¹GÜTF İç Hastalıkları ABD, ²GÜTF Endokrinoloji Bilim Dalı, ³HÜTF Geriatri Bilim Dalı ⁴GÜTF Biyokimya Bilim Dalı

Benzer belgeler
DİYABETES MELLİTUS. Uz. Fzt. Nazmi ŞEKERC

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

PERİTON DİYALİZİ HASTALARINDA AKIM ARACILI DİLATASYON VE ASİMETRİK DİMETİLARGİNİN MORTALİTEYİ BELİRLEMEZ

ESANSİYEL HİPERTANSİYONLU HASTALARDA PLAZMA APELİN ve ADMA DÜZEYLERİ

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

Romatizmal Mitral Darlığında Fetuin-A Düzeyleri Ve Ekokardiyografi Bulguları İle İlişkisi

Basın bülteni sanofi-aventis

Diyabetik Hasta Takibi. Dr. Hasan Onat PHD Diyabet Çalışma Grubu İnece ASM, Kırklareli

Yeni Tanı Hipertansiyon Hastalarında Tiyol Disülfid Dengesi

Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografik Koroner Anjiyografi Sonrası Uzun Dönem Kalıcı Böbrek Hasarı Sıklığı ve Sağkalım ile İlişkisi

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

Farklı Psikiyatrik Tanılı Hastalarda Glisemik Kontrol ile Serum Lipid Profili Arasındaki İlişki: HbA1c, dislipidemi'yi mi öngörüyor?

Endokrinoloji ve Metabolizma Bilim Dalı, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara

KARBOHİDRAT METABOLİZMASI BOZUKLUKLARI DİYABET

Hemodiyaliz hastalarında resistin ile oksidatif stres arasındaki ilişkinin araştırılması

Maskeli Hipertansiyonda Anormal Tiyol Disülfid Dengesi

Çağın Salgını. Aile Hekimliğinde Diabetes Mellitus Yönetimi

YENİ DİYABET CHECK UP

LAPAROSKOPİK SLEEVE GASTREKTOMİ SONRASI METBOLİK VE HORMONAL DEĞİŞİKLİKLER

TİP 2 DİYABETİK BİREYLERDE GLOMERULAR FİLTRASYON HIZI HESAPLAMADA KULLANILAN ÜÇ FARKLI YÖNTEMİN KARŞILAŞTIRILMASI

Diyabetes Mellitus. Dr. İhsan ESEN Fırat Üniversitesi Hastanesi Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı

Dt. İSMAİL SERDAROĞLU SAĞLIK HİZMETLERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ SOSYAL GÜVENLİK UYGULAMALARI DAİRE BAŞKANI

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

VAY BAŞIMA GELEN!!!!!

Tarifname DİYABETİK HASTALARDA YARA İYİLEŞMESİNİ HIZLANDIRMAYA YÖNELİK BİR KOMPOZİSYON

PERİTON DİYALİZİ YAPAN HASTALARDA İKODEXTRİN KULLANIMININ METABOLİK SENDROM VE DİĞER KARDİOVASKÜLER RİSK FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİSİ

Diyabetik Periferik Nöropati; Çevresel ve Genetik Faktörlerin Etkisi

Oksidatif Stres ve İnflamasyon Belirteci Olan Monosit Sayısı/HDL Kolesterol Oranı (MHO) ile Diyabetik Nöropati İlişkisi: Kesitsel Tek Merkez Çalışması

Basın bülteni sanofi-aventis

Oral Çinko Alımının Kan Basıncı ve Karbonhidrat Metabolizması Üzerindeki Etkisi

Diabetes Mellitus ta Ayak Tendonlarındaki Değişikliklerin Değerlendirilmesi

TIBBİ HİZMETLER BAŞKANLIĞI DİYABETİMİ YÖNETİYORUM PROJESİ DİYABET YÖNETİMİ KURSU RAPORU

VAKA SUNUMU. Dr. Arif Alper KIRKPANTUR Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Ünitesi

«DM Patogenezinde unutulan riskler» Endokrin Bozucular & Çevresel Etkenler

DİYABET NEDİR? Özel Klinik ve Merkezler

Kronik Böbrek Hastalığında Retinol Bağlayıcı Protein-4 Düzeyindeki Artış Endotel Disfonksiyonun Yeni Bir Göstergesi mi?

