Uluslararası Spor, Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi

Uluslararası Spor, Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi Cilt 2, Sayı 2, 60-65, (2016) Orjinal Makale Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü nde Görev Yapan Personelin Sosyal Görünüş Kaygısı Ömer Faruk YAZICI 1, Çağdaş CAZ 2, H. Mehmet TUNÇKOL 3 Özet Amaç: Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü nde görev yapan personelin sosyal görünüş kaygısını incelemektir. Materyal ve Yöntem: Malatya, Trabzon ve İstanbul İlleri Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinde çalışan toplam 300 personel katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Hart ve arkadaşları (2008) tarafından geliştirilen, Doğan (2010) tarafından Türkçeye uyarlanan ve geçerlik-güvenirlik çalışması yapılan Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği () ve araştırmacılar tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde; betimsel istatistik yöntemler, t-testi ve tek yönlü varyans analizi (Anova) kullanılmıştır. Bulgular: Analizler sonucunda, personelin sosyal görünüş kaygınının düşük düzeyde (30.55) olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, personelin sosyal görünüş kaygısının; yaş, gelir, spor yapma durumu ve çalıştıkları şehire göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı tespit edilmiştir. Sonuçlar: Bu bağlamda, yapılacak çalışmalara diğer şehirlerde öğrenim gören personel dâhil edilmelidir. Anahtar Kelimeler Gençlik ve Spor, Sosyal Görünüş, Kaygı, Personel, Yayın Bilgisi Gönderi Tarihi: 07.02.2016 Kabul Tarihi: 03.05.2016 Online Yayın Tarihi: 09.06.2016 DOI: 10.18826/ijsets.46190 Social Appearance Anxiety of Staff in Youth Services and Sport Provincial Directorate Abstract Aim: The aim of this study was to investigate the social appearance anxiety of staff in Youth Services and Sport Provincial Directorate. Material and Methods: Totally 300 staff who were working in Youth Services and Sport Provincial Directorates of Malatya, Trabzon and Istanbul had participated to the study. As data collection tools; Social Appearance Anxiety Scale which developed by Hart et al. (2008) and modified to Turkish with reliability and validity study by Doğan (2010) and Personal Data Form created by the researchers were used. In analyzing the data; descriptive analysis, t-test and one way Anova were used. Results: Social anxiety concerns of personnel has been found to be the low level. After the analysis it was determined that there was a significant difference in age, income, doing sports and city that working according to the staff s social appearance anxiety. Conclusion: In this context, the studies should be included in studying of staff in other cities. Keywords Youth and Sport, Social Appearance, Anxiety, Staff, Article Info Received: 07.02.2016 Accepted: 03.05.2016 Online Published: 09.06.2016 DOI: 10.18826/ijsets.46190 GİRİŞ Fiziksel görünüm, tarih boyunca insanların yaşamında önem arz etmiştir. İnsanların ilişkide olduğu birçok farklı sosyal ortamlarda farklı fiziksel görünümler ön planda olmuştur (Yüceant, 2013). Bu düşünceyle görünüş kaygısı, bireyin fiziksel görünüşü ile ilgili kendi kaygılarını ve başkalarının onu değerlendirmesi ile ilgili yaşanan kaygıları ifade etmektedir (Özge, 2013), ancak bu kaygılar boy, kilo, kas yapısı gibi genel fiziksel görünüşün ötesinde bireyin ten rengi ve yüz şekli gibi özellikleri de içeren daha kapsamlı bir kavramdır (Hart ve ark., 2008). Benzer bir