PRECEDEX 200 μg/2 ml. Ġ.V. Konsantre Ġnfüzyon Çözeltisi Ġçeren Flakon Steril, Apirojen

Transkript

1 PRECEDEX 200 μg/2 ml Ġ.V. Konsantre Ġnfüzyon Çözeltisi Ġçeren Flakon Steril, Apirojen FORMÜLÜ Her flakon 200μg deksmedetomidin baz, 18 mg sodyum klorür ve enjeksiyonluk su içerir. Çözelti koruyucu madde, katkı maddesi veya kimyasal stabilizatör içermez. ph düzeyi aralığındadır. FARMAKOLOJĠK ÖZELLĠKLERĠ Farmakodinami Deksmedetomidin geniģ bir farmakolojik özellik spektrumuna sahip, güçlü ve ileri derecede selektif, bir alfa 2 -adrenoseptör agonistidir. Solunum depresyonuna yol açmaksızın, hastaların uyandırılabilir ve koopere durumda oldukları bir sedasyon ve analjezi sağlar. Ġlave sempatolitik özellikleri daha az anksiyete, hemodinamik stabilite, stres-hormonu yanıtının küntleģmesi ve intraoküler basınçta azalmadır. Deksmedetomidinin sedatif etkilerinin primer olarak post-sinaptik alfa 2 -adrenoseptörler aracılığıyla gerçekleģtiği ve bunların da inhibitör pertussis-toksinine-duyarlı G proteini üzerinde etki yaparak potasyum kanallarından iletiyi artırdığı düģünülmektedir.deksmedetomidinin sedatif etkileri locus ceruleus'a atfedilmektedir. Analjezik etkilerinin beyin ve omurilik düzeylerinde benzeri bir mekanizma aracılığıyla gerçekleģtiği düģünülmektedir. Alfa 2 selektivitesi, düģük ve orta büyüklükteki dozların yavaģ olarak verilmesiyle gösterilmiģtir. Hızlı uygulama veya çok yüksek dozlarda alfa 2 ve alfa 1 aktivitesi görülmüģtür. Deksmedetomidinin beta adrenerjik, muskarinik, dopaminerjik reseptörlere ve serotonin reseptörlerine karģı afinitesi yoktur. Deksmedetomidin hidroklorür uygulanan yoğun bakım hastalarında istenen sedasyon düzeylerine eriģilir, daha az anksiyete görülür ve analjezi gereksiniminde anlamlı bir azalma olur. Hastalar kolayca uyandırılabilirler, koopere ve oryante durumda kalırlar ve sonuç olarak hastaların tedavi kolaylığında artıģ sağlanır. Deksmedetomidin hidroklorür uygulanan kiģilerde solunum hızı ve oksijen satürasyonu normal sınırlar içinde kalır ve herhangi bir solunum depresyonu belirtisi görülmez. Deksmedetomidin hidroklorür verilen hastalarda anlamlı olarak daha düģük oranda kurtarıcı sedatif ilaç gereksinimi duyulur. Deksmedetomidin hidroklorür verilen hastalarda kan basıncı ve kalp hızı değerleri daha düģük olup, bu hastalarda strese bağlı kan basıncı ve kalp hızı artıģları plasebo uygulanan hastalardan daha zayıftır. Farmakokinetik Deksmedetomidin hidroklorür uygulamasını takiben deksmedetomidin aģağıdaki farmakokinetik özellikleri gösterir: YaklaĢık 6 dakikalık bir dağılım yarı-ömrü (t 1/2 ) ile hızlı bir dağılım fazı; 1

2 ortalama 2 saatlik bir eliminasyon yarı-ömrü (t 1/2 ); ve ortalama 118 litrelik bir kararlı-durum dağılım hacmi (Vss). Tahmini klirens değeri yaklaģık 39 L/saattir. Deksmedetomidinin dozunun %95'i idrarda ve %4'ü dıģkıda metabolize edilmiģ olarak elimine edilir. Majör atılım metabolitleri glukuronidlerdir. Deksmedetomidin hidroklorürün proteine bağlanması ortalama %94 olup, proteine bağlanma erkek ve kadınlarda benzerdir, ve farklı plazma konsantrasyonlarında değiģiklik göstermez. Plazma