DETAYLI KADIN CHECK- UP

Özel Bir Hastanede Diyabet Polikliniğine Başvuran Hastalarda İnsülin Direncini Etkileyen Faktörlerin Araştırılması

LABORATUVAR TESTLERİNİN KLİNİK YORUMU

20-23 Mayıs 2009 da 45. Ulusal Diyabet Kongresi nde Poster olarak sunuldu.

Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi

Sağlık Bakanlığı ve Sosyal Güvenlik Kurumu Diyabetik Ayağa Nasıl Bakıyor?

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Pediatri, Ankara, Türkiye 2. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatrik Endokrinoloji, Ankara, Türkiye 3

Dr. Figen HANAĞASI Gayrettepe Florence Nightingale Hastanesi Nöroloji Bölümü

Doç Dr Garip ŞAHİN Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı 21 EKİM 2016 BELEK/ANTALYA

Obez Çocuklarda Kan Basıncı Değişkenliği ve Subklinik Organ Hasarı Arasındaki İlişki

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HASTALARINDA KONİSİTE İNDEKS ÖLÇÜMLERİNİN LİPİD PROFİLİ İLE İLİŞKİSİ

HİPOGLİSEMİNİN KOMPLİKASYONLARI

OKUL ÖNCESİ CHECK-UP PROGRAMI

raşitizm okul çağı çocuk ve gençlerde diş çürükleri büyüme ve gelişme geriliği zayıflık ve şişmanlık demir yetersizliği anemisi

Diyabet Nedir? Diyabetin iki tipi vardır:

Metabolik Sendrom ve Diyabette Akılcı İlaç Kullanımı. Dr Miraç Vural Keskinler

TİP 1 DİYABETİ OLAN İNSÜLİN POMPASI KULLANAN BİREYLERE BAZAL İNSÜLİN DOZ DEĞİŞİKLİĞİ EĞİTİMİ VERMELİ MİYİZ?

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

Maternal serum 25 OH vitamin D düzeylerinin preterm eylem ve preterm doğumda rolü var mıdır?

Hemodiyaliz Hastalarında Salusin Alfa ve Beta Düzeylerinin Ateroskleroz ile İlişkisi

DİABETES MELLİTUS DİYABET (Şeker )HASTALIĞI. ATASAM HASTANESİ Kalite Yönetim Birimi

SALTurk Çalışması. Türk Toplumunda Tuz Tüketimi ve Kan Basıncı Çalışması. 22 Mayıs Antalya

Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği En İyi Genç Araştırıcı Ödülü-2011

TOPLUM KÖKENLİ DERİ VE YUMUŞAK DOKU ENFEKSİYONLARINDA RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ VE TEDAVİDE SIK KULLANILAN ANTİBİYOTİKLERİN KARŞILAŞTIRILMASI

Prediyaliz Kronik Böbrek Hastalarında Kesitsel Bir Çalışma: Yaşam Kalitesi

RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA SODYUM ATILIMI, BÖBREK HASARI VE EKOKARDİYOGRAFİK PARAMETRELERİN İLİŞKİSİ

DİYABETES MELLİTUS. Dr. Aslıhan Güven Mert

İnkretinler (Olgu sunumları ile)

Hipertansiyon ve Kronik Böbrek Hastalığı

Adolesanlarda Polikistik Over Sendromu tanısında Anti Müllerien Hormon (AMH) ve İnsülin Like Peptit -3 (INSL3) ün tanısal değeri

DİYABETTE AKILCI İLAÇ KULLANIMI

Hastalarda insulin direncini ölçmek klinik pratiğimizde tanı koymak ve tedaviyi yönlendirmek açısından yararlı ve önemlidir.

TİP 2 DİYABETES MELLİTUS TA AGRESİF TEDAVİ GEREKLİ DEĞİLDİR ANTALYA

Uzman Dr. Berrin Berçik İnal. İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Biyokimya Laboratuvarı

GİRİŞ. Serebral Oksimetre (NIRS) kardiyak cerrahide beyin oksijen sunumunun monitörizasyonunda sıklıkla kullanılmaktadır

Şizofrenide QT ve P Dispersiyonu

OKUL ÖNCESİ CHECK-UP PROGRAMI

HEMODİYALİZ HASTALARININ HİPERTANSİYON YÖNETİMİNE İLİŞKİN EVDE YAPTIKLARI UYGULAMALAR

Check-up. dedigin. Kişiye ve yaşa özel check-up ile kontrol ü sağlamaktır.