ifade ile görünüş kaygısı kavramı, bireyin bedeniyle ve fiziksel görünüşüyle ilgili olumsuz beden imajıdır (Doğan, 2010). Sosyal kaygı deyince, kişinin hata yapma, başkaları karşısında komik duruma düşme, azarlanma, alay edilme ve dışlanma korkusu ve düşüncesiyle insan ilişkilerinden kaçınması veya sosyal ortamlara girdiğinde normalin üzerinde bir kaygı yaşaması, sıkılması ve heyecanlanması akla gelmektedir (Bal ve Öner, 2014). Günümüzde her yaşta insanın özelikle de genç neslin önemle üzerinde durduğu konulardan biri fiziksel görünüş olmuştur. Sosyal görünüşü etkileyen fiziksel zayıflığın ya da yakışıklılığın kültürel bir USEABD yazım kurallarının Yazarlık Hakkı bölümündeki MADDELERE göre yazar katkıları şu şekilde rapor edilmiştir: 1. Yazar: 1,2,3,4 2.Yazar: 1,2,4,5 3.Yazar: 6,7,8 1 Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Samsun / Türkiye, o-farukyazici@hotmail.com 2 Marmara Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, İstanbul / Türkiye, cagdas.caz@marmara.edu.tr 3 Karadeniz Teknik Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Trabzon / Türkiye, mtunckol@ktu.edu.tr 60

değer olarak yansıtıldığı reklam, magazin ve TV programlarında fiziksel görünüş, gündelik hayatta çoğu zaman bireyin düşünce, duygu, davranış ve başarılarının önüne geçebilmektedir (Çepikkurt ve Coşkun, 2010). Bu noktadan hareketle, Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü nde çalışan personelin sosyal görünüşlerinin iyi olmasının ve bu personellerin fiziki görünüşleriyle ilgili kaygılarının düşük olmasının işlerine odaklanma noktasında pozitif fayda sağlayacağı söylenebilir. Konu ile ilgili olarak literatürdeki mevcut araştırmalar incelendiğinde; Ballı ve Aşçı (2006), Çetin, Doğan ve Sapmaz (2010), Koparan, Öztürk ve Korkmaz (2010), Alemdağ, (2013), Özcan ve ark., (2013) ve Kalemoğlu, Erbaş ve Ünlü (2014), Alemdağ ve Öncü (2015), Çınar ve Keskin (2015), Öztürk, Kara ve Körük (2015) gibi araştırmacıların değişik örneklem grupları üzerinde sosyal görünüş kaygısını inceledikleri görülmektedir. Sosyal görünüş kaygısına ilişkin elde edinilen bilgiler doğrultusunda, bu kavramın gündelik hayatta bireyler açısından son derece önemli olduğu algılanmaktadır. Ne var ki detaylı literatür taraması sonucunda, Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü nde görev yapan personelin sosyal görünüşlerini inceleyen herhangi bir çalışmaya rastlanamamıştır. Türkiye de sporu yöneten en önemli kurum olan Spor Genel Müdürlüğü nün taşra teşkilatında çalışan personelin sosyal görünüş kaygısı ile ilgili herhangi bir çalışma yapılmamış olması nedeniyle mevcut çalışma, bu alandaki boşluğu doldurması açısından oldukça önem taşımaktadır. Spor faaliyetlerinin bir kısmını yöneten ve spor organizasyonlarını düzenleyen spor kurumlarında çalışan bireylerden elde edilen veriler ile personelin sosyal görünüş kaygısını incelemek ve fiziksel görünümleri hakkında farkındalık oluşturmak gerekmektedir. Bu bağlamda mevcut çalışmanın amacı, Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü nde görev yapan personelin sosyal görünüş kaygısını incelemektir. MATERYAL ve YÖNTEM Araştırma Modeli Araştırmada mevcut durumu ortaya çıkarmayı amaçlayan betimsel ve taramaya yönelik bir yöntem kullanılmıştır. Betimsel araştırmalar, mevcut olayların daha önceki olay ve koşullarla ilişkilerini de dikkate alarak, durumlar arasındaki ilişkiyi açıklamayı hedefler (Kaptan, 1993). Tarama modelleri ise geçmişte ya da halen var olan durumu, var olduğu şekliyle betimlemeyi