proteinlerine bağlanan deksmedetomidin hidroklorür fraksiyonu hepatik yetersizliği olan kiģilerde sağlıklı kiģilere göre istatistiksel olarak anlamlı ölçüde azalır. Deksmedetomidin hidroklorür ile fentanil, ketorolak, teofilin, digoksin ve lidokain birlikte kullanıldığında, deksmedetomidin hidroklorürün plazmada proteine bağlanmasında ihmal edilebilir bir değiģiklik söz konusudur. Fenitoin, warfarin, ibuprofen, propranolol, teofilin ve digoksin ile birlikte kullanıldığında, deksmedetomidin hidroklorürün bu bileģiklerin hiçbirinin yerine geçmesi anlamlı derecede değildir. Deksmedetomidin hidroklorürün bu ilaçların plazmada proteine bağlanmasında klinik olarak anlamlı değiģimlere yol açması olası değildir. Hepatik Yetersizlik DeğiĢik derecelerde (Child-Pugh Sınıfı A, B veya C) karaciğer yetmezliği olanlarda klerens sağlıklı kiģilere göre daha düģüktür. Ortalama klerens değerleri hafif, orta derecede ve ileri karaciğer yetersizliği olanlarda, normal sağlıklı kiģilerde gözlenenin sırasıyla %74, %64 ve %53 üdür. Serbest ilaç için ortalama klerensler, normal sağlıklı kiģilerde gözlenenin sırasıyla %59, %51 ve %32 sidir. Deksmedetomidin hidroklorür dozu etkiye göre ayarlanmakla birlikte, hepatik yetersizliğin derecesine bağlı olarak doz azaltılması gerekebilir. Renal Yetersizlik Deksmedetomidin hidroklorürün farmakokinetik parametreleri (C max, t max, AUC, t, Cl ve Vss) Ģiddetli renal yetersizliği olan kiģilerde (Cr Cl: <30 ml/dakika) sağlıklı kiģilerden farklı değildir. Cinsiyet Deksmedetomidin hidroklorür farmakokinetiğinde cinsiyete bağlı farklılıklar gözlenmemiģtir. Geriyatri Deksmedetomidin hidroklorürün farmakokinetik profili yaģa göre değiģmez. Ancak birçok ilaçla olduğu gibi, yaģlılar deksmedetomidin etkilerine karģı daha duyarlı olabilirler. YaĢlı hastalarda (>65 yaģ) bradikardi ve hipotansiyon insidansı daha yüksektir. Pediyatri Deksmedetomidin hidroklorürün farmakokinetik profili çocuklarda araģtırılmamıģtır. ENDĠKASYONLARI Precedex, yoğun bakım ünitelerinde tedavi esnasında baģlangıçtan itibaren entübe edilmiģ ve mekanik olarak ventile edilen hastaların sedasyonunda endikedir. Precedex, 24 saati aģmayan sürelerde sürekli infüzyon Ģeklinde uygulanmalıdır. 2

3 KONTRENDĠKASYONLARI Deksmedetomidin hidroklorür, deksmedetomidine karģı aģırı duyarlı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir. UYARILAR / ÖNLEMLER Deksmedetomidin hidroklorür yalnızca yoğun bakımdaki hastalar konusunda becerisi olan kiģiler tarafından uygulanmalıdır. Bilinen farmakolojik etkileri nedeniyle hastalar sürekli izleme altında tutulmalıdır. Arzu edilmeyen farmakolojik yan etkilerini en aza indirmek için deksmedetomidin hidroklorür enjeksiyonları bolus tarzında uygulanmamalıdır. Vagal tonusu yüksek olan bazı genç, sağlıklı gönüllülerde, ya da deksmedetomidin hidroklorürün hızlı intravenöz veya bolus tarzında verilmesi durumunda ortaya çıkan klinik olaylar, bradikardi ve sinüs durmasıdır. Hemodinamik dengenin sürdürülmesi için sempatik tonüsün kritik önem taģıdığı konjestif kalp yetmezliği ve kalp yetmezliği dahil, önceden Ģiddetli bradikardik bozuklukları (yani ilerlemiģ kalp bloku) olan hastalarda, ya da önceden var olan Ģiddetli ventriküler fonksiyon bozukluğu (örn. ejeksiyon fraksiyonu <%30) olan hastalarda dikkatli olunmalıdır. Deksmedetomidin uygulamasıyla kan basıncı ve/veya kalp hızında azalma ortaya çıkabilir. Deksmedetomidin sempatik sinir sistemi aktivitesini azaltır ve bu nedenle bu etkilerin otonom sinir sitemi kontrolleri duyarsızlaģmıģ olan hastalarda (yani yaģlanma, diyabet, kronik hipertansiyon, Ģiddetli kalp hastalıkları) en belirgin durumda olacağı beklenebilir. Hipotansiyon ve bradikardinin önlenmesinde, deksmedetomidin uygulamasından önce hastanın hemodinamik stabilitesine ve normovolemik olmasına dikkat edilmelidir. Hipovolemik olan hastalar, deksmedetomidin tedavisi altındayken hipotansif duruma gelebilirler. Bu nedenle deksmedetomidin uygulamasından önce ve uygulama sırasında sıvı desteği yapılmalıdır. Ek olarak, baģka vazodilatörler ya da negatif kronotropik ajanların uygulandığı durumlarda, birlikte deksmedetomidin uygulaması, aditif bir farmakodinamik etki oluģturabilir; bu nedenle dikkatle ve özenli bir titrasyonla uygulanmalıdır. Deksmedetomidin ile edinilen klinik deneyim temelinde, eğer tıbbi giriģim gerekiyorsa, tedavi, deksmedetomidin infüzyonunun azaltılması ya da durdurulmasını, intravenöz sıvı uygulama hızının artırılmasını, alt ekstremitelerin yükseltilmesini ve pressör ajanların kullanılmasını kapsayabilir. Klinikteki bradikardi ve hipotansiyon olayları, deksmedetomidin propofol veya midazolam ile eģ-zamanlı olarak kullanıldığında potansiyalize olabilir. Bu nedenle propofol veya midazolam dozunun azaltılması gündeme getirilmelidir. 65 yaģın üzerindeki yaģlı hastalar ya da diyabetik hastalar, deksmedetomidin uygulamasında hipotansiyona daha yatkındırlar. Bu gibi episodlar ya kendiliğinden iyileģirler ya da standart tedavi yöntemleriyle tedavi edilirler. Esas olarak yükleme infüzyonu sırasında, deksmedetomidinin baģlangıçtaki periferik vazokonstriktif etkilerine ve yükleme infüzyonunda eriģilen göreceli olarak daha yüksek plazma konsantrasyonlarına bağlı olarak, geçici hipertansiyon gözlenmiģtir. GiriĢim gerektiği takdirde, 3

4 yükleme infüzyonunun hızının düģürülmesi gündeme getirilebilir. Yükleme infüzyonundan sonra, deksmedetomidinin merkezi etkileri baskınlaģır ve kan basıncı genellikle düģer. Precedex kan veya plazma ile aynı intravenöz kateterden verilmemelidir çünkü bunların fiziksel geçimlilikleri konusunda bir bilgi yoktur. Gebelerde Kullanımı Gebelik Kategorisi C. Gebe kadınlar üzerinde yapılan yeterli ve iyi kontrollü çalıģmalar olmadığından deksmedetomidin hidroklorür gebelikte ancak, potansiyel yararları fetus üzerindeki muhtemel zararlarından üstün olduğunda kullanılabilir. Doğum Deksmedetomidin hidroklorürün doğum eylemi sırasındaki güvenilirliği konusunda çalıģma yapılmadığından sezaryen ile doğum dahil obstetride kullanılması önerilmemektedir. Emziren Anneler Deksmedetomidinin insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Birçok ilaç insan sütüne geçtiğinden, emziren kadınlara deksmedetomidin hidroklorür infüzyonu uygulanırken