VİTAMİN D VE DİYABET. Prof.Dr. Dilek Gogas Yavuz Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji ve Metabolizma BD

Diyabette Akılcı İlaç Kullanımı. Dr. Ahmet KAYA TRABZON

24 SAATLİK İDRARDA SODYUM, POTASYUM VE KALSİYUM ÖLÇÜMÜ VE BUNLARIN SPOT İDRARLA KORELASYONU. YYÜ Tıp Fak. Nefroloji BD

YAŞLILIKTA SIK GÖRÜLEN HASTALIKLAR. Prof. Dr. Mehmet Ersoy

HAFİF -ORTA KRONİK BÖBREK HASTALIĞINDA İNSULİN DIŞI TEDAVİ

RENAL TRANSPLANTLI HASTALARDA RENAL RESİSTİF İNDEKS DÜZEYİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Mustafa Bozkurt *, Kadir Kayataş *, İsmet Uslu *, Senem Saraçoğlu **, Emel Zeybek Taştan **, Nail Erhan ***

Dr.Özlem Parlak, Dr.İbrahim Öztura, Dr.Barış Baklan

OKUL ÖNCESİ CHECK-UP PROGRAMI

ÇOCUK CHECK UP PROGRAMI

Projede istatistik analiz planı

Gestasyonel Diyabette Nötrofil- Lenfosit Oranı, Ortalama Platelet Hacmi ve Solubıl İnterlökin 2 Reseptör Düzeyi

DETAYLI KADIN CHECK- UP

ECZACILIK FAKÜLTESİ BİYOKİMYA

Tip 2 diyabetik bireyde oral ajanlar yetmiyor. GLP-1 Analoğu?

BİLİŞSEL GELİŞİM GERİLİĞİ VE OTİSTİK SPEKTRUM BOZUKLUĞU OLAN ÇOCUKLARDA SERUM PROGRANULİN DÜZEYLERİ

Naciye Sinem Gezer 1, Atalay Ekin 2

Parkinson Hastalığı ile α-sinüklein Geni Polimorfizmlerinin İlişkisinin Araştırılması

14 Aralık 2012, Antalya

Diyabetin bir komplikasyonu : Yağlı karaciğer hastalığı. Prof. Dr. Kürşad Ünlühızarcı Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji Bilim Dalı

Tip 2 Diyabetes Mellitus lu Hastalarda Erken İmmünolojik Yaşlanma

Diyabet nedir? Ensülin nedir?

Transkript:

Dr. Derda GÖKÇE¹, Prof. Dr. İlhan YETKİN², Prof. Dr. Mustafa CANKURTARAN³, Doç. Dr. Özlem GÜLBAHAR⁴, Uzm. Dr. Rana Tuna DOĞRUL³, Uzm. Dr. Cemal KIZILARSLANOĞLU³, Uzm. Dr. Muhittin YALÇIN² ¹GÜTF İç Hastalıkları ABD, ²GÜTF Endokrinoloji Bilim Dalı, ³HÜTF Geriatri Bilim Dalı ⁴GÜTF Biyokimya Bilim Dalı

Giriş ve Amaç Visinin like protein-1 (VILIP-1) Nöronal Kalsiyum Sensör proteinlerinden bir tanesidir. Nöronal Kalsiyum Sensör proteinleri nöronlarda kalsiyum aracılıklı sinyal iletiminde rol oynar. Kalsiyum aracılıklı sinyal iletimindeki bozukluklar Alzheimer Hastalığı nın patogenezinde önemli rol oynamaktadır.¹ 1- J Alzheimers Dis. 2015;47(1):17-32. doi: 10.3233/JAD-150060

Giriş ve Amaç Alzheimer Hastalığı nda erken dönemde dahi BOS düzeylerinde artış görülmektedir.¹ Santral Sinir Sistemi dışında aynı zamanda fare pankreası beta hücrelerinde de tanımlanmıştır ve glukoz ile stimüle olan insülin salınımında ve regülasyonunda rol oynadığını gösteren çalışmalar mevcuttur.² 1 J Alzheimers Dis. 2016 Jan 13;50(3):765-78 2 J Biol Chem. 2006 Aug 4;281(31):21942-53

Giriş ve Amaç Literatürde insülin salınımında rol alan bu proteinin diyabetik hastalardaki serum düzeyleri üzerinde yapılmış bir çalışma yok. VILIP-1 in diyabetik hastalardaki olası rolünü anlamak Demans patofizyolojisinde rolü olduğu düşünülen bu protein sayesinde diyabet ve demans arasında bu protein üzerinden ortak bir mekanizma olup olmadığını araştırmayı ve bunun kliniğe yansımasını görmeyi amaçladık