amaçlayan araştırma yaklaşımıdır (Karasar, 2012). Çalışma Grubu Araştırmanın çalışma grubunu; İstanbul, Trabzon ve Malatya İllerinde faaliyet gösteren Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinde görev yapan toplam 300 (100 Malatya, 100 Trabzon, 100 İstanbul) personel oluşturmaktadır. Veri Toplama Aracı Araştırmada veri toplama aracı olarak; Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği () ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği, Hart ve arkadaşları (2008) tarafından geliştirilmiştir. Doğan (2010) tarafından Türkçeye çevrilen ve geçerlik-güvenirlik çalışması yapılan ölçek, toplam 16 maddeden oluşmakta ve 5 li Likert tipinde (Çok sık:5, Sıkça:4, Bazen:3, Neredeyse hiç:2 ve Hiç:1) puanlanmaktadır. Ölçekten alınan puanların ortalaması yükseldikçe kaygı düzeyi artmakta, ortalama düştükçe kaygı düzeyi düşmektedir. Ölçeğin 1. maddesi olumsuz olduğundan ters kodlanarak işleme tabi tutulmuştur. Ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayısı, bu çalışma kapsamında α=,932 olarak hesaplanmıştır. Kişisel bilgi formu ise araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. Form ile katılımcıların; cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim durumu, kadro durumu, kıdem, gelir durumu, spor yapma durumu, kronik sağlık problemi ve görev yaptıkları şehir hakkında bilgi edinmeye yönelik sorular yöneltilmiştir. Verilerin Toplanması Araştırmada kullanılan veri toplama aracının uygulanması, idari amirlerden alınan izinler sonrasında personelin iş saati içerisinde gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanması araştırmacılar tarafından birebir gerçekleştirilmiştir. Her araştırmacı bağlı bulunduğu ildeki ilgili kuruma giderek, personellerden verileri toplamıştır. Prosedür gereği, çalışanlara veri toplama aracının doldurulması hakkında detaylı bilgi verilmiştir. Veri toplama aracı, çalışanlar tarafından gönüllü olarak doldurulmuştur. Daha sonra ise, araştırmacılar tarafından toplanan anket formları değerlendirilmek üzere bilgisayar ortamına aktarılmıştır. Verilerin Analizi 61

Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü personelinden toplanan veriler, bilgisayar ortamına aktarıldıktan sonra analizler, istatistik programında gerçekleştirilmiştir. Analiz yöntemi olarak betimsel istatistik yöntemler, bağımsız iki grup için t-testi ve üç ve daha fazla grup için tek yönlü varyans (Anova) analizi kullanılmıştır. Anova testinde anlamlı farkın hangi gruplar arasında olduğunu tespit etmek için ise Tukey HSD, Dunnett C testleri yapılmıştır. Ayrıca toplam puanlarının normallik varsayımını sağlayıp sağlamadığına ilişkin çarpıklık ve basıklık katsayıları da hesaplanmıştır. Ölçekten elde edilen verilerin normal dağılımı sağladığı tespit edilmiştir. Anlamlılık düzeyi p 0,05 olarak alınmıştır. BULGULAR Bu bölümde Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü nde çalışan personelden elde edilen veriler, tablolar halinde sunulmuştur. Araştırmaya katılan personelin Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği nden aldıkları puanların dağılımı Tablo 1 de verilmiştir. Tablo 1. Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği puan dağılımı Madde sayısı n Ss Çarpıklık Basıklık Min. Max. 16 300 30.55 11.58 0,615-0,791 16.00 66.00 Tablo 1, incelendiğinde araştırmaya katılan personelin Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği nden aldıkları puanların aritmetik ortalaması 30.55, standart sapması 11.58'dir. Ayrıca, personelin ölçek puanlarının normallik varsayımını sağlayıp sağlamadığına ilişkin çarpıklık ve basıklık katsayıları da hesaplanmıştır. Bu katsayılara ilişkin değerler; çarpıklık 0,615 ve basıklık -0,791 olarak hesaplanmıştır. Bu bulgu, Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği nden elde edilen verilerin normal dağılım varsayımını sağladığını göstermektedir. Ortalamanın 30.55 olması, personellerin düşük düzeyde kaygı düzeyine sahip olduğunu göstermektedir. Tablo 2. Yaş değişkenine göre Anova sonucu * p <0.05 Yaş n Ss Sd F p Anlamlı Fark (HSD) 22-31 yaş 138 30.99 11.40 32-41 yaş 83 32.51 12.42 42 ve üzeri yaş 79 27.70 10.52 2-297 3.74 0.02* 32-41 yaş/42 ve üzeri yaş Analiz sonuçları, personelin Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçek puanları ile yaş grupları arasında anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir [F(2, 297)=3.74, p<0.05]. Diğer bir ifade ile personelin sosyal görünüş kaygıları, yaş gruplarına bağlı olarak anlamlı bir şekilde değişmektedir. Yaş grupları arasındaki farklılaşmanın hangi gruplar arasında olduğunu tespit etmek amacıyla yapılan Tukey HSD testi sonucuna göre, 32-41 yaş grubunda yer alan ( =32.51) personelin sosyal görünüş kaygılarının 42 ve üzeri yaş grubunda yer alan ( =27.70) personelin sosyal görünüş kaygılarından daha yüksek olduğu belirlenmiştir (Tablo 2). Tablo 3. Gelir durumu değişkeni ile Sosyal Görünüş Kaygısı arasındaki ilişki p<0,05* Gelir Durumu n Ss sd t p Düşük 81 27.51 9.58 Orta 219 31.67 12.06 178.784-3.09 0.002* Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinde çalışan personelin sosyal görünüş kaygıları ile gelir durumuna ait analiz sonuçları Tablo 3 te verilmiştir. Buna göre; genel olarak bütün statüdeki personellerin Sosyal Görünüş Kaygıları, gelir durumu değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermektedir [t(178.784)= -3.09, p<0.05]. Gelir düzeyi orta seviyede olan personelin sosyal görünüş kaygısı ( =31.67), gelir düzeyi düşük seviyedeki personele ( =27.51) göre daha yüksektir. 62

Tablo 4. Spor yapma durumuna göre t-testi sonucu p<0,05* Spor yapma durumu n Ss Sd T p Evet 117 28.17 10.46 271.30-2.96 0.003* Hayır 183 32.07 12.02 Tablo 4 e bakıldığında katılımcıların sosyal görünüş kaygıları ile spor yapma durumları arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir [t(271.30)= -2.96, p<0.05]. Spor yapmayan personelin sosyal görünüş kaygısı ( =32.07), spor yapan personele ( =28.17) göre daha yüksektir. Tablo 5. Şehir değişkenine Göre Anova Sonucu p<0,05* Şehir n Ss Sd F P Anlamlı Fark Trabzon 100 23.61 7.75 İstanbul 100 26.49 8.03 2-297 127.90 0.00* Malatya 100 41.55 9.64 Tranzon- istanbul Malatya-Trabzon Malatya-İstanbul Elde edilen bulgular, personelin görev yaptığı şehir ile sosyal görünüş kaygıları arasında anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir [F(2, 297)=127.90, p<0.05]. Diğer bir ifade ile personelin sosyal görünüş kaygıları görev yaptıkları şehir değişkenine bağlı olarak değişmektedir. İstanbul, Malatya ve Trabzon şehirlerinde görev yapan personeller arasında farklılaşmanın hangi gruplar arasında olduğunu tespit etmek amacıyla yapılan Dunnett C testi; Malatya ( =41.55) ve İstanbul İlindeki personelin ( =26.49) sosyal görünüş kaygılarının Trabzon daki personelin ( =23.61) sosyal görünüş kaygısından yüksek olduğunu göstermektedir. TARTIŞMA Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü nde görevli personele uygulanan Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği nden elde edilen puanların ortalaması (30.55) ile Alemdağ (2013) tarafından öğretmen adaylarına yapılan çalışmadan elde edilen puanların ortalamalarının (32.453) yakın olduğu tespit edilmiştir. Ancak, Yüceant (2013) tarafından Beden Eğitimi Öğretmeni adaylarına yapılan çalışmadan elde edilen puanların ortalaması (2.03), mevcut çalışmanın sonuçlarıyla örtüşmemektedir. Çalışmada yaş değişkeninin, sosyal görünüş kaygısı üzerinde anlamlı düzeyde bir farklılığa yol açtığı tespit edilmiştir. Yani personelin bulunduğu yaş aralığının, sosyal görünüş kaygıları konusunda etkili olduğunu söyleyebiliriz. Orta yaş grubu diye adlandırılabilecek olan 32-41 yaş aralığındaki personelin sosyal görünüş kaygılarının yüksek olması bu dönemde ait özelliklerin etkisi ile şekillenmektedir. Alemdağ (2013) ın yaptığı çalışmada yaş değişkeni açısından anlamlı farklılık tespit edilmesi, mevcut çalışmanın sonucu ile benzerlik göstermektedir. Mevcut çalışma ile; artan yaşın sosyal görünüş kaygısını düşürdüğü anlaşılmıştır. Yapılan bazı araştırmaların da sosyal kaygının yaşla birlikte azaldığını göstermektedir (Schneier ve ark 1992; Kessler ve ark., 2005). Mevcut araştırmanın gelir değişkeni sonucuna bakıldığında, orta düzey gelir durumuna sahip personel lehine anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Alemdağ (2013) ın da yaptığı çalışmada gelir düzeyi açısından anlamlı farklılık tespit edilmesi mevcut çalışmanın sonucu ile örtüşmektedir. Fakat, Yüceant (2013) ın yaptığı çalışmada gelir düzeyi açısından faklılık tespit edilememesi, mevcut çalışmanın sonucu ile benzerlik göstermemektedir. Bu sonuç, personelin kendini ekonomik olarak biraz daha iyi durumda hissetmesinin sosyal görünüş kaygısını da olumlu etkilediği ve bu bağlamda daha az kaygı hissedildiği şeklinde yorumlanabilir. SONUÇ ve ÖNERİLER Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinde çalışan personelden spor yapmayanların sosyal görünüş kaygılarının spor yapanlardan daha yüksek olduğu sonucu, spor yapmayan personelin sporun 63

bireyde meydana getirdiği fiziksel, ruhsal ve toplumsal açıdan olumlu sonuçlardan yaralanamadığı bu nedenle de daha fazla sosyal görünüş kaygısı hissettiği şeklindedir. Spor ile bu kadar ilintili ve sporun faydaları hakkında oldukça bilgi sahibi olan personelin çoğunluğunun spor yapmaması da önemli bir sonuçtur. Personelin görev yaptıkları şehirle sosyal görünüş kaygılarına bakıldığında ise, sosyal görünüş kaygısını en fazla hisseden personelin Malatya da görev yapan personel olduğu, daha sonra ise sırasıyla İstanbul ve Trabzon daki personelin bu kaygıyı hissettiği tespit edilmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda, personelin yaşadığı şehrin sosyo-ekonomik yapısı ve gelişmişlik düzeyi gibi çeşitli faktörlerin sosyal görünüş kaygısı üzerinde etkili olduğu söylenebilir. Mevcut çalışmanın sonuçları doğrultusunda, ileride yapılacak benzer çalışmalarda daha fazla bireye ulaşılarak araştırmadaki katılımcı sayısının artırılması sağlanmalıdır. Ayrıca yapılacak çalışmalarda bağımlı değişken olan Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği ile ilgili olabilecek farklı ölçekler kullanılması daha farklı sonuçlar elde edilmesini sağlayacaktır. Yine ilerde yapılacak çalışmalarda araştırmaya dâhil edilebilecek farklı bağımsız değişkenlerin kullanılması önerilebilir. KAYNAKÇA Alemdağ, S. (2013). Öğretmen Adaylarında Fiziksel Aktiviteye Katılım, Sosyal Görünüş Kaygısı Ve Sosyal Öz-Yeterlik İlişkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstirüsü.Trabzon. Alemdağ, S. ve Öncü, E. (2015). Öğretmen Adaylarının Fiziksel Aktiviteye Katılım ve Sosyal Görünüş Kaygılarının İncelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 3: 287-300. Bal, P.N. ve Öner, M. (2014). Sosyal Kaygı İle Başa Çıkma Psiko Eğitim Programının Ortaokul Öğrencileri Üzerindeki Etkisi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1): 335-348. Ballı, Ö.M. ve Aşçı, F.H. (2006). Sosyal Fizik Kaygı Envanterinin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 17(1): 11-19. Çepikkurt, F. ve Çoşkun, F. (2010). Üniversiteli Dansçıların Sosyal Fizik Kaygı Ve Beden İmgesinden Hoşnut Olma Düzeyleri. Pamukkale Spor Bilimleri Dergisi, 1(2): 17-24. Çetin, B., Doğan, T. ve Sapmaz, F. (2010). Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeği Kısa Formunun Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim Dergisi, 35(156): 205-216. Çınar, H. ve Keskin, N. (2015). Öğrencilerin Sosyal Görünüş Kaygısının Öğrenim Yeri Tercihlerine Etkisi. Electronic Journal of Vocational Colleges. 14.BÜROKON Özel Sayısı: 457-465. Doğan, T. (2010). Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması: Geçerlilik ve güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi EğitimFakültesi Dergisi, 39: 151-159. Hart, T. A., Flora, D. B., Palyo, S. A., Fresco, D. M., Holle, C. and Heimberg, R. C. (2008). Development and Examination Of The Social Appearance Anxiety Scale. Assessment, 15(1): 48-59. Kaptan, S. (1993). Bilimsel Araştırma Ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Bilim Yayınları. Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın dağıtım. Kalemoğlu, Y., Erbaş, M. K. ve Ünlü, H. (2014). Ergenlerin Sosyal Görünüş Kaygıları İle Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutumları Arasındaki İlişki. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1): 121-130. Kessler, R. C., Berglund, P., Demler, O., Jin, R., and Walters, E. E. (2005). Life time prevalence and age of onset distributions of DSM-IV disorders in the national comorbidity survey replication. Archives in General Psychiatry, 62, 593-602. Koparan, Ş., Öztürk, F. ve Korkmaz, N. H. (2010). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik Algısı Ve Sosyal Fiziki Kaygı Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (Bursa örneği). Yeni Dünya Bilim Akademisi e-dergi, 5(4): 286-293. 64

Özcan, H., Subaşı, B., Budak, B., Çelik, M., Gürel, Ş. C. ve Yıldız, M. (2013). Ergenlik ve Genç Yetişkinlik Dönemindeki Kadınlarda Benlik Kaygısı, Sosyal Görünüş Kaygısı, Depresyon ve Anksiyete İlişkisi. Ruh Bozuklukları Dergisi, 3(3): 107-113. Özge, F, I. (2013). İlköğretim 2. Kademe Öğrencilerinin Sosyal Görünüş Kaygıları İle Benlik Kaygıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Üsküdar İlçesi Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul. Öztürk, A., Kara, A. ve Körük, S. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri, Cinsiyet Rolleri ve Yüz Kızarma Eğilimlerinin Sosyal Görünüm Kaygılarını Yordama Gücü Ve Aralarındaki İlişki. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(10): 733-748. Schneier, F. R., Johnson, J., Hornig, C. D., Liebowitz, M. R., and Weissman, M. M. (1992). Social anxiety: Comorbidity and morbidity in an epidemiologic sample. Archives of General Psychiatry, 49, 282-288. Yüceant, M. (2013). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Sosyal Görünüş Kaygı Düzeylerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Aksaray Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aksaray. 65