dikkatli olunmalıdır. Pediyatri Deksmedetomidin hidroklorürün 18 yaģın altında çocuklardaki güvenilirliği ve etkinliği incelenmemiģtir. Geriyatri 65 yaģın üzerindeki hastalarda, deksmedetomidin uygulamasından sonra bradikardi ve hipotansiyon insidansı artar. Bu nedenle 65 yaģın üzerindeki hastalarda doz azaltımı düģünülebilir. YAN ETKĠLER / ADVERS ETKĠLER Deksmedetomidin infüzyonu uygulaması ile en sık rastlanan advers etkiler hipotansiyon, hipertansiyon, bradikardi, ağız kuruluğu, hipoksi ve bulantıdır; daha az sıklıkta somnolans görülür. Deksmedetomidin uygulanan hastalarda rastlanan yan etkiler/advers etkiler (insidans %1) Ģunlardır: Ġnfeksiyonlar ve infestasyonlar: Ġnfeksiyon, fungal infeksiyon, sepsis, farenjit, plörezi, pnömoni. Kan ve lenfatik sistem bozuklukları: PıhtılaĢma bozuklukları, dissemine intravasküler koagülasyon, anormal trombositler, trombositopeni, lökositoz. Ġmmün sistem bozuklukları: Alerjik reaksiyon. Endokrin bozukluklar: Diabetes mellitus. Metabolik ve nütrisyonel bozukluklar: Asidoz, laktik asidoz, hiperglisemi, hiperkalemi, hipervolemi, hipokalemi. Psikiyatrik bozukluklar: Anksiyete, konfüzyon, deliryum, depresyon, halüsinasyon, illüzyon, sinirlilik. Sinir sistemi bozuklukları: Senkop, baģ dönmesi, baģ ağrısı, nörit, nöropati, parestezi, paralizi, parezi, konuģma bozukluğu. Görme bozuklukları: Diplopi, fotopsi, anormal görme. Kardiyak bozukluklar: Ödem, ödem (periferik), siyanoz, kalp rahatsızlığı, aritmi, atriyal aritmi, ventriküler aritmi, AV blok, dal-demet bloku, kardiyak arrest, ekstrasistoller, kalp bloku, supraventriküler taģikardi, ventriküler taģikardi, anjina pektoris, miyokard enfarktüsü, miyokard iskemisi, pulmoner ödem. Vasküler bozukluklar: Kan basıncında dalgalanmalar, dolaģım yetmezliği, ağır hipertansiyon, postüral hipotansiyon, hematom, serebral hemoraji, periferik iskemi, vasküler bozukluk, vazodilatasyon. Respiratuar, torasik ve mediyastinal bozukluklar: Pulmoner hipertansiyon, respiratuar asidoz, eriģkin 4

5 respiratuar stres sendromu, apne, bronģiyal obstrüksiyon, bronkospazm, öksürük, dispne, amfizem, hemoptizi, hiperkapni, hipoventilasyon, pnömotoraks, pulmoner konjesyon, solunum depresyonu, solunum bozukluğu, solunum yetersizliği, balgam artıģı, stridor. Gastrointestinal bozukluklar: Assid, abdominal ağrı, diyare, geğirme, mukoza ülserleri. Hepatobiliyer bozukluklar: Hepatik fonksiyon anormallikleri, sarılık, hipoproteinemi. Deri ve derialtı dokusu bozuklukları: Eritematöz döküntü, terlemede artıģ. Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu bozuklukları: Sırt ağrısı, kas zayıflığı. Renal ve üriner bozukluklar: Hematüri, akut böbrek yetmezliği, böbrek fonksiyon anormallikleri, üriner retansiyon. Genel bozukluklar ve uygulama yerine özgü tablolar: Göğüs ağrısı, çekilme sendromu, nevralji. Ġncelemeler: EKG anormallikleri, T dalgasında tersleģme, AG oranında artıģ, GGT artıģı, SGOT artıģı, SGPT artıģı, alkali fosfataz artıģı, BUN artıģı, NPN artıģı, protrombin azalması. Yaralanma, zehirlenme ve prosedürel komplikasyonlar: Hemotoraks. Cerrahi ve tıbbi prosedürler: Hafif anestezi. ĠLAÇ KÖTÜYE KULLANIMI VE BAĞIMLILIK Bilinen bir olgu yoktur. BEKLENMEYEN BĠR ETKĠ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAġVURUNUZ. ĠLAÇ ETKĠLEġĠMLERĠ Yapılan çalıģmalar, sitokrom P450 aracılığıyla klinik olarak anlamlı ilaç etkileģimlerinin olası olmadığını göstermektedir. Anestetikler/Sedatifler/Hipnotikler/Opioidler Birlikte deksmedetomidin hidroklorür kullanımı anestetikler, sedatifler, hipnotikler ve opioidlerin etkilerinde artıģa yol açabilir. Sevofluran, izofluran, propofol, alfentanil ve midazolam ile yapılan spesifik çalıģmalarda bu etkiler kanıtlanmıģtır. Deksmedetomidin ile izofluran, propofol, alfentanil ve midazolam arasında gösterilmiģ bir farmakokinetik etkileģim yoktur. Ancak farmakodinamik etkiler nedeniyle deksmedetomidin hidroklorür ile birlikte uygulandığında bu ajanların dozajının azaltılması gerekebilir. Nöromüsküler Blokerler Deksmedetomidin hidroklorür ve roküronyum uygulamasında nöromüsküler blokajın boyutlarında klinik olarak anlamlı artıģlar ve farmakokinetik etkileģimler gözlenmemiģtir. KULLANIM ġeklġ VE DOZU Erişkinler Deksmedetomidin hidroklorür dozu bireyselleģtirilmeli ve arzulanan klinik etkiye göre titre edilmelidir. EriĢkin hastalar için deksmedetomidin hidroklorür uygulamasına 10 dakika içinde 1.0 μg/kg'lık bir yükleme dozu ile baģlanması ve 0.2 ile 0.7 μg/kg/saat aralığında bir idame infüzyonu ile devam edilmesi önerilir. Ġdame infüzyonunun hızı, arzulanan klinik etkiye eriģilecek biçimde ayarlanabilir μg/kg/saat gibi düģük dozlar klinik çalıģmalarda kullanılmıģtır. Klinik çalıģmalarda 24 saate kadar devam eden infüzyonlar incelenmiģtir. Deksmedetomidin hidroklorür mekanik ventilasyon gereken hastaların yanı sıra ekstübasyondan sonra spontan solunumu olan hastalara da uygulanmıģtır. Deksmedetomidin alan hastaların stimüle edildiklerinde uyandırılabilir ve uyanık oldukları gözlenmiģtir. Bu durum deksmedetomidin sedasyonunun beklenen bir bileģenidir ve baģka klinik bulgular ve semptomlar bulunmadığında, etkisizlik belirtisi olarak alınmamalıdır. Deksmedetomidin mekanik olarak 5

6 ventile edilen hastalara, ekstübasyon öncesinde, ekstübasyon sırasında ve sonrasında kesintisiz olarak infüze edilmiģtir. Ekstübasyon öncesinde deksmedetomidinin kesilmesi gerekli değildir. Hepatik Fonksiyon Bozukluğunda: Deksmedetomidin hidroklorür esas olarak karaciğerde metabolize edildiğinden hepatik yetersizliğin derecesine bağlı olarak dozun azaltılması gerekebilir. Renal Fonksiyon Bozukluğunda: Renal yetersizliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. Yaşlılar: Deksmedetomidin hastanın yanıtına göre titre edilmelidir. YaĢlı hastalar (65 yaģın üzeri) sıklıkla daha düģük deksmedetomidin dozlarına gereksinim duyarlar. Çocuklar: Deksmedetomidin hidroklorürün güvenilirliği ve etkinliği konusunda üzerine çalıģma yapılmamıģtır. çocuklar Uygulama: Deksmedetomidin hidroklorür uygulamasında kontrollü bir infüzyon cihazı kullanılmalıdır. Deksmedetomidin hidroklorür infüzyon uygulamasında daima aseptik tekniklere uyulmalıdır. Ġnfüzyon solüsyonunun hazırlanmasında yükleme dozu veya idame arasında fark