Metod GÜTF Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniği ve HÜTF Hastanesi Geriatri Polikliniği 40-84 yaş arası 68 T2DM hastası ve 14 sağlıklı gönüllü Tüm katılımcıların bilişsel fonksiyonları MMSE ile değerlendirildi. Sözlü ve yazılı onamları alındı GÜTF Etik Kurulu

Metod Son evre böbrek yetmezliği Dekompanse kalp yetmezliği Kronik karaciğer yetmezliği Son 5 yıl içinde malignite tanısı almış olanlar Gebeler Diyabetik nöropati dışında nörolojik sistem hasarına sebep olabilecek herhangi bir hastalığı bulunanlar çalışmaya alınmadı

Metod Hastalardan en az 8 saatlik açlık sonrası serum VILIP-1 düzeyleri için venöz kan örneği alındı. Sabah 08:00-10:00 arası 3000 rpm de 10 dk santrifuj -80 derecede saklandı Yeterli sayıya ulaşıldığında ELISA yöntemi ile proteinin serum düzeyleri saptandı

Metod 1. grup- Sağlıklı kontrol (n=14) 2. grup- Komplikasyonu olmayan diyabetikler (n=15) 3. grup- Mikrovasküler komplikasyonlu diyabetikler (n=15) 4. grup- Makrovasküler komplikasyonlu diyabetikler (n=18) 5. grup- Demanslı diyabetikler (n=20) olmak üzere 5 gruba ayrıldı

Bulgular 68 diyabetik hasta ve 14 sağlıklı kontrol 47 kadın 35 erkek Çalışmaya alınan T2DM li hastaların; %50 sinde hipertansiyon %42,6 sında albüminüri %26,5 inde nöropati %19,7 sinde retinopati %26 5 inde koroner arter hastalığı mevcuttu.

Kontrol (n=14) Demans (-) T2DM (n=48) Demans (+) T2DM (n=20) p değeri Yaş 51 (40-73) 51 (35-74) 77 (69-84) <0,001 E/K 9/5 17/31 9/11 <0,001 VKİ 25,7 (22,9-29,7) 30,2 (22,5-49,4) 26,4 (18,8-34,2) <0,001 Diyabet Yılı 6,0 (0-22) 7,0 (0-35) 0,328 HbA1c 6,7 (5,9-10,2) 7,4 (5,2-13,9) <0,001 Kreatinin 0,89 (0,66-1,01) 0,79 (0,53-1,4) 0,97 (0,41-1,39) <0,001 LDL 115 (76-135) 117 (39-186) 129 (71-201) 0,068 TSH 2,37 (1,43-3,70) 1,91 (0,47-5,2) 1,22 (0,42-5,40) <0,05 B12 287 (197-542) 274 (184-864) 311 (199-2000) 0,844

Grupların demografik verileri SKG (n=14) KsuzG (n=15) MikKG (n=15) MakKG (n=18) DemG (n=20) p değeri Yaş 51 (40-73) 51 (44-70) 49 (40-60) 59 (40-74)* 77 (69-84)* <0,001 E/K 9/5 3/12 5/10 9/9 9/11 0,147 VKİ 25,7 (22,9-29,7) 27,8 (22,5-44,4) 32,0 (22,9-38,0) 32,7 (23,0-49,4) 26,4 (18,8-34,2) <0,001 Diyabet Yılı 5 (0-22) 6 (0-17) 7 (0-15) 7,0 (0-35) 0,365 Grupların biyokimyasal verileri SKG (n=14) KsuzG (n=15) MikKG (n=15) MakKG (n=18) DemG (n=20) p değeri HbA1c 6,9 (5,9-9,9) 6,3 (5,6-9,2) 6,7 (5,9-10,2) 7,4 (5,2-13,9) 0,149 Kreatinin 0,89 (0,66-1,01) 0,69 (0,53-0,88) 0,89 (0,53-1,40)* 0,75 (0,54-1,29) 0,97 (0,41-1,39)* 0,004 LDL 115 (76-135) 138 (83-186) 109 (68-153) 105 (49-169) 129 (71-201) 0,051 TSH 2,37 (1,43-3,70) 1,86 (0,86-4,80) 2,0 (0,76-4,0) 1,74 (0,48-5,20) 1,22 (0,42-5,40) 0,086 B12 287 (197-542) 278 (184-712) 277 (206-587) 283 (203-864) 311 (199-2000) 0,979 (Parametrelerde medyan değerleri kullanılmıştır. Minimum ve maksimum değerler parantez içinde verilmiştir.) (SKG: Sağlıklı Kontroller Grubu, KsuzG: Komplikasyonsuz T2DM, MikKG: Mikrovasküler Komplikasyonlu T2DM, MakKG: Makrovasküler Komplikasyonlu T2DM, DemG: Demanslı T2DM grubu, AKŞ: açlık kan şekeri, ALT: Alanin Amino Transferaz, LDL: Düşük dansiteli Lipoprotein, B12: Vitamin B12 düzeyi)

