3 veya daha fazla stent konulursa stent değişimi belirli aralıklarla değil, biliyer obstruksiyonun semptom, bulgu ve laboratuar bulguları varlığında yapılmış. Bu protokole endoskopik tedavi başarıya ulaşana kadar devam edilmiş. Endoskopik tedavi başarısının tarifi İyi biliyer drenaj ile beraber kolanjiografik görünümde iyileşme veya normalleşme İyi graft fonksiyonu ile beraber normal yada normale yakın ALP ve total bilirubin Kolestatik semptomlarda rahatlama Endoskopik tedavi başarısızlığı Hasta bu endoskopik tedavi protokolüne rağmen 3 veya 4 haftadan uzun kolestatik semptom ve bulgularda kötüleşmeye sahipse endoskopik tedavi başarısız kabul edilmiş ve retransplantasyona refere edilmiş Follow-up 3 Ayda bir veya endike oldukça rutin lab ve US Rejeksiyon gibi diğer nedenler dışlandıktan sonra kolestatik semptomların tekrarlaması, ALP ve total bilirubinde yükselme ve kolanjiografide akımı engelleyen darlık ve cerrahiye ihtiyaç nüks olarak kabul edilmiş Semptom ve bulguların olmadığı daralma nüks kabul edilmemiş 8

Sonuçlar 11 hasta endoskopik tedaviyi tamamlamış 9/11 (%82) hastada endoskopik tedavinin median 13. ayında endoskopik tedavi başarılı Bu 9 hastada hasta başına median 4 ERCP, total 9 stent ve ERCP başına 1.9 stent var Tek ERCP de konulan maximum stent sayısı 5 2/11 (%18) hastada endoskopik tedavi başarısız ve retransplantasyon gerekmiş (bir hastada NAS diğerinde rekürren hepatit C ye bağlı retransplantasyon) Ortalama 19 aylık takip sonunda endoskopik tedavinin başarılı olduğu hiçbir hastada nüks olmamış Endoskopik tedavisi sonuçlanmayan 4 hastadan biri rekürren HCC den ölmüş, 3 ünün stent tedavisi devam ediyor Endoskopik tedavi için yapılan toplam 59 ERCP de major komplikasyon olmamış Bu çalışma daha agresif endoskopik tedavi ile NAS rezolüsyon oranının AS rezolüsyon oranı ile hemen hemen aynı olduğunu ve işlem komplikasyonlarında ve teknik zorlukda kayda değer bir artış olmadığını gösterir. Bu metod ile gerekli olan ERCP sayısı diğer NAS çalışmaları ile aynı veya daha azdır. 9

Buxbaum ve ark. 1062 Tx, 224 biliyer komplikasyon, 20 NAS Gerekli ise 4mm balon (Wilson-Cook) ile dilatasyon ve sonra 7 Fr stent (Boston Scientific) yerleştirme 1-2 ayda bir stent değişimi Büyük kısmı tek endoskopist Gastrointest Endosc 2011;73:37-44 Başarılı endoskopik tedavi tarifi Karaciğer fonksiyon testlerinde normalizasyon İlave endoskopik, perkütanöz veya cerrahi ihtiyacının olmaması Başlangıçda endoskopik tedaviye cevap yoksa veya karaciğer fonksiyon testleri normal olsada >8 ERCP gerekirse endoskopik tedavi başarısız kabul edilmiş Gastrointest Endosc 2011;73:37-44 NAS olan 20 hastanın 11 i 3 ay arayla 4 kez endoskopik tedaviyi tamamlamış. Bu hastaların tamamında endoskopik tedaviye klinik cevap var ama hiçbirinde tam cevap yok. Median ERCP sayısı 5 ERCP komplikasyonu 1hastada (pankreatit) Endoskopik tedaviye azalmış cevab ile ilişkili prediktif faktörler Kardiak ölüm sonrası Tx Canlı donör karaciğer nakli Take-back cerrahi (özellikle kanama için) Gastrointest Endosc 2011;73:37-44 Gastrointest Endosc 2011;73:37-44 10

OTÖR YIL HASTA SAYISI BAŞARI ORANI KOMPLİKASYON Rizk ve ark. 1998- Retrospek 12 %73 %3.3 Rerknimitr ve ark. Guichelaar ve ark 2002- Retrospek 12 %58 %2.3 2003- Prospek 72 %5.6 - Graziadei ve ark. 2006- Prospek 19 %0 (%21) %1.1 Weber ve ark. 2009- Retrospek 14 %86 - Tabibian ve ark 2009-Retrospek 15 %82 %0 Buxbaum ve ark. 2011-Retrospek 20 %0-11