yoktur. Ġnfüzyonu hazırlamak için 2 ml konsantre deksmedetomidin hidroklorür infüzyon çözeltisini enjektörle çekiniz ve 48 ml %0.9'luk sodyum klorür ekleyerek toplam 50 ml'ye tamamlayınız. Ġyice karıģması için yavaģça çalkalayınız. Seyreltim iģleminden sonra deksmedetomidin hidroklorür hemen kullanılmalı ve 24 saat içinde kullanılmadığı takdirde atılmalıdır. Uygulamadan önce partikül içeriği ve renk değiģimi açısından incelenmelidir. Geçimlilik Deksmedetomidin hidroklorürün aģağıdaki intravenöz sıvılar ve ilaçlar ile birlikte verildiğinde geçimli olduğu gösterilmiģtir. Laktatlı ringer, %5 dekstrozun sudaki çözeltisi, %0.9 sodyum klorürün sudaki çözeltisi, %20 mannitol, tiyopental sodyum, etomidat, veküronyum bromür, panküronyum bromür, süksinilkolin, atraküryum besilat, mivaküryum klorür, glikopirolat bromür, fenilefrin HCl, atropin sulfat, midazolam, morfin sulfat, fentanil sitrat ve bir plazma ikame preparatı. Geçimlilik çalıģmaları deksmedetomidin hidroklorürün bazı doğal lastik tipleriyle adsorpsiyon potansiyeli olduğunu göstermiģtir. Deksmedetomidin hidroklorür sentetik veya üzeri kaplanmıģ doğal lastik araçlar ile uygulamalıdır. Geçimsizlikler Deksmedetomidin hidroklorür kan, serum veya plazma ile birlikte verildiğindeki geçimliliği bilinmemektedir. Deksmedetomidin hidroklorür yukarıda belirtilenler dıģındaki tıbbi ürünler ve seyrelticilerle karıģtırılmamalıdır. 6

7 DOZ AġIMI Deksmedetomidin hidroklorürün tolerabilitesi terapötik aralık üst sınırının 1.8 ile 13 katı olan plazma konsantrasyonlarında belirlenmiģtir. En yüksek plazma konsantrasyonlarına eriģilen iki olguda gözlenen en dikkat çekici etkiler 1. derece AV blok ve 2. derece kalp bloku olmuģtur. AV blokunda hemodinamik bir bozulma görülmemiģ ve kalp bloku bir dakika içinde spontan olarak düzelmiģtir. Faz II/III yoğun bakım sedasyon çalıģmalarında aģırı dozda deksmedetomidin hidroklorür verildiği bildirilen beģ hastadan ikisinde semptom görülmemiģ; ikisinde hipotansiyon ile birlikte veya tek baģına bradikardi ve terapötik aralık üst sınırının 20 katı verilen bir hastada ise baģarıyla resüsite edilen kardiyak arest geliģmiģtir. Deksmedetomidin hidroklorürün vagal uyarının yol açtığı bradikardiyi arttırma potansiyeli olduğundan klinisyenler müdaheleye hazır bulunmalıdır. Klinik çalıģmalarda deksmedetomidin hidroklorüre bağlı bradikardinin tedavisinde atropin ve glikopirolat etkili olmuģtur. SAKLAMA KOġULLARI 25 C nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır. Mikrobiyolojik tehlikeyi azaltmak için, seyreltildikten sonra hemen kullanılmalıdır. TĠCARĠ TAKDĠM ġeklġ Precedex 200μg/2ml, Ġ.V. Konsantre Ġnfüzyon Çözeltisi, bir kutuda 5 flakon Ģeklinde satıģa sunulmuģtur. Klinik kullanıma mahsustur. Kullanım Ģekli ve dozu için prospektüsü okuyunuz. Çocukların ulaģamayacakları yerlerde ve ambalajında saklayınız. Reçete ile satılır. Ruhsat Sahibi: Meditera Ġth. Ġhr. Ltd. ġti., 5758 Sok., No:4/C Karabağlar/ĠZMĠR Ruhsat Tarihi: Ruhsat No: 121/87 Üretim Yeri: Hospira, Inc. Highway 301 North Rocky Mount, NC ABD Bu prospektüs Sağlık Bakanlığı tarafından 02/03/2007 tarihinde onaylanmıģtır. 7