Bulgular VILIP-1 düzeyleri sağlıklı kontrol grubu ile tüm diyabetikler arasında karşılaştırıldığında sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı değildi. (0,146 ng/ml-0,038 ng/ml) (p=0,056) *VILIP-1 düzeyleri ng/ml olarak verilmiştir

Bulgular Demansı olmayan diyabetik bireylerde sağlıklı gönüllülere göre daha düşük düzeyler (0,146 ng/ml-0,028 ng/ml) (p=0,019) Demanslı diyabetik bireylerdeki düzeyler demansı olmayan diyabetik bireylere göre daha yüksek (0,083-0,028 ng/ml) (p=0,001) *VILIP-1 düzeyleri ng/ml olarak verilmiştir

Bulgular Komplikasyonsuz, mikrovasküler ve makrovasküler grupları arasında yapılan analizde serum VILIP-1 düzeyleri farklı değildi. (p= 0,349) *VILIP-1 düzeyleri ng/ml olarak verilmiştir

Bulgular Yapılan subgrup analizinde nefropati, nöropati, retinopati, periferik arter hastalığı, serebrovasküler hastalık veya koroner arter hastalığı bulunması VILIP-1 düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı değişikliğe yol açmadı Diyabetik nöropatisi olan hastalarda VILIP-1 düzeyleri Demans dışı diğer diyabetiklere göre yüksek bulundu ancak sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı çıkmadı (p=0,063)

Bulgular Çalışmaya katılan tüm bireyler ele alındığında erkekler ile kadınlar arasında VILIP-1 düzeyleri benzer (p=0,690) Demans yılı, diyabet yılı, metformin kullanımı, insülin kullanımı gibi faktörler serum VILIP-1 düzeyinde anlamlı değişikliğe yol açmıyor

Bulgular Spearman Korelasyon Analizi VILIP-1 Correlation Coefficient Yaş Cre HbA1c AKŞ VKİ,218 *,292 ** -,085 -,004 -,240 * Sig.(2-tailed),049*,008*,448,973,039* *Cre: Kreatinin, AKŞ: Açlık Kan Şekeri, VKİ: Vücut Kitle İndeksi,

Tartışma ve Sonuç Tarawneh ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada BOS düzeyleri bilişsel fonksiyonları normal olan bireylerde 0,396 ng/ml, Alzheimer hastalarında ise 0,520 ng/ml olarak saptanmıştı. Plazma VILIP-1 düzeyleri ise bilişsel fonksiyonları normal olan bireylerde ortalama 0,090 ng/ml, Alzheimer hastalarında ortalama 0,102 ng/ml olarak bulunmuştu Ann Neurol 2011 Aug;70(2):274-85

Tartışma ve Sonuç Demans dışı diyabetiklerde düşen VILIP-1 düzeyleri bu hastalardaki bozulmuş stimüle insülin salınımının göstergesi olabilir. Ancak neden/sonuç ilişkisini net olarak ortaya koymak için daha fazla çalışma gerekmektedir. Demans geliştiğinde muhtemel nöron hasarı ile birlikte serum VILIP-1 düzeyleri artmaktadır.

Tartışma ve Sonuç Mikrovasküler veya makrovasküler komplikasyon gelişimi ile serum VILIP-1 düzeylerinde anlamlı değişiklik olmasa da diyabetik nöropati hastaları için yapılacak daha kapsamlı bir çalışma bu konuda anlamlı sonuçlar ortaya çıkarabilir İleriki çalışmalarla diyabetik nöropati için kullanılabilecek bir belirteç olabilir mi?

Sonuç Çalışmamızda Alzheimer hastalığı için olası bir belirteç adayı olan VILIP-1 in demansı olmayan diyabetiklerde kontrole göre düzeylerinin düştüğü, demansif hastalarda ise demansı olmayan diyabetiklere göre yükseldiğini gösterdik Alzheimer için belirteç olarak kullanılabileceği gösterilen bu proteinin periferik kandaki düzeylerinin diyabet varlığında normalden daha düşük olabileceği göz önünde bulundurulmalıdır

Teşekkürler